26 Μαρ 2014

Ντροπή και αίσχος για την ETUCE! Παίρνει μέρος στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην Ουκρανία. Άμεσα να αποχωρήσουν ΔΟΕ και ΟΛΜΕ.

 Ντροπή και αίσχος για την ETUCE! Παίρνει μέρος στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην Ουκρανία. Άμεσα να αποχωρήσουν ΔΟΕ και ΟΛΜΕ.

Στο ενημερωτικό δελτίο της ETUCE (Ευρωπαϊκή Συνδικαλιστική Επιτροπή για την Εκπαίδευση) του Μάρτη, παρουσιάζεται η επίσκεψη που έκανε αντιπροσωπεία της στην Ουκρανία στις 13-14 Μάρτη του 2014!
Εκεί συναντήθηκε με την ηγεσία της ομοσπονδίας εκπαιδευτικών στην Ουκρανία, με τον Υπουργό Παιδείας της νέας φιλοναζιστικής κυβέρνησης, με εκπρόσωπους της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ουκρανία, κ.α. 
Όπως καταλαβαίνει κανείς επρόκειτο για επίσκεψη καθαρού «συνδικαλιστικού και εκπαιδευτικού χαρακτήρα»….
Σε παλιότερο ψήφισμα που κατάθεσε η Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ και το οποίο απορρίφθηκε από τις άλλες δυνάμεις σε ΔΟΕ και ΟΛΜΕ τονίζονταν ότι «Η ETUCE αποτελεί συνδικάτο μόνο κατ’ όνομα! Η ουσία της δράσης της έγκειται στον εξωραϊσμό της ΕΕ στα μάτια των εργαζόμενων».
Τώρα τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνα.

Η ETUCE παίρνει θέση ξεκάθαρα υπέρ της λυκοσυμμαχίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γίνεται μακρύ χέρι της για να προωθήσει –αξιοποιώντας το ρόλο της ως εκπαιδευτικής ένωσης- τις ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις.
Σε αυτή την Ένωση επιμένουν να συμμετάσχουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις σε ΟΛΜΕ και ΔΟΕ (ΣΥΡΙΖΑ-ΔΑΚΕ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ-ΠΑΣΚ). Να πληρώνουν δηλαδή οι εκπαιδευτικοί συνδρομές για να κάνει ιμπεριαλιστική διπλωματία η ETUCE!
Ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ που υπερθεματίζει της συμμετοχής σε αυτήν συνδικαλιστική γραφειοκρατία. 
Μάλιστα ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ (ΣΥΡΙΖΑ) είναι μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ETUCE.
Οι εκπαιδευτικοί να βγάλουν και από αυτό το γεγονός τα συμπεράσματά τους. Οι συμμαχίες σε διεθνές επίπεδο, δείχνουν το χαρακτήρα των δυνάμεων αυτών.
Είναι φανερό ότι η παραμονή των ΟΛΜΕ και ΔΟΕ στην ETUCE μόνο κινδύνους εγκυμονεί για το συνδικαλιστικό κίνημα.
Και είναι άμεση απαίτηση, εδώ και τώρα να αποχωρήσουν η ΟΛΜΕ και η ΔΟΕ από την ETUCE, όπως επανειλλημένα βάζουν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και μόνο αυτές.
26 Μάρτη 2014


ΚΚΕ: Ανακοίνωση για την ψευδή ανάρτηση και αναπαραγωγή στο διαδίκτυο δημοσιεύματος σε βάρος της Λιάνας Κανέλλη και του ΚΚΕ

 ΚΚΕ: Ανακοίνωση για την ψευδή ανάρτηση και αναπαραγωγή στο διαδίκτυο δημοσιεύματος σε βάρος της Λιάνας Κανέλλη και του ΚΚΕ


Ανακοίνωση εξέδωσε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σχετικά με την ψευδή ανάρτηση και αναπαραγωγή στο διαδίκτυο δημοσιεύματος σε βάρος της Λιάνας Κανέλλη και του ΚΚΕ.
Συγκεκριμένα αναφέρει:
«Πριν λίγη ώρα, η ηλεκτρονική σελίδα του Βήματος και το in.gr ανήρτησαν «ρεπορτάζ» με τίτλο «Αλλαγή ηγεσίας στο ΚΚΕ ζητεί η Λιάνα Κανέλλη», αναφερόμενα σε μια υποθετική συνέντευξη που δήθεν έδωσε η βουλευτής του ΚΚΕ στη δημόσια τηλεόραση.
Πρόκειται για μια είδηση παραποιημένη, πάνω σε μία συνέντευξη που έδωσε η Λιάνα Κανέλλη πριν από ένα χρόνο, πριν το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ, το περιεχόμενο της οποίας και τότε ήταν ψευδές. Και τότε είχε απαντηθεί και από την ίδια και από το Γραφείου Τύπου του ΚΚΕ.
Το δημοσίευμα προκάλεσε την άμεση και έντονη αντίδραση του Γραφείου Τύπου του Κόμματος προς τους υπεύθυνους των ιστοσελίδων με αποτέλεσμα να κατέβει αμέσως μετά τη διαμαρτυρία. Επειδή ξέρουμε πώς λειτουργεί το διαδίκτυο περιμένουμε από το Βήμα και το in.gr να προχωρήσουν άμεσα σε διόρθωση. Εφεξής η όποια αναπαραγωγή του ψευδούς δημοσιεύματος δεν μπορεί παρά να θεωρείται σκόπιμη».

Αντικομμουνισμός από βελούδο

 Αντικομμουνισμός από βελούδο

Εάν κληθεί να αναλύσει κανείς τις σύγχρονες μορφές αντικομμουνισμού, μπορεί να διακρίνει δυο βασικές κατηγορίες εκδήλωσής του: τον ανοιχτό και το συγκαλυμμένο. Εκτός απ’ τον πατροπαράδοτο, αιμοσταγή αντικομμουνισμό, κατευθείαν από την εποχή του χωροφύλακα και της επταετίας, αν όχι από αυτήν των εκτελέσεων και του παρθενώνα της μακρονήσου, υπάρχει κι αυτός που εκδηλώνεται με το βαμβάκι, για να σκουπίσει τα αίματα της πρώτης κατηγορίας και να τη βγάλει καθαρή το σύστημα, χωρίς λερωμένα νύχια –κι ας κυλιέται ολόκληρο μες στο βούρκο.

Υπάρχει δηλ ο κακός μπάτσος, με την εμφυλιοπολεμική ρητορική και την χρυσή αυγή ως λαγό και προμετωπίδα του. Με τη μακαρθική υστερία (σε διεθνή κλίμακα) που ουδέποτε υποχώρησε και τη «δημοκρατική εε» που στηρίζει την απαγόρευση των κομμουνιστικών κομμάτων και των –ζωντανών ακόμα σε πολλές συνειδήσεις και μνήμες- συμβόλων τους, προωθώντας παράλληλα την εξίσωση του κομμουνισμού με το ναζισμό, για να αθωώσει ιστορικά τον τελευταίο.

Και υπάρχει ως συμπλήρωμά του ο «καλός μπάτσος» με τις «δημοκρατικές ευαισθησίες». Η άλλη όψη του νομίσματος, που δίνει άλλοθι σε όλα τα παραπάνω. Ο κοσμοπολίτικος ραγιαδισμός πλάι στον ‘εθνικό’ αντικομμουνισμό της φουστανέλας και των γερμανοτσολιάδων –για να θυμηθούμε και την χτεσινή επέτειο. Υπάρχει ο αντικομμουνισμός ορισμένων πρώην, που ξεπερνάνε σε λύσσα και τα παραληρήματα του άδωνη, αξιοποιώντας στον «αγώνα» τους κάθε θάνατο συντρόφου που δεν μπορεί να μιλήσει για να διαχωρίσει τη θέση του –τι και αν το είχε ήδη κάνει, εν ζωή, με τις πράξεις του και την κομματικότητά του. Και ο αντικομμουνισμός κάποιων που δηλώνουν γνήσιοι κομμουνιστές, για να καταλήξουν να δυσφημούν την έννοια και τα ιδανικά στα οποία αναφέρεται –με πιο κλασικό παράδειγμα τον ηγέτη της διάλυσης της σοβιετικής ένωσης, μιχαήλ γκορμπατσόφ.

Βλέποντας προχτές το βράδυ πολιτικές εκπομπές δημόσιου λόγου, δυσκολευόσουν αρκετά να βρεις ουσιαστικές διαφορές ανάμεσα στα δύο είδη και να ξεχωρίσεις ποιο από τα δύο είναι πιο επικίνδυνο.

Η ακροδεξιά κυβέρνηση που ξέθαψε το (φωτιά και) τσεκούρι του αβέρωφ από τον εμφύλιο, αφήνοντας πίσω την καραμανλική τακτική της μειλίχιας απαξίωσης του αντιπάλου διά του σεβασμού και του ηθικού πλεονεκτήματος –«σέβομαι τους αγώνες και τις απόψεις του κουκουέ... αλλά διαφωνώ κάθετα...» και πάμε παρακάτω στον επόμενο;
Που έχει ευρείς πολιτικούς ορίζοντες κι αν μη τι άλλο πολυσυλλεκτικό χαρακτήρα, συγκεντρώνοντας στις τάξεις της στελέχη σαν τον περήφανο αντικομμουνιστή μπαλτάκο, μέχρι το φαήλο και τον άδωνη, που σιχαίνεται τους κομμουνιστές; (Παλιότερα ο μπουμπούκος είχε πει ότι σιχαίνεται και το μνημόνιο, που το ψήφισε βέβαια· δεν αποκλείεται, με το ίδιο σκεπτικό, να είναι κρυφοκομμουνιστής και να ψηφίζει τελικά το κόμμα)

Του Πάνου Ζάχαρη από το Ποντίκι
Που επιστρατεύει συστηματικά τη σοβιετολογία, κάθε φορά που τα βρίσκει σκούρα στην πολιτική αντιπαράθεση, πετώντας την μπάλα στην κερκίδα; Κι είναι ένα ζήτημα αν οι δικοί μας εκπρόσωποι, πρέπει να απαντάνε, παίζοντας όμως έτσι το παιχνίδι της, ή να το αφήνουν να πέσει κάτω –κι αυτό να εκληφθεί ως αδυναμία απάντησης.
Που ωστόσο είναι ευθέως και ανυπόκριτα χυδαία και δεν παύει να γίνεται γραφική, παρέχοντας άφθονο υλικό για τα βιντεάκια της ελληνοφρένειας; (Ο μιχελάκης προχτές πχ έθεσε αρκετά ψηλά τον πήχη της γραφικότητας, κάνοντας λόγο σε κάποια φάση για την εξέγερση της βαρσοβίας (;) και τα πέντε εκατομμύρια θύματα του στάλιν, προκειμένου να αυξηθεί η παραγωγή χάλυβα! Δεν είναι πλέον μόνο η πλειοδοσία κι η... άμιλλα που αναπτύσσεται στα πλαίσια της σταλινολογίας -έχω 5 μύρια από το μιχελάκη, ακούω άλλη προσφορά; 5 εκατομμύρια ένα... 5 εκατομμύρια δύο...- αλλά κι ο γραφικός ζήλος στη δημιουργία καινούριων ευφάνταστων μύθων, που προδίδουν αν μη τι άλλο την άγνοια και τη σύγχυση του λασποβόλου. Αλλά όσο πιο σίγουρος ακούγεται, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχει να φανεί πειστικός στο κοινό του).

Ή μήπως από την άλλη ο βελούδινος αντικομμουνισμός της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Με το στάθη στον ενικό να δηλώνει κομμουνιστής αλλά να αδυνατεί να αρθρώσει πειστικό αντίλογο στον κεκράκτη άδωνη –ως κι ο χατζηνικολάου, έκανε αντιπαράθεση με καλύτερους όρους. Κι ο αριστερός κατρούγκαλος, που σπάει πονηρά δια της πλαγίας οδού το εμπάργκο του σύριζα στην ανατροπή του πρετεντέρη, κι έκρινε σκόπιμο να πάρει εργολαβία την υπεράσπιση της τσογλάνικης αντίδρασης του τσίπρα στο γνωστό περιστατικό με τον κασιδιάρη, τη δούρου και την κανέλλη.

Αφού δείτε εδώ το βίντεο με το επίμαχο απόσπασμα, μπορείτε να διαβάσετε εδώ και μια πολύ καλή προσέγγιση του plagal στο ζήτημα.
Το χειρότερο πάντως κατά τη γνώμη μου, είναι ότι ο κατρούγκαλος προσπαθεί να στοχοποιήσει την κανέλλη φέρνοντάς την σε αντιπαράθεση με το αριστερό ήθος, το ήθος του κκε και τους μπολσεβίκους, για να του απαντήσει πολύ εύστοχα η λιάνα πως δεν έχει φτάσει στο σημείο να είναι μπολσεβίκα. Μιας και αναφέρθηκε πάντως, καλό θα ήταν για τον κατρούγκαλο να ξαναφρεσκάρει τις γνώσεις του για το γραπτό έργο του λένιν και να θυμηθεί τι όρους χρησιμοποιούσε ο βλαδίμηρος για το λακέ της αστικής τάξης κάουτσκι και για άλλους πολιτικούς προγόνους του σύριζα.
Στη συνέχεια βέβαια απαντά και ο ίδιος πολύ σωστά στο μιχελάκη πως δεν υπάρχει μία μόνη ηθική και πως το ήθος της αριστεράς στην χώρα αυτή διαφέρει ποιοτικά. Μόνο που στην προκείμενη, η δική του στάση παραπέμπει απλώς σε αστική υποκρισία –που σοκάρεται με τους όρους αλλά όχι με την ουσία- και τίποτα παραπάνω.

Αν υπάρχει κάτι που να απάδει στο ήθος της αριστεράς, αυτό είναι το τσογλάνικο, επιμελώς ανέμελο ύφος και γελάκι του κουλ αλέξη. Η λογική ότι ο κασιδιάρης είναι ψυχοπαθής –σε ευθεία αντιστοίχιση με την αστική ιστορική θεώρηση που αντιμετωπίζει τον χίτλερ ως παράφρονα. Το σύρσιμο –έρπειν- με κάθε θεμιτό κι αθέμιτο μέσο προς την εξουσία και την κυβερνητική προοπτική, που θαμπώνει το κριτήριο αξιόλογων ίσως ατόμων, σαν το στάθη και τον κατρούγκαλο, και τους καθιστά απολογητές του κρετινισμού με αριστερό πρόσημο. Άτομα που δεν είδαν, δεν άκουσαν, αγνοούν τα αυτονόητα, προσπαθούν να τα κρύψουν, να θολώσουν τα νερά.

Αντικομμουνισμός με το βαμβάκι είναι και να διαστρεβλώνεις τις θέσεις των κομμουνιστών που τα παραπέμπουν όλα τάχα στη δευτέρα παρουσία. Λες κι εσύ παραδέχεσαι έστω την πρώτη παρουσία, για να μιλήσεις για δεύτερη. Κι είναι ζήτημα αν τελικά εσύ είσαι που περιμένεις τη δευτέρα παρουσία να έρθει με τον κυβερνητικό κρίνο, χωρίς επανάσταση κι άλλα τέτοια δυσάρεστα αιματηρά επεισόδια

Θα με ρωτήσεις ίσως σφε αναγνώστη: κάθε κριτική-πολεμική απέναντι στο κόμμα και τη σοβιετική ένωση συνιστά αντικομμουνισμό; Όχι βέβαια. Έλα όμως που τις περισσότερες φορές ταυτίζονται –όχι στη δική μας λογική, αλλά- αντικειμενικά ή και υποκειμενικά στις προθέσεις του επιτιθέμενου. Γιατί κάθε πολιτικός απόγονος των δωσίλογων που σέβεται τον εαυτό του, καθίσταται αυτομάτως κι αντικομμουνιστής, για να βρει (έτσι νομίζει) ιδεολογική νομιμοποίηση για τις πράξεις του. Ενώ η «αριστερόστροφη» λογική «τέρμα η ασυλία στο κκε» είχε ως πρώτο εμπνευστή κι εκτελεστή της τον ανδρέα παπανδρέου στα χρόνια της αλλαγής αλλά κι αργότερα, από κάθε είδους πασόκ που προέκυψε από τις ανατροπές. Και πάντα συνόδευε ή συγκάλυπτε μια επίθεση, όχι στενά στο κουκουέ, αλλά ευρύτερα, στις κατακτήσεις των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων.

Πώς λοιπόν να μην κυριαρχεί σήμερα, σε μια περίοδο γενικευμένης υποχώρησης του κινήματος, ο αντικομμουνισμός; Και πώς να μη θυμηθείς τα σοφά λόγια του κάππου για τον αντισταλινισμό, που δεν είναι παρά μια μορφή ντροπαλού αντικομμουνισμού; Πώς να μη σκεφτείς ότι σήμερα είναι, όσο ποτέ άλλοτε, απαραίτητη μια καταδίκη του αντικομμουνισμού, από όπου κι αν προέρχεται –για να δανειστούμε ένα αγαπημένο κλισέ του δημόσιου αστικού λόγου;


Είναι όμως και κάτι ακόμα. Αν ο κομμουνισμός έχει πεθάνει και ξοφλήσει ιστορικά, ή αν οι κομμουνιστές ήταν ζωντανοί-νεκροί, απολιθώματα που έχουν ξεχάσει να πεθάνουν, όπως είχε πει πρόσφατα ένα άλλο καμάρι του βελούδινου αντικομμουνισού, ποιος ο λόγος τότε να ξιφουλκούν ενάντια σε ένα φάντασμα, που εξακολουθεί να πλανάται πάνω από τη γηραιά ήπειρο και το γερασμένο αστικό κόσμο, στοιχειώνοντας δικαιολογημένα τον ύπνο του;

Αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ των στελεχών...

 Αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ των στελεχών...

Κείμενο που υπογράφει μέλος της Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Λαμίας 

«Ολοι οι έντιμοι και δημοκρατικοί πολίτες αγανακτούν με το ξεπούλημα της χώρας στα οργανωμένα συμφέροντα, ντόπια και ξένα. Υπάρχουν όμως και χειρότερα.Το ξεπούλημα της ιδεολογίας για την εξουσία κι αυτό το βιώνουμε τελευταία με θλίψη και οργή, παλαιά και ενεργά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που παλέψαμε να τον κάνουμε αξιόπιστο στην κοινωνία. Είχαμε όμως εφόδια τις πολιτικές μας αρχές και τα οράματά μας.

Να όμως που οι καιροσκόποι και οι επαγγελματίες πολιτικοί έκαναν πάλι το "θαύμα" τους. Ο λόγος για τον υποψήφιο περιφερειάρχη Στερεάς Βαγγέλη Αποστόλου που επιλέχθηκε κεντρικά με αντιδημοκρατικό τρόπο, γιατί δεν ρωτήθηκαν τα τοπικά όργανα και η βάση του κόμματος.


Ο ίδιος ήρθε σε διαβούλευση με στελέχη του διεφθαρμένου ΠΑΣΟΚ που στήριξαν με ζήλο την καλλικρατική "μεταρρύθμιση" και τις μνημονιακές πολιτικές της συγκυβέρνησης. Που ήταν απέναντι μας στους κοινωνικούς αγώνες, που μας ειρωνεύονταν και μας πολεμούσαν. Και τώρα δεν θα αλλάξουν ούτε καρέκλα, γιατί θα συνεχίσουν την καριέρα τους ως στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (!), με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον υποψήφιο αντιπεριφερειάρχη Φθιώτιδας Δημ. Τιμπλαλέξηεν ενεργεία περιφ/κό σύμβουλο με την παράταξη του ΠΑΣΟΚ.

Κι αυτό γιατί τον έχει επιλέξει προσωπικά, σε πλήρη αντίθεση με τα τοπικά όργανα και τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, ο "ηγεμών" στη Στερεά Β. Αποστόλου, ο οποίος σε μια πολύ κόσμια διαμαρτυρία συντρόφισσας "πώς θα αντικρίσουμε τον κόσμο που μας εμπιστεύτηκε", απάντησε "να βάλετε πλερέζες"!

Αυτός είναι λοιπόν ο νέος ΣΥΡΙΖΑ των στελεχών!».

Κείμενο που υπογράφει το μέλος της Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ Λαμίας, Ρούλα-Φαλάρα-Κρανιώτη, και δημοσιεύεται στην "εφημερίδα των συντακτών". 

Το αφήνουμε ασχολίαστο με την επισήμανση ότι αν υπήρχε δημόσια ανάλογη τοποθέτηση, από μέλος του ΚΚΕ ... το διαδίκτυο θα είχε πάρει φωτιά.  

Αριστερά στη Μυτιλήνη 

Ένα βιογραφικό, μια ιστορία

 Ένα βιογραφικό, μια ιστορία

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΤΟ ΠΡΕΒΕΖΑΣ - ΛΕΥΚΑΔΑΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
«Ο υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ για τον δημαρχιακό θώκο κ. Βασιλείου Δημήτριος δεν  θα μπορούσε να μας παρουσιάσει με καλύτερο τρόπο τις προθέσεις του για τον Δήμο Πρέβεζας από το ίδιο το βιογραφικό του. Και επειδή τα στερνά τιμούν τα πρώτα θα παρακάμψουμε τις "τρέλες της νιότης", το "αμαρτωλό" παρελθόν της επαφής με την κομμουνιστική ιδεολογία που έχει αποκηρύξει από το 1991 επίσημα, και θα επικαλεστούμε τα πιο πρόσφατα.

Το βιογραφικό του υποψηφίου του ΣΥΡΙΖΑ βρίθει από την συμμετοχή του στα πιο βρώμικα προγράμματα της ΕΕ όπως το TACIS "..κοινοτικό πρόγραμμα που  ενθαρρύνει τον εκδημοκρατισμό, την ενίσχυση του κράτους δικαίου και τη μετάβαση σε μια οικονομία αγοράς των Νέων Ανεξάρτητων Κρατών (NΑΚ), που δημιουργήθηκαν μετά τη διάσπαση της Σοβιετικής Ένωσης. Πρόκειται για τις ακόλουθες χώρες: Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν, Λευκορωσία, Γεωργία, Καζακστάν, Κιργισία, Μολδαβία, Μογγολία, Ουζμπεκιστάν, Ρωσία, Τατζικιστάν, Τουρκμενιστάν και Ουκρανία". Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Ουκρανία και η στήριξη που απλόχερα παρέχει η ΕΕ στα φασιστοειδή που κατέλαβαν πραξικοπηματικά την κυβέρνηση, είναι περισσότερο από κάθε τι άλλο εύγλωττη για το τι σημαίνει εκδημοκρατισμός για την ΕΕ και ο κ. Βασιλείου φαίνεται να μην έχει ενδοιασμό να υπηρετήσει αυτούς τους σκοπούς. Δεν είναι όμως η Ουκρανία η μοναδική περίπτωση. Ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να συμμετέχει σε πληθώρα προγραμμάτων της Ευρωπαϊκής  Ένωσης που προώθησαν και στήριξαν τις ανατροπές των καθεστώτων των πρώην σοσιαλιστικών χωρών.
Αλλά αν η Ουκρανία ή η Βοσνία για κάποιους βρίσκεται πολύ μακριά ο κ. Βασιλείου υπηρέτησε μέσα από θεσμούς όπως το ευρωπαϊκό παρατηρητήριο απασχόλησης (ΕΕΟ) τις πολιτικές της ΕΕ για την κινητικότητα, τις πράσινες μπίζνες, τις πολιτικές για την εργασία, θεσμούς που επεξεργάστηκαν όλα αυτά τα μέτρα που βιώνει τραγικά κάθε εργαζόμενος σήμερα και που προωθούνται και από την ελληνική κυβέρνηση μέσω του ΟΑΕΔ, την διεύθυνση μελετών και οργάνωσης του οποίου υπηρετεί ακόμα ο κ. Βασιλείου.
Ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ για τον δήμο Πρέβεζας προβάλλοντας τα προσόντα του, δηλώνει κατάλληλος για να διαχειρισθεί το δήμο-επιχειρηματία που σχεδίασε το αστικό σύστημα, τον δήμο του "Καλλικράτη" που θα τα δίνει όλα, από τα σκουπίδια μέχρι τον πολιτισμό στην υπηρέτηση των επιδιώξεων των μεγαλοεταιρειών  για κερδοφορία με τσάκισμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Το ερώτημα είναι οι εργαζόμενοι τι έχουν να κερδίσουν από μια τέτοια εκλογή;».

Συμφωνία για νέα ΕΓΣΣΕ σε εξευτελιστικά επίπεδα

 Συμφωνία για νέα ΕΓΣΣΕ σε εξευτελιστικά επίπεδα

Σε συμφωνία κατέληξαν εργοδότες και πλειοψηφία της ΓΣΕΕ για υπογραφή της νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με την οποία νομιμοποιείται για ένα επιπλέον χρόνο η αντεργατική παρέμβαση της κυβέρνησης που καταργούσε την ΕΓΣΣΕ και στραγγάλιζε τους κατώτερους μισθούς και ημερομισθίων στα σημερινά εξευτελιστικά επίπεδα.

Το ΠΑΜΕ από την πρώτη συνάντηση είχε επισημάνει ότι οι κυβερνήσεις, η τρόικα και η ΕΕ είναι οι εκπρόσωποι των εργοδοτών. Είναι οι μηχανισμοί τους που σχεδιάζουν και υλοποιούν τους όρους που θα διαμορφώνουν πιο φτηνό τον εργαζόμενο, πιο υψηλό το βαθμό της εκμετάλλευσης. Ούτε λίγο ούτε πολύ οι συνεταίροι ζητάνε από τους εργαζόμενους να σκύψουν το κεφάλι, να αποδεχτούν ότι τα συμφέροντά τους είναι κοινά με τα συμφέροντα των εργοδοτών, να αποδεχτούν να βάλουν και άλλη πλάτη για τα κέρδη των επιχειρηματιών για να πάρουν και εκείνοι ένα ψίχουλο.

Το ΠΑΜΕ καλεί Ομοσπονδίες, Συνδικάτα και τους εργαζόμενους να πάρουν την υπόθεση της υπογραφής Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας στα δικά τους χέρια. Να οργανώσουν την πάλη σε κάθε χώρο δουλειάς, να σχεδιάσουν και να κλιμακώσουν τον αγώνα για διεκδίκηση υπογραφής ΕΓΣΣΕ και Κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, να βάλουν εμπόδια στην προσπάθεια των ΕΕ, εργοδοσίας και κυβέρνησης για κατάργηση των τριετιών, την απαγόρευση της απεργίας και την επαναφορά του «λοκ άουτ».

Πηγή: 902.gr
Δημοσίευση: Τετ, 26/03/2014 - 14:38
Τελευταία Ενημέρωση: Τετ, 26/03/2014 - 15:32


ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΤΡΟΜΟΥ: ΧΗΜΙΚΑ ΣΤΗΝ ΜΕΣΟΓΕΙΟ!

 ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΤΡΟΜΟΥ: ΧΗΜΙΚΑ ΣΤΗΝ ΜΕΣΟΓΕΙΟ!

 

Mια συγκλονιστικη ενημερωτικη εκπομπη, που ΟΛΟΙ θα επρεπε να δουν, επειδη αποκαλυπτει το μεγεθος της αδιαφοριας και της πλανης που εντεχνα καλλιεργειται γυρω απο το ζητημα της υδρολυσης των χημικων της Συριας στη περιοχη της Κρητης!
Αναρτήθηκε από

Έτσι για να θυμόμαστε

 Έτσι για να θυμόμαστε

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ
Σημιτικότερος του Σημίτη
Κυριακή 28 Μάρτη 1999
Τα γεγονότα του τελευταίου διαστήματος όπως η υπόθεση Οτσαλάν και η εγκληματική στάση της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ΝΑΤΟική δράση της κυβέρνησης στη νέα τρομοκρατική επίθεση στη Γιουγκοσλαβία, ασφαλώς, προσφέρονται για χρήσιμα συμπεράσματα. Πολύπλευρη ήταν και είναι η παρέμβαση για τη σωτηρία της κυβέρνησης, κάτω από το φόβο της λαϊκής παρέμβασης στις πολιτικές εξελίξεις. Ο κίνδυνος ανατροπής της κυβέρνησης ανησύχησε και την ηγεσία του Συνασπισμού η οποία έσπευσε να προσφέρει τη συνδρομή της στον αποπροσανατολισμό του λαού, στηρίζοντας ουσιαστικά την κυβέρνηση. Για παράδειγμα στην απαίτηση για παραίτηση του πρωθυπουργού και άμεσες εκλογές, προτείνει συμβούλιο εξωτερικής πολιτικής και "εθνική στρατηγική", διατυπώνοντας αργότερα το σύνθημα για εθνικές εκλογές μαζί με τις ευρωεκλογές, υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι η κυβέρνηση Σημίτη θα ψήφιζε την απλή αναλογική. Στη συνέχεια στελέχη του ΣΥΝ (Κύρκος, Φαράκος) καλούν ανοιχτά σε στήριξη της κυβέρνησης Σημίτη, για να μην έλθει η "δεξιά". Τώρα, που η φωτιά του πολέμου στα Βαλκάνια έχει ανάψει, ο ΣΥΝ επιμένει να συγκαλύπτει, ουσιαστικά, τον εγκληματικό ρόλο του ΝΑΤΟ - ουσιαστικά περιορίζει το θέμα στη μη έγκριση της επίθεσης από τον ΟΗΕ! - και για την ΕΕ η "κριτική" εξαντλείται στο ότι ακολουθεί... "άβουλα" τους Αμερικάνους! Είναι χαρακτηριστικό οτι ο Ν.Κωνσταντόπουλος ζητούσε απο τον Κ.Σημίτη που είχε συμφωνήσει στη ΝΑΤΟϊκή επιδρομή, για να μην χαθεί η αξιοστία του ΝΑΤΟ, απαιτήσει στη Σύνοδο κορυφής του Βερολίνου παρέμβαση της ΕΕ για να μην γλινουν βομβαρδισμοί, όταν η ΕΕ όχι μόνο συμφώνησε ομόφωνα αλλά κράτη μέλη της συμμετέχουν με στρατό στην εκστρατεία. Ακόμη και μετά τους βομβαρδισμούς η "Αυγή", (25/3/99) κάνει λόγο για "ευρωπαϊκή παρέμβαση" αποτροπής άλλων βομβαρδισμών, αλλα άκουσον άκουσον, προς τον Μιλόσεβιτς για να επανέλθει στις διαπραγματεύσεις! δηλαδή να αποδεχτεί την κατοχή της Γιουγκοσλαβίας απο ΝΑΤΟϊκό στρατό! χωρίς τον παραμικρό αντιΝΑΤΟικό σχολιασμό.
* * *
Στο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ επανέλαβε η ηγεσία του ΣΥΝ την κεντροαριστερή συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ για μια υποτίθεται πιο φιλολαϊκή διαχείριση δίνοντας άλλοθι στην αντιλαϊκή κυβέρνηση. Αλλωστε στρατηγικά συμφωνούν. Στις ευρωεκλογές, κατέρχεται προβάλλοντας και με την εκλογική διακήρυξή του, ως αναγκαιότητα το μονόδρομο της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης. Ζητά την επιτάχυνση των σχετικών διαδικασιών με προοπτική την "Ενωμένη Ευρώπη των λαών και των πολιτών της (που) παραμένει σήμερα το όραμα και ο στόχος των δυνάμεων της Αριστεράς" (τύπου Μπλερ, Ντ' Αλέμα, Σρέντερ και των ομοίων τους δηλαδή, Σχέδιο Εκλογικής διακήρυξής). του. Θεωρεί την εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος (ΕΥΡΩ), σημαντική εξέλιξη... και προβάλλει τη θέση για "πιο γοργά βήματα στην πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης...".
* * *
Χαρακτηριστικά στο σχέδιο διακήρυξής τους αναφέρεται, πως πρώτο καθήκον της Αριστεράς, σήμερα, είναι η ισχυρότερη δυνατή πολιτικοποίηση της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης με τη διαμόρφωση δημοκρατικών θεσμών. Ενώ, διευκρινίζεται ότι "ο ΣΥΝ υποστηρίζει (και) κάθε βήμα στη διαμόρφωση κοινής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής, την ενσωμάτωση της Δυτικοευρωπαϊκής Ενωσης στην ΕΕ ώστε να αρχίσει η αποδυνάμωση της υπαγωγής της ευρωπαϊκής άμυνας στο ΝΑΤΟ"! Κι αυτό, όταν η κοινή - κυρίαρχη - εξωτερική πολιτική της ΕΕ είναι εδώ (!) όταν πρόκειται για την κοινή αμερικανοΝΑΤΟική επέμβαση στο Κόσσοβο, είτε για την καταδίκη του κουρδικού αγώνα σαν τρομοκρατικού... Δεν είναι τυχαίο ότι, ουσιαστικά, ο ΣΥΝ παρακάμπτει όλα τα προβλήματα που αφορούν τον ιμπεριαλιστικό ρόλο της ΕΕ και των ΗΠΑ, δεν αντιστέκεται στα επεμβατικά σχέδιά τους σε βάρος των λαών των Βαλκανίων και ευρύτερα με τη νέα δομή του ΝΑΤΟ, τη διχοτόμηση της Κύπρου και του Αιγαίου, τη συμμετοχή των κρατών της ΕΕ και των ΗΠΑ, στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, στη συγκρότηση δυνάμεων ταχείας επέμβασης κατά των λαϊκών κινημάτων.
* * *
ΟΣυνασπισμός, μέσα από το σχέδιο διακήρυξης που ενέκρινε η ΚΠΕ και το Διαρκές συνέδριό του για τις ευρωεκλογές, όχι μόνον υπερθεματίζει υπέρ της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης και της ΟΝΕ αλλά και επιμένει πως τάχα μπορεί να υπάρξει ΟΝΕ με φιλολαϊκή πολιτική. Απλώς, ζητά ελαστικοποίηση των κριτηρίων του Μάαστριχτ για την ένταξη στην ΟΝΕ, αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας, και την πρόβλεψη για ελάχιστο κοινωνικό όριο! Μάλιστα, με την παραίτηση Λαφοντέν, βγήκε να προβάλει πως η διαχωριστική γραμμή της... Αριστεράς σήμερα, είναι περίπου ΟΝΕ με κοινωνικό πρόσωπο ή όχι. Λες και είναι δυνατόν, η ΟΝΕ των πολυεθνικών και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της ΕΕ, να αλλάξει χαρακτήρα και να γίνει φιλολαϊκή και η Ενοποιημένη Ευρώπη, χωρίς ανατροπή της πολιτικής και της εξουσίας των μονοπωλίων σε κάθε κράτος - μέλος. Για όλα αυτά και για τον αποπροσανατολισμό που επιχειρείται, οι εργαζόμενοι, ο ελληνικός λαός, μόνο μια απάντηση μπορούν να δώσουν και στις ευρωεκλογές και στις εθνικές εκλογές. Μαζί με το δίδυμο της συμφοράς, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, να καταδικάσει και το ΣΥΝ και τα άλλα κόμματα του ευρωπροσανατολισμού και να ψηφίσουν με αποφασιστικότητα το ΚΚΕ αν δε θέλουν να προσμετρηθεί η ψήφος τους ως στήριγμα για την ΟΝΕ και την ΕΕ.
Γιάννης ΖΑΓΓΑΝΑΣ

Διακρίνουμε άγχος;



Διακρίνουμε άγχος;
Ενα άγχος διακρίνουμε τις τελευταίες ημέρες από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, την «Αυγή», ΣΥΡΙΖΑίικες εφημερίδες (π.χ. «Εφ. Συντακτών»), για να μπει στο «στόχαστρο» το ΚΚΕ, πολλές φορές μάλιστα με μεθόδους που θυμίζουν μικρούς γκαιμπελίσκους. Ετσι είδαμε την Παρασκευή η «Εφ. Συντακτών» να αναγγέλλει βαρυσήμαντο άρθρο για τις σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ με ΚΚΕ και τελικά διαβάσαμε μια καρικατούρα με ευφυολογήματα του τύπου: «το ΚΚΕ δεν ανησυχεί για την υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ στον ευρωμονόδρομο, αλλά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταφέρει να αλλάξει τα πράγματα»...
Βεβαίως, το ΚΚΕ δεν ανησυχεί καθόλου για το αν ο ΣΥΡΙΖΑ υποταχθεί, αυτό είναι δεδομένο εξαρχής, γεννήθηκε υποταγμένος. Γιατί τι άλλο εκτός από επιλογή υποταγής στο σύστημα ήταν η στάση των στελεχών που εγκατέλειψαν το ΚΚΕ -αφού προσπάθησαν να το διαλύσουν- στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν κάποιοι προεξοφλούσαν τότε το τέλος του κομμουνιστικού κινήματος; Οταν ήταν τα «χαϊδεμένα» παιδιά των εκδοτικών συγκροτημάτων που σήμερα βρίζουν; Τι άλλωστε δείχνει η στάση του σε κρίσιμα θέματα όλο το προηγούμενο διάστημα, απέναντι π.χ. στην ΕΕ; Πολύ περισσότερο, το ΚΚΕ δεν πιστεύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να μετατοπισθεί από αυτή την υποταγή, αντίθετα κάθε βήμα προς το στόχο του να αναλάβει τη διακυβέρνηση είναι και ένα βήμα στη μετατροπή του σε καθαρόαιμο κόμμα της αστικής διαχείρισης. Αυτό άλλωστε το δείχνει όλη του η πορεία από τον Ιούνη του 2012 μέχρι σήμερα. Ας αφήσουν λοιπόν τις εξυπνάδες ορισμένοι που το παίζουν «αριστερή κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ». Το έργο το έχουμε ξαναδεί...

TOP READ