15 Δεκ 2012

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΝ ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΔΩΝ


ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΝ ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗΔΩΝ 

Γράφει ο Νίκος Μωραϊτης






 Δεν μπορώ να ξεχάσω την εικόνα. Ήταν λίγες ημέρες μετά την κατάρρευση του παλιού δικομματικού συστήματος στις εκλογές του περασμένου Μαΐου και ο Γιάννης Πρετεντέρης, με κόκκινα μάτια και μεγάλη ένταση στο πρόσωπο, αποφάσιζε από το παράθυρο των ειδήσεων του MEGA: «Όχι! Δεν θα ξαναψηφίσουμε για το Μνημόνιο τον Ιούνιο. Ψηφίσαμε, το καταδικάσαμε, πάει - τελείωσε. Τον Ιούνιο θα ψηφίσουμε για το εάν θέλουμε να μείνει η χώρα στο ευρώ ή όχι». Είχα ανατριχιάσει εκείνη τη στιγμή. Τη στιγμή που κατάλαβα τι επεδίωκαν: την αλλαγή του διακυβεύματος. Τι ωραία ιδέα! Για το Μνημόνιο ψηφίσαμε, το καταψηφίσαμε και -λες και το Μνημόνιο καταργήθηκε με την ψήφο μας - τώρα θα φοβίσουμε τον κόσμο: ευρώ ή δραχμή. ΝΔ ή δραχμή, σωστότερα.
Με τα συμφέροντά τους εν κινδύνω, με τα κανάλια τους έτοιμα να χρεοκοπήσουν, οι ταγοί της συστημικής ενημέρωσης ήταν σε οριακό σημείο. Το κόμμα που στήριζαν για χρόνια βρέθηκε στο 13%. Το κόμμα που ανέχονταν στο 19%. Τότε, στις αγωνιώδεις συσκέψεις των εκδοτικών συγκροτημάτων, οικοδομήθηκε το σωστό ερώτημα. Το ερώτημα του τρόμου. Το ερώτημα που έκρινε τις εκλογές.

 Όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν να είναι υποψίες, υπόνοιες ή προσωπικές εκτιμήσεις - και ήταν μέχρι χθες. Ήρθε όμως ένας από τους δημοσιογραφικούς ηγεμόνες της φιλοκυβερνητικής ενημέρωσης και -μέσα στην έπαρση και τον κυνισμό της επιτυχίας της προπαγάνδας του- αποκάλυψε την πραγματικότητα. Γράφει λοιπόν ο Γιάννης Πρετεντέρης επί λέξει στο (νέο) βιβλίο του: «Ακόμα και τώρα θεωρώ ότι οι εκλογές της 17ης Ιουνίου κρίθηκαν επειδή ενάμισι κανάλι και δυο-τρεις εφημερίδες έκαναν σε πολύ δύσκολες συνθήκες τη δουλειά τους: έθεσαν το σωστό ερώτημα».

Αυτό που για τον φιλοκυβερνητικό (απέναντι σε όλες τις κυβερνήσεις της τελευταίας δεκαπενταετίας) τηλεσχολιαστή είναι «το σωστό ερώτημα», για τη δημοκρατία είναι η μεγαλύτερη μιντιακή χειραγώγηση του εκλογικού σώματος που συνέβη ποτέ στη σύγχρονη Ελλάδα. Αυτό που λέει ο Πρετεντέρης -ή μάλλον αυτό που του ξεφεύγει, γιατί δεν νομίζω ότι έχει καταλάβει το μέγεθος της αποκάλυψής του-  είναι η επικύρωση ότι οι μεγαλοδημοσιογράφοι διαπλέκονται ευθέως στο εκλογικό παιχνίδι. Όσα λέει, σαφή. Κι όσα δεν προσδιορίζει, ευκόλως εννοούμενα. Οι "δυο - τρεις εφημερίδες» είναι του συγκροτήματος στο οποίο εργάζεται εκείνος και οι λοιποί αρθρογράφοι - Πρετεντέρηδες του ύφους του. Το «ένα κανάλι» είναι το μεγάλο, των εκδοτών, στο οποίο επίσης εμφανίζεται κάθε βράδυ με τους λοιπούς σχολιαστές - Πρετεντέρηδες. Τι μένει; Άλλο «μισό κανάλι». Το βραβείο μάλλον το κερδίζει η Μαρία Χούκλη για λογαριασμό του ΑΝΤ1, χάρη σε εκείνο το αλησμόνητο «ντοκιμαντέρ» περί επιστροφής στη δραχμή πέντε ημέρες πριν από τις εκλογές...

e-tetradio

 Αναρτήθηκε από Γιώργος

3,5 τρισ. ευρώ!....Εσυ ποσα εχεις;;;


3,5 τρισ. ευρώ!
Πριν λίγες μέρες, ο εκπρόσωπος Τύπου της ελβετικής Ενωσης Ιδιωτικών Τραπεζών, ο κ. Σαντάλ Μπουρκουέν, έκανε δηλώσεις σύμφωνα με τις οποίες υπολογίζει τις καταθέσεις των Ελλήνων στην Ελβετία στα 31,5 δισ. ευρώ.
Αλλά το ενδιαφέρον της υπόθεσης δε βρίσκεται εκεί. Πολύ περισσότερο που από τότε που το «Σπίγκελ» έγραψε ότι οι καταθέσεις των Ελλήνων στην Ελβετία ανέρχονται στα 600 δισ. ευρώ (!), το ποσό αυτό, αδιευκρίνιστο ακόμα, έχει γίνει «φυσαρμόνικα».
Η πραγματική αξία των δηλώσεων του Ελβετού τραπεζίτη εντοπίζεται στα συγκεντρωτικά στοιχεία που έδωσε και τα οποία αφορούν στις καταθέσεις των Ευρωπαίων πλουτοκρατών έξω από τις χώρες καταγωγής τους.
Οπως είπε, οι καταθέσεις αυτές, που διατηρούν Ευρωπαίοι «αναξιοπαθούντες» έξω από τη χώρα καταγωγής τους, φτάνουν στα 3,5 τρισ. ευρώ, από τα οποία:
το 1,05 τρισ. ευρώ βρίσκεται στις τράπεζες της Ελβετίας,
το 1,325 τρισ. σε τράπεζες του Λουξεμβούργου,
τα 722 δισ. ευρώ σε τράπεζες της Αγγλίας στα «Channel Islands» και το Δουβλίνο,
τα 144 δισ. ευρώ στον Παναμά και τις άλλες χώρες της Καραϊβικής,
τα 119 δισ. ευρώ στις ΗΠΑ και
τα 99 δισ. ευρώ στη Σιγκαπούρη.
Προφανώς, αυτός ο κατατεθειμένος σε φορολογικούς παραδείσους πακτωλός, δεν αφορά σε χρήματα που ανήκουν σε... μισθωτούς, συνταξιούχους και ανέργους της ΕΕ.
Ομως, είναι σίγουρο: Η ΕΕ, η οποία αυτή τη στιγμή αριθμεί περί τα 150 εκατομμύρια φτωχούς και αποκλεισμένους, θα τους ψάξει τους χρυσούς καταθέτες, θα τους βρει και θα τους... φορολογήσει.
Αν και κάτι μας λέει ότι με βάση τους καπιταλιστικούς νόμους της ελεύθερης εξαγωγής κεφαλαίου, οι περισσότεροι από αυτούς θα είναι φορολογικά εντιμότατοι. Καιηθικότατοι, βεβαίως - βεβαίως. Οπως ακριβώς, εντιμότατο και ηθικότατο, είναι και το σύστημα που τους παράγει.
Το οποίο - εκεί πια κι αν ενεργεί νόμιμα και ηθικά - ρίχνει τους λαούς στη δυστυχία, για να στηρίζει τους τραπεζίτες ομού μετά την υπόλοιπη κάστα της χρηματιστικής ολιγαρχίας.

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Πίσω από μια αντιπαράθεση...


Πίσω από μια αντιπαράθεση...
εξελίξεις στο κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων, βρίσκονται εδώ και μερικές μέρες στη δημοσιότητα με επίκεντρο την οξύτητα της εσωκομματικής τους αντιπαράθεσης, τις αποχωρήσεις βουλευτών του κ.λπ. Δε θα σταθούμε εδώ στους χαρακτηρισμούς που ανταλλάσσουν. Αλλωστε, αυτοί δείχνουν το χαρακτήρα των αστικών κομμάτων, αφενός, και αφετέρου τη λειτουργία κομμάτων χωρίς αρχές ή πιο σωστά αυτές είναι οι αρχές τους. Αλλού βρίσκεται η ουσία. Πριν πάμε σ' αυτό να θυμίσουμε ότι οι Ανεξάρτητοι Ελληνες προέρχονται από τη ΝΔ. Εχει τη σημασία του. Οπως έχει τη σημασία της η επισήμανση ότι τα αστικά κόμματα υπηρετούν τα γενικά συμφέροντα των καπιταλιστών, αλλά υπάρχει και ο ανταγωνισμός τμημάτων τους που εκφράζεται μέσα στα αστικά κόμματα και που ενίοτε φτάνει και σε διασπάσεις, ή σε φαινόμενα σαν αυτό των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Και που συνδέονται με επιλογή συμμαχιών με διαφορετικά ισχυρά καπιταλιστικά κράτη. Τέτοιες επιδράσεις υπάρχουν, αφού η κρίση οξύνει τους ενδομονοπωλΟι ιακούς ανταγωνισμούς μεταξύ ισχυρών κρατών, όπως ΗΠΑ, Γερμανίας, Ρωσίας, Κίνας, κ.λπ. έντονους στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου λόγω υδρογονανθράκων και στην Ελλάδα λόγω οικονομικής κρίσης και τεράστιων δυσκολιών στη διαχείρισή της, αλλά επίσης και λόγω υδρογονανθράκων και άλλων τομέων οικονομίας, που εποφθαλμιούν τα παραπάνω κράτη και που ωφελούν και Ελληνες μεγαλοεπιχειρηματίες.
***
Στην ουσία τώρα. Είναι γεγονός ότι η προεκλογική περίοδος κυοφορούσε αλλαγές στο αστικό πολιτικό σύστημα, σε μια προσπάθεια να διαμορφωθούν καλύτεροι όροι χειραγώγησης των εργαζομένων στη βάρβαρη αστική πολιτική, κυοφορία που φαίνεται να μορφοποιεί έναν αστικό πόλο, με κορμό τη ΝΔ και έναν άλλο με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Φαίνεται, επίσης, ότι η κυοφορία συνεχίζεται. Τι σημαίνει αυτό; Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε πορεία αποσάθρωσης. Ηδη, εδώ και καιρό κυοφορούνται νέα πολιτικά σχήματα απ' αυτό το χώρο. Δεν είναι μόνον η Κίνηση «ΡΙΚΣΣΥ» του Α. Λοβέρδου. Υπάρχει η Κίνηση Φλωρίδη, η Κίνηση Ραγκούση κ.λπ. Δεν πρέπει επίσης να περνά απαρατήρητη η δήλωση του Γ. Μανώλη, κατά την αποχώρησή του από τους Ανεξάρτητους Ελληνες, ότι «ο χώρος έχει μέλλον το κόμμα δεν έχει». Ούτε αυτή του Κ. Σταμάτη από το ίδιο κόμμα να αναλάβει δράση ο Κ. Καραμανλής. Ούτε επίσης φαίνεται να είναι σύμπτωση ότι ταυτόχρονα, με το ξέσπασμα στους Ανεξάρτητους Ελληνες, εμφανίζεται ο Γ. Καρατζαφέρης του ΛΑ.Ο.Σ. να μιλά για δική του πρωτοβουλία δημιουργίας νέου κόμματος και αυτό να συνοδεύεται με περιοδείες στη Βόρεια Ελλάδα. Και, βεβαίως, ο χώρος που λέει ο Γ. Μανώλης εμφανίζεται άκρως «αντιμνημονιακός», άκρως «πατριωτικός», δηλαδή εθνικιστικός. Εχει, επίσης, γραφτεί στον αστικό Τύπο κατ' επανάληψη η πρόθεση του Αντ. Σαμαρά να δημιουργηθεί ένα αστικό κόμμα με ευρωπαϊκό προσανατολισμό μαζί με άλλες δυνάμεις πέρα από τη ΝΔ, που βεβαίως δε θα είναι η ΝΔ. Τέλος, έχουμε τα σενάρια περί εκλογικού νόμου έντονα στον αστικό Τύπο. Που είναι ένα από τα εργαλεία επίδρασης στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος. Επομένως, την «άγρια φαγωμάρα» στους Ανεξάρτητους Ελληνες, δεν μπορούμε και δεν είναι σωστό να την αντιμετωπίζουμε ως ένα μεμονωμένο γεγονός σε ένα αστικό κόμμα, όσο και αν έχει την αυτοτέλειά του, αλλά σε σχέση με τα υπόλοιπα που αποτελούν κρίκους στην αλυσίδα αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος.
***
Μετά απ' όλ' αυτά, γίνεται φανερό ότι στο εσωτερικό των αστικών κομμάτων αντανακλώνται οι δυσκολίες τους στη διαχείριση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και οι αντιπαραθέσεις που οξύνονται στο εσωτερικό της αστικής τάξης για τον προσανατολισμό των συμμαχιών της και τη σύμπλευση με τον ένα ή τον άλλο ιμπεριαλιστικό πόλο, καθώς και των συμμαχιών τους με άλλα κόμματα μέσα στην Ελλάδα. Τμήματα της αστικής τάξης επιλέγουν τη σύμπλευση με την ΕΕ, ενώ άλλα επιθυμούν τη σύμπλευση με το αμερικανικό ή το ρωσικό κεφάλαιο. Για παράδειγμα, ένα από τα ζητήματα της αντιπαράθεσης στους Ανεξάρτητους Ελληνες ήταν οι θέσεις Καμμένου για το δολάριο. Στο πλαίσιο αυτό, προχωρά και η αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος, ως αποτέλεσμα των πραγματικών διαφορετικών προσεγγίσεων τμημάτων της αστικής τάξης σε σχέση με ζητήματα καθοριστικής σημασίας για την ίδια, αλλά και ως προσπάθεια για τον εγκλωβισμό και τη χειραγώγηση πλατιών εργατικών λαϊκών στρωμάτων στα δικά της διλήμματα και τους ανταγωνισμούς της. Επιβεβαιώνεται, για μια ακόμα φορά, ότι η εργατική τάξη, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα έχουν συμφέρον να απεγκλωβιστούν από τα κόμματα του κεφαλαίου και της ΕΕ, να βαδίσουν το δικό τους δρόμο για τα δικά τους συμφέροντα. Επομένως, συμπόρευση με το ΚΚΕ, λαϊκή οργάνωση και συμμαχία για αποδέσμευση από την ΕΕ, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και μονομερής διαγραφή του χρέους.

«Ο θάνατός μας - τα κέρδη τους»


«Ο θάνατός μας - τα κέρδη τους»
Αυξήσεις μέχρι και 48,7% στο οικιακό τιμολόγιο! Αυτά ζητάει η Διοίκηση της ΔΕΗ με έκθεσή της προς τη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας για τα τιμολόγια του ρεύματος που θα ισχύσουν το 2013.
«Αίτημα» που έρχεται να υποβληθεί, παρότι το 2011 οι μεσοσταθμικές αυξήσεις κατά 7,5% μεταφράστηκαν στην πραγματικότητα σε αυξήσεις που, για τα πάγια, σε ορισμένες κατηγορίες κατανάλωσης, όπως στο αγροτικό ρεύμα και στο νυχτερινό, ξεπέρασαν ακόμα και το 40%.
«Αίτημα» που έρχεται να υποβληθεί παρότι το 2012 οι αυξήσεις στο ρεύμα ξεπέρασαν το 15%.
«Αίτημα» που έρχεται να υποβληθεί την ίδια στιγμή που τα λαϊκά νοικοκυριά σε όλη τη χώρα «παγώνουν», λόγω της αδυναμίας - μετά την επιβολή των ληστρικών φόρων - να προμηθευτούν πετρέλαιο θέρμανσης. Την ίδια ώρα, που η κυβέρνηση με το νέο φορολογικό έκτρωμα γονατίζει εκατομμύρια εργαζόμενους και συνταξιούχους. Την ίδια αυτή στιγμή που οι κυβερνώντες αρνούνται προκλητικά να αποσυνδέσουν το χαράτσι από τα τιμολόγια του ρεύματος, πόσο μάλλον να το καταργήσουν.
Αυτήν την ώρα, έρχεται η διοίκηση της ΔΕΗ και απαιτεί αυξήσεις - ηλεκτροπληξία για εκατομμύρια λαϊκές οικογένειες!
*
Και η κυβέρνηση τι θα κάνει; Αχ, η καημένη η κυβέρνηση... Βλέπετε, αφενός έχει ειδικευτεί στο γνωστό παιχνιδάκι, να επιβάλει τελικά αυξήσεις που θα λέει ότι είναι μικρότερες από το 48,7%, για να καμώνεται μετά ότι μας έκανε και χάρη! Αφετέρου, είναι «αναγκασμένη» να εφαρμόσει τον νόμο... Αλλά ποιο νόμο; Μα, φυσικά, αυτόν που η ίδια ψήφισε! Τον νόμο του Μνημονίου που, σε συνέχεια των προ δεκαετίας ευρω-ρυθμίσεων, προβλέπει απελευθέρωση των τιμολογίων της ηλεκτρικής ενέργειας, στο πλαίσιο της «απελευθέρωσης της αγοράς ενέργειας».
Με βάση αυτό ακριβώς το νομοθετικό πλαίσιο είναι που η ΔΕΗ ζητά τις αυξήσεις, αφού... ο νόμος είναι νόμος!
Ως εκ τούτου - ένεκα ο... νόμος - οι 1.000 διακοπές ρεύματος που πραγματοποιεί η ΔΕΗ σε καθημερινή βάση, ήδη κατά τη διάρκεια του 2012, πολύ απλά θα πολλαπλασιαστούν...
Ως εκ τούτου, εκατομμύρια άνθρωποι θα πρέπει να ...συμβιβαστούν με την ιδέα ότι στην Ελλάδα του 2013 το ηλεκτρικό ρεύμα - ένεκα μνημονίου και τρικομματικής κυβέρνησης - αποτελεί είδος πολυτελείας.
Ο νόμος...
*
Είναι ο ίδιος νόμος που λέει ότι οι μέτοχοι της ΔΕΗ και οι επίδοξοι αγοραστές της (σ.σ.: ως γνωστόν η συγκυβέρνηση ετοιμάζεται να βγάλει στο σφυρί το 17% από το 51% των μετοχών της εταιρείας που σήμερα κατέχει το κράτος) θα θησαυρίσουν σε βάρος του ελληνικού λαού.
Απόδειξη;
Την επόμενη ακριβώς μέρα από τη δημοσιοποίηση των προτάσεων της ΔΕΗ για αυξήσεις στα τιμολόγια, η τιμή της μετοχής της εταιρείας σημείωσε θεαματική άνοδο κατά 7,54% στο χρηματιστήριο.
Γιατί;
Πώς εξηγείται;
Ποια είναι η αιτία για το γεγονός ότι την ώρα που εκατομμύρια τρέμουν στο άκουσμα της μετατροπής της ΔΕΗ σε «ηλεκτρική καρέκλα» για τη λαϊκή οικογένεια, την ίδια ώρα η περίφημη «αγορά» να κάνει «πάρτι»;
Μα η αιτία δε βρίσκεται πουθενά αλλού, παρά στο γεγονός ότι, τελικά, ένας είναι ο υπέρτατος, ο πραγματικός, ο απόλυτος νόμος τους:
«Ο θάνατός μας - τα κέρδη τους»!

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι;


Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι;

Γρηγοριάδης Κώστας
ΣΤΗ ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ ΟΔΗΓΕΙ τον Αλ. Τσίπρα η αναζήτηση ιμπεριαλιστικών λυκοσυμμαχιών και η ανάγκη να λανσάρει στο εσωτερικό της χώρας σαν δήθεν φιλολαϊκό το άλλο μείγμα διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης που υπερασπίζεται και που διακρίνεται απ' το προκρινόμενο απ' την ΕΕ ως προς τη γενναία χρηματοδότηση απ' τον κρατικό κορβανά των μονοπωλιακών ομίλων και των επενδύσεών τους.
Ετσι, πληροφορούμαστε ότι αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ, που θα την αποτελούν οι Αλ. Τσίπρας, Γ. Δραγασάκης, Ν. Χουντής, Κ. Ησυχος, Κ. Αθανασίου και Α. Καρίτζης, ετοιμάζει βαλίτσες για Βραζιλία και Αργεντινή. Δύο ισχυρές καπιταλιστικές χώρες της Λατινικής Αμερικής με ειδικό βάρος και παγκόσμια, ως μέλη του G20 αλλά και περιφερειακών ιμπεριαλιστικών ενώσεων, π.χ. η Βραζιλία στους BRICS. Οπως ο ίδιος αναφέρει, «δύο χώρες που έχουν σημαντικό θεσμικό ρόλο στο παγκόσμιο σύστημα».
Αποκαλυπτικό το «non paper», με το οποίο σκιαγραφούνται το κίνητρο και το επιδιωκόμενο απ' τον ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσμα αυτής του της πρωτοβουλίας. Ευθύς εξαρχής δηλώνεται ότι στόχος είναι η «διεθνοποίηση του ελληνικού προβλήματος και αξιοποίηση κάθε δυνατής βοήθειας». Πλασάρονται, δηλαδή, σαν «εθνικό πρόβλημα» η καπιταλιστική κρίση και η δυσκολία διαχείρισής της, που ζητά τάχα «εθνική» λύση. Συσκοτίζεται έτσι ότι λύση που να συμφέρει ταυτόχρονα και την πλουτοκρατία και το λαό δεν υπάρχει.
Δίνονται ταυτόχρονα διπλά διαπιστευτήρια, στα ανταγωνιζόμενα και με διαφορετικές επιδιώξεις τμήματα της ντόπιας αστικής τάξης. Αφενός με τη δήλωση προσήλωσης στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, αφετέρου με τη δέσμευση για «διεύρυνση του πεδίου συνεργασιών» της Ελλάδας, αφού έτσι «ενδυναμώνει πολιτικά τόσο τη συμμετοχή της στους ευρωπαϊκούς θεσμούς όσο και τη γεωπολιτική αξία της»! Ενδυναμώνει δηλαδή την αστική τάξη και τις επιδιώξεις της.
Οι αντι-Μέρκελ κορόνες που διατυπώνονται στόχο έχουν να συγκαλύψουν την απόλυτη στοίχιση του ΣΥΡΙΖΑ με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Εγκαλεί την κυβέρνηση ότι «υποβάθμισε διεθνώς» την παρουσία της Ελλάδας και τη μετέτρεψε σε «άφωνο παρατηρητή στο διεθνές γίγνεσθαι» και κομπάζει ότι τα «γλυκά μάτια» που κάνει ο ίδιος σε άλλες καπιταλιστικές χώρες είναι η απάντηση «στη μονομέρεια της συγκυβέρνησης».
ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΕΙ ΤΟΥΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ότι είναι δυνατόν ένα άλλο μείγμα διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης να αποβεί υπέρ του λαού, προσθέτει στα παραπάνω ότι τις χώρες που επισκέπτεται «οι κυβερνήσεις της δεξιάς τις έριξαν στον γκρεμό της χρεοκοπίας» και ακόμα ότι «οι κυβερνήσεις της αριστεράς οργάνωσαν τη συντεταγμένη και κοινωνικά δίκαιη έξοδο από την κρίση και την ανασυγκρότηση των χωρών τους, με ανάπτυξη και αναδιανομή»!
Δηλώνει ότι θέλει να αντλήσει «τεχνογνωσία» απ' αυτό το «κατόρθωμά» τους. Εγκωμιάζει τη Βραζιλία σαν χώρα που «πρωτοστατεί στις προσπάθειες για την αποκατάσταση της συμμετρίας στην οργάνωση του πολυπολικού παγκόσμιου συστήματος»!
Την ώρα που ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, στα καπιταλιστικά κράτη, ακόμα και στο εσωτερικό των αστικών τάξεων, προσλαμβάνει αδυσώπητο χαρακτήρα, τσαλαπατώντας κάθε δικαίωμα των λαών, ο ΣΥΡΙΖΑ χειροκροτεί τις ανακατατάξεις στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα και ερμηνεύει τις σημερινές ισορροπίες τρόμου σαν «συμμετρία του πολυπολικού συστήματος»!
Αναφερόμενος στις ενστάσεις που διατυπώνει η Βραζιλία για τα δανεικά προς την Ελλάδα απ' το ΔΝΤ, αποκρύπτει ότι αυτές διατυπώνονται απ' τη σκοπιά της δικής της αστικής τάξης που θέλει όλη την πίτα δική της. Εχοντας γνώση των ανταγωνισμών αυτών ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι θα αξιοποιήσει τη στάση της Βραζιλίας ώστε αυτή «να αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στο ΔΝΤ για να δοθεί τώρα οριστική και βιώσιμη λύση στο πρόβλημα χρέους της χώρας μας», με στόχο και «την επάνοδό μας στις αγορές».
Οσο για την Αργεντινή, ο θαυμασμός του ΣΥΡΙΖΑ είναι γνωστός για το πώς εκεί το πολιτικό προσωπικό των αστών διαχειρίστηκε την κρίση προς όφελός τους. Επαναλαμβάνεται στο «non paper» ως εξής: «Απέδειξε ότι (...) η ανάπτυξη με επενδύσεις (...) και με αποκατάσταση εισοδημάτων και θέσεων εργασίας είναι η συνταγή της λύσης. Επανήλθε στις αγορές, για πρώτη φορά από το 2001, το καλοκαίρι του 2010».
ΤΙ ΔΕ ΛΕΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ για τα ινδάλματά του; Δε λέει ότι στη συνώνυμη του τενεκεδομαχαλά Βραζιλία: 31% του πληθυσμού, περίπου 55 εκατομμύρια άνθρωποι, ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, δηλαδή με λιγότερο από 1 δολάριο τη μέρα. Το 12,8% του πληθυσμού, δηλαδή σχεδόν 18 εκατομμύρια άνθρωποι, είναι αναλφάβητοι. Στις φτωχές και υποβαθμισμένες ανατολικές περιοχές, 44,2 παιδιά στα 1.000 πεθαίνουν πριν γίνουν ενός έτους. Η Βραζιλία έχει από τα υψηλότερα ποσοστά φόνων στον κόσμο. Η πρώτη αιτία θανάτου στις ηλικίες 15 - 24 στις υποβαθμισμένες αστικές περιοχές είναι ο φόνος.
Οσο για την Αργεντινή, η κρίση ξεπεράστηκε για την πλουτοκρατία, όχι όμως για το λαό της που εξακολουθεί να βυθίζεται στην ανέχεια. Ηδη, οργανώνονται διαδηλώσεις διαμαρτυρίας για τον καλπάζοντα πληθωρισμό που τοποθετείται στο 25%, την ασύλληπτη φτώχεια και την ανεργία.
Ξεχνάει ακόμα να πει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι η ανάπτυξη που «τρέχει» στη Βραζιλία είναι παρόμοια μ' αυτή που «έτρεχε» πριν λίγα χρόνια στην Ελλάδα, συμπτωματικά και η Βραζιλία προετοιμάζεται για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Εκτός όλων των άλλων θεμελιώνεται σήμερα στην ανάπτυξη η καπιταλιστική κρίση που θα χτυπήσει και τη χώρα αυτή και ξεθεμελιώνονται δικαιώματα των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Ομοίως στην Αργεντινή η ανάπτυξη που «έτρεχε» ως τώρα με 8% έχει ήδη πέσει στο 4% φέτος...

Να καταργηθούν τα προνόμια βουλευτών και άλλων αιρετών


ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΚΚΕ
Να καταργηθούν τα προνόμια βουλευτών και άλλων αιρετών
Ανακοίνωση με αφορμή τη συζήτηση για τον τρόπο φορολόγησης της βουλευτικής αποζημίωσης
Με αφορμή τη συζήτηση, που εντάθηκε μετά τη δημοσίευση των «πόθεν έσχες» των βουλευτών και επικεντρώνεται στον τρόπο φορολόγησής τους, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:
«Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ για μια ακόμη φορά εκφράζει τη σταθερή και αμετακίνητη αντίθεσή της στα προνόμια των βουλευτών και των άλλων αιρετών:
  • Τη δραστική μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης και τη φορολόγησή της με τους ίδιους όρους που φορολογούνται και οι άλλοι εργαζόμενοι.
  • Την πλήρη κατάργηση της αποζημίωσης των βουλευτών για τη συμμετοχή τους στις Κοινοβουλευτικές Επιτροπές και άλλες κοινοβουλευτικές δραστηριότητες.
  • Την πλήρη κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης όχι μόνον για το μέλλον αλλά και για τους ήδη συνταξιούχους βουλευτές.
Η θέση αυτή του ΚΚΕ είναι θέση αρχής και απορρέει από την γενικότερη άποψή του για τη θέση των αιρετών στα όργανα της λαϊκής εξουσίας, όπου ο λαός θα είναι ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει».
Σε κάθε περίπτωση, εντύπωση προκαλεί ότι όλοι αυτοί που καταγγέλλουν τα προνόμια των βουλευτών - και σωστά - δε μιλάνε για τα φορολογικά προνόμια, τις φοροαπαλλαγές και τις απλόχερες ενισχύσεις προς τους βιομήχανους, τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές, γεγονός που φανερώνει την πραγματική στόχευση της αναμπουμπούλας που σηκώνουν, για να αποπροσανατολίσουν το λαό. Να βγάλει ο λαός συμπεράσματα.

Η τρομοκρατια να μη περασει


Επείγοντα καθήκοντα



Δυο νεολαίοι αρνούνται να τους κάνουν σωματικό έλεγχο χωρίς παρουσία δικηγόρου, όπως έχουν δικαίωμα από τον ίδιο τον αστικό νόμο, κάτι καλόπαιδα της «Δίας» (αυτούς που τους πλασάρει η αστική δημοσιογραφία ως δήθεν φύλακες των αδυνάτων). Τυλίγονται σε μια κόλλα χαρτί, τους πάνε σε δίκη και το δικαστήριο αποφαίνεται ότι πρέπει να κάτσουν τέσσερις μήνες φυλακή για «απείθεια προς τας αρχάς». Εδώ η εκτελεστική και η δικαστική εξουσία πάνε χέρι χέρι για το τσάκισμα κάθε συνείδησης που δε σηκώνει τ' άδικο.
Ο διευθυντής ενός σχολείου καλεί γονείς να απολογηθούν για «αμέλεια ανηλίκου» με βάση κάποια άρθρα του Αστικού Ποινικού Κώδικα. Το παράπτωμα των μαθητών ήταν ότι ψήφισαν υπέρ της κατάληψης στο σχολείο τους. Εδώ, η νομοθετική εξουσία (Βουλή κ.λπ.), διατηρώντας σε ισχύ απαράδεκτες αντιδραστικές διατάξεις, δίνει το άλλοθι στον κάθε αντιδραστικό ζηλωτή της καταστολής να παριστάνει τον εγγυητή του νόμου και της τάξης.
Καθώς η ανυπακοή γίνεται καθημερινή λαϊκή πρακτική και δικαίως, η αστική εξουσία σε όλα τα επίπεδα διάρθρωσής της δείχνει δόντια. Μόνο που το σήμερα δεν είναι 5 δεκαετίες πίσω. Κι αυτό σημαίνει πως δε θα αφήσουμε κανέναν να πάει άκλαυτος, αυτό σημαίνει οργάνωση και αντεπίθεση με χρήση όλων των διαθέσιμων μέσων μέχρι που να ξεριζωθούν τα σάπια δόντια μιας σάπιας εξουσίας, είτε αυτή εκφράζεται με νόμους και αστυνόμους, είτε με δασκάλους - παιδονόμους.
***
Ολο και περισσότερο ο νόμος και η τάξη στην καπιταλιστική πραγματικότητα που ζούμε, αποκαλύπτονται ως αυτό που είναι. Η έκφραση της δικτατορίας των μονοπωλίων που για να στεριώσουν την εξουσία τους πασχίζουν να επιβάλουν άκρα του τάφου σιωπή. Μόνο που όπως έγκαιρα έγραψε ο Μπρεχτ, ο άνθρωπος έχει ένα ελάττωμα: Ξέρει να σκέφτεται. Δηλαδή, η εξουσία των εκμεταλλευτών ό,τι κι αν κάνει θα συναντά απέναντι τη λογική συνέπεια της ύπαρξής της: Την αντίσταση, την ανυπακοή, την οργάνωση για την ανατροπή της. Αυτή είναι η φυσική φορά των πραγμάτων, μια ανεπίστρεπτη πορεία από τότε ακόμα που ο άνθρωπος ξέφυγε από το ζώο των ενστίκτων και έγινε νους που διαρκώς ανελίσσεται.
Με επίγνωση της ιστορικής φοράς των πραγμάτων αφήνουμε, λοιπόν, τους δικαστές που δικάζουν όποιον αντιστέκεται, να μυξοκλαίνε την ώρα που τ' αφεντικά τους τους αντιμετωπίζουν ως «τρεις κι εξήντα παίρνετε μόνο για να δέρνετε». Παραδίδουμε στη λαϊκή χλεύη και εκείνους τους διευθυντές των σχολείων που «σκίζονται» να είναι αποτελεσματικοί ως μηχανισμός καταστολής σε νεανικές συνειδήσεις.
***
Κοιτάμε μπροστά. Για να αντιμετωπίσουμε όλους εκείνους που έχουν βάλει πλώρη να γίνουν οι αυριανοί δυνάστες του λαού, αυτούς που σήμερα παριστάνουν τους έκπληκτους για τους όρους της νέας δανειακής σύμβασης, ξεχνώντας ότι αυτοί οι όροι υπάρχουν και στις προηγούμενες συμβάσεις, ότι αυτοί οι όροι υπάρχουν από την ίδια τη δημιουργία του EFSF, που ο ΣΥΡΙΖΑ χειροκρότησε. Τους δείχνουμε με το δάχτυλο τη διατύπωση «η Ελλάδα (δηλαδή η χώρα ως κυριαρχία) (...) παραιτούνται (...) από κάθε δικαίωμα (...) κατάσχεσης (...) σε βάρος των περιουσιακών τους στοιχείων», τη διατύπωση που αποκαλύπτει ποιανού αφέντη υπηρέτες είναι όλοι εκείνοι που έχουν κορόνα στο κεφάλι τους την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Και θυμόμαστε: Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ για να αρπάξει τη λαϊκή ψήφο διακήρυσσε ότι θα καταργήσει το μνημόνιο, συμπλήρωνε στα ψιλά ότι τις δανειακές συμβάσεις θα τις επαναδιαπραγματευτεί.
Το ΚΚΕ από τότε επέμενε και σήμερα επιμένει ότι όλο αυτό το πλέγμα πρέπει να καταργηθεί κι ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με έξοδο από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους από τη λαϊκή εξουσία.
***
Για τους ανθρώπους του καθημερινού μόχθου, της τρομώδους αγωνίας για την επιβίωση που παραλύει τη σκέψη, ίσως οι παραπάνω επισημάνσεις να μοιάζουν ψιλά γράμματα. Η αστική προπαγάνδα έχει - ίσως - καταφέρει να μείνει η εντύπωση «πήραμε το χρήμα». Μια τέτοια εντύπωση συγκροτεί μια επικίνδυνη επανάπαυση. Δεν «πήραμε» το χρήμα (η εργατική τάξη που στενάζει και οι καπιταλιστές που πανηγυρίζουν δεν είναι ένα «εμείς»), οι τράπεζες και λοιποί καπιταλιστές παίρνουν χρήμα, για τους υπόλοιπους υπάρχει μόνο καταστροφή. Αρα απαιτείται ανατροπή.
Ακόμα κι αν οι λογογράφοι του ουρανόσταλτου για την αστική τάξη ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης καταφέρνουν να δημιουργήσουν πιασάρικες εκφράσεις που να πείσουν το πόπολο ότι επίκειται η βασιλεία των ουρανών όταν ο ιζνογκούντ θα γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη, ακόμα και τότε η πραγματικότητα ως βίωμα θα οδηγεί σε αντίσταση, σε ανυπακοή, σε οργάνωση για την ανατροπή.
***
Εδώ ο ρόλος της Λαϊκής Συμμαχίας, στην οποία καλεί το ΚΚΕ.
Οπως σημείωνε στο χτεσινό πρωτοσέλιδό του ο «Ριζοσπάστης»: Επείγει η ισχυροποίηση της Λαϊκής Συμμαχίας που θα κινητοποιήσει τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία, θα δρομολογήσει με συνειδητή επιλογή τη ριζική ανατροπή που εξ αντικειμένου ταυτίζεται με την εργατική - λαϊκή εξουσία, τη λαϊκή οικονομία.

ΗΠΑ Νέο μακελειό με θύματα μικρά παιδιά


ΗΠΑ
Νέο μακελειό με θύματα μικρά παιδιά
ΧΑΡΤΦΟΡΝΤ.--
Ενα ακόμη μακελειό σημειώθηκε στις ΗΠΑ, αυτή τη φορά σε δημοτικό σχολείο και νηπιαγωγείο στο Νιουτάουν του Κονέκτικατ. Ορισμένα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης κάνουν λόγο για συνολικά 29 νεκρούς, ανάμεσά τους και 22 μικρά παιδιά στο σχολείο «Σάντι Χουκ» με 626 παιδιά από νήπια έως 10 χρόνων.
Οι πληροφορίες των αστυνομικών αρχών παρέχονται με το σταγονόμετρο και ως αργά το βράδυ επικρατούσε εικόνα σύγχυσης. Στις 9.40 π.μ. τοπική ώρα η αστυνομία έλαβε την κλήση από το σχολείο για το περιστατικό. Ως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, δεν είχε διευκρινιστεί αν ήταν ένας ή δύο οι δράστες, καθώς σύμφωνα με τις πληροφορίες ένας «24χρονος με μάσκα, μαύρα ρούχα και αλεξίσφαιρο γιλέκο» βρέθηκε νεκρός χωρίς να είναι σαφές αν σκοτώθηκε από πυρά αστυνομικών ή αν αυτοκτόνησε. Δύο όπλα βρέθηκαν κοντά του, ενώ αργότερα έγινε γνωστό ότι στο σπίτι του δράστη Ράιν Λάνσα από το Νιού Τάουν βρέθηκε νεκρός ο πατέρας του. Ανάμεσα στους νεκρούς, στο σχολείο είναι και η μάνα του δράστη, δασκάλα εκεί όπως και η διευθύντρια και ο ψυχολόγος του σχολείου.
Στο μεταξύ, άγνωστο είναι τι συνέβη και πού βρίσκονται τα παιδιά μιας ολόκληρης τάξης νηπιαγωγείου (μάλλον της μητέρας του δράστη). Ασαφές παρέμενε πόσοι είναι και οι τραυματίες. Τα κίνητρα του δράστη ή των δραστών (ανακρίνεται και άλλος ένας ύποπτος, ο μικρότερος αδελφός του δράστη) παραμένουν άγνωστα. Το μακελειό στο Κονέκτικατ είναι ένα από τα χειρότερα στην ιστορία των ΗΠΑ. Το 1999 δύο μαθητές εισέβαλαν με όπλα στο Κολουμπάιν του Κολοράντο και σκότωσαν 13 συμμαθητές και καθηγητές τους προτού αυτοκτονήσουν. Ολα αυτά στη μητρόπολη του καπιταλισμού, της υποκουλτούρας των Ράμπο και της ελεύθερης οπλοχρησίας... ενώ αναμενόταν και δήλωση του Προέδρου των ΗΠΑ, Μπ. Ομπάμα.

TOP READ