H επαναστατική στρατηγική των κομμουνιστών, όρος χειραφέτησης της εργατικής τάξης
 |
Το συγκεκριμένο συνέδριο εξέτασε την πορεία του κόμματος από το προηγούμενο τακτικό συνέδριο πριν από δυόμισι χρόνια.
Αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, αποτελούμενη από τον Γιώργο Μαρίνο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ και τον Κώστα Παπαδάκη, μέλος της ΚΕ συμμετείχε στις εργασίες του Συνεδρίου. Στο συνέδριο συμμετείχε και χαιρέτισε μεταξύ άλλων ο Μοχάμεντ Ικνάμπι εκπροσωπώντας την Παγκόσμια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία. Η ΠΣΟ χαίρει αναγνωρισμένου κύρους στη Νότια Αφρική και οι σχέσεις της με τα συνδικάτα της Cosatu στα οποία δραστηριοποιούνται οι Νοτιοαφρικανοί κομμουνιστές είναι ιδιαίτερα στενές για το δυνάμωμα του ταξικού προσανατολισμού στην πάλη των εργατών της ΝΑ. Επίσης, στο συνέδριο το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης εκπροσώπησε ο Ηρακλής Τσαβδαρίδης, εκτελεστικός γραμματέας του ΠΣΕ.
Το ΝΑΚΚ από την πτώση του καθεστώτος του απαρτχάιντ το 1994 συμμετέχει σε κυβέρνηση συνεργασίας μαζί με το Αφρικάνικο Εθνικό Κογκρέσο (ΑNC) και τα συνδικάτα τηςCosatu. Στην αποτίναξη της αποικιοκρατίας και του καθεστώτος των διακρίσεων σημαντική συμβολή είχε το νοτιοαφρικάνικο ΚΚ. Η πτώση του απαρτχάιντ βέβαια δε σημαίνει ότι έκλεισε ο κύκλος ρατσιστικών εκδηλώσεων και διακρίσεων. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς μιας και άλλωστε το ταξικό περιεχόμενό τους δεν ακυρώνεται αν δεν καταργηθεί η ίδια η καπιταλιστική εκμετάλλευση. Απόδειξη γι' αυτό είναι το γεγονός ότι η αστική τάξη διαθέτει πλέον εμφανώς και μαύρους εκπροσώπους της. Το ΝΑΚΚ δέχεται μια σοβαρή πίεση από την άρχουσα τάξη που οξύνει τον αντικομμουνισμό της καταγγέλλοντας ότι στη χώρα λειτουργεί «κομμουνιστικός δάκτυλος» και ρίχνοντας λάδι στη φωτιά των ενδοσυμμαχικών αντιπαραθέσεων στο πλαίσιο της κυβερνητικής συμμαχίας που ηγείται ο πρόεδρος Τζέικομπ Ζούμα από τον Απρίλη του 2009.
Νότια Αφρική: Πεδίο δόξης λαμπρό για το κεφάλαιο
 |
Η οικονομία της χώρας αποτελεί τη μεγαλύτερη της αφρικανικής ηπείρου. Ο όγκος της οικονομίας της είναι ίσος με αυτόν του συνόλου των χωρών της υποσαχάριας Αφρικής, ενώ πια η χώρα ανήκει και στο λεγόμενο G20, το απαράτ των καπιταλιστικών οικονομιών. Την τελευταία πενταετία υπήρξε έκρηξη επενδύσεων και κερδοφορίας των μονοπωλίων ιδιαίτερα σε μέταλλο, μηχανές κι εξοπλισμό. Ο ρυθμός της καπιταλιστικής ανάπτυξης κυμαινόταν τα προηγούμενα χρόνια σταθερά πάνω από 5%. Το 2008 η καπιταλιστική κρίση ανέκοψε το ρυθμό ανάπτυξης της καπιταλιστικής κερδοφορίας, ασκώντας πιέσεις στο σχετικό δείκτη που υποχώρησε στο 3,1%. Σοβαρό μερίδιο εισαγωγών διατηρεί η ΝΑ από τη Γερμανία (11.2%) ενώ μόλις από φέτος η Κίνα με επιθετική πολιτική επενδύσεων έχει φτάσει σε απόσταση αναπνοής (11,1%), απειλώντας την ως τώρα πρωτοκαθεδρία της. Οι ΗΠΑ είναι πιο πίσω με 7,1%. Η ΝΑ εισάγει προϊόντα χημικής βιομηχανίας, πετρέλαιο, εξοπλισμούς/μηχανές, όπως και τρόφιμα. Στις εξαγωγές της, η ΝΑ εξάγει στην Ιαπωνία κατά 11.1%, στις ΗΠΑ κατά 11.1%, Γερμανία 8%, Βρετανία 6.8%, Κίνα 6%.
Η αφρικανική ήπειρος αποτελεί σήμερα ζωτικό χώρο στον οποίο αναπτύσσουν τον ανταγωνισμό τους οι μεγάλες ιμπεριαλιστές δυνάμεις. Στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, σε συνθήκες ολοένα εντεινόμενης και πιο βαθιάς καπιταλιστικής διεθνοποίησης, οι σχέσεις κρατών είναι σχέσεις αλληλεξάρτησης. Σε αυτό το σύστημα οι σχέσεις αυτές αναπτύσσονται με όρους ανισοτιμίας ανάμεσα στα κράτη, λόγω της ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλισμού. Δεν είναι υπερβολή να πούμε επίσης ότι δίχως τη διαπλοκή των αφρικανικών χωρών με τις ισχυρές καπιταλιστικές δυνάμεις θα κινδύνευε σοβαρά σήμερα η αναπαραγωγή του κεφαλαίου, συνολικά των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής. Η ΝΑ σε αυτήν την υπόθεση διαδραματίζει σοβαρό ρόλο και αναπτύσσεται από ηγετική θέση συνολικά στην ήπειρο. Ετσι διαμορφώνονται οι προτεραιότητες της αστικής τάξης της χώρας με βλέψεις που δεν περιορίζονται στη λογική «πρώτοι στο χωριό» - βλ. πρωτεία στην Αφρικάνικη ήπειρο - αλλά επιδιώκουν την αναβάθμιση και ενίσχυση της θέσης τους στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Αντίστοιχα, ενισχύεται και ο γεωπολιτικός ρόλος της ΝΑ όπως και η στρατιωτική της ικανότητα για πιο αποφασιστική εμπλοκή και συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή.
Ενίσχυση της καπιταλιστικής κερδοφορίας και όξυνση των αντιθέσεων
Το 33,7% του μεριδίου τoυ AEΠ της ΝΑ είναι βιομηχανικό, 63% υπηρεσίες και μόλις 3,3% αγροτική παραγωγή.
Από το β' εξάμηνο του 08 η κρίση είχε επίδραση και στη ΝΑ. Η ανεργία έχει ξεπεράσει επίσημα το 33% ως το τέλος του 2008, ενώ στο μεταξύ την περίοδο της κρίσης έχουν χαθεί με εκτίμηση του ΝΑΚΚ 500.000 θέσεις εργασίας. Το ΝΑΚΚ υπολογίζει σήμερα την πραγματική ανεργία στο 40%. Χιλιάδες μετατράπηκαν σε ελαστικές θέσεις εργασίας, πολλές επιχειρήσεις έκλεισαν ενώ το 50% του πληθυσμού ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Η αντίθεση μεταξύ πλούσιων - φτωχών στη Νότια Αφρική καταγράφεται ως η μεγαλύτερη παγκόσμια, ξεπερνώντας πρόσφατα και τη Βραζιλία.
Οπως όλες οι αφρικανικές χώρες, η ΝΑ αντιμετωπίζει πρόβλημα με το AIDS και τις επιδημίες. 350.000 θανάτους το χρόνο έχει από ΑΙDS και 5,7εκ. φορείς (1η στον κόσμο) σε μια Υγεία που κατά το 60% ανήκει σε ιδιώτες.
Σήμερα, καθώς λοιπόν η καπιταλιστική συγκέντρωση ενισχύεται, οι πολυεθνικές στήνουν χορό δισεκατομμυρίων. Η διοργάνωση του Μουντιάλ ποδοσφαίρου τον Ιούνη του 2010 έχει σηματοδοτήσει έναν οργασμό επενδύσεων, που συνοδεύεται από μεγάλη ανοικοδόμηση σε όλη τη χώρα.
Το αστικό κράτος της Νότιας Αφρικής ασθμαίνει να ικανοποιήσει τις διαρκώς διευρυνόμενες ανάγκες του κεφαλαίου. Από τη μια υπάρχει απαίτηση από την πλουτοκρατία για ξέπλυμα των χρεών μεγάλων επιχειρήσεων και την ίδια στιγμή το κεφάλαιο εμφανίζεται απρόθυμο να προβεί το ίδιο σε πολυδάπανες υποδομές που επιδιώκει να τις διεκπεραιώσει το κράτος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο κλάδος της ενέργειας που η κρατική εταιρεία Eskom αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις νέες συνθήκες και ανάγκες εκσυγχρονισμένου δικτύου και έτσι συχνά είναι τα φαινόμενα πολύωρων διακοπών ρεύματος σε όλη τη χώρα.
Ανάγκη η διαμόρφωση στρατηγικής για το σοσιαλισμό
Μελετώντας την πείρα του διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος οι κομμουνιστές στη Νότια Αφρική βρίσκονται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Εχοντας πλούσια αγωνιστική πολιτική και οργανωτική πείρα, το ΝΑΚΚ υπερασπίζεται τα συμφέροντα της εργατικής τάξης των λαϊκών στρωμάτων, βαδίζοντας σε ένα δρόμο που χαρακτηρίζεται από έντονες, κοινωνικοπολιτικές αντιθέσεις που προκαλεί η βασική αντίθεση του καπιταλισμού, η αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας κι αυτό κατά τη γνώμη μας είναι βασικό.
Γιατί η αναγκαιότητα της ταξικής πάλης στην κατεύθυνση της επίλυσης της βασικής αντίθεσης, στην κατεύθυνση της πάλης για το σοσιαλισμό μπορεί να ανοίξει το δρόμο της κοινωνικής εξέλιξης, ξεπερνώντας αντιλήψεις περί αποικιοκρατίας και νεοαποικιοκρατίας που έχουν σχέσεις με τις συνθήκες προηγούμενων ιστορικών περιόδων.
Η ίδια η αντικειμενική κατάσταση, η ανάπτυξη του καπιταλισμού που βρίσκεται στο τελευταίο, το ιμπεριαλιστικό στάδιο, καθορίζει τη στρατηγική και την τακτική των κομμουνιστικών κομμάτων, καθορίζει την πολιτική των συμμαχιών που καλούνται να ακολουθήσουν.
Ο καρπός της συσπείρωσης και της πάλης του ΝΑΚΚ κατά του απαρτχάιντ, η συμμαχία με άλλες δυνάμεις με τις οποίες συναντήθηκε στον αγώνα αυτό μπορεί να έχει προοπτική από τη σκοπιά των εργατικών λαϊκών συμφερόντων, στο βαθμό που κοιτάζει μπροστά και ενισχύει τον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα, τον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλισμού ξεπερνώντας αντιλήψεις που εγκλωβίζουν την πάλη σε κυβερνητική διαχείριση του εκμεταλλευτικού συστήματος.
Το ΚΚΕ δεν υποτιμά τις δυσκολίες, παίρνει υπόψη του τη σύνθετη κοινωνικοπολιτική κατάσταση και με την κριτική εξέταση της πορείας των εξελίξεων επιδιώκει να συμβάλει στην ισχυροποίηση του αγώνα των κομμουνιστικών κομμάτων.
Γι' αυτό υποστηρίζει ότι η συμμετοχή στη συμμαχική κυβέρνηση και οι πολιτικές που εφαρμόζονται για την ανακούφιση στον ένα ή στον άλλο βαθμό, φτωχών λαϊκών δυνάμεων δεν αλλάζουν το χαρακτήρα της εξουσίας που είναι στα χέρια της αστικής τάξης, η οποία εκμεταλλεύεται την εργατική τάξη και καταπιέζει τα λαϊκά στρώματα. Δεν αλλάζουν τον ταξικό χαρακτήρα του αστικού κράτους που παραμένει μηχανισμός καταπίεσης της εργατικής τάξης από το κεφάλαιο και συνεπώς η ίδια η αντικειμενική πραγματικότητα επιβάλλει την επίλυση του κεντρικού προβλήματος της εξουσίας, την επίλυση της αντίθεσης κεφαλαίου - εργασίας. Σε αυτήν την κατεύθυνση, κατά τη γνώμη μας επιβάλλεται να παρεμβαίνουν οι κομμουνιστές στη συζήτηση για την εθνικοαπελευθερωτική πάλη και τη συγκρότηση των αντίστοιχων μετώπων που σχετίζονται με την πάλη των λαών της Αφρικής σε μια προηγούμενη ιστορική περίοδο, αλλά σήμερα δεν μπορούν να αντιστοιχηθούν με τις σύγχρονες ανάγκες και απαιτήσεις της ταξικής πάλης.
Σήμερα η συγκρότηση ΚΚ σε όλες τις χώρες της Αφρικής - υπάρχουν πέραν της Νότιας Αφρικής μόλις σε άλλες 4 από τις 52 χώρες της Μαύρης ηπείρου (Αλγερία, Σουδάν, Αίγυπτος, Νιγηρία) - αποτελεί αναγκαιότητα και βασική προϋπόθεση για να έχει στρατηγικό στόχο και προοπτική η αντιιμπεριαλιστική πάλη το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Η ιδεολογική και πολιτική ενότητα του κομμουνιστικού κινήματος είναι ανάγκη να αναπτυχθεί παραπέρα με την απόρριψη της λεγόμενης νεοαριστεράς που μέσω αδρής χρηματοδότησης από διάφορες ΜΚΟ οπορτουνιστικών κομμάτων όπως το DieLinkeή το Αριστερό κόμμα Σουηδίας επιδιώκουν ως πολιορκητικός κριός τη χειραγώγηση των κομμουνιστικών και των άλλων ριζοσπαστικών δυνάμεων στην ήπειρο.
Ορος η ενίσχυση των ΚΚ, η πάλη ενάντια στον οπορτουνισμό
Στο χαιρετισμό που απηύθυνε το ΚΚΕ στο Συνέδριο σημειώνει μεταξύ άλλων:
«Και με την οικονομική κρίση επιβεβαιώνονται οι αλήθειες που χρόνια προβάλλουν οι κομμουνιστές. Ερχεται ακόμα πιο διακριτά στην επιφάνεια το ζήτημα της εργατικής εξουσίας, της κοινωνικοποίησης των βασικών και συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, η επικαιρότητα του Σοσιαλισμού. Αν δε λυθεί το ζήτημα της εξουσίας της αστικής τάξης δεν μπορεί η εργατική τάξη και οι λαοί να ευημερήσουν.
Ο καπιταλισμός σήμερα έχει αναπτυχθεί παραπέρα, έχουν ενισχυθεί τα μονοπώλια, επεκτάθηκαν και δυνάμωσαν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και παράλληλα αυξήθηκε ακόμα και σε ορισμένες σχετικά πιο καθυστερημένης ανάπτυξης χώρες η εργατική τάξη. Εχουν ωριμάσει σε σχέση με παλιότερα χρόνια ακόμα περισσότερο οι υλικές προϋποθέσεις για το σοσιαλισμό. Σε συνθήκες του ιμπεριαλισμού δε μεσολαβεί κανένα ενδιάμεσο στάδιο ή εξουσία μεταξύ ιμπεριαλισμού και σοσιαλισμού. Η ενσωμάτωση στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις οξύνει τις αντιθέσεις, τη βασική αντίθεση, κάνει πιο ώριμο το έδαφος για την επίλυσή της».
Η 12η Συνάντηση των ΚΚ στην Νότια Αφρική το 2010
Το ΚΚΕ στο χαιρετισμό του υπογράμμισε επίσης τη σημαντική πρωτοβουλία του ΝΑΚΚ να αναλάβει τη φιλοξενία της επόμενης Διεθνούς Συνάντησης των Κομμουνιστικών κι Εργατικών Κομμάτων το 2010:
«Η ανάληψη από το ΝΑΚΚ της ευθύνης για τη φιλοξενία στη Νότια Αφρική της Διεθνούς Συνάντησης των Κομμουνιστικών κι Εργατικών Κομμάτων έχει μεγάλη σημασία, δεδομένου ότι θα είναι η πρώτη φορά που οι Συναντήσεις αυτές θα πραγματοποιηθούν στην Αφρική. Επιβεβαιώνεται η παγκόσμια διάσταση αυτών των Συναντήσεων των κομμουνιστών που ξεκίνησαν πριν από 11 χρόνια στην Αθήνα από το ΚΚΕ και μπορούν να αποτελέσουν έναυσμα για το ενίσχυση της παρέμβασης των κομμουνιστών στην αφρικανική ήπειρο».
Η σταθερή αλληλεγγύη και κοινή πάλη του ΚΚΕ με το ΝΑΚΚ, η ισχυροποίηση του κομμουνιστικού κινήματος στην Αφρική αποτελεί όρο για το ξεπέρασμα των σημερινών δυσκολιών του Κομμουνιστικού Κινήματος, αποτελεί ελπιδοφόρο στοιχείο για την ακόμα πιο ισχυρή και αποτελεσματική πάλη του κομμουνιστικού και ταξικού κινήματος στην Αφρική και συνολικά.
Tου ΚΩΣΤΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
Ο Κ. Παπαδάκης είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ
Ο Κ. Παπαδάκης είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
3/5/2011
-- Συναντήσεις με εκπροσώπους αδελφών Κομμάτων
4/12/2010
-- Για την οργάνωση του αγώνα ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό
28/11/2010
-- Οι κομμουνιστές στην πρωτοπορία του αντιιμπεριαλιστικού αγώνα
28/1/2001
-- Αγώνας δρόμου ενάντια στη φτώχεια και τα αδιέξοδα του καπιταλισμού
31/5/1996
-- ΑΤΙΤΛΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου