EURO 2016 Κουρασμένα τα φαβορί, καραδοκούν τα αουτσάιντερ

EURO 2016

Κουρασμένα τα φαβορί, καραδοκούν τα αουτσάιντερ

Παρουσίαση της διοργάνωσης που αρχίζει την ερχόμενη Παρασκευή, 10 Ιούνη, στη Γαλλία

Η Γερμανία και η οικοδέσποινα Γαλλία συγκαταλέγονται στα φαβορί του φετινού Euro

Στη σκιά της «τρομο-υστερίας» για τυχόν επιθέσεις ανάλογες με αυτές στο Παρίσι τον περασμένο Νοέμβρη και εν μέσω του μαζικού απεργιακού κύματος και των εργατικών κινητοποιήσεων, που σαρώνουν τη χώρα το τελευταίο διάστημα, η διοργάνωση του EURO 2016 ετοιμάζεται να κάνει πρεμιέρα την ερχόμενη Παρασκευή στη Γαλλία. Σημειώνεται πως αυτή είναι η τρίτη φορά που η Γαλλία έχει το ρόλο της οικοδέσποινας ενός Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου μετά τα αντίστοιχα το 1960 και το 1984. Μια ακόμα διοργάνωση για την οποία ξοδεύτηκαν αρκετά χρήματα από τον κρατικό κορβανά, την ώρα που και στη συγκεκριμένη χώρα τα λαϊκά στρώματα και οι εργαζόμενοι δέχονται την επίθεση του κεφαλαίου. Και φυσικά μια διοργάνωση που πολύ πριν από την έναρξη της δράσης κάποιοι, όπως είναι οι πολυεθνικές και οι χορηγοί, ήδη έχουν κερδίσει το... τρόπαιο των κερδών, όπως συμβαίνει στο οικοδόμημα του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου.

Χωρίς... ανάσα

Σε αγωνιστικό επίπεδο, για μια ακόμη φορά τα τελευταία χρόνια, ανεξαρτήτως προβλέψεων για φαβορί και αουτσάιντερ, εκείνο που κυριαρχεί είναι τα ερωτήματα για το πώς θα εμφανιστούν οι ομάδες, όταν οι περισσότεροι από τους παίκτες που συμμετέχουν τελείωσαν τις αγωνιστικές υποχρεώσεις με τους συλλόγους τους μόλις τρεις βδομάδες πριν. Φαινόμενο που την τελευταία δεκαπενταετία... συνοδεύει την εικόνα των διεθνών διοργανώσεων των Εθνικών ομάδων (Μουντιάλ, Euro, Coppa America) και έχει την αιτία του στο ότι (κυρίως στην Ευρώπη) εγχώριες και διεθνείς υποχρεώσεις έχουν το χαρακτήρα του... μαραθωνίου για τους παίκτες αφού διαρκούν τουλάχιστον 9 μήνες. Οπως έχει αποδειχθεί, μεγαλύτερες επιπτώσεις υπάρχουν στις ομάδες που θεωρούνται φαβορί καθώς αυτές διαθέτουν και τους περισσότερους από τους λεγόμενους πρωτοκλασάτους παίκτες που παίζουν σε συλλόγους πρωταγωνιστές. Τόσο οι αρκετές αναφορές των προπονητών των ομάδων στο συγκεκριμένο ζήτημα όσο και οι αρκετοί τραυματισμοί παικτών είναι ενδεικτικά της κατάστασης που επικρατεί. Φυσικά και σε αυτήν την περίπτωση οι ρίζες όλων αυτών που συμβαίνουν βρίσκονται στις λογικές του κέρδους που επικρατούν στο οικοδόμημα.

Το σύστημα διεξαγωγής

Κατά τ' άλλα η διοργάνωση του Euro 2016 είναι κομβική στην ιστορία του θεσμού καθώς για πρώτη φορά διεξάγεται με 24 ομάδες και όχι 16, όπως ίσχυε μέχρι τώρα, μετά την απόφαση της OYΕΦΑ πριν από μερικά χρόνια για διεύρυνση. Οι ομάδες στην πρώτη φάση (τα προκριματικά) έχουν χωριστεί σε έξι ομίλους των τεσσάρων ομάδων, από τους οποίους στη β' φάση θα προκριθούν οι δύο πρώτες καθώς και οι τέσσερις καλύτερες τρίτες συνολικά της προκριματικής φάσης. Από τη β' φάση και μέχρι τον τελικό οι αγώνες διεξάγονται με τη διαδικασία νοκ άουτ. Τα σταυρώματα της β' φάσης έχουν ήδη οριστεί και προκύπτουν από τα ζευγαρώματα των ομίλων, ενώ σε αυτά θα οριστεί μετά τη λήξη της Α' φάσης πού θα ενταχθούν οι τρίτες ομάδες που θα προκριθούν (ανάλογα τον όμιλο από τον οποίο προέρχεται η καθεμία). Συνολικά στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου θα διεξαχθούν 51 αγώνες σε τρεις χρονικές ζώνες στις 16.00, στις 19.00 και στις 22.00 (ώρα Ελλάδας).

Οι πρώτοι... ρόλοι

Λίγο πριν από την έναρξη της διοργάνωσης και μέχρι τη στιγμή που όλα θα αποδειχθούν εντός του αγωνιστικού χώρου, σε θεωρητικό επίπεδο σε μια ακόμη ευρωπαϊκή διοργάνωση τον πρώτο ρόλο στα προγνωστικά συγκεντρώνει μια ...κλασική πεντάδα χωρών. Η παγκόσμια πρωταθλήτρια Γερμανία, η δις (2008 - 2012) κάτοχος του τίτλου Ισπανία, η σταθερή αξία (σε προγνωστικά τουλάχιστον) Ιταλία, η Γαλλία, που συν τοις άλλοις έχει και το ρόλο της οικοδέσποινας και η Αγγλία, που και πάλι αποτελεί ερώτημα, συγκροτούν την παρέα των (τουλάχιστον σε πρώτη φάση) αναμενόμενων πρωταγωνιστών.
Για την Εθνική Γερμανίας οι προσδοκίες μετά το θρίαμβο στη Βραζιλία και την κατάκτηση του Μουντιάλ είναι υψηλές και για το ταξίδι στη Γαλλία. Με όλα τα βαριά χαρτιά της στην αποστολή (Νόιερ, Χούμελς, Κεντίρα, Οζίλ, Ποντόλσκι, Γκόμεζ, Σβαϊστάινγκερ) και μια πλειάδα αξιόλογων παικτών, που έδωσαν την πολυτέλεια στον τεχνικό της ομάδας, Γιοκίμ Λεβ, να αφήσει εκτός τον ανέτοιμο (σύμφωνα με δηλώσεις του Λεβ) Μάρκο Ρόις, στόχος των Γερμανών είναι η κατάκτηση και του ευρωπαϊκού τίτλου.
Στο δεύτερο τη τάξει φαβορί της διοργάνωσης, την Ισπανία, ψάχνουν στη Γαλλία την ευκαιρία για εξιλέωση από την παταγώδη αποτυχία τους στο Μουντιάλ της Βραζιλίας, κρατώντας τουλάχιστον εντός Ευρώπης τα πρωτεία. Ο τεχνικός της ομάδας, Βιθέντε Ντελ Μπόσκε, έβαλε ψηλά τον πήχη για την ομάδα του, πήρε νέα πρόσωπα (Σοριάνο, Βάθκεθ, Χουανφράν) στην αποστολή, έκανε εκπλήξεις στους... κομμένους (Ισκο, Σαούλ), ενώ ευελπιστεί να μην επηρεαστούν οι παίκτες του από την κούραση.
Οι οικοδεσπότες Γάλλοι, με όπλο την έδρα τους, θέλουν να επαναλάβουν την αντίστοιχη επιτυχία του 1984, όταν και πάλι ως διοργανωτές κατέκτησαν το τρόπαιο, και να φθάσουν στον τρίτο αντίστοιχο τίτλο τους (έχει μεσολαβήσει και η κατάκτηση του 2000). Αν και με σημαντικές απουσίες για διαφορετικούς λόγους (Μπενζεμά - τιμωρημένος, Βαλμπουενά, Ριμπερί -τραυματίες, Σακό - θετικός σε έλεγχο ντόπινγκ), εντούτοις η γαλλική ομάδα θεωρείται ισχυρή με αξιόλογους παίκτες (Λιορίς, Κοσιελνί, Μανγκαλά, Ματιέ, Πογκμπά, Γκριεζμάν, Ζιρού, Κομάν κ.ά.) και υψηλές προσδοκίες. Αρκεί βέβαια οι σχέσεις στα αποδυτήρια (παραδοσιακό πρόβλημα των «τρικολόρ») να είναι ιδανικές.
Για την Ιταλία εφαλτήριο αποτελεί η πορεία στην προηγούμενη διοργάνωση, όταν έφθασαν μέχρι τον τελικό παίρνοντας τη 2η θέση (ήττα από την Ισπανία), έχοντας σημειώσει μεγάλη επιτυχία στον ημιτελικό επί της Γερμανίας. Από την άλλη, και αυτοί (όπως οι Ισπανοί) θέλουν να εξιλεωθούν για την αποτυχία τους στο Μουντιάλ, κάτι που τους βαραίνει με περισσότερο άγχος. Ο τεχνικός της ομάδας, Αντόνιο Κόντε, δεν επιφύλαξε εκπλήξεις ενώ έδειξε να δίνει μεγαλύτερο ρόλο στις φετινές υποχρεώσεις στους Μότα και Πελέ.
Με υψηλούς στόχους για μια ακόμη φορά αλλά με αρκετά ερωτήματα εάν θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων εμφανίζεται η ανανεωμένη Αγγλία των πολλών νεαρών παικτών. Αν και στα φιλικά είχε μόνο νίκες, εντούτοις οι εμφανίσεις άφησαν χώρο για πολλή συζήτηση. Ιδιαίτερα για τη διαχείριση του όλου υλικού από τον τεχνικό της ομάδας, Ρόι Χόντσον. Το ταλέντο πάντως περισσεύει στα «Λιοντάρια» (Κέιν, Ράσφορντ, Βάρντι, Στάριτζ, Ντάιερ, Αλι) όπως και η εμπειρία (Χαρτ, Ρούνεϊ, Γουόλκερ, Μίλνερ).

Με... όπλο την παράδοση τα αουτσάιντερ

Σε ένα θεσμό που αρκετές φορές στο παρελθόν έχει σημαδευτεί από εκπλήξεις μεγατόνων, είτε αφορά τις ομάδες που ξεχωρίζουν είτε ακόμα και την κατάκτηση του τροπαίου (Δανία, Ελλάδα οι κυριότερες στο δεύτερο), είναι λογικό αρκετά από τα λεγόμενα αουτσάιντερ να... κοιτάνε ψηλά. Για φέτος σε αυτή την... παρέα συμπεριλαμβάνονται το πολύ καλά οργανωμένο (κυρίως στα αμυντικά καθήκοντα) σύνολο της Πορτογαλίας του Φερνάντο Σάντος, η ταχύτατη ομάδα της Ελβετίας με μια πλειάδα αξιόλογων παικτών (Σακίρι, Λιχτστάινερ, Μπεχράμι, Βαλόν) και τον έμπειρο τεχνικό Βλαντιμίρ Πέτκοβιτς, καθώς και η πάντα υπολογίσιμη Σουηδία του Ιμπραΐμοβιτς και το πολλά υποσχόμενο (για μια ακόμη φορά) Βέλγιο.
Την ίδια στιγμή, αν και τις συνοδεύουν πολλά ερωτήματα για το πώς θα εμφανιστούν στην τελική φάση, η πορεία τους στα προκριματικά δεν αφήνει εκτός ομάδες, όπως η Ιρλανδία, η Β. Ιρλανδία, η Σλοβακία, ακόμα και η Ουαλία του Γκάρεθ Μπέιλ, που επέστρεψε μετά από χρόνια σε τελική φάση.