18 Ιουν 2013

Εγώ δε θέλω στη ζωή να κυβερνήσω

Εγώ δε θέλω στη ζωή να κυβερνήσω 
 Κι αν τελικά τα αστικά κόμματα φθαρούν τόσο πολύ κι έρθουν έτσι τα πράγματα που να μπορούμε να πάρουμε τις εκλογές και να σχηματίσουμε κυβέρνηση; Αν δηλαδή επαληθευτεί το ενδεχόμενο που έβαζε το προηγούμενο πρόγραμμα του κόμματος;
Σε συνθήκες ταξικών αναμετρήσεων κι απότομης φθοράς των αστικών κομμάτων, μπορεί να προκύψει κυβέρνηση...
Όπου είναι ζήτημα αν αυτό το μπορεί σημαίνει ενδέχεται ή δύναται. Γιατί άλλο η μετωπική κυβέρνηση κι άλλο το κυβερνητικό μέτωπο. Άλλο δηλ να σου προκύψει αυτό το ενδεχόμενο στην πορεία των πραγμάτων κι άλλο να συνάψεις ένα μέτωπο με αυτόν το σκοπό.

 Αν και εφόσον εννοούμε την πρώτη περίπτωση όμως, γιατί να κλοτσήσουμε την ευκαιρία και να την αποκλείσουμε εκ των προτέρων; Κι επιπλέον. Δεν είχαμε πέρσι, στις εκλογές του μαΐου, αυτές ακριβώς τις συνθήκες που περιέγραφε το κομμάτι από το παλιό πρόγραμμα; Δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για να προβάλουμε το σύνθημα μιας κυβέρνησης του ααδμ και να το ζυμώσουμε στον κόσμο;

 Αυτά τα ερωτήματα ξανάρχονται συνειρμικά στο μυαλό με αφορμή την χτεσινή επέτειο, πάνω στον χρόνο από τις δεύτερες εκλογές του ιουνίου. Και –όσο κι αν διατυπώνονται ως ρητορικά πολλές φορές- η απάντηση δεν είναι αυτονόητα καταφατική. Όχι σ’ όλα τα σκέλη τουλάχιστον.

 Ναι, είχαμε σκληρές ταξικές αναμετρήσεις και συνθήκες μεγάλης κι απότομης φθοράς των αστικών κομμάτων –αν και το επίπεδο της πάλης απείχε πολύ από εκείνες τις καταστάσεις που περιέγραφαν οι κλασικοί, για τους από πάνω που δε μπορούν, κτλ. Υπήρχαν όμως και πολλά αστικά αναχώματα που απορρόφησαν και καναλιζάρισαν τη δυσαρέσκεια, προτού εκτραπεί σε επικίνδυνα μονοπάτια.

 Αν λοιπόν η πράξη είναι το πεδίο όπου επαληθεύονται ή διαψεύδονται τα προγράμματα κι οι θεωρίες μας, η διπλή εκλογική αναμέτρηση της περσινής χρόνιάς ήταν μια πολύ σοβαρή ένδειξη, αν όχι απόδειξη, πως όχι σύντροφοι, δε θα μπορούσε να προκύψει κυβέρνηση του μετώπου –με τη συμμετοχή ή όχι του κκε σε αυτήν. Γιατί η διεθνής αστική τάξη είναι πλέον ιστορικά πολύ πιο έμπειρη κι υποψιασμένη, για να αφήσει τα πράγματα στην τύχη τους, να εξελιχθούν σε «καθαρές συνθήκες εργαστηρίου», χωρίς τη δική της ανάμειξη.

 Για να συμφωνήσουμε όμως στο τελικό συμπέρασμα, πρέπει να ξεκινήσουμε από κάποιες κοινές βασικές αποδοχές. Για παράδειγμα:

 Το κουκουέ είχε ένα άσχημο αποτέλεσμα που το πισωγύρισε στα ποσοστά του 93. Κάτι που οφείλεται πρωτίστως στις διπλές εκλογές και στα εκβιαστικά διλήμματα που επικράτησαν, οδηγώντας στην πόλωση της δεύτερης αναμέτρησης (όπου οι περισσότεροι λειτούργησαν με τη λογική του δεύτερου γύρου). Συνεπώς δεν αποτελεί ασφαλές κριτήριο για την τακτική του κκε. Όπως είχε γράψει και ο Τrash παλιότερα, αν το 81’ πχ (που είχαμε ενωτική τακτική, μιλώντας για άθροισμα δημοκρατικών δυνάμεων) δεν έβγαινε με την πρώτη ο ανδρέας και πηγαίναμε σε επαναληπτικές, το κόμμα μπορεί να μην έβρισκε ούτε την ψήφο του μες στην κάλπη –που λέει ο λόγος. Αλλά αυτό δε θα ‘χε καμία σχέση με την πολιτική και την τακτική του σε εκείνη την περίοδο –ανεξάρτητα από τη γνώμη που μπορεί να έχει κανείς για αυτές.

 Το θέμα λοιπόν είναι αν μπορούσε να πετύχει καλύτερο αποτέλεσμα στις εκλογές του μάη. Εκεί όπου φαινόταν να έχει μια υπολογίσιμη δυναμική –μέχρι και λίγες εβδομάδες πριν από την κάλπη- και περιμέναμε μάλλον μεγαλύτερη άνοδο. Έχοντας πάντα υπ’ όψιν ωστόσο ότι αυτό δε θα ανέκοπτε την πτώση του ιουνίου, αλλά θα την ξεκινούσε από υψηλότερη βάση, περιορίζοντας την έκτασή της. Κι αυτό ακριβώς σημαίνει η εκτίμηση του κόμματος πως το αρνητικό αποτέλεσμα δεν οφείλεται στις όποιες υποκειμενικές του αδυναμίες. Δε λέγεται εκ του πονηρού, για να υποτιμήσει την πτώση, ούτε για να αρνηθεί αυτές τις αδυναμίες, όπως το καταλαβαίνω εγώ τουλάχιστον.

 Ας κάνουμε συνεπώς μια υπόθεση εργασίας. Ας υποθέσουμε πως το κουκουέ είχε καλύτερη προεκλογική τακτική, πιο πειστικές απαντήσεις στο κρίσιμο ζήτημα της διακυβέρνησης, στο οποίο φάνηκε να «στριμώχνεται» και να το πληρώνει και διατηρούσε τη δυναμική που είχε τον απρίλη. Πόσο ψηλά θα μπορούσε να φτάσει; Θα τσιμπούσε μερικές μονάδες φτάνοντας πιθανόν σε διψήφιο ποσοστό -το οποίο εξελίσσεται σε απωθημένο για τις κοινοβουλευτικές αυταπάτες που κρύβει μέσα του ο κάθε σφος. Αλλά πόσο δραματικά θα άλλαζε κάτι τέτοιο τα δεδομένα της γενικής εικόνας; Πραγματικά ελάχιστα.

 Ας υποθέσουμε ακόμα πως το κόμμα κατέθετε σε εκείνες τις εκλογές την πρότασή του για κυβέρνηση του ααδμ και έπειθε μαζικά τους ψηφοφόρους που περίμεναν πώς και πώς μια τέτοια διέξοδο και θα το αναδείκνυαν πρώτη δύναμη, μπροστά από τη νδ και τον σύριζα. Ούτε σε αυτήν την περίπτωση όμως, δε θα μπορούσε –εκτός συγκλονιστικού απροόπτου- να σχηματίσει αυτοδύναμη μετωπική κυβέρνηση. Οπότε θα έμπαινε επί τάπητος ως ζήτημα αξιοπιστίας για την κυβερνητική μας πρόταση, με ποιες δυνάμεις θα συμμαχούσαμε για να την σχηματίσουμε. Ένα πολύ συγκεκριμένο ερώτημα, στο οποίο αρνούνταν πεισματικά να απαντήσουν όσοι μιλούσαν προεκλογικά για κυβέρνηση του ααδμ –ίσως για να μην έρθουν αντιμέτωποι με τις τελικές συνέπειες της πρότασής τους. Την κυβέρνηση της αριστεράς, σε συνεργασία με το σύριζα. Χωρίς αυτό το δεδομένο, η πρόταση στερούνταν κάθε νοήματος τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.

 Μένει μία σημαντική πτυχή, που δε γίνεται να την αγνοήσουμε (εκτός κι αν εθελοτυφλούμε) και έχει να κάνει με την εκλογική άνοδο του σύριζα. Πέρα απ’ την απλοϊκή ερμηνεία για την αριστερά που συγκίνησε τις μάζες σηκώνοντας το γάντι της κυβέρνησης (σε αντίθεση με το κκε που απέτυχε να επικοινωνήσει με τις αγωνίες και τον ενθουσιασμό τους) υπάρχουν δυο βασικά δεδομένα: το δημοσκοπικό φούσκωμα το σύριζα του 08’ και η πρόβα τζενεράλε για την αντικατάσταση του πασοκ από κάποια διάδοχη σοσιαλδημοκρατική κατάσταση. Και η οργανωμένη μετακίνηση των στελεχών κι ενός μέρους του πράσινου μηχανισμού προς τον σύριζα, που δούλεψαν συνειδητά και μεθοδικά προς όφελος του τελευταίου –δύο στοιχεία άκρως δηλωτικά για τον χαρακτήρα και το ταβάνι του χώρου. Και αν υπάρχει κάτι μεμπτό κι ανησυχητικό σε όλα αυτά για το κόμμα είναι ότι δεν συνέλαβε εγκαίρως από τις επαφές του με τον κόσμο την ουσία και το μέγεθος αυτής της μετακόμισης. Όχι ότι δεν αποτέλεσε τον τελικό της προορισμό.

 Σήμερα οποιοσδήποτε κυβερνητικός στόχος στις σημαίες μας θα έριχνε νερό στο μύλο του κυβερνητισμού του σύριζα και του αλέξη. Που αν δεν είχαμε καύσωνα, μέχρι και ζιβάγκο θα φορούσε στην χτεσινή του ομιλία στο σύνταγμα –κι ίσως καλύτερα από μία άποψη, για να μη βλέπαμε τον ιδρώτα να φτιάχνει σχέδια στις μασχάλες και στο πουκάμισό του. Και τότε θα μπορούσε να πάει στο σόου του αντένα με τις μιμήσεις και να τα σαρώσει όλα.
Ένας είναι ο δρόμος λαέ για να νικάς, τώρα κυβέρνηση της αριστεράς.

 Θα ήταν ολέθριο να αναλωθούμε σε μια θεωρητική συζήτηση για το τι έκανε η κομιντέρν στο τρίτο ή το τέταρτο συνέδριό της, με την ανάλυση για τους πέντε τύπους κυβέρνησης, και να χάσουμε το δάσος της δικής μας ανάλυσης στη συγκεκριμένη κατάσταση. Και είναι τελείως διαφορετικό να είσαι προετοιμασμένος για την πιθανότητα να προκύψει μια προσωρινή επαναστατική κυβέρνηση, που θα την χωρίζει τυπική απόσταση από την επαναστατική εξουσία, από το να ποντάρεις σήμερα, σε συνθήκες μη επαναστατικής κατάστασης, σε έναν κυβερνητικό στόχο για την αφύπνιση του υποκειμενικού παράγοντα και το σπάσιμο της λογικής της ανάθεσης. Να παίρνεις δηλαδή ένα πιθανό και προσωρινό ενδεχόμενο και να το προβάλλεις ως μόνιμο και βασικό στόχο-κρίκο της στρατηγικής σου, περιμένοντας ίσως μια βελτιωμένη επανάληψη της εκδοχής του αλιέντε, για να φτάσουμε ειρηνικά στο σοσιαλισμό.

 Η λογική του κρίκου παίρνει θεωρητικά υπ’ όψιν της το χαμηλό επίπεδο συνείδησης του κόσμου, αλλά το βασικό είναι να μην το απολυτοποιούμε και να βλέπουμε ποιος στόχος προωθεί κάθε φορά αυτό το επίπεδο. Σε κάθε περίπτωση, όποιον στόχο και αν προβάλλει κανείς σήμερα, η πραγματοποίησή του απαιτεί ως προϋπόθεση το ουσιαστικό ανέβασμα της συνειδητοποίησης του κόσμου και της αγωνιστικής ικανότητας του κινήματος. Είτε έχει κανείς το μεταβατικό πρόγραμμα, είτε την εργατική (ή λαϊκομετωπική) κυβέρνηση, είτε την επανάσταση γραμμένη στις σημαίες του, η βασική προϋπόθεση για να το πετύχει είναι ένα ισχυρό λαϊκό κίνημα που θα τα επιβάλει. Οι πρώτοι δύο στόχοι όμως το διαπαιδαγωγούν με εύκολες λύσεις, χωρίς να σπάνε το απόστημα της ανάθεσης. Αυτή είναι η διαφορά.

 Στην κατηγορία των επετειακών κειμένων εκκρεμεί και μία ανάλυση για τις πλατείες. Αλλά αυτά εν καιρώ.
 Προβοκάτσια από Μπρεζνιεφικό απολίθωμα  

Απολύσεις 5.000 εργαζομένων στη γερμανική τράπεζα Commerzbank

Απολύσεις 5.000 εργαζομένων στη γερμανική τράπεζα Commerzbank

Στις πλάτες των εργαζομένων μεταφέρει τα βάρη της κρίσης και τις ζημιές της η γερμανική τράπεζα Commerzbank, η οποία, σύμφωνα με δημοσιεύματα, θα προχωρήσει σε περισσότερες από 5.000 απολύσεις. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη τράπεζα έχει λάβει κρατική στήριξη ύψους 18,2 δισ. ευρώ

η Θείτσα η Πιπιλιώ

η Θείτσα η Πιπιλιώ 


 Άκουσα και την Κα Φωτεινή Πιπιλή (Φωτεινή Ανδρέου στην Χουντική ΥΕΝΕΔ)πρώην Αρχισυντάκτρια Ειδήσεων στην ΕΡΤ και νυν Βουλευτής της Ν.Δ χθες να καταγγέλλει ότι:
 στην ΕΡΤ αφού μπήκαν όλοι αυτοί- ποιοι αυτοί? - με μέσον,βάλανε τα παιδιά τους ,τα εγγόνια τους ,τα ανίψια τους,τις ανιψιές τους,τους Γαμπρούς τους,τις Νύφες τους...!

 Απορία δική μου: Εσύ επί Χούντας ... πως μπήκες στην ΥΕΝΕΔ..?

 Αξιοκρατικά..!!!

 Αναρτήθηκε από albatrus 

Αλονζανφάν!

Αλονζανφάν!



Η Ρένα Δούρου οδηγεί τους αποφασισμένους
δημοκράτες στην ...κάλπη!

Παρακολουθώντας την κακοστημένη παράσταση της αστικής πολιτικής των τελευταίων ημερών, δεν μπόρεσε να περάσει απαρατήρητη η έκκληση των μεγαλύτερων σαλτιμπάγκων της, αυτών του ΣΥΡΙΖΑ, για την ...υπεράσπιση της «Δημοκρατίας» (και την κυβέρνηση της «αριστεράς» βεβαίως-βεβαίως).

Αρχικά με κέντρισε το φαιδρό του θεάματος, από την μία να συνεδριάζει η συγκυβέρνηση προσπαθώντας να βρει μία φόρμουλα για να προχωρήσει στην διάλυση της ΕΡΤ χωρίς να εκτεθεί κάποιος από τους συγκυβερνώντες, από την άλλη τα συνδικάτα με τον ό,ποιο «κινηματικό» κόσμο να συγκεντρώνονται στην αγ.Παρασκευή, και τον Τσίπρα εντελώς εκτός τόπου και χρόνου να διοργανώνει μόνος του ...προεκλογική συγκέντρωση(!!!!!!) στο Σύνταγμα. Έβγαλε αρκετό γέλιο από μόνο του, ακόμη και δεν συγκρίνει κανείς την κινητοποίηση τους με αυτή της γενικής απεργίας της περασμένης εβδομάδας, όπου είχαν και πάλι κλάσμα του όγκου του «κομματίδιου του 4%» όπως αρέσκονται να το αποκαλούν.

Μετά ήταν το παράλογο του καλέσματος, τουλάχιστον όπως το είδα στην «Αυγή»:
«Ο λαός μπορεί να εγγυηθεί τη δημοκρατική νομιμότητα, την πολιτική ομαλότητα και να επιβάλει δημοκρατικές λύσεις στα αδιέξοδα που προκαλεί η υπό κατάρρευση τρικομματική κυβέρνηση Σαμαρά.»

Αρχικά γιατί αν η «δημοκρατική νομιμότητα» κινδυνεύει από κάποιον, αυτό σημαίνει ακριβώς πως είναι αδύνατη η «δημοκρατική λύση» στο πρόβλημα, μια και ο ορισμός της «δημοκρατικής νομιμότητας» είναι ακριβώς η δυνατότητα εξεύρεσης «δημοκρατικών λύσεων» στα προβλήματα που παρουσιάζονται.*

Οπότε δύο τινά προκύπτουν:
Ή η «δημοκρατική νομιμότητα» κινδυνεύει και βουρ στά’ρματα να την υπερασπίσουμε, ή δεν κινδυνεύει οπότε το κάλεσμα για την («δημοκρατική» κιόλας!) «υπεράσπιση της δημοκρατίας» είναι άτοπο, κανένας λόγος για την συγκέντρωση δεν υπήρχε, και μας δουλεύουν ψιλό γαζί για μία ακόμη φορά οι παλιάτσοι της Κουμουνδούρου.

Και βέβαια καλό θα ήταν να δούμε και ποια ακριβώς «δημοκρατία» «οφείλει να εγγυηθεί ο λαός», κατά τους συντάκτες της Αυγής. Μιλάμε για την αστική δημοκρατία πάντα.  Παρόλα αυτά, εγώ λέω ο.κ., και αυτήν την ρημάδα να την υπερασπιστούμε. Πρώτη φορά θα είναι εξάλλου; Είναι μία δουλειά, που τουλάχιστον οι κομμουνιστές, την έχουμε πάρει εργολαβία εδώ και εννιά δεκαετίες περίπου, έστω και για τους δικούς μας λόγους.
Κινδυνεύει όμως;

Αν κοιτάξουμε τα βασικά χαρακτηριστικά μίας αστικής δημοκρατίας, μπορούμε να το διαπιστώσουμε εύκολα.
Ποια είναι αυτά;
1)Η λειτουργία κοινοβούλιου (να μην έχει κλείσει)
2)Η επάνδρωση του ως άνω κοινοβούλιου μέσα από εκλογές (η αναλογικότητα ανάμεσα στους ψηφοφόρους και τους βουλευτές κάθε κόμματος, δεν ενδιαφέρει καθόλου)
3)Η δυνατότητα του πρώτου κόμματος να σχηματίσει κυβέρνηση (ούτε εδώ ενδιαφέρει το μειοψηφικό των ποσοστών του)
4)Η ύπαρξη αντιπολίτευσης (αν συνολικά είναι πλειοψηφικότερη από την κυβέρνηση, είναι και πάλι αδιάφορο)
5)Η δυνατότητα της αντιπολίτευσης να προπαγανδίζει τις ιδέες της μέσα από τα έντυπα της (για τα κανάλια είδαμε πως είναι κάπως πιο «περίπλοκο»)
Και πέραν τούτων ουδέν!

Με αυτά τα χαρακτηριστικά πορεύεται από τότε που υπάρχει η αστική μας δημοκρατία, έως και σήμερα. Θα μας πει κάνα ξυπνοπούλι ποιο από τα παραπάνω «κυδινεύει» πριν πιάσουμε τις γκράδες;

Για την «δημοκρατία» ρε γαμώτο...
___
*Μπερδευτήκατε; Εγώ να δείτε με αυτά που ακούω...
___
Μουσική επένδυση ανάρτησης:

Εδώ Ισραήλ...

Εδώ Ισραήλ...


Κάποιοι πρέπει να δώσουν εξηγήσεις για αυτήν την εικόνα


Ντροπή και θυμός. 

 Αναδημοσίευση από http://blog.mirabelo.gr/
Κατανοητοί οι κίνδυνοι που μπορεί να διατρέχουν ισραηλινοί πολίτες και την ανάγκη λήψης μέτρων προστασίας κατά την άφιξη και παραμονή τους στο λιμάνι Αγίου Νικολάου. Ομως η παράδοση του ελέγχου στο προσωπικό της Μοσάντ, είναι απαράδεκτη ενέργεια.
Αν οι Ελληνικές αρχές αδυνατούν να παράσχουν προστασία καιπαρανόμως εκχωρούν εξουσίες που τους παρέχουν το σύνταγμα και οι νόμοι της Ελλάδας, υπάρχει σοβαρό ζήτημα και καλό είναι να ενημερωθούμε αν υπάρχει εντολή και από ποιον.
Στη (σημερινή) φωτογραφία βλέπετε έλεγχο σε Ελληνα(!) πολίτη, από άνδρα της Μοσάντ ο οποίος μάλιστα έλεγχε μόνος του πύλη του λιμανιού.
Πολλά παράπονα έχουν ακουστεί, ακόμα και για ελέγχους εκτός λιμανιού από μικτό κλιμάκιο (κάτι σαν του στρατού) Ελλήνων και Ισραηλινών κατά το παρελθόν. Παρόλα αυτά, όχι μόνο συνεχίστηκε η κατάσταση, αλλάεπιδεινώθηκε κιόλας, με τους άνδρες της Μοσάντ να αναλαμβάνουν τον έλεγχο Ελληνικού εδάφους, με όπλα, ενδοεπικοινωνίες και όλα όσα προβλέπονται και την κάλυψη των αρχών.
Πληροφορίες λένε ότι αυτά γίνονται με εντολές της ηγεσίας του Λιμενικού Σώματος. Αν ευσταθούν δηλώνουν αδυναμία, ανικανότητα ή έλλειψη εμπιστοσύνης της ηγεσίας προς τους υφισταμένους και αντί εντολών, θα έπρεπε να καταθέσουν τις παραιτήσεις τους. Αν όχι, τι μέτρα προτίθενται να λάβουν;

ΚΕΡΚΥΡΑ-Το πρόγραμμα του 8ου Πολιτιστικού & Αθλητικού Φεστιβάλ

Το πρόγραμμα του 8ου Πολιτιστικού & Αθλητικού Φεστιβάλ

esyn-festibal
Το Εθνικό Συμβούλιο κατά των Ναρκωτικών στην Κέρκυρα, για 8η συνεχή χρονιά οργανώνει 10ήμερο αντιναρκωτικό φεστιβάλ με εκδηλώσεις αθλητικού και πολιτιστικού περιεχομένου για την παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών (26/6). Εκδηλώσεις που στηρίζονται και από την τοπική αυτοδιοίκηση (Περιφερειακή Ενότητα Κέρκυρας- Δήμο Κέρκυρας) αλλά και από πολλούς φορείς πολιτιστικούς, αθλητικούς, φορείς υγείας, παιδείας, πρόνοιας και από τα σωματεία του ΠΑΜΕ. Συνδιοργανωτής ο Σύλλογος Ελλήνων Ολυμπιονικών και υποστηρικτής ο Πανελλήνιος Σύλλογος Νοσοκομειακών Ψυχολόγων.
Εκδηλώσεις και δράσεις που στοχεύουν πρώτα απ΄ όλα στην πρωτογενή πρόληψη, αλλά και στην απεξάρτηση και την κοινωνική επανένταξη και που αποτελούν την δευτερογενή - τριτογενή πρόληψη αντίστοιχα.
Οι εκδηλώσεις και οι δράσεις φέτος είναι αφιερωμένες στο φυσικό περιβάλλον της Κέρκυρας και ειδικότερα στην «Προστασία του Ίσσου» που έχει γίνει «στόχος» από μεγάλα οικονομικά συμφέροντα λόγω της ασύγκριτης φυσικής του ομορφιάς.

«Τα στοιχεία φανερώνουν πως η Ελλάδα διατηρεί τα χαμηλότερα ποσοστά εισόδου στη χρήση ναρκωτικών ουσιών σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, αλλά δυστυχώς έχει μειωθεί η ηλικία εισόδου στη χρήση, στα 15 χρόνια. Επίσης, φανερώνουν ότι η Ελλάδα είναι ανάμεσα στις χώρες της Ευρώπης με τα χαμηλότερα ποσοστά χρήσης ναρκωτικών ουσιών..» τονίζει η κα Βάγια Μαρία, ιατρός και μέλος της ΔΕ του ΕΣΥΝ Κέρκυρας.

«Τα στεγνά θεραπευτικά προγράμματα του ΚΕΘΕΑ αλλά και του ΕΣΥ στο ΨΝΑ και στο ΨΝΘ παρουσιάζουν ποσοστά επιτυχίας της τάξης του 70% - 75% σε βάθος 15ετίας. Το ποσοστό αποθεραπείας είναι τεράστιο..» συμπληρώνει η κα Κάντα Εφη, ιατρός και Γραμματέας στο ΕΣΥΝ Κέρκυρας και συνεχίζει: «.. υπάρχει μια πολύ μεγάλη εμπλοκή της ελληνικής οικογένειας σε αυτή την υπόθεση και είναι πολύ μεγάλη η συνεισφορά της στην αντιμετώπιση της χρήσης, αδελφών, φίλων αλλά και γενικευμένου ευρύτερου περιβάλλοντος κοινωνικών φορέων και άλλων. Έτσι στη χώρα υπάρχει ένα δίκτυο φορέων παρέμβασης που ξεκινά από την οικογένεια και καταλήγει στο ευρύ αντιναρκωτικό κοινωνικό κίνημα, όπως είναι και το ΕΣΥΝ και στη σχέση αυτής της δράσης με άλλους φορείς, όπως στο επίπεδο της παιδείας, του πολιτισμού, της άθλησης. Σημαντική η συνεργασία ΕΣΥΝ – Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών για την Πρόληψη, που είναι μοναδικό φαινόμενο πανευρωπαϊκά και σημαντική παρακαταθήκη στην αντιμετώπιση της χρήσης».

«Σημαντική συνεισφορά στην αντιμετώπιση του προβλήματος και στην καθήλωση σε χαμηλά ποσοστά έχουν παίξει και τα Κέντρα Πρόληψης. Με τα προβλήματα λειτουργίας, στελέχωσης, παρ' όλα αυτά έχουν παίξει σημαντικό ρόλο. Και αυτή η χώρα έχει περηφάνια, έχει ανάστημα και το ορθώνει. Ο Ελληνικός λαός δε συμβιβάστηκε με το πρόβλημα της χρήσης ναρκωτικών ουσιών. Στη Γαλλία π.χ., έγινε. Εδώ δεν έγινε. Και ένας από τους στόχους κάποιων, για τον έλεγχο των συνειδήσεων σε μεγάλο βάθος χρόνου, έχουν κι αυτό σαν στόχο: Να μάθει ο ελληνικός λαός να ζει με το πρόβλημα. Ακόμα ο ελληνικός λαός δεν έχει συμβιβαστεί με αυτό, δεν το αποδέχεται» συμπληρώνει ο κος Πέρρος Νίκος, πρόεδρος του ΕΣΥΝ στην Κέρκυρα.

Ενώ ο κος Ρούσινος Κώστας δίνει το στίγμα των εκδηλώσεων: «Είναι φανερό, πως οι αντιστάσεις και τα στοιχεία που υπάρχουν στη χώρα μας και συμβάλλουν μέχρι τώρα θετικά ενάντια στη χρήση ναρκωτικών ουσιών, πρέπει να στηριχθούν και να ενισχυθούν. Οι πρωτοβουλίες μας στηρίζονται στη λογική να ενισχύσουμε τον συναισθηματικό κόσμο, τις ψυχικές δυνάμεις του ανθρώπου, ώστε από μόνος του να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες και τα δυσάρεστα και να μην έχει ανάγκη από ένα δεκανίκι, πρωτοβουλίες για μια ζωή δημιουργική, μακριά από κάθε ουσία. Είναι αυτές που έχουν αποτέλεσμα, σε αντίθεση με τις επικίνδυνες λογικές που συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις σιγοντάρουν τα τελευταία χρόνια, οι οποίες διαχωρίζουν τις ουσίες και αθωώνουν τις κύριες ουσίες εισόδου στη χρήση»

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων:

Το Εθνικό Συμβούλιο κατά των Ναρκωτικών στην Κέρκυρα, για 8η συνεχή χρονιά οργανώνει 10ήμερο αντιναρκωτικό φεστιβάλ με εκδηλώσεις αθλητικού και πολιτιστικού περιεχομένου για την παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών (26/6). Εκδηλώσεις που στηρίζονται και από την τοπική αυτοδιοίκηση (Περιφερειακή Ενότητα Κέρκυρας- Δήμο Κέρκυρας) αλλά και από πολλούς φορείς πολιτιστικούς, αθλητικούς, φορείς υγείας, παιδείας, πρόνοιας και από τα σωματεία του ΠΑΜΕ. Συνδιοργανωτής ο Σύλλογος Ελλήνων Ολυμπιονικών και υποστηρικτής ο Πανελλήνιος Σύλλογος Νοσοκομειακών Ψυχολόγων. Εκδηλώσεις και δράσεις που στοχεύουν πρώτα απ΄ όλα στην πρωτογενή πρόληψη, αλλά και στην απεξάρτηση και την κοινωνική επανένταξη και που αποτελούν την δευτερογενή - τριτογενή πρόληψη αντίστοιχα. Οι εκδηλώσεις και οι δράσεις φέτος είναι αφιερωμένες στο φυσικό περιβάλλον της Κέρκυρας και ειδικότερα στην «Προστασία του Ίσσου» που έχει γίνει «στόχος» από μεγάλα οικονομικά συμφέροντα λόγω της ασύγκριτης φυσικής του ομορφιάς.

«Τα στοιχεία φανερώνουν πως η Ελλάδα διατηρεί τα χαμηλότερα ποσοστά εισόδου στη χρήση ναρκωτικών ουσιών σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, αλλά δυστυχώς έχει μειωθεί η ηλικία εισόδου στη χρήση, στα 15 χρόνια. Επίσης, φανερώνουν ότι η Ελλάδα είναι ανάμεσα στις χώρες της Ευρώπης με τα χαμηλότερα ποσοστά χρήσης ναρκωτικών ουσιών..» τονίζει η κα Βάγια Μαρία, ιατρός και μέλος της ΔΕ του ΕΣΥΝ Κέρκυρας.

«Τα στεγνά θεραπευτικά προγράμματα του ΚΕΘΕΑ αλλά και του ΕΣΥ στο ΨΝΑ και στο ΨΝΘ παρουσιάζουν ποσοστά επιτυχίας της τάξης του 70% - 75% σε βάθος 15ετίας. Το ποσοστό αποθεραπείας είναι τεράστιο..» συμπληρώνει η κα Κάντα Εφη, ιατρός και Γραμματέας στο ΕΣΥΝ Κέρκυρας και συνεχίζει: «.. υπάρχει μια πολύ μεγάλη εμπλοκή της ελληνικής οικογένειας σε αυτή την υπόθεση και είναι πολύ μεγάλη η συνεισφορά της στην αντιμετώπιση της χρήσης, αδελφών, φίλων αλλά και γενικευμένου ευρύτερου περιβάλλοντος κοινωνικών φορέων και άλλων. Έτσι στη χώρα υπάρχει ένα δίκτυο φορέων παρέμβασης που ξεκινά από την οικογένεια και καταλήγει στο ευρύ αντιναρκωτικό κοινωνικό κίνημα, όπως είναι και το ΕΣΥΝ και στη σχέση αυτής της δράσης με άλλους φορείς, όπως στο επίπεδο της παιδείας, του πολιτισμού, της άθλησης. Σημαντική η συνεργασία ΕΣΥΝ – Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών για την Πρόληψη, που είναι μοναδικό φαινόμενο πανευρωπαϊκά και σημαντική παρακαταθήκη στην αντιμετώπιση της χρήσης».

«σημαντική συνεισφορά στην αντιμετώπιση του προβλήματος και στην καθήλωση σε χαμηλά ποσοστά έχουν παίξει και τα Κέντρα Πρόληψης. Με τα προβλήματα λειτουργίας, στελέχωσης, παρ' όλα αυτά έχουν παίξει σημαντικό ρόλο. Και αυτή η χώρα έχει περηφάνια, έχει ανάστημα και το ορθώνει. Ο Ελληνικός λαός δε συμβιβάστηκε με το πρόβλημα της χρήσης ναρκωτικών ουσιών. Στη Γαλλία π.χ., έγινε. Εδώ δεν έγινε. Και ένας από τους στόχους κάποιων, για τον έλεγχο των συνειδήσεων σε μεγάλο βάθος χρόνου, έχουν κι αυτό σαν στόχο: Να μάθει ο ελληνικός λαός να ζει με το πρόβλημα. Ακόμα ο ελληνικός λαός δεν έχει συμβιβαστεί με αυτό, δεν το αποδέχεται» συμπληρώνει ο κος Πέρρος Νίκος, πρόεδρος του ΕΣΥΝ στην Κέρκυρα.

Ενώ ο κος Ρούσινος Κώστας δίνει το στίγμα των εκδηλώσεων: «Είναι φανερό, πως οι αντιστάσεις και τα στοιχεία που υπάρχουν στη χώρα μας και συμβάλλουν μέχρι τώρα θετικά ενάντια στη χρήση ναρκωτικών ουσιών, πρέπει να στηριχθούν και να ενισχυθούν. Οι πρωτοβουλίες μας στηρίζονται στη λογική να ενισχύσουμε τον συναισθηματικό κόσμο, τις ψυχικές δυνάμεις του ανθρώπου, ώστε από μόνος του να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες και τα δυσάρεστα και να μην έχει ανάγκη από ένα δεκανίκι, πρωτοβουλίες για μια ζωή δημιουργική, μακριά από κάθε ουσία. Είναι αυτές που έχουν αποτέλεσμα, σε αντίθεση με τις επικίνδυνες λογικές που συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις σιγοντάρουν τα τελευταία χρόνια, οι οποίες διαχωρίζουν τις ουσίες και αθωώνουν τις κύριες ουσίες εισόδου στη χρήση»

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων:

Α. Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου στο θέατρο «Ρένα Βλαχοπούλου» στο Μον Ρεπό με ώρα έναρξης 21:00:

Πέμπτη 20/6: « Το μεγάλο μας Τσίρκο» του Ιακ Καμπανέλλη από το θεατρικό του Δημ Σχ. Βελονάδων

Παρασκευή 21/6: «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» του Φεδερικο Γκαρθία Λόρκα από το θεατρικό του 1ου Λυκείου

Σάββατο 22/6 : «Ο τελευταίος Ασπροκόρακας» του Αλέξη Σολομού από το θεατρικό του 4ου Γυνασίου Κέρκυρας

Κυριακή 23/6 : «Υπάρχει και φιλότιμο» ή..ο γνωστός «Μαυρογυαλούρος» από το θεατρικό του 3ου Λυκείου Κέρκυρας

Δευτέρα 24/6: «Αχαρνής» του Αριστοφάνη από το θεατρικό του 7ου Γυμνασίου Κέρκυρας

Ενώ για το έργο « Ο Καποδίστριας» του Ν.Καζαντζάκη από το θεατρικό του 2ου Λυκείου σύντομα θα καθοριστεί ο τόπος και χρόνος που θα παρουσιαστεί.

Β. Την Πέμπτη στις 26/6 στην Πάνω πλατεία θα πραγματοποιηθεί μουσική συναυλία από μαθητικά μουσικά σχήματα με τον τίτλο «τραγουδάμε για την Ζωή». Συμμετέχουν οι ANTIHEROS και FALLING ANGELS

Γ. To φεστιβάλ θα κλείσει το Σάββατο 29 Ιούνη στις 4 το απόγευμα στην Κάτω Πλατεία με μια μεγάλη αθλητική γιορτή. Γιορτή του ποδοσφαίρου. Σε Συνεργασία με την ΕΠΣ Κέρκυρας πραγματοποιείται τουρνουά κατηγορίας προτζουνιορ με τίτλο « κόκκινη κάρτα σε όλα τα ναρκωτικά»

Η είσοδος σε όλες τις εκδηλώσεις μας είναι ελεύθερη για το κοινό.

Σκοπός των διοργανωτών (ΕΣΥΝ) είναι να προσφέρει στην τοπική κοινωνία, προβάλλοντας θετικά πρότυπα. Με τις εκδηλώσεις προβάλλεται η ερασιτεχνική καλλιτεχνική δημιουργία, η ερασιτεχνική αθλητική ενασχόληση με τον αθλητισμό, η κοινωνική συμμετοχή και δράση. Αυτή δε την περίοδο

Για μια κοινωνία ελεύθερη από τα ναρκωτικά και όχι με ελεύθερα ναρκωτικά.

Πέμπτη 20/6: « Το μεγάλο μας Τσίρκο» του Ιακ Καμπανέλλη από το θεατρικό του Δημ Σχ. Βελονάδων

Παρασκευή 21/6: «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» του Φεδερικο Γκαρθία Λόρκα από το θεατρικό του 1ου Λυκείου

Σάββατο 22/6 : «Ο τελευταίος Ασπροκόρακας» του Αλέξη Σολομού από το θεατρικό του 4ου Γυνασίου Κέρκυρας

Κυριακή 23/6 : «Υπάρχει και φιλότιμο» ή..ο γνωστός «Μαυρογυαλούρος» από το θεατρικό του 3ου Λυκείου Κέρκυρας

Δευτέρα 24/6: «Αχαρνής» του Αριστοφάνη από το θεατρικό του 7ου Γυμνασίου Κέρκυρας

Ενώ για το έργο « Ο Καποδίστριας» του Ν.Καζαντζάκη από το θεατρικό του 2ου Λυκείου σύντομα θα καθοριστεί ο τόπος και χρόνος που θα παρουσιαστεί.

Β. Την Πέμπτη στις 26/6 στην Πάνω πλατεία θα πραγματοποιηθεί μουσική συναυλία από μαθητικά μουσικά σχήματα με τον τίτλο «τραγουδάμε για την Ζωή». Συμμετέχουν οι ANTIHEROS και FALLING ANGELS

Γ. To φεστιβάλ θα κλείσει το Σάββατο 29 Ιούνη στις 4 το απόγευμα στην Κάτω Πλατεία με μια μεγάλη αθλητική γιορτή. Γιορτή του ποδοσφαίρου. Σε Συνεργασία με την ΕΠΣ Κέρκυρας πραγματοποιείται τουρνουά κατηγορίας προτζουνιορ με τίτλο « κόκκινη κάρτα σε όλα τα ναρκωτικά»

Η είσοδος σε όλες τις εκδηλώσεις μας είναι ελεύθερη για το κοινό.

Σκοπός των διοργανωτών (ΕΣΥΝ) είναι να προσφέρει στην τοπική κοινωνία, προβάλλοντας θετικά πρότυπα. Με τις εκδηλώσεις προβάλλεται η ερασιτεχνική καλλιτεχνική δημιουργία, η ερασιτεχνική αθλητική ενασχόληση με τον αθλητισμό, η κοινωνική συμμετοχή και δράση. Αυτή δε την περίοδο

Για μια κοινωνία ελεύθερη από τα ναρκωτικά και όχι με ελεύθερα ναρκωτικά.

Τουρκία: Επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων στην διαδήλωση της DISK

Τουρκία: Επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων στην διαδήλωση της DISK
Με χημικά, αντλίες νερού, αλλά και πλαστικές σφαίρες, επιτέθηκαν οι αστυνομικές δυνάμεις στα μπλοκ των διαδηλωτών της Συνομοσπονδίας Προοδευτικών Εργατικών Συνδικάτων (DISK), την ώρα που διαλύονταν στην κύρια λεωφόρο της συνοικίας Σισλί, η οποία βρίσκεται σε απόσταση περίπου 800 μέτρων από την πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης.

Οι διαδηλωτές, κατέφυγαν στους γύρω δρόμους, ενώ μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν πληροφορίες για τραυματίες.

Η διαδήλωση, πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της 24ωρης απεργίας, που είχαν κηρύξει η DISK, η Συνομοσπονδία Δημοσίων Υπαλλήλων KESK και τα συνδικάτα μηχανικών, οδοντιάτρων και γιατρών, η οποία είχε κηρυχθεί παράνομη.



Τα σιαμαία

Τα σιαμαία
Γρηγοριάδης Κώστας
Εφημερίδα «ΑΥΓΗ» 17/6: «Αδεια κυκλοφορίας που εξυπηρετεί σκοπιμότητες δόθηκε και στον "Ριζοσπάστη", παρότι κυκλοφόρησε την Κυριακή, αυτοχαρακτηριζόμενος ως "απεργιακό φύλλο"».
Και το alter ego της, η «Εφημερίδα των Συντακτών», 17/6: «Μια από τις εφημερίδες που εξέδωσαν απεργοσπαστικό κυριακάτικο φύλλο ήταν και ο "Ριζοσπάστης" (...) Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες - που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση - η έκδοση (...) μεθοδεύτηκε (...) κλήθηκαν επιλεκτικά συντάκτες της εφημερίδας που είναι "πιστά" κομματικά μέλη, συντάκτες μη κομματικά μέλη που είναι εμπιστοσύνης (...) αρκετοί εξαπατήθηκαν και εργάστηκαν έχοντας την εντύπωση πως όντως υπήρχε εξαίρεση (...) Υπενθυμίζεται πάντως ότι η Ομοσπονδία Τύπου και Χάρτου δεν κήρυξε απεργία συμπαράστασης στους εργαζομένους της ΕΡΤ, που θα μπορούσε να "αχρηστεύσει" πλήρως την απεργοσπασία στον Τύπο».
Σχόλιο πρώτο: Οι συντάκτες της «ΕτΣ» διαπρέπουν στα σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Ισως θα πρέπει να αναθεωρήσουν τον επαγγελματικό τους προσανατολισμό. Ως σεναριογράφοι θα προσφέρουν κάτι περισσότερο απ' το τίποτα που προσφέρουν παριστάνοντας τους δημοσιογράφους. Και βέβαια για να συκοφαντήσεις πρέπει να έχεις φαντασία...
Σχόλιο δεύτερο: Για το ρόλο του εργοδοτικού συνδικαλισμού έχουμε γράψει πολλά, γράφουμε και σήμερα στη σελίδα 32. Επειδή όμως η υποκρισία ξεχειλίζει απ' τα μπατζάκια των σιαμαίων του Τύπου -που έχουν το θράσος να εγκαλούν ταξικά συνδικάτα ότι δε φρόντισαν για την επιτυχία της απεργίας που υπονόμευσαν οι ομοϊδεάτες τους στην ηγεσία της ΕΣΗΕΑ, αυτοί που απ' το βράδυ της Παρασκευής διέρρεαν ότι η απεργία τελειώνει- ας μας απαντήσουν: Πότε ετοίμασαν τις εκδόσεις της Δευτέρας;
Πότε πρόλαβε η «Αυγή», στις λίγες διαθέσιμες ώρες για την ετοιμασία μιας έκδοσης απ' τις 6 το απόγευμα της Κυριακής οπότε και πήραν την άδεια να κυκλοφορήσουν, να ετοιμάσει 48 σελίδες και ειδικό διαφημιστικό σποτάκι για το διαδίκτυο; Βιονικοί είναι οι δημοσιογράφοι της; Μάλλον φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης... Ματαίως βέβαια.

Πιστά τσιράκια των εφοπλιστών

Πιστά τσιράκια των εφοπλιστών


Σαν άλλοι εκπρόσωποι των εφοπλιστών και των μεγαλοξενοδόχων γράφουν οι ναζί της Χρυσής Αυγής στην ιστοσελίδα της περιφερειακής οργάνωσης Πελοποννήσου:
«Ζημιά στον τουρισμό δεν κάνει η Χρυσή Αυγή, αλλά εκείνοι που κατ' επανάληψη έχουν εμποδίσει κρουαζιερόπλοια να προσεγγίσουν ελληνικά λιμάνια και πλοία της γραμμής να αποπλεύσουν, δηλαδή το ΚΚΕ».
Θυμίζουμε ποιοι άλλοι επιφανείς «αντισυστημικοί» έχουν κάνει παρόμοιες ή τις ίδιες δηλώσεις:
Αντώνης Σαμαράς: «Το ΚΚΕ (...) παρέλυε τη χώρα, παρέλυε τα λιμάνια, παρέλυε τον τουρισμό, παρέλυε την οικονομική ζωή. Εδιωχνε επιχειρήσεις. Εδιωχνε επενδύσεις»...
Γιώργος Παπανδρέου:«Ποιος υποθάλπει το κλείσιμο των λιμανιών, εν μέσω τουριστικής περιόδου; (...) Ποιος δεν θέλει να αναπτυχθεί ένας ολόκληρος κλάδος της οικονομίας μας, αυτός της κρουαζιέρας (...) Εσείς, κυρία Παπαρήγα»...
Απόσπασμα παλιότερου άρθρου από την εφημερίδα του εφοπλιστικού κεφαλαίου «Καθημερινή»:«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η απαξίωση του ελληνικού τουρισμού ως βιομηχανία αποτελεί βασικό στόχο του ΚΚΕ (...) Με ταμπέλα του ΠΑΜΕ, αποκλείει τουρίστες, εμποδίζει κρουαζιερόπλοια, κλείνει λιμάνια, κηρύσσει απεργίες στα πλοία»...
Πολλές φορές έχουμε γράψει για τη σχέση Χρυσής Αυγής - εφοπλιστών. Η ταύτισή τους με τους υπόλοιπους εκπροσώπους του εφοπλιστικού (και όχι μόνο) κεφαλαίου στον τρόπο με τον οποίο επιτίθενται στο ΚΚΕ και στο ΠΑΜΕ, επειδή δίνουν όλες τους τις δυνάμεις για την οργάνωση του αγώνα των ναυτεργατών και όλων των εργαζομένων, πρέπει να οδηγήσει σε συμπεράσματα για το χαρακτήρα αυτού του αποκρουστικού μορφώματος.
Είναι τα μαντρόσκυλα των εκμεταλλευτών, το μακρύ χέρι του κεφαλαίου που σήμερα πέφτει κυρίως πάνω στους μετανάστες, αύριο θα πέσει πάνω σε όλους τους εργαζόμενους αν δεν το κόψουν έγκαιρα.

Γιατί η επίθεση στα ΜΜΕ του ΚΚΕ;

Γιατί η επίθεση στα ΜΜΕ του ΚΚΕ;
Ο απεργιακός «Ριζοσπάστης» ήταν το «αντίπαλο δέος» στη «δημοσιογραφία» των μεγαλοεργολάβων - μεγαλοεκδοτών, που κυκλοφόρησαν απεργοσπαστικά φύλλα
Από την πρώτη στιγμή που η κυβέρνηση προχώρησε στην Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου και στο κλείσιμο της ΕΡΤ, το ΚΚΕ, οι δυνάμεις του στο συνδικαλιστικό κίνημα, τα δικά του ΜΜΕ βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή υπεράσπισης των εργαζομένων της ΕΡΤ και των δικαιωμάτων τους.
Αυτή η συνεπής στάση του βρέθηκε στο στόχαστρο πολλών, πρώτ' απ' όλα της κυβέρνησης. Γιατί αποκάλυψε για άλλη μια φορά τον ταξικό χαρακτήρα αυτής της επίθεσης, που δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους στην ΕΡΤ, αλλά όλους όσοι θα χάσουν τη δουλειά τους με το κλείσιμο άλλων δημόσιων οργανισμών, με πρώτα στη λίστα τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα. Βεβαίως, η ανάπτυξη της πάλης αντικειμενικά επικεντρώθηκε στην υπεράσπιση των εργαζομένων της ΕΡΤ, αφού ήταν ο πρώτος οργανισμός που έκλεισε η κυβέρνηση.
Το ΚΚΕ αποκάλυψε επίσης ότι με το κλείσιμο της ΕΡΤ η κυβέρνηση θέλει να βάλει στο χέρι τις τεράστιες υποδομές της, τα δίκτυα και τις συχνότητές της. Να ξεμπερδεύει οριστικά με τα εργασιακά - ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων συνολικά στο χώρο των ΜΜΕ. Θέλει έναν πλήρως ελεγχόμενο μηχανισμό προπαγάνδας, χωρίς την παραμικρή παρέκκλιση. Και, προπάντων, να σβήσει από το χάρτη των ΜΜΕ τη φωνή του ΚΚΕ και του οργανωμένου εργατικού - λαϊκού κινήματος, όλους τους αγώνες που αμφισβητούν τις βασικές επιλογές της και την εξουσία των αστών.
Γι' αυτό και η απαγόρευση του ψηφιακού σήματος του «902» από την DIGEA, την κοινή εταιρεία των μεγαλοκαναλαρχών, και οι απειλές του ΕΣΡ και της κυβέρνησης. Γι' αυτό και η λυσσαλέα επίθεση στον «Ριζοσπάστη» και τον «902», στα ταξικά σωματεία των Λιθογράφων και των Πρακτορείων Τύπου.
Την ίδια επίθεση στο ΚΚΕ, στα ταξικά σωματεία του χώρου, αλλά και στα ΜΜΕ του Κόμματος, με αιχμή τον απεργιακό «Ριζοσπάστη», έκαναν και οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στο χώρο των ΜΜΕ (ΕΣΗΕΑ - ΠΟΕΣΥ), από κοινού δηλαδή οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ με τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, διακινώντας συκοφαντίες περί απεργοσπασίας.
Αλήθεια, οι του ΣΥΡΙΖΑ και της «Αυγής», την οποία κυκλοφόρησαν χτες, μετά την απόφαση που άνοιγε το δρόμο για σπάσιμο της απεργίας, απεργούσαν και μαζεύτηκαν μετά την απόφαση για να κάνουν την έκδοση; Αυτά δε γίνονται. Ηταν προετοιμασμένοι, δίνοντας την ύλη για την κυριακάτικη έκδοση. Αλλωστε, αυτή είναι η χτεσινή τους εφημερίδα. Που σημαίνει ότι έστω και μια μέρα της απεργίας οι δημοσιογράφοι τους δούλεψαν.
Είναι κάτι παραπάνω από υποκρισία αυτή η τακτική. Οπως και αυτή της «Εφημερίδας των Συντακτών», που χύνει το δικό της δηλητήριο, λες και είναι ΣΥΡΙΖΑίικη, για δήθεν απεργοσπασία στον «Ριζοσπάστη». Τα ίδια εμετικά διακινούν και οι χρυσαυγίτες από τα μπλογκ τους στο διαδίκτυο.
Η έκδοση και κυκλοφορία του απεργιακού «Ριζοσπάστη» ήταν μια ακόμα συμβολή του ΚΚΕ και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Κόμματος στον αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ και όλων των εργαζομένων στους οργανισμούς του Δημοσίου, που με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της κυβέρνησης οδηγούνται σε λουκέτο-εξπρές, με χιλιάδες απολύσεις.
Ο απεργιακός «Ριζοσπάστης» ήταν το «αντίπαλο δέος» στη «δημοσιογραφία» των μεγαλοεργολάβων - μεγαλοεκδοτών, που κυκλοφόρησαν απεργοσπαστικά φύλλα. Ηταν η μόνη εφημερίδα που βρέθηκε απέναντι και σε κόντρα μαζί τους υπερασπίζοντας τα συμφέροντα των εργαζομένων στην ΕΡΤ, των εργαζομένων συνολικά.
Ποιος υπονόμευσε την απεργία;
Αλλά ας δούμε πώς αυτοί οι συκοφάντες υπονόμευσαν την απεργία.
Από την πρώτη στιγμή οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ επέμειναν στην ανάγκη της απεργίας και της συνέχισής της, έδωσαν μάχη για τη στήριξη και την περιφρούρησή της, για να γίνει υπόθεση των εργαζομένων μέσα στους χώρους δουλειάς. Ομως, οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες όχι μόνο αρνήθηκαν να πάρουν τέτοια μέτρα, αλλά φρόντισαν από την πρώτη στιγμή να στέλνουν μηνύματα ότι «η απεργία τελειώνει».
Οπως έγινε και με την πανελλαδική απεργία της Πέμπτης, που κήρυξαν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, όπου τη μάχη για την επιτυχία της την έδωσαν μόνο οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, κόντρα στην ανοιχτή απεργοσπασία που προωθούσαν ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και «Αυτόνομη Παρέμβαση».
Την Πέμπτη 13 Ιούνη, η πολύωρη συνεδρίαση του Διασωματειακού αναλώθηκε στη συζήτηση επί της πρότασης του προέδρου της ΕΠΗΕΑ (ΣΥΡΙΖΑ), που, χωρίς συνεδρίαση του ΔΣ της Ενωσης, πρότεινε να βγουν τα φύλλα του Σαββατοκύριακου «γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς». Η παρέμβαση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ, «να σταματήσει τώρα η συζήτηση αυτή» και να συζητηθούν μέτρα οργάνωσης και διασφάλισης της απεργίας, να γίνουν συγκεντρώσεις - συζητήσεις στα «μαγαζιά», να πάρουν την υπόθεση της απεργίας και της περιφρούρησης οι ίδιοι οι εργαζόμενοι δημοσιογράφοι, διοικητικοί και τεχνικοί, δεν έγινε δεκτή.
Στη συνεδρίαση του Διασωματειακού, την Παρασκευή, ήταν ήδη γνωστές οι προθέσεις εκδοτών και καναλαρχών να σπάσουν την απεργία, εκδίδοντας κυριακάτικα φύλλα και βγάζοντας δελτία ειδήσεων στον αέρα. Ηταν ακόμα γνωστές οι πληροφορίες ότι σε αυτές τις εφημερίδες η ύλη είχε συγκεντρωθεί και ήταν έτοιμες να πάνε στο τυπογραφείο, αν δεν τυπώνονταν ήδη.
Τι έκαναν απέναντι σ' αυτή την πραγματικότητα οι συνδικαλιστές της ΕΣΗΕΑ;
Εδειξαν από την αρχή της συνεδρίασης την πρόθεσή τους να αποφύγουν επί της ουσίας κάθε σύγκρουση με την εργοδοσία. Σήκωσαν ψηλά τα χέρια απέναντι στις απεργοσπαστικές κινήσεις των εκδοτών, ρίχνοντας την ευθύνη για την περιφρούρηση στα σωματεία των εργαζομένων στα τυπογραφεία και τα πρακτορεία διανομής Τύπου, στον τελευταίο δηλαδή κρίκο της αλυσίδας παραγωγής. Αρνήθηκαν επιδεικτικά να πάρουν θέση απέναντι στο γεγονός ότι οι κυριακάτικες εφημερίδες είχαν ήδη συγκεντρώσει την ύλη, εκβιάζοντας τους εργαζόμενους.
Γνώριζαν από την προηγούμενη μέρα ότι σε μερικές εφημερίδες είχε επιχειρηθεί να στηθούν ακόμη και «συνελεύσεις εργαζομένων» που θα ζητούσαν τη διακοπή της απεργίας και αυτό το... αντιμετώπισαν με ένα SMS προς τους δημοσιογράφους ότι «συνελεύσεις συγκαλεί μόνο η ΕΣΗΕΑ», αφήνοντας έτσι τελείως έκθετους και ανυπεράσπιστους τους δημοσιογράφους απέναντι στις πιέσεις των διευθυντικών στελεχών. Θεώρησαν την έκδοση εφημερίδων δεδομένη, περίπου σαν αναγκαίο κακό.
Μάλιστα, ο προσκείμενος στον ΣΥΡΙΖΑ πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ έφτασε στο σημείο να προτείνει να εκδοθούν κανονικά τη Δευτέρα οι κυριακάτικες εφημερίδες «που θα σεβόντουσαν την απεργία», με το σκεπτικό ότι αυτές οι εφημερίδες «δεν πρέπει να τιμωρηθούν»! Νομιμοποιώντας έτσι και τυπικά την απεργοσπασία και λέγοντας, εμμέσως πλην σαφώς, ότι η απεργία τελειώνει την Κυριακή!
Το αποκορύφωμα ήταν στη συνεδρίαση του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ την Κυριακή, όπου η «Συσπείρωση», παίζοντας σε δύο ταμπλό, εμφανίστηκε με το ένα μέλος της να ζητά συνέχιση της απεργίας για τις εντυπώσεις, ενόψει των εκλογών στην ΕΣΗΕΑ, με το άλλο να εκφράζει την πραγματική της θέση και μαζί με τους εκπροσώπους των προσκείμενων στη συγκυβέρνηση παρατάξεων να ζητά αναστολή της από τα ξημερώματα της Δευτέρας.
Ετσι διαμορφώθηκε το αποτέλεσμα 5 υπέρ της απεργίας, 4 κατά και η ΚΕΔ λευκό, ώστε να μην υπάρχει δηλαδή απόφαση. Είχαν πλέον δώσει με βροντερό τρόπο το μήνυμα για σπάσιμο της απεργίας. Ετσι, στο Διασωματειακό των εργαζομένων στα ΜΜΕ, αποφάσισαν «να δώσουν την άδεια για έκδοση των εφημερίδων που ήταν υπέρ της απεργίας», αλλά και στα κανάλια και τους σταθμούς να βγάλουν ολιγόλεπτα δελτία ειδήσεων και εκπομπές που να αναφέρονται μόνο στην ΕΡΤ. Ετσι έληξε στην πράξη η απεργία. Και μετά μιλούν για απεργοσπασία του «Ριζοσπάστη» και του «902»!
Από τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι για την απεργοσπαστική έκδοση των κυριακάτικων φύλλων του αστικού Τύπου έχει τεράστιες ευθύνες η συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ. Στην πραγματικότητα, ούτε ήθελε ούτε μπορούσε να περιφρουρήσει την απεργία που η ίδια αποφάσισε, κάτω από την πίεση των ταξικών δυνάμεων στο Διασωματειακό των Ενώσεων του Τύπου και τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων.
Αυτή η τακτική της δεν είναι καινούρια. Αυτό δείχνει η στάση της γενικά στις απεργίες του κλάδου, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την απεργία των δημοσιογράφων τον Απρίλη του 2011, που η εργοδοτική πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ άφησε απροστάτευτους τους δημοσιογράφους στους εκβιασμούς της εργοδοσίας να παραδώσουν ύλη για τα κυριακάτικα φύλλα, ενώ δεν έκανε καμιά ενέργεια μέσα στις ίδιες τις εφημερίδες για να μην περάσουν οι εκβιασμοί της, στρώνοντας και τότε το έδαφος στους μεγαλοεκδότες να βγάλουν απεργοσπαστικά φύλλα.
Ποιο κίνημα χρειάζεται;
Είναι η πάγια τακτική τους να «προκηρύσσουν αγώνες», αλλά να μη συγκρούονται με τ' αφεντικά. Και αντικειμενικά μ' αυτή τους την τακτική αφήνουν τους εργαζόμενους να ενημερώνονται μόνο από τα αστικά ΜΜΕ που είναι ενάντια στους εργαζόμενους της ΕΡΤ, συνολικά ενάντια στην εργατική τάξη. Γι' αυτό κάνουν επίθεση στον «Ριζοσπάστη», που κυκλοφόρησε ακριβώς για να υπάρχει και στην έντυπη ενημέρωση η φωνή των εργαζομένων στην ΕΡΤ, όλων των εργαζομένων, μετά από τη με δική τους ευθύνη κυκλοφορία των αστικών εφημερίδων. Μήπως δεν ήθελαν τον «Ριζοσπάστη» απέναντι στα αστικά φύλλα;
Είναι γεγονός ότι η οργάνωση των αγώνων των εργαζομένων στα ΜΜΕ έχει εδώ και χρόνια αφεθεί σε εργοδοτικές - κυβερνητικές πλειοψηφίες «σωματείων» και Ομοσπονδιών. Αλλά και σε συνδικαλιστικές οργανώσεις, στις οποίες συμμετέχει η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, από κοινού όμως με τη μειοψηφία των στελεχών των ΜΜΕ, που αν και έχουν σχέση μισθωτής εργασίας, έχουν μεγάλους μισθούς, ενδιαφέρονται για τα ΜΜΕ από τη σκοπιά της εργοδοσίας, είναι με τα συμφέροντά της, άρα κόντρα στα συμφέροντα της πλειοψηφίας των εργαζομένων.
Είναι δεδομένη η ιδεολογικοπολιτική τους ταύτιση με το αστικό πολιτικό σύστημα, τον καπιταλισμό και με τα ιδιαίτερα συμφέροντα των εργοδοτών. Παρ' όλ' αυτά, συμμετέχουν στα σωματεία μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους (να γιατί τα σωματεία είναι συντεχνιακά και όχι στη βάση των συμφερόντων της πλειοψηφίας). Κάποιοι έχουν και το «πάνω χέρι» στις πλειοψηφίες, οι οποίες ευθύνονται για την κατάσταση που περιγράψαμε παραπάνω, βάζοντας τους εργαζόμενους με την πλάτη στον τοίχο.
Ο «Ριζοσπάστης», η τηλεόραση, το ραδιόφωνο και το portal του «902», το ραδιόφωνο του «904» στη Θεσσαλονίκη, παρά τις απειλές από την κυβέρνηση, το ΕΣΡ, την DIGEA, δεν εκφράζουν απλά την αυτονόητη αλληλεγγύη του ΚΚΕ στον αγώνα τους, αλλά παρεμβαίνουν επί της ουσίας στη διαπάλη που αντικειμενικά οξύνεται για το ποιο κίνημα έχουν ανάγκη σήμερα οι εργαζόμενοι και ο λαός για να νικήσουν.
Ολες αυτές τις μέρες αναδείχτηκε ανάγλυφα η ύπαρξη δύο γραμμών στο κίνημα, αλλά και ο εκφυλισμός στον οποίο έχουν καταδικάσει τα σωματεία του κλάδου οι δυνάμεις του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού, μαζί με τις δήθεν «αριστερές, αγωνιστικές» και «ακομμάτιστες - ανεξάρτητες» δυνάμεις του κλάδου.
Αυτό που επιβεβαιώνει η πείρα είναι ότι με τέτοιες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες, που με το ένα πόδι πατούν στην όχθη της εργοδοσίας και της συγκυβέρνησης και με το άλλο προσπαθούν να υπηρετήσουν κομματικές σκοπιμότητες για αλλαγή διαχειριστή στη διακυβέρνηση, δεν μπορεί να υπάρξει διέξοδος προς όφελος των εργαζομένων στον Τύπο. Η ανάγκη να συναντηθούν οι εργαζόμενοι στον Τύπο και τα ΜΜΕ με το ταξικό εργατικό κίνημα, να πυκνώσουν τις γραμμές της Λαϊκής Συμμαχίας είναι επιτακτική. Σ' αυτή τη ρότα δουλεύουμε, αξιοποιώντας και την πείρα από τον αγώνα υπέρ των εργαζομένων της ΕΡΤ.

Είναι η Δημοκρατία που μοιράζει δισεκατομμύρια στους τραπεζίτες

Δημοκρατία
Η Δημοκρατία,
που αναγνωρίζει στον εκάστοτε υπουργό τη δικαιοδοσία, με μια μονοκονδυλιά, να βάζει «μαύρο» σήμερα στην ΕΡΤ, αύριο στη ΔΕΗ και στην ΕΥΔΑΠ, μεθαύριο στα Αμυντικά Συστήματα, στα Ναυπηγεία και στα Ασφαλιστικά Ταμεία,
η Δημοκρατία που πορεύεται με ντουζίνες Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου και με Προεδρικά Διατάγματα, με ΤΑΙΠΕΔ και ξεπουλήματα, με διαδοχικές επιστρατεύσεις και με συκοφαντίες, με κοινωνικό κατατεμαχισμό και με διαρκείς επιχειρήσεις κοινωνικού αυτοματισμού,
δεν είναι άγνωστη.
Είναι η Δημοκρατία που αμέσως μετά το πρώτο Μνημόνιο επέβαλε απόφαση που επιτρέπει στον εκάστοτε υπουργό Οικονομικών να υπογράφει διεθνείς συμφωνίες (όπως οι δανειακές συμβάσεις), που δεσμεύουν τη χώρα και το λαό, χωρίς καν τυπική έγκριση της Βουλής.
Είναι η Δημοκρατία που με τους νόμους της βγάζει «παράνομες» και «καταχρηστικές» το 95% των απεργιών και των κινητοποιήσεων του λαού.
Είναι η Δημοκρατία που έστειλε τα ΜΑΤ ενάντια στους απεργούς χαλυβουργούς -για «να ανοίξει το εργοστάσιο», όπως είπαν οι Δενδιοκεδίκογλου- αλλά όταν το εργοστάσιο το έκλεισε ο ίδιος ο βιομήχανος, ποτέ δεν έστειλε ΜΑΤ εναντίον του για να το ανοίξει...
Είναι η Δημοκρατία που μόλις ο «902» έδωσε τη «φωνή» και την εικόνα του για να μεταδίδεται το σήμα της ΕΡΤ «έστειλε» την εταιρεία «Digea» των ιδιωτών καναλαρχών να «φιμώσουν» και τον «902», και έσπευσε να εκδώσει και απόφαση, ώστε να καλύψει -αναδρομικά- τους τραπεζίτες, εφοπλιστές και εργολάβους καναλάρχες.
Είναι η Δημοκρατία που μοιράζει δισεκατομμύρια στους τραπεζίτες και που πολύ πριν από το «λουκέτο» στην ΕΡΤ είχε ήδη «αποφασίσει και διατάξει» το κόψιμο των μισθών, τον αφανισμό των συντάξεων, τη διάλυση των νοσοκομείων, το «λουκέτο» σχολείων, το «κούρεμα» των ασφαλιστικών ταμείων, την «κινεζοποίηση» των εναπομεινάντων εργαζομένων, είχε ήδη «αποφασίσει και διατάξει» ότι στην Ελλάδα δεν θα ισχύει ούτε καν εκείνο το απίθανο «ένας εργαζόμενος ανά οικογένεια», αλλά το ένας εργαζόμενος... ανά σόι ανέργων.
Αυτή είναι η Δημοκρατία τους.
Και για να μην κοροϊδευόμαστε, όσοι παριστάνουν είτε τους έκπληκτους με τα αντιδημοκρατικά και αυταρχικά ατοπήματα αυτής της Δημοκρατίας, είτε τους επίδοξους διορθωτές της, δεν μπορεί να μη γνωρίζουν:
Το βασικό γνώρισμα αυτής της Δημοκρατίας δεν είναι ότι έχει εκτραπεί ή ότι έχει παρεκτραπεί. Το βασικό της γνώρισμα είναι ότι πρόκειται για μια Δημοκρατία ταξική. Για μια Δημοκρατία αστική. Καπιταλιστική. Κεφαλαιοκρατική.
Επομένως, ο αγώνας ενάντια στην εκτροπή και στην παρεκτροπή της ταξικής, της αστικής Δημοκρατίας, της Δημοκρατίας για τους λίγους, ούτε ρεαλιστικός, ούτε αποτελεσματικός, αλλά πολλές φορές ούτε και ειλικρινής είναι, εφόσον εισηγείται «λύσεις» που εξαντλούνται στη διατήρηση αυτής της -κατά τα άλλα «διορθωμένης» αλλά πάντα ίδιας- αστικής, καπιταλιστικής, κεφαλαιοκρατικής Δημοκρατίας.
Καμία κεφαλαιοκρατική Δημοκρατία, ακόμα κι όταν -ανάλογα με το ιστορικό και πολιτικό περιβάλλον- συνοδεύεται με ολίγον από «δημοκρατική βελτίωση» και με ολίγον από «δημοκρατική διόρθωση», δεν διαφυλάσσει το λαό και τα δικαιώματά του από την (ιστορικά επαναλαμβανόμενη) «μαύρη» εκτροπή και παρεκτροπή της.
Ο λαός, χωρίς να παραιτείται ούτε στιγμή από την ανυποχώρητη και αταλάντευτη πάλη του ενάντια στον αντιδημοκρατικό κατήφορο και τη φαλκίδευση των δημοκρατικών του δικαιωμάτων, χωρίς να σταματά ποτέ να επιδιώκει την υπεράσπιση, την κατοχύρωση και τη διεύρυνση αυτών των δικαιωμάτων κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες δεν πρέπει να ξεχνά: Από την εκτροπή της αστικής Δημοκρατίας δεν θα διαφυλαχτεί μέσα από τη μακιγιαρισμένη διατήρησή της, αλλά -τελικά- μέσω της δημοκρατικής ανατροπής της.
Που σημαίνει:
Εγκαθίδρυση από το λαό και θεμελίωση πάνω στο βάθρο της ύψιστης δημοκρατικής νομιμοποίησης που συνιστά η θέληση της λαϊκής πλειοψηφίας, εκείνης της ανώτερης (και δημοκρατικότερης) Δημοκρατίας που πρέπει και είναι εφικτό να υπάρξει:
Της εργατικής Δημοκρατίας. Της Δημοκρατίας για τους πολλούς.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Με μεγάλη ευθύνη και οργάνωση δυναμώνουμε τους αγώνες μας

Με μεγάλη ευθύνη και οργάνωση δυναμώνουμε τους αγώνες μας
Πλημμύρισε η πλατεία Αγ. Παρασκευής
Παραθέτουμε ολόκληρη την ομιλία του Χρήστου Κατσώτη στη χτεσινή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ!
«Εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, νέοι και νέες,
Το ΠΑΜΕ από την πρώτη στιγμή στήριξε τον αγώνα των εργαζομένων στην ΕΡΤ με συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια, με τη μάχη της 24ωρης απεργίας σε όλους τους χώρους δουλειάς, με την αλληλεγγύη που εκφράζεται καθημερινά από τις δυνάμεις μας και με την παρουσία τους στο χώρο της ΕΡΤ.
Και σήμερα είμαστε εδώ για άλλη μια φορά να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας.
Κάποιοι μας λένε γιατί να μην είμαστε όλοι μαζί στο Σύνταγμα. Τους απαντάμε ότι το ΠΑΜΕ δεν είναι συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μέτωπο Συνδικάτων, Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων, εργαζομένων, που ακολουθεί γραμμή ταξική, που βάζει στον αγώνα τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, που διεκδικεί τη ζωή που δικαιούνται οι δουλευτάδες, οι παραγωγοί του πλούτου. Αυτοί που παράγουν τον αμύθητο πλούτο και στερούνται τα πάντα για να θησαυρίζουν τα μονοπώλια, οι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εξήγγειλε τη συγκέντρωση για να μοστράρει την αριστερή κυβέρνηση. Η οποία θα διαχειριστεί δήθεν καλύτερα την κρίση και θα είναι όλοι ωφελημένοι, μονοπώλια και ΕΕ καθώς και οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες.
Και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα ολόκληρη.
Από το Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ μέχρι την Αγία Παρασκευή
Εμείς δεν παλεύουμε για άλλον χαλίφη αλλά για άλλη πολιτική, άλλη οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, για να ανήκει ο πλούτος στους παραγωγούς του.
Το επείγον είναι η αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων και αυτό κάνουμε με μεγάλη ευθύνη.
Το κίνημα έχει πείρα και πρέπει να προφυλαχτεί, να μη βάλει πλάτη και απογοητευτεί όπως το 1981.
Αγωνιζόμαστε για τους εργαζόμενους
Συναγωνιστές, συναγωνίστριες,
Γνωρίζετε όλοι σας τις επιφυλάξεις που έχουμε για το ρόλο της ΕΡΤ ως ιδεολογικού μηχανισμού του αστικού κράτους.
Πολλοί εργαζόμενοι στην ΕΡΤ αγωνίζονταν για να δίνουν ολοκληρωμένη ενημέρωση στο λαό. Αλλο, όμως, οι προσπάθειες των εργαζομένων και άλλο ο ίδιος ο μηχανισμός ιδεολογικής χειραγώγησης, είτε βρίσκεται στα χέρια του αστικού κράτους είτε στα χέρια του κεφαλαίου, όπως είναι τα ιδιωτικά κανάλια.
Στη βάση αυτή διαμόρφωσαν και εργαζόμενους πολλών εργασιακών και μισθολογικών ταχυτήτων, για να τους διασπούν, να τους ελέγχουν ακόμη και με το φόβο της απόλυσης ή και την εξαγορά ενός μικρού τμήματος με τη μέθοδο των υψηλών μισθών ή και προνομίων. Το μεγαλύτερο τμήμα των εργαζομένων εργαζόταν και εργάζεται σε δύσκολες συνθήκες, που σήμερα οξύνονται λόγω κρίσης και αντιλαϊκής πολιτικής.
Από το Ραδιομέγαρο προς το Σταυρό
Δεν αγωνιζόμαστε για το αντιδραστικό επιτελείο που στηρίζει αυτό το μηχανισμό του βάρβαρου συστήματος.
Αγωνιζόμαστε για την πλειοψηφία των εργαζομένων που απολύεται τώρα και γι' αυτούς που θα είναι στη νέα ΕΡΤ με άθλιες εργασιακές σχέσεις, με μισθούς πείνας.
Το ΠΑΜΕ γνωρίζει τι θα πει αποκλεισμός
Το ταξικό κίνημα διαχρονικά, και το ΠΑΜΕ από την ίδρυσή του, γνώρισε πολύ καλά τον αποκλεισμό του από τα ΜΜΕ που έχουν στα χέρια τους οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι, οι κατασκευαστές, αλλά και από την ΕΡΤ, όχι, όπως είπαμε, με ευθύνη της πλειοψηφίας των εργαζομένων σ' αυτή. Είχε αυτή την αντιμετώπιση, την αποσιώπηση της δράσης του:
-- Γιατί ήταν κόντρα στις πολιτικές που ασκούσαν οι κυβερνήσεις με τα κόμματα του κεφαλαίου και στην περίοδο της ανάπτυξης αλλά και τώρα, στην περίοδο της κρίσης.
-- Γιατί έθετε μπροστά στον αγώνα τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.
-- Γιατί στέκεται με αδιαλλαξία απέναντι στη βαρβαρότητα αυτού του σάπιου συστήματος και προβάλλει την αναγκαιότητα των αγώνων με γραμμή ρήξης και ανατροπής.
-- Γιατί πρωτοστατεί στην οικοδόμηση μιας γερής κοινωνικής συμμαχίας και στην ανάπτυξη κοινών αγώνων της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων που συνθλίβονται από τα μονοπώλια και την εξουσία τους.
Τα μονοπώλια είναι ο κοινός εχθρός. Η απαλλαγή από την εξουσία τους είναι μονόδρομος.
Αντιδραστικές αλλαγές
Οι αλλαγές στην ΕΡΤ είναι σε αυτή τη γραμμή. Η κυβέρνηση απαιτεί ΕΡΤ πιο αποτελεσματική στην υπηρεσία της εξουσίας των μονοπωλίων.
Η συρρίκνωση της ΕΡΤ δε γίνεται για λόγους εξοικονόμησης, αλλά για να αδειάσει ο χώρος ώστε να αναπτύξουν τις δραστηριότητές τους τα μεγάλα ιδιωτικά κανάλια και ραδιόφωνα.
Να συγκεντρωθούν τα ΜΜΕ ακόμα ταχύτερα στους λίγους επιχειρηματικούς ομίλους. Αρα, οι εξελίξεις στην οικονομία, οι ανάγκες της οικονομίας του κεφαλαίου είναι αυτές που επιβάλλουν αυτές τις πολιτικές.
Το σχέδιο που υπάρχει για την ΕΡΤ και βρίσκει σύμφωνα τα κόμματα, παρά τις όποιες αντιθέσεις που προβάλλουν, στον πυρήνα του έχει τη δημιουργία ενός τέτοιου μέσου, που θα υπηρετεί, με τους ανθρώπους που θα επιλέξουν, την πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης, που θα κινείται εντός των τειχών της εξουσίας των μονοπωλίων και των αναγκών τους.
Ο πυρήνας της θα αποτελείται από ένα επιτελείο ανθρώπων επιλεγμένων να υπηρετήσουν το σύστημα και όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι θα είναι με άθλιες εργασιακές σχέσεις και αμοιβές.
Ολα αυτά που προβάλλουν για τη νέα ΕΡΤ, που θα είναι ανεξάρτητη, ακομμάτιστη, είναι παραμύθια.
Θέλουν μηχανισμό που θα συμβάλλει πιο αποτελεσματικά στην υποταγή της εργατικής τάξης και του λαού στο μονόδρομο της βαρβαρότητας.
Οπλο μας η αλληλεγγύη
Συναγωνιστές, συναγωνίστριες,
Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της κυβέρνησης δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους στην ΕΡΤ. Το τονίζουμε γιατί αφορά χιλιάδες εργαζόμενους από οργανισμούς που θα καταργηθούν και θα απολυθούν.
Η αλληλεγγύη αποτελεί σημαντικό όπλο στον αγώνα όλων των εργαζομένων, του λαού.
Ολοι αντιμετωπίζουν τα μέτρα της κυβέρνησης, την αντιλαϊκή πολιτική. Δεν εξαιρείται κανείς.
Η αλληλεγγύη χρειάζεται να εκφράζεται και όταν κάποιος δε θίγεται άμεσα.
Κανένας κλάδος, καμία κατηγορία εργαζομένων, δεν πρέπει να παλεύει μόνος του.
Ο πρωθυπουργός, χτες, σε ομιλία του στο Ναύπλιο, θύμισε ότι η απόφαση των κομμάτων που συναποτελούν την κυβέρνηση, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, είναι η απόλυση 2.000 εργαζομένων έως τέλος του Ιούνη. Και άλλες 20.000 το επόμενο διάστημα.
Εθεσε το ερώτημα αν είναι καλύτερα να απολύσει τους βολεμένους της ΕΡΤ ή να απολύσει από άλλους οργανισμούς.
Τι κάνει με αυτό τον άθλιο τρόπο;
Αφενός συκοφαντεί το σύνολο των εργαζομένων στην ΕΡΤ και αφετέρου έρχεται να διασπάσει τον ενιαίο αγώνα ενάντια στις απολύσεις που θα γίνουν το επόμενο διάστημα.
Να μην περάσει η συκοφαντία, να μην περάσουν οι ψεύτικοι διαχωρισμοί.
Η κυβέρνηση ακολουθεί αυτή την τακτική σε κάθε αγώνα που γίνεται από τους εργαζόμενους.
Με συκοφαντίες, με ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής αντιμετώπισε τον αγώνα των χαλυβουργών, των ναυτεργατών, των ξενοδοχοϋπαλλήλων, των μεταφορών, των αγροτών και όποιου άλλου κλάδου κινητοποιήθηκε ή κινητοποιείται.
Σε όλη αυτή την τακτική, εκτός του "Ριζοσπάστη" και του "902", που δεν μπορούν να τα βάλουν στο χέρι, συντάσσονται τα άλλα ΜΜΕ των καπιταλιστών και του κράτους σε συγχορδία, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων λόγω της παλικαρίσιας στάσης εργαζομένων σ' αυτά. Συντάσσονται σε αυτή τη γραμμή της υπονόμευσης, της συκοφάντησης, με όλα τα επιχειρήματα της εργοδοσίας και της κυβέρνησης.
Την ίδια υπονομευτική γραμμή ακολουθούν και σε αυτόν τον αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ.
Στο ΠΑΜΕ γνωρίσαμε πολύ καλά όλη αυτή τη γραμμή υπονόμευσης των αγώνων και της αλληλεγγύης που εκφράζουν αυτοί οι μηχανισμοί τους προς τους κεφαλαιοκράτες.
Γι' αυτό από την πρώτη στιγμή απαντήσαμε στη συκοφαντία και την υπονόμευση με δυνάμωμα της αλληλεγγύης.
Γνωρίσαμε επίσης στους αγώνες που έγιναν την προσπάθεια που έκαναν διάφορες πολιτικές δυνάμεις να τους εκμεταλλευτούν πολιτικά.
Να θυμίσουμε το "αέρα αέρα, να φύγει η χολέρα", παραπλήσια συνθήματα ακούγονται και σήμερα από τις δυνάμεις της διαχείρισης.
Τα συνθήματα που ρίχνουν, τα επιχειρήματα και οι θέσεις που παίρνουν αυτές οι δυνάμεις για την οργάνωση του αγώνα, δεν έχουν σχέση με τους στόχους αυτού του αγώνα για κατάργηση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, να μην απολυθούν οι εργαζόμενοι, να μην κλείσει η ΕΡΤ.
Λένε ανέξοδα λόγια μόνο, για "απεργίες διαρκείας" και άλλες κορόνες για να κρύψουν τον διαχειριστικό τους σκοπό. Οι δυνάμεις τους, όπως αποδείχτηκε και στην 24ωρη, ήταν απεργοσπάστες το πρωί και επαναστάτες το απόγευμα.
Προβάλλουν την ενέργεια αυτή της κυβέρνησης ότι θυμίζει χούντα, ότι προκύπτει θέμα δημοκρατίας και άλλα τέτοια επιχειρήματα.
Η δημοκρατία τους σταματά στις πύλες των εργοστασίων
Θέμα δημοκρατίας βεβαίως υπάρχει. Και δεν προέκυψε τώρα.
Η δημοκρατία είναι γνωστό σε όλη την εργατική τάξη ότι σταματά στις πύλες των εργοστασίων.
Αυτή τη δημοκρατία την αναστέλλουν όταν η εργατική τάξη κατακτά την ενότητά της και αγωνίζεται. Τότε αντιμετωπίζεται με τα ΜΑΤ και όλες τις δυνάμεις καταστολής. Τότε πέφτουν όλες οι δυνάμεις του συστήματος να συκοφαντήσουν τους αγώνες ότι ευθύνονται για το κλείσιμο των εργοστασίων, για το κακό που κάνουν στον τουρισμό, στην οικονομία και άλλα.
Η δημοκρατία τους είναι η δικτατορία των μονοπωλίων.
Ο,τι μπαίνει εμπόδιο στις ανάγκες τους είναι εχθρικό.
Οι ανάγκες τους ικανοποιούνται και με όλα τα μέτρα που παίρνουν, με όλες τις αναδιαρθρώσεις που προωθούνται, όπως και αυτή της ΕΡΤ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει το θέμα δημοκρατίας γιατί θέλει να κρύψει την οικονομική πολιτική που θα ασκήσει σαν κυβέρνηση.
Τον βολεύει για να μεταφέρει την πραγματική αντιπαράθεση, τον πραγματικό αγώνα των εργαζομένων και των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων ενάντια στα μονοπώλια, στην ΕΕ και τις πολιτικές που τους υπηρετούν με όποια μορφή διαχείρισης, απλά ως θέμα δημοκρατίας.
Τι μας λέει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Οτι μπορεί να υπάρχει δημοκρατία με τα μονοπώλια άθικτα και το λαό στο περιθώριο;
Μπορεί να υπάρχει δημοκρατία με τα μονοπώλια να κάνουν κουμάντο, με προσαρμογή στις αποφάσεις της ΕΕ και το λαό άνεργο, πεινασμένο, εξαθλιωμένο και βαθιά εκμεταλλευόμενο;
Ολα αυτά συνθέτουν τη δικτατορία των μονοπωλίων.
Μπορεί να αντιμετωπιστεί το θέμα της δημοκρατίας πέρα και έξω από τον ενιαίο αγώνα για την απαλλαγή της εργατικής τάξης, του λαού από τους δυνάστες του; Από τα μονοπώλια και την εξουσία τους; Οχι, δεν μπορεί.
Το ταξικό κίνημα πάντα ήταν στην πρώτη γραμμή του αγώνα για τις δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες.
Ποτέ δε συμβιβάστηκε με τους περιορισμούς που η αστική τάξη έθετε ενάντια στους αγώνες του λαού, όπως περιορισμό στις διαδηλώσεις, στις απεργίες, με τις επιστρατεύσεις.
Καθημερινά αγωνίζεται για τις πραγματικές ελευθερίες της εργατικής τάξης και του λαού μας και στην πράξη αντιμετωπίζει τους όποιους περιορισμούς με τον αδιάλλακτο αγώνα που δίνει για την οριστική απελευθέρωση της εργατικής τάξης.
Αγώνας σημαίνει ευθύνη
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Από αυτό το βήμα κάνουμε κριτική στις οργανώσεις που έχουν την ευθύνη. Δεν έχουν σχέδιο για τέτοιο αγώνα, που θα αντιμετωπίζει την υπονόμευση, που δεν θα επιτρέπει τον εκφυλισμό.
Βλέπουν την υπονόμευση; Βλέπουν τον εκφυλισμό;
Και την βλέπουν και την ενισχύουν με τη στάση τους.
Δημιουργείται χάρβαλο. Ο καθένας λέει τα δικά του, δημιουργείται κλίμα πλατείας.
Τέτοιος αγώνας δεν ανησυχεί την κυβέρνηση και το σύστημα.
Κάθε αγώνας έχει ευθύνη μεγάλη.
Απαιτεί πολύ καλή οργάνωση, με αξιοποίηση όλων των εργαζομένων και περιφρούρηση του αγώνα με απεργιακή επιτροπή.
Απαιτεί πάνω απ' όλα ηγεσία που θα είναι με τη μία μεριά, με τους εργαζόμενους και το δίκιο τους.
Η ηγεσία της ΕΣΗΕΑ στους ελιγμούς της και τους συμβιβασμούς της προσπαθεί να αποποιηθεί των ευθυνών της. Ενώ οι δημοσιογράφοι είναι αυτοί που ετοιμάζουν την ύλη, δηλαδή που δεν απεργούν και στέλνουν για εκτύπωση, η ΕΣΗΕΑ τι λέει; Απαιτεί από τους εργαζόμενους λιθογράφους να μπλοκάρουν την εκτύπωση και όχι από τους δημοσιογράφους να απεργήσουν.
Χτες, πήραν την απόφαση να σπάσουν την απεργία. Σήμερα, λειτουργούν ΜΜΕ, εκδόθηκαν με απόφαση της ΕΣΗΕΑ οι εφημερίδες.
Αντί να απολογούνται γι' αυτή την στάση, στρέφονται με διάφορα επιχειρήματα ενάντια στον "902" και στον "Ριζοσπάστη" που ήταν και είναι έμπρακτα μαζί τους, με την παραχώρηση της συχνότητας για την αναμετάδοση του προγράμματος της ΕΡΤ και βέβαια με την έκδοση του "Ριζοσπάστη" μόνο με ύλη για τη στήριξη του αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ.
Κίνημα οργανωμένο και μαζικό
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Και από αυτόν τον αγώνα επιβεβαιώνεται η ανάγκη να προχωρήσουμε πιο γρήγορα στην ανασύνταξη του κινήματος, με ισχυροποίηση της ταξικής γραμμής και απαλλαγή από αυτές τις δυνάμεις.
Σήμερα, απαιτείται κίνημα ταξικά οργανωμένο και προσανατολισμένο, δηλαδή κίνημα απέναντι στην καπιταλιστική εργοδοσία, στο κράτος της, στους νόμους της.
Κίνημα μαζικό, καλά οργανωμένο, με βάση τον τόπο δουλειάς, τον κλάδο, μέσα από σωματεία, σωματειακές επιτροπές, επιτροπές αγώνα. Σωματεία που θα λειτουργούν δημοκρατικά και συλλογικά.
Κίνημα απαλλαγμένο από τους κάθε λογής κυβερνητικούς και εργοδοτικούς συνδικαλιστές.
Κίνημα που δε θα παλεύει μόνο για επιμέρους βελτιώσεις, αλλά για το σύνολο των αναγκών της εργατικής τάξης.
Ενα τέτοιο κίνημα απαιτείται και το ΠΑΜΕ πρωτοστατεί για τη δημιουργία του.
Απαιτούμε
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Και σήμερα οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ με αυτή τη συγκέντρωση αλληλεγγύης:
Απαιτούμε άμεσα την κατάργηση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, να ανοίξει εδώ και τώρα η ΕΡΤ.
Δεν βλέπουμε ως λύση την επιστροφή στη δημόσια επιχείρηση του χτες.
Σήμερα, είναι ανάγκη η ΕΡΤ, η τηλεόραση, οι συχνότητες να μην είναι στα χέρια των μεγαλοεπιχειρηματιών και του αστικού κράτους. Να ενημερώνει το λαό, να συμβάλλει στη μόρφωση, στον πολιτισμό. Αυτά τα Μέσα πρέπει να είναι ιδιοκτησία του λαού και να ανήκουν σε αυτόν.
Χρειάζονται γι' αυτό ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την εξουσία. Λαϊκή συμμαχία για την απόκρουση της επίθεσης, αλλά και για τη διεκδίκηση της εξουσίας από το λαό.
Καμία αυταπάτη.
Καμία εμπιστοσύνη σε παλιούς και νέους σωτήρες, που θέλουν να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη, που υπόσχονται στο λαό λύσεις "εντός των τειχών" και χωρίς σύγκρουση με αυτούς που κάνουν κουμάντο στην οικονομία και έχουν στα χέρια τους το κράτος».

TOP READ