9 Ιουλ 2018

Δολοφονία ακτιβιστή καταγγέλλει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ουκρανίας

Τη δολοφονία του Ουκρανού ακτιβιστή Ρουσλάν Ρέιντελ ανακοίνωσε το Σάββατο μέσω του λογαριασμού του στο facebook ο πρώην βουλευτής του υπό διωγμόν Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας Αλεξάντερ Γκόλουπ:
“Φριχτά νέα ήρθαν μόλις από το Λβιβ. Φίλοι μου ανέφεραν πως ο πρώην βοηθός μου, ο ακτιβιστής της επιτροπής πόλης του ΚΚ Ουκρανίας στο Λβιβ, νέος άνθρωπος ακόμα, ο Ρουσλάν Ρέιντελ δολοφονήθηκε βίαια. Ήταν για πολιτικούς λόγους; Ήταν εγκληματική πράξη; Ως τώρα τίποτε δεν είναι σαφές. Ειλικρινά συλλυπητήρια στη γυναίκα και τα παιδιά του”.
Σημειώνεται ότι η πόλη αυτή της δυτικής Ουκρανίας αποτελεί προπύργιο της ακροδεξιάς στη χώρα, ενώ οι Ουκρανοί κομμουνιστές τελούν σε καθεστώς διώξεων εδώ και χρόνια, με πρόσφατη την φασιστικού τύπου έφοδο των υπηρεσιών ασφαλείας στα γραφεία του κόμματος πριν λίγους μήνες. 

Το ΚΚΕ στέλνει αστούς κι οπορτούνια για ψυχοθεραπεία!


Ρεσιτάλ αντι-ΚΚΕ ανοησίας από όσους τραβάνε «μεγάλο ζόρι»
μετά την ολική αποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη

Στις 23 Ιούνη συγκλήθηκε η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ για συζήτηση και έγκριση του Δοκιμίου Ιστορίας του Κόμματος (1918-1949).
Το ΚΚΕ στέλνει αστούς κι οπορτούνια για ψυχοθεραπείαΣτον «Ριζοσπάστη» της 1ης Ιούλη δημοσιεύτηκαν η Εισήγηση της ΚΕ στη Συνδιάσκεψη και οι Αποφάσεις της για την κομματική αποκατάσταση των Αρη Βελουχιώτη, Γιώργου Γιαννούλη και Γιώργου Γεωργιάδη.
Εκτοτε, μια πληθώρα άρθρων στον Τύπο και στο διαδίκτυο επικεντρώνονται στην κομματική αποκατάσταση του Βελουχιώτη και επιτίθενται στο ΚΚΕ.
Αρχικά, πρέπει να σημειωθεί ότι οι κομμουνιστές, σε αντίθεση με τους αστούς και οπορτουνιστές ιστορικούς και δημοσιολόγους, δεν αντιμετωπίζουν τα ιστορικά γεγονότα ως αποτέλεσμα της δράσης ηγετικών προσωπικοτήτων.
Αντίθετα, αντιλαμβανόμενοι την Ιστορία ως «ιστορία ταξικών αγώνων», κρίνουν κάθε προσωπικότητα στο πλαίσιο του ιστορικού περιβάλλοντος που έδρασε, «ζυγίζουν» τη θετική και την αρνητική συνεισφορά της με μέτρο το κατά πόσο ανταποκρίθηκε στη διεκπεραίωση των ιστορικών καθηκόντων της εποχής της.
Με αυτά τα κριτήρια το ΚΚΕ αντιμετωπίζει και τον Άρη Βελουχιώτη, όπως και τον Ζαχαριάδη, τον Στάλιν κ.ά.
Επίσης, πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι διαχρονικά το ΚΚΕ και ο Βελουχιώτης (όπως και ο Ζαχαριάδης, ο Μπελογιάννης κ.ά.) δέχονται επίθεση, άλλοτε άμεσα και χυδαία και άλλοτε από τους κατά καιρούς «υπερασπιστές» του Αρη, που τον χρησιμοποιούν ως πρόσχημα επίθεσης στο ΚΚΕ, ενώ ταυτόχρονα εξορκίζουν το πολιτικό σκεπτικό του.
Εδώ και δεκαετίες, ποικιλώνυμοι αστοί και οπορτουνιστές ιστορικοί και δημοσιολόγοι με το ένα χέρι γράφουν εγκώμια για τον Βελουχιώτη και με το άλλο ξορκίζουντην ανάγκη συνέχισης του ένοπλου αγώνα του ΕΛΑΣ, με έπαθλο την εξουσία.
Το ΚΚΕ στέλνει αστούς κι οπορτούνια για ψυχοθεραπείαΣτους προηγούμενους συγκαταλέγονται και τα troll του ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν πλημμυρίσει το διαδίκτυο, παίρνοντας υπό την «προστασία» τους τον Αρη. Ασελγούν, όπως κάνουν και με τον Μπελογιάννη, τους 200 της Καισαριανής κ.ά.
Πρόκειται για την κατάληξη των οπορτουνιστών, οι οποίοι από τη μια καμαρώνουν για τα κατορθώματά τους στην αστική διαχείριση (σύμπλευση με ΝΑΤΟ και Τραμπ, Ευρωπαϊκή Ενωση, ΣΕΒ κ.λπ.), ενώ από την άλλη χρησιμοποιούν την Ιστορία για να αποκρύψουν από το λαό ότι είναι πιστοί υπηρέτες της αστικής εξουσίας.
Από την άλλη, διαβάζουμε και το παρακάτω:
«Επομένως, ολότελα λάθος, μοιραίο και ασυγχώρητο η Συμφωνία της Βάρκιζας. […] Και επομένως (το κορυφαίο και ανατρεπτικό), ότι μετά την αποχώρηση των χιτλερικών δυνάμεων από την κατεχόμενη Ελλάδα οι αντάρτες υπό την καθοδήγηση του ΚΚΕ όφειλαν να επελάσουν, να σκαρφαλώσουν στη λαϊκή εξουσία και να εφαρμόσουν τους νόμους του υπαρκτού σοσιαλισμού. […] δηλαδή, η Ελλάδα ένα απίστευτο Ελντοράντο για κάθε κοπρίτη που από το πουθενά θα λάμβανε, ως τρόπαιο, μερίδιο από τη δημόσια περιουσία».1
Το ΚΚΕ στέλνει αστούς κι οπορτούνια για ψυχοθεραπείαΟι εργαζόμενοι, συμπεριλαμβανομένων αυτών που είχαν χύσει το αίμα τους στα χρόνια της Κατοχής, χαρακτηρίζονται «κοπρίτες» από τον αρθρογράφο, προκειμένου να δικαιώσει το καπιταλιστικό σύστημα που παράγει κοπρίτες μαζικά και στο διηνεκές.
Ισως να τον ξεπερνά σε αντικομμουνιστικό μένος (ίσως όχι) η εφημερίδα «Δημοκρατία», η οποία κάνει λόγο, ως συνήθως, για τον «σφαγέα Βελουχιώτη»! 2

Βέβαια, η σχετική αρθρογραφία έχει «εμπλουτιστεί» με τα ακόλουθα:

Α. Το ΚΚΕ, αφού αποκατέστησε τον Αρη μόνο πολιτικά το 2011, προχωρά στην κομματική του αποκατάσταση, δίχως να έχουν προκύψει νέα τεκμήρια για τη συγκεκριμένη περίοδο.3
Πρώτον, το 2011, η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη που ενέκρινε τον Β’ Τόμο του Δοκιμίου Ιστορίας (1949-1968) ασχολήθηκε με τη Συμφωνία της Βάρκιζας, στο βαθμό που αυτή αποτέλεσε επίκεντρο της διαπάλης στα κομματικά Σώματα της περιόδου 1949-1968. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, προχώρησε στην πολιτική αποκατάσταση του Αρη.
Κομματική αποκατάσταση του Άρη Βελουχιώτη - Η απόφασηΗ πρόσφατη Πανελλαδική Συνδιάσκεψη διερεύνησε άλλη ιστορική περίοδο. Εξέτασε τη λειτουργία, τη δράση και τη στρατηγική του Κόμματος και στη διάρκεια της κρίσιμης δεκαετίας του 1940.
Η εξέταση αυτής της κρίσιμης περιόδου στηρίχτηκε στο αποκατεστημένο Αρχείο του ΚΚΕ, σε άλλες αρχειακές πηγές και βιβλιογραφία.
Ανάμεσα σε πολλά άλλα, η εξέταση οδήγησε τεκμηριωμένα στο συμπέρασμα ότι:
Η υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας προκάλεσε αντιδράσεις σε όλο το εύρος του Κόμματος.
Οι αντιδράσεις αυτές πιστοποιούνται για παράδειγμα από τα 20.000 – 25.000 μέλη του που διαγράφτηκαν μετά τη Βάρκιζα,4 από άλλους που έφυγαν από το Κόμμα, από μερικούς χιλιάδες πρώην αντάρτες που βγήκαν στο βουνό για να γλιτώσουν από την τρομοκρατία που εξαπέλυσαν οι ένοπλες δυνάμεις της αστικής εξουσίας, από τη διαπάλη για τη Βάρκιζα που ξέσπασε στο Μπούλκες (η οποία πρώτη φορά εξετάζεται μέσα από τεκμήρια).
Συγκεκριμένα στο Μπούλκες, αντιδράσεις για την Βάρκιζα υπήρξαν από καπετάνιους του ΕΛΑΣ, όπως οι Νίκος Ξυνός (Σμόλικας), Βασίλης Γκανάτσιος (Χείμαρρος), Β. Ραφτούδης, Διονύσης Γκουγκούσης (Καραντάου), Νίκος Χατζηνικολάου (Μαύρος) κ.ά.
Επίσης, από το Τέτοβο έφυγαν ο Γιώργης Χουλιάρας (Περικλής) και άλλοι μαυροσκούφηδες του Αρη, προκειμένου να τον συναντήσουν στην Ελλάδα και από το Κουμάνοβο ο Γιώργος Γεωργιάδης μαζί με δύο αντάρτες.
Οι προηγούμενοι συνελήφθησαν από τις γιουγκοσλαβικές αρχές και στάλθηκαν στο Τέτοβο. Υπενθυμίζεται ότι όλοι οι παραπάνω ανεξαίρετα ανέλαβαν στη συνέχεια καθοδηγητικές ευθύνες στον ΔΣΕ.
Το ΚΚΕ στέλνει αστούς κι οπορτούνια για ψυχοθεραπείαΟι αντιδράσεις στη Βάρκιζα δεν βρήκαν διέξοδο έκφρασης και ουσιαστικής συζήτησης στα κομματικά όργανα.
Κι αυτό, γιατί το ΠΓ, εγκλωβισμένο στις αντιφάσεις της στρατηγικής και της τακτικής που είχε γενικότερα διαμορφωθεί, θεωρούσε τη Βάρκιζα μονόδρομο και ως εκ τούτου επιζήμια την εκ νέου συζήτηση για αυτή στα συλλογικά όργανα, πολύ περισσότερο για την αναθεώρησή της.
Αυτό το συμπέρασμα προκύπτει και από τη βαθύτερη εξέταση των σχέσεων του ΚΚΕ πρωταρχικά με τα ΚΚ Σοβιετικής Ενωσης και Βουλγαρίας και ερμηνεύει σε μεγάλο βαθμό γιατί το Πολιτικό Γραφείο ή η Κεντρική Επιτροπή δεν συνεδρίασαν για κρίσιμα ζητήματα.
Υπό αυτό το πρίσμα, η κίνηση Βελουχιώτη ήταν μέρος (βέβαια, το πιο δυναμικό) μιας γενικότερης κατάστασης, η οποία τραυμάτισε τη συλλογική λειτουργία σε όλη την κλίμακα (και στον περίγυρο) του Κόμματος.
Με βάση τα προηγούμενα, κρίθηκε απαραίτητη και η κομματική αποκατάσταση του Βελουχιώτη, που συμβολίζει την αποκατάσταση όλων όσοι αντέδρασαν στη Βάρκιζα.
Ετσι και αλλιώς, η ορθότητα της πολιτικής τους άποψης επιβεβαιώθηκε στην πράξη και από το γεγονός ότι σύντομα απλώθηκε η ένοπλη πάλη, που κατέληξε στη δημιουργία του Δημοκρατικού Στρατού.
Δεύτερον, η εξέταση της συλλογικής λειτουργίας ενός ΚΚ και συγκεκριμένα του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, ειδικότερα σε κρίσιμες περιόδους της ταξικής πάλης, αποτελεί βασικό στοιχείο για την αποτίμηση της πορείας του και μόνο από μικροαστούς ή υποκριτές μπορεί να κατανοηθεί ως κριτική με το «καταστατικό στο χέρι».5
Βέβαια, η συγκεκριμένη άποψη είναι συμβατή με το πώς ο συγκεκριμένος και άλλοι αντιλαμβάνονται τη λειτουργία της εσωκομματικής δημοκρατίας.
Θεωρούν το φραξιονισμό ως θεμιτή επιλογή, στην οποία έχουν εντρυφήσει και γι’ αυτό επιδοκιμάζονται από τον ΣΥΡΙΖΑ και την εφημερίδα του, την «Εφημερίδα των Συντακτών».
Β. Ισχυρίζονται διάφοροι ότι το ΚΚΕ λειτουργεί ως ρωμαιοκαθολική Εκκλησία που αποκαθιστά και αγιοποιεί μετά θάνατον, ανάλογα με τις εκάστοτε σκοπιμότητες του και τις ανάγκες της προπαγάνδας του.6
Το ΚΚΕ στέλνει αστούς κι οπορτούνια για ψυχοθεραπείαΠρώτον, όσοι προσπαθούν να διαμορφώσουν μια τέτοια εικόνα είναι οι ίδιοι που παλεύουν να μας πείσουν για την ορθότητα της μεταφυσικής τους πεποίθησης ότι ο καπιταλισμός είναι ο τελευταίος σταθμός στην Ιστορία της ανθρωπότητας και συνεπώς η ταξική πάλη είναι όχι μόνο αχρείαστη, αλλά και καταστρεπτική.
  • Είναι οι ίδιοι που θεωρούν αξιώματα τα αστικά επιχειρήματα που διαμορφώθηκαν πριν από αιώνες.
  • Είναι όσοι έχουν συμφέρον από τη διατήρηση της σημερινής τάξης πραγμάτων, της ταξικής αδικίας και εκμετάλλευσης και των ιμπεριαλιστικών πολέμων.
  • Είναι όσοι θέλουν να πείσουν την εργατική τάξη και τις υπό εκμετάλλευση μάζες ότι δεν έχουν να μάθουν τίποτα από την Ιστορία των αγώνων τους.
  • Είναι όσοι επιχειρούν συστηματικά να αποσιωπήσουν τις στιγμές κορύφωσης της ταξικής πάλης και, όταν αυτό δεν είναι δυνατό, επιχειρούν να τις διαστρεβλώσουν, να τις δυσφημήσουν, να τις κατασυκοφαντήσουν.
Αυτό φανερώνει και η σταθερή επιμονή του Μαραντζίδη και άλλων να ασχολούνται με την Ιστορία της δεκαετίας του 1940.
Στον αντίποδα, το ΚΚΕ θεωρεί ότι η εξέταση της Ιστορίας της ταξικής πάλης στη χώρα μας και διεθνώς συνιστά προϋπόθεση για την άντληση συμπερασμάτων.
Δεν αντιμετωπίζει την Ιστορία του ως «νεκρό γράμμα», αλλά ως ακριβοπληρωμένη με αίμα και θυσίες πείρα, η οποία τόσο δικαιώνεται, όσο περισσότερο συμβάλλει στη σημερινή πάλη.
Δεύτερον, λόγω όσων ειπώθηκαν ήδη, το ΚΚΕ όχι μόνο δικαιούται, αλλά πολύ περισσότερο οφείλει να αποτιμά την Ιστορία του και για να μην αφήσει τα θύματα της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων βορά στις χαλκεύσεις και τις προσβολές της δήθεν αντικειμενικής αστικής ιστορίας.
Το ΚΚΕ στέλνει αστούς κι οπορτούνια για ψυχοθεραπεία
Από παλιότερη εκδήλωση στην Αρτα, προς τιμήν του Αρη Βελουχιώτη
Η ιστορική αποτίμηση της πορείας του ΚΚΕ επιχειρείται με γνώμονα τα συμφέροντα και τους πόθους της συντριπτικής κοινωνικής πλειοψηφίας.
Είναι αντικειμενική γιατί προσανατολίζεται από την ανάγκη της σημερινής εποχής, που εγκαινιάστηκε με την Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, δηλαδή από την ανάγκη για την επαναστατική ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας.

Σημειώσεις:



[1]. Δημήτρης Δανίκας, «Ο “κόκκινος προδότης” και οι ενοχές της Αριστεράς», «Πρώτο Θέμα», 1-7-2018.
[2]. «Γιατί το ΚΚΕ έπειτα από 73 χρόνια “καθάρισε” τον Αρη Βελουχιώτη», «Δημοκρατία», 1-7-2018.
[3]. Γιώργος Πετρόπουλος, «Οι αποκαταστάσεις στελεχών του ΚΚΕ», «Εφημερίδα των Συντακτών», 2-7-2018.
[4]. Αρχείο ΚΚΕ – Εγγραφο 542286.
[5]. Γ.Π. , «Με το καταστατικό», «Εφημερίδα των Συντακτών», 2-7-2018.
[6]. Νίκος Μαραντζίδης, «Ο Βελουχιώτης και η Εκκλησία του σταλινισμού», protagon.gr, 27-6-2018 και Δημήτρης Δανίκας, «Ο “κόκκινος προδότης” και οι ενοχές της Αριστεράς», «Πρώτο Θέμα», 1-7-2018.

Ζήσε το μύθο σου στην Ελλάδα, σε κάτεργα σα μισθωτός σκλάβος

Στην αρχή σκέφτηκαν τα κοντέινερ, λες και φιλοξενούσαν άστεγους. Αλλά ο εργασιακός Μεσαίωνας εξελίσσεται, κι έτσι επινόησε τις σκηνές, που φιλοξενούν μετανάστες εργάτες στη Μύκονο, χωρίς κλιματισμό ή άμεση πρόσβαση σε βασικές ανάγκες (νερό, τουαλέτες κτλ).
Από τη μια το γνωστό σύνθημα “ζήσε το μύθο σου στην Ελλάδα” για τη “βαριά βιομηχανία” της χώρας και το αναπτυξιακό “σαξές στόρι” της. Και από την άλλη, η ωμή πραγματικότητα, μακριά από το μύθο, με τις τρώγλες στις οποίες τα αφεντικά υποχρεώνουν τους εργάτες τους να διαβιώνουν, για να γλιτώσουν το λεγόμενο εργατικό κόστος. Ίσως ο ίδιος χώρος φιλοξενήσει το φθινόπωρο τους εκπαιδευτικούς που θα έρθουν στο νησί και δε θα βρίσκουν ένα κατάλυμα για να νοικιάσουν σε λογική, προσιτή τιμή.
Στην Ελλάδα του 2018, που “βγαίνει από τα μνημόνια” οσονούπω και καρτερά την “ανάπτυξη” κάποιοι πέφτουν από τα σύννεφα, άλλοι σοκάρονται ειλικρινά και άλλοι πουλάνε ευαισθησίες -όπως η ιστοσελίδα που ανέδειξε το (πρώτο) θέμα. Όλοι όμως θα αρχίσουν να μιλάνε ξανά, σε πρώτη ευκαιρία, για το θαύμα της ανάπτυξης και τους ρυθμούς της οικονομίας, ξεχνώντας να πούνε το πιο βασικό. Ότι δηλαδή η ανάπτυξη για τα κέρδη μιας χούφτας εκμεταλλευτών, δε φέρνει την πρόοδο και την ευημερία, αλλά μας πλησιάζει με βήμα ταχύ στον εργασιακό μεσαίωνα.

Πόσο καθαρή θα είναι η "καθαρή έξοδος";



Όπως διατυμπανίζει σε κάθε ευκαιρία η κυβέρνηση, σε σαράντα περίπου μέρες βγαίνουμε από τα μνημόνια, σε μια "καθαρή έξοδο" με το κεφάλι ψηλά. Κι όπως επιμένουν όσοι καταλαβαίνουν, σε σαράντα περίπου μέρες δεν λήγει κανένα μνημόνιο αλλά η τρέχουσα δανειακή σύμβαση και μαζί της λήγει το πρόγραμμα στήριξης, πράγμα που σημαίνει ότι από κει και πέρα πρέπει να ψάχνουμε μόνοι μας για δανεικά στην ελεύθερη αγορά, προκειμένου να παραμείνουμε συνεπείς στις μνημονιακές μας υποχρεώσεις, οι οποίες πάνε μέχρι το 2062 και βλέπουμε.

Έτσι κι αλλιώς, όμως, το τέλος της δανειακής σύμβασης και η έξοδός μας στις αγορές είναι δεδομένα που έχουν την δική τους σημασία. Ας προσπαθήσουμε να ρίξουμε μια ψύχραιμη ματιά στις συνθήκες υπό τις οποίες θα κληθούμε να κολυμπήσουμε μόνοι μας στα βαθειά νερά. Κι εν πρώτοις, ας δούμε αν υπάρχουν θετικές προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο ή, τουλάχιστον, αν υπάρχουν κάποια δεδομένα, τα οποία κάποιοι χαρακτηρίζουν ως θετικά.

Εξέλιξη της αποταμίευσης στην Ελλάδα (2010 - 2016, ανά τρίμηνο)  -  Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ
(ΜΚΙΕΝ: Μη Κερδοσκοπικά Ιδρύματα Εξυπηρέτησης Νοικοκυριών)

Το πρώτο θετικό είναι η κατακόρυφη μείωση του ιδιωτικού χρέους. Στις αρχές της χρονιάς, αυτό το χρέος είχε υποχωρήσει κοντά στα 180 δισ. ενώ το 2011 είχε ξεπεράσει τα 250 δισ. Το κακό είναι ότι αυτή η μείωση οφείλεται κατά μείζονα λόγο στην χρεωκοπία των τραπεζών. Αυτή η χρεωκοπία είναι που έκλεισε την κάνουλα ακόμη και των μικροδανείων, στραγγαλίζοντας όχι μόνο την μικρομεσαία επιχείρηση αλλά και πολλά νοικοκυριά, παράλληλα δε ναρκοθετώντας κατ' αυτόν τον τρόπο κάθε προσπάθεια για ανάπτυξη. Όπως γνωρίζει ο κάθε πρωτοετής φοιτητής οικονομικής σχολής, ανάπτυξη δίχως χρέος δεν υπάρχει.

Ένα δεύτερο θετικό είναι η εικόνα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών (εξαγωγές μείον εισαγωγές), το οποίο κινείται πάντα σε αρνητικά επίπεδα αλλά πλέον αυτά είναι μικρότερα της μονάδας (-0,8% πέρυσι), ενώ πριν δέκα χρόνια ακριβώς το έλλειμμα είχε ξεπεράσει τις δεκαπέντε μονάδες (-15,1% το 2008). Το κακό είναι ότι αυτή η βελτίωση δεν οφείλεται στην αύξηση των εξαγωγών μας αλλά στην αύξηση της... φτώχειας μας, χάρη στην οποία οι έλληνες μείωσαν κατακόρυφα την ζήτηση σε εισαγόμενα προϊόντα.

Τρίτο θετικό δεδομένο είναι τα τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα, για τα οποία η κυβέρνηση όχι απλώς επαίρεται αλλά έχει δεσμευθεί αφ' ενός μεν ότι θα συνεχίσει να τα παράγει ως το 2022 αφ' ετέρου δε ότι από το 2023 ως το 2060 θα συνεχίσει να παράγει πλεονάσματα, έστω και μειωμένα. Το κακό είναι ότι αυτά τα πλεονάσματα είναι "ματωμένα" (όπως τα χαρακτηρίζει το ΚΚΕ), εφ' όσον έχουν προκύψει από την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους, την υπερβολική φορολόγηση, την καταλήστευση των συνταξιούχων, την αναστολή των πληρωμών των προμηθευτών τού δημοσίου κλπ. Με άλλα λόγια, αυτά τα πλεονάσματα μειώνουν τουλάχιστον ισόποσα την κατανάλωση και επιδρούν αρνητικά στην εξέλιξη του ΑΕΠ. Πρέπει να είσαι τελείως άσχετος περί τα οικονομικά για να προσδοκάς ανάπτυξη με πρωτογενή πλεονάσματα 3% και 3,5% του ΑΕΠ.

Τέλος, ως θετικό στοιχείο μπορεί να εκληφθεί η αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ, από 22.251,26 δολλάρια το 2013 σε 23.027,41 το 2017, δηλαδή πάνω από 2%. Βεβαίως, ακούγεται περίεργο να μιλάμε για αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε περίοδο ύφεσης αλλά όλοι οι αριθμοί έχουν την ερμηνεία τους. Πώς μπορεί, λοιπόν, το ΑΕΠ να μην αυξάνεται ή και να μειώνεται αλλά το κατά κεφαλήν ΑΕΠ να αυξάνεται; Πολύ απλά: με την μείωση του πληθυσμού. Όταν δεν μπορείς να αυξήσεις τον αριθμητή τού κλάσματος, μείωσε τον παρονομαστή του. Εμείς, από την μια στείλαμε πάνω από μισό εκατομμύριο νέους ανθρώπους να δουλέψουν στο εξωτερικό κι από την άλλη κάνουμε ό,τι μπορούμε για να πεθαίνουν οι ηλικιωμένοι νωρίτερα, οπότε η πίτα τού ΑΕΠ μοιράζεται σε λιγώτερους άρα σε μεγαλύτερα κομμάτια.

Αυτά είναι λίγο-πολύ τα θετικά δεδομένα για την έξοδό μας στις αγορές, στο μέτρο που μπορεί κανείς να τα χαρακτηρίσει ως θετικά. Κάποιοι, ας πούμε, θεώρησαν εξαιρετικά θετικό και το γεγονός ότι ο καναδικός οίκος αξιολόγησης DBRS αναβάθμισε την χώρα μας από CCC σε Β αλλά ξεχνούν ότι και το Β παραμένει κατιμάς (*). Επίσης, ως θετικό εκτιμήθηκε το γεγονός ότι πριν δυο μήνες οι ελληνικές τράπεζες πέρασαν με επιτυχία τo stress-test της ΕΚΤ, παραβλέποντας όμως ότι η Goldman Sachs κατήγγειλε πως τα όρια αντοχής που εφάρμοσε σ' αυτά τα τεστ η ΕΚΤ ήσαν εσκεμμένα πολύ χαμηλά ώστε να τα πιάσουν όλες οι τράπεζες. Εν πάση περιπτώσει, ας δούμε και δυο αρνητικά δεδομένα:

Το πρώτο αρνητικό είναι ότι πλέον ως έλληνες δεν μπορούμε να στηρίξουμε οποιαδήποτε προσπάθεια ανάκαμψης. Την ώρα που οι κάτοικοι της ευρωζώνης αποταμιεύουν κατά μέσο όρο το 12,2% του ακαθάριστου εισοδήματός τους, οι έλληνες μειώνουν τις αποταμιεύσεις τους κατά 9,7%. Με απλά λόγια: ενώ ένας ευρωπαίος αποταμιεύει 122 ευρώ από κάθε χιλιάρικο που βγάζει, ένας έλληνας με το ίδιο εισόδημα σηκώνει από την τράπεζα 97 ευρώ για να τα βγάλει πέρα. Φυσικά, με την συνεχιζόμενη καθίζηση των μισθών, την επέκταση της κακοπληρωμένης "ευέλικτης" εργασίας και την προϊούσα εξαΰλωση των συντάξεων, ουδείς αναμένει ότι το εν λόγω φαινόμενο πρόκειται να αναστραφεί.

Ένα δεύτερο αρνητικό είναι ότι τα επιτόκια με τα οποία αναμένεται να μας δανείσουν οι αγορές, δεν έχουν καμμιά σχέση με το 1% και το 0,75% με τα οποία δανειζόμασταν από τον Μηχανισμό Στήριξης. Λέγαμε τις προάλλες ότι θα είναι σχεδόν αδύνατον να βρούμε χρήμα φτηνότερο από 4%. Αυτό σημαίνει ότι η ετήσια επιβάρυνσή μας από τους τόκους θα είναι τουλάχιστον κατά 10 δισ. μεγαλύτερη, σε σχέση με όσα επιβαρυνόμαστε για τα δάνεια του ΕΜΣ.

Εξέλιξη του κατα κεφαλήν ΑΕΠ στην Ελλάδα (2008-2017)

Φυσικά, όλα τα παραπάνω είναι καθαρά θεωρητικά και ισχύουν με πλαίσιο την τρέχουσα παγκόσμια κατάσταση. Αν τα πράγματα χειροτερέψουν για τον πλανήτη (π.χ. με μια παρατεταμένη αύξηση της τιμής του πετρελαίου), σίγουρα θα χειροτερέψουν και για μας. Όσο για το τι μπορεί να συμβεί αν ξεσπάσει μια νέα καπιταλιστική κρίση, καλύτερα να μη το συζητήσουμε τώρα. Η ουσία είναι ότι η "καθαρή έξοδος" περί της οποίας πολύς λόγος γίνεται, δεν φαίνεται και πολύ καθαρή.

-----------------------------------------
(*) Ας παραβλέψουμε εδώ ότι στον καναδικό οίκο προστρέχουν συνήθως εκείνοι που αντιμετωπίζουν προβλήματα με τους τρεις μεγάλους του χώρου (Moody's, Standard & Poors, Fitch).
 
Πηγή:  Cogito ergo sum

Τα σχόλια

Υπάρχει μια φυλή που χρησιμοποιεί τις ευκαιρίες που τις δίνουν τα υπερσύγχρονα μέσα επικοινωνίας, για να πάρει μέρος και να εκφράσει απόψεις επί παντός του επιστητού. Μια φυλή ως επί το πλείστον κακεντρεχής, με ισχυρογνωμοσύνη, αγενής, απάνθρωπη και φασίζουσα.
Που αγνοεί τα φλέγοντα και σε αφήνει άναυδο με τον αέρα και την αυτοπεποίθηση της αγραμματοσύνης της. Που όχι μόνο δυσπιστεί αλλά καθυβρίζει οτιδήποτε δεν είναι στις δικές της συμπλεγματικές πεποιθήσεις.
Τόση ασχήμια αλήθεια, με τόση άνεση που την παίρνουν από τον καθημερινό βομβαρδισμό των “σχολιαστών” της ασημαντότητας.

Αιολικά Πάρκα – Καταστροφή των βουνοκορφών των

Αγράφων!

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» Περιφέρειας Θεσσαλίας καλεί κατοίκους και φορείς της περιοχής, να αντιδράσουν άμεσα για να αποτρέψουν ανεπανόρθωτη καταστροφή

Αιολικά Πάρκα - Καταστροφή των βουνοκορφών των Αγράφων
Στις βουνοκορφές των Αγράφων πάνω από τη Λίμνη Πλαστήρα σχεδιάζεται η εγκατάσταση μεγάλης έκτασης αιολικού πάρκου με τραγικές συνέπειες
Στο πλαίσιο της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ελληνικών κυβερνήσεων για την προώθηση της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας, μέσω της στρατηγικής για την «πράσινη ανάπτυξη» με στόχο, εκτός των άλλων, να βρουν επενδυτική διέξοδο τα συσσωρευμένα κεφάλαια των μονοπωλίων,
στην περιοχή του νομού Καρδίτσας προωθείται μια γιγαντιαία επένδυση αιολικού πάρκου 300+ ανεμογεννητριών, στις βουνοκορφές των Αγράφων, στη Νιάλα, στην Κοιμωμένη των Αγράφων και το Βουτσικάκι, πάνω από τη Λίμνη Πλαστήρα.
Οι ανεμογεννήτριες αυτές καλύπτουν σε έκταση το 80% των βουνοκορφών των καρδιτσιώτικων Αγράφων, σε προστατευόμενες περιοχή NATURA και μάλιστα στο μεγαλύτερο υψόμετρο που έχουν ποτέ εγκατασταθεί ανεμογεννήτριες, ήτοι στα 1.500 – 2.000 μέτρα.
Προϋποθέτουν τη διάνοιξη νέων δρόμων πολλών χιλιόμετρων σε κορυφογραμμές και πλαγιές, σε προστατευόμενα λόγω της ευαισθησίας τους οικοσυστήματα, εναέριες γραμμές πυλώνων υψηλής τάσης μέσα σε απόκρημνες και δασωμένες περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους.
Επομένως διαφαίνεται μετατροπή των Αγράφων από παρθένα φύση σε βιομηχανική ζώνη.
Αιολικά Πάρκα - Καταστροφή των βουνοκορφών των ΑγράφωνΜελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων των αιολικών πάρκων που έχουν μέχρι σήμερα εγκριθεί αποκρύπτουν σκοπίμως το μέγεθος των επεμβάσεων επιχειρώντας να παρουσιάσουν την ανεπανόρθωτη και αμετάκλητη αλλοίωση του φυσικού οικοσυστήματος και του ίδιου του ανάγλυφου των βουνών μας ως «περιβαλλοντικά φιλική» διαδικασία.
Το θέμα έφεραν στο Περιφερειακό Συμβούλιο Θεσσαλίας, με Επερώτηση που κατέθεσαν, οι κομμουνιστές περιφερειακοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Περιφέρειας Θεσσαλίας, Τάσος Τσιαπλές, Αστέρης Χαλάτσης και Γιώργος Λούμας,
οι οποίοι καλούν τους κατοίκους της περιοχής, τους μαζικούς φορείς να αντιδράσουν άμεσα προς κάθε αρμόδια κατεύθυνση, να αγωνιστούν για να αποτρέψουν, πριν είναι αργά, την ανεπανόρθωτη καταστροφή των Αγράφων.
Στην Επερώτηση σημειώνεται ότι η «πράσινη ανάπτυξη» προωθείται με το πρόσχημα της προστασίας του περιβάλλοντος και της αποτροπής της κλιματικής αλλαγής, αλλά οι πραγματικοί στόχοι της συγκεκριμένης πολιτικής είναι:
  • Να επιταχυνθεί η «απελευθέρωση» του ενεργειακού τομέα απ’ την κρατική προστασία.
  • Να περιοριστεί η εξάρτηση της ΕΕ απ’ τα εισαγόμενα καύσιμα, ώστε να μειωθεί η σημερινή υπεροχή των ΗΠΑ και της Ρωσίας στο σκέλος του πετρελαίου και του φυσικού αερίου έναντι της ΕΕ.
  • Να προωθηθούν η σχετική ευρωενωσιακή τεχνολογία και τα αντίστοιχα «πράσινα» εμπορεύματα (όπως οι ανεμογεννήτριες) στη διεθνή αγορά.

Πολλαπλές αρνητικές συνέπειες

Αιολικά Πάρκα - Καταστροφή των βουνοκορφών των ΑγράφωνΗ «Λαϊκή Συσπείρωση» θεωρεί πως η εγκατάσταση των αιολικών πάρκων που προωθείται στα Αγραφα δεν γίνεται στο πλαίσιο μιας ισόρροπης ανάπτυξης για την ικανοποίηση των ενεργειακών αναγκών του λαού, αλλά, αντίθετα, αυτές οι ιδιωτικές επενδύσεις στον τομέα της Ενέργειας θα έχουν πολλαπλές αρνητικές συνέπειες για τους εργαζόμενους της περιοχής, καθώς:
α) Δεν θα συμβάλλουν στην παροχή φθηνής Ενέργειας – ηλεκτρικού ρεύματος – για τους κατοίκους. Το αντίθετο, μέσω της επέκτασης της ιδιωτικοποίησης, η τιμή του ρεύματος για τα λαϊκά νοικοκυριά αυξάνεται συνεχώς.
β) Δεν θα προστατεύουν το περιβάλλον, όπως ισχυρίζονται. Αντίθετα, επειδή ακριβώς γίνονται με σκοπό το κέρδος, θα γίνουν με το μικρότερο δυνατό κόστος, που σημαίνει: Πρόχειρες και ελλιπείς περιβαλλοντικές μελέτες, μικρή και ανύπαρκτη επιτήρηση του έργου από τις αρμόδιες κρατικές αρχές.
γ) Θα υπάρξουν καταπατήσεις περιουσιών κατοίκων σε περιπτώσεις όπου περνούν δρόμοι ή κατασκευάζονται πυλώνες μέσα από ιδιοκτησίες.
δ) Μέσω ενός περίπλοκου συστήματος θυγατρικών εταιρειών, εργολαβιών και υπεργολαβιών, γίνεται προσπάθεια να χτυπηθεί κάθε εργασιακό δικαίωμα, να πέσουν οι μισθοί των εργαζομένων στο έργο.
Αιολικά Πάρκα - Καταστροφή των βουνοκορφών των ΑγράφωνΣτην Επερώτηση επισημαίνεται:
«Σήμερα η χώρα μας έχει όλες τις προϋποθέσεις για να καλύψει τις ανάγκες των λαϊκών νοικοκυριών και της βιομηχανίας σε Ενέργεια. Διαθέτει έμπειρο, πολυάριθμο εργατικό δυναμικό υψηλής τεχνολογικής και επιστημονικής ειδίκευσης.
Διαθέτει σημαντικές εγχώριες ενεργειακές πηγές, όπως τον λιγνίτη, το πετρέλαιο, το υδάτινο δυναμικό, τη γεωθερμία, τον αέρα, τον ήλιο. Αν όλα αυτά τα μέσα κοινωνικοποιηθούν, στο πλαίσιο του πανεθνικού κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού της παραγωγής, μπορούν σήμερα να καλύψουν αυτές τις ανάγκες.
Αυτό που μπαίνει εμπόδιο στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, που δημιουργεί κινδύνους για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον είναι η εκμετάλλευση όλων αυτών των δυνατοτήτων με κριτήριο το κέρδος».
Αιολικά Πάρκα - Καταστροφή των βουνοκορφών των ΑγράφωνΟι περιφερειακοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» ρωτούν την περιφερειακή αρχή Θεσσαλίας:
  • Συμφωνεί με την κατασκευή των αιολικών πάρκων στην κορυφογραμμή των Αγράφων και αν όχι ποια συγκεκριμένα μέτρα προτίθεται να πάρει προκειμένου να ματαιωθεί αυτό το καταστροφικό έργο;
  • Προτίθεται να πάρει πρωτοβουλίες και ποιες προκειμένου να ακυρωθούν οι δύο Άδειες Εγκατάστασης Αιολικών Σταθμών πάνω στην ιστορική κορυφογραμμή της Νιάλας Αγράφων;
Print Friendly, PDF & Email
(Visited 1 times, 1 visits today)

Χοιροστάσιο





1. Κάθε μικροαστός ξέρει καλά πώς να κρύβει το μισογυνισμό του, το θαυμασμό του για τη φασιστική Ακροδεξιά, την πίεση που ασκεί στην οικογένειά του, στα παιδιά του, έχοντας στο πλάι του μια γυναίκα φοβισμένη και βουβή. Η σχέση όλων στηρίζεται σε έναν μόνιμο εκβιασμό. Στερημένα από αγάπη, τα παιδιά μαθαίνουν σε ένα μοντέλο δούναι και λαβείν και με την πρώτη ευκαιρία εγκαταλείπουν την οικογένεια.
 
2. Ο μικροαστισμός είναι μια ψυχική κατάσταση που επωάζει ό,τι χειρότερο έχει μέσα του ο Νεοέλληνας. Με την άδειά του, κατοικεί μέσα στην κοιλιά του, ενώ απ' έξω οι μηχανισμοί των πολιτικών κομμάτων κολακεύουν και ωραιοποιούν τη μιζέρια του.
 
3. Ο μικροαστός είναι θρασύδειλος και δεν ορρωδεί προ ουδενός όταν θέλει να ικανοποιήσει τις ορέξεις του (διότι φυσικά αγνοεί τι είναι επιθυμία). Με τις πράξεις του μετατρέπει σιγά - σιγά το περιβάλλον του σε χοιροστάσιο, ενώ στον δημόσιο βίο ζει με μικροαπάτες και σέρνεται σαν φτωχοδιάβολος. Η γνώμη του για τις γυναίκες ταιριάζει απόλυτα με την απάντηση που δίνει ο ήρωας του Αντρέ Μαλρώ, Τσεν, όταν ο συγγραφέας τον ρωτά: «Πώς ήταν η πρώτη φορά που πήγες με γυναίκα;», «Ημουν περήφανος». «Γιατί ήσουν περήφανος;», «Γιατί δεν είμαι γυναίκα!».
 
4. Στις ιδιωτικές αλλά και δημόσιες συζητήσεις στα καφενεία, συνήθως η επίδειξη του μικροαστικού ανδρισμού συνοδεύεται με την υποτίμηση του γυναικείου φύλου. Οσο πιο «άντρας» τόσο πιο εχθρικός προς τη γυναίκα. Το ίδιο και στα γήπεδα, η εκτόνωση εμπεριέχει κατεξοχήν την περιφρόνηση προς το γυναικείο φύλο, καθώς το σώμα της γυναίκας διαμελίζεται στο στόμα των οπαδών τόσο στη χαρά όσο και στην απογοήτευση.
 
5. Ψηφίζει πάντα κρυφά την Ακροδεξιά και χαίρεται στο σκοτάδι για την αποτυχία του πλησίον. Αγνοώντας και αδιαφορώντας για κάθε αισθητική, ο μικροαστός αποθεώνει τα σκουπίδια κάθε μορφής, έτοιμος να χειροκροτήσει την εύκολη βία και να συνδράμει κι αυτός με τον τρόπο του.
 
6. Στον αντίποδα των μικροαστών, στέκεται βασανισμένη και περήφανη η εργατική τάξη. Οι Κόκκινοι δίνουν προτεραιότητα σε αυτήν, στη χειραφέτησή της, που δρα ανασχετικά στην εξάπλωση της μικροαστικής κακοδαιμονίας.
 
7. Οι χρυσαυγίτες έδωσαν στους μικροαστούς αυτό που τους έλειπε, και τα δύο μέρη συμφώνησαν σιωπηλά. Η μια πλευρά θα κάνει τη σκληρή δουλειά και η άλλη θα συμμετέχει κατά το δοκούν. Με την ολοκλήρωση της δίκης Φύσσα, οι χρυσαυγίτες θα εκτραπούν εκ νέου, παραμορφώνοντας το καθετί, σταθεροί ενάντια στη ζωή, διασκεδάζοντας με τον πόνο που προκαλούν. Το χοιροστάσιο είναι εδώ.
 



Περί «Αλκίμων» (Ένα ντοκουμέντο της Χούντας)






Από  Ατέχνως
 
Επιμέλεια Αλέκος Χατζηκώστας //
Η πρώτη εμφάνιση των Αλκίμων γίνεται την Άνοιξη του 1932. Ήταν μια οργάνωση, που την είχε δημιουργήσει η Εθνικιστική Ένωση Ελλάς, σαν αντίπαλο δέος για τους κομμουνιστές της ΟΚΝΕ στην δεκαετία του 1930. Οι Άλκιμοι, έδρασαν με παραστρατιωτική μορφή, λαμπαδηφορίες, παρελάσεις στην Θεσσαλονίκη μέχρι και το 1936. Τότε, διαλύθηκαν από τον Μεταξά, αφού αυτός σχημάτισε την ΕΟΝ, την μοναδική στα χρόνια του,  νόμιμη οργάνωση, για τη Νεολαία.
Στη συνέχεια έχουμε την αναγνώριση τους, δικαστικά, το 1948. Μεταξύ των σκοπών είναι και η «στρατιωτική προπαίδευσις των νέων» Η στολή που φορούσαν οι Άλκιμοι έμοιαζε πολύ με τη στολή της ΕΟΝ του δικτάτορα Μεταξά.
 Απ’ το 1967 και μετά, η Χούντα ήθελε μια νεολαιίστικη οργάνωση που θα έκανε προπαγάνδα υπέρ της στρατιωτικής δικτατορίας. Έτσι λοιπόν επέλεξαν τους Άλκιμους για να πραγματοποιήσουν την επιθυμία τους και τους χρηματοδότησαν με μεγάλα ποσά. Παράλληλα, τοποθέτησαν ως οργανωτικό υπεύθυνο στους Άλκιμους τον Κωνσταντίνο Πλεύρη που ήταν άτομο της εμπιστοσύνης τους.
Το σώμα των Αλκίμων, διατηρήθηκε με άλλη βεβαίως διοίκηση και μετά την πτώση της χούντας. Τον Μάρτιο του 1976, με απόφαση του πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, διατάχθηκε η διάλυσή του.

Το ντοκουμέντο
Πρόκειται για έγγραφο (ΓΑΚ Ν. Ημαθίας) απόρρητο της «Περιφερειακής Διοίκησης Ν. Ημαθίας. Γενική Φιλαλκιμος Επιτροπή» που απευθύνεται στους δημάρχους και προέδρους Κοινοτήτων του νομού (14/2/1972)και έχει ως τίτλο : «Επιλογή και υπόδειξις 15-20 ευηπολήπτων προσώπων δια την ίδρυσιν Τοπικών Φιλακίμων Επιτροπών»
Στο έγγραφο αυτό αφού ξεκαθαρίζει με ακρίβεια τους πραγματικούς σκοπούς της οργάνωσης, ζητά τη στελέχωση (προκειμένου να έχει την κατάλληλη βιτρίνα, με ευυπόληπτους πολίτες) των τοπικών επιτροπών, ενώ ζητά και τη στήριξη των τοπικών αρχών π.χ με προσωπικό. Ταυτόχρονα δείχνει την ουσιαστική στήριξη του χουντικού καθεστώτος προς αυτήν και της δυνατότητας που την παρείχε για απευθείας παρέμβαση στις διορισμένες δημοτικές-κοινοτικής αρχές.
«Αξιότιμοι κύριοι

Γνωστή τοις πάσιν υμίν η ιστορία του Αλκιμισμού εν Ελλάδι, ως επίσης και η ίδρυσις του ΣΕΑ (ΣΩΜΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΛΚΙΜΩΝ) εν τω Νομώ Ημαθίας με έδραν την Βέροιαν από του έτους 1971 διά του διορισμού Περιφερειακού Δ/του, Επιτελείου αυτού ως και Γενικής Φιλαλκίμου Επιτροπής Ν. Ημαθίας.
Κατόπιν των ανωτέρω διά του παρόντος μας, και συμφώνως προς τας διατάξεις του άρθρου 29 του κεφαλαίου Δ’ του Κανονισμού «περί ιδρύσεως και λειτουργίας Τοπικών Φιλαλκίμων Επιτροπών εις κάθε Δήμον και Κοινότητα, επί σκοπώ προωθήσεως του πνεύματος και της ιστορίας του Αλκιμισμού και της έτει περισσότερον προωθήσεως της Εθνικοκοινωνικής αλλά και Χριστιανικής ιδέας εις τα ψυχάς των νέων,, σημειωτέον ότι, ο σκοπός του Αλκιμισμού είναι, ο εναγκαλισμός των νέων και νεανίδων εσωσχολικών και εξωσχολικών και η γαλούχησις αυτών επί των ως άνω σκοπών και ιδεών ως και η απομάκρθνσις των εκ των ανθελληνικών και αντικοινωνικών ως και αντιχριστιανικών πράξεων, παρακαλούμεν θερμώς όπως, το δυνατόν ταχύτερος αποστείλλητε ημίν πίνακα εκ 15-20 ευηπολήπτων προσώπων του Δήμου ή της Κοινότητός σας, ανηκόντων εις όλας τας επαγγελματικάς τάξεις της κοινωνίας της πόλεως ή του χωρίου, προκειμένου να εισηγηθώμεν εις την περιφερειακής διοίκησιν και Γενικόν Αρχηγείον διά τον διορισμόν των ως Τοπικαία Φιλάκμιμαι Επιτροπαί, μη παραλείποντες να γνωρίσωμεν εις υμάς ότι, το ΣΩΜΑ ΑΛΚΙΜΩΝ , λειτουργεί διά του Α.Ν 397/1968 και τελεί υπό την Εποπτείαν της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, ως μία εκ των Εθνικών και Παιδαγωγικών Οργανώσεων της Ελλάδος. 
Διά την προώθησιν δε του Αλκημισμού εις τας υππό την εποπτείαν υμών τελούντων οργανισμών Τοπικής Αυτ/σεως, παρακαλούμεν όπως, πρωτοπορήσητε υμείς προσωπικώς μετά των Δημοτικών και Κοινοτικών Συμβούλων, υπαλλήλων κλπ.
Εν αναμονή της ταχείας αποστολής των ως άνω πινάκων κατόπιν των οποίων θα επισκεφθώμεν υμάς ίνα εν συνεργασία μεθ΄υμών προβώμεν εις την εγκατάστασιν των τοπικών Φιλαλκίμων Επιτροπών»

Τάιλερ Χάνεϊκατ: Το τελευταίο… άλμα προς τους αιθέρες και το χρονικό μιας αστυνομικής δολοφονίας

Την τελευταία του πνοή άφησε χθες βράδυ ο αμερικάνος άσος των Σακραμέντο Κινγκς, Χίμκι και Εφές, Τάιλερ Χάνεϊκατ.
Ο Τάιλερ βρισκόταν σπίτι του στην Καλιφόρνια , όταν μετά από κάλεσμα της μητέρας του προς την αστυνομία για “επιθετική” συμπεριφορά του γιου της, βρέθηκε να ανταλλάσσει πυρά με την αστυνομία του Λος Άντζελες. Όταν οι δυνάμεις της αστυνομίας μπήκαν στο σπίτι του πρώην nbaer επιβεβαίωσαν την απώλειά του.
.
Στην επίσημη αναφορά της αστυνομίας γίνεται λόγος για… αυτοκτονία του απόφοιτου του UCLA , κάτι που ”επιβεβαίωσε” και κάποιος συγγενής του. Κάποιοι κάνουν λόγο για ψυχολογικά θέματα του παίχτη, κάποιοι άλλοι  για αποτέλεσμα χρήσης ναρκωτικών ουσιών, σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσουν όχι τόσο τη χρήση όπλου από τη μεριά του Χάνεϊκατ αλλά κυρίως για την ανταπόδοση (?) πυρών από τους αστυνομικούς. Από τις μαρτυρίες πρώην συμπαιχτών του και προπονητών του, που περνούσαν μαζί του δεκάδες ώρες καθημερινά, δεν προκύπτει από κανέναν κάποια αναφορά σε περίεργη ή επικίνδυνη συμπεριφορά. Ίσα-ίσα μιλάνε όλοι για ένα πολύ χαρούμενο παιδί, που προσπαθούσε να διασκεδάσει και τους συμπαίχτες του πέρα από τον κόσμο με τα καρφώματα του.
.
Η είδηση αυτή σόκαρε πέρα από τον κόσμο του μπάσκετ και την κοινή γνώμη. Ο Χάνεϊκατ είναι ένα ακόμη θύμα της ασύστολης αστυνομικής βίας στην Αμερική και κυρίως προς τους αφροαμερικάνους. Ο αριθμός τέτοιων περιστατικών καταγράφεται σε κάποιες χιλιάδες τα τελευταία χρόνια και δεν μειώθηκε καθόλου η αλόγιστη χρήση πυρών των αστυνομικών ούτε στα χρόνια του ”δημοκρατικού” και ”υπέρ των μειονοτήτων” αφροαμερικάνου πρόεδρου Μπάρακ Ομπάμα. Το θέμα ξεπερνάει τα όρια του λευκού-μαύρου, ειδικά το 2018 και εντείνεται κυρίως στο ταξικό του πλαίσιο. Τα περισσότερα θύματα αποτελούσαν άγνωστους,φτωχούς, απλούς καθημερινούς αμερικάνους πολίτες που απλά δεν υπάκουσαν στον παραλογισμό των αστυνομικών και δέχθηκαν τα πυρά τους για ασήμαντες αφορμές. Η περίπτωση του Χάνεϊκατ όμως δείχνει πως η αστυνομική βία ξεπερνά κάποιες φορές και τα υπαρκτά ταξικά τείχη.
.
Υπάρχει μια προσπάθεια από χθες να καταδικάσουμε και τις δύο πλευρές, ενώ οι σφαίρες ρίχνονται κυρίως από την μία. Να δικαιολογήσουμε τις πρακτικές της αμερικάνικης αστυνομίας ως μια μορφή ”αυτοάμυνας”.  Κανείς δεν ξέρει τι έγινε στην πραγματικότητα. Ό,τι και να γραφτεί, έχει φιλτραριστει. Έτσι λειτουργούν τα μέσα. Όποιον και αν βγάλουν αθώο όποιον και αν βγάλουν ένοχο.
.
Οι ενδείξεις όμως μας οδηγούν σε διαφορετικά συμπεράσματα. Ακόμα και να ισχύει ωστόσο η εκδοχή της αστυνομίας ότι ενημερώθηκαν για έναν άνθρωπο σε πανικό, η απόφασή της να λειτουργήσει με αυτόν τον τρόπο  δεν προκαλεί ερωτηματικά, αλλά θυμό και οργή. Εδώ δεν κρίνουμε χωρίς τις κατάλληλες πληροφορίες και δεν τσουβαλιάζουμε έτσι ανθρώπους, αυτοί τσουβαλιάζουν ότι είναι μαύρο :/ . Ή όπως είχε πει και ένας γνωστός μουσικοσυνθέτης, συνονόματος γνωστού ήρωα κόμικ, η αστυνομία της Αμερικής αγαπά τους μαύρους με έναν τρόπο… εριστικό.
.
.
.
Υστερόγραφο: Ένα άρθρο της μητέρας του Τάιλερ Χάνεϊκατ σε αθλητική ιστοσελίδα κάνει ξεκάθαρα λόγο για δολοφονία του παίκτη από τους αστυνομικούς, απορρίπτει την αστυνομική εκδοχή της “αυτοκτονίας” και μας δίνει μια πιο σφαιρική εικόνα για τα πραγματικά γεγονότα. Το αναπαράγουμε, όπως το βρήκαμε εδώ
Με άρθρο που φιλοξενείται στο «sport5.co.il» η μητέρα του Τάιλερ Χάνεϊκατ αναφέρεται στις συγκλονιστικές στιγμές μέχρι και τον θάνατο του γιου της ενώ ξεκαθαρίζει πως οι αστυνομικοί σκότωσαν τον Τάιλερ και δεν αυτοκτόνησε.
Ακολουθούν οι δηλώσεις της…
«Τις τελευταίες μέρες παρουσίαζε κάποια προβλήματα στη συμπεριφορά του, σαν να είχε κατάθλιψη γιατί δεν ήθελε με τίποτα να επιστρέψει στη Ρωσία. Τα πάντα άλλαξαν όταν τον κάλεσε ο ατζέντης του και του είπε πως ίσως η επιστροφή στη Ρωσία ήταν η καλύτερη προσφορά. Ήθελε να επιστρέψει στο ΝΒΑ και μάλιστα είχε κανονίσει να παίξει στο Summer League με τους Θάντερ, αλλά του έκαναν ιατρικές εξετάσεις και είδαν πως είχε πρόβλημα στο γόνατο. Μισούσε τη Ρωσία, δεν του άρεσε το κρύο και ότι σκοτείνιαζε νωρίς. Δεν ήθελε να επιστρέψει.
Εκείνη τη μέρα είχε αποφασίσει να δεχτεί κάποια βοήθεια, αλλά ξαφνικά έγινε επιθετικός και ακατανόητος. Δεν τον αναγνώριζα πια και τον απείλησα πως θα με ανάγκαζε να καλέσω την αστυνομία… Φοβήθηκα και το έκανα. Φοβόμουν για μένα και για αυτόν. Ήρθε η αστυνομία και σκότωσε τον γιο μου.
Προσπαθούν να με πείσουν πως αυτοκτόνησε, αλλά όχι. Ήταν καταθλιπτικός, αλλά με διαβεβαίωνε πως δεν θα έκανε κακό στον εαυτό του. Μου το είχε υποσχεθεί.
Το βράδυ πριν το θάνατό του τον παρακάλεσα να ζητήσει ιατρική βοήθεια διότι έλεγε περίεργα πράγματα. Κατέρρεε το παιδί μου. Το ήξερε κι ο ίδιος, καταλάβαινε πως κάτι δεν πηγαίνει καλά. Μου ζήτησε να κάτσω δίπλα στο κρεβάτι του και να του σφίξω το χέρι. Μου ζήτησε να του υποσχεθώ πως θα είμαι πάντα στο πλευρό του.
Δεν πυροβόλησε προς τους αστυνομικούς, έριξε στον αέρα επειδή πανικοβλήθηκε. Ήρθαν 30 οχήματα, τρία ελικόπτερα εναντίον του παιδιού μου. Τους ζήτησα να μπω μέσα αλλά δεν μου έδωσαν το τηλέφωνο. Δε μου επέτρεψαν να μιλήσω μαζί του.
Αφού τελείωσαν όλα και μπήκα μέσα στο σπίτι, είδα αίμα στους τοίχους. Αίμα σε πολλά δωμάτια. Δεν αυτοκτόνησε. Αν πυροβόλησε τον εαυτό του μένεις εκεί ακίνητος, δεν πας από δωμάτιο σε δωμάτιο.
Όταν πήραν το πτώμα του, τους ικέτευα να τον δω, αλλά μου είπαν πως δεν ήθελα να τον δω έτσι. Δεν ξέρω καν που δέχτηκε τη σφαίρα. Θα χρειαστούν 10 μήνες έρευνας, αλλά δεν μπορώ να εμπιστευτώ την Αστυνομία.
Ένα από τα τελευταία πράγματα που μου είπε ήταν πως ήθελε να γυρίσει στο Ισραήλ. Τον καλούσαν οι Άγιοι Τόποι. Είχε πρόταση από την Μακάμπι, τη Χίμκι και τον Παναθηναϊκό. Τα καλύτερα χρήματα τα έδιναν οι Ρώσοι, αλλά αυτός ήθελε να γυρίσει στην Μακάμπι. Ζήτησε περισσότερα χρήματα από την Μακάμπι, αυτοί αρνήθηκαν και αποσύρθηκαν. Μετά από λίγες μέρες είπε στον ατζέντη του να υπογράψει στην Μακάμπι με την αρχική προσφορά.
Ήθελε να ήταν καλύτερος άνθρωπος. Πριν τρεις μέρες έκανε πρόταση γάμου στην κοπέλα του, είχε πλάνα για τη ζωή. Δεν θα τον ξαναδώ το γιο μου και η ζωή μου δεν θα είναι ποτέ ξανά η ίδια. Μου λείπει…».

TOP READ