«Είναι η μοίρα μας να ζούμε μαζί και να μετατρέψουμε
τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο σε "παράδεισο", όλοι μαζί Ισραήλ, Ελλάδα,
Κύπρος, Παλαιστίνη, Αίγυπτος, Ιορδανία», είπε προχτές ο Πρόεδρος του
Ισραήλ, κατά τη συνάντησή του με τον Ελληνα πρωθυπουργό, στη διάρκεια
της οποίας έκαναν μια ανασκόπηση της «στρατηγικής σχέσης» που
αναπτύσσουν οι δυο χώρες, μαζί και η Κύπρος. Αλήθεια, για λογαριασμό
ποιων σκοπεύουν να μετατρέψουν σε «παράδεισο» τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο
οι κυβερνήσεις Ελλάδας - Ισραήλ, μέσα από την παραπέρα σύσφιξη των
οικονομικών και στρατιωτικών τους σχέσεων, σε συνεργασία και με άλλα
κράτη της περιοχής; Σίγουρα όχι για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς,
που ζουν από πρώτο χέρι τις συνέπειες και τους κινδύνους από τους
ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τις αντιθέσεις που οξύνονται στην
περιοχή. Σε αυτούς τους ανταγωνισμούς εμπλέκει βαθύτερα τη χώρα η
κυβέρνηση, για λογαριασμό του κεφαλαίου, μέσα και από τη συμμετοχή της
σε περιφερειακά «σχήματα» και συνεργασίες, όπως αυτή με το Ισραήλ.
***
Το ίδιο έκαναν, βέβαια, και οι προηγούμενες κυβερνήσεις,
κυρίως από το 2010, οπότε η σχέση Ελλάδας - Ισραήλ αναβαθμίστηκε σε
«στρατηγική», με την ενθάρρυνση και των ΗΠΑ, ενώ συμπεριέλαβε και την
Κύπρο, η οποία, με την ανακάλυψη κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ΑΟΖ της
και τις συμφωνίες συνεκμετάλλευσης με το Ισραήλ, διένυσε γρήγορα μεγάλη
απόσταση στη μεταξύ τους προσέγγιση. Πάνω σε αυτήν την τριμερή
συνεργασία οικοδομούνται μεγαλεπήβολα επιχειρηματικά σχέδια, που έχουν
στο επίκεντρο τα ενεργειακά κοιτάσματα στην Ανατολική Μεσόγειο. Για
παράδειγμα, σε συνεργασία με την ΕΕ και τις ΗΠΑ, προωθείται η κατασκευή
του υποθαλάσσιου αγωγού μεταφοράς Φυσικού Αερίου (ο περιβόητος
«EastMed»), ως μέρος του συνολικότερου σχεδιασμού για ενεργειακή
απεξάρτηση των κρατών - μελών της ΕΕ από το ρωσικό αέριο. Σχεδιάζεται
επίσης η πόντιση καλωδίου μεταφοράς Ενέργειας μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και
Ισραήλ, όπως και άλλα έργα αναβάθμισης της τριμερούς συνεργασίας στον
τομέα της Ενέργειας, απ' όπου ισχυρά μονοπώλια προσδοκούν μεγάλα οφέλη.
***
Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, όμως, συγκεντρώνει η στρατιωτική
συνεργασία ανάμεσα στην Ελλάδα και το Ισραήλ, με κεντρικό άξονα τη
διαφύλαξη της ιμπεριαλιστικής «ασφάλειας» και «σταθερότητας» στην
περιοχή. Εξ ου και η ελληνική πλευρά, ειδικά επί συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ -
ΑΝΕΛ, που κυριολεκτικά το έχουν ...απογειώσει, δρέπει δάφνες στην
προώθηση της διμερούς στρατιωτικής συνεργασίας. Πολεμική Αεροπορία,
Πολεμικό Ναυτικό και Ειδικές Δυνάμεις μετρούν ήδη σειρά ασκήσεων, με τη
συμμετοχή και των ΗΠΑ, που στοχευμένα εστιάζουν σε ζητήματα όπως
περιπολίες στον κρίσιμο δίαυλο της Ανατολικής Μεσογείου, από Μάλτα έως
Σουέζ, όπου «τρέχουν» αγωγοί και δίαυλοι διαμετακόμισης, η προστασία
πλατφορμών εξόρυξης, οι νηοψίες πλοίων που μπορεί να τις απειλούν, με
την ελληνική πλευρά να διεκδικεί αναβαθμισμένο ρόλο στην παραπέρα
σύσφιξη των σχέσεων του ΝΑΤΟ με δυνάμεις - «εταίρους» του στην περιοχή
(π.χ. Αίγυπτος, Ιορδανία). Παράλληλα, δεν είναι μυστικό ότι επίλεκτες
ισραηλινές Ενοπλες Δυνάμεις, στο πλαίσιο των συνεκπαιδεύσεων στην
Ελλάδα, αξιοποιούν τα σύνθετα και απαιτητικά γεωγραφικά ανάγλυφα,
προκειμένου να προσομοιώσουν πιθανές επιχειρήσεις σε βάρος όμορων
κρατών, ή και σε βάρος του Ιράν.
***
Οι εξελίξεις αυτές και η σχέση Ελλάδας - Ισραήλ
αποκτούν άλλη διάσταση υπό το φως της νέας κατάστασης που διαμορφώνεται
στη Μέση Ανατολή, μετά τη στρατιωτική ήττα των τζιχαντιστών και την
κλιμάκωση της αντιπαράθεσης ανάμεσα σε ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα και
συμμαχίες, με στόχο να διαμορφώσουν νέες σφαίρες επιρροής για τα
συμφέροντα των μονοπωλιακών τους ομίλων. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, δεν
είναι τυχαία η όξυνση της ρητορικής του Ισραήλ σε βάρος του Ιράν, αλλά
και του Λιβάνου, εξαιτίας της «Χεζμπολάχ», που αναγορεύεται σε «νούμερο
1» κίνδυνο για το συμφέροντα του κράτους του Ισραήλ. Οπως δεν είναι
τυχαία η κίνηση των ΗΠΑ να αναγνωρίσουν την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του
Ισραήλ, ενθαρρύνοντας την επιθετικότητά του ενάντια στον Παλαιστινιακό
λαό και σε άλλους λαούς της περιοχής, ενώ παράλληλα αυξάνει η ένταση με
την Τουρκία. Απ' αυτήν τη σκοπιά, μεγαλώνουν οι κίνδυνοι να εμπλακεί η
Ελλάδα σε ακόμα μεγαλύτερες περιπέτειες, με δεδομένο ότι η ένταση στην
περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής όχι μόνο δεν
εκτονώνεται, αλλά το επόμενο διάστημα θα αυξηθεί κι άλλο.
***
Απ' αυτήν τη σκοπιά, καμιά ανταπόκριση δεν πρέπει να βρει
η προσπάθεια της κυβέρνησης να εξωραΐσει τις σχέσεις της με το Ισραήλ,
συνολικά το ρόλο που προσπαθεί να παίξει στην περιοχή, στο πλαίσιο
ευρύτερων σχεδιασμών των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Ο λαός χρειάζεται να
επαγρυπνεί. Να σταθεί απέναντι σε αυτά τα επικίνδυνα σχέδια, να
απαιτήσει την επιστροφή όλων των Ελλήνων στρατιωτών από τα μέτωπα των
ιμπεριαλιστικών αποστολών και επεμβάσεων, το κλείσιμο όλων των ΝΑΤΟικών
βάσεων στη χώρα, την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και τους άλλους
ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, αγώνας άρρηκτα δεμένος με την πάλη για την
ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου. Να δυναμώσει την αλληλεγγύη με τον
Παλαιστινιακό λαό και τους άλλους λαούς της περιοχής και να εντείνει
τον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ενάντια στο σάπιο σύστημα
που τον γεννά.
Θ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου