16 Ιουν 2018

ΧΑ για μάχη της Κρήτης: Μαχαιροβγάλτες οι Κρητικοί, ήρωες οι ναζί

Άλλο ένα δείγμα της θρασυδειλίας των ναζιστών της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή είναι η προσχηματική διαγραφή του βουλευτή τους Μπαρμπαρούση,  ο οποίος μιλώντας στη Βουλή κάλεσε την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων να προχωρήσει σε πραξικόπημα.
Πρώτα τον χειροκρότησαν, αποδεικνύοντας έτσι τη συμφωνία με όσα είπε και μετά -και αφού είχε περάσει μια ώρα- ο Μιχαλολιάκος τον διέγραψε από την κοινοβουλευτική τους ομάδα -όχι και από την οργάνωσή τους-, γιατί αυτά που είπε «ήταν εκτός γραμμής» και γιατί «με την δήλωση του αυτή έδωσε μια βαθιά επικοινωνιακή ανάσα στο ΣΥΡΙΖΑ».
Αυτοί οι «λεβέντες». Που, δρώντας στο σκοτάδι παρουσιάζουν το πραγματικό ναζιστικό πρόσωπό τους και όταν βρίσκουν λίγο τα σκούρα, δεν διστάζουν να αποκηρύξουν τον πραγματικό τους εαυτό.
Αυτοί οι «πατριώτες». Που τιμούν, τάχα, τη Μάχη της Κρήτης, αλλά στην πραγματικότητα πανηγυρίζουν για τη νίκη των ναζιστικών ορδών του Χίτλερ.
«Εκεί κοντά στο Μάλεμε, υπάρχει η τελευταία κατοικία, εκείνων που αψήφισαν τις εξωτερικές πραγματικότητες και νίκησαν. Αναγνωρίζοντας την πραγματική εικόνα και σημασία των γεγονότων της εποχής εκείνης, τους απευθύνουμε έναν ακόμη Χαιρετισμό», αναφέρει έγγραφο που βρέθηκε στα αρχεία τους και περιλαμβάνεται στη δικογραφία, στη δίκη που διεξάγεται εναντίον τους. Ενώ, τους Κρητικούς που αντιστάθηκαν υπερασπιζόμενοι την πατρίδα και την ελευθερία τους, τους  χαρακτηρίζουν στο ίδιο έγγραφο, «αφελείς» και «θύματα στον δούρειο ίππο του αντιγερμανισμού», αλλά και  «οπλαρχηγούς» και «εκ του ασφαλούς πάντοτε πολέμαρχους μαχαιροβγάλτες» που εκτελούσαν «αιχμάλωτους Γερμανούς αλεξιπτωτιστές».
Να τι γράφουν σε αυτό το έγγραφο,  που τιτλοφορούν «Η μάχη της Κρήτης» οι απόγονοι των Γερμανοτσολιάδων και του Τσολάκογλου, «η σπορά των ηττημένων του ’45», όπως λέει ο Μιχαλολιάκος :
«1987 1941: Σαρανταέξι Χρόνια από τις φονικότατες μάχες στο νησί που δίκαια χαροκτηρίστηκε σαν το “κλειστό σταυροδρόμι” της Μεσογείου, τον τόπο δηλαδή, που πολλά “εισέρχονται” και τίποτα δεν “βγαίνει”, ή τουλάχιστον “βγαίνει” όταν δεν είναι η ώρα του.
Φαίνεται πως ο “μύθος” του Μίνωα και του Μινώταυρου έχει οριοθετήσει την μοίρα του νησιού, τόσο στον τύπο, όσο και στην ουσία, τόσο στο “ένδυμα” όσο και στην “ψυχή” του. Μονάδες του Ελληνικού στρατού, βρέθηκαν στο πλευρό των Αγγλων της ιντέλλιτζενς και του Ουίνστον Τσόρτσιλ. Πολεμούσαν, πιστεύοντας πως, κατά βάθος, έρχονταν πίσω τους η ατέλειωτη Βρετανική αυτοκρατορία. Πόσο ενάντιοι ήσαν οι Ελληνες τότε στο Γ Ράιχ;
Αντιπαρερχόμενοι τις πρόσφατες τότε ιστορικές συγκυρίες, παρατηρούμε τα εξής: Πρώτον, τον παρέλκυσμα τμημάτων των Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων από τις Βρετανικές μυστικές υπηρεσίες. Στο σημείο αυτό, πρωτεύοντα ρόλο έπαιξαν οι άνθρωποι ταυ παλατιού, οι οποίοι, χειροπάδαρα δεμένοι στο Βρετανικό άρμα εξετέλεσαν κατά γράμμα τις εντολές των πατρόνων τους. Η άσκοπη θυσία πολλών νεαρών Ελλήνων, που από αφέλεια τους ακολούθησαν, φυσικά δεν τους ενδιέφερε. Εκείνο που προείχε, ήταν να ικανοποιηθούν οι ισχυροί προστάτες, οι οποίοι, κάποτε θα τους αντάμειβαν.
Δεύτερον, την μακρόχρονη και σαφή δράση των πρακτόρων και πρακτορίσκων των δυτικών συμμάχων στο “κλειστό αυτό σταυροδρόμι”. Εκμεταλλευόμεναι την de φάκτο αγγλόφιλη και συνάμα αντιγερμανική τοποθέτηση και παράδοση του νησιού αυτού κυρίως λόγω Βενιζέλου, είχαν προετοιμάσει τέλεια τα έδαφος για ολόπλευρη και συνεχή αντίδραση κατά των Γερμανών. Οι αφελείς Κρήτες, εύκολα έπεσαν θύματα στον Δούρειο ίππο του αντιγερμανισμού. ‘Ηδη, από τις πρώτες ώρες των επιχειρήσεων, αναφέρονται περιστατικά εκτελέσεως αιχμαλώτων Γερμανών αλεξιπτωτιστών από τους “οπλαρχηγούς” και τους εκ του ασφαλούς πάντοτε, πολέμαρχους μαχαιροβγάλτες.
Πόσο εύκολη επιχείρηση ήταν η κατάληψη της Κρήτης; Είναι γεγονός αναμφισβήτητο, πως οι αμυνόμενοι, ήσαν πολλαπλάσιοι, πλέον του ότι ευνοούνταν από τον περιβάλλοντα χώρο. Είναι εξ ίσου αναμφισβήτητο, το ότι με τα δεδομένα τεχνικής υποστηρίξεως των πρώτων ημερών του πολέμου, η από του αέρος κατάληψις ενός τέτοιου στόχου, άγγιζε τα όρια του εξωπραγματικού. Οι επιτιθέμενοι όμως, τα κατάφεραν. Εις πείσμα των περιστάσεων, των μακρόχρονα στημένων σκηνικών, και των σάπιων συμφερόντων της Βρετανικής τότε υπερδυνάμεως, ο αγκυλωτός σταυρός, υψώθηκε εκεί που δεν τον ήθελαν… Και ο Βρετανικός στόλος και ο Βρετανικός στρατός, που από τον Αύγουστο του 1940 παραθέριζαν στα Κρητικά παράλια, πήραν το δρόμο του γυρισμού, για πάντα. Τίμημά τους ο αργός θάνατος, ο θάνατος εκείνου που ακολουθεί χωρίς να βλέπει τον “Αγνωστο αφέντη”.
Εκεί κοντά στο Μάλεμε, υπάρχει η τελευταία κατοικία, εκείνων που αψήφισαν τις εξωτερικές πραγματικότητες και νίκησαν. Αναγνωρίζοντας την πραγματική εικόνα και σημασία των γεγονότων της εποχής εκείνης, τους απευθύνουμε έναν ακόμη Χαιρετισμό.
Ο εθνικοσοσιαλισμός 

Δεξιός και αριστερός αντικομμουνισμός κατά την πρόταση μομφής

        

Νεοδημοκράτες και Συριζαίοι έχουν επιδοθεί σε έναν άκρατο και χυδαίο αντικομμουνισμό κατά την συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας της Νέας Δημοκρατίας, οι μεν Νεοδημοκράτες με ανιστόρητα ψεύδη και οι δε Συριζαίοι διαστρεβλώνοντας τη θέση του ΚΚΕ για το όνομα των Σκοπίων. Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Και οι δυο από διαφορετικές πλευρές καταλήγουν στον αντικομμουνισμό. Οι δεξιοί ξεχνώντας να πούνε ότι οι κομμουνιστές υπεράσπισαν την Μακεδονία με τα όπλα τους εναντίον των ταγματασφαλιτών και των γερμανοτσολιάδων, που ξεχνούν να πουν ότι από τον εμφύλιο ακόμα συμφώνησαν με τον Τίτο και έτσι εκχώρησαν αυτοί οι εθνικόφρονες στους Σκοπιανούς και το όνομα «Μακεδονία» και την «Μακεδονική γλώσσα» και οι Συριζαίοι ξεχνώντας ότι το ΚΚΕ έχει τη σημερινή θέση από το 1992, από τότε δηλαδή που οι Συριζαίοι χοροπηδούσαν στα Σκοπιανοφαγικά συλλαλητήρια όπου αντηχούσε το σύνθημα «φωτιά, φωτιά στα Σκοπιανά σκυλιά»! Βέβαια είναι ίδιον και των δεξιοακροδεξιών και των οπορτουνιστών να διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα για να εξυπηρετήσουν τον αντικομμουνισμό τους! Οι θρασύτατοι Νεοδημοκράτες σοβινιστές, που όλες αυτές τις ημέρες κραύγαζαν το σοβινιστικό «η Μακεδονία είναι μόνο μία και Ελληνική», το μόνο που δεν είπαν στο αντικομμουνιστικό παραλήρημα αυτών των ημερών είναι ότι τα Σκόπια στα Ελληνικά σχολικά βιβλία της δεκαετίας του 1970 τα έγραψε ως Μακεδονία το ΚΚΕ! Οι θρασύτατοι οπορτουνιστές Συριζαίοι το μόνο που δεν είπαν όλες αυτές τις ημέρες είναι ότι στα Σκοπιανοφαγικά συλληπτήρια του 1992 το ΚΚΕ ήταν αυτό που κραύγαζε «γυφτοσκοπιανοί, γυφτοσκοπιανοί»! Χυδαίοι αντικομμουνιστές δεξιοί και αριστεροί.

Σ. Σηρούς

Ποιος Κιμ και ποιος Τραμπ; Τσίπρα και Ζάεφ για Νόμπελ Ειρήνης προτείνει το Foreign Policy

“Οι ηγέτες που αξίζουν το Νόμπελ Ειρήνης δε συναντήθηκαν στη Σιγκαπούρη. Θα συναντηθούν την Κυριακή στις Πρέσπες. ” Με αυτή τη διαπίστωση ξεκινά το άρθρο του FP, που προωθεί τη σχετική υποψηφιότητα των Τσίπρα και Ζάεφ. Δεν πρόκειται φυσικά για κάποιο τυχαίο περιοδικό, αλλά για ένα έντυπο που μεταξύ άλλων κάλεσε το στρατό της Βενεζουέλας σε πραξικόπημα και στηρίζει διαχρονικά κάθε βρώμικη ιμπεριαλιστική επέμβαση.
Ο αρθρογράφος εκθειάζει τους δύο ηγέτες για τη λύση που δίνουν σε μια τέτοια περιοχή, όπου ακόμα κι ένα φωνήεν ή ένα φιλί παραπάνω μπορεί να δείχνουν έλλειψη σεβασμού, αναπαράγοντας μια λογική βαλκανικού “οριενταλισμού” που μετράει αιώνες ζωής χωρίς να αλλάζει και πολύ στα βασικά συστατικά της.
Θεωρεί ότι δημιουργούν ένα γενικό μοντέλο επίλυσης διαφορών – συγκρούσεων σε ζητήματα ταυτότητας που αποδεικνύει το ζωτικό ρόλο οργανισμών όπως το ΝΑΤΟ κι η ΕΕ, που μπορούν να πείσουν τους πολιτικούς ηγέτες να κάνουν δύσκολους συμβιβασμούς. Σημειώνει όμως τον κίνδυνο να μην περάσει η συμφωνία και να γίνει χαλάστρα, εξαιτίας της πίεσης των εθνικιστών, των λαϊκιστών και της Ρωσίας. Κι όποιος διαφωνεί με τη συμφωνία, όποιος δε βλέπει το ΝΑΤΟ ως παράγοντα ειρήνευσης και σταθερότητας. αλλά το ακριβώς αντίθετο, μπαίνει βολικά στο ίδιο τσουβάλι με τους παραπάνω.
Μετά τα συχαρίκια από τον ΓΓ του ΝΑΤΟ, ο Τσίπρας παίρνει επαίνους κι από το FP και δεν προλαβαίνει να μαζεύει εγκώμια από τους ιμπεριαλιστές και τους διαμορφωτές κοινής γνώμης τους, μεταξύ άλλων γιατί περνά τη συμφωνία με ελάχιστο κόστος για το κόμμα του. Γίνεται το αγαπημένο τους παιδί και προωτοπόρος του νατοϊκού “διεθνισμού”-κοσμοπολιτισμού με τα κράτη-προτεκτοράτα. Μπορεί όλα αυτά να μην έχουν καμία σχέση με την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή, αλλά αν υπήρχε Νόμπελ πολέμου, ο Τσίπρας – που ξεκίνησε κάποτε ως απλός “γκλόμπαλ θίνκερ”, όπως ο ΓΑΠ- θα ήταν δικαίως στους βασικούς υποψήφιους διεκδικητές του.

ΕΠΙΣΚΟΠΙΑΝΑ Αφιερωμα στο εντεχνο τραγουδι


Μια αποκαλυπτική έκθεση για «τα μελλοντικά καθήκοντα» της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας


Συντάχθηκε από ένα ισχυρό «think tank» και προτείνεται ως κείμενο για συζήτηση ενόψει της επικείμενης Συνόδου, τον Ιούλη στις Βρυξέλλες



«Φωτιά» έχουν πάρει τα πολιτικά και στρατιωτικά επιτελεία, καθ' οδόν προς τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, στις αρχές Ιούλη στις Βρυξέλλες, με κάθε λογής παράγοντες να καταστρώνουν σχέδια και να καταθέτουν προτάσεις - πολλές εκ των οποίων δρομολογούνται ήδη προς υλοποίηση - στην εντατικοποίηση της στρατιωτικής προπαρασκευής όλων των ιμπεριαλιστικών κέντρων.
Ολα στη γενικευμένη κόντρα για τον έλεγχο αγορών, πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων, με ό,τι κινδύνους συνεπάγονται αυτές οι εξελίξεις για τους λαούς, ανάμεσά τους και τον ελληνικό, εφόσον η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αναλαμβάνει ολοένα και πιο επικίνδυνους ρόλους στην πραγματοποίηση των ευρωατλαντικών σχεδιασμών.
Ενδεικτικά, όσων βάζουν στο χαρτί και προχωρούν στην πράξη, είναι όσα προτάσσει το περιλάλητο think tank «Globsec», με έδρα την Μπρατισλάβα (βλέπε ένθετο).
Το «Globsec» ξεκίνησε μια μελέτη μετά τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία το 2016 και τις αποφάσεις που πάρθηκαν εκεί, με άξονα την προσαρμογή της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας σε ένα «διαφορετικό στρατηγικό περιβάλλον», με αναδυόμενες νέες «προκλήσεις» και παλαιές γνώριμες (βλ. Ρωσία) να επιστρέφουν, όπως υποστηρίζει.
Τονίζει, μάλιστα, ότι το πολυσέλιδο αυτό κείμενο, με τον τίτλο «Πρωτοβουλία του Globsec για την προσαρμογή του ΝΑΤΟ» και υπότιτλο «Τα μελλοντικά καθήκοντα της προσαρμοζόμενης συμμαχίας», «είναι μέχρι σήμερα η μεγαλύτερη προσπάθεια αυτού του είδους που υποκίνησε ένα think-tank, το οποίο ανήκει σε ένα κράτος - μέλος του ΝΑΤΟ μετά τη Σύνοδο Κορυφής της Βαρσοβίας».
Να αναβαθμιστεί η πολεμική ικανότητα

Από την πρόσφατη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ
Από την πρόσφατη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ
Η μελέτη στάλθηκε και στον ίδιο τον γγ του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, με την παρότρυνση προς τους ηγέτες των κρατών μελών, στην επερχόμενη Σύνοδο Κορυφής, να πάρουν απόφαση για μια «στρατηγική επανεξέταση» («strategic review») που θα μπορούσε να ολοκληρωθεί στη Σύνοδο Κορυφής του 2019, στα 70χρονα της συμμαχίας, ώστε να ενσωματωθεί το κείμενο σε μια «νέα Στρατηγική Αντίληψη» («Strategic Concept»). Διαφορετικά, προειδοποιεί ότι «η επερχόμενη Σύνοδος κινδυνεύει να αναδειχτεί μια χαμένη ευκαιρία».
Στο κείμενο ευθύς εξαρχής τονίζεται ότι «καθώς πλησιάζει τα 70ά γενέθλιά του, το ΝΑΤΟ κινδυνεύει να μείνει πίσω στο ρυθμό των πολιτικών αλλαγών και των τεχνολογικών εξελίξεων που θα μπορούσαν να μεταβάλουν το χαρακτήρα του πολέμου, τη διάρθρωση των διεθνών σχέσεων και το ρόλο της ίδιας της Συμμαχίας. Το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να σταθεί ακίνητο ή να επαναπαυτεί στις δάφνες του. Για να διατηρήσει την αξιοπιστία του (...) πρέπει να ξεκινήσει μια πιο εκτεταμένη διαδικασία προσαρμογής. Πρέπει να διασφαλίσει ότι έχει την ικανότητα να κάνει έναν μελλοντικό πόλεμο, εάν θέλει να αποτρέψει έναν τέτοιο πόλεμο. Και πρέπει να διαθέτει τα πολιτικά εργαλεία και τις εταιρικές σχέσεις για να ενισχύσει τις στρατιωτικές του ικανότητες».
Θέτοντας το ζήτημα μιας «νέας Στρατηγικής», λέει ότι τα κράτη - μέλη πρέπει: «Να αποδεχτούν τις νέες γεωστρατηγικές και διατλαντικές πραγματικότητες: Η προσαρμογή θα επιτύχει μόνο εάν η Συμμαχία αντιμετωπίσει νέες γεωστρατηγικές πραγματικότητες, συμπεριλαμβανομένης της ανάγκης αποθάρρυνσης μιας ρεβιζιονιστικής, στρατιωτικά προχωρημένης Ρωσίας, ενώ ταυτόχρονα θα προβάλλει σταθερότητα στο Νότο του ΝΑΤΟ και θα αντιμετωπίζει απειλές από κράτη όπως η Βόρεια Κορέα».
Προτροπή για «δύσκολες αποφάσεις»
Για να επιτευχθεί «δίκαιη κατανομή των βαρών» μεταξύ των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, η έκθεση προτείνει «να τηρηθεί πλήρως η δέσμευση για επενδύσεις στον τομέα της άμυνας που συμφωνήθηκε στη Σύνοδο Κορυφής της Ουαλίας το 2014 και τα νέα ποσά να δαπανώνται αποδοτικά». Η συγκεκριμένη απόφαση επιβάλλει σε όλα τα κράτη - μέλη να πιάσουν σταδιακά τη νόρμα 2% του ΑΕΠ για στρατιωτικές δαπάνες ετησίως, με ένα 20% αυτού του ποσού να κατευθύνεται σε απόκτηση «στρατηγικών όπλων», αλλά και έρευνες και παραγωγές ακόμα πιο εξελιγμένων φονικών όπλων.
Σε άλλο σημείο της μελέτης τονίζεται εξάλλου ότι πρέπει «τα κράτη - μέλη να αγοράζουν ό,τι χρειάζονται και όχι ό,τι θέλουν», δείχνοντας βασικά ότι οι στρατιωτικές δαπάνες καθορίζονται με βάση τις προτεραιότητες της λυκοσυμμαχίας και όχι τις ανάγκες των κρατών στην άμυνα.
Τονίζει, ακόμα, ότι σήμερα οι ΗΠΑ δίνουν το 75% των δυνάμεων του ΝΑΤΟ και καλύπτουν το 68% του κόστους του. Χαρακτηρίζει «απαράδεκτη» την τέτοια αναλογία μεταξύ ΗΠΑ και των υπολοίπων 28 κρατών - μελών και επιμένει να πάει στο 50 - 50. Αναγνωρίζει, βέβαια, ότι για τους «Συμμάχους» αυτό συνεπάγεται «κάποιες δύσκολες πολιτικές αποφάσεις, όπως παραπέρα αυξήσεις στις δαπάνες για την Αμυνα και εκτεταμένες αναπτύξεις δυνάμεών σε σκληρές αποστολές».
Σε άλλο σημείο αναφέρει ότι - πέραν των ΗΠΑ - τα άλλα 28 κράτη - μέλη οφείλουν να αναλάβουν μεγαλύτερο ρόλο σε αποστολές πέρα από αυτές του άρθρου 5 (περί «συλλογικής αντίδρασης» σε επίθεση που δέχεται ένα κράτος - μέλος). Οτι θα πρέπει να έχουν πλέον δυνάμεις με αρκετό «όγκο», που θα μπορούν να δρουν τόσο «σταθεροποιητικά», όσο και ως «δυνάμεις ανοικοδόμησης» σε περιοχές εκτός Ευρώπης. Προς τούτο, ζητά να εξασφαλιστούν «ευέλικτες» ταξιαρχίες ή μεραρχίες, όπως η ελληνική 71η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία «Πόντος» που έχει ταχθεί από ελληνικής πλευράς ως διαθέσιμη για τέτοιες αποστολές ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Διαθεσιμότητες και «κινητικότητα»
Το «Globsec» ορίζει επίσης στη Μελέτη ένα χρονοδιάγραμμα μέχρι το 2021, ώστε οι συμβατικές στρατιωτικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ να γίνουν πιο «ευέλικτες» και συνολικά η ιμπεριαλιστική συμμαχία να διασφαλίσει τη δυνατότητα ταχέων ενισχύσεων.
Να σημειωθεί ότι τέτοιες προτάσεις αντανακλούν γενικότερους «προβληματισμούς» και σχέδια του ΝΑΤΟ, καθώς ο Στόλτενμπεργκ στη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας την προηγούμενη βδομάδα, ανακοίνωνε τη λεγόμενη «Πρωτοβουλία Ετοιμότητας», σχέδιο με την κωδική ονομασία «Τέσσερα Τριαντάρια», συγκεκριμένα έως το 2020 να έχουν 30 μηχανοκίνητα τάγματα, 30 αεροπορικές μοίρες και 30 πλοία μάχης έτοιμα να αναλάβουν δράση εντός 30 το πολύ ημερών.
Στο ίδιο μοτίβο κινείται και ο στόχος του ΝΑΤΟ περί βελτίωσης της λεγόμενης «στρατιωτικής κινητικότητας», με απάλειψη, σε συνεργασία με την ΕΕ, των γραφειοκρατικών ή όποιων άλλων εμποδίων, αλλά και την κατασκευή νέων, ανθεκτικών υποδομών (αυτοκινητοδρόμων, γεφυρών, σιδηροδρομικών δικτύων), προκειμένου να διεκπεραιώνονται ταχύτερα και με ασφάλεια στρατιωτικές δυνάμεις στα ανατολικά και νότια.
Η Μελέτη της «Globsec» βάζει κι αυτή θέμα βελτίωσης των υποδομών που χρησιμοποιούν τα στρατιωτικά μέσα για τη διεκπεραίωσή τους, όπως επίσης βάζει στόχο να γίνει μια «Στρατιωτική Ζώνη Σένγκεν», ακριβώς για να επαλειφθούν γραφειοκρατικά εμπόδια στη μετακίνησή τους.
Επιπλέον, η μελέτη του «Globsec» βάζει θέμα και αναπροσαρμογής της δομής διοίκησης του ΝΑΤΟ, ώστε να είναι έτοιμη ανά πάσα στιγμή, να «πολεμήσει απόψε κιόλας», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο κείμενο. Πρόκειται για ένα ακόμη πεδίο, όπου το ΝΑΤΟ έχει ήδη δρομολογήσει αποφάσεις στην επερχόμενη Σύνοδο Κορυφής, για δυο νέες Διοικήσεις, μια στις ΗΠΑ και μια στη Γερμανία, για την ταχύτερη διεκπεραίωση προσωπικού, υλικού και μέσων.
Στρατηγικοί σύμμαχοι και αντίπαλοι
Εξάλλου, η μελέτη του «Globsec» ζητά στενότερη διασύνδεση με την ΕΕ και προβλέπει ότι «η ΕΕ θα γίνει ένας όλο και πιο σημαντικός παράγοντας διπλωματίας και ασφάλειας και εταίρος του ΝΑΤΟ» και η μεταξύ τους «στρατηγική εταιρική σχέση όλο και πιο σημαντική για τη διαχείριση των διατλαντικών σχέσεων». Καλεί έτσι τους δύο πόλους να «ενισχύσουν την πρακτική συνεργασία μεταξύ τους», βάζοντας ως στόχο και μια Σύνοδο Κορυφής ΝΑΤΟ - ΕΕ που θα γίνεται τουλάχιστον μια φορά το χρόνο.
Αυτό, ενώ ταυτόχρονα υποστηρίζει ότι «οι αντίπαλοι του ΝΑΤΟ ήδη θεωρούν ότι βρίσκονται σε πόλεμο μαζί του», κατονομάζοντας ως τέτοιους τη Ρωσία, την «Αλ Κάιντα» και τον ISIS.
Κάνει εκτεταμένη αναφορά στις κινήσεις της Ρωσίας να επεκτείνει, όπως υποστηρίζει, τη σφαίρα επιρροής της, ενώ ταυτόχρονα εκσυγχρονίζει και αναπτύσσει τις Ενοπλες Δυνάμεις της. Πέρα, μάλιστα, από τις κινήσεις της Μόσχας για τον έλεγχο «τεράστιων ενεργειακών πηγών», αλλά και τις ενέργειές της στην Ανατολική Ευρώπη, η μελέτη εστιάζει και στις ρωσικές ενέργειες στη Συρία και ευρύτερα, σημειώνοντας ότι «προκαλούν την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ και των Συμμάχων στην Ανατολική Μεσόγειο». Οτι «η ευθυγράμμισή της κύρια με σιιτικά καθεστώτα και ομάδες, την ώρα που οι ΗΠΑ εμβαθύνουν τη συνεργασία τους με τα σουνιτικά κράτη και το Ισραήλ, πιθανόν θα εντείνει τις πολιτικές τριβές στην περιοχή».
Σε αυτό το πλαίσιο, επιμένει ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να παίξει ακόμα πιο ενεργό ρόλο στη μάχη κατά της «τρομοκρατίας» - ή ό,τι παρουσιάζουν ως τέτοια - στη Μέση Ανατολή. Σε άλλο σημείο, άλλωστε, της μελέτης προβάλλεται ως αναγκαιότητα η μεγαλύτερη εμπλοκή του ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, υπογραμμίζοντας ως προς αυτό ότι πολλές φορές «το ΝΑΤΟ λέει πολλά, αλλά κάνει λίγα στη νότια γειτονία του».
Τονίζει, ακόμα, ότι προκειμένου να αποτρέψει την επέκταση της αστάθειας της «τρομοκρατίας» και της «παράνομης μετανάστευσης» στη Μεσόγειο, πρέπει το ΝΑΤΟ να στήσει μια συμμαχία από συμμάχους και εταίρους για «παρέμβαση» στην περιοχή. Οτι προς τούτο πρέπει να ενισχύσει δεσμούς με την Αφρικανική Ενωση και τον Αραβικό Σύνδεσμο. Πίσω από τα προσχήματα της «ασφάλειας» από την τρομοκρατία και τη μετανάστευση, προβάλλει το άλλοθι των επόμενων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων.

ΑΡΧΑΙΕΣ ΟΡΓΑΝΙΚΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΡΕΙΑΝΑ ΠΕΤΡΩΜΑΤΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΤΟ «CURIOSITY»


Η ... «Περιέργεια» έφερε αποτελέσματα



Αυτοφωτογραφία του «Curiosity» και ειδικότερα του τρυπανιού του την ώρα που βρίσκεται πάνω από μια από τις εισόδους δειγμάτων, μέσω των οποίων η σκόνη φτάνει στα όργανα ανάλυσης στο εσωτερικό του ρόβερ
Αυτοφωτογραφία του «Curiosity» και ειδικότερα του τρυπανιού του την ώρα που βρίσκεται πάνω από μια από τις εισόδους δειγμάτων, μέσω των οποίων η σκόνη φτάνει στα όργανα ανάλυσης στο εσωτερικό του ρόβερ
Το ρόβερ «Curiosity» («Περιέργεια») της NASA ανακάλυψε οργανικές ουσίες μέσα σε πετρώματα, που αποτελούν επιπρόσθετες ενδείξεις (μαζί με την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή σε παλιότερες εποχές), ότι κάποτε στον κόκκινο πλανήτη ίσως είχε εμφανιστεί ζωή. Παράλληλα, τα χρόνια που βρίσκεται στον Αρη (τρία αρειανά, που ισοδυναμούν με περίπου 6 γήινα) κατέγραψε αρκετά σταθερές εποχιακές διακυμάνσεις του μεθανίου στην αραιή ατμόσφαιρα του πλανήτη. Το μεθάνιο μπορεί να προέρχεται από ανόργανες διεργασίες, ή να εκλύεται από ζωντανούς οργανισμούς. Και τα δύο ευρήματα δεν αποτελούν με κανέναν τρόπο απόδειξη ύπαρξης ζωής στον Αρη στο παρελθόν ή πολύ περισσότερο σήμερα, αλλά δημιουργούν καλές προϋποθέσεις για επόμενες αποστολές εξερεύνησης της επιφάνειας και του υπεδάφους του πλανήτη.
Τα ανθεκτικά οργανικά μόρια βρέθηκαν μέσα σε πετρώματα προερχόμενα από λάσπη, ηλικίας τριών δισεκατομμυρίων ετών, σε βάθος μερικών εκατοστών κάτω από την επιφάνεια. Οι οργανικές ουσίες περιέχουν άνθρακα, υδρογόνο και σε αρκετές περιπτώσεις οξυγόνο, άζωτο και άλλα στοιχεία. Αν και συνήθως σχετίζονται με τις διεργασίες των ζωντανών οργανισμών, μπορούν επίσης να δημιουργηθούν από μη βιολογικές διεργασίες (έτσι άλλωστε εμφανίζονται οι πρωταρχικές μορφές ζωής σε έναν πλανήτη) και η ύπαρξη τέτοιων μορίων δεν αποτελεί απαραιτήτως ένδειξη ύπαρξης ζωής.
Αιτία για μεγαλύτερη περιέργεια

Πορτρέτο του «Curiosity» από την κάμερα στον βραχίονά του, μπροστά ακριβώς στο σημείο (διακρίνεται κάτω στο κέντρο) όπου χρησιμοποίησε το τρυπάνι του για να συλλέξει το δείγμα με τις οργανικές ουσίες
Πορτρέτο του «Curiosity» από την κάμερα στον βραχίονά του, μπροστά ακριβώς στο σημείο (διακρίνεται κάτω στο κέντρο) όπου χρησιμοποίησε το τρυπάνι του για να συλλέξει το δείγμα με τις οργανικές ουσίες
Η «Περιέργεια» δεν προσδιόρισε την πηγή των οργανικών μορίων. Είτε πρόκειται για αποτέλεσμα ύπαρξης ζωής σε αρχαίες εποχές, είτε τροφή για ζωντανούς οργανισμούς, είτε σχηματίστηκαν με απουσία ζωής, τα οργανικά υλικά σε πετρώματα του Αρη αποτελούν σημαντικά στοιχεία για την εξέλιξη των συνθηκών πραγματοποίησης χημικών αντιδράσεων στον πλανήτη. Τα στοιχεία που έχει συλλέξει το «Curiosity» δείχνουν ότι πριν από δισεκατομμύρια χρόνια μέσα στον κρατήρα Γκέιλ υπήρχε μια μεγάλη λίμνη, που μπορούσε να περιέχει όλα τα απαραίτητα υλικά για την εμφάνιση ζωής.
Λόγω της αραιής ατμόσφαιρας, η αρειανή επιφάνεια είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένη στην ακτινοβολία από το Διάστημα. Τόσο η ακτινοβολία, όσο και ισχυρές ανόργανες ουσίες (π.χ. οξειδωτικά) στο έδαφος διασπούν τα οργανικά υλικά. Το να βρεθούν μετά από τόσον καιρό στο επιφανειακό στρώμα πάχους 5 εκατοστών, αυξάνει το ενδιαφέρον για διερεύνηση των βαθύτερων στρωμάτων του αρειανού εδάφους.
Ανάμεσα στις οργανικές ουσίες που εντοπίστηκαν στον Αρη είναι το θειοφαίνιο, το μεθυλθειοφαίνιο, η μεθανοθειόλη, το διμεθυλοσουλφίδιο, το βενζόλιο, το τολουένιο, το βουτάνιο και το προπάνιο, χημικές ενώσεις που οι ερευνητές εκτιμούν ότι αποτελούν τμήματα άλλων μεγαλύτερων οργανικών μορίων που υπήρχαν στον Αρη και διασπάστηκαν σε απλούστερες ενώσεις. Οι συγκεντρώσεις των οργανικών ουσιών που εντοπίστηκαν στο δείγμα κυμαίνονται στα 10 μέρη οργανικού άνθρακα στο εκατομμύριο (ppm), πολύ κοντά στη συγκέντρωση με την οποία συναντώνται σε μετεωρίτες προερχόμενους από τον Αρη και περίπου 100 φορές πάνω απ' ό,τι είχε εντοπιστεί ποτέ στην επιφάνεια του πλανήτη.
Οσον αφορά το μεθάνιο στην ατμόσφαιρα, διαπιστώθηκε ότι παρουσιάζει έντονα εποχιακό κύκλο, με τη συγκέντρωσή του να κυμαίνεται από 0,24 έως 0,65 μέρη στο δισεκατομμύριο (ppb), με κορύφωση προς το τέλος του καλοκαιριού, τουλάχιστον στο βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη. Σύμφωνα με μια θεωρία, το μεθάνιο βρίσκεται εγκλωβισμένο σε ένυδρες ενώσεις που ονομάζονται κλαθράτες και απελευθερώνεται μεγαλύτερη ποσότητά του απ' αυτές τις ενώσεις καθώς ανεβαίνει η θερμοκρασία.
Λύσεις
Η σημαντική ανακάλυψη του «Curiosity» έγινε εφικτή όταν μετά από δουλειά μηνών των μηχανικών της NASA έγινε τελικά δυνατό να ξαναρχίσει στις 31 Μάη την ανάλυση δειγμάτων εδάφους, που παίρνει από ενδιαφέροντα σημεία, με τη βοήθεια του τρυπανιού του. Η λύση που έδωσαν οι μηχανικοί αντιμετωπίζει το μηχανικό πρόβλημα που είχε παρουσιαστεί το Δεκέμβρη του 2016 και είχε θέσει σε αδράνεια το τρυπάνι του ρόβερ.
Η διαστημοσυσκευή μπορεί τώρα να τοποθετήσει το τρυπάνι πάνω από δύο μικρές εισόδους στο πάνω μέρος της, επιτρέποντας στην κατάλληλη ποσότητα σκόνης δείγματος να μπει και να φτάσει στα όργανα ανάλυσης που βρίσκονται στο εσωτερικό του ρόβερ. Η λύση δοκιμάστηκε στο αντίγραφο του «Curiosity» στη Γη, αλλά οι συνθήκες στον Αρη (κυρίως η πολύ αραιή ατμόσφαιρα) μπορεί να οδηγούν σε διαφορετικό αποτέλεσμα. Γι' αυτό οι επιστήμονες πρέπει να παρατηρούν οπτικά αν λειτουργεί η μέθοδος και αν πέφτει η κατάλληλη ποσότητα σκόνης (περίπου όσο μισό χάπι). Αν πέσει λιγότερη, η ανάλυση δεν θα δώσει σωστά αποτελέσματα, ενώ αν πέσει περισσότερη ενδέχεται να βουλώσουν τμήματα των οργάνων, ή να μολυνθούν επόμενες αναλύσεις. Επειδή ο βραχίονας του τρυπανιού πρέπει τώρα να είναι συνεχώς εκτεταμένος, δεν μπορεί πια να χρησιμοποιηθεί η ειδική συσκευή του ρόβερ, που κοσκίνιζε το δείγμα και φρόντιζε να φτάσει στα όργανα η κατάλληλη ποσότητα.
Εχοντας ανακτήσει την ικανότητα ανάλυσης του εδάφους, το «Curiosity» θα συνεχίσει τώρα την εξερεύνηση του όρους Σαρπ (όρος Αιολίς), στο κέντρο του κρατήρα Γκέιλ. Οι δύο επικείμενες νέες μη επανδρωμένες αποστολές στον Αρη, το ρόβερ «Mars 2020» της NASA και το ρόβερ «ExoMars» του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), ελπίζεται ότι θα δώσουν επιπλέον στοιχεία για οργανικές ενώσεις στην επιφάνεια και το ανώτερο τμήμα του υπεδάφους του πλανήτη.

ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ (1888 - 1944) Ενας ρομαντικός ποιητής ένθερμος συνοδοιπόρος του Κομμουνιστικού Κόμματος





Μπροστά στο Επιστημονικό Συνέδριο που διοργανώνει η ΚΕ του ΚΚΕ τον ερχόμενο Δεκέμβρη με θέμα την επίδραση του εργατικού επαναστατικού κινήματος στην ελληνική λογοτεχνία (έως το 1940), συνεχίζουμε στον «Ριζοσπάστη» τη δημοσίευση άρθρων γνωριμίας με σημαντικούς Ελληνες λογοτέχνες. Ετσι, μετά τους Κώστα Καρυωτάκη, Γιοσέφ Ελιγιά και Φώτη Αγγουλέ, σε αυτό το φύλλο δημοσιεύουμε άρθρο για τον Ναπολέοντα Λαπαθιώτη.
* * *
«Η κομμουνιστική κοινωνία είναι το τελευταίο ατού της ταλαιπωρημένης ανθρωπότητας. Αν αποτύχει και σ' αυτό, δεν της μένει παρά να επιστρέψει στο σκοτάδι και στην αποκτήνωση». Αυτήν την αλήθεια διατύπωσε στα 1932 με σαφήνεια ο ποιητής Ναπολέων Λαπαθιώτης. Το αξιοπερίεργο είναι ότι δεν την διατύπωσε ένας αγωνιστής κομμουνιστής, αλλά ένας μεγαλοαστός εστέτ, ένας Αθηναίος δανδής, ένας ρομαντικός ποιητής, που έδωσε τέλος στη ζωή του, κουρασμένος από τη σκληρή πραγματικότητα του καιρού του. Τα ερωτήματα που εγείρονται από μια τέτοια αντιφατική στάση, δεν είναι εύκολο να απαντηθούν, αν δεν επιχειρήσουμε να εξετάσουμε τις αντιφάσεις που χαρακτηρίζουν τη ζωή του ποιητή, σε σχέση με τις ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες της εποχής του.
Μοναχογιός του Λεωνίδα Λαπαθιώτη, ανώτερου αξιωματικού που συμμετείχε ενεργά με το Κόμμα των Φιλελευθέρων στην πολιτική ζωή του τόπου, και της Βασιλικής Παπαδοπούλου, ανιψιάς του Χαρίλαου Τρικούπη, μεγάλωσε σε ένα στοργικό οικογενειακό περιβάλλον και πήρε εξαιρετική για την εποχή του μόρφωση. Αν και ήταν πτυχιούχος της Νομικής, δεν χρειάστηκε ποτέ να ασκήσει κανένα επάγγελμα, αλλά αφοσιώθηκε στην Τέχνη. Ανήκε, επομένως, στους λίγους προνομιούχους νέους της αστικής κοινωνίας, που η καλή οικονομική κατάσταση της οικογένειάς τους επέτρεπε μια τέτοια επιλογή. Ωραιοπαθής, μποέμ, θαυμαστής του Οσκαρ Ουάιλντ και των απόψεών του, ήταν ο εκλεκτός των αθηναϊκών σαλονιών και ταυτόχρονα ο νυκτόβιος περιπατητής των αθηναϊκών δρόμων. Αν και πολυγραφότατος, με μεγάλη δυσκολία δημοσίευε τα έργα του. Την πρώτη και μοναδική ποιητική του συλλογή την εξέδωσε το 1939, πέντε χρόνια πριν την αυτοκτονία του. Στη διάρκεια της Κατοχής, έχοντας χάσει και τους δυο γονείς του, ζει ξεχασμένος, εξαθλιωμένος και εθισμένος πλέον στα ναρκωτικά στο σπίτι του στα Εξάρχεια. Εχει ξεπουλήσει την οικογενειακή περιουσία και ένα μεγάλο μέρος της εξαιρετικής βιβλιοθήκης του. Τα ξημερώματα της 8ης Γενάρη 1944, ο Ναπολέων Λαπαθιώτης αυτοκτόνησε με περίστροφο σε ηλικία 56 ετών. Η κηδεία του έγινε με έρανο της «Νέας Εστίας». Ο ποιητής δεν άντεχε πια να ζει μέσα στα αδιέξοδά του. Είχε φτάσει σε τέτοιο σημείο εξαθλίωσης και απόγνωσης, ώστε ένιωθε ότι η ζωή δεν είχε να του δώσει τίποτα πια. «Από κούραση και όχι από φτώχεια», μας λέει ο Βάρναλης, αυτοκτόνησε ο ποιητής. Κι είχε απόλυτο δίκιο, μιας και ο Λαπαθιώτης, ευνοημένος από την τύχη, πίστεψε ότι αυτή η εύνοια δεν θα είχε τέλος και αναζητούσε το ακατόρθωτο.
Γνώριζε καλά τις ζυμώσεις που συνέβαιναν στην ελληνική κοινωνία
Κατεξοχήν νεορομαντικός ποιητής, ο Λαπαθιώτης πρώτος έφερε στη νεοελληνική ποίηση αυτό που στην εποχή του ονομάστηκε «νέα ευαισθησία». Η μουσικότητα των στίχων, οι λυρικές εικόνες, η απαισιόδοξη ατμόσφαιρα, η αναπόληση, η αναζήτηση της λύτρωσης στον θάνατο είναι τα ρομαντικά χαρακτηριστικά του ποιητικού έργου του Λαπαθιώτη, όπως τουλάχιστον το γνωρίζουμε από τις γραμματολογίες και τις ανθολογίες. Δεν πρέπει, ωστόσο, να ξεχνάμε ότι η πιο παραγωγική περίοδος της ζωής του Λαπαθιώτη ταυτίζεται με το Μεσοπόλεμο, μια ιστορική περίοδο δύσκολή και σύνθετη, την οποία σηματοδοτούν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος, η Οκτωβριανή Επανάσταση, η Μικρασιατική Καταστροφή, η άνοδος της αστικής τάξης και ταυτόχρονα η δυναμική εμφάνιση του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Ο ποιητής κατηγορήθηκε από μεγάλο μέρος των κριτικών ότι ζούσε απομονωμένος στον δικό του κόσμο και ότι δεν έδωσε στη λογοτεχνία μας παρά μόνο ρομαντικούς ρεμβασμούς και θρήνους. Η κρίση αυτή είναι άδικη. Ο Λαπαθιώτης δεν ζούσε τόσο έξω από την πραγματικότητα όσο ισχυρίζονται. Αντίθετα, γνώριζε καλά τις ζυμώσεις που συνέβαιναν στην ελληνική κοινωνία μετά τον Μεγάλο Πόλεμο. Το ποίημά του «Τραγούδι για το ξύπνημα του προλεταριάτου», που δημοσιεύτηκε το Φλεβάρη του 1932 στους «Νέους Πρωτοπόρους», αποδεικνύει ότι ο ποιητής είχε συνειδητοποιήσει ότι μοναδική απειλή για την αστική τάξη και μοναδική ελπίδα για την αναγέννηση των λαών είναι το ξύπνημα των προλετάριων:
(...) Φτάνουν οι γυμνοί κι αδικημένοι -κι οι ταπεινοί κι οι καταφρονεμένοι- που μέρα
νύχτα τους κεντούσες με τα σίδερα, για να σου γλείφουν δουλικά τη φτέρνα-
πλακώνουν τώρα, κύμα μανιασμένο, να τραγανίσουν τη ζεστή καρδιά σου, για το
μεγάλο κρίμα που τους έκανες, να τους σκοτώνεις αναμεταξύ τους, για να ρουφάς
τα δόλια τους μεδούλια, και να χορταίνεις, μέσ' στην ξενοιασά σου, καλοθρεμμένο
τέρας αστικό...
* * *
Ξυπνούν οι σκλάβοι απ' όλες τις μεριές, να σε ξεσκίσουν με τα μαύρα νύχια τους,
γιατί πεινούσαν και διψούσανε γι' αγάπη -και συ τους πότιζες, δεν ξέρω πόσα
χρόνια, τους πότιζες με ξύδι και χολή...
* * *
Γιατί τότε μόνο, τότε μόνο, το πράμα αυτό που κράζουν ουρανό, θα ξαναγίνει πάλι
γαλανό· γιατί τότε μόνο, τότε μόνο, θα τραγουδήσουν πάλι τα πουλιά, και θα
μοσκοβολήσουν τα ρόδα· γιατί τότε μόνο θ' ακουστεί το καθαρό τραγούδι του
αηδονιού, και τ' άστρα, που είναι σκόρπια στο διάστημα, θα ξαναβρούνε την παλιά
τους όψη! Τότε κι η Στοργή θα κατεβεί, να φιλήσει στα χείλη τους ανθρώπους...
Σχετικά με τη δημοσίευση του ποιήματος, γράφει ο Α. Πανσέληνος: «(...) Το περιοδικό το δημοσιεύει με επάνω τίτλο "Προς τις γραμμές μας", έχει όλη τη λαπαθιώτικη καλλιέπεια, συγκρίνει τη σάπια αστική κοινωνία με γυναίκα ερωτική, πλην όμως έχει κι ένα ρωμαλέο επαναστατικό λυρισμό, που σπάνια τον βρίσκεις σε αντίστοιχα ελληνικά πρότυπα. Το διαβάζει και αναρωτιέσαι: Πώς μπόρεσε και βγήκε αυτό το κείμενο από έναν άνθρωπο με δαντελένια ψυχή; (...)».
Ισως, όμως, εξαιτίας αυτής της «δαντελένιας» του ψυχής, ο Λαπαθιώτης μπόρεσε να συναισθανθεί ότι η αθλιότητα, μέσα στην οποία ζούσε ο λαός, δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι το μέλλον της ανθρωπότητας. Οντας άνθρωπος ιδιαίτερα ευφυής, κατόρθωσε να ξεπεράσει την ιδεολογία της κοινωνικής του τάξης και να αντικρίσει την κοινωνική πραγματικότητα της εποχής του χωρίς παρωπίδες. Σε όλη του τη ζωή, αυτός ο «νάρκισσος αριστοκράτης» έζησε - στις ατέλειωτες περιπλανήσεις του στην Αττική - κοντά στο λαϊκό κόσμο και στους ανθρώπους της εργατικής τάξης. Βενιζελικός στα πρώτα του νιάτα, ασπάστηκε την κομμουνιστική ιδεολογία τη δεκαετία του '20. Από τα χρόνια του Μεσοπολέμου παρακολουθούσε ανοιχτές συγκεντρώσεις παρανόμων, ενώ το 1929 συγκρούστηκε με έναν φίλο του για κάποια φράση του τελευταίου, την οποία ο ποιητής έκρινε «επιπόλαια και ανεβλαβή προς την κομμουνιστική ιδεολογία». Τέλος, το 1943, ένα χρόνο πριν την αυτοκτονία του, συνδέθηκε με τους αντάρτες του εφεδρικού ΕΛΑΣ και τους χάρισε τα όπλα του πατέρα του.
Ας του ανταποδώσουμε κι εμείς τον χαιρετισμό
Η σχέση του Λαπαθιώτη με το Κομμουνιστικό Κόμμα δεν είναι εύκολο να εξηγηθεί, όχι τόσο εξαιτίας της μεγαλοαστικής του καταγωγής (ούτε ο πρώτος είναι ούτε ο τελευταίος που θα συγκρουστεί με την τάξη του), όσο εξαιτίας της ιδιαίτερης ψυχοσύνθεσής του. Τι ήταν αυτό που τράβηξε στην κομμουνιστική ιδεολογία έναν θαυμαστή του Ουάιλντ, έναν ποιητή που θεωρούσε την Τέχνη πιο σημαντική από τη ζωή και, κυρίως, γιατί η ειλικρινής και σταθερή του πίστη στον κομμουνισμό δεν στάθηκε ανάχωμα στη μεγάλη απόδραση που επιχείρησε και τελικά πέτυχε με την αυτοκτονία του; Ο Λαπαθιώτης, όπως οι περισσότεροι της γενιάς του, ενώ γνώριζε και αποστρεφόταν συνειδητά την κοινωνική πραγματικότητα της εποχής του, έμεινε μετέωρος ανάμεσα σ' αυτήν τη σκληρή πραγματικότητα και τους ποιητικούς του οραματισμούς, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί στο αδιέξοδο και στη συντριβή.
Ωστόσο, για την κριτική μελέτη της λογοτεχνίας την πρώτιστη σημασία έχει το έργο που καταθέτει ένας λογοτέχνης. Και ο Λαπαθιώτης μάς κληροδότησε ένα ποίημα και κάποιους σημαντικούς στοχασμούς, που αποδεικνύουν ότι η σχέση του με το εργατικό - λαϊκό κίνημα και το Κομμουνιστικό Κόμμα ήταν ειλικρινής και γνήσια. Το παρακάτω απόσπασμα της επιστολής που έστειλε στον «Ριζοσπάστη» στα 1921 δεν αφήνει περιθώρια για αμφισβητήσεις:
«Καλέ μου Ριζοσπάστη,
(...)
Οποθενδήποτε κι αν ορμώμεθα - οι μεν από την φυσικήν πνευματικήν ευγένειάν τους, οι δε από την άμεσον ανάγκην της λυτρώσεως - σήμερα συναντώμεθα όλοι επί ταυτόν ο Σκοπός επείγει.
Μ' αυτό το γράμμα θέλω να σου διαπιστώσω, ότι ανήκω στας τάξεις των ολόθερμων στρατιωτών σου, πρώτη φορά γυμνά χωρίς προσχήματα, σ' εκείνους που παλαίουν για τον σκοπόν.
Με την ελπίδα πως θα 'ρθει μια μέρα καθώς όλοι να χρησιμοποιηθώ εις τον Αγώνα.
Σε χαιρετώ με το κεφάλι ψηλά
ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΛΑΠΑΘΙΩΤΗΣ».
Ο Λαπαθιώτης ήταν ένας από τους ποιητές της γενιάς του, ο οποίος είχε νιώσει βαθιά μέσα του πως μόνο μέσα σε μια κομμουνιστική κοινωνία η παρακμή δεν έχει θέση και πως μόνο σε μια τέτοια κοινωνία ο άνθρωπος ολοκληρώνεται ως άτομο. Γι' αυτόν το λόγο, λοιπόν, ας του ανταποδώσουμε κι εμείς τον χαιρετισμό.

Μαρία ΠΕΣΚΕΤΖΗ
Οργανωτική Γραμματέας της Πανελλήνιας Ενωσης Φιλολόγων

ΜΟΥΝΤΙΑΛ 2018 Λατίνων φιλοδοξίες, γερμανική σταθερά και ευρωπαϊκά όνειρα



Με τις «ηχηρές» απουσίες Ιταλίας και Ολλανδίας να εξακολουθούν να προκαλούν αίσθηση και με χαμηλές προσδοκίες σε ό,τι αφορά την ποιότητα των αγώνων, εξαιτίας του μόνιμου τα τελευταία χρόνια προβλήματος της κόπωσης των παικτών από το βεβαρημένο πρόγραμμα των συλλόγων, άνοιξε την περασμένη Πέμπτη (14 Ιούνη) η αγωνιστική αυλαία του Μουντιάλ της Ρωσίας.
Σε μια ακόμα διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα σε φαβορί και αουτσάιντερ φαντάζουν ξεκάθαρες, αλλά - όπως πάντα - τα προγνωστικά μένει να επιβεβαιωθούν ή να διαψευστούν μέσα στους αγωνιστικούς χώρους.
Οι τροπαιούχοι, η «Σελεσάο» και ο Μέσι
Η ιδιότητα του φαβορί για την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου έχει αποδοθεί κυρίως στη Γερμανία, τη Βραζιλία και την Αργεντινή, για διαφορετικούς λόγους στην καθεμιά.
Η παγκόσμια πρωταθλήτρια Γερμανία, στη 19η συμμετοχή της σε τελική φάση Μουντιάλ, παρατάσσεται με αλλαγές στη σύνθεσή της σε σχέση με τέσσερα χρόνια πριν, όταν θριάμβευσε στα γήπεδα της Βραζιλίας - με κορυφαία στιγμή το ιστορικό 7-1 επί της διοργανώτριας. Οι φιλοδοξίες της πάντως δεν χαμηλώνουν, πράγμα λογικό για μια Εθνική ομάδα με 13 συμμετοχές σε ημιτελικούς, 8 τελικούς και 4 κατακτήσεις: Επιδιώκει να υπερασπιστεί τον τίτλο της. Χωρίς τον αρχηγό της το 2014, Φίλιπ Λαμ, αλλά και τον Σανέ, που έμεινε εκτός αποστολής κατόπιν επιλογής του Ομοσπονδιακού τεχνικού Γιόακιμ Λεβ, η «Νασιοναλμάνσαφτ» αποτελείται από έναν συνδυασμό νεαρών παικτών και «παλιοσειρών» (Μίλερ, Μπόατεγκ, Γκόμεζ, Οζίλ). Στους δεύτερους συγκαταλέγεται τελικά και ο τερματοφύλακας Νόιερ, που δείχνει να επανέρχεται μετά τον πολύμηνο τραυματισμό του.
Αποφασισμένη να «ξεπλύνει» την ντροπή του 2014 εμφανίζεται η Βραζιλία, και οι μέχρι τώρα εμφανίσεις της, τόσο στον προκριματικό όμιλο της Λατινικής Αμερικής για το Μουντιάλ όσο και στα πρόσφατα φιλικά, δείχνουν ότι βρίσκεται σε καλό δρόμο. Στον πάγκο ο Τίτε φαίνεται πως δικαιώνει την εμπιστοσύνη της Ομοσπονδίας στο πρόσωπό του, παρά την έντονη κριτική που συνάντησε η ανάθεση σ' αυτόν της τεχνικής ηγεσίας της «Σελεσάο». Με μια σειρά από σημαντικές μονάδες της (Νεϊμάρ, Κουτίνιο, Ζεσούς, Μαρσέλο, Φιρμίνο, Ντάγκλας Κόστα, Γουίλιαν, Τιάγκο Σίλβα, Φρεντ κ.ά.) να προέρχονται από εξαιρετική σεζόν, η Βραζιλία δικαίως θεωρείται ένα από τα ισχυρότερα φαβορί για την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, το οποίο, εφόσον έρθει, θα είναι το 6ο της, επιβεβαιώνοντας την κυριαρχία της στο θεσμό.

Η παγκόσμια πρωταθλήτρια Γερμανία υπερασπίζεται τον τίτλο της στα γήπεδα της Ρωσίας
Eurokinissi
Η παγκόσμια πρωταθλήτρια Γερμανία υπερασπίζεται τον τίτλο της στα γήπεδα της Ρωσίας
«Η τώρα ή ποτέ». Αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να είναι το σύνθημα στις τάξεις της Αργεντινής. Μετά από τρεις χαμένους τελικούς σε ισάριθμα χρόνια (Μουντιάλ 2014, Κόπα Αμέρικα 2015 και 2016) και με τον Λιονέλ Μέσι να έχει φτάσει αισίως τα 31 του, η «Αλμπισελέστε» δεν έχει πολλά περιθώρια αξιοποίησης του γεγονότος ότι έχει στις τάξεις της τον κατά πολλούς κορυφαίο παίκτη στον κόσμο, ώστε να φτάσει στην κατάκτηση ενός Μουντιάλ. Παρόλο που στα προκριματικά κινδύνευσε με αποκλεισμό, σε δυναμικό δεν υστερεί. Ο Μέσι πλαισιώνεται από μια σειρά παίκτες παγκόσμιας κλάσης, όπως Ντιμπάλα, Ιγκουαΐν, Αγκουέρο, Ντι Μαρία, Οταμέντι, Μπανέγα κ.λπ., επιτρέποντας στους Αργεντίνους να ελπίζουν στην πολυπόθητη κατάκτηση. Η πίεση όμως είναι μεγάλη, το ίδιο και η αμφισβήτηση που δέχεται ο Ομοσπονδιακός τεχνικός Χόρχε Σαμπάολι για τις επιλογές του πριν και κατά τη διάρκεια των αγώνων.
Καραδοκεί μια τριάδα Ευρωπαίων
Τουλάχιστον τρεις ευρωπαϊκές ομάδες ακολουθούν τα προαναφερθέντα φαβορί στα προγνωστικά του Μουντιάλ της Ρωσίας.
Πρώτη απ' όλες η φιναλίστ του Euro 2016 Γαλλία. Οι «Τρικολόρ» θέλουν να αφήσουν πίσω τους το στραπάτσο του προ διετίας τελικού, όταν μέσα στο Παρίσι και παρόλο που ήταν το μεγάλο φαβορί, έχασαν το τρόπαιο από την Πορτογαλία. Το ταλέντο περισσεύει (Γκριζμάν, Εμπαπέ, Ματουιντί, Γιορίς, Πογκμπά, Ου. Ντεμπελέ, Καντέ, Ουμτιτί κ.ο.κ.), το ίδιο και το πάθος για τη δικαίωση των προσδοκιών. Η Γαλλία θεωρείται μία από τις πληρέστερες και ποιοτικότερες ομάδες που συμμετέχουν στο Μουντιάλ και δικαίως ο πήχης έχει μπει πολύ ψηλά.

Μέσι και Νεϊμάρ αποτελούν την «αιχμή του δόρατος» για Αργεντινή και Βραζιλία αντίστοιχα
Eurokinissi
Μέσι και Νεϊμάρ αποτελούν την «αιχμή του δόρατος» για Αργεντινή και Βραζιλία αντίστοιχα
Με στόχο το τρόπαιο έχει ταξιδεύσει στη Ρωσία και η Ισπανία, με την προσπάθειά της στο Μουντιάλ όμως να έχει τεθεί υπό αίρεση από τις ραγδαίες εξελίξεις των τελευταίων ημερών. Η ανακοίνωση της συμφωνίας με τη Ρεάλ Μαδρίτης κόστισε στον Ομοσπονδιακό τεχνικό Ζουλέν Λοπετέγκι τη θέση του, παραμονές του Παγκοσμίου Κυπέλλου, εξέλιξη όμως που βρήκε αντίθετους τους περισσότερους παίκτες της Εθνικής ομάδας, και πλέον το κλίμα όπως όλα δείχνουν έχει χαλάσει, έχοντας άλλωστε και το προϋπάρχον υπόβαθρο των εσωτερικών αντιθέσεων - κυρίως ανάμεσα σε Καστιγιάνους και Καταλανούς. Το δύσκολο έργο να συμμαζέψει την κατάσταση έχει αναλάβει ο μέχρι πρότινος τεχνικός διευθυντής και πλέον Ομοσπονδιακός τεχνικός, Φερνάντο Ιέρο, ο οποίος πάντως έχει στα χέρια του υλικό από τα λίγα στη διοργάνωση: Ινιέστα, Ντιέγκο Κόστα, Ράμος, Ντε Χέα, Αλκάνταρα, Καρβαχάλ, Μπουσκέτς, Ασένσιο, Κόκε, Πικέ, Νταβίντ Σίλβα, Αθπιλικουέτα, Σαούλ κ.ο.κ.
Με τον «αέρα» της πρωταθλήτριας Ευρώπης ρίχνεται στη μάχη του Μουντιάλ η Πορτογαλία. Φυσικά η αποστολή της είναι πολύ πιο δύσκολη απ' ό,τι στο Εuro, ωστόσο η ομάδα του Φερνάντο Σάντος δείχνει να διαθέτει την εμπειρία και την ικανότητα να τη χειριστεί. Η επιτυχημένη συνταγή του κυνηγιού για το αποτέλεσμα, πολλές φορές σε βάρος του θεάματος, δεν αναμένεται να αλλάξει ούτε στα γήπεδα της Ρωσίας, σε κάθε περίπτωση όμως το βαρόμετρο της ομάδας παραμένει ο σούπερ σταρ της Ρεάλ Μαδρίτης, Κριστιάνο Ρονάλντο, από την απόδοση του οποίου θα εξαρτηθούν πολλά σε ό,τι έχει να κάνει με την πορεία της Πορτογαλίας.
Φιλόδοξο «καρέ», αλλά με ερωτήματα

Αποφασισμένοι να πετύχουν αυτό που δεν κατάφεραν στο Εuro 2016 εμφανίζονται οι Γάλλοι
Associated Press
Αποφασισμένοι να πετύχουν αυτό που δεν κατάφεραν στο Εuro 2016 εμφανίζονται οι Γάλλοι
Ειδική κατηγορία αποτελούν δύο ευρωπαϊκές και δύο λατινοαμερικάνικες ομάδες ιδιαίτερα ποιοτικές και φιλόδοξες, αλλά και απρόβλεπτες. Αγγλία, Βέλγιο, Ουρουγουάη και Κολομβία διαθέτουν εξαιρετικό υλικό και όλες τις προϋποθέσεις να φτάσουν ψηλά, αλλά αμφισβητείται από πολλούς το αν θα καταφέρουν να δείξουν τις δυνατότητές τους στα γήπεδα της Ρωσίας.
Αγγλία και Βέλγιο μάλιστα θα κληθούν να δώσουν απαντήσεις πολύ νωρίς, αφού η κληρωτίδα τούς έφερε αντιμέτωπους στον ίδιο όμιλο. Δεδομένου ότι αυτός συμπληρώνεται από Παναμά και Τυνησία, οτιδήποτε λιγότερο από την πρόκριση στη φάση των «16» φαντάζει καταστροφή και για τις δύο ομάδες. Κέιν, Στέρλινγκ, Ντέλε Αλι, Ράσφορντ, Λίνγκαρντ, Ουόκερ, Βάρντι, Στόουνς και Ρόουζ είναι ορισμένοι από τους παίκτες των «Λιονταριών» στους οποίους εναποτίθενται πολλές ελπίδες για αγγλική διάκριση. Και το Βέλγιο όμως δεν πάει πίσω, με ονόματα όπως Αζάρ, Ντε Μπρόινε, Μέρτενς, Λουκάκου, Μ. Ντεμπελέ, Κομπανί, Κουρτουά, Μπατσουαγί, Καράσκο κ.λπ.
Οσο για την Ουρουγουάη, για μια ακόμα φορά σφύζει από ποιότητα: Σουάρεζ, Καβάνι, Μπεντανκούρ, Χιμένεζ, Βεσίνο, Γκοδίν είναι μερικά μόνο από τα αστέρια της. Η ομάδα είναι επίσης ξακουστή για τη μαχητικότητά της, ενώ διαθέτει και έμπειρο τεχνικό στο πρόσωπο του Οσκαρ Ταμπάρεζ (από το 2006 στον πάγκο της «Σελέστε»). Από την άλλη, το υπερβολικό πάθος και οι ατομικές φιλοδοξίες την καθιστούν ευάλωτη.
Παρόμοια είναι η κατάσταση και στην Κολομβία. Οι Χάμες Ροντρίγκεζ, Φαλκάο, Μπάκα, Κουαδράδο, Μουριέλ, Ντ. Σάντσεζ, Βάργκας, Οσπίνα κ.ά. δημιουργούν προσδοκίες για αξιόλογη πορεία, στην οποία όμως δείχνουν να αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα τα αμυντικά προβλήματα.

TOP READ