19 Νοε 2019

Πέθανε ο Γιώργος Σκούρτης, ο λογοτέχνης που έγραψε τους στίχους του “Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί”

Πέθανε σήμερα την Δευτέρα 18/11/2018 ώρα 2:00 πμ μετά από βαριά επιδείνωση στην υγεία του σε ηλικία 78 ετών ο λογοτέχνης Γιώργος Σκούρτης.
Ο Σκούρτης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου και έζησε όλη την ζωή του. Έχει γράψει πολλά θεατρικά έργα, διηγήματα, νουβέλες, μυθιστορήματα, σενάρια καθώς και στίχους τραγουδιών. Επίσης έχει σκηνοθετήσει όλα του τα θεατρικά έργα, στη σκηνή, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο. Ήταν ενεργός μέχρι και την τελευταία του πνοή έχοντας ετοιμάσει άλλο ένα βιβλίο.
Πολλά από τα έργα του έχουν παιχτεί στο Θέατρο Τέχνης. Βιβλία του, όπως το εμβληματικό «Μπάρμπα-Τζωρτζ», έχουν μεταφραστεί σε ξένες γλώσσες. Ο ποιητικός του κύκλος “Μετανάστες” έχει μελοποιηθεί από τον Μαρκόπουλο και περιγράφει με τον πιο αυθεντικό τρόπο την μοίρα χιλιάδων Ελλήνων που αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στις φάμπρικες της Δύσης.
Το «μπήκαν στην πόλη οι οχτροί», κορυφαίο αντιπολεμικό τραγούδι, σε ερμηνεία Νίκου Ξυλούρη ακούγεται σε όλες σχεδόν τις κινητοποιήσεις. Ο «Ανεπανάληπτος» σε μελοποίηση Κώστα Καράλη και ερμηνεία Τόλη Βοσκόπουλου ανέδειξε σε ένα ευρύ κοινό την ρομαντική πλευρά του Σκούρτη.
Ο ίδιος προτιμούσε να ζει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, μέσα στον κόσμο που τόσο αγαπούσε όσο και κριτίκαρε με ευθύ λόγο. Ο Γιώργος Σκούρτης αποκαλέστηκε από πολλούς ως Έλληνας Μπουκόβσκι, ωστόσο αυτή η περιγραφή δεν μπορεί να συμπεριλάβει το ανεπανάληπτο, άκαμπτο ταμπεραμέντο του ανένταχτου αγωνιστή και – τρυφερού αλλά αυστηρού – πιστού φίλου των αγαπημένων του που υπήρξε για όλη του την ζωή.
Αφήνει έναν γιο από τον γάμο του με την ποιήτρια και ηθοποιό Αγγελική Ελευθερίου, αδελφή του Μάνου Ελευθερίου. 

Το Σύνταγμα είναι σκληρό για τους εργαζόμενους και γαλαντόμο για το κεφάλαιο

(VIDEO)

Το αστικό Σύνταγμα «είναι σκληρό, ταξικό, αδίστακτο απέναντι στους εργαζόμενους και γαλαντόμο στο μεγάλο κεφάλαιο», τόνισε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης, μιλώντας στην Ολομέλεια της Βουλής, στη συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση.
Με αφορμή τη ρήση όλων των κομμάτων πλην του ΚΚΕ ότι η συνταγματική αναθεώρηση είναι η «κορυφαία διαδικασία», ξεκαθάρισε πως μιλάμε για ένα Σύνταγμα που κατοχυρώνει τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης, της αστικής τάξης. Δηλαδή, μιας μειοψηφίας που πλουτίζει από την ληστρική εκμετάλλευση αυτών που παράγουν τον πλούτο, της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.
Το δεύτερο που κατοχυρώνει αυτό το σύνταγμα είναι οι διεθνείς συμμαχίες της τάξης που είναι στην εξουσία, δηλαδή το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως είπε ο Θανάσης Παφίλης. Απαντώντας δε στα περί «εξωτερικών πιέσεων» που αναπαρήγαγαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ή στα περί μετατροπής της Ελλάδας σε «δουλοπαροικία» από το Μέρα25, τόνισε πως θα πρέπει να αφήσουν το παραμύθι. «Τραβάτε με κι ας κλαίω. Εσείς δεν επιλέξατε την Ευρωπαϊκή Ένωση όλα αυτά τα χρόνια που την υμνείτε στον κόσμο; Εσείς δεν έχετε παρτίδες με το ΔΝΤ; Δεν θεωρείτε την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα Άγια των Αγίων;», ανέφερε.
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ σημείωσε πως οι βάσεις του Συντάγματος που αποτελούν τις «δέκα εντολές» και δεν μπαίνουν ποτέ για συζήτηση είναι η κατοχύρωση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, η προκλητική προστασία του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου, η συνταγματική κατοχύρωση των φοροαπαλλαγών του εφοπλιστικού κεφαλαίου. «Η κατοχύρωση των συμφερόντων της κυρίαρχης τάξης είναι σαφέστατα διατυπωμένη στο Σύνταγμα», ενώ τα δικαιώματα που κατέκτησαν οι εργαζόμενοι «είναι διακηρυκτικά», όπως σημείωσε.
Αναφερόμενος στις αντιπαραθέσεις ανάμεσα στη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα, τις παρομοίασε με φιλικό παιχνίδι, καθώς όλοι τους συμφωνούν στην σταθερότητα του αστικού πολιτικού συστήματος και στην αποκατάσταση της χαμένης τιμής του αστικού πολιτικού συστήματος.

Alexis, για πρεσβεία καλά πάω;…


Επί δύο ημέρες η επικοινωνιακή ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ διατυμπάνιζε ότι για πρώτη φορά στα χρονικά πρώην πρωθυπουργός θα συμμετείχε σε πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου.
Θυμίζουμε ότι η πορεία του Πολυτεχνείου τερματίζει στην αμερικάνικη πρεσβεία.
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν κατάφερε να φτάσει μέχρι εκεί. Κατά κάποιους σταμάτησε κάπου κοντά στη «Μεγάλη Βρετάνια», κατά άλλους στο ύψους του «King George»…

Παρακαλούμε όσους ψάχνουν τον Αλέξη Τσίπρα να μην ανησυχούν. Δεν μπερδεύτηκε στα στενά της Αθήνας, ούτε έχασε το δρόμο για την αμερικάνικη πρεσβεία. Αυτόν εξάλλου τον έμαθε καλά.
Ο «Ημεροδρόμος» σας ενημερώνει έγκαιρα και έγκυρα ότι ο Τσίπρας θα πάει στην αμερικάνικη πρεσβεία. Άλλη μέρα. Τον έχει καλέσει ο Πάιατ. Για drink…
Για την ακριβή μέρα και ώρα θα σας ενημερώσουμε προσεχώς.
Σημείωση Blog:
Ο Τσίπρας και τα υπόλοιπα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που αποφάσισαν να πάνε φέτος στην πορεία του Πολυτεχνείου, γιατί τώρα πια δεν είναι κυβέρνηση και πρέπει να αγωνιστούν ώστε να ξαναγίνουν, γελούσαν με αυτούς που τους ψήφισαν και τους έκαναν κυβέρνηση και με αυτούς που θα τους ξαναψηφίσουν και θα τους ξανακάνουνε κυβέρνηση. 
Όσο για τις αθλιότητες περί της αποχώρησης του Αλέξη από την πορεία πριν αυτή φτάσει στην Αμερικάνικη πρεσβεία δεν αξίζουν καν σχολιασμού... 
Ο Αλέξης βιαζόταν να βγάλει το αντιαμερικάνικο σώβρακο που φόρεσε για να πάει στην πορεία και να βάλει το φιλοαμερικάνικο, που του έκανε δώρο ο ίδιος ο Τράμπ, για να προλάβει και την δεξίωση της Αμερικάνικης πρεσβείας!!!

«Πανεπιστήμιο ΑΕ»: Με τη σφραγίδα της Μπολόνια


Λίγο πριν την κατάθεση του νομοσχεδίου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, η κυβέρνηση της ΝΔ προσπαθεί να σερβίρει ως κάτι «νέο» και «καινοτόμο» τη μεταρρύθμιση που ετοιμάζει στα πανεπιστήμια και συκοφαντεί τους φοιτητές που αντιδρούν ότι με τους αγώνες τους εμποδίζουν τάχα την αναβάθμισή τους. Ομως αυτό που έχει «στα σκαριά» η ΝΔ, ούτε «νέο» είναι για τους φοιτητές, ούτε «καινοτόμο». Κι αυτό το ξέρει η ίδια, όσο και τα άλλα κόμματα, που ανεβαίνουν τάχα στα κάγκελα για να καταγγείλουν την πολιτική της, ενώ υλοποίησαν ως κυβέρνηση και σήμερα στηρίζουν το ίδιο σχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, που φέρει τη σφραγίδα της Μπολόνια και στοχεύει στη διαμόρφωση του λεγόμενου «Ενιαίου Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης» (ΕΧΑΕ). Να ποια είναι η αλήθεια πίσω από τον ψευτοκαβγά τους: Η Διακήρυξη της Μπολόνια, που υπεγράφη τον Ιούνη του 1999 από τους υπουργούς Παιδείας 29 ευρωπαϊκών κρατών (σήμερα τη στηρίζουν 48 χώρες, μέλη και μη μέλη της ΕΕ), προέβλεπε ότι η Εκπαίδευση πανεπιστημιακού επιπέδου στην Ευρώπη θα αναπτυσσόταν στη βάση «κοινά συμφωνημένων αρχών», όπως η διάσπαση των σπουδών σε κύκλους, η αντιστοίχιση ακαδημαϊκών τίτλων και προσόντων, η εξατομίκευση της εκπαίδευσης, η καθιέρωση των πιστωτικών μονάδων, η προώθηση της κινητικότητας φοιτητών και ερευνητών, η ιδιωτικοποίηση πτυχών της λειτουργίας των πανεπιστημίων.
* * *
Με βάση τα παραπάνω, η Διακήρυξη αυτή είχε χαρακτηριστεί «το Μάαστριχ της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης» και στόχος της, όπως είχε αναδείξει από τότε το ΚΚΕ, ήταν «να προδιαγράψει ένα κοινό πλαίσιο "ευέλικτης" οργάνωσης και λειτουργίας των Ιδρυμάτων Ανώτατης Εκπαίδευσης, με σκοπό τη στενότερη και αποδοτικότερη υπαγωγή τους στα μονοπωλιακά συμφέροντα», «η διεύρυνση της κατηγοριοποίησης των πανεπιστημίων (...) ανάμεσα στις διάφορες σχολές, τα τμήματα, το διδακτικό προσωπικό και τους αποφοίτους τους», «η προσαρμογή των δημόσιων πανεπιστημίων στις γενικότερες αναδιαρθρώσεις της καπιταλιστικής οικονομίας και των εργασιακών σχέσεων», με ζητούμενο τη βέλτιστη «οργανική σύνδεση των δημόσιων πανεπιστημίων με τις ανάγκες της καπιταλιστικής αναπαραγωγής». Σε αυτή τη βάση, οι διάφορες αστικές κυβερνήσεις τα τελευταία 20 χρόνια έβαλαν το δικό τους λιθαράκι, προωθώντας τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις και συμβάλλοντας έτσι στο χτίσιμο του «Πανεπιστημίου ΑΕ».
* * *
Ενδεικτικά, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την «ανωτατοποίηση» του 2001 βάφτισε τα πρώην ΤΕΙ πανεπιστήμια, διατηρώντας και πολλαπλασιάζοντας τα προβλήματα. Οι κυβερνήσεις της ΝΔ την περίοδο 2004 - 2009 προώθησαν πιο αποφασιστικά τον ΕΧΑΕ, με σειρά νομοθετικών πράξεων όπως ο νόμος - πλαίσιο του 2007, οι διαδικασίες αναγνώρισης πτυχίων, οι πιστωτικές μονάδες, το «Συμπλήρωμα Διπλώματος», οι δομές «διά βίου μάθησης», η υποχρέωση των πανεπιστημίων να συντάσσουν τετραετές «αναπτυξιακό πρόγραμμα» και να καταρτίζουν εσωτερικό κανονισμό με στόχο τη διεύρυνση της αυτονομίας τους κ.ά. Στην περίοδο της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, 2009 - 2011, προωθήθηκαν πιο αποφασιστικά τα ζητήματα της «αριστείας», της «κινητικότητας», της «διά βίου μάθησης», της «αυτονομίας» των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, της σύνδεσης της «αξιολόγησης» και της χρηματοδότησης. Οι κυβερνήσεις συνεργασίας ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, που ακολούθησαν, εστίασαν στην παραπέρα υλοποίηση της διαδικασίας της Μπολόνια, κυρίως μέσω του ν. 4009/11 («νόμος Διαμαντοπούλου») και του «Σχεδίου «Αθηνά».
* * *
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που ανέλαβε τον Γενάρη του 2015, προώθησε νέα βήματα υλοποίησης της διαδικασίας της Μπολόνια: Καθιέρωσε σε νομοθετικά κείμενα τις ονομαστικές αναφορές στους τρεις κύκλους σπουδών, προχώρησε σε εκτεταμένη αναμόρφωση του ακαδημαϊκού χάρτη της χώρας με τις λεγόμενες πανεπιστημιοποιήσεις, αναβάθμισε τις διαδικασίες αξιολόγησης και πιστοποίησης προγραμμάτων σπουδών, ίδρυσε σύντομους κύκλους σπουδών με τις δομές διετούς κατάρτισης, επικύρωσε τη λειτουργία των περισσότερων μεταπτυχιακών προγραμμάτων με δίδακτρα, θεσμοθέτησε και ενίσχυσε πολλαπλούς τρόπους συνεργιών πανεπιστημιακών και ερευνητικών φορέων με επιχειρήσεις. Σήμερα η ΝΔ συνεχίζει την επίθεση στα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα, με το νόμο που ετοιμάζει και ο οποίος προβλέπει τη διαγραφή των «ν+2» φοιτητών (προβλεπόμενα έτη σπουδών +2 επιπλέον), την εισαγωγή βάσης του 10, την παραπέρα ενίσχυση της ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας στο όνομα της αυτοτέλειας. Σε αυτό το έδαφος δυναμώνει την καταστολή, μέρος της οποίας είναι και η κατάργηση του ασύλου, προκειμένου ευκολότερα και χωρίς αντιδράσεις να περάσουν νέες ανατροπές, που χτυπάνε στον πυρήνα τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα των φοιτητών.
* * *
Οι εξελίξεις στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και οι συνέπειές τους όλα τα προηγούμενα χρόνια, τα κούφια λόγια περί αναβάθμισης των σπουδών και η παραπέρα υποβάθμιση των πτυχίων, τα προβλήματα που συνδέονται άμεσα με την υποχρηματοδότηση της Εκπαίδευσης από το κράτος, στο πλαίσιο της πολιτικής στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων, τροφοδοτούν με πείρα τους φοιτητές και τους αγώνες τους που βρίσκονται σε εξέλιξη και κλιμακώνονται, απέναντι στον νέο κύκλο επίθεσης από την κυβέρνηση της ΝΔ. Αυτή η επίθεση στα μορφωτικά και εργασιακά τους δικαιώματα πάει χέρι χέρι με την καταστολή και την ένταση του αυταρχισμού, που παίρνει απάντηση από τις συλλογικές διαδικασίες στα πανεπιστήμια και τις μαζικές κινητοποιήσεις. Οι ελπιδοφόρες διεργασίες που αναπτύσσονται από την αρχή της ακαδημαϊκής χρονιάς, με μαζικές Γενικές Συνελεύσεις, συλλαλητήρια και άλλες πολύμορφες αγωνιστικές πρωτοβουλίες, έχουν μεγάλη συμβολή στην προσπάθεια ανασυγκρότησης του κινήματος, στην πάλη για σύγχρονα δικαιώματα στις σπουδές και στη δουλειά, για τις σύγχρονες ανάγκες των φοιτητών και του λαού.

«Απελευθέρωση» κερδών




Το νέο αντιλαϊκό νομοσχέδιο που συζητείται από χτες στη Βουλή έρχεται να προωθήσει ακόμα πιο επιθετικά τη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ για την «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας, την οποία υπηρέτησαν προσηλωμένα όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του '90, με αποκορύφωμα το 3ο μνημόνιο που ψήφισαν «παρέα».
Μέσα απ' αυτήν την πορεία, οι επιχειρηματικοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται στην Ενέργεια βγήκαν πολλαπλά κερδισμένοι, ενώ η πικρή πείρα των εργαζομένων και του λαού από την «απελευθέρωση» και τις ιδιωτικοποιήσεις είναι αποκαλυπτική: Χτύπημα μισθών και δικαιωμάτων, εντατικοποίηση, «απογείωση» των εργατικών «ατυχημάτων» για τους εργαζόμενους στον κλάδο, πανάκριβα τιμολόγια και ενεργειακή φτώχεια για τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά, ανελέητο κυνηγητό όσων αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς - φωτιά...
Αυτήν την επίθεση έρχεται να εντείνει το τωρινό νομοσχέδιο, «καθαρίζοντας το έδαφος» για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και της ΔΕΠΑ, ανοίγοντας νέα πεδία κερδοφορίας και διασφαλίζοντας νέα «δώρα» για το μεγάλο κεφάλαιο για τις μπίζνες στις ΑΠΕ.
Στο όνομα του «εκσυγχρονισμού» και της «εξυγίανσης» της ΔΕΗ, το νομοσχέδιο προβλέπει κατάργηση της μονιμότητας για τους νεοπροσλαμβανόμενους εργαζόμενους, γενίκευση των άθλιων εργασιακών σχέσεων που ήδη υπάρχουν (π.χ. εργολαβικοί), «παρέκκλιση» από την επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση.
Για τους παλιότερους προβλέπονται «εθελούσιες» απολύσεις και «κινητικότητα» στο Δημόσιο, ενώ καταργεί και το εκπτωτικό τιμολόγιο ρεύματος για τους εργαζόμενους και συνταξιούχους της ΔΕΗ.
Οσο για τους «καταναλωτές» από τα λαϊκά στρώματα, πέρα από τις αυξήσεις που έχουν ήδη δει στους λογαριασμούς, τους περιμένει ένα νέο «σαφάρι» για την είσπραξη χρεών προς την επιχείρηση, με απογείωση των απειλών για διακοπές ρεύματος σε όσους χρωστούν και δεν έχουν να πληρώσουν.
Αντίστοιχα, το νομοσχέδιο υπηρετεί την επιτάχυνση της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΠΑ, μέσα από τη διάσπασή της σε τρεις εταιρείες, χωρίς καμία ουσιαστική μέριμνα για τους εργαζόμενους, σε μια εποχή σφοδρών ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών γύρω από το φυσικό αέριο και τους αγωγούς στην ευρύτερη περιοχή.
Επιπλέον, το νομοσχέδιο φέρνει νέα δώρα και «διευκολύνσεις» στους επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στις ΑΠΕ, στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης», συνδέοντας ανοιχτά τα νέα «επενδυτικά κίνητρα» με την «πλήρη απολιγνιτοποίηση της χώρας και τη σβέση του συνόλου των λιγνιτικών μονάδων της χώρας μέχρι το έτος 2028», η οποία θα φέρει νέες απολύσεις και τραγικές συνέπειες σε ολόκληρες περιοχές της χώρας, όπως η Δυτική Μακεδονία.
Η κριτική που ασκούν ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα στο νομοσχέδιο είναι προκλητικά υποκριτική, γιατί στήριξαν και στηρίζουν στην πράξη την πολιτική της «απελευθέρωσης».
Υλοποιώντας κατευθύνσεις της ΕΕ, ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ άνοιξαν με το 3ο μνημόνιο το δρόμο για την παραπέρα ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ στον ανταγωνισμό με τις άλλες επιχειρήσεις του κλάδου και πήραν μέτρα σε βάρος των εργαζομένων της επιχείρησης και των λαϊκών στρωμάτων. Σήμερα, με τον «μπαμπούλα» της «βιωσιμότητας» της επιχείρησης έναντι των ανταγωνιστών, η κυβέρνηση προχωρά στο νέο γύρο της επίθεσης.
Το ΚΚΕ αντιπαλεύει σταθερά την πολιτική της «απελευθέρωσης», αποκαλύπτει ότι το καπιταλιστικό κέρδος δεν μπορεί να συνυπάρχει με ενεργειακό σχεδιασμό που να διασφαλίζει φτηνό ρεύμα για το λαό, κατοχύρωση μισθών και δικαιωμάτων για τους εργαζόμενους, μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας και ταυτόχρονη προστασία του περιβάλλοντος.
Το ΚΚΕ συμβάλλει με όλες του τις δυνάμεις στο κίνημα για την επιτυχία των απεργιακών κινητοποιήσεων των εργαζομένων της ΔΕΗ και για να γίνει υπόθεση όλου του λαού ο αγώνας ενάντια στην πολιτική της «απελευθέρωσης», για κατοχύρωση και ενίσχυση των δικαιωμάτων των εργαζομένων του κλάδου, για φτηνό ρεύμα και φυσικό αέριο για το λαό, προβάλλοντας τη θέση του για κρατικό φορέα ηλεκτρικής ενέργειας, στο πλαίσιο του άλλου δρόμου ανάπτυξης, όπου τα κλειδιά της εξουσίας και της οικονομίας θα βρίσκονται στα χέρια του λαού.

TOP READ