31 Αυγ 2014

Στον κουβά

 Στον κουβά

Η μόδα με τους κουβάδες και τα παγωμένα μπουγέλα (ice bucket challenge) καταλήγει πρόκληση προς τη νοημοσύνη μας μάλλον παρά προς τους φίλους των συμμετεχόντων. Με την ανοησία να παίρνει μορφή χιονοστιβάδας και να αποδεικνύει [ως δεν εξαλείφεται αλλά γιγαντώνεται με τη δύναμη της τεχνολογίας, γιατί το κλειδί είναι ποιον υπηρετεί αυτή η τελευταία και σε ποιο γενικό πλαίσιο. Δε φταίνε ακριβώς όσοι «άσημοι» και «διάσημοι» συμμετέχουν, από την καλή τους την καρδιά ή λόγω ψώνιου, στην ιστορία. Αλλά οι γενικές συνθήκες που μας κάνουν να πιστεύουμε πως έτσι επιτελούμε το χρέος μας κι αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα. Φάγαμε μπανάνες για να νικήσουμε το ρατσισμό μαζί με το ντάνι άλβες, μπουγελωθήκαμε για να καταπολεμήσουμε μια αρρώστια, πατάμε σε καθημερινή βάση like, fav, RT, publish, κτλ στο δίκτυο για να ευαισθητοποιήσουμε τους άλλους και να δείξουμε τις δικές μας ευαισθησίες. Κι η ζωή συνεχίζεται..


Για τους πλούσιους και διάσημους βέβαια, η ψυχρολουσία και το στιγμιαίο τσαλάκωμα της δημόσιας εμφάνισης (που ενισχύεται πάντως με την ιδιότητα του «άνετου», που δε φοβάται να «τσαλακωθεί» για καλό σκοπό) είναι ένα μικρό ευχάριστο διάλειμμα, όπως το μπουγέλο των μαθητών στο τέλος της σχολικής χρονιάς. Για τον περισσότερο κόσμο όμως είναι παρένθεση από την ανάποδη ή μάλλον καθημερινή συνήθεια αυτές οι ψυχρολουσίες, σε μια ζωή εν τάφω που περιμένει την ανακάλυψη κάποιου σπουδαίου τάφου, για να της πουν πως ομορφαίνει και έχει κάθε λόγο να είναι χαρούμενη και εθνικά περήφανη. Ένας κόσμος που (ψυχρο)λούζεται σε σταθερή βάση και σε διάφορες δοσολογίες ένα μεγάλο κουβά με σκατά, χωρίς περιθώριο να αρνηθεί την πρόκληση –τα σκατά είναι πάντα εκεί και τον περιμένουν. Άσε που ούτε καν τα λεφτά που πρέπει να δώσει δε γλιτώνει κι έτσι βγαίνει κερατάς και δαρμένος.

Ο κουβάς θα μπορούσε να γίνει σύμβολο και σήμα κατατεθέν της σύγχρονης ελλάδας, όπως ο μπιντές από το ομώνυμο διήγημα του μάριου χάκκα. Ένας κουβάς που υποδέχεται σαν καιάδας τα δελτία που δεν κερδίζουν (την αδιοχέτευτη ενέργεια και δημιουργικότητα που βρήκε διέξοδο στον τζόγο), μαζί με προσωπικά στοιχήματα, ανεκπλήρωτα όνειρα, χαμένους στόχους και φιλοδοξίες σε κάθε επίπεδο: οικονομικά, οικογένεια, σπίτι, ταξίδια, διαπροσωπικές σχέσεις γενικότερα. Πεταμένα (σχεδόν) όλα στον κάλαθο των αχρήστων.

Κι ίσως αυτό να εξηγεί την αγάπη αυτής της χώρας για το μπάσκετ (που κάπως έτσι ανακαλύφτηκε κι αυτό, από κάποιο άχρηστο χαρτί που κατέληξε στα σκουπίδια και απέκτησε απροσδόκητα χρηστική αξία) και για την εθνική της.. καλαθοσφαίρισης, που είναι η επίσημη αγαπημένη των ελλήνων –και ξεκίνησε χτες τις υποχρεώσεις στο μουντομπάσκετ.

Ευτυχώς η χώρα κατάφερε να γλιτώσει από την εξουσία των κομμουνιστών, που θα την έκαναν σαν την κούβα και κατάφερε να γίνει η χώρα του κουβά. Δεν πρόκειται όμως για έναν τυχαίο κουβά αλλά για ICE bucket, μπουγέλο με παγωμένο νερό. Κι εμείς ζούμε σήμερα σε μια ιδιότυπη εποχή των παγετώνων, όπου έχουν μπει στον πάγο τα όνειρα, οι μισθοί, η ελπίδα που αργοπεθαίνει και τη βάζουμε στην κατάψυξη μπας και διατηρηθεί φρέσκια.. ακόμα κι οι αντιδράσεις μας φαίνεται να έχουν παγώσει το τελευταίο διάστημα. Καληνύχτα βλαδίμηρε, ο πάγος αυτός ποτέ δε θα σπάσει.

Κι έχεις δει ποτέ πώς σπάει ο πάγος σφε αναγνώστη; Ξαφνικά, εκεί που δεν το περιμένεις, στο πιο λεπτό σημείο – αδύναμο κρίκο της επιφάνεις. Και κατά μήκος μιας τεθλασμένης γραμμής, σαν τα ζιγκ-ζαγκ της διαλεκτικής και της ιστορίας, κι όχι σαν την ευθεία οδό της εύκολης κυβερνητικής λύσης από τα πάνω. Με τη γη να ανοίγει στα δύο και να μην μπορείς να πατάς σε δύο βάρκες, αλλά να πρέπει να διαλέξεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις, αλλιώς θα πέσεις στο κενό και στο λάκκο των λεόντων με τους καλούς ευρωπαίους ιμπεριαλιστές και τους υγιείς επιχειρηματίες.


Που κηρύσσουν εμπάργκο στην κούβα αλλά λατρεύουν την χώρα του κουβά και τις ευκαιρίες που παρουσιάζει για αυξημένη κερδοφορία. Και δεν πειράζει, γιατί ο κουβάς αυτός είναι για καλό σκοπό, με τη διαφορά πως δεν αγιάζει μόνο τα μέσα (μνημόνιο, κινεζοποίηση μισθών, κτλ) αλλά κυρίως τον αγιάζουν τα μέσα (μμε τηλεοπτικά, έντυπα κι ηλεκτρονικά).

Η τσοκαρία, η καρακιτσαρία και τα φασισταριά, να μη διαβάσουν παρακαλώ

 Η τσοκαρία, η καρακιτσαρία και τα φασισταριά, να μη διαβάσουν παρακαλώ


Είναι δίκαιο και ηθικό οι κηφήνες οι εκμεταλλευτές, αυτά τα "γουρούνια", να ζουν μες στη χλιδή;

 
Είναι δίκαιο και ηθικό η ανθρώπινη εκμετάλλευση;

 
Είναι δίκαιο και ηθικό να υπάρχουν άνεργοι;
 
Είναι δίκαιο και ηθικό οι εργαζόμενοι να αμείβονται με μισθούς πείνας;

Είναι δίκαιο και ηθικό η πλειοψηφία τού πληθυσμού να ζει μες στη φτώχεια;

Είναι δίκαιο και ηθικό η πλειοψηφία των φτωχών να περνά το κατώφλι τής εξαθλίωσης;

Είναι δίκαιο και ηθικό να σου κατάσχουν το φτωχόσπιτό σου ή το χωραφάκι σου επειδή σε άφησαν χωρίς φράγκο στην τσέπη;

Είναι δίκαιο και ηθικό να σε ξεζουμίζουν με φόρους, τους οποίους μάλιστα οδηγούν στις τσέπες των μεγαλοεπιχειρηματιών για να ξεπεράσουν τη δική τους κρίση, την οικονομική καπιταλιστική κρίση;

Είναι δίκαιο και ηθικό να πληρώνεις χρυσάφι το ηλεκτρικό ρεύμα, το πετρέλαιο θέρμανσης, το νερό, τη βενζίνη;

Είναι δίκαιο και ηθικό να πληρώνεις φόρο στα είδη διατροφής, στα φάρμακα και στα άλλα είδη πρώτης ανάγκης;

Είναι δίκαιο και ηθικό τα μέσα μαζικής μεταφοράς, π.χ. μετρό-λεωφορεία-πλοία κλπ, να έχουν αβάσταχτα ακριβό εισιτήριο για τη συντριπτική πλειοψηφία τού πληθυσμού;

Είναι δίκαιο και ηθικό να λειτουργούν σχολειά χωρίς τον απαραίτητο αριθμό εκπαιδευτικών;

Είναι δίκαιο και ηθικό να έχει καταντήσει η παιδεία προθάλαμος της παραπαιδείας για να σου ρουφάνε το αίμα τα ιδιωτικά φροντιστήρια;

Είναι δίκαιο και ηθικό να διδάσκεται παραχαραγμένη και με προσθαφαιρέσεις η ιστορία στα σχολειά;

Είναι δίκαιο και ηθικό τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, π.χ. τηλεοράσεις, να είναι μέσα μαζικής αποχαύνωσης;

Είναι δίκαιο και ηθικό να προβάλλονται σάπια πρότυπα ζωής στη νεολαία, μα και γενικότερα στο λαό;

Είναι δίκαιο και ηθικό να σπρώχνεται η νεολαία στα ναρκωτικά και τον αλκοολισμό;

Είναι δίκαιο και ηθικό να σέρνουν τους λαούς σε άδικους πολέμους, να τους ματοκυλάνε και να τους ρίχνουν σε ακόμη μεγαλύτερη εξαθλίωση, για να ξεπεράσει ο καπιταλισμός –προσωρινά βέβαια- μία ακόμη μεγάλη οικονομική κρίση του; 

Αμέτρητα τα αισχρά παραδείγματα και ουδείς νομιμοποιείται να παριστάνει τον ανήξερο επ’ αυτών… 
Ας πάμε λοιπόν στο δια ταύτα που απαντά και στο ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ
 
για να πάψουμε αυτήν, την χωρίς τέλος, αδικία και ανηθικότητα. 

ΕΡΩΤΗΣΗ 
Τι δίκαιο και ηθικό έχει τέλος πάντων να επιδείξει ο καπιταλισμός-ιμπεριαλισμός; 
ΑΠΑΝΤΗΣΗ 
Μόνο το δικό του δίκιο. Το δίκιο τής διαιώνισης τής κερδοφορίας των μονοπωλίων.


ΕΡΩΤΗΣΗ 
Στους λαούς, τι διάολο έχει πια να προσφέρει ο καπιταλισμός-ιμπεριαλισμός; 
ΑΠΑΝΤΗΣΗ 
Μόνο βαρβαρότητα. Την απόλυτη βαρβαρότητα. Το φασισμό και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο…

ΕΡΩΤΗΣΗ 
Τι πρέπει να κάνουμε για ν’ απαλλαγούμε απ’ το άδικο και τη βαρβαρότητα; 
ΑΠΑΝΤΗΣΗ 
Κοινωνική Επανάσταση

ΕΡΩΤΗΣΗ 
Χνάρια στη χώρα μας ν’ ακολουθήσουμε υπάρχουν; 
ΑΠΑΝΤΗΣΗ 
Υπάρχουν!!! Άσβεστα και τιμημένα!!! Είναι τα χνάρια τού τιμημένου Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας!!!

 
ΕΡΩΤΗΣΗ 
Πώς θα τά ’βρουμε αυτά τα χνάρια; 
ΑΠΑΝΤΗΣΗ 
Απλά, διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ.


Υπογραφή 
Καλή Γκέλμπεση (συγγραφέας)


ΗΠΑ Τα λαϊκά στρώματα πληρώνουν τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης

ΗΠΑ
Τα λαϊκά στρώματα πληρώνουν τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης

Από διαδήλωση εργατών κατά της διακοπής υδροδότησης των νοικοκυριών στο Ντιτρόιτ στις 18 Ιούλη
Εάν έλεγες πριν από μερικά χρόνια στους 714.000 κατοίκους του Ντιτρόιτ ότι πολλές δεκάδες χιλιάδες από αυτούς θα έχαναν τα σπίτια τους σε πλειστηριασμούς, όχι λόγω «κόκκινων» στεγαστικών δανείων αλλά γιατί θα χρωστούσαν ακόμη και 500 δολάρια σε δημοτικούς φόρους, πιθανόν να λάμβανες τον ...τίτλο του «εχθρού» του «αμερικάνικου ονείρου».
Εάν έλεγες πριν δύο - τρία χρόνια στους συνταξιούχους της ίδιας πόλης ότι θα κινδύνευαν να τους πετσοκόψουν ή να χάσουν εντελώς τις συντάξεις και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη γιατί θα γινόταν στάση πληρωμών επειδή πάνω από το 70% των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων, θα χανόταν λόγω χρεοκοπίας, θα σε χαρακτήριζαν, το λιγότερο, υπερβολικό. Τώρα, την υπόθεση αυτή έχει αναλάβει να διεκπεραιώσει ο μεγαλοδικηγόρος της Γουόλ Στριτ Κέβιν Ορ, διορισμένος από τον κυβερνήτη της πολιτείας του Μίσιγκαν, τον Ρεπουμπλικάνο Ρικ Σνάιντερ) .
Δύσκολα θα μπορούσε επίσης κάποιος να πιστέψει ότι στο όνομα της «σωτηρίας της πόλης»... θα γίνονταν απολύσεις χιλιάδων υπαλλήλων, κλείσιμο σχολείων, νοσοκομείων, αστυνομικών τμημάτων, ακόμη και σταθμών της πυροσβεστικής! Κι όμως, τράπεζες, μονοπώλια και πανάκριβοι νομικοί και οικονομικοί «σύμβουλοι» (που μέχρι στιγμής έχουν κοστίσει 100.000.000 δολάρια!) και ένας ειδικός δικαστής (εν προκειμένω ο Στίβεν Ρόουντς) προχωράνε σε ρευστοποιήσεις για να πληρωθούν τα χρέη.
Επίσης, θα θεωρούνταν απίθανο οι κάτοικοι της πόλης να ξεμείνουν από νερό σε μία από τις πλέον ευνοημένες, από τη φύση, περιοχές του πλανήτη, μιας που συγκεντρώνει το 21% του παγκόσμιου (!) πόσιμου γλυκού νερού (λόγω του συμπλέγματος πέντε Μεγάλων Λιμνών και του ποταμού Ντιτρόιτ, στη μεθόριο του Καναδά με τις βορειοανατολικές ΗΠΑ), γιατί δεν θα μπορούσαν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους.
Κι όμως, όλα αυτά έχουν ήδη συμβεί! Σήμερα, λίγες βδομάδες μετά την πρώτη μαύρη επέτειο της επίσημης χρεοκοπίας της πόλης του Ντιτρόιτ, στις 18 Ιούλη 2013, η κατάσταση είναι όσο τραγική ακούγεται.
Στο Ντιτρόιτ, της άλλοτε ισχυρής αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, με 2.000.000 κατοίκους, έχουν απομείνει μόλις ένα - δύο εργοστάσια και ο πληθυσμός έχει πέσει στους 714.000 και φθίνει όσο περνά ο καιρός.
Από το 2000 έως το 2012 (και δη τη χρονιά της καπιταλιστικής κρίσης του 2008) έμεινε άνεργο το 53% του εργατικού δυναμικού. Σήμερα, ζει κάτω από το όριο της φτώχειας τουλάχιστον το 38% του πληθυσμού, κυρίως Αφροαμερικανοί και ισπανόφωνοι. Δηλαδή, περίπου 4 στους 10! Και έπεται συνέχεια...
«Κλασική συνταγή»
Βέβαια, τα σημάδια της καταστροφής ήταν ορατά χρόνια πριν, αφού για τους καπιταλιστές η αναζήτηση φτηνού εργατικού δυναμικού και ευνοϊκότερης φορολογίας είχε αρχίσει νωρίτερα και με τη μεταφορά των μονάδων παραγωγής σε χώρες της Ασίας και της Λ. Αμερικής, με αποτέλεσμα μεγάλο τμήμα της εργατικής τάξης να καταλήξει στην ανεργία, στη φτώχεια, στην ανέχεια και την αναγκαστική εσωτερική μετανάστευση.
Επίσης, από το 2008 και μετά, με την κρίση που εκδηλώθηκε στο χρηματοπιστωτικό τομέα, τα προβλήματα δεν άργησαν να πολλαπλασιαστούν, αφού η ύφεση επέφερε επιπτώσεις, τύπου ντόμινο, σε όλες τις πτυχές της οικονομίας της πόλης. Η ύφεση έφερε υψηλή ανεργία. Η υψηλή ανεργία, μείωση της αξίας της εργατικής δύναμης. Η φτώχεια προκάλεσε αδυναμία πληρωμής φόρων και βασικών υπηρεσιών. Η αδυναμία πληρωμής φόρων μείωσε πολλαπλασιαστικά τους πόρους και τα έσοδα της πόλης, με αποτέλεσμα η δημοτική αρχή να αδυνατεί να εξυπηρετήσει μισθούς, συντάξεις και αποπληρωμή δανείων σε πιστωτές λόγω έλλειψης ρευστότητας. Με άλλα λόγια, και στην περίπτωση του Ντιτρόιτ είχαμε μία... κλασική συνταγή χρεοκοπίας, ως αποτέλεσμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της κρίσης που νομοτελειακά ακολουθεί.
Η κήρυξη χρεοκοπίας σημαίνει ατέλειωτα δεινά για την εργατική τάξη και χρυσές ευκαιρίες, πάνω στα συντρίμμια των λαϊκών δικαιωμάτων, για το κεφάλαιο.
Μέσα στους πρώτους μήνες από την επίσημη κήρυξη της χρεοκοπίας λόγω αδυναμίας πληρωμής χρεών, ύψους περίπου 18 δισ. δολαρίων, σε τουλάχιστον 100.000 πιστωτές, και το διορισμό του Αφροαμερικανού μεγαλοδικηγόρου Κέβιν Ορ από τον κυβερνήτη της πολιτείας του Μίσιγκαν όπου υπάγεται το Ντιτρόιτ, έχασαν τη δουλειά τους χιλιάδες δημοτικοί υπάλληλοι, ερήμωσαν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα και βιομηχανίες.
Τα σκουπίδια άρχισαν να γεμίζουν τους δρόμους, στους οποίους οι περισσότεροι κάτοικοι απέφευγαν να κυκλοφορούν μετά τη δύση του ηλίου. Δεκάδες σχολεία έβαλαν λουκέτο. Παιδιά απομακρύνθηκαν από άνεργες οικογένειες και δόθηκαν σε αναδόχους γιατί οι γονείς τους δεν μπορούσαν να τα θρέψουν.
Ακόμη και το δημοτικό Ιδρυμα Τεχνών Ντιτρόιτ (με σπάνια και ανεκτίμητα έργα ζωγραφικής των Ρέμπραντ, Βαν Γκογκ, Ρούμπενς κ.ά.) κινδύνευσε να μπει σε πλειστηριασμό επειδή ο μεγαλοδικηγόρος «διαχειριστής χρεοκοπίας» Κ. Ορ θεώρησε ότι μπορεί να τελεί προς πώληση για να καλυφθεί η «τρύπα» των άδειων ταμείων της πόλης με λίγες εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια (ενώ ο θησαυρός τέχνης είχε κοστολογηθεί σε πάνω από 4,5 δισ. δολάρια). Οι έντονες διαμαρτυρίες όχι μόνο από τους Αμερικανούς αλλά σχεδόν από κάθε γωνιά της Γης ανάγκασαν τους μεγαλοβιομήχανους της πόλης, που έχουν απομυζήσει, πάνω από μισό αιώνα, το μόχθο της εργατικής τάξης, να παίξουν τους «φιλάνθρωπους» (μεταξύ των οποίων η οικογένεια των Ροκφέλερ) και να γλιτώσουν το περίφημο Μουσείο της πόλης, πριν από λίγους μήνες, «δωρίζοντας» 366.000.000 δολάρια. Αλλα 195.000.000 δολάρια έδωσε, για τον ίδιο σκοπό, και η πολιτεία του Μίσιγκαν και έτσι αποφεύχθηκε η διάλυση του Μουσείου.
Χρεοκοπία και με τη βούλα Ομπάμα
Θα πρέπει βεβαίως να σημειωθεί ότι η επιχείρηση «χρεοκοπία Ντιτρόιτ» δεν είχε θύτη μόνο τον «κακό Ρεπουμπλικάνο» κυβερνήτη του Μίσιγκαν, Ρ. Σνάιντερ, ή τα εργοδοτικά συνδικάτα που τόσο πρόθυμα υπέγραψαν συμφωνίες για απολύσεις και πετσόκομμα μισθών και επιδομάτων, αλλά και την κυβέρνηση του «Δημοκράτη» Προέδρου, Μπαράκ Ομπάμα, που κάποιοι εμφάνιζαν ή εμφανίζουν ως πολιτικό που δήθεν εφαρμόζει «φιλολαϊκή πολιτική», ενώ πρόκειται για επιλογή του μεγάλου κεφαλαίου, που απλά χειραγωγεί καλύτερα τα λαϊκά στρώματα.
Η πραγματικότητα έδειξε ότι η κυβέρνηση Ομπάμα, που τόσο πρόθυμα διέσωσε, μετά την κρίση του 2008, τράπεζες και βιομηχανικούς κολοσσούς, όπως η αυτοκινητοβιομηχανία General Motors, επέλεξε να αφήσει στο έλεος των πιστωτών μία ολόκληρη πόλη. Μία από τις 20 μεγαλύτερες των ΗΠΑ.
Ισως όχι «τυχαία» καθώς το Ντιτρόιτ θεωρείται από πολλούς «ιδανικό» πειραματόζωο για τις πιθανές χρεοκοπίες και άλλων μεγάλων αμερικανικών μεγαλουπόλεων με ανάλογα ή χειρότερα προβλήματα, όπως η Νέα Υόρκη (με χρέη 20 δισ. δολαρίων μόνο για συντάξεις και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη), το Σικάγο (με χρέη πάνω από 28 δισ. δολάρια), το Τρέντον του Νιου Τζέρσεϊ, το Λος Αντζελες, το Κόμπτον και το Φρέσνο της Καλιφόρνια, κ.ά.

ΟΑΕΔ: Από την προστασία των ανέργων, στην υπηρεσία των επιχειρήσεων

ΟΑΕΔ: Από την προστασία των ανέργων, στην υπηρεσία των επιχειρήσεων



Είναι καθήκον των σωματείων, των εργαζομένων, των ανέργων να πάρουν θέση και με τη δράση τους να διεκδικήσουν να διευρυνθεί το πλέγμα προστασίας των ανέργων, να ανταποκριθεί έστω και αυτός ο κουτσουρεμένος ΟΑΕΔ στις υποχρεώσεις του
Phasma
Η συζήτηση που άνοιξε μέσω δημοσιευμάτων και επίσημων τοποθετήσεων της κυβέρνησης και των κομμάτων για το μέλλον του ΟΑΕΔ, βρίσκεται μακριά από τις ανάγκες των ανέργων και των εργατικών - λαϊκών οικογενειών. Δεν απαντά στα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο άνεργος, ο εργαζόμενος που δουλεύει με κάθε είδους ελαστική εργασιακή σχέση, στις οικογένειες που έχουν τα παιδιά τους στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, στη μαθητεία.
Δεν απαντούν στο πετσόκομμα των παροχών που έδινε η Εργατική Εστία ή των προγραμμάτων Εργατικής Κατοικίας. Δεν απαντά στη διασφάλιση των εργαζομένων του Οργανισμού, στην ενίσχυσή του με προσωπικό, στις αυξανόμενες ανάγκες που πέφτουν πάνω του.
Η εργατική τάξη με τη δράση και τους αγώνες της είχε κατακτήσεις, εξέφρασε με αποτελεσματικό τρόπο την αλληλεγγύη της σε όσους το καπιταλιστικό σύστημα πετούσε στην ανεργία. Από το μισθό των εργαζομένων, ένα ποσοστό πηγαίνει για τη στήριξη των ανέργων και των οικογενειών τους.
Ετσι δημιουργήθηκε ο ΟΑΕΔ, που μια από τις βασικότερες λειτουργίες του ήταν η στήριξη των ανέργων με τα επιδόματα ανεργίας και μια σειρά από συμπληρωματικές παροχές σε χρήμα για πιο ειδικές περιπτώσεις (οικογενειακά επιδόματα, επιδόματα στράτευσης, επίδομα επίσχεσης εργασίας, μητρότητας κ.ο.κ.). Εχει ως σημείο αναφοράς τον πρόσφατα απολυμένο, αλλά και άλλες κατηγορίες ανέργων.
Σε πορεία αποκλίνουσα από τα συμφέροντα και τις ανάγκες των ανέργων
Η πρόσφατη αναδιαμόρφωση του Οργανισμού προχωρά πιο γοργά τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας με κακοπληρωμένους μισθούς.
Ο ΟΑΕΔ γίνεται ο κύριος πυλώνας που προωθεί ελαστικές μορφές εργασίας, που μετατρέπει το λαϊκό μόχθο που πηγαίνει για τα επιδόματα ανεργίας σε κίνητρα και «ζεστό» χρήμα για τους εργοδότες. Ο συντονισμός του με τα δουλεμπορικά γραφεία τον απομακρύνουν ακόμα περισσότερο από την ουσιαστική στήριξη των ανέργων. Παράλληλα, το παζάρι για τη διαχείριση των ποσών του ΕΣΠΑ αποτελεί στοιχείο αντιπαραθέσεων ανάμεσα σε φορείς, επιχειρήσεις, μερίδες του κεφαλαίου.
Ο φετινός προϋπολογισμός του Οργανισμού προέβλεπε νέα μείωση του κονδυλίου για τους ανέργους κατά 121 εκατ. ευρώ: Από τα 1,246 δισ. ευρώ του 2013, στα 1,125 δισ. ευρώ για το 2014, δηλαδή μείωση κατά 9,7%. Το κονδύλι αυτό είναι μειωμένο κατά 362 εκατομμύρια ευρώ σε σχέση με το 2012. Από τα 1,487 δισ. ευρώ το 2012 στα 1,125 το 2014, δηλαδή μείωση κατά 24,3%. Τα παραπάνω στοιχεία αποτυπώνουν ψυχρά σε αριθμούς πως σε συνθήκες κατακόρυφης αύξησης της ανεργίας ο ΟΑΕΔ αντί να δυναμώνει το πλέγμα προστασίας των ανέργων το αδυνατίζει.
Η αλλαγή στο χαρακτήρα του ΟΑΕΔ δεν είναι τωρινή. Η κύρια αλλαγή προήλθε από το νόμο 2956 του 2001 επί ΠΑΣΟΚ. Με το νόμο αυτό ο Οργανισμός προσαρμόστηκε στις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οπως χαρακτηριστικά αναφερόταν στη σχετική οδηγία, «τα κράτη - μέλη θα πρέπει να αναπτύξουν τις σωστές συνθήκες για τις δημόσιες υπηρεσίες απασχόλησης, ώστε να εργάζονται σε μια αγορά με αυξανόμενο αριθμό φορέων που παρέχουν υπηρεσίες απασχόλησης. Τώρα οφείλουν να επιτύχουν σε ένα ανταγωνιστικότερο περιβάλλον και να οικοδομήσουν τη θέση τους στην αγορά, εξυπηρετώντας τους πελάτες τους».
Καθαρή θέση, ενδεικτική για το πώς χαρακτηρίζονται και αντιμετωπίζονται οι άνεργοι! Για τους εργοδότες, δε, η ΕΕ ήταν ακόμα πιο αποκαλυπτική αφού στην ίδια οδηγία τονιζόταν πως «χρειάζεται να δοθεί προσοχή στην ποιότητα και τον ολοκληρωμένο χαρακτήρα των προσφερομένων υπηρεσιών στους εργοδότες και των όρων υπό τους οποίους παρέχονται αυτές».
Με βάση τις παραπάνω κατευθύνσεις η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιχείρησε με την «αναδιάρθρωση» του ΟΑΕΔ να προσαρμόσει τη λειτουργία του ΟΑΕΔ στις ανάγκες του κεφαλαίου. Εσπασε το περιεχόμενο και τις υπηρεσίες του ΟΑΕΔ σε 3 Ανώνυμες Εταιρείες, ενίσχυσε τη λειτουργία των Κέντρων Προώθησης με στόχο τη συνεργασία «με τις επιχειρήσεις, με επαγγελματικούς, συνδικαλιστικούς και επιστημονικούς φορείς, ως και φορείς ή οργανισμούς με τους οποίους μπορεί να συμβάλλονται για την επίτευξη των στόχων τους».
Η μέθοδος που χρησιμοποιούν τα κέντρα αυτά είναι η «εξατομικευμένη παρέμβαση», δηλαδή ο εξαναγκασμός του ανέργου να έρχεται σε συμφωνία με τον ΟΑΕΔ και με συγκεκριμένους εργασιακούς όρους που επιβάλλει η αγορά, προκειμένου να βρει μια δουλειά.
Με τον ίδιο νόμο, η κυβέρνηση θωράκισε ακόμα περισσότερο τη λειτουργία των «Εταιρειών Προσωρινής Απασχόλησης», δηλαδή των δουλεμπορικών γραφείων. Διαμορφώθηκε έτσι το κατάλληλο περιβάλλον τόσο με την προσαρμογή του ΟΑΕΔ στις απαιτήσεις του κεφαλαίου όσο και με τη νομιμοποίηση και επέκταση της λειτουργίας των δουλεμπορικών γραφείων, ώστε οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι να μην μπορούν να ξεφύγουν από το λαβύρινθο των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, δηλαδή πιο συγκεκριμένα από την προηγούμενη εργασιακή κατάσταση ομηρίας των «stage» και την τωρινή των 5μηνων προγραμμάτων απασχόλησης, των voucher κ.ο.κ.
Βασικό και ενιαίο χαρακτηριστικό όλων των άλλων δυνάμεων και κομμάτων είναι πως θεωρούν την ανεργία πρόβλημα διαχείρισης του συστήματος βγάζοντας λάδι τον καπιταλισμό που την γεννά και την αναπαράγει. Με βάση αυτό, οι λύσεις που προτείνουν δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της ανεργίας. Προσανατολίζονται σε λύσεις που στο πλαίσιο του καπιταλισμού αποτελούν ασπιρίνη στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο άνεργος σήμερα.
Μοχλός αποδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων
Σήμερα, δεν υπάρχει εργατική - λαϊκή οικογένεια που να μην έχει τουλάχιστον έναν άνεργο. Χιλιάδες εργαζόμενοι συνθλίβονται στην πρέσα της ανεργίας, της ανασφάλειας. Κυβέρνηση και ΕΕ αντί για επιδόματα και ουσιαστική προστασία των ανέργων, ανακυκλώνουν την ανεργία, εξαγγέλλουν συνεχώς ολιγόμηνα προγράμματα απασχόλησης, επιδιώκοντας όσοι εργάζονται να βρίσκονται υπό το καθεστώς άθλιων όρων εργασίας και όσοι δεν εργάζονται να είναι διαθέσιμοι να δεχτούν μια θέση με όρους σύγχρονης σκλαβιάς.
Ο ΟΑΕΔ σε αυτήν την κατάσταση και σε συντονισμό με τους αντίστοιχους ΟΑΕΔ άλλων χωρών παίζει κεντρικό ρόλο στην αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων.
Σε αυτές τις συνθήκες η διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα του ΟΑΕΔ από μόνο του ως σύνθημα δε λέει πολλά. Σε συνθήκες πλήρους κατάργησης των κοινωνικών επιδομάτων, μειώσεων των επιδομάτων ανεργίας, συρρίκνωσης του αριθμού δικαιούχων, συρρίκνωσης των δικαιούχων προγραμμάτων κοινωνικού τουρισμού αλλά και κατάργησης παλαιότερων παροχών των Οργανισμών Εργατικής Εστίας και Κατοικίας, ο δημόσιος χαρακτήρας του Οργανισμού είναι κενό γράμμα, αν μείνουμε μόνο σε αυτό.
Ειδικά τώρα που με βάση την αναδιάρθρωση των υπηρεσιών του Οργανισμού το βάρος δίνεται στις μεγάλες επενδύσεις, στον πολλαπλασιασμό των προγραμμάτων απασχόλησης και της τζάμπα εργασίας μέσω της μαθητείας, ο Οργανισμός μετατρέπεται σε βασικό μοχλό αμείωτης παραγωγής φτηνής και ευέλικτης εργατικής δύναμης, κυρίως νεανικής.
Σήμερα, υπάρχουν μέσω των προγραμμάτων του ΟΑΕΔ χιλιάδες εργαζόμενοι σε προγράμματα απασχόλησης, αναλώσιμοι που εργάζονται σε κάθε είδους ευέλικτη εργασία, που περιφέρονται από κλάδο σε κλάδο χωρίς δικαιώματα. Τέτοιοι εργαζόμενοι υπάρχουν ακόμα και μέσα στον Οργανισμό, στην Κεντρική Διοίκηση, στους βρεφονηπιακούς σταθμούς.
Ανάγκη και όχι πολυτέλεια η προστασία των ανέργων
Ο ΟΑΕΔ συστάθηκε πριν από κάμποσες δεκαετίες για την προστασία των εργαζομένων και κυρίως των ανέργων. Οταν το 2014 αυτό που μπορεί να προσφέρει είναι 5μηνες θέσεις εργασίας χωρίς διασφάλιση της πλήρους και σταθερής εργασίας, όταν οι μισθοί βρίσκονται στα τάρταρα και το πετσοκομμένο επίδομα ανεργίας παίρνουν περίπου 90.000 άνεργοι, το πρόβλημα δε βρίσκεται σε επιμέρους ζητήματα αλλά στην οικονομία και στο πάρτι που κάνουν τα μονοπώλια και οι επιχειρηματικοί όμιλοι πάνω στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων.
Είναι καθήκον των σωματείων, των εργαζομένων, των ανέργων να πάρουν θέση και με τη δράση τους να διεκδικήσουν να διευρυνθεί το πλέγμα προστασίας των ανέργων, να ανταποκριθεί έστω και αυτός ο κουτσουρεμένος ΟΑΕΔ στις υποχρεώσεις του. Είναι ανάγκη και όχι ευχή, οι άνεργοι να επιδοτούνται χωρίς όρους, προϋποθέσεις και αποκλεισμούς. Τι οργανισμός προστασίας των ανέργων είναι αυτός που επιδοτεί το 1/10 των ανέργων;
Είναι ανάγκη σήμερα να διευρυνθεί και να απλοποιηθεί το καθεστώς προστασίας στους απολυμένους, στους εργαζομένους που δεν πληρώνονται στην ώρα τους. Να μην αναγκάζονται να τρέχουν σαν τις άδικες κατάρες από τα τοπικά καταστήματα του ΟΑΕΔ, στην Κεντρική Διοίκηση και από εκεί στο υπουργείο, να μη γίνονται δηλαδή μπαλάκι για να τους καταβληθεί το αυτονόητο.
Είναι ανάγκη και όχι υπέρβαση η διεκδίκηση για αύξηση του επιδόματος ανεργίας, για επαναφορά των οικογενειακών επιδομάτων και άλλων επιδομάτων που πρόσφατα καταργήθηκαν. Είναι δικαίωμα και όχι πλεονασμός η εργατική - λαϊκή οικογένεια να έχει πρόσβαση στον πολιτισμό, στην ψυχαγωγία, στις διακοπές, δηλαδή παροχές όπως ο κοινωνικός τουρισμός, τα δελτία για βιβλία και θέατρο που καταργήθηκαν ή περιορίστηκαν δραστικά.
Φυσικά πρέπει να απορριφθεί κάθε σύμπραξη με ιδιώτες, με την ιδιωτική πρωτοβουλία που βλέπει τους ανέργους ως φιλέτα και την ανεργία ως πεδίο κερδοφορίας. Χρειάζεται να ενισχυθεί άμεσα ο Οργανισμός, να διασφαλιστεί η εργασία των εργαζομένων που σηκώνουν, ειδικά σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, μεγάλο φορτίο στις πλάτες τους.
Αλλά ο αγώνας για τη διαφύλαξη του χαρακτήρα του Οργανισμού πρέπει να συνδυαστεί με διεκδικητικό πλαίσιο υπέρ των εργαζομένων και των ανέργων, που θα τους εξασφαλίζει αξιοπρεπή ζωή. Διαφορετικά, οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι θα είναι έρμαιο των επιλογών του κεφαλαίου και των πολιτικών δυνάμεων που το υπηρετούν, είτε έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο ο ΟΑΕΔ, είτε τον έχουν τα δουλεμπορικά γραφεία, είτε λειτουργούν από κοινού.

Του
Θανάση ΓΚΩΓΚΟΥ*
* Ο Θ. Γκώγκος είναι μέλος του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ για την Εργατική - Συνδικαλιστική Δουλειά και μέλος του ΔΣ του ΟΑΕΔ, με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ

Τι συνεχίζει να κινεί το γεωδυναμό;

Τι συνεχίζει να κινεί το γεωδυναμό;
Χωρίς την ασπίδα προστασίας από την επιβλαβή ακτινοβολία, που προσφέρει στη Γη το γεωμαγνητικό της πεδίο, ο πλανήτης θα ήταν αφιλόξενος για τη ζωή

Οι συγκρούσεις πρωτοπλανητών με τη νεαρή Γη ίσως δεν οδήγησαν μόνο στο σχηματισμό της Σελήνης, αλλά έθεσαν σε κίνηση και το γεωδυναμό που δημιουργεί το γεωμαγνητικό πεδίο και προστατεύει τη ζωή από την ακτινοβολία
Καλυμμένη από μια ηλεκτροσυγκολλημένη μεταλλική πλάκα βρίσκεται σήμερα στη ρωσική χερσόνησο Κόλα, η βαθύτερη τρύπα στον κόσμο. Η βαθιά γεώτρηση άρχισε την άνοιξη του 1970 από μια ομάδα Σοβιετικών επιστημόνων με στόχο να τρυπήσουν όλο το στερεό φλοιό και να φτάσουν στο μανδύα της Γης. Τέσσερα χρόνια νωρίτερα είχε τερματιστεί άδοξα η αντίστοιχη προσπάθεια των ΗΠΑ για γεώτρηση στο βυθό του Ειρηνικού ωκεανού, φτάνοντας μετά από 5 χρόνια σε βάθος μόλις 300 μέτρων (συν 3.300 μέτρα θαλασσινού νερού). Αντίθετα οι Σοβιετικοί επιστήμονες επέμειναν και το έργο συνεχίστηκε επί 21 χρόνια, για να τερματιστεί τρία χρόνια μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού (δηλ. 24), έχοντας φτάσει σε βάθος 12.300 μέτρων, στα μισά της απόστασης έως το μανδύα.
Την ίδια ώρα που οι γεωλόγοι προσπαθούσαν να φτάσουν μερικά χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια, τα διαστημικά σκάφη των ανθρώπων είχαν προ πολλού φτάσει στη Σελήνη, στον Αρη, ακόμα και πέρα από τον Πλούτωνα. Αν και όλοι οι γεωλογικοί σχηματισμοί, οι ωκεανοί και φυσικά η ζωή βρίσκονται πάνω και μέσα σε ένα λεπτό στερεό στρώμα που περιβάλλει τον πλανήτη - λεπτότερο συγκριτικά κι από το τσόφλι του αυγού - το τεράστιο εσωτερικό της Γης, ο μανδύας και ο πυρήνας, δεν έχουν εξερευνηθεί ποτέ απευθείας και πιθανότατα δεν θα εξερευνηθούν ποτέ. Ο,τι ξέρουμε γι' αυτά είναι από έμμεσες παρατηρήσεις (διάδοσης σεισμικών κυμάτων), στη βάση επιστημονικών θεωριών και εικασιών. Ετσι εξηγείται το ενδιαφέρον των επιστημόνων να αποκτήσουν απευθείας πρόσβαση με μια γεώτρηση, τουλάχιστον στο μανδύα.
Ευεργεσία από τα βάθη

Αν και οι γνώσεις μας για το σύμπαν διευρύνονται καθημερινά, η γνώση της δομής και της λειτουργίας του εσωτερικού του ίδιου μας του πλανήτη αυξάνεται με πολύ αργούς ρυθμούς. Τελικά, το να πας στο Διάστημα είναι πιο εύκολο από το να κατέβεις μερικές δεκάδες χιλιόμετρα μέσα στη Γη. Εκείνο που γνωρίζουν με βεβαιότητα οι επιστήμονες είναι ότι η ζωή πάνω στον πλανήτη επηρεάζεται εξαιρετικά απ' ό,τι συμβαίνει στα απροσπέλαστα βάθη του. Η θερμότητα από τον εσωτερικό στερεό πυρήνα (σιδήρου), που είναι τόσο θερμός όσο και η επιφάνεια του Ηλιου, διατηρεί γύρω του έναν εξωτερικό πυρήνα από λιωμένο σίδηρο και νικέλιο, δημιουργώντας ισχυρό μαγνητικό πεδίο, που αποστρακίζει τη θανατηφόρα κοσμική ακτινοβολία και τα εξίσου επικίνδυνα σωματίδια του ηλιακού ανέμου και προστατεύει την ατμόσφαιρα, που αλλιώς σιγά σιγά θα παρασυρόταν στο Διάστημα. Χωρίς τη μαγνητόσφαιρα που δημιουργεί το γεωδυναμό στο κέντρο του, ο πλανήτης μας θα ήταν αφιλόξενος στη ζωή, όπως η Αφροδίτη, ο Αρης και ο Ερμής, οι υπόλοιποι πετρώδεις πλανήτες του ηλιακού συστήματος, που δε διαθέτουν μαγνητικό πεδίο, ακόμα και αν συνέτρεχαν όλες οι υπόλοιπες προϋποθέσεις για τη ζωή. Ο Αρης είχε μαγνητικό πεδίο πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, όπως δείχνει ο παλαιομαγνητισμός που έχει καταγραφεί σε πετρώματά του, αλλά το έχασε όταν κρύωσε ο πυρήνας του και σταμάτησε το δυναμό του.
Στην καρδιά του δυναμό

Γιατί δεν έχει σταματήσει έως τώρα και το γεωδυναμό; Εδώ και δεκαετίες είναι γνωστό ότι η Γη έχει ένα στερεό πυρήνα με μέγεθος περίπου όσο η Σελήνη, που περιβάλλεται από ένα στρώμα πάχους 2.250 χιλιομέτρων λιωμένου σιδήρου και νικελίου, πάνω από το οποίο βρίσκονται 2.900 χιλιόμετρα στερεού μανδύα, στον οποίο επιπλέουν οι τεκτονικές πλάκες του στερεού φλοιού. Μια ερευνητική εργασία προ διετίας ήρθε να «ταράξει τα νερά» αυτής της παγιωμένης εικόνας. Η εργασία αφορούσε στη ροή και τελικά απώλεια θερμότητας του πυρήνα διαμέσου του μανδύα και τα συμπεράσματά της εγείρουν ερωτήματα σχετικά με την ηλικία του εσωτερικού (στερεού) πυρήνα και τον τρόπο που η Γη παράγει το μαγνητικό της πεδίο.
Καθώς η λιωμένη πρωτο-Γη άρχιζε να κρυώνει, αρχικά σκλήρυνε ένα λεπτό εξωτερικό στρώμα, ο φλοιός. Ο μανδύας επίσης στερεοποιήθηκε σταδιακά, αν και ακόμα και σήμερα στο κατώτερο μέρος του η θερμοκρασία είναι περίπου 2.200o C. Ο αρχικά υγρός εσωτερικός πυρήνας, άρχισε να στερεοποιείται από μέσα προς τα έξω αυξάνοντας τη διάμετρό του με ρυθμό περίπου 1 χιλιοστό κάθε χρόνο. Το σημείο τήξης του σιδήρου είναι μεγαλύτερο υπό υψηλότερη πίεση και καθώς η θερμοκρασία του πυρήνα κατέβαινε, ο σίδηρος στο κέντρο του άρχισε να στερεοποιείται. Μέσα στον υγρό εξωτερικό πυρήνα, οι μάζες του λιωμένου υλικού στροβιλίζονται, όπως το νερό σε μια κατσαρόλα που βράζει, μεταφέροντας θερμότητα από το βάθος προς την επιφάνεια. Αυτή η αργή κίνηση των μεταλλικών μαζών μέσα στον εξωτερικό πυρήνα, δημιουργεί ηλεκτρικό ρεύμα, που με τη σειρά του δημιουργεί μαγνητικό πεδίο. Το μαγνητικό πεδίο έχει αποτέλεσμα να συντηρούνται τα ηλεκτρικά ρεύματα, δημιουργώντας έναν αυτοδιατηρούμενο κύκλο, που ονομάζεται γεωδυναμό. Μετρήσεις σε αρχαία πετρώματα δείχνουν ότι το γεωδυναμό βρίσκεται σε λειτουργία επί τουλάχιστον 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια (όταν σχηματίζονται τα πετρώματα, τα μαγνητικά ορυκτά που περιέχουν ευθυγραμμίζονται με το γήινο μαγνητικό πεδίο και αυτός ο προσανατολισμός παραμένει όταν στερεοποιηθούν).
Χωρίς συγκρούσεις, δεν έχει πεδίο, δεν έχει ζωή
Το πρόβλημα είναι ότι η προ διετίας έρευνα έδειξε πως η μετάδοση θερμότητας με αγωγή στο λιωμένο σίδηρο είναι δύο έως τρεις φορές μεγαλύτερη απ' ό,τι υπολογιζόταν έως τώρα. Αν όμως είναι τόσο μεγάλη, τότε δε θα εμφανιζόταν η μετάδοση με συναγωγή (με στροβίλους) στον εξωτερικό πυρήνα και τότε δεν θα υπήρχε γεωδυναμό. Η μελέτη ήταν θεωρητική και έγινε αποκλειστικά με βάση τις αρχές της κβαντομηχανικής. Ομως, λίγο αργότερα ακολούθησε άλλη μελέτη, πειραματική αυτή τη φορά, που επιβεβαίωσε τους νέους συντελεστές μετάδοσης θερμότητας στο λιωμένο σίδηρο υπό μεγάλη πίεση.
Για να εξηγηθεί η αδιαμφισβήτητη παρουσία του γεωμαγνητικού πεδίου, προτάθηκε εναλλακτική θεωρία, συναγωγής συστατικών, δηλαδή δημιουργίας ροών μέσα στον υγρό σίδηρο λόγω ανόδου των ελαφρότερων προσμείξεων, που καθώς κρυώνουν κατεβαίνουν και πάλι, συνεχίζοντας τον κύκλο. Ομως αυτή η θεωρία προϋποθέτει την ύπαρξη στερεού εσωτερικού πυρήνα. Με βάση τις μετρήσεις προκύπτει ότι η ηλικία του στερεού πυρήνα είναι γύρω στο ένα δισεκατομμύριο χρόνια. Για το πώς λειτουργούσε το γεωδυναμό πριν απ' αυτό, διατυπώθηκαν εικασίες που σχετίζονται με ένα ακόμα θερμότερο παρελθόν της Γης. Αν η πρωτο-Γη ήταν ακόμα πιο θερμή απ' όσο υπολογίζαμε έως τώρα, τότε θα μπορούσε να προκληθεί συναγωγή. Η επιπλέον θερμότητα ίσως να οφείλεται στις συγκρούσεις της Γης με τους πρωτοπλανήτες, η ισχυρότερη από τις οποίες έγινε με ουράνιο σώμα μεγέθους ανάλογου με του Αρη, με αποτέλεσμα το σχηματισμό της Σελήνης.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Discover»

Αναβολικές ουσίες, γυμναστήρια και «φουσκωτές» ψευδαισθήσεις

Αναβολικές ουσίες, γυμναστήρια και «φουσκωτές» ψευδαισθήσεις

Κάπως έτσι είναι τα διαφημιστικά φυλλάδια που βρίσκονται μέσα σε πολλά γυμναστήρια της χώρας...
Η υπόθεση της δολοφονίας των δύο νέων στη Μάνη έφερε στην επιφάνεια, για άλλη μια φορά, πολλά και κρίσιμα ζητήματα. Ενα από αυτά, ιδιαίτερα σοβαρό, είναι το ζήτημα των αναβολικών ουσιών, σκευασμάτων - δηλητηρίων που διακινούνται με μεγάλη ευκολία σε πολλά γυμναστήρια όλης της χώρας και που τα κυκλώματα βρίσκουν εύκολη πελατεία κυρίως σε πολύ νεαρές ηλικίες. Και οι τέσσερις εμπλεκόμενοι στο τραγικό περιστατικό, φέρονται πως ήταν μπλεγμένοι σε τέτοια κυκλώματα. Κι όταν μιλάμε για κυκλώματα στον τομέα των αναβολικών, μιλάμε για μεγάλες πολυεθνικές που έχουν παρακλάδια σε όλο τον κόσμο, μιας και ο τζίρος από την πώληση αναβολικών ουσιών, σκευασμάτων είναι τεράστιος και ξεπερνά κατά πολύ και αυτόν των ναρκωτικών ουσιών. Κυκλώματα που «ψαρεύουν» πελάτες που, όπως δείχνουν τα στοιχεία, είναι μικρά παιδιά από 14 ετών, πελάτες συνοικιακών γυμναστηρίων, νέοι που θέλουν να μοιάσουν σε λάιφ στάιλ πρότυπα και να γίνουν «φέτες» μέσα σε μερικές βδομάδες.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με παλιότερο δημοσίευμα του αγγλικού περιοδικού «Αρένα», οι Αρχές υπολογίζουν ότι το λαθρεμπόριο απαγορευμένων ουσιών έχει ετήσιο τζίρο που ξεπερνά τα 17,6 δισ. ευρώ! Το ποσό αυτό προκύπτει από επίσημα στοιχεία και αφορά στα μέρη του κυκλώματος που έχουν εντοπιστεί (σ.σ. βλέπε περίπτωση BALCO). Είναι προφανές ότι δεκάδες τρισεκατομμύρια επιπλέον διακινούνται παγκοσμίως προς τα ταμεία των πολυεθνικών και που βέβαια δεν έχουν αποκαλυφθεί. Τα στοιχεία είναι ανατριχιαστικά.
Επιστημονικές έρευνες έχουν αποκαλύψει ότι το 14,8% των συμπληρωμάτων διατροφής που καταναλώνονται παγκοσμίως σε γυμναστήρια περιέχουν στερεοειδή αναβολικά. Στην Ευρώπη, το ποσοστό των συμπληρωμάτων διατροφής με στεροειδή αναβολικά υπερδιπλασιάζεται και εκτινάσσεται στο 30%! Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία σε ποσοστό 58%, οι αθλητές βεβαιώνουν ότι αν και γνωρίζουν το νόμο και τις συνέπειές του, παρά ταύτα δεν τους ενδιαφέρει η ποινή και η ηθική μείωση που θα υποστούν, αρκεί να ανέβουν στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου και να μην έχουν οικονομική βλάβη. Στα πορίσματα του 7ου Διεθνούς Συνεδρίου Αθλητικού Δικαίου καταγράφηκε ότι οι αθλητές, αν και γνωρίζουν ότι λαμβάνοντας απαγορευμένες ουσίες βλάπτουν σε μεγάλο βαθμό την υγεία τους, με πιθανή συνέπεια τον πρόωρο θάνατό τους, σε ηλικία 40 ετών, δηλώνουν ότι αυτό δεν τους ενδιαφέρει προκειμένου να γευτούν τη μέγιστη δόξα κατάκτησης ολυμπιακής νίκης.
Ομως, όλα αυτά, φαίνεται πως αφορούν πλέον κάθε οικογένεια που έχει παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με τον αθλητισμό. Τα κρούσματα από τη χρήση αναβολικών συνεχώς αυξάνονται. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, 3.500.000 νέοι απάντησαν ότι έκαναν χρήση αυτών των ουσιών. Στις ΗΠΑ το 3% - 11% των μαθητών Γυμνασίου ανέφεραν ότι έκαναν χρήση τέτοιων απαγορευμένων ουσιών.
Στοιχεία παλιότερης έρευνας της Α' Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών πριν από μερικά χρόνια έδειξε ότι το ποσοστό των μαθητών που κάνουν χρήση αναβολικών ανέρχεται σε 5%. Στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, το 5% - 11% των αγοριών και το 0,5% - 2,5% των κοριτσιών στις ΗΠΑ χρησιμοποιούν αναβολικά στεροειδή.
Τι ωθεί τους νέους στη χρήση τέτοιων ουσιών;
Οπως αναφέρθηκε, περίπου το 50% των νέων ξεκινούν τη χρήση πριν από την ηλικία των 16 ετών, ενώ η μέση ηλικία έναρξης είναι τα 14 έτη. Οι νέοι δε γνωρίζουν τις επιπτώσεις των ουσιών αυτών για την υγεία τους και ενθαρρύνονται στη χρήση έχοντας βέβαια σαν παράδειγμα διάσημους αθλητές που φέρονται ως χρήστες. Μόνο που οι παρενέργειες είναι δραματικές. Μερικές από αυτές; Η μη αναστρέψιμη αρρενοποίηση των κοριτσιών. Η ολιγοσπερμία. Η ατροφία των όρχεων και η γυναικομαστία στους άνδρες. Η ηπατική επιβάρυνση, η υπεργλυκαιμία και η υπέρταση.
Τι είναι αυτό που κάνει ένα νέο άνθρωπο που θέλει να γυμναστεί να πάει σε ένα γυμναστήριο και να κάνει χρήση τέτοιων ουσιών; Τι είναι αυτό που ωθεί αγόρια νεαρής ηλικίας να θέλουν να γίνουν ή να μοιάσουν σε φουσκωτούς και να αναζητήσουν σκευάσματα για γρήγορα αποτελέσματα; Πολλές από αυτές τις απαντήσεις μπορούμε να τις αναζητήσουμε σε μια κοινωνική πραγματικότητα που προβάλλει συγκεκριμένα πρότυπα, αξίες και ιδανικά εντελώς σάπια. Που αντιπροσωπεύουν έναν τρόπο ζωής που ξεφεύγει τελείως από το αθλητικό αντικείμενο. Αλλωστε, όπως δείχνουν τα στοιχεία, πλέον αυτές οι ουσίες διακινούνται σε πολύ μεγάλο ποσοστό ανάμεσα σε ανήλικα παιδιά ή και ενήλικες που δεν έχουν καμία σχέση με τον αθλητισμό ή ακόμα και τη γυμναστική. Είναι πλέον πραγματικότητα, πριν ακόμα ξεκινήσει κάποιος να πηγαίνει έστω και λίγες ώρες τη βδομάδα σε ένα γυμναστήριο, αναζητά τα συμπληρώματα διατροφής που πρέπει να πάρει! Κι αν υποθέσουμε ότι μια πρωτεΐνη ή κάποιες βιταμίνες - που στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι απολύτως άχρηστες εάν υπάρχει μια καλή και ισορροπημένη διατροφή για κάποιον που αθλείται - θεωρούνται υποτίθεται «αθώες», η συνέχεια είναι σε μεγάλο βαθμό προδιαγεγραμμένη.
Σε πολλά γυμναστήρια είναι πολύ εύκολο να προχωρήσει κάποιος και σε άλλα σκευάσματα... Το πρώτο πράγμα που θα δει ένα παιδί που θα πάει να γυμναστεί σε κάποιο συνοικιακό γυμναστήριο είναι η βιτρίνα με τα συμπληρώματα διατροφής. Το πρώτο πράγμα που θα δει ένα παιδί που θα μπει σε κάποιο κατάστημα αθλητικών ειδών για να αγοράσει δύο αλτήρες ή ένα μονόζυγο, είναι τα ράφια με αυτά τα προϊόντα και τα διαφημιστικά φυλλάδια στον πάγκο του ταμείου, ώστε να εξασφαλιστεί η επαφή ακόμα και του αμύητου με τις σκόνες και τα χάπια.
Κέντρο παραγωγής και διακίνησης η Ελλάδα
Αξίζει σε αυτό το σημείο να υπενθυμίζουμε ότι:
Πριν περίπου ένα χρόνο και με αφορμή την εξάρθρωση διεθνούς κυκλώματος εμπορίας αναβολικών, με άμεση εμπλοκή της Ελλάδας, αλλά και την κατάσχεση αντίστοιχων σκευασμάτων εντός της χώρας, το ΚΚΕ είχε καταθέσει Ερώτηση στη Βουλή προς τους υπουργούς Πολιτισμού και Αθλητισμού Π. Παναγιωτόπουλο και Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη Ν. Δένδια σχετικά με το ρόλο της Ελλάδας στην παραγωγή και τη διακίνηση αναβολικών ουσιών. Και μάλιστα σε αυτήν υπήρχαν και συγκεκριμένα στοιχεία. Τι έλεγε η Ερώτηση του ΚΚΕ; «Πρόσφατα οι ισπανικές αρχές προέβησαν σε καταγγελίες που είχαν να κάνουν με κατασχέσεις σε αποθήκες της Μαδρίτης αναβολικών ουσιών με χώρα προέλευσης μεταξύ άλλων και την Ελλάδα. Εξαρθρώθηκε διεθνές κύκλωμα με τη σύλληψη 84 ατόμων και την κατάσχεση σε 700.000 δόσεις απαγορευμένων ουσιών. Οι δόσεις προέρχονταν, σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις των ισπανικών αρχών, από την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Κίνα!
Στη χώρα μας το τελευταίο κρούσμα αφορά την κατάσχεση στου Ρέντη, σε αποθήκη εταιρείας ταχυμεταφορών, 1.630 σκευασμάτων αναβολικών με προορισμό την Πορτογαλία. Η εν λόγω εταιρεία, σύμφωνα με την ελληνική αστυνομία, το τελευταίο τετράμηνο απέστειλε περισσότερα από 32.000 κουτιά αναβολικών σε διάφορες χώρες της Ευρώπης. Χρειάζεται να γίνει έρευνα που θα αφορά όχι μόνο την εισαγωγή αλλά την παραγωγή και εξαγωγή αναβολικών ουσιών από την Ελλάδα.
Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση ώστε να διερευνηθεί αν η χώρα μας αποτελεί κέντρο παραγωγής και διακίνησης απαγορευμένων ουσιών και πώς θα καταπολεμήσει την έξαρση του φαινομένου;».
Και έχει σημασία που το αναφέρουμε αφού, με αφορμή το περιστατικό στη Μάνη, υπήρξαν καταγγελίες ακριβώς ότι η χώρα μας αποτελεί κέντρο διακίνησης τέτοιων ουσιών.
Αναβολικά και ψευδαισθήσεις
Ενας νέος αντιμετωπίζει φόβους και ανασφάλειες. Τα αναβολικά γίνονται το μέσο για να ξεπεράσει αυτούς τους φόβους και ταυτόχρονα δημιουργούν την ψευδαίσθηση της καταξίωσης και της ανάδειξης μιας ισχυρής κοινωνικής ταυτότητας. Ουσιαστικά χρησιμοποιούνται για να καλύψουν το κενό της προσωπικής ανεπάρκειας, της αβεβαιότητας και της έλλειψης κοινωνικών σχέσεων. Η υιοθέτηση των αξιών του star system έχει αποτέλεσμα τη συγκάλυψη της αδυναμίας για πραγματικές κοινωνικές ταυτίσεις. Με τη χρήση αναβολικών ο νέος άνθρωπος έχει την ψευδαίσθηση της παντοδυναμίας, της καταξίωσης στους γύρω του, μέσα από την ίδια την ουσία και το αποτέλεσμά της. Τα αναβολικά ή το γονιδιακό ντόπινγκ ή οτιδήποτε εμφανιστεί στο μέλλον, προσδίδουν στις ανθρώπινες σχέσεις πλευρές που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, ενώ ταυτόχρονα ικανοποιούν ανάγκες και επιθυμίες που κατασκευάζονται τεχνητά. Τα αναβολικά παρεμβάλλονται μεταξύ του νέου ή του αθλούμενου και της κοινωνίας και τροποποιούν τη σχέση ανάλογα με τις τεχνητά δημιουργημένες επιθυμίες και ανάγκες.
Το πρόβλημα με το ντόπινγκ δεν είναι μόνο ότι είναι γενικευμένο στον αθλητισμό. Είναι ότι όλο αυτό το κύκλωμα επιδιώκει να διαμορφώσει στις λαϊκές μάζες, ιδιαίτερα στους νέους, ότι αυτό που ξεχωρίζει σ' αυτή την κοινωνία είναι η ατομική καταξίωση, τα ρεκόρ, η δόξα και κυρίως το χρήμα. Αυτό δηλαδή που οι ίδιοι προσκυνούν, την κερδοφορία τους, θέλουν να το κάνουν εικόνισμα για όλη την κοινωνία. Και να διαμορφώνουν τη συνείδηση ότι για να έχεις το χρήμα πρέπει να κάνεις τα πάντα. Ακόμα και να ντοπαριστείς ρισκάροντας τη ζωή σου.

30 Αυγ 2014

Κόκκινος πολιτοφύλακας “Αρτιόμ”: “Δεν πήγαμε εμείς στον πόλεμο, ο πόλεμος ήρθε σ’ εμάς!”

 Κόκκινος πολιτοφύλακας “Αρτιόμ”:
“Δεν πήγαμε εμείς στον πόλεμο, ο πόλεμος ήρθε σ’ εμάς!”

Μεταφράζουμε συνέντευξη του πολιτοφύλακα με την κωδική ονομασία “Αρτιόμ” που μάχεται στην περιοχή του Ντονμπάς της Ανατολικής Ουκρανίας. Ο “Αρτιόμ” είναι μέλος της αριστερής ουκρανικής οργάνωσης Μπορότμπα (Borotba) απ’ το site της οποίας αντλήσαμε τη συνέντευξη. Ο τραυματισμός του κι η νοσηλεία του σε νοσοκομείο έδωσε την ευκαιρία να παραχωρήσει αυτή τη συνέντευξη στον Viktor Shapinov

Σύντροφε, πες μου, πώς εντάχθηκες στην πολιτοφυλακή;
Όταν ξεκίνησαν τα γεγονότα της πλατείας Maidan είχα ένα προαίσθημα ότι αυτή τη φορά η δεξιά αντιπολίτευση είχε φτάσει σ’ ένα πιο επικίνδυνο επίπεδο. Σε σύγκριση με την “Πορτοκαλί” επανάσταση του 2004, το 2014 υπήρχαν ήδη πολλοί, οργανωμένοι, έτοιμοι εθνικιστές νέοι με καλή χρηματοδότηση. Οι υπερ-εθνικιστικές ομάδες είχαν αναπτυχθεί και ωριμάσει. Επομένως, υπήρχε η αίσθηση ότι αυτή τη φορά τα πράγματα θα έφταναν στο χείλος του εμφυλίου πολέμου. Η διαιρετική τομή στην κοινωνία προϋπήρχε αλλά ήταν, ας πούμε, ένας εμφύλιος σε ηθικό επίπεδο, και τώρα οι εθνικιστές είχαν την πραγματική ευκαιρία να δείρουν, ν’ ακρωτηριάσουν και να σκοτώσουν τους αντιφρονούντες και να το κάνουν υπό την κρατική ενδυμασία. Όταν είδα το θάνατο αθώων πολιτών και τη διάθεση αποδοχής λιγοστών “υπερ-Ουκρανών” πατριωτών, συνειδητοποίησα ότι έπρεπε όλοι να διαλέξουμε πλευρά. Είχαμε μείνει με μόνο μία λύση για να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση. Σε αυτή την κατάσταση, βγήκα απλά έξω και άρχισα να βοηθάω την πολιτοφυλακή.

Σε ποιον σχηματισμό της πολιτοφυλακής μάχεσαι;
Στον Ενιαίο Νοτιο-Ανατολικό Στρατό.

Τι είδους επιχειρήσεις έχεις διεξάγει;
Ας παραμείνει αυτό ένα στρατιωτικό μυστικό προς το παρόν.

Ήταν δύσκολο το πέρασμα από το να είσαι ένας αριστερός ακτιβιστής στη ζωή του μαχητή;
Ήταν δύσκολο να καταλάβεις τι συνέβαινε και να φτιάξεις ένα σύστημα ερμηνείας της ουσίας του πολέμου. Έγινε πολύ εύκολο αμέσως όταν στο Λουχάνσκ (Lugansk) συνάντησα κομμουνιστές που αρνήθηκαν να υπακούσουν τις αποφάσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας και τολμηρά μπήκαν στο δρόμο της πάλης. Και ανάμεσα σε κάποιους στρατιώτες ένιωσα το πνεύμα του Ντονμπάς το οποίο πάντοτε έκλινε προς τον αγώνα εναντίον των πλουσίων, προς το σοσιαλισμό. Στη Λαϊκή Δημοκρατία του Λουχάνσκ κάτι τέτοιο φαίνεται έντονα. Και η ειρηνική ζωή στην πραγματικότητα δεν ήταν εντελώς ειρηνική. Έχω οδυνηρές αναμνήσεις από τους εθνικιστές που περιδιάβαιναν τους δρόμους του Ντονιέτσκ και του Λουχάνσκ (για παράδειγμα, τους φανατικούς των ομάδων ποδοσφαίρων) – απ’ το πως παλεύαμε να ανοίξουμε τα μάτια του κόσμου για τη διαφαινόμενη απειλή της εγκαθίδρυσης ενός εθνικιστικού καθεστώτος. Ο πόλεμος ήδη μαινόταν, ο πρόλογος του πολέμου, αν θες. Οι άνθρωποι επιθυμούν διακαώς να επιστρέψουν στην ειρηνική ζωή για να δημιουργήσουν μια νέα χώρα με τα ίδια τους τα χέρια.

Πώς τραυματίστηκες;
Κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού της ηρωικής πόλης του Λουχάνσκ από το βαρύ πυροβολικό. Η πολιτοφυλακή δεν πολεμάει μόνο στην πρώτη γραμμή αλλά έχει και την ευθύνη να προστατεύει τον άμαχο πληθυσμό όσο περισσότερο γίνεται κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών, ακόμα και με κόστος την ίδια τους τη ζωή. Οι άνθρωποι το’ χουν ήδη σε μεγάλο βαθμό συνηθίσει αλλά υπάρχει ακόμα σύγχυση, αποδιοργάνωση. Ούτε παλαιότερα θεωρούσαμε ότι οι τιμωρητικές βολές σε κατοικημένες περιοχές ήταν τυχαίες αλλά τώρα δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Επομένως οι άνθρωποι στο Λουχάνσκ έχουν γίνει πιο πειθαρχημένοι.

Πώς αξιολογείς την προοπτική των στρατιωτικών επιχειρήσεων στο Ντονμπάς;
Αν κοιτάξει το χρονολόγιο της σύγκρουσης από την πολύ αρχή της, θα δεις πως οι πολιτοφυλακές μεγάλωσαν και δυνάμωσαν. Εντούτοις, οι δυνάμεις είναι άνισες προς το παρόν. Όμως έχουμε έναν ακόμη σύμμαχο, όχι μικρότερης σημασίας και λιγότερο επικίνδυνο για τον εχθρό. Οι μπολσεβίκοι θα καταλάβουν τη σημασία του. Αυτός ο σύμμαχος είναι η αντιπολεμική προπαγάνδα ανάμεσα στους Ουκρανούς στρατιώτες. Οι Μπολσεβίκοι έκαναν μια τέτοια καμπάνια ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ακριβώς 100 χρόνια πριν. Αν όλο και περισσότεροι Ουκρανοί, που μάχονται για τα συμφέροντα των Ουκρανών και Δυτικών καπιταλιστών, αρνηθούν να πολεμήσουν ή οργανώσουν τις δικές τους επιτροπές στρατιωτών εναντίον του πολέμου, το πράγμα θα έχει λήξει. Κι αυτή η τάση είναι ήδη εμφανής.
Υπάρχουν δύο πιθανότητες. Είτε τα ουκρανικά στρατεύματα θα ισοπεδώσουν εντελώς το Ντονμπάς και θα χύσουν το αίμα του, είτε μια ριζοσπαστική αλλαγή θα συμβεί σύντομα και θα πετάξουμε τους εκτελεστές έξω απ’ τις νεαρές δημοκρατίες. Βλέπεις, η ειρήνη δεν είναι πλέον πιθανή στο Ντονμπάς υπό την εξουσία της χούντας. Αν η πολιτοφυλακή ηττηθεί, μια περίοδος αντίδρασης θα αρχίσει, με ευθεία γενοκτονία και τρόμο ενάντια στον πληθυσμό. Κι οι τοπικοί “καταδότες” βοηθούν κάτι τέτοιο. Μπορείς να φανταστείς ένα ενιαίο γιουγκοσλαβικό κράτος μετά από έναν ολοκληρωτικό πόλεμο; Είναι αδύνατον. Μόνο που σε σύγκριση με το γιουγκοσλαβικό μακελειό δεν έχουμε κανένα μίσος προς καμία συγκεκριμένη εθνότητα. Αν οι εκτελεστές έλεγχαν το Ντονμπάς, θα έπρεπε να διατηρούν μόνιμα στρατιωτικές μονάδες εδώ και να κοιμούνται με τα όπλα τους. Γιατί αυτός δεν είναι ένας πόλεμος των Ρώσων εναντίον των Ουκρανών. Αυτός είναι ένας εμφύλιος πόλεμος όπου η χούντα πολεμάει ενάντια στους αντιφασίστες.

Ο ουκρανικός στρατός δεν είναι πλέον τόσο αδύναμος όσο στην αρχή του πολέμου. Πώς βλέπεις το ηθικό “από μέσα” – μπορούν να τα καταφέρουν οι πολιτοφυλακές; Είναι δυνατόν να αντισταθούν οι Λαϊκές Δημοκρατίες;
Οι πολιτοφυλακές μπορούν να τα βγάλουν πέρα γιατί τώρα οι πολιτοφυλακές δεν είναι μόνο οι μαχητές αλλά και το υπόλοιπο έθνος. Υποσυνείδητα, σχεδόν όλοι έχουν κινητοποιηθεί για να πολεμήσουν. Οποιοδήποτε μικρό πραγματάκι μπορεί να αποτελέσει ανεκτίμητη βοήθεια, κάθε λεπτομέρεια είναι μέρος του κοινού αγώνα των ανθρώπων. Χωρίς τη στήριξη των ανθρώπων, τίποτα δεν θα ‘χε γίνει. Οι άνθρωποι δεν θέλουν πια να ζήσουν με τον παλιό τρόπο. Οι άνθρωποι θέλουν στ’ αλήθεια ειρήνη και ηρεμία αλλά όλοι τους αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι η ουκρανική κυβέρνηση δεν θα προσφέρει τίποτα παρά τρόμο και φτώχεια.

Είναι πιθανό να βγείτε στην αντεπίθεση;
Θα υπάρξει αντεπίθεση αλλά όχι τόσο σύντομα όσο το θέλουν όλοι. Κι εμείς το θέλουμε. Η αμυντική τακτική εκνευρίζει πολλούς. Χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο.

Ήσουν ενεργό μέλος στο AntiMaidan κίνημα, μέλος της αριστερής οργάνωσης Μπορότμπα, η οποία έχει defacto τεθεί εκτός νόμου απ’ τις ουκρανικές αρχές. Τώρα η πόλη στην οποία ζούσες με την οικογένειά σου έχει καταληφθεί απ’ τα στρατεύματα της χούντας του Κιέβου. Υπάρχει κίνδυνος για τους συγγενείς και φίλους σου; Έχουν μείνει ή έχουν φύγει;
Όπως ήταν φυσιολογικό, μετακίνησα τους συγγενείς μου νωρίτερα. Ο θείος μου έμεινε και βοηθάει τον κοινό αγώνα. Μερικοί σύντροφοι έφυγαν, αλλά πολλοί παρέμειναν.

Στα ΜΜΕ υπάρχουν αρκετές ιστορίες για το πως οι ντόπιοι στο Ντονμπάς δεν θέλουν τους πολιτοφύλακες και δεν τους υποστηρίζουν. Λέγεται, ότι οι περισσότεροι πολιτοφύλακες είναι ξένοι μαχητές απ’ τη Ρωσία, Τσετσένοι, Οσέτιοι κλπ. Τι πιστεύεις, υπάρχει καθόλου αλήθεια σ’ αυτές τις αιτιάσεις;
Πάνω σ’ αυτό το θέμα θα ήθελα να δώσω μια πιο λεπτομερή απάντηση. Για τους κατοίκους του Ντονμπάς είναι διαφορετικό. Είναι ένας εμφύλιος πόλεμος. Η συντριπτική πλειονότητα φυσικά προσφέρει ο,τι βοήθεια γίνεται ή μας υποστηρίζει παθητικά. Ένα παράδειγμα είναι η αντίδραση του πληθυσμού στην εμφάνιση φαλαγγών της πολιτοφυλακής σε κάποια συγκεκριμένη πόλη. Οι άνθρωποι χαιρετούν με τα χέρια τους και φωνάζουν λόγια ευγνωμωσύνης στους πολιτοφύλακες κ.ο.κ. Πολλές γιαγιάδες ραντίζουν τους πολιτοφύλακες που περνούν. Γενικά, υπάρχει μια αίσθηση ενότητας με τους ανθρώπους. Είμαστε ένας για όλους και όλοι για έναν. Όμως υπάρχει ένας μικρός αριθμός ανθρώπων, αυτών που περιμένουν την ευκαιρία να στείλουν τους γείτονές τους στα χέρια της ουκρανικής μυστικής αστυνομίας, όπως έκαναν στη Μαριούπολη. Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι αντίθετοι σ’ εμάς οι οποίοι απλά δε νοιάζονται αρκεί που κάποιος έχει ανοίξει ένα ATM στο χωριό. Γενικά, η διάθεση των ανθρώπων στο Ντονμπάς είναι ριζοσπαστικοποιημένη. Οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να τιμωρήσουν τους πληροφοριοδότες. Όμως η πολιτοφυλακή, φυσικά, προσπαθεί να ματαιώσει κάθε πράξη αυτοδικίας.
Όσο για τους ξένους στην πολιτοφυλακή. Ναι, υπάρχουν διάφοροι άνθρωποι. Οσετοί, Τσετσένοι, Ρώσοι και Ουκρανοί. Είμαστε όλοι διεθνιστές και είμαστε πολύ περήφανοι γι’ αυτό. Γιατί αν, θεός φυλάξοι, ένα απ’ τα αδέρφια είχε πρόβλημα σπίτι του, οι ίδιοι Ρώσοι, Ουκρανοί, Σέρβοι και Οσετοί, για παράδειγμα, θα έρχονταν να τον βοηθήσουν. Αυτή είναι η ουσία του διεθνισμού. Η σπονδυλική στήλη της πολιτοφυλακής είναι ντόπιοι νέοι και άντρες. Ακόμα κι ο παππούς μου, που είναι βετεράνος πολέμου, ήθελε να ενταχθεί. Εμείς πάντοτε ήμασταν πολύ φιλειρηνικοί άνθρωποι στο Ντονμπάς. Στη διάρκεια αυτού του πολέμου, πολλοί έχουν γίνει πολεμιστές που ξέρουν πως να υπερασπιστούν τα εδάφη τους και τις ιδέες τους. Επομένως οι άνθρωποι του Ντονμπάς δεν θα παραδοθούν, ακόμα κι αν καταληφθούν οι πρωτεύουσες. Ο αγώνας δεν θα σταματήσει μέχρι να κατακτήσει το Ντονμπάς την ανεξαρτησία του.
Ναι, υπάρχουν διεθνιστές, όχι μισθοφόροι. Είναι στο σπίτι τους. “Πώς γίνεται αυτό;” θα ρωτήσεις. Απλά. Το Ντονμπάς είναι ένα λίκνο εθνών. Υπάρχουν πολλές εθνικότητες εδώ. Για τους Σέρβους, υπάρχουν λίγες μόνο περιοχές που ιστορικά κατοικούνταν απ’ αυτούς. Οποιοσδήποτε έρθει από οπουδήποτε στον κόσμο θα βρει ένα σπίτι εδώ. Μετά απ’ αυτό δεν θα μπορέσουν ποτέ να ξεχάσουν το Ντονμπάς. Είμαστε όλοι “Ντονμπάσιοι”. Όπως λέμε καμιά φορά – είμαστε όλοι διαφορετικοί αλλά είμαστε όλοι κόκκινοι. [χαμογελάει]

Τι αποτρέπει τους κατοίκους του Ντονμπάς απ’ το να ενταχθούν μαζικά στην πολιτοφυλακή και να προστατεύσουν τη γη τους;
Κατά τη γνώμη μου, αυτό οφείλεται στην έλλειψη μιας καθαρής ιδεολογικής γραμμής που θα κατανοοούν οι άνθρωποι. Αυτό κι ο φόβος να χάσουν μια κούπα μπύρας τις βραδιές ή να χαθούν στη φωτιά του πυροβολικού “Grad”. Όμως υπάρχει μια ξεκάθαρη ιδέα για το πως θα διέφεραν οι Μπολσεβίκοι. Οι άνθρωποι είχαν συνηθίσει να ζουν από εκλογές σε εκλογές, διαλέγοντας μεταξύ Δυτικών και Ανατολικών ολιγαρχών. Κανείς δεν περίμενε τον πόλεμο και δεν υπήρχαν οργανώσεις που να έχουν τον τύπο των πολεμικών επιτροπών σε κάθε χωριό που να είναι έτοιμες για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Δεν ζούμε στις αρχές του 20ου αιώνα αλλά στις αρχές του 21ου αιώνα. Επομένως, για να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις των καιρών χρειαζόμαστε έναν άλλο δρόμο. Είναι σημαντικό να βρούμε αυτή την απάντηση για να είμαστε σίγουροι ότι είναι σωστή.
Η πρόσφατη δήλωση των “κομμουνιστών πολιτοφυλάκων” απαντάει πλήρως σε πολλά ερωτήματα και, πιστεύω, αντανακλά τις απόψεις της πλειονότητας των πολιτοφυλάκων. Ναι, απ’ την αρχή παλεύαμε ενάντια στους λυσσασμένους “Ουκρανούς εθνικιστές” και το νεο-ναζισμό. Επιπλέον, κατανοώ ότι αυτή είναι η ιδεολογία μιας διαβόητης ομάδας, η οποία καθοδηγείται από μαριονέτες και όχι από καθημερινούς Ουκρανούς – τους αδερφούς και τις αδερφές μας. Οι Ουκρανοί που αντιτίθενται στη χούντα είναι πολλοί αλλά φοβούνται και δεν έχουν αυτοοργάνωση. Το τρομακτικό γεγονός της Οδησσού στις 2 Μάη που σκότωσε τους συντρόφους μου βοήθησε τη χούντα προσωρινά να σιγήσει τις διαδηλώσεις εκτός Ντονμπάς. Η απάντησή μου είναι τα λόγια με τα οποία κλείνουν οι “κομμουνιστές πολιτοφύλακες”: “Αν υψώσουμε την κόκκινη σημαία, θα κερδίσουμε αυτόν τον πόλεμο.” Και, ίσως να προσέθετα, να βοηθήσουμε τα αδέρφια μας τους Ουκρανούς να στραγγαλίσουν τα φασιστικά ζωύφια, δίνοντάς τους έμπνευση για να χτίσουν μια Ουκρανία χωρίς φασισμό. Αν τώρα νιώθουν ότι μπορούν να παλέψουν την πολεμική μηχανή, καταλαβαίνουμε τώρα όχι μόνο ενάντια σε τι παλεύουμε αλλά και για τι παλεύουμε. Αυτό είναι το κλειδί που θα ανοίξει τα μυαλά πολλών συμπατριωτών μας που θα σηκωθούν και θα παλέψουν, είμαι σίγουρος.

Πώς βλέπεις το μέλλον της Ουκρανίας αν νικήσει το Ντονμπάς;
Πιστεύω ότι η Ουκρανία πρέπει να φτάσει στον σοσιαλισμό χωρίς το Ντονμπάς. Μπορούμε να είμαστε ισχυροί σύμμαχοι. Αλλά οι Ουκρανοί θα μπορέσουν να εξαλείψουν την ιδεολογία του Μπαντέρα και να βρουν έναν δρόμο προς τον σοσιαλισμό μοναχά όταν πάψουν να θεωρούν το Ντονμπάς ως αποδιοπομπαίο τράγο, ως ένα “Σοβιετικό τέρας” το οποίο “κατέλαβε ολόκληρη τη χώρα.” Η υστερία των Μπαντερικών είναι πάντα μια θερμαινόμενη υποκίνηση στο μίσος μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Χωρίς το Ντονμπάς, οι Μπαντερικοί γρήγορα θα φαγωθούν μεταξύ τους επειδή δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για την “ευημερία του έθνους” και δεν θα μπορούν να υποδεικνύουν τους “έξω” για να κατηγορούν. Τότε ίσως στη Δυτική Ουκρανία εμφανιστεί ένα “κίνημα του Lviv (σημ: μεγάλη πόλη της δυτικής Ουκρανίας, προπύργιο των ακροδεξιών)” κι οι Μπαντερικοί πεθάνουν. Το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης – είναι ένα κοινό δικαίωμα των λαών, το ίδιο όπως και το δικαίωμα να διαλέγεις τη μία ή την άλλη πόλη για να ζεις.

Πολλοί άνθρωποι λένε ότι η Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ είναι ένα “λευκό πρότζεκτ” καθοδηγούμενο από μοναρχικούς, Ρώσους εθνικιστές και παρόμοιες δυνάμεις. Εσύ, ως κομμουνιστής και διεθνιστής, έμεινες στη Λαϊκή Δημοκρατία. Πιστεύεις ότι υπάρχει κανείς λόγος να υποστηρίξει η Αριστερά τη Novorossya; Έχει η Αριστερά ισχυρή θέση στην ηγεσία της Δημοκρατίας; Υπάρχουν πολλοί αριστεροί στις πολιτοφυλακές ανάμεσα στους βαθμοφόρους μαχητές και αξιωματικούς;
Αυτό είναι μάλλον το κεντρικό ερώτημα. Αρχικά, οι άντρες πήγαν να προστατεύσουν τα σπίτια τους και τις οικογένειές τους χωρίς να σκέφτονται σοβαρά σχετικά με την ιδεολογία. Επιπλέον, τότε ήταν ουσιαστικά αδύνατον να σηκώσουν τον αγώνα για την εξουσία των Σοβιέτ με τους ανθρώπους. Παρ’ όλα αυτά σχεδόν όλοι είναι, εσωτερικά τουλάχιστον, σοσιαλιστές. Εννοώ ότι αυτό είναι ένα “ιδανικό” των ανθρώπων του Ντονμπάς που θα ήθελαν να φέρουν στην καθημερινή τους ζωή. Ακόμα και στο επίπεδο συζητήσεων σ’ ένα μπαρ.
Στη Λαϊκή Δημοκρατία του Λουχάνσκ, υπάρχουν πολλοί πολιτοφύλακες που θεωρούν εαυτούς κομμουνιστές και διεθνιστές. Επισημαίνω επίσης τη δουλειά του Μετώπου Εργατών του Λουχάνσκ (πρώην περιφερειακή επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος) τα μέλη του οποίου αρνήθηκαν να υπακούσουν την “επίσημη ηγεσία” του Κόμματος και υποστήριξαν ανοιχτά τη Δημοκρατία. Επομένως, πήραν άλλη ονομασία. Υπάρχουν αναρχο-κομμουνιστές που εξαγριώθηκαν που τα “αδέρφια” τους στο Κίεβο συνωμότησαν με τους νεο-Ναζί και τους βοήθησαν να σκοτώσουν τους συμπατριώτες μας. Πολλοί δεν είναι σε οργανώσεις αλλά απλά τοποθετούν τους εαυτούς τους ως κομμουνιστές και διεθνιστές. Εδώ στο καζάνι, κανείς δεν σκέφτεται σε ποια οργάνωση ανήκει ο καθένας – είσαι Κομμουνιστής κι αυτό είναι όλο. Δεν υπάρχει εθνικισμός στη Λαϊκή Δημοκρατία του Λουχάνσκ. Οι Κοζάκοι συνεργάζονται με τους Κομμουνιστές. Οι περισσότεροι Κοζάκοι που έχω γνωρίσει είναι πιο πολύ σαν αυτούς που πάλεψαν για τη Σοβιειτκή Δημοκρατία του Ντον. Μερικοί που αποκαλούν τους εαυτούς τους Αντίφα θυμούνται μόνο την παρουσία της Ρωσικής τρίχρωμης σημαίας. Αυτό το επεισόδιο εξηγεί πολλά. Οι άνθρωποι εξεγέρθηκαν εναντίον της απειλής του ουκρανικού εθνικισμού και αναζήτησαν συμμάχους και ένοπλους ριζοσπάστες. Η Ρωσία πάντοτε ήταν σαν μια “μητέρα” εδώ, είτε μας αρέσει είτε όχι. Άρα, η ρωσική σημαία υψώθηκε. Αλλά το αντιφασιστικό σύμβολο συμβολίζει μια δεύτερη πλευρά, τη βαθύτερη ουσία των ανθρώπων του Ντονμπάς – όχι οποιαδήποτε μορφή εθνικισμού αλλά διεθνισμός και αντιφασισμός.
Ανάμεσα στους διοικητές, κανείς δεν έχει δηλώσει ανοιχτά “Είμαι Κομμουνιστής.” Αλλά συχνά μιλάνε για τις διεθνιστικές τους τάσεις και τις αντιφασιστικές τους απόψεις. Για παράδειγμα, ο Alexander Mozgovoi, ο διοικητής του τάγματος “Φάντασμα” που έχει επανειλημμένως μιλήασει ανοιχτά για τον αγώνα εναντίον των ολιγαρχών για τα συμφέροντα του λαού απέδειξε τα λόγια του με έργα. Δεν υπάρχει κανένα “λευκό πρότζεκτ” γιατί θα ήταν εντελώς καταστροφικό για το Ντονμπάς. Ιστορικά οι εργάτες αγωνίστηκαν εναντίον των Λευκών και υποστήριξαν πλήρως τη σοβιετική εξουσία. Πνευματικά όλοι είναι “κόκκινοι” και όχι “λευκοί’. Ο πόλεμος φέρνει τους ανθρώπους κοντά, ξυπνάει την ιστορική τους μνήμη και μετά τα ταξικά συμφέροντα.
Συμπερασματικά, θα ήθελα να πω πως δεν είναι ο σεχταρισμός αλλά η διαλεκτική που βοηθάει τους διεθνιστές να κατανοήσουν την ουσία της κατάστασης, να δουν πέρα από παράξενες μορφές το αληθινό περιεχόμενο και να κάνουν τη σωστή επιλογή ακόμα κι αν είναι σκληρή. Κι ίσως να προσέθετα: Σύντροφοι, συμπατριώτες – Θυμηθείτε ότι οι πρόγονοί σας έχυσαν αίμα σ’ αυτή τη γη για τη νίκη του προλεταριάτου, θυμηθείτε ότι το σύγχρονο Ντονμπάς χτίστηκε από απίθανες προσπάθειες της εργατικής τάξης, θυμηθείτε τη νίκη εναντίον των Ναζί. Το Ντονμπάς είναι ένα αληθινό μνημείο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Θυμηθείτε ποιοι είστε. Μείνετε αληθινοί μπροστά στους εαυτούς σας. Δόξα στο Ντονμπάς και τη διεθνή αλληλεγγύη των εργατών!

Πηγή: http://borotba.org/ μέσω http://solidarityantifascistukraine.wordpress.com/

ΕΓΓΡΑΦΟ – Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ


ΕΓΓΡΑΦΟ  – Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ



ΕΓΓΡΑΦΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΠΡΟΧΩΡΑ ΣΕ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΧΡΗΣΗ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑΣ ΒΙΑΣ ΚΑΤΑ ΑΟΠΛΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΑΡΑΧΩΝ ΜΕΓΆΛΟΥ ΚΛΙΜΑΤΟΣ

Εγχειρίδιο Εκπαίδευσης περιγράφει «απάντηση ελεύθερου σκοπευτή» κατά τις λειτουργία επιχειρήσεων ελέγχου του πλήθους.
Ένα έγγραφο που εκδόθηκε από τον αμερικανικό στρατό αποκαλύπτει στοιχεία προετοιμασίας για «ταραχές πλήρους κλίμακας» στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά τη διάρκεια των οποίων στρατιωτικοί μπορεί να αναγκαστούν να συμμετάσχουν σε μια «θανατηφόρα αντίδραση» σε βάρος του απείθαρχου πλήθους των διαδηλωτών.
Και μόνο σύμπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί πως το συγκεκριμένο έγγραφο είδε το φως της δημοσιότητας κατά τη διάρκεια της αυξανόμενης αναταραχής στο Φέργκιουσον, όπου πλέον έχει επιστρατευθεί για την καταστολή της η εθνική φρουρά… Το έγγραφο (132 σελίδων), με τίτλο «U.S. Army Techniques Publication 3-39.33: Civil Disturbances», γράφτηκε τον Απρίλιο του 2014.
Το έγγραφο καθιστά σαφές ότι οι τεχνικές που περιγράφονται σε αυτό πρέπει να εφαρμοστούν τόσο στο εντός (ναι καλά διαβάσατε και εκτός Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής) όσο και εκτός ΗΠΑ για τα «απείθαρχα και βίαια πλήθη» και όπου είναι «απαραίτητο για να κατασταλούν οι ταραχές και να αποκατασταθεί η δημόσια τάξη».
Το εκπαιδευτικό εγχειρίδιο περιγράφει τα σενάρια βάσει των οποίων, «η Πολιτική αναταραχή μπορεί να κυμαίνεται από απλή, με βίαιες διαμαρτυρίες που ασχολούνται με συγκεκριμένα ζητήματα, για γεγονότα που μετατρέπονται σε μεγάλης κλίμακας ταραχές».
Η πιο συγκλονιστική πτυχή του εγγράφου αφορά στην περιγραφή «θανατηφόρου απάντησης» εναντίον «άοπλων αμάχων», συμπεριλαμβανομένης και της «συμμετοχής ελεύθερου σκοπευτή» και «μικρών φλογοβόλων όπλων»!!!
ΕΓΓΡΑΦΟ ΒΟΜΒΑ – Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΑΟΠΛΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
Ένα άλλο γραφικό απεικονίζει «κλιμάκωση του τραύματος» και το οποίο κατευθύνει στρατιώτες πώς να χρησιμοποιήσουν το «κλομπ», προκειμένου να προκαλέσουν το αναγκαίο επίπεδο τραυματισμού ή θανάτου. Οι τελικές περιοχές-στόχοι περιλαμβάνουν το πίσω μέρος του λαιμού, τον λαιμό, τη σπονδυλική στήλη και το κεφάλι.
ΕΓΓΡΑΦΟ ΒΟΜΒΑ – Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΒΙΑ ΚΑΤΑ ΑΟΠΛΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
Υπό το φως των γεγονότων στο Φέργκιουσον, όπου κατά κύριο λόγο η μαύρη κοινότητα αντιμετωπίζεται από στρατιωτικοποιημένη αστυνομία, είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί πως το εγχειρίδιο-φωτιά κάνει αναφορά στην πολιτική αναταραχή που μπορεί να προκύψει από «εθνικό μίσος» και «κοινοτική αναταραχή», που έχουν ως αποτέλεσμα αστικές συγκρούσεις που προκύπτουν από ιδιαίτερα συναισθηματικά κοινωνικά και οικονομικά θέματα.
Το έγγραφο αναφέρει επίσης πως στόχος είναι και οι ταραξίες καταστήματων λιανικής πώλησης, όπως συνέβη κατά τη διάρκεια της λεηλασίας στο Φέργκιουσον του Μιζούρι. «Σημαντικές εθνοτικές διαφορές σε μια κοινότητα μπορεί να δημιουργήσουν μια ατμόσφαιρα δυσπιστίας, ακόμη και μίσος …… (και) μπορεί να προκαλέσουν μια έκρηξη των πολιτών που μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλες ταραχές,» αναφέρει το έγγραφο.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Εν μέσω σφοδρών μαχών και ΝΑΤΟικών απειλών

ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Εν μέσω σφοδρών μαχών και ΝΑΤΟικών απειλών



Ουκρανικό πυροβολικό έξω από την πόλη του Ντονέτσκ
Οξύνεται διαρκώς η αντιπαράθεση μεταξύ της κυβέρνησης των εθνικιστών και των φασιστών του Κιέβου, του ΝΑΤΟ και της καπιταλιστικής Ρωσίας. Οι τόνοι ανεβαίνουν για απάντηση στην εμφανιζόμενη «εισβολή της Ρωσίας», όπως και οι απειλές ΝΑΤΟικών αξιωματούχων για μεγαλύτερη στρατιωτική εμπλοκή στην Ανατολική Ουκρανία, ζήτημα άλλωστε που αναμένεται να εξετάσει και η σύνοδος του ΝΑΤΟ στην Ουαλία την επόμενη βδομάδα.
Ο ΓΓ της λυκοσυμμαχίας, Αντερς Φογκ Ράσμουσεν, σε δηλώσεις του είπε χαρακτηριστικά: «Καταδικάζουμε με τον πιο έντονο τρόπο τη μόνιμη περιφρόνηση της Ρωσίας προς τις διεθνείς της υποχρεώσεις. Καλούμε τη Ρωσία να σταματήσει τις παράνομες στρατιωτικές της ενέργειες, να σταματήσει να υποστηρίζει τους ένοπλους αυτονομιστές και να λάβει άμεσα και επαληθεύσιμα μέτρα προς μια αποκλιμάκωση της κρίσης αυτής». Παράλληλα, ο Ράσμουσεν υπογράμμισε ότι το ΝΑΤΟ δε θα κλείσει την πόρτα στην Ουκρανία, αν αυτή επιθυμεί να προσχωρήσει στη Βορειοατλαντική Συμμαχία, λίγη ώρα αφού ο Ουκρανός πρωθυπουργός, Αρσένι Γιατσενιούκ, δήλωσε ότι το Κίεβο σκοπεύει να επανεκκινήσει τη διαδικασία εισδοχής.
Αντιπαράθεση υπήρξε και στη προχτεσινή συνεδρίαση του Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, που ασχολήθηκε με το θέμα, την ώρα που οι ΗΠΑ εξετάζουν την επιβολή πρόσθετων κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας. Στο συγκεκριμένο συμβούλιο, που ανταλλάχτηκαν από τους πρέσβεις των ΗΠΑ, Βρετανίας και της Ρωσίας κατηγορίες σχετικά με την ύπαρξη ή όχι ρωσικών στρατευμάτων που δρουν στην Ανατολική Ουκρανία, δεν έγινε δεκτή πρόταση του πρέσβη της Ρωσίας, Βιτάλι Τσιούρκιν, για εκεχειρία για να δοθεί ανθρωπιστική βοήθεια. Οπως είπε ο ίδιος, τα προσχήματα για το μπλοκάρισμα της πρότασης ήταν πολύ ευτελή, ενώ σημείωσε ότι η κυβέρνηση που κάνει πόλεμο στο λαό της έχει ήδη πάνω από 2.000 θύματα και 813.000 πρόσφυγες.
Συνεχίζεται η αντεπίθεση των ρωσόφωνων
Το Συμβούλιο Ασφαλείας και Αμυνας της Ουκρανίας ανακοίνωσε ότι το Νοβοαζόφσκ και άλλες περιοχές της νοτιοανατολικής χώρας έπεσαν στον έλεγχο των ρωσόφωνων πολιτοφυλάκων, ενώ υποστήριξε ότι είναι σε εξέλιξη η «αντεπίθεση Ρώσων στρατιωτών και αυτονομιστών».
Παράλληλα, ανέφερε ότι οι δυνάμεις του Κιέβου υποχώρησαν από το Νοβοαζόφσκ και οχυρώνονται πλέον στο λιμάνι της Μαριούπολης, που θεωρούν ότι θα είναι ο επόμενος στόχος των ρωσόφωνων. Επίσης, ανακοίνωσε ότι θα επαναφέρει από το Σεπτέμβρη την υποχρεωτική στράτευση, ωστόσο πρόσθεσε ότι οι οπλίτες δε θα συμμετέχουν στα πεδία των μαχών.
Την ίδια ώρα, ο Ρώσος Πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, όπως ανέφερε το Κρεμλίνο σε σχετική του ανακοίνωση την Παρασκευή, κάλεσε τους ρωσόφωνους πολιτοφύλακες να δημιουργήσουν έναν ανθρωπιστικό διάδρομο στην Ανατολική Ουκρανία για τα περικυκλωμένα κυβερνητικά στρατεύματα, ώστε οι Ουκρανοί στρατιώτες να μπορέσουν να εγκαταλείψουν το πεδίο της μάχης. Επίσης, για εύλογους λόγους, ο Πούτιν φέρεται να παραλλήλισε την πολιορκία των πόλεων στην Ανατολική Ουκρανία με αυτήν του Λένινγκραντ από τους Ναζί. Λίγο αργότερα, ο πρωθυπουργός της λεγόμενης «Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ», Αλεξάντρ Ζαχαρτσένκο, ανακοίνωσε ότι συμφώνησε να ανοίξει ένας ανθρωπιστικός διάδρομος, προσθέτοντας πως τα στρατεύματα θα πρέπει να αφήσουν πίσω τους τα βαρέα τεθωρακισμένα οχήματα και τα πυρομαχικά τους.
Με επιπλέον κυρώσεις απειλούν οι ΗΠΑ
«Η ρωσική παρείσφρηση, που εκτυλίσσεται αυτήν τη στιγμή στην Ουκρανία, δεν μπορεί παρά να προκαλέσει την επιβολή πρόσθετων κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας», δήλωσε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης Τύπου, ενώ απέφυγε να κάνει λόγο περί «εισβολής» της Ρωσίας. Παράλληλα, ο Ομπάμα ανακοίνωσε ότι ο Πρόεδρος της Ουκρανίας θα επισκεφθεί το Σεπτέμβρη την Ουάσινγκτον, σε μια κίνηση με στόχο την υποστήριξη του Πέτρο Ποροσένκο και της Ουκρανίας.
Ο Ομπάμα και η Γερμανίδα καγκελάριος, Α. Μέρκελ, είχαν την Πέμπτη το βράδυ τηλεφωνική επικοινωνία, όπου συμφώνησαν ότι η συμπεριφορά της Ρωσίας στην Ουκρανία «δεν μπορεί να μείνει χωρίς συνέπειες», όπως ανακοίνωσε η καγκελαρία στο Βερολίνο. Η Μέρκελ «επιβεβαίωσε», επίσης, προς τον Πρόεδρο Ομπάμα ότι η ουκρανική κρίση θα βρεθεί στην ημερήσια διάταξη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες, το οποίο ξεκινά σήμερα.
Οι πρεσβευτές των 28 χωρών - μελών του ΝΑΤΟ και της Ουκρανίας συνεδρίαζαν εκτάκτως χτες για το θέμα μετά από αίτημα της Ουκρανίας, η οποία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, όμως συμμετέχει τακτικά σε συνεδριάσεις των χωρών - μελών της λυκοσυμμαχίας, μέσω της Επιτροπής ΝΑΤΟ - Ουκρανίας.
Στο «παιχνίδι» και η Οργάνωση Συλλογικής Ασφάλειας
Ενδιαφέρουσα εξέλιξη είναι και η δήλωση του Νικολάι Μπορντιούσα, ΓΓ του Οργάνωσης Συλλογικής Ασφάλειας, που συγκροτούν η Ρωσία, η Αρμενία, η Λευκορωσία, το Καζαχστάν, το Κιργιστάν και το Τατζικιστάν. Ο εν λόγω αξιωματούχος είπε ότι η Οργάνωση είναι «έτοιμη να στείλει ειρηνευτικές δυνάμεις παντού, περιλαμβανομένης και της Ουκρανίας αλλά η ανάπτυξή τους απαιτεί την έγκριση όλων των χωρών και ηγετών». Διευκρίνισε ότι αυτό μπορεί να αποφασιστεί μόνο με απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας της Οργάνωσης.
Ζήτημα με αμερικανικό πυρηνικό καύσιμο
Μια άλλη πτυχή της σύγκρουσης στην Ουκρανία είναι και η πληροφορία, που έγινε γνωστή προχτές, ότι η κυβέρνηση του Κιέβου προχωράει στην υλοποίηση παλιότερης συμφωνίας με τις ΗΠΑ του 2008 -που είχε όμως προβλήματα- για τροφοδοσία με αμερικανικό πυρηνικό καύσιμο των πυρηνικών αντιδραστήρων της Ουκρανίας. Κατά την εφαρμογή της συμφωνίας υπήρξε ασυμβατότητα στο σχήμα των ράβδων καυσίμου που δέχονται οι αντιδραστήρες, πράγμα που δημιουργούσε σοβαρά προβλήματα ασφάλειας. Το ζήτημα αυτό έκανε ακόμα και τον πρόεδρο του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), τον Ελβετό Ντιντιέ Μπουρκάλτερ, να έχει σοβαρές αντιρρήσεις, αφού μια τέτοια κίνηση μπορεί να προκαλεί τεράστιους κινδύνους για όλη την Ευρώπη. Η Ουκρανία διαθέτει 4 πυρηνικούς σταθμούς για παραγωγή ηλεκτρικής Ενέργειας με 15 πυρηνικούς αντιδραστήρες.
Την ίδια ώρα, εντείνεται η αντιπαράθεση με τις κυρώσεις και αντικυρώσεις ΗΠΑ, ΕΕ και Ρωσίας. Στο κομβικό ζήτημα της Ενέργειας αναζητείται ένας συμβιβασμός, κάτι, όμως, που δείχνει δύσκολο, ενώ εκατοντάδες μεγάλες ξένες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη Ρωσία αντιτίθενται στις κυρώσεις. Χτες, πάντως, η Ρωσία έκλεισε άλλα 13 καταστήματα «Μακ Ντόναλντς» και κάνει ελέγχους σε άλλα εκατό. Επίσης, χτες η πολωνική κυβέρνηση απαγόρευσε στο αεροπλάνο που μετέφερε τον υπουργό Αμυνας της Ρωσίας, Σεργκέι Σόιγκου, να περάσει πάνω από τον εναέριο χώρο της Πολωνίας, καθώς επέστρεφε από την Μπρατισλάβα στη Μόσχα.

TOP READ