12 Ιουλ 2013

Β.Ι.Λένιν: Η χρεοκοπία της Β' Διεθνούς(pdf)

Β.Ι.Λένιν: Η χρεοκοπία της Β' Διεθνούς(pdf)

Το γνωστό έργο του Β.Ι.Λένιν σε μορφή pdf

Ιεροσυλίες και φαντάσματα

Ιεροσυλίες και φαντάσματα
Στην εναρκτήρια ομιλία του κ. Τσίπρα στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ διεπράχθησαν αρκετές «ιεροσυλίες». Ας σταθούμε σε μία από τις χαρακτηριστικότερες.
Ο κ. Τσίπρας ξεκίνησε την ομιλία του ως εξής:
- «Εδώ και ένα χρόνο -είπε- μετά τις εκλογές του περασμένου Μάη που ανέτρεψαν το πολιτικό σκηνικό, ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ελλάδα: Το φάντασμα του ΣΥΡΙΖΑ (…)».
Και συνέχισε:
«Ολες οι γερασμένες δυνάμεις της χώρας, όλες οι γερασμένες δυνάμεις του παλιού κόσμου που φεύγει, ενώθηκαν σε μια ιερή συμμαχία για να κυνηγήσουν αυτό το φάντασμα»…
***
Τα προηγούμενα μοιάζουν -μόνο κατ’ όψιν- με τα παρακάτω:
«Ενα φάντασμα πλανιέται στην Ευρώπη: Το φάντασμα του κομμουνισμού. Ολες οι δυνάμεις της γηρασμένης Ευρώπης έχουν συνάψει ιερά συμμαχία για να καταπολεμήσουν το φάντασμα αυτό. Ο πάπας και ο τσάρος, ο Μέτερνιχ και ο Γκιζό, οι γάλλοι ριζοσπάστες και οι γερμανοί αξιωματικοί».
*
Πρόκειται, φυσικά, για το προοίμιο του «Κομμουνιστικού Μανιφέστου» των Μαρξ και Ενγκελς.
 Το οποίο ο κ. Τσίπρας … «ξεπατίκωσε» για να πει τα δικά του…
Γεγονός, που μας επιτρέπει την εξής παρατήρηση :
Αν υποθέσουμε ότι ο Γκιζό του τότε είναι ο Ολάντ του σήμερα (στον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ είδε έναν «άλλο αέρα» στην Ευρώπη), αν ο Μέτερνιχ του τότε είναι ο Σόιμπλε του σήμερα (με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ είχε «ειλικρινείς» συνομιλίες), αν η Ιερά Συμμαχία του τότε είναι η ΕΕ και το ΔΝΤ του σήμερα (που στην μεν πρώτη υποκλίνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, με το δε δεύτερο βρίσκει πεδίο «συνεννόησης»), αν οι Γάλλοι και Γερμανοί του τότε είναι αυτοί που συνθέτουν την ατμομηχανή του κομιτάτου των Βρυξελλών σήμερα (στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνεται), αν ο τσάρος του τότε είναι ο Ομπάμα του σήμερα (με του οποίου την «επεκτατική» πολιτική συμφωνεί ο ΣΥΡΙΖΑ),
τότε, μόνο όποιος βλέπει «φαντάσματα» θα μπορούσε να ισχυριστεί για το «φάντασμα» που απελευθερώνει τους λαούς από τις αλυσίδες του κεφαλαίου, για το «φάντασμα του κομμουνισμού» δηλαδή, ότι έταξε, διέπραξε ή θα διαπράξει ποτέ «διαπραγματεύσεις» με όλους αυτούς που αλυσοδένουν τους λαούς (όπως τάζει και διαπράττει ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα)…


Πηγή: Ν. Μπογιόπουλος, σημερινός “Ρ”.
Σημείωση μπλογκ: Σε ένα πάγμα συμφωνούμε απόλυτα με τον κ. Τσίπρα. Στην διαπίστωσή του, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα … φάντασμα ! (Δήλαδή, μια οντότητα άκρως ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ) !
 Φανταστική όσο αφορά την “αριστεροσύνη” του, την “δημοκρατικότητά” του, την “αλήθεια” – έννοιες που με αυτές έχει πάρει οριστικό διαζύγιο εδώ και χρόνια …

…ΚΙ ΗΡΘΑΝ ΠΟΥ ΛΕΣ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ, ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΜΕ !!!

…ΚΙ ΗΡΘΑΝ ΠΟΥ ΛΕΣ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ, ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΜΕ !!!


Το ραντεβού μας ήταν στην πάνω μεριά τής πλατείας Συντάγματος. Εκείνοι μού ζήτησαν να βρεθούμε σ’ αυτό το σημείο. Το ένοιωθαν, είπαν, πιο οικείο. Εκεί σύχναζαν και σαν …αγανακτισμένοι πολίτες, βαστώντας ελληνικές σημαίες, αντάμα με τους φασιστοναζίδες. 
Εσένα παλιά μου συμμαθήτρια και σάπια μέχρι το μεδούλι, ακολούθησαν τότε και βρέθηκαν εκεί. 
Απ’ την πρώτη μέρα όμως, κατάλαβαν πως κάτι «βρώμαγε». Αρνήθηκαν να σε ξανακολουθήσουν… Δεν τόλμησαν όμως να το εκφράσουν δεύτερη φορά. Εσύ, παλιά μου συμμαθήτρια, ήσουν η εξουσία τής οικογένειας… Όλη η περιουσία στο όνομά σου. Κι η πρόσληψη των γιων σου στο δημόσιο, απ’ το δικό σου σκύψε και γλείψε προέκυψε. Κι οι ίδιοι; Ανίκανοι, φοβισμένοι, άχρηστοι στην ίδια τη συνείδησή τους. Ντροπιασμένοι στην ίδια τη ζωή τους. Για ό,τι εξευτελιστικό τούς διέταζες να πράξουν προκειμένου ν’ αυγατίσουν τα οικονομικά σας, ή να μη μειωθούν, πειθαρχούσαν χωρίς σκέψη και άποψη.
Και στις εκλογές; Πάντα ψήφιζαν ό,τι τους διέτασσες. Τόσο πολύ τρέμαν την οργή σου, μα και τόσο πολύ εξαρτημένοι ήταν απ’ την εξουσία σου επάνω τους.
Τούτην την εξάρτηση όφειλα να σπάσω.
…Η Εργατική-Λαϊκή Εξουσία, ο Σοσιαλισμός-Κομμουνισμός, με την κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, με την αξιοποίηση όλου τού πλούτου τής χώρας, με την ανάπτυξη της βιομηχανίας, της αγροτικής παραγωγής, των υπηρεσιών κλπ., με κεντρικό σχεδιασμό οικονομίας και με διαρκή-αυστηρό έλεγχο απ’ τα κάτω,
εξασφαλίζει μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλο το λαό, ευημερία για όλο το λαό, αξιοπρέπεια για όλο το λαό, με σύνθημα ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ.
            Αμέσως απενεχοποιήθηκαν! Κατάλαβαν πως μπορούσαν να είναι οι ίδιοι εξουσία τής ζωής τους. Αφέντες στον τόπο τους! Γιατί όμως αυτό δεν το είχαν καταλάβει πριν;
            … Διότι και το σχολειό, ο στρατός, η τηλεόραση, οι αστικοφυλλάδες, όλα εντέλει όσα χρησιμοποιούνται απ’ την άρχουσα τάξη για τη διαιώνιση της ηγεμονίας της, σας ωθούσαν να γονατίζετε μπρος στους ισχυρούς. Στην προκείμενη περίπτωση, μπρος στης μάνας σας την ισχύ. Τα δέκα διαμερίσματα και τα πολιτικά κονέ της… Κι έτσι, μέσα απ’ αυτήν, γονατίζατε μπρος στους κεφαλαιοκράτες και την πολιτικοσυνδικαλιστική αυλή τους. Παράλληλα, δεν φανήκατε τυχεροί να μπλέξετε και μ’ ανθρώπους τού ταξικού λαϊκού κινήματος, να μάθετε όλα όσα σάς έκρυβαν οι άλλοι.

Προεπισκόπηση 


Αθήνα: Δυναμικό συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ ενάντια στο πολυνομοσχέδιο (ΦΩΤΟ-VIDEO)

…Νά ’βλεπες παλιά μου σαπισμένη συμμαθήτρια ’κείνην την στιγμή, πώς ορθώθηκε η ψυχή τους! 
Έπαψαν μεμιάς να νοιώθουν ανίκανοι, φοβισμένοι, άχρηστοι, ντροπιασμένοι στην ίδια τη ζωή τους! 
Είδαν μπροστά τους όλον εκείνον το μηχανισμό που απ’ την κούνια τους ακόμη, δούλευε για να τους καταντήσει σαν τα μούτρα σου.
Ε, ρε και να μπόραγαν να τον γκρεμίσουν εκείνην την ίδια στιγμή! Όλη η αηδία τους για σένα βγήκε στην επιφάνεια. Κι όχι μόνο απ’ τους γιους σου, μα κι απ’ τις νύφες σου κι απ’ τα εγγόνια σου.
Όλο το μίσος τους γι’ αυτό που τους εξήγησα πως είναι ο καπιταλισμός και για τους μηχανισμούς του, γεννήθηκε και θέριεψε ταυτόχρονα! Στο διάολο και τα διαμερίσματά σου, στο διάολο και τα πολιτικά κονέ σου! Αυτοί δεν ξανασέρνονται στα γραφεία των πολιτικάντηδων, για να διοριστούν και τα εγγόνια σου στο δημόσιο! Τελεία και παύλα!
            …Η μόνιμη και σταθερή δουλειά είναι δικαίωμα! Η στέγη είναι δικαίωμα! Η μόρφωση είναι δικαίωμα! Η υγεία είναι δικαίωμα! Η αναψυχή είναι δικαίωμα! Η καλή διατροφή είναι δικαίωμα! Ο αθλητισμός είναι δικαίωμα! Οι σύγχρονες γενικά ανάγκες και όλο διευρυνόμενες, είναι δικαιώματα! Και τα διακαιώματά μας τα κατακτούμε και δεν τα ζητιανεύουμε!
            …Και τώρα παλιά μου συμμαθήτρια, ετοιμάσου για το πρώτο εγκεφαλικό…

«Μωρέ δεν πα να χτυπιέται σαν χταπόδι και να μας εκβιάζει όσο θέλει! Εμείς όχι μόνο θα έρθουμε οικογενειακώς στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ, μα θα συμπορευτούμε και με τους κομμουνιστές!», ξέσκισαν χασέ το ραγιαδισμό που τους προίκισες και ντύθηκαν της αξιοπρέπειας το λάβαρο.
            …Εντάξει; Τό ’νοιωσες καλά; Πάρε τώρα και το δεύτερο εγκεφαλικό…

«Βρε δεν πα να πάρει στον τάφο της και τα δέκα διαμερίσματά της! Βρε δεν πα να πάρει στον τάφο της και τον μπεζαχτά της! Εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί! Από ’δώ και πέρα, εμείς θ’ αποφασίσουμε πώς θα ζούμε, τι θα τρώμε, τι θα ψηφίζουμε, με ποιους θα κάνουμε παρέα, με ποιους θα ενώσουμε τη γροθιά μας! Κι ας μας κάνει κι έξωση απ’ τα δυο διαμερίσματα που μας έχει παραχωρήσει να μένουμε!»
            …Δε θα τολμήσει να σας κάνει έξωση. Μα κι αν το τολμήσει, την ίδια τύχη με την εφορία και τις τράπεζες θα έχει, που βάζουν μπροστά τη μηχανή των κατασχέσεων, ν’ αφήσουν άστεγες εκατοντάδες χιλιάδες φτωχές οικογένειες που δεν μπορούν ν’ ανταποκριθούν σε χρέη και χαράτσια.
           
…Και για κατακλείδα παλιά μου, ηλίθια μέχρι αηδίας, συμμαθήτρια, ετοιμάσου για το τρίτο εγκεφαλικό. Για τη χαριστική βολή…
Τα δυο εγγόνια σου αναθάρρεψαν, κι αποκάλυψαν ότι ήδη τα είχαν προσεγγίσει κνίτες. Ε, μετά κι απ’ αυτήν την κουβέντα, μετά κι απ’ το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στο οποίο παρευρέθηκαν με τους γονείς τους, αποφάσισαν να οργανωθούν στην ΚΝΕ!
…Περαστικά σου.

(Πρόκειται για τη συνέχεια και το τέλος τού προηγούμενου …χρονογραφήματος, προσφορά τής συγγραφέως Καλής Γκέλμπεση στους Ανεργοάφραγκους που έχουν αμύθητο πλούτο στην ψυχή. Δικό σας)
ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΚΤΟΣ ΘΕΜΑΤΟΣ...           

 Καλή Γκέλμπεση  
                        
Προεπισκόπηση     «Αγία πεθερά»                                                         
         Εκδόσεις ΕΝΤΟΣ  


                                            
 
 
 
 
 
  
 
 
Το βιβλίο περιέχει επτά διηγήματα
1)  …αγία πεθερά

2)  Μάνα έμπλεξα με τους κομμουνιστές…

3)  Η άρνηση της άρνησης

4)  Άκρως αντίθετον…

5)  Θελέστα και Παθέστα…

6)  Το κολύμπι των …θεών

7)  Παραμονή Χριστουγέννων 2012-13-14-15…

===================================== 
Καλή Γκέλμπεση

Προεπισκόπηση    
   

«Έλο Καραμέλο»

                                                            (νουβέλα) 

    Εκδόσεις ΕΝΤΟΣ 


                                Ένα βιβλίο κατά τού ρατσισμού και της ξενοφοβίας, για παιδιά και έφηβους από επτά ως …εκατόν επτά ετών.

===================================== 
Καλή Γκέλμπεση

 Προεπισκόπηση   
«Αφελίδες 
και Παραλίδες»     
                (θεατρικό)

               Εκδόσεις ΕΝΤΟΣ
                          
                            
      


Σαρκαστικό βιβλίο με ...σφραγίδα του το αστείρευτο γέλιο(!!!), μα κυρίως την απέραντη αισιοδοξία και την ολοζώντανη ελπίδα, κόντρα στων αυταπατών την καλοστημένη παγίδα.  

(απόσπασμα απ’ το βιβλίο) 

– Μπαμπούλη μου σε συλλαλητήρια πάμε με το θείο! Υπέροχα περνάμε!!! Και δε βρίζει μόνο τον κύριο Παραλίδη, αλλά κι εσένα. Να δεις πώς σε λέει… Τραγιά, κραγιά…

– Ραγιά! Ο καταστροφέας που κλείνει εργοστάσια με απεργίες, λέει εμένα ραγιά! Γυναίκα, δεν πάμε στο γάμο. Μ’ αυτήν τη λαϊκάντζα, καμία παρτίδα!

– Τι, δε θα φάω κουφέτα, αρνάκι και γαλακτομπούρεκο, επειδή σε λέει τραγιά;!

– Ραγιά με λέει, βρε ζώον! Εμένα, τον κλητήρα τού εργοστασίου τού ευεργέτη μας κυρίου Παραλίδη! Νά ’ξερε αυτός ο εργατάκος, τι θέση κατέχω…! Με λευκό κολάρο εργάζομαι! Όχι με φόρμα και γαλότσες σαν αυτόν. Άκου, εγώ ραγιάς…

==================================                                     Για περισσότερες λεπτομέρειες ΕΔΩ 
Και τα τρία αυτά βιβλία τής Καλής Γκέλμπεση μόλις κυκλοφόρησαν απ’ τις εκδόσεις ΕΝΤΟΣ. Πληροφορίες στο τηλέφωνο 210 7648900)

Άλλα έργα τής Καλής Γκέλμπεση που έχουν εκδοθεί
Tελικά ο έρωτας είναι κεραυνοβόλος (μυθιστόρημα). Από τις εκδόσεις ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ

Ρεβάνς για 2 (μυθιστόρημα). Αυτοέκδοση.   

…Δ΄ τραγουδοποιήματα (συλλογή). Αυτοέκδοση.  

ΕΣΥ Τι λες;


Χρυσαυγίτες επιτέθηκαν σε παιδιά την ώρα που έκαναν μάθημα

Χρυσαυγίτες επιτέθηκαν σε παιδιά την ώρα που έκαναν μάθημα


 Nέα επίθεση από χρυσαυγίτες σημειώθηκε στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο «Συνεργείο» στην Ηλιούπολη το απόγευμα της Τετάρτης. Αυτή τη φορά ομάδα από 100 νεοναζί επιτέθηκε εναντίον των παιδιών που εκείνη την ώρα έκαναν μάθημα αγγλικών, κατά της 60χρονης καθηγήτριάς τους και ενός ακόμη ενήλικου που βρισκόταν στο χώρο.

 Οι χρυσαυγίτες (φορούσαν μπλούζες της ΧΑ και έριξαν φυλλάδια στο χώρο) έφθασαν στο «Συνεργείο» με 50 μηχανάκια, στις επτά και μισή το απόγευμα.
  
 Νωρίτερα, είχαν πραγματοποιήσει πορεία στη λεωφόρο Αγ.Κωνσταντίνου, όπου βρίσκεται και το αστυνομικό τμήμα Ηλιούπολης. Οι τραμπούκοι με καδρόνια και λοστούς προκάλεσαν ζημιές στους χώρους του «Συνεργείου», ευτυχώς όμως, όπως σημειώνει η Εφημερίδα των Συντακτών, δεν υπήρξαν.. σοβαροί τραυματισμοί από την επίθεση.

 Πρόκειται για την τρίτη φορά που ο χώρος μπαίνει στο στόχαστρο των νεοναζί. Όπως καταγγέλλουν κάτοικοι της περιοχής, η αστυνομία εμφανίζεται τουλάχιστον απαθής στη διάρκεια των τριών επεισοδίων που έχουν σημειωθεί σε έναν χρόνο λειτουργίας του κοινωνικού αυτού χώρου στην Ηλιούπολη.

 Πηγή: zoornalistas

ΚΕΡΚΥΡΑ Ηχηρό όχι σε ενδεχόμενη συγχώνευση ΚΕΘΕΑ - ΟΚΑΝΑ

ΚΕΡΚΥΡΑ
Ηχηρό όχι σε ενδεχόμενη συγχώνευση ΚΕΘΕΑ - ΟΚΑΝΑ
Μαζική σύσκεψη φορέων με πρωτοβουλία του Παραρτήματος του ΕΣΥΝ. Ομόφωνη απόφαση κατά της συγχώνευσης από το Δημοτικό Συμβούλιο Κέρκυρας
Στιγμιότυπο από τη σύσκεψη δεκάδων φορέων του νησιού
Eνάντια στην ενδεχόμενη συγχώνευση του ΚΕΘΕΑ με τον ΟΚΑΝΑ, η οποία σηματοδοτεί τη διάλυση των «στεγνών» προγραμμάτων, τάχθηκε πληθώρα φορέων της Κέρκυρας κατά τη διάρκεια ευρείας σύσκεψης που έγινε πριν λίγες μέρες στο νησί με πρωτοβουλία του παραρτήματος του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών (ΕΣΥΝ). Τουλάχιστον 43 φορείς συμμετείχαν και άλλοι 12 έστειλαν μηνύματα και ψηφίσματα ενάντια στη συγχώνευση.
Την εκδήλωση άνοιξε ο Ηλίας Μιχαλαρέας, πρόεδρος της γραμματείας του ΕΣΥΝ, Δρ ψυχολογίας και ακολούθησε ο κεντρικός ομιλητής, μέλος του ΔΣ του ΚΕΘΕΑ και δημοσιογράφος Κώστας Αρβανίτης, ο οποίος μετέφερε την πείρα του από την τριαντάχρονη διαδρομή του ΚΕΘΕΑ. Μετά από δεκάδες παρεμβάσεις γιατρών, εκπαιδευτικών, αθλητικών και πολιτιστικών συλλόγων αναδείχθηκε σχέδιο ψηφίσματος που εγκρίθηκε ομόφωνα και σκιαγραφεί ένα ευρύ πλαίσιο σκέψεων, προτάσεων, δράσεων ώστε να δοθεί η δυνατότητα στο αντιναρκωτικό κοινωνικό κίνημα να παλέψει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τη διασφάλιση της συνέχισης της δημόσιας και αποκλειστικά δωρεάν παροχής υπηρεσιών πρόληψης, απεξάρτησης, έρευνας και αξιολόγησης.
Αμέσως μετά, αντιπροσωπεία του ΕΣΥΝ και ο Κ. Αρβανίτης εκ μέρους του ΚΕΘΕΑ, πραγματοποίησαν παρέμβαση κατά τη διάρκεια του Δημοτικού Συμβουλίου Κέρκυρας, με αποτέλεσμα την ομόφωνη αποδοχή του ψηφίσματος από το Δημοτικό Συμβούλιο.
Στο ψήφισμα μεταξύ άλλων απαιτείται: «Δημιουργία κεντρικού ενιαίου φορέα παροχής αποκλειστικά δημοσίων και δωρεάν υπηρεσιών πρόληψης, απεξάρτησης, έρευνας και αξιολόγησης. Ενίσχυση και υποστήριξη με κάθε τρόπο, επιστημονικό - οικονομικό, των δομών πρόληψης, απεξάρτησης, έρευνας και αξιολόγησης. Δημιουργία τόσων δομών όσων έχει ανάγκη η χώρα. Προσλήψεις του απαιτούμενου και αναγκαίου για αυτές τις δομές προσωπικού καθώς και διαρκή εκπαίδευση και επιμόρφωση του».

Για τα περί «διάσωσης» των τραπεζών

Για τα περί «διάσωσης» των τραπεζών
Μεγαλώνει στην ΕΕ ο προβληματισμός και η ανησυχία για τη διαχείριση της βαθιάς κρίσης με ελεγχόμενη καταστροφή κεφαλαίου, διαδικασία που αφορά και τις τράπεζες. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, τα αστικά επιτελεία προσπαθούν να βρουν τρόπους, ώστε οι λεγόμενες «προβληματικές» τράπεζες να «εξυγιαίνονται» με ίδιους, δηλαδή των ίδιων των τραπεζών, ή εθνικούς πόρους, ώστε να μη διαχέεται η ζημιά σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, δηλαδή να μη δίνουν τα κράτη - μέλη δάνεια, όπως στην Ελλάδα, στο κράτος του οποίου κάποια ή κάποιες τράπεζες κινδυνεύουν για να τις σώσουν, ή μέσω του μηχανισμού ESM όπως στην Ισπανία, τα κεφάλαια του οποίου επίσης δίνονται από τα κράτη - μέλη, άρα και σε βάρος των δικών τους οικονομιών. Βεβαίως, επειδή οι καπιταλιστικές οικονομίες διαπλέκονται μεταξύ τους, ιδιαίτερα δε στην ΕΕ και ακόμη περισσότερο στην Ευρωζώνη που προωθούν την ολοένα και στενότερη διαπλοκή τους, υπάρχουν ζητήματα που τους απασχολούν, όπως από τη μια να μην πληρώνουν όλοι, όπως λέμε παραπάνω, αλλά από την άλλη να μην χτυπηθεί το τραπεζικό σύστημα κράτους -μέλους γιατί μπορεί να κάνει ζημιά συνολικά στην Ευρωζώνη, ενώ τους ενδιαφέρει πάντα η συμβολή στη σωτηρία μιας καπιταλιστικής οικονομίας, από την κρίση. Εδώ, λοιπόν, και τα διλήμματα, οι ανταγωνισμοί, οι επιφυλάξεις που φέρνει η Γερμανία. Σε ποιο πράγμα; Στη λεγόμενη τραπεζική ένωση που στήνουν στην ΕΕ και η οποία προωθείται εν μέσω ισχυρών ανταγωνισμών.
Σε σχέση με τη διάσωση των τραπεζών, αυτό που εξετάζεται, είναι μια τράπεζα να «διασώζεται» πρωτίστως με λεφτά των καταθετών της (όπως έγινε στην περίπτωση της Κύπρου). Και αυτό είναι μέρος της καταστροφής κεφαλαίων. Την πληρώνουν οι καταθέτες. Στη συνέχεια, αν χρειαστεί, θα παρεμβαίνει το κράτος και τελικά ένα κοινό ευρωπαϊκό ταμείο, που θα διαθέτει όμως πόρους ελάχιστους (60 - 70 δισ. ευρώ) σε σχέση με τις υπολογιζόμενες ανάγκες των «προβληματικών» τραπεζών σε όλη την ΕΕ, που από ορισμένες πηγές υπολογίζονται μέχρι και στα 2,9 τρισ. ευρώ! Τελευταία εξέλιξη στα παζάρια για τη λεγόμενη «τραπεζική ένωση» είναι η πρόταση που παρουσίασε η Κομισιόν για τη σύσταση Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης (SRM). Η πρόταση αυτή έρχεται σε συνέχεια των αποφάσεων του ΕΚΟΦΙΝ στις 26 Ιούνη και της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 20 Μάη. Θα ακολουθήσουν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Ευρωκοινοβούλιο, με στόχο η τελική συμφωνία, για την οδηγία σχετικά με την ανάκαμψη και την εξυγίανση των τραπεζών, να διαμορφωθεί μέχρι το φθινόπωρο.
***
Πώς προβλέπεται να λειτουργεί ο Ενιαίος Μηχανισμός Εξυγίανσης; Η ΕΚΤ, ως εποπτική αρχή, θα επισημαίνει πότε μια τράπεζα στην Ευρωζώνη ή σε κράτος - μέλος που συμμετέχει στην Τραπεζική Ενωση αντιμετωπίζει σοβαρές οικονομικές δυσκολίες και πρέπει να εξυγιανθεί. Ενα Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης, αποτελούμενο από εκπροσώπους της ΕΚΤ, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και αρμόδιων εθνικών αρχών (της χώρας όπου η τράπεζα έχει την έδρα της, καθώς και υποκαταστήματα ή/και θυγατρικές), θα προετοιμάζει την εξυγίανση. Το Ενιαίο Συμβούλιο θα έχει εξουσίες σχετικές με τον καθορισμό της διαδικασίας, ποια εργαλεία θα χρησιμοποιηθούν και πώς θα συμμετάσχει το Ευρωπαϊκό Ταμείο Εξυγίανσης. Το Ταμείο αυτό θα συσταθεί υπό τον έλεγχο του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης, με στόχο τη διασφάλιση της διαθεσιμότητας μεσοπρόθεσμης χρηματοδότησης κατά τη διάρκεια της αναδιάρθρωσης της προβληματικής τράπεζας. Θα χρηματοδοτηθεί από συνεισφορές του τραπεζικού τομέα (θα συμβάλουν, δηλαδή, εκ των προτέρων οι τράπεζες με κεφάλαια για την εξυγίανση όταν αυτό χρειαστεί). Φαίνεται ότι και εδώ υπάρχουν ανταγωνισμοί, με δεδομένο το γεγονός ότι δύσκολα μια τράπεζα διαθέτει κεφάλαιο για τη διάσωση μιας άλλης ανταγωνίστριας εκτός και αν υπάρχει ισχυρό αντάλλαγμα. Αλλωστε, η κρίση καταστρέφει, επομένως μπορεί να καταστρέψει μια τράπεζα, αλλά οδηγεί και σε συγκεντροποίηση του κεφαλαίου και στο χρηματοπιστωτικό τομέα. Κάποιες άλλες τράπεζες θα δυναμώνουν, παίρνοντας το μερίδιό που είχαν στη αγορά αυτές που θα κλείσουν. Κερδισμένες θα βγουν οι ισχυρότερες τράπεζες.
Με βάση τις αποφάσεις του τελευταίου ΕΚΟΦΙΝ, η διάσωση μιας τράπεζας που κρίνεται υπερχρεωμένη και προβληματική, θα γίνεται με επιβάρυνση κατά σειρά των μετόχων της, των κατόχων ομολόγων και των κατόχων καταθέσεων πάνω από 100.000 ευρώ. Επιπλέον, όμως, προβλέπεται η επιβολή εισφοράς σε όλες τις τράπεζες ίσης με το 1,3% των ασφαλισμένων καταθέσεων όλων των καταθετών και των κάτω από 100.000 ευρώ που θα καταλήγει στα λεγόμενα «εθνικά ταμεία εκκαθάρισης» και σε μια πορεία στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Εξυγίανσης. Τα κονδύλια αυτά, αυτονόητα, θα αφαιρούνται από τους καταθέτες.
***
Το συμπέρασμα που πρέπει να κρατήσει ο λαός, είναι ότι έτσι κι αλλιώς, η συζήτηση για τη λεγόμενη διάσωση των τραπεζών δεν αφορά τα δικά του συμφέροντα αλλά τη διαχείριση της κρίσης προς όφελος των αστών και τα μεταξύ τους ανταγωνιστικά συμφέροντα. Η πείρα, όμως, έχει δείξει ότι οι καπιταλιστικοί ανταγωνισμοί, όσο οξύνονται τόσο μεγαλύτερη είναι η επίθεση των καπιταλιστών στους εργαζόμενους. Δεν πρέπει να βλέπει κανείς αυτούς τους ανταγωνισμούς για τις τράπεζες, ανεξάρτητα από τους γενικότερους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Αλλωστε, οι τράπεζες διαπλέκονται με άλλους τομείς της οικονομίας, ανήκουν σε μονοπωλιακούς ομίλους - ιδιοκτήτες και άλλων επιχειρήσεων. Τη χασούρα των τραπεζών οι όμιλοι ιδιοκτήτες τους θα τη βγάλουν από την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Και αυτό το παράδειγμα αποκαλύπτει ότι ο καπιταλισμός στην εποχή των μονοπωλίων δεν έχει τίποτα να δώσει στους εργαζόμενους. Να γιατί χρειάζεται κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και εργατική - λαϊκή εξουσία.

Συναγερμός στις γειτονιές

Συναγερμός στις γειτονιές
Η ανάγκη να σημάνει αγωνιστικός συναγερμός, στους χώρους δουλειάς και τις εργατογειτονιές του Περάματος, για την οργάνωση της πάλης ενάντια στο πολυνομοσχέδιο και συνολικά τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική, αναδείχθηκε στη σύσκεψη που διοργάνωσε ο Σύλλογος Εργαζομένων του Δήμου Περάματος, ενταγμένος στη δύναμη του ΠΑΜΕ, με φορείς της πόλης στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου.
Αποφασίστηκε η έκδοση κοινής ανακοίνωσης και μαζική εξόρμηση που θα ξεκινήσει στις 9 το πρωί από το δημαρχείο, στους εργαζόμενους του Δήμου και σε κάθε εργατοσυνοικία του Περάματος. Δυναμική παρέμβαση στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, που θα γίνει τη Δευτέρα στις 7 το απόγευμα, συγκέντρωση στο Πέραμα τις επόμενες μέρες. Η δράση αυτή θα συνδυαστεί με τη μάχη μέχρι και την τελευταία στιγμή για την προετοιμασία της πανεργατικής απεργίας την Τρίτη με στόχο να ενισχυθούν αποφασιστικά τα μπλοκ των ταξικών δυνάμεων στην απεργιακή συγκέντρωση στην Ομόνοια.
Στη σύσκεψη, συμμετείχαν εκπρόσωποι από κλαδικά συνδικάτα όπως Μετάλλου και Καθαριστριών, το σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ, ο Γυναικείος Σύλλογος Περάματος μέλος της ΟΓΕ, της Ενωσης Γονέων, της ΕΛΜΕ Πειραιά, της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης κ.ά. Αξίζει να σημειωθεί ότι ενώ είχε κληθεί δε συμμετείχε το Σωματείο Εργατοτεχνιτών όπου στη διοίκηση πλειοψηφεί η ΠΑΣΚΕ.
Η πρόεδρος του Συλλόγου Σούλα Πρεκετέ ανέφερε εισηγητικά ότι τα όσα προωθούνται με το πολυνομοσχέδιο αφορούν την ικανοποίηση των αναγκών του μεγάλου κεφαλαίου που θέλει τσάμπα εργατική δύναμη και ελευθερία κίνησης για την κερδοφορία του, είναι αλλαγές που «δεν αφορούν μόνο τους εργαζόμενους στους δήμους και την Περιφέρεια, αφορούν το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων» και απαιτείται αναμέτρηση, οργάνωση και πάλη.
Στο Κερατσίνι
Στο μεταξύ, προχτές το απόγευμα οι εργαζόμενοι της Δημοτική Επιχείρησης Κερατσινίου, έκαναν μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κερατσινίου, διεκδικώντας δεδουλευμένα 18 μηνών, διεκδικώντας καμία απόλυση, μόνιμη σταθερή εργασία. Ακόμα, το Δημοτικό Συμβούλιο ενέκρινε ομόφωνα το ψήφισμα ενάντια στο πολυνομοσχέδιο που κατέθεσαν οι δημοτικοί σύμβουλοι του ΚΚΕ.
Στον Πειραιά
Ο δήμαρχος Πειραιά Β. Μιχαλολιάκος (ΝΔ), δείχνοντας ολοκάθαρα την απόφασή του να εφαρμόσει απαρέγκλιτα και τα νέα βάρβαρα μέτρα, αρνήθηκε να βάλει σε ψηφοφορία ψήφισμα των δημοτικών συμβούλων του ΚΚΕ για το πολυνομοσχέδιο, ενώ εντείνοντας την πρόκληση αρνήθηκε να δώσει το λόγο στην πρόεδρο του Σωματείου Καθαριστριών Σχολικών Κτιρίων και μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, Μαργαρίτα Ραΐση. Βέβαια, προηγουμένως από το βήμα είχαν παρελάσει εκπρόσωποι σωματείων που ήταν στελέχη της ΔΑΚΕ.

Ιδού η «ανάπτυξη» που μας τάζουν

Ιδού η «ανάπτυξη» που μας τάζουν
Λίγους μήνες μετά την κατάρρευση της «Λίμαν Μπράδερς» που σήμανε την επίσημη εκδήλωση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, η Λετονία ήταν μια από τις πρώτες ευρωπαϊκές χώρες που οδηγήθηκε στο ΔΝΤ, ήδη από το Δεκέμβρη του 2008. Για την ακρίβεια, στην περίπτωση της Λετονίας, λειτούργησε υβριδικά το «μεικτό» σχήμα που αργότερα, στην περίπτωση της Ελλάδας, βαφτίστηκε «Μηχανισμός Στήριξης», μιας και η «σωτηρία» της Λετονίας ανατέθηκε σε ένα μηχανισμό δανειοδότησης, στον οποίο συμμετείχαν, εκτός από το ΔΝΤ, και πιστωτές από την Ευρωζώνη.
Ενας από τους πρώτους όρους για τη δανειοδότηση της Λετονίας ήταν η περικοπή των δαπανών στο χώρο της Παιδείας. Το αποτέλεσμα ήταν από τα 1.000 εκπαιδευτικά ιδρύματα που διέθετε η χώρα, μετά την έφοδο του ΔΝΤ να κλείσουν πάνω από 100, δηλαδή περισσότερο από το 10% των σχολείων.
Το κλείσιμο των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, που σε μεγάλο βαθμό λειτουργούσαν και ως κέντρα γύρω από τα οποία κινείτο η οικονομία σε μικρές περιφέρειες και κωμοπόλεις, επέφερε απόλυτο οικονομικό μαρασμό, με σωρεία λουκέτων σε μικρά μαγαζιά, μαζική μετανάστευση και κατάργηση ολόκληρων χωριών από το χάρτη. Υπολογίζεται ότι στο πλαίσιο της «σωτήριας» πολιτικής που εφαρμόστηκε στη Λετονία, το 10% του πληθυσμού της μετανάστευσε στο εξωτερικό.
Ταυτόχρονα, στα μέτρα που υποβλήθηκε η Λετονία ήταν η μείωση των μισθών των δημόσιων υπαλλήλων, που σε ορισμένες περιπτώσεις ξεπέρασε και το 50%, οι αθρόες απολύσεις στο δημόσιο τομέα που οδήγησαν στην ανεργία το 30% των υπαλλήλων, η εκτίναξη των φόρων, ενώ οι δαπάνες για τη συντήρηση των νοσοκομείων μειώθηκαν κατά 40%. Από τα 121 που λειτουργούσαν στη χώρα το 2006, το 2009 είχαν απομείνει 54 και εκτιμάται ότι μέχρι το τέλος του 2013 δε θα υπάρχουν περισσότερα από 24!
Η παρέμβαση του ΔΝΤ στη Λετονία, στη βάση του «μεικτού» σχήματος που προαναφέραμε, είχε ως αποτέλεσμα την πτώση του ΑΕΠ κατά 24% σε δυο μόλις χρόνια και την εκτίναξη της ανεργίας στο 23%!
Οσο για την πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης που ακολουθήθηκε -για τη «σωτηρία» πάντα της Λετονίας- μεταφράζεται σήμερα ως εξής: Ο βασικός μηνιαίος μισθός (μεικτά) στη Λετονία είναι 132 ευρώ, το 40% και πλέον του πληθυσμού της ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας...
*
Σημείωση 1η: Ολων αυτών των «επιτευγμάτων» στη Λετονία ηγήθηκε ένα εγχώριο πολιτικό προσωπικό, το οποίο αποδίδει τιμές στους ναζί και στους συνεργάτες του Χίτλερ επί γερμανικής κατοχής...
Σημείωση 2η: Ολα αυτά τα «επιτεύγματα» οδήγησαν σε κοινωνική καταστροφή και, τώρα, μετά από 4 χρόνια αδίστακτης πολιτικής, όταν πια η κατάσταση έφτασε στον πάτο και ο λαός στα Τάρταρα, η χώρα εμφανίζει πλέον την πολυπόθητη για τους καπιταλιστές «ανάπτυξη». Πρόκειται για την ανάπτυξη των κεφαλαιοκρατικών κερδών, που αναπτύσσονται πάνω στα κοινωνικά ερείπια...
Σημείωση 3η: Ολα αυτά τα «επιτεύγματα» ήταν που οδήγησαν την ΕΕ να κάνει αποδεκτή, την περασμένη Τρίτη, την αίτηση της άρχουσας τάξης της Λετονίας για είσοδο της χώρας στην Ευρωζώνη, αφού εκπληροί πια εκείνα τα κριτήρια «ανάπτυξης» με τα οποία λειτουργεί η ευρωενωσιακή καπιταλιστική βαρβαρότητα...
Σημείωση 4η: Ολα αυτά τα «επιτεύγματα» και προδήλως αυτού του τύπου η «ανάπτυξη» είναι που, προφανώς, σαγηνεύουν τόσο την ελληνική πλουτοκρατία όσο και τους εταίρους της ΕΕ και του ΔΝΤ, σε βαθμό μάλιστα, που, όπως θυμόμαστε, πέρσι τέτοιον καιρό, τον Ιούνη του 2012, η κυρία Λαγκάρντ, είχε προβεί στην περίφημη εκείνη σύστασή της προς τον ελληνικό λαό να ακολουθήσει το «πετυχημένο» παράδειγμα της Λετονίας...
Σημείωση 5η: Οι θιασώτες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας παίρνουν παραδείγματα, όπως αυτό της Λετονίας, για να καταλήξουν στη γνωστή τους θεωρία: «Ο καπιταλισμός θα καταφέρει και πάλι -λένε- να ξεπεράσει τη νέα κρίση του». Και πράγματι, ο καπιταλισμός καταφέρνει να ξεπερνά τις κρίσεις του. Αλλά πάντα το καταφέρνει με έναν και μοναδικό τρόπο: Θυσιάζοντας στο βωμό της δικής του σωτηρίας, θυσιάζοντας στο βωμό της σωτηρίας των μονοπωλίων, τον πρώτο παραγωγικό πλούτο της κοινωνίας, τον παράγοντα άνθρωπο. Η Ιστορία είναι κατάσπαρτη αποδείξεων ότι φιλολαϊκή λύση και έξοδος από την κρίση μέσα στα όρια του καπιταλισμού δεν υπήρξε ούτε πρόκειται να υπάρξει ποτέ. Εκείνο, συνεπώς, που απαιτείται για την έξοδο από την κρίση, αλλά για μια έξοδο προς όφελος των λαών, προς όφελος του ελληνικού λαού, είναι η έξοδος από το φαύλο κύκλο της όποιας νέας -και κατά πάσα πιθανότητα αναιμικής- καπιταλιστικής «ανάπτυξης». Αναιμική «ανάπτυξη» που, όταν και αν προκύψει, αφ' ενός θα έχει επιτευχθεί πάνω σε ένα κοινωνικό «νεκροταφείο», αφ' ετέρου η νομή των αποτελεσμάτων της θα γίνει και πάλι από τους κεφαλαιοκράτες. Με μια κουβέντα: Η έξοδος από την κρίση, για να είναι φιλολαϊκή, ή θα ισοδυναμεί με την έξοδο από τον καπιταλισμό, ή δεν πρόκειται να υπάρξει.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ο αντιλαϊκός χαρακτήρας του ΠΔΠ 2014 - 2020 και η στάση των κομμάτων

Ο αντιλαϊκός χαρακτήρας του ΠΔΠ 2014 - 2020 και η στάση των κομμάτων
Η πολιτική συμφωνία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το νέο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο (ΠΔΠ) - τον προϋπολογισμό της ΕΕ - για την περίοδο 2014 - 2020 επικυρώθηκε και με το σχετικό ψήφισμα που εγκρίθηκε στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου στις 3 Ιούλη 2013, από τον γνωστό συνασπισμό των κομμάτων του κεφαλαίου - Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλδημοκράτες, Φιλελεύθερους. Οι δημαγωγικές δηλώσεις των πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου - με επικεφαλής τον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου, Γερμανό σοσιαλδημοκράτη, Μάρτιν Σουλτς - ότι δήθεν το Ευρωκοινοβούλιο δεν θα επικυρώσει τη συμφωνία που επιτεύχθηκε από τις αστικές κυβερνήσεις των κρατών-μελών και θα διαπραγματευτεί σκληρά, αποδείχθηκαν ότι ήταν χυδαία κοροϊδία σε βάρος των λαών.
Το πολιτικό προσωπικό των μονοπωλίων αποδέχθηκε χωρίς καμία αλλαγή το ΠΔΠ, όπως ακριβώς είχε συμφωνηθεί στη Σύνοδο Κορυφής του Φλεβάρη 2013. Για να συντηρήσουν την κίβδηλη «κοινωνική ευαισθησία» του Ευρωκοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής συμφώνησαν μία εσωτερική αναδιανομή των κονδυλίων, ώστε να μοιράσουν επιπλέον 2,5 περίπου δισ. ευρώ σε προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας των νέων και χρηματοδότησης των μονοπωλίων και 1 δισ. ευρώ για το «Ταμείο Απόρων», τα ψίχουλα δηλαδή που πετάνε στα εξαθλιωμένα από την πολιτική τους τμήματα της κοινωνίας.
Νέες σαρωτικές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και ο ρόλος του ΚΕΑ
Το ΠΔΠ 2014 - 2020 σηματοδοτεί νέες σαρωτικές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και ζεστό χρήμα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, της κερδοφορίας των μονοπωλίων, μέσα από την παραπέρα δραστική μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και το χτύπημα του εργατικού κινήματος.
Η σύμπλευση των αστικών και οπορτουνιστικών κομμάτων στην ΕΕ σε στρατηγικής σημασίας ζητήματα, όπως και για το ΠΔΠ 2014 - 2020, έχει οδυνηρές συνέπειες για την εργατική τάξη, τα άλλα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, αποκαλύπτει το ρόλο των κομμάτων αυτών και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Οι οπορτουνιστές, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα που συμμετέχουν στο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ) είναι εκτεθειμένοι απέναντι στους εργαζομένους, γιατί μαζί με τις άλλες πολιτικές ομάδες (Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλδημοκράτες, Φιλελεύθερους, Πράσινους - ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Οικολόγοι Πράσινοι, ΛΑ.Ο.Σ.) στις 13 Μάρτη 2013, συνυπέγραψαν και υπερψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο το κοινό ψήφισμα για το ΠΔΠ 2014 - 2020 που ρητά έλεγε ότι «πρέπει να διασφαλίζει την επιτυχή υλοποίηση της στρατηγικής "Ευρώπη 2020" και να προικίσει την ΕΕ με τα αναγκαία μέσα για να ανακάμψει από την κρίση» (παρ. 4 του κοινού ψηφίσματος). Για να δικαιολογήσουν τη συμφωνία τους, ισχυρίζονταν ότι το ψήφισμα τάσσεται υπέρ της αύξησης των κονδυλίων του ευρωενωσιακού προϋπολογισμού. Μέσα από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων τους1πανηγύριζαν δήθεν ότι «το Ευρωκοινοβούλιο απέρριψε τον προϋπολογισμό λιτότητας», τη συμφωνία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για το ΠΔΠ 2014 - 2020! Ομως, το ψήφισμα τασσόταν υπέρ της στρατηγικής του κεφαλαίου. Κι αυτή εξυπηρετείται και με λιγότερα κονδύλια, αρκεί να κατευθύνονται στην ενίσχυση των στρατηγικών επιλογών των μονοπωλίων. Ταυτόχρονα, τα αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα εμφάνιζαν ότι δήθεν το Ευρωκοινοβούλιο «δίνει μάχη για να αυξηθούν τα κονδύλια», κρύβοντας βέβαια ότι τα αυξημένα κονδύλια δεν τα ήθελαν για την ανακούφιση έστω των οξυμένων λαϊκών προβλημάτων, αλλά για να τονωθεί η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων, η καπιταλιστική ανάπτυξη με μεγαλύτερη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων.
Γι' αυτό μόλις τα μονοπώλια, η ΕΕ, οι αστικές κυβερνήσεις και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου εξασφάλισαν τα κεφάλαια για την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής με τα συγκεκριμένα χρηματοδοτικά μέσα του ΠΔΠ 2014 - 2020, δεν είχαν κανένα πρόβλημα να καταλήξουν σε συμφωνία.
Τώρα, που τα αστικά κόμματα και το Ευρωκοινοβούλιο συμφώνησαν με το Συμβούλιο και την Επιτροπή στον «προϋπολογισμό λιτότητας 2014 - 2020» - εξέλιξη που ήταν προσχεδιασμένη από την πρώτη στιγμή - οι οπορτουνιστές κλαψουρίζουν με απύθμενο θράσος ότι δήθεν «πρόκειται για τον πρώτο προϋπολογισμό λιτότητας από τότε που υπάρχει ΕΕ»2, προκαλώντας την οργή εκατομμυρίων ανέργων και εργαζομένων που ζουν σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης. Συγκαλύπτουν την ταξική ουσία του ΠΔΠ, βγαίνουν και φωνάζουν ότι είναι ο πρώτος αντιλαϊκός προϋπολογισμός από την ίδρυση της ΕΕ! Λες και οι προηγούμενοι ήταν φιλολαϊκοί. Λες και χρηματοδοτούσαν την κάλυψη των λαϊκών αναγκών και όχι των μονοπωλίων.
Oι οπορτουνιστές «ποιούν την νήσσαν» για το ότι η Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992, που ψήφισαν ο Συνασπισμός και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου, είναι αυτή που έβαλε τις βάσεις για να προωθηθεί με ακόμη μεγαλύτερη ένταση η αντιλαϊκή στρατηγική και η αντεργατική πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων στα κράτη - μέλη της. Οι οπορτουνιστές του KEA και του ΣΥΡΙΖΑ είναι διπλά εκτεθειμένοι, γιατί σήμερα συνεχίζουν και λένε για δεύτερη φορά ψέματα, σπέρνουν αυταπάτες στους εργαζόμενους, ότι δήθεν είναι ακόμη ανοιχτό το ζήτημα αλλαγών στο ΠΔΠ 2014 - 2020. Πέφτουν σε αντιφάσεις, κλαψουρίζουν ότι το Συμβούλιο, η Επιτροπή και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου, που μαζί τους οι οπορτουνιστές υπέγραψαν και ψήφισαν το κοινό ψήφισμα για το ΠΔΠ 2014 - 2020, δεν τήρησαν δήθεν τις δημοκρατικές διαδικασίες!
Μόνος δρόμος η ρήξη με τα μονοπώλια
Γι' ακόμη μια φορά επιβεβαιώνεται η θέση του ΚΚΕ, που από την αρχή τόνιζε ότι το κύριο ζήτημα με το ΠΔΠ δεν είναι το ύψος των κονδυλίων, αλλά η στρατηγική κατεύθυνση του προϋπολογισμού της ΕΕ: Σε ποιον πηγαίνουν τα χρήματα και ποιες στρατηγικές πολιτικές υπηρετούν. Στην ανακοίνωσή της, στις 14-3-2013, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος σημείωνε σχετικά με το κοινό ψήφισμα: «Οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου επιχειρούν ακόμη μία φορά να εξαπατήσουν τους λαούς, παριστάνοντας ότι αυτοί, σε αντίθεση δήθεν με τις αστικές κυβερνήσεις των κρατών - μελών, επιδιώκουν την αύξηση των κονδυλίων του ΠΔΠ για να προωθηθεί η καπιταλιστική ανάπτυξη (...) Το κοινό ψήφισμα που συνυπογράφουν και ψήφισαν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου δεν έχει καμία σχέση με την ανακούφιση και ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Αποτελεί εμπαιγμό και κοροϊδία των εργαζομένων. Στοχεύει να ανακόψει τη διογκωμένη δυσαρέσκεια απέναντι στην ΕΕ και τις λαϊκές αντιδράσεις, κρύβοντας πως η όποια αύξηση των κονδυλίων θα κατευθύνεται στην ενίσχυση των μονοπωλιακών ομίλων και θα συνοδεύεται από την ένταση της επίθεσης στα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων με σκοπό τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης. Με οιονδήποτε προϋπολογισμό, ΕΕ και αστικές κυβερνήσεις έχουν ως προτεραιότητά τους την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, την κατεδάφιση των δημόσιων συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης και τη φοροληστεία του εργαζόμενου λαού. Γι' αυτές τις... λεπτομέρειες οι όψιμοι "φίλοι του λαού" και πάλι δεν βρήκαν τίποτα να πουν».
Το ΠΔΠ δεν είναι αντιλαϊκό γιατί είναι μειωμένα τα κονδύλιά του - αυτή είναι μια πλευρά και όχι η πιο σημαντική. Οποιος μένει μόνο σ' αυτή, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, κρύβει το κύριο, που είναι ότι η κατεύθυνση του ΠΔΠ υπηρετεί την αντιλαϊκή στρατηγική ΕΕ - κεφαλαίου - αστικών κυβερνήσεων, τη Στρατηγική «Ευρώπη 2020».
Σύμφωνα με τη δομή του ΠΔΠ, πάνω από τα μισά κονδύλια κατευθύνονται στο στόχο ανάπτυξης της ανταγωνιστικότητας. Δηλαδή, ζεστό χρήμα για την ενίσχυση των μονοπωλιακών ομίλων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η λεγόμενη «πολιτική συνοχής» της ΕΕ, που έχει δήθεν ως στόχο «τη σύγκλιση των οικονομιών των κρατών - μελών της ΕΕ», μέσω της ενίσχυσης των λιγότερο αναπτυγμένων περιφερειών. Τα κονδύλια των Ταμείων Συνοχής και Περιφερειακής Ανάπτυξης της ΕΕ κατευθύνονται αποκλειστικά στους ιδιωτικούς επιχειρηματικούς ομίλους, για την πραγματοποίηση έργων με κριτήριο όχι την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, αλλά το κέρδος.
Στο ΠΔΠ 2007 - 2013 κατανεμήθηκαν για την Ελλάδα περίπου 22 δισ. ευρώ, για τα οποία πανηγύριζε τότε η κυβέρνηση της ΝΔ. Σε τι ωφέλησαν το λαό αυτά τα χρήματα; Σε τίποτα. Κατέληξαν στις τσέπες μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων για διάφορα έργα, που είχαν όφελος μόνο για το κεφάλαιο (π.χ. παραχώρηση σε κατασκευαστικούς ομίλους των αυτοκινητόδρομων - που όταν τελείωσε και το δωρεάν χρήμα τους άφησαν μισοτελειωμένους). Σύμφωνα με τα στοιχεία, το 45% περίπου των κοινοτικών κονδυλίων που διατίθενται στην Ελλάδα, επιστρέφουν στα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη Γερμανία, Γαλλία, Μ. Βρετανία, μέσω των μονοπωλιακών ομίλων που αναλαμβάνουν τα έργα.
Να, λοιπόν, γιατί όταν ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα οπορτουνιστικά κόμματα του ΚΕΑ, επικεντρώνοντας αποκλειστικά και μόνο την κριτική τους στο ύψος των κονδυλίων κρύβουν την ταξική κατεύθυνση και την αντιλαϊκή ουσία του ΠΔΠ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου να διαθέσει από τον ευρωενωσιακό προϋπολογισμό 6 δισ. ευρώ για την ανακύκλωση ουσιαστικά της ανεργίας των νέων. Πού θα πάνε τα χρήματα αυτά; Στους καπιταλιστές, στις επιχειρήσεις, για φοροαπαλλαγές, για απαλλαγές από τις εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές, ζεστό χρήμα για επιδότηση μισθών, για προγράμματα κατάρτισης κ.λπ.
Το ΚΚΕ ανοίγει την ιδεολογικοπολιτική διαπάλη με τα αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα, αποκαλύπτοντας ότι και οι δύο πόλοι, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, έχουν ως αδιαμφισβήτητο το ζήτημα της καπιταλιστικής ανάπτυξης με τα μονοπώλια να κρατάνε τα κλειδιά της οικονομίας και ανταγωνίζονται για το μείγμα αστικής διαχείρισης, για να χειραγωγήσουν συνειδήσεις, να εγκλωβίσουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια στα πλαίσια του συστήματος.
Ο ευρωενωσιακός προϋπολογισμός - το ΠΔΠ - αποτελεί πάντοτε πεδίο έντονων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών μεταξύ των κυβερνήσεων των κρατών - μελών της ΕΕ. Το ουσιαστικό σημείο της αντιπαράθεσης είναι ποια κράτη - μέλη θα καταφέρουν να ενισχύσουν τα δικά τους μονοπώλια σε βάρος των άλλων, σε μία περίοδο που είναι σε εξέλιξη η καπιταλιστική κρίση στην ΕΕ.
Oι αντιπαραθέσεις αυτές αποτελούν έναν ακόμη παράγοντα που περιπλέκει και τις αντιθέσεις γύρω από το ζήτημα του ελληνικού χρέους και της ελεγχόμενης χρεοκοπίας της χώρας με νέο «κούρεμα».
Η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ θέλει να μετατρέψει την αγωνία της πλουτοκρατίας για την εκταμίευση της δόσης των 8,2 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τη στήριξη συνολικά του κεφαλαίου, σε πρόβλημα του λαού. Μονοπώλια - κυβέρνηση - τρόικα έχουν κάνει τη ζωή των εργαζομένων κόλαση, λεηλατώντας από το εισόδημά τους πάνω από 200 δισ. ευρώ τα τελευταία 3 χρόνια, για να πληρώσουν τα χρέη της πλουτοκρατίας με τον ιδρώτα και το αίμα τους.
Οποια μείγματα αστικής διαχείρισης κι αν επιλεγούν η αντιλαϊκή επίθεση θα συνεχιστεί με μεγαλύτερη ένταση και η όποια ανάκαμψη θα στηριχτεί στα ερείπια των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων.
Για να μπει τέλος στα βάσανα του λαού και στις θυσίες του για το κεφάλαιο, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Εργατική Λαϊκή Εξουσία που θα τινάξει από πάνω του τις αλυσίδες της ΕΕ, θα διαγράψει μονομερώς το χρέος και θα βάλει τα θεμέλια της λαϊκής ευημερίας με την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων κάτω από εργατικό - λαϊκό έλεγχο.
Παραπομπές
1. «Αυγή» 14.03.2013
2. «Αυγή» 28.06.2013

Του Γιώργου Τούσσα
Ο Γ.Τούσσας είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής του Κόμματος

Ο ΣΕΒ υπαγορεύει ειδικότητες

Ο ΣΕΒ υπαγορεύει ειδικότητες
Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων έστησε πρόσφατα έναν «Μηχανισμό Διάγνωσης των Αναγκών των Επιχειρήσεων σε Επαγγέλματα και Δεξιότητες». Ο μηχανισμός ξεχώρισε 87 επαγγέλματα, σε 8 επιχειρηματικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας και τα πρόβαλε ως επαγγέλματα που θα έχουν ζήτηση στην αγορά εργασίας. Για άλλη μια φορά, τα παραπάνω προβάλλονται με το επιχείρημα της καταπολέμησης της ανεργίας, παρόλο που οι βιομήχανοι ξέρουν πολύ καλά ότι η ανεργία δε δημιουργείται από την εκπαίδευση αλλά είναι αγιάτρευτη πληγή του συστήματός τους, που κακοφορμίζει ακόμα περισσότερο με την κρίση του. Η αναντιστοιχία των ειδικοτήτων των αποφοίτων με τις θέσεις εργασίας που προσφέρει η καπιταλιστική αγορά είναι αντικειμενική στον καπιταλισμό. Μπορεί να αυξομειώνεται, αλλά πάντα θα υπάρχει, επειδή η παραγωγή στον καπιταλισμό αναπτύσσεται με κίνητρο το κέρδος και όχι την κάλυψη λαϊκών αναγκών, άρα είναι αφ' ενός άναρχη, φέρνει κρίσεις, αφ' ετέρου οδηγεί στο κυνήγι της παραγωγικότητας που σημαίνει επενδύσεις σε μέσα παραγωγής που την αυξάνουν, χρησιμοποιώντας λιγότερους εργαζόμενους. Οσο για το σχεδιασμό που κάνει το κεφάλαιο, όπως αυτός ο «Μηχανισμός» που έστησε ο ΣΕΒ, είναι πρόσκαιρος (η πρόβλεψη του μηχανισμού αφορά μόνο την επόμενη επταετία) και τα αποτελέσματά του είναι αβέβαια.
Το ξεχώρισμα επαγγελμάτων και ειδικοτήτων από πλευράς του ΣΕΒ έχει συγκεκριμένο σκοπό με δύο κατευθύνσεις: Από τη μια είναι παρέμβαση στη νεολαία να κατευθυνθεί προς συγκεκριμένες ειδικότητες. Καλλιεργεί προσδοκίες και κατευθύνει τους νέους σε συγκεκριμένους τομείς για σπουδές. Ομως οι προσδοκίες εύκολα διαψεύδονται, γιατί η κρίση είναι βαθιά και «η πορεία εξόδου από την ύφεση θα είναι μακρά και επίπονη», όπως είπε ο πρόεδρος του ΣΕΒ. Επομένως, ακόμα και η επιλογή μιας από τις λεγόμενες ειδικότητες με ζήτηση, δεν εξασφαλίζει δουλειά.
Από την άλλη, δίνουν μήνυμα στην κυβέρνηση και την εκάστοτε κυβέρνηση πώς να σχεδιάζει την εκπαιδευτική της πολιτική. Δεν είναι η πρώτη φορά που το ίδιο το κεφάλαιο δίνει απευθείας τέτοιες κατευθύνσεις σχεδιασμού της εκπαίδευσης, μέσα από δικές του μελέτες και εκτιμήσεις. Το ίδιο συμβαίνει και σε επίπεδο ΕΕ και σε όλα τα αστικά κράτη. Αυτό δείχνει όμως, από άλλη μια πλευρά, ότι η εκπαίδευση στο αστικό κράτος σχεδιάζεται και αναπτύσσεται πάντα σύμφωνα με τις ανάγκες του κεφαλαίου. Δηλαδή, τα κριτήρια με τα οποία ξεχωρίζει ο ΣΕΒ και ο «Μηχανισμός» του τις ειδικότητες που θα έχουν ζήτηση, έχουν να κάνουν με το πού εκτιμά ότι θα αναπτυχθούν επιχειρήσεις με μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους και πώς θα εξυπηρετηθεί ακριβώς αυτό το κέρδος, και όχι με τις πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες της χώρας για ανάπτυξη. Ο σχεδιασμός των ειδικοτήτων που θα έπρεπε να κάνει το κράτος για την εκπαίδευση θα έπρεπε πρώτο και μοναδικό κριτήριο να έχει την ανάπτυξη της οικονομίας με γνώμονα την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών. Να, λοιπόν, γιατί ο αγώνας για μια Παιδεία που θα υπηρετεί πραγματικά τις λαϊκές ανάγκες δεν μπορεί να είναι ξεχωριστός από τον αγώνα για μια άλλη οικονομία με το λαό κυρίαρχο στα μέσα παραγωγής, στο σχεδιασμό της και τον έλεγχό της. Που θα αναπτύσσει όλες τις δυνατότητες της χώρας, θα σχεδιάζει την παραγωγή και την εκπαίδευση, άρα και την κατανομή για εργασία, με βάση αυτές τις δυνατότητες σε όφελος του λαού και όλοι θα έχουν εργασία.

Προβλήματα εξουσίας

Προβλήματα εξουσίας
Μια ακόμα είδηση από τη Γερμανία ήρθε να βάλει στη θέση τους όσους επιμένουν να ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα είναι μια ειδική περίπτωση κακοδιαχείρισης.
Η επιχείρηση κολοσσός που πτωχεύει έχει κέρδη, αλλά όχι τόσα που να ικανοποιούν τους μετόχους της καπιταλιστές. Επιλέγουν, λοιπόν, τη χρεοκοπία για να απαλλαγούν από διάφορες υποχρεώσεις και να επενδύσουν τα κεφάλαιά τους αλλού.
Η είδηση ότι κλείνει το Πράκτικερ στη Γερμανία με τη μετοχή του να χάνει ήδη το 67% της αξίας της ταρακούνησε τον ελληνικό κλάδο της εταιρείας, που έσπευσε να δηλώσει ότι η εδώ επιχείρηση όχι μόνο δεν κινδυνεύει αλλά καταγράφει και νέα κέρδη.
Είτε στη Γερμανία, είτε στην Ελλάδα η αλήθεια είναι μία: Με ή χωρίς μνημόνιο, με ή χωρίς «γραφειοκρατικές αγκυλώσεις» και άλλα τέτοια παραμύθια που λένε για την κρίση στην Ελλάδα, η κρίση είναι μία. Τον χαρακτήρα της περιγράφουν με την πράξη τους οι Γερμανοί μέτοχοι: Εφόσον τα κέρδη τους δεν είναι τα αναμενόμενα κλείνουν το μαγαζί. Να ποιος, πώς και πότε κλείνει, λοιπόν, τις επιχειρήσεις.
***
Η περιγραφή που ακολουθεί για τις πλούσιες χώρες ανήκει στην ίδια κατηγορία με την προηγούμενη. Αναδεικνύει την επίπτωση της βασικής αντίθεσης κεφαλαίου εργασίας. Οσο η χώρα - δηλαδή οι καπιταλιστές - πλουτίζουν, τόσο η άλλη χώρα - δηλαδή οι εργάτες της φτωχαίνουν. Κι αυτό δεν είναι πρόβλημα διαχείρισης, ούτε λάθος διανομής για να το λύσεις με «δίκαιη αναδιανομή». Είναι πρόβλημα εκμετάλλευσης και το λύνεις καταργώντας τους εκμεταλλευτές.
***
Οταν χρόνια πριν το ΚΚΕ εφιστούσε την προσοχή στα προβλήματα των νέων ζευγαριών, η σχετική καμπάνια έμοιαζε να 'ναι κάπως έξω απ' όσα η επικαιρότητα που κατασκευάζουν τα αστικά μέσα ενημέρωσης έδειχνε. Τώρα, το πρόβλημα καταγράφεται και στις επίσημες έρευνες. Οι νέοι δεν μπορούν να στήσουν το δικό τους σπιτικό κι όταν το στήνουν δύσκολα κάνουν παιδιά. Η σχέση με την ανεργία ευθέως ανάλογη.
***
Ολες οι εκκλήσεις για συναίνεση «ενόψει ανάπτυξης» πέφτουν στο κενό. Γιατί η πραγματικότητα δεν αφήνει περιθώρια στις αυταπάτες. Ολες οι μέχρι τώρα θυσίες αποδείχτηκε ότι πράγματι ρίχτηκαν σε ένα βαρέλι δίχως πάτο. Εκεί κατευθύνονται και οι επόμενες. Μέχρι οι εργαζόμενοι να αποφασίσουν για τη μόνη θυσία που τους αναλογεί: Αυτήν που απαιτείται στην πάλη για την ανατροπή.
***
Πόσα χρόνια κρατά αυτό το παραμύθι με το «διογκωμένο δημόσιο τομέα»; Μέχρι που έκαναν την απογραφή και είδαν ότι ήταν πολύ λιγότεροι οι δημόσιοι υπάλληλοι απ' όσους έλεγαν. Τώρα, το θέμα επανέρχεται και πάλι με ρεπορτάζ απέξω για να αποδείξει ξανά ότι αυτό που φταίει είναι οι πολλοί εργαζόμενοι. Ξέρουν ότι λένε ψέματα και καταφεύγουν σε γελοιότητες.
Η κατάσταση στο δημόσιο είναι απαράδεκτη. Το πρόβλημα όμως δεν είναι ο αριθμός των εργαζομένων. Αντίθετα. Θέλει κι άλλους για να καλυφθούν οι διευρυμένες σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες.
Αυτό που θέλει να χτυπήσει η προπαγάνδα, που μιλά για υπεράριθμους, είναι η ίδια η αντίληψη - κατάκτηση και αίτημα για μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους. Εχουν κάνει την «κινητικότητα» σημαία και μέσα απ' αυτήν θέλουν να αξιοποιούν την εργατική δύναμη όσο όποτε και όπως θέλουν.
Είναι κεντρική πολιτική της ΕΕ που θέλει τον εργαζόμενο να μεταφέρεται από επάγγελμα σε επάγγελμα από επιχείρηση σε επιχείρηση από χώρα σε χώρα, περνώντας από τη μία κατάρτιση στην άλλη χωρίς δικαιώματα και Συλλογικές Συμβάσεις, έναν φτηνό και πάντα εξαρτώμενο από το αφεντικό του εργάτη που δεν θα τολμά να σηκώσει κεφάλι στον καπιταλιστή και το κράτος του.
Στις τελευταίες εξελίξεις με το πολυνομοσχέδιο αναδεικνύεται ολόκληρο το πρόβλημα εξουσίας.

TOP READ