10 Μαΐ 2012

Αναγκαίο διαζύγιο


Αναγκαίο διαζύγιο
Νίκη! «Οι αντιμνημονιακές δυνάμεις σχηματίζουν κυβέρνηση». Το διαπίστωσε χτες το βράδυ το επιτελείο του Mega. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ τους, ο Σαμαράς στηρίζει Τσίπρα. Και οι δυο στηρίζουν το ευρώ. Στηρίζουν επίσης τη διαπραγμάτευση. Ο τρίτος της παρέας, ο Βενιζέλος συμφωνεί με τους προηγούμενους.
Θλίψη... Πριν τελειώσουν οι πανηγυρισμοί ήρθε η διαπίστωση ότι τελικά παρά τις συμφωνίες δεν τα βρίσκουν. Συνεχίζουν το θέατρο, καθώς έχουν στραμμένο το βλέμμα στις επόμενες εκλογές.
***
Εκεί που έχει στραμμένο το βλέμμα και η αστική τάξη, η οποία επισπεύδει τις διαδικασίες για την ανασύνθεση του πολιτικού συστήματος, ώστε να εμφανιστεί ένας νέος διπολισμός ικανός να επανεγκλωβίσει λαϊκές δυνάμεις. Παρά την προσπάθεια δεν κρύβουν ότι υπάρχει κάτι κοινό στους δύο πόλους. Η υπεράσπιση της ΕΕ (το άρθρο στην «Καθημερινή» είναι χαρακτηριστικό).
Απέναντί τους έχουν μόνο το ΚΚΕ, τη μόνη πολιτική δύναμη που επιμένει ότι η αποδέσμευση από την ΕΕ, η μονομερής διαγραφή του χρέους, η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής με λαϊκή εξουσία και εργατικό έλεγχο είναι η μόνη φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση.
Στον αντίποδα παρουσιάστηκαν από τον αστικό Τύπο ως φιλολαϊκή πρόταση τα πέντε σημεία που παρουσίασε ο Τσίπρας χωρίς όμως κανείς να μπει στον κόπο να αναλύσει αυτές τις προτάσεις. Κατανοητό. Γιατί με αυτές γίνεται καθαρό πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ζητά καν κατάργηση του μνημονίου και αντίθετα ζητά από την εργατική τάξη να θεωρήσει δεδομένο το μέχρι τώρα τσάκισμά της. Σχετική ανάλυση έκανε μόνο ο «Ριζοσπάστης».
***
Δεν είναι το μόνο σημείο στην πολιτική αντιπαράθεση που επικρατεί σκοτάδι. Το γαϊτανάκι με τις διερευνητικές εντολές για το σχηματισμό κυβέρνησης έβγαλε εκτός πλάνου τη βασική πολιτική αντίθεση που έχει συγκεκριμένη ταξική αναφορά: Από τη μια, οι δυνάμεις που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ορκίζονται στην Ευρωπαϊκή Ενωση κι από την άλλη το ΚΚΕ που εξαρχής έχει κάνει καθαρό ότι προκοπή μέσα στην ΕΕ δεν υπάρχει για το λαό.
Ο διαγκωνισμός τους, για το ποιος είναι καλύτερος ευρωπαϊστής, αποκαλύπτει και το κάλπικο διαφόρων προτάσεων που υπόσχονται τα πάντα αρκεί να μείνει άθικτη η εξουσία των μονοπωλίων. Περιορίζουν τη συζήτηση σε πέντε έξι θέματα, όταν μια κυβέρνηση πρέπει να ασχοληθεί με τα πάντα.
Το ΚΚΕ έβαλε ανάμεσα στα θέματα που πρέπει να απασχολούν το λαό και τα ζητήματα που απασχολούν την επικείμενη σύνοδο του ΝΑΤΟ. Ορισμένοι έσπευσαν να απαξιώσουν τη θέση με απορία, δήθεν, «τι θέλει ένα τέτοιο θέμα στη συζήτηση».
Κι όμως, την ίδια ώρα πυκνώνουν οι αναλύσεις που επαναφέρουν σαν στοιχείο των διακρατικών σχέσεων τη στρατιωτική ισχύ αυτής ή της άλλης δύναμης και συμμαχίας. Χτεσινή ανάλυση στην «Ημερησία» εξηγεί τη στρατιωτική υπεροχή της συμμαχίας ΗΠΑ - Γαλλίας έναντι της Γερμανίας και τα κοινά που έχουν Ολάντ και Ομπάμα. Κι εκεί που μέχρι τώρα οι αναφορές στον Ολάντ αφορούσαν στο αν φέρνει ανατροπή του Συμφώνου Σταθερότητας, τώρα η κουβέντα γίνεται για στρατιωτικές προετοιμασίες.
***
Η σιγή από μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς για τη σοβούσα καπιταλιστική κρίση, τις μορφές - και πολεμικές - που μπορεί να πάρει αυτή, ο εστιασμός της προσοχής σε πλευρές της διαχείρισης, αποκαλύπτει το νέο δόκανο που στήνεται σε βάρος της εργατικής τάξης, συνολικά του λαού.
Με αυτήν ή την άλλη εκδοχή διακυβέρνησης, το αστικό σύστημα προσπαθεί να κοιμίσει την εργατική τάξη.
Το ΚΚΕ κάλεσε και πάλι το λαό να πάρει διαζύγιο απ' όσους τον καλούν να συνεχίσει στον εφιαλτικό «ευρωμονόδρομο», είτε φορούν μνημονιακό είτε αντιμνημονιακό προσωπείο. Αυτό το διαζύγιο μπορεί να επικυρωθεί και μέσα από νέες εκλογές που πρέπει να γίνουν κόντρα στα σχέδια της αστικής τάξης και των κομμάτων της.

Το επίπεδο του κινήματος και το εκλογικό αποτέλεσμα.


Το επίπεδο του κινήματος και το εκλογικό αποτέλεσμα. 


«Η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων των δύο αστικών κομμάτων διασκορπίστηκαν κυρίως σε συγγενείς ιδεολογικά πολιτικούς χώρους που υποστηρίζουν την πολιτική του "ευρωμονόδρομου". 








Σε πολύ μικρότερο βαθμό κατευθύνθηκαν στο ΚΚΕ. Στα παραπάνω πλαίσια η ποικιλόμορφη διασπορά ψήφων κατευθύνθηκε και σε αντιδραστικά και εθνικιστικά κόμματα όπως είναι οι "Ανεξάρτητοι Ελληνες", η φασιστική ναζιστική "Χρυσή Αυγή". Σημαδεύεται επίσης το εκλογικό αποτέλεσμα με τη μεγάλη αποχή που εκφράζει επίσης αδιέξοδη αγανάκτηση, αλλά και την οικονομική δυσκολία μετακίνησης των ετεροδημοτών. Η άνοδος της "Χρυσής Αυγής" είναι η πρόσθετη απόδειξη ότι σε συνθήκες βαθιάς κρίσης και λαϊκής εξαθλίωσης, ενώ το εργατικό λαϊκό κίνημα δεν έχει περάσει στην αντεπίθεση και η πλειοψηφία των κομμάτων στηρίζει το καπιταλιστικό σύστημα ή παραπέμπει στην αυταπάτη του εξανθρωπισμού του, δυναμώνει ο κίνδυνος επίδρασης των εθνικιστικών και νεοφασιστικών απόψεων (...) Το μεγαλύτερο μέρος των δυσαρεστημένων και οργισμένων εργαζομένων και ανέργων υπέκυψε στην ανυπομονησία και την πίεση της χίμαιρας του άμεσου θετικού αποτελέσματος, της λύσης "εδώ και τώρα", χωρίς να έχει αποκτήσει την απαιτούμενη άμεση πείρα από τη συμμετοχή στην οργάνωση και διεξαγωγή των αγώνων» (από την «Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για το εκλογικό αποτέλεσμα»).
Στη διαμόρφωση της πολιτικής συνείδησης των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων βασική επίδραση ασκεί η πείρα τους που διαμορφώνεται από την ίδια τους τη ζωή και το πώς την προσλαμβάνουν. Δεν αρκεί η εξαθλίωση της ζωής της οικογένειάς τους για να επιδράσει στην πολιτική τους επιλογή, δηλαδή στο ποιο πολιτικό κόμμα εκφράζει τα συμφέροντά τους. Η κοινωνική συνείδηση στην ταξική κοινωνία, στον καπιταλισμό, διαμορφώνεται από την κυρίαρχη τάξη, την ιδεολογία και την πολιτική της στη διαπάλη με την ιδεολογία και την πολιτική της εργατικής τάξης και του ΚΚΕ. Αλλά το πεδίο αυτής της διαπάλης είναι οι ταξικοί αγώνες. Η συμμετοχή όχι απλά και μόνο στις εργατικές κινητοποιήσεις, αλλά η συμμετοχή στο συνδικάτο, στην οργάνωση των αγώνων, στην προετοιμασία τους, στη σύγκρουση με τους καπιταλιστές στους τόπους δουλειάς, εκεί που μπορεί να ξεχωρίσει η αντίθεση των ταξικών συμφερόντων και να συνειδητοποιείται η ανάγκη πάλης τάξης ενάντια σε τάξη, ώστε να διαμορφώνεται η αναγκαιότητα πολιτικής επιλογής από τους εργαζόμενους όχι των αστικών ή οπορτουνιστικών κομμάτων, αλλά του δικού τους κόμματος. Και έτσι μπορεί να εκφραστεί και σε ψήφο στο ΚΚΕ, αφού το κίνημα διαμορφώνει τέτοια εμπειρία που να απεγκλωβίζει λαϊκές δυνάμεις από την αστική πολιτική, να μη χειραγωγούνται στις δυνάμεις του οπορτουνισμού, να ενισχύουν το ΚΚΕ. Επομένως ένας παράγοντας διαμόρφωσης και του εκλογικού συσχετισμού δυνάμεων είναι η στάθμη του εργατικού κινήματος, το επίπεδο ανάπτυξης της ταξικής πάλης. Αλλωστε, το ΚΚΕ στις εκλογές κατεβαίνει με τη στρατηγική του, αφού θεωρεί τις εκλογές ως μια μορφή ταξικής πάλης και την εντάσσει στη δράση του για τη συγκέντρωση των κοινωνικών δυνάμεων που αντικειμενικά έχουν συμφέρον να συγκρουστούν με τους καπιταλιστές, να τους ανατρέψουν από την εξουσία, να κοινωνικοποιήσουν την ιδιοκτησία τους ως μονόδρομο για τη λαϊκή ευημερία.
Το εργατικό κίνημα και η πείρα για την πολιτική επιλογή
Αρα ένας παράγοντας για τη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος είναι το επίπεδο ανάπτυξης της ταξικής πάλης στην Ελλάδα, που παρά τη μεγάλη ανάπτυξη πανεργατικών αγώνων - τη μεγαλύτερη στην Ευρώπη - κόντρα στην εφαρμοζόμενη πολιτική, είναι ακόμη αναντίστοιχο των απαιτήσεων. Επέδρασε και η διαπάλη μέσα στο εργατικό κίνημα με δυνάμεις όπως ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - «Αυτόνομη Παρέμβαση», που αποτελούν μοχλό στήριξης της αστικής πολιτικής στο συνδικαλιστικό κίνημα και της ταξικής συνεργασίας. Εδώ οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ έφτασαν να συμμαχούν με ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ ενάντια στις ταξικές δυνάμεις. Αλλωστε, έχουν θεμέλιο της στρατηγικής τους τη «διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής», επομένως εχθρεύονται την ταξική πάλη.
Οταν λέμε το επίπεδο ανάπτυξης της ταξικής πάλης εννοούμε και το περιεχόμενο και τον ταξικό προσανατολισμό του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και το επίπεδο προώθησης της συμμαχίας των εργατών με τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα και βεβαίως την οργάνωση της εργατικής τάξης στα συνδικάτα (είναι λιγότερο από το 1/3 των εργατών) και το βαθμό ικανότητας των συνδικάτων για κινητοποίηση, που σημαίνει μορφές οργάνωσης στους τόπους δουλειάς, στις εργατογειτονιές κ.λπ.
Δεν πρέπει, επίσης, να ξεχνάμε ότι η διαπάλη μέσα στο κίνημα ανάμεσα στο οργανωμένο εργατικό κίνημα και στην προβολή ενός «χύμα» κινήματος, που προβάλλει το «έξω τα κόμματα - έξω τα συνδικάτα», που φτάνει μέχρι την αλλαγή «πολιτικής φρουράς» στους θεσμούς (βουλή, κυβέρνηση), έξω και μακριά από τις ταξικές σχέσεις, δηλαδή την αντιπαράθεση καπιταλιστών - εργαζομένων, λαού - μονοπωλίων, ώστε να λύνονται τάχα λαϊκά προβλήματα. Το «κίνημα» της μούντζας, της οργής. Ολα αυτά επιδρούν στην αλλοίωση του ριζοσπαστισμού και στην καλλιέργεια αυταπατών. Τις καλλιέργησε το ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν και σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Ας θυμηθούμε λίγο την εκτίμησή του για το κίνημα της παρέλασης που τάχα έδιωξε τον Γ. Παπανδρέου!
Ας σκεφτούμε ένα ζήτημα με ένα παράδειγμα. Στις εκλογές το ΠΑΣΟΚ έχασε 2.179.013 ψήφους και η ΝΔ 1.103.665. Και τα δύο κόμματα μαζί έχασαν 3.282.678 ψήφους. Ηταν ψήφος τιμωρίας που κατέγραψε την τεράστια φθορά των δύο κομμάτων που εναλλάσσονταν στην κυβέρνηση. Ταυτόχρονα η μεγαλύτερη συμμετοχή στις μεγάλες πανεργατικές απεργίες δεν ξεπέρασε τις 200.000 έως 250.000 εργαζόμενους σε όλη την Ελλάδα. Σ' αυτούς δηλαδή που αποκτούν άμεσα εμπειρία από την απλή συμμετοχή στις κινητοποιήσεις. Σε ποιο βαθμό και έκταση αυτοί οι αγώνες επιδρούν και σε λαϊκούς ανθρώπους που δεν συμμετέχουν; Επιδρούν, αλλά σε μικρή έκταση. Για παράδειγμα, ο αγώνας των χαλυβουργών έχει επιδράσει στο αποτέλεσμα του Θριασίου όπου το ΚΚΕ είχε άνοδο. Να γιατί λέμε πως οι συσχετισμοί αλλάζουν μέσα στους ταξικούς αγώνες, οι εκλογές αποτελούν ένα δείκτη της έκφρασής τους. Να γιατί η ΚΕ του ΚΚΕ κάνει την εκτίμηση με την οποία ξεκινά αυτό το άρθρο. Να γιατί πρέπει να ενταθεί η δουλειά μας στην εργατική τάξη και το οργανωμένο κίνημά της.






 Κόκκινη προπαγάνδα εκτοξεύθηκε από  yiok-yiok

Απανωτές οι κωλοτούμπες


Απανωτές οι κωλοτούμπες
Παπαγεωργίου Βασίλης
Ωρύεται η «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΣΥΡΙΖΑ) σε ανακοίνωσή της γιατί οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ απάντησαν αρνητικά στην πρόσκληση του ΣΥΡΙΖΑ για να συναντηθούν χθες.
«Η σημερινή στάση των ηγεσιών της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ σε Τριτοβάθμιο επίπεδο - σημειώνει η «Αυτόνομη Παρέμβαση» - έρχονται σε συνέχεια των προσπαθειών για την ενίσχυση του δικομματισμού και τη νομιμοποίηση μέσα από τις εκλογές της βάρβαρης πολιτικής του μνημονίου». Χρεώνει, δηλαδή, στις ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ ότι όλο το προηγούμενο διάστημα οι παρατάξεις αυτές δρούσαν στηρίζοντας τους αντεργατικούς σχεδιασμούς.
Εμείς δεν πρόκειται να διαφωνήσουμε καθόλου σε αυτό. Ομως η ίδια η «Αυτόνομη Παρέμβαση» υποστήριζε άλλα πράγματα πριν λίγο καιρό.
Το Φλεβάρη του 2012 καλούσε τη ΓΣΕΕ «αντί να επιλέγει μια στάση σιωπής και αναμονής να πάρει άμεσες πρωτοβουλίες».
Στα τέλη Μάρτη του 2012 με επιστολή της προς τη ΓΣΕΕ σημείωνε: «Η ΓΣΕΕ οφείλει από μια θέση αναμονής και απόστασης που χαρακτηρίζει την εικόνα και τη λειτουργία της, να μετατραπεί σε πραγματικό όχημα δυναμικής παρέμβασης και αντίστασης».
Με άλλα λόγια η «Αυτόνομη Παρέμβαση» καλούσε τους «δικομματικούς» για ανάπτυξη εργατικών συνδικαλιστικών αγώνων, δηλαδή υπέτασσε τους εργάτες στους «δικομματικούς». Και κατηγορούσε για αδράνεια τις ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ συγκαλύπτοντας συνειδητά τον ενεργό τους ρόλο στο πέρασμα των αντεργατικών πολιτικών. Ακόμα και την Πρωτομαγιά ο ΣΥΡΙΖΑ στην ίδια συγκέντρωση ήταν με την ΠΑΣΚΕ και τη ΔΑΚΕ, αναγνωρίζοντας τον ρόλο τους και συμβάλλοντας στην παραπλάνηση των εργατών.
Τέλος, η «Αυτόνομη Παρέμβαση» που είναι τάχα ενάντια στο μνημόνιο, πήγε και υπέγραψε μαζί με ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με τις οποίες αποδέχθηκαν αντεργατικές ρυθμίσεις που προβλέπουν τα μνημόνια, όπως η μείωση ή το πάγωμα μισθών. Αυτή είναι η «συνέπεια» της συνδικαλιστικής παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ, έτσι αντιλαμβάνεται την πάλη ενάντια στο μνημόνιο, το οποίο την μια μέρα καταγγέλλει και την άλλη λέει ότι θα το διαπραγματευτεί με τη λυκοσυμμαχία που τη θεωρεί αδιαπραγμάτευτη και αδήριτη πραγματικότητα.

Η μεγαλύτερη συκοφαντία εναντίον του ΚΚΕ


Η μεγαλύτερη συκοφαντία εναντίον του ΚΚΕ
Δεν αποτελεί σήμερα μεγαλύτερη ύβρη από τη διαστρέβλωση των θέσεων του ΚΚΕ ότι δήθεν δεν ενδιαφέρεται, δε νοιάζεται για τα βάσανα των ανέργων, των μισθωτών, ότι αφήνει το λαό αβοήθητο. Κι όμως μια τέτοια συκοφαντία εκτόξευσε ο Στάθης Σταυρόπουλος στο «enikos.gr», με αφορμή την άρνηση του ΚΚΕ να πάρει υπουργεία για να σώσει δήθεν μαζί με τους άλλους ευρωαριστερούς (ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ) το λαό από την ΕΕ και τους μεγαλοεπιχειρηματίες, όμως μαζί με την ΕΕ και τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Ντροπή! Λέει πολλά και διάφορα ο Στ. Σταυρόπουλος, μεταξύ των οποίων ότι «θα αλλάξουν όλα αύριο μας διαβεβαιώνει το ΚΚΕ και ως τότε τιμωρεί όσους είχαν αυταπάτες, λέει, για το ...Μάαστριχτ. Εως τότε ας χαθούν μεροκάματα, ας κλείσουν σπίτια και μαγαζιά, ας χαθούν ζωές, όταν όλοι χάσουμε τις αυταπάτες που μας καλλιεργεί η απλώς αριστερά (!) και προσχωρήσουμε στην Αίρεση των Καθαρών, θα σωθούμε...». Τα ίδια σάπια επιχειρήματα, ότι δήθεν το ΚΚΕ θέλει (!) την εξαθλίωση του λαού, επιστράτευαν οι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ όταν ψήφιζαν τα μνημόνια και τους αντιλαϊκούς νόμους και είχαν το ΚΚΕ απέναντι να οργανώνει την πάλη του λαού στους τόπους δουλειάς, στα λιμάνια κ.α.
***
Πρόκειται για παραλήρημα. Κύριε Σταυρόπουλε, όλα αυτά που τσακίζουν αλύπητα σήμερα το λαό δεν έχουν τη σφραγίδα του Μάαστριχτ; Κι όμως εσείς, μαζί με τον ΣΥΝ που το ψήφισε, έχετε το θράσος να καλείτε το ΚΚΕ να το υπογράψει σήμερα, στο όνομα των συνεπειών που έχει ο ευρωμονόδρομος. Βεβαίως, αυτό το κρύβετε γιατί βάζετε μπροστά τη λέξη «μνημόνιο». Ομως αυτό είναι απάτη. Και σε αυτή την απάτη θέλετε να κάνετε συνένοχο το ΚΚΕ. Λέτε να διώξουμε την τρόικα, αλλά θα μείνουμε στην ΕΕ. Μα, η τρόικα δεν είναι πρωτίστως η ΕΕ; Πώς θα σταματήσουν η μείωση των μισθών, η ανεργία, ο εργασιακός μεσαίωνας, μήπως όταν αλλάξει και γίνει φιλολαϊκή η ΕΕ; Ελεος! Ποια αριστερή κυβέρνηση δε θα συνεχίσει να τσακίζει τους μισθούς όταν όχι μόνο αποδέχεται την ιδιοκτησία των μεγάλων επιχειρηματιών, αλλά θεωρεί ότι η υγιής επιχειρηματικότητα, δηλαδή τα μονοπώλια, είναι δύναμη ανάπτυξης;
***
Το ατύχημα για εσάς είναι ότι οι εργαζόμενοι, οι νέοι γνωρίζουν καλά ότι το ΚΚΕ, τα στελέχη, τα μέλη του, οι οπαδοί του καθημερινά ματώνουν έξω από τα εργοστάσια και στις συνοικίες. Η αλήθεια δεν αποδείχνεται πάντα με τα εκλογικά ποσοστά. Η ζωή είναι πιο περίπλοκη και πάντως αδυσώπητη απέναντι στην αντικομμουνιστική εμπάθεια.

Ζήτησε ταξική συνεργασία και έταξε «υγιή» επιχειρηματικότητα


ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΥΡΙΖΑ ΜΕ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ»
Ζήτησε ταξική συνεργασία και έταξε «υγιή» επιχειρηματικότητα
Ο Αλ. Τσίπρας άφησε ταυτόχρονα ανοιχτό το ενδεχόμενο της προσέγγισης με ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, υπό προϋποθέσεις
Οι διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι ίδιες με αυτές των αστικών κομμάτων. Θέλει ταξική συνεργασία για να προωθήσει την υγιή επιχειρηματικότητα. Θέλει τους εργαζόμενους πρόβατα στη σφαγή της εργοδοσίας
Με το βλέμμα στραμμένο στην κάλπη, που πιθανολογεί ότι θα είναι η κατάληξη της διαδικασίας των διερευνητικών εντολών, η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έστησε ένα ακόμα σόου χτες στη Βουλή, όπου συναντήθηκε με εκπροσώπους «κοινωνικών φορέων», όπως ανακοίνωσε. Στο κάλεσμά του ΣΥΡΙΖΑ δεν ανταποκρίθηκαν ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΟΛΜΕ, ΔΟΕ και ΚΕΔΕ, θεωρώντας άκαιρη τη συνάντηση με ένα κόμμα που διερευνά τη συγκρότηση κυβέρνησης. Αμέσως μετά, οΑλ. Τσίπρας συναντήθηκε με πρυτάνεις.
Απ' τις τοποθετήσεις στη χτεσινή σύναξη, ξεχώρισαν αυτές των προέδρων της ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ Δ. Ασημακόπουλουκαι Β. Κορκίδη, οι οποίοι ζήτησαν άμεσα να σχηματιστεί κυβέρνηση, καθώς «η αγορά δεν μπορεί να περιμένει». Ο Δ. Ασημακόπουλος επικέντρωσε και στο ζήτημα της διαχείρισης του χρέους, λέγοντας ότι το μεγαλύτερο μέρος του βρίσκεται στα χέρια κρατών και άρα χρειάζεται μια σοβαρή πολιτική προσέγγιση.
Ξεχώρισε όμως και η προκλητική παρέμβαση του Θ. Βασιλόπουλου, στελέχους του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, ο οποίος, την ίδια ώρα που παζαρεύει με την εργοδοσία πάγωμα (και ουσιαστικά μειώσεις) μισθών στον κλάδο, χτες φόρεσε για την περίσταση αγωνιστική λεοντή, «απειλώντας» με αγώνες ενάντια σε όλα αυτά που, χάρη και στη στάση της πλειοψηφίας της ΟΙΥΕ, αποτελούν κανόνα στον κλάδο, όπως η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, οι απολύσεις που οργιάζουν, η εργοδοτική αυθαιρεσία.
Ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας ήταν σαφής όταν δήλωνε ενώπιον των πρυτάνεων πως η πρωτοβουλία του να συναντηθεί με τους «κοινωνικούς φορείς», ξεδιπλώνεται επειδή οποιαδήποτε κυβέρνηση χρειάζεται τη συναίνεση της κοινωνίας «για να μπορέσει να (...) έχει σταθερότητα» και να «επιβάλλει την κοινωνική συνοχή». Ζητάει δηλαδή κι αυτός ταξική συνεργασία.
Προηγούμενα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επανέλαβε ότι στόχος του κόμματός του είναι η υγιής επιχειρηματικότητα, καταγγέλλοντας στους «εκπροσώπους της πραγματικής οικονομίας» -όπως τους αποκάλεσε- ότι οι υγιείς επιχειρήσεις δέχτηκαν συντριπτικά χτυπήματα. Πρόκειται για τον εύσχημο τρόπο, με τον οποίο ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζεται την καπιταλιστική οικονομία που γέννησε την κρίση και τα μνημόνια, και την οποία θέλει να ανασυγκροτήσει σε «υγιή»(!) βάση, με «κοινωνική συνοχή», δηλαδή σιγή νεκροταφείου στο εργατικό λαϊκό κίνημα. Το επιβεβαίωσε, άλλωστε, χτες, καταθέτοντας το ενδιαφέρον του για «κοινωνική, πολιτική και οικονομική σταθερότητα».
Καλά λόγια είχε να πει και στους πρυτάνεις, διαβεβαιώνοντάς τους ότι θα αξιοποιήσει τις προτάσεις τους για το δημόσιο πανεπιστήμιο και για το νόμο πλαίσιο. Στους εκπροσώπους των σωματείων που πήγαν στη συνάντηση, ισχυρίστηκε ότι αυτό που επιδιώκει είναι «μια νέα σχέση εμπιστοσύνης με την ίδια την κοινωνία, με τον κόσμο της εργασίας, με τους κοινωνικούς και επιστημονικούς φορείς», χωρίς βέβαια να πει κουβέντα για το πώς μια ενδεχόμενη κυβέρνηση της αριστεράς θα επιβάλλει στους εργοδότες να αυξήσουν μισθούς και να βελτιώσουν τις συνθήκες δουλειάς, όταν αντιμετωπίζει τους καπιταλιστές σαν μοχλό ανάπτυξης.
Ο ίδιος άφησε ανοιχτό το ζήτημα της επαναπροσέγγισης με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, σε κοινή φιλοευρωενωσιακή βάση, λέγοντας ότι «χθες καταθέσαμε μια δέσμη προτάσεων, αν αποδέχονται τις προτάσεις αυτές ως βάση διαλόγου, αν μας διαβεβαιώσουν ότι δεν ισχύουν πια οι δεσμεύσεις τους προς την κα Μέρκελ και τη κα Λαγκάρντ, τότε, ενδεχομένως να έχει νόημα η συζήτηση».
Χτες τέλος, υπήρχαν πληροφορίες ότι αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ θα συναντηθεί σήμερα με τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, προκειμένου να ενημερωθεί για την κατάσταση της οικονομίας. Επίσης, ο Αλ. Τσίπρας φέρεται να εξέφρασε την επιθυμία συνάντησης με τον νέο πρόεδρο της Γαλλίας Φ. Ολάντ.

ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Προεκλογικό σόου στις πλάτες του λαού


ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ
Προεκλογικό σόου στις πλάτες του λαού
Με όλο το θίασο επί σκηνής, ο Αλ. Τσίπρας ανακοίνωσε ότι παραδίδει σήμερα τη διερευνητική εντολή
Με όλο το θίασο επί σκηνής ο Αλ. Τσίπρας έδωσε τέλος στο διήμερο σόου και χτες βράδυ στη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, ανακοίνωσε ότι επιστρέφει τη διερευνητική εντολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, χρεώνοντας την ευθύνη για το μη σχηματισμό κυβέρνησης σε όλες τις άλλες πολιτικές δυνάμεις.
Ο Αλ. Τσίπρας επιμένοντας να παραπλανά και να εξαπατά το λαό ισχυρίστηκε ότι δίνεται τώρα η ευκαιρία για την ανατροπή των προγραμμάτων λιτότητας και του μνημονίου. Δεν μπόρεσε όμως να αποφύγει τις ακροβασίες. Απ' τη μια, παρέπεμψε στις καλένδες την υλοποίηση των υποσχέσεων που έχει δώσει στο λαό, δηλώνοντας ότι ο στόχος αυτός θα επιτευχθεί κάποτε, «σε ένα συνολικό πλαίσιο παρεμβάσεων και διεργασιών στο ευρωπαϊκό επίπεδο που θέλουμε να επιταχύνουμε», αφού θα πρέπει «να σταματήσουμε να απομονώνουμε την εξεύρεση λύσης στην Ελλάδα και να διεκδικήσουμε ευρωπαϊκή λύση».
Απ' την άλλη, λίγο μετά δήλωνε πως το αποτέλεσμα των εκλογών «έχει σαφή χαρακτηριστικά που δεν μπορούμε να τα αγνοήσουμε, για άμεση απεμπλοκή της χώρα από μνημόνιο και μέτρα λιτότητας».
Ο Αλ. Τσίπρας κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ ότι προσπάθησαν να δημιουργήσουν κλίμα σε βάρος του κόμματός του «αδιαφορώντας ότι θέτουν σε κίνδυνο την οικονομία της χώρας». Προς την άρχουσα τάξη και την ΕΕ απευθύνθηκε και όταν δήλωσε πως αποτελούν«δύναμη ευθύνης», αλλά με το βλέμμα στραμμένο στην κάλπη συμπλήρωσε πως «ο λαός μας έδωσε δύναμη μεγάλη αλλά όχι αρκετή για να μπορέσουμε να σχηματίσουμε μόνοι μας κυβέρνηση αριστεράς».
Απ' το προεκλογικό του διάγγελμα, δεν άφησε έξω το ΚΚΕ. Ζορισμένος απο την άρνηση του Κόμματος να προδώσει το λαό και να ασκήσει διαχείριση με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα, είπε ότι «η ηγεσία του ΚΚΕ αναλαμβάνει βαριά και ιστορική ευθύνη»!Προχωρώντας στο αναποδογύρισμα της πραγματικότητας, πρόσθεσε πώς τώρα είναι η ώρα η«αριστερά να ενωθεί με το λαό και το λαϊκό κίνημα», σε βάρος του οποίου ο οπορτουνισμός ασκεί προδοτικό ρόλο. Απευθύνθηκε μάλιστα στο λαό με τα συνθήματα του ΚΚΕ, λέγοντας«του λέμε δεν θα τον προδώσουμε, δεν θα τον εγκαταλείψουμε, δεν θα γίνουμε σαν τους άλλους»!
Ο Α. Τσίπρας επέκρινε και τον Φ. Κουβέλη λέγοντας πως αν προεκλογικά είχε ανταποκριθεί στην πρόταση για συνεργασία τώρα θα ήταν πρώτη δύναμη. Ενώ κατήγγειλε το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ πως το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονται είναι η εφαρμογή του μνημονίου και η υλοποίηση των δεσμεύσεών τους. Επιβεβαίωσε τέλος ότι πρότεινε στον Ευ. Βενιζέλο τη συγκρότηση «οικουμενικής κυβέρνησης» με μόνη αποστολή το πάγωμα του μνημονίου και την αλλαγή του εκλογικού νόμου, κάτι που όμως αρνήθηκε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.

Διαπιστευτήρια σε ΕΕ - κεφάλαιο


Διαπιστευτήρια σε ΕΕ - κεφάλαιο
Η δεύτερη μέρα κύλησε χτες με τη διερευνητική εντολή για το σχηματισμό κυβέρνησης στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ και όλο και πιο έντονα βγαίνει στην επιφάνεια το ότι εδώ έχει αρχίσει η προσπάθεια αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού κύρια με το χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, αλλά και με την επανασυσπείρωση του χώρου της λεγόμενης «κεντροδεξιάς». Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει «αντιμνημονιακά», αλλά στηρίζει και την υγιή επιχειρηματικότητα. Ο ΣΕΒ θεωρεί ότι η «αντιμνημονιακή γραμμή» είναι χρήσιμη για να διεκδικήσει άλλους αναπτυξιακούς όρους για την Ελλάδα σε μια Ευρώπη που αλλάζει, για την επιχειρηματικότητα. Και φυσικά, το ότι έχουμε μια Ευρώπη που αλλάζει το υποστήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ κατά κόρον προεκλογικά και τα στελέχη του το επαναλαμβάνουν μετεκλογικά. Ποια είναι η αλλαγή στην Ευρώπη; Το ότι στη Γαλλία αναδείχθηκε σοσιαλδημοκρατική ηγεσία. Ε, και; Δηλαδή, δεν έχει να θυμηθεί ο λαός μας πάμπολλες περιόδους που οι σοσιαλδημοκράτες ήταν στα πάνω τους στην ΕΕ; Και σε αυτές τις περιόδους, όμως, ο λαός μας και οι λαοί της Ευρώπης μόνο απώλειες είχαν να μετρήσουν στο εισόδημα και στα δικαιώματά τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως δίνει διαπιστευτήρια στην ΕΕ δείχνοντας ξεκάθαρα την προθυμία του να συμπορευτεί με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, όπως εξάλλου συμπορεύονται με τους σοσιαλδημοκράτες στις χώρες τους τα αδελφά του ΣΥΡΙΖΑ κόμματα στην Ευρώπη, όπως ακριβώς έκανε και ο Μελανσόν στη Γαλλία κ.ο.κ. Αλλωστε, αυτοανακηρύσσεται ως ο πιο γνήσιος φιλοευρωενωσιακός, γιατί το ΠΑΣΟΚ έφερε το ΔΝΤ και η ΝΔ συγκυβέρνησε με το ΠΑΣΟΚ.
Αλλαγή στην Ευρώπη υπονοούν και το γεγονός ότι μερίδα του κεφαλαίου γλυκοκοιτάει την επαναδιαπραγμάτευση του Συμφώνου Σταθερότητας, στο όνομα πάντα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Τέτοια ανάπτυξη, καπιταλιστική, θέλει και ο ΣΥΡΙΖΑ, που μιλά για ενίσχυση της υγιούς επιχειρηματικότητας. Αυτή την ανάπτυξη όμως την έχει γνωρίσει ο λαός μας, προ της κρίσης. Και τότε, η ανάπτυξη είχε έρθει με επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα, γιατί αυτό που όλοι τους αναζητούν, δηλαδή οι επενδύσεις του κεφαλαίου, πάνε μαζί με τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και την ενίσχυση του κεφαλαίου με κρατικό χρήμα. Τέτοια ενίσχυση του κεφαλαίου υπόσχεται και ο ΣΥΡΙΖΑ με τις προτάσεις του για τις τράπεζες και για ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας και της υγιούς επιχειρηματικότητας. Ξεκάθαρα: Δίνει διαπιστευτήρια στο κεφάλαιο.
Στους πέντε άξονες που έθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ για το σχηματισμό κυβέρνησης υποσχέθηκε προς το λαό όχι ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ μείωση μισθών και συντάξεων, δηλαδή το ίδιο που λένε όλοι, το ίδιο που έλεγαν προεκλογικά ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ότι δε θα κάνουν άλλες οριζόντιες περικοπές. Για τις απώλειες που έχει υποστεί ο λαός μέχρι τώρα δε λέει κάτι άμεσα ο... «έτοιμος να κυβερνήσει» ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο, η μόνιμη επωδός του είναι ότι η κρίση είναι πανευρωπαϊκή και σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα πρέπει να αναζητηθεί η λύση. Δηλαδή, εγκλωβίζει το λαό να περιμένει λύση από τους δυνάστες του, από το συνασπισμένο ευρωπαϊκό κεφάλαιο. Να γιατί είναι επιζήμια και επικίνδυνη για το κίνημα η πολιτική του: Σήμερα που άμεση ανάγκη για το λαό είναι να συσπειρωθεί και να πολλαπλασιαστεί μια ευρεία λαϊκή πλειοψηφία έτοιμη να συγκρουστεί με την ΕΕ και τα μονοπώλια, ο ΣΥΡΙΖΑ σπρώχνει το λαό σε υποταγή στη λυκοσυμμαχία.


ΛΙΤΙΚΗ
Στην κοροϊδία των διερευνητικών εντολών, όπου ο ένας προσπαθεί να ρίξει στον άλλο την ευθύνη για τη μη συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας, εκλογές, για να παρέμβει ο λαός.

ΗΠΑ Αναζητώντας τον «καλύτερο» τρόπο εξαθλίωσης του λαού



ΗΠΑ
Αναζητώντας τον «καλύτερο» τρόπο εξαθλίωσης του λαού
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.--
Ο πόλεμος χαρακωμάτων εντείνεται στις ΗΠΑ και θα ενταθεί όσο πλησιάζει η ημερομηνία των προεδρικών εκλογών. Ενα ακόμη από τα επεισόδιά του έλαβε χώρα στη Γερουσία, όπου οι Ρεπουμπλικάνοι απέτρεψαν την ψήφιση του νομοσχεδίου που τερματίζει τις φοροαπαλλαγές ορισμένων ιδιωτικών εταιρειών, που θα συνεχίσουν για ένα οικονομικό έτος να παρέχουν χαμηλότοκα (3,4%) δάνεια σε 7 εκατομμύρια σπουδαστές. Ενα νομοσχέδιο που είχε παρουσιάσει με τυμπανοκρουσίες ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα και το οποίο προσδοκούσε να χρησιμοποιήσει ως «ατού» για την επανεκλογή του το Νοέμβρη.
Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν 52 ψήφοι υπέρ και 45 κατά. Ομως κάθε νομοσχέδιο που αφορά τα έσοδα του Δημοσίου είναι απαραίτητο να συγκεντρώνει τουλάχιστον 60 θετικές ψήφους ενώ οι Ρεπουμπλικάνοι επέμειναν ότι τα περίπου έξι δισεκατομμύρια δολάρια τα οποία κοστίζει το πρόγραμμα στο αμερικανικό Δημόσιο «θα πρέπει να αντληθούν από τα κονδύλια του ισχύοντος προγράμματος κρατικής υγειονομικής περίθαλψης». Πάντως οι αναλυτές που επικαλείται το «Ρόιτερς» κάνουν λόγο για «επικείμενο συμβιβασμό», ενώ η λύση θα πρέπει να βρεθεί ως την 1η Ιούλη, ειδάλλως το επιτόκιο θα αυξηθεί στο 6,8%.
Την ίδια στιγμή στη Βουλή των Αντιπροσώπων από την αρχή της εβδομάδας διεξάγεται μία ακόμη μάχη. Προετοιμάζεται το έδαφος της «σύγκρουσης» για το περιεχόμενο των αυτόματων περικοπών των δημοσίων δαπανών ύψους 1,2 τρισ. δολαρίων από τον Ιανουάριο. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, οι Ρεπουμπλικανοί προώθησαν νομοσχέδιο που προβλέπει την περικοπή σχεδόν 380 δισ. δολαρίων από κοινωνικά προγράμματα, ενώ ταυτόχρονα προασπίζει τις στρατιωτικές δαπάνες. Το νομοσχέδιο συνέταξαν ο πρόεδρος της επιτροπής προϋπολογισμού της Βουλής των Αντιπροσώπων, Πολ Ράιαν, και αναμένεται να εγκριθεί από αυτήν σήμερα, θα υπογραμμίσει τις διαφωνίες ανάμεσα στους Ρεπουμπλικάνους και τους Δημοκρατικούς ενόψει των εκλογών του Νοέμβρη.
Εντούτοις, οι περικοπές στην επισιτιστική βοήθεια, στις φοροαπαλλαγές για δαπάνες για τα παιδιά των οικογενειών και του προγράμματος υγείας «Medicaid» για τους φτωχότερους Αμερικανούς -μεταξύ άλλων- αναμένεται να απορριφθούν στη Γερουσία, το Σώμα που ελέγχουν οι Δημοκρατικοί.

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ Στο πλαίσιο της λιτότητας καταργούνται αργίες


ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ
Στο πλαίσιο της λιτότητας καταργούνται αργίες
ΛΙΣΑΒΟΝΑ.--
Επί τάπητος βρίσκεται πλέον η μείωση 4 από τις συνολικά 14 αργίες στην Πορτογαλία, στο πλαίσιο της εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής και των μέτρων λιτότητας που εφαρμόζει η κυρίαρχη τάξη για να διασφαλίσει εν μέσω βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες για το κεφάλαιο. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως οι τέσσερις αυτές αργίες (δύο θρησκευτικές και αυτή της δημιουργίας της Πορτογαλικής Δημοκρατίας το 1910, καθώς και για την ημέρα απελευθέρωσης από την ισπανική κυριαρχία το 1640) καταργούνται για πέντε χρόνια από το 2013, με πρόφαση την αύξηση της «ανταγωνιστικότητας» και την «οικονομική δραστηριότητα».
Ενας χρόνος έχει περάσει από τότε που οι κυρίαρχες δυνάμεις στην Πορτογαλία συμφώνησαν να λάβουν από την «τρόικα» δάνειο ύψους 78 δισεκατομμυρίων ευρώ, ένα δάνειο που δεν αφορά τις ανάγκες του λαού αλλά τη διάσωση του κεφαλαίου. Ο λαός αντιμετωπίζει τις συνεχιζόμενες επιθέσεις ενάντια στα εισοδήματά του και στα εργασιακά δικαιώματα, με αύξηση της φτώχειας, της ανεργίας, μπαράζ ιδιωτικοποιήσεων, αλλά και περικοπές στην Υγεία, την Παιδεία, αύξηση του ΦΠΑ κ.ά. Σε αυτά θα πρέπει να προστεθούν και οι τροποποιήσεις στις εργασιακές σχέσεις που καθιστά ευκολότερη την απόλυση, τις επιθέσεις στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, τις περικοπές ημερών αδείας, τη μείωση αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης.

Έσκασε η φούσκα στην Ισπανία - Η τράπεζα Bankia ζητά μερική κρατικοποίηση


Έσκασε η φούσκα στην Ισπανία - Η τράπεζα Bankia ζητά μερική κρατικοποίηση


Έσκασε η φούσκα στην Ισπανία - Η τράπεζα Bankia ζητά μερική κρατικοποίηση

«Η ονομαστική αξία της συμμετοχής ανέρχεται σε 4,465 εκατομμύρια ευρώ», τα οποία είχαν δοθεί στην τράπεζα μέσω ενός κρατικού δανείου τον Δεκέμβριο του 2010, επισημαίνει το υπουργείο σε ανακοίνωσή του.
Η Ισπανία επιθυμεί να κρατικοποιήσει μερικώς την τράπεζα Bankia, την τέταρτη μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας η οποία έχει υποστεί μεγάλες ζημιές από την έκρηξη της φούσκας που είχε αναπτυχθεί στην ισπανική αγορά ακινήτων στη διάρκεια του 2008, μετατρέποντας ένα κρατικό δάνειο σε μετοχές, όπως ανακοίνωσε σήμερα το υπουργείο Οικονομικών.
Λίγο νωρίτερα η Bankia είχε ζητήσει τη μερική της κρατικοποίηση, σύμφωνα με ανακοίνωση της Τράπεζας της Ισπανίας.

Ο βασικός μέτοχος της Bankia, η ισπανική τράπεζα Banco Financiero y de Ahorros (BFA), «ζήτησε να μετατραπούν σε μετοχές τα 4,465 εκατομμύρια ευρώ που της έχουν ήδη δοθεί από το Ταμείο Διάσωσης του Τραπεζικού Τομέα (FROB)».


Πηγη




TOP READ