20 Σεπ 2020

ΚΚΕ: ΚΡΙΤΙΚΉ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

 

 


Για όσους ισχυρίζονται ότι το ΚΚΕ κάνει κριτική στην πορεία του κομμουνιστικού κινήματος μόνο στη μετά Στάλιν περίοδο. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Απλά οι ανεγκέφαλοι θέλοντας να κάνουν φτηνό αντικομουνισμό κάνουν πως «δεν άκουσαν»
Για όποιον ξέρει να διαβάζει πολιτικά ας δει το παρακάτω απόσπασμα από την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στο 46ο Φεστιβά ΚΝΕ – ΟΔΗΓΗΤΗ στις 19/9/2020. Μια θέση που θα συζητηθεί.
«Η αποτίμηση αυτού του πρώτου εγχειρήματος ανάληψης της εργατικής εξουσίας σε πολλές χώρες του κόσμου και για δεκαετίες γίνεται ασφαλώς κριτικά, αλλά και αυτοκριτικά όσον αφορά αδυναμίες του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και του ίδιου του ΚΚΕ.
«Η σοσιαλιστική οικοδόμηση, η ίδια η Σοβιετική Ένωση και το ΚΚΣΕ δεν ήταν απαλλαγμένη από αδυναμίες, παραλείψεις, λάθη, αντιφάσεις και υποχωρήσεις, πρώτα απ' όλα προς την ατομική ιδιοκτησία, και όλα αυτά είχαν έκφραση και στη στρατηγική του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, ιδιαίτερα τις κρίσιμες δεκαετίες του '40 κατ' αρχάς και στη συνέχεια, μέχρι τις τελικές αντεπαναστατικές ανατροπές της δεκαετίας του '80.
Σε αυτήν την πορεία, ασφαλώς πίεζε η ύπουλη, αλλά ταξικά σταθερή στρατηγική των ιμπεριαλιστών συμμάχων του τότε αντιφασιστικού άξονα ΗΠΑ και Μεγάλης Βρετανίας, αλλά και τα ίδια τα λάθη του διεθνούς και ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος.
Λάθη που είχαν ως βαθύτερη αιτία την ίδια τη στρατηγική της μη σύνδεσης του εθνικοαπελευθερωτικού αντιφασιστικού αγώνα στα χρόνια 1940-1945 με την κατάκτηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας σε όλες τις χώρες, γεγονός που οδηγούσε συνεχώς σε όλο και περισσότερους ιδεολογικοπολιτικούς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις, τόσο της ίδιας της Σοβιετικής Ένωσης όσο και των κομμουνιστικών κομμάτων και των αντιστασιακών κινημάτων, προς τους μέχρι τότε συμμάχους, κυρίως τη Βρετανία όσον αφορά την Ελλάδα, αλλά και τις ΗΠΑ.
Μελετάμε την Ιστορία μας στην Ελλάδα και στον κόσμο. Δεν σταματάμε γιατί έρχονται στο φως όλο και καινούργια στοιχεία, από τα αρχεία που μέχρι χτες ή ήταν ακόμη απόρρητα ή απλά δεν ήταν σε γνώση μας.»



 ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ 

Μετά τη βροχή

 

               

Του Γρηγόρη Τραγγανίδα

Από το facebook του Γρηγόρη Τραγγανίδα:

Τους ανθρώπους που κηδεύουμε μετά από κάθε βροχή τους θρηνούμε βουβά. Και δεν μιλάμε γι’ αυτούς περισσότερο από όσο κρατά ένα δελτίο ειδήσεων.

Μετά βγαίνει ο ήλιος.

Γιατί ξέρουμε πως δεν θα έπρεπε να έχουν πεθάνει Νιώθουμε απόλυτα το παράλογο. Και είναι τόσο αβάσταχτο, που βρίσκουμε καταφύγιο στη σιωπή. Σαν ένα συλλογικό, ενοχικό μυστικό που δεν πρέπει να φανερωθεί, διότι τότε δεν θα μας αρέσει αυτό που θα βλέπουμε στον καθρέφτη.

Σαν φόρος αίματος στον Μινώταυρο του καναπέ και της φονικής κουλτούρας της διαμεσολάβησης.

Γιατί ξέρουμε.

Ξέρουμε ότι μετά την τραγωδία του 1977 με τους δεκάδες πνιγμένους στους δήμους του Πειραιά, πρωτοπόρες δημοτικές αρχές κινητοποίησαν τον κόσμο και ανάγκασε τις κυβερνήσεις να φτιάξουν αντιπλημμυρικά έργα.

Και τώρα η βροχή δεν τρομάζει τις γειτονιές.

Γιατί ξέρουμε.

Ότι δεν είναι η βροχή που σκοτώνει.

Είναι οι λέξεις. Όπως “ακραία καιρικά φαινόμενα” , “πρωτοφανή ύψη βροχής”, “θεομηνία”. Και οι πιο φονικές: “Παραλάβαμε χάος”.

Γιατί ξέρουμε.

Η εξουσία δεν πρόκειται να λογοδοτήσει. Οι νεκροί του Πειραιά, της Μάνδρας, του Ποδονίφτη δεν αναπαύονται ούτε καν στην μνήμη. Το ίδιο και οι τωρινοί, της Θεσσαλίας.

Η εξουσία δεν θα λογοδοτήσει για τα γκρεμισμένα γεφύρια, το Κέντρο Υγείας δίπλα στο ποτάμι, τους διαλυμένους δρόμους.

Θα πει μόνο τις λέξεις της.

Κι εμείς θα σκεπάσουμε σιωπή τους νεκρούς.

TOP READ