Η Αυτοδιοικητική Χάρτα διαχείρισης του ΣΥΡΙΖΑ
Υποψήφιοι δήμαρχοι του ΣΥΡΙΖΑ από το Βόρειο Τομέα της Αττικής
(Ν. Ιωνία, Νέα Φιλαδέλφεια - Χαλκηδόνα, Κηφισιά, Μαρούσι, Αγ.
Παρασκευή, Ν. Ηράκλειο, Μεταμόρφωση, Χαλάνδρι, Χολαργός - Παπάγου,
Πεντέλη, Πεύκη - Λυκόβρυση, Ν. Ψυχικό - Φιλοθέη - Ψυχικό και Γαλάτσι)
παρουσίασαν πριν μερικές βδομάδας μια λεγόμενη Αυτοδιοικητική Χάρτα
συνεργασίας που τη χαρακτήρισαν «όχι προεκλογική αλλά μετεκλογική
δέσμευση». Αυτή η Χάρτα περιγράφει τους άξονες μιας συνεργασίας, με
στόχο, όπως λένε, «να τηρηθεί ένα πλαίσιο αρχών και πολιτικών προς
όφελος των κατοίκων των Δήμων μας». Αρχικά, περιλαμβάνει μια δέσμη
μέτρων ανακούφισης (κανένα υποσιτιζόμενο παιδί, κανένα σπίτι χωρίς
ηλεκτρικό ρεύμα, κανένας άστεγος κ.λπ.) που προεκλογικές μέρες που
είναι, μπορεί να βρει κανείς σχεδόν σε πολλά προγράμματα υποψηφίων από
διαφορετικούς πολιτικούς χώρους. Βέβαια, αυτές τις προτάσεις δεν μπορεί
να τις δει κανείς ξεκομμένες από όλες τις υπόλοιπες που περιλαμβάνονται
στο κείμενό τους.
Ας δούμε, λοιπόν, λίγο πιο αναλυτικά τι λέει η Χάρτα των υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ, για να αντιληφθούμε την κεντρική πολιτική τους αντίληψη για την Τοπική Διοίκηση και το ρόλο της.
Τα παραπάνω τα παρουσιάζουν ως μέτρα που θα καταπολεμήσουν τη διαφθορά. Ολα όσα προτείνουν προβλέπονται από τον «Καλλικράτη». Για παράδειγμα, το σύστημα ΔΙΑΥΓΕΙΑ που παρουσιάστηκε με φανφάρες και ύμνους από την προηγούμενη κυβέρνηση, λειτουργεί και μπορεί να βρει κάποιος σε χρόνο μηδέν οποιαδήποτε απόφαση προμήθειας, ανάθεσης, έργου. Ηδη, εδώ και 3,5 χρόνια αναρτώνται υποχρεωτικά οι αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίων στην ιστοσελίδα των Δήμων. Μήπως καταπολεμήθηκε πραγματικά η διαφθορά; Αναφέρουμε απλά ότι, σύμφωνα με στοιχεία ενός αστικού θεσμού που την ονομάζουν ανεξάρτητη αρχή («Συνήγορος του Πολίτη»), κάθε χρόνο όλο και περισσότερο αυξάνονται οι περιπτώσεις διαφθοράς και κακοδιαχείρισης. Και το λέμε γιατί αυτό απλά επιβεβαιώνει πως το πρόβλημα δεν είναι οι ελλιπείς θεσμοί που οδηγούν σε τέτοια φαινόμενα (σ.σ. είναι αυτονόητο ότι όλες οι περιπτώσεις πρέπει να διαλευκανθούν και να αποδοθούν ευθύνες) αλλά το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, η λειτουργία του αστικού κράτους που παράγει και αναπαράγει τη διαφθορά. Επίσης, η ...καινοτόμα πρόταση να συμμετέχουν στα ΔΣ των ανωνύμων εταιρειών των δήμων εκπρόσωποι της μειοψηφίας, ισχύει από την 1.1.2011, όπως άλλωστε προβλέπει ο «Καλλικράτης».
Δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει να λένε οι δημότες πόσα κονδύλια θα κατανέμονται από τον προϋπολογισμό και σε ποια έργα, με βάση τις ανάγκες της περιοχής τους, μέσα από λαϊκές συνελεύσεις. Μόνο που τις κατευθύνσεις για να καταρτισθούν οι προϋπολογισμοί δήμων και περιφερειών τις δίνουν οι κυβερνήσεις με υπουργικές αποφάσεις και εγκυκλίους που στηρίζονται πάνω στην πολιτική που σχεδιάζεται από την Ευρωπαϊκή Ενωση προς όφελος των καπιταλιστών. Αυτό ακριβώς ορίζει ο «Καλλικράτης». Και εάν δεν υπάρχει απόλυτη ευθυγράμμιση με αυτές τις κατευθύνσεις δεν εγκρίνεται από το Γενικό Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Κάθε προϋπολογισμός εξαρτάται άμεσα από πολύ συγκεκριμένες πηγές εσόδων που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό και τα έξοδα. Τα έσοδα στον προϋπολογισμό προκύπτουν από δύο πηγές, την απόδοση από το κράτος των κονδυλίων και από την ανταποδοτικότητα, τη φορολόγηση των δημοτών. Και με δεδομένο ότι οι περικοπές από το κεντρικό κράτος είναι δραστικές, οι δήμοι για να έχουν προϋπολογισμό, πρέπει να επιβάλουν φόρους και τέλη. Ο ίδιος ο αντιδραστικός «Καλλικράτης» - για να νομιμοποιήσει στη λαϊκή συνείδηση τα παραπάνω - προβλέπει τη συμμετοχή δημοτών, μαζικών φορέων, συλλόγων μέσω των θεσμοθετημένων Δημοτικών και Περιφερειακών Επιτροπών Διαβούλευσης στη χάραξη των τοπικών αναπτυξιακών προτεραιοτήτων και δυνατοτήτων, του προγράμματος δράσης, του τεχνικού προγράμματος που θεωρούνται προαπαιτούμενα για τον προϋπολογισμό; Με δεδομένα όλα τα προηγούμενα η λογική των συμμετοχικών προϋπολογισμών σημαίνει στην πράξη ότι το μπαλάκι πετάγεται στους εργαζόμενους, που, μέσω συγκεκριμένων θεσμών, θα καλούνται στην πράξη να απαντούν σε εκβιαστικά διλήμματα για το ποια έργα πρέπει να γίνουν ή ακόμα χειρότερα οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να συμφωνούν σε ανταποδοτικά τέλη, για να μπορούν να γίνουν έργα απαραίτητα για τους ίδιους;
* * *
Προτείνουν: «Ενα νέο θεσμικό πλαίσιο για την τοπική Αυτοδιοίκηση με την κατάργηση του "Καλλικράτη" και την αντικατάστασή του με νέο νόμο που θα διασφαλίζει την αυτοτέλεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τη λαϊκή συμμετοχή».
Το όποιο νέο θεσμικό πλαίσιο προτείνουν σε συνδυασμό με την αυτοτέλεια της Τοπικής Διοίκησης. Τι σημαίνει αυτό; Δήμοι που θα ψάχνουν μόνοι τους έσοδα. Από τι πηγές; Από τις γνωστές. Φορολόγηση εργατικών λαϊκών νοικοκυριών, συμπράξεις με τον «ιδιωτικό τομέα», τροφεία στους παιδικούς σταθμούς, επί πληρωμή υπηρεσίες Πρόνοιας, Αθλητισμού, Πολιτισμού, τραπεζικός δανεισμός. Η πολιτική της οικονομικής αυτοτέλειας της Τοπικής Διοίκησης έχει δοκιμαστεί σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες με τραγικά αποτελέσματα για τους εργαζόμενους. Πολλοί δήμοι αναγκάζονται να χρεώνονται σε τράπεζες επειδή δεν υπάρχουν οι απαραίτητοι πόροι για να ασκήσουν μια σειρά αρμοδιότητες. Ας δούμε συγκεκριμένα παραδείγματα: Στην Ιταλία, στην πόλη Ρεκανάτι, των 22.000 κατοίκων, για να αντιμετωπιστούν τα χρέη που προήλθαν από τραπεζικό δανεισμό ιδιωτικοποιήθηκε το πάρκο της πόλης, έκλεισαν οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί, μειώθηκαν τα βοηθήματα προς τους ηλικιωμένους και ανεστάλησαν έργα επιδιόρθωσης των γραφικών πλακόστρωτων δρόμων. Στο δήμο του Σεντ Ετιέν, στη νοτιοανατολική Γαλλία, αυξήθηκαν δύο φορές οι φόροι, μειώθηκε κατά τα 2/3 το σχέδιο ανακαίνισης του τοπικού μουσείου και ματαιώθηκε η κατασκευή γραμμής τραμ. Στη Γερμανία, σύμφωνα με τη Γερμανική Ομοσπονδία Δημοτικών Συμβουλίων, τα έσοδα από τους τοπικούς φόρους ήταν κατά 7 δισ. λιγότερα το 2009. Ετσι άρχισαν οι περικοπές. Με στόχο την εξοικονόμηση πόρων, το Βερολίνο προχώρησε σε μείωση προσωπικού, μισθών και υπηρεσιών, κλείνοντας αρκετές εγκαταστάσεις, όπως δημοτικές πισίνες, βιβλιοθήκες, θέατρα, ή αυξάνοντας πολύ σε άλλες τις συνδρομές και τα εισιτήρια εισόδου.
Ολα όσα προτείνουν οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ, η Χάρτα τους, δεν είναι τίποτε περισσότερο από μία άλλη διαχειριστική εκδοχή ενός συστήματος που χτυπά αλύπητα το λαό. Το χειρότερο όμως είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να παγιδεύσει τους εργαζόμενους, ζητώντας τη συμμετοχή του σε αυτή τη διαχείριση, για να έχει τη νομιμοποίηση στην υλοποίηση μιας εχθρικής για το λαό πολιτικής.
Ας δούμε, λοιπόν, λίγο πιο αναλυτικά τι λέει η Χάρτα των υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ, για να αντιληφθούμε την κεντρική πολιτική τους αντίληψη για την Τοπική Διοίκηση και το ρόλο της.
* * *
Μιλούν για: «Ανάδειξη της Δημόσιας Ετήσιας Απολογιστικής συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίουως
σημαντική διαδικασία άσκησης Δημοτικής πολιτικής. Ανάρτηση όλων των
αποφάσεων και στις ιστοσελίδες των Δήμων. Συμμετοχή εκπροσώπων της
μειοψηφίας στα διοικητικά συμβούλια των ανωνύμων εταιρειών των Δήμων».Τα παραπάνω τα παρουσιάζουν ως μέτρα που θα καταπολεμήσουν τη διαφθορά. Ολα όσα προτείνουν προβλέπονται από τον «Καλλικράτη». Για παράδειγμα, το σύστημα ΔΙΑΥΓΕΙΑ που παρουσιάστηκε με φανφάρες και ύμνους από την προηγούμενη κυβέρνηση, λειτουργεί και μπορεί να βρει κάποιος σε χρόνο μηδέν οποιαδήποτε απόφαση προμήθειας, ανάθεσης, έργου. Ηδη, εδώ και 3,5 χρόνια αναρτώνται υποχρεωτικά οι αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίων στην ιστοσελίδα των Δήμων. Μήπως καταπολεμήθηκε πραγματικά η διαφθορά; Αναφέρουμε απλά ότι, σύμφωνα με στοιχεία ενός αστικού θεσμού που την ονομάζουν ανεξάρτητη αρχή («Συνήγορος του Πολίτη»), κάθε χρόνο όλο και περισσότερο αυξάνονται οι περιπτώσεις διαφθοράς και κακοδιαχείρισης. Και το λέμε γιατί αυτό απλά επιβεβαιώνει πως το πρόβλημα δεν είναι οι ελλιπείς θεσμοί που οδηγούν σε τέτοια φαινόμενα (σ.σ. είναι αυτονόητο ότι όλες οι περιπτώσεις πρέπει να διαλευκανθούν και να αποδοθούν ευθύνες) αλλά το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, η λειτουργία του αστικού κράτους που παράγει και αναπαράγει τη διαφθορά. Επίσης, η ...καινοτόμα πρόταση να συμμετέχουν στα ΔΣ των ανωνύμων εταιρειών των δήμων εκπρόσωποι της μειοψηφίας, ισχύει από την 1.1.2011, όπως άλλωστε προβλέπει ο «Καλλικράτης».
* * *
Λένε: «Εφαρμογή του συμμετοχικού προϋπολογισμού.Ουσιαστική
λειτουργία της επιτροπής διαβούλευσης και την ενίσχυση της
αντιπροσωπευτικής σύνθεσής της. Διεξαγωγή τοπικών δημοψηφισμάτων σε
σημαντικά θέματα. Ενίσχυση της άμεσης δημοκρατίας με την καθιέρωση των
λαϊκών συνελεύσεων και τοπικών επιτροπών ανά Δημοτική Ενότητα και
συνοικία».Δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει να λένε οι δημότες πόσα κονδύλια θα κατανέμονται από τον προϋπολογισμό και σε ποια έργα, με βάση τις ανάγκες της περιοχής τους, μέσα από λαϊκές συνελεύσεις. Μόνο που τις κατευθύνσεις για να καταρτισθούν οι προϋπολογισμοί δήμων και περιφερειών τις δίνουν οι κυβερνήσεις με υπουργικές αποφάσεις και εγκυκλίους που στηρίζονται πάνω στην πολιτική που σχεδιάζεται από την Ευρωπαϊκή Ενωση προς όφελος των καπιταλιστών. Αυτό ακριβώς ορίζει ο «Καλλικράτης». Και εάν δεν υπάρχει απόλυτη ευθυγράμμιση με αυτές τις κατευθύνσεις δεν εγκρίνεται από το Γενικό Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Κάθε προϋπολογισμός εξαρτάται άμεσα από πολύ συγκεκριμένες πηγές εσόδων που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό και τα έξοδα. Τα έσοδα στον προϋπολογισμό προκύπτουν από δύο πηγές, την απόδοση από το κράτος των κονδυλίων και από την ανταποδοτικότητα, τη φορολόγηση των δημοτών. Και με δεδομένο ότι οι περικοπές από το κεντρικό κράτος είναι δραστικές, οι δήμοι για να έχουν προϋπολογισμό, πρέπει να επιβάλουν φόρους και τέλη. Ο ίδιος ο αντιδραστικός «Καλλικράτης» - για να νομιμοποιήσει στη λαϊκή συνείδηση τα παραπάνω - προβλέπει τη συμμετοχή δημοτών, μαζικών φορέων, συλλόγων μέσω των θεσμοθετημένων Δημοτικών και Περιφερειακών Επιτροπών Διαβούλευσης στη χάραξη των τοπικών αναπτυξιακών προτεραιοτήτων και δυνατοτήτων, του προγράμματος δράσης, του τεχνικού προγράμματος που θεωρούνται προαπαιτούμενα για τον προϋπολογισμό; Με δεδομένα όλα τα προηγούμενα η λογική των συμμετοχικών προϋπολογισμών σημαίνει στην πράξη ότι το μπαλάκι πετάγεται στους εργαζόμενους, που, μέσω συγκεκριμένων θεσμών, θα καλούνται στην πράξη να απαντούν σε εκβιαστικά διλήμματα για το ποια έργα πρέπει να γίνουν ή ακόμα χειρότερα οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να συμφωνούν σε ανταποδοτικά τέλη, για να μπορούν να γίνουν έργα απαραίτητα για τους ίδιους;
* * *
Προτείνουν: «Ενα νέο θεσμικό πλαίσιο για την τοπική Αυτοδιοίκηση με την κατάργηση του "Καλλικράτη" και την αντικατάστασή του με νέο νόμο που θα διασφαλίζει την αυτοτέλεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και τη λαϊκή συμμετοχή».
Το όποιο νέο θεσμικό πλαίσιο προτείνουν σε συνδυασμό με την αυτοτέλεια της Τοπικής Διοίκησης. Τι σημαίνει αυτό; Δήμοι που θα ψάχνουν μόνοι τους έσοδα. Από τι πηγές; Από τις γνωστές. Φορολόγηση εργατικών λαϊκών νοικοκυριών, συμπράξεις με τον «ιδιωτικό τομέα», τροφεία στους παιδικούς σταθμούς, επί πληρωμή υπηρεσίες Πρόνοιας, Αθλητισμού, Πολιτισμού, τραπεζικός δανεισμός. Η πολιτική της οικονομικής αυτοτέλειας της Τοπικής Διοίκησης έχει δοκιμαστεί σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες με τραγικά αποτελέσματα για τους εργαζόμενους. Πολλοί δήμοι αναγκάζονται να χρεώνονται σε τράπεζες επειδή δεν υπάρχουν οι απαραίτητοι πόροι για να ασκήσουν μια σειρά αρμοδιότητες. Ας δούμε συγκεκριμένα παραδείγματα: Στην Ιταλία, στην πόλη Ρεκανάτι, των 22.000 κατοίκων, για να αντιμετωπιστούν τα χρέη που προήλθαν από τραπεζικό δανεισμό ιδιωτικοποιήθηκε το πάρκο της πόλης, έκλεισαν οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί, μειώθηκαν τα βοηθήματα προς τους ηλικιωμένους και ανεστάλησαν έργα επιδιόρθωσης των γραφικών πλακόστρωτων δρόμων. Στο δήμο του Σεντ Ετιέν, στη νοτιοανατολική Γαλλία, αυξήθηκαν δύο φορές οι φόροι, μειώθηκε κατά τα 2/3 το σχέδιο ανακαίνισης του τοπικού μουσείου και ματαιώθηκε η κατασκευή γραμμής τραμ. Στη Γερμανία, σύμφωνα με τη Γερμανική Ομοσπονδία Δημοτικών Συμβουλίων, τα έσοδα από τους τοπικούς φόρους ήταν κατά 7 δισ. λιγότερα το 2009. Ετσι άρχισαν οι περικοπές. Με στόχο την εξοικονόμηση πόρων, το Βερολίνο προχώρησε σε μείωση προσωπικού, μισθών και υπηρεσιών, κλείνοντας αρκετές εγκαταστάσεις, όπως δημοτικές πισίνες, βιβλιοθήκες, θέατρα, ή αυξάνοντας πολύ σε άλλες τις συνδρομές και τα εισιτήρια εισόδου.
* * *
Λένε: «Διεκδίκηση
σημαντικής αύξησης της κρατικής χρηματοδό τησης για τις κοινωνικές
ανάγκες και τα τοπικά έργα υποδομής, όπως και διεκδίκηση των
παρακρατούμενων». Μα οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στην ΚΕΔΕ δεν ήταν
που συμφώνησαν στη δραματική περικοπή των παρακρατημένων από τα 10 δισ.
στο 1,7 δισ. ευρώ; Ποιον κοροϊδεύουν; Τι εννοούν όταν λένε ότι θα
διεκδικήσουν αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης όταν συμφώνησαν να
πετσοκοπεί, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να λειτουργήσουν υπηρεσίες και
να αυξάνονται τα ανταποδοτικά τέλη που πληρώνει ο λαός;Ολα όσα προτείνουν οι υποψήφιοι του ΣΥΡΙΖΑ, η Χάρτα τους, δεν είναι τίποτε περισσότερο από μία άλλη διαχειριστική εκδοχή ενός συστήματος που χτυπά αλύπητα το λαό. Το χειρότερο όμως είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να παγιδεύσει τους εργαζόμενους, ζητώντας τη συμμετοχή του σε αυτή τη διαχείριση, για να έχει τη νομιμοποίηση στην υλοποίηση μιας εχθρικής για το λαό πολιτικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου