16 Ιουν 2015

Πάμε πλατεία;;;;;;

 Πάμε πλατεία;;;;;;

Ξανακυκλοφορεί στο διαδίκτυο «ανώνυμο» κάλεσμα στο λαό να διαδηλώσει στηρίζοντας τη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους δανειστές. 
Το έργο γνωστό, το ζήσαμε και το Φλεβάρη του 2015 που θυμίζουμε ότι οι διαπραγματεύσεις κατέληξαν στην επέκταση της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου με την συμφωνία στις 20 Φλεβάρη.
Πριν ένα μήνα περίπου ο περιπλανώμενος των πολιτικών κομμάτων, ΠΑΣΟΚ- ΔΗΜΑΡ και νυν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Μιχελογιαννάκης όπως και άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, καλούσαν τον λαό να διαδηλώσει σε στήριξη της κυβέρνησης για την διαπραγμάτευση.

 Σήμερα, καλείται να διαδηλώσει υπέρ ποιου πράγματος; 
Υπέρ των ανατροπών που έχουν ήδη συμβεί στη ζωή του και τις οποίες αυτή η κυβέρνηση νομιμοποιεί; 
Υπέρ νέων αντιλαϊκών μέτρων που περιλαμβάνονται στις 47 σελίδες που κατέθεσε η κυβέρνηση την προηγούμενη βδομάδα; Υπέρ των επιπλέον μέτρων που κατέθεσε το Σαββατοκύριακο; 
Υπέρ της διατήρησης του ΕΝΦΙΑ, της αύξησης του ΦΠΑ, της κατάργησης των πρόωρων συντάξεων, των ιδιωτικοποιήσεων;

Ο λαός καλείται, για άλλη μια φορά, να γίνει ντεκόρ μιας αντιλαϊκής διαπραγμάτευσης, να πιαστεί, για άλλη μια φορά, στη φάκα. 
Κάλεσμα που πρέπει να απορρίψει.

ΚΕΡΚΥΡΑ-10ο φεστιβαλ ΕΣΥΝ




Βαρουφακης-Ταξικη συνεργασια


Έλληνες δημοσιογράφοι εκπαιδεύονταν με σεμινάρια από το ΔΝΤ για να προβάλουν καλύτερα τις θέσεις του Ταμείου

 Έλληνες δημοσιογράφοι εκπαιδεύονταν με σεμινάρια από το ΔΝΤ για να προβάλουν καλύτερα τις θέσεις του Ταμείου


Τα ονόματα των Ελλήνων δημοσιογράφων που κλήθηκαν από το ΔΝΤ να παρακολουθήσουν σεμινάρια με στόχο την προβολή των θέσεων του Ταμείου πρόκειται να ζητήσει επισήμως η επιτροπή αλήθειας της Βουλής.

Αυτό προέκυψε μετά την αποκάλυψη που έκανε στην επιτροπή ο κ. Παναγιώτης Ρουμελιώτης ο οποίος ανέφερε ότι σεμινάρια σε δημοσιογράφους για να εξηγήσει τις θέσεις και να προβάλλει τις απόψεις του διενεργεί το ΔΝΤ, αλλά και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Μετά από σχετικές ερωτήσεις για τις διαδικασίες ή και τα κριτήρια με τα οποία γινόταν η επιλογή των δημοσιογράφων για να παρακολουθήσουν τα σχετικά σεμινάρια – ανάλογα έκανε και η ευρωπαϊκή επιτροπή - ο κ. Ρουμελιώτης ανέφερε ότι δημοσιογράφοι τους οποίους συναντούσε στην Ουάσιγκτον του είχαν αποκαλύψει ότι είχαν κληθεί για να παρακολουθήσουν αυτά τα σεμινάρια. Και πρόσθεσε ότι θα μπορούσε η Επιτροπή να ζητήσει επισήμως να της δοθούν τα ονόματα από τον υπεύθυνο επικοινωνίας του Ταμείου κ. Τζέρυ Ρέϊς.

Η πρόεδρος της Βουλής κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου υιοθέτησε την πρόταση και ανέθεσε σε μέλος της επιτροπής να συντάξει το σχετικό αίτημα προκειμένου να πληροφορηθούν όλοι τους δημοσιογράφους που κλήθηκαν και παρακολούθησαν την ανάπτυξη των θέσεων του ΔΝΤ.

Ο κ. Ρουμελιώτης ακόμη αναφέρθηκε και σε ομάδα καθηγητών οικονομολόγων οι οποίοι με λυσσαλέο τρόπο και σαθρά επιχειρήματα προσπαθούσαν να πείσουν ότι το χρέος ήταν βιώσιμο. Και αυτήν την κατηγορία ο κ. Ρουμελιώτης την ενέταξε σε εκείνους που υπηρετούσαν σκοπιμότητες των αφεντικών τους.

Πηγή: koutipandoras.gr
Από: enikos.gr

Ρε, που πάμε;!... Που πάμε;!... Γίνονται τέτοια πράματα;... Υπάρχουν Έλληνες που βλάπτουν την πατρίδα;...

Η ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ «ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗ»

   Η ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ «ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗ»


Η ζούγκλα του καπιταλισμού
Γράφει η Άννεκε Ιωαννάτου //
Την προηγούμενη βδομάδα είδαμε ζωή και έργο ενός χρηματιστή, τη μια πλευρά του αμερικανικού «ονείρου». Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το βιβλίο «Η ζούγκλα» του Άπτον Σίνκλερ (1878-1968) αποτελεί κατά κάποιο τρόπο μια διαλεκτική ενότητα με τον «Χρηματιστή» του Θίοντορ Ντράιζερ. Στο βιβλίο του Ντράιζερ που είδαμε την περασμένη βδομάδα, το φως πέφτει στον πλουτοκράτη, ενώ στο βιβλίο του Σίνκλερ στους ανθρώπους που δημιουργούν τον πλούτο χωρίς να τον απολαμβάνουν: τους εργάτες και δη τους «εισαγόμενους» εργάτες, τους  μετανάστες, ρίχνοντας άπλετο φως στον εφιάλτη της εκμετάλλευσης. Εικόνες μιας κοινωνίας όπου το έγκλημα τιμωρία δεν έχει. Ο Άπτον Σίνκλερ είναι ένας από τους πολυγραφότερους και πιο πολυδιαβασμένους συγγραφείς. Από νωρίς είχε συνδεθεί με το σοσιαλιστικό κίνημα της χώρας του και σ’ όλο το έργο του καταγγέλλει κάθε μορφή κοινωνικής εκμετάλλευσης εστιάζοντας στην πάλη ανάμεσα στον κεφαλαιοκράτη και τον εργαζόμενο. «Η Ζούγκλα» εκδόθηκε το 1916 και κυκλοφόρησε το 1993 στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή» σε μετάφραση του Κώστα Αλάτση. «Γράφτηκε», με τα λόγια του ίδιου του συγγραφέα, «μέσα σ’ ένα σανιδένιο καλύβι, δυόμιση επί τρία, στην πλαγιά ενός λόφου στα βόρεια του Πρίνστον». Είχε ζήσει ο Σίνκλερ για εφτά βδομάδες με τους απόκληρους ξένους στα σφαγεία του Σικάγου. Το βιβλίο αφηγείται την ιστορία ενός χωρικού από τη Λιθουανία που μετανάστευσε  στις ΗΠΑ στις αρχές του 20ου αιώνα και δούλεψε στα σφαγεία του Σικάγου γνωρίζοντας ως μετανάστης τη διπλή εκμετάλλευση. Το βιβλίο αφιερώνεται «Στους εργάτες της Αμερικής».
Από τη γιορτή στην αδυσώπητη πραγματικότητα
Το βιβλίο ξεκινάει με μια γιορτή, αλλά τα μαύρα σύννεφα δεν αργούν να μαζευτούν. Στη διάρκεια της γιορτής αναπτύσσεται μια αγωνιώδης συζήτηση ανάμεσα σε μέλη μιας οικογένειας και μερικούς από τους στενότερους φίλους τους. Μαθαίνει ο αναγνώστης τις συνθήκες που  τους έκαναν να φύγουν από τη Λιθουανία και με ποιο τρόπο τους εκμεταλλεύονταν και στην πατρίδα τους. Η συντροφιά των εξαθλιωμένων τράβηξε για το Σικάγο, αφού ένας φίλος τους είχε πλουτίσει στην περιοχή των σφαγείων αυτής της πόλης. Δεν ήξεραν τίποτα άλλο. Όσο προχωρεί το τρένο στο οποίο επιβιβάστηκαν προς Σικάγο, η χαρά τους αρχίζει να κόβεται βλέποντας από το παράθυρο του βαγονιού: «Μια ολόκληρη ώρα πριν φτάσει η συντροφιά στην πόλη, είχαν προσέξει ανησυχητικές αλλαγές στην ατμόσφαιρα. Γινόταν όλο και πιο σκοτεινή, ενώ πάνω στη γη το χορτάρι φαινόταν όλο και λιγότερο πράσινο. Κάθε λεπτό, καθώς το τρένο συνέχιζε να τρέχει, τα χρώματα των πραγμάτων γίνονταν πιο μουντά. Τα χωράφια ήταν τώρα ξερά και κίτρινα, το τοπίο αποκρουστικά γυμνό. Και, μαζί με τον καπνό που πύκνωνε, άρχισαν να προσέχουν ένα άλλο χαρακτηριστικό: μια παράξενη, ερεθιστική μυρωδιά. Δεν ήταν σίγουροι πως την έβρισκαν δυσάρεστη αυτή τη μυρωδιά. Μερικοί θα μπορούσαν να την πουν αηδιαστική, αλλά το γούστο τους στις μυρωδιές δεν είχε αναπτυχθεί κι ήταν απλά σίγουροι πως την έβρισκαν περίεργη. Τώρα, καθισμένοι στο βαγόνι, καταλάβαιναν πως τραβούσαν κατά την εστία της, πως είχαν κάνει όλο το ταξίδι από τη Λιθουανία για να φτάσουν σ’ αυτήν. Δεν ήταν πια κάτι το μακρινό και αμυδρό, που το ‘νιωθες σε ριπές. Μπορούσες, όχι μόνο να το μυρίσεις, αλλά και να το γευτείς στην κυριολεξία, μπορούσες σχεδόν να το πάρεις στα χέρια σου και να το εξετάσεις με την ησυχία σου. Οι γνώμες τους μοιράστηκαν. Ήταν μια μυρωδιά στοιχειακή, ωμή κι ακατέργαστη, ήταν πλούσια, κάπως ταγκή, αισθησιακή και δυνατή. Μερικοί τη ρουφούσαν σαν να ήταν πιοτό, άλλοι έβαζαν τα μαντήλια τους στο πρόσωπό τους. Οι νέοι μετανάστες τη δοκίμαζαν ακόμη, χαμένοι μέσα στη σαστιμάρα τους, όταν ξαφνικά το τρένο σταμάτησε, η πόρτα του βαγονιού άνοιξε μ’ ένα τράνταγμα και μια φωνή φώναξε: «Σφαγεία!»» (σελ. 37).   
Διδάγματα πικρά
Με μεγάλο κόπο οι μετανάστες κατορθώνουν να αγοράσουν ένα σπίτι και παρακολουθεί ο αναγνώστης την εκπλήρωση ενός ονείρου, την απόλαυση της τακτοποίησης ενός δικού τους σπιτιού, αλλά τι σπίτι! Αρχίζουν και μαθαίνουν το ιστορικό του σπιτιού που κι άλλες οικογένειες είχαν προσπαθήσει να το αγοράσουν. Μια γριά Λιθουανή από μια διπλανή οικογένεια τους τα είπε όλα και μαθαίνουμε για το σπίτι αυτό της φρίκης. Δεν ήταν καθόλου καινούργιο και η οικογένεια το είχε πληρώσει τρεις φορές πάνω από το κόστος κατασκευής. Είχαν περάσει και τους είχαν πετάξει έξω Γερμανοί, Πολωνοί, Σλοβάκοι, Ιρλανδοί κλπ. Εφόσον τους τα είπε αυτά η γριά, τους πιάνει ο τρόμος. Δεν ξέρουν αν πρέπει να τα πιστέψουν όλα αυτά ή μήπως η γριά έλεγε υπερβολές. Το σπίτι ήταν «άτυχο», αρρώστιες, ανωμαλίες στις γεννήσεις, φυματίωση: «Σε τούτο το σπίτι, η αρχή είχε γίνει με τους Ιρλανδούς. Ύστερα, μια βοημική οικογένεια έχασε ένα παιδί της, πράγμα που δεν είναι καθόλου σίγουρο, γιατί κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι συμβαίνει με τα παιδιά που δουλεύουν στα σφαγεία. Εκείνο τον καιρό, δεν υπήρχε περιοριστικός νόμος για την ηλικία των παιδιών κι οι κονσερβάδες τα έβαζαν στη δουλειά όλα, εκτός από τα μωρά. Η οικογένεια φάνηκε να απορεί μ’ αυτό κι η γιαγιά Μαγιάουζκιενε χρειάστηκε να δώσει πάλι την εξήγηση: ήταν παράνομο να δουλεύουν παιδιά πριν κλείσουν τα δεκάξι. Τι νόημα έχει αυτό; ρώτησαν. Σκέφτονταν ν’ αφήσουν το μικρό Στανίσλοβας να δουλέψει. Εντάξει, δεν υπήρχε λόγος ν’ ανησυχούν, είπε η γιαγιά Μαγιάουζκιενε, ο νόμος δεν άλλαζε τίποτα, απλώς ανάγκαζε τον κόσμο να λέει ψέματα για την ηλικία των παιδιών του» (σελ. 89).
Έτσι με απλότητα διατυπωμένα ο συγγραφέας περνάει τα μηνύματα βάζοντάς τα στο στόμα μιας γριάς πολύπαθης μετανάστριας και δείχνοντας πως η ανάγκη κάνει τους ανθρώπους να δεχθούν τα απαράδεκτα. Οι νεοφερμένοι δεν είχαν ακούσει ακόμα ούτε για φυματίωση, ούτε για τόκους. Νόμιζαν ότι θα πλήρωναν κάθε μήνα 12 δολάρια για το σπίτι. Η γριά τους είπε για τον τόκο: «Την κοίταξαν αποσβολωμένοι. «Τόκο;» φώναξαν.
«Τόκο στα λεφτά που χρωστάτε ακόμα», τους απάντησε εκείνη.
«Μα δεν έχουμε υποχρέωση να πληρώνουμε τόκο!» φώναξαν τρεις ή τέσσερις μαζί. «Έχουμε να πληρώνουμε μόνο δώδεκα δολάρια τον μήνα».
Η γριά γέλασε. «Είσαστε κι εσείς σαν όλους τους άλλους», είπε. «Σας ξεγελάνε και σας τρώνε ζωντανούς. Ποτέ δεν πουλάνε σπίτια χωρίς τόκο. Πάρτε το συμβόλαιό σας να δείτε» (σελ. 90).
Δεν ήξεραν ακόμα αγγλικά και η γριά τους ενημέρωσε τι λέει το συμβόλαιο για να ακούσουν με φρίκη ότι αντί για 12 δολάρια έπρεπε να πληρώσουν κάθε μήνα 17!
Κατρακύλα χωρίς τέλος…
Αυτά ήταν μόνο η αρχή μιας πορείας εξόντωσης. Το βιβλίο δίνει μια κλιμάκωση προς το χειρότερο. Η απόγνωση φέρνει το ξεγλίστρημα και το ένα ξεγλίστρημα το άλλο. Οργή, παράβαση, φυλακή, πορνεία για τις γυναίκες. Ο Γιούργκις, ένα από τα κεντρικά πρόσωπα, μόλις βγει από τη φυλακή και βρει ξένη οικογένεια στο σπίτι του καταλαβαίνει πια όλη την αλήθεια. Σκεφτόταν το μόχθο του, τον αγώνα για την επιβίωση: «Μπορούσε να δει τον εαυτό του μέσα σ’ όλη τη μακριά πορεία των γεγονότων σαν θύμα αχόρταγων όρνεων που του είχαν ξεσκίσει τα σωθικά και τον είχαν καταβροχθίσει, διαβόλων που τον είχαν βασανίσει, περιγελώντας τον στο μεταξύ, κοροϊδεύοντάς τον κατάμουτρα» (σελ. 221).
…αλλά και ένα νέο όραμα
zouglaΗ ζωντανή, παραστατική ροή της αφήγησης φέρνει μπροστά στα μάτια μας τις σπαραχτικές εικόνες. Ο συγγραφέας δεν μας αφήνει, όμως, με την περιγραφή των γεγονότων χωρίς διέξοδο. Υπάρχει μια πορεία συνειδητοποίησης. Ο απελπισμένος και τσακισμένος Γιούργκις θα βρεθεί εντελώς περαστικά και τυχαία σε μια ομιλία σοσιαλιστών. Η ομιλία είναι από τα καλύτερα κομμάτια ρητορικής στην παγκόσμια λογοτεχνία και ο Γιούργκις ακούει για πρώτη φορά για το όραμα μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας και μέσα του αρχίζει να πάλλεται η ελπίδα. Μαζί με τους άλλους σηκώνεται, φωνάζει, τραγουδάει, ξαναβρίσκει την χαμένη του ψυχή. Στο τέλος γίνονται εκλογές στο Σικάγο κι ένας ρήτορας εργάτης προειδοποιεί για ένα ξεγέλασμα δήθεν δημοκρατικών, ψευτομεταρρυθμιστών, παλαιοκομματικών  μετά τις εκλογές, όταν πια θα έχουν πάρει την εξουσία παροτρύνοντας για την πραγματική εργατική εξουσία να οργανωθούν κάτω από τη σημαία του κόμματος και «τότε θ’ αρχίσει η εξόρμηση που δε θ’ ανακοπεί ποτέ, η παλίρροια που δε θα γυρίσει ποτέ πίσω μέχρι να γίνει μια πλημμύρα που θα ‘ναι ασυγκράτητη, συντριπτική: η συνάθροιση των απαυδισμένων εργατών του Σικάγου κάτω απ’ τη σημαία μας! Και θα τους οργανώσουμε, θα τους ασκήσουμε, θα τους παρατάξουμε για τη νίκη! Θα τους συντρίψουμε τους αντιπάλους, θα τους σαρώσουμε στο πέρασμά μας…Και το Σικάγο θα ‘ναι δικό μας! Το Σικάγο θα ‘ναι δικό μας! ΤΟ  ΣΙΚΑΓΟ  ΘΑ ‘ΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ!» (σελ. 421/422).

Πρώτη φορά αρισεροφασιστικά!

 Πρώτη φορά αρισεροφασιστικά!

Φωτογραφία: Menelaos Myrillas/SOOC
Φωτογραφία: Menelaos Myrillas/SOOC


ΜΙΑ ΜΟΡΦΗ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Θα στείλουν φαντάρους στα σχολεία για να καλύψουν τις κενές θέσεις εκπαιδευτικών

Οι φαντάροι απόφοιτοι παιδαγωγικών και καθηγητικών σχολών θα είναι αυτοί που θα καλύψουν τα κενά σε θέσεις εκπαιδευτικών.

Προς αυτή την κατεύθυνση φαίνεται πως κινείται η κυβέρνηση για την επόμενη σχολική χρονιά.
  
Χθες ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Πάνος Καμμένος και πρόεδρος των ΑΝΕΛ υποδέχθηκε στο υπουργείο του τον υπουργό Παιδείας Αριστείδη Μπαλτά. 

Σύμφωνα με την «Καθημερινή», οι δύο υπουργοί συζήτησαν την πρόταση απόφοιτοι παιδαγωγικών και καθηγητικών σχολών (π.χ. μαθηματικοί, φιλόλογοι κ.ά.), οι οποίοι υπηρετούν τη στρατιωτική τους θητεία σε ακριτικές περιοχές, να μπορούν να διδάξουν σε κοντινά σχολεία όπου υπάρχουν κενά, λαμβάνοντας τη μοριοδότηση που προβλέπεται.

Δεν κοστίζουν οι φαντάροι
 
Η προσπάθεια κάλυψης των κενών θα είναι φέτος ιδιαίτερα δύσκολη, καθώς το υπουργείο Παιδείας έχει κάνει συνολικά 4.000 προσλήψεις σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Ομως, εξ αυτών οι 1.500 θέσεις θα δοθούν στους καθηγητές και διοικητικούς υπαλλήλους που ήταν σε διαθεσιμότητα, οι οποίοι θα επιστρέψουν στα πόστα τους. Ετσι, απομένουν περί τις 2.500 θέσεις, με αποτέλεσμα να υπολογίζεται ότι τα κενά θα υπερβούν τα επίπεδα του Σεπτεμβρίου του 2014.
Πέρυσι τον Σεπτέμβριο η σχολική χρονιά ξεκίνησε με 22.000 κενά, πολλά εκ των οποίων καλύφθηκαν από το πρόγραμμα ΕΣΠΑ, το οποίο, όμως, τώρα βρίσκεται σε μεταβατική περίοδο, μέχρι να γίνει ο προγραμματισμός του επόμενου. 

Μάλιστα, ο πρώην υπουργός Παιδείας Ανδρέας Λοβέρδος για την κάλυψη των κενών είχε προτείνει, μεταξύ άλλων, την εθελοντική εργασία, αλλά η πρόταση δεν προχώρησε λόγω αντιδράσεων. Ουσιαστικά, η αξιοποίηση των φαντάρων αποτελεί μια μορφή εθελοντικής εργασίας.

ΚΕΡΚΥΡΑ-Μαζικό το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ κατά των κυβερνητικών σχεδιασμών

Μαζικό το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ  κατά των κυβερνητικών σχεδιασμών   


pame poreia 2Μαζικό και μαχητικό ήταν το συλλαλητήριο που διοργάνωσε το απόγευμα της Πέμπτης η Γραμματεία Κέρκυρας του ΠΑΜΕ.
Η κινητοποίηση έγινε, «ενάντια στους σχεδιασμούς της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ», ενώ στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ ανταποκρίθηκαν πολλοί εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι, γυναίκες, αυτοαπασχολούμενοι και αγρότες.
Στην κεντρική ομιλία, ο Σπύρος Ραυτόπουλος μέλος της τοπικής γραμματείας του ΠΑΜΕ, αναφέρθηκε στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης  «αλλά και στον πόλεμο προπαγάνδας και τρομοκρατίας που διεξάγεται με στόχο να φοβηθεί ο λαός και να μείνει απλός παρατηρητής στις εξελίξεις. Ανέδειξε την ανάγκη του οργανωμένου αγώνα σε ταξικό προσανατολισμό αλλά και τις δυνατότητες που έχουν οι εργαζόμενοι και οι σύμμαχοί τους αν καταλάβουν τη δύναμη που έχουν στα χέρια τους». Τέλος, κατήγγειλε «τις τραμπούκικες ενέργειες ατόμων που μέσα στις νύχτα έσκιζαν τις προπαγανδιστικές αφίσες του ΠΑΜΕ αλλά και προπηλάκισαν συμπολίτη μας που τους ζήτησε να σταματήσουν. Είναι φανερό ότι το ΠΑΜΕ ενοχλεί το κεφάλαιο και τους υπηρέτες του. Να είναι όμως σίγουροι ότι αυτές οι πρακτικές πέφτουν στο κενό».
Για το συλλαλητήριο είχαν παρθεί αποφάσεις συμμετοχής από τις Γενικές Συνελεύσεις του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Κέρκυρας,  του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και του Συλλόγου Φοιτητών Τεχνών Ήχου και Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Επίσης, αποφάσεις είχαν πάρει τα ΔΣ του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων και του Σωματείου Οικοδόμων.

Έξυπνα σύνορα, έξυπνη κονόμα

   Έξυπνα σύνορα, έξυπνη κονόμα


Γράφει ο Cogito ergo sum //
Με το τούτο και μ’ εκείνο, κοντεύουμε να πειστούμε. Η Ευρωπαϊκή Ένωση -λέει- πρέπει να προφυλάξει τα σύνορά της. Κινδυνεύουμε -ξαναλέει- από την ανεξέλεγκτη εισροή «λαθρομεταναστών» (η ολόσωστη λέξη «πρόσφυγας» αποφεύγεται επιμελώς επειδή δημιουργεί αναφυλαξίες), ανάμεσα στους οποίους μπορούν πανεύκολα να παρεισφρύσουν και αλγκαϊντανοί, χαμασανοί, τζιχαντιστές ισισανοί και λοιποί τρομοκράτες. Κι ενώ έχει πάρει φωτιά ο κώλος μας από την φτώχεια, την ανεργία και την καταλήστευση των δικαιωμάτων μας, η Κομμισσιόν επιμένει στο πρόγραμμα «Έξυπνα Σύνορα», για να μας προφυλάξει από το μεταναστευτικό και προσφυγικό ρεύμα.
Στα πλαίσια αυτού του προγράμματος, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εντάξει δυο δράσεις. Η μία αφορά ένα σύστημα επιτήρησης και ελέγχου των χερσαίων και θαλασσίων συνόρων της και η άλλη αφορά ένα ηλεκτρονικό σύστημα εισόδου-εξόδου, το οποίο καταγράφει όσους μπαίνουν και όσους βγαίνουν από την Ε.Ε. προκειμένου να εντοπίζονται όσοι παραμένουν στην Ε.Ε. ενώ έχει λήξει η βίζα τους (δηλαδή, η συντριπτική πλειοψηφία των παράνομων μεταναστών). Προσεχώς, το σύστημα επιτήρησης και ελέγχου των συνόρων θα γίνεται και αεροπορικώς.
Αυτά σε επίπεδο θεωρίας. Πάμε τώρα στο ζουμί. Σε πρώτη φάση, το κόστος ενεργοποίησης των δυο δράσεων υπολογίζεται πως ξεπέρασε τα 400 εκατομμύρια ευρώ. Παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει ακόμη κανένα νομικό πλαίσιο (έστω μια συμφωνία σε διακρατικό επίπεδο, βρε αδερφέ!), η Κομμισσιόν έχει προβλέψει δαπάνη 1,1 δισ. ευρώ για το αρχικό στήσιμο των «Έξυπνων Συνόρων», ποσό που θα εκταμιευθεί μέχρι το 2020. Η πρώτη φάση του πιλοτικού προγράμματος ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 2014 με την παρουσίαση της τεχνικής μελέτης, ενώ αναμένεται ότι ο «πιλότος» θα είναι έτοιμος μέχρι τα τέλη του 2015.
Πάντως, οι ειδικοί εκτιμούν ότι όχι μόνο το τελικό κόστος θα είναι υπερδιπλάσιο αλλά θα πρέπει να προστεθούν τα -όχι ευκαταφρόνητα- έξοδα συντήρησης. Παράλληλα, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι η χρησιμότητα του όλου εγχειρήματος είναι αμφισβητήσιμη, μιας και έχει στηριχθεί στο ανάλογο πρόγραμμα των ΗΠΑ για την επιτήρηση των συνόρων τους με το Μεξικό. Σημειώνουμε ότι το εν λόγω πρόγραμμα των ΗΠΑ, αν και αντιμετώπισε τεράστια τεχνικά προβλήματα, κόστισε μόνο για το 2010 το ιλιγγιώδες ποσό των 3,7 δισ. ευρώ!
Με όλα αυτά τα δεδομένα υπ” όψη, αναρωτιέται κανείς για ποιον λόγο η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τόση κωλοπιλάλα για την προώθηση των «Έξυπνων Συνόρων». Κινδυνεύοντας να θεωρηθούμε συνωμοσιολόγοι, δικαιούμεθα να ισχυριστούμε ότι όλα γίνονται για χάρη των εταιρειών κατασκευής αμυντικών συστημάτων, οι οποίες είδαν τον τζίρο τους να μειώνεται τα τελευταία χρόνια, λόγω των δημοσιονομικών περικοπών που είχαν ως αποτέλεσμα την μείωση των αμυντικών δαπανών. Η περίπτωση βγάζει καραμπινάτη βρόμα «νόμιμης» ενίσχυσης κάποιων «δεινοπαθούντων» μεγαλοκαπιταλιστών. Πολύ πιο έντονη από εκείνη την βρόμα που έβγαλε η ιστορία με την ασφάλεια των ολυμπιακών αγώνων του 2004 και το περιβόητο C4I.
cogito16b
Τα «Έξυπνα Σύνορα» δεν είναι μόνο ακριβά και αμφίβολης χρησιμότητας. Ούτε το βασικό τους μειονέκτημα είναι ότι προκαλούν επιμήκυνση του χρόνου αναμονής στα σημεία ελέγχου των ευρωπαϊκών συνόρων. Κυρίως, καταπατούν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς καταγράφουν και αποθηκεύουν βιομετρικά δεδομένα, η αποθήκευση των οποίων θεωρείται παράνομη από την ισχύουσα νομοθεσία όλων των ευρωπαϊκών χωρών.
Πριν τελειώσουμε, ας δώσουμε τον λόγο στην ευρωβουλευτή των Πρασίνων Σκα Κέλλερ, αρμόδια για θέματα μετανάστευσης και για θέματα που σχετίζονται με την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Παρά το γεγονός ότι η Κομμισσιόν τονίζει τον ρόλο τού προγράμματος στην διάσωση μεταναστών και προσφύγων, πουθενά στο πρόγραμμα δεν αναφέρονται οι τρόποι διάσωσής τους ούτε προβλέπεται τι θα γίνονται όσοι διασώζονται. «Ο νομοθέτης δεν ενδιαφέρεται να προστατεύσει τους πρόσφυγες και τα δικαιώματά τους», τονίζει η Κέλλερ, «ούτε επιθυμεί να τους διασώσει αν βρεθούν σε ανοιχτή θάλασσα». Και συμπληρώνει με νόημα: «Κάθε τι που μπορεί να αποτρέψει την είσοδό τους στην Ευρώπη, είναι καλοδεχούμενο»
Ευρωπαϊκή δημοκρατία. Η δημοκρατία ΤΟΥΣ σε όλο της το μεγαλείο. Ένας ακόμη λόγος για να μείνουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τρομάρα μας…

Η «γεωπολιτική» σημασία της Ελλάδας

Η «γεωπολιτική» σημασία της Ελλάδας
Το «χαρτί» της «γεωπολιτικής σημασίας» της Ελλάδας προβάλλεται από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τα αστικά επιτελεία, ιδιαίτερα τώρα με την ένταση των παζαριών, που γίνονται για το θέμα του χρέους και τη μοιρασιά των λεγόμενων «επενδυτικών πακέτων». Παραμυθιάζουν τους εργαζόμενους για δήθεν φιλολαϊκές λύσεις εντός της «στρούγκας» των λυκοσυμμαχιών ΕΕ και ΝΑΤΟ, προβάλλοντας επίσης πως η Ελλάδα «κρατάει τα σύνορα της ευρωπαϊκής οικογένειας και της Ατλαντικής Συμμαχίας», «πασχίζει για τη συνοχή και όχι τη διαίρεση της ΕΕ». Αυτό εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους και «προσφορές» της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Από τη διάθεση νησιών για την εγκατάσταση νέων ΝΑΤΟικών βάσεων στο Αιγαίο και όπου ζητηθεί, από την προθυμία συμμετοχής και παροχής διευκολύνσεων σε νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις με διάφορα προσχήματα, με πιο πρόσφατα αυτά της «αντιμετώπισης των τζιχαντιστών» και της αύξησης των καραβανιών των ξεριζωμένων προσφύγων και μεταναστών, ακόμα και την ανάπτυξη της λεγόμενης «στρατηγικής συνεργασίας» με το Ισραήλ. Και όλα αυτά συμβαίνουν σε τέτοιο βαθμό που διάφορες γραφίδες του αστικού Τύπου με ...ειδικές αποστολές να επευφημούν και να αποδίδουν εύσημα στη σημερινή κυβέρνηση γιατί το «κράτος έχει συνέχεια, στην εξωτερική πολιτική και την άμυνα», και δεν «αλλάζουν οι βασικές παράμετροι».
***
Ολη αυτή η «προσφορά», το «νοιάξιμο» της συγκυβέρνησης για τα ...ιερά και όσια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, όπως και η διαπραγμάτευση με την τρόικα (ΕΕ, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που τώρα λέγονται «θεσμοί») έχουν σχέση με την προσπάθεια του ελληνικού κεφαλαίου να αναβαθμίσει το ρόλο του σε σχέση με ανταγωνιστές του μέσα στη λυκοσυμμαχία ή εκτός αυτής, στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου. Για το μερτικό, που θα έχουν οι Ελληνες καπιταλιστές στις διάφορες μοιρασιές που γίνονται, «καίγεται» και η σημερινή συγκυβέρνηση. Αυτή η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης είναι άρρηκτα δεμένη με την εσωτερική πολιτική. Είναι το ίδιο πλαίσιο στο οποίο πραγματοποιείται διαπραγμάτευση για λογαριασμό των συμφερόντων του κεφαλαίου. Το πλαίσιο μέσα στο οποίο θεωρούνται δεδομένα όλα τα αντεργατικά μέτρα που πάρθηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις στα 5 - 6 χρόνια που οι εργάτες και τα λαϊκά στρώματα «πληρώνουν το μάρμαρο» της καπιταλιστικής κρίσης. Οχι μόνο δεν γίνεται κουβέντα για αναπλήρωση απωλειών αλλά έρχονται, είτε με την πρόταση των δανειστών ή τις προτάσεις της κυβέρνησης, να φορτώσουν στο λαό και άλλα βάρη. Οι διακηρύξεις «όχι άλλες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις» κρύβουν ότι όλα τα δεδομένα ανοίγουν δρόμους για επιδείνωση της ζωής των εργαζομένων είτε υλοποιώντας μια νέα αντιλαϊκή συμφωνία, είτε ως αποτέλεσμα εξωτερικής υποτίμησης, του χτυπήματος του λαϊκού εισοδήματος και των νέων μέτρων που θα ακολουθήσουν. Είτε ακόμα με την εφαρμογή σε Εργασιακά και Ασφαλιστικό των λεγόμενων «βέλτιστων ευρωπαϊκών και διεθνών πρακτικών», όταν κυριαρχούν σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο η ελαστική απασχόληση, δουλειά όποτε θέλει ο εργοδότης, τα ανύπαρκτα εργασιακά δικαιώματα κ.λπ.
***
Οσα προσχήματα και αν βρεθούν, όσες επικλήσεις περί «εθνικού συμφέροντος» και αν γίνουν, οι εργαζόμενοι στην πατρίδα μας έχουν πλέον την πείρα για να μην πέσουν στην παγίδα της «κοινωνικής συναίνεσης», των δήθεν κοινών συμφερόντων με την πλουτοκρατία. Από την εμπλοκή της χώρας στα ενεργειακά παιχνίδια και τους αγωγούς (παζάρια με ΗΠΑ, Αζερμπαϊτζάν, Ρωσία), από τους άξονες με Ισραήλ ή την Αίγυπτο, ή ακόμα από τη λεγόμενη «πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική» της συγκυβέρνησης - που με σταθερή τη συμμετοχή στον ευρωατλαντικό άξονα θέλει να κάνει και ανοίγματα σε άλλες δυνάμεις - οι εργάτες, τα εκμεταλλευόμενα λαϊκά στρώματα δεν έχουν τίποτα να ωφεληθούν. Απεναντίας, η εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά παιχνίδια, όπως δείχνουν πλείστα παραδείγματα, μόνο δεινά μπορεί να φέρει. Η διέξοδος για το λαό δεν βρίσκεται μέσα σε αυτούς τους σχεδιασμούς, σε αυτά τα αντιλαϊκά παιχνίδια, αλλά στην πάλη, στον αγώνα για ρήξη με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία του.

Αντιλαϊκό παζάρι

Αντιλαϊκό παζάρι


Σε κάθε «στροφή» της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, η κυβέρνηση επιστρέφει με νέα μέτρα - φωτιά για το λαό.
Από τη μια, φωνάζει ότι αντιστέκεται και ότι δεν πρόκειται να υποκύψει στις απαιτήσεις των δανειστών, και από την άλλη επεκτείνει τη λίστα των αντιλαϊκών μέτρων, συζητάει με τους «θεσμούς», για να γεφυρώσει την απόσταση ανάμεσα στο σχέδιο που παρουσίασε η ίδια και σ' αυτό που προτείνουν οι δανειστές.
Ετσι έγινε και πριν από τη συνάντηση της περασμένης Κυριακής, στις Βρυξέλλες.
Η κυβερνητική αντιπροσωπεία, που το βράδυ της ίδιας μέρας σήκωνε κορόνες ενάντια σε δανειστές και εταίρους, λίγο πριν φύγει από το τραπέζι της διαπραγμάτευσης είχε παρουσιάσει πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα και δημοσιονομικούς στόχους 8 σελίδων για να υπάρξει συμφωνία.
Συγκεκριμένα, όπως γράφτηκε χτες, πρότεινε μεταξύ άλλων ακόμα πιο αυξημένους συντελεστές ΦΠΑ και δημοσιονομικά πλεονάσματα, που σημαίνει μεγαλύτερες απώλειες για το λαϊκό εισόδημα, ακόμα κι αν, σε αυτήν τη φάση, δεν υπάρξουν οριζόντιες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις.
Αυτή είναι η διαπραγμάτευση, που γίνεται με γνώμονα τα συμφέροντα του κεφαλαίου, εντός της ΕΕ και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης: Ενα παζάρι όπου ο λαός είναι από χέρι χαμένος.
Την ίδια ώρα, βέβαια, παραμένουν σε ισχύ όλα τα αντιλαϊκά μέτρα, που ψήφισαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, μέσα κι έξω από τα μνημόνια, όπως και οι αντιδραστικές ανατροπές που περιέχονταν στο αρχικό κείμενο των 47 σελίδων της ελληνικής πρότασης προς τους θεσμούς.
Θυμίζουμε ότι σ' αυτό το κείμενο υπάρχει η δέσμευση για οριστική κατάργηση των λεγόμενων «πρόωρων» συντάξεων, για διατήρηση του ΕΝΦΙΑ και της έκτακτης εισφοράς, για πρωτογενή πλεονάσματα και αυξήσεις στους συντελεστές του ΦΠΑ.
Πρέπει, επίσης, οι εργαζόμενοι να έχουν στο νου τους ότι κυβέρνηση και δανειστές μιλάνε την ίδια γλώσσα. Η κυβέρνηση λέει ότι δε μειώνει μισθούς και συντάξεις, αλλά με την αύξηση του ΦΠΑ, τη διατήρηση της υψηλής φορολογίας για τα λαϊκά στρώματα και την κατάργηση των πρόωρων συντάξεων τα εισοδήματα των λαϊκών στρωμάτων θα συρρικνωθούν κι άλλο. Ενώ, βεβαίως, το παράθυρο και για άμεσες νέες μειώσεις σε συντάξεις παραμένει ανοιχτό με τις «αναλογιστικές μελέτες για τη βιωσιμότητα των Ταμείων», τις «ενοποιήσεις Ταμείων» κ.λπ. Οπως και το παράθυρο για νέες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στα Εργασιακά.
Τα ίδια λένε από την πλευρά τους και οι θεσμοί. Για παράδειγμα, χτες, εκπρόσωποι της Κομισιόν διαβεβαίωναν ότι δε ζήτησαν μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, αλλά «σταδιακή κατάργηση των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, κατάργηση των κινήτρων για πρόωρη έξοδο από την αγορά εργασίας και ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων».
Επίσης, ζήτησαν εκσυγχρονισμό του ενιαίου μισθολογίου, με τον ισχυρισμό ότι «αυτό δε σημαίνει μειώσεις, αλλά αυξήσεις ανάλογες με την παραγωγικότητα».
Ολα αυτά, όμως, είτε έτσι είτε αλλιώς, οδηγούν στο χτύπημα του εργατικού - λαϊκού εισοδήματος. Η πείρα από ανάλογες μεταρρυθμίσεις στο παρελθόν (π.χ. από τις ενοποιήσεις Ταμείων) είναι διδακτική για τους εργαζόμενους.
Δανειστές και κυβέρνηση είναι στην ίδια όχθη, στις μεταξύ τους αντιπαραθέσεις αντανακλώνται βαθύτεροι ανταγωνισμοί, που δεν έχουν ως αντικείμενο τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, αλλά κόντρες ανάμεσα σε αντιτιθέμενα συμφέροντα μονοπωλιακών ομίλων και ιμπεριαλιστικών κέντρων. Οποιο και αν είναι το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης, οι αντιλαϊκές εξελίξεις είναι δεδομένες.
Χρειάζεται γι' αυτό ο λαός να επιλέξει το δρόμο της πραγματικής ρήξης, δηλαδή της ρήξης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία του, τους πραγματικούς υπεύθυνους της σημερινής κατάστασης.

Μπλόκο στο χρυσαυγίτικο δουλεμπορικό στο Πέραμα

Μπλόκο στο χρυσαυγίτικο δουλεμπορικό στο Πέραμα
Μαζική απάντηση στη νέα προσπάθεια εφοπλιστών και μεγαλοεργολάβων να τσακίσουν τους εργάτες της Ζώνης



Από τη χτεσινή συγκέντρωση στο Πέραμα
Από τη χτεσινή συγκέντρωση στο Πέραμα
ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ
Με πορεία σε κεντρικούς δρόμους του Περάματος, ολοκληρώθηκε χτες βράδυ η μαζική συγκέντρωση που διοργάνωσαν συνδικάτα του Πειραιά, ενάντια στο «σωματείο» - δουλεμπορικό που εγκαινίαζαν την ίδια ώρα οι χρυσαυγίτες στην πόλη, με τη συμμετοχή μεταφερόμενων από διάφορες περιοχές της Αττικής. Οι μεταλλεργάτες και οι κάτοικοι του Περάματος γύρισαν κυριολεκτικά την πλάτη στα τσιράκια των εφοπλιστών και των μεγαλοεργολάβων.
Τη συγκέντρωση στην πύλη της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης διοργάνωσαν το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Ελλάδας, το Σωματείο Ναυπηγοξυλουργών, η ΠΕΜΕΝ, ο «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», η ΠΕΕΜΑΓΕΝ, το Σωματείο Καθαριστών/στριών Πειραιά, το Σωματείο Λογιστών Πειραιά, ο Σύνδεσμος Εμποροϋπαλλήλων Πειραιά, το Συνδικάτο Ιδιωτικής Υγείας και η Πανελλήνια Ενωση Ελαιουργοσαπουνοποιών.
Κάλεσμα συμμετοχής απηύθυναν το Εργατικό Κέντρο Πειραιά και άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις της περιοχής. Εκ μέρους του ΚΚΕ, παραβρέθηκαν ο Γ. Τούσσας, μέλος της ΚΕ και ο Στ. Τάσσος, βουλευτής του Κόμματος.
Χαρακτηριστικό ήταν το σύνθημα στο πανό της Λαϊκής Επιτροπής Κορυδαλλού: «Επειδή είναι ναζί είναι εγκληματίες. Εξω οι φασίστες από τις λαϊκές συνοικίες». Καθαρό ήταν το μήνυμα που έστελνε και το πανό Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής: «Εξω το δουλεμπορικό της ΧΑ από τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη. Δυναμώστε τα ταξικά συνδικάτα». «Μπλόκο στο φασισμό», έγραφε το πανό των ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ, ενώ η Λαϊκή Επιτροπή Περάματος καλούσε: «Απομόνωσε την εγκληματική δράση της φασιστικής ναζιστικής Χρυσής Αυγής. Να τους τσακίσει η πάλη των λαών».
Στη διαδρομή που ακολούθησε, η πορεία σταματούσε σε κεντρικά σημεία και από την ντουντούκα διαβαζόταν το κάλεσμα των σωματείων στους εργάτες και το λαό του Περάματος να μην αφήσουν τους φασίστες να σηκώσουν κεφάλι στις εργατογειτονιές της περιοχής.
Λυσσάνε εφοπλιστές και εργοδότες
Νωρίτερα, στην κεντρική ομιλία της συγκέντρωση, ο Ακης Αντωνίου, μέλος της διοίκησης του Συνδικάτου Μετάλλου και πρόεδρος του Παραρτήματος Πειραιά, σημείωσε, ανάμεσα σε άλλα:
«Εδώ και δεκαετίες οι εφοπλιστές - εργοδοσία στη Ζώνη τα έδωσε όλα, για να ξεμπερδέψει μια και καλή με τα σωματεία στο χώρο, να ξεμπερδέψει με δικαιώματα και κατακτήσεις που είχε καταφέρει ο κλάδος μας με τους αγώνες του.
Προσπάθησε μέσα από βιομηχανία εκατοντάδων μηνύσεων να βάλει εμπόδια στη δράση των σωματείων, μέσα από απειλές και μπραβιλίκια σε όσους έμπαιναν μπροστά, να επιβάλει την ασυδοσία της στους χώρους δουλειάς.
Χρηματοδότησε το 2008 την ίδρυση αντισυνδέσμου, βάζοντας μπροστά τσιράκια των εργολάβων, ξοδεύοντας χιλιάδες ευρώ, τάζοντας δουλειές σε εξαθλιωμένους συναδέλφους.
Αφού δεν μπόρεσαν με όλα τα παραπάνω να καταφέρουν τίποτα, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν και το πιο αντιδραστικό και το πιο επικίνδυνο χαρτί για τους εργαζόμενους. Εστησαν το δουλεμπορικό γραφείο με την Χρυσή Αυγή στο Πέραμα με τη μάσκα του σωματείου, που στα μουλωχτά κάνουν και τα εγκαίνια.
Κάθε φορά που η εργοδοσία σχεδίαζε να χτυπήσει τα σωματεία μας με όλους τους τρόπους την απάντηση την έδιναν οι ίδιοι οι εργάτες της Ζώνης με τη στάση και την παρουσία τους.
Να θυμίσουμε σε όσους το ξεχνούν ότι και στα πιο μαύρα για το λαό μας χρόνια, τότε που για να κάνεις μεροκάματο στη Ζώνη έπρεπε να σου βγάλει πάσο η χωροφυλακή και το λιμενικό, ακόμα και τότε που η απεργία σήμαινε φυλακή και εξορία, οι εργάτες έβρισκαν τους τρόπους να αντιδρούν οργανωμένα και να κερδίζουν.
Καλούμε σε ετοιμότητα
Τα ταξικά μας σωματεία, όπως και προηγούμενα, θα συνεχίσουν να καλούν σε ετοιμότητα όλους τους εργαζόμενους τη περιοχής, να απαντάμε μαζικά δυναμικά στην τραμπούκικη δράση τους, να απαντάμε όπως κάνουμε μέχρι σήμερα, αποκαλύπτοντας το ρόλο των ναζί σαν το μακρύ χέρι του συστήματος.
Τα δικαστήρια δεν μπορούν να σταματήσουν τη δράση των ναζί, γιατί το κεφάλαιο που τους ταΐζει και τους αξιοποιεί έχει στα χέρια του την εξουσία. Εκεί που πρέπει να καταδικαστούν είναι στη συνείδηση των εργατών, του λαού, ειδικότερα της νεολαίας που έχουν βάλει στόχο να ποτίσουν με το δηλητήριό τους.
Πρέπει να διώχνονται από τους ίδιους τους εργαζόμενους όπου πάνε να σηκώσουν κεφάλι, υπάρχουν εκατοντάδες παραδείγματα σε εργατικά σωματεία, λαϊκούς φορείς και συλλόγους, που όταν πήγαν οι φασίστες να παρέμβουν βρήκαν μπροστά τους τοίχο, διώχθηκαν κακήν - κακώς από τον κόσμο.
Πρέπει όλη η δράση των σωματείων μας να στοχεύει στο σύστημα που τους δημιουργεί και τους τρέφει, κάθε φορά που επιλέγει το μαστίγιο αντί για το καρότο απέναντι στο λαό. Κάθε φορά που φοβάται ότι με ψεύτικες ελπίδες και υποσχέσεις δεν θα μπορέσει να κάνει τη δουλειά του και βγάζει στη γύρα τα μαντρόσκυλά του για να τρομοκρατήσουν.
Τα λέμε αυτά γιατί πρέπει να μας απασχολήσει όλους η στιγμή που επιλέγουν να κάνουν τα εγκαίνια του δουλεμπορικού τους στη Ζώνη. Είναι η στιγμή που τεράστια μονοπωλιακά συμφέροντα σκοτώνονται για την αξιοποίηση του λιμανιού του Πειραιά που πωλείται από τη νέα συγκυβέρνηση.
Είναι η στιγμή που το κεφάλαιο στην Ελλάδα στηρίζει τη νέα συγκυβέρνηση, για να φέρει το τρίτο μνημόνιο και δεν θέλουν σε όλα αυτά στα πόδια τους τους εργάτες οργανωμένους, σε ταξική κατεύθυνση. Τους θέλουν φοβισμένους, τρομοκρατημένους να αποδέχονται όποια μέτρα έρχονται χωρίς αντιδράσεις.
Καλούμε κάθε φορέα της περιοχής, δήμους, συλλόγους, πολιτικές δυνάμεις της περιοχής του Πειραιά να πάρουν θέση και με ευθύνη να τοποθετηθούν ξεκάθαρα απέναντι στη λειτουργία του δουλεμπορικού της Χρυσής Αυγής στο Πέραμα».
  • Με ανακοίνωσή της, η ΔΑΣ ΟΤΑ στο Δήμο Περάματος, καταγγέλλει την πλειοψηφία στο ΔΣ του Συλλόγου των Εργαζομένων που αρνήθηκε το αίτημα της παράταξης να πάρει απόφαση για καταγγελία των φασιστών και συμμετοχή στη χτεσινή συγκέντρωση.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Συνεχές αιματοκύλισμα του λαού

ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Συνεχές αιματοκύλισμα του λαού


ΝΤΟΝΕΤΣΚ.--
Συνεχίστηκαν και το προηγούμενο τριήμερο οι βομβαρδισμοί κατοικημένων περιοχών από το στρατό της αντιδραστικής κυβέρνησης του Κιέβου στις περιοχές των αυτοαποκαλούμενων Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, τις οποίες ελέγχουν οι πολιτοφυλακές που αντέδρασαν στο πραξικόπημα του Φλεβάρη του 2014, που έγινε με την στήριξη και την ανοιχτή επέμβαση των ΗΠΑ και ΕΕ. Περισσότερο χτυπήθηκαν τα περίχωρα της πόλης του Ντονέτσκ και κάποιες περιοχές του Λουγκάνσκ με δεκάδες τραυματίες. Οπως ανακοινώθηκε από την στρατιωτική διοίκηση της ΛΔ Ντονέτσκ, έγινε τις τελευταίες τρεις μέρες περισσότερες από 180 παραβιάσεις της - έτσι και αλλιώς στα χαρτιά - συμφωνίας εκεχειρίας του Μινσκ του Φλεβάρη του 2015. Επίσης, ο ουκρανικός στρατός, από την Παρασκευή, έχει ανακοινώσει το θάνατο 6 στρατιωτών σε μάχες και τον τραυματισμός άλλων 14.
Χτες, επίσης, έγινε μεγάλη πορεία στο κέντρο της πόλης του Ντονέτσκ με τη συμμετοχή και του λεγόμενου προέδρου της ΛΔ, Αλεξάντερ Ζακχαρτσένκο, όπου εκφράστηκε η διαμαρτυρία του κόσμου για τους συνεχείς βομβαρδισμούς σε προάστια της πόλης, ενώ δεν έλειψαν και οι φωνές που απαίτησαν από τους πολιτοφύλακες να ξεκινήσουν αντεπίθεση για να καταστρέψουν τα σημεία από όπου έρχονται πυρά πυροβολικού και ρουκέτες του ουκρανικού στρατού.
Επίσης, την Κυριακή πραγματοποιήθηκε η πρώτη διαδήλωση ενάντια στον κυβερνήτη της Οδησσού, Μιχαήλ Σαακασβίλι, τον πρώην Πρόεδρο της Γεωργίας, αμερικανοθρεμμένο πολιτικό, που η αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου διόρισε υποτίθεται για την αντιμετώπιση της διαφθοράς. Πάνω από 500 κάτοικοι της πόλης διαμαρτυρήθηκαν ενάντια στην κυβέρνηση και έναν πολιτικό που διώχτηκε από την χώρα του για υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος και αυτουργία σε εγκληματικές ενέργειες κατά του λαού του. Tην ίδια ώρα, η κυβέρνηση του Κιέβου έκανε γνωστό ότι δεν πρόκειται να πληρώσει τη Ρωσία για την ηλεκτρική ενέργεια που παρέχουν ρωσικές ενεργειακές επιχειρήσεις στις εμπόλεμες περιοχές του Ντονμπάς (Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ). Ενώ ενδεικτική της κακής οικονομικής κατάστασης της χώρας είναι η κίνηση που κάνει η κυβέρνηση να ζητήσει παράταση αποπληρωμής του χρέους προς το ΔΝΤ και να εξεταστεί το ενδεχόμενο «κουρέματος» έως και 40%. Η αντίδραση της Κρ. Λαγκάρντ, επικεφαλής του Ταμείου, ήταν ότι πρέπει να καταβληθούν οι υποχρεώσεις και να βρεθούν άλλα έσοδα για τις λειτουργικές δαπάνες του κράτους και όχι τα αποθεματικά της Εθνικής Τράπεζας της Ουκρανίας.
Δημιουργήθηκε η «Αριστερή Αντιπολίτευση»
Σε μια παράλληλη εξέλιξη, ανακοινώθηκε η επίσημη έναρξη από τις 12 Ιούνη της λεγόμενης «Αριστερής Αντιπολίτευσης» της Ουκρανίας που συγκροτούν το ΚΚ Ουκρανίας (που με βάση τον πρόσφατο νόμο εξίσωσης κομμουνισμού - φασισμού αντιμετωπίζει καθεστώς απαγόρευσης ...αν κάνει κομμουνιστική προπαγάνδα) και άλλα 4 «αριστερά» και «κεντροαριστερά κόμματα» και 13 «μη κυβερνητικές οργανώσεις». Σκοπός του νέου πολιτικού σχηματισμού δηλώνεται ότι είναι «η ενοποίηση των προσπαθειών για τη σωτηρία της Ουκρανίας και της προστασίας των δικαιωμάτων των συμπατριωτών μας για την ειρήνη, την ευημερία και την ασφάλεια». Το σχήμα θα επικεντρωθεί στην «ειρηνική επίλυση της ένοπλης σύγκρουσης στην ανατολική Ουκρανία, για την εφαρμογή των συμφωνιών του Μινσκ και την αποκέντρωση του συστήματος διακυβέρνησης». Επίσης, δηλώνεται ότι «για να ξεπεραστεί η κρίση στην Ουκρανία, θα επιμείνει «στην καθιέρωση ενός μοντέλου κοινωνικοοικονομικής διακυβέρνησης, επανεθνικοποίησης στρατηγικών επιχειρήσεων και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας». Επίσης, διεκδικείται η αναγνώριση της ρωσικής γλώσσας ως επίσημης. Συμπρόεδροι εξελέγησαν ο Πρόεδρος του ΚΚ Ουκρανίας, Πέτρο Σιμονιένκο, η Ναταλία Βιτρένκο του Προοδευτικού Σοσιαλιστικού Κόμματος και ο Ρούντολφ Ποβαρνίτσιν της Ενωσης Αριστερών Δυνάμεων, ενώ δηλώνεται ότι το σχήμα θα έχει σχέσεις με την «Ευρωπαϊκή Αριστερά».

TOP READ