25 Ιουλ 2019

Εκεί που η λαμαρίνα «λυγίζει» για τους συντρόφους που έπεσαν…

Ήταν αρχή του χρόνου, όταν το ΚΚΕ ανακοίνωνε την απόφαση να τοποθετήσει συμβολικά δύο μνημεία στα δύο μαρτυρικά νησιά της Μακρονήσου και της Γυάρου, ως ελάχιστο φόρο τιμής σ’ αυτούς που εξορίστηκαν, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν ή άφησαν τη ζωή τους σ’ αυτά τα δυο κολαστήρια.
Για την επιλογή των δυο μνημείων είχε προηγηθεί πανελλήνιος καλλιτεχνικός διαγωνισμός και το κάλεσμα του Κόμματος αφορούσε πια στο πιο δύσκολο στάδιο, του έτσι κι αλλιώς όχι εύκολου αυτού εγχειρήματος, που είναι η κατασκευή και τοποθέτησή τους.
Η κίνηση αυτή του ΚΚΕ ήρθε σε συνέχεια ανάλογων που κορυφώθηκαν τη χρονιά που πέρασε, όταν συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από την ίδρυση του Κόμματος. Πολλά μνημεία τοποθετήθηκαν τα τελευταία χρόνια σε περιοχές όπου σημειώθηκαν μάχες, όπως στην Φλώρινα (το περίφημο γλυπτό του Μέμου Μακρή), ή τόπους εξορίας, όπως στον Αη Στράτη, το μνημείο στην Τρίπολη, στο χώρο όπου γίνονταν οι εκτελέσεις με αποφάσεις του Στρατοδικείου, ή το Μνημείο – Μουσείο για τον ΔΣΕ στο χωριό Θεοτόκος Ιωαννίνων, στον ηρωικό Γράμμο, για να αναφέρουμε μόνο μερικά.
Όλα τα μνημεία ολοκληρώθηκαν με εθελοντική εργασία και με τη συνδρομή των μελών και των φίλων του ΚΚΕ, και πολλών ανθρώπων που έδειξαν θέληση να βοηθήσουν ανεξάρτητα από ιδεολογική τοποθέτηση.
Στο μηχανουργείο “Αφοι Παπαδάκη”, ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της λαμαρινοκατασκευής για το μνημείο της Γυάρου, και ξεκινούν για το μνημείο της Μακρονήσου. Πρόκειται για το ίδιο μηχανουργείο που πρόσφερε τα υλικά και την εργασία κατασκευής, του μεταλλικού τμήματος του μνημείου στη Θεοτόκο.
Ο Χρήστος Παπαδάκης δίνει στον “τοίχο” του μια μικρή περιγραφή του μνημείου που θα τοποθετηθεί στη Γυάρο: «Το έργο θα είναι μια μικτή κατασκευή που θα περιλαμβάνει την σιδηροκατασκευή, καθώς και βάσεις από μπετό και χτίσιμο πέτρινου τοίχου. Το έργο αυτό είναι το δεύτερο και μεγαλύτερο έργο που υλοποιούμε για το κόμμα, το πρώτο ήταν για τον Δημοκρατικό Στρατό στο Γράμμο, και θα ακολουθήσει και ένα τρίτο για την Μακρόνησο. Παρά το μεγάλο κόστος των υλικών (πρόκειται για ειδική παραγγελία λαμαρίνα που οξειδώνεται εξωτερικά και μετά η οξείδωση δεν προχωράει στο εσωτερικό), και προς τιμήν των συντρόφων που μαρτύρησαν στην Γυάρο πήραμε απόφαση να καλύψουμε όλο το κόστος τόσο των υλικών όσο και όλων των κατεργασιών που αφορούν την σιδηροκατασκευή. Δυστυχώς μέχρι και την επίσημη παρουσίαση δεν μπορώ να δώσω φωτογραφίες, όμως το έργο είναι πραγματικά μεγάλο. Μόνο η σιδηροκατασκευή που έχουμε στο μηχανουργείο μας είναι άνω των 10 μέτρων ύψος».
Η περιγραφή του συντρόφου αποχτά ξεχωριστή σημασία στο κομμάτι που ξεφεύγει από τον τομέα του, δηλαδή την κατασκευή εντός του μηχανουργείου. Χρειάζονται και άλλες βοηθητικές εργασίες, αλλά και μεταφορά. Η μεταφορά μιας τόσο ογκώδους κατασκευής απαιτεί ειδικό εξοπλισμό και οχήματα. Χρειάστηκε, δηλαδή, να βάλουν πλάτη και άλλοι: «Κατά την υλοποίηση του έργου, χρειαστήκαμε διάφορες βοηθητικές κατεργασίες και από άλλους επαγγελματίες. Πχ στραντζαρίσματα, μεταφορές, κλπ. Οι περισσότεροι ακόμα και φανατικοί ΠΑΣΟΚοι όταν τους είπαμε τί αφορά το έργο δεν χρέωσαν τίποτα. Σε μία περίπτωση φίλος με πατέρα εξόριστο και με επιχείρηση που δεν μπορούσε να συνεισφέρει με κάποια εργασία στο έργο, έσκασε με φάκελο και λεφτά τα οποία και παρέδωσε για την αγορά μέρους των υλικών. Επίσης μεγάλος μεταφορέας (για να καταλάβετε, θα χρειαστεί μεταφορά και γερανό για εγκατάσταση σε ένα νησί χωρίς ακτοπλοϊκή σύνδεση, χωρίς δρόμους χωρίς ρεύμα κλπ) έδωσε φοβερή προσφορά στο ΚΚΕ γύρω στα 5.000€ που για αυτή τη δουλειά είναι τίποτα, επίσης λόγω εξόριστου στη Γυάρο συγγενή του. Όταν ήρθε στο μηχανουργείο για να δει τα τεμάχια ώστε να κανονίσει οχήματα και αφού γνωριστήκαμε και είπαμε τα «συνωμοτικά» μας επικοινώνησε εκ νέου με το κόμμα και είπε επί λέξη, πως αφού ο Παπαδάκης τα κάνει όλα χωρίς χρέωση, χωρίς χρέωση θα τα κάνω και εγώ».
Για την κατασκευή του μνημείου, προσφέρθηκαν να εργαστούν αφιλοκερδώς κι άλλοι εργαζόμενοι. Ο σύντροφος σημειώνει: «Θα πρέπει να σημειώσουμε την προσφορά εργατικών χεριών από μεταλλεργάτες κάθε ειδικότητας που προσφέρθηκαν να δουλέψουν εθελοντικά για την κατασκευή. Δυστυχώς για λόγους εργατικής νομοθεσίας και επειδή οι εργασίες έγιναν στο χώρο της επιχείρησής μας δεν αποδεχτήκαμε αυτήν την προσφορά υλοποιώντας το έργο μόνο με προσωπικό δικό μας, ας μην στενοχωριούνται όμως έχει ακόμα πολύ δουλειά κατά το στήσιμο στη Γυάρο, ας κρατήσουν δυνάμεις και όρεξη για εκεί…».
Κλείνουμε με τα λόγια του Χρήστου Ζούνη, στα εγκαίνια του Μνημείου – Μουσείου του ΔΣΕ, στη Θεοτόκο του Γράμμου (φωτο). Το οίκημα που στεγάζει το Μουσείο ήταν το σπίτι που έμεναν ο παππούς και η γιαγιά του, και παραχωρήθηκε από την οικογένεια στο ΚΚΕ:
«Τούτο το ιστορικό μνημείο, εδώ στην καρδιά του Γράμμου, φαντάζει καντήλι που σιγοκαίει στη μνήμη των συντρόφων που χάθηκαν και φάρος που φωτίζει τους αγώνες κατά της εκμετάλλευσης. Ο παππούς Χρήστος Ζούνης με την μαγκούρα του και η γιαγιά Ελένη με την ποδιά της, θα βρίσκονται για πάντα εδώ με το κεφάλι ψηλά και το χαμόγελο στα χείλη, περήφανοι που κανένα βασανιστήριο, καμία εξορία και καμία φυλακή δεν κατάφερε να σβήσει τον αγώνα τους και τα όνειρά τους για δικαιοσύνη».

Αμύθητα κέρδη για την «Amazon» που θέλει τους εργαζόμενους – ρομπότ να ουρούν σε μπουκάλια

Η «Amazon», του τρισεκατομμυριούχου Τζεφ Μπέζος, που αποτελεί σύμβολο καινοτομίας για τους απανταχού απολογητές του καπιταλισμού, καθώς ομολογουμένως ανέτρεψε διά παντός τις ισορροπίες στις λιανικές πωλήσεις σε όλο τον κόσμο, βγάζει αστρονομικά κέρδη. Τη στιγμή που οι εργαζόμενοι της ζουν από κουπόνια σίτισης και αποφεύγουν να χρησιμοποιούν τις τουαλέτες, για να διατηρούν σε υψηλά επίπεδα την αποδοτικότητά τους, από την οποία αναλόγως και πληρώνονται.
Η «Amazon» πρωτοπορεί στην εφαρμογή απάνθρωπων ρυθμών και συνθηκών εργασίας, στην απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης.  Οι εντατικοί ρυθμοί υπαγορεύονται από έναν αλγόριθμο και οι απαρέγκλιτοι στόχοι που τίθενται στους εργαζομένους, είναι φορές που δεν τους επιτρέπει να παρεκκλίνουν ούτε δευτερόλεπτο για να πάνε στην τουαλέτα.
«Λάβαμε φρικτές πληροφορίες για εργαζόμενους που αναγκάζονταν να ουρήσουν σε πλαστικά μπουκάλια, επειδή δεν μπορούσαν να πάνε τουαλέτα, και για έγκυες που αναγκάζονταν να μένουν όρθιες, ενώ κάποιες απολύθηκαν», ανέφερε το βρετανικό συνδικάτο GMB κατά την πρόσφατη απεργία.
«Η Amazon προσφέρει εκπτώσεις στους πελάτες εις βάρος των μισθών των ίδιων της των πελατών και αποφεύγοντας τις συλλογικές διαπραγματεύσεις», κατήγγειλε ο Όρχαν Άκμαν του συνδικάτου Verdi της Γερμανίας.
«Είμαστε άνθρωποι, όχι ρομπότ» έγραφε το πανό που σήκωσαν οι εργαζόμενοι στις ΗΠΑ στην πρόσφατη απεργία τους. «Δημιουργούμε μεγάλο πλούτο για την Amazon, όμως δεν μας συμπεριφέρονται με τον σεβασμό και την αξιοπρέπεια που αξίζουμε», δήλωσε ο Σάφιγιο Μοχάμεντ, ένας εργαζόμενος.
Αυτό είναι το πρόσωπο της καινοτομίας (την οποία διαφημίζουν και στην Ελλάδα) που θέλει τους εργαζόμενους ρομπότ χωρίς ανάγκες και δικαιώματα. Έτσι αντλούνται τα κέρδη της Amazon, που μόνο στις ΗΠΑ ήταν 5 και 11 δισ. δολάρια το ’17 και το ’18, όχι μόνο χωρίς να πληρώσει ούτε σεντ ομοσπονδιακού φόρου, αλλά και με επιστροφές φόρου 129 εκατ. δολαρίων το 2018!
amazon1
amazon2

“Αφήστε με να ζήσω” – Μέρα “αγέννητου παιδιού” καθιερώνει η Εκκλησία της Ελλάδος

Στο πρώτο άκουσμα της είδησης θα μιλούσε κανείς για Μεσαίωνα, στην πραγματικότητα όμως τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Κανένας μεσαιωνικός άνθρωπος δε θα σκεφτόταν ποτέ να θεσπίσει “ημέρα αγέννητου παιδιού” Η αλήθεια είναι μάλιστα, πως στη μεσαιωνική περίοδο, ήταν πολύ σπάνια η αντίληψη πως η ζωή ξεκινάει από τη στιγμή της σύλληψης. Άλλοι χριστιανοί στοχαστές μιλούσαν για 40 μέρες, άλλοι έθεταν ως προϋπόθεση το σχηματισμό των άκρων του εμβρύου, ενώ στη μουσουλμανική σκέψη δεν έλειπαν περιπτώσεις που για να χαρακτηριστεί “παιδί” το έμβρυο, έπρεπε να έχουν περάσει 120 μέρες. Αυτό δε σήμαινε φυσικά πως δεν ήταν σοβαρό αμάρτημα η έκτρωση. Είναι όμως ενδεικτικό πως το 16ο και 17ο αιώνα, σε μεμονωμένες προτεσταντικές γερμανικές πόλεις, οι καταδίκες γυναικών σε θάνατο λόγω άμβλωσης είναι περισσότερες απ’ ό,τι για το σύνολο της Μεσαιωνικής Ευρώπης. Η Προτεσταντική Μεταρρύθμιση, αποτελεί καμπή στην καθιέρωση της αντίληψης πως από τη στιγμή της σύλληψης υπάρχει ένας κανονικός άνθρωπος, άρα ο τερματισμός της κύησης ισοδυναμεί με φόνο. Δεν είναι τυχαίο πως και σήμερα προτεσταντικές εκκλησίες κι οργανώσεις των ΗΠΑ πρωτοστατούν στην αυστηροποίηση του θεσμικού πλαισίου κατά των αμβλώσεων, έχοντας ήδη καταστήσει σε μια σειρά πολιτείας πρακτικά ακατόρθωτη μια νόμιμη διακοπή της κύησης.
Αυτή τη δόξα τη ζήλεψαν και οι εγχώριοι pro-lifers, του “κινήματος” με τον καθόλου εκβιαστικό συναισθηματικά τίτλο “Αφήστε με να ζήσω”, βρίσκονταν έναν πρόθυμο σύμμαχο, την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Σύμφωνα με απόφασή της, καθιερώνεται ως μέρα του “Αγέννητου παιδιού” κάθε πρώτη Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα. Ο φρέσκος αέρας που έχει φέρει εδώ και χρόνια ο “μετριοπαθής” αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος δεν κρύβεται. Ενθουσιασμένο το κοπάδι μισογύνηδων που ενδιαφέρεται περισσότερο για τη ζωή ενός κυττάρου από εκείνη των ίδιων των γυναικών, που στην τελική, ας πρόσεχαν, ευχαρίστησε δεόντως την Ιερά Σύνοδο.
Η οργάνωση που αντιμάχεται τις αμβλώσεις υποστηρίζει ότι «με την καθιέρωση της Ημέρας υπέρ της Ζωής του Αγέννητου Παιδιού, αποδίδεται τιμή στο παιδί από την πρώτη κιόλας στιγμή της ύπαρξής του, στιγμή κατά την οποία, ενώ είναι μόνο ένα μονοκύτταρο έμβρυο, είναι ήδη άνθρωπος με αιώνια αξία και προοπτική, και τίθεται υπό την προστατευτική αγκαλιά της Εκκλησίας μας».
Δεν ξέρουμε αν η Εκκλησία της Ελλάδος, εκτός από τους μιμητές του αμερικανικού προτεσταντικού φονταμενταλισμού, αποφασίσει να αντιγράψει και την Καθολική Εκκλησία, κηρύσσοντας ανένδοτο κατά των προφυλακτικών και γενικότερα της αντισύλληψης. Ούτε αν θα προσεταιριστεί ακόμα πιο “προχωρημένες” οργανώσεις χριστιανοταλιμπάν, που θεωρούν τον αυνανισμό γενοκτονία. Το μόνο σίγουρο είναι πως το θέμα μόνο αστείο δεν είναι, καθώς μέσα σε ένα γενικότερο κλίμα συντηρητικοποίησης της κοινωνίας πάνε να εδραιωθούν αντιλήψεις που θέλουν να κουτσουρέψουν τα ήδη ελλιπή στην πράξη δικαιώματα της γυναίκας στην επιλογή της μητρότητας και του καθορισμού του σώματός της.

Κάποιος Ζαμπούκας εγκαλεί τον Κουτσούμπα γιατί δεν σέβεται τη δημοκρατία…

       

25-07-2019
Κάποιος Ανδρέας Ζαμπούκας έγραψε ένα άρθρο στην ιστοσελίδα «Liberal», στο οποίο εγκαλεί τον Γενικό Γραμματέα του ΚΚΕ γιατί δεν σέβεται τη δημοκρατία. Γιατί ο Κουτσούμπας δεν σέβεται την δημοκρατία; Γιατί δήλωσε ότι το ΚΚΕ θα αντιδράσει στην αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου και στην προσπάθεια να ψηφίζουν οι εργαζόμενοι όχι μέσα στις συνελεύσεις τους, αλλά σε κάποιο χώρο με τους εργοδοτικούς μηχανισμούς πάνω από το κεφάλι τους και γιατί δήλωσε ότι η κατάργηση του Πανεπιστημιακού ασύλου δεν θα περάσει! Το άρθρο μάλιστα του Ζαμπούκα τιτλοφορείται «κύριε Κουτσούμπα, ξέρετε τι σημαίνει δημοκρατία;» και σ’ αυτό χαρακτηρίζονται τρομοκρατικές οι αντιδράσεις του ΚΚΕ στην αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου και στην κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Ο Ζαμπούκας χαρακτηρίζει τον Κουτσούμπα «απόλυτο ιεροεξεταστή» που με το 5% θέλει να κρίνει το 40% του λαού που ψήφισε ΝΔ, ενώ παρακάτω ουσιαστικά ζητάει να σταματήσει η ανοχή στο ΚΚΕ και να κηρυχτεί παράνομο, αλλά με αυτές τις πνευματικές αναζητήσεις του θα ασχοληθούμε σε άλλη γραφή.
Σ’ αυτήν τη γραφή μέσα σε λίγες γραμμές θα αναφερθούμε στη δημοκρατία που πρεσβεύει όχι ο Κουτσούμπας και το πολιτικό σύστημα που εκπροσωπεί, αλλά ο Ζαμπούκας και το πολιτικό σύστημα που εκπροσωπεί, μιας και αποφάσισε να παραδώσει μαθήματα δημοκρατίας. Ο Ζαμπούκας μας περνάει είτε για μεγάλα ζώα, είτε για μεγάλους μ@λάκες, αφού τολμάει και γράφει όλα αυτά τέσσερα μόλις χρόνια μετά από εκείνο το δημοψήφισμα του οποίου το αποτέλεσμα πήραν οι διάφοροι Ζαμπούκες και το έκαναν κουρελόχαρτο, το έκαναν κωλόχαρτο, τέσσερα μόλις χρόνια μετά από τη στιγμή που ο Ελληνικός λαός ψήφισε στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας «ΟΧΙ» και οι Ζαμπούκες και τ’ αφεντικά τους πήραν το «ΟΧΙ» και σε μία νύχτα το έκαναν «ΝΑΙ», γιατί το «ΝΑΙ» γούσταραν αυτοί. Μάλιστα διάφοροι κονδυλοφόροι βγήκαν να υπερασπίσουν εκείνο το πολιτικό πραξικόπημα χαρακτηρίζοντας τον Ελληνικό λαό από ανώριμο μέχρι ηλίθιο. Αυτοί λοιπόν που υπεράσπιζαν πριν τέσσερα χρόνια εκείνην την συνταγματική εκτροπή από το ίδιο το αστικό τους σύνταγμα, αυτοί οι ίδιοι σήμερα τολμούν και μιλούν για δημοκρατία και μάλιστα εγκαλούν τον Κουτσούμπα και το ΚΚΕ.
Δεν πάει πολύ Ζαμπούκα να μιλάς εσύ μαζί με το σύστημα που υποστηρίζεις για δημοκρατία;! Δεν πάει πολύ θρασύτατε Ζαμπούκα, όταν το «ΟΧΙ» που έγινε «ΝΑΙ» δεν είναι δα και καμιά αρχαία ιστορία, να βγάζεις γλώσσα και να παραδίδεις μαθήματα δημοκρατίας;! Εσύ από πού μέχρι πού σεβάστηκες τη δημοκρατία Ζαμπούκα, όταν το «ΟΧΙ» γινόταν «ΝΑΙ»;! Μπορείς να μας πεις;
Ο Ζαμπούκας και οι διάφοροι Ζαμπούκες δεν υπερασπίζουν τη δημοκρατία. Υπερασπίζουν την αστική δημοκρατία, υπερασπίζουν δηλαδή τη δημοκρατία που κάνει μόνο αυτό που συμφέρει τους επιχειρηματικούς κολοσσούς. Ο Ζαμπούκας και οι διάφοροι Ζαμπούκες σέβονται τη λαϊκή ετυμηγορία μόνο όταν αυτή εναρμονίζεται με τα συμφέροντα των αφεντικών τους κι έτσι ενώ θυμούνται ότι η Νέα Δημοκρατία πήρε σήμερα 40%, ξεχνούν ότι το «ΟΧΙ» πήρε πριν από τέσσερα χρόνια 63%! Σωστά κύριε Ζαμπούκα;!

Νάβις

Με ορούς ο Γιώργος Αυτιάς – Αφυδατώθηκε μετά το πολύωρο γλείψιμο στον Μητσοτάκη


Στο νοσοκομείο μεταφέρθηκε εσπευσμένα ο Γιώργος Αυτιάς μετά τη συνέντευξη που πήρε το πρωί του Σαββάτου από τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην εκπομπή του, στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ.
Η υγεία του γνωστού δημοσιογράφου δεν κινδυνεύει, ωστόσο, κρίθηκε απαραίτητο να τοποθετηθεί ορός με φλεβοκαθετήρα, καθώς αφυδατώθηκε μετά τη συνέντευξη που πήρε από τον Πρόεδρο της ΝΔ.
Ο Γιώργος Αυτιάς κατάφερε με αυταπάρνηση να γλείφει για ώρες τον Κυριάκο Μητσοτάκη, θέτοντας σε κίνδυνο ακόμη και την ίδια του την υγεία. Ωστόσο, είναι γνωστό πως ο μεγάλος μας δημοσιογράφος, πάντοτε έβαζε το καλό της Ελλάδας πάνω από τον ίδιο του τον εαυτό.
Επιθυμεί να καμαρώσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη Πρωθυπουργό και θέλησε να βάλει κι αυτός το λιθαράκι του με μία συνέντευξη – μνημείο, η οποία θα μείνει στην ιστορία για τις φοβερές πάσες του δημοσιογράφου στον πρόεδρο της ΝΔ, που θύμισαν Μέσι στα καλύτερά του.
Ο κ. Αυτιάς με μαεστρικό τρόπο δεν έκανε καμία επί της ουσίας ερώτηση στον κ. Μητσοτάκη και σε όλη τη διάρκεια της συνέντευξης συμφωνούσε με όσα έλεγε ο πρόεδρος της ΝΔ και τα επικροτούσε.
Σα να μην έφτανε όμως αυτό στο τέλος της συνέντευξης ευχαρίστησε τον πρόεδρο της ΝΔ για την τιμή που του έκανε να του προτείνει να είναι υποψήφιος με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στις εθνικές εκλογές, σε όποια εκλογική περιφέρεια το επιθυμεί.
Παρότι πληγώθηκε που τελικά δεν τον έβαλαν στα ψηφοδέλτια για την ευρωβουλή, ο Γιώργος Αυτιάς εκτίμησε το γεγονός ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης του πρότεινε θέση στο ελληνικό κοινοβούλιο. Ο ίδιος βέβαια δεν την αποδέχθηκε, αλλά αποφάσισε να υπηρετήσει το μητσοτακέικο με άλλον τρόπο. Από την εκπομπή του θα προμοτάρει τις επιλογές του κ. Μητσοτάκη και θα τις στηρίζει ακόμη περισσότερο, όταν με το καλό γίνει πρωθυπουργός.
Μάλιστα, για να αποδείξει απερίφραστα το πόσο σιχαμερό σκουλήκι (σαν τον Χλαπάτσα) είναι, είπε στον Κυριάκο Μητσοτάκη πως αν ο μη γένοιτο του ασκήσει άδικη κριτική, έχει το ελεύθερο να τον πάρει τηλέφωνο να του το πει. Ποια ελευθερία του Τύπου; Οι δημοσιογράφοι ζητούν πλέον από μόνοι τους τις παρεμβάσεις των πολιτικών, αν δεν τους αρέσει η κριτική που τους ασκείται! Πρόοδος.
*Τη «Σαλαμάνδρα» τη βρίσκεται και στο facebook.
Το 3point magazine είναι ένα οριζόντια δομημένο μέσο που πιστεύει ότι η γνώμη όλων έχει αξία και επιδιώκει την έκφρασή της. Επικροτεί τα σχόλια, την κριτική και την ελεύθερη έκφραση των αναγνωστών του επιδιώκοντας την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.

Σε μια εποχή όμως που ο διάλογος τείνει να γίνεται με όρους ανθρωποφαγίας και απαξίωσης προς πρόσωπα και θεσμούς, το 3point δεν επιθυμεί να συμμετέχει. Για τον λόγο αυτόν σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού, σεξιστικού περιεχομένου θα σβήνονται χωρίς ειδοποίηση του εκφραστή τους.

Ποιος σκότωνε ποιόν στην Κατοχή, Κυρανάκη;






Γράφει ο Νίκος Μόττας //
Πάει καιρός από τότε που σε ενα τηλεοπτικό πάνελ, ο νεόκοπος πολιτικός αστέρας της ΝΔ που ακούει στο όνομα Κωνσταντίνος Κυρανάκης εκτόξευσε την χρυσαυγίτικου θράσους ανιστόρητη μπούρδα ότι την περιόδο της Κατοχής «οι κομμουνιστές σκότωναν Έλληνες».
Το γεγονός το θυμηθήκαμε με αφορμή πρόσφατη παρέμβαση της Αλέκας Παπαρήγα στη Βουλή όπου, μεταξύ άλλων, απάντησε με καυστικό τρόπο στο αντικομμουνιστικό σχόλιο του στελέχους της ΝΔ.
Θυμηθήκαμε επίσης πως για κάθε αντικομμουνιστή τύπου Κυρανάκη, υπάρχει η πεισματάρα η Ιστορία και τα – εξίσου πεισματάρικα – καταγεγραμμένα γεγονότα που έρχονται πάντα να διαψεύσουν τους επίδοξους παραχαράκτες τους. Έτσι, ως ελάχιστη απάντηση στους «κυρανάκηδες» της αστικής τάξης που αποφάσισαν να καταπιαστούν με το ζήτημα του «ποιός σκότωνε ποιόν» τη δεκαετία του ’40, αξίζει να υπενθυμίσουμε τα εξής:

ΜΕΤΑΞΙΚΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
1. Την περίοδο 1936-1941 την Ελλάδα κυβέρνηση το φασιστικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου του Μεταξά. Του δικτάτορα-φασίστα Μεταξά του οποίου τη μνήμη και «προσφορά» τιμούν σήμερα κορυφαία στελέχη και υπουργοί της ΝΔ (βλέπε Ν. Δένδιας [ΒΙΝΤΕΟ], Αδ. Γεωργιάδης).
Οι κομμουνιστές, τα μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, αλλά και άλλοι πρωτοπόροι αγωνιστές της εποχής αποτέλεσαν βασικούς στόχους της μεταξικής δικτατορίας. Ο ίδιος ο δικτάτορας Μεταξάς, την άνοδο του οποίου στην εξουσία στήριξε η αστική τάξη της χώρας, δεν έκρυβε την βαθιά αντικομμουνιστική φύση του καθεστώτος του: «Η Ελλάς έγινε από της 4ης Αυγούστου κράτος αντικομμουνιστικό».
Αυτό το αντικομμουνιστικό δικτατορικό καθεστώς που θέσπισε τον Αναγκαστικό Νόμο 117/1936 (πατώντας στο «Ιδιώνυμο» του Ελ. Βενιζέλου) «περί μέτρων προς καταπολέμησιν του κομμουνισμού και των εκ τούτου συνεπειών», δολοφόνησε, βασάνισε, φυλάκισε και εξόρισε χιλιάδες αγωνιστές. Υπολογίζεται ότι, κατά τη διάρκεια της μεταξικής δικτατορίας, πάνω από 80.000 άνθρωποι υπέστησαν βασανισμούς σε φυλακές, κρατητήρια και εξορίες, 45.000 κομμουνιστές, μέλη και οπαδοί του ΚΚΕ συνελήφθησαν και 2.000 τελούσαν σε καθεστώς μόνιμης κράτησης ή εξορίας (Ι. Κορωνάκη. «Η Πολιτεία της 4ης Αυγούστου», Αθήναι 1950).
Η δολοφονική φύση του αστικού μεταξικού καθεστώτος έγινε εμφανής στον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε μεγάλες εργατικές-λαϊκές κινητοποιήσεις, όπως η εμβληματική απεργία των καπνεργατών στη Θεσσαλονίκη το Μάη του 1936. Ο απολογισμός ήταν τουλάχιστον 17 νεκροί και 280 τραυματίες.
ΚΑΤΟΧΗ – ΤΑΓΜΑΤΑΣΦΑΛΙΤΕΣ
2. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, η εργατική τάξη και ο λαός της χώρας μας δεν είχε να αντιμετωπίσει μόνο τα ναζιστικά κατοχικά στρατεύματα. Είχε επιπλέον να αντιμετωπίσει και το καθεστώς της ντόπιας αστικής τάξης, σε μια ασίγαστη αντιπαράθεση με έντονα ταξικά χαρακτηριστικά. Απέναντι στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ βρέθηκαν μια σειρά στρατιωτικές οργανώσεις της εγχώριας άρχουσας τάξης: από τον ΕΔΕΣ και την ΕΚΚΑ, μέχρι την «Οργάνωση Χ» του Γρίβα, την προδοτική ΠΑΟ στη Βόρεια Ελλάδα, τα δοσιλογικά «Τάγματα Ασφαλείας», κ.α.
Το ΚΚΕ, που αποτέλεσε την ψυχή και το νου της ΕΑΜικής Αντίστασης, πλήρωσε το βαρύτερο φόρο αίματος. Αναρίθμητα είναι τα εγκλήματα των δοσιλογικών οργανώσεων που, δρώντας σαν μακρύ χέρι των Ναζί κατακτητών, επιδόθηκαν σε όργιο δολοφονικής τρομοκρατίας ενάντια στο ΕΑΜικό κίνημα και το λαό.
Σχετικά με την ίδρυση των δοσιλογικών, φιλοναζιστικών Ταγμάτων Ασφαλείας, ο τότε κατοχικός πρωθυπουργός Ι. Ράλλης έγραφε, μεταξύ άλλων, σε επιστολή του προς τον στρατιωτικό διοικητή των ναζιστικών δυνάμεων στην Ελλάδα αντιστράτηγο Χανς Σπαίντελ: «Γνωρίζετε, Εξοχότατε, ότι η κυβέρνησή μου ανέλαβε με θάρρος τον αγώνα εναντίον του κομμουνιστικού κινήματος.
 Οι συνεχείς προσπάθειες μου για στρατολόγηση και εξοπλισμό πιστών σωμάτων ασφαλείας, τα οποία χρησιμοποιούνται ήδη εναντίον των κομμουνιστών στην πρωτεύουσα, σας είναι επίσης γνωστές […] Η κυβέρνησή μου δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει μέσα, όσο σκληρά και αν πρέπει να είναι, εναντίον των οπλισμένων αναρχοκομμουνιστικών στοιχείων» (Η Εποχή των ρήξεων. Η ελληνική κοινωνία στη δεκαετία του 1940, Συλλογικό έργο, Επίκεντρο, Θεσ/νίκη, 2012, σελ. 49).  
aleka 1
«Μάλλον ο κ. Κυρανάκης μπέρδεψε το ΕΑΜ, το ΚΚΕ, τον ΕΛΑΣ με τον Τσαούς-Αντών, με τους κουκουλοφόρους που υποδείκνυαν ποιοί κομμουνιστές, ποιοί αντιφασίστες πρέπει να σκοτωθούν, μπέρδεψε το ΚΚΕ και το ΕΑΜ με τη δράση του ΕΔΕΣ και του Ζέρβα».

– Αλέκα Παπαρήγα, 21/7/2019.
Ενδεικτικά παραδείγματα της εγκληματικής δράσης των ελληνόφωνων Ταγμάτων Ασφαλείας αποτελούν μεταξύ άλλων οι μαζικές δολοφονίες: 283 ανάπηρων του ελληνοϊταλικού πολέμου (30/11/1943), 118 κατοίκων στο Μονοδένδρι Λακωνίας (Νοέμβρης 1944), 280 κατοίκων στην Κλεισούρα Καστοριάς (Απρίλης 1944), 120 κατοίκων στο Αγρίνιο (15/4/1944), 468 κατοίκων σε Πύργους και Μεσόβουνο Κοζάνης (24-25/4/1944), 110 κομμουνιστών ως αντίποινα για το θάνατο 2 γερμανών αξιωματικών (2/5/1944), 86 κατοίκων στη Λίμνη Αρκαδίας (23/5/1944), 200 αντιστασιακούς στα Λιόσια Αττικής (6/7/1944), 315 ατόμων στο μπλόκο της Κοκκινιάς (17/8/1944), 146 κατοίκους στο Χορτιάτη Θεσ/νίκης (2/9/1944).
Τα παραπάνω αποτελούν μονάχα ορισμένα παραδείγματα ενεργό συμμετοχής των Ταγμάτων Ασφαλείας σε ναζιστικά εγκλήματα στην Ελλάδα.
«ΝΑ ΔΟΛΟΦΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΑΜΙΤΕΣ»
3. Ενδιαφέροντα στοιχεία που δίνουν απάντηση στο «ποιος πολεμούσε ποιόν» κατά τη διάρκεια της Κατοχής περιλαμβάνονται στα Αρχεία της Βέρμαχτ που ανοίχτηκαν μετά το τέλος του πολέμου. Σε πληθώρα επίσημων εγγράφων και επιστολών επιβεβαιώνεται ότι τα SS εξόπλισαν και εκπαίδευσαν τις εγχώριες εθνικές-δοσιλογικές οργανώσεις με στόχο την αντιμετώπιση των κομμουνιστών και της διαρκώς αυξανόμενης επιρροής του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.
Χαρακτηριστική είναι η αναφορά στην συμφωνία, στις 9/2/1944, των Ναζί με τον ΕΔΕΣ. Γράφει σχετικά ο αρχηγός του Γεν. Επιτελείου της Ε’ Στρατιάς Σμιτ-Ριχμπεργκ προς τον ανώτατο διοικητή Νοτιοανατολικής Ευρώπης (13/6/1944): 
«Η εθνικοδημοκρατική κατεύθυνση (ΕΔΕΣ) εξακολουθεί να διαβεβαιώνει τις γερμανικές αρχές κατοχής για τη νομιμοφροσύνη της ώστε άθικτη να προετοιμαστεί για τον επερχόμενο στρατιωτικό και πολιτικό αγώνα για την εξουσία» (Κεντρ. Κρατεία Αρχεία του Πότσνταμ, «Ριζοσπάστης» 26/9/1982).
Με λίγα λόγια, με τις πλάτες των Ναζί ο ΕΔΕΣ ετοιμάζονταν για τη μάχη ενάντια στο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ…
Στις 22/12/1943, η διαταγή του ανώτατου στρατιωτικού διοικητή για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη αναφορικά με τα «αντίποινα» σημείωνε: «Ο Φύρερ διάτεξε ενιαία αντίδραση ενάντια στον κομμουνιστικό κίνδυνο στα Νοτιοανατολικά…». Και, σε άλλο, σημείο προσέθετε πως στόχο δολοφονιών και εκτελέσεων έπρεπε να αποτελούν αποκλειστικά κομμουνιστές και εαμίτες, καθώς και μέλη των οικογενειών τους και τα σπίτια τους.
Να, λοιπόν, ποιος ήταν ο κοινός εχθρός των Ναζί κατακτητών και των εγχώριων εθνικοφρόνων. Να πως η εγχώρια αστική τάξη συμμάχησε με τους σφαγείς του ελληνικού λαού προκειμένου να αντιμετωπίσει τον ταξικό της αντίπαλο – τους κομμουνιστές, το ΚΚΕ, το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.
ΌΡΓΙΟ ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΩΝ
4. Μετά την απελευθέρωση, με την έλευση της κυβέρνησης Παπανδρέου τον Οκτώβρη του 1944, έφτανε η κρίσιμη ώρα για να ξεκαθαρίσει το ανοιχτό, άλυτο ζήτημα της εξουσίας. Ποια τάξη θα κυριαρχούσε; Οι κεφαλαιοκράτες και οι ιμπεριαλιστές σύμμαχοι τους ή η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα που είχαν ματώσει για να απελευθερώσουν τη χώρα από την ιμπεριαλιστική-ναζιστική κατοχή;
Η Ιστορία έχει καταγράψει τα εγκλήματα των κυβερνήσεων Παπανδρέου-Πλαστήρα και των ιμπεριαλιστών του Τσώρτσιλ το Δεκέμβρη του 1944: Τουλάχιστον 1.326 αεροπορικές επιθέσεις των βρετανών, πάνω από 3.000 νεκροί άμαχοι και 2.000 νεκροί μαχητές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.
Το όργιο τρομοκρατίας, δολοφονιών και διωγμών ενάντια σε κομμουνιστές και εαμίτες αγωνιστές συνεχίστηκε και μετά την απαράδεκτη Συμφωνία της Βάρκιζας (12/2/1945). Δεκατρείς μήνες μετά τη Βάρκιζα, η κατάσταση ενάντια στο ΕΑΜικό κίνημα είχε ως εξής: 1.289 δολοφονίες, 6.671 τραυματισμοί, 31.632 βασανισμοί, 18.767 λεηλασίες και φυλακίσεις, 84.931 συλλήψεις, 509 απόπειρες φόνου, 265 βιασμοί γυναικών. Καταστροφές γραφείων: 667 («Η Τρίχρονη Εποποιία του ΔΣΕ (1946-1949)», «Σύγχρονη Εποχή»).
eam elas dse
Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε, αναφερόμενοι σε πληθώρα γεγονότων: Από την τρίχρονη εποποίια του ΔΣΕ όπου σχεδόν 30.000 αγωνιστές και αγωνίστριες έδωσαν τη ζωή τους στον αγώνα για μια λεύτερη πατρίδα, μέχρι την τρομοκρατία, τις διώξεις, τις εξορίες και τις φυλακίσεις του μετεμφυλιακού αστικού κράτους, τα έκτακτα στρατοδικεία και τις εκτελέσεις, τα ξερονήσια, την μαύρη περίοδο της Χούντας, κ.α.
Η ουσία είναι πως απέναντι στον αντικομμουνισμό στέκει η ιστορική αλήθεια. Πρόκειται για εκείνη την αλήθεια που έχει γραφτεί ανεξίτηλα με το αίμα και τη θυσία χιλιάδων κομμουνιστών, αγωνιστών, ανθρώπων της εργατικής τάξης και του μόχθου. Η επίθεση ενάντια στο ΚΚΕ, στο ΕΑΜικό Κίνημα και τον ΔΣΕ, η ανακύκλωση της άθλιας “θεωρίας των δύο άκρων”, αποκαλύπτει ότι η αστική τάξη φοβάται τα συμπεράσματα της Ιστορίας.
Γι’ αυτό και επιτίθεται στο παρελθόν με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον. Διότι εν τέλει, αυτό που τους στοιχειώνει, αυτό που τρέμουν όπως ο διάολος το λιβάνι, είναι το ενδεχόμενο να βγουν και πάλι οι λαοί στο προσκήνιο και να αποτελέσει ο 21ος αιώνας πεδίο νέων νικηφόρων σοσιαλιστικών επαναστάσεων.

Στη δεξίωση για τους «ψυχικά νοσούντες» η «πολλά υποσχόμενη» στην αντιλαϊκή πολιτική Δόμνα Μιχαηλίδου



Στη δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο, με την ευκαιρία της 45ης Επετείου Αποκατάστασης της Δημοκρατίας και «πολλά υποσχόμενη στην αντιλαϊκή πολιτική, υφυπουργός Εργασίας Δόμνα Μιχαηλίδου.
Η «Πολλά υποσχόμενη» και έμπειρη στον σχεδιασμό και την υλοποίηση πολιτικών θωράκισης της κερδοφορίας του κεφαλαίου νέα υφυπουργός Εργασίας Δόμνα Μιχαηλίδου είχε χαρακτηρίσει τους αγωνιστές «ψυχικά νοσούντες». Αυτές οι παράλογες, ανιστόρητες και προσβλητικές απόψεις πάνε χέρι χέρι με την αντιλαϊκή πολιτική που καλείται να υπηρετήσει αλλά και το πλούσιο «βιογραφικό » της.  Η 32χρονη οικονομολόγος ήταν στη Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών του ΟΟΣΑ, ενώ το 2016 ήταν η υπεύθυνη της ομάδας κατασκευών για την Τρίτη Εργαλειοθήκη Ανταγωνισμού του ΟΟΣΑ, κομμάτι των προαπαιτούμενων του 3ου μνημονίου, που ψηφίστηκε από ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ. Εχει διατελέσει ειδική σύμβουλος τραπεζών, κυβερνήσεων και διεθνών οργανισμών.
domna3

Για τους εργολαβικούς εργαζόμενους στην αποκομιδή των απορριμμάτων



Εδώ και πολύ μεγάλο χρονικά διάστημα υπάρχει και στο νησί μας έντονη συζήτηση γύρω από το θέμα των απορριμμάτων και την διαχείρισή τους. Μάλιστα στην πρόσφατη προεκλογική περίοδο αποτέλεσε ένα από τα κεντρικά ζητήματα. Περίσσεψαν οι συζητήσεις,  οι αναλύσεις αλλά και η υποκρισία τόσο από την απερχόμενη δημοτική αρχή του ΣΥΡΙΖΑ όσο από την νέα της ΝΔ αλλά και από όλες τις παρατάξεις και τους συνδυασμούς που «πίνουν νερό» στο όνομα της επιχειρηματικότητας, της ανταγωνιστικότητας, της «ανάπτυξης» των κερδών των μεγαλοεργοδοτών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κατευθύνσεών της! Όλο δηλαδή το πολιτικό προσωπικό των μονοπωλιακών ομίλων, για λογαριασμό των οποίων εξειδικεύουν την κεντρική αντιλαϊκή πολιτική σε τοπικό επίπεδο.
Όλοι αυτοί προσπαθούν να μας πείσουν εδώ και καιρό ότι είναι καλό πράγμα η επιχειρηματική δράση, η λειτουργία με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και στον τομέα των σκουπιδιών. Όλοι αυτοί κρύβουν ότι με τα τερτίπια τους θέλουν να προωθήσουν ακόμα περισσότερο την εμπλοκή των μεγαλοεπιχειρηματιών στην χρυσή «μπίζνα» των σκουπιδιών. Όλοι αυτοί κρύβουν ότι θέλουν να κάνουν τον λαό του νησιού μας να βάλει ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη και για την διαχείριση των απορριμμάτων, προσφέροντας στους διάφορους εργολάβους του χώρου ζεστό χρήμα από τα χαράτσια που επιβάλει ο Δήμος στους εργαζόμενους και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα.
Αυτή όμως είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη σχετίζεται με τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων σε εργολάβους τέτοιου είδους, στους οποίους εδώ και χρόνια αναθέτει ο Δήμος την χρυσοφόρα «μπίζνα» της διαχείρισης των απορριμμάτων. Το τελευταίο διάστημα έρχονται στο Σωματείο μας καταγγελίες για τις άθλιες συνθήκες, που επικρατούν σε έναν από αυτούς τους εργολάβους, που δραστηριοποιούνται στο νησί μας. Πρόκειται για την «Χριστόφορος Καιρίδης Τεχνική και Εμπορική Α.Ε.» Σύμφωνα με τις καταγγελίες η επιχείρηση, που δραστηριοποιείται στο βόρειο και νότιο τμήμα του νησιού στην αποκομιδή των απορριμμάτων, χρωστάει συστηματικά στους εργαζομένους της νυχτερινά και επιδόματα, υπερωρίες, Κυριακές, αργίες κ.λπ. Παράλληλα, υπάρχουν εργαζόμενοι που είναι ανασφάλιστοι, εργαζόμενοι  που δουλεύουν διπλοβάρδιες  κ.ά. Ούτε λόγος βέβαια για μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, για μέσα ατομικής προστασίας, για την απαραίτητη συντήρηση του στόλου των φορτηγών, που μεταφέρουν τα απορρίμματα και τους εργαζόμενους, αυξάνοντας τις πιθανότητες για το επόμενο εργοδοτικό έγκλημα! Και βέβαια, η απειλή της απόλυσης «κρέμεται» πάνω από το κεφάλι όποιου ζητήσει κάτι από τα παραπάνω αυτονόητα.
Έτσι, ο λαός του νησιού μας με το ξεζούμισμά του, μέσω του χαρατσώματός του από τον Δήμο, «συμβάλει» στην αύξηση της κερδοφορίας των εργολάβων-μεγαλοεργοδοτών. Παράλληλα, μέσω του ξεζουμίσματος που υφίστανται οι εργαζόμενοι, όπως εκείνοι της  «Χριστόφορος Καιρίδης Τεχνική και Εμπορική Α.Ε.» αυγατίζουν και από άλλον δρόμο τα πλούτη τους. Με άλλα λόγια όλα «δουλεύουν» για την «ανάπτυξη» των μεγάλων αφεντικών, η οποία πατάει κυριολεκτικά επί πτωμάτων.
Οι ευθύνες των κυβερνήσεων και της τοπικής διοίκησης διαχρονικά, που υιοθετεί και εφαρμόζει τέτοιες πολιτικές, δίνοντας «αέρα στα πανιά» των μεγαλοεργοδοτών είναι τεράστιες.
Απαιτούμε εδώ και τώρα:
·        Να επιστραφούν τα κλεμμένα στους εργολαβικούς εργαζόμενους της «Χριστόφορος Καιρίδης Τεχνική και Εμπορική Α.Ε.»
·        Έξω οι εργολάβοι και η επιχειρηματική δράση από τον Δήμο
·        Ανάκληση απολύσεων
·        Μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα για όλους με πρόσληψη από τον Δήμο του απαραίτητου προσωπικού
·        Μέτρα υγιεινής και ασφάλειας για όλους τους εργαζόμενους στην καθαριότητα
·        Άμεση επίλυση του προβλήματος της διαχείρισης των απορριμμάτων χωρίς καμία επιβάρυνση του λαού

Η «ΑΝΑΠΤΥΞΗ» ΤΟΥΣ ΤΣΑΚΙΖΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΓΩΝΑΣ-ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΑΣ








ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕ ΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΟΥ
Web: http://sidypker.blogspot.gr
FB: kerkyraikossyndesmosidiotikonypallilon
Τηλ.: 69784049

Στις πλάτες των προσφύγων


Η ανακοίνωση από στόματος Τσαβούσογλου, ότι η Τουρκία προχωρά σε αναστολή συμφωνιών που έχει συνάψει με την ΕΕ σε σχέση με την επανεισδοχή των προσφύγων, είναι οπωσδήποτε μια απόφαση που μετατρέπει τους πρόσφυγες - μετανάστες σε μπαλάκι μέσα στα παζάρια της Τουρκίας με την ΕΕ. Ομως αυτό δεν είναι κάτι πρωτοφανές, αφού άλλωστε όλες οι συμφωνίες Τουρκίας - ΕΕ για το Μεταναστευτικό έχουν το ίδιο ακριβώς περιεχόμενο. Το ζήτημα της διαχείρισης των προσφυγικών - μεταναστευτικών ροών είναι αντικείμενο του πάρε δώσε ανάμεσα στην τουρκική αστική τάξη και τα κράτη της ΕΕ εξαρχής. Πολύ απλά γιατί η ΕΕ επιδίωξε μέσω των συμφωνιών να υλοποιήσει την πολιτική της και τις αποφάσεις της για μέτρα ανάσχεσης των προσφυγικών ροών, για αποτροπή εισόδου στην ΕΕ, για την καταστολή και τον εγκλωβισμό των προσφύγων και μεταναστών σε «χώρους φιλοξενίας» και «ρύθμιση» των ροών με βάση τις ανάγκες του ευρωενωσιακού κεφαλαίου. Από την πλευρά της Τουρκίας το Μεταναστευτικό - Προσφυγικό γίνεται εργαλείο στη διεκδίκηση ισχυρού ρόλου στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, στο πλαίσιο ενός ευρύτερου γεωπολιτικού παζαριού που βρίσκεται σε εξέλιξη.
***
Αυτή είναι η συμφωνία που με μεγάλη προσήλωση υλοποίησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και συνυπέγραψαν όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, μαζί και εθνικιστές τύπου Ορμπαν.
Με βάση αυτήν τη συμφωνία, δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες βρίσκονται εγκλωβισμένοι στη χώρα μας, κλεισμένοι σε στρατόπεδα τύπου Μόριας, αναμένοντας τις διαδικασίες χορήγησης ασύλου ή την επαναπροώθησή τους στην Τουρκία, αφού απαγορεύεται να πάνε στις χώρες προορισμού τους. Την προσήλωσή της σε αυτήν τη συμφωνία επιβεβαίωσε και η κυβέρνηση της ΝΔ, κατηγορώντας τον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν την υλοποίησε σωστά.
Γι' αυτό, άλλωστε, δεν λέει τίποτα για τα κέντρα φιλοξενίας - κράτησης στα νησιά τύπου Μόριας, ενώ εξαγγέλλει ένα ακόμα τέτοιο στη Σάμο. Την ίδια στιγμή, αξιοποιώντας τις άθλιες συνθήκες και την εκρηκτική κατάσταση που διαμόρφωσε ακριβώς η υλοποίηση αυτής της συμφωνίας από την προηγούμενη κυβέρνηση, πλειοδοτεί σε αντιδραστικά μέτρα, ενισχύει μέτρα καταστολής, όπως άλλωστε σηματοδοτεί η μεταφορά αρμοδιοτήτων στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, αλλά και η ανάλγητη ανάκληση της ήδη περιορισμένης πρόσβασης προσφύγων και αιτούντων άσυλο στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
***
Βεβαίως, είναι υποκριτική και εξοργιστική μέσα σε αυτό το πλαίσιο η κριτική του ΣΥΡΙΖΑ προς την κυβέρνηση της ΝΔ, υπερασπίζοντας τα δικά του πεπραγμένα. Ηταν ο ΣΥΡΙΖΑ εξάλλου που ως κυβέρνηση ψήφισε και υπερασπίστηκε την κατάπτυστη Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας, έβαλε την υπογραφή του στην αναθεώρηση επί το αντιδραστικότερο συμφωνιών και συμβάσεων (Δουβλίνο, Σένγκεν κ.λπ.) που εγκλωβίζουν τους διωγμένους από τον πόλεμο και τη φτώχεια ανθρώπους και μάλιστα στις γνωστές άθλιες συνθήκες και τους εμποδίζουν να πάνε στον προορισμό τους, στις αποφάσεις που εντείνουν την καταστολή στα σύνορα, με τη Frontex κ.ο.κ. Είναι αυτοί που με πρόσχημα τη διαχείριση του Προσφυγικού έφεραν τη ΝΑΤΟική αρμάδα να περιπολεί στο Αιγαίο, ενώ έχωσαν ακόμα πιο βαθιά την Ελλάδα στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς ως στήριγμα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων που γεννούν την προσφυγιά. Γι' αυτό, άλλωστε, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μ. Χρυσοχοΐδης, μόνο καλά λόγια είχε να πει για τη διαχείριση της βαρβαρότητας στη Μόρια από την προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
***
Το ΚΚΕ ήταν η μοναδική δύναμη που εναντιώθηκε στην κατάπτυστη Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας. Με όλες τις δυνάμεις του παντού και κυρίως στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, μαζί με τους πρόσφυγες και μετανάστες, θα αντιπαλέψει κάθε νέα επίθεση ενάντια στα δικαιώματα προσφύγων και μεταναστών, όπως η ανάλγητη ανάκληση της εγκυκλίου που αφορούσε την πρόσβαση προσφύγων και αιτούντων άσυλο στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μέσω της απόκτησης ΑΜΚΑ.
Θα πρωτοστατήσει στην οργάνωση των αγώνων ενάντια στις πολιτικές ΕΕ και ελληνικών κυβερνήσεων, που εγκλωβίζουν πρόσφυγες και μετανάστες στην Ελλάδα, ενάντια στη Συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας, για να κλείσουν τα άθλια hot spots. Για τη μεταφορά προσφύγων και μεταναστών στις χώρες προορισμού τους, κόντρα σε Σένγκεν και Δουβλίνο. Για άδειες διαμονής όσων ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, χωρίς παράβολα, εξουθενωτικές προϋποθέσεις και ταλαιπωρία. Για ίδια δικαιώματα στην εργασία, στην πρόσβασή τους στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Παιδεία. Για να ανοίξει ο δρόμος της ανατροπής του συστήματος της εκμετάλλευσης και των ιμπεριαλιστικών πολέμων που ευθύνονται για τη φτώχεια, τη ζωή χωρίς δικαιώματα, τη μετανάστευση και την προσφυγιά.

Κροκοδείλια δάκρυα Περίσσεψαν τα κροκοδείλια δάκρυα για τον ένα χρόνο από τη φο

νική πυρκαγιά στο Μάτι, μαζί με τις «εξαγγελίες» της κυβέρνησης της ΝΔ, που παρουσιάζονται ούτε λίγο ούτε πολύ ως «επανεκκίνηση» των προσπαθειών αποκατάστασης της περιοχής αλλά και των πληγέντων. Υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορούν να απαντήσουν: Γιατί δεν παίρνονται ουσιαστικά μέτρα προστασίας της ζωής του λαού; Τι φταίει; Ποιο είναι το εμπόδιο; Ολες οι εξηγήσεις που απλώς φορτώνουν τις ευθύνες στους προηγούμενους, στην αναλγησία, στην αδιαφορία, δεν είναι πειστικές, γιατί είναι οι ίδιες εξηγήσεις που δίνονταν και το 1999 και το 2007 και το 2009, και στη Μάνδρα και στην Κινέτα και στο Μάτι και στη Χαλκιδική και παντού.
Οι όποιες παρεμβάσεις εξαγγέλλονται, στην πραγματικότητα θεωρούν δεδομένη «κανονικότητα» το χάλι των ελλείψεων σε μέτρα προστασίας, σε θωράκιση από τέτοια φαινόμενα, στην αναγκαία προετοιμασία του κρατικού μηχανισμού, στο οργανωμένο και προετοιμασμένο σχέδιο απομάκρυνσης του πληθυσμού κ.ο.κ. Και στη θέση όλων αυτών των ελλείψεων προβάλλονται ως «τομές» τα όποια μπαλώματα, όπως η λειτουργία της - αναγκαίας μεν, ανεπαρκούς δε - μαζικής αποστολής μηνυμάτων στα κινητά τηλέφωνα για να εγκαταλειφθεί (με ατομική ευθύνη πάντα) μια ζώνη κινδύνου.
Σ' αυτόν το δρόμο βαδίζει η σημερινή κυβέρνηση, εξαγγέλλοντας μέτρα και αξιοποιώντας την εργαλειοθήκη της προηγούμενης. Είναι χαρακτηριστικό το πώς απαντούν και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ στο δίκαιο λαϊκό αίτημα των πυρόπληκτων για πλήρη αποκατάσταση, για καμία επιβάρυνση με φόρους και τέλη, για πάγωμα όλων των χρεών σε εφορία, ΟΤΑ, ασφαλιστικά ταμεία και τράπεζες: Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ ένα χρόνο τώρα κωφεύει, η δε ΝΔ παριστάνει ότι «χαρίζει» τον ΕΝΦΙΑ και την ίδια στιγμή καλύπτει τη «χασούρα» βάζοντας χέρι στο έτσι κι αλλιώς πενιχρό (αλλά πολυδιαφημισμένο) ταμείο που προοριζόταν για την ανακούφιση των πληγέντων.
Τα μεγάλα λόγια από την κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα δεν μπορούν να κρύψουν την τραγική πραγματικότητα που ζουν οι κάτοικοι της περιοχής, το γεγονός ότι μόλις σβήνουν τα φώτα της δημοσιότητας πάει περίπατο και το όποιο ενδιαφέρον. Γιατί το αστικό κράτος, που είναι τόσο αποτελεσματικό και αποφασιστικό στο στράγγισμα του λαϊκού εισοδήματος, στην καταστολή των λαϊκών κινητοποιήσεων, στη χρηματοδότηση των επιχειρηματικών ομίλων, σήμερα, ένα χρόνο μετά την καταστροφή, δεν έχει καθαρίσει ούτε το οικόπεδο όπου συγκεντρώθηκαν οι τόνοι από τα αποκαΐδια, δηλητηριάζοντας τον αέρα που αναπνέουν όσοι επιμένουν να μένουν στην περιοχή. Δεν έχει μεριμνήσει από τα πιο απλά, όπως το να καθαρίσει την περιοχή από τον καρκινογόνο αμίαντο, μέχρι και την κατεδάφιση των σπιτιών, ώστε οι άνθρωποι που έμεναν σε αυτά να προχωρήσουν στο επόμενο βήμα, να κάνουν μια νέα αρχή.
Καθυστερήσεις όπως οι παραπάνω, τις οποίες αξιοποιεί η ΝΔ παριστάνοντας ότι «βάζει τάξη» στο χάος που παρέλαβε, δεν είναι αποτέλεσμα «αβλεψίας» κάποιων υπευθύνων, ούτε τεχνικών δυσκολιών που δεν πρόλαβαν οι κυβερνώντες να διευθετήσουν. Είναι η άλλη όψη των αιτιών που οδήγησαν στην καταστροφή το μοιραίο απόγευμα της 23ης Ιούλη. Είναι η άλλη όψη μιας πολιτικής που θυσιάζει την ανθρώπινη ζωή για να μη θιγούν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, που διαπνέεται από τη λογική «κόστους - οφέλους», και γι' αυτό αφήνει αθωράκιστες τις πόλεις μας, απογυμνώνει το Πυροσβεστικό Σώμα και τις αρμόδιες υπηρεσίες, δεν παίρνει μέτρα πρόληψης. Ο λόγος; Ολα τα παραπάνω κοστίζουν περισσότερο από μερικές ψευτοαποζημιώσεις, αν και όποτε αυτές απαιτηθούν, που τελικά δίνονται σε ελάχιστους. Οι κάτοικοι εκεί το ξέρουν καλά. Πάλι οι εξαγγελίες είτε θα ξεχαστούν είτε δεν θα αρκούν. Στο επόμενο μνημόσυνο, πάλι θα γίνεται λόγος για τις καθυστερήσεις στην αποκατάσταση, στις αποζημιώσεις και σε όλα τα απαραίτητα μέτρα στήριξης.
Ολοι αναγνωρίζουν ότι το μεγάλο πάθημα δεν έχει γίνει μάθημα. Φρένο σ' αυτήν την πορεία μπορεί βάλει μόνο η πάλη των εργαζομένων, η αλληλεγγύη που οργανώνεται από τους μαζικούς φορείς και τον απλό λαϊκό κόσμο. Τέτοια δείγματα φαίνονται άλλωστε και στο Μάτι, όπου η αγωνιστική διεκδίκηση και η οργάνωση της αλληλεγγύης από την πρώτη στιγμή ήταν αυτά που κράτησαν την ελπίδα ζωντανή, για να μην το βάλουν κάτω οι πληγέντες. Αυτός είναι ο δρόμος: Αλληλεγγύη, οργάνωση, αντεπίθεση, σύγκρουση για μια κοινωνική οργάνωση που λειτουργεί με κίνητρο τη ζωή και τις ανάγκες του λαού και όχι τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

TOP READ