12 Νοε 2012

Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα;


Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα; 

 Έτσι στη σκότεινη ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας εύρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα! 

                                                                                  «Οι μοιραίοι» Κώστας Βάρναλης 1927 





   Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι σήμερα εν έτη 2012, τα λαϊκά στρώματα και η εργατική τάξη, στην χώρα μας, παρουσιάζει τα παραπάνω γνωρίσματα «δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα / προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!». 

   Δυσκολεύομαι να το πιστέψω γιατί υπάρχει, ξεκάθαρη, η φωνή που απαντά στο ποιος φταίει, «Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Κανένα στόμα δεν το βρε και δεν το 'πε ακόμα.» 

 Στο κάτω – κάτω γιατί «δειλοί»; 

"ΟΙ ΜΟΙΡΑΙΟΙ"  


   Φοβόμαστε μήπως εάν σηκώσουμε κεφάλι απέναντι στα αφεντικά θα χάσουμε την δουλειά μας; Θα την χάσουμε έτσι και αλλιώς, χίλιοι εργαζόμενοι προστίθενται καθημερινά στις ατελείωτες στρατιές των ανέργων. Κάποτε θα ‘ρθει η σειρά μας. 

   Φοβόμαστε μην χαθεί το λειψό μεροκάματο που τόση ανάγκη έχουμε; Θα χάσουμε έτσι και αλλιώς όχι ένα, όχι δύο, αλλά πολλά μεροκάματα από τα μέτρα που θα παίρνουν εις βάρος μας συνεχώς μέχρι να μη μοιάζει ποια με μεροκάματο αλλά με ωριαία αμοιβή. 

   Φοβόμαστε την ισχύ του αστικού κράτους, ΜΑΤ – δακρυγόνα – γκλοπς κ.λ.π., και δεν κατεβαίνουμε στις διαδηλώσεις; Να κατέβουμε οργανωμένα και όχι σαν αγανακτισμένο μπουλούκι, να περιφρουρούμε το μπλοκ μας και να μην επιτρέπουμε την είσοδο στους κουκουλοφόρους και κάθε λογής πρακτορίσκους του συστήματος. Υπάρχει τέτοιο, καλά οργανωμένο και περιφρουρημένο μπλοκ, το μπλοκ του πανεργατικού αγωνιστικού μετώπου. 

   Τελικά τώρα που για τους πολλούς από εμάς, δεν έχει απομείνει τίποτα, γιατί να μην στείλουμε στον αγύριστο και αυτόν τον αδικαιολόγητο φόβο μας, μόνον αυτός σφίγγει τις αλυσίδες μας. 

«Μοιραίοι»; 

Ποιος καθόρισε την μοίρα μας; 

   Είναι της  μοίρας μας να περιμένουμε να πετάξει η άρχουσα αστική τάξη κάποια ψίχουλα φιλανθρωπίας απ’ το τραπέζι της και να ζήσουμε καλά μετά «θάνατο». 



   Την μοίρα μας την ορίζουμε εμείς καθώς και την μοίρα των παιδιών μας, θα αφήναμε ποτέ το παιδί μας στα χέρια αυτών που θα το οδηγούσαν σε σκλαβοπάζαρο, που θα όριζαν την ζωή του, που θα του έκοβαν το κεφάλι γιατί κοίταξε τον αφέντη στα μάτια; Δεν νομίζω, θα δίναμε και την ζωή μας για να το προστατέψουμε. 
   Τώρα που το σέρνουν στο σύγχρονο σκλαβοπάζαρο, χωρίς εισόδημα, χωρίς παιδεία, χωρίς περίθαλψη, χωρίς σύνταξη, χωρίς ζωή; Θα το επιτρέψουμε ή θα ορθώσουμε το ανάστημά μας και θα βροντοφωνάξουμε ένα μεγάλο όχι στους εξουσιαστές, στα αφεντικά που θέλουν δούλους για να βγάζουν περισσότερα κέρδη, σ’ όλο αυτό το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα που βάζει φραγμό στο μέλλον μας; Πιστεύω ότι θα πράξουμε το δεύτερο, αυτό μου λέει και η ιστορία των προγόνων μας που δεν άφησαν να τους καθορίσουν την μοίρα τους ούτε οι Τούρκοι του πασά, ούτε οι φασίστες του Μουσολίνι, ούτε οι ναζί του Χίτλερ, ούτε και τα πιόνια των εγγλέζων το ’45. Την μοίρα μας θα την καθορίσουμε εμείς.

 «Άβουλοι»; 

   Κατά πως ξέρω άβουλο είναι το βόδι που περιμένει την βουκέντρα για να κινήσει, άβουλο επίσης είναι το πρόβατο που περιμένει τον τσομπάνο με την γκλίτσα για να το οδηγήσει και τα σκυλιά του τσομπάνη να το βάζουν στον «ίσιο δρόμο». Εάν το καλοσκεφτούμε, λίγα είναι και τα ζώα που είναι άβουλα. 

   Μπορεί λοιπόν, να είναι άβουλος ο εργαζόμενος που του παίρνουν το φαΐ απ’ το στόμα.

   Ο συνταξιούχος που τον αφήνουν να πεθάνει αβοήθητο έξω απ’ την πόρτα του νοσοκομείου. 

   Ο νέος που με ή χωρίς το πτυχίο ανεργίας σπρώχνεται στην ξενιτειά ή στα υποκατάστατα της ζωής (κοινώς ναρκωτικά). 

   Ο αυτοαπασχολούμενος μικροϊδιοκτήτης που στην απελπισία του, τον σπρώχνουν να πηδήξει απ’ το παράθυρο. 

   Η γυναίκα που χωρίς να αναγνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες και την συμβολή της στην κοινωνία, είναι πρωταθλήτρια στην ανεργία, την κακοπληρωμένη και ανασφάλιστη εργασία. Που φορτώνουν αποκλειστικά στην πλάτη της την μητρότητα, που αφήνουν το παιδί της έξω απ’ τον παιδικό σταθμό; 

   Ε όχι, δεν πιστεύω ότι όλοι εμείς είμαστε άβουλα ζώα κοινώς βόδια. Πιστεύω ότι μετράμε τις δυνάμεις μας και σύντομα θα δείξουμε τι σημαίνει οργανωμένο λαϊκό κίνημα, θα στείλουμε εκεί που τους αξίζει όλους εκείνους που βάζουν φραγμό στο μέλλον μας, που καταδικάζουν τα παιδιά μας ακόμη πριν γεννηθούν. Ξέρουμε ότι «αυτοί» δεν έχουν ονοματεπώνυμο, ίδιες φάτσες ίδια λόγια, το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα έχει τόσους υπηρέτες που αν αφάνιζες έναν την ημέρα δεν ξέρω πόσα χρόνια θα ‘παιρνε για να τους ξεπαστρέψεις, γι’ αυτό θα ξεπαστρέψουμε μια και καλή ολόκληρο το σύστημά τους χτίζοντας μια ελεύθερη δική μας κοινωνία. 

   Τώρα θέλω να βάλω κάποια ερωτήματα σ’ αυτούς που ίσως περιμένουν κάποιο «θάμα». 

 Από ποιόν να περιμένεις το θάμα; 

   Από τον αστό πολιτικό, τον υπηρέτη του συστήματος, τον άνθρωπο των αφεντικών; Περιμένεις να νοιαστεί για εμάς και όχι για τα αφεντικά του; Περιμένεις να σου δείξει φιλανθρωπία και ελεημοσύνη; Μα όλοι από εσένα παίρνουνε για να καλοταϊστούν αυτοί και τα αφεντικά τους. Εσύ παράγεις τον πλούτο που τόσο πρόστυχα μας πετάνε στα μούτρα από τα παράθυρα της τουβούλας τους. Το μόνο που μπορεί να περιμένεις από αυτόν είναι λόγια «συμπάθειας», την έκφραση της λύπης του που είναι αναγκασμένος να σου κόβει το φαγητό, τα φάρμακα, το ρεύμα, την θέρμανση, τη ζωή για να κερδίσουν περισσότερα τα αφεντικά του (οι τράπεζες, οι βιομήχανοι, η Ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα κ.λ.π). 

   Περιμένεις απ’ τον φασίστα τον νεοναζί βοήθεια; Που σε ξεγελά με ελεημοσύνες με ένα πακέτο μακαρόνια ή φασόλια; Που κτυπάει ύπουλα τους έρμους μετανάστες, σαν τον πατέρα σου πριν λίγο καιρό, λέγοντάς σου ότι αυτοί σου παίρνουν τις δουλειές γι’ αυτό είσαι άνεργος; Που σε λίγο θα κτυπάν εσένανε γιατί θα αρνηθείς να ζεις την ζωή αυτών των μεταναστών, χωρίς σπίτι, χωρίς ασφάλιση, χωρίς μέλλον. 

   Μήπως περιμένεις το θάμα από τον δήθεν αριστερό, δήθεν επαναστάτη σοσιαλδημοκράτη, που μας ζητά να κάτσουμε ήσυχα στην γωνιά και να απολαύσουμε την «επανάστασή του» με μια κυβέρνηση όλων των δήθεν αριστερών μέσα στο ίδιο καπιταλιστικό σύστημα, μέσα στην ίδια λυκοσυμμαχία των Ευρωπαίων καπιταλιστών που τυπώνουν χρήμα (χαρτάκια δηλαδή), στο δανείζουν (στα αφεντικά σου δηλαδή), και το ξεπληρώνεις εσύ με το αίμα σου; 

   Είδαμε την δράση των σοσιαλδημοκρατών και στην Γερμανία μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο που σαν κυβέρνηση κτύπησαν το εργατικό κίνημα με εκατοντάδες νεκρούς εργάτες, αλλά και στην Αργεντινή το 2001 με την κήρυξη στρατιωτικού νόμου όταν ξεσηκώθηκαν οι εργάτες αιματοκυλώντας τα συλλαλητήρια με 38 νεκρούς. Είδαμε επίσης τι έφερε η συμμετοχή οπορτουνιστικών κομμουνιστικών (δήθεν) κομμάτων σε κυβερνήσεις στην Ιταλία, Γαλλία και αλλού. Το δίκιο των αφεντικών υπερασπίστηκαν με σχετική επιτυχία. 

   Μην περιμένεις από κανέναν το θάμα, ούτε ακόμη και από το κόμμα της εργατικής τάξης, αυτό σου δείχνει τον δρόμο, σε βοηθά στην οργάνωση των δυνάμεών σου, σε εξοπλίζει απέναντι στον ταξικό εχθρό και τα τσιράκια του. Όμως εσύ και εγώ θα φέρουμε την αλλαγή, εσύ και εγώ θα κτίσουμε το μέλλον των παιδιών μας, εσύ και εγώ θα φέρουμε την νέα κοινωνία των ελεύθερων ανθρώπων χωρίς εκμετάλλευση, χωρίς αφεντικά χωρίς αδικία. 

   Όλα αυτά με κάνουν να πιστεύω πως: 

Θαρραλέοι, ρεαλιστές κι αποφασισμένοι αντάμα 
Θα φτιάξουμε μόνοι μας το θάμα. 






 Αναρτήθηκε από Στέλιος Δόργας  

Νόμιμος ματανάστης


Το δικαίωμα της απεργίας στην Ε.Ε. (1)


Το δικαίωμα της απεργίας στην Ε.Ε. (1) 




 Είναι γεγονός ότι η απεργία αποτελεί ένα όπλο στα χέρια των εργαζομένων, το οποίο πραγματικά "πονάει" το κεφάλαιο και την αστική τάξη γενικώτερα. Μπορεί να χάνουν οι απεργοί τα γλίσχρα μεροκάματά τους αλλά η ζημιά που υφίσταται η κερδοφορία τού κεφαλαίου από κάθε μέρα απεργίας είναι τεράστια. Γι' αυτό, η άρχουσα τάξη καταβάλλει άοκνες προσπάθειες προκειμένου να περιστείλει -ή και να καταργήσει- το δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία.

 Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο περίφημος "Κανονισμός Μόντι ΙΙ", ο οποίος επιχειρούσε να βάλει σε ευρωενωσιακά καλούπια το δικαίωμα της απεργίας, ως "θεμελιώδες δικαίωμα άσκησης συλλογικής δράσης στο πλαίσιο των οικονομικών ελευθεριών και ιδιαίτερα της ελευθερίας εγκατάστασης και της ελευθερίας παροχής υπηρεσιών". Όπως είναι σαφές, εμπνευστής αυτού του κανονισμού ήταν ο σημερινός δοτός πρωθυπουργός τής Ιταλίας. Όμως, δυστυχώς γι' αυτόν και την κάστα του, η γενική και συντονισμένη αντίδραση των εργαζομένων σε όλη την Ευρώπη υποχρέωσε την ευρωπαίο επίτροπο απασχόλησης να αποσύρει τον εν λόγω κανονισμό πριν δυο μήνες περίπου.

 Βέβαια, αυτή η απόσυρση δεν σημαίνει και την οριστική νίκη των εργαζομένων. Το κεφάλαιο γνωρίζει πώς να αναδιπλώνεται στα δύσκολα και πώς να αντεπιτίθεται όταν βρει την ευκαιρία. Αυτό που τελικά δεν πέρασε σε κεντρικό επίπεδο, είναι σίγουρο πως θα επιχειρηθεί να περάσει σε επίπεδο εθνικών νομοθεσιών, από κάθε κράτος χωριστά. Συνεπώς, αξίζει να μάθουμε δυο πράγματα παραπάνω για τον συγκεκριμένο κανονισμό, προκειμένου να οξυνθούν τα αισθητήριά μας και να είμαστε καλυτερα προετοιμασμένοι για την αντεπίθεση που προαναφέραμε. Και, πρώτα-πρώτα, ας δούμε με ποια αφορμή αποφάσισε ο Μόντι να εισηγηθεί έναν τέτοιο κανονισμό.

 Στις 11/12/2007, το ευρωπαϊκό δικαστήριο εξέδωσε την απόφαση C-438/05, με την οποία έκρινε παράνομη την απεργία τής Φινλανδικής Ομοσπονδίας Ναυτεργατών και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Εργαζομένων στις Μεταφορές, μετά από προσφυγή τής εταιρείας Viking Line. Οι απεργοί απαιτούσαν να παραμείνει υπό φινλανδική σημαία το πλοίο "Rosella" τής εταιρείας, το οποίο έκανε το δρομολόγιο Ελσίνκι-Ταλλίν. Αντίθετα, η εταιρεία ήθελε να σηκώσει εσθονική σημαία, προκειμένου να υπαγάγει τους ναυτεργάτες της στην εσθονική συλλογική σύμβαση εργασίας, η οποία προέβλεπε πολύ χαμηλότερα μεροκάματα και πολύ λιγώτερα δικαιώματα. 

 Μια βδομάδα αργότερα, στις 18/12/2007, με την απόφαση C-341/05, το ευρωπαϊκό δικαστήριο έκρινε παράνομη και την απεργία τής Σουηδικής Ομοσπονδίας Οικοδόμων, μετά από προσφυγή τής λετονικής εταιρείας Laval. Η εταιρεία (μέσω μιας ντόπιας θυγατρικής της) είχε αναλάβει να χτίσει ένα σχολείο και είχε κουβαλήσει λετονούς εργάτες, τους οποίους πλήρωνε σύμφωνα με την λετονική σύμβαση εργασίας. Οι σουηδοί οικοδόμοι ζητούσαν να εφαρμοσθεί σε όλους τους εργαζόμενους η -πολύ καλύτερη γι' αυτούς- σουηδική σύμβαση εργασίας, ώστε να μην έχει πλέον λόγους η εταιρεία να φέρνει εργάτες από την Λετονία.

 Και οι δυο παραπάνω δικαστικές αποφάσεις έκριναν παράνομες τις απεργίες επειδή παραβίαζαν το ευρωπαϊκό δίκαιο και τα "θεμελιώδη δικαιώματα" που κατοχυρώνονται από την Συνθήκη του Μάαστριχτ. Συγκεκριμένα, το δικαστήριο κάνει λόγο για παραβίαση του δικαιώματος της ελεύθερης εγκατάστασης των επιχειρήσεων (άρθρο 43 της Συνθήκης) και του δικαιώματος της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών και κυκλοφορίας των εργαζομένων (άρθρο 49 της Συνθήκης, για την εφαρμογή του οποίου εκδόθηκε η οδηγία 96/71).

 Το ίδιο δικαστήριο, με άλλη απόφασή του (υπόθεση C-346/06) κρίνει ότι "η οδηγία 96/71, ερμηνευόμενη υπό το πρίσμα του άρθρου 49 ΕΚ, απαγορεύει, σε περιπτώσεις όπως η επίμαχη στην κύρια δίκη, νομοθετικό μέτρο, λαμβανόμενο από αρχή κράτους μέλους, το οποίο επιβάλλει στην αναθέτουσα αρχή να συνάπτει συμβάσεις έργων μόνο με επιχειρήσεις οι οποίες, κατά την υποβολή προσφοράς, αναλαμβάνουν γραπτώς την υποχρέωση να καταβάλλουν στους εργαζομένους τους ως αντάλλαγμα για την εκτέλεση των έργων αυτών τουλάχιστον την αμοιβή που προβλέπει συλλογική σύμβαση ισχύουσα στον τόπο εκπληρώσεως της παροχής αυτής". 

 Ο Μόντι, λοιπόν, έχοντας όλα αυτά υπ' όψιν, σκέφτηκε ότι οι εργαζόμενοι το έχουν παρακάνει με τις απεργίες επειδή, προφανώς, δεν γνωρίζουν τα όσα προβλέπει η ευρωπαϊκή νομοθεσία. Έτσι αποφάσισε να προτείνει έναν κανονισμό ο οποίος θα κωδικοποιούσε τους κανόνες υπό τους οποίους θα μπορούσε να γίνεται αποδεκτή μια απεργία στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μάλιστα δε, μιας κι ανέλαβε τέτοιο μεγάλο έργο, σκέφτηκε επίσης ότι δεν θα ήταν κακό να σφίξει λίγο περισσότερο τα λουριά στους επίδοξους απεργούς. Όταν τελείωσε την δουλειά του, την υπέβαλε προς έγκριση και ανεχώρησε για να αναλάβει το πρωθυπουργηλίκι της χώρας του. Το ακριβές περιεχόμενο αυτής της δουλειάς θα το δούμε και θα το σχολιάσουμε στο αυριανό μας σημείωμα.

Αυτό που κάνει τους κομμουνιστές να διαφέρουν


Αυτό που κάνει τους κομμουνιστές να διαφέρουν


 Σε συνθήκες ασφυξίας η οικονομία!

Δύο θέσεις με διαφορά 20 ετών. Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών και ένας αφανής κομμουνιστής. 

-Είπε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας μιλώντας σε συνέδριο του Economist στις 11/11/2012 : 
«Τα ταμειακά διαθέσιμα της Ελλάδας τελειώνουν (…) η κατάσταση των ταμειακών διαθεσίμων του κράτους είναι οριακή. Το γεγονός αυτό δημιουργεί ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΣΦΥΞΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ». 

-Έγραψε μεταξύ άλλων ο αφανής κομμουνιστής, το 1992, 20 χρόνια πριν:

«Αλήθεια ποιο είναι τελικά το όραμα;(της ΕΕ) 

Όσοι νόμισαν ότι το κακό τελειώνει με την εκχώρηση εθνικών αρμοδιοτήτων γελάστηκαν, γιατί "το Συμβούλιο παρακολουθεί τις οικονομικές εξελίξεις σε κάθε κράτος - μέλος ... και προβαίνει τακτικά σε συνολική αξιολόγηση" και "όταν διαπιστώνεται ... ότι η οικονομική πολιτική ενός κράτους- μέλους αντιβαίνει προς τους γενικούς προσανατολισμούς ... αποφασίζοντας με ειδική πλειοψηφία (πάλι) μπορεί να απευθύνει τις αναγκαίες συστάσεις ..." τις οποίες "με ειδική πλειοψηφία μπορεί να ανακοινώσει δημόσια" (άρθρο 103). 



ΜΕ ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΑΥΣΤΗΡΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΧΕΙ ΕΞΟΥΣΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΚΥΡΩΣΕΙΣ. ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΑΠΛΗ ΦΡΑΣΗ "ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ" ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ, ΤΟΤΕ ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ Η ΘΑ ΚΟΒΟΥΝ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ Η ΘΑ ΑΝΕΒΑΖΟΥΝ ΤΑ ΕΠΙΤΟΚΙΑ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΘΑ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΑΦΕΡΕΓΓΥΟ, Η ΡΟΗ ΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΘΑ ΔΥΣΚΟΛΕΥΕΤΑΙ, ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΘΑ ΦΕΡΝΕΙ ΒΟΥΤΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ Η ΧΩΡΑ ΘΑ ΑΠΕΙΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΣΦΥΞΙΑ.

Και το άρθρο 103 κλείνει ως εξής: "Το Συμβούλιο, ακολουθώντας τη 'διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 189Γ, μπορεί να θεσπίσει λεπτομερείς κανόνες για τη διαδικασία πολυμερούς εποπτείας ...".

Τι εθνικός διασυρμός, τι υποτέλεια! Ποιος ως σήμερα οπαδός του Μάαστριχτ την προσυπογράφει με οποιοδήποτε αντάλλαγμα;» 


(Από κείμενο  ενημέρωσης της ΓΣΕΒΕΕ το 1992 για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. «Κείμενα για μικρομεσαίους…  και όχι μόνο», εκδόσεις ΣΥΜΑ, 2005, σελ. 204.)

 Εννοείται πως είναι περιττό να ψάξουμε τι έλεγε ο κ. Σταϊκούρας και ο κάθε νεοφιλελεύθερος, αστός και «αριστερός» μικροαστός το 1992 για την ΕΕ και τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. 

Πως "τμωρήθηκε" τότε το ΚΚΕ για τη θέση του; Με 4,5% στις εκλογές του 1993!!!

Δεν είναι διαφορά εξυπνάδας. Είναι διαφορά ιδεολογίας, πολιτικής, ταξικής αντίληψης και εξέτασης των κοινωνικών και οικονομικών φαινομένων και τελικά στην υπηρεσία ποιάς τάξης και ποιών συμφερόντων τίθεται ο καθένας.  

Είναι αυτό που κάνει τους κομμουνιστές να διαφέρουν…






 Αναρτήθηκε από symastev 

Με τη πλάτη στον τοίχο!


Με τη πλάτη στον τοίχο! 




Απο τοτε που εμπιστευτηκαμε τη ζωη μας σε κατι τετοια κτηνη, ξεκινησε το λαθος. Πως γινεται αυτοι οι ανθρωποι με το τοσο χαμηλο επιπεδο που βριζονται καθημερινα πια σαν βαρκαρηδες, που μας υποτιμουν τη νοημοσυνη καθημερινα, να ειναι ρυθμιστες της ζωης μας; 

Ειναι ποτε δυνατον να ξερουν ΑΥΤΟΙ τα ονειρα μας, τι μας κανει ευτυχισμενους, ειναι δυνατον να καταλαβαινουν AYTOI τις αγωνιες μας για το μελλον των παιδιων μας, που σε λιγο δεν θα υπαρχει καμμια γη και πατριδα να ζησουν ειρηνικα, να μορφωθουν, [οχι παντως στο...Harvard!] και να βρουν μια δουλεια σε μια χωρα που δεν θα στελνει τα παιδια της σε μακρινους πολεμους για να σκοτωσουν και να σκοτωθουν στο ονομα του κεφαλαιου; 

Ειναι δυνατον να εμπιστευτω κυβερνησεις που με εκαναν να χασω φιλους και γνωστους που ειχα, αφου οι περισσοτεροι ξενητευτηκαν, ξενητευονται, ή και απελπισμενοι «χανονται» μερα με τη μερα ολο πιο πολυ, λες και τους ρουφηξαν τα κυματα της κρισης κι αυτοι παλευουν να κρατησουν το κεφαλι τους πανω απ το νερο;

Οσο σκεφτομαι τον πολιτισμο των κυβερνωντων τοσο νιωθω μια απεραντη αηδια. Θελω να χωθω σε μια γωνια της γης και να μη ξαναγυρισω ποτε απο εκει, να χαθουν τα ιχνη μου, να μη ξερει κανεις πια για μενα, να μη με βρισκει ο...Δυτικος πολιτισμος τους! Ισως τοτε και μονο να ειμαι ασφαλης κι ευτυχισμενη μακρια απο τα πιστευω τους, που διαιρουν, αποβλακωνουν, δημιουργουν φτωχεια, χωριζουν ανθρωπους, αποκτηνωνουν, εκπαιδευουν το μισος, την αδικια και τον θανατο αναμεσα μας. 

Διαμορφωνουν αβουλα πλασματα, ανικανα να καταλαβουν ποιοι τους εξοντωνουν αργα, αλλα σταθερα, με τα..«ΝΑΙ» και τα ..«ΠΑΡΩΝ»τους! Αυτες ειναι οι ...σφαιρες τους, αλλα επειδη δεν βλεπουμε αιμα, δεν υπαρχει και ξεσηκωμος! Βαδιζουμε σε προσχεδιασμενες κινησεις που εχουν διαγραψει για μας πανω σε μια δικη τους σκακιερα και το μονο που τους νοιαζει ειναι να τις κανουμε, με οποιοδηποτε κοστος! Επρεπε καθε φορα που τα ..«ΝΑΙ» και τα ..«ΠΑΡΩΝ» τους ακουγονται να υπηρχε μια οθονη που να δειχνει οικογενειες ολοκληρες να τουφεκιζονται καθε φορα που ο καθε ξεπουλημενος απ αυτους λεει «ΝΑΙ» ή..«ΠΑΡΩΝ»! 

Γιατι ουσιαστικα ΑΥΤΟ κανουν και ας μη γελιομαστε οτι και οι αλλοι, οι ...ηπιοτεροι διαδοχοι τους, αυτοι που τωρα ...ξεσκονιζουν με βιασυνη τη καρεκλα της εξουσιας, δεν θα μας ξεπουλησουν κι αυτοι, οπως οι τωρινοι προκατοχοι τους, οταν ανεβουν κι αυτοι στο κυβερνητικο τραινο, αυτο που το σφυριγμα του ειναι τοσο δυνατο που συχνα κανει ανθρωπους να ξεχνουν τα συνθηματα που ειχαν, αν και πολλα απο αυτα, οπως ξερουμε ειναι κλεμμενα απο τιμιες ιδεολογιες που σημερα πολλοι πασχιζουν (μάταια) να βαλουν στην ακρη!

Ειναι αβασταχτο να ξερεις οτι πρεπει να συνεχισεις να ζεις εκει, (και να μη ξερεις το πως) οταν το δικιο και οι αγωνιζομενοι ανθρωποι ειναι σημερα με τη πλατη στον τοιχο και τους πυροβολουν καθημερινα, ενω οι ψευτες, οι φασιστες και η βαρβαροτητα της εποχης τους, παραμενουν σταθερα στην εξουσια! 

  Αναρτήθηκε από Elva

Tαξικος ξεσηκος η θανατος

Τσαούς-Αντών, ΠΑΟ και η επαίσχυντη προδοσία των Άγγλων


Τσαούς-Αντών, ΠΑΟ και η επαίσχυντη προδοσία των Άγγλων

Στο δρόμο της γενικευμένης προσπάθειας παραχάραξης της ιστορίας με γνώμονα την εξομοίωση των κατοχικών εγκλημάτων του ΕΔΕΣ, των Ταγμάτων Ασφαλείας και των όσων υποτίθεται διενέργησε ο ΕΛΑΣ, γίνεται συχνά αναφορά στην επιθετική δράση του ΕΛΑΣ Μακεδονίας-Θράκης απέναντι στην οργάνωση ΠΑΟ. Εκτός από την πολλαπλή αναφορά που έχει γίνει από τον Κόκκινο Φάκελο για το πως η ΠΑΟ έδρασε στο πλευρό των Βουλγάρων κατακτητών, το σημερινό μας άρθρο έρχεται να φωτίσει μια διαφορετική πτυχή των οργανώσεων που έδρασαν στη Μακεδονία στο πλευρό του κατακτητή και ενάντια στον ΕΛΑΣ.

Στα μέσα του 1943, στην περιοχή της Μακεδονίας και της Θράκης φθάνει με μυστική αποστολή ο ταγματάρχης Μύλερ, αξιωματικός-σύνδεσμος της Συμμαχικής Στρατιωτικής Αποστολής. Στόχος του, μετά και από την συνολική εικόνα που οι Βρετανοί έχουν συγκεντρώσει, να θέσει στο περιθώριο τον ΕΛΑΣ και να ενισχύσει στρατιωτικά και πολιτικά τις ανεξάρτητες ομάδες δεξιών ανταρτών που δρούσαν απέναντι στον ΕΛΑΣ και στις παρυφές του βουλγαρικού και γερμανικού στρατού. Προτείνει έτσι την λεγόμενη "Αμυντική Διάταξη" με βάση την οποία, ο ΕΛΑΣ σκοπό του θα είχε μονάχα την άμυνα θέσεων και όχι τις επιθετικές ενέργειες ενάντια στον κατακτητή. Η "Αμυντική Διάταξη" υποβίβαζε τον αγώνα του ΕΛΑΣ σε ένα παθητικό αντάρτικο που στο τέλος θα εκφύλιζε και θα διέλυε τον αγώνα. Ο ΕΛΑΣ στις αρχές του 1944 "έσπασε" την "Αμυντική Διάταξη"με νέες συνδυασμένες και ευρείας κλίμακας επιχειρήσεις.

Στις αρχές του 1944, ομάδες δεξιών ανταρτών δήλωσαν ότι επιθυμούσαν να συζητήσουν την προσχώρησή τους στον ΕΛΑΣ. Πρόκειται για τις μικρές ομάδες του Τσαούς Αντών, Μποζ-Νταγ και Σισμανίδη της ΠΑΟ. Όταν η πρόθεση αυτή έγινε γνωστή στον Μύλερ, εκείνος μετέβη στην ομάδα του Αντών με σκοπό να "μελετήσει τη δράση τους και να τους γνωρίσει" αλλά στην πραγματικότητα για να υποδαυλίσει τα πάθη και τις ανομοιότητες. Την πρώτη του Γενάρη, μετά από πρόσκληση να γιορτάσουν μαζί την πρωτοχρονιά, ο Δήμος Πεπέκης (Σπάρτακος) με μια εικοσαμελή ομάδα πηγαίνει στα λημέρια του Αντών Τσαούς, που έδρευε στο Τσαλ-Νταγ. Οι ΕΛΑΣίτες δέχονται πυκνά πυρά, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους οι περισσότεροι. Όσοι πιάστηκαν τραυματισμένοι ή ζώντες μαζί και με τον Πεπέκη, εκτελέστηκαν επί τόπου παρουσία και του Μύλερ. Οι τσέτες του Αντών τους κόβουν τα κεφάλια και τα μεταφέρουν στον Βούλγαρο πρόεδρο του χωριού Πλατανιά για να εισπράξουν 700.000 λέβα.

Ο καπετάνιος της ομάδας του ΕΛΑΣ, που έδρευε στο Μποζ-Νταγ Άγης, επισκέφθηκε τον Μύλερ στο αρχηγείο του Αναστάς- Αγά, μετά από διαβεβαιώσεις για την ασφάλειά του. Η μετάβαση έγινε με κλιμάκιο ακόμα 9 ατόμων του αρχηγείου του ΕΛΑΣ. Στη συνάντηση, ο Μύλερ προσπάθησε να τους πείσει να συνεργαστούν κάτω από τον Τσαούς Αντών και όταν εκείνοι αρνήθηκαν, οι άνδρες του Τσαούς και του Αναστάς τους βασάνισαν άγρια, με εξαίρεση δύο λοχίες που κατάφεραν να διαφύγουν. Τα κεφάλια τους έφθασαν κι αυτά στις Βουλγαρικές αρχές της περιοχής.


Μερικές εβδομάδες μετά, ο ΕΛΑΣ διενέργησε επιχείρηση εκκαθάρισης του Τσαούς, του Αναστάς- Αγά και του Μακρόπουλου της ΠΑΟ, που βρίσκονταν κι εκείνος παρών στο βασανισμό και την εκτέλεση, οι αντάρτες διέλυσαν τα αρχηγεία τους ψάχνοντας το Μύλερ και τους αρχηγούς που φυσικά είχαν σπεύσει να διαφύγουν. Στα χέρια των ανταρτών του ΕΛΑΣ έπεσε του αρχείο του Μακρόπουλου που περιείχε το Σύμφωνο Τσαούς-Συράκωφ. Με την απελευθέρωση, η κυβέρνηση Αθηνών αναγκάστηκε να συλλάβει τους Αντών-Τσαους με 5 ακόμα στελέχη του, τον Σπυρίδη Κουτρίδη αλλά και τον συνταγματάρχη της ΠΑΟ Σφέτσο, όταν το ΕΑΜ παρουσίασε το εν λόγω σύμφωνο. Οι παραπάνω κλήθηκαν να λογοδοτήσουν σε στρατοδικείο. Παρόλα αυτά τα Δεκεμβριανά τους βρήκαν εκτός της φυλακής και με όπλα στα χέρια να διώκουν αγωνιστές του ΕΛΑΣ στη Μακεδονία και τη Θράκη. Μετά τη Βάρκιζα ο Αντών-Τσαούς χαρακτηρίστηκε ως "εθνικός ήρωας" και με το τέλος του Εμφυλίου στον οποίο έδρασε ως παρακρατικός έλαβε το βαθμό του ανθυπολοχαγού.




Η συμμορία του "ήρωα της εθνικοφροσύνη"Αντών-Τσαούς με του Βούλγαρους συμμάχους τους. Από αριστερά Ουζούνης, Γεώργιος Σκαρλατάκης, Νικόλαος Τεζόπουλος. Στη μέση και την άκρη με τα μαύρα Βούλγαροι στρατιώτες. Στα πόδια τους σφαγμένοι, οι αντιστασιακοί και μέλη του ΕΑΜ: Ηλίας Νταγνιτζής, Μιχάλης Πορφίδης, Γιουμουρτζής, Δ. Παπαδόπουλος, Τσότσογλου και Καραγιαννίδης.





ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙA:Πάνω από 1000 θέσεις εργασίας στη SAS χάνονται!


ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙA:Πάνω από 1000 θέσεις εργασίας στη SAS χάνονται! 

Πάνω από 1000 άνθρωποι χάνουν τις δουλειές τους στην αεροπορικη εταιρεια SAS, γραφει η σημερινη SvD, ενω oλοι οι άλλοι υπαλληλοι της εταιρειας θα δεχθουν μειώσεις κατά 15% στους μισθους τους. Ετσι λεει η εφημεριδα που αποδιδει την ειδηση σε μηντια της Δανιας, (Finans και Berlingske Business), που γραφουν οτι αυτο ειναι το σχέδιο αγοράς για τη διάσωση της προβληματικης αεροπορικής εταιρεία SAS. Αλλά η ιδια η SAS δεν επιβεβαιώνει τίποτα. Tο σχέδιο φέρεται να ολοκληρωθεί το Σαββατοκύριακο, μεσω διαπραγματεύσεων και θα παρουσιαστεί τη Δευτέρα.


Η αεροπορική εταιρεία ανέφερε στα ΜΜΕ ότι κανένα σχόλιο δεν θα γινει πριν τη συνέντευξη Τύπου της Δευτέρας, τότε, επίσης θα παρουσιαστει και η καθυστερημενη ενδιάμεση έκθεση. Σύμφωνα με το καναλι της Δανίας TV2, οι τράπεζες θα έχουν αποδεχθεί το σχέδιο αγοράς βάσει του οποίου 3 δισεκατομμύρια σουηδικές κορώνες του κόστους θα περικοπούν. 

Η Malin Selander, υπεύθυνη Τύπου για την SAS Σουηδιας, είναι πολύ μυστικοπαθης σχετικά με το τι συμβαίνει πριν από την ανακοίνωση και το σχέδιο που θα παρουσιαστεί τη Δευτέρα.

- Ακουγονται πολλες φήμες και εικασίες απο τα μεσα ενημέρωσης. Εμείς στις οκτώ το πρωί της Δευτερας, (αυριο δλδ) θα παρουσιάσουμε την έκθεση και τα μελλοντικα μας σχέδια. Το σημαντικο είναι να μην εχουν διαρρευσει πληροφορίες, ή γεγονότα σχετικά με το σχέδιο, είπε στο ΤΤ.

ΤΤ: Μπορεί κανεις να ονομασει το σχέδιο σας ένα αποταμιευτικό πρόγραμμα;

- Μπορεί να είναι ετσι για σας.

ΤΤ: Είχατε συζητήσεις με το σωματείο;

- Θα γίνουμε μια πιο αποτελεσματική επιχείρηση και πιο αποτελεσματική οσον αφορα το κόστος, αλλα τα διάφορα μέρη της διαδικασίας, δεν έχουν ακομη ξακαθαριστει! Περισσοτερες λεπτομέρειες απο αύριο.

Ακόμα και το σωματειο κρατα σταση σιωπης για την αυριανη ειδηση.

-Έχουμε εδώ και αρκετούς μήνες τακτικες ενημερώσεις, αλλά όσον αφορά την οικονομική κατάσταση ισχυει η αρχη του απορρητου, λέει ο Robert Gustafsson, πρόεδρος του τμήματος SAS της Σουηδικής ενωσης πιλοτων.

Ο εκπρόσωπος οικονομικής πολιτικής του Αριστερού Κόμματος, (Vänsterpartiet) Kent Persson απαιτεί από την κυβέρνηση να ενημερώσει την Επιτροπή Βιομηχανίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη κατασταση στη SAS:

"Ζητάμε απο τον αρμόδιο υπουργό να ερθει το συντομότερο δυνατόν, στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Οικονομικών. Το κράτος είναι ο μεγαλύτερος ιδιοκτήτης και το κοινοβούλιο θα πρέπει, συνεπώς, να ενημερώνεται πλήρως για την κατάσταση. Τώρα, η κυβέρνηση πρέπει να θέσει τα χαρτιά της στο τραπέζι», γράφει ο Persson σε ένα δελτίο τύπου.

Ο υπουργός για τις χρηματοπιστωτικές αγορές, Peter Norman, (Μ) δεν είναι σήμερα σε θέση να σχολιάσει τις πληροφορίες που κυκλοφορουν γύρω από την SAS, δήλωσε η γραμματέας Τύπου του, Victoria Ericsson στο ΤΤ.

Στις 30 Οκτωβρίου, σταμάτησε τις συναλλαγες η SAS στο Χρηματιστήριο Στοκχόλμης. Για αρκετές ημέρες είχαν κυκλοφορησει εντονες φημες στα ΜΜΕ σχετικά με τις συναντήσεις με τους μετόχους και τους πιστωτές, καθώς και ότι το προσωπικό θα υποχρεωθεί να αποδεχθεί χειρότερους όρους.

Η SAS ειπε οτι το κέρδος προ φόρων για το τρίτο τρίμηνο ήταν 568 εκατομμύρια κορωνες, οτι θα εξοικονομήσει επιπλέον ενα ποσον 3 δις κορωνων και θα πωλήσει περιουσιακα στοιχεία για το ιδιο ποσον. 
Τη Πέμπτη, 8 Νοεμβρίου, θα δημοσιευοταν η τριμηνιαία έκθεση. Αντί γι αυτο εξεδωσε η SAS ένα δελτίο τύπου ότι η έκθεση θα παρουσιαστει τη Δευτέρα 12 Νοεμβρίου.

Την Παρασκευή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιβεβαίωσε ότι γινονται άτυπες συνομιλίες σχετικά με τη χρηματοδότηση της SAS με τις κυβερνήσεις της Σουηδίας, τη Νορβηγίας και της Δανίας. 




 Αναρτήθηκε από Elva

Νέα επίθεση σε μετανάστες από χρυσαυγίτες-Η αστυνομία συνέλαβε το ένα θύμα!!!


Νέα επίθεση σε μετανάστες από χρυσαυγίτες-Η αστυνομία συνέλαβε το ένα θύμα!!! 




Οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής έδειξαν πάλι το θρασύδειλο πρόσωπο τους.Το βράδυ της Πέμπτης 8/11 λίγο πριν τις 8μμ ομάδα περίπου 8 φασιστών,ανάμεσα τους και ανήλικοι,επιτέθηκε με ρόπαλα και μαχαίρια σε 2 μετανάστες 
,ένα Σύριο και ένα Αλγερινό,στη οδό Κοραή,τραυματίζοντας τον ένα στο πόδι με ρόπαλο και τον άλλο με μαχαίρι δίπλα στο μάτι!Οι μετανάστες κατέφυγαν στο ιατρείο των Γιατρών του Κόσμου,για τις  πρώτες βοήθειες, και μετά πήγαν στο συσσίτιο της Κοινωνικής Κουζίνας όπου και έγινε αντιληπτό ότι είχαν δεχτεί φασιστική επίθεση.Αμέσως ,μέλη αντιρατσιστικών και αντιφασιστικών συλλογικοτήτων κινητοποιήθηκαν και μαζί με τα θύματα των χρυσαυγιτών πήγαν στο Αστυνομικό Μέγαρο για να γίνει καταγγελία της επίθεσης.Εκεί οι αστυνομικές αρχές,αφού αρχικά δεν δέχτηκαν την εθελοντική βοήθεια για μετάφραση και όρισαν ως μεταφραστές κρατούμενους που έβγαλαν με χειροπέδες από τα κρατητήρια,προκλητικά συνέλαβαν τον ένα μετανάστη που είχε τραυματιστεί στο μάτι με την αιτιολογία ότι είχε πλαστά ταξιδιωτικά έγγραφα!!!!Η αστυνομία αποδεικνύει για πολλοστή φορά την ανοχή  και κάλυψη που δίνει στους χρυσαυγίτες  αφού αντί να κυνηγήσει τους παραλίγο  δολοφόνους,ασκεί δικογραφία σε ένα μετανάστη που έπεσε θύμα των νοσταλγών του Χίτλερ.Συγκυβέρνηση,τρόικα και νεοναζί προσπαθούν να ρίξουν το φταίξιμο για τις συνέπειες των πολιτικών του μνημονίου στους μετανάστες εργάτες.Να τσακίσουμε τους φασίστες μαζί με τη τρόικα εσωτερικού που χτίζει στρατόπεδα συγκέντρωσης ενώ πετσοκόβει μισθούς,συντάξεις και κοινωνικές παροχές.Στα Χανιά όπου οι μνήμες από τις σφαγές αμάχων στην Κάντανο και το Κοντομαρί και την ηρωικά αντίσταση στη Ναζιστική Κατοχή δεν έχουν σβήσει,δεν χωράνε οι νεοναζί χρυσαυγίτες.Καλούμε όλη τη χανιώτικη κοινωνία,εργατικά σωματεία,φοιτητικούς συλλόγους,φορείς και συλλογικότητες να αντιδράσουν και όλοι μαζί να στείλουμε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τους χιτλερικούς.

Να αφεθεί άμεσα ελεύθερος ο μετανάστης
Να συλληφθούν οι ένοχοι της επίθεσης
Να τεθεί εκτός νόμου η ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής και να κλείσουν τα γραφεία της στα Χανιά
ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ ΧΑΝΙΩΝ

http://keerfaxaniwn.wordpress.com/2012/11/11/774/


Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου 
BlogThis!
Μοιραστείτε το στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook

Χρυσαυγίτης ξυλοκόπησε εργαζόμενο μετανάστη στην Κρήτη


Χρυσαυγίτης ξυλοκόπησε εργαζόμενο μετανάστη στην Κρήτη 




ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

Για νέα ρατσιστική επίθεση από μέλος της Χρυσής Αυγής σε βάρος εργαζόμενου μετανάστη σε εργοστάσιο στο Ηράκλειο κάνει λόγο η Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων του νομού.

Συγκεκριμένα, η ανακοίνωση της Ενωσης είναι η εξής:


«Η Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου καταγγέλλει την τραμπούκικη επίθεση χρυσαυγίτη ενάντια σε εργαζόμενο μετανάστη στο εργοστάσιο της Ανακύκλωσης.

Συγκεκριμένα, το απόγευμα του Σαββάτου (10/11), χρυσαυγίτης εργαζόμενος γρονθοκόπησε εργαζόμενο μετανάστη, μέλος του σωματείου μας, με την κραυγαλέα ανοχή του εργοδηγού της βάρδιας. Με παρέμβαση μελών του σωματείου της βάρδιας η παραγωγή πάγωσε και ο χρυσαυγίτης απομονώθηκε.

Άμεσα κινητοποιήθηκε το ΔΣ του σωματείου στον χώρο, όπου έγινε γενική συνέλευση των εργαζόμενων. Ομόφωνα καταδικάστηκε το περιστατικό και έγινε ομόφωνα δεκτό το ψήφισμα του σωματείου για τον ρόλο και τον χαρακτήρα της χρυσής αυγής απέναντι στον εργαζόμενο λαό και το κίνημά του.

Σημειώνουμε πως κατά την διάρκεια του σκληρού τετράμηνου απεργιακού αγώνα των εργαζομένων της Ανακύκλωσης, ο συγκεκριμένος χρυσαυγίτης εμφανιζόταν στην απεργιακή φρουρά με τα διακριτικά της συμμορίας του, κραδαίνοντας μαχαίρι, σε μια προσπάθεια να τρομοκρατήσει τους απεργούς. Κάτι που συνέχισε και μέσα στο εργοστάσιο, πάλι με την ανοχή του εργοδηγού. Εμείς δεν νομίζουμε πως τα περιστατικά αυτά είναι τυχαία ή αποτελούν συμπτώσεις.

Δεν θα ανεχτούμε την τρομοκρατία. Δεν θα δεχτούμε την διάσπαση των εργαζομένων σε Έλληνες και ξένους. Οι δεσμοί που ενώνουν τους εργάτες σαν μια γροθιά, ανεξαρτήτως φυλής και θρησκεύματος, γεννήθηκε μέσα από την κοινή, σκληρή και μακρόχρονη πάλη τους απέναντι στο κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις και τα τσιράκια του. Δεν θα σπάσουν με το δηλητήριο του ρατσισμού. Δεν θα υποκύψουμε απέναντι στους μηχανισμούς της εργοδοσίας, όποια μορφή κι αν έχουν, είτε μέσα είτε έξω από το εργοστάσιο.

Ξέρουμε να προστατεύουμε τους συναδέλφους μας και θα το κάνουμε. Ας το γνωρίζουν αυτό οι απόγονοι των γερμανοτσολιάδων, που νομίζουν πως μπορούν έτσι απλά να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους".

Αξίζει να σημειωθεί ότι στα τέλη Οκτώβρη η Ένωση είχε δημοσιοποιήσει παρόμοια καταγγελία σύμφωνα με την οποία ομάδα Χρυσαυγιτών μπήκαν στο σπίτι μεταναστών στην Αμμουδάρα, προπηλάκισαν και χτύπησαν άγρια εργαζόμενους μετανάστες, μεταξύ των οποίων και μέλος του σωματείου, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό τους και τη διακομιδή τους στο ΠΑΓΝΗ για να δεχτούν τις πρώτες βοήθειες».

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63735941&fb_source=message

ΚΙΝΑ - 18ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΚ



ΚΙΝΑ - 18ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΚ
Προβλήματα στο δρόμο της «σοσιαλιστικής οικονομίας της αγοράς»
Αποψη από τις εργασίες του 18ου Συνεδρίου του ΚΚ Κίνας
Τόσα πολλά και μάλιστα μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα δεν είχαμε διαβάσει στον Τύπο για την Κίνα! Λόγος γίνεται για τα πολυσέλιδα κι εκτενή άρθρα σχετικά με το 18ο Συνέδριο τουΚομμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ), που ξεκίνησε την Πέμπτη 8 Νοέμβρη. Οι 2.270 αντιπρόσωποι (53 περισσότεροι από το προηγούμενο) κλήθηκαν να συζητήσουν την πολιτική και κοινωνικο-οικονομική γραμμή του κυβερνώντος κόμματος, να εγκρίνουν τις κατευθύνσεις έως το επόμενο συνέδριο και να εκλέξουν τη νέα ηγεσία του κόμματος, την «πέμπτη γενιά στελεχών», μετά την κινεζική επανάσταση.
Χωρίς παραμορφωτικούς φακούς
Βεβαίως, δεν έλειψαν τα άρθρα που εστίασαν στα ζητήματα της «δημοκρατίας», συγκρίνοντας μάλιστα την εκλογή της ηγεσίας του ΚΚΚ και της Κίνας με τις εκλογές που συνέπεσαν στις ΗΠΑ και την ανάδειξη της πολιτικής ηγεσίας στη «ναυαρχίδα» του ιμπεριαλιστικού συστήματος, στις ΗΠΑ. Ο στόχος τέτοιων συγκρίσεων δεν είναι άλλος από το να υποβάλουν στον αναγνώστη την αντίληψη πως «δημοκρατία» υπάρχει όταν στο πολιτικό σύστημα αναμετριούνται υποψήφιοι δύο κομμάτων, όπως στις ΗΠΑ, κι όχι όταν η ηγεσία της χώρας καθορίζεται από τις εσωκομματικές διαδικασίες ενός κόμματος.
Η πραγματικότητα, βέβαια, δεν έχει καμία σχέση με αυτή την αντίληψη. Γιατί το πραγματικό ζήτημα δεν είναι αν το ΚΚΚ προχωρήσει στις λεγόμενες «πολιτικές μεταρρυθμίσεις» και επιτρέψει τη διαχείριση της κυβερνητικής εξουσίας κι από άλλες πολιτικές δυνάμεις. Να σημειώσουμε πως εδώ και δεκαετίες στο πολιτικό σύστημα της Κίνας ενσωματώνονται τα λεγόμενα 8 «δημοκρατικά κόμματα»: «Επαναστατική Επιτροπή του Κουομιτάγκ», «Δημοκρατική Ενωση Κίνας», «Δημοκρατική Ενωση Εθνικής Οικοδόμησης», «Κινεζική Ενωση για την Προώθηση της Δημοκρατίας», «Εργατο-αγροτικό Κόμμα της Κίνας», «Κόμμα Zhi Gong», «Κόμμα 3ης Σεπτέμβρη», «Ενωση Αυτοδιεύθυνσης της Ταϊβάν». Πρόκειται για κόμματα που, σύμφωνα με την αντίληψη του ΚΚΚ, εκφράζουν τις «σύμμαχες» προς την εργατική τάξη κοινωνικές τάξεις, αγρότες, μικροαστική τάξη των πόλεων, εθνική αστική τάξη, διανόηση και ορισμένα συνδέονται και με Κινέζους του εξωτερικού (π.χ., το «Κόμμα Zhi Gong»). Αυτά τα κόμματα μαζί με το ΚΚΚ συγκροτούν το «Ενιαίο Μέτωπο», συμμετέχουν στο «Εθνικό Λαϊκό Συμβούλιο» και μαζί με μαζικές οργανώσεις στο «Λαϊκό Συνέδριο Πολιτικής Διαβούλευσης».
Αλλωστε, όπως έγραφε πρόσφατα η εφημερίδα του ΚΚΚ, «Ζενμίν Ζιμπάο», «το κυβερνών κόμμα δεν φοβάται ότι οι πολιτικές μεταρρυθμίσεις θα απειλήσουν την εξουσία του. Το αντίθετο! Μια μακρόχρονη περίοδος μετάθεσης αυτού του αναμενόμενου βήματος θα μαρτυρά την έλλειψη διορατικότητας του πολιτικού δρόμου».
Από την εμπειρία της ΕΣΣΔ γνωρίζουμε πως παρότι το ΚΚ της Σοβιετικής Ενωσης ήταν το μόνο κόμμα έως το 1991, σταδιακά είχε απολέσει το χαρακτήρα του. Μέσα σ' αυτό, ιδιαίτερα στα τελευταία χρόνια της ύπαρξής του, δρούσαν διαφορετικές πολιτικο-ιδεολογικές κατευθύνσεις και επικράτησαν τελικά δυνάμεις που ενδιαφέρονταν για την παλινόρθωση του καπιταλισμού.
Από την άλλη γνωρίζουμε από την εμπειρία μας πως και ο λεγόμενος «πολιτικός πλουραλισμός» δεν αποτελεί εγγύηση δημοκρατίας, αφού όλα τα κόμματα που υμνούν την αστική δημοκρατία (φιλελεύθερα, σοσιαλδημοκρατικά, «αριστερά») ορκίζονται πίστη στην ΕΕ του κεφαλαίου, στη λεγόμενη «ανταγωνιστικότητα της οικονομίας», δηλαδή στην κερδοφορία του κεφαλαίου.
Με βάση τα παραπάνω η ουσία δεν είναι αν το ΚΚΚ αφήσει και άλλες πολιτικές δυνάμεις να αναλάβουν μερίδιο στη διαχείριση της κυβερνητικής εξουσίας, αλλά κατά πόσο το ΚΚΚ, πέρα από τις διακηρύξεις, τις κόκκινες σημαίες, τα συνθήματα, είναι κομμουνιστικό κόμμα, που ηγείται στην οικοδόμηση των σοσιαλιστικών - κομμουνιστικών σχέσεων, στην επικράτηση κι ανάπτυξή τους, ή συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.
Οι προκλήσεις της Κίνας
Οι μαζικές κινητοποιήσεις των κατοίκων της Νίνμπο στην Ανατολική Κίνα, που έγιναν στα τέλη του περασμένου Οκτώβρη, ενάντια στη γιγάντωση ενός ήδη μεγάλου χημικού εργοστασίου στην περιοχή τους, «αποτέλεσαν ανησυχητικό σινιάλο για το κυβερνών ΚΚ της Κίνας, που αναδεικνύει πως αυτό συγκρούεται με αυξανόμενες προκλήσεις από τη μεριά του πληθυσμού, που νιώθει όλο και πιο σίγουρο για τα δικαιώματά του», έγραφε πριν λίγες μέρες το επίσημο ειδησεογραφικό πρακτορείο της Κίνας, σε άρθρο για το 18ο Συνέδριο του ΚΚΚ.
Κι η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια έχουν ξεσπάσει στην Κίνα χιλιάδες κινητοποιήσεις, όχι μόνο για ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος, όπως η παραπάνω, αλλά και για εργατικά ζητήματα, στους χώρους δουλειάς, καθώς και για τη χρήση γης, αλλά και για τα δικαιώματα εθνικών μειονοτήτων (που αποτελούν το 8% του πληθυσμού). Αν το 2001 υπήρξαν 40 χιλιάδες κινητοποιήσεις, το 2011 αυτές υπολογίστηκαν σε 182 χιλιάδες (διαμαρτυρίες, πικετοφορίες, απεργίες, διαδηλώσεις).
Την ίδια ώρα όλος ο κόσμος παρακολουθεί από τα μέσα του Σεπτέμβρη έως και σήμερα τη διαμάχη (πολιτικο-διπλωματική και στρατιωτική) της Κίνας με την Ιαπωνία για τα νησιά Ντιαόγου (κινέζικα) ή Σενκάκου (γιαπωνέζικα), που βρίσκονται στην Ανατολική Κινεζική Θάλασσα. Η συγκεκριμένη περιοχή είναι πλούσια σε κοιτάσματα φυσικού αερίου, αλλά και σε προϊόντα αλιείας, ενώ αποτελεί κρίσιμο σταυροδρόμι των ναυτιλιακών δρόμων.
Να γιατί, άσχετα από τις εκτιμήσεις που μπορούν να γίνουν με τις πιθανές αλλαγές στην Κίνα, εκείνο που δεν μπορεί κανείς να παραγνωρίσει είναι:
Α) Οτι η Κίνα έχει αναδειχτεί σε παγκόσμια οικονομική δύναμη και το τελευταίο διάστημα επιδιώκει την αναβάθμιση της πολιτικής της ικανότητας στις παγκόσμιες υποθέσεις. Σ' αυτήν την προσπάθεια όλο και πιο έντονα χρησιμοποιεί και την αύξηση της στρατιωτικής της ισχύος. Η αναβάθμιση αυτή της Κίνας την τοποθετεί στο στόχαστρο των παγκόσμιων ανταγωνιστών της, που επιδιώκουν να ανακόψουν τη «φρενήρη» ανάπτυξή της. Κάτι τέτοιο θεωρητικά μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους, όπως:
- Αποκόβοντας την Κίνα από τους αναγκαίους φυσικούς κι ενεργειακούς πόρους.
- Ελέγχοντας τους δρόμους μεταφοράς των πρώτων υλών, του παγκόσμιου εμπορίου.
- Χρησιμοποιώντας τους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς για την προώθηση διεθνών συμφωνιών που θα πλήξουν τα συμφέροντα των κινεζικών εταιρειών.
- Διαμορφώνοντας πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές «συμμαχίες», πρώτα απ' όλα στην περιοχή του Ειρηνικού, με στόχο την «απομόνωση» της Κίνας.
Β) Το δεύτερο στοιχείο, που επίσης κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει, είναι πως η πολιτική ενίσχυσης των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, η οποία ακολουθήθηκε στην Κίνα από το 1979, έχει οδηγήσει τη χώρα σε σοβαρά κοινωνικοοικονομικά προβλήματα, που η φύση τους είναι ανάλογη με αυτά που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και σε άλλες καπιταλιστικές χώρες, όπως η εργοδοτική επιθετικότητα και εκμετάλλευση, η διαπάλη για τη γη και την ιδιοκτησία των άλλων μέσων παραγωγής.
Ταυτόχρονα, παρά το στατιστικό τριπλασιασμό των εισοδημάτων του μέσου Κινέζου, αυξάνουν και οι κοινωνικές αντιθέσεις. Οι διαφορές ανάμεσα στην πόλη και στο χωριό, αλλά κι ανάμεσα σε περιοχές της Κίνας. Επιπλέον, ο πλούτος συσσωρεύεται σε λίγα χέρια! Το 20% των πλουσιότερων οικογενειών έχει το 59,3% του παραγόμενου πλούτου, ενώ το 20% των φτωχότερων οικογενειών έχει το 2,8%. Ολο και συχνότερα οι Κινέζοι και οι Κινέζες αναδεικνύονται στις πρώτες θέσεις των παγκόσμιων δισεκατομμυριούχων.
Δυναμώνουν οι εργατικές κινητοποιήσεις σε χώρους εργασίας και κατοικίας ενάντια στα κοινωνικά προβλήματα, που βιώνουν οι εργαζόμενοι.
Μειώνονται οι ρυθμοί καπιταλιστικής ανάπτυξης, μιας και μεγάλο μέρος των παραγόμενων αγαθών προορίζονταν για εξαγωγές, που τώρα όμως μειώνονται, εξαιτίας της καπιταλιστικής κρίσης και ύφεσης στην ΕΕ, στις ΗΠΑ, στην Ιαπωνία κ.α. Η μείωση αυτή των εξαγωγών επιφέρει πτώση στη βιομηχανική παραγωγή, που είναι αμφίβολο αν θα μπορέσει να υπερκεραστεί από τα μέτρα ενίσχυσης της εσωτερικής κατανάλωσης που λαμβάνει η κυβέρνηση της Κίνας, ώστε να αποτρέψει το κλείσιμο εργοστασίων.
Αυξάνει η διαφθορά στα στρώματα του κρατικού και κομματικού μηχανισμού, όπως έδειξε και η υπόθεση του Μπο Σιλάι, μέλους του ΠΓ, πρώην κυβερνήτη της πόλης Τσονγκτσίνγκ, που κατηγορήθηκε για διαφθορά, κατάχρηση εξουσίας και συγκάλυψη της δολοφονίας του Βρετανού επιχειρηματία Νιλ Χέιγουντ - υπόθεση για την οποία έχει ήδη καταδικαστεί ως αυτουργός η επίσης επιχειρηματίας σύζυγός του, Γκου Καϊλάι.
Ζητήματα - κλειδιά για τις εξελίξεις
Είναι φανερό πως όσο ισχυροποιούνται οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής θα οξύνονται και τα προβλήματα της εργατικής τάξης, των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Το ΚΚΚ, που είναι επικεφαλής αυτής της ανάπτυξης, θα βρίσκεται απέναντι σε νέα προβλήματα. Εννοείται πως οι όποιες αποφάσεις και κατευθύνσεις καταλήξει το 18ο Συνέδριο του ΚΚΚ, οι πιθανές διεθνείς κι εσωτερικές επιλογές που θα κάνει η νέα κινεζική ηγεσία θα επηρεάσουν και τις παγκόσμιες εξελίξεις, τις διεθνείς και περιφερειακές συμμαχίες που διαμορφώνονται με τη συμμετοχή ή όχι της Κίνας.
Ωστόσο, οι εργαζόμενοι στη χώρα μας, όπως και στις άλλες χώρες, δεν πρέπει να ξεχάσουν ορισμένα ζητήματα - κλειδιά για τη σημερινή Κίνα, που τους βοηθούν να κρίνουν τις εξελίξεις, όπως:
- Μεταξύ των 80 εκατομμυρίων μελών του ΚΚΚ δε βρίσκονται πλέον μόνο εργάτες, αγρότες και στρατιωτικοί του Λαϊκού απελευθερωτικού στρατού της Κίνας, αλλά κι επιχειρηματίες. Το ΚΚΚ εδώ και χρόνια έχει ανοίξει τις πύλες του στους επιχειρηματίες!
- Η κινεζική οικονομία, η λεγόμενη «σοσιαλιστική οικονομία της αγοράς», δεν κινείται με κίνητρο την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, αλλά με κίνητρο την κερδοφορία, είτε πρόκειται για κρατικές είτε για ιδιωτικές καπιταλιστικές επιχειρήσεις.
- Οι εξελίξεις στην οικονομία είναι και πρέπει να αντιμετωπίζονται αναπόσπαστα συνδεδεμένες με την πολιτική.
- Το ΚΚΚ αναπτύσσει στενές σχέσεις με τη διεθνή των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, τη Σοσιαλιστική Διεθνή και η πολιτική διαχείρισης των κοινωνικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα δε διαφέρει από ανάλογες πολιτικές που ακολουθούν τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, που «ορκίζονται πίστη» στη λεγόμενη «μεικτή οικονομία».
- Ενα από τα διδάγματα που έχει βγάλει το ΚΚΕ από την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ είναι πως οι κομμουνιστές απαιτείται να μελετούμε τις εξελίξεις με βάση και κάτω από το πρίσμα της κοσμοθεωρίας μας, των συμπερασμάτων, που έχει βγάλει το Κόμμα από την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ.
Εν κατακλείδι ο σοσιαλισμός δεν είναι κάποιο «φόρεμα», που φοριέται στην κοινωνία για να έχει... «μοντέλα». Ο σοσιαλισμός δεν είναι φαγητό για να έχει «εθνικές γεύσεις». Υπάρχουν οι αρχές της σοσιαλιστικής οικοδόμησης κι η εμπειρία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος για το πού οδηγεί η καταπάτηση των αρχών τους. Κάτω απ' αυτό το πρίσμα εξετάζουμε και τις εξελίξεις στην Κίνα, που δεν ξεχνούμε ότι διαδραματίζονται μέσα σε συνθήκες παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης κι οξυμένων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ Δασκαλεύουν την υποταγή και το συμβιβασμό


ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ
Δασκαλεύουν την υποταγή και το συμβιβασμό
Πρωτοστατούν στον εκφυλισμό των αγώνων και καλλιεργούν στους εργάτες την αυταπάτη ότι υπάρχουν λύσεις χωρίς αγώνες
Οσοι λένε στους εργάτες πως υπάρχουν αγώνες που δίνουν λύσεις χωρίς να εναντιώνονται στα μονοπώλια, τους λένε ψέματα
Περίπου στα μέσα Σεπτέμβρη ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Σκουρλέτης είχε δηλώσει μεταξύ άλλων: «Είχα μια συζήτηση με κάποιους εκπαιδευτικούς... έβλεπαν με επιφυλακτικότητα την προκήρυξη νέων απεργιών, όταν γνωρίζουν ότι τα 30, 40, 50 ευρώ που θα χάσουν συμμετέχοντας, δεν είναι κάτι το αμελητέον πλέον. Αρα λοιπόν ίσως πρέπει να βρούμε και άλλους τρόπους... και το βράδυ ή το απόγευμα να κατεβούμε στους δρόμους και να διαδηλώνουμε».
Ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλες δυνάμεις καλλιεργούν εδώ και καιρό στο συνδικαλιστικό κίνημα αντιλήψεις εκφυλισμού των απεργιών και αφοπλισμού του εργατικού κινήματος. Στον καιρό που απαιτείται ένα ρωμαλέο εργατικό κίνημα κόντρα στο φόβο και τη μοιρολατρία με καθαρό ταξικό προσανατολισμό αυτοί δασκαλεύουν την κουτοπονηριά, την υπεκφυγή, την αδράνεια. Θέλουν τους εργάτες αγανακτισμένους και οργισμένους μόνο στις πλατείες αλλά υποταγμένους και συμβιβασμένους στο χώρο δουλειάς. Κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να τους εμποδίσουν να οργανωθούν και να έρθουν σε σύγκρουση και ρήξη με τις αληθινές αιτίες και τους ενόχους των προβλημάτων τους.
Στην κατεύθυνση αυτή, συνδικαλιστές που δηλώνουν «ανεξάρτητοι», συνδικαλιστές που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΚίτες που ακόμα είναι στην ΠΑΣΚΕ, ΠΑΣΚίτες που πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και μέλη του ΑΝΤΑΡΣΥΑ κηρύσσουν, ανέχονται, γίνονται οι ίδιοι απεργοσπάστες, παίρνουν άδειες ή ρεπό τις μέρες της απεργίας. Σε αυτό το παιχνίδι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συμπρωταγωνιστήσουν και οι συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ καθώς είναι ένα παιχνίδι ακίνδυνο για το σύστημα.
Εκφυλιστικές μεθοδεύσεις
Ο ρόλος που παίζουν αυτές οι δυνάμεις αποκαλύφτηκε και κατά τις απεργιακές κινητοποιήσεις που έγιναν τους τελευταίους μήνες. Εξαιρετικά δείγματα της στάσης τους καταγράφηκαν στο χώρο της Τοπικής Διοίκησης.
Αξίζει να ειπωθεί εκ των προτέρων ότι βασικό στοιχείο της δράσης αυτών των δυνάμεων είναι να προτείνουν στους εργαζόμενους να χτυπάνε κάρτα και μετά να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις (προκρίνουν κυρίως τη μορφή των καταλήψεων). Πρόκειται για πρόταση ανοιχτά υπονομευτική για τους αγώνες των εργαζομένων. Πρόταση πίσω από την οποία - στην πραγματικότητα - κρύβεται η αντίληψη ότι τα προβλήματα των εργαζομένων μπορούν να λυθούν χωρίς αγώνες. Λένε στους εργαζόμενους, να φαίνεται ότι δουλεύουν, για να μη χάνουν το μεροκάματο. Παρεμβαίνουν με αφετηρία την αντίληψη ότι οι θυσίες που απαιτούν οι αγώνες είναι «βάρος» για τους εργαζόμενους που πρέπει να βρουν τρόπο να ξεφορτωθούν. Ενώ η αλήθεια είναι πως η συμμετοχή στο συλλογικό και ταξικά προσανατολισμένο αγώνα μπορεί να εξοπλίσει τους εργαζόμενους με τη δύναμη που απαιτεί η απόκρουση της αντεργατικής πολιτικής: ενισχύοντας την ταξική οργάνωση, σφυρηλατώντας την ταξική τους ενότητα, ωριμάζοντας την ταξική τους συνείδηση, εξασφαλίζοντας δηλαδή μια σειρά στοιχεία καταλυτικά για τη δυναμική και την προοπτική των εργατικών αγώνων. Τέτοιους αγώνες όμως, δεν τους θέλουν αυτές οι δυνάμεις. Γι' αυτό με τη στάση τους υπονομεύουν την πρωτοπόρα δράση, βαφτίζουν τις θυσίες που απαιτεί ο ταξικός αγώνας «κόστος», καλλιεργούν την αυταπάτη ότι είναι δυνατόν να αγωνίζεται η εργατική τάξη ενάντια σ' εκείνους που της κάνουν τη ζωή κόλαση αλλά να μη συναντήσει αντίδραση από την πλευρά τους. Θέλουν τους εργάτες απροετοίμαστους και ανοργάνωτους απέναντι στους αντιπάλους τους που πολύ καλά σχεδιασμένα εξαπολύουν ολομέτωπη επίθεση στη ζωή τους.
Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι το πλαίσιο αιτημάτων που υιοθετούν αυτές οι δυνάμεις είναι πλήρως ενσωματωμένο στο ασφυκτικό πλαίσιο που ορίζει η «ανταγωνιστικότητα», το «εφικτό», η ΕΕ, τελικά η κυρίαρχη τάξη, τα μονοπώλια. Καλλιεργούν μια λογική συναλλαγής με την εργοδοσία (στη συγκεκριμένη περίπτωση με τις δημοτικές αρχές).
Χαρακτηριστικά παραδείγματα
Στο Δήμο Αιγάλεω στην πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 26 Σεπτέμβρη ο πρόεδρος (ΠΑΣΚΕ) και ο γραμματέας (ΣΥΡΙΖΑ) αντί να απεργήσουν πήραν άδεια. Το παράδειγμά τους ακολούθησαν οι περισσότεροι εργαζόμενοι καθώς από τους 450 απήργησαν μόνο οι 19. Οι υπόλοιποι πήραν ρεπό ή άδεια!
Στο Δήμο Λυκόβρυσης - Πεύκης, η πρόεδρος που δηλώνει «ανεξάρτητη» ήταν απεργοσπάστρια στην πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 18 Οκτώβρη, ενώ στην πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 6 και 7 Νοέμβρη πήρε άδεια. Επίσης, την περασμένη Πέμπτη, όταν ξεκίνησε η δεύτερη 48ωρη απεργία στους ΟΤΑ, ήταν απεργοσπάστρια. Ακόμα, μέλος της Διοίκησης του Σωματείου που είναι στον ΑΝΤΑΡΣΥΑ πήρε άδεια αντί να απεργήσει στις 18 Οκτώβρη και στις 8 Νοέμβρη.
Στο Δήμο Αθήνας στο Σωματείο Εργαζομένων (ΣΕΔΑ) πριν περίπου δύο βδομάδες σε γενική συνέλευση αλλά και σε πρόσφατο διοικητικό συμβούλιο, ο πρόεδρος του Σωματείου (ΔΑΚΕ) υπερασπίστηκε σθεναρά τη θέση του οι εργαζόμενοι να χτυπάνε κάρτα και μετά να πηγαίνουν στην κινητοποίηση!
Στο Περιστέρι, ο εκπρόσωπος της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε στη γενική συνέλευση, που έγινε πριν την πρώτη 48ωρη, να γίνουν καταλήψεις Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη. Οταν οι ταξικές δυνάμεις ζήτησαν να διευκρινίσει τη θέση του για την απεργία απάντησε ότι μιλά μόνο για καταλήψεις. Την περασμένη Πέμπτη σε νέα γενική συνέλευση του Σωματείου ο πρόεδρος (ΠΑΣΚΕ) πρότεινε οι εργαζόμενοι να χτυπήσουν κάρτα και να κάνουν κατάληψη.
Στο Δήμο Ταύρου, ο πρόεδρος (ΠΑΣΚΕ), έθεσε το ίδιο ζήτημα (κάρτα και κατάληψη) παρουσιάζοντάς το ως επιθυμία των εργαζομένων. Το ίδιο είχε κάνει και στις 26 Σεπτέμβρη. Στελέχη της παράταξής του δεν πήραν μέρος στην απεργία στις 6 και 7 Νοέμβρη.
Στο Δήμο Νέας Ιωνίας, η πλειοψηφία στο ΔΣ του Σωματείου (ΑΝΤΑΡΣΥΑ - ΣΥΡΙΖΑ) ανέχεται το ίδιο καθεστώς εκφυλισμού των κινητοποιήσεων.
Στο Δήμο Κερατσινίου, η ΠΑΣΚΕ πρότεινε να γίνουν καταλήψεις χωρίς καμιά προετοιμασία και την ίδια ώρα δηλώνει ότι δεν βρίσκει κανέναν λόγο να γίνει γενική συνέλευση.
Στο Δήμο Καλλιθέας, ο πρόεδρος του Σωματείου (στη διοίκηση ...) πρότεινε και αυτός οι εργαζόμενοι να χτυπήσουν κάρτα και να κάνουν κατάληψη.
Στο Σωματείο Εργαζομένων στους ΟΤΑ νομού Χανίων συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ, εκλεγμένοι στο ΔΣ, ήταν απεργοσπάστες και στην πρώτη και στη δεύτερη 48ωρη.
Δε θέλουν ούτε συνελεύσεις
Τα παραπάνω αποτελούν μόνο ένα κομμάτι της δράσης τους στους δήμους της χώρας. Ακόμα αξίζει να σημειωθεί ότι σε μια σειρά δήμους - και ορισμένοι από αυτούς που ήδη αναφέρθηκαν - οι δυνάμεις αυτές συστηματικά αρνούνται και παρεμποδίζουν την πραγματοποίηση γενικών συνελεύσεων.
Είναι οι ίδιες δυνάμεις που στα λόγια «πουλάνε αγώνα και επανάσταση με το κιλό», κραυγάζοντας για απεργίες διαρκείας και στην πράξη κάνουν ό,τι μπορούν ώστε να εμποδίσουν τους εργαζόμενους να γίνουν πρωταγωνιστές των εξελίξεων. Είναι οι ίδιες δυνάμεις που παρακινούν στον εκφυλισμό και την ίδια στιγμή μιλάνε για αναποτελεσματικότητα των αγώνων.
Οι εργάτες πρέπει να κάνουν οριστικά στην άκρη αυτές τις δυνάμεις. Να προχωρήσει η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης, η ενίσχυση του ΠΑΜΕ. Μόνο η συσπείρωση στη γραμμή της ανοιχτής ταξικής σύγκρουσης με το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του μπορεί να δώσει στο κίνημα τα χαρακτηριστικά που απαιτεί η αντιμετώπιση της άγριας αντιλαϊκής επίθεσης, η συσπείρωση δυνάμεων για οριστική ρήξη με την πλουτοκρατία και για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης προς όφελος του λαού.

Χρήστος ΜΑΝΤΑΛΟΒΑΣ

TOP READ