Δικαιολογημένες και με αιτίες οι διαμαρτυρίες των Βραζιλιάνων

Δικαιολογημένες και με αιτίες οι διαμαρτυρίες των Βραζιλιάνων

Ο πρώην διεθνής παίκτης Σάββας Κωφίδης μιλάει στον «Ρ» για την πίσω όψη του φετινού Μουντιάλ και τη σημερινή πραγματικότητα του ποδοσφαίρου

Απόλυτα δίκαιες χαρακτηρίζει τις διαμαρτυρίες των Βραζιλιάνων κατά του Μουντιάλ ο Σάββας Κωφίδης με βάση τα προβλήματα που υπάρχουν στη χώρα

Eurokinissi

Και η φετινή διοργάνωση του Μουντιάλ της Βραζιλίας δεν ξέφυγε από τα όσα επιτάσσουν οι λογικές της εμπορευματοποίησης του σημερινού ποδοσφαίρου, με ό,τι αυτές συνεπάγονται για τις διοργανώσεις του. Πάρτι κερδών για τις πολυεθνικές, χορός δισ., κόντρες συμφερόντων, διαφθορά είναι αυτά που κρύβονται πίσω από τα όσα συμβαίνουν εντός του αγωνιστικού χώρου. Από την άλλη, για μια ακόμη φορά, όπως, π.χ., και στην περίπτωση της προηγούμενης διοργάνωσης, της Νότιας Αφρικής, ο λαός θα κληθεί να πληρώσει το λογαριασμό της γιορτής των πολυεθνικών, την ώρα μάλιστα που ειδικά για την περίπτωση της Βραζιλίας τα προβλήματα σε σημαντικούς τομείς, όπως η Παιδεία, η Υγεία, η στέγαση, είναι τεράστια. Η εικόνα των Βραζιλιάνων να βγαίνουν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι κατά μιας ποδοσφαιρικής διοργάνωσης μπορεί να... ξένισε πολλούς ή να παραξένεψε κάποιους άλλους, όμως κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν... Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά όταν η χώρα καλείται να πληρώσει περίπου 13 δισ. δολάρια, τη στιγμή που 55 εκατομμύρια ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας (με λιγότερο από 1 δολάριο τη μέρα) ή 52,3 εκατομμύρια άτομα ζουν σε 1,6 εκατομμύρια κατοικίες σε φαβέλες...
Για την πίσω όψη του φετινού Μουντιάλ ο «Ρ» συνομιλεί σήμερα με μια σπουδαία μορφή του ελληνικού ποδοσφαίρου, τον πρώην διεθνή ποδοσφαιριστή, με θητεία σε Ηρακλή και Ολυμπιακό, και νυν προπονητή, Σάββα Κωφίδη. Ο ίδιος μάς μίλησε για τις διαμαρτυρίες των Βραζιλιάνων κατά του Μουντιάλ, τις σημερινές ποδοσφαιρικές διοργανώσεις, που βρίσκονται δεμένες στο άρμα της εμπορευματοποίησης του αθλήματος, αλλά και τις συνέπειες στους ίδιους τους ποδοσφαιριστές.

Πώς να μην αντιδράσει κάποιος...

-- Κάποιοι χαρακτήρισαν πρωτόγνωρη την εικόνα των Βραζιλιάνων να βγαίνουν στους δρόμους πριν αλλά και κατά τη διάρκεια του Μουντιάλ, όχι για να πανηγυρίσουν μια επιτυχία ποδοσφαιρική αλλά για μια σειρά ζητημάτων που αφορούν την ίδια τη ζωή του βραζιλιάνικου λαού. Πώς θα χαρακτηρίζατε αυτές τις εικόνες;
-- Νομίζω ότι οι διαμαρτυρίες είναι απόλυτα δικαιολογημένες και ίσως μάλιστα να χρειάζονταν και περισσότερες κινητοποιήσεις. Το λέω αυτό γιατί πρέπει να λάβουμε υπόψη μας το ποια είναι, το πόσο σοβαρά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο βραζιλιάνικος λαός σε σημαντικούς τομείς. Οταν σε μια χώρα υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας ή σε άθλιες συνθήκες, τότε όλα αυτά που έχουν γίνει είναι απόλυτα δικαιολογημένα. Πώς μπορεί κάποιος να μην αντιδράσει σε αυτά; Δεν είναι θέμα ότι οι Βραζιλιάνοι δεν αγαπούν το ποδόσφαιρο ή μια διοργάνωση όπως το Μουντιάλ, που από αγωνιστικής άποψης είναι μια υπέρτατη ποδοσφαιρική γιορτή. Δεν συμφωνούν με τον τρόπο που αυτή διεξάγεται και τις συνθήκες της. Οταν αυτή η γιορτή έχει μετατραπεί σε ένα πάρτι για τις πολυεθνικές, όταν όπου διεξάγεται λειτουργεί πάντα σε βάρος του λαού, φυσικό είναι να υπάρχουν αντιδράσεις. Ακόμα και την ίδια τη ΦΙΦΑ είναι ξεκάθαρο ότι το μόνο που την ενδιαφέρει είναι τα κέρδη τα δικά της και των πολυεθνικών και δεν είναι τυχαίο ότι δεν υπάρχει καμία μέριμνα ώστε να ωφεληθεί και ο λαός της διοργανώτριας χώρας απ' όλα αυτά.

Οπως και στην προηγούμενη διοργάνωση της Νότιας Αφρικής ο λαός της χώρας θα κληθεί να πληρώσει το λογαριασμό του Μουντιάλ

-- Με βάση το τι πραγματικά κρύβεται πίσω απ' τις διοργανώσεις του ποδοσφαίρου, μπορεί τελικά να μισήσει κάποιος το ίδιο το άθλημα;
-- Το ποδόσφαιρο είναι ένα λαϊκό άθλημα και δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει ποτέ περίπτωση κάποιος να μισήσει το ποδόσφαιρο. Αντίθετα, όμως, έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, θα φθάσουμε σε σημείο να μισούμε τα πάντα που κινούνται γύρω από το ποδόσφαιρο. Ολα αυτά που κινούνται γύρω από τις καπιταλιστικές λογικές, που μέσω της εκμετάλλευσης του αθλήματος θέλουν να κερδίσουν.

Δεν τους ενδιαφέρει η υγεία των παικτών

-- Οι λογικές της εμπορευματοποίησης σήμερα έχουν επιβάλει ώστε όλες οι ποδοσφαιρικές διοργανώσεις, εγχώριες ή διεθνείς, να αποτελούν επί της ουσίας αγωνιστικούς μαραθώνιους με δεκάδες παιχνίδια. Τι αντίκτυπο έχει αυτό στους ίδιους τους παίκτες; Η κόπωση είναι μια νέα μάστιγα για τους ποδοσφαιριστές;
-- Ετσι όπως έχουν γίνει οι σημερινές συνθήκες, μιλάμε για μια ασυδοσία. Και αυτό βέβαια βασίζεται στις λογικές που έχουν να κάνουν με το ποδόσφαιρο ως εμπόρευμα. Αυτοί που επιδιώκουν να κερδίσουν από το ποδόσφαιρο είναι αυτοί που επιδιώκουν να μετατρέψουν και τους ποδοσφαιριστές σε μηχανές που θα είναι πάντα όρθιοι. Το τι κόστος θα έχει αυτό για τους ίδιους τους παίκτες και τη ζωή τους δεν τους αφορά. Εκείνο που μετράει γι' αυτούς είναι πώς θα έρθουν τα κέρδη. Από την άλλη η καλλιέργεια κάποιων συγκεκριμένων λογικών και στους ίδιους τους παίκτες έχει και αυτή τα τραγικά της αποτελέσματα. Οπως, για παράδειγμα, η ματαιοδοξία κάποιων που κυνηγώντας συνέχεια την επιτυχία καταφεύγουν ακόμα και στα αναβολικά προκειμένου να νικήσουν την κούραση, να φθάσουν ψηλά, να πάρουν τη δόξα, ακόμα και εάν παίζουν με τη ζωή τους. Το θέμα είναι πώς αντιμετωπίζει κάποιος το ίδιο το ποδόσφαιρο. Από τη μεριά του μέσου για κέρδος ή από τη μεριά ενός αθλήματος που καλλιεργούνται μέσω αυτού αθλητική παιδεία, κουλτούρα, κ.τ.λ. Ετσι, δηλαδή, όπως έπρεπε να έχει εξελιχθεί το ίδιο το ποδόσφαιρο αλλά όμως δεν έχει γίνει.

Η υγεία των ποδοσφαιριστών δεν ενδιαφέρει πολυεθνικές και ΦΙΦΑ, τονίζει στον «Ρ» ο πρώην διεθνής παίκτης

Eurokinissi

-- Η κόπωση των παικτών λειτουργεί ανασταλτικά για το θέαμα στο ποδόσφαιρο;
-- Σε κάθε εποχή το ποδόσφαιρο είναι διαφορετικό. Πότε πιο τεχνικό πότε πιο δυνατό, άλλοτε πιο αργό ή πιο γρήγορο. Σίγουρα σήμερα η κούραση των παικτών παίζει το ρόλο της για το θέαμα που βλέπουμε στα γήπεδα.
-- Μια κουβέντα για την Εθνική Ελλάδας;
-- Πλέον, έχει την τύχη στα χέρια της στο επόμενο παιχνίδι. Πάντως, προσωπικά θα προτιμούσα απ' την Εθνική να βλέπαμε και λίγο θέαμα, όπως το βλέπουμε από άλλες ομάδες, όπως η Ουρουγουάη, η Χιλή, το Μεξικό.