23 Μαΐ 2013

Η πραγματική κατάσταση στη σημερινή Σουηδία με αφορμή τα γεγονότα στο προάστιο Husby της Στοκχόλμης

Η πραγματική κατάσταση στη σημερινή Σουηδία με αφορμή τα γεγονότα στο προάστιο Husby της Στοκχόλμης 

Συνεχίστηκαν για τέταρτη νύχτα τα επεισόδια στο προάστιο Husby της ανατολικής Στοκχόλμης, αλλά και επεκτάθηκαν σε άλλα προάστια της νότιας Στοκχόλμης, όπου μένουν κατά πλειοψηφία μετανάστες (75%) και Σουηδοί των κατώτερων λαϊκών στρωμάτων. Αφορμή στάθηκε η δολοφονία ενός 69χρονου μετανάστη την προηγούμενη βδομάδα μέσα στο ίδιο του το σπίτι γιατί η αστυνομία τον θεώρησε επικίνδυνο. Βέβαια, στη βάση αυτού του ξεσπάσματος δεν βρίσκεται μόνο η αστυνομική βία ή απλά κάποια ρατσιστικά σχόλια.

Στη Σουηδία, μια αναπτυγμένη καπιταλιστικά χώρα την οποία επαινούν κάθε λογής αστοί οικονομολόγοι και πολιτικοί, μεγαλώνουν οι ταξικές ανισότητες όλο και περισσότερο.

Στο προάστιο Husby λοιπόν, όπως και σε πολλά άλλα προάστια της Στοκχόλμης προωθείται η γκετοποίηση. Μόνο στο Husby τα τελευταία 5 χρόνια έχουν κλείσει: Το ιατρικό κέντρο, το οδοντιατρικό κέντρο, το ταχυδρομείο, το κέντρο μητέρας και παιδιού, το κέντρο νεολαίας, καθώς και  τράπεζες, εστιατόρια κ.ά. γιατί ακριβώς αυτές οι δραστηριότητες στο φτωχό προάστιο δεν έβγαζαν επαρκή κέρδη ούτε για τους ιδιώτες ιδιοκτήτες τους ούτε για το κράτος.  

Την ίδια ώρα μόνο το 50% των μαθητών του Husby τελειώνει το υποχρεωτικό σχολείο με βαθμούς πάνω από τη βάση, ενώ το 40% της νεολαίας ηλικίας 20-25 ούτε σπουδάζει, ούτε δουλεύει. Όλα αυτά δημιουργούν μια εκρηκτική κατάσταση  πάνω στην οποία ήρθε και έδεσε το περιστατικό της δολοφονίας.

Αυτή τη βδομάδα τα επεισόδια λαμβάνουν μέρος στο Husby. Πριν λίγο καιρό γίνονταν στο προάστιο Rosengård της πόλης Μάλμο στη Νότια Σουηδία και πριν από αυτό στο Hisings Backa. Το πρόβλημα δεν είναι ειδικό ή τοπικό. Όσο οξύνονται οι ταξικές ανισότητες, θα υπάρχουν ολοένα και πιο συχνά και τέτοια φαινόμενα.

Κάποια στοιχεία για τη σημερινή Σουηδία:

1) Η ανεργία στη νεολαία έχει αυξηθεί κατά 2,6% από πέρσι και έφτασε τον Απρίλη του 2013 στο 27,2% με τάσεις αύξησης,

2) Το 14% του σουηδικού πληθυσμού έχει εισόδημα κάτω από το 60% του μέσου εισοδήματος και βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας, στους μετανάστες αυτό το ποσοστό φτάνει το 25%.

3) Μέσα σε μόλις ένα χρόνο η τιμή ενοικίασης διαμερίσματος έχει αυξηθεί κατά 100-130%.

4) Οι απολύσεις έχουν εκτοξευθεί (το 2012 οι απολύσεις φτάσανε πάνω από 80.000 επίσημα) και αναμένεται ότι οι απολύσεις το 2013 θα είναι ακόμη περισσότερες.

5) Μόνο το 1/3 των ανέργων πληρεί τα κριτήρια και λαμβάνει επίδομα ανεργίας από τον αντίστοιχο ΟΑΕΔ – ένα επίδομα ανεργίας που από πέρσι έχει μειωθεί κατά 300 ευρώ και πλέον δεν φτάνει για να καλύψει ούτε τις βασικές ανάγκες του ανέργου.

6) Καταργήθηκε από πέρσι η διάταξη που έθετε απαγόρευση κερδών στον τομέα της υγείας - πρόνοιας με την υπερψήφιση και των σοσιαλδημοκρατών, με αποτέλεσμα τη μεγάλη μείωση των θέσεων εργασίας στον τομέα, ενώ οι  επιχειρηματικοί όμιλοι στους τομείς υγείας και παιδείας γιγαντώνονται με γενίκευση των ιδιωτικοποιήσεων με ποσοστά  μεριδίου των  ιδιωτών στα σχολεία 10,6%, στην πρόνοια 13% και στην υγεία 10,2%,

7) Η ηλικία συνταξιοδότησης από τα 65 χρόνια που ισχύει σήμερα, το επόμενο διάστημα συζητιέται να πάει στα 67 χρόνια κ.ά.

Συμπέρασμα: Βλέπουμε πως σε μια χώρα που βρίσκεται εκτός ΟΝΕ, εκτός Μνημονίων και εκτός του Ευρωπαϊκού «προβληματικού», όπως λένε, Νότου, ο λαός αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα και από την κυβέρνηση υιοθετούνται μέτρα στην ίδια κατεύθυνση με τις χώρες εκείνες που και στην ΟΝΕ είναι μέλη και βρίσκονται υπό «καθεστώς Μνημονίου». Το πρόβλημα άρα δεν βρίσκεται στη διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος – δηλαδή στο εάν ακολουθείς μια «οικονομική πολιτική κοινωνικών μεταρρυθμίσεων» ή μια «πολιτική περικοπών και λιτότητας». Το πρόβλημα βρίσκεται στο ίδιο το σύστημα – στον καπιταλισμό, είτε ονομάζεται «σουηδικός καπιταλισμός» είτε «ελληνικός καπιταλισμός». Όταν στόχος του ίδιου του συστήματος είναι η όλο και μεγαλύτερη κερδοφορία του κεφαλαίου, είναι αντικειμενικά ζήτημα χρόνου η εξαθλίωση της εργατικής τάξης.

Το ερώτημα που τίθεται είναι ωστόσο το τι πρέπει να κάνει η εργατική τάξη σε αυτήν την κατάσταση. Τα καμένα αυτοκίνητα και οι σπασμένες βιτρίνες δεν απειλούν το σύστημα, ίσα - ίσα δίνουν μια βάση στους μηχανισμούς της αστικής τάξης να επιβάλουν ακόμη περισσότερα μέτρα καταστολής απέναντι στην εργατική τάξη. Στη Σουηδία, για παράδειγμα, βάσει των παραπάνω γεγονότων έχει ανοίξει τώρα συζήτηση για σφαίρες καουτσούκ και «νεροκάνονα» που θα χρησιμοποιούνται απέναντι σε συμμετέχοντες σε διαμαρτυρίες διαδηλωτές, όπως και για τον περιορισμό της μετανάστευσης. Ανάλογη συζήτηση έχει γίνει ήδη στη Βρετανία.

Στη Σουηδία, όπως και στην Ελλάδα, σήμερα είναι ακόμα περισσότερο ανάγκη η εργατική τάξη να κατανοήσει την τεράστια δύναμη που κρατάει στα χέρια της, να αντιληφθεί τις δυνατότητες του συλλογικού, ταξικού αγώνα ως το μόνο αγώνα που μπορεί να απαντήσει στην ταξική επίθεση που δέχεται από την αστική τάξη και να μετατρέψει τέτοιου είδους ξεσπάσματα σε οργανωμένο αγώνα για μια άλλη κοινωνία.  

Α. Μ.

Πηγή: 902.gr

«Η Ελληνική Αστυνομία χτυπούσε γυναίκα, θύμα βασανιστηρίων & πολιτική πρόσφυγα από την Τουρκία»

«Η Ελληνική Αστυνομία χτυπούσε γυναίκα, θύμα βασανιστηρίων & πολιτική πρόσφυγα από την Τουρκία» 



Οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες, οι πρόσφυγες και οι αιτούντες άσυλο σε κάθε μέρος του κόσμου όπως και το συγκεκριμένο προφίλ δημοσιεύονται στην ετήσια έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για το 2013.


Για τους ανθρώπους που φεύγουν πέρα από τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιδιώκοντας να ξεφύγουν από τις συγκρούσεις  και το κυνηγητο, η ζωη δεν είναι πάντα ότι θα έλπιζαν ότι θα ήταν. 

Πέραν του ότι είναι ξένοι σε μια νέα χώρα και χρειάζεται να περιηγηθούν μέσα απο τις αποχρώσεις μιας διαφορετικής γλώσσας και ενός ξένου πολιτισμού,  συχνά αντιμετωπίζονται με καχυποψία ή απερίφραστη εχθρότητα από τους κατοίκους και τις αρχές εξίσου –αντιμετωπίζοντας  διακρίσεις στη νομοθεσία και την πραξη.

Μια Τουρκάλα που κατέφυγε στην Ελλάδα το περασμένο έτος,  μοιράστηκε πρόσφατα την ιστορία της με την Διεθνή Αμνηστία.


Η Deniz *( * Εχει χρησιμοποιηθεί ψευδώνυμο σε αυτήν την περίπτωση), μια 47χρονη Τουρκάλα υπήκοος, εγκαταστάθηκε στην Ελληνική πρωτεύουσα, την Αθήνα μετά την έξοδο από την πατρίδα της το περασμένο έτος για να ξεφύγει από τις πολιτικές δίωξεις.

Στην Τουρκία, εργαζόταν για την υποστήριξη των πολιτικών κρατουμένων που βρίσκονταν σε απεργία πείνας – μια δράση για την οποία κέρδισε αρκετές συλλήψεις από την τουρκική αστυνομία, η οποίος την υπέβαλλε σε βασανιστήρια κατά την κράτησή της.

Η Deniz είναι τυχερή και έχει βρει καταφύγιο στο σπίτι κάποιων φίλων. Πολλοί αιτούντες άσυλο ζουν σε άθλιες συνθήκες, ως αποτέλεσμα του περιορισμένου αριθμού θέσεων σε καταυλισμούς για τους αιτούντες άσυλο.

Επιπλέον, σύμφωνα με το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες πολύ λίγοί αιτούντες άσυλο στην Ελλάδα καταφέρνουν να βρουν εργασία, ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης που αντιμετωπίζει η χώρα και ενώ υπάρχει μια πρόσφατη εγκύκλιος που εκδόθηκε από τις αρχές. Αυτή απαιτεί από τους αιτούντες άσυλο να αποκτήσουν άδεια εργασίας, ενώ ο ΟΑΕΔ οφείλει να πιστοποιεί ότι δεν υπάρχουν Έλληνες υπήκοοι που μπορούν να καταλάβουν την κενή θέση.



Λιγότερο από ένα χρόνο μετά την άφιξή της στην Ελλάδα, το Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, η αστυνομία συνέλαβε την Deniz στην Αθήνα αφότου οι τουρκικές αρχές εξέδωσαν αίτημα έκδοσης της. Ελευθερώθηκε σύντομα με εγγύηση.

Δύο μήνες αργότερα, στις 22 Απριλίου, η ίδια και ο δικηγόρος της παρουσιάστηκαν στο αστυνομικό τμήμα Εξαρχείων, σύμφωνα με τους όρους της εγγύησης. Κατά την άφιξή τους εκεί, πληροφορήθηκαν οτι  υπήρχε ένα ένταλμα για τη σύλληψή της, και τέθηκε αμέσως υπό κράτηση.

Μετά από περίπου τρεις ώρες, η αστυνομία την μετέφερε με αυτοκίνητο στην ΓΑΔΑ επειδή δεν υπήρχε κελί για κρατούμενες στο τμήμα. Η Deniz κρατήθηκε σε ένα δωμάτιο, προφανώς για να την ψάξουν. Περιέγραψε την κακομεταχείριση που δέχθηκε, επειτα.

Αρχικά υπήρχε μόνο μία αστυνομικός στο δωμάτιο μαζί της. Αν και η Deniz δεν μπορούσε να μιλήσει Ελληνικά, μεταφραστής δεν της παρασχέθηκε.

Σύμφωνα με την Deniz, η αστυνομικός την έψαξε αρχικά με τα χέρια της. Όταν η αστυνομικός της ζήτησε να γδυθεί, εκείνη αρνήθηκε, λέγοντας ότι ήταν πρόσφυγας και δεν ήθελε να γδυθεί.

Δύο αστυνομικοί με πολιτικά ρούχα στη συνέχεια μπήκαν μέσα στο δωμάτιο. «Ένας από τους άνδρες αστυνομικούς με τραβούσε και ο άλλος σκόπευε να μου σκίσει τα ρούχα», μας εξήγησε.

«Κατάλαβα ότι με έβριζαν. Η γυναίκα αστυνομικός κρατούσε τα μαλλιά μου .... Ένας από τους άνδρες αστυνομικούς με γρονθοκοπούσε στο πρόσωπό .... Ο ξυλοδαρμός μου κράτησε για περίπου πέντε λεπτά. Στη συνέχεια, ο φύλακας από το αστυνομικό τμήμα Εξαρχείων ακούσε τις κραυγές μου, μπήκε στο δωμάτιο και προσπάθησε να με τραβήξει μακριά τους ..... Στην συνέχεια μεταφέρθηκα και πάλι στο αστυνομικό τμήμα Εξαρχείων, όπου πέρασα τη νύχτα».

Μετά τη δοκιμασία της, η Deniz υπέβαλε μήνυση και τα τραύματά της αντιμετωπίστηκαν σε νοσοκομείο.

Είχε ορκετά σημάδια απο μώλωπες στο πρόσωπο και στο χέρι της όταν διηγήθηκε το περιστατικό στην Διεθνή Αμνηστία δύο ημέρες αργότερα.

Στο τέλος του Απριλίου, το Συμβούλιο Εφετών της Αθήνας απέρριψε το τουρκικό αίτημα έκδοσης, που σημαίνει ότι η Deniz μπορεί να παραμείνει στην Ελλάδα. Κατά την ίδια εβδομάδα, το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας απέρριψε την προσφυγή του εισαγγελέα κατά της απόφασης του Συμβουλίου Πλημμελιοδικών. που αρνήθηκαν την έκδοση των δύο αιτούντων άσυλο.  τουρκικής εθνικότητας.

Μετάφραση - επιμέλεια: Lefteria - news

Ένα αφιέρωμα στον Χαρίλαο

Ένα αφιέρωμα στον Χαρίλαο 
Μετά το γρηγόρη λαμπράκη σειρά στα αφιερώματα της κε του μπλοκ παίρνει ο χαρίλαος φλωράκης, καθώς χτες συμπληρώθηκαν οκτώ χρόνια απ’ το θάνατό του. Αντί κάποιας βαρυσήμαντης ανάλυσης, παραθέτω χωρίς περαιτέρω σχολιασμό, αποσπάσματα από βιβλία με μαρτυρίες και σχόλια του ίδιου του χαρίλαου ή άλλων που αναφέρονται στο πρόσωπό του και σε περιστατικά με πρωταγωνιστή τον ίδιο, καλύπτοντας διάφορες πτυχές. Καλή ανάγνωση.

Όταν τελείωσα το σχολαρχείο πήγα στο γυμνάσιο. Ήταν τετρατάξιο το γυμνάσιο. Τα θρησκευτικά και τα γαλλικά τα υποτιμούσαμε. Τις περισσότερες φορές δεν πηγαίναμε καν στο μάθημα, την κάναμε κοπάνα. Ήταν κι αυτοί οι καθηγητές άλλο πράμα. Δε μας ήρθε ούτε ένας καθηγητής των γαλλικών που να ήταν και σωστός. Μια μέρα ο καθηγητής των γαλλικών μου λέει.
Βιενσισί!
Βγαίνω κύριε καθηγητά, του απαντώ. Και περιμένω να δω τι άλλο θα μου πει.
Βιενσισί, μου ξαναλέει αυτός.
Βγαίνω κύριε καθηγητά, εγώ.
Και να λέω από μέσα μου: τι στην ευχή, συν όλα τα άλλα είναι και κουφός. Δεν ακούει που του απαντώ; Γιατί εμείς στα θεσσαλιώτικα λέγαμε: βγαίν΄ς ισύ, που πάει να πει βγαίνεις εσύ.
Βουτάει λοιπόν την κρανιά και με καταχερίζει. Κι εγώ από τότε ούτε που ξαναπάτησα στο μάθημά του.

(Απ’ τις ηχογραφημένες συζητήσεις του με την παναγιωταρέα, όπως τις κατέγραψε η τελευταία στο βιβλίοτης «κι σεν’ πώς σ’ λεν; Χαρίλαος φλωράκης»).

-.-.-

Η μεραρχία στρατοπέδευσε στην πάνω κερασιά, όπου συναντήθηκα με το σ. φλωράκη. Οι αντίπαλοι μας χτυπούσαν με δυο αεροπλάνα, τα οποία, επειδή δε συναντούσαν αντίσταση από τα τμήματά μας, έφταναν να πετάνε πάνω από τα κεφάλια μας, σκότωσαν δυο αντάρτες και τραυμάτισαν αρκετούς. Εκεί μου έκανε εντύπωση η παλικαριά του γιώτη. Χωρίς καθυστέρηση και χωρίς να χάσει την ψυχραιμία του, όπως μερικοί συνεργάτες του, αρπάζει ένα μυδράλιο, στέκεται στη μέση ενός ξέφωτου και αρχίζει να βάλλει ενάντια στα αεροπλάνα. Αυτά σαν είδαν τον κίνδυνο να καταρριφθούν –στο μεταξύ πήραν θάρρος και οι μαχητές κι άρχισαν κι αυτοί να βάλλουν- έκαναν μεταβολή και λάκισαν. Αυτό πάει να πει ηγέτης του στρατού: πρώτος στη μάχη, πρώτος στην παλικαριά.
(Από το οδοιπορικό μιας ζωής του γιώργη τρικαλινού με τίτλο, ανασκαλεύοντας τη χόβολη της μνήμης).

{Ίσως κάποιοι θυμηθούν το γνωστό κατοπινό σύνθημα πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στον αγώνα, αλλά το πιο σημαντικό σχετικά με την παραπάνω ιστορία είναι μια άλλη μαρτυρία του χαρίλαου –δυστυχώς δε μπόρεσα να τη βρω- όπου έλεγε ότι δε θαύμαζε όσους είχαν άγνοια του κινδύνου πάνω στο βουνό· θεωρούσε παλικάρια μόνο αυτούς που γνώριζαν πολύ καλά τον κίνδυνο και παρόλα αυτά συνέχιζαν τον αγώνα τους, παραμερίζοντας το φόβο τους.}

-.-.-

Περνάμε σε άλλα σκηνικά από τη μεταπολίτευση

Λάτρης του ωραίου φύλου, ο χαρίλαος προτιμούσε να συνοδεύεται στις εμφανίσεις του από μια ωραία παρουσία. Μια μέρα η κατερίνα ήρθε σκασμένη στα γέλια. Κάνοντας γραμματειακή υποστήριξη στον φλωράκη, παρευρέθηκε σε μια συνάντησή του με μεικτή επιτροπή γυναικών του κόμματος και της κνε. Έτυχε εκείνη τη μέρα –γιατί το κκε είχε στις γραμμές του κι ωραίες γυναίκες- το μπουκέτο να μην περιλαμβάνει τα καλύτερα λουλούδια. Άσχημα ντυμένες, ατημέλητες, άβαφες, εκνεύρισαν με την εμφάνισή τους τον χαρίλαο, που άρχισε να φορτώνει. «Σχεδόν δεν πρόσεχε τι του έλεγαν», μου είπε η κατερίνα. Αφού τις ξαπόστειλε, ήρθε από πάνω μου, λες κι έφταιγα εγώ, και μου έμπηξε τις φωνές: «να πας να τους πεις να βγάλουν τα τσουβάλια και να φορέσουν κανένα φουστανάκι. Τόσα ταγάρια έχω να δω από την κατοχή. Θα νομίζει ο κόσμος πως μόλις κατεβήκαμε από το βουνό».

Απ’ το βιβλίο του νίκου μπίστη –που τότε ήταν ακόμα στο κόμμα- με τον εύγλωττο τίτλο «προχωρώντας κι αναθεωρώντας». Να τι διηγείται για ένα άλλο περιστατικό –χωρίς προφανώς να υιοθετούνται οι αξιολογικές του κρίσεις.

Το 1976, κατά τη διάρκεια της πορείας του πολυτεχνείου, το εκκε αποπειράθηκε να εισβάλει στην αμερικάνικη πρεσβεία. Η αστυνομία χτύπησε όλη την πορεία με τα δακρυγόνα και η αθήνα πήρε φωτιά. Η ενέργεια του εκκε ήταν βλακώδης στα όρια της προβοκάτσιας,  καμιά κυβέρνηση –ούτε καν του κουκουέ- δε θα επέτρεπε να καταληφθεί η πρεσβεία. Από την άλλη η απαντητική βία ήταν επίτηδες δυσανάλογη: βρήκαν ευκαιρία να χτυπήσουν την πορεία και να τρομοκρατήσουν τον κόσμο για το μέλλον.

Το μπλοκ του κκε ανασυντάχθηκε στην πλατεία συντάγματος. Ο πολύς κόσμος ήταν εκείνη τη στιγμή εξαγριωμένος με τη στάση της αστυνομίας, σιγά-σιγά μαθαίναμε για το ρεσάλτο του εκκε. Τότε εμφανίστηκε μπροστά μας ο χαρίλαος, τον συνόδευαν η γραμματέας της κομματικής οργάνωσης αθήνας του κκε λούλα λογαρά κι ο νίκος καλούδης, μέλη κι οι δύο του πολιτικού γραφείου. Τέτοια εμφάνιση δεν είχε προηγούμενο. Κάποιοι ενθουσιάστηκαν νομίζοντας ότι η ηγεσία του κόμματος θα ηγούνταν της διαδήλωσης. Τους προσγείωσε απότομα. Η πορεία τελείωσε, όλοι σπίτια σας, είπε με ύφος που δε σήκωνε δεύτερη κουβέντα. Αναταραχή και κάποιες διαμαρτυρίες. Γιατί όλο μας κρατάτε; ρώτησε ένας ασυγκράτητος. Γιατί δε θα αφήσουμε να καεί η αθήνα, επειδή έτσι θέλουν κάτι παλικάρια της φακής, τσατίστηκε ο χαρίλαος.

Ας δούμε παρεμπιπτόντως, από την ίδια πηγή, τι άποψη είχε ο χαρίλαος και για το συγγραφέα.
Μια μέρα ο τζουμάκας, από ενδιαφέρον για το φίλο του, φύτρωσε εκεί που δεν τον έσπειραν, και έτσι έμαθα τι σκεφτόταν για μένα ο χαρίλαος. Ρώτησε τον καπετάνιο: τι συμβαίνει με τον φίλο μου το νίκο; -Καλός είναι, κομμουνιστής δεν είναι, ήρθε η απάντηση από τον χαρίλαο.

-.-.-

Το 1981 ο ανδρέας κερδίζει τις εκλογές. Την κυριακή το βράδυ χτυπάει το τηλέφωνό μου. Είναι η γραμματέας του, η κοκκόλα, και μου λέει:
Πρόεδρε, να σας δώσω τον πρόεδρο.
Εγώ στην αρχή πάω να τον συγχαρώ. Κι εκείνος μου λέει:
Άσ’ τα τώρα αυτά χαρίλαε. Αύριο σου τηλεφωνώ να μιλήσουμε για την κυβέρνηση. Ακόμα τον περιμένω.
(Απ’ το βιβλίο της Παναγιωταρέα, κι σεν’ πως σ’ λεν; Χαρίλαο φλωράκη).

-.-.-

Τέλη απριλίου του 82’, που ο φλωράκης βρισκόταν για ομιλία στη θεσσαλονίκη, «βαλτός» -κατά πως φαίνεται- δημοσιογράφος ρώτησε τον γγ του κκε με μία ερώτηση συναξάρι, το πνεύμα της οποία θα μπορούσε να αποδοθεί κάπως έτσι:
-Κύριε φλωράκη, κάθε μέρα κάτι σημαντικό γίνεται στην χώρα μας, κάθε μέρα κάποια νέα σοβαρή απόφαση παίρνεται από την κυβέρνηση, όλο και κάποιο νέο φιλολαϊκό, δημοκρατικό μέτρο εξαγγέλλεται, σ’ όλους τους τομείς της εθνικής, οικονομικής, κοινωνικής και δημόσιας ζωής. Κι όμως από την πλευρά σας ακούγονται γκρίνιες. Γιατί; Εσείς δε βλέπετε την αλλαγή;
-Αλλαγές φυσικά βλέπω. Αλλαγή δε βλέπω! Αν μάλιστα θέλετε να σας το κάνω λιανά αυτό που λέω ευχαρίστως…

Από τη βιογραφία του φλωράκη που συνέγραψε ο θεοχαράτος, β’ τόμος: ο λαϊκός ηγέτης. Από τον ίδιο τόμο αντλούμε και τα παρακάτω αποσπάσματα από την ομιλία του φλωράκη κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης τζανετάκη.

Για να σας κάνω το χατίρι θα παγώσουν κι ορισμένα πράγματα. Και θα σας πω ποια θα παγώσουν, για την ακυβερνησία που λέτε. Θα παγώσει επί παραδείγματι το θέμα των βάσεων. Και δεν ξέρω, εσείς βιάζεστε να τις διώξετε τις βάσεις; Εάν βιάζονται οι φίλοι του πασοκ να τις διώξουν, αν βιάζονται να υπογραφεί συμφωνία, πάλι να πάρουν θέση. Η κυβέρνηση του κ. τζαννετάκη είπε αυτό το θέμα το παγώνω.Εσείς τι θέση παίρνετε; Σεις που υπογράψατε μια συμφωνία ότι σε πέντε χρόνια φεύγουν οι βάσεις; Έφυγαν;

Όσον αφορά την ουσία των προγραμματικών δηλώσεων που ακούσαμε, σε γενικές γραμμές είμαστε σύμφωνοι. Χωρίς να ξεχνάμε τις μεγάλες αγεφύρωτες ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές, χωρίς να ξεχνάμε όμως και την προϋπόθεση της γενικής αποδοχής. Πιστεύουμε πως τα μέτρα που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, εφόσον αρχίσουν να εφαρμόζονται με συνέπεια θα βοηθήσουν τον τόπο να ανοίξει μια νέα πολιτική σελίδα για την χώρα.
Κεδίκογλου: Χωρίς απλή αναλογική;
Καταθέστε την! Γιατί δεν την καταθέτετε; Οκτώ χρόνια μας κοροϊδεύατε με την απλή αναλογική. Και τολμάτε τώρα να μιλάτε για απλή αναλογική; Είστε οχτώ χρόνια κυβέρνηση, ναι ή όχι; Γιατί δεν την καταθέτατε; Γιατί μας βαπτίζατε όλα τα καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα σαν απλή αναλογική; Και δώστου απλή αναλογική; Ε όχι έτσι!

-.-.-

Ακολουθούν μερικές σημειώσεις του χαρίλαου, γραμμένες κατά μες στη μαυρίλα της δεκαετίας του 90’, όπως μας τις μεταφέρει ο θεοχαράτος.

Θυμάμαι και το διαμαντή και την αγάθη και το μπελογιάννη και αμέτρητους ακόμη αγωνιστές –όλους στο χώμα. Αν μπορούσαν να βρουν πνοή και να μας ρωτήσουν: σύντροφοι δώσαμε τη ζωή μας για το σοσιαλισμό, για να παραδοθεί στους προδότες; Τι θα τους απαντούσαμε, ώστε να ησυχάσουν στους τάφους τους; Ότι η κήρυξη του κόμματος των μπολσεβίκων εκτός νόμου αποτελεί ανασυγκρότησή του; ότι η διάλυση του σοβιετικού κράτους έγινε για τη βελτίωση του υπαρκτού σοσιαλισμού; Ότι η ανεργία, η πείνα, η εξαθλίωση κι η εγκληματικότητα αποτελούν αναγκαίο στάδιο για το ξαναχτίσιμο του σοσιαλισμού; Ότι οι μαφίες είναι η αναγκαία μετεξέλιξη του σοσιαλιστικού συστήματος; Ότι η νέα τάξη είναι η πεμπτουσία του σοσιαλισμού; Τι θα τους απαντούσαμε;

Πρώτο κιόλας θύμα της νέας τάξης είναι η μισθωτή εργασία. Δηλ όλο το δίκτυο των κατακτήσεων της εργατικής τάξης κατά τον εικοστό αιώνα. Ήδη άρχισαν να λιμάρουν τους αρμούς της μισθωτής εργασίας. Δεν τη θέλουν συνεχή, δεν τη θέλουν οριοθετημένη από το 8ωρο, δεν τη θέλουν μόνιμη, δεν τη θέλουν σε πλαίσια συλλογικών συμβάσεων και βλέπω να κάνουν την εμφάνισή τους περίεργες ορολογίες: οι πολιτικοί εκπρόσωποι της νέας τάξης κάνουν λόγο για μερική απασχόληση, για ελαστικό ωράριο, για περιφερειακές και τοπικές συμβάσεις εργασίας, για προσωπικά συμβόλαια δουλειάς, κλπ. Ένας μάλιστα όταν αναφέρεται στα εργασιακά προτιμά να αποκαλεί τους μισθωτούς και τους εργάτες με τον χυδαίο όρο απασχολήσιμοι –κατά το αναλώσιμοι! Δεν είμαι χαιρέκακος, αλλά ρωτώ τους μισθωτούς που ποτέ δε στήριξαν το κόμμα της εργατιάς, δηλ το κόμμα τους. Αν υπήρχε η σοβιετική ένωση θα τα τολμούσαν όλα αυτά οι βιομήχανοι κι οι κυβερνήσεις τους;

Ένα κόμμα διαλύεται σύντροφοι όταν εκλείπουν οι πολιτικοί και κοινωνικοί λόγοι που επέβαλαν την ίδρυσή του. Πέστε μου παστρικά μωρέ: εξέλιπαν οι λόγοι που γέννησαν το κκε; Για κοιτάξτε γύρω σας: καταργήθηκε η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο; Αμείβεται κανείς σύμφωνα με τη δουλειά του; Υπάρχει πουθενά στο κοινωνικό περιβάλλον σας ελευθερία, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και ανθρωπιά; Λύθηκαν τα προβλήματα των λαών; Ηττήθηκε και διαλύθηκε ο ιμπεριαλισμός; Εδραιώθηκε η παγκόσμια ειρήνη; Και το μόνο που απομένει πια είναι διαλυθούν και τα κομμουνιστικά κόμματα;

Σύντροφοι, αν υπάρχει κάποιος ανάμεσά σας που να βιάζεται περισσότερο από όλους τους άλλους να δει το σοσιαλισμό στον τόπο μας, σίγουρα αυτός είμαι εγώ. Πάλεψα 75 χρόνια για το σοσιαλισμό και τώρα που φεύγω, φυσικό κι ανθρώπινο είναι να λαχταρώ να τον δω, προτού κλείσω τα μάτια –ενώ όλοι εσείς είστε κατά πολύ νεότεροι και έχετε βάσιμες ελπίδες να τον δείτε. Παρά ταύτα, ούτε τρομαγμένος είμαι, ούτε απελπισμένος. Θα φύγω με τη βεβαιότητα ότι ο σοσιαλισμός –όσες αναποδιές και όσα πισωγυρίσματα και να υπάρξουν- τελικά θα φτάσει. Έτσι προχωρούν οι λαοί, έτσι βαδίζει η ιστορία. Καμία αυτοκρατορία, καμία αντίδραση και καμία αντεπανάσταση δεν υπήρξε αιώνια. Γιατί οι μπροστάρηδες των λαών και των εποχών –όπως είμαστε και οι κομμουνιστές- ποτέ δε σταύρωσαν τα χέρια, όσο βαριά κι αν ήταν η ήττα. Πάντα έβρισκαν τρόπους να ξαναβάζουν μπροστά τις τροχαλίες της ιστορίας. Άλλωστε σύντροφοι τίποτα δεν πάει χαμένο. Και μη σας πιάνει πανικός ότι όλα χάθηκαν με τη διάλυση της σοβιετικής ένωσης. Όσα και να ξηλώσει η αντεπανάσταση, κάτι θα μείνει. Κι αυτό που θα μείνει είναι το προζύμι, η μαγιά, για ένα νέο –για πολλά νέα και δυναμικότερα ξεκινήματα.

-.-.-

Κι ένα δικό του κλείσιμο –που μπορεί να το βρει κανείς από διάφορες πηγές, στη μία ή την άλλη εκδοχή.

Πριν μπω όμως σ’ αυτά νομίζω ότι είναι ευκαιρία να πω ορισμένες επιθυμίες μου. Άνθρωποι είμαστε. Κι έχω πλήρη συνείδηση των όσων λέω. Οικονομικά, ό,τι είχα τα διέθεσα στο κόμμα. Είμαι ευχαριστημένος γιατί και οι αδελφές μου ήταν σύμφωνες σε αυτό κι είναι ευχαριστημένες που έτσι έγιναν τα πράγματα. Τα αντικείμενα που υπάρχουν στο σπίτι θα μείνουν στο κόμμα. Στο κομμουνιστικό κόμμα, βέβαια. Γιατί αν το φέρει ο διάβολος –δε θέλω να το πιστέψω- και έχει την τύχη άλλων κομμάτων, είτε να αλλάξει όνομα είτε πρόγραμμα, το λέω κατηγορηματικά: ζητώ την ανάκληση και την ακύρωση των συμβολαίων δωρεάς και να πάνε όλα στο σπίτι του αγωνιστή. Θέλω να είμαι κατηγορηματικός σ’ αυτό και το λέω τώρα σα μαρτυρία, γιατί εγώ αυτά τα άφησα στο κκε και σε κανένα άλλο ερζάτς. Επαναλαμβάνω: αν πρόκειται να έχουμε αλλαγές, δεν το πιστεύω –πολλά δεν πιστεύει κανείς αλλά πολλά γίνονται… Ποιος πίστευε ότι θα μπει στην παρανομία το κκσε ή ότι θα αυτοδιαλυθεί;
 Προβοκάτσια από Μπρεζνιεφικό απολίθωμα

Ένα αφιέρωμα στον Χαρίλαο

Ένα αφιέρωμα στον Χαρίλαο 
Μετά το γρηγόρη λαμπράκη σειρά στα αφιερώματα της κε του μπλοκ παίρνει ο χαρίλαος φλωράκης, καθώς χτες συμπληρώθηκαν οκτώ χρόνια απ’ το θάνατό του. Αντί κάποιας βαρυσήμαντης ανάλυσης, παραθέτω χωρίς περαιτέρω σχολιασμό, αποσπάσματα από βιβλία με μαρτυρίες και σχόλια του ίδιου του χαρίλαου ή άλλων που αναφέρονται στο πρόσωπό του και σε περιστατικά με πρωταγωνιστή τον ίδιο, καλύπτοντας διάφορες πτυχές. Καλή ανάγνωση.

Όταν τελείωσα το σχολαρχείο πήγα στο γυμνάσιο. Ήταν τετρατάξιο το γυμνάσιο. Τα θρησκευτικά και τα γαλλικά τα υποτιμούσαμε. Τις περισσότερες φορές δεν πηγαίναμε καν στο μάθημα, την κάναμε κοπάνα. Ήταν κι αυτοί οι καθηγητές άλλο πράμα. Δε μας ήρθε ούτε ένας καθηγητής των γαλλικών που να ήταν και σωστός. Μια μέρα ο καθηγητής των γαλλικών μου λέει.
Βιενσισί!
Βγαίνω κύριε καθηγητά, του απαντώ. Και περιμένω να δω τι άλλο θα μου πει.
Βιενσισί, μου ξαναλέει αυτός.
Βγαίνω κύριε καθηγητά, εγώ.
Και να λέω από μέσα μου: τι στην ευχή, συν όλα τα άλλα είναι και κουφός. Δεν ακούει που του απαντώ; Γιατί εμείς στα θεσσαλιώτικα λέγαμε: βγαίν΄ς ισύ, που πάει να πει βγαίνεις εσύ.
Βουτάει λοιπόν την κρανιά και με καταχερίζει. Κι εγώ από τότε ούτε που ξαναπάτησα στο μάθημά του.

(Απ’ τις ηχογραφημένες συζητήσεις του με την παναγιωταρέα, όπως τις κατέγραψε η τελευταία στο βιβλίοτης «κι σεν’ πώς σ’ λεν; Χαρίλαος φλωράκης»).

-.-.-

Η μεραρχία στρατοπέδευσε στην πάνω κερασιά, όπου συναντήθηκα με το σ. φλωράκη. Οι αντίπαλοι μας χτυπούσαν με δυο αεροπλάνα, τα οποία, επειδή δε συναντούσαν αντίσταση από τα τμήματά μας, έφταναν να πετάνε πάνω από τα κεφάλια μας, σκότωσαν δυο αντάρτες και τραυμάτισαν αρκετούς. Εκεί μου έκανε εντύπωση η παλικαριά του γιώτη. Χωρίς καθυστέρηση και χωρίς να χάσει την ψυχραιμία του, όπως μερικοί συνεργάτες του, αρπάζει ένα μυδράλιο, στέκεται στη μέση ενός ξέφωτου και αρχίζει να βάλλει ενάντια στα αεροπλάνα. Αυτά σαν είδαν τον κίνδυνο να καταρριφθούν –στο μεταξύ πήραν θάρρος και οι μαχητές κι άρχισαν κι αυτοί να βάλλουν- έκαναν μεταβολή και λάκισαν. Αυτό πάει να πει ηγέτης του στρατού: πρώτος στη μάχη, πρώτος στην παλικαριά.
(Από το οδοιπορικό μιας ζωής του γιώργη τρικαλινού με τίτλο, ανασκαλεύοντας τη χόβολη της μνήμης).

{Ίσως κάποιοι θυμηθούν το γνωστό κατοπινό σύνθημα πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στον αγώνα, αλλά το πιο σημαντικό σχετικά με την παραπάνω ιστορία είναι μια άλλη μαρτυρία του χαρίλαου –δυστυχώς δε μπόρεσα να τη βρω- όπου έλεγε ότι δε θαύμαζε όσους είχαν άγνοια του κινδύνου πάνω στο βουνό· θεωρούσε παλικάρια μόνο αυτούς που γνώριζαν πολύ καλά τον κίνδυνο και παρόλα αυτά συνέχιζαν τον αγώνα τους, παραμερίζοντας το φόβο τους.}

-.-.-

Περνάμε σε άλλα σκηνικά από τη μεταπολίτευση

Λάτρης του ωραίου φύλου, ο χαρίλαος προτιμούσε να συνοδεύεται στις εμφανίσεις του από μια ωραία παρουσία. Μια μέρα η κατερίνα ήρθε σκασμένη στα γέλια. Κάνοντας γραμματειακή υποστήριξη στον φλωράκη, παρευρέθηκε σε μια συνάντησή του με μεικτή επιτροπή γυναικών του κόμματος και της κνε. Έτυχε εκείνη τη μέρα –γιατί το κκε είχε στις γραμμές του κι ωραίες γυναίκες- το μπουκέτο να μην περιλαμβάνει τα καλύτερα λουλούδια. Άσχημα ντυμένες, ατημέλητες, άβαφες, εκνεύρισαν με την εμφάνισή τους τον χαρίλαο, που άρχισε να φορτώνει. «Σχεδόν δεν πρόσεχε τι του έλεγαν», μου είπε η κατερίνα. Αφού τις ξαπόστειλε, ήρθε από πάνω μου, λες κι έφταιγα εγώ, και μου έμπηξε τις φωνές: «να πας να τους πεις να βγάλουν τα τσουβάλια και να φορέσουν κανένα φουστανάκι. Τόσα ταγάρια έχω να δω από την κατοχή. Θα νομίζει ο κόσμος πως μόλις κατεβήκαμε από το βουνό».

Απ’ το βιβλίο του νίκου μπίστη –που τότε ήταν ακόμα στο κόμμα- με τον εύγλωττο τίτλο «προχωρώντας κι αναθεωρώντας». Να τι διηγείται για ένα άλλο περιστατικό –χωρίς προφανώς να υιοθετούνται οι αξιολογικές του κρίσεις.

Το 1976, κατά τη διάρκεια της πορείας του πολυτεχνείου, το εκκε αποπειράθηκε να εισβάλει στην αμερικάνικη πρεσβεία. Η αστυνομία χτύπησε όλη την πορεία με τα δακρυγόνα και η αθήνα πήρε φωτιά. Η ενέργεια του εκκε ήταν βλακώδης στα όρια της προβοκάτσιας,  καμιά κυβέρνηση –ούτε καν του κουκουέ- δε θα επέτρεπε να καταληφθεί η πρεσβεία. Από την άλλη η απαντητική βία ήταν επίτηδες δυσανάλογη: βρήκαν ευκαιρία να χτυπήσουν την πορεία και να τρομοκρατήσουν τον κόσμο για το μέλλον.

Το μπλοκ του κκε ανασυντάχθηκε στην πλατεία συντάγματος. Ο πολύς κόσμος ήταν εκείνη τη στιγμή εξαγριωμένος με τη στάση της αστυνομίας, σιγά-σιγά μαθαίναμε για το ρεσάλτο του εκκε. Τότε εμφανίστηκε μπροστά μας ο χαρίλαος, τον συνόδευαν η γραμματέας της κομματικής οργάνωσης αθήνας του κκε λούλα λογαρά κι ο νίκος καλούδης, μέλη κι οι δύο του πολιτικού γραφείου. Τέτοια εμφάνιση δεν είχε προηγούμενο. Κάποιοι ενθουσιάστηκαν νομίζοντας ότι η ηγεσία του κόμματος θα ηγούνταν της διαδήλωσης. Τους προσγείωσε απότομα. Η πορεία τελείωσε, όλοι σπίτια σας, είπε με ύφος που δε σήκωνε δεύτερη κουβέντα. Αναταραχή και κάποιες διαμαρτυρίες. Γιατί όλο μας κρατάτε; ρώτησε ένας ασυγκράτητος. Γιατί δε θα αφήσουμε να καεί η αθήνα, επειδή έτσι θέλουν κάτι παλικάρια της φακής, τσατίστηκε ο χαρίλαος.

Ας δούμε παρεμπιπτόντως, από την ίδια πηγή, τι άποψη είχε ο χαρίλαος και για το συγγραφέα.
Μια μέρα ο τζουμάκας, από ενδιαφέρον για το φίλο του, φύτρωσε εκεί που δεν τον έσπειραν, και έτσι έμαθα τι σκεφτόταν για μένα ο χαρίλαος. Ρώτησε τον καπετάνιο: τι συμβαίνει με τον φίλο μου το νίκο; -Καλός είναι, κομμουνιστής δεν είναι, ήρθε η απάντηση από τον χαρίλαο.

-.-.-

Το 1981 ο ανδρέας κερδίζει τις εκλογές. Την κυριακή το βράδυ χτυπάει το τηλέφωνό μου. Είναι η γραμματέας του, η κοκκόλα, και μου λέει:
Πρόεδρε, να σας δώσω τον πρόεδρο.
Εγώ στην αρχή πάω να τον συγχαρώ. Κι εκείνος μου λέει:
Άσ’ τα τώρα αυτά χαρίλαε. Αύριο σου τηλεφωνώ να μιλήσουμε για την κυβέρνηση. Ακόμα τον περιμένω.
(Απ’ το βιβλίο της Παναγιωταρέα, κι σεν’ πως σ’ λεν; Χαρίλαο φλωράκη).

-.-.-

Τέλη απριλίου του 82’, που ο φλωράκης βρισκόταν για ομιλία στη θεσσαλονίκη, «βαλτός» -κατά πως φαίνεται- δημοσιογράφος ρώτησε τον γγ του κκε με μία ερώτηση συναξάρι, το πνεύμα της οποία θα μπορούσε να αποδοθεί κάπως έτσι:
-Κύριε φλωράκη, κάθε μέρα κάτι σημαντικό γίνεται στην χώρα μας, κάθε μέρα κάποια νέα σοβαρή απόφαση παίρνεται από την κυβέρνηση, όλο και κάποιο νέο φιλολαϊκό, δημοκρατικό μέτρο εξαγγέλλεται, σ’ όλους τους τομείς της εθνικής, οικονομικής, κοινωνικής και δημόσιας ζωής. Κι όμως από την πλευρά σας ακούγονται γκρίνιες. Γιατί; Εσείς δε βλέπετε την αλλαγή;
-Αλλαγές φυσικά βλέπω. Αλλαγή δε βλέπω! Αν μάλιστα θέλετε να σας το κάνω λιανά αυτό που λέω ευχαρίστως…

Από τη βιογραφία του φλωράκη που συνέγραψε ο θεοχαράτος, β’ τόμος: ο λαϊκός ηγέτης. Από τον ίδιο τόμο αντλούμε και τα παρακάτω αποσπάσματα από την ομιλία του φλωράκη κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης τζανετάκη.

Για να σας κάνω το χατίρι θα παγώσουν κι ορισμένα πράγματα. Και θα σας πω ποια θα παγώσουν, για την ακυβερνησία που λέτε. Θα παγώσει επί παραδείγματι το θέμα των βάσεων. Και δεν ξέρω, εσείς βιάζεστε να τις διώξετε τις βάσεις; Εάν βιάζονται οι φίλοι του πασοκ να τις διώξουν, αν βιάζονται να υπογραφεί συμφωνία, πάλι να πάρουν θέση. Η κυβέρνηση του κ. τζαννετάκη είπε αυτό το θέμα το παγώνω.Εσείς τι θέση παίρνετε; Σεις που υπογράψατε μια συμφωνία ότι σε πέντε χρόνια φεύγουν οι βάσεις; Έφυγαν;

Όσον αφορά την ουσία των προγραμματικών δηλώσεων που ακούσαμε, σε γενικές γραμμές είμαστε σύμφωνοι. Χωρίς να ξεχνάμε τις μεγάλες αγεφύρωτες ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές, χωρίς να ξεχνάμε όμως και την προϋπόθεση της γενικής αποδοχής. Πιστεύουμε πως τα μέτρα που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, εφόσον αρχίσουν να εφαρμόζονται με συνέπεια θα βοηθήσουν τον τόπο να ανοίξει μια νέα πολιτική σελίδα για την χώρα.
Κεδίκογλου: Χωρίς απλή αναλογική;
Καταθέστε την! Γιατί δεν την καταθέτετε; Οκτώ χρόνια μας κοροϊδεύατε με την απλή αναλογική. Και τολμάτε τώρα να μιλάτε για απλή αναλογική; Είστε οχτώ χρόνια κυβέρνηση, ναι ή όχι; Γιατί δεν την καταθέτατε; Γιατί μας βαπτίζατε όλα τα καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα σαν απλή αναλογική; Και δώστου απλή αναλογική; Ε όχι έτσι!

-.-.-

Ακολουθούν μερικές σημειώσεις του χαρίλαου, γραμμένες κατά μες στη μαυρίλα της δεκαετίας του 90’, όπως μας τις μεταφέρει ο θεοχαράτος.

Θυμάμαι και το διαμαντή και την αγάθη και το μπελογιάννη και αμέτρητους ακόμη αγωνιστές –όλους στο χώμα. Αν μπορούσαν να βρουν πνοή και να μας ρωτήσουν: σύντροφοι δώσαμε τη ζωή μας για το σοσιαλισμό, για να παραδοθεί στους προδότες; Τι θα τους απαντούσαμε, ώστε να ησυχάσουν στους τάφους τους; Ότι η κήρυξη του κόμματος των μπολσεβίκων εκτός νόμου αποτελεί ανασυγκρότησή του; ότι η διάλυση του σοβιετικού κράτους έγινε για τη βελτίωση του υπαρκτού σοσιαλισμού; Ότι η ανεργία, η πείνα, η εξαθλίωση κι η εγκληματικότητα αποτελούν αναγκαίο στάδιο για το ξαναχτίσιμο του σοσιαλισμού; Ότι οι μαφίες είναι η αναγκαία μετεξέλιξη του σοσιαλιστικού συστήματος; Ότι η νέα τάξη είναι η πεμπτουσία του σοσιαλισμού; Τι θα τους απαντούσαμε;

Πρώτο κιόλας θύμα της νέας τάξης είναι η μισθωτή εργασία. Δηλ όλο το δίκτυο των κατακτήσεων της εργατικής τάξης κατά τον εικοστό αιώνα. Ήδη άρχισαν να λιμάρουν τους αρμούς της μισθωτής εργασίας. Δεν τη θέλουν συνεχή, δεν τη θέλουν οριοθετημένη από το 8ωρο, δεν τη θέλουν μόνιμη, δεν τη θέλουν σε πλαίσια συλλογικών συμβάσεων και βλέπω να κάνουν την εμφάνισή τους περίεργες ορολογίες: οι πολιτικοί εκπρόσωποι της νέας τάξης κάνουν λόγο για μερική απασχόληση, για ελαστικό ωράριο, για περιφερειακές και τοπικές συμβάσεις εργασίας, για προσωπικά συμβόλαια δουλειάς, κλπ. Ένας μάλιστα όταν αναφέρεται στα εργασιακά προτιμά να αποκαλεί τους μισθωτούς και τους εργάτες με τον χυδαίο όρο απασχολήσιμοι –κατά το αναλώσιμοι! Δεν είμαι χαιρέκακος, αλλά ρωτώ τους μισθωτούς που ποτέ δε στήριξαν το κόμμα της εργατιάς, δηλ το κόμμα τους. Αν υπήρχε η σοβιετική ένωση θα τα τολμούσαν όλα αυτά οι βιομήχανοι κι οι κυβερνήσεις τους;

Ένα κόμμα διαλύεται σύντροφοι όταν εκλείπουν οι πολιτικοί και κοινωνικοί λόγοι που επέβαλαν την ίδρυσή του. Πέστε μου παστρικά μωρέ: εξέλιπαν οι λόγοι που γέννησαν το κκε; Για κοιτάξτε γύρω σας: καταργήθηκε η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο; Αμείβεται κανείς σύμφωνα με τη δουλειά του; Υπάρχει πουθενά στο κοινωνικό περιβάλλον σας ελευθερία, δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και ανθρωπιά; Λύθηκαν τα προβλήματα των λαών; Ηττήθηκε και διαλύθηκε ο ιμπεριαλισμός; Εδραιώθηκε η παγκόσμια ειρήνη; Και το μόνο που απομένει πια είναι διαλυθούν και τα κομμουνιστικά κόμματα;

Σύντροφοι, αν υπάρχει κάποιος ανάμεσά σας που να βιάζεται περισσότερο από όλους τους άλλους να δει το σοσιαλισμό στον τόπο μας, σίγουρα αυτός είμαι εγώ. Πάλεψα 75 χρόνια για το σοσιαλισμό και τώρα που φεύγω, φυσικό κι ανθρώπινο είναι να λαχταρώ να τον δω, προτού κλείσω τα μάτια –ενώ όλοι εσείς είστε κατά πολύ νεότεροι και έχετε βάσιμες ελπίδες να τον δείτε. Παρά ταύτα, ούτε τρομαγμένος είμαι, ούτε απελπισμένος. Θα φύγω με τη βεβαιότητα ότι ο σοσιαλισμός –όσες αναποδιές και όσα πισωγυρίσματα και να υπάρξουν- τελικά θα φτάσει. Έτσι προχωρούν οι λαοί, έτσι βαδίζει η ιστορία. Καμία αυτοκρατορία, καμία αντίδραση και καμία αντεπανάσταση δεν υπήρξε αιώνια. Γιατί οι μπροστάρηδες των λαών και των εποχών –όπως είμαστε και οι κομμουνιστές- ποτέ δε σταύρωσαν τα χέρια, όσο βαριά κι αν ήταν η ήττα. Πάντα έβρισκαν τρόπους να ξαναβάζουν μπροστά τις τροχαλίες της ιστορίας. Άλλωστε σύντροφοι τίποτα δεν πάει χαμένο. Και μη σας πιάνει πανικός ότι όλα χάθηκαν με τη διάλυση της σοβιετικής ένωσης. Όσα και να ξηλώσει η αντεπανάσταση, κάτι θα μείνει. Κι αυτό που θα μείνει είναι το προζύμι, η μαγιά, για ένα νέο –για πολλά νέα και δυναμικότερα ξεκινήματα.

-.-.-

Κι ένα δικό του κλείσιμο –που μπορεί να το βρει κανείς από διάφορες πηγές, στη μία ή την άλλη εκδοχή.

Πριν μπω όμως σ’ αυτά νομίζω ότι είναι ευκαιρία να πω ορισμένες επιθυμίες μου. Άνθρωποι είμαστε. Κι έχω πλήρη συνείδηση των όσων λέω. Οικονομικά, ό,τι είχα τα διέθεσα στο κόμμα. Είμαι ευχαριστημένος γιατί και οι αδελφές μου ήταν σύμφωνες σε αυτό κι είναι ευχαριστημένες που έτσι έγιναν τα πράγματα. Τα αντικείμενα που υπάρχουν στο σπίτι θα μείνουν στο κόμμα. Στο κομμουνιστικό κόμμα, βέβαια. Γιατί αν το φέρει ο διάβολος –δε θέλω να το πιστέψω- και έχει την τύχη άλλων κομμάτων, είτε να αλλάξει όνομα είτε πρόγραμμα, το λέω κατηγορηματικά: ζητώ την ανάκληση και την ακύρωση των συμβολαίων δωρεάς και να πάνε όλα στο σπίτι του αγωνιστή. Θέλω να είμαι κατηγορηματικός σ’ αυτό και το λέω τώρα σα μαρτυρία, γιατί εγώ αυτά τα άφησα στο κκε και σε κανένα άλλο ερζάτς. Επαναλαμβάνω: αν πρόκειται να έχουμε αλλαγές, δεν το πιστεύω –πολλά δεν πιστεύει κανείς αλλά πολλά γίνονται… Ποιος πίστευε ότι θα μπει στην παρανομία το κκσε ή ότι θα αυτοδιαλυθεί;
 Προβοκάτσια από Μπρεζνιεφικό απολίθωμα

ΣΤΟ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΕΝΕ ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΑ : ΠΛΗΡΩΝΕ ΚΟΡΟΪΔΟ... ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ ΑΝΕΡΓΟΑΦΡΑΓΚΕ:

ΣΤΟ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΕΝΕ ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΑ : ΠΛΗΡΩΝΕ ΚΟΡΟΪΔΟ... 
ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ ΑΝΕΡΓΟΑΦΡΑΓΚΕ: 

Σου περνάνε με τσαμπουκά και απειλές στο λαιμό φοροθηλιές,
για να έχουν περιθώρια να φοροαπαλλάσσουν τούς εντολοδόχους τους. Τους κεφαλαιοκράτες δηλαδή.

Αυτό βέβαια είναι ένα απ' τα κακά τής μοίρας που σου επιβάλλουν.
Να στα πω τώρα όλα ένα-ένα, είναι περιττό. 

Βιώνεις τη βαρβαρότητα στο πετσί σου και ξέρεις καλύτερα ο ίδιος τι τραβάς. 

Τι θα κάνεις εντέλει; 

Θα δέχεσαι παθητικά, μοιρολατρικά, φοβισμένα και πνιγμένος στις αυταπάτες, να συνεχίσουν να σε λιανίζουν,
ή θα σηκώσεις το κεφάλι και θα σμίξεις τα χέρια με τους ομοίους σου σε μια γροθιά; 

Κοινωνική συμμαχία είναι και λέγεται αυτή η γροθιά, κι έχουν θέση σ' αυτήν πέρα απ' το τι πιστεύουν πολιτικά, όλοι όσοι βλέπουν τη ζωή τους να βουλιάζει στον καπιταλιστικό βάλτο. 
ΓΙΑ ΡΙΞΕ ΒΡΕ ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ ΑΝΕΡΓΟΑΦΡΑΓΚΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ στη δεύτερη σελίδα τού ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ σήμερα 23-5-13, να διαπιστώσεις μόνος σου αν έχεις κάνα κέρδος απ' το "παιχνίδι" που παίζεται...

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@ 
 SOS: 

ΜΙΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΕΚΤΟΣ ΘΕΜΑΤΟΣ, 
ΓΙΑ 'ΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΛΙΩΝΟΥΝ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΤΙΜΟΝΙ. 
ΑΣ ΡΙΞΟΥΝ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΕΔΩ. 
ΤΟΥΣ ΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΟ.  

 Αναρτήθηκε από ΑΝΕΡΓΟΙ και ΑΦΡΑΓΚΟΙ

Η αντι-ΚΚΕ τύφλωση της «Αυγής» και η θέση του ΚΚΕ για τα στελέχη της εκπαίδευσης

Η αντι-ΚΚΕ τύφλωση της «Αυγής» και η θέση του ΚΚΕ για τα στελέχη της εκπαίδευσης
Ο κ. Θ. Καρτερός στην «Αυγή» στην προσπάθειά του να χτυπήσει το ΚΚΕ και τη θέση του για τα στελέχη της εκπαίδευσης σήμερα και το ρόλο τους, διατείνεται ότι τάχα το ΚΚΕ απαγορεύει στα μέλη του να γίνουν καλοί δάσκαλοι!!!
Φτάνει δε στο σημείο να επικαλείται τον κομμουνιστή παιδαγωγό Δημήτρη Γληνό που το αστικό σύστημα -ακριβώς επειδή και ως κομμουνιστής ήταν καλός δάσκαλος- τον αντάμειψε με την εξορία.
Ας εξηγηθούμε και ξέρουμε ότι κάποιοι από τους αντι-ΚΚΕ γράφοντες δεν θα καταλάβουν.
Το ΚΚΕ, οι κομμουνιστές που συμμετέχουν στο ΠΑΜΕ έχουν ανοίξει εδώ και χρόνια, ανοιχτά και καθαρά μέσα στο κίνημα των εκπαιδευτικών, το ρόλο των σημερινών στελεχών εκπαίδευσης. Το ΠΑΜΕ έχει καταθέσει πρόταση και μπροστά στα συνέδρια της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ ότι τα στελέχη της εκπαίδευσης (οι περιφερειακοί διευθυντές Εκπαίδευσης, οι διευθυντές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης των νομών και οι σχολικοί σύμβουλοι), δεν έχουν θέση στα συνδικάτα γιατί προωθούν την αντιλαϊκή πολιτική στην εκπαίδευση. Είναι αυτά τα στελέχη -και όχι μόνο- που το επόμενο διάστημα θα κληθούν να «αξιολογήσουν» τους εκπαιδευτικούς, όχι φυσικά με παιδαγωγικά κριτήρια, όπως κάποιοι φαντασιώνονται, αλλά με τα κριτήρια του συστήματος, για να τους στείλουν και στο σπίτι τους αν δεν ευθυγραμμίζονται με τις εντολές... Είναι αυτοί, αντικειμενικά, που καθοδηγούν την παιδαγωγική πράξη με βάση το γράμμα και το πνεύμα του «σχολείου ΑΕ».
***
Και η αλήθεια είναι ότι όλα τα παραπάνω επιβεβαιώνονται ήδη στα σχολεία και μόνο όποιος δεν έχει περάσει την πόρτα του δημόσιου σχολείου δεν τα ξέρει...
Και αν έχει αντίρρηση ο κ. Καρτερός ας κοιτάξει τις δεκάδες στελέχη εκπαίδευσης που είναι στα ψηφοδέλτια των παρατάξεων που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ και ουκ ολίγες φορές απαγορεύουν σε μαθητές να κατέβουν σε κινητοποιήσεις για τα δικαιώματά τους. Καλούν σε απεργοσπασία και υποταγή στο γράμμα του νόμου τους εκπαιδευτικούς, κηρύσσουν το σχολείο «ουδέτερο χώρο», κλπ.
Με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις - αυτό είναι το ζήτημα!
***
Το όλο ζήτημα και η ξεκάθαρη θέση του ΚΚΕ για τους διευθυντές θα ήταν απλά μια υποσημείωση αν τα αστικά ΜΜΕ δεν ξεσήκωναν έναν εντελώς κατευθυνόμενο θόρυβο που επικέντρωνε στα εξής: «Μα είναι δυνατόν να αρνείται το ΚΚΕ σε έναν εργαζόμενο να προκόψει, να βελτιώσει τη θέση του στο χώρο εργασίας του;».
Οποιος θέλει να πιστεύει ότι βρισκόμαστε στη δεκαετία του '80 ή και του '90 που ο διευθυντής είχε κάποια περιθώρια να ελιχθεί και να παίξει ένα θετικό παιδαγωγικό ρόλο, ονειροβατεί ή δεν ξέρει τι του γίνεται.
Τα πράγματα έχουν σφίξει. Το κράτος ζητάει σήμερα από τον διευθυντή να δίνει στοιχεία για το πόσα παιδιά πρέπει να χωράνε σε κάθε τάξη μέχρι ασφυξίας, θα ζητήσει αύριο να «αξιολογήσει» τους συναδέλφους του, να γίνει manager για την είσοδο των ιδιωτών, να καλεί τον εισαγγελέα για τυχόν μαθητικές κινητοποιήσεις και η «προκοπή και το μεροκάματό» του να μετριέται με την υποταγή του.
***
Οι κομμουνιστές το ομολογούν. Δεν θέλουμε τέτοιες περγαμηνές! Είμαστε κάθετα ενάντια ο εκπαιδευτικός να γίνει γρανάζι του κράτους και της βαθιάς αντιδραστικής πολιτικής στο σχολείο και θα παλέψουμε γι' αυτό.
Οι εκπαιδευτικοί ως εργάτες του πνεύματος καλούνται και από τις ανάγκες των καιρών να θέσουν τις γνώσεις και την έγνοια τους στην ισχυροποίηση της ταξικής πάλης, θα κληθούν να διαθέσουν προσωπικό χρόνο χωρίς ανταμοιβή. Και αυτό δεν θα αναγνωρίζεται «εγγράφως» από το κράτος.
Τέτοια παραδείγματα έχει δώσει το κίνημα και στην Ελλάδα. Ο Δημήτρης Γληνός αρνήθηκε την καταξίωση του συστήματος (πρύτανης στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης) ήδη από τη δεκαετία του 1920 και χωρίς να είναι καν κομμουνιστής... Τη δικαίωση δεν την βρήκε από τους θεσμούς του αστικού κράτους αλλά από το λαό. Σε αυτό το ιστορικό παράδειγμα ο κ. Καρτερός πιάστηκε αδιάβαστος...
Εμείς, παρά και ενάντια στον κ. Καρτερό, θα επιλέξουμε το δρόμο του Γληνού.

Κ.

Γιατί η «Gazprom» ενδιαφέρεται για τη ΔΕΠΑ;

Γιατί η «Gazprom» ενδιαφέρεται για τη ΔΕΠΑ;
-- Τι δείχνει το ενδιαφέρον της ρώσικης «Gazprom» για την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ, αλλά και της λεγόμενης «μικρής ΔΕΗ»;
Οπως προέκυψε από τη συνάντηση που είχαν προχτές στο Μέγαρο Μαξίμου ο Αντ. Σαμαράς με τον Αλ. Μίλερ, διευθύνοντα σύμβουλο της «Gazprom», το ρώσικο μονοπώλιο φαίνεται να εστιάζει το ενδιαφέρον του στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ, αφήνοντας (προς το παρόν) στην άκρη τη ΔΕΣΦΑ (διαχείριση του φυσικού αερίου). Ανάλογο ενδιαφέρον δείχνει η «Gazprom» και για τη «μικρή ΔΕΗ», που θα προκύψει από το σπάσιμο της εταιρείας στα τρία, με στόχο να πωληθεί σε ιδιώτες. Οπως γράφτηκε στον Τύπο, στη «μικρή ΔΕΗ» θα συμπεριληφθούν οι λιγνιτικές μονάδες «Αμύνταιο Ι και ΙΙ», «Μελίτη» στη Φλώρινα, αλλά και η υπό κατασκευή «Μελίτη ΙΙ», καθώς και η μονάδα φυσικού αερίου της Κομοτηνής. Η συνολική ισχύς των μονάδων σε λειτουργία είναι της τάξης των 1.300 Μεγαβάτ και αν συνυπολογιστεί και η «Μελίτη ΙΙ», γύρω στα 1.600 Μεγαβάτ. Στο ίδιο σχήμα θα μπουν και οι υδροηλεκτρικές μονάδες στο Νέστο ποταμό (Θησαυρός και Πλατανόβρυση), με άλλα περίπου 600 Μεγαβάτ (συνολική ισχύ της «μικρής ΔΕΗ», πάνω από 2.000 Μεγαβάτ). Στον ιδιώτη θα δοθεί και ένα κομμάτι της εμπορίας της ΔΕΗ, δηλαδή πελατολόγιο της επιχείρησης. Από τη συζήτηση με τον Αντ. Σαμαρά προέκυψε και η πρόθεση της «Gazprom» να μειώσει την τιμή του φυσικού αερίου που προμηθεύει την Ελλάδα, μετά τη λήξη της ισχύουσας σύμβασης, το 2016.
Η «Gazprom» είναι ο βασικός προμηθευτής της Ελλάδας σε φυσικό αέριο και είχε βάσιμους λόγους να πιστεύει ότι στο πλαίσιο των ανταγωνισμών για τη ΔΕΣΦΑ, θα χρησιμοποιηθεί εναντίον της η νομοθεσία της ΕΕ για την απελευθέρωση του τομέα ενέργειας, που δεν επιτρέπει σε μια εταιρεία να μονοπωλεί την προμήθεια και τη διαχείριση του αερίου στην ίδια χώρα. Ωστόσο, όπως έγραφε και χτες ο «Ριζοσπάστης», η «Gazprom» δεν είναι καθόλου απίθανο να χωθεί και στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΣΦΑ, μέσω της κοινοπραξίας που θα διοχετεύσει αζέρικο αέριο στον ΤΑΡ (όταν και αν αυτός κατασκευαστεί), αφού υπάρχει ανενεργή συμφωνία για απορρόφηση από το ρώσικο μονοπώλιο ποσότητας από το αέριο που θα παράγει το αζέρικο κοίτασμα «Σαχ Ντενίζ 2». Το ενδιαφέρον της «Gazprom» για τη ΔΕΠΑ είχε αναδείξει ο «Ριζοσπάστης» στις αρχές Απρίλη, γράφοντας ότι η ρώσικη εταιρεία προσανατολίζεται στην κατασκευή μονάδων ηλεκτροπαραγωγής στην Ελλάδα, που θα χρησιμοποιούν ως καύσιμο το φυσικό αέριο και θα εξάγουν ηλεκτρική ενέργεια στην Ιταλία, όπου υπάρχει μεγαλύτερη ζήτηση, αλλά υψηλότερες τιμές σε σχέση με την Ελλάδα. Επειδή όμως η κατασκευή των νέων μονάδων απαιτεί πολύ χρόνο, η «Gazprom» φέρεται να μελετά τη δραστηριοποίησή της στην ελληνική αγορά ηλεκτρισμού μέσω της εξαγοράς μονάδων που ήδη λειτουργούν από ανεξάρτητους ηλεκτροπαραγωγούς, οι οποίοι αναζητούν τρόπους να απεμπλακούν, καθώς η εγχώρια ζήτηση ηλεκτρικής ενέργειας υποχωρεί τα τελευταία χρόνια και οι τιμές στη χονδρεμπορική αγορά επίσης έχουν μειωθεί.
Στα ίδια σχέδια, η «Gazprom» φαίνεται πως προσαρμόζει και το ελληνικό παρακλάδι του αγωγού φυσικού αερίου «South Stream», το οποίο σχεδιαζόταν αρχικά να επεκταθεί στην Ιταλία. Σύμφωνα με στελέχη της εταιρείας, το ελληνικό τμήμα του αγωγού δε θα είναι transit με προορισμό την Ιταλία, αλλά θα έχει τελικό προορισμό την ελληνική αγορά, προκειμένου να καλυφθούν αποκλειστικά οι εγχώριες ανάγκες σε αέριο, ιδιαίτερα εάν προχωρήσουν τα σχέδια της «Gazprom» στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής. Από εδώ προκύπτει το ενδιαφέρον της για τη ΔΕΠΑ και τη «μικρή ΔΕΗ», αλλά και η πρόθεσή της να μειώσει τις τιμές του αερίου που η ίδια παράγει και πλέον θα χρησιμοποιεί για ηλεκτροπαραγωγή στην Ελλάδα. Το ΚΚΕ, σημείωνε προχτές σε ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ για την ιδιωτικοποίηση των ΔΕΠΑ - ΔΕΣΦΑ: «Οποιοι και αν είναι οι νικητές του διαγωνισμού, η ιδιωτικοποίηση των ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ θα σημάνει νέα βάρη για τη λαϊκή οικογένεια, κλιμάκωση της επίθεσης στα δικαιώματα και τους μισθούς των εργαζόμενων σ' αυτές τις επιχειρήσεις, για να διασφαλισθεί η κερδοφορία τους. Με γνώμονα την κερδοφορία και τα γεωπολιτικά συμφέροντα των νέων ιδιοκτητών και όχι την κάλυψη των λαϊκών αναγκών θα προχωρήσει ο σχεδιασμός και η διαχείριση του δικτύου μεταφοράς και διανομής φυσικού αερίου. Οι ιδιωτικοποιήσεις εμπλέκουν τη χώρα ακόμα περισσότερο στο κουβάρι των αντιθέσεων των ιμπεριαλιστικών κέντρων».

ΕΕ: «Ηρωες» οι γερμανοτσολιάδες - «πολύτιμο σύμβολο» η σβάστικα!

ΕΕ: «Ηρωες» οι γερμανοτσολιάδες - «πολύτιμο σύμβολο» η σβάστικα!
To νομοσχέδιο περί «ρατσισμού και ξενοφοβίας» θα το δούμε (αν το δούμε...) πώς θα διατυπωθεί στην τελική του μορφή.
Αυτό που κρατάμε προς το παρόν είναι οι δηλώσεις του ίδιου του υπουργού Δικαιοσύνης. Ο κ. Ρουπακιώτης έχει τονίσει ότι πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που μεταφέρει στο εθνικό δίκαιο την Απόφαση - πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ της ΕΕ (28/11/2008), «για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του ποινικού δικαίου».
Παρακαλούμε την προσοχή σας:
Στη συγκεκριμένη Απόφαση της ΕΕ ομολογείται ότι:
«Η παρούσα απόφαση - πλαίσιο δεν εμποδίζει κράτος - μέλος να θεσπίζει διατάξεις εθνικού δικαίου με τις οποίες επεκτείνεται το πεδίο εφαρμογής (...) σε εγκλήματα που απευθύνονται εις βάρος ομάδας προσώπων, η οποία προσδιορίζεται βάσει άλλων κριτηρίων εκτός από εκείνα της φυλής, του χρώματος, της θρησκείας, των γενετικών καταβολών ή της εθνικής ή εθνοτικής καταγωγής, όπως είναι αυτά της κοινωνικής θέσης ή των πολιτικών πεποιθήσεων»!
Δηλαδή:
Η ίδια η Απόφαση της ΕΕ, που επικαλείται ο κ. Ρουπακιώτης, ανοίγει θέμα - και μάλιστα στο όνομα της αντιμετώπισης του ρατσισμού (!) - δίωξης ακόμα και πολιτικών πεποιθήσεων!
Τα «τέρατα» που μπορούν να γεννηθούν είναι πολλά.
Για παράδειγμα:
Η αναφορά των κομμουνιστών στην «πάλη των τάξεων» θα μπορούσε να βαφτιστεί «έγκλημα» ή σαν «προτροπή» προς την τέλεση «εγκλήματος» εναντίον των αστών και των κεφαλαιοκρατών. Και αυτό με κριτήριο - σύμφωνα με την Απόφαση της ΕΕ - την «κοινωνική θέση» των αστών και των κεφαλαιοκρατών, μιας και οι «εγκληματίες» κομμουνιστές στρέφονται πολιτικά εναντίον των αστών και των κεφαλαιοκρατών, αφού επιδιώκουν την ανατροπή τους...
*
Μήπως αυτός που περιγράφουμε είναι ένας «θεωρητικός» κίνδυνος, που ανάγει σε «λογική» τη συνεπαγωγή ότι «ο αστυνομικός είναι όργανο, το μπουζούκι είναι όργανο, άρα ο αστυνομικός είναι μπουζούκι»;
Μια πολύ σύντομη απάντηση είναι αφενός ότι η αυθαιρεσία πάντα σε τέτοιες «λογικές» συνεπαγωγές πατάει, αφετέρου ότι ήδη σε μια σειρά χώρες της ΕΕ οι κομμουνιστικές ιδέες θεωρούνται «έγκλημα» και οι κομμουνιστές βρίσκονται εκτός νόμου.
Μια εξίσου εύκολη απάντηση, υπό μορφή ρητορικού ερωτήματος, θα ήταν κι αυτή: Αλήθεια, η ΕΕ των μονοπωλίων (εκείνων των μονοπωλίων που, όπως η «Ζήμενς» και η «Κρουπ», ανέβασαν τον Χίτλερ στην καγκελαρία) ποιων πολιτικών πεποιθήσεων θα επιθυμούσε τη δίωξη; Οταν η ΕΕ μηχανεύεται αθλιότητες, για να συσχετίζει ανιστόρητα και συκοφαντικά το φασισμό με τον κομμουνισμό, εναντίον ποιου στρέφεται; Εναντίον των πεποιθήσεων των φασιστών, που αποτελούν στυλοβάτη των μισών σχεδόν αστικών κυβερνήσεων των κρατών - μελών της ΕΕ, ή εναντίον των πεποιθήσεων των κομμουνιστών;
Ας δούμε, όμως, και τρία πιο συγκεκριμένα, χαρακτηριστικά παραδείγματα, από τρεις χώρες - μέλη της ΕΕ, για το τι πρακτικά έχει συμβεί, μετά την έκδοση της προαναφερθείσας Απόφασης της ΕΕ.
*
α) Στη Σλοβακία, από το 2011, τέθηκαν σε ισχύ οι νέες διατάξεις του Ποινικού Κώδικα, σύμφωνα με τις οποίες «όποιος αρνείται, στηρίζει ή προσπαθεί να δικαιολογήσει τα εγκλήματα του καθεστώτος που βασίζονταιστην κομμουνιστική ιδεολογία»διώκεται με ποινές φυλάκισης από έξι μήνες έως τρία χρόνια.
(σ.σ.: Καμία, βέβαια, αντίδραση από την ΕΕ)...
*
β) Στη Λετονία, η κυβέρνηση της χώρας προσέφυγε το Μάη του 2010 στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, εναντίον του 87χρονου τότε Λετονού πολίτη Βασίλι Κόνονοφ. Το «έγκλημα» του Κόνονοφ ήταν ότι το 1944, σε ηλικία 23 ετών, ήταν επικεφαλής της παρτιζάνικης σοβιετικής ομάδας που κατάφερε, μετά από ηρωική μάχη, να εξουδετερώσει φυλάκιο δοσίλογων συνεργατών των «SS», εξοντώνοντας 9 από αυτούς. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου συντάχθηκε με την άποψη της κυβέρνησης της Λετονίας ότι ο Κόνονοφ, λόγω της δράσης του αυτής, ήταν «εγκληματίας πολέμου»! Οτι με την αντιστασιακή του δράση το 1944, παραβίασε τους νόμους της Λετονίας. Ομως, οι νόμοι της Λετονίας το 1944 ήταν οι νόμοι του Χίτλερ!
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποδέχτηκε τους ισχυρισμούς της λετονικής κυβέρνησης και επικύρωσε την καταδίκη του Παρτιζάνου με το αιτιολογικό ότι το 1944, πολεμώντας εναντίον των γερμανοτσολιάδων της πατρίδας του, ο Κόνονοφ παρανομούσε εναντίον των νόμων της χώρας! «Παρανομούσε», δηλαδή, εναντίον των νόμων της χιτλερικής κατοχής!
Σήμερα, στη «δημοκρατική» Λετονία, στη χώρα - μέλος της ΕΕ, που ο Κόνονοφ -με τη βούλα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου- καταγράφηκε σαν «εγκληματίας», σαν «πατριώτες» ανακηρύσσονται οι συνεργάτες των ναζί!
(σ.σ.: Καμία, βέβαια, αντίδραση από την ΕΕ)...
*
γ) Στη Λιθουανία, τα δικαστήρια δικαίωσαν την ομάδα φασιστών, που το Φλεβάρη του 2010 συμμετείχε στις εκδηλώσεις για τη λεγόμενη μέρα της «ανεξαρτησίας» της Λιθουανίας, αναρτώντας πλακάτ με έμβλημα τη ναζιστική σβάστικα. Η σβάστικα, σύμφωνα με τη λιθουανική Δικαιοσύνη είναι σύμβολο του... Ηλιου, αποτελεί «πολύτιμο σύμβολο» (!) των χωρών της Βαλτικής και με την ανάρτησή του στις εθνικές εορτές δεν παραβιάζεται κανένας νόμος της χώρας, αφού η σβάστικα αποτελεί υπόμνηση της εθνικής κληρονομιάς της Λιθουανίας...
Υπενθυμίζουμε ότι στη Λιθουανία που η σβάστικα αναγορεύτηκε σε «πολύτιμο σύμβολο» (!), έχει απαγορευτεί διά νόμου η χρήση κομμουνιστικών συμβόλων, όπως για παράδειγμα το σφυροδρέπανο και το κόκκινο αστέρι (σ.σ.: πλην του κόκκινου αστεριού της πολυεθνικής «Χάινεκεν» που δε συμπεριλαμβάνεται στην απαγόρευση...).
Στην ίδια χώρα, το Μάη του 2012, η κυβέρνηση προχώρησε στην αποκατάσταση της μνήμης του συνεργάτη των ναζί Γιουόζας Αμπραζιάβιτσιους. Ο εν λόγω, από τη θέση του Λιθουανού «Τσολάκογλου», δημιούργησε το 1941 το στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, έως τα τέλη του Δεκέμβρη του 1941 δολοφονήθηκαν πάνω από 180 χιλιάδες Εβραίοι. Συνολικά, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου οι φασίστες και οι συνεργάτες τους εξόντωσαν το 95% του προπολεμικού εβραϊκού πληθυσμού της Λιθουανίας.
(σ.σ.: Καμία, βέβαια, αντίδραση από την ΕΕ)...
*
Μάλλον, θα πρέπει να συμφωνήσουμε. Τα προηγούμενα μόνο «θεωρητικά» δεν είναι...

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Νέο αντιΚΚΕ παραλήρημα από τη Χρυσή Αυγή

Νέο αντιΚΚΕ παραλήρημα από τη Χρυσή Αυγή
Τοποθετούμενη χτες στη Βουλή, για την πρόταση νόμου του ΚΚΕ, έδειξε ότι δουλεύει για τους τραπεζίτες και τις άλλες μερίδες του κεφαλαίου
O πρωτόγονος αντικομμουνισμός των χρυσαυγιτών εκφράστηκε, για μια ακόμα φορά, χτες στη Βουλή, κατά τη συζήτηση της πρότασης νόμου του ΚΚΕ για την ανακούφιση των λαϊκών νοικοκυριών. Αντιδρώντας με χυδαιότητες στην πρόταση του ΚΚΕ, που ζητάει να ζημιωθούν οι τράπεζες και το κεφάλαιο, για να πάρουν ανάσα οι υπερχρεωμένες λαϊκές οικογένειες, έδειξαν για λογαριασμό ποιανού δουλεύει η Χρυσή Αυγή και ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός της.
Στο παραλήρημά του, ο χρυσαυγίτης βουλευτής Η. Παναγιώταρος ισχυρίστηκε, μεταξύ άλλων, ότι το ΚΚΕ έχει βάλει στο ίδιο τσουβάλι «τους Ελληνες νοικοκυραίους με τους πάσης φύσεως λαθρομετανάστες, απλώς και μόνο επειδή θέλει να πάρει ενδεχομένως κάποιες ψήφους στο μέλλον, αν το φέρει έτσι η κατάσταση».
Επανέλαβε το κατασκευασμένο ψέμα ότι το ΚΚΕ δε δέχεται κανέναν έλεγχο στα οικονομικά του και πρόσθεσε χυδαία ότι «η Αλ. Παπαρήγα ήταν δίπλα - δίπλα με τον υιό Κόκκαλη για την προτομή του παππού Κόκκαλη και υπήρχε μια μεγάλη οικειότητα, η οποία ενδεχομένως οφείλονταν στο γεγονός ότι το παιδί της κυρίας Παπαρήγα σπούδαζε στο ίδιο σχολείο με τον υιό Κόκκαλη».
Ξεπερνώντας κάθε όριο γελοιότητας, είπε αναφερόμενος στην Α. Μέρκελ ότι«κομμουνίστρια είναι και αυτή» και πως θα φέρει πολλά στοιχεία «για το Αμερικάνικο κολέγιο, που είναι μισογεμάτο από στελέχη του Κομμουνιστικού Κόμματος». Στο ίδιο πνεύμα, αναμάσησε όλη την γκάμα των συκοφαντιών που κατασκεύασαν τα αστικά επιτελεία για τον «Ριζοσπάστη», την «Τυποεκδοτική» και τον «902».
Ενοχλημένος από την πολιτική κριτική του ΚΚΕ, έφτασε στο σημείο να πει απευθυνόμενος στους βουλευτές του Κόμματος, ότι «τα μαντρόσκυλα του συστήματος είστε εσείς» και ισχυρίστηκε ότι στις λαϊκές γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά «η Χρυσή Αυγή επελαύνει».
Παιδί του συστήματος η Χρυσή Αυγή
Απάντηση στο χρυσαυγίτικο οχετό έδωσε στην παρέμβασή του ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλος. Τόνισε ότι αποκαλύφθηκε ο αντικομμουνισμός της Χρυσής Αυγής, με τον οποίο φλέρταρε και βουλευτής των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» και παρατήρησε ότι το χρυσαυγίτικο παραλήρημα δε βρήκε απάντηση από τα άλλα κόμματα. Η Χρυσή Αυγή, είπε, ξεπέρασε εκτός των άλλων και κάθε όριο γελοιότητας, αφού για να αναδείξει το ρατσισμό της έφτασε στο σημείο να πει ότι το ΚΚΕ θέλει να πάρει τις ψήφους των μεταναστών!
Αναμασά, είπε, αντικομμουνιστικούς ισχυρισμούς που της δίνουν οι πάτρωνές της, χωρίς καμία πρωτοτυπία, όπως αυτούς του Θ. Πάγκαλου, για σχέση του ΚΚΕ με την εταιρεία «Γερμανός» ή τον Σ. Κόκκαλη, για τους εργαζόμενους στις εκτυπωτικές δραστηριότητες του ΚΚΕ κ.ά. Καταλαβαίνουμε την αγωνιώδη προσπάθεια να συκοφαντήσει το ΚΚΕ, πρόσθεσε, και απαντάμε: «Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα κακιά σκουριά δεν πιάνει, ο αντικομμουνισμός και ο ρατσισμός αναπτύσσονται στο πλαίσιο του καπιταλισμού».
Ο Ν. Καραθανασόπουλος κατήγγειλε ότι το ναζιστικό μόρφωμα λειτουργεί ως μπράβος των επιχειρηματιών, αποτελεί τον παρακρατικό μηχανισμό για να τρομοκρατήσει και να τσακίσει το λαϊκό κίνημα. «Είστε και ανιστόρητοι. Το ΚΚΕ δεν θα το φοβήσετε. Να μας φοβάστε, αλλά αυτός ο φόβος σας δεν θα σας γλιτώσει. Το ΚΚΕ θα πρωταγωνιστήσει στη συντριβή αυτού του φασιστικού μορφώματος», κατέληξε, μεταξύ άλλων.

TOP READ