20 Ιουν 2017

Φάε εργάτη την κινόα σου


Η εργασία γίνεται όλο και πιο πιεστική, όλο και πιο απάνθρωπη. Πλέον σε κάθε γραφείο εργαζόμενου δεν βρίσκονται κορνίζες με φωτογραφίες της οικογένειάς του, αλλά σωληνάρια με βιταμίνες, βασιλικός πολτός, υπερτροφές και ενεργειακά ποτά.
Η άνθηση των υπερτροφών και του ενδιαφέροντος για υγιεινή διατροφή που έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια είναι χωρίς προηγούμενο. Η πρόσβαση στην (παρα)πληροφόρηση μέσω του διαδικτύου έχει δημιουργήσει μια γενιά ειδικών και στη διατροφολογία. Παράλληλα, η προώθηση ενός νέου χίπστερ lifestyle έχει φέρει στο καθημερινό μας τραπέζι διάφορα προϊόντα την ύπαρξη των οποίων μεγαλώνοντας αγνοούσαμε. Όσοι ανήκουν στη γενιά που μας κυνηγούσε η μάνα μας να φάμε το αυγό μας με καταλαβαίνουν. Οι σημερινές μανάδες κυνηγάνε τα καμάρια τους να φάνε το αβοκάντο τους.
Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό;
Οι λόγοι είναι βασικά δύο. Ο πρώτος έχει να κάνει με την ανάπτυξη της βιομηχανίας τροφίμων. Τις τελευταίες δεκαετίες έχει αναπτυχθεί τόσο ο συγκεκριμένος κλάδος που δεν πρέπει να έχει ξεφύγει ούτε σπόρος μαρουλιού από τον έλεγχο κάποιας πολυεθνικής τύπου Monsanto. Αυτές οι εταιρίες δημιουργούν και μια γενιά καταναλωτών με το πέρασμα στην εποχή της διαφήμισης του φαγητού. Δεν διαφημίζονται απλά συγκεκριμένες μάρκες όπως παλιά, αλλά είδη φαγητών. Άπειρες εκπομπές μαγειρικής, ακόμα περισσότερα άρθρα διατροφολόγων και αμέτρητα αφιερώματα που θέλουν να σε πείσουν ότι αν φας γκότζι μπέρι θα ζήσεις 500 χρόνια, αν φας κινόα θα βάλεις έναν δυναμίτη υγείας στον οργανισμό σου, αν πιείς μουρουνέλαιο θα λύσεις όλα τα προβλήματά σου. Και όσο εμείς μασάμε αυτοί μετράνε δισεκατομμύρια.
Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με τον τρόπο ζωής στις σύγχρονες καπιταλιστικές κοινωνίες. Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι δουλεύουμε τις ίδιες ή περισσότερες ώρες με αυτές που δούλευαν οι εργάτες στις αρχές του 20ου αιώνα; Ότι παρά την τεχνολογική ανάπτυξη, την αύξηση της παραγωγικότητας και τις νέες συνθήκες εργασίας, ο εργαζόμενος σήμερα καλείται να δουλέψει όλο και πιο πολύ, να πιάσει κι άλλους στόχους, να αντέξει σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον όπου δεν επιτρέπεται να αρρωστήσει ή να κυοφορήσει;
Η εργασία γίνεται όλο και πιο πιεστική, όλο και πιο απάνθρωπη. Πλέον σε κάθε γραφείο εργαζόμενου δεν βρίσκονται κορνίζες με φωτογραφίες της οικογένειάς του, αλλά σωληνάρια με βιταμίνες, βασιλικός πολτός, υπερτροφές και ενεργειακά ποτά. Το κολατσιό του εργάτη δεν είναι μια ντομάτα, λίγο ψωμί και τυρί, αλλά συμπληρώματα διατροφής που κάποτε έπαιρναν μόνο οι πρωταθλητές. Άλλωστε η ζωή ενός μέσου εργαζόμενου σήμερα είναι πρωταθλητισμός. Χρειάζεται αντοχή, δύναμη, διάρκεια, ικανότητα να παραμερίζεις οτιδήποτε ανθρώπινο για να μπορείς να ζεις για να δουλεύεις.
Ο καπιταλισμός έχει πολλούς τρόπους να αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους στην προσπάθειά του να αποκρύψει την εκμετάλλευση. Κάποτε, «επέτρεπε» στους εργάτες να τρέφονται μόνο με χαμηλής ποιότητας και κόστους τροφή. Θυμηθείτε τι έγραφε ο Μαρξ για τις πατάτες και τους Ιρλανδούς εργάτες. Άλλοτε, «επιβάλλει» στους εργάτες να τρώνε υγιεινά, να προσέχουν τη διατροφή τους, να αυξάνουν τις αντοχές και την ενέργειά τους, για να μπορούν να είναι πιο παραγωγικοί, αλλά και για να μην αμφισβητήσουν ποτέ τους όρους και τις συνθήκες της εργασίας και της ζωής τους. Να βιώνουν την εξάντληση ως μια προσωπική τους αδυναμία την οποία πρέπει να βελτιώσουν αν θέλουν να παραμείνουν στη δουλειά, να πουλάνε «ελεύθερα» την εργατική τους δύναμη μέχρι να δώσουν την τελευταία ρανίδα του αίματός τους. Άλλωστε, όπως λέει κι ο μεγάλος «στην πραγματικότητα ο απομυζητής του δεν τον παρατάει ‘όσο υπάρχουν για εκμετάλλευση ακόμα έστω και ένας μυς, ένα νεύρο, μια σταγόνα αίματος’» (Κ. Μαρξ, Το Κεφάλαιο, τ.Ι, εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 1996, σελ. 315-316).

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΚΑΛΕΣΜΑ Αναχώρηση από την ΚΕΡΚΥΡΑ 5:45 πμ στο λιμάνι


Με τους εργαζόμενους όλων των χωρών
για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους, προσφυγιά!
ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ
στο Νατοϊκό στρατηγείο της Θεσσαλονίκης
24 ΙΟΥΝΗ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 1 μ.μ πλατεία Αριστοτέλους
Αναχώρηση από την ΚΕΡΚΥΡΑ 5:45 πμ στο λιμάνι
Από την Ουκρανία, τη Μαύρη Θάλασσα, τα Βαλκάνια και το Αιγαίο ως την Ανατολική
Μεσόγειο, την Εγγύς και Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, ο αέρας μυρίζει
μπαρούτι. Ο πόλεμος στη Συρία, στον οποίο μπλέκονται ισχυρές καπιταλιστικές
δυνάμεις, συνεχίζεται. Στα Βαλκάνια ανάβουν νέες φωτιές. Οι ιμπεριαλιστές
ξαναμοιράζουν τη γη με των λαών το αίμα. Γι’ αυτό καλλιεργούν τις εθνικιστικές και
θρησκευτικές έχθρες ανάμεσα στους λαούς. Στα Βαλκάνια έχουμε ζήσει την εμπειρία
του αιματηρού και καταστροφικού διαμελισμού κρατών με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο,
την αλλαγή των συνόρων.  Στους ανταγωνισμούς εμπλέκονται ισχυρές δυνάμεις, όπως
οι ΗΠΑ, η ΕΕ, η Ρωσία αλλά και κυβερνήσεις άλλων χωρών με στόχο το μοίρασμα των
πετρελαίων, του φυσικού αερίου, των δρόμων μεταφοράς ενέργειας και αγωγών, των
αγορών, σε όφελος των συμφερόντων των μονοπωλιακών ομίλων τους.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει αμείωτα την πολιτική των προηγούμενων
κυβερνήσεων, εμπλέκοντας ακόμη περισσότερο τη χώρα μας στους ανταγωνισμούς
των ιμπεριαλιστών, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ελληνικών
επιχειρηματικών ομίλων. Μπλέκει τη χώρα και το λαό μας σε επικίνδυνα παιχνίδια,
ενισχύει τη στρατιωτική συμμαχία της με το Ισραήλ και την Αίγυπτο και τους πολεμικούς
σχεδιασμούς στην περιοχή με βάση τα επιχειρηματικά συμφέροντα, με τα πολεμικά
σχέδια των ΗΠΑ στα Βαλκάνια.  Δίνει 4 δισ. κάθε χρόνο στο ΝΑΤΟ, το υψηλότερο
ποσοστό ευρωπαϊκής χώρας τη στιγμή που τσακίζει τους μισθούς, τα ασφαλιστικά
δικαιώματα, που κόβει το επίδομα ανεργίας και το ρεύμα σε φτωχά σπίτια. Δίνει το 2%
του ΑΕΠ όσο είναι οι αιματηρές περικοπές που συμφώνησε με την ΕΕ και το ΔΝΤ.
Ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών!
Η κυβέρνηση συμμετέχει δραστήρια στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, σε 13
ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε όλο τον κόσμο. Δίνει βάσεις, αεροδρόμια και λιμάνια,
«γη και ύδωρ» στους φονιάδες των λαών. Στο Αιγαίο έχει συγκεντρωθεί πρωτοφανής
όγκος πολεμικών πλοίων και φονικών μηχανών κάθε είδους. Από τη Σούδα φεύγουν οι
πύραυλοι που βομβαρδίζουν άλλες χώρες. Ήταν το ορμητήριο για τους 56 πυραύλους
«Τόμαχοκ» που σφυροκόπησαν τη Συρία και ως σήμερα αποτελεί κέντρο πολεμικών
επιχειρήσεων. Αντίστοιχα, το Νατοϊκό στρατηγείο στη Θεσσαλονίκη αποτελεί κέντρο
ταχείας Αντιδράσεως του ΝΑΤΟ, αναβαθμισμένο σε Στρατηγείο Υψηλής Ετοιμότητας.
68 χρόνια ΝΑΤΟ, χούντες-πόλεμοι- τρομοκρατία!
Όπου πηγαίνει το ΝΑΤΟ σπέρνει το θάνατο και την καταστροφή. Βάζει τους λαούς τον
ένα ενάντια στον άλλο. Είναι η δολοφονική μηχανή των ιμπεριαλιστών, δεν αναγνωρίζει
σύνορα και κυριαρχικά δικαιώματα. Η ιστορία του είναι γεμάτη πολέμους, χούντες και
τρομοκρατία των λαών.  Το ΝΑΤΟ δεν είναι παράγοντας σταθερότητας και ασφάλειας
για τη χώρα μας όπως αναφέρουν οι κάθε είδους κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως
πρόσημου. Το βλέπουμε από την κλιμακούμενη τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο,
από τις τωρινές εξελίξεις στην ΠΓΔΜ. Οι συνεχείς και αυξημένες παραβιάσεις που
καταγράφονται στο Αιγαίο, έχουν την πλήρη κάλυψη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
 Δεν θα ματώνουμε για τα κέρδη τους, δεν θα γίνουμε κρέας στα κανόνια τους!
Εμείς δεν πολεμάμε στου ΝΑΤΟ τα σφαγεία!
 Αγωνιζόμαστε και διαδηλώνουμε έξω από το Νατοϊκό στρατηγείο:
► Καμιά συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους. Καμία
εμπλοκή στα σφαγεία του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Άμεση απεμπλοκή των ελληνικών
Ενόπλων Δυνάμεων από όλες τις επιχειρήσεις, έξω από τα σύνορα.
► Να κλείσουν όλες οι ξένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Έξω το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο
και τα Βαλκάνια.
► Καμιά συμμετοχή σε στρατιωτικοπολιτική συμμαχία των καπιταλιστών.
► Πάλη ενάντια στην αλλαγή συνόρων.
► Πάλη ενάντια στην περιστολή συνδικαλιστικών και άλλων ελευθεριών.
► Λέμε όχι στις πολεμικές δαπάνες των ΝΑΤΟικών πολεμικών σχεδιασμών.
Διεκδικούμε δαπάνες για κάλυψη των αναγκών της εργατικής, λαϊκής οικογένειας.
► Αγώνας ενάντια στον εθνικισμό, το ρατσισμό, το σωβινισμό.
► Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, στους μετανάστες, αλληλεγγύη σε όλους τους λαούς.
Οι λαοί δεν έχουν κανένα συμφέρον με τους εκμεταλλευτές τους,
ούτε στην ειρήνη ούτε στους πολέμους τους.
Υψώνουμε τη σημαία των συμφερόντων της εργατικής τάξης!
Δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε με την εργατική τάξη άλλων χωρών, με τους άλλους
λαούς. Αντίθετα, μας ενώνει το κοινό συμφέρον της πάλης για μία ζωή χωρίς
εκμετάλλευση και φτώχεια, χωρίς αφεντικά, με τους λαούς να καρπώνονται τον πλούτο
που παράγουν. Αυτή είναι η ζωή που μας ανήκει!
Παίρνουμε μέρος μαζικά στο αντιιμπεριαλιστικό συλλαλητήριο που διοργανώνεται από
το Π.Α.ΜΕ. με τη συμμετοχή συνδικαλιστικών φορέων και από άλλες βαλκανικές χώρες
στις 24 Ιούνη στη Θεσσαλονίκη. Αναχώρηση για Θεσσαλονίκη νωρίς το πρωί, από το
λιμάνι και επιστροφή αργά το βράδυ της ίδιας ημέρας.
Πληροφορίες και Δηλώσεις Συμμετοχής στα σωματεία του ΠΑΜΕ και στα τηλέφωνα:
6978404989, 6987418692, 6948546149, 2661039312.
Αλληλεγγύη το όπλο των λαών

Κέρκυρα, 20/6/2017 

ΚΑΛΕΣΜΑ ΟΑΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ


Συνάδελφοι εργαζόμενοι στο Δήμο - συμβασιούχοι,
η Ο.Α.Σ.Κ και οι Αγροτικοί Σύλλογοι του Νησιού μας συμπαραστέκονται
στον Αγώνα σας και συμμερίζονται τις Αγωνίες σας.
Θύματα κι εσείς κι εμείς των πολιτικών στήριξης των μονοπωλίων από
τις κυβερνήσεις, παλιότερα και τώρα, άλλο δρόμο δεν έχουμε από τον
οργανωμένο αγώνα. Μόνο με τη συμπόρευση και την οργανωμένη
πάλη θα ανοίξουμε δρόμους για να τους σταματήσουμε και για να
ανατρέψουμε την αντιλαϊκή πολιτική που μας τσακίζει.
Εμάς τους αγρότες μας ληστεύουν φορολογικά και ασφαλιστικά.
Επιπλέον τοπικά έχουν εγκαταλείψει τελείως την Αγροτική Οδοποιία
και μας χρεώνουν το νερό πανάκριβα, όσο στα πεντάστερα ξενοδοχεία!
Στην τελευταία μας συνεδρίαση αποφασίσαμε, Πέμπτη 29 Ιούνη 7 το
πρωί, να βρεθούμε αγωνίστηκα έξω από το Δημαρχείο (Μαράσλειο) και
επίσης να απευθυνθούμε σε σας για συντονισμό και κοινή δράση. Τα
προβλήματα έχουν κοινή αφετηρία και εισπράττουμε από κοινού την
ίδια αδιάφορη και υποκριτική στάση από τη Δημοτική Αρχή. Σας
καλούμε λοιπόν ν’ αποφασίσετε να συμπορευτείτε μαζί μας και από
κοινού να οργανώσουμε τον αγώνα μας.
Με εκτίμηση, αναμένουμε τις αποφάσεις σας.

Ο.Α.Σ.Κ. 

Ο κατασκευασμένος Μακρόν «βασιλεύει» – Ο λαός της Γαλλίας απέχει…


Κατασκευαστές υποψηφιοτήτων… συνιστούν Μακρόν  



Μέσα σε λιγότερο από δύο μήνες στη Γαλλία έχουμε δύο στοιχεία που είναι αδύνατον να αγνοήσουμε: Την καλοστημένη «Μακρον –μανία» και την τεράστια αποχή από τους δύο γύρους των εκλογών για την γαλλική Εθνοσυνέλευση. Στις χθεσινές εκλογές το ποσοστό αποχής έφτασε στο ποσοστό ρεκόρ του 57,36%.
   Ας δούμε πρώτα την κατανομή των εδρών για τη γαλλική Εθνοσυνέλευση, σύμφωνα με τα στοιχεία του γαλλικού υπουργείου Εσωτερικών, και τα ποσοστά των χθεσινών εκλογών: 
Το Republique en Marche (REM) του Μακρόν καταλαμβάνει 308 έδρες και το σύμμαχο του MoDem 42, εξασφαλίζοντας την πλειοψηφία στην Εθνοσυνέλευση. Η Δεξιά (Les Republicains – LR) καταλαμβάνει 113 έδρες, το Σοσιαλιστικό Κόμμα 29, το UDI (Union des democrates et independants- Ένωση Δημοκρατών και Ανεξάρτητων) 18, η Ανυπότακτη Γαλλία 17,το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο 8, τα μικρότερα κόμματα που αυτοπροσδιορίζονται  αριστερά 12, το Κομμουνιστικό Κόμμα 10, διάφορα μικρότερα κόμματα της Δεξιάς 6, το PRG (Ριζοσπαστικό Κόμμα της Αριστεράς) 3 κ.α. Στο δεύτερο γύρο το Republique en Marche (REM) του Μακρόν έλαβε 43,06% και το σύμμαχο του MoDem το 6,06%. Το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν 8,75%, το Σοσιαλιστικό Κόμμα το 5,68%, η Ανυπότακτη Γαλλία το 4,86%, το UDI το 3,04%, το Κομμουνιστικό Κόμμα το 1,20% κ.α. Δείτε τα αποτελέσματα των αποτελεσμάτων (με τους σχετικούς πίνακες) από το γαλλικό υπουργείο εσωτερικών εδώ.
«Μακρόν- μανία» χωρίς νέους και εργάτες… 
   Ορισμένα στοιχεία για την αποχή στις χθεσινές εκλογές, σύμφωνα με την εταιρεία Ipsos Steria (δείτε εδώ αναλυτικά τα στοιχεία με πίνακες όπως τα δημοσίευσε το info-war.gr):
Παρατηρείται, μεταξύ άλλων, πως σε ηλικίες από 18 έως 34 ετών υπάρχουν τα υψηλότερα ποσοστά αποχής, πάνω από 70% (18-24 αποχή 74% και 25 -34 αποχή 70%). Επίσης, σε σχέση με άλλα επαγγέλματα οι εργάτες είχαν μεγάλο ποσοστό αποχής, 69%. Χαρακτηριστικό είναι πως όσο μικρότερο είναι το εισόδημα, τόσο μεγαλύτερα είναι τα ποσοστά αποχής. Συγκεκριμένα, μεγαλύτερα ποσοστά αποχής για εκείνους που παίρνουν λιγότερα από 1250 ευρώ μηνιαίως (68%) και μικρότερα για εκείνους που λαμβάνουν παίρνουν από 3.000 ευρώ και πάνω (50%).
  Επίσης, υπενθυμίζουμε ότι το το ποσοστό της αποχής ήταν μεγάλο (51,29%) και στα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των εκλογών για τη γαλλική Εθνοσυνέλευση (την περασμένη Κυριακή).
   Δεν χρειάζονται και φοβερές γνώσεις στα μαθηματικά για να καταλάβουμε πως η «Μακρον – μανία» που παρουσιάζεται από τα γαλλικά και διεθνή ΜΜΕ …αγνοεί πάνω από το μισό πληθυσμό της Γαλλίας, που δεν συμμετείχε στις εκλογές.
  Ζήτω, λοιπόν, το παραπλανητικό κλίμα για το «σωτήρα» Μακρόν!
Κατασκευαστές υποψηφιοτήτων… συνιστούν Μακρόν  
  Ας θυμηθούμε λίγο πώς προέκυψε ο «σωτήρας» Μακρόν, ο οποίος – μέχρι να εκλεγεί πρόεδρος – δεν είχε, επίσημα, κάποιο κόμμα να τον στηρίζει. Είχε, όμως, άλλα πιο σημαντικά πράγματα: Τη στήριξη ισχυρών συμφερόντων στη Γαλλία, που «κατασκεύασαν» την υποψηφιότητα του με περίτεχνο τρόπο.
  Αλήθεια, πόσοι ξέραμε λεπτομέρειες για σημερινό πρόεδρο της Γαλλίας πριν λίγους μήνες;…
  Τα πράγματα, βέβαια, δεν γίνονται ούτε τυχαία, ούτε χωρίς σκοπό. Το παλιό πολιτικό κατεστημένο στη Γαλλία αντιμετώπιζε τριγμούς κι εκεί που η λύση φαινόταν ο δεξιός υποψήφιος Φρανσουά Φιγιόν (που εξελέγη ως έκπληξη στις εσωκομματικές εκλογές τις Δεξιάς) το παιχνίδι άλλαξε . Τα σκάνδαλα γύρω από το όνομα του Φιγιόν, τα δημοσιεύματα για την εικονική απασχόληση μελών της οικογένειας του ( η αργομισθία της συζύγου του και η πρόσληψη των παιδιών του όταν ήταν γερουσιαστής) έφεραν την κατηγορία για «κατάχρηση δημοσίων κεφαλαίων». Ο Φιγιόν δεν παραιτήθηκε από υποψήφιος πρόεδρος. Η προεκλογική εκστρατεία συνεχίστηκε και και δεν πέρασε στο δεύτερο γύρο. Πέρασαν ο «ανεξάρτητος» «σωτήρας» Μακρόν και η καμουφλαρισμένη φασίστρια Λεπέν. Στο δεύτερο γύρο ο τραπεζίτης Εμανουέλ Μακρόν εξελέγη πρόεδρος της Γαλλίας έναντι της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν, με ποσοστό πάνω από 66%.  Για τις υποψηφιότητες του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών διαβάστε εδώ
Ο «σπασμός του συστήματος» λατρεύει το σύστημα που τον έφτιαξε
 Για τον κύριο Μακρόν, λοιπόν, τον «σπασμό του συστήματος», όπως χαρακτηρίστηκε, πριν τις προεδρικές εκλογές, σε άρθρο της Le Monde diplomatique (του Frédéric Lordon) ας επαναφέρουμε ορισμένα στοιχεία:
 Πρώην μεγαλοστέλεχος της επενδυτικής τράπεζας Ρότσιλντ, υπουργός Οικονομίας στην κυβέρνηση Μανουέλ Βαλς – επί προεδρίας του Φρανσουά Ολάντ – ο Μακρόν, με το προφίλ του «νέου και επιτυχημένου», έχει ένα πολιτικό πρόγραμμα ακραία νεοφιλελεύθερο, μαζί με ένα σούπερ μάρκετ ιδεών και προτάσεων από εδώ κι από εκεί.  Αυτός είναι ο «επαναστάτης» που έγινε ο «σταρ» στα κυρίαρχα γαλλικά ΜΜΕ. Τέτοιος «επαναστάτης» που η προβολή του δεν έχει προηγούμενο. Αμέτρητα πρωτοσέλιδα σε εφημερίδες και περιοδικά, ύμνοι μέσα από τηλεοπτικές εκπομπές και ραδιόφωνα, και ο τραπεζίτης έγινε ένας μικρός «ήρωας» που θα φέρει το «νέο» στη Γαλλία. Δείτε εδώ ένα βίντεο για τον Μακρόν και τους (πολιτικούς) φίλους του, το μέρος του κεφαλαίου στη Γαλλία που τον στήριξε πριν τις προεδρικές εκλογές.
  Ο Μακρόν πλέον, αφού «σάρωσε» και στις εκλογές για την Εθνοσυνέλευση (λαμβάνοντας υπόψη όπως αναφέραμε το λιγότερο από το μισό πληθυσμό της Γαλλίας) θεωρείται πως έχει τη δύναμη να εφαρμόσει τα πολιτικά οράματα του. Πολιτικά οράματα τόσο παλιά και τόσο αντιδραστικά, με το περιτύλιγμα του «μοντέρνου».Ορισμένα βασικά σημεία για το όραμα του Μακρόν:
 Γκρέμισμα κάθε εργασιακού δικαιώματος στη Γαλλία (απ’ όσα είχαν απομείνει από τους προηγούμενους) για να «ευχαριστήσει» τους καλούς επενδυτές που τον στήριξαν. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως ο Μακρόν είχε… διαπρέψει για να περάσει στη συνέχεια ο αντεργατικός νόμος Ελ Κομρί, παρά τις λαϊκές αντιδράσεις.
 Πέρα από το ιλουστρασιόν προσωπείο του ο Μακρόν είναι ένας νεοφιλελεύθερος (τζάμπα θα πήγαινε η θητεία στην τράπεζα Ρότσιλντ;…), υπέρμαχος της γνωστών θεωριών περί αύξησης της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας (με λίγα λόγια κέρδη για το κεφάλαιο) , σμπαράλιασμα των εργασιακών δικαιωμάτων και μείωση στο ελάχιστο του εργατικού κόστους, με σχέσεις εργασίας κάτι παραπάνω από λάστιχο.
 Παράλληλα, ο Μακρόν θα χειριστεί και το ζήτημα της ασφάλειας στη Γαλλία, μετά και τις τραγωδίες στη χώρα από τρομοκρατικές επιθέσεις, επιχειρώντας να παρατείνει την κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Δεν θα είναι η πρώτη φορά, άλλωστε, που οι «καλές» χώρες της Δύσης, που δεν έπαιξαν και τον πιο «αθώο» ρόλο στην έξαρση της τρομοκρατίας, εκμεταλλεύονται την ανασφάλεια για να διαμορφώσουν κλίμα αυταρχισμού από τις δυνάμεις καταστολής. Δυστυχώς, το έχουμε ξαναζήσει: Οι δυνάμεις καταστολής αξιοποιούνται, τελικά, για την πάταξη των λαϊκών αντιδράσεων και όχι για την, επί της ουσίας, ασφάλεια στη χώρα. Και – «φυσικά», παράλληλα, οι «μπίζνες» συνεχίζονται.  

  Μια ακόμα υπενθύμιση, σε σχέση με τις «μπίζνες» της Γαλλίας, παράλληλα με τα μέτρα ασφαλείας και καταπολέμησης της της τρομοκρατίας: Ο Μακρόν, στο τελευταίο – ντιμπέιτ πριν τις προεδρικές εκλογές στήριξε την επέμβαση των Αμερικανών στη Συρία, υιοθετώντας όλη την προπαγάνδα των ΗΠΑ. Συμφώνησε σε επιθέσεις με στρατιωτικούς στόχους στην περιοχή. Είχε μόνο ένα παράπονο: Δεν ήθελε η Γαλλία να είναι έξω από το παιχνίδι και να ενημερώνεται μετά.

Σαν σήμερα ο Τζούλιους και η Εθελ Ρόζενμπεργκ δολοφονούνται στην ηλεκτρική καρέκλα.


Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ο αντικομμουνισμός οργιάζει στις ΗΠΑ. 
Η χώρα μαστίζεται από μια άνευ προηγουμένου υστερία. 
Η σκληρή αντισοβιετική γραμμή που ακολουθούσε ο υπουργός των Εξωτερικών Τζον Φόστερ Ντάλες οδηγούσε σε σημείο παροξυσμού και ταυτόχρονα μεγάλης έντασης στις διεθνείς εξελίξεις. 

Στα αμερικανικά σχολεία, οι μαθητές διδάσκονταν πώς να προφυλάσσονται, να κρύβονται κάτω από τα θρανία τους, σε περίπτωση ρίψης σοβιετικής ατομικής βόμβας. Ειδικά ξενοδοχεία προσφέρουν στους πελάτες τους, σε υψηλότατες τιμές, διαμερίσματα - καταφύγια για να γλιτώσουν από τη σοβιετική βόμβα. 

Χιλιάδες πολίτες βλέπουν, κιόλας, ιπτάμενους δίσκους για τους οποίους διαδίδεται ότι είναι το «μυστικό όπλο» της Σοβιετικής Ενωσης. 
Ενα ηλεκτρικό βραχυκύκλωμα στον υπόγειο σιδηρόδρομο της Νέας Υόρκης προκαλεί πανικό: «Ατομικός πόλεμος!», 
«Ηρθαν οι Ρώσοι!» φωνάζουν αλλόφρονες ορισμένοι στους δρόμους, επηρεασμένοι από τα δημοσιεύματα των εφημερίδων της εποχής που προέβλεπαν «τέρατα και σημεία». 
Μέσα σ' αυτό το κλίμα διαπράττεται ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ζωής, της ειρήνης, του ανθρωπισμού: η σκηνοθεσία της δίκης του ζεύγους Ρόζενμπεργκ και η δολοφονία του.

1951 - 1953 Η «δίκη» και η δολοφονία των Ρόζενμπεργκ
Αντικομμουνιστικό και αντισοβιετικό παραλήρημα στις ΗΠΑ.
 Η Σοβιετική Ενωση ανακοινώνει την κατασκευή ατομικής βόμβας και τερματίζει την «ατομική τρομοκρατία» των Αμερικανών. 
Πώς «στήθηκε» η δίκη, ενώ οι αποφάσεις είχαν ληφθεί
Η Εθελ και ο Τζούλιους Ρόζενμπεργκ μεταφέρονται στις φυλακές, μετά την ανακοίνωση της απόφασης του δικαστηρίου

Η «υπόθεση Ρόζενμπεργκ» ξεκινάει από τη στιγμή που η Σοβιετική Ενωση ανακοινώνει ότι κατασκεύασε ατομική βόμβα, καταργώντας το μονοπώλιο του ατομικού όπλου των ΗΠΑ. 
Επρόκειτο για γεγονός μεγάλης σημασίας, αφού οι ΗΠΑ έχαναν τη δυνατότητα να ασκούν «ατομική τρομοκρατία» στους λαούς όλου του κόσμου για να επιβάλλουν τις θέσεις τους.
 Ωστόσο, στην Αμερική ανακαλύπτονται παντού «κομμουνιστές» και «κατάσκοποι». 
Ο Μακάρθι, ο πρόεδρος της Επιτροπής της Γερουσίας για την έρευνα και τον εντοπισμό κομμουνιστών στον κρατικό μηχανισμό, «ξεσκονίζει» ολόκληρη τη χώρα.

Πριν από τη δίκη, η απόφαση
Μ' αυτήν την «υπόκρουση», διεξάγεται η δίκη του Τζούλιους Ρόζενμπεργκ, διπλωματούχου μηχανικού και της συζύγου του Εθελ.
 Η κοινή γνώμη ερεθίζεται συστηματικά από τα δημοσιεύματα των εφημερίδων, που είχαν βγάλει ήδη τα συμπεράσματα τους, αλλά και την καταδικαστική απόφαση για το ζεύγος Ρόζενμπεργκ. 

Είναι ένοχοι, λέγανε, για το γεγονός ότι η Σοβιετική Ενωση θα μπορούσε να απειλήσει τις ΗΠΑ με την ατομική βόμβα ότι στο άμεσο μέλλον, σε έναν αναπόφευκτα επικείμενο τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, εκατομμύρια Αμερικανοί θα πέσουν θύματα της σοβιετικής ατομικής βόμβας. 
Βεβαίωναν ότι οι Ρόζενμπεργκ είχαν συγκροτήσει, τάχα, ένα δίκτυο κατασκοπίας και πρόδωσαν στη Σοβιετική Ενωση το μυστικό της ατομικής βόμβας του Ναγκασάκι. 
Τους κατηγορούσαν ακόμη ότι, μετά την κατασκευή της βόμβας από τους Σοβιετικούς, οι ΗΠΑ ήταν υποχρεωμένες στον πόλεμο της Κορέας να χρησιμοποιούν μόνο συμβατικά όπλα. 
Αυτός ο αναγκαστικός περιορισμός, ισχυριζόταν ότι στοίχισε τη ζωή 50.000 Αμερικανών στρατιωτών, γεγονός για το οποίο ευθύνονταν οι Ρόζενμπεργκ!

«Προετοιμασία» μαρτύρων
Στην πραγματικότητα, εξαιτίας της στρατηγικής του ήττας, ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός ξεσπάει οργισμένος σε δύο αθώους ανθρώπους. 
Η κατηγορία ενάντια στους Ρόζενμπεργκ στηρίζεται σε ψέματα και σε πλαστογραφίες. 

Το δεξί χέρι του Μακάρθι, ο Ρόι Κον (ο οποίος το 1969 καταδικάστηκε για εξαγορά, εκβιασμό και απάτη), 
«προετοίμαζε» επί οκτώ μήνες συνέχεια τους κύριους μάρτυρες κατηγορίας, τους Ντέιβιντ και Ρουθ Γκρίνγκλας. 
Τους έθεσε προ του διλήμματος: `Η ομολογούν τη δική τους «συμμετοχή στην κατασκοπία» και επιβαρύνουν τους Ρόζενμπεργκ ή εκτελούνται οι ίδιοι στην ηλεκτρική καρέκλα.
 Ο Ντέιβιντ Γκρίνγκλας, αδελφός της Εθελ Ρόζενμπεργκ, κατέθεσε ότι, σαν τεχνικός συνεργάτης του Κέντρου Ατομικών Ερευνών του Λος Αλαμος, έτυχε να ακούει συζητήσεις επιστημόνων, στις οποίες αναφέρονταν μυστικά της ατομικής βόμβας. 
Στη συνέχεια, αυτές τις μυστικές πληροφορίες τις μετέδιδε στον γαμπρό του, Τζούλιους Ρόζενμπεργκ.

Σχετικά με το ζήτημα αυτό, ο καθηγητής Γιούρεϊ, ατομικός φυσικός, τιμημένος με το βραβείο Νόμπελ, στη διάρκεια της δίκης, σε ένα γράμμα του προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, τόνιζε: 
«Ενα πρόσωπο σαν τον Γκρίνγκλας δε θα ήταν, οπωσδήποτε, σε θέση να μεταδίδει φυσικά, μαθηματικά και χημικά μυστικά της ατομικής βόμβας».

Ενα σκίτσο και ένα αλλιώτικο ...τραπέζι
Το «κύριο αποδεικτικό στοιχείο» του κατηγορητηρίου είναι ένα «σκίτσο» της βόμβας του Ναγκασάκι, που το ετοίμασε ο Ντέιβιντ Γκρίνγκλας και το έδωσε, τάχα, στον Τζούλιους Ρόζενμπεργκ για να το διαβιβάσει στη Σοβιετική Ενωση.
 Σχετικά με το σκίτσο αυτό, ο Αμερικανός ατομικός φυσικός δρ. Μόρισον, του οποίου η συμμετοχή στην κατασκευή της ατομικής βόμβας ήταν σημαντική, εκφράστηκε με τα παρακάτω λόγια: 
«Το σκίτσο είναι μια πρωτόγονη καρικατούρα της ατομικής βόμβας».

Ιρβινγκ Κάουφμαν, πρόεδρος του δικαστηρίου και Ιρβινγκ Σάιπολ, εισαγγελέας στη δίκη των Ρόζενμπεργκ. Και οι δύο είχαν πάρει σαφή εντολή για καταδίκη σε θάνατο των κατηγορουμένων
Ως «αμοιβή» για την προδοσία τους, οι Ρόζενμπεργκ θα έπαιρναν από τους Σοβιετικούς ένα ειδικό τραπέζι, για να φωτογραφίζουν τεχνικά σχέδια. 
Η Ρουθ Γκρίνγκλας περιγράφει το τραπέζι αυτό με όλες τις λεπτομέρειές του. 
Εχει, λέει, από κάτω ένα βαθούλωμα, για να μπορεί, εκεί, να τοποθετείται η φωτογραφική συσκευή. Δύο χρόνια μετά τη δίκη, το τραπέζι αυτό ανακαλύφτηκε από ένα δημοσιογράφο και αποδείχτηκε ότι είχε αγοραστεί από τον Ρόζενμπεργκ, από ένα εμπορικό κατάστημα. 
Το τραπέζι δεν είχε κανένα βαθούλωμα, ήταν ένα κλασικό τραπέζι κουζίνας.

Δικαστής σε διατεταγμένη υπηρεσία
Ο δικαστής Ιρβινγκ Κάουφμαν, όμως, έχει πάρει μια εντολή. 
Η εντολή τού δόθηκε στην Ουάσιγκτον στις 8 Φλεβάρη του 1951, ένα μήνα πριν από την έναρξη της δίκης, στη συνεδρίαση της Επιτροπής της Γερουσίας για την ατομική ενέργεια. 
Το πρακτικά της συνεδρίασης αναφέρουν ότι παρόντες ήταν ηγετικά στελέχη της Γερουσίας, της αμερικάνικης ομοσπονδιακής κυβέρνησης και ο εισαγγελέας, ο οποίος στη δίκη θα εκπροσωπούσε την κυβέρνηση. 
Οι γερουσιαστές απαιτούν από τον εισαγγελέα Ζάιπελ να καταφέρει, ώστε ο δικαστής να επιβάλει στους Ρόζενμπεργκ την ποινή του θανάτου. 
Κατά τη γνώμη των γερουσιαστών, η ποινή αυτή αποτελεί τη μοναδική δυνατότητα για να «λυγίσουν» οι Ρόζενμπεργκ.

Ετσι, οι Ρόζενμπεργκ καταδικάζονται σε θάνατο. 
Δεν υποκύπτουν, όμως, στον εκβιασμό!
 Ο δικαστής Κάουφμαν δικαιολογεί την καταδίκη: «Η Σοβιετική Ενωση δε θα ήταν ποτέ σε θέση να κατασκευάσει μόνη της την ατομική βόμβα. 
Κάποιος θα πρέπει να έχει προδώσει σ' αυτήν το μυστικό. Και ποιος άλλος, εκτός από τους Ρόζενμπεργκ, μπορούσε να είναι οι προδότης; ». Απίστευτη λογική! 
Με αυτό το αιτιολογικό, στις 19 Ιούνη του 1953, ο Τζούλιους και η Εθελ Ρόζενμπεργκ δολοφονούνται στην ηλεκτρική καρέκλα.

Ομολογία
Ύστερα από 9 μήνες, στις 17 Μάρτη 1954, οι «Νιου Γιορκ Τάιμς» δημοσίευσαν περικοπές από μια διάλεξη του δρ. Τζέιμς Μπέκερλι, διευθυντή του Γραφείου Πληροφοριών της «Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας». Μπροστά σε ένα κοινό, που αποτελούνταν από ηγετικούς παράγοντες της αμερικανικής βιομηχανίας, ο δρ. Μπέκερλι είπε: 
«Είναι πια καιρός να πάψουμε να μιλάμε για κάποια δήθεν πυρηνικά μυστικά. Η ατομική και η υδρογονική βόμβα δεν έχουν παρθεί από κατασκόπους».

Περισσότεροι από ποτέ οι εκτοπισμένοι με τη βία

       


Ο πόλεμος, η βία και οι διώξεις παγκοσμίως αναγκάζουν περισσότερους ανθρώπους από ποτέ να εκτοπιστούν από τις εστίες τους, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση «Παγκόσμιες Τάσεις» της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (ΥΑ), που δημοσιεύτηκε σήμερα.
Σύμφωνα με την έκθεση, στα τέλη του 2016, υπήρχαν 65,6 εκατομμύρια αναγκαστικά εκτοπισμένοι παγκοσμίως, σχεδόν 300.000 περισσότεροι από την περσινή χρονιά. Ο συνολικός αυτός αριθμός αντιστοιχεί σε έναν τεράστιο αριθμό ανθρώπων που χρήζουν προστασίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Αναλογικά, ένας στους 113 ανθρώπους σε όλο τον κόσμο βρίσκεται σήμερα εκτοπισμένος -ένας πληθυσμός που ξεπερνά αυτόν της 21ης πολυπληθέστερης χώρας στον κόσμο, του Ηνωμένου Βασιλείου.
Ο αριθμός των 65,6 εκατομμυρίων περιλαμβάνει τρεις σημαντικές κατηγορίες:
Πρώτον, οι πρόσφυγες, που ανέρχονται στα 22,5 εκατομμύρια, τον υψηλότερο αριθμό που έχει σημειωθεί ποτέ. Από αυτούς, τα 17,2 εκατομμύρια εμπίπτουν στην εντολή της ΥΑ και οι υπόλοιποι είναι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες που έχουν καταγραφεί από τον οργανισμό UNWRA. Η Συρία, εξαιτίας του πολέμου, εξακολουθεί να αποτελεί τη μεγαλύτερη χώρα προέλευσης προσφύγων (5,5 εκατομμύρια). Ωστόσο το 2016 υπήρξε μια νέα μεγάλη κρίση: Στο Νότιο Σουδάν, η καταστροφική κατάρρευση των ειρηνευτικών προσπαθειών οδήγησε στον ξεριζωμό 739.900 ανθρώπων (1,87 εκατομμύρια σήμερα).
Δεύτερον, περιλαμβάνονται οι εσωτερικά εκτοπισμένοι, που έφτασαν τα 40,3 εκατομμύρια στα τέλη του 2016, σε σύγκριση με 40,8 εκατομμύρια το 2015. Οι μεγαλύτερες καταστάσεις εσωτερικού εκτοπισμού σημειώθηκαν στη Συρία, το Ιράκ, αλλά και μέσα στην Κολομβία.
Τρίτον, περιλαμβάνονται οι αιτούντες άσυλο, άνθρωποι που εγκατέλειψαν την πατρίδα τους και αναζητούν διεθνή προστασία ως πρόσφυγες. Έως τα τέλη του 2016 ο αριθμός των ανθρώπων που αναζήτησαν άσυλο σε παγκόσμιο επίπεδο ήταν 2,8 εκατομμύρια.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, η πλειοψηφία των προσφύγων βρισκόταν σε χώρες μικρού ή μεσαίου εισοδήματος στα τέλη του 2016, με έναν στους τρεις να φιλοξενείται στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες του κόσμου. Αυτή η τεράστια ανισότητα καταδεικνύει αρκετά θέματα, όπως τη συνεχιζόμενη έλλειψη διεθνούς συναίνεσης στο θέμα της υποδοχής προσφύγων και την εγγύτ

Η επόμενη μέρα


Ανεξάρτητα από την κριτική που ασκούν σε ορισμένες πλευρές της συμφωνίας, τα αστικά επιτελεία στην Ελλάδα δεν κρύβουν την ικανοποίησή τους για την ολοκλήρωση της δεύτερης «αξιολόγησης» και τις προοπτικές που ανοίγονται για την ανάκαμψη της οικονομίας.
Ζητούν, ταυτόχρονα, από την κυβέρνηση να φανεί συνεπής στην υλοποίηση των «τομών» και των μεταρρυθμίσεων, που θα διασφαλίσουν τη «βελτίωση του επενδυτικού κλίματος» και θα φέρουν κεφάλαια στην Ελλάδα, περιγράφοντας μάλιστα ένα κλίμα αυξημένου ενδιαφέροντος από μεγάλα επενδυτικά funds του εξωτερικού.
Είναι ενδεικτική η δήλωση του προέδρου του ΣΕΒ, που χαρακτηρίζει «εξαιρετικά θετική εξέλιξη» την ολοκλήρωση της «αξιολόγησης», προσθέτοντας ότι «η μεταρρυθμιστική προσπάθεια πρέπει να συνεχιστεί και να ενταθεί, στο πλαίσιο μιας φιλόδοξης αναπτυξιακής στρατηγικής (...) χωρίς άλλες περιττές καθυστερήσεις».
Στο ίδιο πνεύμα, ο πρόεδρος της Eurobank, μιλώντας στην ετήσια Γενική Συνέλευση της τράπεζας, διέγνωσε ότι «το αποτέλεσμα της αξιολόγησης επιβραβεύεται από την αντίδραση των αγορών (...) μας δίνεται τώρα μια μοναδική ευκαιρία να οργανώσουμε μια αναπτυξιακή φυγή προς τα μπρος (...) Προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να υλοποιήσουμε τα συμφωνηθέντα, χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις».
Η συμφωνία στο Γιούρογκρουπ συνιστά «καθαρή λύση» για το κεφάλαιο. Για το λαό, όμως, η κυβέρνηση συνεχίζει και κλιμακώνει τη «βρώμικη δουλειά» σε βάρος του, διαιωνίζοντας τα αντιλαϊκά μνημόνια και μέτρα, αυτή τη φορά στο όνομα της «βιωσιμότητας» του κρατικού χρέους και της δημιουργίας προϋποθέσεων για διατήρηση και βελτίωση των ρυθμών ανάκαμψης τα επόμενα χρόνια.
Σκιαγραφώντας την επόμενη μέρα, η κυβέρνηση μιλάει για «νίκη στα σημεία», που της επιτρέπει τώρα να επικεντρωθεί στη «μάχη της ανάπτυξης» και της «καθημερινότητας». Σε ό,τι αφορά το πρώτο, ρίχνει όλο το «βαρύ πυροβολικό»: «Ζεστό» χρήμα στους επιχειρηματικούς ομίλους, αναπτυξιακή τράπεζα, κίνητρα, φοροαπαλλαγές και κάθε είδους διευκολύνσεις.
Αυτά κι άλλα πολλά έρχονται να «πατήσουν» στο έδαφος των προηγούμενων αντεργατικών - αντιλαϊκών ανατροπών, που βαθαίνουν συνολικά την εκμετάλλευση, ταυτόχρονα με το ξεδίπλωμα μιας «παρεμβατικής» - όπως τη χαρακτηρίζουν - εξωτερικής πολιτικής, που διαμορφώνει καλύτερους όρους και ευκαιρίες κερδοφόρας δράσης για το κεφάλαιο, μπλέκοντας το λαό σε ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους.
Αλλά και σε ό,τι αφορά την «καθημερινότητα», η κοροϊδία είναι προκλητική, αφού για την πλειοψηφία του λαού αυτή καθορίζεται από τα αντιλαϊκά μέτρα, τα οποία όχι μόνο δεν αναιρούνται με τη συμφωνία στο Γιούρογκρουπ, αλλά προστίθενται και άλλα.
Από την αποτίμηση της συμφωνίας που κάνουν τα αστικά επιτελεία δεν λείπουν και οι παραινέσεις για μεγαλύτερη συναίνεση στο στόχο της ανάκαμψης και της γεωπολιτικής αναβάθμισης της χώρας. «Η χώρα χρειάζεται κάποιου είδους εθνική συνεννόηση για να τα καταφέρει (...) Η κεντρική ευθύνη ανήκει στην κυβέρνηση, απ' αυτήν θα εξαρτηθεί εάν θα αξιοποιηθεί η νέα ευκαιρία ή θα πάει στράφι», σημειωνόταν τις προηγούμενες μέρες στην αρθρογραφία μεγάλου συγκροτήματος.
Θέλουν το λαό χειροκροτητή και συμμέτοχο στην υλοποίηση της πολιτικής που τον εξοντώνει. Του λένε να ξεχάσει όσα του αφαίρεσαν την περίοδο της κρίσης, να μη διεκδικεί ανάκτηση των απωλειών, πόσο μάλλον τις σύγχρονες ανάγκες του, σε μια εποχή που αυτές διευρύνονται και θα μπορούσαν ολόπλευρα να ικανοποιηθούν, αν έφευγε από τη μέση το καπιταλιστικό κέρδος, ως κριτήριο οργάνωσης της παραγωγής. Αν τα κλειδιά της εξουσίας και της οικονομίας βρίσκονταν στα χέρια των εργαζομένων, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, μονομερή διαγραφή του χρέους και αποδέσμευση από ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και ενώσεις.
Γι' αυτόν τον στόχο, που ανοίγει το δρόμο για την πραγματική λαϊκή ευημερία, οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα αξίζει να κάνουν κάθε θυσία, δίνοντας όλες τις δυνάμεις τους για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και τη συγκρότηση της Κοινωνικής Συμμαχίας, που θα παλεύει για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, με στόχο να ανατρέψει την εξουσία του.

Πανεπιστημιακή έρευνα στην υπηρεσία ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών


Το Πολυτεχνείο της Δανίας (DTU), όπου τα τελευταία χρόνια κάνουν τις μεταπτυχιακές τους σπουδές και εκατοντάδες Ελληνες φοιτητές, έχει δημιουργήσει ένα ειδικό κέντρο, με σκοπό την έρευνα στρατιωτικού εξοπλισμού, όπως ραντάρ, δορυφόρους, μη επανδρωμένα αεροσκάφη και ανταλλακτικά για μαχητικά αεροσκάφη, καθώς και ελαφριά υλικά για την προστασία των στρατιωτών. Το κέντρο έχει ήδη υπογράψει συμφωνίες συνεργασίας με τη μεγαλύτερη εταιρεία όπλων στον κόσμο, τη «Lockheed Martin», καθώς και με τη μεγαλύτερη δανέζικη εταιρεία όπλων «Τerma A/S». Οπως δηλώνει ο υπεύθυνος του τμήματος και διδάκτωρ Φυσικής, Henning Heiselberg, στην εφημερίδα «Arbejderen», «υπάρχει ανάγκη για περισσότερη έρευνα και ανάπτυξη στον τομέα της τεχνολογίας και της ασφάλειας. Υπάρχει πολύ χαμηλή ευαισθητοποίηση σ' αυτόν τον τομέα, ενώ υπάρχει μια συνεχής απειλή για τη Δανία. Αν δεν ακολουθούμε συνεχώς τις εξελίξεις, υπάρχει κίνδυνος να μένουμε πίσω και να 'μαστε όλο και πιο ευάλωτοι. Αν και η Δανία δεν απειλείται άμεσα, όπως η Σουηδία και τα κράτη της Βαλτικής, είμαστε μέλος του ΝΑΤΟ και θα πρέπει να προσφέρουμε τις κατάλληλες υπηρεσίες, την ώρα μάλιστα που η Δανία διεκδικεί περίπου ένα εκατομμύριο τετραγωνικά χιλιόμετρα στην Αρκτική».
***
Σύμφωνα με τον καθηγητή, «η Ρωσία υποβάλλει διεκδικήσεις στην ίδια περιοχή που συμπίπτουν με τις δανικές. Οπότε η αμυντική μας διάταξη έχει μια σημαντική αποστολή ως προς την προστασία του Βασιλείου της Δανίας ενάντια στους εισβολείς. Είναι ίσως το κύριο καθήκον των αμυντικών δυνάμεών μας στο εγγύς μέλλον. Και εδώ το Πολυτεχνείο (DTU) μπορεί να προσφέρει αμέριστη βοήθεια με την τεχνογνωσία και την έρευνα, που μπορούν να ενισχύσουν την παρακολούθηση της Αρκτικής με ραντάρ και μη επανδρωμένα αεροσκάφη». Προς το παρόν, ο Henning Heiselberg και δύο φοιτητές ξεκίνησαν ένα πρόγραμμα για δορυφορική παρακολούθηση της Αρκτικής. Στα σχέδια, όμως, βρίσκεται και η κατασκευή ενός μη επανδρωμένου αεροσκάφους που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον έλεγχο μεγάλων περιοχών στην Αρκτική. Μάλιστα, τα στελέχη του νέου ερευνητικού κέντρου επισκέφτηκαν πρόσφατα την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Αμυνας, όπου παρουσίασαν σχέδια για περισσότερες στρατιωτικές έρευνες, με σκοπό αυτές να ληφθούν υπόψη από το κοινοβούλιο σε μια νέα αμυντική συμφωνία.
***
Είναι προφανές ότι το DTU φιλοδοξεί να συμβάλει στην ανάπτυξη της στρατιωτικής βιομηχανίας και στην αναβάθμιση των Ενόπλων Δυνάμεων της Δανίας, με την ειδίκευσή του στην υψηλή τεχνολογία και την έρευνα σε ανεμογεννήτριες για ισχυρά σύνθετα υλικά, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ουρά και τα φτερά μαχητικών αεροσκαφών. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του DTU, πρόκειται για ένα «ερευνητικό κέντρο ασφάλειας και αμυντικής τεχνολογίας» που θα συντονίζει τις επαφές του Πολυτεχνείου και θα διαμορφώνει «το πλαίσιο συνεργασίας με δημόσιες και ιδιωτικές εταιρείες ασφάλειας και άμυνας». Το DTU συνεργάζεται μεταξύ άλλων με την «Τerma A/S» και τη «Lockheed Martin» για να αναπτύξει το μαχητικό αεροσκάφος «Joint Strike Fighter» και έχει στείλει πέντε φοιτητές εφαρμοσμένης μηχανικής στην έδρα της «Lockheed Martin», στις ΗΠΑ. Μάλιστα, η Δανία αναμένεται να παραλάβει σύντομα 27 από αυτά τα μαχητικά αεροσκάφη. Επίσης, το Πολυτεχνείο συνεργάζεται με την ερευνητική ομάδα του ΝΑΤΟ, τον Οργανισμό Επιστήμης και Τεχνολογίας του ΝΑΤΟ, καθώς και με το υπουργείο Εθνικής Αμυνας σε προγράμματα hardware και με το Συμβούλιο Προμηθειών, για την προστασία των Δανών στρατιωτών που μετέχουν στις ιμπεριαλιστικές αποστολές.
***
Το συγκεκριμένο κέντρο προσφέρει ένα αποκαλυπτικό παράδειγμα για το πώς τα πανεπιστήμια στον καπιταλισμό υποτάσσονται στα συμφέροντα και την κερδοφορία των μονοπωλίων, μέσα από τον γενικό προσανατολισμό της Ερευνας, αλλά και ειδικότερα, με την εμπλοκή τους στην ανάπτυξη της πολεμικής βιομηχανίας, για την υπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών της Δανίας, ανταγωνιστικά προς άλλα κράτη και κέντρα, που απειλούν με νέους κινδύνους τους λαούς της ευρύτερης περιοχής. Απ' αυτήν τη σκοπιά, είναι προκλητικός ο τρόπος με τον οποίο ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός στη Δανία αντιμετωπίζει τα πολεμοκάπηλα σχέδια του κεφαλαίου, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τις δύο μεγαλύτερες εργατικές Ομοσπονδίες, του Μετάλλου και της «3F», όπου πλειοψηφούν σοσιαλδημοκράτες εργατοπατέρες και οπορτουνιστές.
***
Σχετικά με την αγορά των 27 μαχητικών αεροσκαφών, έγραψαν στα περιοδικά τους για «πάρτι θέσεων εργασίας (...) Η πολεμική βιομηχανία προσφέρει θέσεις εργασίας κ.λπ.», ενώ ο πρόεδρος του τμήματος βιομηχανικών εργατών της «3F» δήλωσε πρόσφατα: «Από τη στιγμή που η παραγωγή όπλων και οπλικών συστημάτων γίνεται νόμιμα, εμείς χαιρετίζουμε τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Τα ζητήματα ηθικής τα παραπέμπουμε στους πολιτικούς. Είμαστε εργατική ένωση και όχι πολιτικό κόμμα. Ετσι κι αλλιώς, τα όπλα κατασκευάζονται. Ας ωφεληθούν τα μέλη μας που θα βρουν δουλειά. Εμείς κάθε φορά που προκύπτει μια νέα θέση εργασίας τη χειροκροτούμε, αρκεί να είναι στο πλαίσιο της δανικής και διεθνούς νομοθεσίας». «Είμαστε υποχρεωμένοι να προσαρμοζόμαστε στον κόσμο που ζούμε» δήλωσε και ένα στέλεχος από την Ομοσπονδία Μηχανικών, για να προσθέσει στη συνέχεια ότι «ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του. Η Δανία μετέχει σε μια σειρά πολεμικές επιχειρήσεις». Οι εργατοπατέρες ξεπλένουν τα βρώμικα σχέδια των εκμεταλλευτών και τους δίνουν άλλοθι. Οι υπηρεσίες τους στην αστική τάξη είναι τόσο πολύτιμες, όσο βρώμικος είναι ο ρόλος τους απέναντι στους εργαζόμενους.

TOP READ