Για άλλη μια φορά στη Βενεζουέλα, οι ΗΠΑ
και οι σύμμαχοί τους, σε συνεργασία με αστικές δυνάμεις που στηρίζουν
τον προσανατολισμό της χώρας προς τις ΗΠΑ, χρησιμοποίησαν τη γνωστή
«συνταγή» του στρατιωτικού πραξικοπήματος για την ανατροπή της
κυβέρνησης Μαδούρο. Το σχέδιο, ως η «τελική φάση» της λεγόμενης
«Επιχείρησης Απελευθέρωσης», εκδηλώθηκε το πρωί της Τρίτης 30 Απρίλη έξω
από την αεροπορική βάση Καρλότα, κοντά στο Καράκας, που επιχειρήθηκε
χωρίς επιτυχία να καταληφθεί, ενώ είναι βέβαιο ότι οι προσπάθειες θα
συνεχιστούν. Οι αχυράνθρωποί τους - ο αυτοανακηρυχθείς πρόεδρος Χουάν
Γκουαϊδό και ο υπόδικος Λεοπόλντο Λόπες, και οι δύο από το κόμμα «Λαϊκή
Θέληση» της Σοσιαλιστικής Διεθνούς - εμφανίστηκαν ξημερώματα να καλούν
σε πραξικόπημα του στρατού, έχοντας την ξεκάθαρη στήριξη της
αμερικανικής κυβέρνησης, η οποία από χτες, μετά την αποτυχία του
πραξικοπήματος, απειλεί πλέον ανοιχτά με στρατιωτική επέμβαση.
Η στάση της ελληνικής κυβέρνησης, που συμβάλλει στη συνολική προσπάθεια άσκησης πίεσης στο λαό της Βενεζουέλας, όπως και σε άλλες περιπτώσεις (π.χ. συνεργασία με το κράτος του Ισραήλ, που σφαγιάζει τον Παλαιστινιακό λαό) είναι συνειδητή στράτευση με τους θύτες των λαών, για τα συμφέροντα της ελληνικής πλουτοκρατίας. Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα στη χώρα μας έχουν χρέος να καταδικάσουν αυτήν τη στάση και να συμπαραταχθούν με το ΚΚΕ. Να το ενισχύσουν και στις επικείμενες κάλπες, ως το μόνο κόμμα που καταγγέλλει απερίφραστα και χωρίς «ήξεις - αφήξεις» τις ξένες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, και που αναγνωρίζει το δικαίωμα κάθε λαού να αποφασίζει ο ίδιος το μέλλον του.
****
Η ΕΕ και οι κυβερνήσεις των χωρών - μελών της,
που εμφανίζονται υπέρ της «ειρηνικής επίλυσης» και της «δημοκρατίας»,
ουσιαστικά στηρίζουν την επέμβαση στα εσωτερικά της χώρας και την πιο
ανοιχτή επιθετικότητα των ΗΠΑ. Σ' αυτήν την κατεύθυνση κινείται και η
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που εξελίσσεται σε σημαιοφόρο των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, με
«παράσημο» την ιδιότητα του «γεωπολιτικού μεντεσέ» που αποδίδει στη χώρα
ο Αμερικανός πρέσβης Τζ. Πάιατ. Είναι χαρακτηριστικό ότι τη Δευτέρα 22
Απρίλη ο Κώστας Δουζίνας, πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Αμυνας
και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, και ο Βαγγέλης Καλπαδάκης,
διπλωματικός σύμβουλος του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, συνάντησαν τον
Φρανσίσκο Σούκρε, απεσταλμένο του «προέδρου» - μαριονέτα της
Βενεζουέλας, που βρέθηκε στην Αθήνα. Τα δύο αυτά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ
υποστήριξαν την επέμβαση στα εσωτερικά της χώρας με «τη διεξαγωγή
πρόωρων εκλογών στη Βενεζουέλα, όπως προτείνεται και από τις διεθνείς
και ευρωπαϊκές διπλωματικές πρωτοβουλίες και από τον πρόεδρο της Εθνικής
Συνέλευσης της χώρας, Χ. Γκουαϊδό», χωρίς βέβαια να βγάλουν άχνα για
την επέμβαση των ΗΠΑ. Μάλιστα, σε συνέντευξή του στο «Euronews», ο Κ.
Δουζίνας συγκάλυψε πλήρως την ωμή επέμβαση και πρότεινε «να προχωρήσουμε
σε λύση της μεγάλης αυτής πολιτικής αστάθειας και κρίσης στη Βενεζουέλα
με τρόπο οργανωμένο, που θα απαντά στα προβλήματα των πολιτών και θα
οδηγήσει σε άρση του αδιεξόδου που υπάρχει σήμερα». Για τη Βενεζουέλα
συζήτησε και ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Κατρούγκαλος με τον Αμερικανό
γερουσιαστή κουβανικής καταγωγής Ρόμπερτ Μενέντεζ, που μαζί με τον άλλο
γερουσιαστή της μαφίας του Μαϊάμι, Μάρκο Ρούμπιο, προτείνουν ανοιχτή
στρατιωτική επέμβαση για την ανατροπή του Νικολάς Μαδούρο.
****
Στο μοτίβο της δήθεν «διαφοροποίησης»
- επί της ουσίας της ταύτισης - κινήθηκε και η τοποθέτηση του Ελληνα
ΥΠΕΞ το μεσημέρι της Τετάρτης (!), ο οποίος ενημέρωσε μέσω «Twitter» ότι
«στην κρίση της Βενεζουέλας η Ελλάδα συντάσσεται με την Ευρώπη και τις
θέσεις της ΑΕ της ΕΕ, Φ. Μογκερίνι, τις οποίες συνδιαμόρφωσε. Και σε
αυτήν την περίπτωση φάνηκε ποια πολιτική δύναμη είναι δημοκρατική αλλά
και πραγματικά ευρωπαϊκή. Με την Ευρώπη των πολλών, των λαών και των
αξιών». Είναι η ίδια κυβέρνηση που έχει αναβαθμίσει όσο καμία άλλη τις
σχέσεις με τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και τον «διαβολικά καλό» Τραμπ
και πανηγυρίζει για τη νίκη του σοσιαλδημοκράτη Πέδρο Σάντσεθ στην
Ισπανία, που σιγοντάρει το πραξικόπημα στη Βενεζουέλα. Χώρια που ο
ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα δεν τολμά καν να αναφερθεί σε απόπειρα πραξικοπήματος.
Αναφέρει συγκεκριμένα ότι «καταδικάζει κάθε αντιδημοκρατική παρέμβαση
ενάντια στην εκλεγμένη κυβέρνηση της Βενεζουέλας» και καταλήγει στην
ανακοίνωσή του: «Χρέος της διεθνούς κοινότητας είναι να μεσολαβήσει για
την εκτόνωση της κρίσης και την αποφυγή της βίας και της αιματοχυσίας
και όχι να πυροδοτήσει περαιτέρω την ένταση». Λες και η διεθνής
κοινότητα, δηλαδή οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, δεν είναι αυτοί που
επεμβαίνουν άμεσα ή έμμεσα, οδηγώντας τη Βενεζουέλα στο χάος, όπως
έκαναν παλιότερα και στο Ιράκ, στη Συρία, στη Λιβύη και αλλού. Η
υποκρισία της ελληνικής κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ «χτυπάει κόκκινο».
****
Η σφοδρή σύγκρουση που εξελίσσεται στη Βενεζουέλα
και προβάλλεται ως ζήτημα «αποκατάστασης της ελευθερίας και της
δημοκρατίας» είναι επί της ουσίας η εξελισσόμενη προσπάθεια των ΗΠΑ, της
ΕΕ και των συμμάχων τους στη Λατινική Αμερική (όπως η Κολομβία, η
Βραζιλία, το Περού) να επανακτήσουν οι μονοπωλιακοί τους όμιλοι τον
έλεγχο στον τεράστιο ορυκτό πλούτο της χώρας (πετρέλαιο, φυσικό αέριο
κ.λπ.). Είναι ο ανταγωνισμός με τα μονοπώλια από τη Ρωσία, την Κίνα και
το Ιράν, που τα τελευταία χρόνια της σοσιαλδημοκρατικής διακυβέρνησης
έχουν πετύχει μεγάλες συμφωνίες στον τομέα της Ενέργειας και όχι μόνο.
Από την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, που κλιμακώνεται με κυρώσεις,
εμπορικό αποκλεισμό και κλοπή περιουσιακών στοιχείων, η εργατική τάξη
και τα λαϊκά στρώματα της Βενεζουέλας βλέπουν τις συνθήκες ζωής τους να
χειροτερεύουν, ταυτόχρονα με την όξυνση της καπιταλιστικής οικονομικής
κρίσης που πλήττει τη χώρα τα τελευταία χρόνια. Αποδεικνύοντας και μ'
αυτόν τον τρόπο ότι τα περί «σοσιαλισμού του 21ου αιώνα» αποτελούν
χίμαιρες και αυταπάτες, εφόσον η καπιταλιστική ιδιοκτησία έμεινε
απείραχτη.Η στάση της ελληνικής κυβέρνησης, που συμβάλλει στη συνολική προσπάθεια άσκησης πίεσης στο λαό της Βενεζουέλας, όπως και σε άλλες περιπτώσεις (π.χ. συνεργασία με το κράτος του Ισραήλ, που σφαγιάζει τον Παλαιστινιακό λαό) είναι συνειδητή στράτευση με τους θύτες των λαών, για τα συμφέροντα της ελληνικής πλουτοκρατίας. Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα στη χώρα μας έχουν χρέος να καταδικάσουν αυτήν τη στάση και να συμπαραταχθούν με το ΚΚΕ. Να το ενισχύσουν και στις επικείμενες κάλπες, ως το μόνο κόμμα που καταγγέλλει απερίφραστα και χωρίς «ήξεις - αφήξεις» τις ξένες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, και που αναγνωρίζει το δικαίωμα κάθε λαού να αποφασίζει ο ίδιος το μέλλον του.
Δ. Κ.
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Ούτε μια φορά (2/5/2019)
Σήμερα το «σόου» της «ανθρωπιστικής συναυλίας» στην Κολομβία (22/2/2019)
Κλιμακώνεται η προετοιμασία και στρατιωτικής επέμβασης (15/2/2019)
Υπό συνεχείς απειλές των ΗΠΑ (14/2/2019)
Συνεχίζεται η ωμή επέμβαση από ΗΠΑ και ΕΕ (9/2/2019)
Απειλή στρατιωτικής επέμβασης με πρόσχημα την «ανθρωπιστική βοήθεια» (6/2/2019)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου