8 Νοε 2014

Όμιλος Φουρλή... οι μισθοί που έκοψε σε ΙΚΕΑ, Intersport στην Ελλάδα, έγιναν επενδύσεις στην Βουλγαρία

 Όμιλος Φουρλή... οι μισθοί που έκοψε σε ΙΚΕΑ, Intersport στην Ελλάδα, έγιναν επενδύσεις στην Βουλγαρία

Και μετά σου λέει ... επενδύσεις
 
Εμπορικό κέντρο ιδρύει στη Βουλγαρία ο όμιλος Φουρλή σε έκταση 100.000 τ.μ., με 200 καταστήματα (μεταξύ των οποίων τις αλυσίδες «H&M», «Piccadilly», «Technomarket», «Mr. Bricolage», «Yavor», «New Look», «Intersport»). Το εμπορικό κέντρο στοίχισε 120 εκατ. ευρώ. Θα λειτουργούν εμπορικά καταστήματα, εγκαταστάσεις ψυχαγωγίας, εστίασης, καλλωπισμού και ένα σινεμά - multiplex με 11 αίθουσες. Επενδύσεις ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων εν μέσω κρίσης; Και όμως, η Βουλγαρία είναι τόπος τέτοιων επενδύσεων που φαίνονται αρκετά προσοδοφόρες για το κεφάλαιο. Ποιο το μυστικό; Οι μικροί μισθοί, η εργατική νομοθεσία που δεν κατοχυρώνει πολλά εργατικά δικαιώματα, όλες οι προϋποθέσεις που διαμορφώνουν συνθήκες έντασης της εκμετάλλευσης και μεγάλης κερδοφορίας. Είναι ένας ακόμη παράγοντας, μαζί με τη μεγάλη ανεργία, πίεσης για παραπέρα υποχώρηση στις απαιτήσεις κάλυψης των αναγκών της εργατικής, της λαϊκής οικογένειας. Στο χέρι των εργαζομένων είναι να αντιστρέψουμε την κατάσταση. Το μεγάλο συλλαλητήριο των 1.000 και πάνω εργατικών και άλλων φορέων που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ, με κεντρικό σύνθημα δε θα ζήσουμε άλλο με τα ψίχουλα, ανοίγει δρόμο.

www.rizospastis.gr 

Τα διδάγματα της Οχτωβριανής Επανάστασης φωτίζουν το δρόμο μας

Τα διδάγματα της Οχτωβριανής Επανάστασης φωτίζουν το δρόμο μας




902.gr


Σε εκδήλωση με τίτλο «Τα διδάγματα του Κόκκινου Οκτώβρη είναι ζωντανά», που οργάνωσε το ΚΚ Ιταλίας στη Ρώμη, μίλησε σήμερα ο Κώστας Παρασκευάς, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Παραθέτουμε το κείμενο της ομιλίας:
«Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,
Ευχαριστούμε πολύ το ΚΚ Ιταλίας για τη συμμετοχή στη σημερινή εκδήλωση για το κορυφαίο αυτό θέμα και με την ευκαιρία αυτή θέλουμε να επιβεβαιώσουμε τη θέληση του ΚΚΕ για την ενδυνάμωση των διμερών σχέσεων, των κοινών προσπαθειών για την ενίσχυση της "ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ", των 29 ΚΚ της Ευρώπης και τη γενικότερη δράση στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Μπροστά στην επέτειο της Επανάστασης του Οκτώβρη, στεκόμαστε με σεβασμό και αποτίουμε φόρο τιμής σ’ όλους τους ήρωες και τους νεκρούς που έπεσαν στα πεδία της ταξικής πάλης, για να γίνει πράξη το πιο λαμπρό ιδανικό που γεννήθηκε από τα πιο φωτεινά μυαλά της ανθρωπότητας, η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Φέρνουμε στη σκέψη μας τους πρωτοπόρους διανοητές και επαναστάτες κομμουνιστές, τον Καρλ Μαρξ και τον Φρίντριχ Ένγκελς, την ηρωική Κομμούνα του Παρισιού, την πρώτη προλεταριακή επανάσταση
που έκανε "έφοδο στον ουρανό".

Στη μνήμη έρχονται η Γ' Κομμουνιστική Διεθνής, οι επαναστατημένοι εργάτες των προλεταριακών κέντρων αυτής της περιόδου.

Στεκόμαστε με συγκίνηση μπροστά στα εκατομμύρια των νεκρών του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος, στους ακλόνητους επαναστάτες της προλεταριακής εποποιίας.
Τίποτα δεν πήγε χαμένο από τις θυσίες αυτών των πρωτοπόρων μαχητών. Εάν δεν είχαν προηγηθεί αυτοί οι αγώνες, οι νίκες και οι ήττες, εάν δεν είχε μελετηθεί η πείρα του επαναστατικού κινήματος, εάν δεν προϋπήρχαν οι θεωρητικές επεξεργασίες, θα ήταν πιο δύσκολη η νίκη της Οχτωβριανής Επανάστασης.

Εμπνεόμαστε και ταυτόχρονα μελετάμε την Ιστορία, διδασκόμαστε από τα θετικά και τα λάθη, ώστε να μπορούμε εμείς και οι μελλοντικές γενιές των κομμουνιστών να γινόμαστε πιο ικανοί στην πάλη για το σοσιαλισμό, κομμουνισμό.

Η Οχτωβριανή Επανάσταση έδωσε και δίνει ισχυρή, ακλόνητη απάντηση σε όσους αμφισβητούσαν και αμφισβητούν το ρόλο του ηγετικού καθοδηγητικού παράγοντα της σοσιαλιστικής επανάστασης, του Κομμουνιστικού Κόμματος, ως Κόμματος Νέου Τύπου σε σχέση με τα συμβιβασμένα οπορτουνιστικά, σοσιαλδημοκρατικά κόμματα.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα και μόνο αυτό είναι η δύναμη που μπορεί να συνενώσει και να εκφράσει την επαναστατική θεωρία και την πρωτοπόρα επαναστατική δράση. Το Κόμμα των Μπολσεβίκων έφτασε στη νίκη γιατί αντιμετώπισε ως ενιαίο αδιαχώριστο σύνολο την οικονομική, την ιδεολογική και την πολιτική πάλη της εργατικής τάξης. Η σοσιαλιστική - κομμουνιστική ιδεολογία, που αναδεικνύει τους νόμους κίνησης της καπιταλιστικής κοινωνίας και τις νομοτέλειές της για το πέρασμα από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό, η γενίκευση και μετάδοση της πείρας της ταξικής πάλης γίνεται από το ΚΚ. Εδώ βρίσκεται η ανάγκη ύπαρξης του ΚΚ.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι ο αναντικατάστατος παράγοντας, η πρωτοπορία της εργατικής τάξης, για να την προετοιμάσει, να την οδηγήσει στη νικηφόρα πάλη για την εξουσία. Στην οικοδόμηση του Σοσιαλισμού. Γι’ αυτό άμεσο και κύριο καθήκον είναι η ανασύνταξη του κομμουνιστικού κινήματος.

Η Οχτωβριανή Επανάσταση και η πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης είναι κοσμοϊστορικό γεγονός που σφράγισε την πορεία της ανθρωπότητας.

Καμία ήττα, καμία υποχώρηση, ούτε η αντεπανάσταση δεν μπορούν να αμαυρώσουν αυτή την ιστορική αλήθεια.

Τα διδάγματα της Οχτωβριανής Επανάστασης φωτίζουν το δρόμο μας.
Οι αντεπαναστατικές ανατροπές των χρόνων 1989-1991 δεν ακυρώνουν το χαρακτήρα της εποχής μας ως εποχής περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό, που συμβολικά εγκαινίασε η Οχτωβριανή Επανάσταση.

Ο σοσιαλισμός παραμένει αναγκαίος και επίκαιρος. Η αναγκαιότητα και επικαιρότητα αναδύονται από τις αντιφάσεις του καπιταλιστικού συστήματος. Σήμερα έχουν περισσότερο από ποτέ αναπτυχθεί οι υλικές προϋποθέσεις για το πέρασμα της ανθρωπότητας σε ανώτερο κοινωνικό οικονομικό σύστημα.

Η αναγκαιότητα για το σοσιαλισμό γεννιέται από το γεγονός ότι ενώ ο καπιταλισμός έχει κοινωνικοποιήσει την εργασία και την παραγωγή σε πρωτοφανή κλίμακα, τα μέσα παραγωγής αποτελούν καπιταλιστική ιδιοκτησία. Αυτή η αντίφαση είναι η βάση των καπιταλιστικών κρίσεων, της σημερινής κρίσης υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου που αντιμετωπίζουμε στην Ιταλία, την Ελλάδα, την ΕΕ και άλλες περιοχές του κόσμου.

Μέσα σ’ αυτό το σύστημα ούτε η καπιταλιστική κρίση μπορεί να αποφευχθεί, ούτε ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος μπορεί να αποτραπεί. Οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και ανταγωνισμοί για τον έλεγχο των αγορών και των πηγών του πλούτου οξύνονται. Το αποτέλεσμα για τους λαούς είναι οδυνηρό, όπως δείχνουν οι πόλεμοι στο Ιράκ, τη Συρία, την Ουκρανία και σε άλλες περιοχές.
Ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής ό,τι είχε να δώσει το έδωσε προ πολλού, είναι επίκαιρο και αναγκαίο να αντικατασταθεί από το σοσιαλισμό.

Η θεωρία της σοσιαλιστικής επανάστασης βασίστηκε στην πείρα των προηγούμενων επαναστάσεων, στην πείρα του Κόμματος των Μπολσεβίκων, σφυρηλατήθηκε στην ανειρήνευτη πάλη κατά της αστικής ιδεολογίας, των ρεφορμιστικών και οπορτουνιστικών θεωριών. Θεμελίωσε επιστημονικά γιατί η κατάσταση της εργατικής τάξης δεν είναι δυνατό να αλλάξει ριζικά με τον αγώνα για μεταρρυθμίσεις. Η ολόπλευρη θεωρητική προετοιμασία του Κόμματος των Μπολσεβίκων, υπό την ηγεσία του Λένιν, το κατέστησε ικανό να εκτιμά σωστά τη διάταξη και το συσχετισμό των κοινωνικών και των πολιτικών δυνάμεων, να καθορίζει ευέλικτα την τακτική του, χωρίς να απομακρύνεται από το στρατηγικό του στόχο, την εργατική εξουσία.

Από τους καθοριστικούς παράγοντες της νίκης της επανάστασης ήταν η πολιτική των Μπολσεβίκων στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο καθώς και η επεξεργασία της επαναστατικής γραμμής μετά την Επανάσταση του Φλεβάρη του 1917, μέσα από τις θέσεις του Απρίλη.

Ουσιαστικά δόθηκε επαναστατική απάντηση στο ζήτημα ότι ανάμεσα στην αστική εξουσία και στην προλεταριακή δεν μεσολαβεί καμία ενδιάμεση εξουσία. Οι κομμουνιστές απορρίπτουν τη συμμετοχή σε κυβερνήσεις αστικής διαχείρισης.

Αυτή η στρατηγική που διαμορφώθηκε και οδήγησε στη νίκη αποτελεί τη σημαντικότερη παρακαταθήκη και εμπεριέχει από τα πολυτιμότερα διδάγματα για κάθε Κομμουνιστικό Κόμμα.

Με τη νίκη της Επανάστασης, μέσα σε απερίγραπτα φοβερές συνθήκες ιμπεριαλιστικής περικύκλωσης, εξωτερικών επεμβάσεων και οξύτατης αντεπαναστατικής δράσης της ρωσικής αστικής τάξης, των καταλοίπων της αστικής εξουσίας και του τσαρικού στρατού, ξεκίνησε το τιτάνιο έργο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης.

Αυτός ο πρωτόγνωρος ανθρώπινος άθλος έδωσε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ανεπανάληπτη ώθηση στην κοινωνική πρόοδο.Στην Οχτωβριανή Επανάσταση οφείλεται η ικανοποίηση των δικαιωμάτων στη μόνιμη και σταθερή εργασία, στη δωρεάν Παιδεία, στην ιατρική περίθαλψη και την Πρόνοια, στη λαϊκή κατοικία, στην κατοχύρωση βασικών πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων για τη λαϊκή πλειοψηφία.

Μέσα σε λίγα χρόνια, στη Σοβιετική Ένωση εξαφανίστηκε η ανεργία. Από το 1956 καθιερώθηκε 7ωρη ή 6ωρη εργάσιμη μέρα, η πενθήμερη εργάσιμη βδομάδα.

Εξασφαλίσθηκε για όλους τους εργαζόμενους ο ελεύθερος χρόνος. Άλλαξε και το περιεχόμενό του χάρη στις υποδομές που δημιούργησε η σοβιετική εξουσία. Ένα τεράστιο δίκτυο πολιτιστικών και αθλητικών δραστηριοτήτων κάλυψε τη Σοβιετική Ένωση, μέχρι το μικρότερο χωριό.

Η αντικομμουνιστική σταυροφορία και η οπορτουνιστική συκοφαντία δεν μπορούν να κρύψουν για πολύ την αλήθεια. Ο αντικομμουνισμός, που στοιχείο του είναι και το ξαναγράψιμο της Ιστορίας, αποτελεί και ένδειξη φόβου της αστικής τάξης.

Επιβεβαιώθηκε ότι δεν υπάρχει υπερταξικός ή τρίτος δρόμος ανάπτυξης. Ή θα υπηρετεί τον ιμπεριαλισμό, δηλαδή τη διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος, ή θα υπηρετεί το λαό.

Το ΚΚΕ, μελετώντας την πορεία ανάπτυξης του καπιταλισμού στην Ελλάδα, καθόρισε, από το 15ο Συνέδριο, το 1996, το χαρακτήρα της επανάστασης ως σοσιαλιστικής. Το 19ο Συνέδριο εμπλούτισε τη στρατηγική του Κόμματος. Το Συνέδριο σημείωσε πως: Από όλες τις πτυχές της οικονομικής και κοινωνικής ζωής προβάλλει οξυμένα η αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της εργασίας και την ατομική καπιταλιστική ιδιοποίηση. Προβάλλει επιτακτικά η ανάγκη της κοινωνικής ιδιοκτησίας, του κεντρικού σχεδιασμού με εργατική εξουσία. Από την άποψη των υλικών συνθηκών ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος και επίκαιρος όσο ποτέ άλλοτε.

Μ' αυτή τη γραμμή προσπαθούμε να ισχυροποιήσουμε το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, να δυναμώσουμε τους δεσμούς με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, να συμβάλουμε στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, στην οικοδόμηση της λαϊκής συμμαχίας, της συμμαχίας της εργατικής τάξης, με τη φτωχή αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης ώστε να αναπτυχθεί ο αντιμονοπωλιακός - αντικαπιταλιστικός αγώνας.

"ΘΑ ΠΑΤΑΧΘΕΙΤΕ ΑΜΕΙΛΙΚΤΑ "

 "ΘΑ ΠΑΤΑΧΘΕΙΤΕ ΑΜΕΙΛΙΚΤΑ "




QUIZ για πανίσχυρους λύτες:
Ποιος έγραψε την παρακάτω επιστολή;
α) Στυλιανός Πατακός, εκτελών χρέη διευθυντού ελληνορθόδοξου σχολείου.
β) Ο ηθοποιός Αρτέμης Μάτσας στην ταινία "Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας, αγαπούν το σχολείο μας".
γ) Κωνσταντίνος Σάλτας, Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Δάφνης -Υμηττού με το κόμμα Σούπερ Μάρκετ Σύριζος - και του πουλιού το γάλα.

"Αγαπητοί γονείς και κηδεμόνες μετα λύπης μου, σας γνωστοποιώ ότι σήμερα το βράδυ και περί ώρας 21.00 μ.μ έγινε απόπειρα κατάληψης του σχολείου (Δημόσια Υπηρεσία) απο μαθητές του σχολείου μας.
Εκλήθη η Αστυνομία (Άμεσος Δράση + Ομάδα Δίας), ελήφθησαν φωτογραφίες απο τις εξώπορτες του σχολείου μας, στις οποίες είχαν τοποθετηθεί διάφορα υλικά για να δυσχεραίνουν την πρόσβαση των υπόλοιπων μαθητών στο σχολείο τους, τη Δευτέρα 3/11/2014 και κατεγράφη το συμβάν στο ημερολόγιο των κληθέντων περιπολικών τις Αμέσου Δράσεως.
Οποιαδήποτε τέτοια ενέργεια (κατάληψη) που στρέφεται κατά των υπόλοιπων μαθητών που σέβονται και εκτιμούν το σχολείο τους, θα χτυπηθεί αμείλικτα.
Στην Αστυνομία εδόθησαν περίπου 10 ονόματα μαθητών, που συμμετείχαν σε αυτή την κίνηση. Τα ονόματα αυτών των μαθητών εδόθησαν απο άλλους συνεργούς μαθητές οι οποίοι θέλησαν να αποποιηθούν τις ευθύνες τους απο τις περαιτέρω συνέπειες που περιμένουν τους οιονεί καταληψίες.
Οι λόγοι για τους οποίους προέβησαν σε αυτή την ενέργεια είναι 1. Ότι δεν έχουμε κυλικείο και 2. Υγιεινή.
Κυλικείο δεν έχουμε γιατί ο προηγούμενος ενοικιαστής κύριος Νεοχωρίτης Λεωνίδας, μου παρέδωσε την παραίτησή του το καλοκαίρι γιατί είχε μπεί μέσα και χρωστάει στο Δήμο γύρω στα 8.000 έως 10.000 Ευρώ και αυτό γιατί δεν αγόραζαν οι μαθητές απο το κυλικειο. Είναι οι ίδιοι μαθητές που κάνουν κατάληψη γιατί δεν έχουμε κυλικείο, βέβαια ο πραγματικός λόγος είναι ότι αυτοί οι 10-15 μαθητές δεν θέλουν να κάνουν μάθημα, γιατί είναι τουρίστες στο σχολείο.
Περισσότερα αύριο στο σχολείο. Εννοείται ότι οι μαθητές αυτοί είναι παρελθόν για το σχολείο, δεν αξίζουν να λέγονται μαθητές του 4ου Γυμνασίου Δάφνης. Στο επόμενο διάστημα θα γίνουν οι αναγκαίες κινήσεις και ενέργειες για την απομάκρυνσή τους.
Δάφνη, 3/11/2014
Ο Διευθυντής"


Απ το "σκίζουμε τα μνημόνια" μέχρι το "είμαστε ο παράγοντας σταθερότητας "
Εκτός απο τις "αγορές",ας είναι ήσυχοι και οι "νοικοκυραίοι"!
Τάξις και ηθική θα επικρατήσουν σίγουρα με την "αριστερή κυβέρνηση!
μετά τήν εθελοντική εργασία, σειρά έχουν τα καταναγκαστικά έργα,

Φασισμός και γυναικείο ζήτημα

 Φασισμός και γυναικείο ζήτημα

Στην προχτεσινή επικαιρότητα ξεχώριζαν δύο ειδήσεις, τελείως διαφορετικής βαρύτηας και φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους.

Η πρώτη αφορούσε την «ατυχή δήλωση» περί κασιδιάρη του απερχόμενου υφυπουργού παιδείας, στύλιου, που εξαναγκάστηκε σε παραίτηση –αφού πρώτα ελέγχθηκαν σχολαστικά τα πρακτικά της βουλής, για να δουν τι μπορεί να μαζευτεί και να σωθεί.
Όταν γίνεται λόγος βέβαια για «ατυχή δήλωση», εννούμε βασικά τυχαία [δήλωση], γιατί κι η ατυχία ένας τυχαίος παράγοντας είναι –ω με συγχωρείτε, είναι τυχαίο. Κι όλως τυχαία, η ατυχής αυτή δήλωση θύμιζε πάρα πολύ εκείνο το περίφημο «α ρε παπαδόπουλος που σας χρειάζεται», στο οποίο συμπυκνώνουν όλο το καταστάλαγμα της σοφίας τους πολλοί δημοκράτες συμπολίτες μας. Και που μπορεί να επεκταθεί με την ίδια επιτυχία πχ στους καταληψίες μαθητές (α ρε κορκονέας που σας χρειάζεται), στους εκπαιδευτικούς που αντιδρούν στην αξιολόγηση (α ρε καλαμπόκα που θέλετε) και στην ελλάδα συνολικά, που νοσεί από τις παθογένειες (ε ρε γύψος που της χρειάζεται).

Πόσο τυχαία όμως μπορεί να θεωρηθούν τα (ένα, δύο, χίλια) μεμονωμένα περιστατικά στις τάξεις του κυβερνητικού λόχου, με το σαμαρά να σπεύδει ως από μηχανής καλός μπάτσος να τιμωρήσει τις όποιες ακρότητες και να σώσει τα προσχήματα για την έξωθεν μαρτυρία της κυβέρνησης; Η γυναίκα του καίσαρα αντώνιου πρέπει απλώς να φαίνεται τίμια και να μην προκαλεί, για να μην την πατήσει σαν τη σοφία αντουανέτα. Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα όμως αν δρα σα μαρία αντουανέτα κι αφήνει τα παιδιά στο σχολείο να λιποθυμούν από την πείνα, πετώντας τους φιλανθρωπικά ένα φρούτο (με ένα μήλο την ημέρα, κάναμε την πείνα πέρα). Κι αν παρακολούθησε κανείς στο βραδινό δελτίο του μέγκα το στύλιο και διέκρινε κάποια σημάδια ουσιαστικής μεταμέλειας για όσα είπε, ας ενημερώσει και τους υπόλοιπους.

Η ουσία βρίσκεται κρυμμένη πίσω από τις γραμμές της επιμαχης φράσης. Ο στύλιος επικροτεί την ενέργεια του κασιδιάρη, συμφωνεί πως αυτό το είδος αντιμετώπισης ενδείκνυται για την κανέλλη (και τους κομμουνιστές γενικότερα ίσως) αλλά σέβεται τον εσωτερικό καταμερισμό εργασίας τους κι αφήνει τη βρώμικη δουλειά στον χρυσαυγίτικο εκτελεστικό βραχίονα του κεφαλαίου. Θέλετε κασιδιάρη, αλλά δε θα γίνω. Οι αστοί πολιτικοί δε θέλουν να γίνουν ανοιχτά φασίστες, αλλά επιδοκιμάζουν απλώς τα έργα των τελευταίων, καθιστώντας δυσδιάκριτες τις μεταξύ τους διαφορές και συνολικά τα όρια μεταξύ φασισμού κι αστικής δημοκρατίας.

Γιατί μπαίνει όμως κατ’ επανάληψη στο στόχαστρο η κανέλλη; Είναι μόνο λόγω της εκρηκτικής της ιδιοσυγκρασίας, που εκνευρίζει τους αντίπαλους και τους κάνει να ενεργούν εν θερμώ (και για αυτό με περισσότερη ειλικρίνεια) ή σηματοδοτεί κάτι παραπάνω; Για το μέσο αριστεριστή πχ η κανέλλη μπορεί να είναι κάτι σαν τη σύγχρονη ενσάρκωση του τρίπτυχου «πατρίς-θρησκεία-οικογένεια». Από αστική σκοπιά όμως η κανέλλη είναι κόκκινο πανί, ιδίως για το μέσο φασίστα, γιατί συνδυάζει μια σειρά σατανικές ιδιότητες, που την καθιστούν υπ’ αριθμόν ένα στόχο: είναι γυναίκα, κομμουνίζουσα (αλλά για τα δικά τους κριτήρια είναι βαμμένα κομμουνίστρια και σε κάθε περίπτωση συνεπής συνοδοιπόρος εδώ και πολλά χρόνια), τσαμπουκαλεμένη και με το θάρρος της γνώμης της, με περίεργο ανδρικό ντύσιμο κι αμφίβολες σεξουαλικές προτιμήσεις. Και το πιο βασικό, αποστάτρια της τάξης της, που έκανε μια πολύ δύσκολη επιλογή, παραμένοντας πιστή σε αυτήν τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, κι αυτό δεν πρόκειται να της το συγχωρήσουν ποτέ.

Η κανέλλη καταφέρνει να έχει δικό της κοινό και να διεισδύει σε απρόσιτα (για εμάς) ακροατήρια, που κουβαλάνε ένα σωρό κατάλοιπα, όπως κι η ίδια άλλωστε. Ακόμα κι όταν πηγαίνει όμως ως καλεσμένη σε λάιφ-στάιλ τηλεοπτικές εκπομπές του κύκλου της, καταφέρνει να εκπλήσσει ευχάριστα, με αποκορύφωμα την κίνηση-ματ να δωρίσει στους οικοδεσπότες της στα «καρντάσιανς» το βιβλίο του πάλμε ντατ από τη σύγχρονη εποχή για το φασισμό και την κοινωνική επανάσταση –που η μπεκατώρου ειδικά το κοιτούσε σαν ατ(μ)ια, με βλέμμα ufo -oh bella donna...
Είναι απορίας άξιο λοιπόν πώς κάποιοι που ενθουσιάζονται με οποιοδήποτε θολό κίνημα κι οχυρώνονται πίσω από τον αντιφατικό του χαρακτήρα, που μπορεί να δικαιολογήσει τα πάντα, έχουν άλλα μέτρα και σταθμά και δε συγχωρούν καμία απολύτως αντίφαση σε περιπτώσεις σαν της κανέλλη, που έχει κάνει πάρα πολλά βήματα, ή και ευρύτερα, πχ στην αποτίμηση του υπαρκτού και της προσφοράς του.

Η δεύτερη είδηση ήταν το αφιέρωμα που έκανε η διαδικτυακή έκδοση του κοσμοπόλιταν στην αλέκα παπαρήγα με αφορμή τα γενέθλιά της –φαντάσου δηλ τι ετοιμάζουν για του χρόνου, που θα κλείσει τα εβδομήντα! Έχω την εντύπωση πως πολλά γυναικεία περιοδικά (ή μάλλον γυναικουλίστικα για την ακρίβεια) έκαναν πολιτική στροφή, για τα δεδομένα τους, στα χρόνια της κρίσης, φιλοξενώντας πχ σημειώματα της έκδοσης με κοινωνικές ευαισθησίες, αντιμνημονιακά μηνύματα, κτλ –κάθε περιοδικό μόδας που σέβεται τον εαυτό του εξάλλου, έπρεπε να προσαρμοστεί στη μόδα του αντιμνημονίου, την πιο ισχυρή τάση δηλ των τελευταίων χρόνων. Δε φανταζόμουν ποτέ όμως πως θα δημοσιευόταν ποτέ ένα τέτοιο αφιέρωμα –και μάλιστα για την αλέκα κι όχι για όποιον κι όποιον.

Το αφιέρωμα ανοίγει πάντως νέους ορίζοντες για τα κείμενα και τις στήλες που θα μπορούσε να έχει το κοσμοπόλιταν. Πχ cosmoθεωρία, με την παρουσίαση μιας ιδεολογικής μπροσούρας. Cosmoπολιτισμός, με προτάσεις για το πρόγραμμα εκδηλώσεων τηςαλκυονίδας κι επεξήγηση της διαφοράς μεταξύ του αστικού κοσμοπολιτισμού και του προλεταριακού διεθνισμού. Αφιέρωμα cosmoναύτης στη βαλεντίνα τερένσκοβα, την πρώτη γυναίκα που πέταξε στο διάστημα, που αν δε με απατά ασύστολα η μνήμη μου, σήμερα πρέπει να είναι βουλευτής του κκρο –ενώ στα σοβιετικά νιάτα της είχε κάνει ένα γάμο, νομίζω με κουμπάρο το χρουτσόφ, που απολύτως φυσιολογικά κατέρρευσε γρήγορα και δεν κράτησε πολύ, χάρη στη διαλυτική ευλογία του νικήτα.
Αφιέρωμα στα ταγάρια και τα αμπέχονα, που επιστρέφουν στη μόδα μαζί με τις αξύριστες μασχάλες. Cosmoσυμβουλές για το ριοπάν και το μαλόξ, που αντέχουν στα δακρυγόνα και προστατεύουν το μακιγιάζ μας στις πορείες. Και άλλα τινά παρόμοια, που θα αναγκάσουν το marie claire να απαντήσει με αντίστοιχο αφιέρωμα στην ντολόρες ιμπαρούρι, με διαφημιστικό σλόγκαν: μια γυναίκα με πάθος, εσείς κι η πασιονάρια.

Μπορεί αυτά βέβαια να τα γράφουμε μεταξύ μας για πλάκα, υπάρχει όμως και μια πολύ σοβαρή βάση. Τα γυναικεία πρότυπα δεν μπορεί να είναι οι χαζοχαρούμενες σταρλετίτσες και τα μηδενικά που γίνονται νούμερα στην τηλεόραση, ή ανορεξικά μοντέλα που κομπλάρουν τις καθημερινές γυναίκες του μόχθου για τις σωματικές τους ατέλειες –που κατά βάθος πάντως κρύβουν την τελειότητα. Αλλά οι πρωτοπόρες γυναίκες που αγωνίζονται να σπάσουν τους φραγμούς, οι οποίοι δεν είναι μόνο φυλετικοί αλλά πρωτίστως ταξικοί. Πρότυπο δε σημαίνει να είσαι σταρ, που θέλουν όλες να της μοιάσουν (κυρίως εμφανισιακά), ούτε μορφή για τη βιομηχανία του θέματος, που τα αλέθει όλα στο μύλο της κερδοφορίας της, και τα ενσωματώνει μεταμοντέρνα, για να πουλήσει στάμπες, κονκάρδες, μπλουζάκια, κοκ, όπως πχ με τον τσε. Αλλά να είσαι μαχήτρια της ζωής και ζωντανό, αυθεντικό παράδειγμα αγώνα σε κάθε σου πράξη.

Η βαθύτερη σύνδεση των δύο ειδήσεων είναι πως ο φασισμός και το λάιφ-στάιλ είναι υποπροϊόντα της ίδιας εκμεταλλευτικής κοινωνίας, που υποβιβάζει διαρκώς τη γυναίκα, είτε με το μαστίγιο της φασιστικής βίας του ψευτονταή που επιβεβαιώνει το μικροτσούτσουνο αντρισμό του, είτε με το καρότο και με τα θέλγητρα της γλάστρας γυναίκας, που έχει ως αποκλειστικό προορισμό στη ζωή της να στολιστεί και να γίνει ωραία (με βάση τα κυρίαρχα πρότυπα), για να αρέσει στο ισχυρό ανδρικό φύλο.

Και για να γίνει καθαρό και στον τελευταίο, που μπορεί να ρωτήσει: δηλ το γυναικείο πρότυπο πρέπει να είναι σαν την παπαρήγα και την κανέλλη;
Ας θυμηθούμε το πιο γνωστό ίσως φωτογραφικό ντοκουμέντο του δεκέμβρη (ένας είναι ο δεκέμβρης). Προσέξτε πχ πόσο όμορφη και γλυκιά είναι η συντρόφισσα στη μέση, που κρατάει το πανό. Ναι αλλά πόσο πιο όμορφη είναι σαν άνθρωπος, ακριβώς επειδή βρίσκεται στη διαδήλωση, γονατίζει ευλαβικά στη θυσία των συντρόφων της από την προηγούμενη μέρα και το βλέμμα της είναι καθαρό, γεμάτο οργή και αισιοδοξία. Όπως δηλ και όλων των άλλων γύρω της..



Υστερόγραφο
Ψάξ’ το παραπάνω: Γυναίκες – Από την Αντίσταση στο Δεκέμβρη (Φιλιώ Τόλια)
Στο συλλογικό «Δεκέμβρης του 44’ – Κρίσιμη ταξική σύγκρουση», Σύγχρονη Εποχή

Για τα περί «οργανωσιακής υγείας»

Για τα περί «οργανωσιακής υγείας»
Ενα ρεπορτάζ της «Καθημερινής» 2/11/2014, με τίτλο «Οφελος των εργοδοτών η οργανωσιακή υγεία στις επιχειρήσεις τους», είναι αποκαλυπτικό ως προς την ολοένα και πιο επιστημονική προσπάθεια των καπιταλιστών να χειραγωγήσουν τους εργαζόμενους στις επιδιώξεις τους. Τι λέει το ρεπορτάζ;
«Η παγκόσμια ασφαλιστική εταιρεία "Metlife", με εμπειρία 140 ετών και παγκόσμια πρακτική για την παροχή λύσεων στους εργοδότες, δραστηριοποιείται σε περίπου 50 χώρες στις παροχές προς τους εργαζομένους και βοηθά τους εργοδότες να βελτιστοποιούν την οργανωσιακή υγεία των επιχειρήσεών τους, με επίκεντρο τον άνθρωπο και μέσα από προγράμματα πρόληψης και ευεξίας».
Κατ' αρχήν, ο ίδιος ο όρος «οργανωσιακή υγεία», μόνο και μόνο επειδή περικλείει τον όρο «υγεία» φορτίζεται θετικά. Οταν, μάλιστα, γίνεται αναφορά για «πρόληψη» και «ευεξία» καταλαβαίνει κανείς ότι πρόκειται για ενδιαφέρον των επιχειρήσεων στην εφαρμογή προγραμμάτων προληπτικής υγείας. Μόνο που δεν είναι έτσι.
***
Στο ρεπορτάζ της «Καθημερινής» αναφέρεται: «Η εφαρμογή τέτοιων δράσεων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη βελτίωση τριών βασικών συμπτωμάτων του ανθρώπινου δυναμικού, αλλά και του κόστους που επιφέρουν». Και αναφέρει την απουσία από την εργασία (Absenteism), την αναποτελεσματική παρουσία στην εργασία (Presenteism) και το εργασιακό στρες. Επομένως, δημιουργούν συνθήκες τέτοιες που αν ο εργαζόμενος αναγκαστεί να λείψει από τη δουλειά του να νιώθει τύψεις και παίρνουν μέτρα, ώστε να αντιμετωπίζεται το άγχος του από την απαιτητικότητα της επιχείρησης να δίνει τα πάντα γι' αυτήν. Γι' αυτό το τελευταίο, στο πλαίσιο της «οργανωσιακής υγείας» υπάρχει και ο κλάδος της «οργανωσιακής ψυχολογίας». Ποιος είπε ότι η επιστήμη δεν έχει ταξικό περιεχόμενο στον καπιταλισμό;
Αρα ο όρος «οργανωσιακή υγεία των επιχειρήσεων» παραπέμπει στην οργάνωση, στη διάρθρωση και στη δημιουργία συνθηκών σε μια επιχείρηση που να καλλιεργεί την ψευδαίσθηση ότι η επιχείρηση νοιάζεται, αν δεν αφοσιώνεται στους εργαζομένους της. Και έτσι γίνεται ελκυστική στους εργαζόμενους, να τους καλλιεργείται ψυχολογία, ή ακόμη και συνείδηση αφοσίωσης στην επιχείρηση, σαν να είναι και δική τους. Η «υγεία», για την οποία φαίνεται ότι νοιάζονται οι εργοδότες, αφορά την υγεία των επιχειρήσεων.
***
Το περιεχόμενο στην «οργανωσιακή υγεία» εμπεριέχει τις μεθόδους που θα κάνουν τους εργαζόμενους να αισθάνονται δική τους υπόθεση την επιτυχία της επιχείρησης, την αύξηση των κερδών της, την ανάπτυξή της. Αυτό εκτιμά και η μελέτη της «Metlife», όταν αναφέρει ότι «η ικανοποίηση των εργαζομένων έχει θετική σχέση και με τα αποτελέσματα των επιχειρήσεων, όπως προκύπτουν μέσα από τη συμμετοχή στην εργασία και την αφοσίωσή τους στην επιχείρηση», ενώ η ίδια μελέτη προβάλλει την άποψη ότι «ένα από τα κρισιμότερα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι εργοδότες σήμερα στην κρίση που διερχόμαστε, είναι να διατηρήσουν ένα υγιές και αφοσιωμένο εργατικό δυναμικό». Και πράγματι, από τη σκοπιά των συμφερόντων των καπιταλιστών το «υγιές και αφοσιωμένο εργατικό δυναμικό» αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη της κερδοφορίας και του κεφαλαίου.
***
Τέτοια προγράμματα εφαρμόζονται σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
Ιστοσελίδα του «Ανοικτού Πανεπιστημίου Κύπρου» αναφέρει μελέτη για τη «Στρατηγική διοίκηση υπηρεσιών υγείας: Εξέταση της σχέσης διαχείρισης γνώσης και οργανωσιακής αλλαγής στο θεραπευτήριο "Υγεία"» και το παρουσιάζει ως εξής: «Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει αντιληπτό ότι για να θεωρείται μια επιχείρηση βιώσιμη και ισχυρή, δεν αρκεί να στηρίζεται στην κεφαλαιακή της επάρκεια, ή στον σύγχρονο εξοπλισμό που τυχόν διαθέτει, αλλά και στην ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού της». Αναζητούν, δηλαδή, μεθόδους που θα υποχρεώνουν τους εργαζόμενους να υπηρετούν συνειδητά το κεφάλαιο.
Ανάλογη έρευνα έγινε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και το ΤΕΙ Νοσηλευτικής Λάρισας, με τίτλο: «Διερεύνηση της οργανωσιακής δέσμευσης του νοσηλευτικού προσωπικού σε δύο δημόσια νοσοκομεία της Αττικής». Σ' αυτήν αναφέρεται το εξής: «Η οργανωσιακή δέσμευση βρίσκεται στο επίκεντρο της Διοίκησης των Ανθρωπίνων Πόρων, καθώς έχει αναγνωριστεί τόσο η σπουδαιότητά της όσο και η αναγκαιότητά της για την αποτελεσματική λειτουργία ενός Οργανισμού».
Μελέτη, επίσης, από το «Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου» για την «οργανωσιακή κουλτούρα» στα τρία Κέντρα Υγείας, Ηγουμενίτσας, Μαργαριτίου και Παραμυθιάς, αναφέρονται τα εξής: «Ως οργανωσιακή κουλτούρα θεωρείται η συλλογική συμπεριφορά των ανθρώπων που αποτελούν μέρος μιας οργάνωσης, και αποτελείται από τις αξίες της οργάνωσης, τα οράματα, τους κανόνες, τη γλώσσα εργασίας, τα συστήματα και τα σύμβολα αυτής, ενώ περιλαμβάνει και τις ευρύτερες πεποιθήσεις και συνήθειες. Η οργανωσιακή κουλτούρα επηρεάζει την απόδοση και ορθή λειτουργία του κάθε οργανισμού, ενώ όσοι λειτουργούν σε αυτόν μπορεί να αντιμετωπίσουν εσωτερικές συγκρούσεις, που θα καλείται η οργανωσιακή κουλτούρα να επιλύσει».
Σε προγράμματα όπως τα παραπάνω εμπεριέχονται και προγράμματα «οργανωσιακής υγείας». Αλλωστε, το Πανεπιστήμιο Πειραιά έδωσε σε φοιτητές του διπλωματική εργασία όπου συμπεριέλαβε «μια διευρυμένη ανασκόπηση των όρων οργανωσιακή κουλτούρα, ηγεσία, παρακίνηση και κίνητρα ανθρώπινου δυναμικού» στον τραπεζικό κλάδο και συγκεκριμένα στη μελέτη των τραπεζών Αγροτική Τράπεζα και Τράπεζα Πειραιώς. Αυτές εφαρμόζουν και προγράμματα «οργανωσιακής υγείας» .Μάλιστα, στην απονομή «Αριστείων Ανθρωπίνου Δυναμικού» που δόθηκαν σε 22 εταιρείες, στους τομείς «Ψυχολογικά υγιές εργασιακό περιβάλλον» και «Ευεξία και ψυχική υγεία» δόθηκαν: Χρυσό στην Τράπεζα Πειραιώς και Αργυρό στην «PepsiCo Greece».
***
Γίνεται κατανοητό απ' όλα τα παραπάνω ότι η «διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού» ως ειδικός τομέας στις επιχειρήσεις, μαζί με την αναδιάρθρωση της οργάνωσης της παραγωγής, ώστε να είναι πιο αποτελεσματική και κερδοφόρα, αξιοποιεί αποτελέσματα της επιστήμης - που, κάτω από άλλες συνθήκες, θα υπηρετούσαν τους ανθρώπους του μόχθου - στην ακριβώς αντίπερα όχθη, στην πιο στυγνή τους εκμετάλλευση, δημιουργώντας ψευδαισθήσεις, όπως π.χ. σχετικά με την υγεία, ότι εφαρμόζονται από την επιχείρηση σε όφελος των εργαζομένων.
Είναι ένα πλαίσιο φαινομενικά φιλεργατικό, αλλά άκρως αντιδραστικό. Γιατί η συνείδηση των εργαζομένων οσμώνεται με την ιδέα ότι ο ταξικός τους αντίπαλος είναι «ο θεός τους», «το άλλο τους εγώ» στη ζωή τους, ότι είναι λίγο πολύ «σιαμαίοι». Οπως η επιχείρηση εξαρτάται από την εργασία τους έτσι και η εργασία τους εξαρτάται από την επιχείρηση. Καθολική συνειδητή υποταγή στους επιχειρηματίες και στοίχιση κάτω από την αστική τάξη συνολικά. Αυτό το σκοπό υπηρετούν τέτοιες μελέτες, τέτοια προγράμματα και η εφαρμογή τους. Που επιδρούν στην αύξηση της κερδοφορίας, ενώ εμποδίζουν τα μέγιστα τη συνειδητοποίηση της εκμετάλλευσης, της «νόμιμης» κλοπής του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι από τους καπιταλιστές. Αποτελεί λοιπόν ένα ακόμα εμπόδιο στη χειραφέτηση από την αστική πολιτική, την οργάνωση στα συνδικάτα και τη συμμετοχή στους διεκδικητικούς αγώνες, στη μη συνειδητοποίηση των αιτιών άλλων εργατικών, λαϊκών προβλημάτων, στη διάσπαση των εργαζομένων, αφού οι εργαζόμενοι κάθε επιχείρησης λειτουργούν απομονωμένα ακόμη και από τους εργαζόμενους του ίδιου του κλάδου τους. Πολύ περισσότερο σηκώνει τείχη στη συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας της αντικαπιταλιστικής πάλης.

Ι.

ΗΠΑ Ενας 90χρονος θύμα της ποινικοποίησης της σίτισης αστέγων

ΗΠΑ
Ενας 90χρονος θύμα της ποινικοποίησης της σίτισης αστέγων


ΜΑΪΑΜΙ.--
Ενας 90χρονος Αμερικανός, βετεράνος πολέμου, συνελήφθη από την αστυνομία και του επιβλήθηκε πρόστιμο 500 δολαρίων και ποινή φυλάκισης 60 ημερών επειδή πρόσφερε φαγητό σε αστέγους σε δημόσιο χώρο της πόλης Φορτ Λόντερντεϊλ της Φλόριδα.
Ο Αρνοντ Αμποτ, που προσφέρει τρόφιμα στους άστεγους συνανθρώπους του επί 23 χρόνια, αψήφισε το μέτρο που έχει αποφασίσει η δημοτική αρχή, να θεωρείται παράνομη η σίτιση αστέγων σε δημόσιους χώρους και δηλώνει ότι θα συνεχίσει να βοηθάει συνανθρώπους του.
Από την άλλη, ο δήμαρχος του Φορτ Λόντερντεϊιλ, Τζακ Σέιλερ, υπεραμύνθηκε του νέου «νόμου», λέγοντας ότι θα εφαρμοστεί παρά τη δημοσιότητα. Σύμφωνα με τον αμερικανικό «Εθνικό Συνασπισμό για Αστέγους», πάνω από 30 πόλεις των ΗΠΑ έχουν υιοθετήσει τα τελευταία 2,5 χρόνια νόμους ποινικοποίησης της σίτισης αστέγων σε δημόσιους χώρους από πολίτες και οργανώσεις αρωγής.

Πολύμορφη αντικομμουνιστική προπαγάνδα για την 25η «επέτειο της πτώσης του τείχους του Βερολίνου»

Πολύμορφη αντικομμουνιστική προπαγάνδα για την 25η «επέτειο της πτώσης του τείχους του Βερολίνου»
Παρά την προσπάθεια της γερμανικής αστικής τάξης, τα λαϊκά στρώματα στην πρώην Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία δεν ξεχνούν την προσφορά του σοσιαλισμού

Οπως ήταν αναμενόμενο, η φετινή, 25η, επέτειος από την πτώση του τείχους του Βερολίνου αποτελεί την προπαγανδιστική ευκαιρία για την αστική τάξη της Γερμανίας και το πολιτικό της προσωπικό για να εντείνουν την αντικομμουνιστική εκστρατεία, να διαστρεβλώσουν την Ιστορία, να συκοφαντήσουν τη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία και τις κατακτήσεις του σοσιαλιστικού κράτους.
Για ακόμα μεγαλύτερη διείσδυση στους εργαζόμενους και τη νεολαία της Γερμανίας, έχει αναπτυχθεί ένα ειδικό «μάρκετινγκ του τείχους», με χαρακτηριστικά παραδείγματα χιλιάδες φωτισμένα μπαλόνια κατά μήκος του παλιού τείχους, εφαρμογές για κινητά που βρίσκουν την πορεία του τείχους στο σημερινό Βερολίνο, κομμάτια του τείχους με πιστοποιητικό γνησιότητας, προσφορές στα εισιτήρια των τρένων για ταξίδια στο Βερολίνο τις μέρες τις επετείου. Το τελευταίο βέβαια προϊόν τούς «στράβωσε», μιας που αυτές τις μέρες διεξάγονται οι μεγαλύτερες απεργιακές κινητοποιήσεις που γνώρισε ο κλάδος των σιδηροδρομικών μεταφορών. Γι' αυτό και με μεγάλο παράπονο ο διευθυντής προσωπικού των Γερμανικών Σιδηροδρόμων, Ούλριχ Βέμπερ, δήλωσε, αποδεικνύοντας ότι ο αντικομμουνισμός και η επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων πάνε χέρι - χέρι: «Ενώ οι πολίτες στη Γερμανία αδημονούν να γιορτάσουν την 25η επέτειο της πτώσης του τείχους στις 9 Νοέμβρη, το Συνδικάτο GDL θέλει να παραλύσει τη δημόσια ζωή της χώρας μας...»
Πακτωλός χρημάτων στην παραχάραξη της Ιστορίας

Η σημαία της ΓΛΔ
Αυτοί που αδημονούν δεν είναι οι εργαζόμενοι, οι οποίοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία βρίσκονται αντιμέτωποι με τη σκληρή καπιταλιστική πραγματικότητα και ελάχιστα έως καθόλου δεν ενδιαφέρονται για την επέτειο αυτή, αλλά οι διάφοροι μηχανισμοί του συστήματος, που δουλεύουν επίμονα και μεθοδικά για να πείσουν και τους πιο ανεπίδεκτους όχι μόνο ότι τα 40 χρόνια της ΓΛΔ ήταν «χρόνια ανελευθερίας, στερήσεων και ολοκληρωτισμού» αλλά και ότι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός γενικότερα «είναι ξεπερασμένος και απάνθρωπος». Διοχετεύουν για το σκοπό αυτό πακτωλούς χρημάτων σε ιδρύματα και ΜΚΟ, ιδιαίτερα στο Βερολίνο αλλά και σε όλη τη χώρα.
Για παράδειγμα, το «Ιδρυμα του Μνημείου Hohenschonhausen», με έδρα σε κτίριο όπου βρίσκονταν κρατητήρια του πρώην υπουργείου Κρατικής Ασφάλειας της ΓΛΔ στο Βερολίνο, έχει θέσει ως στόχο «την ενασχόληση με τις μορφές και τις συνέπειες των πολιτικών διώξεων και την καταπίεση στην κομμουνιστική δικτατορία». Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος που διαφημίζει τα εκπαιδευτικά του προγράμματα, στα οποία συμμετέχουν δωρεάν μαθητές και καθηγητές: «Αποτελεί πραγματικά ο κομμουνισμός παρελθόν; Με τα σεμινάριά μας οι μαθητές θα αναγνωρίσουν ότι ο πολιτικός εξτρεμισμός δεν είναι cool» αλλά απειλεί την ίδια τους την «ελευθερία». Και για όσους δεν έχουν τη δυνατότητα και το χρόνο να εκπαιδευτούν επί τόπου, έμπειροι εκπαιδευτές είναι πρόθυμοι να κάνουν τα σεμινάρια σε οποιοδήποτε σχολείο, χρησιμοποιώντας και ένα ειδικά διαρρυθμισμένο όχημα μεταφοράς κρατουμένων από την εποχή της ΓΛΔ.

Χαρακτηριστική φωτογραφία από τη μύηση μικρών παιδιών στο μάθημα του αντικομμουνισμού, όπου η ΓΛΔ παρουσιάζεται ως «ανελεύθερο» κράτος. Η κατασκευή του τείχους με κούτες αποκρύπτει την ιστορική αλήθεια, ότι το τείχος του Βερολίνου ήταν ένα αμυντικό μέτρο του σοσιαλιστικού κράτους απέναντι στις προβοκάτσιες και τις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών, που, αμέσως μετά την ήττα των ναζί με την καθοριστική συμβολή της ΕΣΣΔ, κλιμάκωσαν τον πόλεμο κατά του σοσιαλισμού
Στην ίδια κατεύθυνση δρα και το, επιχορηγούμενο από την κρατιδιακή και την ομοσπονδιακή κυβέρνηση με 2 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, «Ιδρυμα Τείχος του Βερολίνου», το οποίο συστάθηκε το 2008 με τις ψήφους χριστιανοδημοκρατών, σοσιαλδημοκρατών, πράσινων και του κόμματος «Αριστερά» Die Linke, του αδελφού κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Το αντικομμουνιστικό τους μένος περνάει μέσα από εκθέσεις, σεμινάρια, ξεναγήσεις, ακόμα και δραστηριότητες, που απευθύνονται σε παιδιά ηλικίας 8 έως 13 χρόνων. Στην πιο χοντροκομμένη μορφή αντικομμουνισμού και πλύσης εγκεφάλου ανήκει και η «μαθησιακή» δραστηριότητα «του να ντύνουν τα παιδιά πολιτοφύλακες και να στήνουν χαρτόκουτα για να αναπαραστήσουν το χτίσιμο του τείχους, κάτω βέβαια από τις οδηγίες των εκπαιδευτών» (φωτο).
Με 75 εκατομμύρια ευρώ ιδρυτικό κεφάλαιο και ετήσιες γενναίες επιχορηγήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό, το Ομοσπονδιακό «Ιδρυμα για την Ερευνα της Δικτατορίας του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος (SED)» αποτελεί το «βαρύ πυροβολικό» της αντικομμουνιστικής μηχανής, το οποίο έχει αναλάβει έργο επιστημονικοφανούς διαστρέβλωσης και συκοφάντησης του σοσιαλισμού, κυρίως στον ακαδημαϊκό τομέα, με υποτροφίες, επιμορφωτικά προγράμματα για εκπαιδευτικούς, χρηματοδότηση ερευνητικών εργασιών, διαγωνισμούς, εκδόσεις κ.ά. Ο στόχος ξεκάθαρος, όπως οι ίδιοι αναφέρουν: « ... να διαμορφώσουμε όσο το δυνατόν πιο ελκυστικές συνθήκες για την επιστημονική αντιπαράθεση με την ιστορία της ΓΛΔ αλλά και τις άλλες κομμουνιστικές δικτατορίες, να διευκολύνουμε την πρόσβαση στην έρευνα και τις πηγές, για να κεντρίσουμε το ενδιαφέρον σε νέους αλλά και σε παλαιότερους επιστήμονες για το θέμα».
Ενδεικτικά παραδείγματα, που συμπληρώνουν και εξειδικεύουν τον κυρίαρχο αντικομμουνισμό σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής, στην εκπαίδευση, στους χώρους εργασίας, στα ΜΜΕ: Ενορχηστρωμένα και συντονισμένα, σε καθημερινή βάση, αλλά ακόμη πιο έντονα σε επιλεγμένες ιστορικές επετείους, όπως την αντεπαναστατική απόπειρα ανατροπής του σοσιαλιστικού κράτους το 1953, την ανέγερση του τείχους το 1961 και την πτώση του το 1989, προσπαθούν να απαξιώσουν τις λαϊκές κατακτήσεις επί ΓΛΔ, να εμφανίσουν τον καπιταλισμό ως σύστημα που εξασφαλίζει τη δημοκρατία και την ελευθερία.
Ο καπιταλισμός έφερε πραγματικά «τείχη» στους εργαζόμενους
Ολες αυτές οι προσπάθειες, βέβαια, είναι εξηγήσιμες από τη σκοπιά των αστών, μιας που, 24 χρόνια μετά την ενοποίηση και παρά τον έντονο αντικομμουνισμό, η ανωτερότητα των κατακτήσεων του σοσιαλισμού δεν έχει χάσει τη λάμψη της. Χαρακτηριστική είναι δημοσκόπηση για λογαριασμό της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης MDR πριν λίγους μήνες. Το 78% των Ανατολικογερμανών θεωρεί το εκπαιδευτικό σύστημα της ΓΛΔ σαφώς καλύτερο, ποσοστό που μάλιστα έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Σε ερωτήσεις σύγκρισης άλλων κοινωνικών κατακτήσεων μεταξύ ΓΛΔ και σημερινής Γερμανίας οι Ανατολικογερμανοί στη συντριπτική πλειοψηφία τάσσονται υπέρ αυτών στη ΓΛΔ: Κοινωνική σιγουριά (88%), η ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών (79%), σύστημα Υγείας (66%).
Και τα «ανθισμένα τοπία» που διαλαλούσαν οι Κολ και Γκένσερ από τα μπαλκόνια και τις πλατείες στις αρχές της δεκαετίας του '90 και που, σύμφωνα με δηλώσεις της Μέρκελ την περασμένη εβδομάδα, αποτελούν ήδη πραγματικότητα ακούγονται σαν ένα κακόγουστο αστείο. Μια ματιά σε επίσημα στατιστικά στοιχεία διαψεύδει πανηγυρικά αυτούς τους ισχυρισμούς, με τους δείκτες της ανεργίας, της φτώχειας, της πληθυσμιακής συρρίκνωσης να είναι σαφώς πιο αυξημένοι στα κρατίδια που βρίσκονται στην επικράτεια της πρώην ΓΛΔ.
Οσο κι αν λυσσάνε οι κεφαλαιοκράτες, όσες φιέστες κι αν οργανωθούν για να δηλητηριάσουν τη συνείδηση και τη σκέψη λαού και ιδιαίτερα της νεολαίας η αλήθεια δεν παραγράφεται, δεν αλλοιώνεται, βγάζει μάτι η παραχάραξή της. Οι λαοί έχουν τη δύναμη και ολοένα και μεγαλύτερη πείρα να βγάλουν συμπεράσματα, να πάρουν αποφάσεις, να ανατρέψουν την εξουσία των αστών και διδαγμένοι από τα λάθη και τις παραλείψεις της πρώτης προσπάθειας, με μια ισχυρή συμμαχία, με τη δική τους εξουσία να γίνουν οι ίδιοι ιδιοκτήτες του πλούτου που παράγουν.

ΟΥΚΡΑΝΙΑ Φουντώνουν οι μάχες και οι στρατιωτικές προετοιμασίες

 ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Φουντώνουν οι μάχες και οι στρατιωτικές προετοιμασίες
Το ΝΑΤΟ ετοιμάζει μεγάλα γυμνάσια στην Ανατολική Ευρώπη



Η κηδεία του 14χρονου Ντάνιλ Κουζνέτσοφ που σκοτώθηκε σε βομβαρδισμό σχολείου του Ντόνετσκ έγινε χτες
ΝΤΟΝΕΤΣΚ.--
Καθώς κλιμακώνονται οι συγκρούσεις στην Ανατολική Ουκρανία, στην περιοχή του Ντονέτσκ, ανάμεσα σε δυνάμεις του ουκρανικού στρατού και πολιτοφύλακες, με πολλούς νεκρούς και από τις δύο πλευρές, «λάδι στη φωτιά» ρίχνει η σχεδιαζόμενη, όπως όλα δείχνουν, μεγάλη στρατιωτική άσκηση του ΝΑΤΟ, κοντά στα σύνορα με τη Ρωσία.
Ο υπεύθυνος, μεταξύ άλλων, για την Ανατολική Ευρώπη Γερμανός στρατηγός Χανς-Λόταρ Ντομρόζε ανέφερε στη γερμανική εφημερίδα «Die Welt» πως το ΝΑΤΟ «έχει προχωρήσει μέχρι στιγμής σε στρατιωτικές ασκήσεις με δυνάμεις από 25.000 μέχρι 40.000 στρατιώτες μόνο στις δυτικές χώρες της Συμμαχίας» και συμπληρώνει «θεωρώ πιθανό, πως μελλοντικά θα το κάνουμε και στην ανατολική Ευρώπη και τη Βαλτική».
Επέμεινε ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να προετοιμάζεται για πόλεμο στον 21ο αιώνα και να είναι ταχύτερο και πιο ευέλικτο στη δράση του και γι' αυτό σημείωσε «αποφάσισε στη φετινή Σύνοδο της Ουαλίας την προώθηση της δύναμης ταχείας ανάπτυξης του ΝΑΤΟ με 5.000 έως 7.000 καλά εκπαιδευμένων ανδρών από διαφορετικές χώρες και την αξιοποίηση της πιο εξελιγμένης τεχνολογίας». Ο εν λόγω στρατηγός σημείωσε ότι «εάν όλα προχωρήσουν σύμφωνα με το πρόγραμμα, θα είναι έτοιμη μέχρι το τέλος του επόμενου χρόνου». Είναι, βέβαια, φανερό ότι τέτοιες κινήσεις θα φέρουν την αντίδραση της Ρωσίας που ήδη κατηγορείται από την κυβέρνηση του Κιέβου και τους δυτικούς ιμπεριαλιστές ότι ήδη συσσωρεύει στρατεύματα στα σύνορά της και βοηθάει ποικιλοτρόπως τους πολιτοφύλακες της Ανατολικής Ουκρανίας.
Χτες, η κυβέρνηση του Κιέβου κατήγγειλε ότι 32 άρματα, στοιχεία πυροβολικού και άλλος εξοπλισμός, καθώς και στρατιώτες από τη Ρωσία πέρασαν τα σύνορα και εισήλθαν στην ανατολική Ουκρανία, όπου «πέντε Ουκρανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν το τελευταίο 24ωρο», όπως ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος του ουκρανικού στρατού Αντρίι Λισένκο. Επίσης, χτες, η δημαρχία του Ντονέτσκ ανακοίνωσε ότι το τελευταίο 24ωρο, 15 πολίτες τραυματίστηκαν από θραύσματα οβίδων κατά τις μάχες που μαίνονταν στην περιοχή αυτή, ενώ οι συνοικίες της Κιέφσκι και Κουιμπιτσέφσκι αποτέλεσαν στόχο πυρών πυροβολικού. Οι συνοικίες αυτές βρίσκονται κοντά στο αεροδρόμιο του Ντονέτσκ, που ελέγχει ο ουκρανικός στρατός.
Παράλληλα, οι ουκρανικές αρχές παραδέχτηκαν ότι επτά αλεξιπτωτιστές τραυματίστηκαν από έκρηξη νάρκης κοντά σε χωριό στο βορειοδυτικό Λουγκάνσκ.
Και διπλωματική κινητικότητα
Πάντως, χτες ο σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής του Ρώσου Προέδρου, Γιούρι Ουσάκοφ, δήλωσε ότι η Ρωσία υποστηρίζει τη συμφωνία εκεχειρίας. «Υποστηρίζουμε τη συνέχιση της διαδικασίας του Μινσκ και τασσόμαστε υπέρ της διεξαγωγής μιας ακόμη συνάντησης της ομάδας επαφής, όμως δεν εξαρτώνται όλα από εμάς. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες», ήταν τα λόγια του. Ταυτόχρονα, διευκρίνισε ότι «η επίσημη θέση της Ρωσίας σχετικά με τα αποτελέσματα των εκλογών στις 2 Νοέμβρη σε Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ εκφράζεται συμπαγώς, αλλά γενναιόδωρα. Η λέξη "σεβασμός" χρησιμοποιήθηκε». Οταν ρωτήθηκε αν οι όροι «σεβασμός» και «αναγνώριση» θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως ταυτόσημοι απάντησε με νόημα ότι «αυτές είναι διαφορετικές λέξεις, και επιλέχτηκε στην ανακοίνωση ο σεβασμός». Επίσης, ενημέρωσε ότι ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν θα συναντηθεί με τον Αυστραλό πρωθυπουργό Τόνι Αμποτ στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας - Ειρηνικού (APEC), που θα πραγματοποιηθεί στις 10 και 11 Νοέμβρη στο Πεκίνο.
Εξάλλου, αύριο έχει κανονιστεί στο περιθώριο των προετοιμασιών για τη Σύνοδο Κορυφής του APEC, συνάντηση των ΥΠΕΞ Ρωσίας και ΗΠΑ, Σ. Λαβρόφ και Τζ. Κέρι. Στη Σύνοδο παρόντες θα είναι και οι Πρόεδροι της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, και των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, ωστόσο με τα ως τώρα δεδομένα δεν προβλέπεται μεταξύ τους συνάντηση. Επόμενο, πάντως, μεγάλο ραντεβού των ηγετών θα είναι η σύγκληση της Ομάδας των Είκοσι (G20) που θα διεξαχθεί στις 15 και 16 Νοέμβρη στο Μπρίσμπεϊν της Αυστραλίας.

TOP READ