1 Ιουν 2019

«Παραιτήσου ξεφτίλα»: Μαλλιά κουβάρια στη Χρυσή Αυγή μετά το εκλογικό ναυάγιο

Εμφυλιοπολεμικό κλίμα και γκρίνια επικρατεί στη ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή έπειτα από τα αποτελέσματα των εκλογών της 26ης Μαϊου. Η ραγδαία πτώση των ποσοστών της φασιστικής συμμορίας στις ευρωεκλογές (όπου έχασε σχεδόν το μισό της δύναμης της) αλλά και η παταγώδης αποτυχία των υποψηφίων της σε δήμους και περιφέρειες, οδηγεί σταδιακά την οργάνωση σε συνθήκες πολιτικής αποσύνθεσης.
Ήδη, πριν από τις εκλογές, είχε προηγηθεί η αποχώρηση από τη ναζιστική συμμορία πρώην ευρωβουλευτών (Συναδινός, Φουντούλης, Επιτήδειος) αλλά και στελεχών, που συνοδεύονταν από “καρφιά” για τις επιλογές της ηγεσίας. Μετά το αποτέλεσμα των διπλών εκλογών, η δυσαρέσκεια απέναντι στην ηγεσία Μιχαλολιάκου δείχνει να ενισχύεται.
Χαρακτηριστικό είναι το δημοσίευμα της ακροδεξιάς-φιλοχρυσαυγίτικης φυλλάδας «Μακελειό» (όμοιος τον όμοιο και η κοπριά στα λάχανα) σύμφωνα με το οποίο ο αρχηγός της Χ.Α. δέχεται αφόρητες πιέσεις να εγκαταλείψει την ηγεσία της οργάνωσης και να την παραδώσει σε κάποιο από τα πρωτοπαλίκαρα του.
«Παραιτήσου μπουχέσα»
Με παραινέσεις να παραιτηθεί, συνοδευόμενες με κοσμητικά επίθετα, οπαδοί της ναζιστικής οργάνωσης «υποδέχθηκαν» τη δήλωση του φυρερίσκου μετά την ανακοίνωση του εκλογικού αποτελέσματος. Χαρακτηριστικές ορισμένες από τις απαντήσεις στην ανάρτηση του ίδιου του Μιχαλολιάκου στο twitter:
“Παραιτήσου, σήμερα κιόλας, ρε μπουχέσα μπας και ανασάνει το εθνικιστικό κίνημα.. Βαρίδι κατάντησες με την εγωπάθεια και την οικογενειοκρατία του. ΟΥΣΤ”.
“Παραιτήσου ξεφτίλα”.
xa tweets
“Πρέπει κάποια στιγμή να το πάρεις απόφαση ότι δεν κανεις για αρχηγός εθνικιστικού κόμματος, ότι είχες να δώσεις το έδωσες, πάει έληξες…”
“Μια σωτηρία είχε η Χρυσή Αυγή χτες το βράδυ αμεση παραίτηση του Μιχαλολιάκου και στην θέση του ο Κασιδιάρης, γιατί αν το κόμμα πάει με τον Μιχαλολιάκο στις εθνικές, δεν θα μπει ούτε στη βουλή….”.
Αποτυχία και στις δημοτικές-περιφερειακές εκλογές
Πέραν των ευρωεκλογών, η ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή δέχθηκε ηχηρό ράπισμα και στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Στο Δήμο Αθηναίων, όπου προεκλογικά οι χρυσαυγίτες διαλαλούσαν το πέρασμα του Κασιδιάρη στο δεύτερο γύρο, έπεσε εκλογική σφαλιάρα. Η «Ελληνική Αυγή για την Αθήνα» όχι μόνο δεν πέρασε στο δεύτερο γύρο, αλλά κατετάγη 4η με ποσοστό 10,53%. Το εν λόγω ποσοστό, βέβαια, παραμένει ανησυχητικό, δεδομένου ότι βρέθηκαν 22.000 αθηναίοι που ψήφισαν έναν παντενταρισμένο νεοναζί τραμπούκο.
Αντίστοιχα, στην Περιφέρεια Αττικής, το χρυσαυγίτικο ψηφοδέλτιο με επικεφαλής τον Ηλ. Παναγιώταρο έλαβε 5,59%, ενώ στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας ο χρυσαυγίτης υποψήφιος (Χρυσομάλλης) πήρε μόλις 3,83%.
Ακόμη χαμηλότερα!
Ανεξάρτητα από τις εξελίξεις στο ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής, ο λαός μπορεί και πρέπει να δώσει μια δυνατή απάντηση στα φασιστοειδή και σε όσους τα αβαντάρουν. Στις εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου, η συμμορία των εγκληματιών της Χ.Α. πρέπει να πέσει ακόμη χαμηλότερα, να απομονωθεί και να τσακιστεί πολιτικά.
Οι εργαζόμενοι, η νεολαία, ο λαός με την ψήφο του μπορεί να θέσει εκτός Βουλής το ναζιστικό αυτό έκτρωμα, ενισχύοντας ταυτόχρονα το ΚΚΕ, τη μοναδική δύναμη που παλεύει σταθερά και αταλάντευτα ενάντια στο φασισμό και το σύστημα που τον τρέφει

Ο Αμερικάνικος ιμπεριαλισμός υπεύθυνος για το θάνατο και τη δυστυχία χιλιάδων μικρών παιδιών


Επιμέλεια Πάνος Αλεπλιώτης // 
Είτε με τις επιθέσεις μιας φανατικής ισλαμιστικής οργάνωση είτε με στους περιορισμούς που βάζουν οι ΗΠΑ σε κυβερνήσεις όπως την Βενεζουέλα ο δολοφόνος είναι ο ίδιος: η τρομοκρατία του ιμπεριαλισμού.
Ο Τζιοβάνι από την Βενεζουέλα και ο Κασίμ από το Ιράκ δεν συναντήθηκαν ποτέ.
Η καρδιά του Τζιοβάνι, έξη χρονών, σταμάτησε να χτυπά ενώ περίμενε να βρεθεί κατάλληλο μόσχευμα μυελού των οστών σε ένα Ιταλικό Νοσοκομείο μετά από συμφωνία της πετρελαϊκής εταιρείας PDVSA της Βενεζουέλας αναφέρει η “Γκράνμα”.
Οι περιορισμοί που επέβαλε ο Ντόναλντ Τραμπ εναντίον της Βενεζουέλας παγώνοντας τους τραπεζικούς λογαριασμούς της στην Ευρώπη ακύρωσαν το πρόγραμμα και προκάλεσαν τον θάνατο του Τζιοβάνι.
Τα όνειρα του Κασίμ να γίνει ποδοσφαιριστής γκρεμίστηκαν όταν έχασε το πόδι του μετα από δολοφονική επίθεση του ΙΣ.
Επέζησε μετά από χειρουργικές επεμβάσεις στην Μόσχα και τώρα μπορεί τουλάχιστον να βλέπει ποδοσφαιρικούς αγώνες όπως πρόσφατα το ματς μεταξύ Σπάρτακ και Ούφα.
Τα δύο παιδιά είναι παραδείγματα θυμάτων του ίδιου δολοφόνου: της τρομοκρατίας του ιμπεριαλισμού.
Χιλιάδες παιδιά υφίστανται κάθε μέρα τις συνέπειες των πολέμων ή των των οικονομικών περιορισμών που επιβάλλει η κυβέρνηση των ΗΠΑ, που έπρεπε να καταδικαστεί για κρατική τρομοκρατία, στις χώρες που δεν ακολουθούν το δικό της μοντέλο, σχολιάζει η εφημερίδα του ΚΚ Κούβας.
Στον 21ο αιώνα η Βενεζουέλα, το Ιράκ,  η Συρία, η Λιβύη, η Υεμένη, το Αφγανιστάν, χώρες ή με ενεργειακά αποθέματα ή που εντάσσονται στον γεωπολιτικό σχεδιασμό των ΗΠΑ έχουν αποσταθεροποιηθεί ή δέχονται επιθέσεις για να υποδουλωθούν..
Η υποδομή τους έχει καταστραφεί και οι οικονομίες τους πιέζονται από ωμούς πιστωτικούς περιορισμούς που είναι κομμάτι του ιμπεριαλιστικού σχεδιασμού για κυριαρχία σε όλη την υφήλιο.
Στρατιωτικές δυνάμεις και προηγμένα όπλα έχουν σταλεί στο Αφγανιστάν για την καταστολή των Ταλιμπάν που συνεχίζουν να κυριαρχούν σε τμήμα της χώρας, από τις πιό φτωχές του κόσμου.
Εκτός από την δολοφονία του προέδρου της η Λιβύη έχει περιέλθει σε απόλυτο χάος και κανείς δεν έχει πια τον έλεγχο. Μικρά παιδιά σκοτώνονται σε έναν ανελέητο εμφύλιο.
Στην Υεμένη σύμφωνα με τον ΟΗΕ το 80% των 24 εκατομμυρίων του πληθυσμού χρειάζονται επειγόντως βοήθεια. Ο αριθμός των παιδιών που έχουν σκοτωθεί αυξήθηκε από 900 σε πάνω από 1500 τον προηγούμενο χρόνο.
Η Συρία είναι υποχρεωμένη να πολεμά με δύο εχθρούς: τους τρομοκράτες του ΙΣ και τις συνέπειες των αεροπορικών επιδρομών του Πενταγώνου που σκοτώνουν παιδιά, γυναίκες και ηλικιωμένους, ενώ παράνομα διατηρούνται πάνω από χίλιοι στρατιώτες των ΗΠΑ στην χώρα.
Η Βενεζουέλα με τις πολυπόθητες πηγές ενέργειας αποτελεί τον στόχο διεθνούς επέμβασης όπου η κυβέρνηση των ΗΠΑ σε συνεργασία με γειτονικές χώρες, και τον αξιοθρήνητο Οργανισμό Αμερικανικών Κρατών οργανώνει πραξικοπήματα.
Ο θάνατος του Τζιοβάνι μόλις 6 χρονών έχει συγκλονίσει την Βενεζουέλα και την Διεθνή Κοινή γνώμη.
Άλλα 26 παιδιά της Βενεζουέλας περιμένουν να ξεπαγώσουν οι λογαριασμοί στην Ευρώπη,  παιδιά που στάλθηκαν εκεί από την κυβέρνηση για να σωθεί η ζωή τους. Τώρα υπάρχει φόβος να έχουν την τύχη του Τζιοβάνι, καταλήγει η “Γκράνμα”
Ο λαός των ΗΠΑ που έχει παιδιά, κάποια από αυτά έχουν σκοτωθεί στις ένοπλες επιθέσεις στα Σχολεία ή έχουν σταλεί στους πολέμους, οφείλει να  συγκλονιστεί από αυτές τις περιπτώσεις και όλες τις άλλες όπου παιδιά σκοτώνονται από όπλα και περιορισμούς που βάζει η Κυβέρνηση τους.
Μια κυβέρνηση που ασκεί την ιμπεριαλιστική πολιτική που απαιτούν τα μονοπώλια για να νικήσουν στον διεθνή ανταγωνισμό σκοτώνοντας μικρά παιδιά.

Αναζητώντας απαντήσεις στο εργαστήριο για την ύπαρξη ή μη κβαντικής βαρύτητας





Η αιώρηση ενός σωματιδίου διοξειδίου του πυριτίου (κόκκος άμμου) με τη βοήθεια ακτίνων λέιζερ είναι ένα πρώτο βήμα στην κατεύθυνση να γίνουν εφικτά εργαστηριακά πειράματα που θα μελετήσουν τη βαρύτητα στη μικροσκοπική κλίμακα
Η αιώρηση ενός σωματιδίου διοξειδίου του πυριτίου (κόκκος άμμου) με τη βοήθεια ακτίνων λέιζερ είναι ένα πρώτο βήμα στην κατεύθυνση να γίνουν εφικτά εργαστηριακά πειράματα που θα μελετήσουν τη βαρύτητα στη μικροσκοπική κλίμακα
Τον 17ο αιώνα η μάζα της Γης ήταν ακόμη άγνωστη στους επιστήμονες. Ο Νεύτωνας την είχε συγκρίνει με τις μάζες άλλων ουράνιων σωμάτων και ήξερε ότι ήταν μεγαλύτερη από αυτή της Σελήνης. Είχε μάλιστα προτείνει έναν τρόπο προσδιορισμού της με απόλυτο τρόπο: Μια υψηλής ακρίβειας μέτρηση της βαρυτικής έλξης ανάμεσα σε δύο σφαιρικές μάζες. Αλλά απέρριψε ο ίδιος την ιδέα του, καθώς με τα όργανα της εποχής ήταν αδύνατο να μετρηθεί η πολύ ασθενής μεταξύ τους ελκτική δύναμη. Εναν αιώνα αργότερα, το 1797, ο επίσης Βρετανός φυσικός Κάβεντις κατασκεύασε μια εργαστηριακή διάταξη, που του επέτρεψε να μετρήσει τη βαρυτική δύναμη. Χρησιμοποίησε δύο σφαίρες μολύβδου βάρους 800 γραμμαρίων τοποθετημένες στο άκρο μιας δίμετρης ράβδου έτσι, ώστε οι σφαίρες να είναι η καθεμιά πολύ κοντά σε μια μεγαλύτερη βάρους 175 κιλών, στερεωμένη στην πειραματική διάταξη. Η έλξη μεταξύ μεγάλων και μικρών σφαιρών έκανε τη ράβδο να περιστραφεί μετακινώντας τις μικρές σφαίρες κατά 6 χιλιοστά. Γνωρίζοντας ήδη τη δύναμη την οποία η Γη ασκούσε στις μικρές σφαίρες (δηλαδή το βάρος τους) και τη δύναμη μεταξύ μεγάλων σφαιρών και μικρών (καθώς και τις μάζες τους) έκανε μια αναλογία με την οποία υπολόγισε τη μάζα της Γης. Ο υπολογισμός του στέκει ακόμη και σήμερα με μεγάλη ακρίβεια. Ηταν το πρώτο πείραμα σε αίθουσα εργαστηρίου για τη βαρύτητα.
Τώρα ορισμένοι φυσικοί, όπως ο Μάρκους Ασπελμάγιερ του Πανεπιστημίου της Βιέννης, θέλουν να κάνουν ένα νέο βαρυτικό πείραμα πολύ μικρότερου μεγέθους, πάνω στον πάγκο ενός εργαστηρίου. Σκοπός τους είναι να δώσουν απάντηση σε ένα θεμελιώδες ερώτημα της σύγχρονης Φυσικής: Μπορεί να συμβιβαστεί η γενική θεωρία της σχετικότητας (η σύγχρονη θεωρία της βαρύτητας) με την κβαντομηχανική; Από τις τέσσερις θεμελιώδεις δυνάμεις (πεδία), η βαρύτητα είναι η μόνη που δεν μπορεί να περιγραφεί από τους νόμους της κβαντικής μηχανικής, της θεωρίας που περιγράφει τη συμπεριφορά της ύλης στο υποατομικό επίπεδο. Ο ηλεκτρομαγνητισμός, η ισχυρή πυρηνική δύναμη που συγκρατεί τα σωματίδια των πυρήνων των ατόμων και η ασθενής πυρηνική δύναμη που προκαλεί τη ραδιενεργό μεταστοιχείωση, είναι κβαντικά πεδία (έχουν σωματίδια που μεταφέρουν τη δράση τους). Η βαρύτητα παραμένει έως τώρα κάτι τελείως διαφορετικό. Ούτε ο Αϊνστάιν μπόρεσε να ανακαλύψει μια ενοποιημένη θεωρία, ούτε κανείς άλλος μετά απ' αυτόν.

Επιστήμονες προσπαθούν να μετρήσουν τα βαρυτικά πεδία δύο σφαιρών από χρυσό, διαμέτρου ενός χιλιοστού, ώστε να μελετήσουν τη βαρύτητα πιο κοντά στο κβαντικό βασίλειο
Επιστήμονες προσπαθούν να μετρήσουν τα βαρυτικά πεδία δύο σφαιρών από χρυσό, διαμέτρου ενός χιλιοστού, ώστε να μελετήσουν τη βαρύτητα πιο κοντά στο κβαντικό βασίλειο
Οι περισσότεροι φυσικοί σήμερα που εργάζονται προς την κατεύθυνση ενοποίησης των θεωριών εκτιμούν ότι αυτή θα γίνει μόνο αν μπορέσουμε να κάνουμε ζουμ έως την ελάχιστη κλίμακα, την κλίμακα Πλανκ. Οι διαστάσεις της είναι τόσο μικρές - 100 τρισεκατομμύρια τρισεκατομμύρια φορές μικρότερες από το μέγεθος του ατόμου υδρογόνου - που ο χωροχρόνος εκτιμάται ότι θα εμφανίζει κβαντικά χαρακτηριστικά. Ενας κβαντικός χωροχρόνος δεν είναι το ομαλό χωροχρονικό συνεχές της γενικής σχετικότητας, αλλά κοκκώδης, όπως μια ψηφιακή φωτογραφία που μεγεθύνεται περισσότερο από την ανάλυσή της και εμφανίζει τεχνουργήματα («πιξέλιασμα»). Αυτή η κοκκώδης υφή είναι το χαρακτηριστικό της κβαντικής θεωρίας, που αναδεικνύει την ενέργεια, την ορμή και άλλες ιδιότητες της ύλης σε ξεχωριστά «πακέτα», τα κβάντα.
Δυστυχώς για τους επιστήμονες, δεν υπάρχει τρόπος να παρατηρηθούν φαινόμενα στην κλίμακα Πλανκ και έτσι δεν υπάρχει τρόπος για να ελεγχθούν οι προβλέψεις διαφόρων θεωριών για την κβαντική βαρύτητα, ώστε να διαπιστωθεί ποια είναι εκείνη που συμφωνεί περισσότερο με την πραγματικότητα (εφόσον είναι κβαντισμένη η βαρύτητα). Στη Φυσική, όσο υψηλότερη είναι η κλίμακα Ενέργειας, τόσο μικρότερη είναι η απόσταση που μπορείς να μελετήσεις. Για τη μελέτη της κλίμακας Πλανκ θα χρειαζόταν μια μηχανή 1.000.000.000.000.000 φορές μεγαλύτερη από τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) του CERN, τον μεγαλύτερο που έχει κατασκευαστεί ποτέ, με διάμετρο 27 χιλιομέτρων. Ενας τέτοιος επιταχυντής θα είχε διάμετρο περίπου ίση με αυτή του Γαλαξία! Μηχανές όπως ο LHC προκαλούν τη σύγκρουση σωματιδίων με ταχύτητες που πλησιάζουν την ταχύτητα του φωτός, ώστε οι επιστήμονες να παρατηρήσουν τα συντρίμμια με την ελπίδα να εντοπίσουν κάτι καινούριο. Είναι σαν να ανατινάζεις ένα χρηματοκιβώτιο για να δεις τι έχει μέσα. Μια άλλη τακτική είναι να ακούς τα κλικ της κλειδαριάς για να ανοίξεις το χρηματοκιβώτιο. Αυτήν την προσέγγιση ακολουθεί η πρόταση του Ασπελμάγιερ και άλλων: Να ανταλλάξουν τις υψηλές Ενέργειες με πολύ υψηλότερη ακρίβεια της πειραματικής διάταξης. Αν μπορείς να μετρήσεις κάτι πολύ πολύ καλά, τότε μπορείς να δεις τι συμβαίνει μέσα στην ύλη σε πολύ υψηλή ενεργειακή κλίμακα.

Θάλαμος κενού απομονώνει τις μικροσκοπικές μελετώμενες μάζες από εξωτερικές επιδράσεις, ώστε να μπορέσει να μετρηθεί με μεγάλη ακρίβεια το βαρυτικό τους πεδίο
Θάλαμος κενού απομονώνει τις μικροσκοπικές μελετώμενες μάζες από εξωτερικές επιδράσεις, ώστε να μπορέσει να μετρηθεί με μεγάλη ακρίβεια το βαρυτικό τους πεδίο
Για να καταλάβει κανείς γιατί η ακρίβεια μπορεί να επιτρέψει στους φυσικούς να έχουν πρόσβαση σε υψηλότερες Ενέργειες και κατ' επέκταση μικρότερες χωρικές κλίμακες, μπορεί να αξιοποιήσει ένα ιστορικό ανάλογο: Την κίνηση Μπράουν. Σε μια μελέτη του Αϊνστάιν το 1905, ο μεγάλος επιστήμονας εξήγησε ότι η παράξενη τυχαία κίνηση των κόκκων γύρης μέσα σε μια σταγόνα νερό είναι αποτέλεσμα της κίνησης των μορίων του νερού, παρότι είναι πολλές τάξεις μεγέθους μικρότερα, ώστε να παρατηρηθούν απευθείας. Ο Ασπελμάγιερ και οι άλλοι φυσικοί που σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο, θεωρούν ότι τα μικρά πράγματα που συμβαίνουν στην κλίμακα Πλανκ μπορεί να επηρεάζουν φαινόμενα προσβάσιμα σε επιτραπέζια εργαστηριακά πειράματα. Οι κβαντομηχανικές εξισώσεις εμφανίζουν δύο δυνατές θέσεις για ένα σωματίδιο, το οποίο βεβαίως εντοπίζεται τελικά σε μία. Το φαινόμενο των δύο θέσεων ονομάζεται κβαντική υπέρθεση. Οι επιστήμονες θέλουν να αξιοποιήσουν το συμπέρασμα του Ρίτσαρντ Φέινμαν ότι αν η Βαρύτητα έχει κβαντικό χαρακτήρα, τότε μια υπέρθεση σωματιδίων θα δημιουργούσε δύο ξεχωριστά βαρυτικά πεδία.
Παρότι οι επιταχυντές σωματιδίων δεν μπορούν να αναβαθμιστούν κατά εκατομμύρια φορές, η ακρίβεια των εργαστηριακών πειραμάτων ενδέχεται να το πετύχει στο πέρασμα των επόμενων δεκαετιών. Ισως, όμως, ποτέ να μη φτάσει το απαραίτητο επίπεδο. Ισως πάλι η βαρύτητα να συνδέεται με τον μικρόκοσμο με τρόπο διαφορετικό από αυτόν που περιγράφει η κβαντομηχανική. Σε ένα επίπεδο οργάνωσης της ύλης ακόμη πιο βαθύ από εκείνο των υποατομικών σωματιδίων, ίσως υπάρχει τόσο η εξήγηση των παράξενων φυσικών νόμων της κβαντομηχανικής, αλλά και η εξήγηση της βαρύτητας. Τότε θα πρέπει να τροποποιηθεί η κβαντομηχανική για να γίνει συμβατή με τη γενική σχετικότητα, αντί να προσπαθούμε να χωρέσουμε τη βαρύτητα στην κβαντική θεωρία, όπως αυτή είναι διατυπωμένη σήμερα.


Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Scientific American»

CHAMPIONS LEAGUE Τα πλάνα για κλειστή λίγκα, οι αντιδράσεις και η κόντρα για τα κέρδη



Το Σάββατο 1/6 διεξάγεται στο «Wanda Metropolitano» της Μαδρίτης ο τελικός του Champions League ανάμεσα σε Λίβερπουλ και Τότεναμ (22.00 - Cosmote Sport 1 / ΕΡΤ). Με τον αγγλικό αυτό «εμφύλιο» πέφτει η αυλαία της αγωνιστικής περιόδου 2018 - 2019 στην κορυφαία ποδοσφαιρική διασυλλογική διοργάνωση, μιας σεζόν ιδιαίτερης από πολλές απόψεις.
Τη σεζόν αυτή εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά στο Champions League οι αλλαγές που αποφάσισε προ διετίας η UEFA ως προς τη σύνθεση της φάσης των ομίλων και ωφέλησαν τους πλουσιότερους συλλόγους, καθώς οι ομάδες που τερμάτισαν στην πρώτη τετράδα των τεσσάρων ισχυρότερων πρωταθλημάτων της Ευρώπης (Ισπανία, Αγγλία, Ιταλία, Γερμανία) κατέλαβαν τις 16 από τις 32 θέσεις στους ομίλους. Αλλες 10 θέσεις ήταν «κλειδωμένες» υπέρ ομάδων από πρωταθλήματα χωρών που βρίσκονται στις θέσεις 5 έως 10 της γενικής βαθμολογίας της UEFA, με αποτέλεσμα - για πρώτη φορά - οι ομάδες των ομίλων στη μεγάλη πλειοψηφία τους, 26 από τις 32, να είναι γνωστές πολύ πριν από τα προκριματικά του καλοκαιριού. Εν τέλει η διαδικασία έγινε για να καλυφθούν μόλις 6 «εισιτήρια», από τα δύο μονοπάτια των πρωταθλητών και των μη πρωταθλητών.
Με βάση τη νέα αυτή κατάσταση, μόνο έκπληξη δεν πρέπει να προκαλεί το γεγονός ότι στο φετινό τελικό έφτασαν δύο ομάδες από την ίδια χώρα. Το φαινόμενο αυτό αναμένεται να συναντάται με όλο και μεγαλύτερη συχνότητα στο μέλλον, στο πλαίσιο της σταδιακής μετατροπής του Champions League σε μια κλειστή λίγκα, για λίγους και προνομιούχους. Αυτό άλλωστε επιδιώκεται να καθιερωθεί και θεσμικά, με τους ισχυρούς να μην κρύβουν καν πλέον ότι θέλουν μια διοργάνωση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα τους.

Οι κληρώσεις της UEFA μελλοντικά θα περιλαμβάνουν ελάχιστους και συγκεκριμένους συμμετέχοντες, τουλάχιστον για την 1η κατηγορία του Champions League
Associated Press
Οι κληρώσεις της UEFA μελλοντικά θα περιλαμβάνουν ελάχιστους και συγκεκριμένους συμμετέχοντες, τουλάχιστον για την 1η κατηγορία του Champions League
Ούτως ή άλλως, οι αλλαγές στη σύνθεση του Champions League είχαν δρομολογηθεί από την UEFA ως αποτέλεσμα της πίεσης που της ασκήθηκε από τους πλούσιους συλλόγους, οι οποίοι ζητούσαν μεγαλύτερο μερίδιο στην «πίτα» και απείλησαν μέχρι και με αποχώρηση και δημιουργία ξεχωριστής διοργάνωσης. Οι παραχωρήσεις έγιναν και το Champions League με τους νέους «συσχετισμούς» πήγε καλά την πρώτη αυτή σεζόν, αυτό όμως απ' ό,τι φαίνεται δεν σταματά τις βλέψεις των ισχυρών: Ενόψει των νέων αλλαγών που ετοιμάζονται για τη διοργάνωση από το 2024, «ακονίζουν τα μαχαίρια» τους διεκδικώντας ακόμα περισσότερα, όπως μαρτυρά το τελευταίο δίμηνο, κατά το οποίο δείχνουν να κορυφώνονται οι συζητήσεις γύρω από τις επόμενες αλλαγές.
Οι εξελίξεις αυτές εντάσσονται στο γενικότερο πλαίσιο της εμπορευματοποίησης του ποδοσφαίρου, που το καθιστά πεδίο οικονομικού ανταγωνισμού με έπαθλο τεράστια κέρδη, με πακτωλό δισεκατομμυρίων να τζιράρονται κάθε χρόνο στην ποδοσφαιρική βιομηχανία. Εξ ου και η σύγκρουση συμφερόντων ανάμεσα στους ισχυρότερους και τους λιγότερο ισχυρούς συλλόγους για το ποιος θα αποσπάσει το μεγαλύτερο κομμάτι της «πίτας» των κερδών, μια σύγκρουση χωρίς πραγματικούς χαμένους, αφού και οι «φτωχοί» αποτελούν ποδοσφαιρικές επιχειρήσεις που παίρνουν μέρος στο οικοδόμημα του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου.
Κλειστές συμμετοχές και «σπάσιμο» σε κατηγορίες

Παρά τις υπέρ τους αλλαγές από την UEFA τα τελευταία χρόνια, οι ισχυροί σύλλογοι δεν ικανοποιούνται
Eurokinissi
Παρά τις υπέρ τους αλλαγές από την UEFA τα τελευταία χρόνια, οι ισχυροί σύλλογοι δεν ικανοποιούνται
Στα μέσα της σεζόν 2018 - 2019, η UEFA και η Ενωση Ευρωπαϊκών Συλλόγων κορύφωσαν τις συναντήσεις τους προκειμένου να μελετήσουν τα σχέδια για τις αλλαγές στο Champions League από το 2024. Οι δύο πλευρές έδειξαν να καταλήγουν σε ένα συγκεκριμένο πλάνο ως προσχέδιο, που παρουσιάστηκε στις εγχώριες λίγκες. Λίγο μετά από τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας, έγινε ξεκάθαρο πως η λογική και των νέων σχεδίων ήταν εστιασμένη στα «θέλω» των ισχυρών και στην ολική πλέον μετατροπή της διοργάνωσης σε κλειστή λίγκα.
Ενδεικτικό είναι ότι βάση των συγκεκριμένων σχεδίων αποτελεί το «σπάσιμο» της διοργάνωσης σε Champions League 1 και 2, και ίσως και 3, δείχνοντας την πρόθεση για ξεκαθάρισμα της «ήρας από το στάρι» στις απολαβές των κερδών. Σύμφωνα με τα όσα αποκαλύφθηκαν στα διεθνή ΜΜΕ, με το πλάνο αυτό οι ελεύθερες θέσεις για νέες ομάδες στο Champions League (που θα συνεχίσει να έχει 32) θα είναι μόλις 4 κάθε χρόνο... Οι περισσότερες από τις 32 ομάδες θα προέρχονται από τα πέντε - πλέον - κορυφαία πρωταθλήματα, αφού εκτός από τα τέσσερα ήδη γνωστά (Αγγλία, Ισπανία, Ιταλία και Γερμανία) αναβαθμίζεται και η συμμετοχή της Γαλλίας. Οι συμμετοχές των «28» θα είναι κλειστές, όπως ισχύει με τα συμβόλαια της Ευρωλίγκας στο μπάσκετ, κάτι που επισημοποιεί τον χαρακτήρα της κλειστής λίγκας, με σίγουρη συμμετοχή ανεξαρτήτως θέσης στο εγχώριο πρωτάθλημα.

Τα κέρδη που κρύβονται πίσω από το τρόπαιο του Champions League είναι η αιτία για τις μάχες συμφερόντων
Associated Press
Τα κέρδη που κρύβονται πίσω από το τρόπαιο του Champions League είναι η αιτία για τις μάχες συμφερόντων
Οσο για τους πρωταθλητές των χωρών από την 6η θέση της βαθμολογίας της UEFA και κάτω, όπως και τις ομάδες που δεν θα τερματίσουν στην πρώτη τετράδα των κορυφαίων πρωταθλημάτων, θα παίρνουν μέρος στη δεύτερη κατηγορία του Champions League, επίσης με 32 ομάδες, ή στην τρίτη κατηγορία, με 64 ομάδες. Σ' αυτές τις κατηγορίες θα υπάρχει υποβιβασμός και άνοδος. Στην πρώτη κατηγορία όμως - όπου φυσικά θα υπάρχει η μεγαλύτερη ροή χρημάτων - οι θέσεις ανόδου θα είναι οι μόλις τέσσερις ελεύθερες. Περισσότερες λεπτομέρειες για το αν αυτές οι κατηγορίες απλά θα «απορροφήσουν» τις υπόλοιπες διοργανώσεις (το Europa League και το Europa League 2, η εφαρμογή του οποίου αναμένεται άμεσα) προς το παρόν παραμένουν άγνωστες, όπως και ο «χάρτης» με τις ομάδες που θα έχουν συμμετοχή στη μελλοντική τρίτη κατηγορία του Champions League.
Αντιδρούν οι εγχώριες λίγκες
Οι συζητήσεις για την τελική μορφή των αλλαγών αναμένεται να συνεχιστούν τους επόμενους μήνες, ήδη όμως τα όσα σχεδιάζονται έχουν προκαλέσει τις πρώτες αντιδράσεις, κυρίως στις τάξεις των εγχώριων λιγκών της Ευρώπης, ανάμεσα στις οποίες και τους ισχυρούς συλλόγους ξέσπασε σφοδρή αντιπαράθεση.
Οι ισχυροί σύλλογοι της Ισπανίας και της Ιταλίας πιέζουν να γίνει δεκτό το πλάνο, που θα φέρει περισσότερα χρήματα στα ταμεία τους, ενώ το ίδιο ισχύει και για τους ισχυρούς του γαλλικού πρωταθλήματος. Θετικοί εμφανίζονται και οι αγγλικοί σύλλογοι, η θέση των οποίων πάντως δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρη, αφού ούτως ή άλλως τα κέρδη τους είναι ήδη πολύ υψηλά, με την Premier League να υπερέχει σαφώς σ' αυτόν τον τομέα σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.
Στην αντίπερα όχθη, η μία μετά την άλλη οι εγχώριες λίγκες εκφράζουν με κάθε τρόπο την αντίθεσή τους στα σχέδια αυτά, αφού θα οδηγήσουν σε υποβάθμιση των εθνικών πρωταθλημάτων. Σημείο αιχμής της διαφωνίας αποτελεί μεταξύ άλλων η σκέψη για αγώνες Champions League τα Σαββατοκύριακα, κάτι που θα αποτελέσει το μεγαλύτερο πλήγμα στα εθνικά πρωταθλήματα.
Στο πλαίσιο των αντιδράσεων, πριν από λίγες μέρες η πολωνική λίγκα κάλεσε εκπροσώπους από 28 λίγκες - μέλη της Ευρωπαϊκής Λίγκας, με σκοπό να συζητήσουν για τις αλλαγές που προτάθηκαν για το Champions League από το 2024. Ανάμεσά τους έδωσαν το «παρών» οι λίγκες της Ισπανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Γερμανίας (που είχε ήδη εκδώσει ανακοίνωση εναντίον των σχεδιαζόμενων αλλαγών), της Ρωσίας, της Ολλανδίας και της Πορτογαλίας.
Βλέποντας τις αντιδράσεις, ο πρόεδρος της UEFA, Αλεξάντερ Tσέφεριν, προσπάθησε να «τα μαζέψει». Υποστήριξε ότι προς το παρόν πρόκειται «μόνο για ιδέες και απόψεις» και ότι η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία «είναι ανοιχτή στο διάλογο» με όλους τους εμπλεκόμενους. Δεν φαίνεται όμως να έπεισε και πολλούς από τη μεριά των ευρωπαϊκών λιγκών, που τον κατηγόρησαν πως παρόλο που προέρχεται από μια μικρή ομοσπονδία (τη σλοβενική) σύρθηκε στο «άρμα» των ισχυρών στις συζητήσεις που προηγήθηκαν.
Ας σημειωθεί πως στην Ενωση Ευρωπαϊκών Συλλόγων, αν και τυπικά αφορά όλους τους συλλόγους, ουσιαστικά την πρωτοκαθεδρία έχουν οι ισχυροί και οι περισσότερες αποφάσεις που παίρνει καθορίζονται κατά κύριο λόγο από τα δικά τους συμφέροντα.

TOP READ