1 Μαΐ 2020

Η πρωτομαγιάτικη εκδήλωση του ΠΑΜΕ προκάλεσε… πόνο στους φασίστες

Μεγάλο πόνο φαίνεται πως προκάλεσε στα φασιστοειδή η εξαιρετικά οργανωμένη, συμβολική πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ και των εργατικών συνδικάτων στην πλατεία Συντάγματος. Ο φασιστικός-ναζιστικός βόθρος ξεχείλισε βγάζοντας και πάλι όλο το μίσος τους απέναντι στους εργαζόμενους και το δικαίωμα στο να διαδηλώνουν και να διεκδικούν τα αυτονόητα δικαιώματά τους. 
Για… «το τελευταίο Σοβιέτ της Ευρώπης» κάνει λόγο ο επίσημος διαδικτυακός υπόνομος των ναζιστικών αποβρασμάτων της Χρυσής Αυγής, στάζοντας χολή για την πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του Συντάγματος. Λογικό είναι, βέβαια, για τα πιστά μαντρόσκυλα των μεγαλοβιομηχάνων, των εφοπλιστών και της εργοδοσίας να βγάζουν αφρούς σε τέτοιου είδους περιπτώσεις. 
Στο ίδιο μήκος κύματος η εμετική φασιστοφυλλάδα «Μακελειό» και τα χουντικά απολειφάδια του «Στόχου» που δεν έχασαν την ευκαιρία να στάξουν χολή, ζητώντας μάλιστα να επιβληθεί και πρόστιμο για την συγκέντρωση. Από κοράκου στόμα «κρα» θα ακούσεις κι’ από φασίστες μόνο βρωμιές, συκοφαντίες και ύβρεις απέναντι στο εργατικό-ταξικό κίνημα… 
Τα ίδια φασισταριά, βέβαια, ήταν που πριν λίγες εβδομάδες έβγαιναν στα κεραμίδια για το κλείσιμο των εκκλησιών, εξαιτίας της πανδημίας. Τα ίδια ορφανά του Μεταξά, του Χίτλερ και της Χούντας είναι που καλούσαν τον κόσμο να πάει να συνωστιστεί στις εκκλησίες, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν τα πιο αντιδραστικά, συντηρητικά και θρησκόληπτα ένστικτα των ακολούθων τους. 
Γι’ αυτό και τους ενόχλησε ο οργανωμένος, απόλυτα συμβατός με τα μέτρα προφύλαξης, εορτασμός της Πρωτομαγιάς. Πίστευαν ότι οι εργαζόμενοι θα κάτσουν σπίτια τους, φοβισμένοι, ώστε να μην υψώσουν φωνή διεκδίκησης απέναντι σε κυβέρνηση και κεφάλαιο. Που να ‘ρθει και η 9η Μάη, επέτειος της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών επί των Ναζί….

Σύνταγμα; Συγκροτημένα και με όλα τα μέτρα προστασίας οι εργαζόμενοι ξεκαθαρίζουν «δεν θα πληρώσει ξανά ο λαός» (ΦΩΤΟ)

Παρά τις απειλές της κυβέρνησης για πρόστιμα στους διαδηλωτές συγκροτημένα και με όλα τα μέσα προστασίας καταφθάνουν τα Σωματεία στο Σύνταγμα για να τιμήσουν την εργατική Πρωτομαγιά και να διατρανώσουν “Χωρίς εσένα γρανάζι δε γύρνα εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά”. Το σύνθημα η αλήθεια του οποίου επιβεβαιώθηκε ακόμα πιο καθαρά μέσα στις συνθήκες της πανδημίας ακούγεται δυνατά στη συμβολική εκδήλωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα. Τα συνδικάτα, οι εργαζόμενοι χωρίς τους οποίους δεν κινείται τίποτα, ξεκαθαρίζουν δεν θα πληρώσει ξανά ο λαός. Καμιά θυσία για τα αφεντικά.


Με τη Διεθνή, τραγούδι που ενώνει τους εργάτες όλου του κόσμου, και υψωμένες γροθιές από τους συμμετέχοντες ολοκληρώθηκε η συμβολική εκδήλωση του ΠΑΜΕ για την Εργατική Πρωτομαγιά στο Σύνταγμα.
Οι διαδηλωτές αποχωρούν με τον ίδιο τρόπο που προσήλθαν, οργανωμένα, και με όλα τα προβλεπόμενα μέτρα ασφαλείας.
panoramiki suntagma panoramiki suntagma2 panoramiki suntagma3
suntagma5 suntagma1 suntagma2 suntagma3
suntagma5 suntagma6 suntagma7 suntagma8 suntagma9

Εως 100 εκατ. «νεόπτωχους» στις πόλεις μπορεί να προκαλέσει η πανδημία

Περίπου 100 εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν σε πόλεις σε όλο τον κόσμο ενδέχεται να πέσουν στη φτώχεια εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού, προειδοποίησαν χθες Τετάρτη ειδικοί, ζητώντας εργαλεία ταυτοποίησης για να εντοπίσουν τις πιο ευάλωτες κοινότητες και επενδύσεις που θα επικεντρώνονται στις παραγκουπόλεις.
Πυκνοκατοικημένες πόλεις αναμένεται να βρεθούν στην πρώτη γραμμή της επιδημίας covid-19 και να πληγούν ιδιαίτερα από αυτή καθώς οι άνθρωποι εκεί ζουν συνωστισμένοι, με λίγο ή και καθόλου τρεχούμενο νερό αλλά και αποχετευτικό σύστημα, ενώ το σύστημα υγείας είναι ανεπαρκές, επεσήμαναν ειδικοί της Παγκόσμιας Τράπεζας, του Ινστιτούτου Παγκόσμιων Πόρων (WRI) και άλλοι οργανισμοί.
«Μέσα στις πόλεις πρέπει να επικεντρωθούμε σε αυτούς που έχουν περισσότερο ανάγκη, τους φτωχούς και τους ευάλωτους ανθρώπους που έχουν επηρεαστεί πάρα πολύ», τόνισε ο Σάμεχ Ουάχμπα στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας.
«Σύμφωνα με την εκτίμησή μας θα υπάρξει πιθανόν αύξηση κατά 100 εκατομμύρια των ‘νεόπτωχων’ εξαιτίας των απωλειών στις θέσεις εργασίας και στα εισοδήματα», πρόσθεσε ο Ουάχμπα.
Ο ίδιος προειδοποίησε ότι οι πόλεις θα δουν μείωση από 15% ως 25% στα έσοδά τους από τη φορολογία το επόμενο έτος, γεγονός που θα δυσκολέψει τις αρχές να επενδύσουν στη βελτίωση των συνθηκών στις παραγκουπόλεις.
Εργαλείο ταυτοποίησης της Παγκόσμιας Τράπεζας βοηθά τις πόλεις να εντοπίσουν περιοχές όπου οι τουαλέτες είναι κοινές, υπάρχει μία πηγή τρεχούμενου νερού για την κοινότητα ή όπου η τήρηση των κανόνων κοινωνικής απόστασης είναι αδύνατη λόγω του συνωστισμού, επεσήμανε ο ίδιος.
Μέχρι στιγμής το εργαλείο αυτό έχει χρησιμοποιηθεί στο Κάιρο, το Μουμπάι και την Κινσάσα.
Χωρίς αυτά τα στοιχεία, η κυβερνητική βοήθεια σε τρόφιμα και πόρους δεν φτάνει στις παραγκουπόλεις όπου ζουν περίπου ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, τόνισε η ακτιβίστρια Σίλα Πατέλ.

ΑΜΦΙΒΟΛΙΕΣ ΕΝ ΚΑΙΡΩ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ



Στο διάγγελμά του πρωθυπουργού, για σταδιακή άρση των λόγω κορωνοϊού μέτρων,  περίσσεψε η χρήση πρώτου ενικού προσώπου, εξαίροντας τον εαυτό του για τις επιλογές του και  παίζοντας  με αυταρέσκεια το ρόλο του πατέρα ηγέτη. Κι από κοντά οι υπόλοιποι υπουργοί του που εξειδίκευαν τη διαδικασία άρσης των μέτρων θεωρούσαν υποχρέωσή τους να αναφερθούν είτε άμεσα είτε έμμεσα στη συμβολή του μεγάλου ηγέτη στη νίκη εναντίον του κορωνοϊού. Με νύχια και με δόντια προσπαθούν να εμφανίζουν τη μείωση των κρουσμάτων σαν προσωπική επιτυχία του ηγέτη που πήρε στον κατάλληλο χρόνο τις σωστές αποφάσεις. Και συνεχίζουν να μας κολακεύουν πως είμαστε μαχητές που κερδίζουμε μάχες, μόνο στρατηλάτης δεν χαρακτηρίστηκε ο Κ. Μητσοτάκης, αρκεί να ακολουθούμε οδηγίες είτε για να μένουμε σπίτι είτε για να κινήσουμε την οικονομία.
 Ο στόχος ήταν  μάλλον η επιπέδωση της επιδημικής καμπύλης  γενικά με οριζόντιες απαγορεύσεις για να μην καταρρεύσει το σύστημα υγείας και όχι κατά προτίμηση η προστασία των ιδιαίτερα ευάλωτων. Και το εύλογο ερώτημα πότε και πώς τελειώνει αυτή η διαταραχή σε ολόκληρη την κοινωνία μοιάζει δύσκολο να απαντηθεί. Πότε θα είναι ασφαλές για τα υγιή παιδιά και τους νεότερους δασκάλους να επιστρέψουν στο σχολείο, πότε οι περισσότερο ηλικιωμένοι δάσκαλοι και οι δάσκαλοι με χρόνιες ασθένειες; Πότε θα είναι ασφαλές για το εργατικό δυναμικό, όσο δεν συνέχιζε αδιάκοπα να δουλεύει,  να επανέλθει στο χώρο εργασίας, δεδομένου ότι ορισμένοι ανήκουν στην ομάδα κινδύνου για σοβαρή λοίμωξη; Πότε θα είναι ασφαλές να επισκεφθεί κανείς τους δικούς του σε γηροκομεία ή νοσοκομεία; Πότε θα μπορούσαν και πάλι οι παππούδες να αγκαλιάσουν τα εγγόνια τους;
Υπάρχουν πολλές πιθανές απαντήσεις, αλλά η πιο πιθανή μοιάζει να είναι πως κανείς δεν γνωρίζει τεκμηριωμένα και έτσι επιλέγονται οι πιο βολικές. Γι’ αυτό και με τις αντιφάσεις στις ενημερώσεις του Υπουργείου Υγείας ο καθηγητής Σ. Τσιόδρα καταλήγει να δικαιώνει πολιτικές προειλημμένες αποφάσεις, δίνοντας την εντύπωση πως οι επιστημονικές γνωματεύσεις είναι που προσαρμόζονται σ’ αυτές. Και ίσως επειδή μέσα στην αβεβαιότητα και αοριστία μπορεί να δικαιολογηθεί κι επιστημονικά εγκαταλείφθηκε το μέσο του εγκλεισμού σε μια καταρρέουσα οικονομία. Και  οι κυβερνήσεις προχωρούν, η μια μετά την άλλη, στην άρση των μέτρων προκρίνοντας πια την ανάπτυξη της ασυλίας της αγέλης, κι ας μην ομολογείται. Σ’ αυτό το πνεύμα και η δική μας κυβέρνηση, υιοθετεί σαν εθνική στρατηγική εκείνη που οι κυβερνήσεις της Ενωμένης Ευρώπης, σε αντιδιαστολή με τις οδηγίες του ΠΟΥ, εφαρμόζουν για χάριν της οικονομίας.
      Ζώντας λοιπόν στην καπιταλιστική εποχή, όπου η παγκοσμιοποίηση δεν έχει, όπως διαφημιζόταν στην αρχή, δημιουργήσει έναν κόσμο πιο δίκαιο και πιο διάφανο, αλλά, αντιθέτως, έχει δημιουργήσει ένα σύστημα που είναι πιο δύσκολο να αποκρυπτογραφηθεί και να κατανοηθεί και που μοιάζει παντοδύναμο, οι προσπάθειες συντονισμού  δράσεων σε περίπλοκες καταστάσεις δεν μοιάζει να διευκολύνουν στην εύρεση λύσης, όταν δεινοπαθούν τα καπιταλιστικά συμφέροντα. Τελικά η επίκληση σε Παγκόσμιους οργανισμούς εκ μέρους των εθνικών κρατών μοιάζει να χρησιμοποιείται σαν πρόσχημα για τις δικές τους ενέργειες. Στην προκείμενη περίπτωση της επιδημίας, ο Π.Ο.Υ πότε φαίνεται να καθοδηγεί τις αποφάσεις των κυβερνήσεων πότε να συγκρούεται μ’ αυτές.
               Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, όπως και άλλοι οργανισμοί που γεννήθηκαν από τις στάχτες του β παγκοσμίου πολέμου, σαν ένα διακρατικό υπερυπουργείο που υπερισχύει εκείνων των εθνικών κρατών, κήρυξε στις 11 Μαρτίου τον κορωνοϊό πανδημία. Υπήρξαν αμφισβητήσεις για τις γνωματεύσεις του και κατηγορίες για φιλοκινεζισμό, όπως και πριν μια περίπου δεκαετία, το 2009,  υπήρξαν κατηγορίες για διαφθορά και συμπαιγνία με τις φαρμακευτικές εταιρείες στο πλαίσιο της παγκόσμιας εκστρατείας εμβολιασμού για μια πανδημία που αποδείχτηκε λιγότερο επικίνδυνη από το αναμενόμενο. Τότε ο Π.Ο.Υ υπεραμύνθηκε των εγγυήσεων που υπάρχουν για τη διαχείριση πιθανών συγκρούσεων συμφερόντων, ενώ κι αυτά ξεχάστηκαν καθώς τα φώτα της δημοσιότητας έσβησαν γι’ αυτά τα θέματα.
         Όταν διακυβεύεται η υγεία μας η άγνοια και ο φόβος κάνουν τις ζωές μας εύκολα ελεγχόμενες από επαϊόντες, αποτρέποντας κάθε αμφισβήτηση, ευνοώντας την παραίτηση από το να καταλάβουμε τι συμβαίνει. Εφησυχάζουμε με τις συμβουλές των αξιόπιστων και ικανών εμπειρογνωμόνων με τις διαβεβαιώσεις εργαστηρίων και φαρμακευτικών εταιρειών που ξεχειλίζοντας από φιλανθρωπία εργάζονται νυχθημερόν για τη σωτήρια μας, βρισκόμενοι σε πλήρη σύγχυση όταν όλοι αυτοί αντιφάσκουν μεταξύ τους.
          Ο  Π.Ο.Υ τονίζει σαν  ιδανική απάντηση στην πανδημία ότι τα μεμονωμένα κράτη θα πρέπει να περιορίσουν την έκθεση του κοινού, ειδικά αν εντοπίσουν και εντοπίσουν όλες τις γνωστές περιπτώσεις - μια στρατηγική που λειτούργησε στη Νότια Κορέα και φαίνεται να λειτουργεί στη Γερμανία, ενώ σε διεθνές επίπεδο, τα κράτη πρέπει να μοιράζονται επιστημονικές πληροφορίες και πόρους. Ωστόσο, οι χώρες έχουν αγνοήσει επανειλημμένα τις συμβουλές του Π.Ο.Υ. Σ’ αυτές τις δύσκολες συνθήκες πολλά πλούσια έθνη όχι μόνο έχουν ακολουθήσει τις δικές τους εθνικές στρατηγικές για τη δημόσια υγεία, αλλά έχουν επίσης αποσυρθεί από τον παγκοσμιοποιημένο κόσμο της διπλωματίας και του εμπορίου που τα ίδια ίδρυσαν. Παραδείγματα εθνοκεντρικής συμπεριφοράς: Το Ηνωμένο Βασίλειο παραγγέλνει μάσκες σε γαλλική εταιρεία αλλά η γαλλική κυβέρνηση ζητά όλες τις μάσκες που παράγονται στη χώρα, έτσι οι μάσκες δεν φτάνουν ποτέ στη Βρετανία, ενώ η  Γερμανία κατηγορεί τις ΗΠΑ για κατάσχεση αποστολής μασκών που προοριζόταν για το Βερολίνο από λιμάνι στην Ταϊλάνδη.
        Και ο κίνδυνος να χαθεί σε μεγάλη κλίμακα η εμπιστοσύνη προς παγκόσμιους οργανισμούς όπως ο Π.Ο.Υ ή κυβερνητικούς χειρισμούς δεν είναι μια πιθανότητα, όταν με τις δράσεις τους η καχυποψία για πολιτικές σκοπιμότητες και οικονομικά συμφέροντα αυξάνεται. Και η αμφιβολία αν η πανδημία χρησιμοποιείται σαν άλλοθι εξαναγκάζοντας σε μια πλασματική ενότητα καπιταλιστές και εργαζόμενους για να ενθαρρύνει την υπακοή των τελευταίων όλο και επανέρχεται.

TOP READ