13 Ιουν 2018

ΕΠΙΣΚΟΠΙΑΝΑ Αφιερωμα στο εντεχνο τραγουδι

ΕΠΙΣΚΟΠΙΑΝΑ
Αφιερωμα στο εντεχνο                 
          τραγουδι
Με το συγκροτημα του Χ.ΓΙΩΡΓΟΠΕΤΡΗ
 


Σαββατο 23 Ιουνη ωρα 21.30μμ στη πλατεια
 
ΕΞΩΡΑΙΣΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΙΑΝΩΝ-ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ
Εισοδος ελευθερη    

Αλέκα Παπαρήγα για Μακεδονικό: «Να μας φυλάει ο Θεός, περισσότερο απ’ όλα τα κακά, απ’ την οργή, αλλά κι απ’ την αγάπη του αφέντη»

Με αφορμή τους ξέφρενους πανηγυρισμούς Αμερικανών και Ευρωπαίων αξιωματούχων μετά τη συμφωνία για τη μετονομασία της ΠΓΔΜ σε “Βόρεια Μακεδονία” θυμηθήκαμε μια συνέντευξη της Αλέκας Παπαρήγα στην εφημερίδα “Ντεβνίκ” της γειτονικής χώρας, απ’όπου προέρχεται και η αποστροφή του τίτλου, που αποκτά σε νέα συμφραζόμενα πια ιδιαίτερη επικαιρότητα. Αξίζει βέβαια να διαβαστεί συνολικά για να διαπιστωθεί η διαχρονική σταθερότητα της θέσης του ΚΚΕ στο ζήτημα της ονομασίας και του χαρακτηρισμού της Μακεδονίας ως γεωγραφικής έννοιας. Αναφέρεται επίσης στο ζήτημα των σλαβοφώνων της Ελλάδας και εκείνο των πολιτικών προσφύγων που εξαιρέθηκαν από το νόμο του Ανδρέα Παπανδρέου το 1982 ως “μη Έλληνες το γένος”.
Το ΚΚΕ αντιτάχθηκε στον εθνικιστικό παροξυσμό, που αναπτύχθηκε στην Ελλάδα την περίοδο του 1991-1993. Διαφώνησε το 1992 με την κοινή θέση των υπόλοιπων αρχηγών των ελληνικών κομμάτων, που είχαν καταλήξει πως η Ελλάδα δε θα αναγνωρίσει ως ανεξάρτητο κράτος μια χώρα που στο όνομά της περιλαμβάνεται ο όρος «Μακεδονία». Μπορείτε να μας πείτε πώς σήμερα το ΚΚΕ έχει διαμορφώσει τη θέση του για το ζήτημα και αν συμφωνεί με τη λεγόμενη «εθνική κόκκινη γραμμή», την οποία επικαλείται η ελληνική κυβέρνηση;
Το ΚΚΕ από το 1992 επαναλαμβάνει τη θέση που με σταθερότητα έχει υποστηρίξει: Το κυριότερο δεν είναι το θέμα της ονομασίας, αλλά η ύπαρξη εγγυήσεων σ’ ό,τι αφορά το απαραβίαστο και την ασφάλεια των συνόρων, καθώς και τη μη ύπαρξη εδαφικών, μειονοτικών, αλυτρωτικών και άλλων διεκδικήσεων από καμιά πλευρά.
Είμαστε υπέρ της διασφάλισης των σχέσεων ειρηνικής συνεργασίας και ανάπτυξης καλής γειτονίας, αποφυγής κάθε αλυτρωτικής προπαγάνδας, καθώς και ενεργειών που δυσκολεύουν την προσέγγιση και τη συνεργασία των δύο χωρών. Από την πρώτη στιγμή, προτείναμε απευθείας συνομιλίες, χωρίς τη διαμεσολάβηση των ιμπεριαλιστών.
Απ’ αυτήν την άποψη, κι όταν υπογράφτηκε η ενδιάμεση Συμφωνία (και η κυβέρνηση της ΠΓΔΜ αποδέχτηκε πως πρέπει να βρεθεί κοινή λύση), τονίσαμε ότι, αν περιλαμβάνεται το όνομα Μακεδονία ή και κάποιο από τα παράγωγά του, θα πρέπει αυτό να έχει γεωγραφικό προσδιορισμό, γιατί σε διαφορετική περίπτωση μπορεί να δοθεί «λαβή» για να ανακινηθούν διεκδικήσεις.
Ταυτόχρονα, το Κόμμα μας σημείωνε και τότε, όπως και τώρα, πως η περιοχή μας (Βαλκάνια, Ανατολική Μεσόγειος, Μέση Ανατολή, Καύκασος, Κασπία) βρίσκεται στο επίκεντρο των ανταγωνισμών των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, για τον έλεγχο των πηγών Ενέργειας, των αγωγών πετρελαίου, φυσικού αερίου και γενικότερα των διαύλων επικοινωνίας, για τον έλεγχο των μεριδίων των αγορών.
Η συμμετοχή στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, που είναι ιμπεριαλιστικές ενώσεις, περιπλέκει τα πράγματα και προκαλεί σοβαρούς κινδύνους για τους λαούς. Απαιτείται, λοιπόν, ρήξη με τις ιμπεριαλιστικές οργανώσεις, για το αδυνάτισμά τους, για ανατροπή των σχεδιασμών τους, γιατί ακόμη κι αν υπάρξει μια ικανοποιητική συμφωνία για το όνομα, αυτή δεν είναι ικανή από μόνη της να αποτρέψει τους κινδύνους για τους λαούς που προκύπτουν από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.
 Στην εκδήλωση τιμής για τα 60 χρόνια από την ίδρυση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας πήρε μέρος και αντιπροσωπεία από πολιτικούς πρόσφυγες που ζουν σήμερα στη Μακεδονία. Ποια είναι η στάση σας σχετικά με το πρόβλημα των πολιτικών προσφύγων που ζούνε στη χώρα μας; Γιατί τους αποκαλείτε «Ελληνες πολιτικούς πρόσφυγες που ζουν στη ΦΥΡΟΜ» και όχι Μακεδόνες;
Καταρχήν, κατά τη γνώμη μας, από τη στιγμή που η Μακεδονία μοιράστηκε, με τους βαλκανικούς πολέμους, κανείς δεν μπορεί να έχει το «προνόμιο» της αποκλειστικής χρήσης της έννοιας «Μακεδονία» και των παραγώγων αυτής της λέξης. Για μας, Μακεδόνας είναι κι αυτός που έχει γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη κι αυτός που έχει γεννηθεί στα Σκόπια, κι ας μιλούν διαφορετική γλώσσα, κι ας έχουν διαφορετική εθνική συνείδηση ή και θρησκεία. Για μας η έννοια Μακεδονία έχει γεωγραφικά χαρακτηριστικά κι όχι εθνικά.
Η Μακεδονία πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μια μεγάλη γεωγραφική περιφέρεια, όπου ζούνε διάφορα έθνη. Με βάση τη μαρξιστική αντίληψη, θεωρούμε πως το κυρίαρχο έθνος που υπάρχει στην ΠΓΔΜ δημιουργήθηκε μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν συνέτρεξαν οι αναγκαίοι όροι (της κοινότητας της γλώσσας, του εδάφους, της οικονομικής ζωής, του πολιτισμού) στα πλαίσια της Ομόσπονδης Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας.
Στην Ελλάδα υπάρχουν σλαβόφωνοι. Ολοι είναι Ελληνες πολίτες (και αρκετοί από αυτούς είναι σλαβικής καταγωγής) και όλοι πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα. Είμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφής διάκριση σε βάρος τους και την αντιπαλεύουμε όπου και στο βαθμό που υπάρχει. Οι σλαβόφωνοι στη χώρα μας διαχρονικά δεν είχαν ταυτόσημη εθνική συνείδηση. Ακόμη και κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, άλλοι από αυτούς πολέμησαν στο πλευρό της Ελλάδας κι άλλοι της Βουλγαρίας. Σήμερα είναι πλέον δίγλωσσοι, σε μεγάλο βαθμό ζουν διάσπαρτοι σ’ ολόκληρη τη χώρα λόγω εσωτερικής μετανάστευσης, μεικτών γάμων κλπ. Δεν συντρέχουν, με άλλα λόγια, λόγοι αναγνώρισης κάποιας «μειονότητας».
Απ’ την άλλη μεριά, παρατηρούμε πως η κυβέρνηση της ΠΓΔΜ και διάφοροι εθνικιστικοί κύκλοι στην ΠΓΔΜ – έχοντας την υποστήριξη και των ιμπεριαλιστών (ΗΠΑ και ΕΕ) – πρόβαλαν τα τελευταία χρόνια έντονα το ζήτημα της αναγνώρισης «μακεδονικής» εθνότητας (και αντίστοιχα αλύτρωτης «μακεδονικής» εθνικής μειονότητας, στο έδαφος της ελληνικής Μακεδονίας), εδαφικών διεκδικήσεων κ.ά.
Πρόκειται για ένα επικίνδυνο «παιχνίδι», αφού γνωρίζουμε πολύ καλά πως οι ιμπεριαλιστές δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τους λαούς και τις μειονότητες, αλλά μόνο για την προώθηση των ταξικών και γεωπολιτικών συμφερόντων τους. Το «παιχνίδι» αυτό αποκτά νέες διαστάσεις στην περιοχή μας, μετά την ΝΑΤΟική επέμβαση, την κατοχή του Κοσσόβου, καθώς και την τελευταία απαράδεκτη απόφαση του Δικαστηρίου της Χάγης για το ζήτημα της αναγνώρισης της «ανεξαρτησίας» του Κοσσόβου.
Να, γιατί λέμε πως κι οι πρώην σύντροφοί μας, αντάρτες του ηρωικού Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), που βρίσκονται στη χώρα σας, ήταν Ελληνες πολίτες, σλαβόφωνοι κι αρκετοί απ’ αυτούς και σλαβικής καταγωγής. Βρέθηκαν στην πολιτική προσφυγιά ακριβώς γιατί αγωνίστηκαν μέσα από τις γραμμές του ΔΣΕ. Στερήθηκαν, αδίκως, την ελληνική υπηκοότητα για την πολιτική δράση τους. Κακώς η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το 1982, εξαίρεσε αυτούς τους αγωνιστές από το νόμο για τον επαναπατρισμό των πολιτικών προσφύγων.
Κάποτε είπατε ότι δεν υπάρχουν προοπτικές για να βρεθεί λύση επειδή η ηγεσία των Σκοπίων δεν συζητά καν το πρόβλημα και «έχει ισχυρή υποστήριξη». Ποιοι μας υποστηρίζουν και με τη σημερινή προοπτική υπάρχει πιθανότητα να μπορέσουν ο Γκρούεφσκι και ο Παπανδρέου να κλείσουν αυτό το θέμα σύντομα;
Υπάρχει ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός που λέει πολλά: Η γιγαντιαία αμερικανική βάση CAMPBONDSTEEL, που βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα από την πόλη των Σκοπίων, κι απλώνεται σ’ έκταση 3.865 στρεμμάτων (φιλοξενεί χιλιάδες Αμερικανούς στρατιωτικούς μαζί με το βαρύ εξοπλισμό τους) και λέγεται πως είναι τόσο μεγάλη που διακρίνεται από τη Σελήνη με γυμνό μάτι! Μια βάση που επεκτείνεται ταυτόχρονα στο έδαφος της ΠΓΔΜ και του Κοσσόβου.
Σαφώς και δεν αφορά μόνον τη φύλαξη του ενεργειακού αγωγού ΑΜΒΟ, που σχεδιαζόταν να συνδέσει το βουλγαρικό λιμάνι Burgas με το αλβανικό Vlore (Αυλώνα), όπως ορισμένοι θεωρούν. Πρόκειται για σημαντικό στρατιωτικό «εργαλείο» των ΗΠΑ στην περιοχή, με στόχο την ενίσχυση του ρόλου τους στα Βαλκάνια, στη σύγκρουση με τέτοιες ανταγωνιστικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που επιδιώκουν την αύξηση του ρόλου τους στην περιοχή, όπως είναι η Ρωσία και η Κίνα. Μια στρατιωτική βάση που μας θυμίζει πως στις συνθήκες του ιμπεριαλισμού «ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα (και συγκεκριμένα με βίαια) μέσα».
Γίνεται φανερό, λοιπόν, απ’ τα παραπάνω ποιες είναι οι δυνάμεις που στηρίζουν τη σημερινή ηγεσία της ΠΓΔΜ. Ωστόσο, όπως έλεγαν παλιά οι δουλοπάροικοι στη Ρωσία: «Να μας φυλάει ο Θεός, περισσότερο απ’ όλα τα κακά, απ’ την οργή, αλλά κι απ’ την αγάπη του αφέντη». Στις συνθήκες του ιμπεριαλισμού, που ζούμε, τα κράτη ζούνε μέσα σε αλληλοεξαρτήσεις, οικονομικές, πολιτικές, στρατιωτικές. Διαμορφώνουν φιλικούς «άξονες» και «αντιάξονες». Οσο δεν καταρρίπτεται όλο αυτό το πλέγμα των ιμπεριαλιστικών δεσμεύσεων, πάντα θα υπάρχουν μεγάλοι κίνδυνοι για τους λαούς. Και για το λαό της χώρας σας, με ή χωρίς συμφωνία για το όνομα.
 Οταν συζητάμε για το θέμα της ονομασίας, θυμόμαστε την άποψή σας ότι το κύριο πρόβλημα στα Βαλκάνια είναι η πολιτική των ΗΠΑ και το σχέδιό τους για την Ευρώπη. Πιστεύετε ότι οι ΗΠΑ έχουν συμφέρον να μείνει ανοιχτό το θέμα της ονομασίας;
Βεβαίως σημαντικό ρόλο παίζουν οι ΗΠΑ, αλλά στο ζήτημα εμπλέκονται και οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που επιδιώκουν να ενσωματώσουν πλήρως τη χώρα σας στα δικά τους σχέδια. Μια τέτοια προοπτική μόνο νέα βάρη θα προσφέρει στο λαό της χώρας σας. Παρά τα όσα υποστηρίζονται, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ δεν μπορούν να εγγυηθούν καμία ασφάλεια και ευημερία στους λαούς.
Οι ΗΠΑ, όπως κι οι άλλοι ιμπεριαλιστές, δεν επιδιώκουν τη διευθέτηση των προβλημάτων προς όφελος των λαών. Ενδιαφέρονται πάντα να έχουν ρόλο «επιδιαιτησίας» ανάμεσα σε χώρες και λαούς. Αλλωστε και οι «φόρμουλες» που βλέπουμε να προτείνουν, π.χ. η λεγόμενη «διπλή ονομασία», είναι «λύσεις» για τη διατήρηση του προβλήματος και όχι για την επίλυσή του.
Την περίοδο που κάνατε αυτήν τη δήλωση, υπήρχε η πληροφορία ότι ο Καραμανλής ως πρωθυπουργός σχεδίαζε να δώσει στα Σκόπια μια δήλωση ότι η Ελλάδα θα δεχόταν τη διπλή φόρμουλα αν η Μακεδονία αποποιούνταν τη διεκδίκηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Υπήρξε κάποια συζήτηση για μια τέτοια δήλωση;
Νομίζω ότι δεν είναι σωστό να σχολιάζουμε πληροφορίες που δεν έχουν επιβεβαιωθεί. Ωστόσο, θεωρούμε πως αυτή η πρόταση περί «διπλής ονομασίας» δεν αποτελεί μια ουσιαστική λύση στο πρόβλημα που έχει προκύψει. Αντίθετα, θα ανακυκλώσει το ζήτημα και θα δώσει «λαβή» για νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και για νέο γύρο εθνικιστικής όξυνσης.
Το ΚΚΕ κάλεσε τον ελληνικό λαό να εκφράσει την αλληλεγγύη του με τον πολύπαθο λαό της Αιγύπτου που έχει εξεγερθεί και να καταγγείλει το δόλιο ρόλο των κυβερνήσεων της ΕΕ και των ΗΠΑ. Πιστεύετε ότι ο τυφώνας της Αιγύπτου θα μπορούσε να χτυπήσει και την Ευρώπη;
Οι εξελίξεις στην Τυνησία, στην Αίγυπτο δίνουν τροφή για τους εργαζόμενους και στην Ευρώπη, στα Βαλκάνια για να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα. Στα τέλη του Γενάρη 2011 στη Θεσσαλονίκη πραγματοποιήθηκε, με πρωτοβουλία του Κόμματός μας, συνάντηση 10 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων από 8 χώρες των Βαλκανίων (από Αλβανία, Βουλγαρία, Ελλάδα, Κροατία, ΠΓΔΜ, Ρουμανία, Σερβία και Τουρκία), με θέμα: «Οι εξελίξεις στην περιοχή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου και τα καθήκοντα των κομμουνιστών».
Κι εκεί, στη Θεσσαλονίκη, οι κομμουνιστές καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως η πραγματική αιτία της κρίσης είναι η όξυνση της βασικής αντίθεσης του καπιταλισμού, της αντίθεσης ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και στην καπιταλιστική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της. Οξύνεται το σύνολο των λαϊκών προβλημάτων, επεκτείνεται η φτώχεια, η σχετική και απόλυτη εξαθλίωση που αγκαλιάζει και στις βαλκανικές χώρες μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού.
Κάθε μέρα που περνά, οι λαοί της Ευρώπης πείθονται για την αναγκαιότητα του συνθήματος που απεύθυνε το ΚΚΕ από την Ακρόπολη: «Λαοί της Ευρώπης, ξεσηκωθείτε!». Αλλος δρόμος από την αντίσταση, την ανυπακοή στα αντιλαϊκά – αντεργατικά μέτρα των κυβερνήσεων και της ΕΕ δεν υπάρχει!

Οι μύθοι των συντάξεων

 


Άρχισε πριν λίγη ώρα στην ολομέλεια της βουλής (φυσικά, με την γνωστή, πλήρως αντιδημοκρατική διαδικασία του κατεπείγοντος) η συζήτηση για το "Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2019-2022", δηλαδή για "μνημόνιο μετά τα μνημόνια". Σ' αυτό περιλαμβάνονται τα 88 προαπαιτούμενα για την τέταρτη αξιολόγηση, ήτοι μια σειρά δεκάδων μέτρων από τα οποία ο χιλιοβασανισμένος απλός πολίτης δεν έχει τίποτε καλό να περιμένει. Ανάμεσα σ' αυτά τα μέτρα φιγουράρει η νέα μείωση των συντάξεων, η οποία θα προκύψει από τον επανυπολογισμό των συντάξεων με βάση τον νόμο Κατρούγκαλου. Αυτή η μείωση μπορεί να φτάσει μέχρι και το 18%, δηλαδή μπορεί να οδηγήσει σε ετήσια απώλεια μεγαλύτερη από δυο μηνιάτικα.

Η αλήθεια είναι ότι η συνταξιοδοτική δαπάνη συνιστά ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης. Η βάση τού προβλήματος βρίσκεται στο γεγονός ότι η Ευρώπη γερνάει, άρα αυξάνεται συνεχώς το ποσοστό των συνταξιούχων. Πρωταθλήτρια στους ηλικιωμένους είναι η Ιταλία με το 27% του πληθυσμού της να φέρει πάνω από 60 χρόνια στις πλάτες του, ακολουθεί η Γερμανία με 26% και έπονται Ελλάδα, Βουλγαρία, Πορτογαλία και Φινλανδία με 25%.

Το πρόβλημα της Ελλάδας γίνεται ακόμη μεγαλύτερο, λόγω της υψηλής της ανεργίας. Θεωρητικά, ένα ασφαλιστικό σύστημα πληρώνει συντάξεις εισπράττοντας εισφορές από τους εργαζόμενους. Το θέμα είναι ότι στην χώρα μας αντιστοιχούν μόλις 1,35 εργαζόμενοι σε κάθε συνταξιούχο, την ώρα που η αντίστοιχη αναλογία στην Πορτογαλία είναι 1,86 και στην Γαλλία 2,01 ενώ στην Ισπανία εκτινάσσεται στο 3,28.


Όπως γίνεται συνήθως σε τούτο τον τόπο, γύρω από το θέμα των συντάξεων έχουν αναπτυχθεί ένα σωρό μύθοι, που ρίχνουν νερό στον μύλο όσων αντιμετωπίζουν τους συνταξιούχους περίπου ως εχθρούς του λαού. Για παράδειγμα, ένας απ' αυτούς τους μύθους κάνει λόγο για υπέρογκες συντάξεις που βούλιαξαν το σύστημα. Και όμως, ο πιο πάνω πίνακας επιμένει πως σε σύνολο 2.663.345 συνταξιούχων, μόνο 50.576 (ποσοστό 1,9%) παίρνουν πάνω από δυο χιλιάρικα τον μήνα.

Αν θέλετε να κάνουμε τούτο τον μύθο ακόμη πιο... παραμυθένιο, πρέπει να πάρουμε κομπιουτεράκι. Αν δεχτούμε ότι συντάξεις άνω των 2.000 είναι απαράδεκτες και πάμε να κόψουμε τα σχετικά ποσά, πόσα νομίζετε ότι θα εξοικονομήσουμε; Ούτε διακόσια εκατομμύρια. Να πάμε το μαχαίρι πιο κάτω και να κόψουμε όλα τα ποσά που υπερβαίνουν το ενάμισυ χιλιάρικο; Η εξοικονόμησή μας δεν θα ξεπεράσει τα πεντακόσια εκατομμύρια. Κι αν ακολουθήσουμε την πρόταση του "κεντρώου" κ. Βασίλη Λεβέντη και κόψουμε όλες τις συντάξεις από το χιλιάρικο και πάνω ώστε να μαζέψουμε λεφτά και να αγοράσουμε 3 φρεγάτες και 35 F-16, θα διαπιστώσουμε ότι ο κ. Λεβέντης δεν ξέρει τι του γίνεται, αφού μ' αυτόν τον τρόπο μαζεύουμε λιγώτερα από οκτακόσια εκατομμύρια.

Επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω αυτό το τελευταίο: αν από αύριο το πρωί κανένας συνταξιούχος δεν παίρνει κάθε μήνα συνολικά πάνω από χίλια ευρώ, μέσα σε έναν ολόκληρο χρόνο θα μαζέψουμε κάπου 780 εκατομμύρια. Με δεδομένο ότι κάθε χρόνο ξοδεύουμε για συντάξεις κάπου 28,5 δισ. ευρώ, θα μειώσουμε την συνολική συνταξιοδοτική δαπάνη κατά 2,73%. Ελπίζω ότι τώρα το καταλάβαμε και θα πάψουμε πια να βλέπουμε φαντάσματα.

Μια και φτάσαμε ως εδώ, ας στρίψουμε ακόμη λίγο το μαχαίρι. Είπαμε ότι πληρώνουμε ετησίως για συντάξεις 28,5 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 16% του ΑΕΠ μας. Σας φαίνεται πολύ; Αν σας πω ότι ο μέσος ευρωπαϊκός όρος βρίσκεται στο 14%, πώς σας φαίνεται; Για λογαριάστε τώρα ότι εκείνοι που έχουν μέσο όρο 14%, δεν έχουν υποστεί μείωση του ΑΕΠ κατά 30%. Κι εμείς, αν αντί για 30% του ΑΕΠ είχαμε χάσει 20%, στα ίδια επίπεδα θα βρισκόμασταν, στο 14%.

Θα μου πείτε ότι το κακό είχε ήδη γίνει, με την κατασπατάληση που γινόταν προ κρίσεως. Μάλιστα. Πόσο σίγουροι είσαστε ότι αυτό δεν αποτελεί άλλον έναν μύθο; Προ κρίσεως, λοιπόν, το 2008, πληρώσαμε για συντάξεις σκάρτα 30 δισ. ευρώ. Εκείνη την εποχή είχαμε ένα ΑΕΠ που έφτανε τα 230 δισ., άρα χρειαζόμασταν για συντάξεις μόλις το 13% του, κάτω από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο. Πού ακριβώς βλέπετε την σπατάλη, καθ' ότι εγώ έχω 10 βαθμούς μυωπία και μπορεί κάτι να μου διαφεύγει.

Οι "προκλητικές συντάξεις" του "αμαρτωλού παρελθόντος" (εφημ. Τα Νέα, 9/12/2010)

Επειδή μάλλον σας βραχυκύκλωσα, ας σας δώσω ένα ακόμη στοιχείο. Όσο κι αν ακούγεται παράδοξο, η συνταξιοδοτική δαπάνη εξακοντίστηκε κατά τα πρώτα χρόνια των μνημονίων. Από την μια ήταν το ΑΕΠ που κατρακυλούσε, από την άλλη η ανεργία που φούντωνε και από την παράλλη η αβεβαιότητα για το μέλλον (ας θυμηθούμε την φιλοσοφία τού σημερινού προέδρου της Νέας Δημοκρατίας περί απολύσεων κλπ), συνθήκες που οδήγησαν σε πρόωρη έξοδο από την υπηρεσία δεκάδες χιλιάδες εργαζομένων. Έτσι, τα 30 δισ. του 2008 άγγιξαν τα 34 δισ. το 2012. Βάλτε κι από δίπλα το στραπάτσο που έπαθαν τα ταμεία με το πρόστυχο PSI (για το οποίο καμαρώνει ο πάντοτε εκτός τόπου και χρόνου Ευάγγελος Βενιζέλος) και θα καταλάβετε πώς χάθηκε ο λογαριασμός.

Επίλογος. Αν μου το επιτρέψουν οι επαγγελματικές υποχρεώσεις μου, αύριο θα επιχειρήσω μια καταγραφή των δεκάδων μειώσεων που έχουν υποστεί οι συντάξεις κατά την τελευταία οκταετία. Στο μεταξύ, παραλληλίστε τους μύθους που κυκλοφορούν περί το συνταξιοδοτικό με τους άλλους μύθους περί διογκωμένου δημόσιου τομέα και υπεράριθμων δημοσίων υπαλλήλων και θα δείτε ξεκάθαρα τον μπαμπούλα χωρίς την μουτσούνα του, δηλαδή ανίκανο να τρομάξει ακόμη και μικρό παιδί.

ΣΤΗΝ "ΑΤΜΟΜΗΧΑΝΗ" ΤΗΣ Ε.Ε. ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΟΙ Δ.Υ. ΝΑ ΑΠΕΡΓΟΥΝ!!

 

Άντε και Εδώ;;
Είσαι στην Ευρωπαϊκή Ένωση ; Μάθε Τι συμβαίνει Δίπλα Σου:
-Την απαγόρευση της απεργίας των δημοσίων υπαλλήλων επιβεβαίωσε χτες απόφαση του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου απορρίπτοντας τις προσφυγές τεσσάρων δασκάλων δημοσίων υπαλλήλων.
 Ως εκ τούτου, οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν επιτρέπεται γενικά να απεργούν για υψηλότερους μισθούς ή καλύτερες συνθήκες εργασίας. 
Οι κατηγορούμενοι από τα κρατίδια Κάτω Σαξονία, Βόρεια Ρηνανία - Βεστφαλία και Σλέσβιχ - Χόλσταϊν συμμετείχαν σε διαμαρτυρίες ή απεργίες και γι' αυτό τους είχαν επιβληθεί πειθαρχικές κυρώσεις. Οι δάσκαλοι προσέφυγαν στο Συνταγματικό Δικαστήριο το Γενάρη.
Το συνδικάτο «Εκπαίδευση και Επιστήμη» (GEW) και η Συνομοσπονδία Γερμανικών Συνδικάτων (DGB) ζητούν αλλαγή του νόμου περί απαγόρευσης της απεργίας των δημοσίων υπαλλήλων, όμως η γερμανική κυβέρνηση έχει αρνηθεί. 
Αυτή η απαγόρευση εξασφάλισε τη λειτουργία του κράτους ακόμη και σε δύσκολες καταστάσεις, υποστήριξε ο τότε χριστιανοδημοκράτης (CDU) υπουργός Εσωτερικών, Τόμας ντε Μεζιέρ
Οι δημόσιοι υπάλληλοι στη Γερμανία δεσμεύονται για διά βίου σχέση πίστης και αφοσίωσης με το κράτος. Μάλιστα, ενώ τυπικά αναγνωρίζεται το δικαίωμα των δημοσίων υπαλλήλων να συναθροίζονται, να ιδρύουν σωματεία και να συμμετέχουν σε αυτά, μπαίνει ο περιορισμός της «διατήρησης της τάξης» και της «μη παραβίασης της ελευθερίας του άλλου», για να δικαιολογηθεί νομικά η απαγόρευση της απεργίας.
Να σημειωθεί ότι η απαγόρευση της απεργίας δεν ισχύει για τους εργαζόμενους με συμβάσεις αορίστου ή ορισμένου χρόνου στο δημόσιο τομέα.
 Ετσι παρατηρείται το φαινόμενο στην ίδια υπηρεσία ορισμένοι εργαζόμενοι να έχουν «δικαίωμα» να απεργήσουν και οι συνάδελφοί τους δημόσιοι υπάλληλοι όχι.

Όταν το Εφετείο καταδικάζει τον κομμουνιστή και «δικαιώνει» τον φασίστα, είναι «τυφλό»;

 

Σε κατάσχεση σε βάρος του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, Σωτήρη Ζαριανόπουλου, προχώρησαν οι χρυσαυγίτες Ματθαιόπουλος, Ζησιμόπουλος και Γρέγος (κατηγορούμενοι όλοι για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης στη δίκη της Χρυσής Αυγής ). Έσπευσαν δηλαδή να εισπράξουν με κατάσχεση τα ποσά που τους επιδίκασε η 174/2018 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, όπως περιγράφει σε σχετικό ρεπορτάζ ο 902.gr. H απόφαση υποχρέωνε τον ευρωβουλευτή του ΚΚΕ να καταβάλει στους χρυσαυγίτες χρηματική ικανοποίηση για «ηθική βλάβη» τους! 

Σημειώνουμε ότι μέχρι στιγμής δεν έχει εκδοθεί ούτε μισή ανακοίνωση για την εξέλιξη αυτή από κανένα κόμμα του λεγόμενου «δημοκρατικού τόξου»… 
Με αφορμή τα παραπάνω αναδημοσιεύουμε το άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου, με τίτλο «Ο ναζιστής είναι κάθαρμα;», το οποίο είχε γραφτεί όταν δημοσιοποιήθηκε η καταδίκη του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, Σωτήρη Ζαριανόπουλου.
Ο ναζιστής είναι κάθαρμα;
    Tι είναι η Χρυσή Αυγή; Η απάντηση βρίσκεται στα λόγια του αρχηγού της. Ορίστε:
    Τι εκπροσωπεί αυτή η ναζιστική συμμορία όσον αφορά τον αγώνα του ελληνικού λαού ενάντια στον ναζισμό; Ποια η θέση των χρυσαυγιτών απέναντι στην χιτλερική θηριωδία και στους Έλληνες που την υπέστησαν; Τα «αστειάκια» του Μιχαλολιάκου για το Άουσβιτς είναι χαρακτηριστικά. Ας θυμηθούμε πως διασκεδάζουν τα ναζιστόμουτρα όταν μιλούν για τους Έλληνες εβραίους που εξολοθρεύτηκαν στις «ωραίες» και «ψηλές καμινάδες» των κρεματορίων:  
Σημείωση:  Ο Αρτέμης Ματθαιόπουλος είναι πρώην βουλευτής. Χρυσαυγίτης. Χρυσαυγίτης σαν τον μαχαιροβγάλτη που δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα. Αλλά ο Ματθαιόπουλος είναι και μουσικός. Σαν τον Φύσσα. Μόνο που ο Φύσσας τραγουδούσε για τη ζωή, τον έρωτα και τη λεβεντιά. Ο χρυσαυγίτης του συγκροτήματος Pogrom (τι όνομα, έ;) εμπνέεται από άλλα θέματα. Του αρέσει να τραγουδάει για το Άουσβιτς. Ιδού οι στίχοι από το άσμα του συγκροτήματος, με τίτλο «Άουσβιτς»:
«Γαμώ τον Βίζενταλ, γαμώ την Άννα Φρανκ/ γαμιέται κι όλη η φυλή του Αβραάμ./
Τ’ αστέρι του Δαβίδ με κάνει να ξερνάω/ αχ, το Άουσβιτς, πόσο το αγαπάω!/ 
Ρε κωλοεβραίοι, δεν θα σας αφήσω/ στο τείχος των Δακρύων θα ’ρθω να κατουρήσω./ Juden Raus! Καίγομαι στο Άουσβιτς»…
  Όμως εκτός από τη λατρεία του για το Άουσβιτς, ο Ματθαιόπουλος έχει τραγουδήσει και άλλους στίχους και άλλα «τραγούδια». Για παράδειγμα το «Μια βόλτα στη Βουλή»:
«Θα μπω και στη βουλή είναι όλοι μαζεμένοι/
πολύχρωμο μαντρί είναι οι προσκυνημένοι (…)/
Θα μπω και μέσα στη Βουλή και θα την κάψω όλη
να δώσω λίγο φως σε ολόκληρη την πόλη(…)/
Θα μπω και στη Βουλή θα έρθει η σειρά τους
Θα μπω και στη Βουλή(…)».
   ή το – αφιερωμένο στους μετανάστες – «Μίλα ελληνικά ή ψόφα»:
«Έρχεστε στη χώρα μας, δεν έχετε δουλειά
πεινάτε σα ρεμάλια και τρώτε τα παιδιά.
Μιλάτε ρωσικά, μιλάτε αλβανικά
μα τώρα θα μιλήσετε σωστά τα ελληνικά.
Μίλα ελληνικά ή ψόφα!
Μίλα ελληνικά ή ψόφα!
Τους βλέπω σε πλατείες, τους βλέπω στη δουλειά

τους βλέπω και στη θάλασσα, βρωμίζουν τα νερά.
Μα τώρα θα μιλήσετε σωστά τα ελληνικά.
Μίλα ελληνικά ή ψόφα!»
    Ας έρθουμε τώρα στην προ μερικών εβδομάδων καταδίκη του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, του Σωτήρη Ζαριανόπουλου, από το μονομελές εφετείο Θεσσαλονίκης που κάλεσε τον Ζαριανόπουλο να αποζημιώσει 3 χρυσαυγίτες (μεταξύ των οποίων τον πρώην βουλευτή Ματθαιόπουλο) γιατί τους «έθιξε» την «τιμή» και την «προσωπικότητά τους»…
    Πως, όμως, προέκυψε το «έγκλημα» του Ζαριανόπουλου: Ως επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Λαϊκή Συσπείρωση» στη Θεσσαλονίκη, ρωτήθηκε σε συνέντευξη Τύπου (24/10/2012) να σχολιάσει την παρουσία στελεχών και βουλευτών της Χρυσής Αυγής στις εορταστικές εκδηλώσεις για την 28η Οκτωβρίου. Ο Ζαριανόπουλος απάντησε:
«Σε μια εορτή που τιμούμε την μάχη και τον αγώνα ενάντια στον φασισμό θέλουμε να καταγγείλουμε δημάρχους και περιφερειάρχες που κάτω από τη μάσκα του κοινοβουλευτισμού κάλεσαν βουλευτές και στελέχη της Χρυσής Αυγής στις παρελάσεις. Αυτά τα καθάρματα δεν έχουν δουλειά εδώ. Βρώμιζαν τότε τη χώρα, τη βρωμίζουν και τώρα…».
    Ήρθε, λοιπόν το δικαστήριο, και είπε:
    α) Ναι, η συνέντευξη του Ζαριανόπουλου «σκοπό είχε την άσκηση πολιτικής κριτικής»
    β) Ναι, οι απόψεις των (σσ: χρυσαυγιτών) εναγόντων είναι «ακραίες» – δηλαδή, εμμέσως,  αποδέχτηκε ότι οι χρυσαυγίτες, στελέχη και βουλευτές της Χρυσής Αυγής είναι φασίστες   
    γ) Ναι, ο Ζαριανόπουλος έχει το δικαίωμα να τοποθετείται απέναντι στις χρυσαυγίτικες απόψεις «τις οποίες, όπως κάθε πολίτης δικαιούται να αξιολογήσει»·
    εντούτοις – απεφάνθη το δικαστήριο – ο Ζαριανόπουλος πρέπει να αποζημιώσει τους χρυσαυγίτες διότι, αξιολογώντας ως «καθάρματα» τα στελέχη και τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής και αναφέροντας πως «βρώμιζαν» και «βρωμίζουν» τη χώρα, χρησιμοποίησε εκφράσεις
    αφενός «που θίγουν την τιμή και την υπόληψή τους και προσβάλλουν την προσωπικότητά τους»,
    αφετέρου η τοποθέτησή του «στην προκειμένη περίπτωση αποτελεί συλλογικό εξυβριστικό χαρακτηρισμό, για όλα τα άτομα της σχετικής ολότητας, δηλαδή, για όλους τους βουλευτές και στελέχη της Χρυσής Αυγής…».    
    Αυτά είπε το καλό, δημοκρατικό και αδέκαστο δικαστήριο.
    Και τώρα εμείς, έχουμε τις εξής απορίες:
  • Η Χρυσή Αυγή ως ηγεσία, στελέχη, επιτελείο, δομή, είναι «ολίγον ναζιστικώς έγκυος»; Η’ μήπως είναι ναζιστική ως «ολότητα»;
  • Όσοι είναι βουλευτές και στελέχη, και μάλιστα υψηλόβαθμα, σε ναζιστική «ολότητα», είναι ναζιστές; Ναι ή όχι;
  • Κάποιος ναζιστής, από αυτούς που ανήκουν σε «ολότητες» που τραγουδούν υπέρ των κρεματορίων του Άουσβιτς, είναι άνθρωπος που έχει τιμή και διαθέτει υπόληψη; Η’ είναι μισάνθρωπος και σκουλήκι;
  • Αυτός που διασκεδάζει με την εξόντωση στο Άουσβιτς των Ελλήνων εβραίων της Θεσσαλονίκης και μετά για να παραστήσει τον «πατριώτη» πάει στην παρέλαση (και μάλιστα στη Θεσσαλονίκη) της 28ης Οκτωβρίου – δηλαδή στην εθνική επέτειο του αγώνα της Ελλάδας ενάντια στην θηριωδία του φασισμού και του ναζισμού – ανήκει σε αυτούς που έχουν ευυπόληπτη προσωπικότητα και σέβονται τον τόπο; Η’ ανήκει σε αυτούς έχουν καθαρματένια προσωπικότητα και ως εκ τούτου βρωμίζουν τον τόπο;
    Και επειδή δεν θέλουμε να κουράσουμε το δικαστήριο, θα συμπυκνώσουμε όλα τα ερωτήματα σε ένα. Και θέλουμε μια καθαρή απάντηση. Όχι μόνο από το μονομελές εφετείο Θεσσαλονίκης. Θέλουμε να έχουμε, καθαρή και ξάστερη, την απάντηση της ελληνικής Δικαιοσύνης, εν συνόλω. Για να ξέρουμε, τελικά τι είναι «εξύβριση» και ποιος την διαπράττει. Και το ερώτημα είναι το εξής:
    Κατά την αστική ελληνική Δικαιοσύνη, του αστικού ελληνικού κράτους, τι είναι ο ναζιστής; Μπορεί να είναι ένας καλός, αγαθός, με τιμή και με υπόληψη άνθρωπος; Η’ είναι ένα απόβρασμα; Ένας υπάνθρωπος και μισός;
    Και επειδή η Ιστορία, η παγκόσμια και του τόπου μας, έχει αποφανθεί ότι τα ναζιστικά καθάρματα δεν μπορούν να επικαλούνται την ανθρώπινη τιμή και υπόληψη, γιατί πολύ απλά είναι καθάρματα, αν, τελικώς, η ελληνική Δικαιοσύνη έχει άλλη άποψη, α) πως ακριβώς την στοιχειοθετεί στην χώρα του Διστόμου, της Βιάννου, των Καλαβρύτων, του τοίχου της Καισαριανής (τότε) και του Φύσσα (σήμερα), β) πως μας προτείνει  να αποκαλούμε τα καθάρματα για να μην παρανομούμε;

Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ 

Βόρεια Μακεδονία ξακουστή, του ΝΑΤΟ μας η χώρα

…που έδιωξες τους κομμουνιστές κι ελεύθερη είσαι τώρα.
Κάποτε ο εθνικιστικός κορμός συμφωνούσε πως “το όνομά μας είναι η ψυχή μας” και δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει. Σήμερα χωρίζεται σε δεξιές κι αριστερές αποχρώσεις γύρω από το όνομα, συμφωνώντας πάντα ωστόσο πως το βασικό είναι το όνομα της γειτονικής χώρας. Και έχει πλήρη σύμπνοια ως προς την ένταξή της στο ΝΑΤΟ, που είναι η νέα “Μεγάλη Ιδέα” του έθνους -μαζί με την ΕΕ.
Συνάμα όμως είναι και διεθνιστική -ιδέα και οντότητα. Αφού ενώνει όλες τις κυβερνήσεις της περιοχής, όλα τα κράτη και τα προτεκτοράτα που ξεπηδάνε στη θέση τους, σε μια μεγάλη ΝΑΤΟϊκή Ομοσπονδία των Βαλκανίων. Πώς έλεγε κάποτε ο Ρήγας Φεραίος, και όχι μόνο, για μια ενιαία Βαλκανική Ομοσπονδία; Καμία σχέση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ -χωρίς τους ΑΝΕΛ- φέρνει τη συμφωνία για το όνομα πακέτο με τη συμφωνία για την ένταξη στο ΝΑΤΟ, για όσους τυχόν είχαν αμφιβολίες ως προς την ταμπακέρα. Στήνει βολικά το δίπολο απέναντι στους “ανένδοτους”, ακροδεξιούς εθνικιστές και τσουβαλιάζει μαζί τους όποιον τολμήσει να διαφοροποιηθεί από τη δική του γραμμή και δεν πανηγυρίζει για την τόσο ωραία και συμφέρουσα συμφωνία που έκλεισε η κυβέρνησή μας.
Αλλά όπως έγραψε κι ένας σύντροφος, για όσους δυσκολεύονται να καταλάβουν τη θέση των κομμουνιστών για το ζήτημα, ας την συνοψίσουμε σε μία φράση: Έξω το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια… Και για όσους δυσκολεύονται να καταλάβουν τι συμφωνία έκλεισε κι αν λύνει προβλήματα προς όφελος των λαών, ας δουν πώς πανηγυρίζουν όλοι οι ηγέτες των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Αυτοί ξέρουν…

Κυβέρνηση σε διατεταγμένη υπηρεσία και στο ονοματολογικό των Σκοπίων…

        


Κυβέρνηση σε διατεταγμένη υπηρεσία να λύσει όλα τα προβλήματα προς όφελος των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και σε βάρος όχι μόνο του Ελληνικού λαού αλλά και όλων των λαών της περιοχής. Κυβέρνηση που κάνει και στα εθνικά θέματα ότι ακριβώς έκανε με τα μνημόνια, κυβέρνηση δηλαδή που κοροϊδεύει τον Ελληνικό λαό για να εξυπηρετήσει το ντόπιο και το διεθνές κεφάλαιο. Κυβέρνηση που κάνει και στην περίπτωση των Σκοπίων ότι ακριβώς κάνει στο Αιγαίο. Υποχωρεί προκειμένου να εξυπηρετήσει την εύκολη αποσταθεροποίηση της περιοχής. Στο Αιγαίο έχει αποσυρθεί από Ελληνικό έδαφος γιατί οι Τούρκοι απειλούν με πόλεμο κι αν είναι ψέμα αυτό που γράφουμε αύριο ας κάνει μια βόλτα ο Τσίπρας στα Ίμια παρέα με τον Κασιδιάρη όπως συνηθίζουν οι Συριζαίοι να βολτάρουν με τους Χρυσαυγίτες. Στην περίπτωση των Σκοπίων αναβαθμίζει το κράτος προτεκτοράτο των ΗΠΑ σε απόλυτο προτεκτοράτο, έτοιμο να χρησιμοποιηθεί όποτε χρειαστεί από τις ΗΠΑ για την αποσταθεροποίηση της περιοχής. Ο πανηγυρτζής ή πανηγυρίζων για την συμφωνία Έλληνας πρωθυπουργός, έκανε μια πολύ συμφέρουσα διαπραγμάτευση για το ΝΑΤΟ αλλά όχι για την Ελλάδα, αλλά ούτε και για τα Σκόπια. Η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας ναι μεν θα ονομαστεί «Βόρεια Μακεδονία» αλλά οι κάτοικοί της θα ονομάζονται «Μακεδόνες» και η γλώσσα τους «Μακεδονική»! Έτσι η πανηγυρτζίδικη ή πανηγυρίζουσα Ελληνική κυβέρνηση αντί να δώσει τέλος στον αλυτρωτισμό των γειτόνων, όπως λέει, τον εξάπτει καθώς θα υπάρχουν Μακεδόνες που μιλούν την Μακεδονική γλώσσα στη Βόρεια Μακεδονία, οι οποίοι θα θέλουν να απελευθερώσουν την Νότια Μακεδονία όταν αυτό χρειαστεί στο ΝΑΤΟ.
Άξιος ο μισθός της Αριστερής κυβέρνησης και του αριστερού πρωθυπουργού. Τζάμπα δεν παίρνουν συχαρίκια όλη την ώρα από όλα τα παλιοτόμαρα, αλλά κυρίως από τους Αμερικανούς παράγοντες, για τις εκδουλεύσεις όπου τους κάνουν! Άξιος και ο μισθός του ακροδεξιού εταίρου της κυβέρνησης που από τη μια δήθεν διαφωνεί με τη συμφωνία παριστάνοντας τον Μακεδονομάχο και από την άλλη δε ρίχνει την κυβέρνηση αφήνοντας την συμφωνία, με την οποία διαφωνεί, να επικυρωθεί!

Ποστ

Ψευτοδιλήμματα





Καθώς κορυφώνεται η διαπραγμάτευση για το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ, η κυβέρνηση εντείνει τα διλήμματα, για να αποσπάσει ευρύτερη συναίνεση στη συμφωνία που ετοιμάζεται να παρουσιάσει, με τη σφραγίδα ΝΑΤΟ - ΕΕ. Ετσι, σύμφωνα με την κυβερνητική προπαγάνδα, το «ναι» στη συμφωνία σημαίνει «σταθερότητα» και «συνεννόηση», ενώ το «όχι» προδίδει «μικροπολιτική» και υπόθαλψη του «εθνικισμού». Βέβαια, και τα δύο σκέλη του διλήμματος απευθύνονται πρωτίστως στη ΝΔ και το Κίνημα Αλλαγής, όπου συγκεντρώνεται η «κρίσιμη μάζα» των ψήφων που αναζητεί η κυβέρνηση για να εγκριθεί η συμφωνία από τη Βουλή. Δεν πέρασε άλλωστε πολύς καιρός απ' όταν εγκαλούσε τη ΝΔ ότι με την άρνησή της να τοποθετηθεί ξεκάθαρα υπέρ της συμφωνίας υπονομεύει τον ευρωΝΑΤΟικό σχεδιασμό και κατ' επέκταση τη «σταθερότητα» στα Βαλκάνια, σε αντίθεση με την ίδια, που αποδεικνύεται «ΝΑΤΟικότερη των ΝΑΤΟικών». Σ' αυτό το πεδίο γίνεται η αντιπαράθεση ανάμεσα στα δυο κόμματα για το ονοματολογικό. Γι' αυτό τα διλήμματα της κυβέρνησης είναι ψευτοδιλήμματα για το λαό, που έχει γνωρίσει από την καλή κι από την ανάποδη τη δολοφονική δράση του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, τους πολέμους, την προσφυγιά, τις αλλαγές συνόρων που προκάλεσε ο διαμελισμός της πρώην ενιαίας Γιουγκοσλαβίας και στη συνέχεια η ανοιχτή ιμπεριαλιστική επέμβαση, για τη δημιουργία κρατών - προτεκτοράτων. Κι όλα αυτά μόνο «σταθερότητα» δεν τα λες...

ΝΑΤΟφροσύνη και σπέκουλα...


Τώρα που κορυφώνονται τα παζάρια γύρω από το ονοματολογικό των Σκοπίων, βγαίνουν στη γύρα η κυβέρνηση και οι παρατρεχάμενοί της για να θέσουν τα κάλπικα διλήμματά τους, προσπαθώντας να κρύψουν από το λαό τι σηματοδοτεί η ΝΑΤΟική αυτή συμφωνία για τη διεύρυνση της δράσης της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στην περιοχή των Βαλκανίων, τι μπελάδες σηματοδοτεί για τον ελληνικό αλλά και για όλους τους λαούς της περιοχής. Στο στόχαστρο μπαίνει η συνεπής αντιιμπεριαλιστική και διεθνιστική στάση του ΚΚΕ. Το κατηγορούν ακόμα και για «φλερτ με τον εθνικισμό», φτάνοντας να χρεώνουν στο Κόμμα μας δήθεν υπαναχώρηση από τις πάγιες θέσεις του σχετικά με το Σκοπιανό.
Τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης ισχυρίζονται ότι η συμφωνία που μαγειρεύεται περιλαμβάνει «σύνθετη ονομασία» της γειτονικής χώρας με «γεωγραφικό προσδιορισμό», επομένως το ΚΚΕ πρέπει να την προσυπογράψει ...αβλεπί. Από τη μία, διαστρεβλώνουν τις διαχρονικές θέσεις του Κόμματος και, από την άλλη, πάνω σε αυτήν τη διαστρέβλωση προσπαθούν να στήσουν τη φαντασιόπληκτη προπαγάνδα περί δήθεν «στροφής» του ΚΚΕ και άρα «εξυπηρέτησης εθνικιστικών επιδιώξεων»... Ξεχωρίζουν μάλιστα ως «ορόσημο» της υποτιθέμενης «στροφής» την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα, σε πρόσφατη πολιτική συγκέντρωση στην Καρδίτσα, όπου επανέλαβε ότι το Κόμμα δεν πρόκειται να στηρίξει καμιά συμφωνία για το Μακεδονικό, που να ανοίγει το δρόμο για ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ.
***
Δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε ότι οι ΣΥΡΙΖΑίοι άκουσαν τώρα για πρώτη φορά την παραπάνω θέση, ότι δεν έχουν προσέξει τις δεκάδες τοποθετήσεις του ΚΚΕ εδώ και πολλά χρόνια, και ειδικά το τελευταίο εξάμηνο, όπου με κάθε τρόπο επισημαίνονται όσα είπε και ο Δ. Κουτσούμπας από την Καρδίτσα.
Είναι χαρακτηριστική η εξής ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ πριν από 10 χρόνια, την 1/3/2008, λίγο πριν από την τότε Σύνοδο του ΝΑΤΟ, όπου αναδείκνυε συγκεκριμένα το πώς εντάσσονται όλη αυτή η συζήτηση και το παζάρι για το όνομα στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ στην περιοχή: «Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ επίσης αποκρύπτουν ότι το ΝΑΤΟ βρίσκεται ήδη στη FYROM με τη δική τους συμφωνία και ότι το νέο κράτος - προτεκτοράτο που δημιουργείται, το Κοσσυφοπέδιο, δημιουργείται με τη συμμετοχή ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων και με την αποστολή στρατού της ΕΕ. Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να αποπροσανατολιστεί. Πρέπει με την πάλη του να βάλει βέτο σε ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και ΕΕ».
Ομως, δεν χρειαζόταν να πάει τόσο πίσω ο ΣΥΡΙΖΑ για να διαπιστώσει τη συνεπή στάση του ΚΚΕ. Μετά τη συνάντηση Τσίπρα - Ζάεφ στο περιθώριο του Φόρουμ του Νταβός τον περασμένο Γενάρη, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ ανέφερε μεταξύ άλλων σε ανακοίνωσή του: «Η συνάντηση Τσίπρα - Ζάεφ και οι δηλώσεις που ακολούθησαν, επιβεβαιώνουν ότι το γενικότερο σκηνικό που έχει στηθεί, με επίκεντρο την ένταξη της γειτονικής χώρας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, τη λεγόμενη ευρωατλαντική ολοκλήρωση στα Δυτικά Βαλκάνια και τη χρεοκοπημένη πρακτική της ονοματολογίας, δεν μπορεί να εξασφαλίσει λύση προς όφελος του λαού μας, του λαού της γειτονικής χώρας και των λαών της περιοχής (...)».
Επίσης το Μάρτη (πριν από τη λεγόμενη «στροφή» που ανακαλύπτουν οι ΣΥΡΙΖΑίοι) ο Δ. Κουτσούμπας, μιλώντας στο συλλαλητήριο που διοργάνωνε το ΚΚΕ ενάντια στα σχέδια του ΝΑΤΟ στην περιοχή, έλεγε χαρακτηριστικά:
«Το ΚΚΕ το έχει ξεκαθαρίσει. Δεν πρόκειται να ψηφίσει στη Βουλή καμιά συμφωνία με τα Σκόπια, του κ. Τσίπρα με τον Ζάεφ. Γιατί αυτή η συμφωνία θα γίνεται για να ενταχθεί τον Ιούλη η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, έχει τη σφραγίδα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ».
***
Καμιά από τις προϋποθέσεις που έχει διατυπώσει το ΚΚΕ δεν κατοχυρώνεται από τη συμφωνία που φέρνει η κυβέρνηση. Και πώς θα μπορούσαν να κατοχυρώνονται προϋποθέσεις πραγματικής επίλυσης προς όφελος των λαών των δύο χωρών, αφού η διαπραγμάτευση και η κατάληξη σε συμφωνία γίνονται με το ΝΑΤΟικό «πιστόλι στον κρόταφο», ώστε να ενισχυθούν οι ευρωατλαντικές θέσεις στα Βαλκάνια; Ακριβώς γι' αυτό, η όποια συμφωνία έρθει δεν θα αποτελεί και «λύση», ενώ το μόνο σίγουρο είναι ότι οι λαοί θα βρεθούν μπροστά σε νέες επικίνδυνες αντιθέσεις.
Το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, άλλωστε, παρά το ξέπλυμα που τους κάνει η κυβέρνηση, είναι οργανισμοί ειδικευμένοι στην υποδαύλιση εθνικισμών και αλυτρωτισμών, στην επαναχάραξη συνόρων με το αίμα των λαών, κι αυτό ειδικά στα Βαλκάνια είναι έργο που έχει παιχτεί κάμποσες φορές με ανυπολόγιστες συμφορές. Είναι τουλάχιστον ανοησία να πιστεύει κανείς ότι η ενίσχυση του ΝΑΤΟ στην περιοχή μας, που από Σύνοδο σε Σύνοδο εμφανίζεται όλο και πιο έτοιμο για νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και εντείνει την περικύκλωση της Ρωσίας, αποτελεί «λύση» για την ειρηνική συνύπαρξη των λαών.
Διεθνιστική στάση είναι η στάση εναντίωσης στην ενίσχυση του ΝΑΤΟ και των σχεδιασμών του στην περιοχή, είναι η αντιμετώπιση των αλυτρωτισμών, η αντιμετώπιση των αμφισβητήσεων συνόρων και κυριαρχικών δικαιωμάτων, αυτό προτάσσει το συμφέρον και του ελληνικού λαού και των άλλων λαών της περιοχής των Βαλκανίων.
Ομως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν είναι ανόητη. Εχει αναλάβει αναβαθμισμένους ρόλους για λογαριασμό της αστικής τάξης, που την σπρώχνουν όλο και περισσότερο σε «διευθετήσεις» στην περιοχή μας και ιδιαίτερα στα Βαλκάνια, ώστε να στρωθεί το έδαφος για κερδοφόρες μπίζνες μονοπωλιακών ομίλων σε Ενέργεια, μεταφορές κ.ά.
***
Η αλήθεια, λοιπόν, είναι ότι τόσο το κοσμοπολίτικο «ναι» της κυβέρνησης όσο και το «ήξεις αφήξεις» της ΝΔ, τα «όχι» των εθνικιστών και των κάθε λογής πατριδοκάπηλων που αναπαράγουν την ονοματολογία, είναι ένα μεγάλο «ΝΑΙ» στην «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» στα Βαλκάνια, δηλαδή στις νέες περιπέτειες για τους λαούς της περιοχής. Οι εργαζόμενοι της Ελλάδας, της ΠΓΔΜ και των άλλων χωρών της περιοχής είναι αυτοί που πρέπει να βάλουν εμπόδια στις «διευθετήσεις» που μυρίζουν μπαρούτι, να στείλουν στο καλάθι των αχρήστων και την εθνικιστική και την κοσμοπολίτικη προπαγάνδα δικαιολόγησης των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών.

Να πάρουν απάντηση!




Με τα συλλαλητήρια που οργανώνει σήμερα και αύριο το ΠΑΜΕ σε όλη τη χώρα, με κορύφωση το αυριανό συλλαλητήριο της Αθήνας στην Ομόνοια, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικρομεσαίοι αγρότες, οι συνταξιούχοι μπορούν και πρέπει να δώσουν αποφασιστική απάντηση, τόσο στη νέα κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης όσο και στην προκλητική κυβερνητική προπαγάνδα που τη συνοδεύει.
Σε συνέχεια της απεργίας στις 30 Μάη, τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ δείχνουν το δρόμο του επιθετικού αγώνα για τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, με προμετωπίδα το σύνθημα «Μπροστά οι δικές μας ανάγκες!».
Με μαζική συμμετοχή στα συλλαλητήρια, κυβέρνηση και εργοδοσία να πάρουν απάντηση για τη νέα επίθεση στο εργατικό - λαϊκό εισόδημα, που φέρνουν το αντιλαϊκό πολυνομοσχέδιο για την 4η «αξιολόγηση» και το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο 2019-2022, για το νέο τσεκούρωμα στις συντάξεις, τη νέα μείωση του αφορολόγητου, για τα ματωμένα και διαρκώς αυξανόμενα πρωτογενή πλεονάσματα, το σφίξιμο της θηλιάς για τα «κόκκινα» δάνεια των χρεωμένων εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών και τόσα άλλα αντιλαϊκά μέτρα.
Αλλά να δοθεί απάντηση και στην εντεινόμενη κοροϊδία της κυβέρνησης και διαφόρων επιτελείων, περί «τέλους των μνημονίων», «αντίμετρων», «ενίσχυσης της κοινωνικής προστασίας» κ.ο.κ.
Τα νέα βάρβαρα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση, ύψους 18,5 δισ. ευρώ μέχρι το 2022, έρχονται να προστεθούν σε όλα τα προηγούμενα και αφορούν ακριβώς τη «μεταμνημονιακή» περίοδο, επιβεβαιώνοντας ότι η «δίκαιη ανάπτυξη» της καπιταλιστικής κερδοφορίας όχι μόνο δεν φέρνει ανάκτηση απωλειών για τους εργαζόμενους και το λαό, αλλά προϋποθέτει ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης...
Αντίστοιχα, τα περιβόητα «αντίμετρα», προϋπόθεση για τα οποία είναι τα ματωμένα πλεονάσματα, όταν δεν αποτελούν νέα «αναπτυξιακά» προνόμια και μέτρα στήριξης του κεφαλαίου είναι στην πραγματικότητα μέτρα διαχείρισης των συνεπειών που εντείνει η ίδια η αντιλαϊκή κλιμάκωση.
Τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ αποτελούν ταυτόχρονα μια ακόμα αποφασιστική απάντηση στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, ο οποίος μετά το φιάσκο και τη θλιβερή εικόνα που εμφάνισε και στην πρόσφατη απεργία στις 30 Μάη, έσπευσε για μια ακόμα φορά να «κατεβάσει ρολά», όπως είχε κάνει και κατά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου για την προηγούμενη «αξιολόγηση».
Η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ δεν όρισε ούτε μία κινητοποίηση ενάντια στο νέο αντιλαϊκό πολυνομοσχέδιο και τα νέα χτυπήματα που περιλαμβάνονται στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο!
Απέναντι στην αντιλαϊκή κλιμάκωση και την απατηλή κυβερνητική προπαγάνδα, απέναντι στον κάλπικο καβγά που ξαναστήνουν όλες οι δυνάμεις της αστικής διαχείρισης, αποπροσανατολίζοντας από τον ταξικό χαρακτήρα της επίθεσης, απέναντι στον εκφυλισμό και τη σιγή νεκροταφείου που επιχειρεί να επιβάλει ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ αποτελούν συνέχεια των αγώνων που αναπτύσσονται από ταξικές συνδικαλιστικές οργανώσεις σε κλάδους και χώρους δουλειάς.
Αποτελούν συνέχεια και ενισχύουν τις μάχες για την υπογραφή και την εφαρμογή Συλλογικών Συμβάσεων με δικαιώματα και αυξήσεις στους μισθούς, για την ανάκληση απολύσεων, για μόνιμη και σταθερή δουλειά, για την υπεράσπιση της συνδικαλιστικής δράσης των εργαζομένων, για την νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας και τη μάχη ενάντια στη διεύρυνση του ωραρίου, για τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων προστασίας της υγείας και ασφάλειας στην εργασία, για την ανάκτηση των τεράστιων απωλειών στις συντάξεις και για τόσα άλλα σημαντικά μέτωπα.
Με αξιοποίηση κάθε δυνατότητας για να φτάσει το αγωνιστικό κάλεσμα πλατιά στους εργαζόμενους και το λαό, τα συλλαλητήρια που οργανώνουν σήμερα και αύριο οι ταξικές δυνάμεις συμβάλλουν να φωτίζεται ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα: Στην αντεπίθεση, με κριτήριο τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού, με τον δικό του σχεδιασμό, κόντρα στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου και των δυνάμεων που το υπηρετούν, με συνεχή προσπάθεια εξειδίκευσης για μεγαλύτερη συσπείρωση δυνάμεων και προώθηση της κοινής δράσης εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων και μικρομεσαίων αγροτών.

TOP READ