16 Νοε 2014

Απεσταλμένος του ανθρώπου σε ένα παλιό φόβητρο

 Απεσταλμένος του ανθρώπου σε ένα παλιό φόβητρο

       ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΣΕΔΑΦΙΣΗ ΣΕ ΚΟΜΗΤΗ


Εκπληκτική επιτυχία - παρά τα τεχνικά προβλήματα - της αποστολής «Ροζέτα» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος

Φωτογραφία της επιφάνειας του Τσουριούμοφ - Γκερασιμένκο που τράβηξε η «Φιλέ» 40 μέτρα πριν ακουμπήσει για πρώτη φορά στο έδαφος. Φαίνονται το σαθρό έδαφος, πέτρες μεγέθους εκατοστών και άλλες μέτρων με το μεγαλύτερο βράχο πάνω δεξιά να έχει μήκος 5 μέτρων. Η σκόνη που βρίσκεται πάνω του δείχνει ότι υπάρχει μετακίνηση, αλλά δεν είναι γνωστό ακόμα αν η σκόνη ανέβηκε σ' αυτόν, ή υποχωρεί

          

Τους θεωρούσαν οιωνούς: Οι παπάδες για να φοβίζουν το λαό, που βρισκόταν στα σκοτάδια της άγνοιας, ότι κάτι κακό θα συμβεί, η τιμωρία του Θεού θα πέσει στα κεφάλια τους. Οι βασιλιάδες ως κοσμικής κλίμακας σύμβολο του ερχομού μιας λαμπρής βασιλείας, της δικής τους, που στην πραγματικότητα ήταν καταπιεστική, βάρβαρη και αιματηρή. Οταν η κοινωνικοοικονομική εξέλιξη οδήγησε στην ανάγκη μεγάλης ανάπτυξης της επιστήμης, τα σκοτάδια άρχισαν να φωτίζονται και οι άνθρωποι να μαθαίνουν ότι οι κομήτες, αυτά τα άστρα με ουρά, που εμφανίζονταν από το πουθενά και χάνονταν μετά από λίγο καιρό, δεν ήταν παρά συσσωματώματα από σκόνη, βράχια και παγωμένα αέρια. Τώρα, μετά την εκπληκτική αποστολή «Ροζέτα» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), έχουμε πια αυτά τα βράχια, τη σκόνη και τα παγωμένα αέρια μπροστά μας, σχεδόν χειροπιαστά. Κι αν η διαστημοσυσκευή «Φιλέ», η πρώτη που προσεδαφίστηκε ποτέ σε κομήτη, καταφέρει να ολοκληρώσει το έργο της, τότε θα έχουμε και γεύση αυτού του υλικού, μια χημική αίσθηση - ανάλυση της σύστασής του.
Εως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, η «Φιλέ» φαινόταν να έχει σταθεροποιηθεί μετά από δύο αναπηδήσεις. Η πρώτη αναπήδηση, μετά από αργή κάθοδο 7 ωρών, έγινε στο επιθυμητό σημείο προσεδάφισης, επειδή δε λειτούργησαν τα καμάκια αγκύρωσης των τριών ποδιών της, ούτε και ο κινητήρας στο πάνω μέρος της που θα την ωθούσε να κολλήσει στο έδαφος. Η προσεδάφιση αυτή έγινε με ταχύτητα καθόδου ενός μέτρου ανά δευτερόλεπτο, αλλά λόγω της αποτυχίας των συστημάτων και της ελάχιστης βαρύτητας του κομήτη, η «Φιλέ» σηκώθηκε και πάλι με ταχύτητα 38 εκατοστά ανά δευτερόλεπτο, φτάνοντας σε ύψος περίπου ενός χιλιομέτρου. Οταν μετά από δύο ώρες ξαναάγγιξε το έδαφος βρισκόταν περίπου ένα χιλιόμετρο πιο μακριά, καθώς ο κομήτης περιστρεφόταν από κάτω της όλο αυτό το διάστημα. Υστερα από μια μικρότερη αναπήδηση προσεδαφίστηκε τελικά στη χειρότερη δυνατή περιοχή, ένα επικλινές σημείο, πιθανώς στη μόνιμα σκοτεινή άκρη ενός παρακείμενου μεγάλου κρατήρα. Από τις φωτογραφίες της περιοχής γύρω από τα πόδια της, φαίνεται ότι το ένα πόδι μάλλον αιωρείται στο κενό, ενώ τα άλλα δύο πατάνε σε σχετικά βραχώδες έδαφος.

Η διαστημοσυσκευή προσεδάφισης «Φιλέ», ένας κόκκος μέσα στην άβυσσο του Διαστήματος, φωτογραφίζεται από το μητρικό σκάφος «Ροζέτα» καθώς κατεβαίνει προς τον κομήτη

          

Με διαθέσιμο μόλις το ένα έκτο της αναμενόμενης δυνατότητας επαναφόρτισης των μπαταριών από τα φωτοβολταϊκά στοιχεία που φέρει, η «Φιλέ» αναμένεται να έχει Ενέργεια μόνο για 60 ώρες. Οι επιστήμονες στο κέντρο ελέγχου στη Γερμανία, προσπαθούν να αντλήσουν όσο περισσότερες επιστημονικές μετρήσεις μπορούν και στη συνέχεια να αξιοποιήσουν τη δυνατότητα της διαστημοσυσκευής να κάνει μικρά πηδηματάκια, για να βελτιστοποιήσουν τη θέση της, να τη φέρουν σε καλύτερα φωτιζόμενο σημείο, ώστε να επεκταθεί ο χρόνος πραγματοποίησης επιστημονικών μετρήσεων και να μπορέσει να γίνει η βασικότερη απ' αυτές: η λήψη δείγματος εδάφους με τρυπάνι και η φασματοσκοπική ανάλυση της σύνθεσής του. Η χρήση του τρυπανιού στην παρούσα θέση και οποιαδήποτε απρόσεκτη μετακίνηση μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την ανατροπή της «Φιλέ» και τον τερματισμό κάθε δυνατότητας παραπέρα επέμβασης. Στοιχείο επιπλέον δυσκολίας αποτελεί το γεγονός ότι σε απόσταση 500 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη Γη χρειάζεται σχεδόν μισή ώρα για να φτάσουν οι εντολές του κέντρου ελέγχου και άλλος τόσος χρόνος για να επιστρέψουν τα στοιχεία της τηλεμετρίας και οι εικόνες από τη νέα κατάσταση και θέση της διαστημοσυσκευής προσεδάφισης. Στη «Ροζέτα», το μητρικό σκάφος από το οποίο αποκολλήθηκε το σκάφος καθόδου, όλα τα συστήματα λειτουργούν κανονικά, όπως και η επικοινωνία με τη «Φιλέ», από τη μια μεριά, και τη Γη, από την άλλη.

Με το σταυρό υποδεικνύεται το επιθυμητό σημείο προσεδάφισης, η Αγκιλκία, όπως ονομάστηκε, εκεί όπου έγινε η πρώτη αναπήδηση της «Φιλέ». Με βάση τα μέχρι τώρα στοιχεία, οι επιστήμονες πιθανολογούν ότι η «Φιλέ» κατέληξε τελικά στην πλαγιά του μεγάλου κρατήρα στα δεξιά, ίσως στην πιο σκοτεινή περιοχή (πάνω δεξιά)

        

Δύσκολα μπορείς να περιγράψεις με λόγια όσα πρωτόγνωρα εμφανίζονται στις φωτογραφίες που έστειλε η «Ροζέτα». Γι' αυτό σήμερα θα δώσουμε χώρο στην εικόνα. Αλλωστε, θα έχουμε τη δυνατότητα να επανέλθουμε, καθώς η αποστολή «Ροζέτα», αν όλα πάνε καλά, έχει να δώσει ακόμα πολλά. Το μητρικό σκάφος θα συνεχίσει να ακολουθεί τον κομήτη τουλάχιστον έως το περιήλιο της τροχιάς του (στις 13 Αυγούστου 2015) και πέρα απ' αυτό, καταγράφοντας τη διαρκή μεταμόρφωση του Τσουριούμοφ - Γκερασιμένκο από ένα παγωμένο παράξενο ουράνιο σώμα με μορφή αραχίδας, σε ένα αρκετά θερμό και ζωηρό «άστρο», που περιβάλλεται από όλο και πιο μεγάλη και λαμπρή άλω, με όλο και μακρύτερη ουρά, τις εκρήξεις αερίων που ίσως συμβούν στην επιφάνειά του, ενδεχόμενο σπάσιμό του σε μικρότερα κομμάτια και ποιος ξέρει τι άλλο. Αν η «Φιλέ» τα καταφέρει να βγει στο φως, τότε ίσως αναζωογονηθεί καθώς η εντονότερη ηλιακή ακτινοβολία θα γεμίσει τις μπαταρίες της και μπορέσει να μας στείλει κοντινά πλάνα αερίων να ξεπηδούν μέσα από το έδαφος. Και τίποτα άλλο να μη δώσει, η αποστολή «Ροζέτα», οι φωτογραφίες και οι επιστημονικές μετρήσεις που έχει ήδη στείλει, επιτρέπουν ένα μεγάλο άλμα της ανθρώπινης γνώσης σε σχέση με τους κομήτες, αυτά τα αρχέγονα κατάλοιπα από τον σχηματισμό του ηλιακού συστήματος.

Σύνθετη φωτογραφία που δείχνει χαρακτηριστικά τα αέρια και τη σκόνη που αναδίδονται από την επιφάνεια του κομήτη Τσουριούμοφ - Γκερασιμένκο, ιδίως από το «λαιμό» του, δημιουργώντας ήδη μια άλω ορατή από τα τηλεσκόπια, καθώς το φως του ήλιου ανακλάται πάνω στα σωματίδια

          


Δεν είναι από ταινία επιστημονικής φαντασίας, είναι ο απόμακρος, εχθρικός και πρωτόγνωρος κόσμος, του κομήτη Τσουριούμοφ - Γκερασιμένκο. Λόγω της πολύ μικρής βαρύτητας, οι πέτρες, η σκόνη και τα παγωμένα αέρια συγκρατούνται με δυσκολία μεταξύ τους. Ενα δυνατό επιτόπιο άλμα σε πετρώδες σημείο θα ήταν σχεδόν αρκετό για να εκσφενδονίσει για πάντα έναν αστροναύτη στο 
διαστημικό κενό

           

Φωτογραφίες των ποδιών της «Φιλέ» και της γύρω απ' αυτά περιοχής μαζί με ένα σχέδιο της θέσης της διαστημοσυσκευής, όπως οι επιστήμονες εκτιμούν ότι πρέπει να είναι, σύμφωνα με τα δεδομένα που έχουν στη διάθεσή τους. Το ένα πόδι της «Φιλέ» φαίνεται να αντικρίζει το διαστημικό κενό, δηλαδή να μην πατάει στο έδαφος

            


                                   Επιμέλεια:                                  
                     Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ                      
                                Πηγή: www.esa.int                         

Η χούντα δεν τελείωσε το 73’

 Η χούντα δεν τελείωσε το 73’

-Στις τράπεζες;
-Έλα μου;
-Λέω. Στις τράπεζες;
-...;!
-Λεφτά. Στη νεολαία;
-...;!
-Σφαίρες.
-Ααα.. Ήρθε η ώρα;
-Για τις δικές μας μέρες!

Διάλογος με σφους μετά από την πορεία της πέμπτης, ως παρενέργεια της ειρηνικής συνύπαρξης με τους άλλους και τα συνθήματά τους. Που μπορεί να ασκήσουν ποικιλόμορφη επίδραση στο θυμικό σφων και φίλων συναγωνιστών. Πολλοί σφοι είχαν κολλήσει πχ το μαϊούνη το «Ζει! Ζει!» για τον τεμπονέρα. Ένας φίλος φώναζε με κεκτημένη ταχύτητα «Μίσος! Μίσος (ταξικό)» σε κάθε γωνία, κερδίζοντας τη συμπόνοια και την αγάπη των περαστικών (αλλά όχι το ταξικό τους μίσος). Ενώ μια σφισσα αφιονίζεται μέχρι και σήμερα, όταν θυμάται τους πλαταιείς, και φωνάζει «ουστ!» προς κάθε κατεύθυνση, χτυπώντας ρυθμικά παλαμάκια. Όλα από τη ζωή βγαλμένα, με μια μικρή δόση υπερβολής, για να δέσει η σάλτσα.

Στις πλατείες καθιερώθηκε κι ένα άλλο σύνθημα που λέει πως η χούντα δεν τελείωσε το 73’. Κι έχει δίκιο από ιστορική άποψη, γιατί τυπικά τελείωσε τον ιούλη του 74’ –αν και είχε ήδη φάει τα ψωμιά της μετά τα γεγονότα του νοέμβρη. Κι αυτή ήταν η βασική συνεισφορά της εξέγερσης του πολυτεχνείου, που θα ήταν σπουδαία ούτως ή άλλως, ακόμα κι αν δεν είχε φέρει κάποιο άμεσο, απτό αποτέλεσμα.

Αυτές οι μέρες λοιπόν προσφέρονται για διάφορες συγκρίσεις κι απολογισμούς. Οι νοσταλγοί της επταετίας πατάνε στον εκφυλισμό της γενιάς του πολυτεχνείου και τις συνέπειες της κρίσης, για να καταλήξουν στο πόσο ωραία ήμασταν στο γύψο. Οι «φίλοι της δημοκρατίας» κρύβουν το βόλεμά τους πίσω από παχιά λόγια για πολιτικά ιδανικά κι αγώνες που δεν πιστεύουν. Στα φοιτητικά αμφιθέατρα, θα βρεθεί πάντα κάποιος να εστιάσει στο κύριο, δηλ την πανσπουδαστική νο 8, που δεν έλεγε όμως ακριβώς αυτό που νομίζει –και στην τελική ας ζητούσε το λόγο από εαακ κι αρεν για το τζιαντζή και το λαφαζάνη που ήταν τότε στο κόμμα και είχαν την ευθύνη. Ενώ κάποιοι άλλοι συγκρίνουν το άγριο ξύλο των ματ στους φοιτητές, το βράδυ της πέμπτης, με την καταστολή της χούντας, που κατέφυγε στα τανκς για την επιβολή της τάξης, καταλήγοντας στο ίδιο συμπέρασμα με το σύνθημα: πως και σήμερα χούντα έχουμε και μάλιστα χειρότερη σε κάποιους τομείς. Τότε πχ ο πρύτανης του μετσόβιου αρνήθηκε να συναινέσει στην είσοδο της αστυνομίας στον πανεπιστημιακό χώρο και παραιτήθηκε, ενώ ο φορτσάκης τις προάλλες κάλεσε μόνος του από υπερβάλλοντα ζήλο τα ματ να αποκλείσουν τις σχολές.

Σε αυτό το τελευταίο βέβαια, την έχουν πατήσει πολλοί, σαν τον τσοπάνη που φώναζε «λύκος-λύκος», για να κάνει πλάκα στους συγχωριανούς του κι όταν χρειάστηκε όντως βοήθεια, δεν τον πίστευε κανείς για να τρέξει δίπλα του. Γιατί, εδώ και μια δεκαετία σχεδόν, κάνουν λόγο για την χούντα του καραμανλή (με τα καλτ απαγορευτικά σηματάκια του σεκ), που τη διαδέχτηκε η χούντα εε και δντ, μαζί με λίγη γερμανική κατοχή, κτλ.

Το βασικό πρόβλημα δεν είναι η φράση αυτή καθαυτή, που έχει γίνει ψωμοτύρι, αλλά ίσως να έχει μια προπαγανδιστική αξία για ζύμωση στον κόσμο, ούτε ακριβώς το πολιτικό της συμπέρασμα –στο οποίο θα μπορούσα και να συμφωνήσω υπό προϋποθέσεις και με συγκεκριμένο σκεπτικό. Το πρόβλημα είναι η κυρίαρχη ερμηνεία της κι οι πολιτικές της προεκτάσεις: ότι δεν έχουμε «κανονική δημοκρατία» αλλά μια παρέκκλιση από το (αστικό) δημοκρατικό ιδεώδες και μια μορφή εκτροπής. Εκτίμηση που περιορίζει το στόχο στη διόρθωση αυτής της εκτροπής και την αποκατάσταση της δημοκρατίας (γενικά και αόριστα), την επιστροφή δηλ σε μια υποτιθέμενη «κανονικότητα» –που βρίσκει το οικονομικό της αντίστοιχο στις αυταπάτες για επιστροφή στα προκρισιακά δεδομένα και σε ένα πιο «ήπιο και δίκαιο μοντέλο κεϊνσιανής διαχείρισης».

Αποτυγχάνει όμως έτσι να δείξει πως η αστική δημοκρατία δεν χωρίζεται με σινικά τείχη από το φασιστικό ολοκληρωτισμό αλλά συγκλίνει συνεχώς με αυτόν και στρώνει πολλές φορές το έδαφος για την επιβολή του –με πιο κοντινό σε εμάς παράδειγμα την κοινοβουλευτική ανάδειξη του μεταξά που έφερε την 4η αυγούστου και πλέον χαρακτηριστικό την εκλογική επικράτηση του ναζισμού στη γερμανία. Στον αντίποδα βέβαια κι οι δικτατορικές «εκτροπές» αναζητούν συχνά μανδύες δημοκρατικής νομιμοποίησης, όπως η περιβόητη απόπειρα φιλελευθεροποίησης της χούντας –που βρήκε κριτικούς υποστηρικτές στον χώρο της «αριστεράς του εφικτού» αλλά αποτράπηκε από τον αγώνα των φοιτητών και τη λαϊκή εξέγερση του πολυτεχνείου. Το ρευστό εργασιακό μοντέλο του μισοάνεργου-μισοεργαζόμενου, ο οποίος είναι κάτι ανάμεσα σε αυτά τα δύο, χωρίς ευκρινή μεταξύ τους όρια, δείχνει το δρόμο στο πολιτικό εποικοδόμημα για μια ημιχουντική μισοδημοκρατία, χωρίς ουσιαστικές διαφορές ανάμεσα στις δύο έννοιες.

Το βασικό είναι να καταδειχτεί πως τόσο η δημοκρατική όσο και η δικτατορική μορφή διακυβέρνησης είναι συμπληρωματικές και όχι αντιθετικές όψεις της αστικής εξουσίας, που δεν είναι παρά η δικτατορία της αστικής τάξης. Συνεπώς η δική μας απάντηση περνάει μέσα από την υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών –κι όχι της αστικής δημοκρατίας γενικά- συνδεμένη με τη μόνη ουσιαστική εναλλακτική, που δεν είναι άλλη από την εργατική εξουσία, δηλ τη δικτατορία του προλεταριάτου. Εάν τα συνθήματα του πολυτεχνείου παραμένουν επίκαιρα, είναι γιατί δεν έχουν βρει ακόμα δικαίωση. Και αν η δική μας εποχή αρχίζει να θυμίζει επικίνδυνα την επταετία, είναι επειδή η εξέγερση του πολυτεχνείου έμεινε στα μισά της διαδρομής, αποσπώντας επιμέρους και επισφαλείς κατακτήσεις, χωρίς να μπορέσει να δώσει διέξοδο στο μεταπολιτευτικό ριζοσπαστισμό και να συνδεθεί με την προοπτική αυτής ακριβώς της εναλλακτικής.

Όπως σημειώνει το φετινό υλικό της κνε για το πολυτεχνείο:
Η μορφή άσκησης της εξουσίας το 1974 άλλαξε, η εξουσία όμως παρέμεινε στα χέρια των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των μεγαλοεπιχειρηματιών. Όσες κυβερνήσεις αναδείχτηκαν από τότε μέχρι και σήμερα αυτούς υπηρετούν.

Κάποιοι ίσως πουν πως αυτή είναι μια αριστερίστικη θέση, που υποτιμά το δημοκρατικό μέτωπο και τις δυνατότητες ευρύτερης συσπείρωσης που προσφέρει, κτλ. Εγώ από την πλευρά μου θα πω πως ακόμα κι ο ανδρέας παπανδρέου είχε ισχυριστεί –περίπου- κάτι αντίστοιχο, μιλώντας για απλή εναλλαγή νατοϊκής φρουράς. Κι εδώ υπάρχουν δύο διαφορετικές αναγνώσεις. Η μία λέει πως το πασοκ της μεταπολίτευσης χρησιμοποιούσε συχνά ακόμα κι αριστερίστικα συνθήματα, προκειμένου να φανεί πιο ριζοσπαστικό και να λεηλατήσει εκλογικά τη βάση μας και τον εαμικό κόσμο. Και η άλλη που λέει πως είναι προτιμότερο να έχεις τέτοια δυναμική και καθαρή στόχευση, που να αναγκάζεις το εκάστοτε πασόκ, της κάθε εποχής, να προσαρμόζει αντίστοιχα τις αναλύσεις και τη συνθηματολογία του, παρά να σέρνεσαι εσύ πίσω από τις πολιτικές του εκπτώσεις και την τακτική του άμεσου κι «εφικτού».

Αλλά αυτό σηκώνει κι άλλη συζήτηση, σε επόμενη ανάρτηση.

Απαράδεκτα υπονοούμενα σε βάρος μελών ΚΝΕ από το Star

 Απαράδεκτα υπονοούμενα σε βάρος μελών ΚΝΕ από το Star

 Σε απαράδεκτα υπονοούμενα σεξιστικού τύπου  σε βάρος μελών της ΚΝΕ προχώρησε το κανάλι STAR  σε ρεπορτάζ του για τον εορτασμό του Πολυτεχνείου,  στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Σαββάτου 15/11 
Δείτε το βίντεο.
Προφανώς και ενοχλήθηκαν από την όλο και  πιο δυναμική παρουσία της ΚΝΕ και του Μ.Α.Σ χρόνο με το χρόνο. Αυτό φάνηκε και από τα αποτελέσματα των περασμένων φοιτητικών εκλογών αλλά και από τις κινητοποιήσεις που είναι σε εξέλιξη σε Γυμνάσια , Λύκεια , ΑΕΙ και ΤΕΙ. Ανησυχούν οι αστοί γιατί ότι το δόγμα "νόμος και τάξη" στους χώρους της Ανώτατης εκπαίδευσης , όχι απλά δε θα περάσει αλλά θα γυρίσει μπούμπεραγκ. Θα συσπειρώσει ακόμα περισσότερο τους φοιτητές στο Μ.Α.Σ. Ήδη βλέπουν να πραγματώνεται ο χειρότερος εφιάλτης τους.
Στα πλαίσια αυτά λοιπόν  έχουν ξαμολύσει πάλι τα ΜΜΕ στο ρόλο που ξέρουν καλά. Στο STAR  λοιπόν κάνουν αυτό που ξέρουν  τόσα χρόνια. Προφανώς ο χώρος που βρέθηκαν να κάνουν το ρεπορτάζ να μην τους λέει και πολλά, ¨Εκαναν λοιπόν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Ρεπορτάζ και κριτική επιπέδου κλαμπ παραλιακής.

Η κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας είναι τραγική και επιδεινώνεται, εκτιμά έρευνα του Bloomberg

 Η κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας είναι τραγική και επιδεινώνεται, εκτιμά έρευνα του Bloomberg


 
 
Η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται στη χειρότερη κατάσταση της τελευταίας διετίας, με την τάση να επιδεινώνεται στην Ευρωζώνη και τις αναδυόμενες αγορές και τον κίνδυνο του αποπληθωρισμού να αυξάνεται, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της τριμηνιαίας έρευνας του Bloomberg μεταξύ 510 επενδυτών, χρηματιστών και αναλυτών που είναι συνδρομητές του πρακτορείου.

Η σχετική πλειοψηφία του 38% των ερωτηθέντων - ποσοστό υπερδιπλάσιο σε σχέση με την τελευταία έρευνα του Ιουλίου και το υψηλότερο από τον Σεπτέμβριο του 2012 - ανέφερε ότι η παγκόσμια οικονομία επιδεινώνεται.

Αρνητικές προβλέψεις για την παγκόσμια οικονομία

Σε μεγάλο βαθμό, η ανησυχία εστιάζεται και πάλι στην Ευρωζώνη: Σχεδόν τα δύο τρίτα των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι η οικονομία της εξασθενεί, ενώ το 89% βλέπει ως μεγαλύτερο κίνδυνο για το επόμενο έτος τον αποπληθωρισμό παρά τον πληθωρισμό. 

Περισσότεροι από τους μισούς ειδικούς που συμμετείχαν στην έρευνα ανέφεραν ότι οι συνθήκες επιδεινώνονται στις οικονομίες των BRIC - της Βραζιλίας, της Ρωσίας, της Ινδίας και της Κίνας - έναντι αντίστοιχου ποσοστού 36% τον Ιούλιο.

Η μόνη αχτίδα φωτός, σύμφωνα με την έρευνα, είναι οι ΗΠΑ, καθώς τα δύο τρίτα των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου βελτιώνεται, ενώ περίπου οι μισοί σημείωσαν ότι οι αμερικανικές αγορές θα είναι μεταξύ εκείνων που θα προσφέρουν τις καλύτερες αποδόσεις το επόμενο έτος.

Το 57% των ειδικών θεωρεί πολύ περιοριστική τη δημοσιονομική πολιτική που ασκείται στην Ευρωζώνη, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό είναι πολύ χαμηλότερο για τις ΗΠΑ (27%), τη Βρετανία (25%) και την Ιαπωνία (22%).
 
ΟΑΕΔ: Σε 968.100 ανήλθαν συνολικά οι εγγεγραμμένοι άνεργοι το 
Σεπτέμβρη. Μόλις ένας στους εννιά λαμβάνει το επίδομα ανεργίας
 
 
Σε 968.100 ανήλθαν συνολικά οι εγγεγραμμένοι και φυσικά όχι οι πραγματικοί άνεργοι το Σεπτέμβρη του 2014, ενδεικτικό του ότι η ανεργία εξακολουθεί να καλπάζει.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΑΕΔ, το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων με κριτήριο την αναζήτηση εργασίας για το μήνα Σεπτέμβρη 2014 ανήλθε σε 832.618 άτομα. 

Από αυτά 448.941 (ποσοστό 53,92%) είναι εγγεγραμμένα στο μητρώο του ΟΑΕΔ για χρονικό διάστημα ίσο ή και περισσότερο των 12 μηνών και 383.677 (ποσοστό 46,08%) είναι εγγεγραμμένα στο μητρώο του ΟΑΕΔ για χρονικό διάστημα μικρότερο των 12 μηνών.

Από το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων, οι 325.205 είναι άνδρες σε ποσοστό 39,06% και οι 507.413 είναι γυναίκες σε ποσοστό 60,94%, επιβεβαιώνοντας ότι οι γυναίκες παραμένουν πρωταθλήτριες της ανεργίας.
Η ηλικιακή ομάδα όπου «θερίζει» η ανεργία είναι από 30-44 ετών που ανήλθε σε 336.256 άτομα ή ποσοστό 40,39%, ακολουθεί η ηλικιακή ομάδα από 45-54 ετών που ανήλθε σε 177.604 άτομα ή ποσοστό 21,33%, ενώ ακολουθεί η ηλικιακή ομάδα από 25-29 ετών που ανήλθε σε 121.637 άτομα ή ποσοστό 14,61%,

Στο εκπαιδευτικό επίπεδο η ανεργία φουντώνει στην κατηγορία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που ανήλθε σε 405.138 άτομα ή ποσοστό 48,66%, ακολουθεί αυτή της Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης (έως 3η Γυμνασίου) που ανήλθε σε 261.461 άτομα ή ποσοστό 31,40% και ακολουθεί η κατηγορία της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης που ανήλθε σε 150.965 άτομα ή ποσοστό 18,13%.

Το σύνολο των επιδοτούμενων ανέργων για το μήνα Σεπτέμβρη ανήλθε σε 111.072 ανέργους και ήταν μειωμένοι κατά 717 έναντι του Αυγούστου. 

Δηλαδή το επίδομα ανεργίας λαμβάνει μόνο 1 στους 9 εγγεγραμμένους ανέργους, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι χιλιάδες άνεργοι και οι οικογένειές τους δεν έχουν καμία απολύτως προστασία.

Από το 902.gr

Ανειρήνευτη πάλη, αντίστοιχη της ανελέητης επίθεσης

Ανειρήνευτη πάλη, αντίστοιχη της ανελέητης επίθεσης



Την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση πανηγυρίζει για την ανάκαμψη σε ένα τοπίο αβεβαιότητας και κόπωσης για την Ευρωζώνη, η αντεργατική πολιτική, που εφαρμόζεται σ' όλες τις χώρες με ή χωρίς μνημόνιο για να επιτευχθεί η καπιταλιστική ανάκαμψη, συνεχίζεται αμείωτη. Οι εργαζόμενοι θα κληθούν να πληρώσουν πολύ ακριβά την ανάκαμψη με ένα νέο κύμα επίθεσης σε κάθε δικαίωμά τους.

Στη χώρα μας ο αντίκτυπος από το μεγάλο συλλαλητήριο, που οργάνωσαν την 1η Νοέμβρη κοντά χίλιες οργανώσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος, δίνει ώθηση στη δράση των συνδικάτων, που οργανώνουν πλέον την επόμενη αγωνιστική απάντηση με την προκήρυξη πανεργατικής απεργίας για τις 27 Νοέμβρη.
Η μάχη δε θα 'ναι εύκολη, στους χώρους δουλειάς πυκνώνουν τα κρούσματα εργοδοτών που ζητάνε από τους εργαζόμενους να δηλώσουν ότι δεν ανήκουν σε σωματεία. Η επίθεση συνοδεύεται με απολύσεις συνδικαλιστών από τα ταξικά συνδικάτα, ενώ, παράλληλα, το μεγάλο κεφάλαιο φροντίζει για τον έλεγχο των συνδικάτων με την ανάδειξη σ' αυτά εργατοπατέρων που στηρίζουν τις επιδιώξεις της εργοδοσίας.
Καβγάς για το πάπλωμα
Το ΚΚΕ σημείωσε ήδη πως οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης για επιστροφή της ελληνικής οικονομίας στην ανάπτυξη, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι νέα αντιλαϊκά μέτρα είναι προ των πυλών, αποδεικνύουν ότι το περιεχόμενο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, στην οποία ορκίζονται ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, είναι από χέρι αντεργατικό, αντιλαϊκό.
Από την πλευρά του, ο ΣΥΡΙΖΑ, με μια σειρά πράξεις, πείθει ότι πράγματι προετοιμάζεται να μετάσχει και από θέσεις κυβερνητικής εξουσίας στην αστική διακυβέρνηση. Τα δείγματα από τους χώρους όπου ήδη κυβερνά, με κραυγαλέα την περίπτωση της Περιφέρειας Αττικής, δείχνουν ότι το «πάει το γράμμα» κανονικά. Ψήφισε τον προϋπολογισμό της προηγούμενης περιφερειακής αρχής, την οποία έως πρόσφατα κατάγγελλε ως μνημονιακή, φρόντισε να συμπήξει μέτωπο με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και άλλες δυνάμεις του «μνημονιακού τόξου», ώστε να αποκλείσουν τη μόνη φωνή αντίστασης, τους κομμουνιστές συμβούλους από τη διοίκηση του φορέα για τη διαχείριση των απορριμάτων της Αττικής.
Οι καβγάδες μεταξύ των αστικών πολιτικών δυνάμεων καταγράφονται όλο και πιο συχνά ως καβγάδες για το πάπλωμα, καθώς ταυτόχρονα καταγράφονται οι συμφωνίες τους στη στρατηγική στόχευση του κεφαλαίου για την επίτευξη της περίφημης ανταγωνιστικότητας.
Νέα επίθεση στα κοινωνικο-ασφαλιστικά
Η βδομάδα που πέρασε σφραγίστηκε από την έναρξη μιας νέας επίθεσης στα ζητήματα της κοινωνικής ασφάλισης. Με θέσεις που διατύπωσε, ο υπουργός Εργασίας ήρθε να επιβεβαιώσει την εκτίμηση ότι οι νέες ενοποιήσεις που προγραμματίζονται θα γίνουν το όχημα των νέων ανατροπών στην κοινωνική ασφάλιση. Ηδη, οι δύο μεγάλες ενοποιήσεις που έγιναν τα τελευταία χρόνια αλλά και άλλες που προηγήθηκαν, είτε αφορούσαν Ταμεία Κύριας Ασφάλισης είτε επικουρικά, είχαν ως αποτέλεσμα τη δραστική συρρίκνωση των συντάξεων και των παροχών, τη συμπίεση προς τα κάτω των ασφαλιστικών δικαιωμάτων όλων των ασφαλισμένων.
Γίνεται φανερό ότι το Ασφαλιστικό ήταν και παραμένει βασικό πεδίο ταξικής διαπάλης. Πεδίο αναμέτρησης που δεν έχει «κλείσει», όπως παραπλανητικά ισχυρίζεται η κυβέρνηση για να προλάβει αντιστάσεις. Ως εκ τούτου, για όλους τους ασφαλισμένους, ανεξάρτητα από Ταμείο Ασφάλισης, εν ενεργεία και συνταξιούχους, το Ασφαλιστικό ήταν και είναι «αιτία πολέμου», όπως σωστά υπογράμμισε πρόσφατα και το ΠΑΜΕ. Σ' αυτόν τον πόλεμο απαιτείται η μεγαλύτερη κινητοποίηση όλων των εργαζομένων. Μπροστά και στην απεργία στις 27 Νοέμβρη, εργαζόμενοι, άνεργοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, μαζί με τις συνταξιουχικές οργανώσεις, σε μια πλατιά λαϊκή συσπείρωση, να παλέψουν για να μπουν εμπόδια στις νέες ανατροπές, στα σχέδια της κυβέρνησης, να διεκδικήσουν συντάξεις και παροχές που θα ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες τους.
Ενα ακόμα στοιχείο της αντεργατικής επίθεσης προέκυψε από τις δηλώσεις του διοικητή του ΙΚΑ, που έσπευσε να εκτιμήσει ότι οι παροχές Υγείας πρέπει να είναι αντίστοιχες του αριθμού των ενσήμων. Εκτίμηση που εκτοξεύει στα ύψη τον κοινωνικό δαρβινισμό και επιβεβαιώνει ότι το μεγάλο κεφάλαιο δεν έχει κάνει βήμα πίσω από την επιδίωξη να αντιμετωπίσει το σύνολο του χώρου της Ασφάλισης - Υγείας - Πρόνοιας ως ένα προνομιακό για τα κέρδη του πεδίο. Στο πρακτέο, ο διοικητής του ΙΚΑ κάλεσε να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για τη δημιουργία των περίφημων επαγγελματικών Ταμείων.
«Λύσεις» με δεδομένη τη φοροαφαίμαξη
Μεγάλη κουβέντα άνοιξε για τις περίφημες διευκολύνσεις στην αποπληρωμή των χρεών προς την εφορία. Η όλη κουβέντα παρακάμπτει το γεγονός ότι, με ή χωρίς «διευκολύνσεις», οι λαϊκές οικογένειες αδυνατούν να πληρώσουν τα χαράτσια που τους έχουν επιβληθεί για λογαριασμό του κεφαλαίου. Προσπερνά το γεγονός ότι ο πυρήνας των αντιλαϊκών μέτρων θα παραμείνει σε ισχύ και για την «επόμενη μέρα», ενώ παράλληλα θα εμπλουτίζεται με νέα μέτρα - προσφορά στην ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.
Να θυμίσουμε ότι ανάλογη «λύση διευκόλυνσης» με την κυβερνητική έχει προτείνει και η πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ. Το κλειδί στην πρότασή του είναι πως αναγνωρίζει μία προς μία και όλες μαζί τις «οφειλές» του λαού από τα κάθε είδους μνημονιακά χαράτσια. Με την πρότασή του επιβάλλει την αποπληρωμή τους, διευκολύνοντας δήθεν με την εισοδηματική δυνατότητα κάθε νοικοκυριού, αντί να τα απαλλάξει από το βραχνά.
Απέναντι σ' αυτούς τους γαλαντόμους υπερασπιστές του λαού, που, επί της ουσίας, μέσα από τις διάφορες παραλλαγές της φορομπηχτικής πολιτικής ζητάνε από το λαϊκό νοικοκυριό να πληρώσει τα χρέη των καπιταλιστών, το ΚΚΕ έχει κάνει καθαρό μέσα και έξω από τη Βουλή ότι ανάμεσα σε άλλα επιβάλλεται: Να υπάρξει πλήρης φορολογική απαλλαγή της πρώτης και δευτερεύουσας κατοικίας, που καλύπτουν τις στεγαστικές ανάγκες και τις ανάγκες αναψυχής της λαϊκής οικογένειας. Να μη φορολογηθεί η αγροτική γη και να φορολογηθεί η μεγάλη ακίνητη περιουσία. Να καταργηθούν τώρα οι φόροι στο πετρέλαιο θέρμανσης και το φυσικό αέριο. Να καταργηθεί ο ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, σε αγροτικά εφόδια, μηχανήματα και στο πετρέλαιο κίνησης και μια σειρά ακόμα άλλα μέτρα που θα βοηθούν την εργατική τάξη να πάρει μια ανάσα και παράλληλα θα επιβάλουν φορολογία με συντελεστή 45% στα διανεμόμενα και αδιανέμητα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου, παράλληλα με την κατάργηση των «αναπτυξιακών» φοροελαφρύνσεων. Ολα αυτά συνιστούν μέτωπα διεκδίκησης και πάλης, η προβολή τους συμβάλλει στο να μπαίνει και κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Μέτωπο στον πραγματικό αντίπαλο
Η ανάγκη να γίνεται όλο και πιο καθαρό ποιος είναι ο αντίπαλος, ποια είναι η αιτία για τα δεινά του λαού αναδεικνύεται επιτακτική. Οι δυνάμεις που συγκαλύπτουν το γεγονός ότι η επίθεση είναι γενικευμένη, όχι από κάποιο πολιτικό καπρίτσιο αλλά γιατί αυτό είναι μονόδρομος για τους καπιταλιστές, έχουν κάθε λόγο να κοκορομαχούν για το χρέος και τις δανειακές υποχρεώσεις. Να δείχνουν το δέντρο για να κρύψουν το δάσος.
Το ΚΚΕ, τη βδομάδα που πέρασε, ανέδειξε και μέσα από το «Ρ» το γεγονός ότι η αντιλαϊκή επίθεση που εκδηλώνεται στην Ελλάδα δεν είναι ελληνική πρωτοτυπία, αφορά όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ. Εκδηλώνεται με διαφορετικό τρόπο από χώρα σε χώρα αλλά με μία κατεύθυνση: Να εξασφαλίζεται φτηνότερη εργατική δύναμη, για να μπορέσουν οι μονοπωλιακοί όμιλοι της ΕΕ να τα βγάλουν πέρα στον ανταγωνισμό τους με άλλους ομίλους που έχουν ήδη εξασφαλίσει φτηνότερη εργατική δύναμη.
Μέτρα για την υλοποίηση αυτής της κατεύθυνση εφαρμόζονται σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, είτε έχουν υψηλό χρέος είτε έχουν χαμηλό, είτε είναι σε φάση κρίσης είτε έχουν βγει απ' τη φάση της κρίσης. Αυτό πρέπει να' ναι διαρκώς καθαρό για να γίνεται κατανοητό ότι η αντεργατική επίθεση δε θα σταματήσει αν δε φύγει από τη μέση η αιτία του κακού, η επιδίωξη δηλαδή των καπιταλιστών να γίνουν πιο ισχυροί απέναντι στους ανταγωνιστές τους.
Σ' αυτήν την επιδίωξη υποτάσσονται όλες οι κυβερνητικές πολιτικές σε κάθε γωνιά της Ευρώπης, αυτήν την επιδίωξη υπηρετεί κάθε πολιτική δύναμη που, ενώ ορκίζεται πίστη στην ανταγωνιστικότητα, βγαίνει στα κεραμίδια διαλαλώντας ότι έχει φιλολαϊκό τρόπο να το κάνει.
Κριτήριο, τελικά, για κάθε πολιτική δύναμη είναι η στάση που κρατά απέναντι σ' αυτούς που έχουν στα χέρια τους τα κλειδιά της οικονομίας. Τους μονοπωλιακούς ομίλους που αποφασίζουν αν θα επενδύσουν, αν θα απολύσουν, τι μισθούς θα δώσουν, με ποιες εργασιακές σχέσεις.
Κρίσιμο, κατά συνέπεια, για την εργατική τάξη είναι η στάση που κρατά απέναντι στον πραγματικό αντίπαλό της και πως μ' αυτό το φίλτρο κρίνει και τις πολιτικές δυνάμεις.
Διά ταύτα
Η λαϊκή απαίτηση να φύγουν αυτοί που έχουν φορτώσει το λαό με δεινά θα πρέπει να δώσει δυναμική στη μαζική λαϊκή δράση για ριζικές ανατροπές και να μην εγκλωβιστεί σε κυβερνητικές λύσεις που φέρνουν από την πίσω πόρτα την ίδια πολιτική.
Απ' αυτήν τη σκοπιά, η ελπίδα βρίσκεται στην όξυνση της ταξικής πάλης, στην αντιπαράθεση με τους ίδιους τους καπιταλιστές, τόσο στους χώρους δουλειάς όσο και στο πολιτικό πεδίο, τόσο απέναντι στη σημερινή κυβέρνησή τους όσο και απέναντι στις εναλλακτικές της. Μ' αυτό το δεδομένο, αποκτά ξεχωριστή σημασία η μεγάλη εξόρμηση που κάνουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ για την οργάνωση της απεργίας, την περιφρούρησή της, τη συνέχεια της ανειρήνευτης πάλης των εργατών.

Στην απεργία να ακουστεί ακόμα πιο δυνατά η δική μας φωνή

Στην απεργία να ακουστεί ακόμα πιο δυνατά η δική μας φωνή



Μετά την απόφαση της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΠΑΜΕ, στις αρχές Σεπτέμβρη, για τη διοργάνωση δίμηνης καμπάνιας με κορύφωση το πανελλαδικό συλλαλητήριο, συνεδρίασαν οι τοπικές Γραμματείες σε όλους τους νομούς της Κρήτης. Η κατεύθυνση που δόθηκε στα σωματεία ήταν με πιο αποφασιστικό τρόπο να αναδειχτούν τα σοβαρά ζητήματα που απασχολούν την εργατική - λαϊκή οικογένεια, να συζητηθεί πλατιά η απάντηση που πρέπει να δώσει σήμερα το εργατικό κίνημα, από τη σκοπιά των πραγματικών λαϊκών αναγκών και συμφερόντων.
Τα σωματεία, με πλειοψηφία τις δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, έκαναν καλύτερη προσπάθεια να εξειδικεύσουν το σχέδιο δράσης στο χώρο τους και να βάλουν συγκεκριμένους στόχους, που να συνδέονται με τη συνολικότερη δουλειά για την ανασύνταξη του κινήματος.
Σε πολλές συνεδριάσεις ΔΣ δε συζητήθηκε μόνο το σχέδιο δράσης αλλά και η επιχειρηματολογία με την οποία θα άνοιγε η συζήτηση με τους εργαζόμενους σε κάθε κλάδο και, ταυτόχρονα, η αντιπαράθεση με τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό εκεί που έβαζε εμπόδια στο συλλαλητήριο, προσπαθώντας να φρενάρει τη συσπείρωση και τη δυναμική του με την προπαγάνδα για «κομματική συγκέντρωση».
Η συκοφαντία τους έπεσε στο κενό. Σ' αυτό συνέβαλαν καθοριστικά οι περισσότερες από 40 αποφάσεις σωματείων, αγροτικών συλλόγων, συλλόγων ΕΒΕ της Κρήτης, όπου δεν πλειοψηφούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, ούτε βέβαια οι δυνάμεις που συσπειρώνει η ΠΑΣΥ και η ΠΑΣΕΒΕ.

Η συζήτηση σ' αυτές τις συνδικαλιστικές οργανώσεις για την αναγκαιότητα να εκφραστεί μαζικά το «δε θα ζήσουμε με ψίχουλα», που ήταν το κεντρικό σύνθημα του συλλαλητηρίου, έφερε αποτέλεσμα. Σημαντική ήταν, επίσης, η διαπάλη μέσα στις Γενικές Συνελεύσεις, που ξεγύμνωσε τις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, παλιού και νέου, αποκάλυψε τον υπονομευτικό τους ρόλο, πείσμωσε και ατσάλωσε εργάτες, ανέργους που συμμετείχαν.
Μ' αυτό το πνεύμα, τα σωματεία «άπλωσαν» τη δουλειά τους στα εργοστάσια, στα καταστήματα και στις γειτονιές. Στη διάρκεια του δίμηνου, μέχρι το συλλαλητήριο, έγιναν θετικά βήματα τόσο στη λειτουργία των συνδικάτων, όσο και στα αποτελέσματα που αυτή φέρνει. Ενα παράδειγμα είναι η δημιουργία σωματειακής επιτροπής του Συνδικάτου Οικοδόμων στην Αλικαρνασσό, μια εργατογειτονιά του Ηρακλείου με πολλούς άνεργους οικοδόμους.
Η δημιουργία της επιτροπής ήταν αποτέλεσμα της καμπάνιας που οργάνωσε το ΔΣ του συνδικάτου, βάζοντας συγκεκριμένο σχέδιο για τη συνοικία. Πηγαίνοντας στις πιάτσες των συναδέλφων αλλά και πόρτα - πόρτα, το συνδικάτο πραγματοποίησε μια μαζική σύσκεψη οικοδόμων. Μετά τη συζήτηση, πολλοί οικοδόμοι δήλωσαν πρόθυμοι να στελεχώσουν τη σωματειακή επιτροπή, εντάχθηκαν στη δουλειά για την επιτυχία της Γενικής Συνέλευσης του συνδικάτου και του πανελλαδικού συλλαλητηρίου.
Δεν είναι τυχαίο ότι και στην Κρήτη μετράμε δεκάδες νέες εγγραφές σε όλα τα σωματεία το δίμηνο που μας πέρασε. Αποδείχτηκε ότι εκεί που το ΔΣ του σωματείου πάει με σχέδιο και καλό έλεγχο, όταν αξιοποιεί και βάζει σε κίνηση τα μέλη του, η δράση παίρνει άλλα χαρακτηριστικά και νέες δυνάμεις εντάσσονται στην ταξική πάλη. Βγήκε πολύτιμη εμπειρία από τις παρεμβάσεις έξω από τον ΟΑΕΔ, όπου η παρουσία μας χρειάζεται να είναι μόνιμη. Εκεί μιλήσαμε με ανέργους, συσπειρώσαμε στα σωματεία, κοντραρίστηκε η λογική της αναποτελεσματικότητας των αγώνων. Μέσα στο δίμηνο, συγκροτήθηκαν στο Ηράκλειο δυο νέες Επιτροπές Ανέργων.
Τροχοπέδη στους ταξικούς αγώνες
Η δουλειά για το συλλαλητήριο ανέδειξε ακόμα καλύτερα στα μάτια των εργαζόμενων το ρόλο του σάπιου εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού στην περιοχή, που στην πλειοψηφία του μετατοπίζεται από την ΠΑΣΚΕ προς στις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ. Στο Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου, μετά την αποτυχία της πλειοψηφίας να «περάσει» προς τα έξω ότι το συλλαλητήριο είναι «κομματικό», κατέφυγαν στην ωμή τρομοκράτηση σωματείων και συνδικαλιστών που είχαν πάρει αποφάσεις συμμετοχής.
Παρά τη λυσσασμένη επίθεση, δεν κατάφεραν να αλλάξουν αποφάσεις σωματείων όπου δεν πλειοψηφούν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Πήραν απάντηση από τους ίδιους τους εργαζόμενους και αυτό δημιουργεί καινούριο έδαφος για τη συνέχεια. Αποδείχτηκε στην πράξη ότι αυτοί είναι που διασπούν το κίνημα. Οχι μόνο αρνήθηκαν να συμμετέχουν στο συλλαλητήριο αλλά καλλιεργούν ταυτόχρονα την αναμονή και τη λογική της ανάθεσης, ότι όλα θα τα λύσει μια άλλη μορφή διαχείρισης, από μια άλλη κυβέρνηση.
Δίπλα σ' αυτούς, συντάχτηκε και ο νέος εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός, ο δήθεν «αριστερός» και «προοδευτικός». Τέτοια περίπτωση αποτέλεσε η πλειοψηφία του ΔΣ του σωματείου του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου (ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ), όπου προσπάθησε με κάθε τρόπο να εμποδίσει να συζητηθεί στη Γενική Συνέλευση η συμμετοχή του σωματείου στο συλλαλητήριο. Τα ίδια περίπου έγιναν και στο ΔΣ της ΕΛΜΕ Ηρακλείου, όπου, αφού αποφάσισαν τη συμμετοχή τους στο πανηρακλειώτικο συλλαλητήριο στις 4/10 και στο πανελλαδικό, μέσα σε μερικές μέρες την ανακάλεσαν!
Αποδείχτηκε ότι οι εργατοπατέρες των πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ - ΕΚΗ, όλο αυτό το στρώμα της συνδικαλιστικής αριστοκρατίας, είναι τροχοπέδη στους ταξικούς αγώνες και μετακινείται εύκολα ανάλογα πώς γέρνει η πλάστιγγα: Από τη ΔΑΚΕ στην ΠΑΣΚΕ, από την ΠΑΣΚΕ στη ΔΑΚΕ και από τις ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ στις παρατάξεις που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Στον αντίποδα, υπήρξαν συνδικαλιστές που δε συμφωνούν σε όλα με το ΠΑΜΕ αλλά αναγνωρίζουν τη μαχητικότητά του, την αναγκαιότητα να παρθούν πρωτοβουλίες, να προσπεράσουν οι εργαζόμενοι το συμβιβασμό της πλειοψηφίας στο συνδικαλιστικό κίνημα. Η επίμονη συζήτηση για το περιεχόμενο και τα αιτήματα του συλλαλητηρίου, έπαιξε το βασικό ρόλο στο να παρθούν αποφάσεις συμμετοχής από σωματεία αλλά και από τα Εργατικά Κέντρα Χανίων και Ρεθύμνου, μετά από ψηφοφορίες στη διοίκηση.
Ολη αυτή η δράση της δίμηνης καμπάνιας συνέπεσε και με πολλές αρχαιρεσίες σε σωματεία του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, όπου οι ταξικές δυνάμεις κατέγραψαν θετικά αποτελέσματα. Τέτοια είναι ο διπλασιασμός των ψήφων και εδρών στο Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ρεθύμνου, η πρωτιά στο Σωματείο Εργαζομένων Νοσοκομείου Ρεθύμνου, το καλό αποτέλεσμα στο Σωματείο Εργαζομένων στις ΔΟΥ Ανατολικής Κρήτης.
Μπροστά μας είναι η απεργία
Μετά το μεγάλο πανελλαδικό συλλαλητήριο, με αγωνιστική ανάταση και ενθουσιασμό, οργανώνουμε την πάλη για την επιτυχία της πανελλαδικής - πανεργατικής απεργίας, στις 27 Νοέμβρη. Συζητάμε πλατιά την πείρα του συλλαλητηρίου, σε Γενικές Συνελεύσεις και σε συσκέψεις, για να φτάσει σε κάθε εργαζόμενο και άνεργο, σε κάθε λαϊκό σπίτι το μήνυμα, ο παλμός και η αποφασιστικότητα που εκφράστηκαν μαζικά την 1η του Νοέμβρη.
Οι εξελίξεις σε όλα τα μέτωπα, σημαίνουν συναγερμό. Οι ανατροπές στην Ασφάλιση, που σχεδιάζουν κυβέρνηση - κεφάλαιο - τρόικα, οι αντιδραστικές αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο, το σάρωμα σε ό,τι έχει απομείνει όρθιο στην Υγεία, πάνε ένα βήμα πιο πέρα την επίθεση σε βάρος των εργαζόμενων και του λαού.Κανένας δεν μπορεί να μένει ασυγκίνητος, απαθής, να περιμένει άλλοι να τον σώσουν. Καθένας από μας, μέσα από το συνδικάτο, την Επιτροπή Αγώνα, τη Λαϊκή Επιτροπή στη γειτονιά του, πρέπει τις επόμενες μέρες να γίνει αυτός που θα ξεσηκώσει, θα οργανώσει την απεργία στο χώρο του.
Το βήμα που έγινε με το πανελλαδικό συλλαλητήριο πρέπει να συνεχιστεί με νέα δυναμική κατά κλάδο και κατά περιοχή, σε κάθε τόπο δουλειάς, ξεπερνώντας αδυναμίες και δυσκολίες. Να ακουστεί και στις 27 Νοέμβρη ακόμη πιο δυνατά η δική μας φωνή!

Γιάννης ΓΩΝΙΑΝΑΚΗΣ
Πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Ηρακλείου, μέλος της Γραμματείας Κρήτης του ΠΑΜΕ

Στο ... διαλυτήριο τα δικαιώματα ναυτεργατών και νησιωτών

Στο ... διαλυτήριο τα δικαιώματα ναυτεργατών και νησιωτών
Αποκαλυπτική η έκθεση του ΙΟΒΕ, που υποδέχτηκε με ενθουσιασμό ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας



Αλλαγές που απορυθμίζουν παραπέρα το ακτοπλοϊκό δίκτυο της χώρας, ενισχύουν το καθεστώς των επιδοτήσεων προς τους εφοπλιστές, δίνουν τη χαριστική βολή στα ναυτεργατικά δικαιώματα και υποβαθμίζουν στο έπακρο την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, προετοιμάζουν τα επιτελεία εφοπλιστών και κυβέρνησης. Οι αλλαγές πατάνε στο έδαφος της «απελευθέρωσης» των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, που διαμορφώνεται με την σταδιακή εφαρμογή του κανονισμού 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την άρση του καμποτάζ.
Τα νέα μέτρα προαναγγέλθηκαν πριν δέκα περίπου μέρες, κατά την παρουσίαση της έκθεσης του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), στη διάρκεια εκδήλωσης που συνδιοργάνωσαν ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ) με το Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιά. Τα συμπεράσματα της έκθεσης «επικύρωσε» ο υπουργός Ναυτιλίας, Μ. Βαρβιτσιώτης, με τα όσα ανέφερε από το βήμα της εκδήλωσης.
Ετοιμάζουν πλωτά κάτεργα
Η έκθεση κατέληξε στα εξής συμπεράσματα, στο όνομα του να διασφαλιστεί η «βιωσιμότητα» των ακτοπλοϊκών εταιρειών:
-- «Μείωση του κόστους λειτουργίας του πλοίου. Με δεδομένο ότι το κόστος καυσίμων καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό εξωγενώς, η μείωση του κόστους λειτουργίας μπορεί να επιτευχθεί με μείωση του κόστους επανδρώσεως (μέσω, π.χ., της επιδότησης ασφαλιστικών εισφορών), με συνθέσεις πληρωμάτων που ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες των πλοίων, με κατάργηση της ελληνομάθειας για το προσωπικό, που σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις δε σχετίζεται με την ασφαλή λειτουργία του πλοίου, με μείωση του χρόνου υποχρεωτικής δρομολόγησης στις τακτικές γραμμές (με ανάλογη αποζημίωση σε άλλη περίπτωση για την παροχή δημόσιας υπηρεσίας και αντίστοιχη προσαρμογή του υποχρεωτικού χρόνου διατήρησης του πληρώματος με πρόβλεψη παροχής επιδόματος ανεργίας σε ναυτικούς)».

Από παλιότερη κινητοποίηση των ναυτεργατών
Επομένως, προωθείται η επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών και η παραπέρα δραστική μείωση των οργανικών συνθέσεων. Αυτό σημαίνει ότι μόνο ένας μικρός αριθμός ναυτεργατών θα έχει εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα κατοχυρωμένα με συλλογικές συμβάσεις και οι υπόλοιπες ανάγκες των πλοίων θα καλύπτονται από χαμηλόμισθους και ανασφάλιστους, όπως συμβαίνει στα ποντοπόρα πλοία. Να σημειωθεί ότι κατά τους χειμερινούς μήνες ήδη έχει μειωθεί η οργανική σύνθεση των πλοίων, κατά 40% περίπου με νόμο που πέρασε πέρσι.
Ακόμα, ετοιμάζουν την υποχρεωτική δρομολόγηση των πλοίων μόνο τους τρεις καλοκαιρινούς μήνες, που είναι οι πιο κερδοφόροι, αντί για τους δέκα που είναι σήμερα για τα συμβατικά (για τα ταχύπλοα η υποχρεωτική δρομολόγηση έχει περιοριστεί από πέρσι στους 4 μήνες). Για την 10μηνη υποχρεωτική επάνδρωση, οι εφοπλιστές προτείνουν, μέσω της έκθεσης του ΙΟΒΕ, να πληρώνονται οι ναυτεργάτες μόνο τους τρεις μήνες του καλοκαιριού και τους υπόλοιπους να φυτοζωούν με το επίδομα ανεργίας, δηλαδή με 294 ευρώ για τους έγγαμους και 237 για τους άγαμους!
Με καΐκια και υδροπλάνα...
-- «Αναδιοργάνωση ακτοπλοϊκού συστήματος». Στα «ζητήματα που περιορίζουν την λειτουργία και ανάπτυξη του κλάδου», η έκθεση προσθέτει «την αδυναμία του κράτους για επαρκή χρηματοδότηση των άγονων γραμμών, την ανεπαρκή ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών από πλοία σε ορισμένες "άγονες" γραμμές και το συναφές ζήτημα του σχεδιασμού των διαγωνισμών, αλλά και το γενικότερο σχεδιασμό του συστήματος ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών (π.χ., κριτήρια προσδιορισμού απαραίτητων δρομολογίων)».
Επομένως, όπως σημειώνεται, «ο εξορθολογισμός της δυναμικότητας του κλάδου και των δρομολογίων είναι μάλλον αναπόφευκτος. Αυτό μπορεί να συνεπάγεται και λιγότερο καλή εξυπηρέτηση κάποιων νησιών. Εφόσον το κράτος θέλει να διατηρήσει το υφιστάμενο επίπεδο εξυπηρέτησης, θα πρέπει να αποζημιώνει τις εταιρείες για την παροχή δημόσιας υπηρεσίας, άρα να αυξήσει τη δημόσια δαπάνη».
Εδώ δεν κρύβουν λόγια. Λένε ορθά κοφτά ότι για να έχουν τα νησιά καράβια, θα πρέπει το κράτος, δηλαδή ο λαός μέσω της φορολογίας, να πληρώσει ακόμα περισσότερα απ' όσα τσεπώνουν σήμερα οι ναυτιλιακές εταιρείες για να δρομολογούν τα σαπάκια τους. Και η έκθεση προσθέτει: «Με τον επανασχεδιασμό του δικτύου, πρέπει να εξεταστεί με λεπτομέρεια η δυνατότητα δημιουργίας περιφερειακών κόμβων μετεπιβίβασης με ταχεία ανταπόκριση σε μικρότερα νησιά - σε συνδυασμό και με άλλα μέσα μεταφοράς (π.χ., λεωφορεία, αεροπορικά δρομολόγια, δίκτυο υδροπλάνων)». Δηλαδή, ακόμα λιγότερα ακτοπλοϊκά πλοία, που μπορεί να αντικατασταθούν ακόμα και με καΐκια, όπως ήδη γίνεται σε ορισμένα νησιά (π.χ., οι Φούρνοι από Ικαρία).
-- Για την «ορθολογική» λειτουργία των εταιρειών, η έκθεση ζητάει να «τελειώνει» η κρατική παρέμβαση και σε ό,τι αφορά τα εξής: «Επιβολή ανώτατων τιμών στις άγονες γραμμές και έλεγχος ανώτατων τιμών στις τακτικές δρομολογήσεις. Υποχρεωτικές εκπτώσεις σε διάφορες κοινωνικές ομάδες για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Αυστηρές προδιαγραφές και έλεγχος σε ζητήματα που άπτονται της διαρρύθμισης των πλοίων και των χώρων παραμονής των επιβατών. Παρεμβάσεις για την κάλυψη πρόσθετων προορισμών μέσω τακτικής δρομολόγησης στο πλαίσιο υποχρέωσης παροχής δημόσιας υπηρεσίας».
Είναι φανερό ότι οι εφοπλιστές ζητάνε να διαμορφώνουν χωρίς καμιά παρέμβαση τις τιμές στις λεγόμενες «άγονες» γραμμές, να απαλλαγούν ακόμα και από αυτές τις ελάχιστες εκπτώσεις που διατηρούνται ακόμα για ειδικές κοινωνικές κατηγορίες (ΑμΕΑ, φοιτητές), να κανονίζουν από μόνοι τους τα δρομολόγια, ακόμα και τη διαρρύθμιση των επιβατών εντός του πλοίου, που συνδέεται με την ασφάλεια στη θάλασσα.
Ενα βήμα πιο μπροστά ο Βαρβιτσιώτης
Ο Μ. Βαρβιτσιώτης, συμφωνώντας με τα συμπεράσματα, ανέφερε: «Ολες αυτές οι προτάσεις έχουν ως κύριο ζητούμενο την αναδιάρθρωση του ακτοπλοϊκού δικτύου και τη μετάβαση σε μία νέα εποχή που θα δοκιμαστούν νέες και διαφορετικές λύσεις, συγκριτικά με το πρόσφατο παρελθόν».
Εξήγγειλε από το βήμα της εκδήλωσης την κατάργηση του ΠΔ 177/74, που αφορά τις οργανικές συνθέσεις των ακτοπλοϊκών πλοίων, με το επιχείρημα ότι «είναι ένα διάταγμα 40 ετών και σίγουρα δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές ανάγκες και ούτε στη σημερινή εξειδίκευση». Το συγκεκριμένο ΠΔ, φέρει τη σφραγίδα σκληρών αγώνων του ναυτεργατικού κινήματος για δουλειά με δικαιώματα και για την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις οργανικές συνθέσεις.
Ο ίδιος πρόσθεσε ότι «είμαστε διατεθειμένοι να αλλάξουμε πολλά πράγματα, ιδιαίτερα μετά την αναθεώρηση του ΠΔ που αφορά τα προσόντα των ναυτικών, έτσι όπως εκδόθηκε μετά από δική μας πρωτοβουλία πριν από μερικές μέρες. Ενα διάταγμα που ουσιαστικά εκσυγχρονίζει τα προσόντα των ναυτικών και σε αυτή τη βάση είμαστε διατεθειμένοι, τηρώντας τις Διεθνείς Συνθήκες, για την ελάχιστη επάνδρωση των πληρωμάτων να συζητήσουμε»!
Το ΠΔ στο οποίο αναφέρθηκε ο αρμόδιος υπουργός είναι το 141/2014, το οποίο προβλέπει, ανάμεσα σε άλλα, ότι αναγνωρίζονται ως ισότιμα τα πιστοποιητικά των κρατικών ΑΕΝ και ΚΕΣΕΝ, με αυτά «που εκδίδονται από ιδιωτικές σχολές στην αλλοδαπή ή ημεδαπή»!
Δηλαδή, «νομιμοποιεί» την έκδοση πιστοποιητικών εξ αποστάσεως, ακόμα και με ένα φαξ, διαμορφώνει ναυτεργάτες χωρίς τις γνώσεις που είναι απαραίτητες για να αντεπεξέλθουν σε σύνθετα καθήκοντα, με μόνο «προσόν» ότι θα είναι πειθήνιοι και φτηνοί. Συνέπεια όλων αυτών θα είναι η αύξηση των κινδύνων στα πλοία, πόσο μάλλον στα ακτοπλοϊκά, που μεταφέρουν χιλιάδες ανθρώπους.
Η ...προσφορά των εφοπλιστών
Το περιτύλιγμα που χρησιμοποιείται στην έκθεση, για να δικαιολογήσει την κλιμάκωση σε βάρος ναυτεργατών και νησιωτών, είναι η «συμβολή του κλάδου της ακτοπλοΐας στην ελληνική οικονομία». Κάνει μια «σούμα» από δραστηριότητες όπως ο τουρισμός, το εμπόριο και η γεωργία των νησιών (!) για να καταλήξει ότι «η συνολική συνεισφορά της εγχώριας ακτοπλοΐας εκτιμάται, σε όρους ΑΕΠ, σε 11,8 δισ. ευρώ ή 6,5% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας το 2013, ενώ σε όρους απασχόλησης ανέρχεται σε 260 χιλ. θέσεις εργασίας»!
Εκτός του ότι το παραπάνω συμπέρασμα είναι διάτρητο και αυθαίρετο πέρα για πέρα, η έκθεση δε γράφει κουβέντα για τις απανωτές αυξήσεις στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, που από το 2002 ως το καλοκαίρι του 2014 ξεπέρασαν το 400%. Δεν αναφέρεται κανένα συγκεκριμένο στοιχείο για τις επιδοτήσεις από το κράτος, που στο ίδιο διάστημα ξεπερνούν το 1 δισ. ευρώ.
Εντελώς ενδεικτικά, μόνο τη δρομολογιακή περίοδο 1/11/2013 έως 31/10/2014, σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Ναυτιλίας, το ποσό που είχε καθοριστεί αρχικά για 25 «άγονες γραμμές» ήταν στο σύνολο 416.645,90 ευρώ το δρομολόγιο! Δηλαδή, σύμφωνα με τους πιο ήπιους υπολογισμούς, οι επιδοτήσεις για αυτήν τη δρομολογιακή περίοδο πρέπει να ξεπέρασαν τα 100 εκατομμύρια, χώρια το αφορολόγητο πετρέλαιο.
Στην ίδια έκθεση δεν πρόκειται να διαβάσει κανείς ότι η πλειοψηφία των πλοίων που δρομολογούν οι εφοπλιστές είναι υπέργηρα, τα ταξίδια είναι «Οδύσσεια», τα πληρώματα δουλεύουν μέχρι εξάντλησης και απλήρωτα και βέβαια ότι πολλά από τα νησιά κάνουν μέρες να δουν καράβι το χειμώνα.
Κέρδος και λαϊκές ανάγκες δε συμβιβάζονται
Τα όσα προετοιμάζουν σε βάρος της ακτοπλοΐας είναι μία απτή επιβεβαίωση ότι όσο οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες παραμένουν στα χέρια των εφοπλιστών και σχεδιάζονται με βάση το κέρδος των εφοπλιστών, τόσο θα επιδεινώνεται η θέση των νησιωτών, των ταξιδιωτών, των ναυτεργατών, τόσο στα νησιά θα εντείνεται ο εφιάλτης της εγκατάλειψης και της απομόνωσης.
Ταυτόχρονα, οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες δεν μπορούν να επιτελέσουν συνολικά το ρόλο τους στη συμβολή της ολόπλευρης οικονομικής ανάπτυξης των νησιών, στην αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου, των ενεργειακών αποθεμάτων, της αλιείας και ιχθυοκαλλιέργειας προς όφελος των λαϊκών αναγκών. Είναι χαρακτηριστικό ότι η έκθεση επικεντρώνεται κυρίως στη σημασία της ακτοπλοΐας στο τουρισμό. Οχι βέβαια στο λαϊκό τουρισμό αλλά αυτόν που υπηρετεί την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων.
Για το ΚΚΕ το ζήτημα των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών είναι πριν από όλα δικαίωμα των εργατών, των φτωχών αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων. Δικαίωμα που δεν μπορεί να χωρέσει στα ασφυκτικά πλαίσια της ιδιοκτησίας των μέσων μεταφοράς από τους εφοπλιστές και της στρατηγικής της «απελευθέρωσης» της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων.
Το ΚΚΕ καλεί το λαό να οργανώσει την πάλη του για φτηνές, απρόσκοπτες, ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, με σύγχρονα πλοία και φτηνά εισιτήρια 365 μέρες το χρόνο. Για τη συγκρότηση ενιαίου κρατικού φορέα θαλάσσιων μεταφορών, στα πλαίσια ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης, που προϋποθέτει σύγκρουση με τα μονοπώλια, την ΕΕ και τα κόμματά της.

Αθήνα ΖΥΜΑΡΗ

TOP READ