27 Φεβ 2014

Ουκρανία 2014 - Η επιστροφή του Ναζιστικού Κτήνους

Ουκρανία 2014 - Η επιστροφή του Ναζιστικού Κτήνους

Εδώ και μερικές ώρες οι εικόνες του Rostislav Vasilko ενώ προπηλακίζεται και βασανίζεται από τους νεοναζί διαδηλωτές κάνουν τον κύκλο του κόσμου. Ο γραμματέας της πόλης του Λβόφ (Lviv) του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας, Rostislav Vasilko (Ρόστισλαβ Βασίλκο), βασανίστηκε βάναυσα, από τους «αντιπολιτευόμενους» διαδηλωτές.

Στις 22 Φλεβάρη, οι νεοναζί βασάνιζαν τον Rostislav Vasilko για περίπου 12 ώρες (11 π.μ. - 11 μ.μ.). Τα σημάδια της βίας κατά του προσώπου του εμφανή. Το σώμα του ήταν μελανιασμένο, τον χτυπούσαν, σύμφωνα με μαρτυρίες, με όλα τα είδη των αντικειμένων, σπάζοντας του έτσι τρία πλευρά και το ρινικό διάφραγμα. Υπέστη επίσης κάταγμα κρανίου. Υποφέρει από διάσειση δεύτερου βαθμού. Την ίδια ημέρα η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ Αυγή δημοσίευε άρθρο με τίτλο Ουκρανία: Παράθυρο ελπίδας μετά τη συμφωνία. 

Αυτή τη στιγμή ο Vasilko νοσηλεύεται στο νοσοκομείο του Κιέβου σε σοβαρή κατάσταση. 

Ο Rostislav Vasilko, κάτοικος της πόλης Λβοφ (κύριο προπύργιο του νεοναζιστικού μορφώματος Svoboda), δεχόταν απειλές κατά της ζωής του και της οικογένειάς του. Ο Rostislav Vasilko σήμερα ζήτησε πολιτικό άσυλο σε άλλη χώρα. 

Πρόκειται εν έτη 2014 για την επιστροφή του Νεοναζιστικού Κτήνους σε μια χώρα που ισοπεδώθηκε κυριολεκτικά από τις δυνάμεις του άξονα κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. 

Ας σημειώσουμε εδώ ότι το κόμμα Svoboda αποτελεί αδερφό κόμμα της δικής μας συμμορίας νεοναζί που εκφράζεται πια και στη Βουλή, της Χρυσής Αυγής. 


Φωτογραφικό υλικό 



Ο γραμματέας του Λβοφ ενώ εξαναγκάζεται να φιλήσει το σταυρό

Κοινά εμβλήματα, κοινές "αξίες" και κοινές πρακτικές



Φάε "αντισυστημικότητα" και "αντι-Μνημόνιο", κρετίνε Χρυσαυγίτη!

 Φάε "αντισυστημικότητα" και "αντι-Μνημόνιο", κρετίνε Χρυσαυγίτη!

Ο νέος πρωθυπουργός Αρσένι Γιατσένιουκ χαιρετάει ναζιστικά δίπλα στον Oleg  Tyahnybok, αρχηγό του Svoboda

Ουκρανία: Τη λήψη «αντιλαϊκών αποφάσεων» για να σωθεί η χώρα ανακοίνωσε ο νέος πρωθυπουργός

Το ουκρανικό κοινοβούλιο ενέκρινε σήμερα ομόφωνα το διορισμό στη θέση του πρωθυπουργού της μεταβατικής κυβέρνησης της χώρας το φιλοευρωπαίο Αρσένι Γιατσένιουκ. Η απόφαση αυτή ήρθε μετά το σόου δήθεν «συμμετοχικής δημοκρατίας», που στήθηκε την Τετάρτη στην πλατεία Μαϊντάν.

Ο 39χρονος Γιατσένιουκ, μέλος του Κόμματος «Πατρίδα» της Γιούλια Τιμοσένκο και εκλεκτός των ΗΠΑ (αυτόν είχε επαινέσει η Αμερικανίδα υφυπουργός Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ όταν είχε πει τα... «γαλλικά» της για την ΕΕ), τέθηκε επικεφαλής της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, η οποία θα κυβερνήσει τη χώρα μέχρι τη διεξαγωγή προεδρικών εκλογών στις 25 Μάη.

Η κυβέρνηση συνολικά είναι προϊόν συνεργασίας όλων των αστικών κομμάτων, συμπεριλαμβανομένων και των εθνικιστικών - φασιστικών («Ελευθερία» και «Δεξιός Τομέας»), που αποτέλεσαν την ομάδα κρούσης στις συγκρούσεις των προηγούμενων ημερών και συνεχίζουν να προκαλούν πάνοπλοι στους δρόμους.

Ήδη, στην πρώτη του ομιλία στη Βουλή, μετά την απόφαση έδωσε το στίγμα της διακυβέρνησής του: «Η χώρα μας είναι στο χείλος της οικονομικής και πολιτικής κατάρρευσης», δήλωσε ο Γιατσένιουκ, προειδοποιώντας ότι η Ουκρανία αντιμετωπίζει απειλές της εδαφικής της ακεραιότητας, ενώ δεσμεύθηκε να συνεχίσει την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση της χώρας. Ο ίδιος, μιλώντας στο κοινοβούλιο, ομολόγησε κυνικά ότι η νέα κυβέρνηση της Ουκρανίας θα πρέπει να λάβει αντιλαϊκές αποφάσεις ώστε να ξεπεράσει η χώρα την οικονομική κρίση. «Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να βγούμε (από την οικονομική κρίση) από το να λάβουμε εξαιρετικά μη δημοφιλείς αποφάσεις», προειδοποίησε. Εξάλλου, υπογράμμισε ότι μια συμφωνία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι ζωτικής σημασίας για τη σταθεροποίηση της Γρίβνα, του ουκρανικού νομίσματος.

Παράλληλα, ο Γιατσένιουκ κάλεσε τη Ρωσία να συνεργαστεί με την Ουκρανία μετά την αποπομπή του προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς.

Ο πρωθυπουργός της Ουκρανίας, Aρσένι Γιάτσενιουκ, συστήνεται!

 Ο πρωθυπουργός της Ουκρανίας, Aρσένι Γιάτσενιουκ, συστήνεται!


Χωρίς σχόλια....

Να τελειώνουμε, κάποτε

 Να τελειώνουμε, κάποτε

Σήμερα η κε του μπλοκ συνεχίζει την αναδημοσίευση παλιότερων επιστολών συντρόφων στον προσυνεδριακό διάλογο του κρίσιμου και κομβικού 13ου συνεδρίου του κόμματος. Η πρώτη είναι μια πληρωμένη απάντηση γεμάτη ρητορικά ερωτήματα του μακαρίτη θανάση παπαρήγα περί της δημοκρατίας και των εξελίξεων στην ανατολική ευρώπη. Και η δεύτερη η συναισθηματική επιστολή ενός βετεράνου του κόμματος από τα δωδεκάνησα, που δίνει μια πολύ καλή εξήγηση στον επίλογο για ποιο λόγο διακατέχεται από τέτοιο συναισθηματισμό. Καλή ανάγνωση.

-.-.-

ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ, ΚΑΠΟΤΕ

Η επιστολή αυτή απευθύνεται σ’ εκείνους που επίμονα ταυτίζουν τη «δημοκρατία» με τα αίτια των εξελίξεων στην Ανατολική Ευρώπη.

Απαιτώ (το τονίζω: απαιτώ) απάντηση στα παρακάτω ερωτήματα:

1) Πόσο θα «κρατούσαν» οι κυβερνήσεις των 2/3 του κόσμου αν οι «7», με ομόφωνη ανακοίνωσή τους, τάσσονταν υπέρ μιας Νέας Διεθνούς Οικονομικής Τάξης και ανήγγειλαν συγκεκριμένα μέτρα άμεσης εφαρμογής της;

2) Πόσο θα «κρατούσε» η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας αν την είχαν επί 40 χρόνια στη λίστα του COCOM, με την κατηγορία της στρατιωτικής δικτατορίας;

3) Πόσο θα «κρατούσε» η κυβέρνηση της Βρετανίας αν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ την αποκαλούσε «Αυτοκρατορία του Κακού» απειλώντας την με βομβαρδισμό σε 5 λεπτά, επειδή άφησε 10 Ιρλανδούς να πεθάνουν, ο ένας μετά τον άλλο, χωρίς να δείξει ιδιαίτερη συγκίνηση;

4) Πόσο θα έμενε στη θέση του ο στρατηγός Κενιάν Εβρέν αν ο Πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ, αντί να κάνει ο ίδιος πρώτος την αναγγελία, έδινε εντολή στις δυνάμεις των ΗΠΑ στην Τουρκία να κινηθούν ενάντια στο στρατιωτικό πραξικόπημα της 12ης Σεπτέμβρη 1980;

5) Πόσοι από τους –ήδη όχι εξαιρετικά πολυάριθμους- οπαδούς του Τουργκούτ Οζάλ θα παράμεναν τοιούτοι, αν ήξεραν ότι ξένη και μεγάλη δύναμη του επέβαλε να αποκηρύξει την εισβολή στην Κύπρο και την ενσωμάτωση του Κουρδιστάν, καθώς και να προάγει τον Χ. Κουτλού και τον Ν. Σαργκίν σε βουλευτές της Μεγάλης Συνέλευσης της Δημοκρατίας, αν όχι σε συγκυβερνήτες της Τουρκίας;

Πόσο θα έμενε στη θέση του ο σημερινός πρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης (και όλη η κυβέρνηση) αν τους είχαν επιβληθεί ασφυκτικές διεθνείς κυρώσεις για τις δηλώσεις ότι το «κράτος είναι ο αστυφύλακας», για τα επεισόδια του OLYMPIC KΕTERING και για την προετοιμασία αντιαπεργιακού νομοσχεδίου;

Αυτά για την ώρα
Όσο για τα πραγματικά αίτια, αυτά μπορεί να τα δει κανείς εύκολα, αρκεί να διαβάσει την εφημερίδα (οποιαδήποτε εφημερίδα) των περιόδων 1-7.12.1989 και 15-21.10.1990. Όσοι διάβασαν και δεν είδαν είναι απλώς τυφλοί. Όσοι διάβασαν, είδαν και δεν κατάλαβαν, είναι και «πτωχοί τω πνεύματι».

Κι ευτυχώς. Σκέψου να ήταν κι έξυπνοι και να οδηγούσαν «Ρενώ»! Γιατί, βέβαια, «TRAΒANT» αποκλείεται να προτιμούσαν…

Θ. ΠΑΠΑΡΗΓΑΣ
«Ριζοσπάστης»/Αθήνα

-.-.-

Σύντροφοι – συντρόφισσες

Ξεκινάω από μια παράγραφο της Θέσης 66 όπου αναφέρεται ότι το «ΚΚΕ χρειάζεται στην ελληνική κοινωνία, γιατί ο σοσιαλισμός δεν παύει να αποτελεί το ζωτικό αίτημα και της εποχής μας».
Μια θέση που όλοι μας λίγο - πολύ συμφωνάμε. Όμως για να παραμείνει το ΚΚΕ στην ελληνική κοινωνία, πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα: « Τι ΚΚΕ θέλουμε»; Ένα ΚΚΕ που θα λειτουργεί με τις βασικές αρχές λειτουργίας του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, ένα ΚΚΕ όπου η πειθαρχία στις αποφάσεις της πλειοψηφίας θα είναι δεδομένη, ένα ΚΚΕ που ο στρατηγικός του στόχος θα είναι δεδομένη, ένα ΚΚΕ εκφραστή των πόθων και των προσδοκιών της εργατικής τάξης ή ένα ΚΚΕ «σύγχρονο», «ανανεωτικό» που θα λειτουργεί με δημοκρατικές – ριζοσπαστικές πλατφόρμες, όπου ο καθένας (γιατί σε μια δεδομένη συζήτηση-απόφαση, ο καθένας μας μπορεί να είναι μειοψηφία) να διαχωρίζει τη θέση του και να σηκώνει μέσω Τύπου και ραδιοφώνου (κομματικού ή αστικού δεν έχει σημασία, η διάσπαση, η μη υλοποίηση της οποιασδήποτε απόφασης θα έχει γίνει) το δικό του μπαϊράκι;

Τι σόι δημοκρατία είναι αυτή; Σε ποιο κόμμα, έστω αστικό, λειτουργούν οι δημοκρατικές – ριζοσπαστικές πλατφόρμες (ξεχάσαμε κάποιες δηλώσεις «έθεσε εαυτόν εκτός κινήματος, έχασε το τρένο της αλλαγής, είμαστε κόμμα και όχι ομάδες»); Γιατί και ποιανού συμφέροντα θα λύσει η λειτουργία των δημ. ριζ. πλατφορμών; Πιστεύω, σύντροφοι, ότι όχι μόνο δε θα λύσει ζητήματα, αλλά αντίθετα θα δημιουργήσει πολλά άλλα. Σε τι θα διαφέρει η ύπαρξη πλατφορμών μέσα στο ΚΚΕ, από την ύπαρξη φράξιας ή ομάδων; Αντικειμενικά ο «δυσαρεστημένος σύντροφος» θα βρίσκει καταφύγιο στις πλατφόρμες ή θα δημιουργήσει νέες δικές του. Πού πάει λοιπόν η ενότητα του κόμματος που όλοι μας στο όνομα του ΛΕΝΙΝ επικαλούμαστε; Τι ΚΚΕ λοιπόν θέλουμε;

Άμα, σύντροφοι, δεχτούμε τις απόψεις που αναφέρονται στην κατάργηση του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού. Στη δημιοργία Δημ. - Ριζ. πλατφορμών, στην κατάργηση του μαρξισμού – λενινισμού, στην κατάργηση του προλεταριακού διεθνισμού, σε τι θα διαφέρουμε από ένα τυπικό – εκσυγχρονιστικό κόμμα, σοσιαλδημοκρατικού χαρακτήρα, από ένα νεορεφορμιστικό κόμμα;

Μιλάμε για ραγδαίες εξελίξεις, ότι απέτυχε ο «υπαρκτός σοσιαλισμός», ότι η περεστρόικα περιέχει στοιχεία επαναστατικότητας, ότι πρέπει να εφαρμοστεί επιτέλους ο σοσιαλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο και στο όνομα όλων αυτών να αλλάξουμε και εμείς μιας και είμαστε μέσα στις ραγδαίες εξελίξεις. Για να δούμε λοιπόν αυτές τις εξελίξεις: Ανατράπηκαν τα πάντα σε όλο τον κόσμο,  διάλυση των κομμουνιστικών κομμάτων –τουλάχιστον στην Ανατ. Ευρώπη- χιλιάδες τα μέλη των ΚΚ που αποχωρούν.

Στην παράγραφο 2 της θέσης 5 αναφέρεται ότι «τεράστια σημασία για την ελκτικότητα των ιδεών του σοσιαλισμού, για την πορεία των διεθνών επαναστατικών δυνάμεων, για την πρόοδο σε όλο τον κόσμο, θα έχει η επιτυχία των βαθιών αυτών μεταρρυθμίσεων κλπ. στη Σοβ. Ένωση.

Για ποια Σοβιετική Ένωση μιλάμε;
1) Στην ουσία δεν υφίσταται ο όρος Σοβ. Ένωση και 2) έχουν ήδη εκφραστεί απόψεις για αλλαγή του σοβ. Κράτους (απόψεις που πιστεύω ότι στο όνομα της περεστρόικα θα επικρατήσουν). Δεν υφίσταται πια ο όρος Σοβ. Ένωση γιατί κάθε άλλο παρά Σοβ. Ένωση υπάρχει αυτή τη στιγμή. (Γέλτσιν, ύπαρξη πλατφορμών, εθνικιστικοί πόλεμοι, αποσχίσεις κρατών, αποχωρήσεις εκατοντάδων χιλιάδων κομ. μελών, ελεύθερη οικονομία, κλπ).

Δεν μπορούμε να μιλάμε αισιόδοξα για δυνάμωμα των διεθνών επαναστατικών δυνάμεων γιατί δεν υπάρχει την περίοδο αυτή κάτι το δυναμικό – προοδευτικό στην περεστρόικα που εφαρμόζει η Σοβ. Ένωση.

Τι ανάπτυξη του σοσιαλισμού έχουμε όταν εφαρμόζεται η θεωρία της ελεύθερης οικονομίας ή όταν πάνε να βγούνε με νόμο του κράτους παράνομα τα κομμουνιστικά κόμματα; Τι πλουραλιστική δημοκρατία υπάρχει όταν ο άλλος αυτοκτονεί επειδή του είναι βαριά η ρετσινιά του κομμουνιστή; Τι είδους πλουραλισμός είναι αυτός όταν οι πανκς, οι νεοναζιστές, οι τσαρικοί, τα πορνό, τα χάμπουργκερς, οι πίτσες, τα δυτικά και αμερικάνικα τραπεζικά κεφάλαια εισβάλλουν παντού ακάθεκτα; Τι είδους περεστροϊκός πολιτισμός είναι αυτός να ζωγραφίζουν γυμνές κοπέλες με σαντιγύ; Ποιο είναι το καινούργιο που έφερε ο Γκόρμπυ, όπως τον ονομάζουν Ρωσικά οι Αμερικάνοι;

Πιστεύω συντρ. ότι μετά και την εξαφάνιση του «σοσ. στρατοπέδου» ο καπιταλισμός – ιμπεριαλισμός βρίσκεται στα πάνω του και θα γίνει ακόμα πιο απάνθρωπος, πιο επικίνδυνος για την ανθρωπότητα. Ο κίνδυνος του πυρηνικού ολέθρου είναι τώρα πιο εμφανής όσο ποτέ άλλοτε. Και δεν είναι ούτε η περεστρόικα, ούτε ο Γκορμπατσόφ, ούτε η ενοποιημένη Γερμανία που μπορούν να τον εμποδίσουν. Αλλά αυτοί που μπορούν και να τον φρενάρουν και να τον ανατρέψουν είναι το Ενωμένο Επαναστατικό Διεθνές Κίνημα, ο προλεταριακός διεθνισμός, οι λαοί κάτω από τις ιδέες του μαρξισμού – λενινισμού.

Έχω τη γνώμη, ότι η περεστρόικα και τα γεγονότα στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης έχουν επηρεάσει πολλά στελέχη και μέλη του κόμματος, με αποτέλεσμα να έχουμε χάσει την ψύχραιμη σκέψη και πανικόβλητοι τρέχουμε να απορρίψουμε κάθε «δογματικό» και να ασπαστούμε ό,τι νέο φέρνει η περεστρόικα, ανεξάρτητα αν είναι θετικό ή αρνητικό. Ας μείνουμε ψύχραιμοι λοιπόν και ας μη φτάσουμε στο σημείο να λέμε «ο Στάλιν πέθανε. Ζήτω ο Γκορμπατσόφ».

Ακόμα θέλω να τονίσω ότι με βρίσκει αντίθετο η αλλαγή μας στο θέμα της ΕΟΚ. Η θέση που λέει ότι «η συμμετοχή μας στην ΕΟΚ προσφέρεται για μια πιο ενεργητική συμμετοχή στο διεθνή καταμερισμό εργασίας» δεν την καταλαβαίνω.
Ποιοι και για ποιανού συμφέροντα είναι αυτοί που κανονίζουν το διεθνή καταμερισμό εργασίας;

Επειδή πολλά ακούγονται για την αλλαγή της φράσης «δικτατορία του προλεταριάτου», θέλω να προγράψω ότι δε γίνεται ΚΚ χωρίς αυτές τις λέξεις μέσα του. Όταν υπάρχει επαναστατική διαδικασία σύντρ. αλλάξουμε ή δεν αλλάξουμε τον όρο ή την ουσία, ο λαός θα την εφαρμόσει και έτσι θα την αποκαλέσει «ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ».

Και μερικές σκέψεις για την ιδιότητα του μέλους. Δε νομίζω ότι πρέπει να αλλαχτεί τίποτα από αυτά που αναφέρει το τωρινό καταστατικό. Η οποιαδήποτε αλλαγή στο θέμα αυτό θα οδηγήσει σε πλαδαρές ΚΟΒ, σε «εθελοντές» υλοποίησης μιας απόφασης, σε δημιουργία δημ. ριζ. πλατφορμών.

Θα μετατραπούμε σε ένα κόμμα αστικού ή σοσιαλδημοκρατικού χαρακτήρα τύπου ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΚΟΔΗΣΟ, κ.ά. μιας και αυτοί μιλάνε για σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο, για εκσυγχρονισμό,  για «δημοκρατία». Παλιά σύντροφοι, όταν κυνηγούσαν τους κομμουνιστές και τους έβαζαν στις εξορίες και στις φυλακές, τους σκότωναν στα πέντε μέτρα, τους ζήταγαν πρώτα να δηλώσουν- να υπογράψουν, να αποκηρύξουν δηλαδή τις ιδέες του μαρξισμού – λενινισμού, τις ιδέες του κομμουνιστή. Το ίδιο μας ζητάνε και σήμερα, να αποκηρύξουμε τις ιδέες μας.

Να μην τους δόσουμε αυτή τη χαρά.
ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΣ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ – ΝΑ ΜΗ ΔΗΛΩΣΕΙ
Να τους δηλώσουμε για άλλη μια φορά ακόμα ότι «ΤΙΜΗ ΜΑΣ Η ΤΙΜΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ».
Το δικαίωμα να είμαστε μέλη αυτού, του σημερινού, του ΤΙΜΗΜΕΝΟΥ ΚΚΕ να μην το χαρίσουμε σε κανένα.

Υ.Γ. Το ξέρω αγαπητοί σύντροφοι, ότι διακατέχομαι από συναισθηματισμούς, αλλά όταν πάψω να είμαι συναισθηματικός, θα πάψω να είμαι κομμουνιστής, και όταν θα πάψω να είμαι κομμουνιστής, θα πάψω να είμαι και συναισθηματικός και εγώ θέλω να είμαι και κομμουνιστής και συναισθηματικός.

ΠΛΑΝΤΖΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

Μέλος ΝΓ Βορ. Συγκρ. Δωδ/σου Κως

Η ΝΕΚΡΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ

 Η ΝΕΚΡΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ

Νύχτα βρικολάκων στην Ουκρανία η 23η Φεβρουαρίου 2014. 
Νύχτα νεκρανάστασης φασισμού. 
Όλη η ουσία της ανατροπής μιας ψευδοαστικής δημοκρατίας από μια φασιστική εκδοχή της. Με άμεσους χορηγούς την ΕΕ και τις ΗΠΑ. Αυτούς που μιλάνε για ανατροπή ενός δικτάτορα και αποκατάσταση της.. .δημοκρατίας στην Ουκρανία!

Πόσο έξυπνος πρέπει να είσαι για να καταλάβεις ποια είναι η ουσία της ΕΕ και γενικότερα του καπιταλισμού και να κατηγορείς τους κομμουνιστές ότι δεν καταλαβαίνουν την ΕΕ που δήθεν υποστηρίζει τη δημοκρατία;;; 
Ποια δημοκρατία αφού ήδη σε χώρες - μέλη της όπως της Βαλτικής, έχουν απαγορευτεί τα ΚΚ και όποιος φορέσει, έστω και το σήμα με σφυροδρέπανο, πάει κατευθείαν στη φυλακή;
Ας «απολαύσουμε» το θρίλερ της νεκρανάστασης του φασισμού (παιδί της ΕΕ πλέον, στη βάση του «αντικομουνιστικού μνημονίου» που έχει ψηφίσει από  την «Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Ευρώπης» τον Γενάρη του 2006, και από την ΕΕ μέσω του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 9/4/2009 και ας κάνουν κάποιοι ότι δεν το ξέρουν…http://aristeripolitiki.blogspot.gr/2013/05/blog-post_29.html), της νεκρανάστασης του φασισμού, λέμε, στις 23 Φεβρουαρίου 2014, όταν η Ράντα (Βουλή) της Ουκρανίας «ψήφισε» τους εξής νόμους:


4201 - Σχέδιο απόφασης για την απαγόρευση των δραστηριοτήτων του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ουκρανίας.

4217 - Σχέδιο ψηφίσματος για την αντιμετώπιση των συνεπειών της σοβιετικής κατοχής της Ουκρανίας.

4176 - Σχέδιο Νόμου για την κατάργηση του νόμου που ποινικοποιούσε την ναζιστική προπαγάνδα.
4184 - Σχέδιο απόφασης για τον διορισμό ως υπουργού Εσωτερικών της Ουκρανίας του (φασίστα) V.Avakov και τον διορισμό μελών της νεοναζιστικής ομάδας «Δεξιός Τομέας» στο Υπουργείο. 
4215 - Σχέδιο απόφασης για το (φασιστικό- ναζιστικό των νεο-Βάφεν SS) «Πάνθεον των εθνικών ηρώων».

4203 - Σχέδιο διατάγματος για την εισαγωγή δημοσιονομικών περιορισμών (ακραία λιτοτητα).

4215 - Σχέδιο ψηφίσματος απόδοσης τιμής στους συμμετέχοντες (ακροδεξιούς και φασίστες) στις ένοπλες συγκρούσεις κατά τη διάρκεια ειρηνικών διαδηλώσεων.

4197 - Σχέδιο απόφασης για το διορισμό του μέλους του (φασιστικού)  κόμματος "Svoboda" Α.Mahnitskogo στο Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα.

4204 - Σχέδιο Νόμου για τα καθήκοντα του Προέδρου της Ουκρανίας.

4191 - Σχέδιο απόφασης για τον διορισμό του μέλους του (ναζιστικού - φιλογερμανικού) κόμματος "UDAR" V.A. Nalivaychenko ως επόπτη της Υπηρεσίας Ασφαλείας της Ουκρανίας

4211 - Σχέδιο απόφασης της απόλυσης από την υπηρεσία των στρατιωτών και αξιωματικών των σωμάτων ασφαλείας (που δεν ήταν με τους φασίστες –

στη θέση τους προσλαμβάνονται μέλη των ακροδεξιών ομάδων).

4199- Σχέδιο απόφασης κατάργησης του δικαιώματος των μειονοτήτων στη χρήση της γλώσσας τους. (Απαγορεύθηκαν τα Ρωσικά, τα Ρουμανικά, τα Ουγγρικά, τα Ελληνικά!!!).

Την ίδια στιγμή που η Ράντα ψηφίζει νέο-ναζιστικούς νόμους ο Πρώτος  Γραμματέας της ΚΕ  του Κ. Κ. Ουκρανίας, Π.  Σιμονένκο αναφέρεται σε πραξικόπημα που παραδίδει «την Ουκρανία υπό την «προστασία» των ΗΠΑ, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και διαφόρων πολυεθνικών εταιρειών».


ΟΥΚΡΑΝΙΑ - Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά...-Φασιστική επέλαση

ΟΥΚΡΑΝΙΑ - Γιατί χαίρεται ο κόσμος και χαμογελά...-Φασιστική επέλαση

Άνεμος "ανατροπών" στην Ουκρανία μετά την αποκαθήλωση Γιανουκόβιτς!

Αυτή είναι η δήλωση του νέου πρωθυπουργού στο BBC.
Απολαύστε ...ειλικρίνεια:
«Πρόκειται να λάβουμε εξαιρετικά αντιλαϊκά μέτρα, καθώς η προηγούμενη κυβέρνηση και ο προηγούμενος πρόεδρος ήταν τόσο διεφθαρμένοι, που η χώρα βρέθηκε σε απελπιστικά δεινή οικονομική κατάσταση. Βρισκόμαστε στο χείλος της καταστροφής και αυτή είναι μια κυβέρνηση αυτοχείρων. Οπότε, καλωσήρθατε στην κόλαση»

Κάποιοι βέβαια εκεί την  κόλαση την είδαν αμέσως και πριν τις δηλώσεις αυτές , αφού ήδη έχει αρχίσει διωγμός εναντίον των κομμουνιστών από τους φασίστες.
Ο νέος πρωθυπουργός Αρσένι Γιατσένιουκ, πριν λίγο καιρό υπουργός Οικονομικών και Εξωτερικών, αλλά και όλο το υπουργικό συμβούλιο σχεδόν, φυσικά μόνο νέοι δεν είναι...
Διαβάζουμε από την Ημερησία:
"Ως υπουργός Εξωτερικών προτάθηκε ο διπλωμάτης και πρώην πρεσβευτής στη Φινλανδία και Ισλανδία, Άντρι Ντεστσίτσια. Για το υπουργείο Οικονομικών προτάθηκε ο Ολεξάντερ Σλάπακ, πρώην υπουργός Οικονομικών και αναπληρωτής επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας.
Για τη θέση του επικεφαλής του συμβουλίου εθνικής ασφάλειας και άμυνας προτείνεται ο Αντρέι Παρούμπιγιε, ενώ στη θέση του θα παραμείνει ο υπουργός Εσωτερικών, Αρσέν Αβάκοφ."
Kai από το ΕΘΝΟΣ:
"Ιδιαίτερες αντιδράσεις έχει προκαλέσει επίσης και το σχέδιο απόφασης 4199 που καταργεί το δικαίωμα των μειονοτήτων να χρησιμοποιούν τη μητρική τους γλώσσα, δηλαδή απαγορεύονται τα ρωσικά, τα ρουμανικά, τα ουγγρικά και τα ελληνικά!
Σκανδαλώδη είναι επίσης δύο σχέδια αποφάσεων της Βουλής, το 4184 και το 4197, που το μεν πρώτο επιτρέπει τον διορισμό του ανθρώπου της Τιμοσένκο Αρσέν Αβάκοφ στο υπουργείο Εσωτερικών και τη στελέχωση του υπουργείου από μέλη του «Δεξιού Τομέα», το δε δεύτερο τον διορισμό του μέλους του ακροδεξιού - εθνικιστικού κόμματος Svoboda Α. Μαχνίτσκογκο στο γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα."
Τι το καινούργιο, εκτός από την κόλαση που υποσχέθηκε ο νέος πρωθυπουργός, φέρνει λοιπόν η "εξέγερση" που κάποιοι την είπαν "παράθυρο ελπίδας" χωρίς να ντρέπονται καθόλου;
Απαντά η πραγματικότητα όπως τη διαβάζουμε και πάλι στο "ΕΘΝΟΣ":
"Ενδεικτικά αξίζει να γίνει αναφορά στα νομοσχέδια που κατατέθηκαν τις προηγούμενες ημέρες στη Βουλή και θέτουν εκτός νόμου το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας (σχέδιο απόφασης 4201), αλλά αποποινικοποιούν τη ναζιστική προπαγάνδα (σχέδιο νόμου 4176)."
Μιλάμε δηλαδή για μια πραγματική "ανατροπή"... ντροπή.
Φασίστες, μπράβοι, ακροδεξιοί κάτω από την καθοδήγηση της Δύσης βρίσκονται παντού σε όλα τα ...νέα πόστα.
Ο μεταβατικός πρόεδρος εν τω μεταξύ δήλωσε ότι "η νέα κυβέρνηση θα χρειαστεί να λάβει δυσάρεστες αποφάσεις για να αποτρέψει τη στάση πληρωμών, να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των πιστωτών και επενδυτών και να εγγυηθεί τις συνθήκες μιας φυσιολογικής ζωής για τους πολίτες της Ουκρανίας."
Την ίδια στιγμή κάποιοι ζητωκραυγάζουν ενώ τάγματα εφόδου αλωνίζουν στο Κίεβο...

Συγχαρητήρια πάντως στα μέσα που δήθεν δεν έχουν καταλάβει...
Τίποτα όμως...
Ετσι τώρα βοηθούν και όλους εμάς να ...μην καταλάβουμε.

Πριν λίγο άκουσα έναν Έλληνα της Ουκρανίας που δεν είδε πουθενά φασίστες, να μας καθησυχάζει λέγοντας πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα για τους εκεί Έλληνες.

Γιατί να υπάρξει άλλωστε; Στη φωτογραφία είναι καθαρό ότι οι ..."επαναστάτες" χαιρετούν με τον γνωστό "αρχαιοελληνικό" χαιρετισμό...
Αναρτήθηκε από 

Συγκλονιστικό βίντεο από την Ουκρανία: Νεαρή γυναίκα σταματά τις βαριοπούλες της βεβήλωσης

Συγκλονιστικό βίντεο από την Ουκρανία: Νεαρή γυναίκα σταματά τις βαριοπούλες της βεβήλωσης



Σήμερα στη δοκιμαζόμενη Ουκρανία δεν υπάρχει μόνο η δράση των ένοπλων ομάδων που έχουν συγκροτήσει φασιστικά - εθνικιστικά κόμματα, που ανοικτά στηρίζουν και αξιοποιούν οι ΗΠΑ και η ΕΕ, προκειμένου να προωθήσουν τα σχέδια των φιλικών προς αυτούς οικονομικών και πολιτικών δυνάμεων. Όπως είναι φυσικό, αυτά τα κόμματα με τα τάγματα εφόδου έχουν αδράξει την ευκαιρία και βγάζουν όλο το μένος και το μίσος τους ενάντια στους κομμουνιστές, τη Σοβιετική Ένωση, τον ηρωικό Κόκκινο Στρατό που συνέτριψε το ναζιστικό τέρας.

Σήμερα στην Ουκρανία δεν υπάρχουν μόνο οι δυνάμεις που υπερασπίζονται και επιδιώκουν τη συμμαχία της χώρας με τη σημερινή ιμπεριαλιστική Ρωσία.


Υπάρχουν και δυνάμεις που αντιπαλεύουν την παγίδευση του λαού στις αντιπαραθέσεις και τις αιματηρές συγκρούσεις της ουκρανικής πλουτοκρατίας, που υπερασπίζονται τις σοσιαλιστικές κατακτήσεις, που μάχονται κατά του αντικομμουνισμού και της βεβήλωσης των σοβιετικών μνημείων και προβάλλουν το δρόμο της συναδέλφωσης των λαών και της πάλης για το σοσιαλισμό.
Τη δράση αυτών των δυνάμεων που δίνουν σκληρό και ηρωικό αγώνα την αποσιωπούν εντελώς τα διεθνή ΜΜΕ, όμως φτάνει μια στιγμή, αρκεί η αποφασιστικότητα και ο ηρωισμός μιας νέας γυναίκας για να ανοίξει μια ρωγμή προς την αλήθεια. Μια τέτοια στιγμή, ένα τέτοιο πλάνο υπήρχε σε ένα από τα πολλά βίντεο - ανταποκρίσεις που στέλνουν τα διεθνή πρακτορεία και το αναμετέδωσε το «MEGA» για μια και μόνη φορά, στις βραδινές ειδήσεις της Κυριακής 23 του Φλεβάρη.

Τα πλάνα από την Ουκρανία είναι καλοσκηνοθετημένα. Δείχνουν ομάδες φασιστών να γκρεμίζουν αγάλματα του Λένιν. Να ασχημονούν και να βεβηλώνουν μνημεία του Κόκκινου Στρατού, που όμως τα εμφανίζουν ως πράξεις ενός αγανακτισμένου λαού. Τα φασιστοειδή σφυροκοπούν με σφυριά το μνημείο, η κάμερα έχει τη σωστή γωνία και απόσταση ώσπου ξαφνικά μια νέα γυναίκα μπαίνει μπροστά στη βαριοπούλα..

Η στιγμή είναι συγκλονιστική και αποκαλυπτική.

Αυτές οι δυνάμεις χρειάζονται την αλληλεγγύη και την υποστήριξη όλων μας.



902

Οι πρώτοι εκτελεσμένοι του Εμφυλίου

Οι πρώτοι εκτελεσμένοι του Εμφυλίου

Στις 16 Ιουλίου του 1946, οι πρώτοι κομμουνιστές πολιτικοί κρατούμενοι του Εμφυλίου οδηγούνται στο εκτελεστικό απόσπασμα. Πρόκειται για τον Θεοχάρη Σαπρανίδη και τον Γεώργιο Καλέμη, δύο αγρότες από το Κιλκίς.

Οι δύο αγρότες μέλη του ΚΚΕ και πρώην αντάρτες του ΕΛΑΣ, είχαν κατηγορηθεί με το Γ΄ Ψήφισμα και καταδικαστεί παμψηφεί σε θάνατο, από το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης και τον βασιλικό επίτροπο Ταμβακά. Κρατήθηκαν για σύντομο χρονικό διάστημα (τρεις ημέρες) στο Γεντί Κουλέ και εκτελέστηκαν στον "συνήθη τόπον εκτελέσεων", δηλαδή τους λόφους πίσω από το Γεντί Κουλέ. Το κατηγορητήριο των δύο εκτελεσμένων είναι χαρακτηριστικό της εποχής και του κλίματος της λευκής τρομοκρατίας που επικρατούσε. Τα ντοκουμέντα, βάση των οποίων στοιχειοθετήθηκε η κατηγορία στο στρατοδικείο, ήταν η ανεύρεση σε χωράφι που ανήκε σε θείο του ενός κατηγορούμενου τεσσάρων όπλων και τετρακοσίων σφαιρών, καθώς και ότι «ήσαν πρώην ελασίται» ενώ ακόμη «υπήρχον πολλαί ενδείξεις ότι ούτοι ετέλουν εις επαφήν» με «συμμορία», όπως κατέθεσαν συγχωριανοί τους, αν και στο χωριό και τη γύρω περιοχή δεν είχε συμβεί καμιά σύγκρουση ή επεισόδιο από τη μέρα των εκλογών. Τα ονόματα των μαρτύρων κατηγορίας δεν είναι γνωστά και δεν κοινοποιήθηκαν στον τύπο. Αυτή υπήρξε ακόμα μια τυπική πρακτική του κράτους, όταν χρησιμοποιούσε πρώην ταγματασφαλίτες ή ψευδομάρτυρες για τη στοιχειοθέτηση κατηγορητηρίων.

Η δίκη

Αρχικά στο εδώλιο του κατηγορουμένου, μαζί με τους Καλέμη και Σαπρανίδη είχε καθίσει και ο δάσκαλος του χωριού Περιστέρι (το χωριό των Καλέμη και Σπρανίδη στο Κιλκίς) Ιερεμίας Μπουντουριάν. Ο δάσκαλος κατηγορούνταν για τη δράση του ως σύνδεσμος των δύο με την ομάδα καταδιωκόμενων αγωνιστών του καπετάν Βοριά. Το αν ή όχι ο δάσκαλος υπήρξε σύνδεσμος δεν ξεκαθαρίζεται από καμιά ιστορική πηγή. Πάντως στη δίκη αναφέρεται ότι ο δάσκαλος προσπάθησε να λειτουργήσει ως διαμεσολαβητής ανάμεσα στους εθνικόφρονες του χωριού και τους αντάρτες του Βοριά. Το γεγονός αυτό αναφέρουν οι μάρτυρες κατηγορίας.

Η κατάληξη της δίκης επιδίκασε την εσχάτη των ποινών στους δύο και ισόβια δεσμά στον Μπουντουριάν. Το γεγονός ότι κανένα από τα στοιχεία του κατηγορητηρίου δεν αποδείχτηκε, αλλά και το ότι παρά την εμφανή συμβιβαστική στάση του Μπουντουριάν, του επιδίκασαν μια τόσο βαριά ποινή, καταδεικνύει ότι το μοναρχικό εμφυλιακό κράτος έμελλε να τηρήσει τη σκληρότερη δυνατή στάση απέναντι στους πολιτικούς του αντιπάλους.

Έτσι, παρά το έωλο κατηγορητήριο που βασίζεται σε «ενδείξεις» και την αντιστασιακή δράση των κατηγορουμένων, ο βασιλικός επίτροπος Ταμβακάς «εζήτησε να κηρυχθούν οι κατηγορούμενοι ένοχοι» και ως τιμωρία «την εσχάτην των ποινών διά τους δύο πρώτους και ισόβια διά τον Μπουντουριάν». Ο συνήγορος των Καλέμη και Σαπρανίδη Μηνάς Πατρίκιος (πρώην και μετέπειτα δήμαρχος Θεσσαλονίκης, καθώς επίσης και βουλευτής της ΕΠΕΚ) «εζήτησεν όπως μη εφαρμοσθή η ποινή του κατηγορητηρίου διότι όπως απεδείχθη εκ της διαδικασίας ούτε η συμμορία έδρασεν εις την περιφέρειαν αυτήν ούτε οι κατηγορούμενοι έλαβον μέρος εις αυτήν […] Όσον αφορά τα όπλα εζήτησε να χαρακτηρισθή η πράξις ως παράνομη οπλοφορία». Ο συνήγορος του τρίτου κατηγορουμένου Γεωργόπουλος «εζήτησε την απαλλαγήν του πελάτη του διότι δεν προέκυψαν εις βάρος του στοιχεία». Το Έκτακτο Στρατοδικείο, εντέλει, "εκήρυξε τους κατηγορούμενους ενόχους του άρθρου 2 § 1 του ψηφίσματος, ήτοι, ότι προέβησαν “εις την κατάρτισιν ενόπλων ομάδων” και επέβαλεν εις τους Σαπρανίδην και Καλέμαν την ποινή του θανάτου".


Η εκτέλεση


Η εκτέλεση των Καλέμη και Σαπρανίδη προβλήθηκε ευρύτατα από τον τοπικό τύπο. Η εφημεριδα Μακεδονία αφιέρωσε τμήμα του πρωτοσέλιδού της στο γεγονός και εκτενέστατο ρεπορτάζ με φωτογραφικό υλικό. Η περιγραφή της εκτέλεσης γίνεται με λεπτομέρειες. Τόσο το μέγεθος της δημοσιότητας όσο και η εμβάθυνση σε περιγραφές της εκτέλεσης, παραπέμπουν στο κλίμα της τρομοκρατίας που το κράτος επιχειρούσε να δημιουργήσει. Παραθέτουμε μέρος του άρθρου της εφημερίδα που αφορά την εκτέλεση:

"5 και 30΄. Ο ήλιος έχει ήδη ανεβή επάνω απ’ τον Χορτιάτη και χρυσώνει τον ουρανό. Το πρώτο αυτοκίνητο με το απόσπασμα καταφθάνει. Ήδη έχει έλθει και η χωροφυλακή, άνδρες της οποίας κατέλαβον θέσεις σ’ όλον τον δρόμο από τις φυλακές έως τον τόπο της εκτελέσεως […] 5 και 40΄. Οι μελλοθάνατοι βγαίνουν. Με κόπο κρατιένται στα πόδια τους. Διασκελίζουν την εξώπορτα –τόσο μεγάλη πόρτα κι όμως πόσο δύσκολα την περνά κανείς για να βγη!... Για μια στιγμή στέκονται. Είνε και οι δυο κατάχλωμοι. Συντετριμμένοι. Έχουν τα χέρια τους δεμένα εμπρός. Ο Σαπρανίδης με χειροπέδες, ο Καλέμος με ένα καλώδιο από ηλεκτρικό. Και οι δυο νέοι, έως 35 χρονών. Ο Σαπρανίδης αμίλητος, σκυφτός, κυττάζει μπροστά του. Φαίνεται σαν να τάχη χαμένα. Ο Καλέμος, πιο ψηλός, μόλις στάθηκαν, χωρίς να κυττάζη κατάματα κανέναν αρχίζη να μιλά: - Αδέλφια! Άδικα θέλετε να μας σκοτώσετε… Είμαστ’ αθώοι… άδικα… Σταθήτε να το εξετάσουμε το ζήτημα… Να φέρουμε όλο το χωριό… Εμείς δεν ξέρουμε τίποτα... […] Είναι ένας τόπος πίσω –προς τ’ ανατολικά– των φυλακών, που αναδιπλώνεται ελαφρά σε λόφους μικρούς και μεγαλύτερους με λίγο χώμα και περισσότερη πέτρα. Μια ελαφρή χαράδρα κόβει έναν απ’ αυτούς τους λόφους από έναν άλλον μικρότερόν του όπου αρκετοί σταυροί ξύλινοι φαντάζουν πένθιμα: Είνε το νεκροταφείον των εκτελουμένων καταδίκων. Η συνοδεία συνεχίζει προς τα εκεί την πορεία της από ένα ελικοειδές μονοπάτι. Από μακρυά φαίνονται οι δυο κατάδικοι που χτυπάνε τον κασμά και φτυαρίζουν το χώμα […] Σε δέκα λεπτά η συνοδεία έχει φθάσει. Τελευταίος έρχεται ο παπάς βαστώντας το θυμιατό στα χέρια και μουρμουρίζοντας την νεκρώσιμη ακολουθία […] 5 και 50΄. Σε μια απότομη κατάβαση του εδάφους στήνονται οι μελλοθάνατοι όρθιοι, με μέτωπο τον Θερμαϊκό που τώρα λαμποκοπά κάτω απ’ τον πρωινό καλοκαιρινόν ήλιο σαν ασημένιο πιάτο. Απέναντί τους, στο νεκροταφείο, πενήντα μέτρα πιο κάτω, οι δυο κατάδικοι συνεχίζουν βιαστικά το έργο τους. Ο κασμάς γοργά χτυπά τη γη, που θα κρύψη έπειτ’ από λίγο μια μεγάλη ντροπή: Την ντροπή δυο Ελλήνων που θέλησαν να εξοντώσουν άλλους Έλληνας. Και λίγο πιο εδώ, δέκα μέτρα σχεδόν από τους δύο μελλοθάνατους παρατάσσεται το απόσπασμα, υψώνει το ανάστημά της η Ελλάς που θέλει να ζήση […] Αίφνης ο επί κεφαλής αξιωματικός παραγγέλλει “παρουσιάστε!”. Ο Καλέμης παύει να ομιλή, το απόσπασμα παρουσιάσει όπλα κι ο Βασιλικός Επίτροπος διαβάζει την απόφαση. Η σιγή είνε απόλυτη, νεκρική […] Η ώρα είναι 6η πρωινή. Η ζωή αρχίζει κάτω, στην πόλη. Θολός και συγκεχυμένος ακούεται έως εκεί επάνω ο βόμβος της. Τα τραμ κινούνται σαν μυθικά φίδια στις δυο αρτηρίες της. Ένα πανάκι ολόλευκο αρμενίζει στο βάθος της θάλασσας χαρωπά, φουσκωμένο απ’ το πρωινό αεράκι […] Ο επί κεφαλής αξιωματικός δίνει το παράγγελμα “παρά πόδα” κι’ ευθύς κατόπιν “πυρ κατά βούλησιν γονυπετώς» […] Έξαφνα μια ομοβροντία εδόνησε την ατμόσφαιρα και δύο κορμιά ξαπλώθηκαν κατά γης ανάσκελα, ανάμεσα στη σκόνη που σήκωσαν πέφτοντας στη γη και στους καπνούς των 24 όπλων του εκτελεστικού. Δυο στρατιώτες βγαίνουν από το απόσπασμα. Ο ένας σκοπεύει στο κεφάλι του Σαπρανίδη και δίνει τη χαριστική βολή. Ο άλλος πλησιάζει τον Καλέμη. Είνε ακόμη ζωντανός και συνεχίζει τις διαμαρτυρίες του ανάμεσα σε βόγγους. – Ωχ! Αδέλφια άδικα!... Μια ριπή ακόμη στο κεφάλι και τον απαλλάσσει από το μαρτύριο της παρατάσεως της επιθανατίου αγωνίας. Πλησιάζει ο γιατρός και πιστοποιεί τον θάνατο. Κι’ ύστερα το απόσπασμα με μια διπλή αλλαγή κατευθύνσεως επ’ αριστερά περνά εμπρός από τα πτώματά των και φεύγει».

Δέκα μέρες αργότερα στα Γιαννιτσά εκτελέστηκαν επτά άτομα, ανάμεσά τους και η πρώτη γυναίκα στην Ιστορία της χώρας που πέφτει νεκρή από σφαίρες εκτελεστικού αποσπάσματος, η νεαρή δασκάλα Ειρήνη Γκίνη.


Παγίδα για το λαό

Παγίδα για το λαό


Χτες γράφηκαν στον αστικό Τύπο διάφορα για υπαναχωρήσεις στην υπό συγκρότηση κεντροαριστερά. Από τους πρωταγωνιστές του εγχειρήματος διέρρευσε ότι ο λόγος για τον οποίο οι «58» δε θα συμμετάσχουν στο ψηφοδέλτιο των ευρωεκλογών μαζί με το ΠΑΣΟΚ με το όνομα «Ελιά - Δημοκρατική Παράταξη»,είναι το θέμα του σταυρού. Πολύ ελαφρύς λόγος για να είναι αληθινό ότι το εγχείρημα της κεντροαριστεράς δεν προχωράει, ανεξάρτητα από το πώς θα συγκροτηθεί τελικά. Πρόσφατα, από αυτήν εδώ τη στήλη σημειώναμε σχετικά με τις επιδιώξεις της αστικής τάξης: «Μπορεί να προτάσσεται η επιλογή ενίσχυσης του διπολισμού, με βασικούς κορμούς τη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο όλα τα σενάρια θα παραμένουν στο τραπέζι όσο οι αστοί δε βρίσκουν ικανοποιητική απάντηση στο βασικό τους ζητούμενο: Ποια δύναμη ή ποιες δυνάμεις στο χώρο της κεντροαριστεράς, μέσα από ποιο σχήμα ή μέσα από ποιους συνδυασμούς σχημάτων, θα εξασφαλίζουν στο σύστημα τη συγκρότηση σταθερών κυβερνήσεων, με ισχυρές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες, αλλά και ταυτόχρονη ικανότητα εγκλωβισμού πλατιών λαϊκών στρωμάτων». Η εκτίμηση αυτή παραμένει στο ακέραιο. Η αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος έχει δρομολογηθεί και προχωράει μέσα από πολλούς δρόμους. Δεν είναι τυχαίο ότι μερίδα του αστικού Τύπου εμφανίζει την κεντροαριστερά αποδεκτή από την κοινωνία, εμφανίζοντας ως τέτοια συσπείρωση το αποτέλεσμα των εκλογών στο Δικηγορικό Σύλλογο, στο Τεχνικό Επιμελητήριο. Αλλά και η κεντροαριστερά, ως μέρος της αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, συνιστά παγίδα για τα λαϊκά στρώματα, αφού αποσκοπεί στον εγκλωβισμό τους στην πολιτική των καπιταλιστών.
Το εγχείρημα για τη συγκρότηση «τρίτου πόλου» ανάμεσα στο δίπολο ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ, που θα διασφαλίσει την κυβερνητική σταθερότητα στους κόλπους του αστικού πολιτικού συστήματος, παρά τα σκαμπανεβάσματα, θα συνεχιστεί, καθώς κρίνεται αναγκαίο για να «ενώσει και να πολλαπλασιάσει την πολιτική και την εκλογική δυναμική του χώρου». Οι προς το παρόν διαφορές δεν αναιρούν το γεγονός ότι οι συμμετέχοντες στο εγχείρημα - στελέχη της σοσιαλδημοκρατίας δοκιμασμένα στην υπηρεσία της αστικής τάξης - κινούνται μέσα στο ίδιο στρατηγικό πλαίσιο, που καθορίζεται από τα όρια της στρατηγικής του κεφαλαίου, της εξουσίας των μονοπωλίων, του μονόδρομου της ΕΕ και της συμμετοχής σε ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Χρειάζεται βεβαίως και το πλασάρισμά της έτσι, ώστε να φανεί ως νέο, ως τομή, σε σχέση με τη φθαρμένη σοσιαλδημοκρατία.
Ενδιαφέρουν αυτές οι εξελίξεις την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα και το κίνημά τους; Ασφαλώς ναι! Γιατί το κίνημα πρέπει έγκαιρα να μπορεί να βλέπει τον αντίπαλο και τις κινήσεις του, ώστε να μπορέσει να τις αντιμετωπίσει, αλλά και γιατί είναι κρίσιμο να δουν πίσω από τις διάφορες ταμπέλες την ταξική ουσία της πολιτικής που εκφράζουν αυτές οι πολιτικές δυνάμεις ως δυνάμεις του συστήματος, και με αυτό το κριτήριο, το ταξικό, να σταθούν απέναντί τους και να συστρατευθούν με το ΚΚΕ. Είναι κρίσιμο, δηλαδή, για το λαό να μην παγιδευτεί στα σενάρια αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος και στα κόμματα του κεφαλαίου και του ευρωνονόδρομου, έγκαιρα να τα εγκαταλείψει, με όποια ταμπέλα και συγκρότηση κι αν εμφανίζονται. Κριτήριο για θετικές εξελίξεις υπέρ των λαϊκών συμφερόντων παραμένει η οργάνωση ισχυρής εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης, η συγκρότηση της Λαϊκής Συμμαχίας που θα βάλει εμπόδια στα αντιλαϊκά μέτρα και θ' ανοίξει το δρόμο για μια πραγματικά φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση. Καθοριστικός παράγοντας είναι η συστράτευση με το ΚΚΕ, η αποφασιστική ισχυροποίησή του.

Ουκρανία: Περιγραφές αστών και κίνδυνοι

Ουκρανία: Περιγραφές αστών και κίνδυνοι
Πολλές οι αναλύσεις που εμφανίζονται στον αστικό Τύπο για την επόμενη μέρα της Ουκρανίας. Μιλάνε για «πρόσωπα κλειδιά» που θα καθορίσουν τις εξελίξεις και αναφέρονται στους πρωταγωνιστές αυτών των εξελίξεων και ταυτόχρονα δήθεν απεύχονται σενάρια διχοτόμησης της χώρας με ευχολόγια να ...τα βρουν οι μεγάλες δυνάμεις, ώστε και αυτό το ενδεχόμενο να αποφευχθεί αλλά και η καπιταλιστική οικονομία της Ουκρανίας να σωθεί από την κατάρρευση. Για παράδειγμα, δημοσίευμα του «Εθνους» αναφέρει: «Τον ρουν της ιστορίας καθόρισαν και οι ηγετικές φυσιογνωμίες της αντιπολίτευσης που έβγαλαν τους ανθρώπους στον δρόμο αλλά και οι μεγάλοι Ουκρανοί ολιγάρχες που αποφάσισαν να γυρίσουν την πλάτη στον Γιανουκόβιτς χάριν των επιχειρηματικών τους συμφερόντων (...) Αν και μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, οι ολιγάρχες Ρινάτ Αχμέτοφ και Ντμίτρι Φιρτάς κινούν τα νήματα στην Ουκρανία. Εξάλλου, εδώ και χρόνια έχουν μοιραστεί με τέτοιο τρόπο την ουκρανική πολιτική "πίτα" που την ελέγχουν σαν επιχειρηματική κοινοπραξία».
Χαρακτηριστικά στοιχεία που περιέχουν αλήθειες, αφού αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία είναι σύγκρουση ανάμεσα σε μερίδες της αστικής τάξης σε συνδυασμό με τις σχέσεις και τις συμμαχίες τους με ανταγωνιστικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις εκτός Ουκρανίας, όπως η Γερμανία, η Ρωσία κ.λπ.
***
Αλλά από τα ρεπορτάζ των αστικών ΜΜΕ λείπει ένα καθοριστικό ζήτημα. Η ανοιχτή ιμπεριαλιστική παρέμβαση από την πλευρά των ΕΕ και ΗΠΑ που στον ανταγωνισμό τους με τη Ρωσία, σε μια καθοριστικής σημασίας περιοχή - σταυροδρόμι για τους δρόμους της Ενέργειας προς την Ευρώπη, υποδαύλισαν τη σύγκρουση, όπως και στη λεγόμενη «πορτοκαλί επανάσταση» το 2004, και βέβαια φούντωσαν τη δράση των, έτσι και αλλιώς αναγνωρισμένων από τη «δημοκρατική» ΕΕ, εθνικιστικών, φασιστικών και αντικομμουνιστικών ομάδων κρούσης.
Οι «ολιγάρχες» και τα φασισταριά τύπου Χρυσής Αυγής, όλοι αυτοί οι μαφιόζοι που έχουν εταιρείες, ποδοσφαιρικές ομάδες, η υποτίθεται ηρωίδα Τιμοσένκο, γνωστή ως «βασίλισσα του φυσικού αερίου» μετά την καπιταλιστική παλινόρθωση, αλλά και ο ανατραπείς Πρόεδρος και εξαφανισμένος Β. Γιανουκόβιτς, ανταγωνίζονται για τα ιδιαίτερα συμφέροντα μερίδων του κεφαλαίου στις οποίες ανήκουν και οι ίδιοι ως κάτοχοι των μέσων παραγωγής, που κλέβουν νομιμότατα τον πλούτο που παράγουν οι εργάτες, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, τους οποίους σε συμμαχία με τους έξωθεν συμμάχους τους ώθησαν στην αιματοχυσία για τα δικά τους συμφέροντα.
Η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών με επίκεντρο την Ουκρανία συνεχίζει να υπάρχει, όπως υπαρκτά είναι και τα διάφορα αστικά σενάρια που φτάνουν μέχρι το διαμελισμό της Ουκρανίας. Η πραγματικότητα στην ανατολική Ουκρανία, το «φιλορωσικό τμήμα της» που δείχνει ανυπακοή στη νέα κατάσταση, η ενίσχυση των στρατιωτικών δυνάμεων της Ρωσίας στη συγκεκριμένη περιοχή (μην ξεχνάμε ότι ο ρωσικός στόλος της Μαύρης Θάλασσας είναι στην Κριμαία), κάθε άλλο παρά εκτόνωση της κατάστασης δείχνουν. Με κίνδυνο για το λαό της Ουκρανίας και όχι μόνο. Ας μην ξεχνάμε, επίσης, ότι αυτοί που εμφανίστηκαν ως λαϊκοί αγωνιστές, μοχλοί στην ανατροπή του Γιανουκόβιτς, με συμμαχικά ερείσματα στη Γερμανία, ήταν εξοπλισμένοι και εκπαιδευμένοι σαν στρατός.
***
Απέναντι σ' αυτήν την κατάσταση έχει τη σημασία της η θέση του ΣΥΡΙΖΑ στις εξελίξεις, θέση που προσπαθεί να εξωραΐσει τον ιμπεριαλισμό. Αυτό φαίνεται με το άρθρο στην «Αυγή», 25/2/2014, του Πάνου Τριγάζη, υπεύθυνου του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων και Θεμάτων Ειρήνης του ΣΥΡΙΖΑ, που κλαίγεται γιατί «οι μεγάλες δυνάμεις δεν έδρασαν με πνεύμα δημοκρατικής διευθέτησης της κρίσης» και ότι «καταλύθηκε η συνταγματική νομιμότητα», όταν οι «μεγάλες δυνάμεις» ώθησαν σ' αυτές τις εξελίξεις. Και σημείωνε: «Οπως όλα δείχνουν, συμπεριλαμβανομένων και των τελευταίων εξελίξεων, στην Ουκρανία δεν μπορεί να επικρατήσει πλήρως ούτε η φιλορωσική ούτε η φιλοδυτική κατεύθυνση. Μπορεί, όμως, να νικήσει ο ενωμένος ουκρανικός λαός, υπερασπιζόμενος την ανεξαρτησία της χώρας, μακριά από εθνικιστικές προκαταλήψεις και διχαστικές λογικές. Στην κατεύθυνση αυτή καλείται να βοηθήσει και η Ευρωπαϊκή Αριστερά (...) Η ουκρανική κρίση αναδεικνύει την ανάγκη πανευρωπαϊκού ορίζοντα της ενοποίησης της Ευρώπης, με την οικοδόμηση μιας νέας δομής πολυδιάστατης πανευρωπαϊκής συνεργασίας και ενός πανευρωπαϊκού συστήματος ειρήνης και ασφάλειας, με τη συμμετοχή και της Ρωσίας. Τα θεμέλια για μια τέτοια δομή υπάρχουν και είναι ο ΟΑΣΕ, πρώην ΔΑΣΕ (γνωστότερη και ως "Διαδικασία του Ελσίνκι")».
Τι λέει; Με παρέμβαση του ΟΑΣΕ, ενός παραρτήματος του ΝΑΤΟ, να οικοδομηθεί ένα πανευρωπαϊκό σύστημα ασφάλειας, ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, δηλαδή προβάλλει την ιμπεριαλιστική ειρήνη και ασφάλεια ως διέξοδο, την ώρα που αυτές ακριβώς οι δυνάμεις όχι μόνο ανταγωνίζονται μεταξύ τους για τα συμφέροντα των μονοπωλίων τους αλλά έβαλαν τη σφραγίδα τους στην αιματοχυσία του ουκρανικού λαού, δημιουργώντας μια κατάσταση με τεράστιους κινδύνους.
***
Και το κερασάκι στην τούρτα:«Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, δεν αρκούν οι γενικόλογες δηλώσεις του ΥΠΕΞ και τα "ευχολόγια". Ως χώρα βαλκανική και ευρωπαϊκή, η Ελλάδα έχει πολλούς λόγους να ενδιαφέρεται για την πανευρωπαϊκή ασφάλεια και συνεργασία. Πρέπει, λοιπόν, ως μέλος του ΝΑΤΟ να πει ΟΧΙ στην επέκταση προς ανατολάς της Ατλαντικής Συμμαχίας, ενώ θα μπορούσε να διαδραματίσει εποικοδομητικό ρόλο για την επίλυση της ουκρανικής κρίσης ως προεδρεύουσα χώρα της ΕΕ αυτή την περίοδο και μέλος του ΟΑΣΕ».
Αρα, ακόμη ενεργότερη εμπλοκή της Ελλάδας στα όποια ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή. Σε αυτό καλεί ο ΣΥΡΙΖΑ, προαλειφόμενος νέος διαχειριστής του συστήματος. Οι λαϊκές δυνάμεις πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη και να επαγρυπνούν. Μόνος δρόμος η πάλη για την εργατική - λαϊκή εξουσία, για την ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος που γεννάει πολέμους, φτώχεια και ανέχεια.

Δ.

Ο λαός της Ουκρανίας δεν έχει συμφέρον να ταχτεί με τον έναν ή τον άλλο ιμπεριαλιστή

Ο λαός της Ουκρανίας δεν έχει συμφέρον να ταχτεί με τον έναν ή τον άλλο ιμπεριαλιστή


Εικοσι δύο Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα υπογράφουν μέχρι στιγμής κοινή ανακοίνωση για τις τελευταίες εξελίξεις στην Ουκρανία, που συντάχτηκε από το ΚΚΕ και το Γερμανικό ΚΚ. Με τίτλο «Τοποθέτηση για την αντιδραστική εξέλιξη στην Ουκρανία», η ανακοίνωση έχει ως εξής:
«Οι τελευταίες δραματικές εξελίξεις στην Ουκρανία δεν αποτελούν "νίκη της δημοκρατίας", δήθεν των "επαναστατών", όπως περιγράφεται από τα ΜΜΕ των ΗΠΑ και της ΕΕ, αλλά μια επικίνδυνη εξέλιξη, πρώτ' απ' όλα για τον ίδιο το λαό της Ουκρανίας.
Στην πολιτική "επιφάνεια" αναρριχήθηκαν, με τη βοήθεια ΕΕ και ΗΠΑ, αντιδραστικές πολιτικές δυνάμεις, ιδεολογικοί απόγονοι των ναζί, που, εκτός από τις καταστροφές των γραφείων των αντιπάλων τους, μεθοδεύουν ακόμη πολιτικές διώξεις και απαγορεύσεις κομμάτων, πρώτ' απ' όλα κατά των κομμουνιστών, ακόμη και ρατσιστικά νομοθετήματα σε βάρος του ρωσόφωνου πληθυσμού, όπως αυτά που ισχύουν τα τελευταία 20 χρόνια στις χώρες της "ευρωπαϊκής" Βαλτικής, με την απροκάλυπτη πολιτική στήριξη της ΕΕ.
Τα κομμουνιστικά κι Εργατικά κόμματα που υπογράφουμε αυτήν την Κοινή Ανακοίνωση:
  • Εκφράζουμε τη συμπαράσταση κι αλληλεγγύη μας στους κομμουνιστές της Ουκρανίας, πρώτ' απ' όλα σ' αυτούς που σε πολλές περιπτώσεις κατέβηκαν στους δρόμους για να υπερασπιστούν τα μνημεία του Λένιν και τα άλλα σοβιετικά κι αντιφασιστικά μνημεία, τα οποία βρέθηκαν στο "στόχαστρο" της ιδεολογικής "εκκαθάρισης" της Ιστορίας, που επιχειρούν οι εθνικιστικές - φασιστικές ένοπλες ομάδες.
  • Καταδικάζουμε ΗΠΑ και ΕΕ, για την απροκάλυπτη εμπλοκή τους στις εσωτερικές υποθέσεις της Ουκρανίας, για την άμεση στήριξη που παρείχαν και παρέχουν στις ένοπλες φασιστικές ομάδες, στηρίζοντας έναν ιστορικό ρεβανσισμό, σε βάρος των αποτελεσμάτων του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, μετατρέποντας τον αντικομμουνισμό σε επίσημη πολιτική τους, όπως και τον εξωραϊσμό των φασιστικών ομάδων, της εγκληματικής ιδεολογίας και δράσης τους, προωθώντας τη διαίρεση του λαού της Ουκρανίας με τις σχεδιαζόμενες διώξεις σε βάρος του ρωσόφωνου πληθυσμού της Ουκρανίας.
  • Επισημαίνουμε πως είναι επικίνδυνες οι οπορτουνιστικές δυνάμεις, που σκορπούν αυταπάτες ότι θα μπορούσε να υπάρξει μια άλλη, "καλύτερη ΕΕ", "ένα άλλο, καλύτερο σύμφωνο σύνδεσης της ΕΕ με την Ουκρανία". Η ΕΕ, όπως και κάθε καπιταλιστική διακρατική ένωση, είναι μια λυκοσυμαχία που έχει βαθιά αντιδραστικό χαρακτήρα, δεν μπορεί να γίνει φιλολαϊκή, δρα και θα συνεχίσει να δρα ενάντια στα εργατικά λαϊκά δικαιώματα και τους λαούς.
  • Σημειώνουμε πως οι εξελίξεις στην Ουκρανία συνδέονται με την επέμβαση της ΕΕ και των ΗΠΑ, είναι αποτέλεσμα του σφοδρού ανταγωνισμού αυτών των δυνάμεων με τη Ρωσία, για τον έλεγχο των αγορών, των πρώτων υλών και των δικτύων μεταφοράς της χώρας. Ο λαός όμως της Ουκρανίας, όπως κι όλοι οι λαοί της Ευρώπης, δεν έχουν συμφέρον να ταχτούν με την πλευρά του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστή, της μιας ή της άλλης λυκοσυμμαχίας.
  • Το συμφέρον της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων της Ουκρανίας επιβάλλει να αποτρέψουν την "παγίδευσή" τους σε εθνικιστικά, διχαστικά διλήμματα, στη βάση εθνοτικών, γλωσσικών, θρησκευτικών ιδιαιτεροτήτων, και να προτάξουν τα κοινά τους ταξικά συμφέροντα, να χαράξουν το δικό τους δρόμο της ταξικής πάλης, για τα δικαιώματά τους και το σοσιαλισμό. Ο σοσιαλισμός παραμένει επίκαιρος και αναγκαίος όσο ποτέ. Αυτή είναι η προοπτική ενάντια σε κάθε καπιταλιστική διακρατική ένωση, για να ανοίξει ο δρόμος για μια οικονομία και κοινωνία που δε θα λειτουργεί με βάση το κέρδος, αλλά με βάση τις ανάγκες των εργαζομένων».
Τα κόμματα που υπογράφουν είναι:
Κομμουνιστικό Κόμμα Αλβανίας
Κόμμα Εργασίας Αυστρίας
Ενωση Κομμουνιστών στη Βουλγαρία
Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα
Πόλος Κομμουνιστικής Αναγέννησης Γαλλίας
Ενιαίο Κομμουνιστικό Κόμμα Γεωργίας
Κομμουνιστικό Κόμμα στη Δανία
Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας
Ιορδανικό Κομμουνιστικό Κόμμα
Κομμουνιστικό Κόμμα Καναδά
Κομμουνιστικό Κόμμα Μεξικού
Κόμμα Εργατών Μπαγκλαντές
Δημοκρατικό Προοδευτικό Βήμα Μπαχρέιν
Κομμουνιστικό Κόμμα Νορβηγίας
Ενωση Κομμουνιστών Ουκρανίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Πολωνίας
Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Ρωσικής Ομοσπονδίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ενωσης
Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Γιουγκοσλαβίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Σουηδίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας

TOP READ