22 Ιουν 2014

Απιαστο όνειρο για πολλούς οι διακοπές

Απιαστο όνειρο για πολλούς οι διακοπές



Δεν περνά μέρα χωρίς μια είδηση από τον κλάδο του Τουρισμού, που να προσπαθεί να μας πείσει ότι επιτέλους ανακαλύφθηκε το ελληνικό «ελντοράντο» κι αυτό δεν είναι άλλο από τον ήλιο και τη θάλασσα, τις γαλάζιες παραλίες και το πλήθος των τουριστικών καταλυμάτων. Τι σχέση έχει όλο αυτό με το δικαίωμα του λαού στην αναψυχή; Η απάντηση έχει ήδη καταγραφεί σε πρόσφατη ανακοίνωση του ΚΚΕ: «Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση και οι μεγαλοξενοδόχοι πανηγυρίζουν για τα ρεκόρ αφίξεων και την ανάπτυξη στον τουρισμό, η πλειοψηφία του λαού δεν μπορεί να κάνει ούτε μια ημέρα διακοπές, γιατί το εισόδημα είναι τσακισμένο, ενώ οι τιμές σε εισιτήρια και δωμάτια απλησίαστες, οι εργαζόμενοι στον κλάδο του τουρισμού δουλεύουν με εξοντωτικά ωράρια και με μεροκάματα πείνας, ενώ οι μικρές επιχειρήσεις του κλάδου κλείνουν η μία μετά την άλλη. Ολα αυτά αναδεικνύουν ότι η καπιταλιστική ανάκαμψη, για την οποία μιλάνε η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, δε συνεπάγεται ανακούφιση του λαού ούτε ανακοπή των αντιλαϊκών μέτρων».
Στο λαμπερό «παραμύθι» που λέγεται Τουρισμός με τις φρούδες ελπίδες που καλλιεργούν ξενοδόχοι και κυβέρνηση περί νέων θέσεων εργασίας, το μόνο πραγματικό είναι τα τεράστια έσοδα - κέρδη των μονοπωλίων του κλάδου, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Πέρυσι επισκέφθηκαν την Ελλάδα 17,9 εκατομμύρια τουρίστες και τα άμεσα έσοδα ήταν 11,9 δισ. ευρώ σύμφωνα με τις εκτιμήσεις Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ) και των στοιχείων του Κέντρου Τεκμηρίωσης του Ελληνικού Τουρισμού (ΚΤΕΤ).
Ποιος καρπώθηκε τα κέρδη; Σίγουρα όχι οι εργαζόμενοι στον τουρισμό που δουλεύουν όλο και πιο φτηνά. Ούτε φυσικά οι μικρές και οικογενειακές επιχειρήσεις που βάζουν λουκέτο. «Τα λεφτά πήγαν στα λεφτά» δηλαδή στους επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στο τουρισμό διότι η κρίση δεν είναι για όλους. Αλλωστε σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων την περίοδο 2009 έως 2013 άνοιξαν 914 νέα ξενοδοχεία, το 73% των οποίων εντάσσεται στις τρεις υψηλότερες κατηγορίες, ενώ διέκοψαν τα λειτουργία τους 613 μονάδες συνολικής δυναμικότητας 34.480 κλινών, από τις οποίες μόνο το 3% προερχόταν από τις υψηλές κατηγορίες.
Για φέτος προβλέπουν ότι τα συνολικά έσοδα από τον Τουρισμό θα φτάσουν τα 13 δισ. ευρώ. Σε αυτό το μεγάλο φαγοπότι όλο και λιγότεροι εργαζόμενοι βρίσκουν δουλειά (πέρσι που ήταν χρονιά ρεκόρ της πεντακονταετίας για τον Τουρισμό απασχολήθηκαν 3,5% λιγότεροι εργαζόμενοι).
Σε αυτό το μεγάλο φαγοπότι που βασίζεται στην εκμετάλλευση των εργαζομένων, η πλειοψηφία των εργαζομένων δεν κάνουν διακοπές, οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό έτσι κι αλλιώς δεν κάνουν διακοπές. Είναι ενδεικτικά τα στοιχεία για τον εποχικό εργαζόμενο που δουλεύει στον Τουρισμό για 5 μήνες και παίρνει συνολικά 3.500 - 4.000 ευρώ για να βγάλει 12 μήνες υποχρεώσεων. Δεν έχει τη δυνατότητα ούτε το χειμώνα που δεν δουλεύει να κάνει πραγματικές διακοπές που θα τού προσφέρουν ξεκούραση και αναψυχή, γιατί τα χρήματα δεν τού φτάνουν ούτε για να ζήσει.
Συνολικά για τους εργαζόμενους το δικαίωμα, η βαθιά ανάγκη τους για διακοπές και ξεκούραση έχει γίνει πολυτέλεια.
Τα στοιχεία μαρτυρούν ότι το 2013 οι αφίξεις τουριστών αυξήθηκαν κατά 15,4%, οι διανυκτερεύσεις κατά 14,5% και οι εισπράξεις κατά 18,1%. Την ίδια περίοδο το 40% των εργαζομένων στη χώρα δεν έκανε διακοπές κι όσοι έκαναν μέτρησαν μέχρι δεκάρας τα διόδια, τα καύσιμα, τα εισιτήρια για να τα βολέψουν 4-5 μέρες στη θάλασσα.
Αυτοί, δηλαδή που παράγουν τον πλούτο, πρέπει να χρυσοπληρώσουν και για τις διακοπές που χρειάζονται για να αναπληρώνουν την εργατική τους δύναμη. Για τους καπιταλιστές, οι διακοπές, οι παραλίες, τα μέσα μεταφοράς, η ζωή των εργαζομένων είναι στοιχεία αξιοποίησης για να βγάλουν κέρδη. Ενας μισθός δε φτάνει για μια βδομάδα διακοπών, ακόμα και ένα μπάνιο στην παραλία κοστίζει όσο ένα μεροκάματο. Στα πλαίσια της φετεινής έρευνας του "Ρ" για το δικαίωμα των εργαζομένων στις διακοπές ενδεικτικό το ρεπορτάζ που παρουσιάζουμε σήμερα από παραλίες της Αττικής, όπου καταφεύγουν χιλιάδες άνθρωποι για λίγες ώρες ξεκούρασης (σε επόμενα φύλλα θα παρουσιάσουμε κι άλλα στοιχεία που αφορούν τόσο το κόστος των διακοπών, όσο και τις συνθήκες μέσα στις οποίες δουλεύουν οι εργαζόμενοι στον τουρισμό)
.Οι θέσεις του ΚΚΕ

από τις παρεμβάσεις δυνάμεων του ΚΚΕ για ανοιχτές παραλίες
Ο τουρισμός και οι διακοπές στο πλαίσιο του καπιταλισμού είναι πολυτελές εμπόρευμα και όχι κοινωνικό δικαίωμα. Στο πλαίσιο του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής είναι αδύνατο να εξασφαλιστεί για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων το δικαίωμα σε φθηνές διακοπές, αναψυχή και περιήγηση. Και αυτό, παρά τη μεγάλη αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, την τεχνολογική πρόοδο που καθιστά αντικειμενικά πιο γρήγορη τη μετακίνηση, ενώ δημιουργεί αντικειμενικά προϋποθέσεις για περιορισμό του εργάσιμου χρόνου. Αντίθετα, αυξάνεται η εντατικοποίηση της εργασίας και η εργασιακή ανασφάλεια τόσο γενικά όσο και στον κλάδο του τουρισμού. Ολα αυτά συνιστούν πλευρές της όξυνσης της αντίθεσης ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και στην ατομική ιδιοποίηση των προϊόντων της παραγωγής.
Το δικαίωμα στις διακοπές είναι κοινό συμφέρον των μισθωτών, αλλά και των αυτοαπασχολούμενων, ανάγκη που μπορεί να ικανοποιηθεί ουσιαστικά και ολοκληρωμένα μόνο στο πλαίσιο της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας. Θεμελιακή θέση του ΚΚΕ είναι η ανάπτυξη τόσο του εσωτερικού όσο και του εξωτερικού τουρισμού, ώστε τα λαϊκά στρώματα να έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης και γνωριμίας με τους λαούς άλλων χωρών, την ιστορία, τον πολιτισμό τους.
Οι οικονομικές, οργανωτικές και πολιτιστικές προϋποθέσεις κάλυψης αυτής της ανάγκης μπορούν να προκύψουν μαζικά για τους εργαζομένους, τη νεολαία, τους συνταξιούχους μόνο στις συνθήκες της κοινωνικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής και των υποδομών, του κεντρικού σχεδιασμού, της λειτουργίας της εκπαίδευσης και της φροντίδας υγείας ως αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν παρεχόμενες κοινωνικές υπηρεσίες, σε συνθήκες που η συμμετοχή των εργαζομένων στην άσκηση της εξουσίας οργανώνεται «από τα κάτω έως τα πάνω», από το χώρο εργασίας μέχρι τα ανώτατα όργανα της λαϊκής εξουσίας.
Μόνο με την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο θα εξασφαλιστούν ο ελεύθερος χρόνος και ο οργανωμένος κοινωνικός τουρισμός, θα εξαλειφθεί η αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής.
Πρώτη και βασική προϋπόθεση για να τεθεί στη διάθεση του λαού και της εργατικής τάξης όλος αυτός ο τεράστιος πλούτος υποδομών (δρόμοι, σιδηροδρομικά δίκτυα, ναυσιπλοΐα, αεροδρόμια), χώρων (γη, δάση, ορεινοί όγκοι, αιγιαλοί) και κτιρίων είναι η κοινωνικοποίησή τους.
Στη βάση αυτή, η εργατική εξουσία θα μπορεί με κεντρικό σχέδιο και αντίστοιχη περιφερειακή εξειδίκευση να κατανέμει αναλογικά τους παραγωγικούς πόρους, δημιουργώντας ισόμετρα σε όλη την Ελλάδα ένα δίκτυο με ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις, κατασκηνώσεις, καταλύματα, θέρετρα, χώρους αναψυχής, κέντρα διασκέδασης και πολιτισμού. Θα μπορεί να σχεδιάζει προστατεύοντας το περιβάλλον, αξιοποιώντας ισορροπημένα τη γη για τις παραγωγικές ανάγκες, για την Ενέργεια, τις διατροφικές λαϊκές ανάγκες. Σ' αυτό το πλαίσιο, θα είναι δυνατό να εξασφαλίζεται η συνεχής τουριστική κίνηση για τις λαϊκές ανάγκες όλο το χρόνο, τόσο τους χειμερινούς όσο και τους θερινούς μήνες. Θα λυθεί το ζήτημα της ισόμετρης ανάπτυξης όλων των περιοχών και προοπτικά το πρόβλημα της υπερσυγκέντρωσης του πληθυσμού στα μεγάλα αστικά κέντρα και σε λίγες περιοχές. Θα είναι δυνατό ν' αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της εξάρτησης ολόκληρων περιοχών σχεδόν αποκλειστικά από την τουριστική δραστηριότητα. Θα είναι δυνατό ν' αναπτύσσονται όλες οι απαραίτητες υποδομές, ν' ανανεώνονται ο εξοπλισμός και τα κτίρια και ν' αναπτύσσονται με σύγχρονες τεχνικές, με πλήρη ασφάλεια και προστασία του περιβάλλοντος. Θα τεθεί σε νέα βάση η αξιοποίηση και η κατανομή εργατικού δυναμικού, πόρων και υποδομών. Στο πλαίσιο του κεντρικού σχεδιασμού θα σταματήσει πραγματικά η σπατάλη παραγωγικών πόρων και θα επιτευχθεί η αξιοποίηση όσων πραγματικά απαιτούν οι κοινωνικές ανάγκες.
Την ίδια στιγμή που το ΚΚΕ αναδεικνύει ότι η πλήρης ικανοποίηση της ανάγκης του τουρισμού για όλους τους εργαζομένους προϋποθέτει την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας, οργανώνει την πάλη για τις αντίστοιχες διεκδικήσεις του λαϊκού κινήματος.
Προβάλλει και οργανώνει την ταξική πάλη για την ανακούφιση των εργαζομένων, των νέων, των συνταξιούχων κ.λπ. Διεκδικεί ν' αναπτυχθούν με ευθύνη του κράτους κοινωνικά προγράμματα τουρισμού για όλους τους εργαζομένους, ταυτόχρονα με τη διεκδίκηση της ανάπτυξης κρατικών δομών και δικτύων ξενοδοχείων - κατασκηνώσεων - εγκαταστάσεων για λαϊκή χρήση. Από αυτήν τη σκοπιά, τάσσεται ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις των όποιων κρατικών υποδομών, των μεταφορών, των λιμανιών, των αεροδρομίων, των νησιών, των ιαματικών πηγών, των παραλιών και των δασών. Οργανώνει την πάλη ενάντια στην επιχειρηματική εκμετάλλευση, είτε αυτή γίνεται μέσω καπιταλιστών είτε μέσω φορέων της Τοπικής Διοίκησης.
Παλεύει για να είναι ελεύθερη η είσοδος για τους εργαζομένους, τους ανέργους, τους νέους ανθρώπους και ΑμΕΑ, σε μουσεία, αρχαιολογικούς χώρους, οργανωμένες πλαζ και πολιτιστικές δραστηριότητες, στις ιαματικές πηγές και τα λουτρά, για ν' αναπτυχθούν πολιτιστικές - μορφωτικές εκδρομές από τα σχολεία με την κάλυψη των εξόδων από το κράτος, για να καταργηθεί ο ΦΠΑ στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.
Σ' αυτό το πλαίσιο πάλης ενώνονται οι εργαζόμενοι διαφορετικών κλάδων, ενώ ταυτόχρονα προωθείται και η κοινωνική συμμαχία της εργατικής τάξης με τα λαϊκά τμήματα των μεσαίων στρωμάτων, σφυρηλατείται η Λαϊκή Συμμαχία. Στην πάλη για τις άμεσες οξυμένες ανάγκες διαμορφώνονται και οι προϋποθέσεις για την κατάργηση των παραγόντων που γεννούν τα προβλήματα υποβάθμισης της ζωής, ανεργίας και φτώχειας. Γι' αυτόν το λόγο η πάλη δεν μπορεί να περιορίζεται στα όρια μιας επιχείρησης ή στην εναντίωση μόνο στα αντιλαϊκά μνημόνια, αλλά να στοχοποιεί τους μονοπωλιακούς ομίλους, ολόκληρη την αστική τάξη, την εξουσία της, τους διακρατικούς οργανισμούς της, όπως η ΕΕ. Βασικός όρος για τη λαϊκή αντεπίθεση είναι η ισχυροποίηση του ΚΚΕ - πρώτα και κύρια μέσα στους χώρους δουλειάς - και η αλλαγή των αρνητικών πολιτικών συσχετισμών με την αποδυνάμωση των δυνάμεων που υπηρετούν το κεφάλαιο.

Η ταινία της εβδομάδας: Δοξόμπους

Η ταινία της εβδομάδας: Δοξόμπους

Σ’ ένα χωριό της Μακεδονίας, το Δοξόμπους, ένας έφηβος ονόματι Ξένος στέλνεται, μετά το θάνατο του πατέρα του, σε μοναστήρι για να μάθει την τέχνη του εμπορίου. Στα χρόνια που ακολουθούν ( 12ος μ.Χ. αιώνας), θα ζήσει τον πόλεμο σε όλη του τη διάρκεια, αρχικά στο μοναστήρι και στη συνέχεια στο πεδίο της μάχης, παίρνοντας και ο ίδιος μέρος στις εμφύλιες συγκρούσεις. Μετά τη νίκη των ζηλωτών, στις τάξεις των οποίων είχε διαπρέψει, ο Ξένος θα ανταμειφθεί με τον τίτλο του Άρχοντα του Δοξόμπους. Από τη θέση αυτή θα προσπαθήσει να αλλάξει ριζικά τη ζωή των φτωχών χωρικών.

Σκηνοθεσία: Φώτος Λαμπρινός
Σενάριο: Φώτος Λαμπρινός, Πάνος Θεοδωρίδης
Μουσική: Κώστας Βόμβολος
Διάρκεια: 105 λεπτά

Πρωταγωνιστούν: Τάσος ΠαλαντζίδηςΓιάννης ΚαραπανταζήςΣτέλιος ΚαπάτοςΒαρβάρα ΜαυρομάτηΠάνος ΘεοδωρίδηςΔημήτρης Κολοβός,Τάσος ΥφαντήςΆκης ΣακελλαρίουΚοσμάς ΖαχάρωφΛάζαρος Ανδρέου,Γιώργος ΦουρνιάδηςΣτέλιος ΓούτηςΣτέφανος ΚυριακίδηςΘοδωρής ΠροκοπίουΔημήτρης ΣιακάραςΒασίλης Γκόπης,Νίκος Παπαδάκης
Έτος Παραγωγής: 1987

ΚΕΡΚΥΡΑ- Συνθήκες γαλέρας στα ξενοδοχεία: Διώχνουν τους παλιούς για να πάρουν... «εκπαιδευόμενους»!

 

Συνθήκες γαλέρας στα ξενοδοχεία: Διώχνουν τους παλιούς για να πάρουν... «εκπαιδευόμενους»! Εκτύπωση Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο



http://www.corfupress.com/news/images/stories/xenodox_mesogi_por.jpg
Για εκρηκτική κατάσταση σε πολλά ξενοδοχεία της Κέρκυρας, τα οποία δεν προσλαμβάνουν επαγγελματίες ξενοδοχοϋπάλληλους και καλύπτουν τα κενά με δήθεν εκπαιδευόμενους, κάνει λόγο το σωματείο τους που καλεί γενική συνέλευση.

Έκτακτη γενική συνέλευση


Η έκτακτη γενική του Συνδέσμου Ξενοδοχοϋπαλλήλων έχει προγραμματιστεί αρχικά για τις 26 Ιουνίου (με επαναλαμβανόμενες ημερομηνίες επαναληπτικής σε περίπτωση απαρτίας και καταληκτική την 3η Ιουλίου στο Εργατικό Κέντρο) με αντικείμενο συζήτησης την εκτίμηση της κατάστασης στα ξενοδοχεία του νησιού, την προκήρυξη απεργιακών και άλλων κινητοποιήσεων αλλά και το ζήτημα του επιδόματος ανεργίας που και φέτος θα είναι πετσοκομένο, καθώς και την κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών ενσήμων. Επίσης, θα τεθεί για μία ακόμα φορά η διεκδίκηση επανυπογραφής τοπικής συλλογικής σύμβασης εργασίας.


Συνθήκες γαλέρας...


Οι ξενοδοχοϋπάλληλοι καταγγέλουν ότι εκατοντάδες μέλη του έχουν οδηγηθεί στην ανεργία, αφού πολλά ξενοδοχεία τους αντικατέστησαν παρανόμως με «μαθητές» ελληνικών και ξένων σχολών οι οποίοι στην πραγματικότητα αντί να εκπαιδεύονται, εργάζονται 10 και 12 ώρες ημερησίως με αμοιβές από 183 ευρώ μέχρι 305 ευρώ μηνιαίως!!!
Μεγάλο μέρος των θέσεων εργασίας στα ξενοδοχεία, άλλωστε, ήδη καλύπτεται από «συμβάσεις σκλαβοπάζαρου» αλλοδαπών εργαζομένων με μισθούς 300 ευρώ έως 400 ευρώ καθαρά και οι νέοι που καλούνται να αντικαταστήσουν τους παλιούς απολυμένους, προσλαμβάνονται με 586 ευρώ ή 410 ευρώ μεικτά...
Την ίδια ώρα, οι ρυθμοί εργασίας είναι εξαντλητικοί και οι υπερωρίες ή οι παραβιάσεις του 5θήμερου δίνουν και παίρνουν με την απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία να αποτελούν καθοριστικό παράγοντα της τακτικής των ξενοδόχων...


Η ανακοίνωση του Συνδέσμου Ξενοδοχοϋπαλλήλων


 Το Δ/Σ του συνδέσμου ξενοδοχοϋπαλλήλων εκτιμώντας την κατάσταση που επικρατεί για τους εργαζόμενους στα ξενοδοχεία διαπιστώνει  ότι :
Α) Εντείνεται η αντεργατική επίθεση των εργοδοτών σε βάρος των εργαζομένων και των δικαιωμάτων τους στα ξενοδοχεία.
Β) Οι αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης που  εκπορεύονται απ την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. προς όφελος των μονοπωλίων έχουν διαλύσει κάθε έννοια εργατικού δικαίου και έχουν μετατρέψει τους εργασιακούς χώρους σε σύγχρονες γαλέρες.
Γ) Η κερδοφορία των μεγαλοξενοδόχων ( στων οποίων τα ξενοδοχεία εργάζεται  η πλειοψηφία των εργαζομένων του κλάδου)  ,  αυξάνεται ραγδαία .
Την ίδια ώρα οι μισθοί εκτός του -15% μειώνονται περαιτέρω με απειλές , εκβιασμούς και πιέσεις για υπογραφή ατομικών συμβάσεων.
Δ) Οι ρυθμοί εργασίας έχουν ενταθεί φορτώνοντας καθημερινά περισσότερη εργασία σε λιγότερους εργαζόμενους , οι υπερωρίες δίνουν και παίρνουν όπως και οι παραβιάσεις του 5θήμερου .
Η απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία αποτελούν καθοριστικό παράγοντα της τακτικής των ξενοδόχων .
Ε) Μεγάλο μέρος των επαγγελματιών ξενοδοχοϋπαλλήλων αντικαταστάθηκε από δήθεν μαθητές ελληνικών και ξένων σχολών οι οποίοι εργάζονται ακόμη και 10ωρα με αμοιβές 183 ευρώ ή 305 ευρώ μηνιαίως ,ενώ μεγάλο μέρος των θέσεων εργασίας στα ξενοδοχεία καλύπτεται από τις  συμβάσεις σκλαβοπάζαρου των αλλοδαπών με μισθούς 300 ευρώ έως 400 ευρώ. Οι νέοι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται με 586 ευρώ ή 410 ευρώ μεικτά.
Στ) Το επίδομα ανεργίας συνεχίζει να βρίσκεται στο στόχαστρο της κυβέρνησης για πλήρη κατάργηση ενώ νέο χτύπημα αναμένεται στο ασφαλιστικό και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα .
Μπροστά σ αυτή την κατάσταση κρίνεται  αναγκαίο  η λήψη μέτρων σε βάρος των ξενοδόχων και της κυβέρνησης για την υπεράσπιση και την διεύρυνση των εργατικών δικαιωμάτων. Τα μέτρα αυτά πρέπει να είναι τουλάχιστον ισοδύναμα με τα αντεργατικά μέτρα της εργοδοσίας.
Για την καλύτερη οργάνωση της αντεπίθεσης των ξενοδοχουπαλλήλων κρίνεται απαραίτητο να συνεδριάσουν συντονιστικές επιτροπές αγώνα, επιχειρησιακά σωματεία και να συγκληθεί έκτακτη γενική συνέλευση του κλάδου όπου θα επικυρώσει τις αποφάσεις.
Γι αυτό αποφασίζεται η σύγκλιση  έκτακτης γενικής συνέλευσης την Πέμπτη 26/6/2014 και ώρα 7 το απόγευμα στο Εργατικό Κέντρο με θέματα :
1.Εκτίμηση της κατάστασης στα ξενοδοχεία.
2.Προκήρυξη απεργιακών και άλλων κινητοποιήσεων.
3.Επίδομα ανεργίας, Βαρέα και τοπική σύμβαση εργασίας.
Σε περίπτωση μη απαρτίας ορίζουμε ως 2η , 3η και 4η ημερομηνία για διεξαγωγή της γενικής συνέλευσης τις 30 /6/2014,  1/7/2014,  3/7/2014 την ίδια ώρα και στον  ίδιο χώρο.

Τσιπρολογίες !

Τσιπρολογίες !



1. “Για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία του τόπου η αριστερά κερδίζει μια εκλογική μάχη σε εθνικό επίπεδο” !

- Αλήθεια ; Και, μένοντας κανείς στην λογική τη δική σας, η νίκη του ΠΑΣΟΚ το 1981, τι ήταν ; Νίκη της … δεξιάς ;

2. “Δικαιώθηκε η επιλογή να είμαστε δύναμη με στρατηγική συμμαχιών και συνεργασιών” !

- Πράγματι. Εδώ έχει δίκιο. Η επιλογή των Τέξας, της συμπόρευσης με τον Ομπάμα, τα προσκυνήματα στον ΣΕΒ και τους εφοπλιστές, οι δηλώσεις για το “Ανήκομεν εις την Δύσην” – αυτό σημαίνει ότι “είμαστε με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ” -, έκανε τους ψηφοφόρους να του δώσουν ένα 26 % !
Απλά, να πούμε, ότι ας μην είναι και πολύ … υπερήφανοι για αυτό !

3. “Και πάνω από όλα για τη συγκρότηση μιας πλατιάς προοδευτικής συμμαχίας” !

- Εδώ μας τα … χαλάει ! Προοδευτική συμμαχία με τους Τσουκαλάδες και τους Φωτόπουλους ; Με τους εκατομμυριούχους και τις … “εγγυητικές επιστολές” ; Με τα … ροζ βίντεο των … Γκάμπριελς ; Με τις γονυκλισίες στον ιμπεριαλισμό ;

4. “Και ας μη γελιώνται διάφορα κέντρα” !

- Νάάάτα και τα … κέντρα ! Τα ακούγαμε κι απ΄τον … Παπανδρέου ! Βρε, παληκάρια, τα … “κέντρα” που επικαλείσθε, είναι ΑΚΡΙΒΩΣ αυτά που σας στηρίζουν με νύχια και με δόντια ! Αυτά που σας θέλουν στην κυβέρνηση ! Αυτά που προσκυνάτε νυχθημερόν !

5. “Θα είναι αριστερός (σ.σ.: ο ΣΥΡΙΖΑ) στις θέσεις, αριστερός στις συμμαχίες” !

- Πλάκα μας κάνετε ; Αριστερές είναι οι θέσεις υπέρ της ΕΕ και του ΝΑΤΟ ; Αριστερός είναι ο … ΣΕΒ ; Αριστερός ο … Ομπάμα ; Θα τρίζουν τα κόκκαλα των αριστερών ακόμα και των δικών σας γιαλαντζί !

6. ” Απευθυνόμαστε στο ΚΚΕ. Καλούμε το ΚΚΕ με τις δικές του αρχές και τις δικές του θέσεις να συμβάλει στην συνδιαμόρφωση ενός προγράμματος αριστερής διεξόδου”!

- Εδώ θα σταθούμε λίγο …

Επειδή, το Πρόγραμμα του ΚΚΕ, είναι γνωστό. Η “αριστερή διέξοδος”  που προτείνει το ΚΚΕ, έχει κάποια βάση στην λογική του ΣΥΡΙΖΑ ;

Τρία … απλά πραγματάκια προτείνει το ΚΚΕ :

α. Έξοδος από την ΕΕ, το ΝΑΤΟ
β. Διαγραφή του συνόλου του χρέους
γ. Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής με εργατικό έλεγχο

Τι από αυτά αγαπητέ κ. Τσίπρα, αγαπητοί του ΣΥΡΙΖΑ, που θα συμφωνούσατε με το ΚΚΕ ;

Να απαντήσω εγώ : Με ΚΑ-ΝΕ-ΝΑ !

Προς τι το λοιπόν οι εξυπνάδες για δήθεν συνεργασία με το ΚΚΕ ;

Έτσι ; Στην δουλειά να βρισκόμαστε ;

Ή, απλά, εφαρμόζετε τις συμβουλές των αμερικάνικων εταιρειών, ώστε να εξαφανίσετε το ΚΚΕ, κάτι που το υποσχέθηκε μεν ο Παπανδρέου, δεν το κατάφερε δε !

Εσείς, νομίζετε, ότι θα το καταφέρετε ;

Αλέξης Τσίπρας. Με όλη τη δύναμη της φωνής λέω: Η χώρα ανήκει στην....... ΕΕ και στο ΝΑΤΟ!!!!!!!!!!!

 Αλέξης Τσίπρας. Με όλη τη δύναμη της φωνής λέω: Η χώρα ανήκει στην....... ΕΕ και στο ΝΑΤΟ!!!!!!!!!!!


 Ο Αλ. Τσίπρας, ελάχιστες μέρες πριν από τις ευρωεκλογές, σε τηλεοπτική του συνέντευξη (και όχι σε κάποια «ανύποπτη στιγμή» και σε περιορισμένο ακροατήριο) επέλεξε να κάνει μια τόσο ανοιχτή δήλωση αφοσίωσης στις στρατηγικές επιλογές του ντόπιου κεφαλαίου: «Ισχυρίζομαι, και το λέω με όλη τη δύναμη της φωνής μου, πως η χώρα ανήκει στο δυτικό πλαίσιο, ανήκει στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, αυτό δεν αμφισβητείται».
Είναι προφανές ότι ως δύναμη που διεκδικεί με πολλές πιθανότητες την αστική διακυβέρνηση και πρέπει να δίνει συνεχώς διαπιστευτήρια στο κεφάλαιο εντός και εκτός Ελλάδας, ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα μπορούσε να αρκεστεί πια στη διατύπωσή του περί «Ευρώπης χωρίς ΝΑΤΟ», έστω κι αν αυτή έτσι κι αλλιώς στην ουσία δεν ήταν παρά μια «ντρίμπλα», για να μη φαίνεται το γεγονός ότι αρνείται να βάλει θέμα εξόδου της χώρας από το ΝΑΤΟ.
Τι άλλο είπε ο Αλ. Τσίπρας στην ίδια συνέντευξη; «Με απασχολεί η χώρα σε αυτήν την κρίσιμη γεωπολιτική συγκυρία να αποκτήσει στηρίγματα (...) Να έχει συμμάχους ισχυρές χώρες που παίζουν ρόλο στα γεωπολιτικά πράγματα»... Ολοφάνερη η δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ για ενίσχυση των συμμαχιών της ελληνικής αστικής τάξης, με ισχυρούς «παίχτες» μάλιστα, που «παίζουν ρόλο» στους επικίνδυνους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Σε αυτήν την κατεύθυνση εντάσσεται άλλωστε και το προεκλογικό ταξίδι του Αλ. Τσίπρα στη Μόσχα: Στην προσπάθεια να πείσει ότι μπορεί να «παίξει» μέσα στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, να «πατήσει» και σε ανταγωνιζόμενα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Τι το «ριζοσπαστικό» και «καινοτόμο» έχει άραγε αυτή η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ για «πολυδιάστατη» εξωτερική πολιτική; Μήπως οι «μπίζνες» με την Κίνα που προωθεί η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ (την ίδια ώρα μάλιστα που οξύνονται οι αντιθέσεις και μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, αλλά και μεταξύ ΕΕ και Κίνας) δεν αποτελούν αντίστοιχη προσπάθεια να κάνει τέτοιο «παιχνίδι»; Μέχρι και η, τάχα «αντισυστημική», Χρυσή Αυγή, πριν από λίγες μέρες, με άρθρο στην ιστοσελίδα της, «πλασαριζόταν» ως η δύναμη που μπορεί να βρει τη «χρυσή τομή» στους διεθνείς ανταγωνισμούς που ακουμπάνε την Ελλάδα, «να την επωμιστεί και να τη διαχειριστεί». Οι λαοί, βέβαια, με πιο πρόσφατο παράδειγμα αυτό της Ουκρανίας, έχουν πικρή πείρα από τις αστικές τάξεις που πήγανε να «παίξουν» σε πολλά ταμπλό στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς...
Ανεξάρτητα από την εκπλήρωση ή μη των στόχων του ντόπιου κεφαλαίου, ο δρόμος αυτός μόνο νέα βάσανα μπορεί να φέρει στο λαό, μετατρέποντας τα «γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα», τον ορυκτό και φυσικό πλούτο κάθε χώρας σε «κόλαση» και όχι ευλογία για τους λαούς.
Η εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα πρέπει σε κάθε περίπτωση να μη στοιχηθούν πίσω από τους στόχους των καπιταλιστών, να παλέψουν ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΝΑΤΟ - ΕΕ - ΗΠΑ, για την αποδέσμευση από όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Η κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη και τα σύμμαχα λαϊκά στρώματα είναι ο μόνος δρόμος για την ένωση των λαών στη βάση της κοινωνικής ευημερίας και της ειρηνικής διεθνιστικής συμβίωσής τους.



Ολη η εξουσια στα.....στις πολυεθνικες

 Δεν τα λέμε μόνο εμείς...

Aς υποθέσουμε πως στις επόμενες εκλογές βγει μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Και όλοι φυσικά θα περιμένουμε οι μισθοί και οι συντάξεις να ξαναγυρίσουν στα ίδια επίπεδα που ήταν πριν από τα μνημόνια. Δηλαδή ένα ελάχιστο συντηρητικό και ανθρώπινο μέτρο που δεν έχει σχέση με καμιά επανάσταση.

Αν γίνει αυτό, τότε η χώρα μας μπορεί να καταδικαστεί να πληρώσει ένα τεράστιο ποσό σε κάποιες εταιρείες που επένδυσαν στην Ελλάδα και είδαν να μειώνονται τα κέρδη τους. Επιστημονική φαντασία; Στείρος αντικαπιταλισμάς; Εχθρότητα προς την ανάπτυξη της χώρας μας; Και τελικά τι σημαίνει η προσέλκυση ξένων επενδυτικών κεφαλαίων που θα μας οδηγήσουν στην ανάπτυξη και την ευημερία;

Και εδώ ας συμβουλευτούμε την παγκόσμια εμπειρία για τη σχέση του κυρίαρχου κράτους και της επενδύτριας εταιρίας και για ποιου το δίκιο επικρατεί.

Ενα από τα ελάχιστα κέρδη της «αραβικής άνοιξης» ήταν η αύξηση του κατώτατου μισθού. Από 400 λίρες πήγε oris 700. Δηλαδή από 41 ευρώ στα 72 ευρώ. Η γαλλική εταιρεία Βεολιά, που είχε αναλάβει τη διαχείριση των σκουπιδιών της Αλεξάνδριαςς, πήγε την Αίγυπτο σε ένα ειδικό δικαστήριο (CIRDI), παρακλάδι της Παγκόσμιας Τράπεζας. Η αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 31 ευρώ θεωρήθηκε απώλεια κερδών.

Και δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο. Υπάρχουν παραπάνω από πεντακόσιες περιπτώσεις που το δίκαιο της εταιρείας είναι υπεράνω των εθνικών νόμων. Και υπάρχουν στον κόσμο πάνω από τρεις χιλιάδες συμφωνίες αυτού του είδους.

Στο όνομα της προστασίας της επένδυσης, υπάρχουν τρεις απαράβατες αρχές: Η ξένη επένδυση είναι ισοδύναμη με την εγχώρια. Αν μια ντόπια επιχείρηση υποστηρίζει τα δικαιώματα των εργαζομένων, τότε αναγκαστικά θα κλείσει γιατί δεν θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό.

Δεύτερος όρος είναι η ασφάλεια της επένδυσης. Και αυτό σημαίνει: το κράτος δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να προστατέψει τους πολίτες του. Είναι στο έλεος των εργοδοτών .

Ο τρίτος όρος είναι πως ο επενδύτής όποτε γουστάρει κλείνει την επιχείρηση του, μαζεύει το κεφάλαιο του και φεύγει. Το κράτος δεν έχει δικαίωμα να κλείσει μια εταιρεία που παραβιάζει την εθνική νομοθεσία.

Σ' αυτήν την παγίδα πέφτουν και ισχυρές χώρες. Οπως π.χ. η Γερμανία της Μέρκελ. Το 2009, η σουηδική εταιρεία Vattenfall απαίτησε από το Βερολίνο 1,4 εκατομμύρια ευρώ, γιατί είχε περάσει μια νομοθεσία που περιόριζε τις εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα. Ακόμα υπάρχει η δικαστική διένεξη. Αλλά η εταιρεία στον ετήσιο απολογισμό της το 2012 υπολόγιζε τις ζημιές της στο 1,18 εκατομμύρια ευρώ.

Το ίδιο ισχύει και με τις ΗΠΑ και τον Καναδά. Και το παράδοξο αυτού του συστήματος είναι πως οι ίδιες αυτές χώρες που έχουν υποστεί αυτές τις κυρώσεις επιβάλλουν τα ίδια μέτρα σε άλλες χώρες, κυρίως σε Λατινική Αμερική, Ανατολική Ευρώπη και Ασία.

Οι Φιλιππίνες υποχρεώθηκαν να πληρώσουν 58 εκατομμύρια δολάρια σε δικηγόρους για να αμυνθούν απέναντι στις απαιτήσεις της γερμανικής εταιρείας Fraport. To CIRDI που δικάζει την υπόθεση αποτελείται από μια τριμελή επιτροπή; εκπρόσωπος του κράτος, εκπρόσωπος της εταιρείας και ένας δικηγόρος πρόεδρος που προέρχεται από κάποιο διεθνές δικηγορικό γραφείο. Η αμοιβή του είναι 350 έως 700 ευρώ την ώρα. Ανάμεσα στους διάσημους αυτούς δικηγόρους είναι ο Χιλιανός Φρανσίσκο Ορέγκο Βικούνια, δεξί χέρι του Πινοσέτ.

Εφιάλτης, θα μου πείτε. Αλλά αυτό θα γίνει σύντομα πραγματικότητα για όλη την Ε.Ε. Η Διατλαντική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων, που επεξεργάζονται οι τεχνοκράτες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τους αντίστοιχους ομολόγους τους από τις ΗΠΑ, σε πλήρη μυστικότητα, θα δώσει όλη την εξουσία στις πολυεθνικές και το εθνικό κράτος θα γίνει αποικία. Και αυτό περνάει απαρατήρητο.

Εγινε μια εκδήλωση στο Ινστιτούτο Ρόζα Λούξεμπουργκ σε συνεργασία με το Ιδρυμα Nίκος Πουλαντζάς και από εμάς, εδώ στην «Εφ.Συν.», ένα καλό δισέλιδο. Αλλά ο κόσμος δείχνει να προτιμάει πάντα τον καναπέ του και να μη νοιάζεται για την καταστροφή του.

Ηδη έχει υπογραφεί μια αντίστοιχη σύμβαση με τον Καναδά. Και αυτό σημαίνει πως θα τρώμε κοτόπουλο βαφτισμένο στη χλωρίνη και κρέατα από ζώα που έχει αυξηθεί ο όγκος τους με αναβολικά. Και αυτά θα τρώνε τα βρέφη μας, μια και δεν θα υπάρχει καμία σήμανση.

Αλήθεια, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει μια καμπάνια για όλα αυτά; Μήπως μια κυβέρνηση, χωρίς εξουσία, είναι η προτεραιότητα; Ηδη έχουμε κάποια δείγματα. 25 ψηφίζουμε, 26 φεύγουν. Είναι αυτό ρεαλισμός;

Του ...Περικλή Κοροβέση από την ...Εφ.Συν.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΟΥΚΡΑΝΙΑ «Παιχνίδια» τακτικής και συμφερόντων στην πλάτη του λαού

ΟΥΚΡΑΝΙΑ
«Παιχνίδια» τακτικής και συμφερόντων στην πλάτη του λαού
«Κατάπαυση πυρός» στην Ανατολική Ουκρανία ως τις 27 Ιούνη ανακοίνωσε η κυβέρνηση εθνικιστών και φασιστών του Κιέβου

Διαδήλωση ανθρακωρύχων στο Ντονέτσκ την Τετάρτη ενάντια στην αντιδραστική κυβέρνηση
Με την ανακοίνωση της «κατάπαυσης του πυρός ως τις 27 Ιούνη» διά στόματος του μεγαλοβιομήχανου Προέδρου Πέτρο Ποροσένκο την Παρασκευή το απόγευμα, συνεχίζει η αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου την επικοινωνιακή της τακτική, ενώ έχει αιματοκυλήσει το λαό στις ανατολικές περιοχές με μαζικούς βομβαρδισμούς σε κατοικημένες περιοχές. Η κίνηση αυτή, υποτίθεται, εντάσσεται στο πλαίσιο του λεγόμενου ειρηνευτικού σχεδίου για τις ρωσόφωνες περιοχές του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ, που δεν αναγνωρίζουν την εξουσία της κυβέρνησης του Κιέβου, έχουν ανακηρύξει την ανεξαρτησία τους και έχουν συγκροτήσει ένοπλες πολιτοφυλακές.
Το σχέδιο περιλαμβάνει «αφοπλισμό» των ενόπλων ομάδων και «εγγυήσεις για τη δημιουργία ενός διαδρόμου για τους Ρώσους και Ουκρανούς μισθοφόρους που θέλουν να εγκαταλείψουν τη χώρα». Επίσης δίνονται υποσχέσεις για «αποκέντρωση της εξουσίας και την προστασία της ρωσικής γλώσσας μέσω τροποποίησης του Συντάγματος».
Αλλες πλευρές του σχεδίου είναι «η απελευθέρωση των ομήρων, η δημιουργία μιας ουδέτερης ζώνης πλάτους 10 χιλιομέτρων στα σύνορα ανάμεσα στην Ουκρανία και τη Ρωσία, η αμνήστευση όσων έχουν καταθέσει τα όπλα και δεν έχουν διαπράξει σοβαρά εγκλήματα και ο τερματισμός της κατάληψης κυβερνητικών κτιρίων» και «ταχεία οργάνωση τοπικών βουλευτικών εκλογών και πρόγραμμα δημιουργίας θέσεων απασχόλησης στην περιοχή».
Σε αυτές τις προτάσεις οι ηγέτες των ρωσόφωνων πολιτοφυλάκων είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικοί, καθώς θεωρούν ότι πρόκειται για παγίδα προκειμένου αφού αφοπλιστούν να εξαπολυθεί μια επιχείρηση εξόντωσής τους. Γι' αυτό το λόγο φαίνεται ότι όχι μόνο δεν αφοπλίζονται, αλλά παρατηρείται και προσέλευση νέων εθελοντών. Χαρακτηριστική είναι και η ανακοίνωση της πολιτοφυλακής στο Ντονέτσκ ότι 500 ανθρακωρύχοι αποφάσισαν να συγκροτήσουν δικό τους τάγμα, προκειμένου όπως λένε να «υπερασπιστούν τα σπίτια τους».
Ακόμα και η κυβέρνηση του Κιέβου έχει παραδεχτεί επίσημα ότι στη λεγόμενη αντιτρομοκρατική επιχείρηση στην Ανατολική Ουκρανία έχουν σκοτωθεί 147 στρατιώτες και έχουν τραυματιστεί 267. Μια αναφορά του ΟΗΕ, σχετικά με τον αριθμό των νεκρών στο Ντονέτσκ και το Λουγκάνσκ, κάνει λόγο για 356 νεκρούς, ανάμεσά τους 257 αμάχους και 14 παιδιά, ωστόσο είναι φανερό ότι τα στοιχεία αυτά υπολείπονται πολύ των πραγματικών. Επίσης υπάρχει και η πυρπόληση από τους φασίστες του «Δεξιού Τομέα» του κτιρίου των Συνδικάτων στις 2 Μάη, όπου κάηκαν ζωντανοί πάνω από 100 άνθρωποι. Στη Νοτιοανατολική Ουκρανία έχουν χτυπηθεί πολλές κατοικίες, ακόμα και παιδιατρικά νοσοκομεία, ενώ αρκετές χιλιάδες γυναικόπαιδα έχουν περάσει στη Ρωσία για να γλιτώσουν από τις βόμβες.
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση του Κιέβου ανακοινώνει ότι «κατάπαυση του πυρός» δεν σημαίνει ότι δεν θα απαντά αν δεχτεί πυρά από τις πολιτοφυλακές. Πάντως, το σχέδιο «ειρήνευσης» θα παρουσιάσει αύριο στις Βρυξέλλες στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ ο νεοδιορισθείς ΥΠΕΞ της Ουκρανίας Πάβλο Κλίμκιν, που αντικατέστησε τον Α. Ντεστίτσια, ο οποίος προκάλεσε την αντίδραση της ρωσικής κυβέρνησης όταν εξύβρισε σε δημόσια εκδήλωση τον Βλ. Πούτιν. Επίσης στο τέλος της βδομάδας, την Παρασκευή 27 Ιούνη (μέρα που λήγει η «κατάπαυση πυρός»), αναμένεται ο Πέτρο Ποροσένκο να υπογράψει το οικονομικό σκέλος της εταιρικής σχέσης της Ουκρανίας με την ΕΕ.
«Αγκάθι» το ενεργειακό ζήτημα
Η Ευρωπαϊκή Ενωση καταβάλλει προσπάθειες να «γεφυρώσει τις διαφορές» Ρωσίας και Ουκρανίας, τόσο για τις αντιρρήσεις της ρωσικής κυβέρνησης για τη συμφωνία σύνδεσης και ελευθέρου εμπορίου μεταξύ Ουκρανίας και ΕΕ, όσο και για το «καυτό» ζήτημα της Ενέργειας μετά τη ρήξη - για το χρέος για το παραδομένο ρωσικό φυσικό αέριο και για την τιμή πώλησης που οδήγησε στο κλείσιμο της στρόφιγγας - ζήτημα που μπορεί να επηρεάσει την προμήθεια των χωρών - μελών με φυσικό αέριο. Οι συζητήσεις οργανώνονται για τον ερχόμενο Ιούλη, ενώ ήδη ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο έχει δηλώσει πρόθυμος να συζητήσει ορισμένες επιφυλάξεις που έχει εκφράσει η Ρωσία για αυτήν τη συμφωνία ελευθέρου εμπορίου. Η ΕΕ υποστηρίζει ότι η Ρωσία μακροπρόθεσμα θα επωφεληθεί από τη συμφωνία αυτή, λόγω της δραστηριοποίησης πολλών Ρώσων επενδυτών στην Ουκρανία.
Πάντως η ΕΕ αναμένεται να επιβάλει εμπάργκο στην εισαγωγή προϊόντων από την Κριμαία, η οποία ενσωματώθηκε στη Ρωσία.
Από την πλευρά της η Ρωσία δείχνει ιδιαίτερη δυσφορία για τα εμπόδια που επιχειρεί να βάλει η ΕΕ στον αγωγό φυσικού αερίου «South Stream» (Νότιο Ρεύμα). Ο Βλ. Πούτιν αναμένεται να επισκεφθεί την Αυστρία την Τρίτη και να παραστεί στην υπογραφή μιας συμφωνίας με την αυστριακή ενεργειακή εταιρεία «OMV» για την κατασκευή του τμήματος του αγωγού που θα περνά από τη χώρα. Πρόκειται για τον αγωγό που παρακάμπτει την Ουκρανία, μέσω Μαύρης Θάλασσας περνάει στη Βουλγαρία, Σερβία και άλλες χώρες και καταλήγει στην Ιταλία. Εδώ και δύο βδομάδες, υπό την πίεση της ΕΕ, η Βουλγαρία ανέστειλε τις εργασίες κατασκευής του τμήματος του αγωγού (παρότι το θέμα δημιουργεί τριγμούς και στους κυβερνητικούς εταίρους). Από την άλλη η Σερβία δεν φαίνεται να θέλει να «διαρρήξει» τις παραδοσιακές σχέσεις με τη Ρωσία, κάτι που επιβεβαιώθηκε και με την επίσκεψη μέσα στη βδομάδα στο Βελιγράδι του ΥΠΕΞ της Ρωσίας Σ. Λαβροφ. Γίνεται φανερό ότι το ζήτημα της Ενέργειας και τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων για τον έλεγχο της αγοράς συνολικά - από εδώ προέρχεται και η σφήνα των ΗΠΑ - είναι αυτά που «κινούν τα νήματα» στις εξελίξεις στην Ουκρανία και σημαίνουν ένα διαρκές αλισβερίσι, συμβιβασμούς μαζί με συγκρούσεις ανάμεσα σε αστούς και ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που αιματοκυλούν τους λαούς.

Δ. Κ.

Μονοπωλιακοί ανταγωνισμοί πίσω από τα γεγονότα

Μονοπωλιακοί ανταγωνισμοί πίσω από τα γεγονότα

Εργαζόμενοι σε πετρελαϊκές εγκαταστάσεις στην πετρελαιοφόρα περιοχή Ρουμάιλα, την οποία εκμεταλλεύεται από το 2009 κονσόρτσιουμ μεταξύ της βρετανικής BP και της κινεζικής CNPC
Οι συγκρούσεις στο Ιράκ λειτουργούν, για μια ακόμη φορά, και ως αφορμή για ενδοϊμπεριαλιστικό «απολογισμό» κερδών και των απωλειών περίπου μία δεκαετία από την επέμβαση των ΗΠΑ, της Βρετανίας και των «πρόθυμων» συμμάχων τους.
Οι ΗΠΑ, που πρωτοστάτησαν το 2003 στην ανατροπή της κυβέρνησης του Σαντάμ Χουσεΐν με ιμπεριαλιστική επέμβαση και την ολέθρια κατοχή του Ιράκ, δεν λογαριάζονται σήμερα στους άμεσα κερδισμένους από την «πίτα» των άφθονων ιρακινών πετρελαίων.
Ο Αμερικανός γνωστός καπιταλιστής Ντόναλντ Τραμπ το είχε, άλλωστε, πει καλύτερα από τον καθένα, όταν δήλωνε το Μάρτη του 2013 στο FOX News: «Ξοδέψαμε 1,5 τρισ. δολάρια, χάσαμε 4.500 στρατιώτες και καταστρέψαμε μια χώρα ...αλλά η Κίνα βρίσκεται εκεί παίρνοντας όλο το πετρέλαιο, και εμείς τίποτα!»
Εν μέρει είναι αλήθεια. Παρά τον πακτωλό τρισεκατομμυρίων δολαρίων από τον ιδρώτα του αμερικανικού λαού που έσπρωξαν οι ΗΠΑ στο Ιράκ, προκειμένου να ταΐσουν τα αμερικανικά μονοπώλια στο χώρο των πετρελαϊκών και κατασκευαστικών εταιρειών (γνωστή και τρανταχτή η περίπτωση της κατασκευαστικής «Halliburton» του τότε Αμερικανού αντιπροέδρου Ντικ Τσένεϊ), σήμερα οι μόνες πετρελαϊκές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο Ιράκ είναι μόλις δύο: Η πανίσχυρη «ExxonMobil» που ανέλαβε μόλις το 2010 την εκμετάλλευση των τεράστιων πετρελαιοπηγών στην περιοχή West Qurna 1 του νοτίου Ιράκ και η σαφώς μικρότερη «Νorthen Oil» που δραστηριοποιείται κυρίως στο Κιρκούκ του βορείου Ιράκ, βγάζοντας με τη βία τη μέρα περίπου 300.000 βαρέλια.
Κινεζική επικράτηση
Αντίθετα, οι Κινέζοι, μέσω των κρατικών πετρελαϊκών εταιρειών, «PetroChina», «Sinopec Group» και CNOOC, CNCP, κατάφεραν να είναι πανταχού παρόντες, σπρώχνοντας, μέσα στην τελευταία δεκαετία, ετησίως πάνω από 2 δισ. δολάρια σε επενδύσεις που αφορούν στον τομέα παραγωγής, μεταφοράς και διύλισης πετρελαίου. Οι κινεζικές εταιρείες επιδίωξαν με τους Ιρακινούς συνεργασία από τα πρώτα χρόνια της μετά Σαντάμ Χουσεΐν εποχής.
Ηταν πρόθυμες να ρισκάρουν κεφάλαια, τεχνογνωσία, εργατικό δυναμικό και επενδύσεις σε δύσκολες περιοχές υπό επισφαλείς συνθήκες, θέτοντας χαμηλότερα τον πήχη των απαιτήσεών τους για κέρδη, σε σύγκριση με τα δυτικά μονοπώλια.
Ετσι, η Κίνα και όχι οι ΗΠΑ κατάφερε σήμερα να γίνει η πρώτη χώρα εισαγωγής ιρακινού πετρελαίου, να αγοράζει ημερησίως πάνω από 1.500.000 βαρέλια και να προσβλέπει σε ακόμη περισσότερα στο άμεσο μέλλον, προωθώντας επενδυτικά σχέδια για ακόμη μεγαλύτερη συμμετοχή στην παραγωγή ιρακινού πετρελαίου.
Οι «Τάιμς της Ν. Υόρκης» ήδη από πέρσι (σε άρθρο στις 2/6/13) με τίτλο «China Is Reaping Biggest Benefits of Iraq Oil Boom» («Η Κίνα αποκομίζει μεγαλύτερα κέρδη από την έκρηξη του ιρακινού πετρελαίου») σημείωναν, επικαλούμενοι δηλώσεις του Μάικλ Μακόφσκι, πρώην στελέχους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ επί κυβέρνησης Τζ. Ου. Μπους: «Χάσαμε. Οι Κινέζοι δεν είχαν καμία σχέση με τον πόλεμο, αλλά από οικονομική πλευρά, επωφελήθηκαν από αυτόν, με αποτέλεσμα ο πέμπτος στόλος μας και η πολεμική μας αεροπορία να βοηθούν ουσιαστικά την εξασφάλιση του ανεφοδιασμού τους σε Ενέργεια». Οι «Τάιμς της Ν. Υόρκης» επανήλθαν στο θέμα στις 17/6/14, με άρθρο «Η Κίνα παρακολουθεί στενά τα πετρελαϊκά συμφέροντά της στο Ιράκ», σημειώνοντας πως τελικά «η Κίνα είναι ο μεγάλος νικητής από την επέμβαση στο Ιράκ όσον αφορά στα πετρελαϊκά συμφέροντα».
Αυτή η εξέλιξη μπορεί να δώσει μια εξήγηση για τις δήθεν «ευαισθησίες» της κυβέρνησης Ομπάμα για τους «τρομοκράτες της ΙΚΙΛ».
Γαλλική «υποχώρηση»
Βέβαια, δεν είναι μόνον οι Αμερικανοί «χαμένοι» από τους μεγαλεπήβολους στόχους που είχαν θέσει για το Ιράκ, αλλά και οι Γάλλοι, που επίσης ήταν από τους δραστήριους στην ιμπεριαλιστική επέμβαση του 2003. Ενδεικτική εδώ είναι η περίπτωση της γαλλικής TOTAL που είχε υπογράψει επί προεδρίας Σαντάμ Χουσεΐν το Δεκέμβρη του '90 μεγάλα συμβόλαια με στόχο την παραγωγή και εκμετάλλευση ιρακινού πετρελαίου που ακυρώθηκαν, αργότερα, από το διεθνές πετρελαϊκό εμπάργκο και τις πρώτες εισβολές των Αμερικανών στις αρχές της δεκαετίας του '90. Η τότε χρυσή συμφωνία της TOTAL ακυρώθηκε και επίσημα το 2002, λίγο πριν από την ιμπεριαλιστική επέμβαση του 2003, για να επανέλθει στο ιρακινό προσκήνιο το γαλλικό ενεργειακό μονοπώλιο το 2007, διεκδικώντας σε συνεργασία με την αμερικανική «Chevron» άδεια έναρξης γεωτρήσεων και εκμετάλλευσης στην περιοχή Majnoon. Τελικά και αυτή η συμφωνία ακυρώθηκε το Δεκέμβρη του 2009, όταν η ιρακινή κυβέρνηση αποφάσισε να αναθέσει το έργο στη βρετανο-ολλανδική «Royal Dutch Shell» και στη μαλαισιανή «Petronas».
Το ρωσικό κεφάλαιο
Ενα από τα μεγαλύτερα «χρυσά» συμβόλαια που εξασφάλισε το ρωσικό ενεργειακό κεφάλαιο από τα ιρακινά πετρέλαια υπεγράφη στις 12/12/09 οπότε τα μεγαλοστελέχη της «Lukοil», αρχικά σε συνεργασία με τη νορβηγική «Statoil» (που αργότερα αποχώρησε), ανέλαβαν την ανάπτυξη και εκμετάλλευση πετρελαϊκών κοιτασμάτων δισεκατομμυρίων βαρελιών «μαύρου χρυσού» στην περιοχή West Qurna 2 του νοτιοανατολικού Ιράκ (σε απόσταση 65 χλμ. βορειοδυτικά της Βασόρα). Ακολούθησε μεταγενέστερη σύμβαση το Γενάρη του 2013, με στόχο την ημερήσια παραγωγή 1.200.000 βαρελιών πετρελαίου για 19,5 χρόνια με περιθώριο παράτασης ισχύος του συμβολαίου για μία 25ετία.
Σύμφωνα με την ηλεκτρονική επιχειρηματική επιθεώρηση «iraq-businessnews.com», στις 26/4/14 η «Lukoil» προχώρησε σε συνεργασία με τη ρωσική εταιρεία πετρελαϊκών ερευνών «Zarubezhneft» για την ανάπτυξη και παραγωγή πετρελαίου σε κοιτάσματα της περιοχής Νασιρίγια. Παράλληλα, από το Σεπτέμβρη του 2013, η «Lukoil» (σύμφωνα με τη «Γουόλ Στριτ Τζόρναλ») φαινόταν να έχει την πρωτοκαθεδρία σε διεθνές κονσόρτσιουμ για την κατασκευή νέου πετρελαιαγωγού, κόστους 18 δισ. δολαρίων και μήκους 1680 χλμ., που θα ξεκινά από τη Βασόρα και θα καταλήγει στην Ακαμπα της Ιορδανίας στην Ερυθρά Θάλασσα. (Στο ίδιο κονσόρτσιουμ φαινόταν να συμμετέχει, όπως θα δούμε παρακάτω, και η ελληνική κατασκευαστική εταιρεία «Consolidated Contractors Group», CCG).
Πέρα από τη «Lukoil», δυναμικό «παρών» στον τομέα παραγωγής και εκμετάλλευσης των ιρακινών πετρελαίων δίνει και η «Gazprom Νeft» που πριν ένα μήνα (31/5/14) ξεκίνησε την πετρελαϊκή παραγωγή στην περιοχή Μπάντρα (ιρακινή επαρχία Ουαζίτ) βγάζοντας από την πρώτη μέρα 15.000 βαρέλια.
Αυτά, ασφαλώς, πέρα από τη ρωσο-ιρακινή συνεργασία και στον αμυντικό τομέα με χαρακτηριστική τη συμφωνία του 2012, μεταξύ Βαγδάτης - Μόσχας για την πώληση μερικών δεκάδων ρωσικών ελικοπτέρων και αεροπλάνων τύπων Mi-35, Mi-38NE «Night Hunter», ύψους τουλάχιστον 4,2 δισ. δολαρίων...
Αυτά εξηγούν, άλλωστε, και την προχτεσινή τηλεφωνική επικοινωνία ανάμεσα στον Ρώσο Πρόεδρο Βλ. Πούτιν και τον Ιρακινό πρωθυπουργό Ν. Μαλίκι περί της «πλήρους υποστήριξης της Ρωσίας στη μάχη του εναντίον της προέλασης των ισλαμιστών στο Ιράκ» και της «άμεσης απελευθέρωσης του ιρακινού εδάφους από τους τρομοκράτες».
Οι κουρδικές προτιμήσεις τουρκικού και ελληνικού κεφαλαίου
Το ξένο κεφάλαιο δραστηριοποιείται έντονα και στο βόρειο αυτόνομο ιρακινό Κουρδιστάν με πιο χαρακτηριστική την παρουσία τουρκικών και ελληνικών κατασκευαστικών, πετρελαϊκών και ενεργειακών εταιρειών.
Στις 21/5/14, η ηλεκτρονική επιθεώρηση «Iraq-Business» σημείωνε πως τουρκική εταιρεία ERGIL που ειδικεύεται στην παροχή υπηρεσιών μηχανικών, κατασκευαστικών έργων και δημιουργίας πετροχημικών και βιομηχανικών μονάδων, επιλέγει από την αυτόνομη κυβέρνηση στο ιρακινό Κουρδιστάν ως εγκεκριμένος εργολάβος και πάροχος κατασκευαστικών υπηρεσιών από το εκεί υπουργείο Φυσικών Πόρων στην Ερμπίλ...
Πιο πριν, το Δεκέμβρη του 2013, μία άλλη τουρκική κατασκευαστική εταιρεία, η EID INSAAT ανέλαβε την κατασκευή πετρελαιαγωγού μήκους 120 χλμ. στο Βόρειο Ιράκ (έργο ύψους 90.000.00 δολαρίων) ως το τέλος τρέχοντος έτους - αρχές του επόμενου.
Πέρα από αυτές τις δύο μεγάλες τουρκικές εταιρείες υπάρχουν δεκάδες άλλες μικρότερες κατασκευαστικές, πετρελαϊκές έχοντας αποδειχθεί, τα τελευταία χρόνια, ως ορισμένες από τους καλύτερους και στενότερους συνεργάτες των Κούρδων του βορείου Ιράκ, δεδομένων και των γεωπολιτικών σχεδιασμών της Αγκυρας στην τουρκο-ιρακινή μεθόριο και στην ευρύτερη περιοχή και την κάλυψη μέρους των σημαντικών ενεργειακών αναγκών της, μεταξύ άλλων, και με την εξασφάλιση πετρελαίου από τις πηγές του αυτόνομου ιρακινού Κουρδιστάν...
Σε αυτό το περιβάλλον, δεν είναι διόλου αμελητέα και η δραστηριοποίηση ελληνικών επιχειρήσεων όχι μόνον στους τομείς των κατασκευών και της Ενέργειας, αλλά και στο χώρο εξαγωγής γεωργικών προϊόντων, τροφίμων (π.χ. γαλακτοβιομηχανία ΚΡΙ-ΚΡΙ), φαρμάκων, παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών. Πέρα από την περίπτωση της ελληνικής κατασκευαστικής «Consolidated Contracting Group» που συμμετέχει σε κονσόρτσιουμ για τον αγωγό Ιράκ - Ιορδανίας (όπως καταγράφηκε στις 4/9/13 σε ρεπορτάζ της «Γουόλ Στριτ Τζόρναλ.), έχουμε την ελληνική εταιρεία TERNA που στις 24/7/13 αναφέρθηκε πως ανέλαβε συμβόλαιο ύψους 26,8 εκατομμυρίων δολαρίων για την πλήρη κατασκευή και εξοπλισμό σύγχρονου νοσοκομείου 100 κλινών στη Βασόρα.
Επίσης, η ελληνική κατασκευαστική εταιρεία METKA ανακοίνωσε στις 3/7/13 την υπογραφή συμβολαίου ύψους 1,05 δισ. δολαρίων με το ιρακινό υπουργείο Ηλεκτρισμού για τη δημιουργία σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής Ενέργειας, που θα λειτουργεί με φυσικό αέριο στο Ανμπαρ του δυτικού Ιράκ, ισχύος 1642 MW σε 32 μήνες.
Επίσης, η ηγεσία του «αυτόνομου» Ιρακινού Κουρδιστάν χαρακτηρίζει τη Σαουδική Αραβία βασικό «παίχτη» της περιοχής, που είναι στα μαχαίρια με το Ιράν, ως «αδελφή και φίλη χώρα». Είναι, επομένως, ξεκάθαρο ότι το «κουβάρι» συμφερόντων και ανταγωνισμών είναι τόσο μπλεγμένο που δεν μπορεί να αποκλειστεί μια γενικότερη ανάφλεξη στην περιοχή.

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ

Γιατί η σωματική άσκηση έχει «μαγικά» αποτελέσματα

Γιατί η σωματική άσκηση έχει «μαγικά» αποτελέσματα

Ανακαλύπτονται άγνωστες ως τώρα θετικές επιδράσεις και σε άλλα συστήματα του οργανισμού

Ολοι ξέρουμε ότι η καθημερινή άσκηση βοηθάει στην καλή υγεία, αλλά λίγοι αντιλαμβάνονται ότι η σωματική δραστηριότητα είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας για τη βελτίωση και διατήρηση της υγείας τους. Η τακτική άσκηση, όχι μόνο μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιακού νοσήματος, εγκεφαλικού και διαβήτη, αλλά βελτιώνει την ψυχική διάθεση, δυναμώνει τα οστά και το μυικό σύστημα, βελτιώνει την ικανότητα πρόσληψης οξυγόνου και αποβολής διοξειδίου του άνθρακα από τους πνεύμονες, μειώνει τον κίνδυνο από πτώσεις και κατάγματα, προστατεύει από την εμφάνιση υπερβολικού βάρους.
Μια έκρηξη ερευνητικών εργασιών, τα τελευταία χρόνια, έχει διευρύνει το φάσμα των θετικών επιδράσεων της άσκησης, που ανάμεσα στ' άλλα αποδεικνύεται ότι ενισχύει τη νοητική ικανότητα και ειδικότερα την πραγματοποίηση εργασιών που απαιτούν προσοχή, οργανωτικότητα και σχεδιασμό. Επιπλέον, μειώνει συμπτώματα κατάθλιψης και άγχους και βελτιώνει την ικανότητα του ανοσοποιητικού να ανιχνεύει και να αντιμετωπίζει ορισμένα είδη καρκίνου. Οι ερευνητές περνούν τώρα από το στάδιο της περιγραφής με έναν πολύ γενικό τρόπο των ωφελειών από τη συχνή σωματική άσκηση, στη λεπτομερή κατανόηση των θετικών αλλαγών που συμβαίνουν στο επίπεδο των κυττάρων και των βιοχημικών μορίων, για ασθένειες όπως η αρτηριοσκλήρωση και ο διαβήτης.
Μέτρια αλλά πλατιά επίδραση
Η θετική επίδραση στα διάφορα συστήματα του ανθρώπινου οργανισμού φαίνεται να προέρχεται από μικρές έως μέτριες βελτιώσεις σε πολλές πλευρές της φυσιολογίας του, αντί κάποιων μεγάλων θετικών μεταβολών σε ένα μικρό αριθμό διεργασιών συγκεκριμένων κυττάρων και ιστών. Οι επιστήμονες διαπιστώνουν ότι δε χρειάζεται κάποιος να είναι δεκαθλητής για να αποκομίσει τα οφέλη της άσκησης. Πριν από 20 χρόνια, η προληπτική ιατρική επικέντρωνε στα οφέλη από την έντονη εξάσκηση. Σήμερα, τονίζει τη σημασία τακτικών σχετικά σύντομων σωματικών δραστηριοτήτων μέτριας έντασης, όπως μισή ώρα γρήγορου περπατήματος τουλάχιστον πέντε μέρες τη βδομάδα (ή 75 λεπτά τζόγκινγκ τη βδομάδα) και μισή ώρα μυοσκελετικής δραστηριότητας (π.χ. ασκήσεις με βάρη) δύο μέρες τη βδομάδα.
Στο εργαστήριο, οι επιστήμονες έχουν στη διάθεσή τους πολύ ακριβείς τρόπους για να μετρήσουν την αερόβια άσκηση. Ενας πρακτικός τρόπος για να αντιλαμβάνεται κανείς την ένταση της αερόβιας άσκησης που κάνει είναι το λεγόμενο τεστ της ομιλίας. Η μέτρια άσκηση αρχίζει όταν αυξάνονται οι παλμοί της καρδιάς και το λαχάνιασμα. Οταν μπορεί να μιλήσει ή να απαγγείλει ένα ποίημα ενώ βρίσκεται σε κίνηση (π.χ. περπατάει) τότε συνεχίζει να κάνει μέτρια άσκηση. Αν μπορεί να εκφέρει μόνο μία ή δύο λέξεις τη φορά, τότε εξασκείται έντονα. Αν, από την άλλη μεριά, μπορεί να τραγουδήσει, ενώ βρίσκεται σε κίνηση, τότε η εξάσκησή του είναι πολύ ελαφριά.
Οταν ένας άνθρωπος αυξάνει το βηματισμό του, το νευρικό σύστημα προετοιμάζει όλα τα όργανα για δράση. Αρχικά, ο ασκούμενος νιώθει αυξημένη αντίληψη του περιβάλλοντός του, αυξάνονται οι καρδιακοί παλμοί, γίνεται πιο γρήγορη η αναπνοή και εμφανίζεται ελαφριά εφίδρωση. Εσωτερικά, η ροή του αίματος περιορίζεται στα όργανα που δεν είναι κρίσιμα για την κίνηση, όπως το γαστρεντερικό και οι νεφροί. Την ίδια στιγμή, τα αιμοφόρα αγγεία στους μύες που ασκούνται διαστέλλονται, εξασφαλίζοντας ότι θα φτάνει σ' αυτούς αρκετό οξυγόνο.
Καύσιμα πρώτης και δεύτερης ζήτησης
Φτάνοντας στα μυικά κύτταρα, το οξυγόνο διαχέεται στις κυτταρικές δομές που ονομάζονται μιτοχόνδρια, τα οποία το χρησιμοποιούν για να παραγάγουν ενέργεια για το κύτταρο. Το βασικό καύσιμο γι' αυτήν τη διαδικασία είναι η γλυκόζη, ένα απλό σάκχαρο, που το σώμα παρασκευάζει διασπώντας μεγαλύτερα μόρια. Η οξείδωση της γλυκόζης στα μιτοχόνδρια οδηγεί σε ιδιαίτερα αποτελεσματική «καύση». Οταν είναι διαθέσιμο το αναγκαίο οξυγόνο, τα μιτοχόνδρια παράγουν 20 φορές περισσότερη ενέργεια ανά μόριο γλυκόζης, συγκριτικά με όταν το οξυγόνο απουσιάζει.
Το σώμα πρώτα καταναλώνει τα μόρια γλυκόζης που είναι αποθηκευμένα στους μύες και στο συκώτι με τη μορφή μιας χημικής ένωσης που ονομάζεται γλυκογόνο. Καθώς η άσκηση συνεχίζεται, το απόθεμα γλυκογόνου τελειώνει και έτσι κύριο καύσιμο γίνονται τα μόρια τριγλυκεριδίων (είδος λιπιδίων). Ολες αυτές οι καύσεις παράγουν απόβλητα, όπως το γαλακτικό οξύ (προκαλεί την αίσθηση του μυικού κάματου) και το διοξείδιο του άνθρακα, που από τους μύες περνάνε σταδιακά στην κυκλοφορία. Η αυξανόμενη συγκέντρωση αυτών των ουσιών στο αίμα, πυροδοτεί περαιτέρω βιοχημικές αντιδράσεις στον εγκέφαλο, στους πνεύμονες και την καρδιά, που τελικά οδηγούν στο να γίνει πιο αποτελεσματική η αποβολή τους και να μειωθεί η κούραση.
Τα οφέλη από τη σωματική άσκηση αρχίζουν να συσσωρεύονται όταν η άσκηση γίνει καθημερινή συνήθεια. Το σώμα προσαρμόζεται στις αυξημένες απαιτήσεις, αυξάνοντας τη ζωτικότητα καθώς ο ασκούμενος αποκτά καλύτερη φυσική κατάσταση. Οι πνεύμονες αρχίζουν να απορροφούν περισσότερο οξυγόνο, καθώς η κάθε αναπνοή γίνεται βαθύτερη και η καρδιά αντλεί περισσότερο αίμα. Αυτές οι προσαρμογές, που συνήθως αρχίζουν να εμφανίζονται μέσα σε μερικές βδομάδες, οδηγούν και σε βιολογικές αλλαγές που βελτιώνουν μακροπρόθεσμα την υγεία.
Ευφορία και καλύτερη μνήμη
Οι αθλητές γνωρίζουν ότι η άσκηση βελτιώνει τη διάθεση και την ψυχική τους υγεία. Ομως, μόλις το 2008 ανακαλύφθηκε πώς προκαλείται αυτή η αίσθηση ευφορίας μετά την παρατεταμένη σωματική άσκηση. Διαπιστώθηκε ότι κατά τη διάρκεια μιας άσκησης αντοχής ο εγκέφαλος παράγει περισσότερες ενδορφίνες (οπιοειδείς ορμόνες που προκαλούν ευχάριστα αισθήματα) και ότι αυτές δραστηριοποιούνται σε περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με τα έντονα συναισθήματα.
Το 2011, πείραμα με ανθρώπους 60 και 70 ετών, έδειξε ότι η σωματική άσκηση αυξάνει το μέγεθος της εγκεφαλικής περιοχής που ονομάζεται ιππόκαμπος και ειδικότερα εκείνης που σχετίζεται με τη δυνατότητα να θυμάται κανείς την περιοχή όπου ζει και κινείται. Η ίδια περιοχή - στα ποντίκια τουλάχιστον - είναι μια απ' αυτές που παράγουν νέα νευρικά κύτταρα, απαραίτητα για να καταχωρούνται μνήμες γεγονότων και να διακρίνονται από τις παλιότερες. Από έρευνες με ζώα διαπιστώθηκε ότι η άσκηση αυξάνει τη χημική ένωση BDNF, που πυροδοτεί τη γέννηση νέων νευρώνων.
Βαθύτερη κατανόηση
Παλιότερα, οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι η άσκηση μειώνει τους καρδιακούς κινδύνους επειδή μειώνει την «κακή» χοληστερίνη LDL και αυξάνει την «καλή» HDL. Το συμπέρασμα αυτό ήταν εν μέρει σωστό. Η σωματική άσκηση πράγματι μειώνει την υπέρταση σε μερικούς ανθρώπους, αλλά περιορισμένα. Η άσκηση με βάρη αυξάνει σταδιακά την HDL, αλλά και πάλι σε μικρό ποσοστό. Η έρευνα έδειξε ότι ο κυριότερος τρόπος που η άσκηση επηρεάζει την LDL έχει να κάνει με το είδος των μορίων της LDL. Στην ουσία η LDL είναι το μεταφορικό μέσο της πραγματικής χοληστερόλης μέσα στον οργανισμό. Υπάρχουν μικρά μόρια LDL, που κάνουν ζημιές στα αγγεία κατά τη μεταφορά της χοληστερόλης και μεγάλα που δεν κάνουν. Η άσκηση αλλάζει την αναλογία υπέρ των μεγάλων μορίων LDL, αυξάνοντας τη δράση ενός ενζύμου (λιπάση της λιποπρωτεΐνης) μέσα στους λιπώδεις και τους μυικούς ιστούς. Δύο άνθρωποι με τις ίδιες μετρήσεις χοληστερίνης, αλλά διαφορετικό επίπεδο σωματικής άσκησης διατρέχουν πολύ διαφορετικό επίπεδο κινδύνου καρδιαγγειακών νοσημάτων, επειδή ο ασκούμενος έχει περισσότερα μεγάλα μόρια LDL.
Η τακτική σωματική άσκηση επιδρά θετικά και στο επίπεδο της γλυκόζης στο αίμα. Οταν οι μύες χρειαστούν καύσιμο, το συκώτι απελευθερώνει γλυκόζη. Ταυτόχρονα το πάγκρεας εκκρίνει ινσουλίνη, μια ορμόνη που δίνει σήμα στα κύτταρα να απορροφήσουν μεγαλύτερες ποσότητες γλυκόζης από το αίμα. Η συγκέντρωση γλυκόζης πρέπει να παραμένει πάνω από τα 70 χιλιοστά του γραμμαρίου ανά 100 κυβικά εκατοστά αίματος, επειδή ο εγκέφαλος στηρίζεται στη γλυκόζη για τη λειτουργία του. Αλλά και η υπερβολική συγκέντρωση γλυκόζης δεν κάνει καλό, προκαλώντας πρόωρη γήρανση των κυττάρων. Με την τακτική άσκηση οι μύες γίνονται πιο ευαίσθητοι στην ινσουλίνη κι έτσι το πάγκρεας χρειάζεται να εκκρίνει λιγότερη. Η μείωση αυτή έχει ως θετική παρενέργεια τη μείωση του κινδύνου από ορισμένα είδη καρκίνου, καθώς η ινσουλίνη αυξάνει το ρυθμό πολλαπλασιασμού των κυττάρων. Για τους ανθρώπους με διαβήτη, τα μεγαλύτερα οφέλη από την άσκηση προέρχονται από συνδυασμό της αερόβιας με την αναερόβια (βάρη) καθώς διαπιστώθηκε και δεύτερος ανεξάρτητος μηχανισμός που η άσκηση επενεργεί στην πρόσληψη γλυκόζης, ανεξάρτητα από την ινσουλίνη.
Η τακτική σωματική αύξηση ενδυναμώνει το μυικό σύστημα και με έναν άλλο τρόπο. Οπως διαπιστώθηκε, τα μυικά κύτταρα αρχίζουν να παράγουν την πρωτεΐνη PGC-1α, που οδηγεί στην παραγωγή περισσότερων μιτοχονδρίων. Περισσότερα μιτοχόνδρια σημαίνει ότι κάθε μυικό κύτταρο μπορεί να μετατρέπει περισσότερη γλυκόζη σε ενέργεια, αυξάνοντας τη σωματική δύναμη και καθυστερώντας τη μυική κόπωση.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ

Δικαιολογημένες και με αιτίες οι διαμαρτυρίες των Βραζιλιάνων

Δικαιολογημένες και με αιτίες οι διαμαρτυρίες των Βραζιλιάνων
Ο πρώην διεθνής παίκτης Σάββας Κωφίδης μιλάει στον «Ρ» για την πίσω όψη του φετινού Μουντιάλ και τη σημερινή πραγματικότητα του ποδοσφαίρου



Απόλυτα δίκαιες χαρακτηρίζει τις διαμαρτυρίες των Βραζιλιάνων κατά του Μουντιάλ ο Σάββας Κωφίδης με βάση τα προβλήματα που υπάρχουν στη χώρα
Eurokinissi
Και η φετινή διοργάνωση του Μουντιάλ της Βραζιλίας δεν ξέφυγε από τα όσα επιτάσσουν οι λογικές της εμπορευματοποίησης του σημερινού ποδοσφαίρου, με ό,τι αυτές συνεπάγονται για τις διοργανώσεις του. Πάρτι κερδών για τις πολυεθνικές, χορός δισ., κόντρες συμφερόντων, διαφθορά είναι αυτά που κρύβονται πίσω από τα όσα συμβαίνουν εντός του αγωνιστικού χώρου. Από την άλλη, για μια ακόμη φορά, όπως, π.χ., και στην περίπτωση της προηγούμενης διοργάνωσης, της Νότιας Αφρικής, ο λαός θα κληθεί να πληρώσει το λογαριασμό της γιορτής των πολυεθνικών, την ώρα μάλιστα που ειδικά για την περίπτωση της Βραζιλίας τα προβλήματα σε σημαντικούς τομείς, όπως η Παιδεία, η Υγεία, η στέγαση, είναι τεράστια. Η εικόνα των Βραζιλιάνων να βγαίνουν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι κατά μιας ποδοσφαιρικής διοργάνωσης μπορεί να... ξένισε πολλούς ή να παραξένεψε κάποιους άλλους, όμως κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν... Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά όταν η χώρα καλείται να πληρώσει περίπου 13 δισ. δολάρια, τη στιγμή που 55 εκατομμύρια ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας (με λιγότερο από 1 δολάριο τη μέρα) ή 52,3 εκατομμύρια άτομα ζουν σε 1,6 εκατομμύρια κατοικίες σε φαβέλες...
Για την πίσω όψη του φετινού Μουντιάλ ο «Ρ» συνομιλεί σήμερα με μια σπουδαία μορφή του ελληνικού ποδοσφαίρου, τον πρώην διεθνή ποδοσφαιριστή, με θητεία σε Ηρακλή και Ολυμπιακό, και νυν προπονητή, Σάββα Κωφίδη. Ο ίδιος μάς μίλησε για τις διαμαρτυρίες των Βραζιλιάνων κατά του Μουντιάλ, τις σημερινές ποδοσφαιρικές διοργανώσεις, που βρίσκονται δεμένες στο άρμα της εμπορευματοποίησης του αθλήματος, αλλά και τις συνέπειες στους ίδιους τους ποδοσφαιριστές.
Πώς να μην αντιδράσει κάποιος...

-- Κάποιοι χαρακτήρισαν πρωτόγνωρη την εικόνα των Βραζιλιάνων να βγαίνουν στους δρόμους πριν αλλά και κατά τη διάρκεια του Μουντιάλ, όχι για να πανηγυρίσουν μια επιτυχία ποδοσφαιρική αλλά για μια σειρά ζητημάτων που αφορούν την ίδια τη ζωή του βραζιλιάνικου λαού. Πώς θα χαρακτηρίζατε αυτές τις εικόνες;
-- Νομίζω ότι οι διαμαρτυρίες είναι απόλυτα δικαιολογημένες και ίσως μάλιστα να χρειάζονταν και περισσότερες κινητοποιήσεις. Το λέω αυτό γιατί πρέπει να λάβουμε υπόψη μας το ποια είναι, το πόσο σοβαρά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο βραζιλιάνικος λαός σε σημαντικούς τομείς. Οταν σε μια χώρα υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας ή σε άθλιες συνθήκες, τότε όλα αυτά που έχουν γίνει είναι απόλυτα δικαιολογημένα. Πώς μπορεί κάποιος να μην αντιδράσει σε αυτά; Δεν είναι θέμα ότι οι Βραζιλιάνοι δεν αγαπούν το ποδόσφαιρο ή μια διοργάνωση όπως το Μουντιάλ, που από αγωνιστικής άποψης είναι μια υπέρτατη ποδοσφαιρική γιορτή. Δεν συμφωνούν με τον τρόπο που αυτή διεξάγεται και τις συνθήκες της. Οταν αυτή η γιορτή έχει μετατραπεί σε ένα πάρτι για τις πολυεθνικές, όταν όπου διεξάγεται λειτουργεί πάντα σε βάρος του λαού, φυσικό είναι να υπάρχουν αντιδράσεις. Ακόμα και την ίδια τη ΦΙΦΑ είναι ξεκάθαρο ότι το μόνο που την ενδιαφέρει είναι τα κέρδη τα δικά της και των πολυεθνικών και δεν είναι τυχαίο ότι δεν υπάρχει καμία μέριμνα ώστε να ωφεληθεί και ο λαός της διοργανώτριας χώρας απ' όλα αυτά.

Οπως και στην προηγούμενη διοργάνωση της Νότιας Αφρικής ο λαός της χώρας θα κληθεί να πληρώσει το λογαριασμό του Μουντιάλ
-- Με βάση το τι πραγματικά κρύβεται πίσω απ' τις διοργανώσεις του ποδοσφαίρου, μπορεί τελικά να μισήσει κάποιος το ίδιο το άθλημα;
-- Το ποδόσφαιρο είναι ένα λαϊκό άθλημα και δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει ποτέ περίπτωση κάποιος να μισήσει το ποδόσφαιρο. Αντίθετα, όμως, έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, θα φθάσουμε σε σημείο να μισούμε τα πάντα που κινούνται γύρω από το ποδόσφαιρο. Ολα αυτά που κινούνται γύρω από τις καπιταλιστικές λογικές, που μέσω της εκμετάλλευσης του αθλήματος θέλουν να κερδίσουν.
Δεν τους ενδιαφέρει η υγεία των παικτών
-- Οι λογικές της εμπορευματοποίησης σήμερα έχουν επιβάλει ώστε όλες οι ποδοσφαιρικές διοργανώσεις, εγχώριες ή διεθνείς, να αποτελούν επί της ουσίας αγωνιστικούς μαραθώνιους με δεκάδες παιχνίδια. Τι αντίκτυπο έχει αυτό στους ίδιους τους παίκτες; Η κόπωση είναι μια νέα μάστιγα για τους ποδοσφαιριστές;
-- Ετσι όπως έχουν γίνει οι σημερινές συνθήκες, μιλάμε για μια ασυδοσία. Και αυτό βέβαια βασίζεται στις λογικές που έχουν να κάνουν με το ποδόσφαιρο ως εμπόρευμα. Αυτοί που επιδιώκουν να κερδίσουν από το ποδόσφαιρο είναι αυτοί που επιδιώκουν να μετατρέψουν και τους ποδοσφαιριστές σε μηχανές που θα είναι πάντα όρθιοι. Το τι κόστος θα έχει αυτό για τους ίδιους τους παίκτες και τη ζωή τους δεν τους αφορά. Εκείνο που μετράει γι' αυτούς είναι πώς θα έρθουν τα κέρδη. Από την άλλη η καλλιέργεια κάποιων συγκεκριμένων λογικών και στους ίδιους τους παίκτες έχει και αυτή τα τραγικά της αποτελέσματα. Οπως, για παράδειγμα, η ματαιοδοξία κάποιων που κυνηγώντας συνέχεια την επιτυχία καταφεύγουν ακόμα και στα αναβολικά προκειμένου να νικήσουν την κούραση, να φθάσουν ψηλά, να πάρουν τη δόξα, ακόμα και εάν παίζουν με τη ζωή τους. Το θέμα είναι πώς αντιμετωπίζει κάποιος το ίδιο το ποδόσφαιρο. Από τη μεριά του μέσου για κέρδος ή από τη μεριά ενός αθλήματος που καλλιεργούνται μέσω αυτού αθλητική παιδεία, κουλτούρα, κ.τ.λ. Ετσι, δηλαδή, όπως έπρεπε να έχει εξελιχθεί το ίδιο το ποδόσφαιρο αλλά όμως δεν έχει γίνει.

Η υγεία των ποδοσφαιριστών δεν ενδιαφέρει πολυεθνικές και ΦΙΦΑ, τονίζει στον «Ρ» ο πρώην διεθνής παίκτης
Eurokinissi
-- Η κόπωση των παικτών λειτουργεί ανασταλτικά για το θέαμα στο ποδόσφαιρο;
-- Σε κάθε εποχή το ποδόσφαιρο είναι διαφορετικό. Πότε πιο τεχνικό πότε πιο δυνατό, άλλοτε πιο αργό ή πιο γρήγορο. Σίγουρα σήμερα η κούραση των παικτών παίζει το ρόλο της για το θέαμα που βλέπουμε στα γήπεδα.
-- Μια κουβέντα για την Εθνική Ελλάδας;
-- Πλέον, έχει την τύχη στα χέρια της στο επόμενο παιχνίδι. Πάντως, προσωπικά θα προτιμούσα απ' την Εθνική να βλέπαμε και λίγο θέαμα, όπως το βλέπουμε από άλλες ομάδες, όπως η Ουρουγουάη, η Χιλή, το Μεξικό.

TOP READ