10 Απρ 2012

Δύο ζητήματα γύρω από τον εκλογικό νόμο


Δύο ζητήματα γύρω από τον εκλογικό νόμο


Είχαμε ξανα-σχοληθεί με τον εκλογικό νόμο στο παρελθόν, για να θίξουμε το ζήτημα των λευκών (τα οποία δεν προσμετρώνται στα έγκυρα, οπότε δεν επηρεάζουν το αποτέλεσμα).

Δύο θέματα που ακούγονται πολύ τον τελευταίο καιρό είναι το ζήτημα του bonus των 50 εδρών και το ζήτημα των μονοεδρικών. Έχουμε δεχτεί πολλά μηνύματα και ερωτήσεις πάνω σε αυτά τα δύο θέματα, οπότε είπαμε να γράψουμε δύο λόγια.

Αν διαβάσουμε τον εκλογικό νόμο (νόμος 3231/2004) και την τροποποίησή του ( νόμος 3636/2008) βλέπουμε ότι λένε τα εξής:


Αρθρο 1
Καθορισμός εδρών

    1. Οι παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 6 του ν. 3231/ 2004 (ΦΕΚ 45 Α') αντικαθίστανται, ως ακολούθως:
    «1. Για τον καθορισμό των εδρών που δικαιούται κάθε εκλογικός σχηματισμός, το σύνολο των ψήφων που συγκέντρωσε στην Επικράτεια πολλαπλασιάζεται με τον αριθμό 250. Το γινόμενο τους διαιρείται με το άθροισμα των έγκυρων ψηφοδελτίων που συγκέντρωσαν στην Επικράτεια όσοι σχηματισμοί συμμετέχουν στην κατανομή των εδρών, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 5. Οι έδρες που δικαιούται κάθε σχηματισμός στην Επικράτεια είναι το ακέραιο μέρος του πηλίκου της διαίρεσης.
    Αν το άθροισμα των ως άνω ακέραιων μερών των πηλίκων υπολείπεται του αριθμού 250, τότε παραχωρείται, κατά σειρά, ανά μία έδρα και ως τη συμπλήρωση αυτού του αριθμού στους σχηματισμούς, των οποίων τα πηλίκα εμφανίζουν τα μεγαλύτερα δεκαδικά υπόλοιπα.
    2.α. Στο αυτοτελές Κόμμα, που συγκέντρωσε το μεγαλύτερο αριθμό έγκυρων ψηφοδελτίων στο σύνολο της Επικράτειας, παραχωρούνται, επιπλέον των εδρών που λαμβάνει, σύμφωνα με την παράγραφο 1, πενήντα (50) ακόμη έδρες, οι οποίες προέρχονται από εκλογικές περιφέρειες στις οποίες έχουν παραμείνει αδιάθετες έδρες μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας που προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 8.
    Η επιπλέον παραχώρηση πενήντα (50) εδρών γίνεται, επίσης, σε συνασπισμό συνεργαζόμενων Κομμάτων, εφόσον ο μέσος όρος της δύναμης των Κομμάτων, που τον απαρτίζουν, είναι μεγαλύτερος από τη δύναμη του αυτοτελούς Κόμματος, που συγκέντρωσε το μεγαλύτερο αριθμό έγκυρων ψηφοδελτίων. Ο μέσος όρος προκύπτει από τη διαίρεση του ποσοστού που έλαβε ο ανωτέρω συνασπισμός δια του αριθμού των Κομμάτων που τον αποτελούν.


Ο εκλογικός νόμος αντιμετωπίζει ενιαία τις έδρες και δεν κάνει κανένα διαχωρισμό ανάμεσα σε μονοεδρικές και μη (εξαιρούνται οι επικρατείας με τις οποίες ασχολείται το άρθρο 7 του νόμου, οι οποίες ωστόσο προκύπτουν πάλι από το σύνολο των εγκύρων ψηφοδελτίων που έλαβαν στην επικράτεια τα κόμματα, απλά με διαφορετικές πράξεις υπολογισμού).

Για να υπολογιστεί λοιπόν πόσες έδρες θα πάρει το κάθε κόμμα πολλαπλασιάζουμε το σύνολο των ψήφων που έλαβε σε ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑ με τον αριθμό 250. Στην συνέχεια διαιρούμε με τον αριθμό των εγκύρων (που αντιστοιχούν στα κόμματα που θα μοιραστούν τις έδρες, δηλαδή στα κόμματα που συγκεντρώνουν στην επικράτεια ποσοστό εγκύρων ψηφοδελτίων τουλάχιστον ίσο με το τρία τοις εκατό -3%- του συνόλου των εγκύρων ψηφοδελτίων που έλαβαν στην επικράτεια όλοι οι εκλογικοί σχηματισμοί.). 

Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι αν ένα κόμμα πάρει μία μονοεδρική την χάνει από κάπου αλλού, μιας και ο αριθμός των εδρών που θα πάρει συνολικά προκύπτει από τις ψήφους που θα πάρει σε όλη την επικράτεια!
(Άρα πoιο το νόημα σε όλη αυτήν την ιστορία που έχει προκύψει τις τελευταίες μέρες? Πoιο το νόημα να πάρεις μια έδρα εδώ και να την χάσεις κάπου αλλού?). Αυτά είναι εκλογικά τερτίπια χωρίς ουσία (στην καλύτερη περίπτωση) ή κατάφωρα ψεύδη (στην χειρότερη).


Ας πιάσουμε τώρα την παραχώρηση των 50 εδρών (που ήταν 40 στον 3231/2004 για να γίνει 50 στην τροποποίηση). Μπορεί να δοθεί λέει και σε συνασπισμό συνεργαζόμενων κομμάτων, εφόσον ο μέσος όρος της δύναμής τους είναι μεγαλύτερος από το ποσοστό του πρώτου κόμματος.


Βάζουμε πάλι κάτω τα ψυχρά μαθηματικά, χωρίς να υπολογίσουμε τον ανθρώπινο παράγοντα (λάθος γενικά αλλά ας το κάνουμε και αυτό για να γίνει σαφές). Χωρίς να αναλύσουμε τι διεργασίες θα έχουν γίνει για να αποτυπωθούν τέτοια ποσοστά, τι εξελίξεις θα έχουμε στην κοινωνία κτλ. Χωρίς να υπολογίσουμε τις αγεφύρωτες διαφορές μεταξύ κομμουνιστών (που ζητούν έξοδο από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία κτλ κτλ) και λοιπών "αριστερών".
Κάνουμε δηλαδή μια υπόθεση εργασίας.

Έστω λοιπόν ότι το ΚΚΕ αποδέχεται το κάλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ και ακολουθεί και η ΔΗΜΑΡ. και λαμβάνουν τα εξής ποσοστά.

ΚΚΕ 15%
ΣΥΡΙΖΑ 12%
ΔΗΜΑΡ 10%

Μέσος όρος (15+12+10)/3 = 12,3 %

Για να πάρει ο συνασπισμός ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ τις 50 έδρες πρέπει η ΝΔ (που θα είναι κατά πάσα πιθανότητα το πρώτο κόμμα) να έχει ποσοστό μικρότερο από 12,3 %...

Αν συνεχίσουμε τώρα το μαγείρεμα και βάλουμε μέσα στο συνασπισμό και τους οικολόγους καταλαβαίνετε ότι ο μέσος όρος πέφτει κι άλλο..Έστω και να τους δώσουμε γενναιόδωρα για τις ανάγκες του θέματος ένα 5 %:

ΚΚΕ 15%
ΣΥΡΙΖΑ 12%
ΔΗΜΑΡ 10%
Οικολόγοι 5 %
Μέσος όρος:  (15+12+10+5)/ 4 = 10,5 %

Εκτός και αν νομίζει κανείς ότι το πρώτο κόμμα (η ΝΔ) θα έχει κάτω από 10,5%...

Ας σκεφτούμε τώρα αντίστροφα..Ας διώξουμε τους οικολόγους από την εκλογική μας σούπα, γιατί μας χαντακώνουν και ας δούμε πόσο πρέπει να συγκεντρώσει ο συνασπισμός κομμάτων για να περάσει το πρώτο κόμμα.

Ας δώσουμε στην ΝΔ το ποσοστό που της δίνει ο Πρετεντέρης στην τελευταία δημοσκόπηση, το οποίο εμένα μου φαίνεται συντηρητικό αλλά μπορεί και να κάνω λάθος. Έστω ΝΔ λοιπόν 18%. 

Επομένως, πρέπει ο μέσος όρος του συνασπισμού κομμάτων να είναι μεγαλύτερος από 18%. Για να κάνουμε μερικές υπερβολικές δοκιμές..


Α)
ΚΚΕ 17%
ΣΥΡΙΖΑ 15%
ΔΗΜΑΡ 13%
Μέσος όρος:  (17+15+13)/ 3 = 15 % 
Μπα...

Β)
ΚΚΕ 19%
ΣΥΡΙΖΑ 17%
ΔΗΜΑΡ 15%
Μέσος όρος:  (18+17+15)/ 3 = 17% 
Μπα...

Πάμε πάλι


Γ)
ΚΚΕ 20%
ΣΥΡΙΖΑ 19%
ΔΗΜΑΡ 16%
Μέσος όρος:  (20+19+16)/ 3 = 18,3% 

Τα νούμερα που χρησιμοποιήθηκαν είναι  επίτηδες υπερβολικά -αν λάβουμε υπόψιν πχ τις προηγούμενες εκλογές- για να γίνει πιο εύκολα κατανοητό το όλο θέμα. 
ΚόμμαΑρχηγόςΨήφοι%Έδρες± Ψήφοι± %± Έδ.
01. ΠΑΣΟΚΓιώργος Παπανδρέου3.012.37343,92160+285.094+5,82+58
02. Νέα ΔημοκρατίαΚώστας Καραμανλής2.295.96733,4891–699.012–8,36–61
03. ΚΚΕΑλέκα Παπαρήγα517.1547,5421–66.596–0,61–1
04. ΛΑΟΣΓιώργος Καρατζαφέρης386.1525,6315+114.343+1,83+5
05. ΣΥΡΙΖΑΑλέξης Τσίπρας315.6274,6013–45.474–0,44–1
06. Οικολόγοι ΠράσινοιΔιοικούσα επιτροπή173.4492,53+97.947+1,48
πηγή από βικιπαιδεία (και ναι η Αλέκα είναι γραμματέας της κε και όχι αρχηγός αλλά τέλος πάντων).

Όπως γίνεται λοιπόν εύκολα αντιληπτό, ο νόμος πριμοδοτεί το πρώτο κόμμα και όχι συνεργασίες ή συνασπισμούς κομμάτων. Στην περίπτωση μάλιστα Β του παραδείγματος, το ΚΚΕ απο μόνο του θα έπαιρνε το μπόνους των 50 εδρών, ενώ στην περίπτωση που συμμετείχε σε συνασπισμό κομμάτων, το μπόνους των 50 εδρών θα πήγαινε στην Νέα Δημοκρατία !!!


Οι εκλογικοί νόμοι στις αστικές δημοκρατίες είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα τους. Γι αυτό και αλλάζουν κάθε τρεις και λίγο και βελτιώνονται. Οι αλλαγές που γίνονται κατά καιρούς είναι φωτογραφικές και πολύ προσεγμένες. Έχουν ολόκληρα επιτελεία που κάνουν αυτή τη δουλειά.


Κάποια πράγματα έχουν ειπωθεί πολύ καλά εδώ. Το παράδειγμα της Ικαρίας είναι χαρακτηριστικό. Όπως επίσης και τα πεπραγμένα στο συνδικαλιστικό τομέα -αυτών που ζητούν εκλογική συνεργασία. .

Η κοροϊδία των Τσίπρα – ΣΥΡΙΖΑ


Η κοροϊδία των Τσίπρα – ΣΥΡΙΖΑ
Ξεχειλίζει από υποκρισία, δημαγωγία και ελαφρότητα η πρόταση εκλογικής συνεργασίας στις μονοεδρικές περιφέρειες, που κατέθεσε ο Mr. Alexis απευθυνόμενος στο ΚΚΕ, στη ΔΗΜΑΡ και τους Οικολόγους.
Μάλιστα ο Mr. Alexis προέβλεψε και μοίρασε και τις … έδρες.
 Τέσσερεις στο ΚΚΕ (είδατε … απλοχεριά;), δύο στη ΔΗΜΑΡ (προφανώς έχει τύψεις για τον Κουβέλη) και από μία στο κόμμα του και στους Οικολόγους !
Αφού έτσι το θέλουν εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή να προσπαθούν να μετατρέψουν τον καθαρό πολιτικό λόγο σε συζητήσεις … καφενείου, ας μου επιτραπούν μερικές ερωτήσεις:
1. Γιατί η πρόταση δεν απευθύνεται και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή άλλους αριστερούς σχηματισμούς; Αυτοί δεν έχουν λόγο;
2. Πως θα πείσει τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίσουν τους υποψήφιους του ΚΚΕ και μάλιστα σε 4 μονοεδρικές; Έχοντας  μάλιστα υπόψη το παράδειγμα της Ικαρίας;
3. Πως φαντάζεται άραγε ότι θα μπορούσαν κομμουνιστές να ψηφίσουν ένα κόμμα του κεφαλαίου, της ΕΕ, του Μάαστριχτ, των ανθρώπων που στήριζαν τους αμερικάνους κατά τους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας, που η ηγεσία του έτρεχε να υπογράψει στην αμερικάνικη πρεσβεία, που δικαιλογεί όλες τις πρόσφατες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, που χάρηκαν σφόδρα και δεν το έκρυβαν εξ αιτίας των ανατροπών στις σοσιαλιστικές χώρες, που … που … που !
4. Είδε ο Mr. Alexis και ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι το παραμύθι με το μπόνους των 50 εδρών δεν περπατάει, ότι τους κατάλαβαν όλοι, ότι προσπάθησαν να δημαγωγήσουν και τίποτα άλλο, και ανακάλυψαν … καινούργιο ;
Και μιας και σας αρέσει το … μασάλι, να σας δώσω μερικές ιδέες για να έχετε να … παίζετε μέχρι τις εκλογές:




α. Για να δείξετε πόσο υπέρμαχοι της ενότητας είστε, ΔΕΝ θα κατεβάσετε υποψήφιους στις μονοεδρικές.
 β. Για να δείξετε ότι αλλάξατε, θα αποκηρύξετε το Μάαστριχτ και θα βγείτε κι από το ΚΕΑ.
 γ. Για να δείξετε την ειλικρίνειά σας, δεν θα βγείτε σε τηλεοπτική εκπομπή χωρίς την παρουσία και των άλλων.
 δ. Θα σταματήσετε να στηρίζετε στα Συνδικάτα ένα ντε και καλά αντιΚΚΕ μέτωπο.
 ε. Στις επόμενες διαδηλώσεις θα σταματήσετε να τρέχεται πίσω από τους πασόκους και θα έρθετε στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ.


Άντε και του … χρόνου !!!

ΤΟ ΑΔΕΙΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΔΕΝ ΣΗΚΩΝΕΙ ΛΟΓΙΑ… (Ν. ΤΣΙΦΟΡΟΣ-ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ )


ΤΟ ΑΔΕΙΟ ΣΤΟΜΑΧΙ ΔΕΝ ΣΗΚΩΝΕΙ ΛΟΓΙΑ… (Ν. ΤΣΙΦΟΡΟΣ-ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ) 

 Καλά κι ευοίωνα έκλεισε ο 19ος αιώνας για τη ‘Νέα Τάξη’ πραγμάτων της εποχής. Οι αστοί εδραιώθηκαν στην εξουσία ανατρέποντας τους φεουδάρχες, τη σκαπούλαραν ξώφαλτσα, λόγω απειρίας των Κομμουνάρων, στην Κομμούνα του Παρισιού, έχτισαν τα εργοστασιάκια τους, τις Τραπεζούλες τους, κι έναντι πινακίου φακής αγόραζαν την εργατική δύναμη των εργατών αυγαταίνοντας τα πλούτη τους, ελπίζοντας ότι η εμφάνιση στο προσκήνιο της Ιστορίας των Μαρξ και Ένγκελς θα πέρναγε απαρατήρητη.


 Μπήκε στο μεταξύ κι ο 20ος αιώνας, θαρραλέος , ορμητικός με όνειρα πολλά. Έγινε το 1905 η πρώτη απόπειρα να στείλουν οι ‘ξεβράκωτοι’ τον Τσάρο της Ρωσίας αδιάβαστο κι η εργατιά άρχισε και τους ζόριζε. Έστειλαν τότε οι αστοί κάτι ρεφορμιστές μπας κι ανακατέψουν την τράπουλα, αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν τα αναμενόμενα. Μαζεύτηκαν τότε καμιά 15αριά νομάτοι, συλλογίστηκαν και είπαν:’ Ρε αδέλφια, σαν πολλοί δεν μαζεύτηκαν; Να κάνουμε ένα γενικό πόλεμο να σκοτωθούν καμπόσες χιλιάδες από δαύτους κι όσοι πομείνουν να δουλεύουν και για αυτούς που σκοτώθηκαν. Έτσι θα μας μείνει το φαί τους. 


 Και ξεκίνησε ο ‘Α Παγκόσμιος Πόλεμος και να δεις στην αρχή που τα πράγματα πήγαιναν κατά πως τα είχαν σχεδιάσει. Μόνο που να, ήταν κάτι διαβαστερά παιδάκια ρούσικα, γενάκι, μουστάκες και γένια που είχαν καταλάβει το μαρξισμό πιο καλά κι από τον ίδιο το Μαρξ και δε μάσαγαν περί ρεφορμισμός και τα τοιαύτα, περί δήθεν σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο, πράγμα το οποίον στενοχώρησε τα μάλα τους αστούς από τη Δύση μέχρι την Ανατολή και από το Βορρά μέχρι το Νότο καθόσον μια ωραία πρωία έδωσαν μια κλωτσιά στον ευτραφή πισινό του κυρ-Κερένσκι και τον έστειλαν να δώσει συνέντευξη στους ιστορικούς του μέλλοντος. Του άρπαξαν τη ματζαδούρα από το στόμα και τη μοίρασαν στους προλετάριους και τη φτωχή αγροτιά. Και άπαξ και την ταρατσώσει καλά ο μπατίρης κι αρχίσει να σκέφτεται ποιος ήταν και τι μπορεί να γίνει - και να δεις που μέχρι τον Χίτλερ μπορεί να συντρίψει. Ποιος Χίτλερ και πράσινα άλογα. Μπορεί να στείλουν τον Γκαγκάριν και την Βαλεντίνα Τερέσκοβα για μια βόλτα στο φεγγάρι να δουν τον κόσμο από ψηλά, να τους βλέπουν από κάτω οι Αμερικάνοι και να σκάνε από το κακό τους. 


 Έχοντας χορτάσει οι πρώην πειναλέοι και βλέποντας το κάθε σήμερα καλύτερο από το χτες δεν αντιλήφθηκαν ότι όσοι αστοί του τσαρισμού δεν είχαν πάει εις τους Παρισίους και τας Νέας Υόρκας, είχαν κρυφτεί στο Κόμμα των Μπολσεβίκων φορώντας το πανωφόρι της επανάστασης κι έκαναν τους επαναστάτες ειδήμονες. Όμως ο Λαός σαν περνάει καλά χαλαρώνει τα μέτρα επαγρύπνησης. Εργασία εξασφαλισμένη, Δωρεάν Παιδεία υψηλών προδιαγραφών το ίδιο, Υγεία το ίδιο, σύνταξη εξασφαλισμένη μακριά από ομόλογα, μπαλέτα Μπολσόι και Κίροφ, αθλητισμός κι ελεύθερος χρόνος για όλο το λαό. Κάπως έτσι διαβιούντες δεν έδωσαν τη δέουσα προσοχή στα ‘πανωφόρια’. Τέλος πάντων περισσότερα γι αυτήν την περίοδο άλλη φορά, δεν είναι της παρούσης. Στο μεταξύ στη Δύση ξεσηκώθηκαν οι εργάτες:’ Γιατί μόνο αυτοί κι όχι και μεις;’ Και να που ζήταγαν αυξήσεις και ΙΚΑ και οχτάωρο και άδεις γονικές και τα ρέστα. Και ανάγκασαν τους 15-περίπου-κουμανταδόρους να τα παραχωρήσουν για να μην έχουν κι αυτοί την τύχη του Τσάρου Νικολάου του Β’, Θεός σχωρέστον. Παστρικές δουλειές-ο σώζων εαυτόν σωθήτω. 


 Ούτω πως προϊούσης της Ιστορίας, έγινε στην Ελλάδα το Πολυτεχνείο και μετά λίγα χρόνια οι πιο πολλοί από τους ‘Πρωταγωνιστές’ ανερριχήθησαν εις θώκους υπουργικούς, έγιναν Γραμματείς και Φαρισαίοι κι έκαναν προγούλια και κοιλιές και κάτι σβέρκα πιο χοντρά κι από τις ιερές αγελάδες του Ήλιου στη Θρινακία πριν τις φάνε οι άντρες του Οδυσσέα. Απέκτησαν και κάτι βιβλιάρια καταθέσεων στις Τράπεζες της Ελβετίας πιο χοντρά από το βιβλίο με τις αμαρτίες μου, έφαγαν και τις οικονομίες του κόσμου στο Χρηματιστήριο και μετά έδιναν δάνεια στους μεν, λαμβάνοντες μίζες από τους δε. Κι επειδή κανένας δε λέει όχι στα πιο πολλά, σκέφτηκαν να χοντρύνουν τις μπίζνες για να πάρουν κι άλλες μίζες. Οι χαριστικές συμβάσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, οι φοροελαφρύνσεις, οι φοροαπαλλαγές, οι κρατικές επιχορηγήσεις στους αναξιοπαθούντες τραπεζίτες και τους εφοπλιστές που τους απέφεραν μέχρι τότε τα προς το ζην αποδείχτηκαν φραγκοδίφραγκα. Κι όταν ο Στρος Καν τους έκλεισε το μάτι, αυτοί φάνηκαν πρόθυμοι να εξυπηρετήσουν για πολλοστή φορά την εγχώρια και διεθνή πλουτοκρατία. 


 Και τώρα κόβουν και ξανακόβουν μισθούς, συντάξεις, λεφτά από την Υγεία, την Παιδεία, την Κοινωνική Πρόνοια, τα ΑμΕΑ, απ’ όλον τον κόσμο. Φορολογούν πέντε φορές το ίδιο σπίτι, φορολογούν τις αγριάδες και τα κακοχώραφα, με τέτοιο τρόπο που εκθέτουν τους παλιούς αντικομουνιστές συνοδοιπόρους τους, οίτινες κραύγαζαν ότι :’Θα έρθουν οι κομμουνιστές να σας πάρουν τα σπίτια, τα χωράφια και τις γυναίκες’ Σήμερα τα σπίτια και τα χωράφια τα παίρνουν οι Τράπεζες, ενώ τις γυναίκες τις έχουν καταδικάσει στην ανεργία-‘όταν δεν έχεις ν’ αγοράσεις ψωμί για τα παιδιά σου τη γυναίκα του γείτονα θα προσέξεις, ρε πανηλίθιοι;’ 


 Κι επειδή πληθαίνουν οι άνεργοι, οι άστεγοι κι οι πεινασμένοι οργανώνουν συσσίτια ελεημοσύνης, τολμώντας να τα συγκρίνουν με τα συσσίτια της ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗΣ του ΕΑΜ στην Κατοχή. Άμετε στο χίλιο το διάολο, κερατάδες. Αγωνιούν για την φτώχεια, νοιάζονται για την 48ωρη απεργία των ναυτεργατών, λες και τον υπόλοιπο χρόνο η φτωχή αγροτιά και ο επιβάτης των νησιών είχαν λύσει τα προβλήματά τους. Ο φταίχτης είναι γνωστός, είναι αυτός που θα έπαιρνε τα σπίτια και τις γυναίκες του κόσμου, το ΚΚΕ. Γι αυτό και μόνο τις τελευταίες πέντε μέρες, όπως μας πληροφορεί ο Κυριακάτικος Ριζοσπάστης έχουν παρελάσει από τα τηλεοπτικά πάνελ 147 εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης και των φερεφώνων της και φώναξαν κι έναν εκπρόσωπο από το ΚΚΕ, έτσι για να δείξουν πόσο μεγαλόψυχη είναι η αστική δημοκρατία τους. 




 Ο Νίκος Τσιφόρος δεν τιμήθηκε με κάποιο βραβείο, ούτε και ‘τιμάται’ από σχολεία ή κρατικοδίαιτους πολιτιστικούς συλλόγους για την προσφορά του στα γράμματα, είπε όμως πολλά, μη όντας κομμουνιστής. Κάπου στη Μυθολογία του γράφει:’ Το άδειο στομάχι δεν σηκώνει λόγια’. Απλά, προσθέτω εγώ, γουργουρίζει από την πείνα μ’ ένα θόρυβο που μοιάζει με γέμισμα όπλου έτοιμου να επιτεθεί. Με τη συμμετοχή του στους μαζικούς κοινωνικούς αγώνες με το ΠΑΜΕ, την ΠΑΣΥ, την ΟΓΕ, το ΜΑΣ. Με την ψήφο του στο ΚΚΕ. Καμιά ψήφος χαμένη. Για να έχουμε δικαίωμα στο όνειρο. 


Μην τους αφήσετε σε χλωρό κλαρί. 
Χαλάστε τους τα σχέδια. Με το ΚΚΕ για τη Λαϊκή Εξουσία, για το Σοσιαλισμό. 




 Έργω τε και διανοία Ρωμύλου Αβδή.




Πηγη
 Κόκκινη προπαγάνδα εκτοξεύθηκε από  yiok-yiok

Για τη διαχείριση του χρέους


Για τη διαχείριση του χρέους
Πώς δημιουργήθηκε το χρέος; Το χρέος οφείλεται στην παρέμβαση του κράτους για την ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου. Είναι βασικό στοιχείο της καπιταλιστικής ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Μόνο που στην περίοδο ανάπτυξης δε φαίνεται ως πρόβλημα. Διογκώνεται και τινάζεται στη φάση της κρίσης. Το χρέος οφείλεται: Στις παροχές, στα κίνητρα στο μεγάλο κεφάλαιο, στις φοροαπαλλαγές. Το κράτος δανείστηκε για το κεφάλαιο και τώρα καλεί τους εργαζόμενους να το πληρώσουν. Το χρέος οφείλεται στις συνέπειες από την ένταξη και ενσωμάτωση στην EE και την Ευρωζώνη, στις συνέπειες της απελευθέρωσης της αγοράς. Οφείλεται στις ΝΑΤΟικές - στρατιωτικές δαπάνες για τους ιμπεριαλιστικούς σκοπούς και τη συμμετοχή σε πολέμους όπως σε Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Λιβύη, κ.α. Οφείλεται στο κόστος των Ολυμπιακών Αγώνων. Το χρέος οφείλεται στους όρους δανεισμού από το κράτος για την αποπληρωμή του με τα ληστρικά επιτόκια. Η κρίση συνέβαλε στην αύξηση του δημόσιου ελλείμματος και χρέους.
Το ΚΚΕ δεν αναγνωρίζει κανένα χρέος, γιατί δεν το δημιούργησε ο λαός. Το θέμα είναι ποια κυβέρνηση, ποια εξουσία μπορεί να πει δεν πληρώνω το χρέος και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ανάπτυξης υπέρ του λαού. Αυτό δεν μπορεί να το κάνει η αστική εξουσία. Αρα, ούτε μια οποιαδήποτε κυβέρνηση, αντιμνημονιακή, αριστερή κ.λπ., που διαχειρίζεται αυτή την εξουσία, με τα μονοπώλια να έχουν την ιδιοκτησία στα χέρια τους και η Ελλάδα να είναι μέσα στην ΕΕ ή ακόμη και έξω από την ΕΕ, δηλαδή η οικονομία να είναι καπιταλιστική. Γιατί οι αιτίες που δημιούργησαν το χρέος συνεχίζουν να υπάρχουν, όπως και οι σχέσεις και συναλλαγές της καπιταλιστικής οικονομίας και του αστικού κράτους με τους δανειστές. Αυτό μπορεί να το κάνει μόνο η εργατική, λαϊκή εξουσία, που θα αποδεσμεύσει την Ελλάδα από την EE και το NATO, θα διαγράψει το χρέος και θα αναπτύξει διεθνείς σχέσεις προς όφελος του λαού.
***
Υπήρξαν προτάσεις από διάφορες δυνάμεις, όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, η ΣΠΙΘΑ, για διαγραφή μέρους του χρέους. Οδηγούν σε διέξοδο από την κρίση και σε όφελος τίνος;
Το χρέος είναι αποτέλεσμα, δεν είναι αιτία της κρίσης. Η κρίση είναι κρίση υπερσυσσώρευσης, λόγω της τεράστιας αύξησης του κεφαλαίου από τα τεράστια κέρδη που αποκόμισαν οι καπιταλιστές από την υπερεκμετάλλευση, που όμως δεν μπορούν να επενδυθούν γιατί δεν μπορούν να συνεχίζουν να δίνουν κέρδη. Η κρίση συνέβαλε στη διόγκωση υπερχρέωσης του κράτους. Π.χ. μόνο τα κρατικά πακέτα διάσωσης των κερδών των τραπεζών ξεπέρασαν τα 150 δισ. ευρώ. Η κρίση συνέβαλε σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες στη διόγκωση του δημόσιου χρέους. Το ΔΝΤ αναφέρει ότι το χρέος των αναπτυγμένων οικονομιών από 75% του ΑΕΠ προ κρίσης θα φτάσει με την κρίση το 2014 στο 110%.
Αν, λοιπόν, δε δούμε την αιτία της καπιταλιστικής κρίσης, τότε ανοίγει ο δρόμος για λύσεις που οδηγούν στη διαχείριση του χρέους, άρα στο δρόμο υπέρ των μονοπωλίων, κατά συνέπεια της πτώχευσης του λαού. Τέτοιες προτάσεις αποσυνδέουν τη λύση από το πρόβλημα της ιδιοκτησίας και της εξουσίας. Και βεβαίως σ' αυτή την περίπτωση ο λαός θα πρέπει να πληρώσει το χρέος. Δεν υπάρχει αγωνιστική αναδιάρθρωση του χρέους, ούτε λύση υπέρ του λαού χωρίς να θιγούν τα μονοπώλια και η εξουσία τους, χωρίς να χτυπηθεί η EE. Το χρέος δεν πρέπει να το πληρώσει ο λαός, είναι των καπιταλιστών.
***
Η στάση πληρωμών, λέει τώρα ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, για μερικά χρόνια, θα φέρει ανάπτυξη και έτσι θα αποπληρωθεί το χρέος στη συνέχεια. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και άλλοι, μιλά για στάση πληρωμών, έξοδο από την ΟΝΕ, ως λύση. H αποδέσμευση από την EE κάτω από ποιες προϋποθέσεις μπορεί να αποβεί συμφέρουσα για το λαό;
Η τελευταία πρόταση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι ανεδαφική γιατί ακόμη και αν γίνει μιλά για καπιταλιστική ανάπτυξη, τη βλέπει μέσα στην ΕΕ, άρα είναι αντιλαϊκή. Επιπλέον, συνεχίζει να λέει για αποπληρωμή του χρέους, άρα να το πληρώσει ο λαός. Ταυτόχρονα, η στάση πληρωμών για το λαό γίνεται ήδη (το κράτος δεν πληρώνει τα ασφαλιστικά ταμεία, τα νοσοκομεία, κ.λπ.). Η στάση πληρωμών έγινε στην Αργεντινή, είχε καπιταλιστική ανάπτυξη που έφτασε στο 8% του ΑΕΠ, αλλά η ανεργία και η φτώχεια αυξήθηκαν. Η θέση διαφόρων αυτοαποκαλούμενων αριστερών, αντικαπιταλιστών για έξοδο από την Ευρωζώνη ή για επανίδρυση της EE κ.λπ. δεν περιέχουν ίχνος ελπίδας για το λαό. Η έξοδος από την Ευρωζώνη, την EE, δεν αρκεί από μόνη της για να είναι προς όφελος του λαού. Χρειάζεται αποδέσμευση με λαϊκή εξουσία, για να βάλει τα θεμέλια για τη λαϊκή ευημερία, ακριβώς γιατί η εργατική τάξη θα πάρει την εξουσία, θα πάρει τα κλειδιά της οικονομίας και θα τη θέσει σε όφελος όλου του λαού.

Ενοχλεί και φοβίζει η φωνή του ΚΚΕ


Ενοχλεί και φοβίζει η φωνή του ΚΚΕ
Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει για την προκλητική αποσιώπηση των θέσεων του ΚΚΕ από τα τηλεοπτικά κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας:
«Το πόσο τους ενοχλεί και πόσο φοβούνται τη φωνή του ΚΚΕ τα αστικά μέσα ενημέρωσης που ανήκουν σε μεγαλοεπιχειρηματίες ή ελέγχονται από τη συγκυβέρνηση εκφράζεται και με την προκλητική αποσιώπηση των θέσεων και της δραστηριότητάς του τόσο στα δελτία ειδήσεων, όσο και στις πολιτικές συζητήσεις που διοργανώνουν.
Χαρακτηριστικά, και ως ένα παράδειγμα, είναι τα στοιχεία που αποκαλύπτουν τον θρασύτατο και προκλητικό αποκλεισμό του ΚΚΕ. Στις δεκάδες συζητήσεις που διοργανώθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα, από τη Δευτέρα 2/4 έως την Κυριακή 8/4, προσκλήθηκαν 180 εκπρόσωποι της κυβέρνησης και των κομμάτων. Η συμμετοχή του ΚΚΕ σε αυτές τις συζητήσεις άρχισε και τελείωσε στον 1 εκπρόσωπο! Συγκεκριμένα συμμετείχαν 138 εκπρόσωποι από κυβέρνηση - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, 12 εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ, 9 του ΛΑ.Ο.Σ., 8 της ΔΗΜΑΡ, 5 από τους "Ανεξάρτητους Ελληνες", 3 από τη ΔΗΣΥ, 2 από την "Κοινωνική Συμφωνία", 1 από τους Οικολόγους, 1 από τη "Δράση", 1 από το ΚΚΕ. Σημειωτέον ότι άμεσα ή έμμεσα, σε όλες αυτές τις συζητήσεις οι θέσεις και η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ βρίσκονταν στο στόχαστρο.
Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Ανεξάρτητα από το βαθμό συμφωνίας με την πολιτική του ΚΚΕ έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν τις θέσεις και τη δράση του ΚΚΕ και πρέπει να καταδικάσουν και με την ψήφο τους το τείχος της σιωπής σε βάρος του ΚΚΕ, καθώς και την επιχείρηση διαστρέβλωσης και συκοφάντησης των θέσεών του από τους μηχανισμούς που υπηρετούν την πλουτοκρατία και την ΕΕ».

Στήνουν κάλπες με κλιμάκωση της τρομοκρατίας


Στήνουν κάλπες με κλιμάκωση της τρομοκρατίας
Απειλές και «χάος» αν αποδυναμωθούν τα κόμματα που σφάζουν το λαό
Με δρομολογημένα και προαποφασισμένα τα νέα βάρβαρα μέτρα κατευθύνονται προς τις κάλπες των εκλογών οι εταίροι της συγκυβέρνησης. Αύριο, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, θα συνεδριάσει το Υπουργικό Συμβούλιο και στη συνέχεια ο Λ. Παπαδήμος θα μεταβεί στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για να ανακοινώσει τη διάλυση της Βουλής και την ημερομηνία των εκλογών, πιθανότατα στις 6 Μάη, όπως ανέφερε χτες και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Καψής. Συνεργάτες του πρωθυπουργού έλεγαν χτες ότι ο Λ. Παπαδήμος θα απευθύνει την Τετάρτη διάγγελμα ενόψει των εκλογών.
Στο μεταξύ, προαναγγέλλοντας το μετεκλογικό σφαγείο που στήνουν σε αγαστή συνεργασία ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ο υπουργός Οικονομικών Φ. Σαχινίδης δήλωσε στο «Βήμα της Κυριακής»:«Η χώρα έχει αναλάβει τη δέσμευση να παρουσιάσει μέτρα που αφορούν το σκέλος των δαπανών, της τάξης του 5,5% του ΑΕΠ για την περίοδο του 2013-2014 (σ.σ. 11,5 δισ. ευρώ). Για το σκοπό αυτό έχει ανατεθεί μία μελέτη στο ΚΕΠΕ (...) ώστε αμέσως μετά τις εκλογές να παραδοθεί δέσμη προτάσεων για τους τομείς στους οποίους θα μπορούσαν να γίνουν οι παρεμβάσεις. Οι παρεμβάσεις αυτές θα αποτελέσουν και το περιεχόμενο του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, το οποίο θα έλθει προς ψήφιση στη Βουλή τον Ιούνιο».
Οπως σημείωσε ο ίδιος, «το 5,5% περικοπών δαπανών θα προκύψει κατά 1% από την αναδιάρθρωση του διοικητικού μηχανισμού, 1,5% από περιστολή στις κοινωνικές δαπάνες και 3% από περιστολή στις δαπάνες της γενικής κυβέρνησης». Δηλαδή αποκλειστικά από περικοπές δαπανών με νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων και μαχαίρι σε όλες τις κοινωνικές παροχές.
Υπέρ της μετεκλογικής συνεργασίας ΠΑΣΟΚ - ΝΔ τάχθηκε στο μεταξύ ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κ. Σκανδαλίδης, «με ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής και μια κυβέρνηση συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος και συγκεκριμένου τόπου», τουλάχιστον για μια διετία. Ο Κ. Σκανδαλίδης πρότεινε και εναλλακτικό σενάριο διακυβέρνησης με τη συγκρότηση κεντροαριστερής κυβέρνησης συνεργασίας. Την ίδια ώρα, τέλος, που ο Ευ. Βενιζέλοςκαταγγέλλει τον Αν. Σαμαρά για «μικροκομματικές σκοπιμότητες», καλεί σε μετεκλογική συνεργασία στη βάση «μιας συμμαχίας υπευθυνότητας και ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων»,για να υλοποιηθεί η πολιτική του μνημονίου.

Εμείς δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε το λαό


Εμείς δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε το λαό
-- Ο Αλ. Τσίπρας απηύθυνε πρόταση σε σας και στη ΔΗΜΑΡ και στους Οικολόγους - Πράσινους για κοινή κάθοδο στις μονοεδρικές περιφέρειες, ώστε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να απολέσουν οκτώ έδρες. Αφήνετε κάποιο περιθώριο να συμβεί κάτι τέτοιο;
-- Ο λαός είναι αγανακτισμένος, απογοητευμένος κ.λπ. Εμείς ακριβώς βλέποντας αυτήν τη λαϊκή αγανάκτηση και την απογοήτευση δε θέλουμε με κανέναν τρόπο να συνδράμουμε στο φούσκωμα και στο ξεφούσκωμα του κινήματος. Και πολύ περισσότερο σε μία επιλογή να πιάνεται ο πνιγμένος απ' τα μαλλιά του. Παραμονές του 1981, υπήρχε η πίεση, πολύ μεγάλη απέναντι στο ΚΚΕ, να δώσει ακόμα μεγαλύτερη δύναμη στο ΠΑΣΟΚ και να ψηφίσει σε μερικές περιοχές ΠΑΣΟΚ, πάλι ήταν οι μονοεδρικές και να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στο ΠΑΣΟΚ. Κάναμε καλά που δε δώσαμε τότε ή έπρεπε να δώσουμε;
Θέλω να πω ότι ο λαός τα προβλήματά του τα ξέρει και δε χρειάζεται να του τα πούμε εμείς. Δε σημαίνει όμως ότι ανεπηρέαστα και ελεύθερα και αντικειμενικά είναι εύκολο να επιλέξει και τη λύση. Διότι εδώ η ΝΔ λέει αυτοδυναμία ή χάος. Ο Βενιζέλος λέει ή συνεχίζεται αυτή η πολιτική ή καταστροφή.
Ενα μέρος του λαού το πιστεύει και αυτό. Ενα άλλο μέρος του λαού πιστεύει ότι μια κυβέρνηση χωρίς να έχει την εξουσία στα χέρια της και η εξουσία κρίνεται απ' το αν εσύ είσαι ιδιοκτήτης του πλούτου κι αν έχεις καταργήσει όλους τους μηχανισμούς του κράτους που είναι αντιλαϊκοί, μια κυβέρνηση λοιπόν που δεν έχει την εξουσία στα χέρια της, έχει απλώς τη διακυβέρνηση, υποχρεωμένη να εφαρμόζει τις επιλογές της ΕΕ, όχι γιατί οι έξω το απαιτούν, αλλά γιατί και η ίδια θέλει να είναι σ' αυτήν τη λεγόμενη οικογένεια, αυτή η κυβέρνηση μπορεί να του λύσει τα προβλήματα.
Εμείς, απ' τη στιγμή που ξέρουμε ότι αυτή η κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να κάνει απολύτως τίποτα, πέρα κι ανεξάρτητα από προθέσεις - δε θα αρχίσουμε τώρα να αναλύουμε προθέσεις - είμαστε υποχρεωμένοι να προειδοποιήσουμε το λαό στο εξής πράγμα: Οτι εμείς δεν μπορούμε να τον εγκαταλείψουμε. Μόνο μια κυβέρνηση που αντιπροσωπεύει τη λαϊκή εξουσία και λαϊκή εξουσία σημαίνει να έχεις τον πλούτο στα χέρια σου και όχι άλλος να αποφασίζει και άλλος να διευθύνει και να αποφασίζει τι και πώς θα παραχθεί, μόνο μια τέτοια κυβέρνηση μπορεί να ανταποκριθεί και στο βαθμό που στηρίζεται στη λαϊκή οργάνωση απ' τα κάτω και στην αντεπίθεση, στον τόπο δουλειάς, και στη γειτονιά, και στο χωράφι.
Εγώ σας λέω και η πιο φιλεργατική, φιλολαϊκή κυβέρνηση, αν δε στηριχθεί στον ξεσηκωμένο και στον οργανωμένο λαό δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Γιατί ο εχθρός δε βρίσκεται μόνο μέσα στο κοινοβούλιο, ο εχθρός βρίσκεται κυρίως στους οικονομικούς επιχειρηματικούς ομίλους, στην αστική τάξη κ.λπ. Και ξέρετε οι επιχειρηματικοί όμιλοι δε ζητάνε την ψήφο του λαού, δεν κατεβαίνουν ποτέ στις εκλογές, μερικοί μπορεί να παίρνουν μέρος στα κόμματα. Την ψήφο τη ζητάνε τα κόμματα, αυτά τα συγκεκριμένα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για λογαριασμό τους. Επομένως, καταψηφίζοντας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δε σημαίνει ότι έχεις καταψηφίσει και την τάξη που εκπροσωπούν.
Πρόταση για αλλαγή βιτρίνας
Αυτή η πρόταση, λοιπόν, που κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τίποτα άλλο απ' την αλλαγή μιας βιτρίνας. Να δεχτώ ότι μπορεί αυτή η βιτρίνα να είναι πιο όμορφα διακοσμημένη, να λειάνει κάποιες οξείες γωνίες, το αποτέλεσμα όμως, όπως έχουν δείξει ανάλογες κυβερνήσεις στη Γαλλία, στην Ιταλία και παλιότερα, αυτές οι κυβερνήσεις αναγκαστικά θα είναι υποχείρια της αστικής τάξης. Και θα αναγκαστούν να έρθουν και σε αντιπαράθεση με το λαό. Γιατί μια τέτοια κυβέρνηση την άλλη μέρα θα αντιμετωπίσει λαϊκά αιτήματα εφ' όλης της ύλης. Οσο εύκολα μπορεί να ανεβεί τόσο εύκολα μπορεί και να ανατραπεί. Και εμείς δε θέλουμε ο λαός να απογοητευτεί, στηρίζοντας τις ελπίδες του σε λάθος επιλογές.
Αμα υπήρχε μία κυβέρνηση, μία εξουσία που θα έλυνε τα προβλήματα, θα έπρεπε να είμαστε και οι πρώτοι ως παράδειγμα, ως θυσία, ως ανιδιοτέλεια, ως ικανότητα κ.λπ. Οταν όμως αλλάζοντας τη βιτρίνα, το προϊόν πίσω απ' τη βιτρίνα είναι ίδιο, δεν μπορούμε να κοροϊδέψουμε το λαό. Ξέρουμε ότι όσο πιο παγιδευμένος είσαι στα προβλήματά σου τόσο αναζητείς μια λύση, αυτό είναι φυσιολογικό. Αλλά οι λύσεις δεν κατασκευάζονται από τα πάνω και με εκλογικά τερτίπια.
Και εγώ αμφισβητώ τη γνησιότητα αυτής της πρότασης. Οταν έγιναν οι τοπικές εκλογές στην Ικαρία γιατί συνασπίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και όλους τους άλλους για να μη βγει κομμουνιστής δήμαρχος στην Ικαρία; Λες και θα γινόταν στην Ελλάδα το πάνω - κάτω. Και πήγαν όλοι μαζί. Γιατί σε συνέδρια Ομοσπονδιών συνεργάζεται για να μη βγει αντιπρόσωπος κομμουνιστής; Τώρα στις εκλογές θυμήθηκαν τη συνεργασία με το ΚΚΕ; Για να μην έρθει η δεξιά. Η Ικαρία είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Δεν πέρασε και πολύς καιρός. Μπορούσε να κατέβει χωριστά, δε λέω να ψήφιζε τον κομμουνιστή.

Ποια η διαφορά κυβέρνησης - εξουσίας;


Ποια η διαφορά κυβέρνησης - εξουσίας;
-- Πολιτικό σύστημα και εξουσία είναι ίσο με μία κυβέρνηση;
Η κυβέρνηση είναι το πολιτικό προσωπικό του κράτους και της εξουσίας. Το πολιτικό προσωπικό του πολιτικού συστήματος. Απέναντι στο λαό δεν είναι μία κυβέρνηση. Αν ήταν μόνο μία κυβέρνηση, θα μπορούσε εύκολα να την ανατρέψει μέσα από εκλογές και να αναδείξει όποια κυβέρνηση θέλει. Απέναντι στο λαό είναι οι ιδιοκτήτες του πλούτου της χώρας, είναι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές. Ποιος τρομοκρατεί, ποιος καταπιέζει τον εργάτη στο εργοστάσιο και τον απειλεί με απόλυση; Ο υπουργός ανάπτυξης; Οχι. Γιατί ο εργάτης φοβάται να απεργήσει; Επειδή φοβάται τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο ή τον Παπανδρέου; Οχι. Φοβάται τον εργοδότη του. Επομένως, η εξουσία βρίσκεται στα χέρια των κεφαλαιοκρατών, των μονοπωλίων. Δεν μπορούν βέβαια οι επιχειρηματίες να κυβερνούν άμεσα, κυβερνούν μέσω ενός πολιτικού επιτελείου. Αυτή είναι η κυβέρνηση.
Δεύτερον, πολιτικό σύστημα ή εχθρός του λαού είναι μόνο μία κυβέρνηση; Είναι ολόκληρο το κράτος που αλλάζει κυβέρνηση και το κράτος μένει ίδιο. Και το κράτος περιλαμβάνει σύνταγμα, νόμους, μηχανισμούς, στρατό, σώματα ασφαλείας και αστυνομία... Είναι ένας τεράστιος μηχανισμός. Κράτος είναι οι ιδεολογικοί μηχανισμοί στην Παιδεία, τον Πολιτισμό, η παρέμβαση στον Αθλητισμό. Αλλά είναι μόνο αυτό; Είναι και το κράτος, η Ελλάδα ενταγμένη στην ΕΕ. Απέναντι στην Ελλάδα είναι η Μέρκελ, ο Σαρκοζί και όλοι οι άλλοι, αλλά και το ΔΝΤ. Είναι η συμμαχία των καπιταλιστικών κρατών της Ευρώπης με τη μορφή της ΕΕ, που συνεργάζονται βεβαίως με το ΔΝΤ. Επομένως, δεν αρκεί να αλλάξεις το πολιτικό προσωπικό. Το πολιτικό προσωπικό αλλάζει και σχετικά εύκολα.
Οταν η οικονομία παραμένει καπιταλιστική, όταν τα μονοπώλια κυριαρχούν, όταν είσαι μέσα στην ΕΕ και θεωρείς ότι με την πολιτική διπλωματία και με τον πολιτικό καυγά θα λύσεις τα ζητήματα, όπως λένε τα κόμματα που μιλούν για «κυβέρνηση της αριστεράς», είναι η ύψιστη κοροϊδία του λαού. Και το ΚΚΕ να έμπαινε σε μια τέτοια κυβέρνηση, δεν θα έκανε τίποτα. Να μπει στην κυβέρνηση και μετά να παραιτηθεί, ή να μπει στην κυβέρνηση και μετά να την καταγγέλλει, όπως έκανε ο Σαμαράς; 'Η να πει δεν ψηφίζουμε τους νόμους, φεύγουμε από την κυβέρνηση, ρίχνουμε την κυβέρνηση; Το ΚΚΕ δεν μπαίνει στην κυβέρνηση γιατί δεν θα μπορεί να ασκήσει εξουσία και να απαντήσει στα οξυμένα προβλήματα του λαού. Η διαφορά του ΚΚΕ με τα κόμματα που μιλάνε για «αριστερή κυβέρνηση» δεν είναι «ή όλα ή τίποτα». Αυτό που λέει το ΚΚΕ είναι ότι αυτή η κυβέρνηση θα δώσει ανάσα στο σύστημα, θα φθαρεί και θα πέσει κάτω και από λαϊκές κινητοποιήσεις, που θα τις οργανώνει η εργοδοσία. Στη συνέχεια, θα ανανεώσουν το πολιτικό σύστημα, θα φτιάξουν μία ΝΔ και ένα ΠΑΣΟΚ διαφορετικά, μπορεί ακόμα και να τους αλλάξουν ονομασίες. Το αστικό πολιτικό σύστημα δε διστάζει. Τον Καραμανλή τον πέταξαν σαν στυμμένη λεμονόκουπα, τον Παπανδρέου σε δύο χρόνια τον πέταξαν κι αυτόν. Αυτούς που είχαν ψηλά, τους δίνουν μια κλωτσιά προκειμένου να κοροϊδέψουν το λαό ότι μπορεί να δημιουργήσουν μία εναλλακτική λύση. Μπορεί ακόμα να διασπάσουν κόμματα και να δημιουργήσουν στο λαό την εντύπωση ότι έχουμε καινούρια κόμματα...
Και το ΚΚΕ θα ήθελε πατώντας ένα κουμπί να βγει μία εξουσία λαϊκή. Δεν έχει σαν αυτοσκοπό, τη μάχη, τις θυσίες, πολύ περισσότερο που οι θυσίες που καταβάλλουν οι κομμουνιστές -και έτσι πρέπει να είναι-, είναι πολύ περισσότερες από αυτές που καταβάλλει ο υπόλοιπος λαός. Αλλά το ΚΚΕ δεν μπορεί να κοροϊδέψει το λαό που πιάνεται από τα μαλλιά του, σαν πνιγμένος. Το καινούριο, η διαφορά που μπορεί να γίνει σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις είναι αυτή: Να σκεφθεί ο λαός ανάποδα, πιο κόμμα θα είναι ισχυρό ως αντιπολίτευση. Αν ο λαός καθορίσει την ψήφο του από την τρομοκρατία για «ακυβερνησία» και την προπαγάνδα για «ισχυρή κυβέρνηση», θα καταργηθεί η αντιπολίτευση. 'Η, θα γίνει μία «κυβέρνηση της αριστεράς» και αντιπολίτευση θα είναι η ΝΔ, ο Καμμένος, ο Καρατζαφέρης... Από μια τέτοια κυβέρνηση και μια τέτοια αντιπολίτευση, τίποτα καλό δεν έχει να περιμένει ο λαός.

TOP READ