Εκεί στη ΝΔ, μαζέψτε τον περιφερόμενο ακροδεξιό «παλιάτσο» σας

Παναγιώτης Κολέλης

Αποτελεί τον πλέον τραγελαφικό πολιτικάντη του κοινοβουλίου, έναν άνθρωπο που αυτογελοιοποιείται πιο συχνά και από τη συχνότητα που επιτίθεται σε δημοσιογράφους.
Ο λόγος για τον βουλευτή της ΝΔ, Κωνσταντίνο Μπογδάνο, που προτού καν προλάβει να κατακάτσει το μελάνι της στοχοποίησης της δημοσιογράφου, Ελευθερίας Κουμάντου, εξαπολύει νέα επίθεση κατά του δημοσιογράφου, Νίκου Μπογιόπουλου, γράφοντας στο twitter: «Μπογιόπουλε σου τη χαρίζω χρόνια τώρα κυρίως διότι σε λυπάμαι που από παντού σε πετάνε. Όχι πια. Ήρθε και η δική σου ώρα -με όλο το υλικό που μού ’χεις αφιερώσει- να καταλάβεις ότι εδώ δεν είναι ΕΣΣΔ κι εσύ δεν είσαι κομισάριος».

Ο κύριος αυτός αποδεικνύει για μία ακόμη φορά όχι μόνο πως αποτελεί έναν βασικό ιδεολογικό αιμοδότη του συστήματος, που δίνει καθημερινά τα διαπιστευτήριά του, αλλά και πως ο κατήφορος στην πολιτική ξεφτίλα δεν έχει πάτο.
Ο Νίκος Μπογιόπουλος είναι μέλος του ΚΚΕ και η επίθεση του ακροδεξιού βουλευτή στρέφεται ουσιαστικά κατά του ίδιου του ΚΚΕ. «Ήρθε και η δική σου ώρα», γράφει ανερυθρίαστα αυτός ο κύριος, που έχει εξελιχθεί αναμφίβολα σε έναν σύγχρονης κοπής Κουίσλινγκ, και είναι σαν να απευθύνεται στους εκατοντάδες χιλιάδες κομμουνιστές και να τους κουνάει το δάχτυλο, λέγοντάς τους να… προσέχουν.
Ο Νίκος, από τη μεριά του, απάντησε άμεσα, βάζοντας τα πράγματα στη σωστή τους θέση: «Πληροφορήθηκα ότι ο εκδιωχθείς από τον ΣΚΑΙ ως φορέας “παραπληροφόρησης και ανοίκειων επιθέσεων”  με παρακολουθεί χρόνια και μαζεύει υλικό της δημοσιογραφικής δουλειάς μου. Προφανώς δεν του χρησίμευσε σε τίποτα.  Όσον αφορά τις απειλές, αφού υπογραμμίσω και από εδώ όσα επισημαίνω στο άρθρο μου, ότι δηλαδή “Το θέμα δεν είναι ο Μπογδάνος, το θέμα είναι η ΝΔ”, περιορίζομαι προς το παρόν να σημειώσω: Μπογδάνε, αφού μας ομολόγησες δημόσια ότι στον “φασίστα”, στον “ρουφιάνο”, στον “γλίτσα”, στον “γελοίο”, στο “προϊόν και σύμβολο της παρακμής”, στον “για λύπηση” της ανάρτησής μου, αναγνωρίζεις τον εαυτό σου, περιττό να σου πω – τώρα που “ήρθε η ώρα μου” – πόσο… σκιάχτηκα».
Ο Μπογδάνος δεν μπορεί να φοβίσει ούτε τον Νίκο ούτε κανέναν κομμουνιστή, το μόνο που μπορεί να προκαλέσει είναι – όπως σωστά επισήμανε και ο Νίκος – λύπηση.
Περαστικά του και περαστικά σας εκεί στη ΝΔ.

Το Σύνταγμα πότε λέτε να το καταργήσετε;

Κατιούσα

Μπορεί κάποιοι να φοβούνταν πως θα περιοριστεί το δικαίωμα στις διαδηλώσεις, αλλά οι τελευταίες εξελίξεις απέδειξαν πως μάλλον κινδυνολογούσαν.
Οι αστυνομικοί επιτίθενται προληπτικά με μοτοσικλέτες σε ύποπτα μπλοκ διαδηλωτών, ακριβώς όπως και δέκα χρόνια πριν. Κάλλιο να έχεις μερικά θύματα και συλλήψεις παρά να διαταραχθεί η εμπορική κίνηση.
Οι μικρές χουντοσυνάξεις στη Βικτώρια δεν ενοχλούν την κίνηση. Οι δεξιοί βουλευτές, οι υπόδικοι πρώην βουλευτές και τα τσικό του φασισμού τύπου Τζήμερος, έχουν δικαίωμα να συναθροίζονται, γιατί… διεκδικούν πίσω τις γειτονιές τους.
Οι αντιφασιστικές συγκεντρώσεις αντιθέτως καταστέλλονται ως αντισυγκεντρώσεις, με βάση και το νέο νόμο. Όσοι κάνουν το λάθος να βρίσκονται εκεί και να συλληφθούν, θα πάρουν δώρο μια προσωπική απαγόρευση διαδηλώσεων και μερικά αντικείμενα στην τσάντα τους, για να μάθουν να μην είναι τόσο αφελείς και τις παίρνουν μαζί σε πορείες.
Για όσους τυχόν ξύπνησαν από πολιτικό κώμα και έχουν επιλεκτική αμνησία, η ΕΛΑΣ έχει συνέχεια και παρόμοιες μεθόδους καταστολής με κάθε κυβέρνηση οποιασδήποτε απόχρωσης
Το αστικό κράτος δείχνει τα δόντια του. Δείχνει στην πράξη τι θέλει να πετύχει και πώς ακριβώς εννοούσε τον περιορισμό και την απαγόρευση των διαδηλώσεων. Τα Εξάρχεια βαφτίζονται απαγορευμένη ζώνη, τα δημοκρατικά δικαιώματα γίνονται ωραία ανάμνηση και το Σύνταγμα διακοσμητικό χαρτί.
Η αστική δημοκρατία ποτέ δεν ήταν κάτι διαφορετικό. Αυτό που ήταν διαφορετικό ήταν η δύναμη και οι κατακτήσεις του κινήματος, το πόσο μας υπολογίζουν. Όσο δε γινόμαστε πιο δυνατοί, το βέλος της εξέλιξης θα είναι προς τα κάτω και η… καλύτερη δημοκρατία που είχαμε ποτέ θα γίνεται όλο και καλύτερη για τους καταπιεστές, όλο και χειρότερη για τον λαό.

«Μήλον της Εριδος» η στρατιωτική χρήση της τεχνητής νοημοσύνης σε βάρος των λαών

Copyright: CC1 Jean-Jacques CH

Το ξέσπασμα της νέας καπιταλιστικής κρίσης δυνάμωσε τον προβληματισμό εντός της ΕΕ με πυρήνα τη λεγόμενη «στρατηγική αυτονομία». Σε αυτό το πλαίσιο, είναι ενδεικτική η συζήτηση που διεξάγεται στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου για τη χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ) και την εφαρμογή της για στρατιωτική χρήση.
Η χρήση της ΤΝ με στόχο την επικράτηση των ευρωπαϊκών μονοπωλίων αποτελεί βασική προτεραιότητα της ΕΕ για τα επόμενα χρόνια. Πέρα όμως από τη χρήση για τους διάφορους κλάδους της οικονομίας, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι στοχεύσεις του κεφαλαίου για την αξιοποίηση της TN σε στρατιωτικές επιχειρήσεις της ΕΕ.
Η συζήτηση και οι προτάσεις που παρουσιάστηκαν στη συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων αντανακλούν τις διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό της ΕΕ, αλλά και την αγωνία των αστικών επιτελείων να μη μείνει η ΕΕ πίσω στην κούρσα των εξοπλισμών σε σχέση με ΗΠΑ, Κίνα και Ρωσία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι τροπολογίες που λένε χωρίς περιστροφές ότι πρέπει να επεκταθεί η χρήση της ΤΝ από την ΕΕ για την αξιοποίησή της σε στρατιωτικές αποστολές. Οι τοποθετήσεις αυτές βασίζονται στη συζήτηση που έχει ανοίξει εδώ και καιρό γύρω από το πώς η ΕΕ θα αποκτήσει κοινούς τύπους μαχητικών αεροσκαφών ή άρματα μάχης.
Είναι άλλωστε εντοπισμένο στις Βρυξέλλες ως πρόβλημα ότι υπάρχουν 17 διαφορετικοί τύποι κύριων αρμάτων μάχης στην ΕΕ και μόνο ένας στις ΗΠΑ. Καπιταλιστικές χώρες όπως η Γερμανία και η Γαλλία πρωτοστατούν σε αυτό το ζήτημα, θέτοντας στο επίκεντρο την αξιοποίηση της ΤΝ για την κατασκευή μη επανδρωμένων αρμάτων μάχης ή drones.

Η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος

Η «άλλη όψη» του ίδιου νομίσματος, μπορεί σε διακηρυκτικό επίπεδο να μην ταυτίζεται με την παραπάνω λογική, στην ουσία όμως δεν ξεφεύγει από τις επιδιώξεις του κεφαλαίου.
Ετσι, οι επικλήσεις για «λελογισμένη χρήση της ΤΝ» στα πεδία των στρατιωτικών επιχειρήσεων έχουν πολλαπλή στόχευση. Δεν είναι μόνο για να ξεπλυθεί ο βρώμικος ρόλος της ΕΕ. Επιπρόσθετα, τα υποκριτικά κλαψουρίσματα για την εφαρμογή του «διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου» στοχεύουν στο να φρενάρουν όσο είναι δυνατόν τους εξοπλισμούς ανταγωνιστών της ΕΕ, με πρόσχημα τις δήθεν «ανθρωπιστικές ευαισθησίες» της, και όχι βέβαια στο να σταματήσει πράγματι η παραγωγή φονικών όπλων που αξιοποιούν την ΤΝ.
Παλιά της τέχνη κόσκινο, της ΕΕ, να επικαλείται εμπορικές, «πράσινες» κ.ά. προδιαγραφές, όπως και την επιλεκτική καταγγελία σκοπιμότητας πότε για «καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και πότε του «διεθνούς δικαίου».
Το κάλεσμα σε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπως οι ΗΠΑ και η Ρωσία, να σταματήσουν τον σχεδιασμό και την παραγωγή αυτόνομων φονικών συστημάτων (LAWS), δεν αποτελεί αφέλεια, αλλά εμπαιγμό των λαών και προσπάθεια της ΕΕ να θέσει πολιτικά εμπόδια στους ανταγωνιστές της, για να ανακτήσει η ίδια το χαμένο έδαφος. Ασφαλώς και δεν υπάρχουν ηθικοί φραγμοί μπροστά στο κυνήγι του κέρδους.
Το παρακάτω απόσπασμα από το σχέδιο γνωμοδότησης αποτελεί ένα ακόμα χαρακτηριστικό δείγμα της επιχείρησης εξωραϊσμού της ΕΕ: «Ολα τα συστήματα που λειτουργούν βάσει Τεχνητής Νοημοσύνης και χρησιμοποιούνται στον στρατιωτικό τομέα, πρέπει τουλάχιστον να είναι σε θέση να διακρίνουν μεταξύ μαχητών και αμάχων στο πεδίο μάχης».
Είναι τουλάχιστον προκλητικό η ΕΕ, που από κοινού με το ΝΑΤΟ βομβάρδισε τη Γιουγκοσλαβία, συμμετείχε στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε Αφγανιστάν και Ιράκ, αλλά και πιο πρόσφατα σε Συρία και Λιβύη, να κόπτεται για τις απώλειες των ζωών αμάχων. Υπάρχει άλλωστε πείρα δεκαετιών για τις «ανθρωπιστικές ανησυχίες» και τα «χειρουργικά χτυπήματα ακριβείας» της ΕΕ, των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, που μακέλεψαν π.χ. τη Συρία και τη Λιβύη και αυτές φλέγονται ακόμα ως εστίες πολέμου και ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Παρά λοιπόν τις όποιες διαφορές, οι απόψεις που εκφράζονται αποτυπώνουν την προσήλωση στην ενίσχυση του ρόλου της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ.

Το εκρηκτικό μείγμα των αντιθέσεων

Στο έδαφος της νέας καπιταλιστικής κρίσης που βιώνουμε, οι αντιθέσεις ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα είναι πλέον πιο ευδιάκριτες. Οι αντιπαραθέσεις ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους σε εγχώριο και διεθνές επίπεδο οξύνονται, με στόχο για άλλη μια φορά να πληρώσουν την κρίση τους οι λαοί.
Η αμφισβήτηση της κυριαρχίας των ΗΠΑ στην κορυφή της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας δημιουργεί νέα δεδομένα, που δεν μένουν στο επίπεδο των οικονομικών αντιπαραθέσεων π.χ. για τα δίκτυα 5G, την «πράσινη ανάπτυξη». Οι μονοπωλιακοί όμιλοι της Ευρώπης, παράλληλα με τις αντιπαραθέσεις εντός της λυκοσυμμαχίας, προωθούν τη διεύρυνση της επιρροής τους σε διεθνές επίπεδο.
Η συγκέντρωση πολεμικών πλοίων στην Ανατ. Μεσόγειο, οι αντιπαραθέσεις ΗΠΑ - Κίνας στη Νότια Κινεζική Θάλασσα, αποτυπώνουν την πραγματική κατάσταση. Το εκρηκτικό μείγμα που δημιουργείται δείχνει ότι ο κίνδυνος νέων πολεμικών συγκρούσεων είναι μπροστά μας, και ταυτόχρονα καταρρέουν οι μύθοι περί προστασίας των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας στο πλαίσιο της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Στο φόντο της «στρατηγικής αυτονομίας», το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αμυνας (ΕΤΑ) αποτελεί «εργαλείο» στα χέρια της ΕΕ, για να ενισχυθεί η αυτοτελής ικανότητά της να συμμετέχει σε στρατιωτικές επεμβάσεις. Οι πρόσφατοι ανταγωνισμοί Γαλλίας - Τουρκίας φούντωσαν την αρθρογραφία αστών αναλυτών για την ανάγκη αύξησης των χρημάτων που θα κατευθυνθούν προς το ΕΤΑ το επόμενο διάστημα.
Η τοποθέτηση της Γαλλίδας υπουργού Αμυνας Φλοράνς Παρλί, σε συζήτηση στο Ευρωκοινοβούλιο, αποτυπώνει τάσεις στο εσωτερικό της ΕΕ: «Η ΕΕ πρέπει να αποκτήσει δική της φωνή και δεν είναι καιρός για να διαλέξει στρατόπεδα. Η ΕΕ δεν είναι απλά ένα οικοδόμημα αλλά πρέπει να έχει την ικανότητα δράσης. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Αμυνας είναι σημαντικό εργαλείο γι' αυτόν το σκοπό».
Οπως συμβαίνει και με το «Ταμείο Ανάκαμψης», η ΕΕ δεν πρόκειται να βρει με κάποιον μαγικό τρόπο λεφτά για το ΕΤΑ, αλλά οι εργαζόμενοι της Ευρώπης θα κληθούν να το χρηματοδοτήσουν με διάφορους τρόπους. Θα κληθούν να πληρώσουν δηλαδή ένα «εργαλείο» της ΕΕ που στοχεύει στην κοινή στρατιωτική δράση ανάμεσα στα κράτη - μέλη, θα ενισχύσει την έρευνα και ανάπτυξη νέων τεχνολογιών (π.χ. drones, μη επανδρωμένα άρματα μάχης), σε τελική ανάλυση θα ενισχύσει την επικίνδυνη για τα λαϊκά συμφέροντα πολιτική της ΕΕ.
Οι φωνές που ακούγονται για την ανάγκη μιας πιο «ανθεκτικής σε απειλές» ΕΕ, εστιάζουν και στο θέμα των εξοπλισμών. Κάνουν ουσιαστικά κριτική στο ότι η ΕΕ είναι πίσω στον ανταγωνισμό σε σχέση με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, αφού τα κράτη - μέλη «δεν έχουν αποκτήσει ένα ικανό επίπεδο δράσης σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις».
Οι 13 αποστολές της ΕΕ ανά τον κόσμο, η ενεργή εμπλοκή της στη Λιβύη, στα Βαλκάνια, στο Σαχέλ της Αφρικής κ.α., κάθε άλλο παρά «ανικανότητα» δείχνουν. Ομως δεν μένουν εκεί, γι' αυτό διακηρύσσουν ότι επιδιώκουν μια πιο «ανθεκτική» ΕΕ, που θα είναι έτοιμη να έχει πιο καθοριστικό ρόλο σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, θα έχει μεγαλύτερη ικανότητα για μεταφορά εξοπλισμού και προσωπικού, θα αξιοποιεί την παραγωγή νέας γνώσης σε πολεμικές επιχειρήσεις, με απόκτηση προβαδίσματος στην ΤΝ.

Η επιστήμη στην υπηρεσία του κέρδους και του ολέθρου

Ο τρόπος που αξιοποιεί η αστική τάξη την επιστήμη και την τεχνολογία είναι ο καθρέφτης του παρασιτισμού της. Σε μια περίοδο που οι εργαζόμενοι κινούν κυριολεκτικά τα πάντα στην παραγωγή με το μυαλό και τα χέρια τους, η αστική τάξη χρηματοδοτεί την ανάπτυξη πολεμικών μηχανών για να μακελεύονται λαοί και να αποκομίζουν κέρδη τα μονοπώλια.
Ο χαρακτηρισμός του Διαστήματος ως πεδίου στρατιωτικής αντιπαράθεσης, η δημιουργία drones για να γίνονται χτυπήματα σε μεγάλες αποστάσεις και με μικρό κόστος, αποτυπώνουν ότι στον καπιταλισμό το μόνο κριτήριο είναι η κερδοφορία των κεφαλαιοκρατών. Η έρευνα των επιστημόνων κατευθύνεται προς όφελος των δολοφονικών σχεδιασμών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, αντί να επιδιώκει την κάλυψη των διευρυμένων κοινωνικών αναγκών.
Σε όλη αυτήν την ιστορία η αστική τάξη της Ελλάδας δεν είναι αμέτοχη. Οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου παίρνουν μέρος στις εξελίξεις, με πρόσφατο το παράδειγμα ελληνικής επιχείρησης που είναι ο βασικός χρηματοδότης λογισμικού για την «ανίχνευση και αντιμετώπιση κυβερνο-απειλών με ιδιαίτερη έμφαση στην ανταλλαγή πληροφοριών», στο πλαίσιο του μηχανισμού «European Defense Industrial Development Programme» των προγραμμάτων PESCO της ΕΕ.
Η Ελλάδα άλλωστε διατηρεί ΝΑΤΟική βάση στην 110 Πτέρυγα Μάχης στη Λάρισα με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ενώ το προηγούμενο διάστημα έκανε συμφωνία με το κράτος - δολοφόνο, Ισραήλ, για ενοικίαση drones.
Οι προβληματισμοί των αστικών κομμάτων και επιτελείων βρίσκονται στον αντίποδα των συμφερόντων των λαών της Ευρώπης. Η αναβάθμιση της ΕΕ σε οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο, η γεωστρατηγική αναβάθμιση της Ελλάδας, σημαίνουν τελικά μόνο δεινά για το λαό μας.
Η ιστορική πείρα δείχνει ότι η τάξη των εκμεταλλευτών δεν είναι ανίκητη. Το καθοριστικό στοιχείο απέναντι σε αυτήν την κατάσταση είναι η καθημερινή πάλη ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα. Οι εργαζόμενοι και η νεολαία μπορούν να βάλουν εμπόδια και να διεκδικήσουν μια κοινωνία απαλλαγμένη από κρίσεις, πολέμους και προσφυγιά.
Η κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και η αποδέσμευση από ΕΕ - ΝΑΤΟ θα θέσει τις βάσεις για μια διαφορετική οργάνωση της οικονομίας, όπου στο επίκεντρο θα είναι ο εργαζόμενος.
Η ανάπτυξη της επιστήμης δεν θα υποτάσσεται στα κέρδη του κεφαλαίου, δεν θα αξιοποιείται για τη δημιουργία πολεμικών μηχανών για να βγάζουν κέρδη οι λίγοι. Αντίθετα, θα επιδιώκει την ανόρθωση του βιοτικού επιπέδου του λαού, την κάλυψη των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών και την αξιοποίηση της γνώσης που θα παράγεται για την προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, και όχι για την ενίσχυση των μηχανισμών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Ο Μπογδάνος μηνύει και η ΕΛΑΣ πάραυτα συλλαμβάνει!!!

Από iraklis3

Μπογδανειάδας συνέχεια με νέο επεισόδια από τον απτόητο βουλευτή της ΝΔ, γνωστό για τα φασιστικά και ρατσιστικά εμέσματα. Φαίνεται ότι λειτουργεί πλέον ως χρήσιμος ηλίθιος (πολιτικός όρος) για την εξοικείωσή μας με νέες πρακτικές λογοκρισίας. Ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος δεν είναι ένας γραφικός βουλευτής, δεν είναι ένας ιδιόρρυθμος βουλευτής ή ό,τι άλλο του αποδίδεται στα social media. Έχει την κάλυψη του κυβερνώντος κόμματος και μοιράζει μηνύσεις, απαιτεί την απόλυση δημοσιογράφων που εκφέρουν αντιφασιστικό λόγο, πηγαίνει σε συγκεντρώσεις με τους νεοναζί. Η κυβέρνηση και το κόμμα της ΝΔ τον καλύπτουν.
Χτες Παρασκευή ο ακροδεξιός βουλευτής της Ν.Δ. ανακοίνωσε ότι η αστυνομία συνέλαβε χρήστη του Twitter, τον οποίο ο ίδιος ο Κ. Μπογδάνος αποκαλεί «ηγετικό στέλεχος του Ρουβίκωνα», έπειτα από μήνυση που του έκανε για ένα tweet, το οποίο χαρακτήρισε απειλητικό.
Αξιοπρόσεκτη η… σπουδή της ΕΛ.ΑΣ. να ενεργήσει τόσο άμεσα κατά παραγγελία του βουλευτή, ενώ και η δικάσιμος ορίστηκε με διαδικασίες εξπρές.
Βέβαια, η μάχη με τους Μπογδάνους και τους κάθε μορφής εκφραστές της συντήρησης και των αντιλαϊκών πολιτικών δε γίνεται με λεκτικούς τσαμπουκάδες αλλά με όρους μαζικού κινήματος.

Η "ΠΑΝΤΑΖΗΝΑ " του Αχινου

Η ιδια ειχε κανει ΤΡΙΚΕΡΙ -ΜΑΚΡΟΝΗΣΟ ...απο αυτην πρωτοακουσα για το βασανιστηριο με το σακι με τις γατες στη θαλασσα ...

Ο αντρας της για χρονια στα ξερονησια ,ηταν ενα απ τα πρωτοπαλληκαρα του ΑΡΗ ....τον μονακριβο γιο της τον σκοτωσαν το 72 στο στρατο στα 19 του χρονια .Ενα φορτηγο με την οπισθεν του συνθλιψε το κεφαλι ....ΑΤΥΧΗΜΑ το ειπαν ...Απο τοτε καθε απογευμα ανηφοριζε στο νεκροταφειο του Αχινου να του αναψει το καντηλι .Το 74 γυρισε κι ο μπαμπα Γιωργος απο τη Γυαρο και απομειναν οι δυο τους σαν ξυλα μονοι στο σπιτι .Το πρωι κατηφορΙζε ο γερος για Ριζοσπαστη στο περιπτερο κι αυτη ανηφοριζε καθε απογευμα στο ..."παιδι εκει ψηλα"...επι 23 χρονια δεν ελειψε ΟΥΤΕ ΜΕΡΑ ...Του λεγαμε καθε τοσο οι νεωτεροι "ασε μπαρμπα Γιωργο θα στην φερνουμε εμεις την εφημεριδα καθε πρωι " ....ΟΧΙ μας ελεγε αυτος "Οταν ταλαιπωρησε να την παρεις εχει αλλη χαρη " .Καθε που ειχαμε εκλογες τις λιγοστες ψηφους στο κομμα (25-30 στους 800) αρχιζαμε παντα να τις μετραμε απο αυτων τις σιγουρες δυο ..

Το 95 εφυγε η κυρα Πανταζινα και το 96 (ενα χρονο αντεξε μακρυα της ) ο μπαρμπα Γιωργος ο Πανταζης .......Εκτοτε το σπιτι ερημωσε ....μια γενια, μια οικογενεια εφυγε...

ΚΑΠΟΙΟΙ ομως τους θυμομαστε ΠΑΝΤΑ

ΕΧΟΥΜΕ ΧΡΕΟΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ

ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ

Δολοφόνοι καθ' έξιν…

Επρεπε να πεθάνει ένας 26χρονος νέος για να πληροφορηθεί το πανελλήνιο ότι ένα μήνα πριν από το θάνατό του αυτός ο νέος είχε κακοποιηθεί ανηλεώς από τα ΜΑΤ στο Βόλο. Για τον Χρυσοχοΐδη, όμως, σημασία έχουν τα ακριβή αίτια του θανάτου αυτού του νέου και όχι το γεγονός της ακραίας κακοποίησής του από ένστολα γουρούνια, το οποίο δε θα άλλαζε, ακόμα κι αν αυτός ο νέος δεν είχε πεθάνει.

Με μια αξιοπρεπέστατη δήλωση, παρά τον πόνο για το χαμό του παιδιού του, ο πατέρας του Βασίλη Μάγγου έδωσε όλη την ουσία της υπόθεσης:

«Δεν λέμε ότι το παιδί μας πέθανε από τα τραύματα. Δεν λέμε πως αυτά ήταν η άμεση αιτία θανάτου του. Ξέρουμε όμως ότι αυτός ο ξυλοδαρμός, που είχαν πέσει δέκα πάνω του και του έσπασαν τα πλευρά, επηρέασε πολύ την ψυχολογία του. Αυτό δεν θα το δείξει καμία ιατροδικαστική έρευνα. Ο γιος μας λοιπόν δεν ήταν ένας Γρηγορόπουλος, δεν διεκδικούμε κάτι τέτοιο. Αλλά αγωνιζόταν ενάντια σε ένα αστυνομικό κράτος καταστολής. Δεν θέλουμε ένα κίνημα για το παιδί μας. Ενα κίνημα για την αστυνομική βία χρειαζόμαστε».

Οταν ο Βασίλης βρέθηκε νεκρός στο Βόλο, όσοι τον γνώριζαν θυμήθηκαν αμέσως το γεγονός της κακοποίησής του από τα ΜΑΤ. Δεν ήταν μικρός ο τραυματισμός του: 6-7 σπασμένα πλευρά, θλάση στο συκώτι και στη χοληδόχο κύστη. Τον χτύπησαν στο δρόμο, συνέχισαν να τον χτυπούν στο αυτοκίνητο και στο κτίριο της Αστυνομικής Διεύθυνσης Μαγνησίας. Οσο φώναζε «δεν μπορώ να αναπνεύσω» (ποιος μπορεί να αναπνεύσει με τόσα σπασμένα πλευρά;) τόσο τον χτυπούσαν.
Αφού εκτόνωσαν πάνω του τα δολοφονικά τους ένστικτα, τον άφησαν ελεύθερο, για να μην τον μεταφέρουν οι ίδιοι στο νοσοκομείο και χρεωθούν τα τραύματά του. Νοσηλεύτηκε για τέσσερις μέρες και συνέχισε να παρακολουθείται από γιατρούς, επειδή έφερε ακόμα κακώσεις.

Θα πει κάποιος ότι όσοι έγραψαν στο Διαδίκτυο ότι πέθανε από την κακοποίηση που υπέστη από τους μπάτσους, βιάστηκαν. Ατομικές αναφορές ήταν αυτές, όχι ανακοινώσεις κάποιας συλλογικότητας. Η ανακοίνωση του Χρυσοχοΐδη, όμως, ήταν θεσμική ανακοίνωση. Η οποία, πέρα από το υβρεολόγιο, προσπαθούσε να καλύψει το γεγονός, προτού υπάρξει ιατροδικαστική έκθεση. Την ώρα που κυκλοφορούσαν βίντεο που έδειχναν την άγρια κακοποίηση του Βασίλη στο κέντρο του Βόλου (είχε προηγηθεί κινητοποίηση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες σε διαδήλωση κατά της καύσης σκουπιδιών από την LAFARGE/ΑΓΕΤ), ο Χρυσοχοΐδης έγραφε για «προ μηνός καταγγελία του για αστυνομική βία».

Οταν ο πατέρας του νεκρού έβαλε τα πράγματα στη θέση τους, η κυβέρνηση «θυμήθηκε» να διατάξει έρευνα για την κακοποίηση του Βασίλη. Ομως ο πατέρας είχε καταγγείλει την κακοποίηση του γιου του αμέσως μόλις συνέβη. Γιατί δε διατάχθηκε τότε έρευνα; Επρεπε να πεθάνει ο Βασίλης, για να ερευνηθεί μετά θάνατον η προ μηνός κακοποίησή του;

Ξέρουμε, βέβαια, πού καταλήγουν συνήθως αυτές οι έρευνες. Ειδικά με τον Χρυσοχοΐδη έχουμε μια βεβαιότητα παραπάνω. Θυμόμαστε, βλέπετε, και την περίπτωση του σκηνοθέτη Ινδαρέ και των γιων του, που τους κακοποίησαν στην ταράτσα του σπιτιού τους και είπαν ότι ο Ινδαρές (την ταυτότητα του οποίου αγνοούσαν) τους επιτέθηκε και πήγε ν' αρπάξει το πιστόλι ενός μπάτσου! Ο Ινδαρές είναι «επώνυμος» (και δεξιός μάλιστα!) και την πάτησαν. Θυμόσαστε, μήπως, ποια ήταν μέχρι το τέλος η εξήγηση του Χρυσοχοΐδη; Οτι θα έρθουν στο φως στοιχεία που θα ανατρέπουν πλήρως την εκδοχή του Ινδαρέ και των γιων του. Ακόμα τα περιμένουμε. Οπως περιμένουμε και το πόρισμα του εσωτερικού ελέγχου. Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός, λένε οι μπάτσοι και ο υπουργός τους.

Το ίδιο θα γίνει και με την άγρια κακοποίηση του Βασίλη Μάγγου. Μετά από μερικές μέρες θα φύγουν από πάνω της τα φώτα της δημοσιότητας και οι καθ' έξιν δολοφόνοι θα συνεχίσουν το… θεάρεστο έργο τους.