2 Ιουλ 2020

Για Διαδηλώσεις: Kε Μητσοτάκη Να Σας Θυμίσουμε Τι Έγινε στις 5 Μαρτίου του 1943

 


Αφιερωμένο σε όσους απεργάζονται τη παρεμπόδιση των διαδηλώσεων.

Να το έχουν υπόψη τους. Τις απεργίες και τις διαδηλώσεις δεν τις σταμάτησαν ούτε τα τανκς των ΝΑΖΙ ούτε τα τσιράκια τους οι ιδεολογικοί τους πρόγονοι. 
Για του λόγου το αληθές:
...στις 5 Μαρτίου του 1943, το ΕΑΜ οργάνωσε τεράστιες διαδηλώσεις στην Αθήνα ενάντια στην επαπειλούμενη στρατολόγηση των Ελλήνων στα κάτεργα του Ράιχ. 
Οι δεκάδες χιλιάδες  -για 200.000 κάνουν λόγο οι πηγές-  των διαδηλωτών βρήκαν απέναντί τους δύο ειδών αντίδραση: 
Εκείνη των σαστισμένων κατακτητών 
και εκείνη την απροσδόκητα φανατική και λυσσαλέα των "οργάνων της τάξης" - της Αστυνομίας Πόλεων, επικεφαλής της οποίας ήταν ο Αγγελος Εβερτ, και της Χωροφυλακής. 
Οι διαδηλωτές παρ' όλα αυτά νίκησαν. Κυβέρνηση και κατακτητές έσπευσαν την ίδια κιόλας ημέρα να διαψεύσουν την ύπαρξη προθέσεων επιστράτευσης».
Για την κομματική κινητοποίηση υπάρχει αναλυτική η μαρτυρία του Σπύρου Α. Κωτσάκη (Νέστορας) καπετάνιου του Α' Σώματος στρατού του ΕΛΑΣ στο βιβλίο του «Εισφορά στο χρονικό της κατοχής και της Εθνικής Αντίστασης στην Αθήνα», «Σύγχρονη Εποχή», 1986:
«Με τον Κωστάκη Χατζημάλη μένουμε αυτές τις μέρες πολλά βράδια μαζί (...) έρχεται την άλλη μέρα το πρωί και με προλαβαίνει πριν φύγω: "Στις 11 Γραφείο της ΕΠ της ΚΟΑ στο σπίτι του γιατρού καθηγητή Τζώνη στους Αμπελόκηπους στην οδό Εβρου" (...) Ημαστε σ' επιφυλακή κι είχαμε έκτακτα πρωϊνά ραντεβού. Δώδεκα παρά τέταρτο απαρτία. Στις 12 ήρθε ο Μπάρμπας (Νίκος Πλουμπίδης) και άρχισε η συνεδρίαση. Ο Κωστάκης ανακοινώνει την πληροφορία από έγκυρη πηγή, ότι αύριο ο Λογοθετόπουλος θ' αναγγείλει από το ραδιόφωνο την πολιτική επιστράτευση των Ελλήνων. Πρέπει λοιπόν ν' απαντήσουμε αμέσως και με τον καλύτερο τρόπο, με γενική εργατοϋπαλληλική απεργία και παλλαϊκή διαδήλωση.
Το λόγο παίρνει αμέσως ο Πλουμπίδης, που από πολύ κοντά παρακολουθεί την ΚΟΑ (σαν μέλος της, λέει ο ίδιος, θέλοντας να δείξει τη βαρύτητα που δίνει το Κόμμα στην Αθήνα). 
Και λέει: "Καλό σημάδι που πέτυχε η επιφυλακή και έκτακτη συνεδρίαση του γραφείου σε τόσο λίγο χρόνο. Πρέπει ν' απαντήσουμε αμέσως και θ' απαντήσουμε με γενική πολιτική απεργία και παλλαϊκή διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας (...) όχι επιστράτευση, κανένας Ελληνας εργάτης στη Γερμανία, ψωμί, δουλειά, ελευθερίες αλλά και με πολλαπλάσια συμμετοχή, μαζικότητα, αγωνιστικότητα. ΑΥΡΙΟ. Δεν μπορούμε να περιμένουμε για καλύτερη προετοιμασία. Αύριο πρέπει όλη η Αθήνα να ναι στη διαδήλωση. Γι' αυτό και η συνεδρίασή μας πρέπει να ναι σύντομη και με περιεχόμενο. Προτάσεις και μέτρα για την καλύτερη διεξαγωγή της μάχης. Και να φύγουμε, να πάμε κατευθείαν για την προετοιμασία της".
(...) όλη τη μέρα και μέχρι που μπορούσαμε να κυκλοφορήσουμε το βράδυ βρισκόμαστε στους δρόμους. Πρώτη φορά βγήκαν τόσα συνεργεία για συνθήματα σαν εκείνο το βράδυ, "κάτω η επιστράτευση ΕΑΜ" και μοιράστηκε τόσο έντυπο υλικό. Τα χωνιά ακούγονταν όλη τη νύχτα, σ' όλες τις ανατολικές συνοικίες.
Ξημέρωσε η Παρασκευή 5 του Μάρτη. 
Ολοι στο πόδι για τη μεγάλη μάχη.
 Η απεργία των δημοσίων υπαλλήλων έχει απόλυτη επιτυχία. Απεργούν μαζικά οι εργάτες και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι. Τα καταστήματα είναι όλα κλειστά. Για μερικούς που δεν έχουν κλείσει πάνε ομάδες ειδικές, τους εξηγούν, τους πείθουν και κλείνουν. Κι απ' όλες τις γειτονιές χείμαρρος κατεβαίνει ο λαός στις προσυγκεντρώσεις στο κέντρο της Αθήνας. Υψώνονται σημαίες και πλακάτ με συνθήματα. Ηλεκτρίζουν τους διαδηλωτές. Μαζί τους και διαλεχτοί καλλιτέχνες - αγωνιστές: ο Τάσος, η Λουκία, ο Μέμος Μακρής, ο Γιώργης Δήμου, ο Σικελιώτης, ο Σεμερτζίδης, ο Μανουσάκης, ο Απάρτης, ο Βαρλάμος κ.ά.
(...) Διακόσιοι χιλιάδες Αθηναίοι και Αθηναίες βρίσκονται σε διαδήλωση στο Σύνταγμα (...) συγκρούσεις επίμονες, άγριες γίνονται σ' όλη την έκταση της Πανεπιστημίου. 
Ιδιαίτερα σφοδρές μπροστά στη Βιβλιοθήκη και στη Στοά Πεσματζόγλου, στην Ομόνοια, στην Πατησίων και Στουρνάρα, στο υπουργείο Εργασίας. 
Πολλοί σκοτωμένοι και τραυματίες ανάμεσά τους (...) 
οι διαδηλωτές ύστερα από πολλές εφόδους κατέλαβαν για δεύτερη φορά το υπουργείο Εργασίας. Πέταξαν από τα παράθυρα το Αρχείο και καταστάσεις επιστράτευσης στους τόπους δουλειάς, έβαλαν φωτιά και τις κάψανε».

Αναμεταδίδω από Maria Karapiperi

Μιανμάρ: Εκατόμβη νεκρών σε ορυχείο




Τα πτώματα 113 εργατών ανασύρθηκαν από τη λάσπη σε ορυχείο νεφρίτη στη βόρεια Μιανμάρ, στο οποίο σημειώθηκε κατολίσθηση, ανακοίνωσε σήμερα η πυροσβεστική υπηρεσία της Πολιτείας Καχίν.
Οι έρευνες για επιζώντες ανεστάλησαν λόγω των καταρρακτωδών βροχών στην περιοχή, ανακοίνωσε η τοπική αστυνομία.
“Οι εργάτες του ορυχείου παρασύρθηκαν από ένα κύμα λάσπης που προκλήθηκε από τις σημαντικές νεροποντές” στην περιοχή, διευκρίνισε η πυροσβεστική υπηρεσία στην επίσημη σελίδα της στο Facebook.
“Μέχρι στιγμής έχουμε βρει συνολικά 113 πτώματα”, πρόσθεσε.
Φωτογραφίες που αναρτήθηκαν στη σελίδα της πυροσβεστικής στο Facebook δείχνουν μια ομάδα των σωστικών συνεργείων να προχωρεί σε μια κοιλάδα που έχει βυθιστεί στη λάσπη στο καντόνι Χπάκαντ, κοντά στην μεθόριο με την Κίνα.
Κάθε χρόνο δεκάδες εργάτες που εργάζονται σε ορυχεία νεφρίτη χάνουν τη ζωή τους σε δυστυχήματα που οφείλονται στις επισφαλείς συνθήκες εργασίας τους, ιδιαίτερα την περίοδο των μουσώνων.
Η ευημερούσα, αλλά ελλιπώς εποπτευόμενη βιομηχανία ορυχείων, απασχολεί πολλούς μη δηλωμένους εργάτες.
mianmar1
Τα ανοιχτά ορυχεία νεφρίτη του Χπάκαντ έχουν δώσει την όψη σεληνιακού τοπίου στην περιοχή αυτή.
Οι κατολισθήσεις είναι συχνές στο Χπάκαντ και τα θύματα είναι συχνά μέλη μη προνομιούχων εθνικών μειονοτήτων, τα οποία επιχειρούν σχεδόν παράνομα σε πρώην ορυχεία που έχουν εγκαταλειφθεί.
mianamar2
Οι άφθονοι φυσικοί πόροι της βόρειας Μιανμάρ –μεταξύ των οποίων νεφρίτης, σπάνια ξυλεία, χρυσός και κεχριμπάρι– συμβάλλουν στην χρηματοδότηση των δύο στρατοπέδων ενός εμφυλίου πολέμου που διαρκεί πολλές δεκαετίες ανάμεσα στους αντάρτες της εθνότητας Καχίν και τους στρατιωτικούς της Μιανμάρ.

Κάποια στιγμή θα θελήσεις κι εσύ να διαδηλώσεις…


Διαδήλωσε ακόμα κι αν δεν το θέλεις, ακόμα κι αν δεν είσαι σίγουρος. Διαδήλωσε για να έχεις το δικαίωμα να διαδηλώσεις τη στιγμή που θα το θέλεις και θα είσαι σίγουρος. Για να μην είναι πλέον αργά, όταν θα αισθανθείς έτοιμος να γίνεις μέρος των εξελίξεων και να αποτελέσεις το εφαλτήριο ιστορικών αλλαγών.

Εντάξει, τώρα δεν θέλεις να διαδηλώσεις. Θεωρείς πως δεν συντρέχουν οι λόγοι, πως δεν χρειάζεται, πως πρόκειται για μια παρωχημένη μορφή διαμαρτυρίας, πως ο κόσμος αλλάζει και εσύ μένεις κολλημένος στο χθες – ποτέ σου δεν το ήθελες αυτό, να μείνεις πίσω, να δεις το τραίνο της «προόδου» και του «εκσυγχρονισμού» να απομακρύνεται.

Μειοψηφίες κλείνουν τους δρόμους, ταλαιπωρούν τους πολίτες, τους καταστηματάρχες, τους οδηγούς, προκαλούν κυκλοφοριακό κομφούζιο στην πόλη. Έτσι σε έπεισαν ή, τουλάχιστον, προσπαθούν να το κάνουν για μία ακόμα φορά.


Είναι αλήθεια πως τώρα είναι ευκολότερο το έργο τους. Είσαι κουρασμένος, γεμάτος έγνοιες, ανησυχίες και εμπόδια που μοιάζουν πολλές φορές ανυπέρβλητα. Το ξέρουν και το ξέρεις. Δεν έχεις αντιστάσεις, οι άμυνές σου όλο και μειώνονται, το καθαρό μυαλό αποτελεί τώρα πια είδος προς εξαφάνιση.

Δεν είναι μόνο ο φόβος, κυρίως είναι τα απανωτά χτυπήματα, η έλλειψη ελπίδας και διεξόδου στο τέλος της διαδρομής.

Είσαι πολλά χρόνια στην πρίζα, να τρέξεις, να υπομείνεις, να σφίξεις τα δόντια, να αντέξεις απώλειες και πτώσεις – ένας εφιάλτης δίχως τελειωμό.

Έχεις ακούσει πολλά. Τα αυτιά σου βουίζουν, ενώ ο βόμβος από τα στόματά τους που ανοιγοκλείνουν μοιάζει ώρες ώρες εκκωφαντικός.

Δοκίμασες να απέχεις, μα το μόνο που πέτυχες ήταν να κλειστείς στον εαυτό σου, να χάσεις στηρίγματα, ανθρώπους που πάλευαν δίπλα στο πλευρό σου.

Τώρα τα σκέφτεσαι όλα αυτά. Συλλογίζεσαι όσα έγιναν, αναμετριέσαι με όσα πρόκειται να γίνουν και βαδίζεις με βήμα μετέωρο, άλλοτε νωχελικά κι άλλοτε με πείσμα, έτοιμος να γίνεις ξανά πρωταγωνιστής στη ζωή σου. Πόσο άραγε θα σου πάρει να σταθείς ξανά γερά στα πόδια σου;

Θα τα καταφέρεις, είμαι σίγουρος, αρκεί να μην επιτρέψεις σε κανέναν να σου «κόψει τα πόδια». Για να γίνει αυτό, θα πρέπει πρωτίστως να σταθείς απέναντι στο νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις που προωθεί η κυβέρνηση. Ακόμα κι αν αισθάνεσαι πως δεν ανήκεις σε αυτούς που διαδηλώνουν συχνά.

Άλλωστε, το νομοσχέδιο αυτό ίσως και να αφορά περισσότερο εκείνους που δεν είναι συνηθισμένοι να βγαίνουν στους δρόμους. Αυτούς που δεν έχουν ακόμα πειστεί να κάνουν το βήμα και να συμπαραταχτούν με τους υπόλοιπους που είναι ήδη έξω και περιμένουν.

Γι’ αυτό, λοιπόν, διαδήλωσε ακόμα κι αν δεν το θέλεις, ακόμα κι αν δεν είσαι σίγουρος. Διαδήλωσε για να έχεις το δικαίωμα να διαδηλώσεις τη στιγμή που θα το θέλεις και θα είσαι σίγουρος. Για να μην είναι πλέον αργά, όταν θα αισθανθείς έτοιμος να γίνεις μέρος των εξελίξεων και να αποτελέσεις το εφαλτήριο ιστορικών αλλαγών.

Μπορεί ένα νομοσχέδιο να μας κλέψει τον δρόμο;



Γράφει η Χρύσα Λύκου

Με τις φίλες που ανθίζουν κάθε μέρα στην καρδιά μου, ένα μεγάλο μέρος της εμπιστοσύνης και της αγάπης μας το χτίσαμε περπατώντας τους δρόμους, κόβοντας στένσιλ και ζωγραφίζοντας την πόλη, σφίγγοντας η μια το χέρι της άλλης, κάθε που οι χτύποι στο στήθος μας δυνάμωναν. Τα αγόρια για τα οποία έχασα τον ύπνο μου, κρατούσαν σημαίες που γκρεμίζουν σύνορα,..
μελάνιαζαν οι ώμοι τους από καδρόνια που τέντωναν πάνω στα πανιά συνθήματα, σφάλιζαν τα μάτια μου με φιλιά σε κάθε δακρυγόνο. Την πιο σφιχτή αγκαλιά με τον αδερφό μου, τη δώσαμε έξω από το Χίλτον, κάτω από χοντρές στάλες βροχής, στον ήχο ενός ποδοβολητού που πλησίαζε. Ο μεγαλύτερος ήρωας που χάραξε με ροδόνερο τη ζωή μου, όταν δεν μπορούσε να με σηκώσει πια στην πλάτη του, άρπαζε το μπράτσο μου, λέγοντας μου "Στον δρόμο Χρύσα. Στον δρόμο γεννιούνται οι συνειδήσεις". Ο μπαμπάς μου.
Αυτόν τον δρόμο που πάνω του γλιστρήσαμε, γδαρθήκαμε και αφήσαμε κάμποσο από τον ιδρώτα και το αίμα μας, έρχεται να σφραγίσει το νομοσχέδιο που κατατέθηκε χθες για τις διαδηλώσεις, από το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ποινικοποιώντας τη διεκδίκηση και τον αγώνα.
Οι κυβερνητικές Αρχές, θα έχουν δικαίωμα να περιορίσουν ή ακόμη και να απαγορεύσουν μια διαδήλωση, όταν αυτή δεν πληροί τις κάτι περισσότερο από αυστηρές προϋποθέσεις που θεσπίζονται, καθώς και "μείωση των δημόσιων συναθροίσεων", εάν κριθεί ότι υπάρχει πιθανότητα διαταραχής της "κοινωνικοοικονομικής ζωής της περιοχής". Σε περίπτωση μάλιστα "έκτακτης ανάγκης", η αστυνομία θα μπουκάρει διαλύοντας όποια πορεία δεν έχει συμμορφωθεί στα κριτήρια του νόμου. Ας πει κάποιον στον φωστήρα αυτής της σύλληψης, ότι χρόνια τώρα αυτό συμβαίνει. Κόσμος διαδηλώνει ειρηνικά, ηλικιωμένοι, παιδιά, εργαζόμενες γυναίκες και από το πουθενά βρίσκονται σε κάποιο νοσοκομείο να μπατάρετε το κεφάλι τους.
Κερασάκι στην τούρτα της κατάφορης καταστολής, οι αδιανόητες αρμοδιότητες που επωμίζεται ο "οργανωτής", τον οποίο θα βαραίνουν ποινικές ευθύνες στην περίπτωση που δεν καταφέρει σαν καλό μέντιουμ, να προβλέψει εάν μια συγκέντρωση χιλιάδων ανθρώπων, καταλήξει σε επεισόδια, στοχοποιώντας τον σαν εξιλαστήριο θύμα. Αυτό που δεν μας διευκρίνισαν είναι για το τι θα συμβεί με αυτούς που ξεπετάγονται από τις κλούβες, τρυπώνουν στο πλήθος και μέσα σε λίγα λεπτά πνίγεται ο τόπος στα χημικά. Μια πιο πονηρεμένη από εμένα, θα σκεφτόταν ότι μάλλον θα υπάρχει μια ελαστικότητα του νόμου και της εφαρμογής του, ως προς τα συγκεκριμένα θρεφτάρια.
Επιστρέφοντας στο θέμα του οργανωτή, θα πρέπει να παραθέσει αναλυτικά τα στοιχεία της ταυτότητας του και τρόπου επικοινωνίας, καθώς και να δηλώσει τον χρόνο έναρξης και λήξης της συνάθροισης. Οι άνθρωποι είναι ολοφάνερο ότι δεν έχουν ιδέα. Όλοι ξέρουμε ότι η ώρα συνάντησης είναι 2  ώρες μετά την προκαθορισμένη και η λήξη, έκπληξη. Προφανώς, από την ασφαλίτικη αυτή πρακτική, δεν θα μπορούσε να μη ζητηθεί ο σκοπός και η διαδρομή της πορείας. Λες και δεν έχουν γεμίσει οι μπάτσοι κάθε στενό, λες και δεν κόβουν τον δρόμο όπου και όποτε τους κάνει κέφι.
Ζητούμενο του νέου νομοσχεδίου είναι ο οργανωτής να συνεργάζεται με την αρμόδια αστυνομική και λιμενική Αρχή και να ενημερώνει τους μετέχοντες στη συνάθροιση για την υποχρέωση να μη φέρουν και χρησιμοποιούν αντικείμενα πρόσφορα για την άσκηση βίας, ζητώντας την παρέμβαση της αρμόδιας αστυνομικής και λιμενικής Αρχής. Με άλλα λόγια, ένα νταραβέρι ρουφιανιάς στην πλάτη του νόμιμου δικαιώματος στην απεργία και στην αυθόρμητη συμμετοχή σε κινηματικές δράσεις. Από τη στοχοποίηση δεν θα μπορούσε να λείπει και η περιφρούρηση της εκάστοτε συνάθροισης, που θα πρέπει να δηλώνεται και αυτή με τη σειρά της. Τέτοιο φακέλωμα, προσπαθώ να θυμηθώ από πότε είχαμε να δούμε, και έχει κολλήσει το μυαλό μου.
Η αστυνομία θα θέτει τους δικούς της όρους αυτοβούλως ακόμη και αν διεξάγεται μια καταφανώς ειρηνική συγκέντρωση, πορεία ή παράσταση διαμαρτυρίας. Όποιος συμμετέχει σε "απαγορευμένη" για όποιον λόγο κινητοποίηση, θα τιμωρείται με φυλάκιση έως και ενός έτους. Μοιάζει να περνά από πάνω μας οδοστρωτήρας, που θέλει να σιωπήσουν οι φωνές μας στην πόλη, να θανατωθεί ο αντίλογος στον λόγο που υψώνεται.
Σύμφωνα με το "Έθνος", η ΕΛ.ΑΣ μοιάζει πανέτοιμη να προμηθευτεί 20 κάμερες υψηλής ευκρίνειας και 6 αναμεταδότες εικόνας. Ένας ΜΑΤατζής, θα αναλαμβάνει τον ρόλο του "κάμεραμαν", καταγράφοντας τους διαδηλωτές. Επίσης, και σύμφωνα με την "Καθημερινή" αυτήν τη φορά, η αστυνομία ετοιμάζει "αγορά εικοσαετίας", με χιλιάδες ασπίδες, κράνη, αλεξίσφαιρα γιλέκα, μεγάλες ποσότητες χημικών και drones επιτήρησης, πρόσχημα στην καλύτερη φύλαξη του Έβρου. Η ίδια πηγή αναφέρεται στις άδειες από χημικά  αποθήκες της Διεύθυνσης Αστυνομικών Επιχειρήσεων, μιας και το προηγούμενο διάστημα στον Έβρο, "έπεφταν" 1.000 με 1.100 δακρυγόνα, καθημερινά. Ευτυχώς που όλα αυτά έχουν τιμή εκκίνησης τα 20 εκατομμύρια και δεν επιτρέπει να αναδειχθούν άλλες ελλείψεις του ελληνικού κράτους, που αφορούν λιγότερης σημασίας τομείς, όπως η Υγεία και η Παιδεία.
Αν δεν είχαμε περπατήσει τους δρόμους, δεν θα γνωρίζαμε ιστορίες από τη Μακρόνησο, δεν θα κλαίγαμε χωρίς ενοχές για την αδικία, δεν θα παρανοούσαμε κάθε φορά που επιστρέφαμε σπίτι, βλέποντας μια παραποιημένη εικόνα των Μέσων Ενημέρωσης. Αν δεν είχαμε τον δρόμο,  θα είχαμε λίγες περισσότερες ενοχές για τον κόσμο που δεν λέει να αλλάξει, θα φοβόμασταν περισσότερο, θα παραμυθιαζόμασταν πιο εύκολα. Τον έχουμε όμως, και δεν θα τον χαρίσουμε.
Καμιά φορά, μας λένε γιατί δεν κάνουμε πίσω. Γιατί έχουμε δίκιο. Γιατί το δίκιο δεν υποχωρεί, γιατί μας περιμένουν οι δρόμοι και οι ραγισμένοι ουρανοί.


Αστυνομική βία στη συγκέντρωση της ΠΟΕΔΗΝ

                


Έξω από το υπουργείο Οικονομικών, στη διάρκεια διαμαρτυρίας της ΠΟΕΔΗΝ για την ένταξη στα βαρέα και ανθυγιεινά, χρησιμοποιήθηκε αστυνομική βία. 
Τα ΜΑΤ είχαν στηθεί έξω από το υπουργείο και υπήρξε ένταση. Απώθησαν τους διαδηλωτές, μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ, Μιχάλης Γιαννακός, ο οποίος έπεσε στο έδαφος. Οι συγκεντρωμένοι ζήτησαν τον λόγο Μετά από αυτό το περιστατικό οι αστυνομικές δυνάμεις υποχώρησαν, με αποτέλεσμα να παρακολουθούν την κινητοποίηση πίσω από τα ρολά. 
Η κινητοποίηση ξεκίνησε από το υπουργείο Εργασίας και στη συνέχεια οι συμμετέχοντες μετέβησαν στο υπουργείο Οικονομικών.
Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία έχει προκηρύξει για σήμερα, Τρίτη, τετράωρη στάση εργασίας, με αίτημα την ένταξη στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα. Η ανακοίνωση της ΠΟΕΔΗΝ αναφέρει τα εξής: «Ζητάμε την ένταξή μας χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση στις εισφορές και στην αναγνώριση του ασφαλιστικού βίου. Η Επιτροπή που έχει συσταθεί στο υπουργείο Εργασίας έχει ως αντικείμενο την συνέχιση χορήγησης Επιδόματος Επικίνδυνης και Ανθυγιεινής Εργασίας, για το οποίο ζητάμε διπλασιασμό και επέκταση στις άλλες ειδικότητες».

Τουριστικός νεοραγιαδισμός


Θυμάστε την τελευταία φορά που κλείσατε διακοπές κάπου επειδή υποδέχτηκαν το αεροπλάνο σας με πίδακες νερού κατά την προσγείωση και σας προϋπάντησαν λυράρηδες με μάσκα στο πηγούνι;

Ούτε και εμείς. To ίδιο ισχύει βέβαια και για τα δεκάδες εκατομμύρια που επισκέφτηκαν τη χώρα μας μόνο την τελευταία τριετία περίπου, που από αριθμητικής άποψης καταγράφηκε ως “ιστορικό ρεκόρ” αφίξεων. Το “τουριστικό θαύμα” που ανέκοψε φέτος η πανδημία, δε βασίστηκε σε φολκλόρ τελετές που παραπέμπουν σε κάτι μεταξύ μάζωξη Φαίδωνα Γεωργίτση “Welcome tourists” στο “Γοργόνες και Μάγκες” και Άννας Καλουτά στο “Καλώς ήρθε το δολάριο”. Εξάλλου, στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ του τουρισμού, είναι γνωστό ότι πολλοί επισκέπτες, ειδικότερα από όσους επανειλημμένα έρχονται στη χώρα μας, εκτιμούν πως, παρά το ότι – ενάντια στην προπαγάνδα περί “βαριάς βιομηχανίας” – οι τουριστικές και όχι μόνο υποδομές έχουν σε πολλές περιπτώσεις πολλά να ζηλέψουν από άμεσα ανταγωνιστικές αγορές, η συμπεριφορά των ντόπιων είναι συνήθως ευγενής, αλλά όχι επιτηδευμένη και δουλοπρεπής. Όλα αυτά δε σημαίνουν φυσικά ότι ισχύει το έτερο στερεότυπο περί “ελληνικής φιλοξενίας”, γιατί προφανώς μιλάμε για έναν κλάδο εμπορευματοποιημένο στο μέγιστο βαθμό, όπου η ανιδιοτέλεια σπανίζει και γι’ αυτό εκτιμάται πολλαπλάσια από τον επισκέπτη όταν τη συναντάει. Αλλά ακόμα κι έτσι, οι επιδείξεις “καλωσορίσματος” οιονεί αποικιοκρατικής και πάντως σίγουρα βαθιά οριενταλιστικής αισθητικής είναι θέμα επιλογής, εν προκειμένω των εμπλεκόμενων τοπικών φορέων που τις οργάνωσαν, και το θέμα είναι ακριβώς γιατί επελέγησαν σε αυτή τη συγκυρία.

Ο λόγος δεν είναι μόνο να προβληθούν οι εικόνες στα ξένα δίκτυα για να διαφημιστεί το τουριστικό προϊόν, αφού όπως είπαμε μικρό ως ελάχιστο ρόλο μπορούν να παίξουν στην απόφαση του δυνητικού τουρίστα να έρθει στην Ελλάδα, ειδικά υπό τις φετινές συνθήκες. Μια σημαντική, αν όχι η κύρια στόχευση, αυτής της (λαο)γραφικής παράστασης που δόθηκε σε κεντρικά και περιφερειακά αεροδρόμια ανά την επικράτεια, ήταν να πειστεί το εσωτερικό κοινό ότι πράγματι πήρε μπρος η περίφημη “επανεκκίνηση του τουρισμού” που η κυβέρνηση διαφημίζει εδώ και τουλάχιστον δύο μήνες. Το “ανοίξαμε και σας περιμένουμε” οφείλει πρώτα και κύρια να εντυπωθεί στο μυαλό των ντόπιων, ειδικά όσων δεν ασχολούνται με τον τουρισμό ώστε να έχουν πλήρη εικόνα της αποκαρδιωτικής κατάστασης – η οποία δεν αναμένεται να βελτιωθεί δραματικά για φέτος, και δευτερευόντως σε εκείνο των ξένων.
Η τεχνητή αισιοδοξία είναι ακόμα πιο απαραίτητη αν λάβει κανείς υπόψη ότι από σήμερα μειώνονται αναλογικά ακόμα περισσότερο οι έλεγχοι για κορονοϊό στους εισερχόμενους, με τους ιθύνοντες να ταΐζουν το πόπολο με πομφόλυγες περί κάποιου μαγικού “αλγόριθμου” που θα ανιχνεύει τους δυνάμει “ύποπτους” επισκέπτες. Όλα αυτά τη στιγμή που ήδη τα εισαγόμενα κρούσματα αποτελούν σεβαστό τμήμα όσων ανακοινώνονται ημερησίως, ενώ οι μονάδες υγείας ειδικά στα μικρότερα νησιά παραμένουν σε κατάσταση υποστελέχωσης. Η κυβέρνηση πιθανότατα ποντάρει στο γεγονός πως η διασπορά θα αφορά κατά βάση νέους και υγιείς επισκέπτες, καθότι οι πιο ευπαθείς φέτος θα μείνουν σπίτι τους, είναι σαφές όμως αν ο ιός περάσει στους εργαζόμενους και ευρύτερα στην κοινότητα, ειδικά σε μικρά μέρη με σεβαστό αριθμό ηλικιωμένων μόνιμων κατοίκων, ένα ή πιθανότερα σενάρια νέου Εχίνου δεν μπορούν να αποκλειστούν, όσο και αν το απευχόμαστε με όλη μας τη δύναμη.
Μέσα σε όλα αυτά, ας μην ξεχάσουμε ότι χιλιάδες συνάνθρωποι μας περνάνε κι αυτό το καλοκαίρι σε θέρετρα πολλών αστέρων στη Μόρια, το Κρανίδι, τη Μαλακάσα και αλλού, εγκλωβισμένοι μάλιστα ως τις 5 Ιουλίου, γιατί ως γνωστόν από πρόσφυγα κολλά, αλλά από τουρίστα δεν κολλάει. Και κάτι μας λέει ότι όποτε μπορέσουν να ξανακυκλοφορήσουν, δε θα τους περιμένουν εδέσματα και χοροί για το καλωσόρισμα.

Σφαγή στο Μεξικό: 24 νεκροί σε επίθεση ενόπλων σε κέντρο απεξάρτησης

Μια επίθεση ενόπλων άφησε τουλάχιστον 24 ανθρώπους νεκρούς και 7 τραυματίες χθες σε κέντρο απεξάρτησης τοξικομανών πόλη Ιραπουάτο στην πολιτεία Γκουαναχουάτο του κεντρικού Μεξικού, σύμφωνα με τις τοπικές αρχές.
«Άτομα έφτασαν με ένα κόκκινο όχημα, δεν έχουμε πολλές λεπτομέρειες. Σύμφωνα με μια αρχική εκτίμηση, υπάρχουν 24 νεκροί και 7 τραυματίες», δήλωσε ο επικεφαλής της κρατικής ασφάλειας του Ιραπουάτο, Πέδρο Κορτές.
Σύμφωνα με τις αρχικές αναφορές, οι ένοπλοι δράστες ανάγκασαν τα θύματα να ξαπλώσουν στο έδαφος και τα δολοφόνησαν. 
Φωτογραφίες από το σημείο της επίθεσης δείχνουν τουλάχιστον 11 πτώματα γεμάτα αίματα να κείτονται μπρούμυτα στο έδαφος ενός δωματίου.
Οι αρχές αναζητούν το όχημα με το οποίο έφτασαν στο σημείο της επίθεσης οι δολοφόνοι.
Η επίθεση είναι μια από τις χειρότερες σφαγές από τότε που ο Αντρές Μανουέλ Λόπες Ομπραδόρ ανέλαβε την προεδρία πριν από 19 μήνες. Μετά από μια μέρα βίας, ο Μεξικανός πρόεδρος δήλωσε ότι η κυβέρνηση του δεν θα επιτρέψει η χώρα να «βυθιστεί στην αναρχία και τις ταραχές».
Η πολιτεία Γκουαναχουάτο, ένα από τα κύρια βιομηχανικά κέντρα της χώρας, με μεγάλα εργοστάσια κατασκευαστών αυτοκινήτων, πλήττεται σκληρά από βία που συνδέεται με το οργανωμένο έγκλημα. Εγκληματικές οργανώσεις όπως τα καρτέλ Νέα Γενιά Τζαλίσκο και το Σάντα Ρόσα ντε Λίμα επιχειρούν σε αυτήν την πολιτεία, και εμπλέκονται σε εκβιασμούς, απαγωγές και κλοπές καυσίμων, εκτός από εμπόριο ναρκωτικών.
Στις 21 Ιουνίου, οι αρχές ανακοίνωσαν τη σύλληψη 26 ατόμων για τα οποία υπάρχουν υποψίες ότι ανήκουν στο καρτέλ Σάντα Ρόσα ντε Λίμα. Η ανακοίνωση προκάλεσε αποκλεισμούς δρόμων και πυρπολήσεις οχημάτων στις πόλεις Κελάγια, Σαλαμάνκα και Βιγιαγκράν.
Τα κέντρα αποκατάστασης αποτελούν στόχο εγκληματικών συμμοριών σε έναν πόλεμο για τον έλεγχο του παράνομου εμπορίου ναρκωτικών.
Στις 6 Ιουνίου, δέκα άνδρες δολοφονήθηκαν όταν ένοπλοι άνοιξαν πυρ σε ένα κέντρο αποκατάστασης εξαρτημένων στο Ιραπουάτο. 
Τουλάχιστον 26 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε εμπρηστική επίθεση από ύποπτα μέλη συμμορίας σε ένα μπαρ στο λιμάνι Κοατσακοάλκος του νότιου Μεξικού τον περασμένο Αύγουστο.

Στόχος τους το λαϊκό κίνημα


Απ' όπου και να το πιάσεις το κατάπτυστο νομοσχέδιο περιορισμού των διαδηλώσεων, βρωμοκοπάει με άρθρα και διατάξεις που βάζουν στο στόχαστρο τον «εχθρό λαό». Δεν είναι τυχαίο ότι στο ίδιο νομοσχέδιο με το οποίο ποινικοποιείται η λαϊκή διαμαρτυρία και διεκδίκηση, περιλαμβάνεται και η δημιουργία, με το άρθρο 19, της «Διεύθυνσης Πρόληψης της Βίας» στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, που στόχο έχει - σύμφωνα με το κείμενο - την αντιμετώπιση της «ιδεολογίας της βίας» και «την πρόληψη των διαφόρων μορφών και εκφάνσεων της βίας», στις οποίες κατατάσσουν τη «ριζοσπαστικοποίηση», τον «βίαιο εξτρεμισμό», ακόμα και την «ενδοοικογενειακή και έμφυλη βία»! Ούτε λόγος βέβαια για την εργοδοτική βία και τρομοκρατία, τη βία των απολύσεων, της ανεργίας και της αναδουλειάς. Τη βία που υφίσταται ο μεροκαματιάρης που δεν έχει πρόσβαση σε υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας, την καταπίεση στον συνταξιούχο που μετά από δεκαετίες δουλειάς φτάνει να ζει με επιδόματα φτώχειας.
* * *
Σε κάθε περίπτωση, τη νέα υπηρεσία που συστήνεται με το κυβερνητικό νομοσχέδιο, είχε προαναγγείλει πριν από ένα εξάμηνο ο ίδιος ο πρωθυπουργός, λέγοντας ότι φτιάχνει «ειδικό επιτελείο», με «πεδίο δράσης που θα απλώνεται παντού (!), από τα σωφρονιστικά καταστήματα μέχρι τις οργανώσεις φιλάθλων», για να αντιμετωπιστεί η περιβόητη «ριζοσπαστικοποίηση», η οποία έχει την τιμητική της σε ένα σωρό «αντιτρομοκρατικές» διακηρύξεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Και για να μην υπάρχει καμιά αμφιβολία ως προς τις προθέσεις της κυβέρνησης, στην ίδια εκδήλωση ο πρωθυπουργός έλεγε χαρακτηριστικά, εξηγώντας την πορεία της «ριζοσπαστικοποίησης» και τα ...επίπεδα της βίας, ότι «η γροθιά γίνεται εύκολα ρόπαλο, το ρόπαλο μολότοφ και η μολότοφ καλάσνικοφ» (!). Πρόκειται για χυδαίο ανακάτεμα «μήλων με πορτοκάλια», σε μια προσπάθεια να ταυτιστεί η λαϊκή πάλη με προβοκατόρικες πρακτικές μηχανισμών που κατά καιρούς έχει αποδειχθεί η διασύνδεσή τους με κρατικές υπηρεσίες και άλλα κέντρα. Και μέσα από τέτοιες ταυτίσεις να συκοφαντηθούν οι λαϊκοί αγώνες, προετοιμάζοντας το έδαφος για ένταση της καταστολής.
* * *
Η κυβέρνηση της ΝΔ δεν πρωτοτυπεί βέβαια με τις νομοθετικές αυτές πρωτοβουλίες, καθώς βασίζονται σε σχετικές Οδηγίες και εκθέσεις της ΕΕ που στηρίχτηκαν και από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ενδεικτική ως προς αυτό είναι η έκθεση της ΕΕ τον περασμένο Γενάρη, όπου για πρώτη φορά καταγραφόταν σε επίσημο κείμενο ότι ανάμεσα στους υπόλοιπους «κινδύνους ασφαλείας» που αναγνωρίζει η ιμπεριαλιστική ένωση, είναι και η «εμφάνιση λαϊκών διαδηλώσεων διαμαρτυρίας»! Μάλιστα, όπως κάνει και η κυβέρνηση της ΝΔ, στο κείμενο αυτό η ΕΕ τσουβάλιαζε τις διαδηλώσεις με την «εμφάνιση αυταρχικών ηγετών και βίαιων μη κρατικών παραγόντων». Με τον τρόπο αυτό, δίπλα σε όλα τα «βίαια» που απασχολούν τους ...φιλήσυχους ιμπεριαλιστές, προστέθηκε επίσημα πια και η λαϊκή πάλη. Σημειώνεται ότι την έκθεση αυτή υπερψήφισαν οι ευρωβουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, ενώ οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ψήφισαν λευκό, βρίσκοντας προφανώς και ...θετικά σημεία στις κατευθύνσεις που περιέχει.
* * *
Με άλλη παρόμοια έκθεσή της, η ΕΕ, τον Δεκέμβρη του 2018, καλούσε τα κράτη - μέλη να συμπεριλάβουν στη θεώρησή τους περί «τρομοκρατίας» οτιδήποτε εκτιμούν ότι στοχεύει στην «ανατροπή των δημοκρατικών αξιών και του συστήματος που διέπεται από το κράτος δικαίου στην ΕΕ», αφήνοντας την πόρτα ορθάνοιχτη για να μπουν στο στόχαστρο οι εργατικοί - λαϊκοί αγώνες που αντιπαλεύουν την αντιλαϊκή στρατηγική του κεφαλαίου και την πολιτική στήριξης της κερδοφορίας του, που είναι η μοναδική «αξία» της ΕΕ. Φαίνεται δηλαδή καθαρά πως η έννοια της «ριζοσπαστικοποίησης» έχει «διασταλεί» τόσο, όσο χρειάζεται για να δικαιολογεί την προληπτική ένταση των μηχανισμών παρακολούθησης και καταστολής του λαϊκού κινήματος, ακόμα κι αν στις μέρες μας δεν αποτελεί ακόμα πραγματική απειλή για το κεφάλαιο και την εξουσία του. Αυτό κάνει και το άρθρο 19 του άθλιου νομοσχεδίου της κυβέρνησης, εισάγοντας μηχανισμούς καταστολής και χειραγώγησης, με στόχο κάθε ριζοσπαστική σκέψη. Ομως κι εδώ η κυβέρνηση, το κράτος, η ίδια η ΕΕ λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Γιατί η ταξική πάλη, όπως κι αν αποφασίσουν να τη χαρακτηρίσουν για να την «απαγορεύσουν», δεν πρόκειται να σταματήσει. Η ριζοσπαστικοποίηση του λαϊκού κινήματος, όσο κι αν γίνεται προσπάθεια να συκοφαντηθεί και να ξορκιστεί από το κεφάλαιο και την εξουσία του, είναι εικόνα από το μέλλον που δεν κατάφερε, ούτε θα καταφέρει να το σταματήσει καμιά εκμεταλλευτική εξουσία.

«Πυκνό» αντιλαϊκό έργο




Με ρυθμούς πολυβόλου φέρνει η κυβέρνηση στη Βουλή το ένα πίσω απ' το άλλο τα αντιλαϊκά νομοσχέδια, σχεδιάζοντας να ψηφίσει άλλα 15 (!) μέχρι το τέλος του μήνα, συνεχίζοντας το «πολύ πυκνό νομοθετικό έργο», όπως έλεγε ο πρωθυπουργός στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο.
Η βιασύνη εξηγείται, αφού πέρα από τα άμεσα μέτρα στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων, με σαρωτικές ανατροπές στις συμβάσεις, στα ωράρια και τους μισθούς των εργαζομένων, η κυβέρνηση διαμορφώνει «ατζέντα μεταρρυθμίσεων» με την οποία θα διεκδικήσει και το ζεστό χρήμα των 32 δισ. από το περίφημο «Ταμείο Ανάκαμψης» της ΕΕ, για λογαριασμό των μονοπωλίων.
Θυμίζουμε ότι προϋπόθεση για τη συμμετοχή σ' αυτό το πακέτο, με δάνεια και επιδοτήσεις για τους ομίλους, που θα πληρώσει εξολοκλήρου ο λαός, είναι να επιταχυνθούν μεταρρυθμίσεις αναγκαίες για το κεφάλαιο, που αξιολογούνται στο πλαίσιο των «ευρωπαϊκών εξαμήνων», δηλαδή των μνημονίων διαρκείας της ΕΕ.
Πάνω σε αυτό το έδαφος, και με στόχο να διαμορφώσει καλύτερους και περισσότερους όρους για την κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, η κυβέρνηση έχει ήδη ψηφίσει και προωθεί νέα νομοσχέδια που «απελευθερώνουν» παραπέρα τις Μεταφορές, την Ενέργεια, τα ψηφιακά δίκτυα, επεκτείνουν τις ιδιωτικοποιήσεις στο νερό, διευκολύνουν την εκμετάλλευση του περιβάλλοντος με σκοπό το κέρδος.
Πρόκειται για ρυθμίσεις που στο σύνολό τους τις συνέπειες τις πληρώνει ο λαός, είτε με αύξηση του κόστους των υπηρεσιών είτε με νέες αντεργατικές ανατροπές είτε με παραπέρα υποβάθμιση της ποιότητας ζωής είτε με την ενεργότερη εμπλοκή στις επικίνδυνες «κονταρομαχίες» επιχειρηματικών συμφερόντων και ιμπεριαλιστικών κέντρων.
Τέτοιοι είναι, για παράδειγμα, οι νόμοι που στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης» μετατρέπουν τη μισή Ελλάδα σε «ειδική οικονομική ζώνη», σπέρνοντας καρκίνο και σκουπιδαριό στις εργατογειτονιές, μετατρέποντας δάση και οικότοπους σε «κρανίου τόπο», αλλάζοντας χρήσεις γης ανάλογα με τα «γούστα» των «επενδυτών».
Τέτοιοι είναι οι νόμοι που πηγαίνουν ένα βήμα πιο πέρα την εμπορευματοποίηση της Υγείας και την «επέλαση» των ιδιωτικών ομίλων. Η κυβέρνηση, μάλιστα, αξιοποιεί ως προκάλυμμα την πανδημία, στην οποία όμως αποδείχτηκε με εκκωφαντικό τρόπο ο παρασιτικός ρόλος του ιδιωτικού τομέα της Υγείας.
Τέτοια είναι τα νομοσχέδια που επιταχύνουν τις αναδιαρθρώσεις και προσαρμογές σε όλα τα «μήκη και πλάτη» του αστικού κράτους, από τη Δικαιοσύνη και τα «δικαστήρια πολυτελείας», που θα παραμερίζουν τα όποια κωλύματα από το δρόμο των «επενδυτών», μέχρι τη στενότερη προσαρμογή δήμων και Περιφερειών στο ρόλο τους ως «μακριού χεριού» του κράτους, για το πετσόκομμα κοινωνικών δαπανών, το χαράτσωμα του λαού και την υλοποίηση της συνολικότερης αντιλαϊκής στρατηγικής.
Τέτοια είναι τα νομοσχέδια για την αντιμετώπιση των «κόκκινων» δανείων, με οδηγό το νέο «πτωχευτικό δίκαιο» που βρίσκεται στα σκαριά και σηματοδοτεί μαζικούς πλειστηριασμούς και καταδικάζει δεκάδες χιλιάδες λαϊκές οικογένειες να γίνουν «νοικάρηδες στα σπίτια τους».
Και, βέβαια, απ' αυτό το ...«παλμαρέ» δεν θα μπορούσαν να λείπουν η κρατική καταστολή και ο αυταρχισμός, που πάνε χέρι χέρι με την αντιλαϊκή πολιτική, η προσπάθεια να μπει στο «γύψο» η συλλογική οργάνωση και πάλη, όπως αποτυπώνεται και στο νομοσχέδιο - έκτρωμα για την απαγόρευση των διαδηλώσεων.
Εκτός όμως από την αποφασιστικότητα και τη βιασύνη της κυβέρνησης, χαρακτηριστική είναι και η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, που σε κάθε νομοσχέδιο «δίνει μάχη» για να αποδείξει ότι είναι πάνω στα δικά του βήματα που πατάει τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ, υπερθεματίζοντας για μέτρα για τη στήριξη των ομίλων και διαβεβαιώνοντας το κεφάλαιο ότι μπορεί να υπολογίζει στη συναίνεσή του.
Απάντηση στο «πυκνό» αυτό δίχτυ, μέσα στο οποίο η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα συντρίβουν τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, είναι οι εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι και βιοπαλαιστές αγρότες να πυκνώσουν τις γραμμές του οργανωμένου κινήματος και της δικής τους συμμαχίας, να περάσουν στην αντεπίθεση με τη σημαία των δικών τους αναγκών.

TOP READ