8 Δεκ 2016

Καταγγέλλει ξυλοδαρμό εργαζόμενης στον επισιτισμό από τον εργοδότη της


Καταγγέλλει ξυλοδαρμό εργαζόμενης στον επισιτισμό από τον εργοδότη της



Φωτό αρχείουΦωτό αρχείου
Τον άγριο ξυλοδαρμό εργαζόμενης στον επισιτισμό από τον εργοδότη της, το Σάββατο 3 Δεκέμβρη, καταγγέλλει το Σωματείο Επισιτισμού και Τουριστικών Επαγγελμάτων Νομού Ιωαννίνων. Μάλιστα, σύμφωνα με το Σωματείο, η πράξη αυτή είχε ως αποτέλεσμα η εργαζόμενη να μεταβεί στο νοσοκομείο ξημερώματα Κυριακής.
Το κλαδικό σωματείο στην ανακοίνωση - καταγγελία αναφέρει:
«Η συναδέλφισσά μας είναι φοιτήτρια στην πόλη μας και είναι μία από τους πάρα πολλούς φοιτητές - σπουδαστές που αναγκάζονται να δουλέψουν για να σπουδάσουν, να εξασφαλίσουν ένα χαρτζιλίκι για ελαφρύνουν την οικογένειά τους.
Αυτό το σοβαρό γεγονός αποδεικνύει έμπρακτα την ανάγκη να μην είναι κανένας εργαζόμενος μόνος του, ευάλωτος, έρμαιο στις ορέξεις της εκάστοτε εργοδοσίας. Είτε εργάζεται χρόνια στον κλάδο, είτε δουλεύει περιστασιακά.
Αυτή η ακραία συμπεριφορά του συγκεκριμένου εργοδότη είναι η συνέχεια της συνήθους συμπεριφοράς “δεν πληρώνω”, “δεν ασφαλίζω”, “θα έρχεσαι όποτε σε χρειαστώ” , σεξουαλικές παρενοχλήσεις και άλλα πολλά που συμβαίνουν κατά κόρον στον κλάδο. Αυτά είναι που ανοίγουν την όρεξη στον εκάστοτε εργοδότη να φέρεται στους εργαζόμενους σαν να είναι ιδιοκτησία του.
Σε όλα αυτά θα μπει φρένο μόνο όταν το αποφασίσουμε εμείς οι ίδιοι! Με την οργάνωσή μας στο σωματείο, με τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας.
Όσο πιο πολύ ισχυροποιούμε την οργάνωση των εργαζομένων, τόσο περισσότερο θα σπάει ο φόβος.
Κανένας φόβος - Καμιά υποταγή! Η συναδέλφισσά μας δεν είναι μόνη της, έχει δίπλα της το σωματείο σε όλη αυτή τη διαδικασία.
Καλούμε όλη την τοπική κοινωνία να καταδικάσει αυτό το αποτρόπαιο γεγονός.
Κανένας μόνος του!».

Τις αλυσίδες ή τα όπλα;


Το δίκιο του εργάτη

 Το δίκιο του εργάτη

Όταν βλέπεις έναν εργάτη ή μια εργάτρια σκοτωμένο-η από τη δουλειά (ενίοτε και στη δουλειά, στην κυριολεξία, όπως στο Everest στη Βικτώρια, που μυρίζει ακόμα σαν διαδήλωση που την ψέκασαν με χημικά), νιώθεις πως έχει όλα τα δίκια του κόσμου με το μέρος του, ακόμα και τα άδικα.

Έχει κάθε δίκιο να μη σου πει ούτε μια "πεθαμένη καλησπέρα", γιατί ήταν υποχρεωμένος να τις λέει άψυχα κι απρόσωπα όλη μέρα, με καρφιτσωμένο χαμόγελο (τα βάζει κι ο Ζάχαρης).


Έχει κάθε δίκιο να θέλει μικρές πολυτέλειες κι ανέσεις, να σαπίζει στον ύπνο ή να μην μπορεί να κουνήσει το σαρκίο του από το ένα δωμάτιο στο άλλο.

Να μην έχει κίνητρο να μαγειρέψει και να τρώει ετοιματζίδικα σκουπίδια ή να αφήνει τα πιάτα να στοιβάζονται στο νεροχύτη, σαν πύργος του Τζένγκα, μέχρι να έρθει η ανατροπή-κατάρρευση.

Να αποχαυνώνεται στο χαζοκούτι ή να λιώνει στο διαδίκτυο, να θέλει να κάνει κάτι ξεκούραστο, που να μην τον αδειάζει και να μην του θυμίζει σκοτούρες, όλα αυτά που του γεμίζουν το κεφάλι, για να διασφαλίσουν πως θα παραμείνει άδειο στο τέλος της ημέρας.

Να προτιμά την εύκολη διασκέδαση (=διασκόρπιση) από την ψυχαγωγία, που απαιτεί να μην είσαι χίλια κομμάτια και να έχεις μια στοιχειώδη συγκρότηση.

Να μην μπορεί να διαβάσει ένα βαρύ βιβλίο, μια πολιτική ανάλυση, ούτε καν την εφημερίδα καλά-καλά -εκτός κι αν είναι αθλητική, για το στοίχημα, gossip, κτλ.

Έχει κάθε δίκιο να μην μπορεί να καταλάβει την (πολιτική) διάλεκτό μας, να μη συμμερίζεται τα αστεία μας ή τα ενδιαφέροντά μας.
Πχ -Τι διαβάζεις;
-Ένα βιβλίο-μελέτη για τον ευρωκομμουνισμό.
-Α... μάλιστα...
Μα ούτε καν οι ίδιοι οι ευρωκομμουνιστές δεν ασχολούνται σήμερα με τον ευρωκομμουνισμό, θα μπορούσε να σου πει, αν ήξερε καλύτερα το θέμα.

Να μη βρίσκει κανένα νόημα, ενδιαφέρον ή κι ομορφιά ακόμα στο καθημερινό τρέξιμο του αγώνα, στα πολιτικά και το συνδικαλισμό -αφού όλοι ίδιοι είναι (ακόμα κι οι "αριστεροί", τους δοκιμάσαμε).
'Η να αποθαρρύνεται από το βάρος που του λένε (πως πρέπει) να σηκώσει αυτοί που -καταλαβαίνει κατά βάθος ότι- δεν είναι ίδιοι με τους άλλους. Είναι αυτό που κάποιοι έχουν βαφτίσει πολύ εύστοχα "ρεφορμισμό της απλής, καθημερινής ζωής".

Έλα όμως που όλα είναι πολιτικά -ακόμα κι η αδιαφορία- μέχρι την απονέκρωση του κράτους και της πολιτικής, στην κοινωνία του μέλλοντος.

Κι όταν λέω πως ο εργάτης έχει κάθε δίκιο (να...) στην πραγματικότητα εννοώ λόγο, έχει κάθε λόγο να... Είναι ερμηνεύσιμο, όχι δικαιολογημένο.

Γιατί το δίκιο του εργάτη είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Δεν του το χαρίζει κανείς, αλλά το βρίσκει μόνος του στο δρόμο και τους συλλογικούς αγώνες, μέχρι να το κάνει νόμο.

Κι αν θέλει μια ήσυχη, ειρηνική ζωή, με οικογενειακή θαλπωρή κτλ (σα διαφήμιση του Βιτάμ) είναι υποχρεωμένος να μην καθίσει στα αυγά του φοβισμένος (γιατί έτσι εκκολάπτεται μεταξύ άλλων και το αυγό του φιδιού) αλλά να πάρει ενεργά μέρος στον ακήρυχτο ταξικό πόλεμο.

Έχει κάθε δίκιο να απεργήσει, αλλιώς δε θα βρει ποτέ το δίκιο του...

ΚΕΡΚΥΡΑ-Για την εκδικητική στάση της μεγαλοεργοδοσίας και τις άθλιες εργασιακές συνθήκες στα κάτεργα των super market Δήμητρα

Για την εκδικητική στάση της μεγαλοεργοδοσίας και τις άθλιες εργασιακές συνθήκες στα
κάτεργα των super market Δήμητρα
Καταγγέλλουμε τις απαράδεκτες μεθοδεύσεις στις οποίες προχωράει η μεγαλοεργοδοσία των super market
Δήμητρα, μετά τη ματαίωση των σχεδίων της, για άνοιγμα των καταστημάτων την Κυριακή 4/12, ύστερα από την
άμεση παρέμβαση του Κερκυραϊκού Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων. Η εργοδοσία, προχωρώντας σε
εκδικητικές ενέργειες εναντίον των εργαζομένων, που δε δέχτηκαν κυριακάτικα να είναι μακριά από τις
οικογένειές τους και μάλιστα χωρίς αμοιβή, για τα «μάτια»-κέρδη της εργοδοσίας, απαίτησε από τους
εργαζόμενούς της, να προσέρχονται στη μεν πρωινή βάρδια δύο ώρες νωρίτερα (δηλαδή στις 6 το πρωί!!!), στη
δε απογευματινή να φεύγουν δύο ώρα αργότερα (δηλαδή 11 το βράδυ!!!) και όλα αυτά επίσης χωρίς αμοιβή!
Να σημειωθεί πως μετά από νέα καταγγελία του Σωματείου μας στην Επιθεώρηση Εργασίας, για την εκδικητική
αυτή στάση, σήμερα (6/12/2016) τα ξημερώματα πιάσαμε την εργοδοσία «στα πράσα», να προσπαθεί να
δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και τους εργαζόμενους εξαντλημένους, αφού αναγκάζονται να δουλεύουν ήλιο
με ήλιο (και κάτι παραπάνω!) στα κάτεργα των Δήμητρα market για να αυγατίζει τα κέρδη της η εταιρεία. Λες και
δεν τους φτάνουν οι 7+ Κυριακές, οι λευκές νύχτες και οι μαύρες Παρασκευές! Μετά από αυτό η εταιρεία
αναγκάζεται να πληρώσει πρόστιμο και βέβαια τις υπερωρίες στους εργαζόμενους.
Καταγγέλλουμε επίσης την προσπάθεια τρομοκράτησης των εργαζομένων, που πήρε σάρκα και οστά στα
πρόσωπα δύο συναδελφισσών, που επειδή αρνήθηκαν να εργαστούν χωρίς αμοιβή, η εργοδοσία τις απέλυσε!!!
Η εξέλιξη αυτή είναι αποκαλυπτική και ενδεικτική της κατάστασης που επικρατεί σε πολλούς εργασιακούς
χώρους. Ο μύθος του καλού μεγαλοεργοδότη, του ντόπιου, που ενδιαφέρεται για το καλό του τόπου και άλλα
τέτοια αστεία, καταρρέει σε κλάσματα του δευτερολέπτου, όταν πρόκειται για τα κέρδη της μεγαλοεργοδοσίας.
Δύο κόσμοι (μεγαλοεργοδότες-εργαζόμενοι) αντίθετοι, σε διαρκή σύγκρουση!
Αυτό που πρέπει οι εργαζόμενοι να έχουμε ξεκάθαρο είναι πως όταν βγαίνουμε μπροστά και διεκδικούμε-
αγωνιζόμαστε με ταξικό προσανατολισμό, όπως και στην περίπτωση των καθαριστριών του ΓΝΚ, έχουμε τη
δυνατότητα να αλλάξουμε τα πράγματα υπέρ μας. Τα μεγάλα αφεντικά δεν είναι τόσο ισχυρά και ανίκητα, όσο οι
περισσότεροι εργαζόμενοι φαντάζονται. Αυτό οι μεγαλοεργοδότες το γνωρίζουν πολύ καλά και για το λόγο αυτό
προετοιμάζονται παίρνοντας τα μέτρα τους (καταστολή, τρομοκρατία κ.λπ.), για τους αγώνες που έρχονται!
Οι εργαζόμενοι άλλο δρόμο δεν έχουμε. Στον πόλεμο απαντάμε με πόλεμο!
Απαιτούμε να ανακληθεί τώρα η εκδικητική απόλυση των συναδελφισσών και να σταματήσει το αίσχος της
απλήρωτης και μέχρις εξάντλησης δουλειάς, της καταστρατήγησης του ωραρίου (έχουν δύο στα δύο! Και στους
δύο ελέγχους, παραβίαζαν το ωράριο εργασίας –μάλλον είναι προσφιλής τους συνήθεια η απλήρωτη υπερωρία)
στα super market Δήμητρα.
Όλοι στον αγώνα για να σπάσουμε την τρομοκρατία της εταιρείας!
Τώρα αγώνας για όλα αυτά που μας έχουν κλέψει! Για την ίδια μας τη ζωή και τη ζωή των παιδιών μας, που την
καταβροχθίζουν μέρα με τη μέρα, για να αυξάνουν τα κέρδη τους! Αφετηρία της αντεπίθεσής μας να γίνει η
απεργία στις 8 του Δεκέμβρη και η απεργιακή συγκέντρωση σωματείων που συσπειρώνονται στο Π.Α.ΜΕ. την
ίδια μέρα στις 10 το πρωί στο Σαρόκο. Να μη λείψει κανείς!
Η τρομοκρατία δε θα περάσει

του λαού η πάλη θα τη σπάσει! 

TOP READ