Βαρέθηκα να φοβάμαι...

Βαρέθηκα να φοβάμαι...


 To παρακάτω κείμενο  μας το έστειλε φίλος. Τον ευχαριστούμε και το δημοσιεύουμε.


Βαρέθηκα να φοβάμαι.  «Τρία χρόνια τώρα δεν κάνω τίποτε άλλο από το να φοβάμαι.

Στην αρχή φοβόμουν μη φτάσει η θύελλα και στη χώρα μας και δε μιλούσα, μέχρι που κάποια νύχτα άκουσα το βουητό της. 

Μετά, φοβόμουν μη μας κόψουν τα δώρα και δεν έβγαζα άχνα, μέχρι που ήρθαν τα Χριστούγεννα και τα δώρα κόπηκαν.

Φοβόμουν μη μου μειώσουν το μισθό και δεν έλεγα κουβέντα σε κανέναν, μέχρι που κάποια πρωτομηνιά βρήκα το μισθόκουτσουρεμένο.

Άρχισα να φοβάμαι για τη δόση του στεγαστικού και σφράγιζα το στόμα μου, μέχρι που ήρθε η ειδοποίηση της τράπεζας  ότι χρωστάω τρεις δόσεις.

Είχα το φόβο πώς θα τα καταφέρω αν η κόρη μου περνούσε στην επαρχία και κατάπινα την οργή μου αμάσητη μέχρι πουτης είπα πως δεν θα μπορέσει να πάει στην επαρχία στη σχολή που πέρασε.


Είχα το φόβο πού θα βρει δουλειά ο γιος μου τελειώνοντας τις σπουδές και έτρεχα στα βουλευτικά γραφεία, μέχρι που ένα μεσημέρι μου έδειξε την κάρτα ανεργίας.

Φοβόμουν μη χάσω τη δουλειά μου και ανεχόμουν πολλά, μέχρι που το αφεντικό μου έδωσε το χαρτί της απόλυσης.

Φοβόμουν για το μέλλον και είπα να βγω αμίλητος στη σύνταξη αλλά για δύο χρόνια ζούσα με δανεικά γιατί σύνταξη δεν έβλεπα και όταν τελικά την πήρα σκέφτηκα να τη χαρίσω στο Στουρνάρα για να νιώσει και αυτός τη χαρά του να έχει κάποιος ένα μισθό ή μια σύνταξη.

Φοβόμουν να μη χάσω το εξάπαξ και απέφευγα να μιλάω για την πολιτική, μέχρι που έμαθα πως τελικά θα πάρω το μισό μετά από, ποιος ξέρει, πόσα χρόνια.

Φοβόμουν μη φύγουμε από το ευρώ και πέσουμε στη χρεοκοπία και χειροκροτούσα τους ευρωπαϊστές, μέχρι που  χρεοκόπησα μέσα στο ευρώ.

Φοβόμουν μη γυρίσουμε στη δραχμή και δεν έχουμε φάρμακα και έπνιγα το θυμό μου, μέχρι που κατάντησα να μην έχω φάρμακα γιατί δεν έχω τα ευρώ για να τα αγοράσω.

Φοβόμουν μη χάσω το γιατρό μου, την ασφάλισή μου και μούτζωνα οργισμένος τη Βουλή, μέχρι που κατέληξα να μην έχω ούτε γιατρό ούτε ασφάλιση και άρχισα να μουτζώνω τον εαυτό μου που πίστεψε πως με τις μούτζες θα έφερνα αποτέλεσμα.

'''Φοβόμουν για τη σύνταξη των 500 ευρώ της μάνας μου και το βούλωνα, δήθεν, με αξιοπρέπεια μέχρι που ένα μέρος της σύνταξης μου έγινε απαραίτητο μέσο επιβίωσης.

Φοβόμουν μην τυχόν και δεν έχω να δώσω χαρτζιλίκι στα παιδιά μου και δάκρυζα από θλίψη, μέχρι που τα είδα ένα πρωινόνα φεύγουν για το σχολείο με σκυφτό το κεφάλι χωρίς χαρτζιλίκι.

Φοβόμουν να κοιτάξω τους μαθητές μου στα μάτια και έστρεφα από ντροπή, το βλέμμα μου αλλού, μέχρι που κατάλαβα πως ντρεπόμουν τους μαθητές μου επειδή ντρεπόμουν τον εαυτό μου για το μέλλον που τους παραδίδω.

Φοβόμουν να κάνω απεργία και δεν μιλούσα σε κανέναν απεργό, μέχρι που κατάλαβα πως δεν ήθελα να παραδεχτώ ότι εγώ είχα το άδικο και όχι ο απεργός.

Φοβόμουν τους μετανάστες που ήθελαν να καθαρίσουν το παρμπρίζ του αυτοκινήτου και τους έδιωχνα βάζοντας σε λειτουργία τους υαλοκαθαριστήρες, μέχρι που μια μέρα διαπίστωσα πως τελικά ήθελε όντως καθάρισμα. Όχι το παρμπρίζ αλλά το μυαλό μου.

Άρχισα να φοβάμαι τα ξυρισμένα τάγματα εφόδου με τους επικεφαλής βουλευτές που κρύβονται πίσω από την ασυλία τους, μέχρι που κατάλαβα ότι δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εμπροσθοφυλακή του ίδιου σάπιου συστήματος.

Φοβόμουν να ακούσω τους μακιγιαρισμένους τηλεπαρουσιαστές των δελτίων ειδήσεων και έψαχνα να βρω σε ποιο κανάλι έχει αθλητικά, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι όλοι αυτοί, απλώς έκαναν πολύ καλά τη δουλειά τους.

Φοβόμουν μη χάσω το αυτοκίνητό μου και έκανα πως δεν καταλάβαινα τι γίνεται γύρω μου, μέχρι που αναγκάστηκα να παραδώσω τις πινακίδες γιατί δεν είχα να πληρώσω τα τέλη κυκλοφορίας και την ασφάλεια.

Φοβόμουν μη χάσω την οργανική μου θέση και έτρεχα σε Διευθύνσεις και αιρετούς, μέχρι που βρέθηκα κάποιον Οκτώβρη να συμπληρώνω ωράριο σε τρία σχολεία.

Τώρα πια δεν φοβάμαι γιατί δεν έχω τίποτα να χάσω. Τώρα έπιασα πάτο. Δεν αντέχω άλλο να φοβάμαι.Πλέον, το μόνο ενδεχόμενο είναι να αρχίσω να ανεβαίνω. Αρκεί να πατήσω γερά τα πόδια.

Όμως, μόνος μου είναι αδύνατον. Δε μπορεί, σίγουρα θα υπάρχει ένας ακόμα σαν και μένα να του δώσω το χέρι να με τραβήξει και να τον τραβήξω. Ένας μόνος του δεν μπορεί. Δύο όμως είναι πιο εύκολο. Τρεις μαζί μπορούν ακόμα καλύτερα. Τέσσερεις, 
πέντε έξι, εκατοντάδες, χιλιάδες, τραβώντας ο ένας τον άλλον θα βγούν σίγουρα στην επιφάνεια.

Μπορεί να έπιασα πάτο, μπορεί η απελπισία να βρίσκεται παντού όμως δεν θα τους κάνω τη χάρη να υποκύψω, ούτε να  εγκαταλείψω ούτε να αυτοκτονήσω.

 Αναρτήθηκε από ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΑΝΕΜΟΣ   σε

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ θα πραγματοποιηθεί από τις 11 ως τις 14 Απρίλη του 2013, απαντά αντικειμενικά και έχει κρίσιμη σημασία γιατί γίνεται σε συνθήκες βαθιάς και παρατεταμένης οικονομικής κρίσης που επεκτείνεται και συγχρονίζεται σε όλη την Ε.Ε., χτυπά ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες. Οι ανταγωνισμοί στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις οξύνονται και αποτελούν τη βάση νέου κύκλου ιμπεριαλιστικών πολέμων. Οι θέσεις της ΚΕ για το 19ο Συνέδριο, ο χαρακτήρας του, σε συνθήκες που ωριμάζει μεγάλη κλιμάκωση συγκρούσεων, θα ασκήσει επίδραση για την πορεία του επαναστατικού κινήματος, για τα επόμενα κρίσιμα χρόνια.

Πρώτος μεγάλος σταθμός στην προσυνεδριακή διαδικασία είναι η δημοσίευση των θέσεων στον Ριζοσπάστη την Κυριακή 9 του Δεκέμβρη.

Καλούμε τους εργαζόμενους, τους νέους, τις γυναίκες να μελετήσουν τις θέσεις και να συμμετάσχουν στο δημόσιο προσυνεδριακό διάλογο.

5/12/2012  ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΝΕ ΚΕΡΚΗΦΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΟΥ ΚΡΙΝΕΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ ΤΗΣ ΔΕΗ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ

ΠΟΥ ΚΡΙΝΕΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ ΤΗΣ ΔΕΗ

          Η ισχυρή λαϊκή ανυπακοή που εκφράστηκε με άρνηση πληρωμής των χαρατσιών στη ΔΕΗ, είχε τη δική της καθοριστική συμβολή ώστε και δικαστήρια να κρίνουν καταρχήν ως παράνομη και τη διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος και στη συνέχεια την ίδια την ύπαρξη των χαρατσιών στους λογαριασμούς της ΔΕΗ.

Η απόφαση αυτή δείχνει ότι η αντίδραση από τον ελληνικό λαό, τις λαϊκές επιτροπές, τα σωματεία, το ΠΑΜΕ έχει τη δύναμη να καθυστερήσει αλλά και να ανατρέψει μέτρα που μέχρι πριν έμοιαζαν ως μη ανατρέψιμα, ως αιώνια.

Τα λαϊκά στρώματα πρέπει να αξιοποιήσουν και αυτή την απόφαση για να αντεπιτεθούν με στόχο να καταργήσουν και τα νύχια της εφορίας όπου τα χαράτσια μεταβιβάζονται αλλά και για να καταργήσουν όλα τα χαράτσια.

Πρέπει να σταθούν δίπλα σε όλους όσους θα αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο κατάσχεσης από την εφορία λόγω απλήρωτων χαρατσιών. Να μην αφήσουμε τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους μικρούς επαγγελματίες να χάσουν σπίτια και μαγαζιά γιατί δεν κατάφεραν να πληρώσουν τα πέρα για πέρα παράνομα χαράτσια. Εργατική αλληλεγγύη παντού και με κάθε μορφή. 

Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, ανεξάρτητα από το πόσο νομότυπα είναι τα βάρβαρα, αντεργατικά μέτρα που λαμβάνονται από τις κυβερνήσεις και την ΕΕ, δεν πρέπει να δεχτούν ως νόμιμη την εκμετάλλευση, την ανεργία, την εξαθλίωση  που τους οδηγούν για τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Η ΝΕ Κέρκυρας του ΚΚΕ

05 Δεκεμβρίου 20

Το εαμ, οι άγγλοι κι ο δεκέμβρης του 1944

Το εαμ, οι άγγλοι κι ο δεκέμβρης του 1944 
Με αφορμή την επέτειο της έναρξης των δεκεμβριανών η κε του μπλοκ αναδημοσιεύει το κείμενο της επιστολής του μπαρτζιώτα στο βήμα, εν έτει 1980, που απαντάει στον υπουργό της κυβέρνησης της νδ (και μετέπειτα αρχηγό της) μιλτιάδη έβερτ. Πέρα από το πρωτογενές ενδιαφέρον της επιστολής, που αποδίδει αρκετά παραστατικά τα γεγονότα και την πολιτική τους ουσία, έχει σημασία να σημειώσουμε την ιδιότητα του μπαρτζιώτα ως γραμματέα της κοα την περίοδο του δεκέμβρη του 44’ και το γεγονός ότι ο μιλτιάδης ήταν γιος του άγγελου έβερτ, που ήταν αστυνομικός διευθυντής επί κατοχής αλλά και αργότερα.

Κύριε διευθυντά,

Στο βήμα της κυριακής, εβδομάδα 14-21 (σελ 2-5), ο δημοσιογράφος βάσος μαθιόπουλος, έδωσε σε σχετικό ρεπορτάζ τα στοιχεία-αποκαλύψεις, από γερμανικής (χιτλερικής) πλευράς –που έστειλαν τότε οι γερμανοί πράκτορες στην αθήνα στην κυβέρνησή τους- για την επέμβαση του αγγλικού ιμπεριαλισμού (τσώρτσιλ) στην ελλάδα το δεκέμβρη 1994. Τα στοιχεία αυτά είναι καταπληκτικά, πραγματικός καταπέλτης! Γιατί επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά ποιος ευθύνεται για το αιματοκύλισμα του αθηναϊκού λαού στη ματωμένη κυριακή της 3 δεκέμβρη 1944. Την ευθύνη την έχουν αποκλειστικά οι άγγλοι ιμπεριαλιστές –ο τσώρτσιλ που έδωσε εντολή στον άγγλο στρατηγό σκόμπι να φερθεί στην αθήνα σαν σε κατεχόμενη πόλη κι η ντόπια δεξιά με την τότε λεγόμενη κυβέρνηση της εθνικής ενότητας, μαζί κι ο αστυνομικός διευθυντής αθηνών άγγελος έβερτ!

Είναι πολύ χαρακτηριστικοί οι τίτλοι αυτών των αποκαλύψεων.
Τριαντατρείς ματωμένες μέρες στην αθήνα του 1944
Ουίνστον τσώρτσιλ, ο νέος κατακτητής.
Στρατηγός σκόμπι, ο «χασάπης» της αθήνας
Άγγελος έβερτ. Η φωνή του κυρίου του...
Ξεκαθαρίζεται η αλήθεια για το μεγάλο δεκέμβρη 1944!

Οι αποκαλύψεις του βήματος συντάραξαν τη δεξιά, γιατί επιβεβαίωσαν κατηγορηματικά, επικύρωσαν ΌΛΑ όσα είπε και συνεχίζει να λέει απ’ τις 3 του δεκέμβρη 1944 μέχρι σήμερα το κκε! Και διαψεύδουν, επίσης κατηγορηματικά, όλες τις συκοφαντίες που σερβίρει κάθε χρόνο η δεξιά στα μνημόσυνα του μίσους ενάντια στους κομμουνιστές. Για αυτό και η δεξιά με γράμμα του υπουργού της κύριου μιλτιάδη έβερτ στο βήμα με ημερομηνία 19-12 του 80, προσπάθησε να μειώσει τις εντυπώσεις που προκάλεσε στον ελληνικό λαό το αφήγημα του βάσου μαθιόπουλου.

Το γράμμα του κ. μιλτιάδη έβερτ αρχίζει με τα λόγια: «στο εβδομαδιαίο ένθετο της εφημερίδας βήμα δημοσιεύτηκε την περασμένη κυριακή, ένα ιστορικό αφήγημα για τα δεκεμβριανά, στο οποίο διατυπώνονται ισχυρισμοί όχι μόνο ανακριβείς, αλλά και αντίθετοι προς την πραγματικότητα».
Και συνεχίζει με ένα υβρεολόγιο κατά του κκε και του εαμ, πλαστογραφώντας τα ιστορικά γεγονότα των 33 ημερών του δεκέμβρη 1944 –την εποποιία αυτή του λαού της αθήνας-πειραιά, του λαού της ελλάδας. Απ’ όσα αναφέρει ο κ. έβερτ ΌΛΑ, επαναλαμβάνω όλα είναι ψέματα! Νομίζει ο κύριος αυτός ότι η υπουργική του ιδιότητα του δίνει το δικαίωμα να πλαστογραφεί τα γνωστά ιστορικά γεγονότα. Μόνο ένα ξέχασε: ότι ζουν οι άνθρωποι που πήραν μέρος στα γεγονότα αυτά και θα ξεσκεπάσουν όλα όσα λέει ο κύριος υπουργός.

Ας αρχίσουμε λοιπόν. Είναι το μεγαλύτερο ψέμα ότι από το τμήμα του ελας που δήθεν... κρυβόταν στη διαδήλωση τριών χιλιάδων ατόμων πολιορκήθηκε η οικία του γεωργίου παπανδρέου στην οδό βασιλίσσης σοφίας 16. Από το σπίτι του παπανδρέου περνούσαν χωρίς ούτε καν να σταθούν μόνο μικρές ομάδες εαμιτών που κατευθύνονταν στην πλατεία συντάγματος. Δε σκοτώθηκε κανένας αρχιφύλακας έξω από το σπίτι του παπανδρέου. Είναι δεύτερο ψέμα ότι ένα μέρος των διαδηλωτών πολιόρκησε την αστυνομική διεύθυνση αθηνών κι ότι σκοτώθηκε ένας αστυφύλακας. Κανένας αστυφύλακας, κανένας αστυνομικός δε σκοτώθηκε στις 3 του δεκέμβρη 1944. Ο λαός της αθήνας πάλευε μαζί με τους πατριώτες αστυφύλακες και αξιωματικούς τους που ανήκαν στη μεγάλη πλειοψηφία τους στο εαμ. Είναι τρίτο μεγάλο ψέμα ότι η αστυνομική διεύθυνση αθηνών άρχισε να δέχεται καταιγισμό πυρών από... αυτόματα και πολυβόλα από την οδό όθωνος. Από ένα κτίριο... Δε λέει ο κύριος έβερτ ότι στο κτίριο αυτό ήταν τα γραφεία της κε του κκε. Κανένας καταιγισμός πυρός δεν έγινε ούτε μπορούσε να γίνει από την οδό όθωνος προς την αστυνομική διεύθυνση που η απόσταση είναι περίπου διακόσια μέτρα και στην πλατεία του συντάγματος ήταν δεκάδες χιλιάδες κόσμος...

Γιατί γράφετε κ. έβερτ τόσο μεγάλα ψέματα; Θα σας εξηγήσω παρακάτω: για να κρύψετε το ρόλο των άγγλων και της δεξιάς, το ρόλο του πατέρα σας στο ματοκύλισμα του αθηναϊκού λαού.

Τις παραπάνω διαψεύσεις δεν τις κάνουν μόνο οι κομμουνιστές. Τις ίδιες καταγγελίες για το ρόλο των άγγλων και της δεξιάς τις έκαναν την ίδια μέρα, αμέσως και μετά το αιματοκύλισμα, όλοι οι άγγλοι και αμερικανοί ανταποκριτές, με ανταποκρίσεις στις εφημερίδες τους. Ο αμερικανός συνταγματάρχης μπάιφορντ-τζόουνς, που παραβρέθηκε προσωπικά εκείνη την ώρα στην πλατεία του συντάγματος, λέει στο βιβλίο του «ελληνική τριλογία», ότι η αστυνομία, χωρίς καμιά αφορμή, άνοιξε πυρ ενάντια στον ειρηνικό και άοπλο λαό.

Ο ανταποκριτής της εφημερίδας «τσικάγο σαν» ανακοίνωσε ότι η διαδήλωση στις 3 του δεκέμβρη 1944 ήταν «ειρηνική έκφραση διαμαρτυρίας άοπλου λαού» κι ότι τη στιγμή της διαδήλωσης «γυναίκες κρατούσαν στα χέρια μικρά παιδιά». Κι έρχονται τώρα οι γερμανοί πράκτορες που έστειλαν στην κυβέρνησή τους τις ίδιες πληροφορίες και μάλιστα πήραν χαρακτηριστικές φωτογραφίες από τη φοβερή αυτή σφαγή, που τόσο τάραξαν τα νεύρα του κ. έβερτ!

Σα μέλος τότε της καθοδήγησης του κκε και γραμματέας της κοα του κκε είμαι ένας από τους οργανωτές της ιστορικής διαδήλωσης της 3 του δεκέμβρη 1944. Συνεπώς ξέρω όλες τις λεπτομέρειες της εγκληματικής αιματοχυσίας στη ματωμένη κυριακή  3 του δεκέμβρη 1944.
Οι άλλοι οργανωτές της διαδήλωσης αυτής όπως ο ηρωικός σπύρος καλοδίκης, δολοφονήθηκε από τη δεξιά στη λάρισα το 1947 κι ο γραμματέας του εαμ της αθήνας βασίλης μαρκεζίνης εκτελέστηκε με απόφαση του στρατοδικείου της δεξιάς το 1949.

Αυτά που γράφω παρακάτω είναι λεπτομέρειες για γεγονότα που τα είδα με τα μάτια μου, και από πληροφορίες που είχαμε όχι μόνο από τους κομμουνιστές και εαμίτες της αθήνας, αλλά κι από αξιωματικούς αστυνομικούς στα επιτελεία του άγγελου έβερτ.

Και τα γεγονότα έχουν ως εξής: το κκε οργάνωσε την ειρηνική εκείνη διαδήλωση για να διαμαρτυρηθεί ο λαός της αθήνας-πειραιά ενάντια στην ανοιχτή επέμβαση του αγγλικού ιμπεριαλισμού με τη βοήθεια της ντόπιας δεξιάς. Κυριαρχούσαν τα συνθήματα: «λαοκρατία... λαοκρατία κι όχι άλλη κατοχή!». Ο ελας της αθήνας-πειραιά, έπειτα από πρόταση της κοα, διαταγή του α σώματος του ελας, δεν πήρε μέρος στη διαδήλωση. ΌΛΟΙ οι ελασίτες ήταν στα τμήματά τους. Κι αυτό για να μη δώσουμε καμιά λαβή στο σκόμπι και την κυβέρνηση να χτυπήσουν τη διαδήλωσή μας.

Άλλα όμως σκεφτόταν ο στρατηγός σκόμπι. Για να δικαιολογήσει την αγγλική επέμβαση στην ελλάδα οργάνωσε τη μεγάλη προβοκάτσια του αιματοκυλίσματος του αθηναϊκού λαού στις 3 του δεκέμβρη 1944. Έδωσε εντολή στον αστυνομικό διευθυντή αθηνών άγγελο έβερτ να χτυπήσει στο ψαχνό, να αιματοκυλίσει τους άοπλους διαδηλωτές. Ο έβερτ οργάνωσε ειδικό τμήμα από δικούς του αστυνομικούς (γιατί όπως λέω και παραπάνω η πλειοψηφία των αστυφυλάκων και των αξιωματικών τους ήταν με το εαμ) με επικεφαλής τον αστυνομικό διευθυντή λεωνίδα οικονομάκο (ο άνθρωπος αυτός ήταν διοικητής της τροχαίας και μαζί με τον περιβόητο μπουραντά του μηχανοκίνητου τμήματος της αστυνομίας χτυπούσαν το λαό επί γερμανικής κατοχής). Ο οικονομάκος παρόλο που ήταν ένας πολύ αντιδραστικός αστυνομικός, την τελευταία στιγμή σα να συναισθάνθηκε τις ευθύνες του ρώτησε:

-Στο ψαχνό κύριε έβερτ;
Ο άγγελος έβερτ απάντησε:
-Στο ψαχνό!
Ο λεωνίδας οικονομάκος ρώτησε για δεύτερη φορά:
-Στο ψαχνό κύριε έβερτ;
Ο έβερ πάλι απάντησε:
-Ναι, στο ψαχνό!
Και τρίτη φορά ρώτησε:
-Στο ψαχνό κύριε έβερτ;
Και πήρε και τρίτη φορά την κατηγορηματική απάντηση:
-Ναι! Στο ψαχνό!

Και μόνο έπειτα από αυτό το κατηγορηματικό παράγγελμα του άγγελου έβερτ ο λεωνίδας οικονομάκος διέταξε τους αστυφύλακές του να πυροβολήσουν με τα αυτόματα και τα οπλοπολυβόλα του. Έπεσαν από τα δολοφονικά όπλα του άγγελου έβερτ 24 νεκροί και 140 τραυματίες. Ναι, επρόκειτο για μια οργανωμένη και αισχρή δολοφονία! Το αναγνώρισε κι ο ίδιος ο έβερτ σε δημοσίευμά του το 1958. Την άλλη μέρα 4 του δεκέμβρη στην κηδεία των θυμάτων της 3ης δεκέμβρη, ο έβερτ διέταξε πάλι να χτυπήσουν στο ψαχνό! Τούτη τη φορά μπροστά στα μάτια πεντακοσίων χιλιάδων λαού σκοτώθηκαν 40 διαδηλωτές και τραυματίστηκαν 70. Στην κηδεία των καινούριων θυμάτων στις 5 του δεκέμβρη 1944 το λαό το συνόδευε ο ένοπλος ελας, που τσάκισε και διάλυσε τους χίτες κι αστυνομικούς.

Έτσι άρχισε ο δεκέμβρης του 1944 κύριε μ. έβερτ. Ο στρατηγός σκόμπι κήρυξε το στρατιωτικό νόμο. Ο λαός της αθήνας-πειραιά ξεσηκώνεται και βρίσκεται στο δρόμο. Όταν ο ελας αφόπλιζε τα αστυνομικά τμήματα, ο συγκεντρωμένος λαός φώναζε στους αστυνομικούς και χωροφύλακες να παραδοθούν. Το βράδυ της 4ης του δεκέμβρη 1944 ο πρωθυπουργός γ. Παπανδρέου υπόβαλε την παραίτησή του. Στις 5 του δεκέμβρη 1944 ο ελας της αθήνας είχε σχεδόν καταλάβει όλα τα αστυνομικά τμήματα κι είχε αποκλείσει τους αστυνομικούς που βρίσκονταν εκεί. Πολλοί από τους εαμίτες αστυνομικούς κατατάχτηκαν στον ελας. Επίσης ο ελας είχε καταλάβει και διαλύσει τα τάγματα εθνοφρουράς του παπανδρέου.

Ο στρατηγός σκόμπι ζήτησε από τον αρχηγό των φιλελευθέρων θεμιστοκλή σοφούλη να υποστηρίξει τον παπανδρέου. Ο σοφούλης αρνήθηκε. Επέμβηκε ο τσώρτσιλ για να ματαιώσει κάθε τυχόν ειρηνική διευθέτηση της κρίσης. Είπε στο σκόμπι:
-Μην ασχολήστε πλέον με τους διάφορους ελληνικούς κυβερνητικούς συνασπισμούς.

Ύστερα από διαταγή του τσώρτσιλ, τα αγγλικά τανκς έβαλαν κατά του ελας στην οδό πατησίων. Ήμουν προσωπικά εκείνη τη στιγμή στο τμήμα του ελας που απόκρουσε την επίθεση των αγγλικών τανκς. Ο λαός απάντησε στη βία με τη βία. Οι συνοικίες της αθήνας κι όλος ο πειραιάς απελευθερώνονται. Οι άγγλοι κι η αντίδραση κρατούν μόνο το κέντρο της αθήνας (οδός σταδίου και μέρος από το κολωνάκι). Γι’ αυτό κι ονομάζονταν κράτος της οδού σταδίου. Οι αιματηρές μάχες συνεχίστηκαν 33 μέρες.

Αυτά είναι τα γεγονότα κύριε έβερτ. Και τα γεγονότα είναι πεισματάρικα όπως λέει και μια αγγλική παροιμία. Ναι, επρόκειτο για μια ανοιχτή ομαδική δολοφονία –σφαγή άοπλων διαδηλωτών από τον αστυνομικό διευθυντή άγγελο έβερτ. Και καμιά προσπάθειά σας δε μπορεί να τον απαλλάξει από την κατηγορία αυτή. Άλλωστε είναι γνωστό στο πανελλήνιο ο ρόλος του άγγελου έβερτ, του τότε αστυνομικού διευθυντή αθηνών. Ήταν την ταραχώδικη εκείνη εποχή ταυτόχρονα άνθρωπος των γερμανών κατακτητών και των άγγλων ιμπεριαλιστών. Υπηρετούσε και τους δυο εν γνώσει τους...

Να κι ένα ακόμα ντοκουμέντο για την πολιτεία του άγγελου έβερτ στη γερμανική κατοχή. Ο ριζοσπάστης της δευτέρας 19/24 της 2 φεβρουαρίου 1937 δημοσίευσε φωτοτυπία διαταγής του αστυνομικού διευθυντή αθηνών έβερτ με αρίθ. Επ22 της 29ης απριλίου 1944 που απονέμει στους αστυνομικούς β οικονομόπουλο νικόλαο και στασινόπουλο παλαιολόγο, έπαινο και χρηματική αμοιβή 500χιλιάδων δρχ στον πρώτο και 300χιλιάδων στο δεύτερο, για τον ηρωισμό που επέδειξαν στη σύγκρουση με... αναρχικούς και τη σύλληψη ενός απ’ αυτούς.

Οι... «αναρχικοί» αυτοί ήταν εαμίτες κι ελασίτες που πολεμούσαν τους γερμανούς κατακτητές στην αθήνα. Γιατί και για τους χιτλερικούς κι άγγλους ιμπεριαλιστές κοινός τους εχθρός στάθηκε ο ηρωικός ελληνικός λαός που θυσιάστηκε στον αγώνα κατά των χιτλερικών κι ιταλών κατακτητών και δεν ήθελε να γίνει δούλος των άγγλων ιμπεριαλιστών. Για αυτό κι οι υπηρεσίες ασφαλείας του κράτους της δεξιάς, της δικτατορίας της 4ης αυγούστου του μεταξά, παρέδωσαν τους καταλόγους των φυλακισμένων κι εξορίστων κομμουνιστών κι άλλων αντιφασιστών στην χιτλερική γκεστάπο. Ήμουνα κι εγώ ένας από αυτούς στο στρατόπεδο της ακροναυπλίας (αργότερα με απελευθέρωσε ο ελας της αθήνας με 55 άλλους συντρόφους μου από τη «σωτηρία»). 300 κομμουνιστές από την ακροναυπλία, 140 κομμουνιστές από την ανάφη, φυλακισμένοι κι εξόριστοι στα 4 χρόνια της μεταξικής δικτατορίας εκτελέστηκαν μαζί με χιλιάδες έλληνες πατριώτες από τους χιτλερικούς κατακτητές. Κι όταν φύγαν οι γερμανοί, οι ίδιες υπηρεσίες ασφαλείας, στις οποίες ανήκε κι ο άγγελος έβερτ, παρέδωσαν τον κατάλογο των κομμουνιστών και αντιφασιστών (πλουτισμένο κι από την χιτλερική γκεστάπο) στους άγλλους ιμπεριαλιστές.

Να το έργο του άγγελου έβερτ που ενεργούσε τότε με εντολή των άγγλων και της ντόπιας ολιγαρχίας, πρωτοστατούσε μετά τη βάρκιζα στο μονόπλευρο εμφύλιο πόλεμο που οδήγησε τελικά στον εμφύλιο πόλεμο το 1946-49.

Στο βιβλίο μου «εθνική αντίσταση και δεκέμβρης 1944» διηγούμαι λεπτομερειακά τις προσωπικές μου εμπειρίες από τα γεγονότα του 1944. Και δίνω εκεί πολλά στοιχεία και ντοκουμέντα για το ρόλο των άγγλων ιμπεριαλιστών και της αντιδραστικής δεξιάς. Στο βιβλίο μου αυτό βάζω μια σειρά καυτά ερωτήματα –τα ερωτήματα αυτά τα επαναλαμβάνω κι εδώ- και περιμένω την απάντηση από τους τιτλούχους της δεξιάς που τίποτα δε διδάχτηκαν στα 36 χρόνια που πέρασαν από τα ιστορικά εκείνα γεγονότα:

- Ποιος πυροβόλησε τη διαδήλωση της 3 δεκέμβρη 1944;
Ο άγγελος έβερτ, όπως αναγνώρισε ο ίδιος, με όργανο το λεωνίδα οικονομάκο με εντολή του άγγλου στρατηγού σκόμπι. Και έτσι άρχισε ο δεκέμβρης 1944.

- Ποιος έκανε το δεκέμβρη 1944 και τα ομαδικά εγκλήματα πάνω από 15000 από τον άμαχο πληθυσμό (ανδρών, γυναικών και παιδιών) συν 5000 ελασίτες που σκοτώθηκαν ή ακρωτηριάστηκαν; Εμείς ή ΑΥΤΟΙ; Εμείς ή οι άγγλοι με την επέμβασή τους (και τη βοήθεια της δεξιάς) το δεκέμβρη; Ποιος πυροβολούσε τα καροτσάκια με τα μικρά παιδιά και τα σκότωνε; Εμείς ή οι άγγλοι αεροπόροι;

- Ποιος σκότωσε στις 10 του δεκέμβρη (μέρα κυριακή)  στην πλατεία κυψέλης ακόμα και τα παιδιά των αγγλόφιλων με τα πυροβόλα από το λυκαβηττό; Εμείς ή οι άγγλοι και η δεξιά;

- Ποιος βομβάρδισε με το πυροβολικό, την αεροπορία και τον αγγλικό στόλο της μεσογείου τις λαικές συνοικίες της αθήνας, την καισαριανή, περιστέρι κλπ; Εμείς ή ΑΥΤΟΙ; Με προσωπική διαταγή του τσώρτσιλ όταν ήρθε τα χριστούγεννα στην αθήνα;

- Ποιος έβαλε πυροβολικό στην ακρόπολη; Αν απαντούσε ο ελας με το πυροβολικό του ποιος θα είχε τις ευθύνες για την καταστροφή του παρθενώνα; Εμείς ή ΑΥΤΟΙ; Εμείς ή οι άγγλοι και η δεξιά;

- Ποιος έστειλε στην ελ τάμπα της αφρικής 30000 αθηναίους και πειραιώτες άοπλους, άμαχους, σαν όμηρους; Εμείς ή ο άγγλος αρχιστράτηγος σκόμπι;

- Ποιος έβαλε στις φυλακές 50000 πολίτες της αθήνας-πειραιά μετά την υποχώρηση του ελας από την πρώτευουσα; Ποιος ρήμαξε, έκλεψε, λεηλάτησε τις συνοικίες της αθήνας και του πειραιά. Ποιος βίασε κτηνώδικα τις γυναίκες μας; Εμείς ή ΑΥΤΟΙ; Εμείς ή οι άγγλοι και η δεξιά;

Τα ερωτήματα είναι συντριφτικά και τους έχουν καθίσει για πάντα στο σκαμνί της ιστορίας. Ούτε τους νεκρούς μας δε σεβάστηκαν. Ξέθαψαν τα πτώματα των ηρωικών ελασιτών μας, τα ακρωτηρίασαν, τους έβγαλαν ακόμα και τα μάτια για να τους παρουσιάσουν σα θύματα του κκε στο σερ σιτρίν!!! 

Επειδή ο κ. μ. Έβερτ αναφέρει στο γράμμα του και το όνομά μου και την περίφημη «αυτοκριτική» του μπαρτζιώτα (εννοεί το βιβλίο μου «η εθνική αντίσταση και ο δεκέμβρης 1944»), ένα έχω να πω στον κύριο υπουργό. Ναι παραδέχομαι ότι το μεγαλύτερο λάθος της καθοδήγησης του κκε τότε (που κι εγώ ήμουνα μέλος της) είναι ότι δε βάλαμε σωστά, δε λύσαμε το ζήτημα της εξουσίας και δεν πήραμε την εξουσία, στις 12 του οκτώβρη και στις 3 του δεκέμβρη 1944, έπειτα από την απάνθρωπη σφαγή των διαδηλωτών από τον σκόμπι και τον άγγελο έβερτ. Είχαμε όλες τις δυνατότητες. Δεν προετοιμάσαμε το λαό μας για να αντιμετωπίσουμε νικηφόρα την επέμβαση των άγγλων. Δεν κάναμε εκείνο που έπρεπε να κάνουμε, να πάρουμε την εξουσία. Διαφορετική, πολύ διαφορετική θάταν η εξέλιξη της κατάστασης στην ελλάδα. Γι’ αυτό ας μας κρίνει η ιστορία.

Μετά τιμής,
Β. Μπαρτζιώτας (Φάνης)

Μπορεί βέβαια να μην ήταν μόνο η αντιδραστική δεξιά αυτή που ήταν στα πράγματα επί της κυβέρνησης εθνικής ενότητας του γεώργιου παπανδρέου, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η επιστολή αυτή γράφτηκε στα 1980, λίγους μήνες πριν σαρώσουν τα πάντα οι δυνάμεις της αλλαγής...
Η κε του μπλοκ αντέγραψε το περιεχόμενό της από το βιβλίο του μπαρτζιώτα για την εθνική αντίσταση στην αδούλωτη αθήνα (εκδόσεις σύγχρονη εποχή) και το κεφάλαιο για το μεγάλο δεκέμβρη του 1944, όπου εκτός από την επιστολή αυτή μπορεί να βρει κανείς ένα κείμενο του πγ της κετουκε στην κομεπ για την πρώτη επέτειο του δεκέμβρη και ένα ακόμα κείμενο του μπαρτζιώτα για το δεκέμβρη από το ίδιο τεύχος της κομεπ, (που η κε του μπλοκ το κρατάει κάβα για του χρόνου). Όπως επίσης και δύο άλλα γραπτά ντοκουμέντα που αναφέρονται σε περιπτώσεις πλαστογράφησης της ιστορίας.

Για τα υπόλοιπα ο μπαρτζιώτας παραπέμπει στο πρώτο βιβλίο της τριλογίας του («εθνική αντίσταση και δεκέμβρης 1944»), όπου γράφει πιο αναλυτικά κάποια πράγματα καθώς και στο αντίστοιχο βιβλίο του κεπέση «ο δεκέμβρης του 1944».
 Προβοκάτσια από Μπρεζνιεφικό απολίθωμ

Θέλουν το λαό χειραγωγημένο

Θέλουν το λαό χειραγωγημένο

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμος για κυβέρνηση «κοινωνικής σωτηρίας» διακήρυξαν από τη συνδιάσκεψή τους. Με αφορμή αυτή τη συνδιάσκεψη ξαναβλέπουν το φως της δημοσιότητας άρθρα που εγκαλούν το ΚΚΕ επειδή δε συμβάλλει στην «κοινωνική σωτηρία» που πασχίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Εν ολίγοις επειδή δε συνεργάζεται με το ΣΥΡΙΖΑ για την ανατροπή της συγκυβέρνησης και την ανάδειξη μιας κυβέρνησης με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η προπαγάνδα είναι συμβολή στη μορφοποίηση των δύο πόλων του αστικού πολιτικού συστήματος που καθένας πασχίζει να πείσει το λαό ότι το δικό του μείγμα πολιτικής είναι αυτό που θα τον ωφελήσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ, με σύνθημα την «ανατροπή της κυβέρνησης» για να έρθει μια «κυβέρνηση της αριστεράς», προβάλλει την άποψη ότι θα βγάλει την καπιταλιστική οικονομία από την κρίση και ότι αυτό θα είναι ωφέλιμο για το λαό... Αλλά τι εννοεί «σωτηρία»; Την πολιτική ανάπτυξης που προτείνει, δηλαδή την ενίσχυση των μεγαλοεπιχειρηματιών για να κάνουν επενδύσεις. Και καλεί το λαό να στηρίξει αυτή την πολιτική, πολιτική ενίσχυσης των καπιταλιστών. Σ' αυτό το ζήτημα με δεδομένες τις εκτιμήσεις και των αστών ότι η απόφαση του Γιούρογκρουπ για τη διαχείριση του κρατικού χρέους της Ελλάδας δεν το κάνει διαχειρίσιμο, ξαναφούντωσε η προπαγάνδα για «κυβέρνηση της αριστεράς».

Αυτή η προπαγάνδα υπονομεύει την αναγκαιότητα της αντιμονοπωλιακής, αντικαπιταλιστικής πάλης, της ρήξης με την εξουσία του κεφαλαίου, την αποδέσμευση από την ΕΕ. Ενισχύει τον ένα πόλο διαχείρισης του καπιταλισμού ενάντια στον άλλο, υποτάσσοντας το λαό και στους δύο. Ο,τι ακριβώς έκανε το ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ. Είναι πολιτική χειραγώγησης του λαού και ουσιαστικά εγκαλούν το ΚΚΕ γιατί δε συμβάλλει στην ενίσχυσή της με μια συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή στηρίζοντας μια πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα ενός τμήματος του κεφαλαίου στην Ελλάδα, επιλέγοντας και άλλους ιμπεριαλιστές συμμάχους, εκτός Ελλάδας.

***

Ενα τμήμα αυτής της προπαγάνδας μάλιστα προβάλλει στο λαό την άποψη ότι η συμμετοχή του ΚΚΕ σε μια τέτοια κυβέρνηση αποτελεί εγγύηση για την εφαρμογή μέτρων ανακούφισης του λαού. Αλλά υπάρχει ένα θεμελιακό δεδομένο. Ανάπτυξη των μεγαλοεπιχειρηματιών και φιλολαϊκή πολιτική είναι σαν το νερό με τη φωτιά. Είναι μια ουτοπία, αφού το κυνήγι του κέρδους (αυτή είναι η ανάπτυξη), θέλει εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα. Τυχόν συμμετοχή του ΚΚΕ σε τέτοια κυβέρνηση βάζει μπουρλότο στην ανάπτυξη του εργατικού κινήματος.

Ολοι όσοι καλούν την εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα να αναδείξουν μια τέτοια κυβέρνηση, στο ερώτημα σε όφελος ποιας τάξης θα λειτουργεί και θα δρα αυτή η κυβέρνηση, απαντούν: Θα πάρει μέτρα ανακούφισης του λαού από τις συνέπειες της κρίσης. Αλλά εδώ προκύπτει επίσης το ερώτημα: Μπορεί μια κυβέρνηση στον καπιταλισμό να το διαχειρίζεται σε όφελος του λαού; Πολύ περισσότερο, σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, που καταστρέφει παραγωγικές δυνάμεις, καταστρέφει δηλαδή και εργατική δύναμη, με την ανεργία, τη φτώχεια, την εξαθλίωση να απλώνονται με γεωμετρική πρόοδο, και ταυτόχρονα το κεφάλαιο να πασχίζει να σωθεί από την καταστροφική δύναμη της κρίσης μεταφέροντας τις συνέπειες στις πλάτες του λαού; Που σε συνθήκες μειωμένης κερδοφορίας παίρνουν μέτρα αντισταθμίσματος της χασούρας των κερδών τους με πάμφθηνη εργατική δύναμη, καταναλώνοντας δηλαδή ολοένα και μικρότερο μέρος του κεφαλαίου για πληρωμή των εργατών; Μια κυβέρνηση, με δεδομένη την ιδιοκτησία των καπιταλιστών, είναι υποχρεωμένη να εφαρμόζει πολιτική ενίσχυσης της κερδοφορίας τους αφού νόμος κίνησης της καπιταλιστικής κοινωνίας είναι ο νόμος του κέρδους. Πολιτική κόντρα σ' αυτό το νόμο σημαίνει καταστροφή του κεφαλαίου.

***

Η συμμετοχή του ΚΚΕ σε κυβέρνηση είναι στρατηγικό ζήτημα. Στην προκειμένη περίπτωση, συμμετοχή του ΚΚΕ σε κυβέρνηση και με το κράτος και την οικονομία στα χέρια των αστών σημαίνει ότι το ΚΚΕ αλλάζει στρατηγική και γίνεται κόμμα αστικής διαχείρισης, άρα απεμπολεί τον ταξικό πολιτικό αγώνα για να πάρει η εργατική τάξη την εξουσία, και υποτάσσει την ίδια την εργατική τάξη στους καπιταλιστές, και το κίνημά της σε μέσο διαιώνισης του καπιταλισμού. Επίσης σε συνθήκες που το αστικό κράτος είναι κυρίαρχο, η συμμετοχή του ΚΚΕ στην κυβέρνηση σημαίνει συμμετοχή στη διαχείριση όλων των υποθέσεων του κεφαλαίου. Μια κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διαχειρίζεται όλες τις υποθέσεις των αστών και όχι μόνο τα μνημόνια, τις δανειακές συμβάσεις και το χρέος, που προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι υποχρεωμένη να διαχειρίζεται και την εξωτερική πολιτική στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, δηλαδή των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων, ιδιαίτερα στην εύφλεκτη περιοχή μας. Αλλά φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει και εδώ τις επιλογές του στα πλαίσια συμμετοχής της Ελλάδας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, αφού προβάλλει ως μια επιδίωξη της πολιτικής του την εκμετάλλευση της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας σε μια περιοχή έντονης μονοπωλιακής διαπάλης για την ενέργεια και τους δρόμους μεταφοράς της, ενώ επιλέγει συμμάχους, τον Ολαντ, τον Ραχόι,τον Μόντι, τον Ομπάμα κλπ.

Το ΚΚΕ δεν ετεροκαθορίζεται στη χάραξη της στρατηγικής του. Αντικειμενικά δεν κομματιάζεται η πολιτική στο σήμερα για μια, χωρίς την παραμικρή ελπίδα, ανακούφιση του λαού και στο αύριο της ρήξης.Γιατί μόνο με πολιτική ολοκληρωτικής εναντίωσης στο κεφάλαιο και την πολιτική του, μπορεί να έχει το κίνημα κάποιες κατακτήσεις.

«Δοχειάριοι» και «Τραπεζάριοι»

«Δοχειάριοι» και «Τραπεζάριοι»

Κακώς ισχυρίζονται ορισμένοι ότι η διαρκής φορολογική επιδρομή είναι «οθωμανικού τύπου».

Τα πράγματα είναι και εξελίσσονται εξόχως «πατριωτικά» και βαθυτάτως «ελληνικά».

Θα λέγαμε μάλιστα ότι οι κυβερνώντες έχουν πιάσει το νήμα της παράδοσης από εποχής... Βυζαντίου.

Επί παραδείγματι, επί Μεγάλου (και Αγίου - μεγάλη η χάρη του) Κωνσταντίνου, όπως μας πληροφορεί ο Γιώργος Φαρσακίδης στο βιβλίο του «Ιαματικά ψεύδη και "βέβηλες" προσεγγίσεις» (εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», σελ. 174) τα έσοδα του κράτους

*

«καλύπτονταν με την εξοντωτική εισφορά σε χρυσό και ασήμι, το διαβόητο "Χρυσάργυρο" φόρο, που θα φέρει σ' απόγνωση τα φτωχότερα στρώματα. Η αδυναμία καταβολής αντιμετωπιζόταν με βασανιστήρια και φυσική εξόντωση. Οι γονείς αναγκάζονται ναπωλούν τα παιδιά τους, και εκπόρνευαν τις θυγατέρες, γράφει ο Ζώσιμος:

"Ηδη δε και μητέρες απέδοντο τους παίδες και πατέρες επί πορνείου θυγατέρας αστήσαντο".

Οι αγρότες πλήρωναν, πάντα σε χρυσό και ασήμι, φόρο για τα βόδια, τα μουλάρια, τους σκύλους...

Επιβλήθηκε φόρος οικοδομής, ο "αερικός" και ο καπνικός, "κεφαλικός" φόρος.

Φορολογήθηκαν ακόμα και τα αφοδεύματα και τα ούρα, όπως μας ιστορούν οι Bυζαντινοί χρονογράφοι Κεδρηνός και Γλυκάς. Κι ο Μανασσής μας λέει στην έμμετρη ιστόρησή του:

"... άπας ανήρ τε και γυνή, παις, κόρη τε και βρέφος προσαίτης, απελεύθερος, οικέτης ουκ οικέτης υπέρ σκυβάλου κοπρηρού και δυσοσμίας ούρου εν εξ αργύρου νόμισμα παρείχε τω ταμείω..."».

*

Συμπέρασμα:

Οσον αφορά την επιβολή και την είσπραξη φόρων υπάρχουν μερικά ακόμα να κάνουν οι κυβερνώντες. Αλλωστε διανύουμε περίοδο κρίσης. Που σημαίνει ότι ο «Μέγας Λογοθέτης», οι «Τραπεζάριοι» και οι κάθε λογής «Δοχειάριοι» του καιρού μας, οφείλουν να φανούν αντάξιοι του κλέους των «προπατόρων του γένους»...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ο ΣΥΡΙΖΑ της «πλουραλιστικής οικονομίας»...

Ο ΣΥΡΙΖΑ της «πλουραλιστικής οικονομίας»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Με φρασεολογία προσαρμοσμένη στην περίσταση και στο ακροατήριο, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε χτες στο Συνέδριο του Ελληνοαμερικάνικου Επιμελητήριου, το μείγμα της διαχείρισης που προτείνει στους επενδύτες και τους μεγαλοεπιχειρηματίες, για να βγουν με ασφάλεια από την κρίση.

Ορισμένα χαρακτηριστικά σημεία από την ομιλία του:

-- «Με την πρόσφατη απόφαση του Eurogroup, που είχε ως προσκεκλημένο παρατηρητή την ελληνική κυβέρνηση, η ευρωπαϊκή ηγεσία ανέστειλε την οριστική και βιώσιμη λύση στην κρίση χρέους της χώρας. Αλλά, με τον τρόπο αυτό, παρατείνουν την αβεβαιότητα. Και επιτρέπουν σε ανεύθυνες πολιτικές ηγεσίες στην Ευρώπη, αλλά δυστυχώς και στην Ελλάδα, να κερδοσκοπούν πολιτικά με την επιστροφή στη δραχμή, αποσταθεροποιώντας τη χώρα, αποτρέποντας τις ιδιωτικές επενδύσεις και τορπιλίζοντας την προοπτική ανάκαμψης της οικονομίας».

Η αναφορά του αποτελεί αντιγραφή σχεδόν των όσων λέει σε συνεντεύξεις της η επικεφαλής του ΔΝΤ Κρ. Λαγκάρντ. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο ανησυχεί μήπως δεν καταστεί βιώσιμο το χρέος της πλουτοκρατίας, αλλά επιπλέον θεωρεί ότι όσο δεν παίρνονται αποφάσεις προς αυτήν την κατεύθυνση, όσο δηλαδή η Ευρωζώνη δεν αποδέχεται να πληρώσει μεγαλύτερο μέρος της ζημιάς από την ελεγχόμενη καταστροφή κεφαλαίου, η οικονομία αποσταθεροποιείται και οι επενδυτές αποθαρρύνονται.

Βεβαίως, το ποιος θα πληρώσει για την καταστροφή κεφαλαίου -αυτό κάνουν με το «κούρεμα» του χρέους- είναι πεδίο οξύτατων ανταγωνισμών. Και εκφράζεται και στην κόντρα ΔΝΤ - Ευρωζώνης. Το ΔΝΤ επιμένει στο «κούρεμα», γιατί πληρώνοντας περισσότερο η Ευρωζώνη και η Γερμανία, ως η μεγαλύτερη καπιταλιστική οικονομία, αδυνατίζει έναντι των ανταγωνιστών της. Και οι ΗΠΑ, μέσω του ΔΝΤ, αυτό επιδιώκουν...

Είναι σαφές ότι στην ενδοϊμπεριαλιστική κόντρα για τη διαχείριση της κρίσης και του χρέους, ο ΣΥΡΙΖΑ διαλέγει το στρατόπεδο του ενός ιμπεριαλιστή (ΔΝΤ - ΗΠΑ) απέναντι στον άλλο, καλώντας μάλιστα το λαό να κάνει το ίδιο. Γι' αυτό και ο «αντιμερκελικός» παροξυσμός. Για το ίδιο πράγμα ενδιαφέρεται και μεγάλη μερίδα του κεφαλαίου στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν παύει να καταθέτει όρκους πίστης στο ευρώ, έχοντας όμως διαβεβαιώσει προηγουμένως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που μπορεί πιο αποτελεσματικά να διαχειριστεί την κρίση σε οποιεσδήποτε συνθήκες.

-- «Η επάνοδος της χώρας σε τροχιά ανάκαμψης προϋποθέτει κυρίως την ακύρωση τους προγράμματος της ύφεσης, αλλά και μια γενναία απομείωση του δημόσιου χρέους της χώρας ως ποσοστού του ΑΕΠ. Δεν είναι τυχαίο ότι, στο κύριο άρθρο του περασμένου Σαββάτου, η εφημερίδα "New York Times" επισήμανε ως ''το μεγαλύτερο λάθος της συμφωνίας του Eurogroup, την εξάρτησή της από τη συνέχιση της δημοσιονομικής λιτότητας'' και επισήμανε ότι ''η μόνη ελπίδα για τη μακροπρόθεσμη φερεγγυότητα της Ελλάδας είναι η αλλαγή πολιτικής και επιθετικά μέτρα για την αναζωογόνηση της οικονομικής ανάπτυξης''».

Ο Αλ. Τσίπρας αναλύει το άλλο μείγμα διαχείρισης της κρίσης, το οποίο συνίσταται σε επιβράδυνση των ρυθμών της δημοσιονομικής προσαρμογής και κούρεμα του χρέους, προκειμένου να απελευθερωθούν κρατικά κονδύλια για το κεφάλαιο ώστε να κάνει επενδύσεις και να έρθει ανάπτυξη... Για να κολακέψει μάλιστα το ακροατήριό του, δεν παραλείπει να τους υπενθυμίσει ότι αυτά που λέει το κόμμα του, τα λένε και οι αμερικάνικες εφημερίδες - ναυαρχίδες της αστικής τάξης στις ΗΠΑ.

-- «Τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης Σαμαρά έχουν ως μόνο πολιτικό σχέδιο για τη χώρα το Μνημόνιο, αν και η αποτυχία του είναι κοινός τόπος διεθνώς, ακόμα και για μέρος των δανειστών της χώρας πέραν του Ατλαντικού. Η ελληνική κυβέρνηση δυστυχώς έχει πλήρως ενσωματωθεί και υποταχθεί στις προεκλογικές ανάγκες αλλά και το μακροπρόθεσμο σχέδιο της κ. Μέρκελ για την ελληνική προοπτική».

Με αντι-Μέρκελ συνθήματα, ο Αλ. Τσίπρας χαϊδεύει τα αυτιά των Αμερικανών πολιτικών και επενδυτών, διαβεβαιώνοντας ότι η δική του πολιτική είναι αυτή που μπορεί να τους διασφαλίσει σαν δανειστές της Ελλάδας και να τους εξασφαλίσει βέβαιη κερδοφορία.

-- «Γι' αυτό (τα κόμματα της συγκυβέρνησης) απαξιώνουν τα εργαλεία άσκησης αναπτυξιακής πολιτικής: Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, που υφίσταται συνεχείς περικοπές, όπως και το ΕΣΠΑ. Σύμφωνα με το σχετικό δείκτη του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, σε ό,τι αφορά την ανταγωνιστικότητα, η Ελλάδα από την 67η θέση το 2007 και την 90ή πέρσι, βρέθηκε στην 96η θέση, ανάμεσα σε 144 χώρες, φέτος».

Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιλαμβάνεται τις δημόσιες επενδύσεις και τα ευρωενωσιακά κονδύλια σαν μοχλό για ανάπτυξη. Πώς; Με άμεσες επιδοτήσεις στα μονοπώλια, χρηματοδότηση από το κράτος της κατασκευής υποδομών που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για να μειώσει το κόστος μιας επένδυσης. Εκεί θέλει να ρίξει τα λεφτά από τη μείωση του χρέους ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι βέβαια στην ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Για την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας ανησυχεί. Ανταγωνιστικότητα όμως του κεφαλαίου χωρίς φτηνή εργατική δύναμη, χρήμα και υποδομές για το κεφάλαιο, ιδιωτικοποιήσεις και απελευθερώσεις τομέων της οικονομίας, δεν γίνεται να υπάρξει. Αυτά είναι άλλωστε τα στοιχεία που συνυπολογίζει και ο ΟΟΣΑ για να διαμορφώσει την ετήσια λίστα της παγκόσμιας ανταγωνιστικότητας.

-- «Εμείς έχουμε εκπονήσει ένα ολοκληρωμένο και ρεαλιστικό πρόγραμμα για την κοινωνικά δίκαιη και βιώσιμη δημοσιονομική σταθεροποίηση. Ενα πολιτικό σχέδιο που θα αντικαταστήσει το Μνημόνιο και στη βάση του οποίου θα αναδιαπραγματευτούμε τη δανειακή σύμβαση, με τους εταίρους μας. Ετσι ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, προς όφελος και της Ελλάδας αλλά και των εταίρων. Σημαίνει και δυνατότητα αποπληρωμής μελλοντικά σημαντικού μέρους των χρημάτων που έχουν δανείσει στην Ελλάδα. Γι' αυτό το λόγο ζητάμε χρόνο. Γι' αυτό το λόγο ζητάμε αναστολή, moratorium στην εξυπηρέτηση του χρέους. Εως ότου η χώρα επανέλθει σε αναπτυξιακή τροχιά. Ετσι ώστε να κινητοποιήσουμε πόρους για να φέρουμε την ανάπτυξη».

Ο Αλ. Τσίπρας επαναλαμβάνει ότι το σχέδιο ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ λέει χαλάρωση της δημοσιονομικής προσαρμογής για να περισσέψουν κεφάλαια για τους επιχειρηματίες. Διαβεβαιώνει μάλιστα τους δανειστές ότι μόνο έτσι, αν δηλαδή η Ελλάδα επανέλθει σε ανάπτυξη, θα διασφαλίσουν κι αυτοί τα δανεικά τους.

Αρα, ανάπτυξη που θα βολεύει το κεφάλαιο και τους δανειστές, τους οποίους κατά τα άλλα ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει σαν «τοκογλύφους», αναγνωρίζει όμως τις οφειλές και υπόσχεται ότι θα τις τακτοποιήσει από την τσέπη του λαού. Τώρα, πώς θα συσσωρεύσει κεφάλαια ικανά να τροφοδοτήσουν τους καπιταλιστές για να κάνουν ανάπτυξη και ταυτόχρονα θα εξυπηρετεί τα δάνεια και θα αποκαταστήσει μισθούς, συντάξεις και δικαιώματα; αυτό δεν το εξήγησε ο Αλ. Τσίπρας στους ακροατές του. Γι' αυτό πρέπει να ψυλλιάζεται ο λαός ότι η πολιτική του δεν μπορεί να τον ανακουφίσει.

-- «Στόχος μας δεν είναι να επιστρέψουμε στο παρελθόν. Ούτε να αναστήσουμε ένα αναπτυξιακό μοντέλο που έχει καταρρεύσει. Στόχος μας είναι να ανοίξουμε νέους δρόμους. Προς νέα παραγωγικά και κοινωνικά πρότυπα. Πρέπει να τερματιστούν τα Μνημόνια και η λιτότητα και να αρχίσει η σταθεροποίηση και η σταδιακή, σε βάθος χρόνου, ανάκαμψη των εισοδημάτων, αρχίζοντας με την αποκατάσταση των μεγάλων αδικιών, όπως αυτή που αφορά στον κατώτατο μισθό, που πρέπει να επανέλθει στο επίπεδο της 31ης Δεκέμβρη 2011, όπως προβλέπει το πρόγραμμά μας».

Ο ΣΥΡΙΖΑ διαβεβαιώνει τους υπερατλαντικούς και Ευρωπαίους εταίρους ότι στόχος της διακυβέρνησης που ορέγεται δεν είναι να ξαναγίνει η χώρα όπως παλιά, αλλά ούτε και να αναστήσει ένα αναπτυξιακό μοντέλο που έχει καταρρεύσει. Η δεύτερη αυτή υπόμνηση, μάλλον έχει να κάνει με το φόβο του να κακοχαρακτηρίσουν το ΣΥΡΙΖΑ ότι θέλει... σοσιαλισμό.

Και ενώ ο ίδιος είναι απλοχέρης σε ό,τι αφορά τις δεσμεύσεις προς τους επενδυτές για δημόσιο χρήμα και προνόμια, για το λαό υπόσχεται ανέξοδα «ανάκαμψη εισοδημάτων σε βάθος χρόνου». Δηλαδή, στους καπιταλιστές πληρώνει ντούκου και στο λαό λέει «έχεις να λαμβάνεις» (!) ξέροντας ότι πουθενά στον κόσμο, καμιά αστική κυβέρνηση δεν έχει πετύχει και ανάπτυξη να έχει και ο λαός να ευημερεί και η πλουτοκρατία να έχει κέρδη. Γι' αυτό η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ είναι κυριολεκτικά για τη... Δευτέρα Παρουσία.

-- «Δικός μας στόχος, είναι ν' αλλάξουμε την Ελλάδα. Στην κατεύθυνση αυτή, εγγυόμαστε τη συντεταγμένη και ασφαλή έξοδο από την κρίση. Γι' αυτό, προτεραιότητά μας είναι η οικονομική και κοινωνική σταθεροποίηση της χώρας. Κανείς σοβαρός επενδυτής δεν θα αναλάβει το μακροπρόθεσμο επιχειρηματικό ρίσκο της παραγωγικής επένδυσης, σε μια χώρα όπου την ιδιωτική πρωτοβουλία δεν την εκτοπίζει το κράτος και η δημόσια παρέμβαση, αλλά το καρτέλ της διαπλοκής».

Ο ΣΥΡΙΖΑ καταθέτει διαπιστευτήρια στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο ότι εγγυάται την ασφαλή του έξοδο από την κρίση και την «κοινωνική σταθεροποίηση», προκειμένου το οικονομικό περιβάλλον να γίνει φιλικό στις επενδύσεις. Εγγυάται δηλαδή στους καπιταλιστές ότι ο λαός ξεγελασμένος και πλήρως ενσωματωμένος δεν θα κάνει «κιχ», θα τον χειραγωγεί, όταν μια άλλη εκδοχή της «κυβερνώσας αριστεράς», θα του αφαιρέσει και τα ελάχιστα που του έχουν απομείνει. Εγγυάται ακόμα ότι θα θωρακίσει την υγιή επιχειρηματικότητα, εντοπίζοντας την αιτία της κρίσης στη διαπλοκή και διαχωρίζοντας τους καπιταλιστές σε καλούς και κακούς.

-- «Εμείς φέρνουμε την τεχνογνωσία της πλουραλιστικής οικονομίας. Οπου ο δημόσιος, ο ιδιωτικός και ο κοινωνικός τομέας θα λειτουργούν συμπληρωματικά. Θα συμπράττουν με όρους αμοιβαίου και κοινωνικού συμφέροντος και με αναπτυξιακές κοινοπραξίες στη βάση διακρατικών συμφωνιών. Είμαστε υπέρ των παραγωγικών ιδιωτικών επενδύσεων. Δεν είμαστε, όμως, υπέρ των αποκρατικοποιήσεων φυσικών μονοπωλίων και κερδοφόρων δημόσιων επιχειρήσεων, με εγγυημένο αρχικό κέρδος για τον ιδιώτη και πολλαπλάσιο κέρδος στη συνέχεια. Θα ιδρύσουμε δημόσια επενδυτική τράπεζα, η οποία θα αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στη συντονισμένη προσπάθεια του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα για την αντιστροφή της ύφεσης. Γιατί είναι δημαγωγικός ο ισχυρισμός ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να βγει από την αβεβαιότητα και την αστάθεια που προκαλεί μια τόσο βαθιά και παρατεταμένη ύφεση με μαζικές ιδιωτικές επενδύσεις, που δεν μπορούν και δεν θα πραγματοποιηθούν σε τόσο μεγάλη κλίμακα».

Ολο το ζουμί της παρέμβασης του Αλ. Τσίπρα βρίσκεται σ' αυτό το απόσπασμα, όπου αναλύει με σαφήνεια το πώς θα φέρει ανάπτυξη. Αφού ομολογεί ότι ιδιωτικές επενδύσεις μεγάλης κλίμακας χωρίς τη συμμετοχή του κράτους δεν μπορούν να υπάρξουν, υπόσχεται στους καπιταλιστές ότι ο καλύτερος συνέταιρος για μπίζνες θα είναι το κράτος, που θα συμπράττει μαζί τους, τάχα με αμοιβαίο όφελος.

Το παράδειγμα όμως της Υγείας, όπου η θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, είναι αποκαλυπτικό. Ο ΕΟΠΥΥ για παράδειγμα μετατρέπεται σε μεσάζοντα ανάμεσα στα ασφαλιστικά ταμεία και τους ιδιώτες και την ίδια ώρα το κατ' όνομα δημόσιο σύστημα εμπορευματοποιείται ραγδαία.

Το ίδιο ισχύει και σε κάθε άλλο τομέα όπου το κράτος συνυπάρχει ακόμα με τους ιδιώτες (ΔΕΗ, Σκαραμαγκάς κλπ.) ή δημιούργησε υποδομές τάχα προς όφελος του λαού και των επενδυτών (ΣΕΜΠΟ, Γέφυρα Ρίου - Αντίρριου κ.ά.). Το ίδιο θα συνεχίσει να γίνεται και στο μέλλον, αφού είναι νομοτελειακά αδύνατο να συνυπάρξει το καπιταλιστικό κέρδος με τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζόμενων.

Τι κρύβουν οι αντιφασιστικές κορόνες του ΠΑΣΟΚ

Τι κρύβουν οι αντιφασιστικές κορόνες του ΠΑΣΟΚ

Ποιο κόμμα μιλά για «ανακατάληψη πόλεων από τους μετανάστες» και οργανώνει κατασταλτικές επιχειρήσεις κατά μεταναστών; Η ΝΔ. Ποιοι ανέχονται και στηρίζουν αυτή την πολιτική; ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ που συγκυβερνούν. Ποιοι είναι αυτοί που πατάνε σε αυτή την πολιτική και επιτίθενται σε μετανάστες; Οι χρυσαυγίτες...

Ποια κόμματα, παραμονές των εκλογών του Μάη του 2012, μιλούσαν για «υγειονομικές βόμβες», αναφερόμενα στους μετανάστες; ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Ποιοι, με την ίδια ακριβώς αιτιολογία, προβαίνουν τώρα σε επιθέσεις και τραμπουκισμούς ενάντια σε μετανάστες στα νοσοκομεία; Τα φασιστοειδή της Χρυσής Αυγής...

Ποιο κόμμα ενδιαφερόταν για την ενίσχυση του ΛΑ.Ο.Σ. γιατί έκοβε ψήφους από τη ΝΔ; Το ΠΑΣΟΚ.

Ποιο κόμμα είχε βασικό του σύνθημα παλιότερα το «η Ελλάδα ανήκει στους Ελληνες»; Το ΠΑΣΟΚ. Ποιο κόμμα προβάλλει τώρα το ίδιο σύνθημα; Η Χρυσή Αυγή...

Ποιος έλεγε πριν τις εκλογές του Ιούνη ότι οι παιδικοί σταθμοί έχουν γεμίσει με παιδιά μεταναστών; Ο πρόεδρος της ΝΔ, Αντ. Σαμαράς. Ποιοι κάνουν τώρα χρήση της βουλευτικής τους ιδιότητας και ζητούν στοιχεία για τα μεταναστόπουλα που πάνε στους σταθμούς, σπέρνοντας το δηλητήριο του διχασμού; Οι χρυσαυγίτες βουλευτές...

Τέλος, ποιοι είναι αυτοί που και πριν και μετά αλλά και τώρα, φωνάζουν για τα λεγόμενα «άκρα» και ταυτίζουν τη φασιστική δολοφονική δράση της Χρυσής Αυγής με τις κινητοποιήσεις και τις διεκδικήσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος; Τα αστικά κόμματα, τα επιτελεία τους, ο αστικός Τύπος...

Λέμε τα παραπάνω γιατί εμφανίστηκε το ΠΑΣΟΚ να σηκώνει αντιφασιστική, αντιναζιστική παντιέρα για να αντιμετωπιστεί η Χρυσή Αυγή. Κοροϊδεύουν χυδαία το λαό. Μπαίνουν μπροστά τα φασιστοειδή που τα εξέθρεψε και τα συντήρησε το δικό τους αστικό πολιτικό σύστημα για να παίξουν το ρόλο της αιχμής του δόρατος ενάντια στο λαό και στο κίνημα. Δε χρεώνεται, βέβαια, η δράση και το περιεχόμενό της (επίθεση σε μετανάστες στις λαϊκές, στα δρομάκια γειτονιών, στα νοσοκομεία κ.α.) στο ΠΑΣΟΚ και σε άλλα κόμματα. Ομως, είναι κάτι περισσότερο από προφανές ότι προσπαθούν να συγκαλύψουν τις πολιτικές τους ευθύνες για την ενίσχυση της Χρυσής Αυγής. Και το χειρότερο για το λαό; Κρύβουν ότι η πραγματική αντίθεση είναι αυτή ανάμεσα στα μονοπώλια και στο λαό και ότι το κάθε κόμμα κρίνεται από το ποια όχθη διαλέγει και υπηρετεί. `Η τα μονοπώλια ή το λαό. Και σε αυτό το δίλημμα πολιτικά έχει απαντήσει και το ΠΑΣΟΚ και η Χρυσή Αυγή. Είναι με τα μονοπώλια. Αρα, απέναντι στο λαό.

Δε μένουν όμως μόνο εκεί. Ο Ε. Βενιζέλος, προχτές, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο μέσω της συνταγματικής αναθεώρησης να προτείνει διάταξη για να τίθενται εκτός νόμου κόμματα που σύμφωνα με τον ίδιο έχουν «αντισυνταγματικό χαρακτήρα». Ο συγκεκριμένος όρος είναι βούτυρο στο ψωμί του συστήματος, που θα ήθελε να τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί το εργατικό - λαϊκό κίνημα που παλεύει κόντρα στα μονοπώλια...

Για να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους: Η αντιμετώπιση της δράσης της ναζιστικής Χρυσής Αυγής πρέπει να γίνει και να είναι υπόθεση του ίδιου του λαϊκού κινήματος, που πρέπει να την απομονώσει και να την περιθωριοποιήσει, παλεύοντας συνολικά ενάντια στην αστική εξουσία, γέννημα - θρέμμα της οποίας είναι η δικτατορία των μονοπωλίων, ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο διαχειριστής, ανεξάρτητα από τον όποιο μανδύα έχει.