9 Σεπ 2014

Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΣΤΟ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

 Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΣΤΟ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

Αποσπάσματα από άρθρο του Ελισαίου Βαγενά στην ΚΟΜΕΠ #4 του 2008
Νομίζω πως η ανάγνωση του κάτω από το φως των σημερινών εξελίξεων στην Ουκρανία είναι παραπάνω από χρήσιμη.
(Η μορφοποίηση του κειμένου έγινε από το Fadomduck2)

...Τα τελευταία χρόνια είμαστε μάρτυρες μιας νέας όξυνσης που σχετίζεται με την αλλαγή του παγκόσμιου συσχετισμού δύναμης, την εμφάνιση στο προσκήνιο και άλλων ισχυρών οικονομικών δυνάμεων, όπως της Ρωσίας, η αστική τάξη της οποίας διεκδικεί μια τέτοια θέση στις παγκόσμιες εξελίξεις, που να αντιστοιχεί στην αυξανόμενη οικονομική και στρατιωτική ισχύ της.

Η διαπάλη αυτή, που εξελίσσεται σε πολλά πεδία, είναι ιδιαίτερα έντονη στα ζητήματα που αφορούν το διεθνές δίκαιο, τους διεθνείς οργανισμούς, όπου η Ρωσία ανοιχτά καταγγέλλει τις ΗΠΑ για τη χειραγώγηση του ΟΗΕ και άλλων διεθνών οργανισμών. Οχι τυχαία, αφού ο έλεγχός τους μπορεί να κρίνει σημαντικότατα ζητήματα, όπως π.χ. ο επικείμενος καθορισμός των συνόρων στην Αρκτική, δηλαδή το μοίρασμα του τεράστιου ενεργειακού και φυσικού πλούτου της και του ελέγχου των νέων δρόμων επικοινωνίας.


Α. ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
Και όμως, πριν μερικά χρόνια το καπιταλιστικό καθεστώς της Ρωσίας, εξαιτίας των συνεχών υποχωρήσεών του προς τις ΗΠΑ, παρά το πυρηνικό οπλοστάσιο που είχε «κληρονομήσει» από την ΕΣΣΔ, είχε χαρακτηριστεί από το Ρώσο φιλόσοφο Αλ. Ζινόβιεφ ως «λαγός με κέρατα». Πώς έγινε και αυτή η φανερή υποχωρητικότητα έδωσε τη θέση της σε μια πιο σθεναρή υποστήριξη των συμφερόντων της αστικής τάξης της;

Στα 1916 ο Λένιν έγραφε: «Πριν από μισό αιώνα η Γερμανία ήταν ένα αξιοθρήνητο μηδενικό, αν συγκρίνουμε την καπιταλιστική της δύναμη με τη δύναμη της τότε Αγγλίας. Το ίδιο και η Ιαπωνία σε σύγκριση με τη Ρωσία. Είναι λοιπόν "νοητό" να προϋποθέτει κανείς ότι ύστερα από καμιά δεκαριά χρόνια θα έμενε αμετάβλητος ο συσχετισμός των δυνάμεων ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές Δυνάμεις; Είναι εντελώς αδιανόητο»2.
Το απόσπασμα αυτό μας δείχνει με τον πιο εύγλωττο τρόπο τη σκέψη που είχε συλλάβει ο Λένιν, ότι δηλαδή «η δύναμη δεν αλλάζει ομοιόμορφα στις χώρες που συμμετέχουν στο μοίρασμα, γιατί στις συνθήκες του καπιταλισμού δεν μπορεί να υπάρχει ισόμετρη ανάπτυξη των χωριστών επιχειρήσεων, τραστ, κλάδων βιομηχανίας και χωρών»3.

Η λενινιστική αυτή σκέψη απαντάει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στο ερώτημα πώς γίνεται η Ρωσία, που την περίοδο 1991-1999, δηλαδή επί Γιέλτσιν, αμέσως μετά την παλινόρθωση του καπιταλισμού, έκανε τη μια μετά την άλλη τις υποχωρήσεις προς ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ, τώρα να «βγάζει γλώσσα» -επί Πούτιν- και να διεκδικεί ένα νέο ρόλο τόσο στις υποθέσεις της περιοχής της όσο και παγκόσμια.

***
Η ουσία αυτής της στροφής δε βρίσκεται, όπως απλοϊκά κάποιοι παρουσιάζουν, στις προσωπικές ικανότητες του Β. Πούτιν και στην προϋπηρεσία του στην ΚΑ-ΓΚΕ-ΜΠΕ, αλλά στις βαθύτερες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες στην καπιταλιστική Ρωσία, στην προσπάθεια της αστικής τάξης, αφού ενσωματώθηκε στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική «πυραμίδα», να αναρριχηθεί σε αυτή σε μια θέση ανάλογη προς την αυξανόμενη οικονομική και στρατιωτική ισχύ της.

Η όξυνση της αντιπαράθεσης σε αρκετά μέτωπα επιβεβαιώνεται και από το γεγονός, σύμφωνα με το οποίο το 2007 και για πρώτη φορά μετά το 1991 ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, Ρ. Γκέιτς, μιλώντας στο αμερικανικό Κογκρέσο,κατέταξε τη Ρωσία μεταξύ των χωρών, με τις οποίες οι ΗΠΑ μπορούν να έρθουν σε πολεμική σύρραξη. Οι ΗΠΑ έκαναν γνωστές τις προθέσεις τους και προωθούν την αντιπυραυλική ασπίδα τους στην Ευρώπη (στο έδαφος της Τσεχίας και της Πολωνίας)4, με πρόσχημα το Ιράν, κάτι που προκάλεσε την αντίδραση της Ρωσίας, που από τη μια αποσύρθηκε από τη Συνθήκη για τα Συμβατικά όπλα (CFE) με το πρόσχημα ότι δεν έχει επικυρωθεί από κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ και από την άλλη αναπτύσσει νέα όπλα, τόσο μεσαίου βεληνεκούς, όσο και διηπειρωτικών πυραύλων5. Παράλληλα τάχτηκε και υπέρ της κατάργησης της διμερούς συμφωνίας (με τις ΗΠΑ) για την καταστροφή πυραύλων μέσου βεληνεκούς, με το επιχείρημα ότι σήμερα τέτοιους πυραύλους διαθέτουν και μια σειρά άλλες χώρες.

Επίσης η Ρωσία ζήτησε από τις ΗΠΑ να «μην κρύψουν κάτω από το μαξιλάρι τους» τους διηπειρωτικούς πυραύλους, που θα πρέπει να καταστρέψουν, όπως και η Ρωσία, μέχρι το 2012, με βάση τη συμφωνία μείωσης των πυρηνικών κεφαλών στα επίπεδα των 1.700 - 2.200. Μάλιστα σε πρόσφατες δηλώσεις τους Ρώσοι στρατιωτικοί κατήγγειλαν τις ΗΠΑ πως έχουν περιπέσει σε σοβαρές παραβιάσεις στο ζήτημα, αφού δεν έχουν καταστρέψει τις πυρηνικές κεφαλές, αλλά τις απέσυραν και τις αποθήκευσαν.

***
Η παραπάνω διαμάχη έχει σαφώς να κάνει με την προσπάθεια των ΗΠΑ να αποκτήσουν τη δυνατότητα του πρώτου ολοκληρωτικού πλήγματος σε βάρος των αντιπάλων τους, χωρίς να υποστούν συνέπειες.

Στο επίκεντρο της πολιτικής του Κρεμλίνου είναι η προσπάθεια συγκρότησης περιφερειακών ενώσεων, στις οποίες η Ρωσία παίζει το σημαντικό ρόλο της «ατμομηχανής». Πρόκειται για οικονομικές, πολιτικές και στρατιωτικές ενώσεις που δημιουργεί με τις χώρες που προήλθαν από την ΕΣΣΔ, καθώς και με την Κίνα.

Ετσι αυτή τη στιγμή, πέρα από την ένωση Ρωσίας - Λευκορωσίας, υπάρχει η «Οργάνωση του Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας» (Ρωσία, Λευκορωσία, Αρμενία, Καζαχστάν, Κιργιζία, Τατζικιστάν, Ουζμπεκιστάν), η «Οργάνωση Συνεργασίας της Σαγκάης» (Κίνα, Ρωσία, Καζαχστάν, Κιργιστάν, Τατζικιστάν, Ουζμπεκιστάν), ο «Ευρασιατικός Οικονομικός Χώρος» (ΕΟΧ) και η «Ευρασιατική Οικονομική Κοινότητα» (Ρωσία, Ουκρανία, Καζαχστάν, Λευκορωσία).

Οι ΗΠΑ δεν έχουν μείνει με σταυρωμένα χέρια στην αντιπαράθεση και στο επίπεδο αυτό, δημιουργώντας την GUAM(Γεωργία, Ουκρανία, Αζερμπαϊτζάν, Μολδαβία), διευρύνοντάς την και με άλλες χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, πάντα στο όνομα της διαφύλαξης της «δημοκρατίας», αλλά με απροκάλυπτη την πρόθεση της «περικύκλωσης» της Ρωσίας. Ετσι προώθησαν τη διακρατική περιφερειακή ένωση με τον τίτλο «Κοινότητα δημοκρατικής επιλογής», στην οποία, εκτός από τις χώρες της GUAM, προσχώρησαν επίσης οι Λετονία, Λιθουανία, Εσθονία, Ρουμανία, Σλοβενία και ΠΓΔΜ, με στόχο δήθεν την προώθηση της «δημοκρατίας» από τη Βαλτική έως τη Μαύρη Θάλασσα. Μια τέτοια ένωση, που αντιλαμβάνεται τη «δημοκρατία» όπως την ορίζει το αμερικανικό Πεντάγωνο, χωρίς αμφιβολία συνιστά «αντιρωσική συμμαχία».


2. ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΑΓΟΡΩΝ

Η καπιταλιστική ισχυροποίηση σε εθνοκρατικό επίπεδο προϋποθέτει τα μονοπώλια να εξασφαλίζουν από τη μια πρώτες ύλες και καύσιμα και από την άλλη νέες αγορές για την επένδυση των κεφαλαίων τους και τη διάθεση των προϊόντων τους. Το πρώτο σκέλος του ανταγωνισμού που αφορά την ενέργεια και ανοίγει συνεχώς παλιά και νέα «μέτωπα» (όπως π.χ. είναι το καθεστώς της Κασπίας ή οι ενεργειακές συμφωνίες με τη Γερμανία, την Ινδία, οι δρόμοι πετρελαίου και φυσικού αερίου στα Βαλκάνια) αποτελεί αντικείμενο ξεχωριστής μελέτης.

***
Είναι φανερό πως το ζήτημα των αγορών είναι εξίσου σημαντικό για τα μονοπωλιακά μεγαθήρια. Ετσι βλέπουμε τις ΗΠΑ να διατηρούν ακόμη σε βάρος της Ρωσίας ορισμένες νομοθετικές ρυθμίσεις, που είχαν εφαρμοστεί για να εμποδίσουν την απόκτηση από την ΕΣΣΔ νέων τεχνολογιών. Ταυτόχρονα παραμένει και η εκκρεμότητα της ένταξης της Ρωσίας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ), αφού κάθε φορά ΗΠΑ και ΕΕ προβάλλουν και νέες αξιώσεις από τη Ρωσία. Ισχυρά τμήματα του ρωσικού κεφαλαίου εκτιμούν πως η ένταξη της Ρωσίας στον ΠΟΕ θα δυναμώσει το ρόλο τους στην παγκόσμια οικονομία, παρά τις δυσμενείς συνέπειες που θα υπάρξουν σε άλλους τομείς.

Κι εδώ είναι χαρακτηριστική η περσινή δήλωση του Βλ. Πούτιν στο Μόναχο, σύμφωνα με την οποία στη Ρωσία οι ξένες εταιρίες κατείχαν στο στρατηγικό τομέα της ενέργειας ένα ποσοστό 26%. «Προσπαθήστε να μου αναφέρετε ανάλογα παραδείγματα διευρυμένης συμμετοχής του ρωσικού κεφαλαίου σε κλάδους - κλειδιά στα δυτικά κράτη. Δεν υπάρχουν...», σημείωσε τότε ο Ρώσος Πρόεδρος, για να πείσει σχετικά με την ανάγκη διευκόλυνσης της διείσδυσης του ρωσικού κεφαλαίου σε άλλες καπιταλιστικές χώρες. Πρόσθεσε ότι «η Ρωσία είναι ήδη τμήμα της παγκόσμιας οικονομίας. Και είναι απλώς βλακεία να γίνονται από κάποιους διακρίσεις απέναντι σ’ αυτό το τμήμα και να το φοβούνται, να μην το αφήνουν κάπου να μπει. Είμαστε ήδη τμήμα εξ ορισμού».

Οπως φαίνεται και από αυτές τις δηλώσεις, το ρωσικό κεφάλαιο δυσανασχετεί με το γεγονός πως ενώ στη Ρωσία αφήνεται, ως ένα βαθμό, να εισέλθει το ξένο κεφάλαιο, κάτι αντίστοιχο δε γίνεται, τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό, με τη διείσδυση του ρωσικού κεφαλαίου σε σημαντικές αγορές άλλων καπιταλιστικών χωρών. Σε συνέντευξή του σε δυτικά ΜΜΕ ο Β. Πούτιν, επέκρινε την παρεμπόδιση του ρωσικού κεφαλαίου να διεισδύσει στο αεροναυπηγικό ευρωπαϊκό μονοπώλιο EADC: «Οι εταιρίες μας έρχονται σε σας με βάση τους όρους της αγοράς, δεν έρχονται να σας πάρουν κάτι, αλλά να επενδύσουν, θα έπρεπε να χαίρεστε».

***
Ιδιαίτερη σημασία έχουν οι σχέσεις της Ρωσίας με την ΕΕ, που προβληματίζουν σοβαρά τις ΗΠΑ. Ο φόβος τους είναι η τυχόν μεγαλύτερη προσέγγιση της Ρωσικής Ομοσπονδίας με κράτη-μέλη της ΕΕ9. Και αυτό σαφώς αφορά τον ενεργειακό τομέα, αλλά και ευρύτερα τη συνεργασία (οικονομική, πολιτική) της Ρωσίας με την ΕΕ και κυρίως με το λεγόμενο «γαλλο-γερμανικό άξονα», που μαζί και με την ρωσο-σινική συνεργασία μπορεί να προκαλέσει αναταράξεις και ανακατατάξεις στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική πυραμίδα.
3. ΓΙΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ «ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ»

Οι αντιλήψεις τόσο των «κόκκινων πουτινιστών» όσο και του ΚΚΡΟ σχετικά με το ρόλο και τη θέση της Ρωσίας, παρά τις διαφορετικές γραμμές που χαράζουν απέναντι στην υφιστάμενη προεδρία-διακυβέρνηση και ανεξάρτητα από την αντικειμενικότητά τους ως προς το βαθμό εξάρτησης της Ρωσίας, έχουν έναν «κοινό παρανομαστή»: Αυτονομούν το ζήτημα της «εξάρτησης» από την πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού και αυτή η -κατά τη γνώμη μας- λαθεμένη μεθοδολογία δεν είναι πρωτοφανής στο κομμουνιστικό κίνημα.

Το πλέγμα των οικονομικών, πολιτικών και στρατιωτικών εξαρτήσεων ενός καπιταλιστικού κράτους μέσα στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα δεν αντιμετωπίστηκε πάντοτε αντικειμενικά, ως έκφραση της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης. Ετσι, στη στρατηγική ΚΚ, ιστορικά και του ΚΚΕ, περιλήφθηκε το αντιιμπεριαλιστικό - αντιμονοπωλιακό στάδιο επαναστατικής εξουσίας ανάμεσα στην αστική και τη σοσιαλιστική, είτε και αντιμονοπωλιακής - αντιιμπεριαλιστικής διακυβέρνησης στο έδαφος του καπιταλισμού. Είναι χαρακτηριστικό πως ακόμη και το ΚΚ Βρετανίας, μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, θεωρούσε πως η Μ. Βρετανία, μια ισχυρή ιμπεριαλιστική δύναμη που όμως είχε χάσει την πρωτοκαθεδρία από τις ΗΠΑ, «βρισκόταν σε εξάρτηση από αυτές, ως η 51η Πολιτεία των ΗΠΑ»31.
Αρκετά ΚΚ ταλανίζονται ακόμη από αυτή τη λαθεμένη προσέγγιση «μητρόπολης - περιφέρειας», όπως το Ιαπωνικό ΚΚ, που δε θεωρεί την Ιαπωνία ιμπεριαλιστική δύναμη, λόγω της απώλειας της στρατιωτικής της δύναμης. Πέρα όμως από αυτές τις φανερά λαθεμένες θέσεις, η προσέγγιση αυτή επιδρά ιδιαίτερα στη στρατηγική ΚΚ σε χώρες με σημαντική υστέρηση στην ανάπτυξη του καπιταλισμού.

Η αντίληψη αυτή παραβλέπει πως οι σχέσεις μεταξύ κρατών στα πλαίσια του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού είναι πιο σύνθετες, ότι υπάρχει διαπλοκή των κεφαλαίων, ότι δημιουργούνται «άξονες» και «αντιάξονες» ακόμα και μέσα στις ιμπεριαλιστικές οργανώσεις, ότι το ταξικό συμφέρον της κάθε αστικής τάξης την οδηγεί σε συμβιβασμό και υποχωρήσεις, χωρίς να παραιτείται από την επιδίωξη καλύτερης θέσης, μεγαλύτερου μεριδίου της «λείας», κάτι που οδηγεί στην όξυνση των ανταγωνισμών και σε πολέμους, αλλά την ίδια ώρα είναι επίσης ισχυρή και η διακρατική ταξική συμμαχία ενάντια στους λαούς, στην εργατική τάξη.

***
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι η θέση αυτή αντιστρέφει τη σχέση αιτίας - αποτελέσματος. Ετσι χρεώνει στην «εξάρτηση» την καθυστέρηση στην καπιταλιστική ανάπτυξη, ενώ στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο. Η καθυστέρηση στην καπιταλιστική ανάπτυξη είναι που οδηγεί αντικειμενικά στην ισχυρότερη και περισσότερο ανισόμετρη σχέση οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής εξάρτησης.
5. Η ΔΙΑΠΑΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΗΣ «ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ» ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ

Ποια όμως επιχειρήματα χρησιμοποιούνται σήμερα από όσους ισχυρίζονται πως η Ρωσία είναι μια «εξαρτημένη» χώρα, επειδή «δεν έχει διαμορφωθεί ο ρωσικός ιμπεριαλισμός»;

Τα βασικά επιχειρήματα αυτής της πλευράς παρουσιάζονται πιο συγκροτημένα στο άρθρο του «κόκκινου πουτινιστή» Ντ. Γιάκουσεφ, με τον τίτλο «Η Ρωσική Ομοσπονδία στο σύστημα του ιμπεριαλισμού»45 είναι: Το ρωσικό χρηματιστικό κεφάλαιο δεν έχει ακόμη σχηματιστεί, δηλαδή δεν υπάρχει η κυριαρχία του πάνω στη βιομηχανία. Η «δομή» της παραγωγής δεν αντιστοιχεί σε «δομή» της παραγωγής μιας ιμπεριαλιστικής χώρας, αλλά μιας αποικίας που εξάγει βασικά πρώτες ύλες και ως εκ τούτου η Ρωσία είναι σήμερα μια «ενεργειακή αγελάδα» για τη Δύση. Η Ρωσία δεν εξάγει κεφάλαια, αλλά διαφυγή κερδών. Σε αυτά τα επιχειρήματα θεμελιώνεται η στήριξη του «εθνικού κεφαλαίου» και του κράτους, ενάντια στο κομπραδόρικο κεφάλαιο και τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Πολεμική στις παραπάνω θέσεις αναπτύχθηκε από τα άρθρα «Ο σύγχρονος ρωσικός ιμπεριαλισμός»46 και «Τα λάθη του κ. Γιάκουσεφ και των άλλων κόκκινων πουτινιστών»47. Σε αυτά περιλαμβάνονται στοιχεία για τη συγκρότηση του χρηματιστικού κεφαλαίου στη Ρωσία, μέσω των λεγόμενων «χρηματιστικών-βιομηχανικών ομάδων», που μονοπωλούν ολόκληρους κλάδους της ρωσικής οικονομίας, για την εξαγωγή ρωσικού κεφαλαίου σε άλλα κράτη, που προήλθαν από την ΕΣΣΔ. Μάλιστα λίγες ημέρες πριν τις πρόσφατες προεδρικές εκλογές, ο τότε Α΄ Αντιπρόεδρος της ρωσικής κυβέρνησης και σήμερα Πρόεδρος της Ρωσίας, Ντ. Μεντβέντιεφ, μιλώντας στο συνέδριο των Ρώσων βιομηχάνων και επιχειρηματιών, τους κάλεσε να προχωρήσουν σε μαζική εξαγορά επιχειρήσεων στο εξωτερικό. «Κάτι τέτοιο κάνει τώρα η Κίνα. Κι εμείς μπορούμε να το κάνουμε», είπε ο Μεντβέντιεφ και υποσχέθηκε τη συνδρομή του ρωσικού κράτους στα ανάλογα επενδυτικά σχέδια των Ρώσων καπιταλιστών στο εξωτερικό.Υποστήριξε ότι «Η πολιτική της ενεργού, επιθετικής υποστήριξης από τη μεριά του κράτους είναι μια ολοφάνερη παγκόσμια πρακτική» και υποσχέθηκε επεξεργασμένη από το κράτος στήριξη στα οικονομικά σχέδια του ρωσικού κεφαλαίου.48

Οσον αφορά τη «δομή» της παραγωγής, η ανισομετρία εκφράζεται όχι μόνο στη σύγκριση διαφορετικών κρατικά δομημένων καπιταλιστικών οικονομιών, αλλά και εσωτερικά, μεταξύ διαφορετικών κλάδων. Διόλου τυχαία ο Βλ. Πούτιν, αναφερόμενος στους στόχους της επόμενης ρωσικής κυβέρνησης, υποστήριξε την ανάγκη αλλαγής της «παραγωγικής δομής», ώστε να κατασκευάζονται και εξάγονται περισσότερα βιομηχανικά προϊόντα, υψηλής τεχνολογίας. Ο δε Μεντβέντιεφ σημείωσε πως στα σχέδια της ρωσικής κυβέρνησης είναι η υποστήριξη στην εξαγωγή ρωσικής τεχνολογίας στο εξωτερικό, όπως και η στήριξη στην εφαρμογή νέων τεχνολογιών στη χώρα.
Εχοντας σήμερα σημαντικούς τομείς με υψηλή τεχνολογία (αεροναυπηγική, πολεμική βιομηχανία κ.ά.), όπως και τεχνογνωσία, υψηλά μορφωμένη κι εξειδικευμένη εργατική δύναμη, ο στόχος αυτός δε μοιάζει άπιαστος για το ρωσικό κεφάλαιο.
6. ΓΙΑ ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟ «ΠΟΛΥ-ΠΟΛΙΣΜΟ»

Η τάση απώλειας της πρωτοκαθεδρίας των ΗΠΑ στο διεθνές ιμπεριαλιστικό κίνημα χαιρετίζεται από τμήμα αστικών δυνάμεων και ΜΜΕ καθώς και από τους διάφορους οπορτουνιστές49 ως «πολυ-πολισμός», που θα επαναφέρει μια «θετική ισορροπία» για τους λαούς, μετά την απώλεια του «αντίπαλου δέους», της ΕΣΣΔ.

Οι απόψεις αυτές από τη μια παραβλέπουν το διαφορετικό κοινωνικοταξικό περιεχόμενο που είχε η ΕΣΣΔ (σε σχέση με τις σημερινές ανερχόμενες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις) και από την άλλη παραβλέπουν τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα των νέων ή ανερχόμενων ιμπεριαλιστικών κέντρων. Ετσι αποπροσανατολίζουν το εργατικό κίνημα, το καθιστούν έρμαιο σε μια νέα όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων. Και πάλι αξίζει να θυμηθούμε το Λένιν:«Στις συνθήκες του καπιταλισμού δεν είναι νοητή άλλη βάση για το μοίρασμα των σφαιρών επιρροής, συμφερόντων, αποικιών κ.ά. εκτός από τη βάση που υπολογίζει τη δύναμη των χωρών που συμμετέχουν στο μοίρασμα, τη γενική οικονομική, τη χρηματιστική, τη στρατιωτική κλπ. δύναμη […] οι ειρηνικές συμμαχίες προετοιμάζουν τους πολέμους, καθορίζοντας η μια την άλλη, γεννώντας τη διαδοχή των μορφών της ειρηνικής και μη ειρηνικής πάλης πάνω στο ίδιο έδαφος των ιμπεριαλιστικών σχέσεων της παγκόσμιας οικονομίας και της παγκόσμιας πολιτικής»50.

Να γιατί οι εργαζόμενοι πρέπει να μην τρέφουν ιδεαλιστικές, «ειρηνικές» αυταπάτες για τις προθέσεις των ιμπεριαλιστών, που καλλιεργούνται ακόμη και από διάφορες «αριστερές», οπορτουνιστικές δυνάμεις. Κι εδώ είναι πολύ επίκαιρη η επισήμανση του ηγέτη της Οκτωβριανής Επανάστασης πως «ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό είναι κούφια και ψεύτικη φρασεολογία, αν δεν συνδέεται αδιάρρηκτα με τον αγώνα ενάντια στον οπορτουνισμό»51.

Βεβαίως, το λαϊκό κίνημα της κάθε χώρας δεν πρέπει ούτε να αδιαφορεί για τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, αλλά ούτε και να παίρνει τη θέση υπέρ του ενός ιμπεριαλιστικού κέντρου εναντίον ενός άλλου. Πρέπει να τις αξιοποιεί, αφού έτσι κι αλλιώς έχουν αντικειμενικό χαρακτήρα, να διαμορφώνει προϋποθέσεις για το αδυνάτισμα του αντίπαλου, για την τελική νίκη. Το κύριο όμως δεν είναι η «πολυ-πολική» διαμάχη των ιμπεριαλιστών, αλλά η ανάπτυξη της ταξικής πάλης, η μαζική στράτευση στο εργατικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα των λαών. Η ελπίδα για την εργατική τάξη είναι ο συνεπής αντιιμπεριαλιστικός αγώνας με προοπτική την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση της νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας.

Παραπομπές:
2. Β. Ι. Λένιν: «Απαντα», τ. 27, «Ο ιμπεριαλισμός, ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού», σελ 424.
3. Ο.π.
4. Οι ΗΠΑ όχι μόνον αποφάσισαν να εγκαταστήσουν σε Πολωνία και Τσεχία ραντάρ για το σύστημα αντιπυραυλικής τους άμυνας, αλλά και μετέφεραν στις αρχές του 2007 στη Βερίγγειο Θάλασσα (κοντά στη ρωσική χερσόνησο της Καμτσάτκας) το σύγχρονο και μεγαλύτερο πλωτό τους ραντάρ (αξίας 815 εκατομμυρίων δολαρίων) και μάλιστα με το πρόσχημα της απειλής τους από την «τρομοκρατία» ή το Ιράν και τη ΛΔ της Κορέας. Κάτι στο οποίο ο υπουργός Αμυνας της Ρωσίας Σ. Ιβανόφ απάντησε ειρωνικά με τη φράση «δεν είμαστε έτοιμοι να αγοράσουμε μια τέτοια ερμηνεία».
5. Οπως των κινητών πυραυλικών συστημάτων TOPOLM, των νέων πυραυλικών συστημάτων Bulava, (που εκτοξεύονται από πυρηνικά υποβρύχια και μπορούν να μεταφέρουν μέχρι και 10 πυρηνικές κεφαλές, με το βεληνεκές τους να φτάνει τα 8.000 χλμ.), της κατασκευής νέων ραντάρ, αλλά και της ανανέωσης του εξοπλισμού διαφόρων σωμάτων των Ενόπλων δυνάμεών της.
9. Ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. «Για τις εξελίξεις στα Βαλκάνια, το ζήτημα της ΠΓΔΜ και το θέμα του Κοσσυφοπεδίου», Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2007.
31. Κ. Πατέρα: «Σημειώσεις για την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Η περίπτωση της Βρετανίας», ΚΟΜΕΠ, τ. 1/2008, σελ. 106.
45. Ντ. Γιάκουσεφ: «Η Ρωσική Ομοσπονδία στο σύστημα του ιμπεριαλισμού», ιστοσελίδα: www.left.ru/2004/10/yakushev109.html
46. Α. Μπάτοφ, Σ. Μάρκοφ, Α. Μάγκοφ, Β. Ορλόφ: «Ο σύγχρονος ρωσικός ιμπεριαλισμός», στην ιστοσελίδα της νεολαίας του ΚΕΚΡ-ΚΚΡ (Επαναστατική κομμουνιστική ένωση νεολαίας μπολσεβίκων) στην ιστοσελίδα: rksmb.ru/get.php?1485.
47. Β. Νοβάκ: «Τα λάθη του κ. Γιάκουσεφ και των άλλων κόκκινων πουτινιστών», στην ιστοσελίδα: www.rkrp-rpk.ru/index.php?action=articles&func=one&id=108.
48. Εφημερίδα «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ», 3 Φεβρουαρίου 2008.
49. Το Φεβρουάριο του 2007, μιλώντας στο Μόναχο ο Βλ. Πούτιν, μεταξύ των άλλων, αναφέρθηκε στη ραγδαία οικονομική άνοδο των χωρών του BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα) για να προσθέσει πως «δεν πρέπει να αμφιβάλλουμε πως το οικονομικό δυναμικό των νέων κέντρων παγκόσμιας ανάπτυξης αναπόφευκτα θα μετατραπεί σε πολιτική επιρροή και θα ενισχύσει την πολυ-πολικότητα». Οι εκπρόσωποι του Αριστερού Κόμματος της Γερμανίας, χαιρέτισαν αυτές τις δηλώσεις Πούτιν.
50. Β. Ι. Λένιν: Απαντα, τ. 27, «Ο ιμπεριαλισμός, ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού», σελ. 424-425.
51. Ο.π., σελ. 431.

ΚΕΡΚΥΡΑ-0χι στο ξεπουλημα του ΙΣΣΟΥ




DSC 1682-ekkinisi
Αισιόδοξα τα μηνύματα από τον «2ο ΚόρΙσσο αγώνα δρόμου στην άμμο». Τέσσερις ξένοι στο βάθρο των 7 χλμ ανδρών!.


DSC 1713-diadromi
Παρά την σύγχυση που προκάλεσαν οι καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στην Κέρκυρα το Σάββατο 6 Σεπτέμβρη, ο προγραμματισμένος , «2ος ΚόρΙσσος αγώνας δρόμου στην άμμο» διεξήχθη κανονικά με τους  συμμετέχοντες να δηλώνουν ενθουσιασμένοι από την πανέμορφη διαδρομή αλλά και την όλη οργάνωση των υπευθύνων.  Δεκάδες αθλητές αλλά και βαδιστές ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση της «Πρωτοβουλίας αγώνα ΙσSOS» και συμμετείχαν. Επίσης αρκετοί ντόπιοι και ξένοι επισκέφθηκαν από το πρωί την παραλία του Ίσσου συνδυάζοντας ένα απόγευμα στην παραλία με το αθλητικό γεγονός.

DSC 1732-dromeis

Από νωρίς οι εθελοντές- κύρια μέλη πολιτιστικών συλλόγων της περιοχής- ήταν παρόντα βοηθώντας στις τελευταίες λεπτομέρειες, στην θέση τους και τα στελέχη της ελληνικής Ομάδας Διάσωσης  και του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, μια πολυμελής ομάδα που κάλυψε όλους τους χώρους της εκδήλωσης και της διαδρομής. Αναφέρεται η διαδρομή διετή οι συνθήκες στην άμμο είναι τελείως διαφορετικές και για τους αθλητές αλλά και για τους διοργανωτές με κύριο πρόβλημα αυτού της έμμεσες πρόσβασης, ιδιαίτερα στο φυσικό τοπίο του Ίσσου! Από κοντά και η εταιρεία «Nutri Center» με τα στελέχη της που προσέφερε στους αθλητές ισοτονικά ποτά αλλά και πολλές πληροφορίες σχετικά με διατροφικές ανήγαγες και συνήθειες αθλουμένων και μη!


DSC 1778-Georgopetris Dimitris kai Huizinga koen-HOLLAND

Συνοδευόμενος από το σκάφος της ΕΟΔ, στελεχωμένο σύμφωνα με τις προδιαγραφές ασφάλειας που θέτουν οι λιμενικές αρχές, ο Χάρης Θεοδόσης και επευφημούμενος από αθλητές και θεατές  έπεσε στο νερό από την παραλία του Ίσσου στις 16:20 για τον διάπλου Ισσος Λαούδια και επιστροφή!
Αμέσως μετά δόθηκε η εκκίνηση για τους δυο αγώνες, αυτόν των 7 χλμ και αυτόν του ημιμαραθωνίου, των 21 χλμ. αξίζει να αναφέρουμε-και με την σειρά που τερμάτισαν- τους 5 τολμηρούς αθλητές που για πρώτη φορά στην Ελλάδα συμμετείχαν και τερμάτισαν σε αγώνα 21 χλμ στην άμμο: Ο Γεωργοπέτρης Δημήτρης, ο περυσινός νικητής του ΚόρΙσσου, με τον τιμητικό αριθμό αθλητή 1, τερμάτισε πρώτος με χρόνο 1:35:5. Δεύτερος τερμάτισε ο Λαρισαίος αθλητής Νάτσιος Νικόλαος με χρόνο 1:51:20. Στην τρίτη θέση ο Σούζος Χρήστος , ο 20 χρονος κερκυραίος αθλητής με χρόνο 1:55:40. Τέταρτος ο Τσιώλης Γιώργος με χρόνο 1:58:10 και στην πέμπτη θέση ο Κώστας Χασκώνης με χρόνο 2:02:17.


DSC 1819 cr-Lowaczewski Andrey-POLEN

Η οργανωτική επιτροπή αποφάσισε να τιμηθούν όλοι οι ημιμαραθωνοδρόμοι επιβραβεύοντας την δύσκολη προσπάθεια τους.


DSC 1845-Diadromi

Στον αγώνα των 7 χλμ στην πρώτη θέση στην κατηγορία ανδρών τερμάτισε ο Ολλανδός Huizinga Koen με χρόνο 33:37, στην δεύτερη θέση  δύο αθλητές, ο Κερκυραίος αθλητής του Ηρακλή Καββαδίας Κώστας και  ο Πολωνός Lobaczewski Andrey  με χρόνο 33:56, και στην Τρίτη θέση ο Γάλλος Firmin Nikolas


DSC 1863-diadromi

Στην κατηγορία των 7 χλμ γυναικών, πρώτη η Βρετανή δημοσιογράφος Taylor Julia με αξιοζήλευτο χρόνο 40:42, η Σαββανή Σταυρούλα με επίδοση 43:49 και Τρίτη η Κρητικού Έλενα με χρόνο 50:30.


DSC 1918-stamatis Ginis-peripatos

Στην κατηγορία κάτω των 18 ετών, πάντα στα 7 χλμ, στα αγόρια πρώτος ο Σγούρος Γιώργος με επίδοση 35:23, δεύτερος ο Ατσοπάρδης Παύλος με 36:22 και τρίτος ο Κούρκουλος Στέλλιος με 36:46. Ενώ στα κορίτσια η Δουλγέρη Αλεξάνδρα τερμάτισε πρώτη με χρόνο 59:27 και δεύτερη η Γεωργοπέτρη Φωτεινή με 29:13.


DSC 2099-afixi Chari Theodosi

Μιάμιση ώρα μετά την εκκίνηση, τερμάτισε ο Κολυμβητής μεγάλων αποστάσεων ανοιχτής θάλασσας Χάρης Θεοδόσης με τα θερμά χειροκροτήματα των παραβρισκόμενων και κρατώντας το μήνυμα της προσπάθειάς του «κολυμπάμε, περπατάμε και τρέχουμε για το σήμερα και το αύριο του Ίσσου»
Οι καιρικές συνθήκες που επικράτησαν με το πέρας των αγώνων δεν επέτρεψε να γίνει η τελετή λήξης με τις απονομές. Από την πρωτοβουλία ΙσSOS αποφασίστηκε οι απονομές να πραγματοποιηθούν  την βδομάδα που έρχεται σε ημέρα και ώρα που έγκαιρα θα ανακοινωθεί  και συνδυάζοντας το με μια καλλιτεχνική εκδήλωση. Όμως απονεμήθηκαν τα έπαθλα στους νικητές που ήλθαν από το εξωτερικό , οι οποίοι δήλωσαν κατενθουσιασμένοι από το περιβάλλον, την διαδρομή και την οργάνωση και διαβεβαίωσαν από τώρα την συμμετοχή τους στον «3ο ΚόρΙσσο» το 2015.


DSC 2115-Chari Theodosi

Παράγοντες της πρωτοβουλίας δήλωσαν ικανοποιημένοι από το γεγονός της κοινωνικής αποδοχής και στήριξης του αγώνα για την διάσωση του Ίσσου: «είναι πολύ καλό που διεξήχθη ο αγώνας με αυτές τις καιρικές συνθήκες. Έτσι αποκτά κύρος , κύρια σε αυτούς που ήλθαν από το εξωτερικό για να συμμετάσχουν και ήταν αρκετοί. Είμαστε ικανοποιημένοι από την αποδοχή του αγώνα και των προτάσεων μας από την κοινωνία. Αυτή η εκδήλωση στηρίχθηκε από 120 και πλέον φορείς της Κερκυραϊκής κοινωνίας. Αυτό είναι το μήνυμα. Είναι μήνυμα νίκης. Ο Ίσσος και το όλο οικοσύστημα από τον Χαλικούνα την Λίμνη, τα Λαούδια χρειάζεται σε μας και στα παιδιά μας. Και αν προσθέσουμε την Γράβα και το Βυζαντινό κάστρο στο Γαρδίκι, ακόμη και το ποτάμι της Μεσογγής,  τότε μιλάμε πως αυτό το κομμάτι της Κερκυραϊκής γης αποκτά ένα πολύ μεγάλο πλεονέκτημα που δυστυχώς οι πολιτικές που έχουν ακολουθηθεί μέχρι σήμερα δεν το βλέπουν» τόνισε ο Πέρρος Νίκος. Και συνεχίζει:
«Η πρόταση του ΕΣΥΝ και της Πρωτοβουλίας να δημιουργηθεί στην ιδιοκτησία του Δήμου (πρώην κοινότητας  Χλομού) στον Ίσσο ένα «διεθνές κέντρο πρωτογενούς πρόληψης» με την συμμετοχή και την βοήθεια του ΚΕΘΕΑ είναι μια λύση που προχωρά και υιοθετείται. Αυτή η πρωτοβουλία θα προσφέρει προστασία στον Ίσσο, σαν ένα μέρος άπειρου φυσικού κάλλους, σαν αρχαιολογικός χώρος. Προστασία στην χλωρίδα και την  πανίδα.  Προστασία και ανάδειξη όλου του οικοσυστήματος. Διεκδικώντας έτσι  μεγάλο μέρος από την μερίδα των τουριστών, εντός και εκτός Ελλάδας, που αναζητούν αυτόν τον θεματικό τουρισμό» και έκλεισε με τις ευχαριστίες στους φορείς που συνεισέφεραν στην εκδήλωση:« Τον ΕΕΣ, την ΕΟΔ, την NUTRI CENTER, τους Κερκυραίους  επιχειρηματίες Βασίλη Καλούδη (Lord Travel) και Χάρη Αυθίνο (Κερκυραϊκές Διανομές), την διεύθυνση του SEDIDO Apollo Palace, αλλά και τους δεκάδες επιχειρηματίες που βοήθησαν και στήριξαν  υλικά και ηθικά τον 2ο ΚόρΙσσο αγώνα δρόμου. Ο 3οος ΚόρΙσσος πολύ σύντομα θα προκηρυχθεί».


DSC 2142-1st-7km M-Huizinga Koes-Nederland

Τα πλήρη αποτελέσματα καθώς και φωτογραφικό υλικό θα κοινοποιηθεί στην ιστοσελίδα www.korissos.gr


DSC 2153-Julia Teylor-1st 7km Woman


Πολιτικό … “κουτσομπολιό” !

Πολιτικό … “κουτσομπολιό” !



Διάφορες φήμες ή και “

φήμες” κυκλοφορούν

 τις τελευταίες ώρες στο διαδίκτυο !

Πόσο πολύ ή και καθόλου αληθεύουν, μένει να το δούμε το επόμενο χρονικό διάστημα.

Έτσι, για την … ιστορία, ας “δούμε” μερικές.

1. Η παραίτηση Λυκούδη, ανοίγει διάπλατα τις διαδικασίες που φέρουν την ΔΗΜΑΡ να μοιράζεται στα δύο. Το ένα τμήμα πάει με το ΠΑΣΟΚ, ή μάλλον με την … Δημοκρατική Παράταξη και το άλλο είτε με τη μορφή συνεργασίας είτε με τη μορφή ενσωμάτωσης θα βρεθεί στον ΣΥΡΙΖΑ !

2. Με τον φόβο της επόμενης εκλογικής συντριβής, παλιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, πλησιάζουν και είναι έτοιμα για επανένταξη στα κόμματά τους, με το … αζημίωτο φυσικά !
Έτσι, μπορεί να ξαναδούμε στο πολιτικό προσκήνιο τύπους σαν τον Λαλιώτη ή τον Σημίτη, όπως από την άλλη μεριά τον Καρατζαφέρη, τον Ψωμιάδη και άλλους !

3. Ενώ όλα τα πουλημένα κανάλια μας, ασχολούνται με τον … Κουβέλη, στο παρασκήνιο εξυφαίνονται σχέδια που θα φέρουν στα σκαλιά της Προεδρίας της Δημοκρατίας, τον … Κώστα Καραμανλή !

4. Τις επόμενες μέρες, προβλέπεται να γίνουμε μάρτυρες, σε διάφορες εκπομπές, της μελλοντικής (άμεσης) συνεργασίας της ΝΔ με τον … ΣΥΡΙΖΑ !
Η πρώτη … φάση, θα είναι να ακούσουμε από διάφορους γνωστούς μας παπαγαλίσκους (δημοσιογραφίσκους, πολιτικούς “αναλυτές”, αλλά και βουλευτές – τηλεαστέρες) ότι κάτι τέτοιο – δηλαδή μια κυβερνητική συνεργασία ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, κ.ά. – δεν είναι και … κακό !
Μάλιστα, ότι θα είναι και προς το … συμφέρον του λαού μας !!!

Αυτά, προς το παρόν.

Οι μισθοφόροι του Ισλαμικού Κράτους πολεμούν με αμερικανικά όπλα, αποκαλύπτει έκθεση

  Οι μισθοφόροι του Ισλαμικού Κράτους πολεμούν με αμερικανικά όπλα, αποκαλύπτει έκθεση

Ο εξοπλισμός των μισθοφόρων του ΙΚ ήταν έργο (άμεσα ή έμμεσα) των ΗΠΑ, αλλά και όσων στήριξαν την ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία, όπως προκύπτει από μία έκθεση που δημοσιεύτηκε σήμερα στο Λονδίνο.

Η έκθεση της οργάνωσης Conflict Armament Research καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το Ισλαμικό Κράτος πολεμά με αμερικανικά όπλα, στηρίζοντας την ανάλυσή της στα όπλα που κατέσχεσαν οι κουρδικές δυνάμεις από τους μαχητές του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και τη Συρία, κατά τη διάρκεια μιας περιόδου 10 ημερών τον Ιούλη.

Συγκεκριμένα, αρκετά από τα όπλα των ισλαμιστών προορίζονταν για τους «αντικαθεστωτικούς» της Συρίας, που πολεμούν εναντίον της κυβέρνησης του προέδρου της Συρίας, Μπασάρ αλ Άσαντ, και είχαν δοθεί σε αυτούς από μοναρχίες του Κόλπου. Σύμφωνα με την έκθεση, οι αντιαρματικές ρουκέτες που χρησιμοποιεί το Ισλαμικό Κράτος στη Συρία, είναι «όμοιες με τις ρουκέτες M-79, που παρέδωσε η Σαουδική Αραβία στις δυνάμεις που πολεμούν υπό τη σημαία του Ελεύθερου Συριακού Στρατού».


Επιπλέον, στα χέρια των τζιχαντιστών έπεσε μια «σημαντική ποσότητα» αμερικανικών επιθετικών τουφεκιών Μ-16. Η έκθεση, υποστηρίζει ότι το Ισλαμικό Κράτος μπόρεσε να αρπάξει τον Ιούνη μια μεγάλη ποσότητα αμερικανικών όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού, από τις θέσεις που είχε εγκαταλείψει ο ιρακινός στρατός στα βόρεια της χώρας. Εξάλλου, κατά τη διάρκεια της επίθεσης και της κατάληψης της Μοσούλης, οι τζιχαντιστές βρέθηκαν με αμερικανικά Χάμβι στα χέρια τους. Τα οχήματα αυτά, που σήμερα αποτελούν στόχο των αμερικανικών αεροπορικών επιδρομών, χρησιμοποιήθηκαν, σύμφωνα με πολλές εκθέσεις, σε επιθέσεις βομβιστών - καμικάζι εναντίον ιρακινών στρατιωτών.

902

Χαιρετούσε ναζιστικά διοικητής αστυνομικού τμήματος

Χαιρετούσε ναζιστικά διοικητής αστυνομικού τμήματος



Μια φωτογραφία του διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος Υδρας, ο οποίος εμφανίζεται να χαιρετά ναζιστικά, προκαλεί ερωτήματα και αντιδράσεις. Η φωτογραφία, τραβηγμένη μπροστά από τρένο της ναζιστικής Γερμανίας στο μουσείο συγκοινωνιών της Νυρεμβέργης, έφτασε ανώνυμα στην υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων, η οποία διενήργησε έρευνα και σχημάτισε δικογραφία σε βάρος του αξιωματικού, η οποία βρίσκεται στα χέρια του εισαγγελέα από τον Ιούλη. Ωστόσο, δεν έχει ασκηθεί ποινική δίωξη σε βάρος του, καθώς δεν διαπιστώνεται η τέλεση κάποιου αδικήματος. Από το αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ., πάντως, διατάχθηκε η μετακίνηση του αστυνομικού από το νησί, η οποία όμως εκκρεμεί αφού ο αστυνομικός έχει προσφύγει στα διοικητικά δικαστήρια. Ενορκη Διοικητική Εξέταση της ΕΛ.ΑΣ. βρίσκεται σε εξέλιξη από τον περασμένο Ιούλη.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Στην κόψη του ξυραφιού η εκεχειρία

ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Στην κόψη του ξυραφιού η εκεχειρία



Ο Ποροσένκο έβαλε τα ...χακί στη Μαριούπολη
ΝΤΟΝΕΤΣΚ.--
Ο προσωρινός συμβιβασμός ανάμεσα στην αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου και τους ρωσόφωνους πολιτοφύλακες, που αντιπροσώπευε η εκεχειρία που επιτεύχθηκε την περασμένη βδομάδα, βρίσκεται ήδη πάνω στην κόψη του ξυραφιού. Διάφορες κινήσεις επιτείνουν αυτήν την κατάσταση: Ο πρώτος όρος της συμφωνίας, δηλαδή η ανταλλαγή κρατουμένων φαίνεται ότι προς το παρόν γίνεται μόνο από την πλευρά των πολιτοφυλάκων (έχουν παραδοθεί 1.200 Ουκρανοί στρατιώτες, αλλά κανένας πολιτοφύλακας), ενώ ο Πρόεδρος, Πέτρο Ποροσένκο, με επίσκεψή του χτες στη Μαριούπολη, στο νοτιότερο σημείο της επαρχίας του Ντονέτσκ, κομβικό λιμάνι της Αζοφικής Θάλασσας, με στρατιωτική περιβολή διέταξε την ενίσχυση της άμυνας της πόλης. Την ίδια ώρα, η Ουκρανία εξοπλίζεται από το ΝΑΤΟ («από μεμονωμένες χώρες», όπως είπε ο Ποροσένκο), ενώ η λυκοσυμμαχία κάνει επίδειξη δύναμης με στρατιωτικά γυμνάσια σε Βαλτικές χώρες και στη Μαύρη Θάλασσα και στα ανοιχτά της Οδησσού, ενώ μετά τις 16 του μήνα έχουν ανακοινωθεί μεγάλα στρατιωτικά γυμνάσια στο δυτικό τμήμα της Ουκρανίας.
Η κατάπαυση πυρός παραβιάστηκε πρώτη φορά την Κυριακή, όπως καταγγέλλουν οι πολιτοφύλακες με επιθέσεις στο Ντονέτσκ όπου σκοτώθηκε μια γυναίκα και τραυματίστηκαν 4 άλλοι άνθρωποι. Η αντιδραστική κυβέρνηση κατηγόρησε τους πολιτοφύλακες ότι παραβίασαν την εκεχειρία στη Μαριούπολη, ενώ υπήρξε και επικοινωνία του Ποροσένκο με τον Ρώσο Πρόεδρο, Βλ. Πούτιν, για κοινές προσπάθειες για τη διατήρηση της εκεχειρίας. Πάντως, ακόμα και η Διεθνής Αμνηστία αναγκάστηκε να παραδεχθεί τα εγκλήματα του τάγματος «Αϊντάρ» που συγκροτούν εθελοντές εθνικιστές και νεοναζί από την Ουκρανία, αλλά και άλλες χώρες.
Χτες το βράδυ, πάντως, αναφέρθηκε σφοδρή ανταλλαγή πυρών στο αεροδρόμιο του Ντονέτσκ, όπου βρίσκονται εγκλωβισμένοι εκατοντάδες Ουκρανοί στρατιώτες που δε δέχτηκαν να παραδώσουν τα όπλα τους.
Επίσης, χτες ενώ είχε αρχικά ανακοινωθεί ότι θα γινόταν συνάντηση της λεγόμενης ομάδας επαφής (του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη, την Ουκρανία, τη Ρωσία και τους εκπροσώπους των αυτοονομαζόμενων Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ) στο Μινσκ, τελικά έγινε μόνο μια τηλεδιάσκεψη, όπου το μόνο θέμα που συζητήθηκε ήταν η προτροπή να προχωρήσει η ανταλλαγή των αιχμαλώτων και το άνοιγμα των ανθρωπιστικών διαδρόμων για να περάσει βοήθεια που έρχεται κυρίως από τη Ρωσία.
Ταυτόχρονα, οι πολιτοφύλακες εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους, γιατί οι κινήσεις της κυβέρνησης του Κιέβου δεν δείχνουν διάθεση εφαρμογής της συμφωνίας και δήλωσαν ότι το ζήτημα της ανεξαρτητοποίησής τους θα προχωρήσει σε επόμενο στάδιο διαπραγματεύσεων.
Κυρώσεις της ΕΕ και αντικυρώσεις της Ρωσίας;
Η όλη κατάσταση στο έδαφος της Ουκρανίας δίνει συνέχεια στην αντιπαράθεση που έτσι και αλλιώς δεν πρόκειται να σταματήσει ανάμεσα στην ΕΕ και τη Ρωσία. Χτες, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν φαν Ρομπάι ανακοίνωσε ότι υιοθετήθηκε νέο πακέτο κυρώσεων, που, σύμφωνα με διαρροές, θα περιελάμβαναν και ενεργειακές εταιρείες όπως η «Ροσνέφτ» και η «Γκαζπρόμνεφτ». Ωστόσο, διαρροές ανέφεραν ότι η εφαρμογή των κυρώσεων θα καθυστερούσε μερικές ημέρες.
Πάντως, ο Ρώσος πρωθυπουργός, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, είχε προειδοποιήσει ότι νέες κυρώσεις της ΕΕ θα σημάνουν «ασύμμετρη» απάντηση από την πλευρά της χώρας του, που μπορεί να περιλαμβάνει και απαγόρευση πτήσεων ευρωπαϊκών εταιρειών στον εναέριο χώρο της.

TOP READ