10 Μαΐ 2020

Επίθεση στο ΚΚΕ χωρίς Στάλιν είναι σεξ χωρίς οργασμό!



Ο Μιχάλης Λεάνης απαντά στη Σώτη Τριανταφύλλου και όσους έχουν κάνει τον αντικομμουνισμό επάγγελμα, ίσως για λόγους ταξικούς και όχι μόνο…

Δεν είναι ότι νοιώθω την ανάγκη να απολογηθώ. Το αντίθετο μάλιστα. Ούτε χρίζομαι ξαφνικά αυτόκλητος υπερασπιστής ενός κόμματος. Αστειότητες. Το ΚΚΕ έχει ικανότατα στελέχη και μέλη, πολύ πιο ικανά από εμένα όχι μόνο να το υπερασπιστούν με θεσμικό τρόπο αλλά και να το προστατέψουν από κάθε μορφής επίθεση. Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια.


Αν και θεωρώ ότι η ίδια η 100χρονη και βάλε ιστορία του ΚΚΕ αποτελεί τον μεγαλύτερο υπερασπιστή του αν βέβαια την μελετήσεις με ψυχραιμία και νηφαλιότητα μακριά από εμμονές και προκαταλήψεις.

Όχι για να συμφωνήσεις μαζί του ή για να προσχωρήσεις στις γραμμές του, αλλά γιατί η αποστασιοποίηση και η πνευματική διαύγεια αποτελούν βασικές προϋποθέσεις για την μελέτη της Ιστορίας, αλλά και για να πληροφορηθείς –αν σε ενδιαφέρει πραγματικά- την οπτική των γεγονότων από μια άλλη ματιά!


Έχει κι αυτό το ενδιαφέρον του για ανθρώπους –ιδιαίτερα πνευματικούς- που επιθυμούν να σκέφτονται ελεύθερα!!! Λέω τώρα εγώ…


Βέβαια η ταξική προσέγγιση των γεγονότων είναι επίσης μια βασική -βασικότατη- προϋπόθεση για την μελέτη της ιστορίας, μια προσέγγιση που πολλοί την παρακάμπτουν  τεχνηέντως, θιασώτες του «Τέλους της Ιστορίας», αποστειρώνοντας βασικά χαρακτηριστικά της μελέτης ή της έρευνας,  αντικαθιστώντας την με έναν κοσμοπολιτισμό, περισσότερο μοντέρνο παρά σύγχρονο, ραμμένο στα μέτρα τους ή με ένα ιδιότυπο «ρεαλισμό» κυνικών προδιαγραφών. Έτσι απενοχοποιημένοι αρνούνται τάχα μου να καταλάβουν αυτούς που διαφωνούν θεωρώντας τους απολιθώματα ή ό,τι άλλο υποτιμητικό έχουν να επιστρατεύσουν.

Αυτό είναι κάτι που πραγματικά με εξοργίζει γιατί έχει καταντήσει μανιέρα, σχεδόν επάγγελμα.

Είμαι σίγουρος ότι πολλοί εκ των πνευματικών ανθρώπων, όσοι έχουν μπει σ’ αυτή την διαδικασία -γιατί υπάρχουν ευτυχώς πολλοί που αρνούνται να την ακολουθήσουν- έχουν κατά καιρούς  μπει στον πειρασμό στη φορολογική τους δήλωση στη θέση επάγγελμα να αναγράψουν: Αντικομμουνιστής!!!

Κακώς που τελευταία στιγμή έκαναν πίσω! Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία καλοί μου άνθρωποι! Έτσι κι αλλιώς αυτή είναι η βασική τους ασχολία!

Ως ψηφοφόρος και μόνο του ΚΚΕ αποφάσισα να απαντώ σε όσους θεωρώ ως ένα βαθμό άξιους αντιλόγου, επίσης σε όσους έχουν αποφασίσει να επιβιώνουν μ’ αυτή την ενασχόληση, προσπαθώντας να προσβάλουν στα όρια του αγοραίου ή να υποβιβάσουν τα πολιτικά μου πιστεύω.

Σε όσους πνευματικούς επιδιώκουν συστηματικά να παραχαράξουν την ιστορία! Με τους υπόλοιπους δεν θα ασχοληθώ γιατί ούτε έργο έχουν να επιδείξουν ούτε διαδρομή. Όπως οι τραγουδιστάδες σε περιφερειακά «σκυλάδικα» προσπαθούν να κάνουν καριέρα με τα ρεφρέν άλλων!


Θα απαντώ ως πολίτης επίσης, που απολαμβάνει «τα δικαιώματα» και τις υποχρεώσεις του πολίτη μιας αστικής δημοκρατίας που μεταξύ άλλων πολλών αποφυλακίζει παιδεραστή με κάθειρξη 401 ετών επειδή εξέτισε τα 2/5 της ποινής του!

Για το παραδικαστικό δεν έχουμε ακούσει τίποτα, ούτε και ασχολούμαστε γιατί προέχει η δράση των κομμουνιστών!!!

Αποφασίζω λοιπόν να απαντήσω σε μια μετρ του είδους, στην ιέρεια του αντικομμουνισμού Σώτη Τριανταφύλλου, Γενική Αντιπρόσωπος Ελλάδας με υποκαταστήματα σε όλη την περιφέρεια, η οποία δεν άφησε να πέσει κάτω η πρωτομαγιάτικη συμβολική εκδήλωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα και εξαιτίας αυτής της πρωτοβουλίας αποφάσισε από την μια να τα σούρει  στους απανταχού κομμουνιστές του Λεκανοπεδίου, σε όσους δεν πείστηκαν «τοις κείνων ρήμασι», και από την άλλη να τους διδάξει ιστορία.

Μόνο τα SOS βέβαια ώστε να προλάβουν να τα εμπεδώσουν μέχρι την επόμενη κινητοποίηση!

Και επειδή και η επόμενη κινητοποίηση θα έχει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και την κοινωνία κι όχι την εξαφάνιση του Penis Snake (πεόφιδο κατά την ελληνική μετάφραση), του αόμματου αυτού υδρόβιου ζώου με την επίπεδη κεφαλή, που απειλείται με εξαφάνιση, η Σώτη Τριανταφύλλου βγάζει καντίλες και διακρίνει στην συγκέντρωση του ΠΑΜΕ σκηνές από τη σοσιαλιστική δυστοπία αλλά χρεώνει την διαπίστωση σε άλλους. Τέτοια λεβεντιά.

Τα διεθνή πρακτορεία βέβαια αναγκάστηκαν να διακρίνουν ευτοπία  και την πρόβαλαν με ανάλογες εικόνες αλλά η συγγραφέας αδυνατεί να τις προσλάβει και αποδεικνύεται βασιλικότερη του Βασιλέως!

Καμία επίσης αναφορά στα αιτήματα των διαδηλωτών ανεπίκαιρα γαρ μετά τις σχεδόν 100.000 απολύσεις κατά την διάρκεια της υγειονομικής κρίσης!

Με λεπτομέρειες θα ασχολούμαστε; Εμείς είμαστε μπον βιβέρ και περνάμε καλά! Οι υπόλοιποι να κόψουν τον λαιμό τους!

Αντίθετα πάντως από τη στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας, την οποία σύμφωνα με την άποψή της επιδιώκει το ΚΚΕ, εγώ αντίθετα διαπιστώνω μια στρατιωτικοποίηση του γραπτού λόγου στο συγκεκριμένο site γιατί 4 στους 5 αρθρογράφους αναφέρονται στη δυστοπία!!!

Βόλτα ελεφάντων! Ο ένας πιάνει την ουρά του προηγούμενο και περπατάνε!
Imitation’s boring που λέει και ο μεγάλος IGGY POP στο τραγούδι  Cry for Love! (ναι, ναι, μας αφήνουν να ακούμε Iggy στο ΚΚΕ).

Τώρα από πού προκύπτει ότι το ΚΚΕ αγωνίζεται για μια παραλλαγή της Σοβιετικής Ένωσης (άραγε ποια, γιατί καταγράφηκαν πολλές παραλλαγές), της Κίνας και της Βόρειας Κορέας, φαντάζομαι από αποκλειστικές πληροφορίες που φτάνουν και στα δικά μου αυτιά και θέλουν τον σύντροφο Κουτσούμπα με στρατιωτική στολή κάθε μέρα στον Περισσό, να προβάρει πώς θα πατήσει το κουμπί για να προκαλέσει ανεπανόρθωτο πλήγμα στις μητροπόλεις του καπιταλισμού.

Εξάλλου οι συναντήσεις Κουτσούμπα-Κιμ Γιονγκ είναι συχνές και ως γνωστόν ο Ριζοσπάστης τυπώνεται στη Βόρεια Κορέα και τον φέρνουν ξημερώματα ερυθροί κομάντος στα περίπτερα. Έτσι εξασφαλίζεται και η κυκλοφορία. Άμα δεν θέλεις, μην πάρεις περιπτερά το φύλλο! Για να σε δω…

Σύμφωνα πάντα με την ίδια το ΚΚΕ ήταν το μόνο ευρωπαϊκό κομμουνιστικό κόμμα που παρέσυρε μια χώρα σε εμφύλιο και παραμένει αμετανόητο και εκδικητικό!

Μάλιστα! Παρόλο που δηλώνει ιστορικός αγνοεί (;;;), ξεχνά (;;;) χιλιάδες εκκαθαρίσεις δωσίλογων, παρακρατικών και άλλων συγγενών δυνάμεων στην Ευρώπη, στην Γαλλία έγινε της τρελής, στην Ιταλία σκότωσαν τον ίδιο τον δικτάτορα τον Μουσολίνι, ενέργειες που αποκλιμάκωσαν σε μεγάλο βαθμό τις εντάσεις, την ίδια ώρα που στην Ελλάδα όλο αυτό το συνονθύλευμα δολοφονούσε, τρομοκρατούσε με την συνδρομή των συμμάχων Άγγλων και μετά την παράδοση των όπλων στη Βάρκιζα. Ιδιαίτερα μετά την παράδοση.

Οι εικόνες από τα Δεκεμβριανά πάντως σύμφωνα με μαρτυρίες ιστορικών, μικρότερης εμβέλειας από την κ. Τριανταφύλλου, αναφέρουν ότι δεν ήταν από ταινία του Ντίσνεϊ!

Ο Ηλίας Νικολακόπουλος δυο φορές σε εκπομπές του Παύλου Τσίμα έχει δηλώσει ότι στην Ελλάδα την εποχή εκείνη ο αριθμός των παρακρατικών και τον δωσίλογων σε πληθυσμιακή αναλογία με τις συγκρινόμενες χώρες της υπόλοιπης Ευρώπης ήταν πολύ μεγαλύτερος και φυσικά πολύ πιο δραστήριος και το σημαντικότερο όλων ότι έπαιξε ρόλο πρωταγωνιστικό στις εξελίξεις.

Ούτε αυτό το γνωρίζει η κ. Τριανταφύλλου!

Την πληροφορώ πάντως ότι στα μέσα της δεκαετίας του ’80, στη Ρώμη συγκεκριμένα, ο Πιέτρο Ινγκράο, ιδεολογικός πατέρας του Ευρωκομμουνισμού στην Ιταλία και όχι μόνο, είχε δηλώσει σε μια διάλεξη για την ιστορία των Κομμουνιστικών Κομμάτων της Ευρώπης, την οποία έτυχε να παρακολουθήσω, ότι ο εμφύλιος στην Ελλάδα ήταν αναπόφευκτος εξαιτίας της στάσης αλλά και της γραμμής των αστικών κομμάτων

Ας το έχει υπόψη…

Για το ότι το ΚΚΕ παραμένει εκδικητικό δεν το συζητώ. Μόνο για αύριο έχει προγραμματίσει περί τις 200 εκκαθαρίσεις! Μέχρι το μεσημέρι βέβαια γιατί άμα πέσει το σκοτάδι, πού να ξέρεις τι θα γίνει…

Η κ. Τριανταφύλλου διαμαρτύρεται εντόνως για την επιείκεια που δείχνουν τα ΜΜΕ στο ΚΚΕ, αλλά και για τον σεβασμό στο πρόσωπό του.

Ας ξεκινήσουμε από τα ελαφριά. Ο σεβασμός δεν παραχωρείται, κερδίζεται. Γιατί έχει κερδίσει τον σεβασμό το ΚΚΕ, τον όποιο σεβασμό; Ας ρωτήσει τον καθρέφτη της.

Πάμε τώρα στα σοβαρά. Για την επιείκεια έχει απόλυτο δίκαιο. Ας συνεννοηθεί όμως με τον Τζήμερο ποια θα ήταν η καλύτερη αντιμετώπιση από τα ΜΜΕ και ας την προτείνουν. Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον! Δεν νομίζω ότι θα διαφωνήσουν κάπου! Σχεδόν σε όλα συμπίπτουν οι απόψεις τους για το ΚΚΕ!

Τον Μπογδάνο ας τον κρατήσει για άσσο στο μανίκι, θα της χρειαστεί αργότερα.
Πάμε τώρα στον Χρουστσόφ και στην αποσταλινοποίηση. Γιατί επίθεση στο ΚΚΕ χωρίς Στάλιν είναι σεξ χωρίς οργασμό!

Για να μην την υποβάλλω στο μαρτύριο να διαβάσει τα Δοκίμια Ιστορίας του ΚΚΕ και την κριτική στον Στάλιν και κάνει καμία υπόταση να αναφέρω απλώς ότι Σταλινισμός ως θεωρία δεν υπάρχει. Υπάρχει Μαρξισμός, υπάρχει Λενινισμός. 
Σταλινισμός γιοκ!

Τα ανάφερε συχνά πυκνά στα γραπτά του και είχε τους δικούς του ιδεολογικούς λόγους, ο Άγγελος Ελεφάντης που μόνο ΚΚΕ δεν τον έλεγες.

Το σημειώνω γιατί ακόμα και αν αποκηρύξει αύριο πουρνό πουρνό τον Στάλιν το ΚΚΕ η κ. Τριανταφύλλου δεν θα βγάλει το μάτι της από το σκόπευτρο!

Με τον κομμουνισμό και το ΚΚΕ τα έχει! Ο Στάλιν είναι η πρόφαση, ο φερετζές!
Ο Αλεξάντερ Ζινόβιεφ συγγραφέας και διανοούμενος που έσουρε στο παρελθόν τα μύρια όσα στη Σοβιετική Ένωση, αυτοεξόριστος για πολλά χρόνια στη Δύση , δήλωσε το 1993:

«Ήμουν πεισμένος αντισταλινικός από τα δεκαεπτά μου κιόλας χρόνια. Η ιδέα μιας απόπειρας κατά του Στάλιν είχε κυριέψει τις σκέψεις μου και τα συναισθήματά μου. Μελετήσαμε τις τεχνικές δυνατότητες μιας απόπειρας. Περάσαμε στην πρακτική προετοιμασία. Αν με είχαν καταδικάσει σε θάνατο το 1939, η απόφαση θα ήταν ΔΙΚΑΙΗ. Είχα συλλάβει το  σχέδιο να δολοφονήσω τον Στάλιν και αυτό ήταν έγκλημα ή όχι; Όσο ζούσε ακόμα ο Στάλιν, το έβλεπα διαφορετικά, όμως τώρα που μπορώ να διατρέξω αυτό τον αιώνα λέω: Ο Στάλιν ήταν η μεγαλύτερη προσωπικότητα του αιώνα μας, η μεγαλύτερη πολιτική ιδιοφυΐα. Το να υιοθετείς μια επιστημονική στάση απέναντι σε κάποιον διαφέρει από το να δηλώνεις την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΟΥ ΣΤΑΣΗ»!!!

Την συνέντευξη αυτούσια μπορεί να την διαβάσει η κ.Τρανταφύλλου αν επιθυμεί. Γνωρίζει πολύ καλά την Γαλλική γλώσσα.

Alexander Zinoviev Les confessions d’ un homme en trop. Εκδόσεις Olivier Orban.

Τώρα γιατί αυτή η συνέντευξη δεν μεταφράστηκε σε άλλες γλώσσες ώστε να πληροφορηθούν περισσότεροι τις απόψεις ενός αυτοεξόριστου, αυτό καλύτερα να μας το εξηγήσει η ίδια η κ. Τριανταφύλλου που έχει ντοκτορά στον Ψυχρό Πόλεμο!

Αντιπαραθέτω το μικρό αυτό απόσπασμα όχι μόνο για την άποψη του Ζινόβιεφ στο πρόσωπο του Στάλιν που είναι το δίχως άλλο σημαντική, και οφείλουν να την λάβουν σοβαρά υπ’ όψιν τους όσοι καλπάζουν ελεύθεροι στα λιβάδια φορώντας παρωπίδες, αλλά εξίσου σημαντική είναι η τελευταία παράγραφος.

Αυτή που αναφέρεται στην επιστημονική στάση την οποία οφείλεις να υιοθετήσεις για την ερμηνεία των γεγονότων και όχι την προσωπική, αν σε ενδιαφέρει να μην πέσεις στην παγίδα της συνωμοσιολογίας.

Αυτό δηλαδή για το οποίο κατηγορεί όσους αντιπαρατίθενται με επιχειρήματα στα γραφόμενά της η ίδια η κ. Τριανταφύλλου.

Όποιος δεν συμφωνεί μαζί τους και καταθέτει επιστημονικές απόψεις και τεκμήρια είναι συνωμοσιολόγος και υιοθετεί αντιδημοκρατικές πρακτικές, ενώ οι δικές της προσωπικές απόψεις είναι καθαρές!

Ωραίες σκέψεις ταιριαστές για πνευματικό άνθρωπο!!! Υποκλίνομαι!!!

Για τα λοιπά εγκλήματα του Στάλιν όχι μόνο θα απαντήσω αλλά θα δεχθώ μέχρι και να κατηγορηθώ ο ίδιος προσωπικά αν μου απαντήσει η κ. Τριανταφύλλου στα εξής:

-Τον αριθμό των θυμάτων κατά την διάρκεια της σταλινικής περιόδου. Κατά προσέγγιση. Έτσι να έχουμε μια εικόνα. Και το ρωτώ γιατί πρόσφατα ήρθαν στο φως απόρρητες εκθέσεις της CIA τις οποίες στην Ελλάδα δημοσίευσε μόνο Η ΚΑΤΙΟΥΣΑ (για να μην αδικήσω κάποιους δεν υπέπεσε στην αντίληψή μου άλλη δημοσίευση) σύμφωνα με τις οποίες ο αριθμός θανάτων επί Στάλιν ήταν υπερβολικός, για ευνόητους λόγους παραφουσκωμένους για να καταλήξουν ότι την ίδια περίοδο στις φυλακές των ΗΠΑ οι θάνατοι των κρατουμένων ήταν περισσότεροι απ’ αυτούς στην Σοβιετική Ένωση!!!

-Να μου πει ποιος ήταν ο περιβόητος κύριος Ρόμπερτ Κόνκουεστ, ποιος ο Στέπαν Σκρίπνικ, τι ανέφερε στο αποκαλυπτικό του άρθρο το Γενάρη του 1978 ο Ντέβιντ Λέι δημοσιευμένο στην Guardian του Λονδίνου, τον ρόλο της Information Research Department, τι ήταν και από ποιον χρηματοδοτήθηκε το «Σχέδιο Πρόσφυγες» του Χάρβαρντ, το έργο της Επιτροπής του Κογκρέσου για την Κομμουνιστική Βία της εποχής του Μακάρθι.

-Να μου πει επίσης με ονόματα και αριθμούς πόσοι καλλιτέχνες κατηγορήθηκαν και βασανίστηκαν να ομολογήσουν ότι ήταν κομμουνιστές την περίοδο του Μακαρθισμού και πόσοι απ’ αυτούς τελικά ήταν πράγματι κομμουνιστές.

Σταματώ εδώ γιατί αν συνεχίσω να ζητάω πληροφορίες σχετικές δεν θα τελείωνα ούτε στο επόμενο lockdown!

Τις αναφέρω όμως ενδεικτικά γιατί θα απορήσω να μην γνωρίζει τις απαντήσεις επιστήμονας με ντοκτορά στον Ψυχρό Πόλεμο! Τζάμπα πήγε το ντοκτορά;

Και μια που αναφέραμε τον Ψυχρό πόλεμο ας πάμε και στην Άνοιξη της Πράγας, από τα αγαπημένα θέματα της Τριανταφύλλου!

Ας μας πει λοιπόν αν είναι αλήθεια ότι εις εκ των πρωταγωνιστών της Άνοιξης  της Πράγας, ο Ότο Σικ, δήλωσε σε συνέντευξη του το 1990 πως για τον εαυτό του αποκρούει το χαρακτηρισμό μεταρρυθμιστής.

Πως τότε στην Πράγα δεν προσπαθούσαμε να μεταρρυθμίσουμε τον κομμουνισμό και πως ο πραγματικός στόχος μας ήταν να τον καταργήσουμε και να οικοδομήσουμε ένα νέο σύστημα. Έπρεπε μεν να μιλάμε πάντα για μεταρρύθμιση και για σοσιαλιστική δημοκρατία ή σοσιαλιστική οικονομία της αγοράς, γιατί αλλιώς δε θα φθάναμε καθόλου στην κοινή γνώμη…

Να τα! Κατά τ’ άλλα επεδίωκαν κομμουνισμό με ανθρώπινο πρόσωπο. Ο κομμουνισμός να έχει ανθρώπινο πρόσωπο και εσύ που θέλεις να τον εγκαθιδρύσεις να φοράς προσωπείο!

Αυτούς υπερασπίζεται η κ. Τριανταφύλλου ως δημοκράτες!

Αντίθετα δεν βλέπει τίποτα το μεμπτό σε μια χώρα με τις περισσότερες απόπειρες και δολοφονίες προέδρων από όλες τις χώρες του πλανήτη!

Όχι για να σας προλάβω, μαντάμ!

Δεν είναι αντιαμερικανισμός τουλάχιστον όπως θέλετε να το σερβίρετε εσείς. Αυτοί είναι –ισμοί τους οποίους έχετε υιοθετήσει εσείς που  εξαγγείλατε το τέλος των –ισμών μόνο για τις περιπτώσεις που σας βολεύουν για να περάσετε την πολιτική σας.

Και αμερικανική μουσική ακούω κάργα και Κολλεγιακό μπάσκετ από την δεκαετία του ’80 ακόμα τρελαίνομαι να βλέπω, αλλά και ΝΒΑ (δεν μας τα έχουν απαγορέψει). Με το σύστημα τα έχω όχι με τον λαό και την κουλτούρα!

Όσο για τον Χρουστσόφ «τον αποκαλυπτικό», θέλω να μου πει η κ. Τριανταφύλλου ποιος ήταν ο μεγαλύτερος πολέμιος αυτού που έφερε τον «άλλο αέρα της ελευθερίας» στην Σοβιετική Ένωση.

Αποκλείεται να μην τον ξέρει! Σίγουρα κατά την περίοδο της άγριας νιότης θα τον είχε φορέσει σε μπλουζάκι. Αν πάλι όχι, σίγουρα η αφίσα του θα κοσμούσε το δωμάτιό της. Ναι σε αφίσα απ’ αυτές που ξεσκίζει ο χαφιές.

Μπράβο ο Τσε Γκεβάρα! Άρα για να διαφωνεί μαζί του με ποιόν ήταν; Άσε μη το πείτε θα μπλέξουμε.

Για περισσότερες πληροφορίες πάντως στο «Σοσιαλισμός και άνθρωπος», εκδόσεις Νέον Φως Αθήνα!

Δεν θέλω να επεκταθώ σε άλλους ανόητους και ανιστόρητους ισχυρισμούς της συγγραφέως-ιστορικού, όπως ότι το ΚΚΕ ευθύνεται για τον ολέθριο ρόλο του ελληνικού συνδικαλισμού ο οποίος επετέθη σε όλες τις επιχειρήσεις με δίκαιη διαχείριση (δίκαιη διαχείριση… τι άλλο θα ακούσουμε…), όταν ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου μίλησε για ρετιρέ του συνδικαλιστικού κινήματος αναφερόμενος στους εκπροσώπους της σοσιαλδημοκρατίας και των λοιπών αστικών κομμάτων στις ομοσπονδίες και τα εργατικά κέντρα.

Είναι αδύνατον να αντιπαρατεθείς σε μια κατασκευασμένη πραγματικότητα, όσο χιούμορ και αν επιστρατεύσεις.

Η κατάπτυστη θεωρία των δυο άκρων ξεκίνησε μετά την πτώση του τείχους και φούντωσε, όταν πλέον στην Ελλάδα αλλά και τις υπόλοιπες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης οι άνθρωποι που έζησαν καταστάσεις και γεγονότα δεν ήταν στην ζωή για να υπερασπιστούν τις θέσεις τους να διατυπώσουν τις απόψεις τους, οι περισσότεροι σωματικά αδύναμοι να ανυψώσουν και πάλι το ανάστημά τους, νικημένοι από την προπαγάνδα και τέλος πνευματικά ανίκανοι λόγω ηλικίας να αντιπαρατεθούν διαλεκτικά στην παραχάραξη των γεγονότων.

Μην υποτιμάτε αυτόν τον παράγοντα. Ποιος θα τολμούσε χρόνια πριν να ξεστομίσει σε κάποιον που είχε εικόνα και βιώματα ότι είσαι το ίδιο με αυτόν που σε έστηνε στον τοίχο για να σε εκτελέσει, με αυτόν που σε βασάνιζε και σε εκτόπιζε, που σε τρομοκρατούσε! Ότι την ίδια κοινωνία επιζητούσατε να θεμελιώσετε, ότι ήσασταν δυο διαφορετικές μορφές φασισμού!

Και μη ισχυριστούν κάποιοι ότι αυτοί δεν έφταιγαν γιατί δεν ήξεραν και άλλα τέτοια αστεία. Ήξεραν και παραήξεραν πολύ περισσότερα από αυτά που εμφανίζουν ως αποκαλύψεις οι παραχαράκτες της ιστορίας. Και το κυριότερο ήξεραν να υπερασπίζονται τις θέσεις και τις κατακτήσεις τους γιατί τους χαρακτήριζε η ταξική συνείδηση και όχι η ταξική ασυνειδησία και η γενικότερη ασυνειδησία των σημερινών δημόσιων κατήγορων!

Με όλα αυτά που είχαν περάσει και ζήσει, ήταν απόλυτα συνειδητοποιημένοι για την ιδεολογία τους, για τις αδυναμίες της, τα λάθη της, τις αστοχίες της!

Γι’ αυτό περίμεναν να φύγουν όλοι αυτοί, για να φουντώσει το πανηγύρι.

Να βρουν νέους οργανισμούς, παρθένους, να τους μπολιάσουν με την προπαγάνδα.

Ευτυχώς κάποιοι παλαιότεροι δεν πίστεψαν ότι στο ROCKY ο κακός ήταν ο Σοβιετικός και νεότερα παιδιά, ανεξάρτητα από τις καταβολές τους, αποδείχθηκαν αντισυμπτωματικοί στην παραχάραξη!

Ο ευφυέστατος Δημήτρης Αποστολάκης από τους Χαΐνηδες το περιγράφει πολύ πετυχημένα με τον δικό του τρόπο και λέει: «Την ιστορία την γράφουν πάντα οι νικητές αλλά οι μπαγάσες όλο για τους ηττημένους μιλάνε!!!

Αυτό είναι η παραχάραξη!

Είναι το λιγότερο λυπηρό άνθρωποι του πνεύματος να μη κρατούν τουλάχιστον ίσες αποστάσεις στην κριτική αποτίμηση των γεγονότων της ιστορίας.
Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι όλα έγιναν τέλεια στην πρώτη απόπειρα εγκαθίδρυσης σοσιαλιστικού κράτους. Και στο σημείο αυτό θα συμφωνήσω με τον Αλαίν Μπαντιού (παρόλο που σε πολλά  θεωρητικά ζητήματα  δεν συμφωνώ μαζί του) ότι η μάχη για την επιτυχία του κομμουνισμού για μια άλλη κοινωνία μοιάζει με την μάχη του ανθρώπου με τον καρκίνο. Κερδίζει μάχες, χάνει μάχες αλλά όλες οι προσπάθειες ένα σκοπό έχουν. ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ και όχι η ασθένεια.

Μα βάση λοιπόν αυτή την σκέψη είναι να απορείς με το γεγονός ότι ιστορικοί, επιστήμονες και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις κατανοούν πως η εγκαθίδρυση της αστικής δημοκρατίας, μέχρι την ολοκλήρωσή της, διήρκησε σχεδόν 4 αιώνες και βάλε, από την άλλη όμως ξεγράφουν μια απόπειρα που δεν συμπλήρωσε ούτε έναν αιώνα. Μια απόπειρα απείρως δυσκολότερη!

Προφανώς αυτό δεν θέλουν, αυτό φοβούνται. Γιατί δεν είναι δυνατόν να αποκαλείς τους κομμουνιστές απολιθώματα και τελειωμένους και από την άλλη να χύνεις τόνους μελάνι γι’ αυτούς!

«Ο μονοπωλιακός καπιταλισμός σημαίνει βάθεμα της βασικής αντίθεσης της καπιταλιστικής κοινωνίας, ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και την ατομική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της».

Αυτό δεν ζούμε σήμερα, αν θέλουμε να είμαστε στοιχειωδώς ειλικρινείς;

Πως λοιπόν είναι απολίθωμα ο Λένιν όταν η θεωρία που διατύπωσε το 1917 αποδεικνύεται ακριβής αλλά και επίκαιρη στις μέρες μας;

Αυτή η ακρίβεια αλλά και επικαιρότητα είναι που τους ταράζει και επιδιώκουν με κάθε τρόπο «να μην ξυπνήσει ο κόσμος μονομιάς και έρθει ανάποδα ο ντουνιάς»
Όσους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς και αν εφεύρουν (απολιθώματα, τραμπούκοι, δυστοπικοί, έλλειψη ευρωπαϊκής παιδείας, δογματικοί) δεν μπορούν να αποκρύψουν το προφανές.

Την σύγκρουση δυο κόσμων. Την σύγκρουση  ανάμεσα σε ανιδιοτελείς καταρτισμένους ιδεολόγους με αξίες και όραμα για τον άνθρωπο από τη μια πλευρά, με καταρτισμένους ιδιοτελείς προπαγανδιστές και παραχαράκτες με ντοκτορά από την άλλη!

Σκατοδουλειά αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει!!!




10 χρόνια μνημόνια – Ελληνική οικονομική κρίση και ανταγωνιστικότητα


Στο δημόσιο διάλογο ακούγεται αρκετά συχνά πως η πρόσφατη κρίση του ελληνικού καπιταλισμού οφείλεται στη μειωμένη ανταγωνιστικότητά του. Το συγκεκριμένο επιχείρημα επιστρατεύεται και από δεξιούς αλλά και από ‘’αριστερούς’’ οικονομολόγους με τις αντίστοιχες προτάσεις από την κάθε πλευρά. Το ερώτημα είναι αν ισχύει αυτός ο ισχυρισμός ή αν προσδίδεται μεγαλύτερη βαρύτητα από όση θα έπρεπε στο ζήτημα της ανταγωνιστικότητας. Το δεύτερο σημαίνει πως χωρίς να αναιρείται η έλλειψη ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, τίθεται υπό αμφισβήτηση η υπόθεση ότι μπορεί από μόνη της να προκαλέσει μία οικονομική κρίση.
Προτού ασχοληθούμε με την ‘’αριστερή’’ πτυχή του επιχειρήματος, είναι χρήσιμο να γίνει μία γρήγορη αναφορά στη δεξιά πτυχή που είναι και η κυρίαρχη. Με λίγα λόγια η τελευταία υποστηρίζει ότι στην Ελλάδα υπήρχε πριν από την κρίση ένα μεγάλο και παρεμβατικό κοινωνικό κράτος. Αυτό το κράτος υποτίθεται πως συνέβαλλε στο να μείνουν οι μισθοί ψηλά, έδινε υπερβολικές παροχές στους εργαζόμενους και δημιούργησε μία ολόκληρη στρατιά αχρείαστων και τεμπέληδων δημοσίων υπαλλήλων. Αυτό ήταν αντίθετο με ό,τι συνέβαινε σε ορισμένες χώρες της Ευρωζώνης, όπου οι μισθοί ήταν χαμηλοί και οι άνθρωποι πιο εργατικοί. Το αγαπημένο παράδειγμα όλων είναι η Γερμανία που παρουσιάζεται σαν χώρα πρότυπο σε αντίθεση με τις τεμπέλικες χώρες του Ευρωπαϊκού νότου, τα λεγόμενα ‘’PIGS’’. Χάρη στο σπάταλο κράτος λοιπόν η αγορά εργασίας δεν ‘’εκκαθαριζόταν’’ και οι υψηλές αμοιβές κρατούσαν χαμηλά την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Η λύση που προτείνεται είναι μία εσωτερική υποτίμηση, δηλαδή μία μείωση των μισθών για να ευθυγραμμιστούν με την παραγωγικότητα έτσι ώστε να επανέλθει η ανταγωνιστικότητα.
Ωστόσο κανένα από τα παραπάνω επιχειρήματα δεν ευσταθεί. Πρώτον οι ώρες εργασίας των Ελλήνων εργαζόμενων είναι περισσότερες από τις ώρες που δουλεύουν οι Γερμανοί. Δεύτερον ο καθαρός κοινωνικός μισθός, ένας δείκτης που αντικατοπτρίζει την καθαρή δημοσιονομική θέση των εργατών, είναι αρνητικός στην Ελλάδα σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Τρίτον η Ελλάδα είναι από τις χώρες της Ευρωζώνης με τις μικρότερες δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ (από τους πιο αντιπροσωπευτικούς δείκτες του μεγέθους ενός κράτους). Τέταρτον η πρωτοφανής λιτότητα που επιβλήθηκε στη χώρα με τα μνημόνια δεν βελτίωσε σχεδόν καθόλου τις οικονομικές επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας, που σημαίνει πως δεν ήταν οι μισθοί το πρόβλημα.
Από την άλλη μεριά οι ‘’αριστεροί’’ οικονομολόγοι δεν είναι υπέρ της εσωτερικής υποτίμησης και της λιτότητας, οι οποίες όπως ισχυρίζονται έφεραν μείωση της εγχώριας ενεργούς ζήτησης. Θεωρούν πως η κρίση της Ελλάδας οφείλεται στις δομικές αδυναμίες της Ευρωζώνης. Ορισμένοι από αυτούς χρησιμοποιούν το επιχείρημα πως η Ευρωζώνη δεν είναι μία βέλτιστη νομισματική περιοχή και ότι χτίστηκε πάνω σε λάθος βάσεις. Αντί να επαινούν τη Γερμανία, την κατηγορούν ότι με τους πολύ χαμηλούς μισθούς έκανε φτηνότερες τις εξαγωγές της. Έτσι εξασφάλιζε πλεονάσματα στο εμπορικό της ισοζύγιό σε βάρος των ελλειμμάτων των χωρών του νότου. Επίσης υποστηρίζουν πως η αδυναμία άσκησης ανεξάρτητης συναλλαγματικής και νομισματικής πολιτικής έδεσε χειροπόδαρα την Ελλάδα. Συγκεκριμένα η καθιέρωση ενός συγκεκριμένου επιτοκίου από την ΕΚΤ δεν επέτρεψε στην Ελλάδα που είχε υψηλό πληθωρισμό να μεταβάλλει το επιτόκιο για να τον αντιμετωπίσει, ενώ το κοινό νόμισμα δεν επέτρεψε τη νομισματική υποτίμηση ως μέτρο για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας.
Τα κύριο μέτρο που προτείνουν είναι η αποδέσμευση της χώρας από την Ευρωζώνη σε συνδυασμό με μία μονομερή διαγραφή του χρέους. Έτσι θα γίνει εφικτή η νομισματική υποτίμηση (η οποία υποστηρίζουν πως θα οδηγήσει σε ελεγχόμενο πληθωρισμό αφού περάσει πρώτα κάποιο διάστημα) και η ανάκτηση της ανεξαρτησίας της νομισματικής, δημοσιονομικής και βιομηχανικής πολιτικής. Σαν Κεϋνσιανοί ασπάζονται τη θέση πως η τόνωση της ζήτησης μπορεί να λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά στις επενδύσεις και την απασχόληση (Κεϋνσιανός πολλαπλασιαστής). Δεν θεωρούν απαγορευτικά τα ελλείμματα για ένα κράτος που ‘’τυπώνει’’ το δικό του νόμισμα. Προτείνουν επίσης μία βιομηχανική πολιτική που θα στρέφεται σε κλάδους ‘’κλειδιά’’ από την άποψη των πολλαπλασιαστικών αποτελεσμάτων που θα επιφέρουν στην οικονομία μέσω της ζήτησης. Τέλος υπογραμμίζουν πως το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδας είναι το υπέρογκο εξωτερικό της χρέος και το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και όχι το δημοσιονομικό της έλλειμμα.
Τα επιχειρήματα αυτά αν και ακούγονται αρκετά ριζοσπαστικά, στην πραγματικότητα ρίχνουν την μπάλα στην εξέδρα. Από εμπειρικής σκοπιάς, τα στοιχεία δείχνουν πως η ζήτηση στην Ελλάδα ήταν πολύ υψηλή πριν από την κρίση, κυρίως λόγω της υψηλής καταναλωτικής δαπάνης. Άρα σε καμία περίπτωση δεν έχουμε να κάνουμε με μία κρίση υποκατανάλωσης και έλλειψης ενεργούς ζήτησης. Αντιθέτως τα στοιχεία επιβεβαιώνουν πως πρόκειται για μία τυπική κρίση πτωτικής κερδοφορίας. Επίσης η κρίση στην Ελλάδα οπωσδήποτε είχε και δημοσιονομική και όχι μόνο εξωτερική διάσταση. Είναι σημαντικό ωστόσο ότι η δημοσιονομική διάσταση προέκυψε από τις τεράστιες φοροαπαλλαγές του μεγάλου κεφαλαίου το οποίο πληρώνει περίπου το 5% των συνολικών φόρων στην Ελλάδα.
Από θεωρητικής σκοπιάς οι ‘’αριστεροί οικονομολόγοι’’ έχουν μία αγοραία αντίληψη για τον πληθωρισμό και την ανταγωνιστικότητα. Συγκεκριμένα αποδέχονται την αντιδραστική θεωρία του πληθωρισμού κόστους, ότι δηλαδή οι μισθοί των εργατών δημιουργούν τον πληθωρισμό. Θεωρούν πως μία οικονομία μπορεί να γίνει ανταγωνιστική απλά υποτιμώντας το νόμισμά της. Ωστόσο η ανταγωνιστικότητα έχει να κάνει με τα δομικά χαρακτηριστικά της πραγματικής οικονομίας, όπως η παραγωγικότητα και το ποσοστό κέρδους. Στη συναλλαγματική ισοτιμία και τον πληθωρισμό απλώς αντανακλώνται αυτά τα χαρακτηριστικά. Επίσης χωρίς θεωρία Ιμπεριαλισμού δεν μπορούν να ερμηνεύσουν σωστά την πολιτικοοικονομική διαπάλη των κρατών για την απόκτηση σφαιρών επιρροής, άρα και τη διαπάλη της Ελλάδας με τις υπόλοιπες Ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
Φυσικά είναι αλήθεια ότι ο ελληνικός καπιταλισμός δεν είναι τόσο ανταγωνιστικός σε σχέση με τον καπιταλισμό της Γερμανίας και άλλων χωρών. Αυτό οφείλεται κυρίως στην απουσία ενός ισχυρού βιομηχανικού τομέα. Η πολυδιαφημισμένη εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας και η στροφή στις υπηρεσίες (κυρίως στον τουρισμό), δεν συνεισφέρουν στην παραγωγή πλούτου. Ο πλούτος στον καπιταλισμό δημιουργείται στη σφαίρα της παραγωγής και όχι στη σφαίρα της κυκλοφορίας ή της διανομής. Χάρη σε αυτές τις δομικές αδυναμίες πραγματοποιούνται μεταφορές αξίας από την Ελλάδα σε χώρες με υψηλότερη Οργανική Σύνθεση Κεφαλαίου μέσω του διεθνούς εμπορίου, των άμεσων ξένων επενδύσεων και των επενδύσεων χαρτοφυλακίου.
Όμως αυτό δεν σημαίνει πως η κρίση της Ελλάδας είναι κρίση μειωμένης ανταγωνιστικότητας. Πέρα από τους δείκτες που αναφέρθηκαν, είναι γνωστό πως η οικονομική κρίση ξέσπασε και στις ανταγωνιστικές χώρες της Ευρωζώνης αλλά και σε ισχυρές χώρες εκτός αυτής. Αν ίσχυε ότι η κρίση είναι πρόβλημα μόνο των λιγότερο ανταγωνιστικών οικονομιών, δεν θα ήταν παγκόσμια. Οι λύσεις που προτείνουν αυτοί οι οικονομολόγοι κινούνται εντός καπιταλιστικού πλαισίου και δεν θίγουν τις σχέσεις ιδιοκτησίας που αποτελούν τον πυρήνα του συστήματος. Έτσι συσκοτίζουν τον πραγματικό χαρακτήρα της κρίσης που είναι αποτέλεσμα της φυσιολογικής λειτουργίας του καπιταλισμού και δεν είναι θέμα λανθασμένου μείγματος οικονομικής πολιτικής.
Το πραγματικό δίλημμα δεν είναι αν είναι καλύτερος ο ελληνικός ή ο ξένος καπιταλισμός, αλλά το αν ο καπιταλισμός με όλες τις μορφές του μπορεί να καλύψει τις ανάγκες των ανθρώπων σήμερα. Άλλωστε οι Έλληνες καπιταλιστές όπως και οι καπιταλιστές σε όλα τα μέρη και σε όλες τις χρονικές περιόδους, έχουν σαν κίνητρο το κέρδος και χρησιμοποιούν τα ίδια μέσα για να το πετύχουν. Η έξοδος από την Ευρωζώνη, η μονομερής διαγραφή του χρέους και η υιοθέτηση ενός εθνικού νομίσματος είναι πιθανό να οδηγήσουν σε επιδείνωση των συνθηκών ζωής των εργαζομένων. Η πρόβλεψη ότι ο πληθωρισμός αρχικά θα αυξηθεί αρκετά αλλά στην πορεία θα γίνει ελεγχόμενος, είναι αρκετά αμφιλεγόμενη. Πέρα όμως από τις τεχνικές λεπτομέρειες που ίσως να απαιτούσαν μία σειρά επιστημονικών άρθρων, μπορεί να βγει το συμπέρασμα πως μία πραγματικά αριστερή πρόταση πρέπει να στοχεύει στην ανατροπή του καπιταλισμού και όχι να αναλώνεται στις μορφές διαχείρισής του.
Δείτε εδώ όλα τα άρθρα στη σειρά “Δέκα Χρόνια Μνημόνια”
Το τέλος της κανονικότητας και των ψευδαισθήσεων
Οι κρίσεις του καπιταλισμού και το τέλος των “χρυσών εποχών”
Κρίση χρέους: Το πρόσχημα που μετατράπηκε σε αιτία
Η εμπλοκή του ΔΝΤ στο μνημονιακό δάνειο
Η διάλυση της Ευρωζώνης και της ΕΕ: πότε θα γίνει και πώς θα το μάθουμε εγκαίρως;
Grexit και διάλυση της ΕΕ: τι καλό έχουν να περιμένουν οι λαοί;

ΓΙΑ ΤΑ ΜΠΟΓΔΑΝΟΕΙΔΗ - ΛΑΓΟΜΟΥΡΙΚΑ ΟΡΚ

...





TΑ ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΟΡΚ ΤΩΝ ΣΥΝΟΜΩΣΙΟΛΟΓΩΝ ... ΑΠΕΙΛΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ «ΜΕΣΗ ΓΗ», ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ, ΤΗΣ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ.

Έλεγξα το ημερολόγιο. Μήπως αυτός ο χρόνος έχει δύο πρωταπριλιές ; Όχι. Τελικά είναι αλήθεια. Κι αν δε με πιστεύεται, σας λέω μόνο ότι το έγραψε και η «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ» (https://www.elora.gr/…/5415-tha-symvei-15-maiou-taftoxrona-…) και «ΤΟ ΜΑΚΕΛΕΙΟ», που μάλλον είναι και οι διοργανωτές, αφού πουθενά αλλού δεν γράφτηκε κάτι σχετικό. Θα βγουν από τις τρύπες τους και θα εμφανιστούν λέει εκτάκτως στο σύνταγμα, στις 15 Μάη. Αλλά και στην Πάτρα και τη Θεσσαλονίκη. Ξέρετε τώρα. Όλες οι βεντέτες στο πάλκο. Ετοιμαστείτε για πανοπλίες και κώλους. Για Λουκά και παπάδες με τα ιερά ποτήρια, να κοινωνούν διαβάτες στη Σταδίου. Για Μπογδανοειδή και Λαγομούρικα Όρκ. Όλοι. Τα Ελοχίμ. Οι άνθρωποι της «κούφιας γης», αλλά και της «επίπεδης». Οι μισότρελοι ψεκασμένοι οπαδοί της ηθελημένης άγνοιας, που προτιμούν να πιστεύουν τον Σώρρα ή τον Χίο ή το Λιακόπουλο, παρά τους επιστήμονες.

Αιτήματα ; Όχι στην καραντίνα, όχι στις μάσκες, όχι στα εμβόλια, όχι στο κβαντικό τατουάζ (;;;), όχι στο 5G, κλπ. Το «δεν υπάρχει κορωνοϊός, είναι απάτη», σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, το κρατάνε για κρυφό χαρτί στις ομιλίες τους. Και φυσικά, σαν καλά φασισταριά δε ξέχασαν το σύνθημα που «τους ενώνει και τους δονεί»: «ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ».

ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΩΤΟΠΟΙΟΙ Ή ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ;

Θα ήταν πολύ διασκεδαστικοί όλοι αυτοί οι κλόουν της συνωμοσιολογίας, αν δεν ήταν πολύ επικίνδυνοι. Και δεν είναι μόνο στο θέμα του κορωνοϊού που η επικινδυνότητά τους είναι προφανής. Κατά τη γνώμη τους δεν υπάρχει ο covid-19, είναι συνομωσία κι άρα δε χρειάζεται η καραντίνα, οι προφυλάξεις, οι μάσκες κλπ. Όλος ο πλανήτης λέει ψέματα και μόνο αυτοί έχουν αντιληφθεί την αλήθεια.

Αλλά εξ ίσου επικίνδυνες είναι όλες οι υπόλοιπες θεωρίες τους. 

Για παράδειγμα, στο θέμα των εμβολίων, που αναπτύχθηκαν οι αντιεμβολιαστικές θεωρίες (ξεκινώντας φυσικά από τις ΗΠΑ) κι «αναστήθηκαν» ασθένειες που τα εμβόλια τις είχαν εξαφανίσει (Φυματίωση, Ιλαρά, κλπ.), αλλά και δεν μπόρεσαν να εφαρμοστούν καθολικά θεραπείες και εμβόλια που ήδη έχουν ανακαλυφθεί, για να εξαφανιστούν άλλες ασθένειες (π.χ. καρκίνος του Τραχήλου).

Π.χ. η Ιλαρά, μια ξεχασμένη νόσος, αναβιώνει εξ αιτίας των αντιεμβολιαστικών θεωριών, παρόλο που προλαμβάνεται με εμβολιασμό. Στην Ευρώπη το 2016 είχαν καταγραφεί 5.273 κρούσματα. Το 2017 ήταν 23.927. Ενώ το 2018 καταγράφηκε ρεκόρ της ασθένειας με πάνω από 45.000 κρούσματα και τουλάχιστον 37 θανάτους. Σύμφωνα μάλιστα με εκτιμήσεις του ΠΟΥ, η ραγδαία εξάπλωση κάποιων ασθενειών, όπως η ιλαρά, είναι ακριβώς αντίστοιχη με την «εξάπλωση» του αντιεμβολιαστικού κινήματος στις ίδιες χώρες. Κι όλα αυτά, όταν σε παγκόσμιο επίπεδο μέσω του εμβολιασμού σώζονται 2-3 εκατομμύρια ζωές το χρόνο, όταν 1,5 εκ. παιδιά κάθε χρόνο χάνουν τη ζωή τους από ασθένειες που θα είχαν προληφθεί αν είχαν εμβολιαστεί, ενώ λόγω των εμβολίων και των αντιβιοτικών έχει αυξηθεί το προσδόκιμο ζωής πάνω από 2 δεκαετίες.

Κι όλα αυτά γιατί «κάποιοι» δε μπορούν να αντιληφθούν το κύριο και το δευτερεύον των φαρμάκων (ομοίως και των εμβολίων). 
Όλα τα φάρμακα μπορεί να έχουν αντενδείξεις και παρενέργειες. Αλλά αυτό δεν αναιρεί την αποτελεσματικότητα τους. Όλα τα εμβόλια, και ειδικά της γρίπης, μπορεί να έχουν κάποιες φορές μεγαλύτερη ή λίγο μικρότερη αποτελεσματικότητα, αλλά αυτό είναι πόλεμος με τον ιό που μεταλλάσσεται κι αυτό δεν αναιρεί το ότι το εμβόλιο είναι το μόνο όπλο των ανθρώπων απέναντι στην επιδημία. 
Όλα τα εμβόλια πρώτα δοκιμάζονται, περνάνε τεστ σε ζώα κι ύστερα σε ανθρώπους, μέχρι να μεγιστοποιηθεί η αποτελεσματικότητα και να ελαχιστοποιηθούν ή να εξαλειφθούν όποιες τυχόν επιπτώσεις. Γι’ αυτό δεν έχει βγει ακόμα το εμβόλιο για τον covid-19.

Η ουσία είναι ότι το αντιεμβολιαστικό κίνημα κάνει στην κοινωνία, ότι κάνουν κι οι επιδημίες. Μεγιστοποιεί τις συνέπειες των ασθενειών, χτυπώντας τη μόνη άμυνα των ανθρώπων απέναντί τους. Κι αυτό με ανυπόστατα, αντιεπιστημονικά επιχειρήματα. Και κυρίως με κραυγαλέα ψέματα, που όμως είναι δύσκολο να τα αποκαλύψει ο καθένας. Βλέπε π.χ. τις δυο φωτογραφίες για την είσοδο του ιδρύματος του Μπιλ Γκέιτς. Η προσθήκη στη δεύτερη φωτογραφία λέει (δήθεν) «Κέντρο για την μείωση του παγκόσμιου ανθρώπινου πληθυσμού». Λες κι αν ήταν αλήθεια, θα το έγραφαν ποτέ στην πόρτα τους.

Το χειρότερο απ’ όλα, είναι ότι είναι πολλοί οι αφελείς που τσιμπάνε σε τέτοιες σαχλαμάρες. Άνθρωποι που με κανένα τρόπο δεν τους κατατάσσεις στον εσμό, που όμως με το πρώτο τυράκι - ποστ τύπου «κοινοποιείστε το γιατί θα το κατεβάσουν» ή «δείτε εδώ την μόνη αλήθεια για … ότι νάναι», τσιμπάνε και το δημοσιεύουν. 
Να πούμε λοιπόν πάλι σ’ όλους αυτούς τους εύκολους : πριν κοινοποιήσετε κάτι ελέγξτε ποιος το ανεβάζει. Οι φασίστες κι οι φίλοι τους λένε μόνο ψέματα. Και τις 365 μέρες το χρόνο, 366 τα δίσεκτα. Όλα που γράφουν είναι fake. Γενικά να προσέχετε τι κοινοποιείτε. (Περισσότερα για το θέμα των εμβολίων στα https://www.rizospastis.gr/story.do?id=8873355 και https://www.rizospastis.gr/story.do?id=10029003).

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΕΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΡΕΥΝΕΣ.

Γεννιέται όμως το ερώτημα, ιδιαίτερα σε ψυχολόγους, ποιες εσωτερικές ανάγκες καλύπτουν αυτοί οι άνθρωποι λέγοντας κι αναπαράγοντας όλα αυτά τα κραυγαλέα ψέματα, τις αντιεπιστημονικές τερατολογίες και τα συνωμοσιολογικά θρίλερ τους.

Οι ψυχολόγοι θεωρούν, με πρόσφατες έρευνές τους, ότι η «ανάγκη για μοναδικότητα», είναι ο κύριος λόγος που συσχετίζεται με την υιοθέτηση θεωριών συνωμοσίας. Επίσης ότι η πίστη ενός ατόμου σε μία θεωρία συνωμοσίας, παρά τις αδιάσειστες αποδείξεις για το αντίθετο, σημαίνει ότι γίνεται περισσότερο πιθανή η πίστη του και σε όλες τις υπόλοιπες. Ότι το να προσπαθείς να ανατρέψεις με αποδείξεις αυτούς που πιστεύουν σε θεωρίες συνωμοσίας, μπορεί να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα στο μυαλό τους, αυξάνοντας την σιγουριά τους ότι υπάρχει συνωμοσία. Κι ότι για τους συνωμοσιολόγους, όσο πιο σκοτεινή είναι μία θεωρία, τόσο πιο ελκυστική γίνεται, ικανοποιώντας την «ανάγκη τους για μοναδικότητα».

Σ’ ένα από τα κοινωνικά πειράματά τους, «πέρασαν» σε ένα σύνολο ανθρώπων τη «θεωρία συνομωσίας» ότι οι ανιχνευτές καπνού στα κτίρια, παράγουν δήθεν κάποιους επικίνδυνους υπέρηχους. Κι ότι το 81% των Γερμανών το πιστεύει. Κανένας από τους συμμετέχοντες στο πείραμα δεν «έφαγαν» το παραμύθι, εκτός από αυτούς που ήδη πίστευαν σε διάφορες άλλες θεωρίες συνομωσίας. Μάλιστα, ακόμα κι όταν οι ερευνητές, τους αποκάλυψαν ότι πρόκειται για φανταστική ψεύτικη ιστορία, οι περισσότεροι από αυτούς συνέχισαν να το πιστεύουν. https://www.psychologynow.gr/…/3937-i-pisti-se-theories-sin…

Πάντως ψάχνοντας τις αιτίες, δε γίνεται να μην αναφερθούμε στην επίθεση που δέχεται η επιστήμη, μέσα ακόμα κι από το σχολείο με τα νέα βιβλία, τις νέες μεθόδους και τα νέα περιεχόμενα, που απογειώνουν τον σχετικισμό, τον αγνωστικισμό και το νέο είδος της αμάθειας, όπου «η γνώση του καθενός είναι η γνώμη του». Και φυσικά η τηλεόραση της υποβάθμισης των πάντων, που δυστυχώς κυριαρχεί στη ζωή των δυστυχισμένων θυμάτων της, που είναι … «άπειρα».

Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ Σ’ ΑΥΤΟΥΣ.

Το θέμα λοιπόν δεν είναι να πείσουμε μερικούς τρελούς να μη λένε τρέλες. Το θέμα είναι το κοινωνικό σύνολο, το κράτος, η κοινωνία, να απομονώσει αυτές τις επικίνδυνες φωνές, παίρνοντας μέτρα για τη θωράκιση του συνόλου του πληθυσμού. Π.χ. καθολικός, υποχρεωτικός και δωρεάν εμβολιασμός στα σχολεία. Κι αυτή η στάση με βάση την επιστήμη και υπέρ του λαού, είναι σήμερα υποχρέωση του λαϊκού κινήματος που πρέπει να διεκδικεί και διεκδικεί τέτοια μέτρα, μέχρι να τα κατοχυρώσει ολοκληρωτικά και τελεσίδικα μια αυριανή λαϊκή εξουσία, μέσα από τα συστήματα δημόσιας παιδείας, υγείας, ασφάλισης, κοινωνικής προστασίας κλπ.

“Εμείς που σπουδάσαμε στο σοσιαλισμό” – Η 9η Μάη δεν είναι “η μέρα της Ευρώπης” αλλά η επέτειος ενός τιτάνιου αγώνα των λαών


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – Για την 75η επέτειο της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών

Ο Σύλλογος Αποφοίτων σοσιαλιστικών χωρών «ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΣΠΟΥΔΑΣΑΜΕ ΣΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ» τιμάει την 9η Μάη, την Ημέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών. Θυμόμαστε και τιμάμε τα εκατομμύρια των νεκρών, των τραυματιών, των αναπήρων και όλων όσοι αγωνίστηκαν ενάντια στο φασισμό σε όλο τον κόσμο και στη χώρα μας. Η 9η Μάη δεν είναι η «μέρα της Ευρώπης», όπως με χυδαίο τρόπο κηρύττει η Ε.Ε., η συμμαχία των ευρωπαίων καπιταλιστών, διαστρεβλώνοντας την ιστορική μνήμη, αλλά η επέτειος ενός τιτάνιου αγώνα των λαών ενάντια στο φασισμό που τον γεννά το σαπισμένο πλέον καπιταλιστικό σύστημα, όπως γεννά καθημερινά και την εκμετάλλευση, τη φτώχεια, την προσφυγιά, τον πόλεμο. Κύριος πρωταγωνιστής και αιμοδότης του αντιφασιστικού αγώνα ήταν η πρώτη χώρα του σοσιαλισμού, η ΕΣΣΔ. Και αυτό δεν ήταν τυχαίο. Η Εποποιία του Κόκκινου Στρατού και η συντριβή του ναζισμού έγινε δυνατή χάρη στην ανωτερότητα του σοσιαλισμού, της εργατικής εξουσίας, χάρη στις πρωτόγνωρες δυνατότητες της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής και του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας.
Εβδομήντα πέντε χρόνια μετά την συνθηκολόγηση της ναζιστικής Γερμανίας, οι λαοί βρίσκονται αντιμέτωποι με την όξυνση των ανταγωνισμών και της επιθετικότητας ανάμεσα σε ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, με τη Ρωσία, την Κίνα και την εμπλοκή πολλών κρατών. Ο οικονομικός πόλεμος παίρνει πολλές μορφές, οι εξοπλισμοί και οι πολεμικές δαπάνες ανεβαίνουν όλο και περισσότερο, οι πολεμικές προετοιμασίες και συμμαχίες διαμορφώνονται. Εστίες πιθανής και πραγματικής πολεμικής αντιπαράθεσης απλώνονται σε όλο τον κόσμο, ενώ ιδιαίτερα στην περιοχή μας, στην Ανατολική Μεσόγειο, το ενδεχόμενο γενικευμένης σύρραξης παραμένει πάντα επικίνδυνα ανοιχτό.
Η κατάσταση για τους λαούς, η απειλή για τις κοινωνικές τους κατακτήσεις επιδεινώνεται ακόμα περισσότερο λόγω της επερχόμενης νέας διεθνούς οικονομικής κρίσης, που είχε προδιαγραφεί από πριν, αλλά που επιταχύνθηκε από την υφιστάμενη σήμερα πανδημία του κορονοϊού, η οποία κι αυτή με τη σειρά της ανέδειξε την κραυγαλέα πια ανικανότητα του καπιταλιστικού συστήματος να διασφαλίσει την ίδια την υγεία των εργαζόμενων μαζών που παράγουν όλο τον κοινωνικό πλούτο. Όπως το έγραψε ο Μπέρτολντ Μπρεχτ, «ο πόλεμός τους γεννιέται απ’ την ειρήνη τους όπως ο γιος από τη μάνα, κι έχει τα δικά της απαίσια χαρακτηριστικά» – ίσως αυτοί οι στίχοι, μέσα στη μεγαλοφυή τους απλότητα, να αποτυπώνουν καλύτερα από καθετί την ουσία της σημερινής κατάστασης και συγκυρίας στη χώρα μας και σε όλο τον κόσμο.
Στη χώρα μας, όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά εμπλέκουν και με τη στήριξη όλων των αστικών κομμάτων, το λαό μας όλο και βαθύτερα στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ταυτόχρονα μεθοδεύουν το πώς θα φορτωθούν τα λαϊκά στρώματα τα επαχθή βάρη και της νέας οικονομικής κρίσης. Ακόμη και η τρέχουσα υγειονομική κρίση της πανδημίας αξιοποιείται σαν αφορμή και εργαλείο προώθησης αντιλαϊκών σχεδιασμών και επιδιώξεων και στη χώρα μας, όπως και στις άλλες καπιταλιστικές χώρες.
Ο σύλλογός μας επιδιώκει την ανάδειξη της ιστορικής αλήθειας για την σοσιαλιστική οικοδόμηση που γνωρίσαμε, της συμβολής της στην πρόοδο της ανθρωπότητας. Ακόμη περισσότερο, επιδιώκει την ανάδειξη της αναγκαιότητας του σοσιαλισμού σήμερα, που αναβλύζει από κάθε πόρο της σύγχρονης κοινωνικής ζωής, στην παραγωγή και την εργασία, την υγεία, την παιδεία, τον πολιτισμό. Οι καιροί είναι δύσκολοι, το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα γίνεται όλο και περισσότερο εμπόδιο στην ανάπτυξη της ανθρωπότητας, όλο και περισσότερο βάρβαρο, προκαλεί όλο και περισσότερα βάσανα και δυστυχία, όλο και περισσότερη σπατάλη ανθρώπινης ζωής και δημιουργικότητας. Ταυτόχρονα, ο ιστορικός χρόνος γίνεται πιο πυκνός και κρίσιμος, «πηχτός», επιταχύνεται. Εμπνεόμαστε από την 9η Μάη, τη Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, τη μέρα που οι λαοί, οι εργαζόμενοι απέδειξαν πως μπορούν να βγουν στο κέντρο της ιστορικής σκηνής, να γίνουν κυρίαρχοι της ζωής και του πλούτου που οι ίδιοι παράγουν, κυρίαρχοι του κόσμου που οι ίδιοι διαμορφώνουν κάθε μέρα. Εμείς που σπουδάσαμε στο σοσιαλισμό, συνεχίζουμε τη δράση μας μαζί με το εργατικό και λαϊκό κίνημα της χώρας μας κι όλου του κόσμου «για όλου του κόσμου το ψωμί, το φως και το τραγούδι», για το νέο κόσμο, το σοσιαλισμό.
8 Μάη 2020
Το Δ.Σ.
Μπορείς να κατεβάσεις την ανακοίνωση εδώ

Άρθρα για τα 75 χρόνια από τη συντριβή του φασισμού από τον Κόκκινο Στρατό.

Διαβάστε τα άρθρα των μελών του Γενικού Συμβουλίου Ρούλας Ελευθεριάδου (εδώ) και Δημήτρη Πατέλη (εδώ) και του μέλους του συλλόγου Άρη Καρρέρ (εδώ)
Δείτε επίσης το βίντεο που επιμελήθηκε ο Σύλλογος για την 9η Μάη

TOP READ