16 Οκτ 2012

Η Κου Κλουξ Κλαν προωθεί τη Χρυσή Αυγή


Η Κου Κλουξ Κλαν προωθεί τη Χρυσή Αυγή 





Στην επίσημη ιστοσελίδα των Ιπποτών της Κου Κλουξ Κλαν φιλοξενείται εδώ και λίγες μέρες η Χρυσή Αυγή, με αφορμή τα εγκαίνια των γραφείων της στη Νέα Υόρκη.

Στη σελίδα των “ιπποτών”, οι οποίοι είναι μία από τις οργανώσεις που φέρουν το όνομα της Κου Κλουξ Κλαν, αναφέρεται ότι η “υπερεθνικιστική παράταξη Χρυσή Αυγή εγκαινίασε τα γραφεία της στη Νέα Υόρκη για να προσεγγίσει την ελληνική διασπορά. Ενα παρακλάδι της παράταξης λειτουργεί ήδη στη Μελβούρνη της Αυστραλίας”.
Στην ανάρτηση γίνεται αναφορά σε αποτέλεσμα πρόσφατων δημοσκοπήσεων που φέρνουν τη Χρυσή Αυγή τρίτο κόμμα, αλλά δεν σχολιάζονται οι σφοδρές αντιδράσεις των Ελλήνων της Νέας Υόρκης που αντιτάχθηκαν στην παρουσία της οργάνωσης στην πόλη τους.
Οι “ιππότες” της Κου Κλουξ Κλαν έχουν ανεβάσει κείμενο από την, ανενεργή αυτή τη στιγμή, ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής στη Νέα Υόρκη.
“Σκοπός μας είναι να προωθήσουμε και να στηρίξουμε στην ελληνική διασπορά το εθνικιστικό όραμα της Χρυσής Αυγής. Πρέπει να αντισταθούμε στην πολυπολιτισμική και ανθελληνική ατζέντα της Νέας Τάξης Πραγμάτων”, γράφουν οι Χρυσαυγίτες της Νέας Υόρκης.
 left.gr
 Αναρτήθηκε από M.V.M  

Πρωτοπορεί στον αντικομμουνισμό η ΕΡΤ !


Πρωτοπορεί στον αντικομμουνισμό η ΕΡΤ ! 




Η ΕΡΤ χρησιμοποιεί «αμερικανικού» τύπου αντισοβιετική προπαγάνδα της δεκαετίας του '50 !

 Η λυσσασμένη επίθεση του κεφαλαίου στο λαό δε συνοδεύεται μόνο από την καταστολή στους δρόμους, αλλά και από την καταστολή της σκέψης. Στο πλαίσιο αυτό, η ΝΕΤ μετέδωσε την περασμένη Τετάρτη σε επανάληψη - προφανώς για να το εμπεδώσουμε - το αντισοβιετικό, αντικομμουνιστικό οπτικοακουστικό «πόνημα» υπό τον τίτλο «Γκούσταβ Κλούτσις - Η άνοδος και η πτώση ενός καλλιτέχνη».


 Υποτίθεται ότι το δραματοποιημένο «ντοκιμαντέρ» αφορούσε στη ζωή, στο έργο και το θάνατο του Σοβιετικού, λετονικής καταγωγής, καλλιτέχνη Γκούσταβ Γουστάβοβιτς Κλούτσις, επιφανούς εκπροσώπου της επαναστατικής καλλιτεχνικής πρωτοπορίας της δεκαετίας του '20, κονστρουκτιβιστή και εκ των θεμελιωτών και πρωτοπόρων της τέχνης του φωτομοντάζ. Λέμε «υποτίθεται», διότι στην πραγματικότητα, η ταινία του επίσης Λετονού σκηνοθέτη, Πέτερις Κρίλοβς, ποσώς ενδιαφέρεται για τον καλλιτέχνη. Απλώς, χρησιμοποιεί το γεγονός της καταδίκης του στα τέλη της δεκαετίας του '30 (αποκαταστάθηκε αργότερα από το κράτος), για να εξαπολύσει τη γνωστή, μαύρη - όσο και παλιά αλλά «ξαναζεσταμένη» - προπαγάνδα περί των «δεκάδων εκατομμυρίων» νεκρών από το «ολοκληρωτικό» καθεστώς της ΕΣΣΔ.



 Το θέμα, όμως, δεν είναι μόνο η «αμερικανικού» τύπου αντισοβιετική προπαγάνδα της δεκαετίας του '50, αλλά η χρησιμοποίησή της από το κρατικό κανάλι. Το οποίο, όμως, δεν έμεινε μόνο στην προβολή, αφού η ΕΡΤ «φιγουράρει» ως ένας από τους παραγωγούς του εν λόγω «δημιουργήματος», μαζί με λετονικό και γαλλικό στούντιο!
 Επειδή, λοιπόν, φαίνεται ότι στην Αγία Παρασκευή είναι ιδιαίτερα «ευαίσθητοι» με τις Βαλτικές χώρες, να τους ενημερώσουμε ότι τον περασμένο Μάη, στη Λετονία, χώρα - μέλος της «δημοκρατικής» και «πλουραλιστικής» ΕΕ και πατρίδας του σκηνοθέτη, δόθηκαν μαθήματα «πατριωτισμού» και «ιστορίας» από υποστηρικτές των φασιστικών λεγεώνων των Ες Ες σε 3χρονα και 4χρονα παιδιά παιδικού σταθμού. Ντυμένοι με τις στολές των λετονικών λεγεώνων, απόγονων των χιτλερικών Ες Ες ...παρουσίασαν στα παιδάκια όπλα, ρούχα και εξοπλισμό των αποβρασμάτων της λετονικής ναζιστικής λεγεώνας των SS και στη συνέχεια τα άφησαν να τα επεξεργαστούν.
 Τους λέμε, επίσης, ότι στη Λετονία απαγορεύεται η δράση του Κομμουνιστικού Κόμματος, η χρήση συμβόλων και επιχειρείται με κάθε τρόπο η παραχάραξη της Ιστορίας. Εκεί η βουλή έχει ήδη αποκαταστήσει επίσημα τα Ες Ες, απονέμοντας συντάξεις στα επιζώντα μέλη τους, ενώ η 16 Μάρτη (επέτειος της πρώτης επιχείρησης των λετονικών Ες Ες κατά των στρατευμάτων του Κόκκινου Στρατού) έχει καθιερωθεί ως «ημέρα του Λετονού στρατιώτη».

 Γιατί «κάτι» μας λέει ότι η ΕΡΤ δεν πρόκειται να δώσει χρήματα για την παραγωγή τέτοιων ντοκιμαντέρ;


 ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

 Κόκκινη προπαγάνδα εκτοξεύθηκε από  yiok-yiok

αυτό - λέει ο ΣΥΡΙΖΑ - είναι «αριστερή» πολιτική...


«Απ' τα τσακάλια
δε γλιτώνεις
με ευχές ή παρακάλια»
Κώστας Βάρναλης
Η «Δανειακή Σύμβαση» και ο ΣΥΡΙΖΑ
Η αλχημεία είναι προφανής:
Αλλο πράγμα είναι το Μνημόνιο - λέει ο ΣΥΡΙΖΑ - κι άλλο πράγμα είναι η Δανειακή Σύμβαση!
Το πρώτο - λέει ο ΣΥΡΙΖΑ - θα το ακυρώσουμε (;). Τη δεύτερη θα την επαναδιαπραγματευτούμε.
*
Αλλά:
Εκεί είναι, σελίδα 59, παράγραφος 8 της Δανειακής Σύμβασης και του Μνημονίου, που απερίφραστα αναφέρεται:
«Η διαθεσιμότητα αυτής της Σύμβασης Χρηματοδοτικής Διευκόλυνσης εξαρτάται από τη συμμόρφωση της Ελλάδας με τα μέτρα που εκτίθενται στο Μνημόνιο...»!
Δηλαδή - παρά τα όσα ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ - το Μνημόνιο και η Δανειακή είναι ένα πράγμα. Είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος.
*
Επιπλέον:
Αυτή η Δανειακή Σύμβαση είναι που απερίφραστα θέτει την Ελλάδα (άρθρο 13, παράγραφος 1, σελ. 86) υπό το «αγγλικό δίκαιο» και συγκεκριμένα αναφέρει:
«Η Παρούσα Σύμβαση και κάθε εξωσυμβατική αξίωση που γεννάται σε σχέση με αυτή θα διέπονται και θα ερμηνεύονται σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο»!
*
Εκεί είναι (άρθρο 13, παράγραφος 2, σελ. 86) που η Ελλάδα τίθεται υπό την
«αποκλειστική αρμοδιότητα των δικαστηρίων του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου»!
*
Εκεί είναι (αρθρο 13, παράγραφος 4, σελ. 86-87 της Δανειακής Σύμβασης) όπου αναφέρεται το εξής καταπληκτικό:
«Το Δικαιούχο Κράτος Μέλος και η Τράπεζα της Ελλάδος παραιτούνται με την παρούσα αμετάκλητα και ανεπιφύλακτα από κάθε δικαίωμα ασυλίας που ήδη έχουν ή μπορεί να δικαιούνται σε σχέση με τους ίδιους και τα περιουσιακά τους στοιχεία έναντι δικαστικών ενεργειών σχετικά με την παρούσα Σύμβαση, συμπεριλαμβανομένων ενδεικτικά από κάθε δικαίωμα ασυλίας έναντι άσκησης αγωγής, έκδοσης δικαστικής απόφασης ή άλλης διάταξης, κατάσχεσης, εκτέλεσης ή ασφαλιστικού μέτρου και έναντι κάθε εκτέλεσης ή αναγκαστικού μέτρου σε βάρος περιουσιακών τους στοιχείων στο μέτρο που αυτό δεν απαγορεύεται από αναγκαστικό νόμο»!
*
Τι μας λέει, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ;
Οτι αυτό το ανεπανάληπτο όργιο που λέγεται «Δανειακή Σύμβαση»,
με το οποίο η Ελλάδα τίθεται υπό το αγγλικό δίκαιο (!),
με το οποίο η Ελλάδα «απαλλάσσεται» από τα ...βάρη κάθε έννοιας ανεξαρτησίας και κυριαρχίας,
με το οποίο η Ελλάδα «παραιτείται» κάθε ασυλίας της περιουσίας της έναντι των δανειστών,
αποτελεί - κατά τον ΣΥΡΙΖΑ - ένα πλαίσιο που δεν είναι απορριπτέο, δεν είναι καταγγελτέο, δεν είναι ακυρωτέο!
Αντίθετα αυτό το έκτρωμα ο ΣΥΡΙΖΑ το θέλει γιατί, όπως λέει, σε αντίθεση με το Μνημόνιο που είναι «κακό», η «Δανειακή» είναι «καλή» και «συζητήσιμη», ως εκ τούτου ο ΣΥΡΙΖΑ τη ...διαπραγματεύεται.
Κι αυτό - λέει ο ΣΥΡΙΖΑ - είναι «αριστερή» πολιτική...

ΣΥΡΙΣΟΚ





«Αυτό που ονομάζει ο κ. Παπαδόπουλος και το ΚΚΕ λαϊκή εξουσία είναι ανατροπή του καπιταλισμού


. Εμείς τώρα ψάχνουμε να δούμε αν υπάρχει τρόπος - ποτέ εγώ δεν μίλησα για εύκολο δρόμο, ποτέ και ούτε θα μιλήσω - αν κάτι μπορούμε να κάνουμε με το σημερινό αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων. Εμείς λοιπόν αξιοποιούμε συνειδητά, κ. Παπαδόπουλε, μια δευτερεύουσα αντίθεση του συστήματος, ενδοκαπιταλιστική. Ο Ομπάμα, η Αμερική του Ομπάμα, η Κίνα και η Ρωσία και το μεγαλύτερο μέρος της  Ευρώπης θέλουν να σταματήσει η λιτότητα. Η Μέρκελ και ένα μπλοκ δυνάμεων θέλουν να συνεχίσει η λιτότητα. Εμείς παίζουμε σε αυτήν την αντίθεση. Δεν κοροϊδεύουμε κανέναν. Γι' αυτό, κι αν θέλετε, ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται πρωτοσέλιδο στους Financial Times. Υπάρχει, λοιπόν, μια παγκόσμια σύγκρουση: Συνέχιση της λιτότητας, όπως λέει η Μέρκελ ή ανατροπή της λιτότητας; Εξηγώ, λοιπόν, ότι η στρατηγική μας - την έχουμε μελετήσει - ακουμπάει σε αυτήν την αντίθεση και χωρίς αυταπάτες. Ξέρουμε ότι αυτοί μπορεί σήμερα να σπρώξουν αυτό το ρεύμα και αύριο...» (Γ. Δραγασάκης, ΑΝΤ1, 24/05/2012).
Το προηγούμενο απόσπασμα δεν είναι κωλοτούμπα, αποδεικνύει τον πραγματικό χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα που είναι συμβιβασμένο με το σημερινό συσχετισμό δυνάμεων, με την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τη στρατηγική του κεφαλαίου και σήμερα διεκδικεί ρόλο στη διακυβέρνηση της χώρας. Είναι σαφές... μας καλούν να διαλέξουμε με ποιο ιμπεριαλιστικό μπλοκ θα πάμε, επειδή δήθεν το ένα είναι υπέρ της λιτότητας και το άλλο εναντίον... Να πάμε, λοιπόν, με τις ΗΠΑ ενάντια στη Γερμανία - λες και ο Ομπάμα στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν εφαρμόζει πολιτική πτώχευσης του λαού του - ...κάτω από τον ψευδεπίγραφο τίτλο «αξιοποίηση των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων». Δεν είναι πρώτη φορά που ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ παίρνει τέτοια θέση, καλεί το λαό να διαλέξει ιμπεριαλιστή, όπως έκανε παλιότερα, όταν πρόβαλλε την ΕΕ του Σρέντερ και του Ζοσπέν ως αντίπαλο δέος στις ΗΠΑ του Μπους...

Ποια είναι η εμπειρία από «αριστερές» κυβερνήσεις στην Ευρώπη;
Πολύς λόγος γίνεται μπροστά στις εκλογές ειδικά από τον ΣΥΡΙΖΑ για τις «αριστερές κυβερνήσεις» που στο πλαίσιο της ΕΕ και της εξουσίας των μονοπωλίων, δήθεν θα πάρουν μέτρα που θα ανακουφίζουν τα λαϊκά στρώματα. Η εμπειρία, ωστόσο, της «κεντροαριστεράς» σε Γαλλία και Ιταλία είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτική και διδακτική για την κατάντια ιστορικών Κομμουνιστικών Κομμάτων που σταδιακά μεταλλάχτηκαν και ενσωματώθηκαν στο σύστημα και τη διαχείρισή του, απογοητεύοντας τους εργαζόμενους.
Το Γαλλικό ΚΚ συνεργάστηκε στην κυβέρνηση του σοσιαλιστή Μιτεράν, παίρνοντας και υπουργεία το διάστημα από το 1981 - 1984 και συνέβαλε σε αντιλαϊκά μέτρα. Συνεχώς στήριζε τις σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις με συνεργασίες σε όλα τα επίπεδα και στην κυβέρνηση του Ζοσπέν 1997 - 2002, είχε υπουργεία. Η παραπέρα ιδιωτικοποίηση των τηλεπικοινωνιών της «Φρανστέλεκομ» προχώρησε γοργά σε αυτή τη διακυβέρνηση, ταυτόχρονα αιτήματα των εργαζομένων για καλύτερες συνθήκες δουλειάς, συνάντησαν τοίχο, πιο χαρακτηριστική η μεγάλη απεργία στις μεταφορές, που παρεμπιπτόντως ο υπουργός ήταν από το Γαλλικό ΚΚ. Οσο για το λεγόμενο «35ωρο» που παρουσιάστηκε το 2000 ως μεγάλη αλλαγή (και από ντόπιες οπορτουνιστικές δυνάμεις) αυτό ουσιαστικά που σήμανε ήταν μεγαλύτερη εντατικοποίηση της εργασίας και εκμετάλλευση των εργαζομένων, κατάργηση διαλειμμάτων, επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, «ζεστό χρήμα» στο κεφάλαιο από τις επιδοτήσεις για 5 χρόνια εφαρμογής του νόθου «35ωρου».
Αυτή ήταν η τραγική εμπειρία που βίωσαν οι εργαζόμενοι και τη χρέωσαν και στους κομμουνιστές. Επίσης, το ΓΚΚ ανέχτηκε την εξαπόλυση της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στη Γιουγκοσλαβία και έφτασε να ψηφίζει στις εκλογές του 2002 με ηγεσία του Ρομπέρ Υ, μαζί με τους σοσιαλδημοκράτες τον δεξιό Σιράκ για να μη βγει ο ακροδεξιός Λεπέν. Αυτή η στάση του κατ' όνομα ΚΚ το οδήγησε στην απαξίωση, στο να ταυτίζεται από τους λαϊκούς ανθρώπους με το πέρασμα της αντιλαϊκής πολιτικής, με την καθιέρωση του δήθεν μονόδρομου της ΕΕ. Ολα αυτά οδήγησαν στην υποχώρηση του εργατικού κινήματος, στο πέρασμα στις γραμμές του της ταξικής συνεργασίας και τελικά στον αφοπλισμό του, στο μεγαλύτερο μέρος του. Και στη συντηρητικοποίηση.
Στην Ιταλία, η πορεία ήταν αντίστοιχη. Η διάλυση του Ιταλικού ΚΚ, μετά τις ανατροπές του 1990, οδήγησε σύντομα στο εγχείρημα της «κεντροαριστεράς». Φυσικά, το λεγόμενο «ευρωκομμουνιστικό» ρεύμα πριν από δεκαετίες είχε συμβάλει στον αφοπλισμό της εργατικής τάξης και να την οδηγήσει στον ολέθριο δρόμο της ταξικής συνεργασίας. Πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα οι κυβερνήσεις Πρόντι το '96 και Ντ' Αλέμα το '99 που στήριξαν τα κόμματα που προέκυψαν από τη διάλυση του Ιταλικού ΚΚ (Κομμουνιστική Επανίδρυση και Κόμμα Ιταλών Κομμουνιστών). Τι έκανε η κυβέρνηση Πρόντι; Διατήρησε όλους τους νόμους που είχε ψηφίσει η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι. Υποσχέθηκε ότι θα αποσύρει τον ιταλικό στρατό από το Αφγανιστάν, αλλά τον διατήρησε εκεί. Αύξησε κατά δύο χρόνια τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και μείωσε τις συντάξεις. Μάλιστα, διενήργησε και δημοψήφισμα (τύπου... συμμετοχικής δημοκρατίας), όπου με εκβιαστικά διλήμματα έβαλαν τους εργάτες να ψηφίσουν υπέρ!! Ετσι ξαναήρθε στο προσκήνιο η κεντροδεξιά του Μπερλουσκόνι.
Αυτή είναι η συμβολή των «αριστερών» στη διαχείριση του καπιταλισμού, να αποκοιμίζουν εργατικές συνειδήσεις. Πρώτα υπό την ηγεσία του Φάουστο Μπερτινότι και πρώην προέδρου του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (που σήμερα πρόεδρός του είναι ο πρόεδρος του Γαλλικού ΚΚ και αντιπρόεδρος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Α. Τσίπρας) και στη συνέχεια με όλα τα σχήματα που επιλέχτηκαν στη συνεργασία με σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις.
Την ίδια «ξινισμένη» σούπα προτείνουν σήμερα στους εργαζόμενους με την κυβέρνηση της «αριστεράς». Σε αυτό το ξαναπαιγμένο έργο που πλήρωσαν ακριβά οι εργάτες, αυτοί που έχουν ενσωματωθεί στο εκμεταλλευτικό σύστημα, που ονειρεύονται «δίκαιο καπιταλισμό», προτείνουν να συμμετέχει και το ΚΚΕ. Ομως το ΚΚΕ δεν καλεί το λαό να παλέψει κάτω από σημαίες διαχείρισης του καπιταλισμού, αντίθετα από αυτούς, δεν παλεύει για τον «εξανθρωπισμό» της βαρβαρότητας, μέσα στην ΕΕ και με πολιτική υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά για την ανατροπή του. Προβάλλει στους εργαζόμενους ότι με το κεφάλαιο και τους οργανισμούς του, όχι μόνο δεν υπάρχουν φιλολαϊκές λύσεις, αλλά το αντίθετο, χαντάκωμα και τσάκισμα της ζωής τους. Θέλει το λαό πρωταγωνιστή, το λαό στην εξουσία με τα μέσα παραγωγής στα χέρια του. Σε αυτήν τη διακυβέρνηση, το ΚΚΕ θα πρωταγωνιστήσει σε προσφορά και θυσίες



Μαδρίτη, Ισπανία Μιζέρια κάτω από τις γέφυρες


Μαδρίτη, Ισπανία Μιζέρια κάτω από τις γέφυρες 


 Τριάντα χρόνια έκανε για να ολοκληρωθεί πλήρως ο εσωτερικός περιφερειακός δρόμος στην Μαδρίτη, αφότου ξεκίνησε η κατασκευή του στην δεκαετία του Εξήντα. Ανάμεσα στο 2005 και στο 2008, έγιναν σημαντικά έργα αναβάθμισης με την υπογειοποίηση τμημάτων του στην νότια πλευρά και έτσι τώρα ο Μ-30, είναι ένα μεγάλο δακτυλίδι γύρω από τον πυρήνα της ισπανικής πρωτεύουσας, ο δρόμος με την πιο πυκνή κίνηση στην πόλη, που παρά τις πολλές λωρίδες κυκλοφορίας γνωρίζει ορισμένες ώρες της ημέρας αφόρητα μποτιλιαρίσματα. Διασχίζοντας τον, ο επισκέπτης μπορεί να δει αρκετά γνωστά σημεία της πόλης, να περάσει κάτω από το στάδιο Βιθέντε Καλντερόν και να αντικρίσει από κοντά τα 231 μέτρα του πανύψηλου πύργου της ραδιοτηλεόρασης, το «γλιφιτζούρι», όπως το αποκαλούν οι Μαδριλένοι εξαιτίας του σχήματος του. Αυτό που δεν θα δει όμως είναι η μιζέρια που κρύβεται ειδικά τις νύχτες κάτω από τις μεγάλες γέφυρες του δρόμου κυρίως στα νότια και τα ανατολικά σημεία του δρόμου. Και αυτό γιατί εδώ και καιρό αυτά τα μέρη που την ημέρα γίνονται μεγάλα υπαίθρια πάρκινγκ , το βράδυ μετατρέπονται σε αυτοσχέδια χωριά αστέγων, με σκηνές και άλλες πρόχειρες κατασκευές.

Γέφυρες όπως η Βαγιέκας, η Κοσταρίκα, η Αμέρικα, η Βέντας και η Μπανταχόθ αποτελούν τα αγαπημένα μέρη αρκετών ισπανών και μεταναστών αστέγων. Παλιότερα οι πιο πολλοί ήταν Ρουμάνοι και ντόπιοι τσιγγάνοι που έλεγχαν τα παρκαρίσματα αλλά τώρα όλο και περισσότεροι Ισπανοί έρχονται δίπλα τους, διεκδικώντας χώρο και ευκαιρίες στις δουλειές του ποδαριού. Το κύμα των καινούριων κατοίκων μεγαλώνει ημέρα με την ημέρα, με ρυθμούς πρωτοφανείς, ένδειξη πως στην ισπανική πρωτεύουσα η φτώχεια απλώνεται σαν επιδημία, τους τελευταίους μήνες. Γι αυτό και η τελευταία έκθεση της Caritas που έπεσε σαν βόμβα στα επίσημα μέσα ενημέρωσης, δεν σόκαρε αυτούς που ξέρουν και παρατηρούν αυτά που συμβαίνουν κάτω από τις γέφυρες άλλα και στις λαϊκές συνοικίες της πόλης. 
Η καθολική Caritas, μια ναυαρχίδα του κόσμου των δυτικών ΜΚΟ και κάθε άλλο παρά αντικαθεστωτική στην ετήσια έκθεση της για την φτώχεια στην Ισπανία αποκάλυψε εντυπωσιακά στοιχεία για το κύμα της μιζέριας που κατακλύζει την χώρα, συμπεραίνοντας πως η κατάσταση έχει γυρίσει στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Από το 2007 η οργάνωση υπερδιπλασίασε τον αριθμό των ανθρώπων που υποστηρίζει με φαγητό και αλλά προγράμματα ενίσχυσης , ξεπερνώντας το ένα εκατομμύριο εγγεγραμμένους στους καταλόγους της σε όλη την χώρα. Στην έκθεση υπογραμμίζεται πως η Ισπανία βρίσκεται στην κορυφή των ευρωπαϊκών χωρών με τους πιο πολλούς φτωχούς, δίπλα στην Σλοβακία, στην Ρουμανία, στην Λιθουανία , στην Πορτογαλία και στην Ελλάδα και οι ρυθμοί αύξησης είναι οι ψηλότεροι στην Ευρώπη. Πάνω από ένδεκα εκατομμύρια Ισπανοί βρίσκονται σε κίνδυνο να περάσουν τα επίσημα όρια της φτώχειας και να προστεθούν στο ήδη ¼ των νοικοκυριών που ζούνε ήδη σε συνθήκες ένδειας. Ταυτόχρονα επισημαίνεται η διευρυνόμενη ανισότητα στους ρυθμούς φτωχοποίησης ανάμεσα στις περιφέρειες, με την Εξτρεμαδούρα να είναι πιο φτωχή από την Ρουμανία και να ακολουθούν η Ανδαλουσία, η Μούρθια και τα Κανάρια. Η Μαδρίτη, η Αραγονία και η χώρα των Βάσκων ακολουθούν κατά πόδας και μόνο η Ναβάρα δείχνει να φτωχαίνει πιο αργά και λιγότερο σε σχέση με το εθνικό μέσο όρο . Πιο σοκαριστική όμως από όλα υπήρξε η ανακοίνωση του ισπανικού Ερυθρού Σταυρού, ο οποίος αποφάσισε πως ο φετινός έρανος την ημέρα της σημαίας θα γίνει για τους Ισπανούς φτωχούς. Άλλες χρονιές η «Ντία ντε λα Μπαντερίτα» της οποίας κορυφαίες εθελόντριες είναι η βασίλισσα Σοφία, η πριγκίπισσα Έλενα και η πριγκίπισσα της Αστούριας ήταν αφιερωμένη σε κάποια χώρα του Τρίτου Κόσμου, όπως η Αϊτή! 


Σύμφωνα με την «Ελ Παις», το εντιτόριαλ της οποίας στις 23 του Σεπτέμβρη, επισημαίνει το κίνδυνο της χρόνιας και αμετάκλητης φτώχειας και περιθωριοποίησης οι σημερινοί νεόπτωχοι Ισπανοί, είναι σε χειρότερη μοίρα από τους απόκληρους των προηγούμενων δεκαετιών, πιο φτωχοί σε σχέση με τις ανάγκες και το κόστος της ζωής και δίχως να υπάρχει το κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας των παλιών καιρών.

ΔΕΙΤΕ ένα βίντεο από το ισπανικό ABC, για την ζωή κάτω από τις γέφυρες του Μ-30 http://www.abc.es/videos-otros/20120615/vida-bajo-puentes-madrid-1690489735001.html 


ΔΙΑΒΑΣΤΕ την έκθεση της Caritas http://www.hispanidad.com/imagenes/VII%20Informe_caritas_set12.pdf και το άρθρο της Ελ Παις 
http://elpais.com/elpais/2012/09/22/opinion/1348342823_582855.html


πηγή: Αθέατος Κόσμος
 Κόκκινη προπαγάνδα εκτοξεύθηκε από  yiok-yiok  

παρενθεση...χα


Όταν ο Θεός δημιούργησε τον γάιδαρο του είπε: 
- "Θα δουλεύεις από το πρωί έως το βράδυ και θα κουβαλάς βαριά πράγματα στην πλάτη σου. Θα τρως χόρτο και θα έχεις πολύ λίγη νοημοσύνη. Θα ζεις 50 χρόνια." 
Τότε ο γάιδαρος του απάντησε: 
- "50 χρόνια τέτοια ζωή είναι πολύ σκληρό. Δώσε μου μόνο 30 χρόνια. Έτσι και έγινε!" 
Μετά ο Θεός δημιούργησε το σκύλο και του είπε: 
- "Σαν σκύλος θα φυλάς την ιδιοκτησία του ανθρώπου και θα είσαι ο πιο αφοσιωμένος φίλος του. Θα τρως ότι περισσεύει από τον άνθρωπο και θα ζεις 25 χρόνια!" 
Τότε ο σκύλος του απάντησε: 
- "Θεέ μου, 25 χρόνια τέτοια ζωή δεν αντέχεται. Δώσε μου μόνο 10 χρόνια. Έτσι και έγινε!"
Μετά ο θεός δημιούργησε τον πίθηκο και του είπε: 
- "Θα πηδάς απο δέντρο σε δέντρο και θα συμπεριφέρεσαι σαν βλάκας. Θα κάνεις τον γελωτοποιό και Θα ζεις 20 χρόνια." Τότε ο πίθηκος του απάντησε: 
- "Θεέ μου, 20 χρόνια σαν γελωτοποιός του κόσμου πάει πολύ. Δώσε μου μόνο 10 χρόνια!" Έτσι και έγινε! Τελικά ο θεός δημιούργησε τον άντρα και του είπε: 
- "Είσαι άντρας, το μόνο λογικό ον που θα κατοικεί στη γη. Θα χρησιμοποιείς τη νοημοσύνη σου για να επιβάλλεσαι στα αλλά δημιουργήματα. Θα εξουσιάζεις τη γη και θα ζεις για 20 χρόνια!" 
Τότε ο άντρας του απάντησε: 
- "Θεέ μου, να είμαι άντρας μόνο 20 χρόνια δεν αρκεί. Δώσε μου σε παρακαλώ τα 20 χρόνια που άφησε ο γάιδαρος, τα 15 χρόνια που άφησε ο σκύλος και τα 10 χρόνια που άφησε ο πίθηκος." Έτσι και έγινε! 
Από τότε ο άντρας ζει 20 χρόνια σαν άντρας, μετά παντρεύεται και ζει 20 χρόνια σαν γάιδαρος και από το πρωί ως το βράδυ κουβαλάει βάρη. Μετά αποκτά παιδιά και ζει 15 χρόνια σαν σκύλος φρουρώντας το σπίτι και την περιουσία του και τρώγοντας ότι περισσεύει από την οικογένεια, και αφού γεράσει και ζει σαν πίθηκος, συμπεριφέρεται σαν βλάκας και κάνει τον γελωτοποιό στα εγγόνια του. 
Έτσι δεν είναι???

Κανένα κλάμα, μόνο οργάνωση της αντεπίθεσης



Κανένα κλάμα, μόνο οργάνωση της αντεπίθεσης
Λίγο πριν πιάσουν πάτο και οι τελευταίοι, ο αστικός Τύπος προσπαθεί να εμφανίσει φιλολαϊκό πρόσωπο.
Αυτοί που κλαίνε είναι οι ίδιοι που σε άλλες στήλες εξηγούν ότι είναι ακριβοί οι Ελληνες εργάτες. Πρόκειται για κροκόδειλους που κλαίνε τώρα που οι αποφάσεις έχουν ήδη παρθεί.
Ειδικά για το συγκρότημα Λαμπράκη ισχύει της υποκρισίας το ανάγνωσμα. Αφού πρωταγωνίστησαν να γίνει ζούγκλα το εργασιακό τοπίο, τώρα δήθεν διαμαρτύρονται.
***
Αυτή η δημοσιογραφία είναι νύχι - κρέας με την εξουσία των μονοπωλίων.
Είναι αυτοί που παρουσιάζουν τις κυβερνητικές αποφάσεις σα να 'ναι ένα φυσικό φαινόμενο που όλοι οφείλουμε να το δεχτούμε και την ίδια ώρα καταγράφουν για λόγους «αντικειμενικότητας» ότι ο κόσμος στενάζει.
Η πραγματικότητα που τους αναγκάζει να παίζουν σε δύο ταμπλό είναι απλή: Ο κόσμος δεν έχει να πληρώσει άλλο. Αυτό που θέλουν να προλάβουν είναι την απόφαση των ανθρώπων συνειδητά να μην πληρώσουν.
Γι' αυτό πλασάρουν σαν ευκαιρία τις δήθεν διευκολύνσεις της κυβέρνησης για όσους δεν έχουν να πληρώσουν ούτε καν το ελάχιστο των 100 ευρώ, κι αυτοί πλέον είναι πολλοί, πάρα πολλοί...
Νωπές οι αντιφάσεις: Αυτοί που καλούν την κυβέρνηση, δήθεν, να μην πειθαρχήσει στις αξιώσεις της τρόικας, είναι οι ίδιοι που αξιώνουν από τους εργάτες να πειθαρχήσουν στην αστική νομιμότητα. Το ενδιαφέρον τους για τα πάθη του λαού είναι κάλπικο.
***
Κανένας να μην ψαρώσει για τα χρέη στην εφορία και τις απειλές για κατασχέσεις, τουλάχιστον αυτοί που έχουν μόνο το μεροκάματό τους (και χωρίς τις ρυθμίσεις, αν βάζεις στο ταμείο έστω και 10 ευρώ ο λογαριασμός θεωρείται εξυπηρετούμενος και δεν ξεκινάει διαδικασία κατασχέσεων). Τα σχετικά ρεπορτάζ στοχεύουν να τρομοκρατήσουν τον κόσμο έτσι που να τρέχει στις εφορίες για να εισπράξει το κρατικό ταμείο άμεσα χρήμα. Υπάρχει κάποιος λόγος να ανταποκριθούμε σε κάτι τέτοιο όταν πλέον γνωρίζουμε ότι το κρατικό ταμείο μαζεύει χρήμα για να το διαθέσει σε πέντε έξι καπιταλιστές; Κανένας τέτοιος λόγος. Οι εργάτες δεν χρωστάνε, τους χρωστάνε.
***
Οταν ακούγαμε χτες το πρωί την Χριστοφιλοπούλου του ΠΑΣΟΚ στον «Σκάι» να δηλώνει ότι τα καλέσματα ανυπακοής είναι καλέσματα σε ανομία και ως τούτου παράνομα, δεν είχαμε διαβάσει ακόμα τον Πρετεντέρη στα «Νέα» που έγραφε το ίδιο με τις ίδιες λέξεις. Οταν αργότερα διαβάσαμε και τον Μανδραβέλη στην «Καθημερινή» να διακηρύσσει ότι τους φασίστες τους δημιουργεί η αριστερή ανομία, έδεσε το γλυκό.
Δουλεύουν με καρμπόν κάθε μέρα, αυτό το ξέραμε. Οτι δεν κρατάνε τα προσχήματα το μαθαίνουμε κάθε μέρα. Επιβεβαιώνουν ότι το δημιούργημα της αστικής τάξης, η «Χρυσή Αυγή», δε στήθηκε γενικά ως μια εφεδρεία, αλλά για να είναι το χρήσιμο άλλοθι για να χτυπήσουν άμεσα το εργατικό κίνημα.
Απέναντι στην αστική διδασκαλία νομιμότητας, των παράνομων για τους εργάτες νόμων που τους δίνουν μισθούς εξαθλίωσης, τους αφαιρούν τη σύνταξη, τις υπηρεσίες Υγείας - Πρόνοιας, τους στέλνουν στην ανεργία, στους νόμους που όταν δε βολεύουν τους αστούς τους παραβιάζουν οι ίδιοι, την παρανομία με τους νόμους των αστών των ίδιων των αστών όπως ο υπουργός Εργασίας που κατάργησε την εργοδοτική εισφορά σε ΟΕΚ - ΟΕΕ χωρίς να τη νομοθετήσει, έχουμε να αντιτάξουμε την οργάνωση της πάλης των εργατών που θα σαρώσει την εξουσία των μονοπωλίων και το πολιτικό προσωπικό της, μαζί και τη «Χρυσή Αυγή».
Τ' άλλα όλα είναι λόγια για να περνά από πίσω το χτύπημα των εργατών. Και σ' αυτό το χτύπημα δεν κεντρώνουν βέλη μόνο οι ακροδεξιοί αλλά και διάφοροι «ιζνογκούντ» που βρίσκουν εύκολη διέξοδο στο αντιφασιστικό μέτωπο, για να καλύψουν το γεγονός ότι κάνουν τα πάντα για να μη μετέχουν οι εργάτες στο αντιμονοπωλιακό μέτωπο.
Ασχετο: Την επόμενη φορά που κάποιος θα σου προσφέρει ένα «στικάκι» για εξυπηρέτηση, να θυμάσαι πως ακόμα κι ένα στικάκι μπορεί να 'ναι ένας χαφιές που σε ακολουθεί. Στις νέες τεχνολογίες υπάρχουν καταπληκτικά εργαλεία, αλλά μην ξεχνάς πως η ιδιοκτησία ανήκει στον αντίπαλο.

Γιατί και πώς χρησιμοποιούν τη «Χρυσή Αυγή»


Γιατί και πώς χρησιμοποιούν τη «Χρυσή Αυγή»
Η διασύνδεση και η στήριξη της «Χρυσής Αυγής» από κεφαλαιοκράτες ή ακόμα και δυνάμεις (πολιτικές ή/και οικονομικές) από το εξωτερικό είναι δεδομένες. Τα δουλεμπορικά της γραφεία που στέλνουν πάμφθηνους εργάτες στους καπιταλιστές αυτό δείχνουν. Σύμφωνα δε με δημοσιεύματα, μερίδα επιχειρηματιών πιστεύουν πως η «Χρυσή Αυγή περιόρισε κατά πολύ τον αριστερό ακτιβισμό, με ορατά αποτελέσματα στη λειτουργία των επιχειρήσεων του κέντρου της Αθήνας. "Αφού δεν υπάρχει αστυνομία, να μία...", έλεγε σε γεύμα στο Χίλτον γνωστός βιομήχανος τροφίμων». Ταυτόχρονα, μιλά, π.χ., για αναπροσανατολισμό της εξωτερικής πολιτικής προς τη Ρωσία. Βεβαίως, αυτά όχι μόνο δεν αντιβαίνουν στην κατάταξη αυτής της οργάνωσης στο χώρο του εθνικοσοσιαλισμού, αλλά συνάδουν με τα ιστορικά προηγούμενα. Η «Χρυσή Αυγή» έχει πολιτική πρόταση για την «εθνική ανάπτυξη», που στηρίζεται στην εκτίμηση ότι η Ελλάδα διαθέτει σημαντική γεωστρατηγική θέση και πλουτοπαραγωγικές πηγές (προβάλλονται τα ανεξερεύνητα κοιτάσματα νότια της Κρήτης και στο θαλάσσιο χώρο μέχρι την Κύπρο) που δεν αξιοποιούνται λόγω του ότι οι πολιτικές ηγεσίες που κυβερνούν είναι «υπηρέτες ξένων συμφερόντων».
Οι θέσεις που προβάλλει η «Χρυσή Αυγή» εδράζονται στην άνοδο του εθνικισμού που προωθήθηκε συστηματικά από τμήματα αστικών δυνάμεων τα οποία αντιτάχθηκαν στο μείγμα διαχείρισης της κρίσης με τη μορφή των μνημονίων, διαμορφώνοντας την αντίληψη της Ελλάδας που είναι υπό κατοχή, που έχασε την εθνική της ανεξαρτησία, που είναι προτεκτοράτο της τρόικας. Αντιλήψεις που καλλιέργησαν συστηματικά όλοι οι φορείς του «αντιμνημονιακού ρεύματος» σε όλες τις εκδοχές τους και τις οποίες ενίσχυσε με τη στάση του και ο οπορτουνισμός. Ακόμα και αν ορισμένα ευρύτερα λαϊκά στρώματα δε συντάσσονται με τη «Χρυσή Αυγή», βλέπουν με συμπάθεια ή με ανεκτικότητα τις θέσεις και τη δράση της ενάντια στο «προδοτικό» σύστημα που μας έφθασε ως εδώ. Η «Χρυσή Αυγή» δυναμώνει στο λεγόμενο εθνικιστικό χώρο, έχει δυνατότητα να συγκεντρώνει δυνάμεις από ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., ΠΑΣΟΚ, Καμμένο, αλλά και κάπως ευρύτερα, ως δήθεν αντισυστημική δύναμη. Ας μην ξεχνάμε ότι το σύνθημά της «Η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες» ήταν σύνθημα του ΠΑΣΟΚ στις 10ετίες '70 - '80.
***
Η «Χρυσή Αυγή» είναι κομμάτι και κόμμα του αστικού πολιτικού συστήματος, είναι οργάνωση της αστικής τάξης, του κεφαλαίου. Η ενίσχυση της «Χρυσής Αυγής» είναι επιλογή τμημάτων της αστικής τάξης και μηχανισμών του αστικού κράτους. Απόγονοι και υποστηρικτές του φασισμού - ναζισμού της 4ης Αυγούστου και της δικτατορίας του '67. Αποτελεί όχημα για να διεισδύσουν στα εργατικά - λαϊκά στρώματα αντιδραστικές ιδέες, περιτυλιγμένες με τη δήθεν αντιπλουτοκρατική γραμμή της «Χρυσής Αυγής» και τη φασιστική δημαγωγία, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης. Για να διαμορφωθεί ένα αντιδραστικό ρεύμα και να χτυπήσει το ταξικό κίνημα και το ΚΚΕ.
Τα άλλα αστικά κόμματα, η αστική τάξη, αξιοποιούν τη «Χρυσή Αυγή». Μιλάνε για τα άκρα, τους βολεύει για να χτυπήσουν το σύνθημα και την ταξική του ουσία «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», με δεδομένο ότι όλοι οι νόμοι του αστικού κράτους που ψηφίζονται στο αστικό κοινοβούλιο υπηρετούν τα συμφέροντα των αστών ενάντια στους εργάτες, ότι ταυτίζουν την ταξική πάλη με τις τραμπούκικες δολοφονικές ενέργειες της «Χρυσής Αυγής». Χτες, π.χ., ο Πρετεντέρης στα «Νέα» έγραφε για συμμορίες της αριστεράς που δε διαφέρουν από τη συμμορία της «Χρυσής Αυγής», ενώ ο Μανδραβέλης στην «Καθημερινή της Κυριακής» έγραφε ότι «από τη στιγμή που οι πολίτες θα πεισθούν ότι ο νόμος είναι κάτι σχετικό με τις προθέσεις κάποιου πιο εύκολα θα ενταχθούν στη Χρυσή Αυγή». Αυτός, όπως αναφέρεται στους νόμους, πως είναι «κάτι σχετικό με τις προθέσεις κάποιου», συγκαλύπτει σκόπιμα ότι οι νόμοι είναι των αστών ενάντια στους εργάτες. Ενώ η άποψή του ότι εύκολα θα ενταχθεί στη «Χρυσή Αυγή» δείχνει και την επιθυμία των αστών και σπρώχνει λαϊκούς ανθρώπους προς τη «Χρυσή Αυγή». Αλλωστε, τα αστικά ΜΜΕ προβάλλουν τη δράση της «Χρυσής Αυγής», σπρώχνοντας ανθρώπους του μόχθου στη στήριξή της. Θέλουν να αποκτήσει λαϊκό έρεισμα και με αυτό να χτυπήσει το εργατικό κίνημα, στο οποίο επίσης επιτίθενται, όπως και η «Χρυσή Αυγή», ως δύναμη που ευθύνεται για τα οξύτατα προβλήματα της εργατικής τάξης, του λαού, επειδή καλεί σε πάλη ενάντια στην αστική πολιτική που τους κάνει τη ζωή κόλαση, πάλη ενάντια στους μεγαλοεπιχειρηματίες.
***
Οσοι δημοσιολόγοι και άλλες δυνάμεις προσεγγίζουν το φαινόμενο «Χρυσή Αυγή» περιορίζοντάς το μόνο στο ναζιστικό του χαρακτήρα, χωρίς να το συνδέουν με τη μήτρα που το γεννά (μονοπωλιακός καπιταλισμός) και το γεγονός ότι μόνο το οργανωμένο εργατικό κίνημα μπορεί να το αντιμετωπίσει δε συμβάλλουν στην αντιμετώπισή του. Η Ιστορία έχει διδάξει ότι απέναντι στην ολοένα και μεγαλύτερη αντιδραστικοποίηση του συστήματος, ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης, η εργατική τάξη δεν πρέπει να δείξει την παραμικρή ανοχή σε τέτοια φαινόμενα, να υποστείλει τη σημαία του ταξικού αγώνα ενάντια στην εξουσία της αστικής τάξης και στους τραμπούκους της, της ταξικής αλληλεγγύης μεταξύ των εργατών. Και έχει σημασία το γεγονός ότι ήδη εργάτες διώχνουν τους τραμπούκους από τα εργοστάσια όπου πάνε να χύσουν το δηλητήριό τους. Οτι σωματεία και συνδικάτα καταγγέλλουν τη στάση τους που δίνει άλλοθι στα αφεντικά και βγάζει λάδι το καπιταλιστικό σύστημα. Ο λαός έχει πείρα και μνήμη και μπορεί να τους απομονώσει.

Βόμβα στην υγεία τα ληγμένα


Βόμβα στην υγεία τα ληγμένα
Η πώληση ληγμένων τροφίμων αποτελεί μια νοσηρή έμπνευση ανάλογη της σήψης όπου βρίσκεται το καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο λειτουργεί με σκοπό το κέρδος. Νομιμοποιούν την τροφή απ' τα σκουπίδια και την αξιοποιούν προς όφελος των σούπερ μάρκετ και των βιομηχανιών τροφίμων, που κερδίζουν διπλά, καθώς θα έχουν και όφελος, αντί να έχουν κόστος από την απόσυρση και την καταστροφή των αδιάθετων προϊόντων τους. Είναι αθλιότητα να εμφανίζουν την αξιοποίηση της εξαθλίωσης ως μέτρο για την αντιμετώπισή της με βάση ευρωενωσιακή οδηγία. Αυτή η ενέργεια είναι επικίνδυνη για την υγεία των λαϊκών οικογενειών που δοκιμάζονται από την ανεργία και τη φτώχεια. Αντί για χαλασμένα τρόφιμα επί πληρωμή ή με φιλανθρωπία σε ανέργους και φτωχές οικογένειες, το εργατικό - λαϊκό κίνημα πρέπει να διεκδικήσει πιο αποφασιστικά, δυναμικά, επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους και ουσιαστικά μέτρα προστασίας, κρατική διανομή τροφίμων στις οικογένειες και στα σχολεία όλων των βασικών προϊόντων, κατάργηση της φορολογίας στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να αποδεχτούν να ζήσουν αυτοί και τα παιδιά τους στο όριο της εξαθλίωσης, όταν ο πλούτος που παράγουν είναι ασύγκριτος με κάθε άλλη εποχή, όταν η χώρα μας έχει τις δυνατότητες να εξασφαλίσει και τη διατροφή του λαού και να κάνει εξαγωγές αγροτικών, κτηνοτροφικών προϊόντων, όταν έχει ισχυρή βιομηχανία τροφίμων. Η ανάγκη του λαού για ασφαλή, υγιεινά και φθηνά τρόφιμα επιβάλλει κοινωνικοποίηση όλων των μεγάλων επιχειρήσεων και της γης, λειτουργία παραγωγικών συνεταιρισμών της φτωχής και μεσαίας αγροτιάς, κρατικό εμπόριο, αποδέσμευση από την ΕΕ και λαϊκή εξουσία.

Είναι ναζί



Είναι ναζί
Ο «φυρερίσκος» εν μέσω της ναζιστικής συμμορίας...
Στην προ δύο βδομάδων Επίκαιρη Ερώτηση που κατέθεσε το ΚΚΕ για τα δουλεμπορικά που στήνει η «Χρυσή Αυγή», ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, οΘανάσης Παφίλης,ξεκίνησε την ομιλία του στη Βουλή ως εξής:
«Κύριε υπουργέ, όπως διαπιστώνετε και από τη σχετική ιστοσελίδα, η φασιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή έχει δημιουργήσει ένα παραμάγαζο...».
Στο άκουσμα του όρου «φασιστική», οι βουλευτές της «Χρυσής Αυγής» άρχισαν να κραυγάζουν (σ.σ.: κανένας φασίστας από τότε που έχει αποκαλυφθεί ο εγκληματικός χαρακτήρας του φασισμού δεν ομολογεί ευθέως ότι είναι φασίστας...).
Τότε παρενέβη ο προεδρεύων της Βουλής, ο κ. Χρήστος Μαρκογιαννάκης, λέγοντας τα ακόλουθα:
«Παρακαλώ ακούστε. Κύριοι συνάδελφοι, εδώ είμαστε στο χώρο του Κοινοβουλίου, δεν είμαστε εκτός Κοινοβουλίου. Είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει, σε όποιους αρέσει και σε όποιους δεν αρέσει, υπάρχει ένα κόμμα το οποίο βρίσκεται στο Κοινοβούλιο που ονομάζεται Χρυσή Αυγή και εκπροσωπεί ένα μέρος της ελληνικής κοινωνίας (...). Σας παρακαλώ πάρα πολύ κάποιες εκφράσεις να αποφεύγονται και να μην επαναλαμβάνονται».
*
Εξ αντικειμένου, η παρέμβαση του προεδρεύοντος του αστικού κοινοβουλίου δεν είναι καθόλου ανεξάρτητη από την ιστορική και διαχρονική σχέση της αστικής τάξης με τους φασίστες.
H «Χρυσή Αυγή» (τεύχος 26, Μάιος 1987) αφιερώνει το εξώφυλλό της στον ηγέτη της, Αδόλφο Χίτλερ. Στο άρθρο του υπό τον τίτλο «Χίτλερ για Χίλια Χρόνια» ο Μιχαλολιάκος κάνει λόγο για τον «οραματιστή της Νέας Ευρώπης», τον «εμψυχωτή και απόστολο της Επαναστάσεως του Αγκυλωτού Σταυρού»...
Οντως, η «Χρυσή Αυγή» βρίσκεται στη Βουλή. Αλλά όταν ένα κόμμα βρίσκεται στη Βουλή παύει να έχει τα ιδεολογικά, πολιτικά και κοινωνικά του χαρακτηριστικά; Οταν ένας φασίστας είναι στη Βουλή παύει να είναι φασίστας; Οταν ο Χίτλερ ήταν στη Βουλή δεν ήταν ναζί;
Ο κοινοβουλευτικός μανδύας δεν πρόκειται να κρύψει τη δυσωδία του ναζισμού και του φασισμού.

Στο τεύχος της «Χρυσής Αυγής», Ιούλιος 1991, ο σαλπιστής του Χίτλερ σαλπίζει προς το - ναζιστικό - μέλλον...

Αριστερά: Η «Χρυσή Αυγή» (τεύχος 132, Μάιος - Ιούνιος 2007) ξεχειλίζει από τη λατρεία της για τον Χίτλερ και το ναζισμό... Δεξιά: Ο λατρεμένος της «Χρυσής Αυγής», ο ναζί εγκληματίας Ρούντολφ Ες, κοσμεί και πάλι το εξώφυλλό της (Ιούλιος 2006)...

«Χρυσή Αυγή» (τεύχος 44, Απρίλιος 1989). Τα σχόλια περιττεύουν...

Η «Χρυσή Αυγή» (τεύχος 16, Σεπτέμβριος 1987) κυκλοφορεί με εξώφυλλο τον υπαρχηγό του Χίτλερ, τον Ρούντολφ Ες, τον οποίο και εξυμνεί: «Αθάνατος»...

Η «Χρυσή Αυγή» (τεύχος 39, Οκτώβριος 1988) αφιερώνει το εξώφυλλό της στον «πατριώτη» Τσολάκογλου. Ο κατοχικός «πρωθυπουργός» των ναζί εξυμνείται από τη «Χρυσή Αυγή» σαν ο «Στρατηγός (που) προσπάθησε για μια Εντιμη Ειρήνη»...

Η «Χρυσή Αυγή» (τευχ. Αύγουστος - Σεπτέμβριος 1982), πιστή στο «μεγαλείο» του αγκυλωτού σταυρού...

Από το άρθρο του Μιχαλολιάκου για τον Χίτλερ («Χρυσή Αυγή», τεύχος 26, Μάιος 1987), διαβάζουμε: «Τι εμπόδιο μπορεί να σταθεί στο δρόμο μας αφού ακόμη και σήμερα νοιώθουμε ΕΚΕΙΝΟΝ να μας οδηγεί (...) με τη σκέψη και την ψυχή μας δοσμένη στη Μνήμη του Μεγάλου μας Αρχηγού, υψώνουμε το δεξί χέρι ψηλά, χαιρετούμε τον Ηλιο και με το θάρρος που μας επιβάλλει η Στρατιωτική μας Τιμή και το Εθνικοσοσιαλιστικό μας καθήκον κραυγάζουμε γεμάτοι πάθος, πίστη στο μέλλον και στα οράματά μας: HEIL HITLER!»...

«Χρυσή Αυγή», Ιούλιος 1982. «Χίτλερ για Χίλια Χρόνια»...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Αναζητούν νέα εργαλεία και «μείγμα» αντιλαϊκής διαχείρισης


ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
Αναζητούν νέα εργαλεία και «μείγμα» αντιλαϊκής διαχείρισης
Τις αντιθέσεις ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και στο εσωτερικό τους επιβεβαίωσε η ετήσια σύνοδος ΔΝΤ - Παγκόσμιας Τράπεζας
Η σύνοδος στο Τόκιο αποτέλεσε πεδίο οξυμένων ανταγωνισμών για τη διαχείριση της κρίσης που βαθαίνει
Πλήρης επιβεβαίωση ότι η διετής παράταση στη δημοσιονομική προσαρμογή που ζητάει η ελληνική κυβέρνηση συνεπάγεται νέα μέτρα και ανατροπές σε βάρος των εργαζομένων και του λαού συνιστά το δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού «Spiegel», σύμφωνα με το οποίο η τρόικα ζήτησε από τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης να δοθεί η παράταση στην Ελλάδα.
Οπως εκτιμά το περιοδικό, το χρηματοδοτικό κενό που θα δημιουργηθεί σε περίπτωση επιμήκυνσης της ελληνικής δημοσιονομικής προσαρμογής θα φτάσει τα 30 δισ. ευρώ και για να καλυφθεί χρειάζεται είτε «κούρεμα» του ελληνικού χρέους που διακρατεί ο επίσημος τομέας - κυρίως η ΕΚΤ -, είτε ένα τρίτο δανειακό πακέτο. Τόσο η μία όσο και η άλλη εκδοχή συνοδεύονται από μνημόνια και νέα εξοντωτικά μέτρα για τη λαϊκή οικογένεια. Σύμφωνα με το «Spiegel», στο εσωτερικό της τρόικας υπάρχουν «διαφορετικές απόψεις» για το πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί το ζήτημα του ελληνικού χρέους.
Στα 30 δισ. ευρώ ανεβάζουν το κόστος της επιμήκυνσης και οι «Financial Times». Σύμφωνα με την εφημερίδα, για να καλυφθεί αυτό το ποσό χρειάζεται είτε να αυξηθεί το μέγεθος του δεύτερου δανείου προς την Ελλάδα στα 204 δισ. ευρώ, είτε να κάνει η Ελλάδα νέες δημοσιονομικές περικοπές, είτε η κυβέρνηση να αντλήσει χρήματα με βραχυπρόθεσμο δανεισμό από τις αγορές, είτε τα κράτη - μέλη να δεχθούν ζημίες στα δάνεια στήριξης που έχουν δώσει στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με πρόσφατη ανάλυση της Commerzbank, από το συνολικό χρέος των 326 δισ. ευρώ της Ελλάδας, περίπου 126 δισ. ευρώ είναι από τα πακέτα στήριξης. Μία πιθανή συμβιβαστική λύση, σύμφωνα με αξιωματούχους, θα είναι η επιμήκυνση του προγράμματος αποπληρωμής του δανείου και η μείωση των επιτοκίων γι' αυτά τα δάνεια, κάτι που επίσης έχει ήδη γίνει δύο φορές. Είναι φανερό ότι όποια από τις παραπάνω «λύσεις» κι αν επιλεγεί, το μάρμαρο θα κληθεί να το πληρώσει ο λαός, με νέα μέτρα και δάνεια που θα φορτωθούν στην πλάτη του.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον ευρωπαϊκό Τύπο, ο διαφαινόμενος εκτροχιασμός του ελληνικού δημόσιου χρέους ανησυχεί την Ευρωζώνη, η οποία αναζητά νέα διαχειριστικά εργαλεία. Μεταξύ των εναλλακτικών προτάσεων που συζητιούνται είναι η επαναγορά ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά, η μετατροπή των δανείων του ESM για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών σε μετοχές και η χρήση των εσόδων από ιδιωτικοποιήσεις.
Μιλώντας στην εφημερίδα «Sueddeutsche Zeitung», ο Γ. Ασμουσεν, μέλος του ΔΣ της ΕΚΤ, απέκλεισε κατηγορηματικά το ενδεχόμενο η ΕΚΤ να χρηματοδοτήσει και να αναλάβει την επαναγορά ομολόγων από την Ελλάδα, καθώς «αυτό θα ήταν ζήτημα της ελληνικής κυβέρνησης». Αλλος Ευρωπαίος αξιωματούχος, τον οποίο επικαλείται το «Ρόιτερς»,δήλωσε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις για να επαναγοράσει μέρος από το χρέος της.
Ανησυχίες και αντιθέσεις
Από το Τόκιο, όπου βρέθηκε για τη σύνοδο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Β. Σόιμπλε, δήλωσε το Σάββατο ότι μπορεί να γίνει συζήτηση για το «ρυθμό της μείωσης των χρεών των ευρωπαϊκών χωρών», αλλά όχι επί της αρχής της, απαντώντας στο ΔΝΤ, που ζητάει εδώ και τώρα «κούρεμα» του ελληνικού χρέους. «Συμφωνούμε απολύτως με το ΔΝΤ και κυρίως με την κα Λαγκάρντ ότι είναι αναπόφευκτη η μεσοπρόθεσμη μείωση των υψηλών επιπέδων του χρέους. Δεν υπάρχει καμία διαφωνία ως προς αυτό», πρόσθεσε ο Σόιμπλε.
Την ίδια ώρα, ο εκπρόσωπος της καγκελαρίου της Γερμανίας, Σ. Ζάιμπερτ, διευκρίνιζε από το Βερολίνο ότι δεν τίθεται θέμα για νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους και ότι«πρέπει να πληρωθούν οι όροι του προγράμματος διάσωσης».
Δηλωτική της συζήτησης που γίνεται για το «μείγμα» διαχείρισης της κρίσης είναι και η παρέμβαση του Ο. Ρεν, ο οποίος ζήτησε, μιλώντας στη σύνοδο του Τόκιο, «χαλάρωση» των μέτρων λιτότητας. «Τη στιγμή που φαίνεται ότι αποδυναμώνεται εκ νέου η παγκόσμια οικονομία, οι χώρες - μέλη της ΕΕ που έχουν το περιθώριο δημοσιονομικών ελιγμών, πρέπει να είναι έτοιμες να επανεξετάσουν τον ρυθμό της (δημοσιονομικής) εξυγίανσης εάν οι μακροοικονομικές συνθήκες επιδεινωθούν περαιτέρω», είπε ο Ο. Ρεν.
Ο ίδιος επιβεβαίωσε ότι ο καημός του είναι να βρεθούν νέοι πόροι χρηματοδότησης του κεφαλαίου για να κάνει επενδύσεις, καθώς, όπως συμπλήρωσε, «μολονότι η μείωση των ελλειμμάτων είναι στοιχείο - κλειδί για την εμπιστοσύνη των αγορών, αυτή πρέπει να πραγματοποιηθεί κατά τρόπον όσο το δυνατό πιο ευνοϊκό για την ανάπτυξη».
Το ίδιο θέμα έθεσε εκ νέου και η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ,ζητώντας επιπλέον χρόνο δύο ετών για την Ελλάδα, προκειμένου να επιτύχει τον περιορισμό των ελλειμμάτων της. «Αντί για μια μετωπική και μαζική μείωση, είναι καμιά φορά προτιμότερο να έχουμε περισσότερο χρόνο δεδομένου ότι πολλές χώρες εφαρμόζουν σήμερα πολιτικές μείωσης των ελλειμμάτων», είπε η Λαγκάρντ. Σε κάθε περίπτωση, η ετήσια σύνοδος του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας αποτέλεσε πεδίο εκδήλωσης των αντιθέσεων ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα για τη διαχείριση της κρίσης κυρίως στην Ευρωζώνη.
Επαληθεύοντας το συγχρονισμένο χαρακτήρα της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης και τα ζόρια στην αστική διαχείριση, στην κοινή ανακοίνωση μετά το τέλος της συνόδου τονίζεται ότι «επιβραδύνεται ο ρυθμός ανάπτυξης» της παγκόσμιας οικονομίας και ότι αυτή πρέπει να γυρίσει ξανά στην κατεύθυνση μιας «ισχυρής, ισορροπημένης και βιώσιμης ανάπτυξης», με τσάκισμα των λαών και ισοπέδωση κάθε εργατικού δικαιώματος.
Στη νέα έκθεση του ΔΝΤ για τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας, που δόθηκε στη δημοσιότητα στο Τόκιο, το Ταμείο περιμένει για την Ευρωζώνη μείωση του ΑΕΠ κατά 0,4% αντί του 0,3% των προβλέψεων τον Ιούλη. Από την πλευρά του ο διευθυντής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του ΔΝΤ, Ρ. Μογκαντάμ, χαρακτήρισε «δύσκολη υπόθεση» την Ελλάδα, εκθειάζοντας ωστόσο τη «βελτίωση στο πρωτογενές δημοσιονομικό ισοζύγιο, στο κόστος εργασίας και το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών».
Ερχονται νέα μνημόνια
Μιλώντας στη Σιγκαπούρη, ο Β. Σόιμπλε είπε ότι η ελληνική χρεοκοπία «δεν πρόκειται να συμβεί», καθώς «όλοι εμπιστεύονται πως η ελληνική κυβέρνηση κάνει ό,τι είναι απαραίτητο», ενώ το Βερολίνο θα υποστηρίξει την Αθήνα στην πορεία της «να γίνει ανταγωνιστική». Στον αντίποδα και δείχνοντας ότι πολλαπλασιάζονται οι διαφορετικές γνώμες για τη διαχείριση της κρίσης στην Ευρωζώνη, ο Σουηδός ομόλογός του, Α. Μποργκ, εκτίμησε ότι είναι «αρκετά πιθανό η Ελλάδα να φύγει από την Ευρωζώνη», ακόμα και μέσα στο επόμενο εξάμηνο.
Από το Βερολίνο, η Γερμανίδα καγκελάριος, Α. Μέρκελ, συνέχισε να στηρίζει ένθερμα τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις που προωθεί η συγκυβέρνηση στην Ελλάδα, λέγοντας ότι «βήμα βήμα οπωσδήποτε σημειώνεται μια ορατή πρόοδος» και ότι «πρέπει να απαιτήσουμε οι δεσμεύσεις που συμφωνήθηκαν από κοινού να τηρηθούν».
Σε ό,τι αφορά στις άλλες χώρες της Ευρωζώνης, που η κρίση τις έχει φέρει κυριολεκτικά στο «κόκκινο», αξιωματούχοι της Ευρωζώνης λένε ότι η ισπανική κυβέρνηση εξετάζει τους όρους για την προσφυγή της σε δάνεια από τους μηχανισμούς στήριξης της ΕΕ και σε μια τέτοια περίπτωση το αίτημά της ενδεχομένως να συζητηθεί το Νοέμβρη, στο πλαίσιο ενός«ευρύτερου πακέτου», μαζί με το αναθεωρημένο δανειακό πρόγραμμα για την Ελλάδα και το πακέτο δανειοδότησης της Κύπρου.
«Κινούμαστε, κάνουμε βήματα, το προετοιμάζουμε, τα πράγματα θα κατασταλάξουν το Νοέμβριο», δήλωσε ανώτατος αξιωματούχος, ο οποίος μετέχει στις συνομιλίες για πιθανή δανειοδότηση της Ισπανίας, λέγοντας ότι τότε αναμένεται να υποβληθεί το σχετικό αίτημα από την Ισπανία. Οπως όλα δείχνουν, το επόμενο διάστημα οι αντιθέσεις θα κορυφωθούν στο εσωτερικό της Ευρωζώνης, με κύριο θέμα τον επιμερισμό της ζημιάς από την ελεγχόμενη διαχείριση της κρίσης.
Χαρακτηριστική ως προς αυτό είναι η εκτίμηση του Ιταλού υπουργού Οικονομικών, Β. Γκρίλι, στην ιταλική εφημερίδα «La Repubblica» ότι η χώρα του θα πληρώσει βαρύ τίμημα σε περίπτωση που η Ισπανία καταθέσει αίτημα για καθολική στήριξη της οικονομίας της.«Εάν η Ισπανία ζητήσει καθολική στήριξη μεγαλύτερη των 100 δισ. ευρώ, τότε το μερίδιο της Ιταλίας θα αντιστοιχεί στο 1,5% του ΑΕΠ» τόνισε, επισημαίνοντας με νόημα ότι το δημόσιο χρέος της Ιταλίας έχει ήδη ενισχυθεί κατά 4% ως αποτέλεσμα της ευρωπαϊκής στήριξης προς την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία.

Συστηματική εξάσκηση στην καταστολή πλήθους


Συστηματική εξάσκηση στην καταστολή πλήθους
Η διεξαγωγή ασκήσεων καταστολής διαδηλώσεων έχει προϊστορία. Μάλιστα, έχει υπάρξει και επίσημη δημοσιοποίηση μέσα από το περιοδικό του Γενικού Επιτελείου Στρατού «Στρατός και Ενημέρωση», όπου στο τεύχος 16, υπό τον τίτλο «Πιστοποίηση Λόχου Καταστολής», αναφερόταν σε άσκηση τέτοιου τύπου που είχε γίνει στις 31 Μάρτη 2010 στο Κοσσυφοπέδιο και την οποία αποκάλυψε ο «Ρ». «Πραγματοποιήθηκε - όπως αναφερόταν - άσκηση πιστοποίησης σε αντικείμενα καταστολής - CRC (σ.σ. Crowd Riot Control - Ελεγχος πλήθους ταραξιών)».
Από τις ασκήσεις τέτοιου τύπου επί ελληνικού εδάφους, ενδεικτικά αναφέρουμε τις εξής:
-- Η πρώτη άσκηση καταστολής διαδηλώσεων από ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις πραγματοποιήθηκε στις 13 Μάρτη 2002, στη Βέροια, στο πλαίσιο άσκησης του Β΄ Σώματος Στρατού, για την αντιμετώπιση «ατάκτων ομάδων» άμαχων πολιτών.
-- Στις 13-15 Ιούνη 2006, στο 951 Τάγμα Στρατονομίας στου Παπάγου, έγινε άσκηση«αντιμετώπισης διαδηλωτών που, σύμφωνα με το σενάριο, διαδήλωναν κατά του ΝΑΤΟ».
-- Στις 29 Ιούλη 2008, σε Πεδίο Βολής της Νέας Περάμου Αττικής, έγινε άσκηση, στην οποία, σύμφωνα με το ΓΕΣ, «δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα στην εκπαίδευση τμημάτων σε επιχειρήσεις εντός κατοικημένου τόπου».
-- Επίσης το ΓΕΣ έχει στηρίξει και ανάλογες ασκήσεις εκπαίδευσης παραστρατιωτικών ομάδων, όπως το διάστημα 7-10 Γενάρη 2010, υπό την παρακολούθηση παρατηρητών του ΓΕΣ στον Πολύγυρο Χαλκιδικής, που περιελάμβανε «σχολείο SWAT» (ομάδες ειδικών όπλων και τακτικής), με αντικείμενα «ειδικών δυνάμεων αστυνομικών υπηρεσιών».

TOP READ