Να ξεμπερδεύει ο λαός με κυβερνητικές αυταπάτες
«Ως ΚΚΕ καταγγέλλουμε την κυβερνητική πολιτική γιατί αποτελεί παράγοντα βασικό που οδηγεί στη φτώχεια και στην εξαθλίωση πλατιά λαϊκά στρώματα (...) την αντιπαλεύουμε και με την ψήφο μας την Κυριακή το βράδυ», τόνισε κατά την ομιλία του χτες στη συζήτηση στη Βουλή ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλος, προσθέτοντας: «Γιατί θεωρούμε ότι πρέπει να ξεμπερδεύει ο λαός με τις κυβερνητικές αυταπάτες, ότι μπορεί δηλαδή με μια απλή εναλλαγή στην εξουσία, τη διαχείριση, να υπάρξουν κυβερνήσεις που να του λύσουν τα προβλήματα, να δώσουν διέξοδο στα αδιέξοδά του. Εμείς θεωρούμε ότι οι κυβερνήσεις ανεξάρτητα του επιθετικού προσδιορισμού, κεντροδεξιές, κεντροαριστερές, συντηρητικές, προοδευτικές ή αριστερές, απ' τη στιγμή που βρίσκονται εντός των τειχών, απ' τη στιγμή που η πολιτική τους εξυπηρετεί αυτά τα συμφέροντα, τα συμφέροντα δηλαδή των επιχειρηματικών ομίλων, της συμμετοχής της Ελλάδας στον ευρωμονόδρομο, βρίσκονται στην απέναντι όχθη απ' τις ανάγκες και τα λαϊκά συμφέροντα. Η στάση μας αυτή δε σημαίνει, όμως, ότι ταυτόχρονα δε θα αποκαλύψουμε την υποκριτική, αποπροσανατολιστική στάση του ΣΥΡΙΖΑ που δίνει καθημερινά εξετάσεις στην άρχουσα τάξη και στον ξένο παράγοντα ότι είναι ο ικανότερος διαχειριστής, ότι είναι ο ικανότερος για να μπορέσει να εγκλωβίσει και να χειραγωγήσει το λαϊκό παράγοντα».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του υπογράμμισε πως για το ΚΚΕ «η κυβέρνηση είναι στοχοπροσηλωμένη, με ευλάβεια υλοποιεί την πολιτική που ικανοποιεί τα συνολικά συμφέροντα, τις συνολικές ανάγκες της αστικής τάξης και του κεφαλαίου, σε συνθήκες βεβαίως βαθιάς και παρατεταμένης καπιταλιστικής κρίσης (...) Ετσι λοιπόν τα μέτρα αυτά είναι χωρίς ημερομηνία λήξης. Δεν είναι προσωρινά, απλά και μόνο να διαχειριστείτε την καπιταλιστική κρίση. Γιατί ακριβώς στοχεύουν πάνω απ' όλα στην επόμενη μέρα, στη μέρα της καπιταλιστικής ανάκαμψης που είναι μια ανάκαμψη σε ερημοποιημένο τοπίο».
Ο βουλευτής του ΚΚΕ αναφέρθηκε και στην ένταση της καταστολής, τονίζοντας: «...έτσι λοιπόν αυτή η επίθεση ενάντια στα πλατιά λαϊκά στρώματα διαμορφώνει τις προϋποθέσεις να ξεδιπλωθεί το λαϊκό κίνημα, να αναπτυχθεί η αντίσταση. Πώς απαντάτε λοιπόν απέναντι στη λαϊκή αντίσταση; Με τη λογική του νόμου και της τάξης. Με την καταστολή. Την τρομοκρατία, το φόβο, τη βία και τα ΜΑΤ (...) ο βασικός σας στόχος είναι να υποτάξετε το λαϊκό κίνημα στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων για να διαμορφώσετε ένα αποστειρωμένο από συνδικαλιστικά δικαιώματα, επιχειρηματικό περιβάλλον και στον ιδιωτικό αλλά και στο δημόσιο τομέα».
Ασφαιρη αντιπαράθεση «καθρέφτης» ενδοαστικής διαπάλης
Αναφερόμενος σε απόψεις που διακινεί η αντιπολίτευση, επεσήμανε: «Θεωρούμε ότι είναι άσφαιρη η αντιπολίτευση που επικεντρώνεται στα ζητήματα περί κλεπτοκρατίας, περί αποικίας χρέους και κατοχής, περί ανθύπατων και υποτακτικών. Αυτή η κριτική είναι άσφαιρη και αποπροσανατολιστική, όσο κι αν οξύνεται σε λεκτικό επίπεδο, γιατί επιδιώκει να κρυφτεί η συμφωνία επί της ουσίας στις στρατηγικές επιλογές. Επιδιώκει να κρύψει τους πραγματικούς υπεύθυνους για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός που δεν είναι άλλο απ' το καπιταλιστικό σύστημα, την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, το καπιταλιστικό κέρδος.
(...) Βεβαίως, αυτή η αντιπαράθεση η άσφαιρη αναζωπυρώνεται ακόμα περισσότερο επειδή το τελευταίο διάστημα αναζωπυρώνεται η αντιπαράθεση ανάμεσα στο ΔΝΤ και την ΕΕ (...) Η αντιπαράθεση ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα είναι έκφραση του αδιέξοδου της αστικής διαχείρισης για την καπιταλιστική κρίση, αποτελεί έκφραση των αντιθέσεων που υπάρχουν ανάμεσα στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες, ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και αποτελούν εκδήλωση της ανισόμετρης έκφρασης της καπιταλιστικής κρίσης και της αλλαγής στο συσχετισμό δύναμης (...). Ετσι λοιπόν είναι μια αντιπαράθεση, μια διαπάλη που γίνεται στο εσωτερικό της αστικής τάξης και το θέμα για τους εργαζόμενους και το λαϊκό κίνημα δεν είναι να επιλέξουν ανάμεσα στη Μέρκελ και στον Ομπάμα, ανάμεσα στην επιμήκυνση του δημόσιου χρέους και στο κούρεμά του. Δεν πρέπει, λοιπόν, το λαϊκό κίνημα να μπει κάτω από ξένη σημαία.
Βεβαίως, παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες και μια αναζωπύρωση του φλερτ του ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική Ομπάμα (...) Μάλιστα, ακούσαμε και τον εισηγητή, τον κ. Δραγασάκη αν δεν κάνω λάθος, ότι είναι διαφορετική, λέει, η πολιτική του Μπους, απ' την πολιτική Ομπάμα. Δηλαδή, με συγχωρείτε πάρα πολύ, άλλαξε ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας των ΗΠΑ; Και με τον Ομπάμα δε γίνονται ιμπεριαλιστικές επιθέσεις; Τι είπε ο Τσίπρας στο Τέξας; Είπε ότι θαυμάζει την Αμερική γιατί έχει ομοσπονδιακούς θεσμούς που προστατεύουν την κοινωνική ασφάλιση, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, το επίδομα ανεργίας, τα συστήματα ασφαλείας, όταν η Αμερική και με την πολιτική Ομπάμα είναι η χώρα, το κράτος με τις πιο οξυμένες κοινωνικές αντιθέσεις.
(...) Αυτή η γραμμή αντιπαράθεσης, εντός των τειχών της διαχείρισης σπέρνει αυταπάτες στο λαό. Καλλιεργεί την παθητικότητα, το κλίμα αναμονής στον κόσμο. Γι' αυτό ακριβώς και δεν τοκίστηκε σε ενίσχυση του λαϊκού κινήματος το 27% της αξιωματικής αντιπολίτευσης (...) αυτή η γραμμή έρχεται και δένει με τη λογική του καρότου (...) Οποτε δεν πιάνει το μαστίγιο ή το καρότο, έχουμε τη Χρυσή Αυγή...».
Αναντικατάστατος ο ρόλος του ΚΚΕ
Κλείνοντας την ομιλία του ο Ν. Καραθανασόπουλος σημείωσε: «Ετσι λοιπόν, στις σημερινές συνθήκες αν κάτι αναδεικνύεται αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο αναντικατάστατος ρόλος του ΚΚΕ. Και γι' αυτό αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση η ολόπλευρη στήριξη και ενίσχυση του ΚΚΕ.
Γιατί αποτελεί τον καθοριστικό παράγοντα που συνέβαλε αποφασιστικά στο να αποκαλυφθεί πολύ έγκαιρα, όχι τώρα, πολύ έγκαιρα, η πορεία των πραγμάτων. Προειδοποίησε το εργατικό λαϊκό κίνημα και προσπάθησε να το προετοιμάσει για να είναι ικανό να αντισταθεί. Αποτελεί το βασικό παράγοντα για την οργάνωση της πάλης του λαού, για την ενίσχυση του ταξικού μετώπου όπως εκφράζεται απ' το ΠΑΜΕ και τις υπόλοιπες συσπειρώσεις στους αυτοαπασχολούμενους και σε άλλους χώρους.
Γιατί θέλει να ανασυνταχθεί το εργατικό λαϊκό κίνημα και ταυτόχρονα αποτελεί το βασικό παράγοντα, τον καθοριστικό, για τη συγκέντρωση δυνάμεων, των εργατών, των αυτοαπασχολούμενων, της φτωχής αγροτιάς και της νεολαίας των λαϊκών στρωμάτων για τη Λαϊκή Συμμαχία. Για να μπορέσει να υπερασπίσει τους μισθούς, τις Συλλογικές Συμβάσεις, να προστατεύσει συλλογικά και ατομικά δικαιώματα, να αντιμετωπίσει τη φοροεπιδρομή, να διεκδικήσει το δικαίωμα πρόσβασης στην Παιδεία και την Υγεία.
Για να δημιουργηθεί μια ισχυρή αντιπολίτευση για τη ρήξη και την ανατροπή όχι για να δώσουμε "φιλί ζωής" στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα. Γιατί εντός των τειχών δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος, η διέξοδος βρίσκεται σε σύγκρουση με τους μονοπωλιακούς ομίλους, την ΕΕ και την αστική τάξη, βρίσκεται στην κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, στην αποδέσμευση απ' την ΕΕ και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, στη μονομερή διαγραφή του χρέους. Μόνο έτσι μπορεί να αξιοποιηθεί ο τεράστιος πλούτος προς όφελος του λαού και όχι του καπιταλιστικού κέρδους».
«Ως ΚΚΕ καταγγέλλουμε την κυβερνητική πολιτική γιατί αποτελεί παράγοντα βασικό που οδηγεί στη φτώχεια και στην εξαθλίωση πλατιά λαϊκά στρώματα (...) την αντιπαλεύουμε και με την ψήφο μας την Κυριακή το βράδυ», τόνισε κατά την ομιλία του χτες στη συζήτηση στη Βουλή ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλος, προσθέτοντας: «Γιατί θεωρούμε ότι πρέπει να ξεμπερδεύει ο λαός με τις κυβερνητικές αυταπάτες, ότι μπορεί δηλαδή με μια απλή εναλλαγή στην εξουσία, τη διαχείριση, να υπάρξουν κυβερνήσεις που να του λύσουν τα προβλήματα, να δώσουν διέξοδο στα αδιέξοδά του. Εμείς θεωρούμε ότι οι κυβερνήσεις ανεξάρτητα του επιθετικού προσδιορισμού, κεντροδεξιές, κεντροαριστερές, συντηρητικές, προοδευτικές ή αριστερές, απ' τη στιγμή που βρίσκονται εντός των τειχών, απ' τη στιγμή που η πολιτική τους εξυπηρετεί αυτά τα συμφέροντα, τα συμφέροντα δηλαδή των επιχειρηματικών ομίλων, της συμμετοχής της Ελλάδας στον ευρωμονόδρομο, βρίσκονται στην απέναντι όχθη απ' τις ανάγκες και τα λαϊκά συμφέροντα. Η στάση μας αυτή δε σημαίνει, όμως, ότι ταυτόχρονα δε θα αποκαλύψουμε την υποκριτική, αποπροσανατολιστική στάση του ΣΥΡΙΖΑ που δίνει καθημερινά εξετάσεις στην άρχουσα τάξη και στον ξένο παράγοντα ότι είναι ο ικανότερος διαχειριστής, ότι είναι ο ικανότερος για να μπορέσει να εγκλωβίσει και να χειραγωγήσει το λαϊκό παράγοντα».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του υπογράμμισε πως για το ΚΚΕ «η κυβέρνηση είναι στοχοπροσηλωμένη, με ευλάβεια υλοποιεί την πολιτική που ικανοποιεί τα συνολικά συμφέροντα, τις συνολικές ανάγκες της αστικής τάξης και του κεφαλαίου, σε συνθήκες βεβαίως βαθιάς και παρατεταμένης καπιταλιστικής κρίσης (...) Ετσι λοιπόν τα μέτρα αυτά είναι χωρίς ημερομηνία λήξης. Δεν είναι προσωρινά, απλά και μόνο να διαχειριστείτε την καπιταλιστική κρίση. Γιατί ακριβώς στοχεύουν πάνω απ' όλα στην επόμενη μέρα, στη μέρα της καπιταλιστικής ανάκαμψης που είναι μια ανάκαμψη σε ερημοποιημένο τοπίο».
Ο βουλευτής του ΚΚΕ αναφέρθηκε και στην ένταση της καταστολής, τονίζοντας: «...έτσι λοιπόν αυτή η επίθεση ενάντια στα πλατιά λαϊκά στρώματα διαμορφώνει τις προϋποθέσεις να ξεδιπλωθεί το λαϊκό κίνημα, να αναπτυχθεί η αντίσταση. Πώς απαντάτε λοιπόν απέναντι στη λαϊκή αντίσταση; Με τη λογική του νόμου και της τάξης. Με την καταστολή. Την τρομοκρατία, το φόβο, τη βία και τα ΜΑΤ (...) ο βασικός σας στόχος είναι να υποτάξετε το λαϊκό κίνημα στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων για να διαμορφώσετε ένα αποστειρωμένο από συνδικαλιστικά δικαιώματα, επιχειρηματικό περιβάλλον και στον ιδιωτικό αλλά και στο δημόσιο τομέα».
Ασφαιρη αντιπαράθεση «καθρέφτης» ενδοαστικής διαπάλης
Αναφερόμενος σε απόψεις που διακινεί η αντιπολίτευση, επεσήμανε: «Θεωρούμε ότι είναι άσφαιρη η αντιπολίτευση που επικεντρώνεται στα ζητήματα περί κλεπτοκρατίας, περί αποικίας χρέους και κατοχής, περί ανθύπατων και υποτακτικών. Αυτή η κριτική είναι άσφαιρη και αποπροσανατολιστική, όσο κι αν οξύνεται σε λεκτικό επίπεδο, γιατί επιδιώκει να κρυφτεί η συμφωνία επί της ουσίας στις στρατηγικές επιλογές. Επιδιώκει να κρύψει τους πραγματικούς υπεύθυνους για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός που δεν είναι άλλο απ' το καπιταλιστικό σύστημα, την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, το καπιταλιστικό κέρδος.
(...) Βεβαίως, αυτή η αντιπαράθεση η άσφαιρη αναζωπυρώνεται ακόμα περισσότερο επειδή το τελευταίο διάστημα αναζωπυρώνεται η αντιπαράθεση ανάμεσα στο ΔΝΤ και την ΕΕ (...) Η αντιπαράθεση ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα είναι έκφραση του αδιέξοδου της αστικής διαχείρισης για την καπιταλιστική κρίση, αποτελεί έκφραση των αντιθέσεων που υπάρχουν ανάμεσα στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες, ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και αποτελούν εκδήλωση της ανισόμετρης έκφρασης της καπιταλιστικής κρίσης και της αλλαγής στο συσχετισμό δύναμης (...). Ετσι λοιπόν είναι μια αντιπαράθεση, μια διαπάλη που γίνεται στο εσωτερικό της αστικής τάξης και το θέμα για τους εργαζόμενους και το λαϊκό κίνημα δεν είναι να επιλέξουν ανάμεσα στη Μέρκελ και στον Ομπάμα, ανάμεσα στην επιμήκυνση του δημόσιου χρέους και στο κούρεμά του. Δεν πρέπει, λοιπόν, το λαϊκό κίνημα να μπει κάτω από ξένη σημαία.
Βεβαίως, παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες και μια αναζωπύρωση του φλερτ του ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική Ομπάμα (...) Μάλιστα, ακούσαμε και τον εισηγητή, τον κ. Δραγασάκη αν δεν κάνω λάθος, ότι είναι διαφορετική, λέει, η πολιτική του Μπους, απ' την πολιτική Ομπάμα. Δηλαδή, με συγχωρείτε πάρα πολύ, άλλαξε ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας των ΗΠΑ; Και με τον Ομπάμα δε γίνονται ιμπεριαλιστικές επιθέσεις; Τι είπε ο Τσίπρας στο Τέξας; Είπε ότι θαυμάζει την Αμερική γιατί έχει ομοσπονδιακούς θεσμούς που προστατεύουν την κοινωνική ασφάλιση, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, το επίδομα ανεργίας, τα συστήματα ασφαλείας, όταν η Αμερική και με την πολιτική Ομπάμα είναι η χώρα, το κράτος με τις πιο οξυμένες κοινωνικές αντιθέσεις.
(...) Αυτή η γραμμή αντιπαράθεσης, εντός των τειχών της διαχείρισης σπέρνει αυταπάτες στο λαό. Καλλιεργεί την παθητικότητα, το κλίμα αναμονής στον κόσμο. Γι' αυτό ακριβώς και δεν τοκίστηκε σε ενίσχυση του λαϊκού κινήματος το 27% της αξιωματικής αντιπολίτευσης (...) αυτή η γραμμή έρχεται και δένει με τη λογική του καρότου (...) Οποτε δεν πιάνει το μαστίγιο ή το καρότο, έχουμε τη Χρυσή Αυγή...».
Αναντικατάστατος ο ρόλος του ΚΚΕ
Κλείνοντας την ομιλία του ο Ν. Καραθανασόπουλος σημείωσε: «Ετσι λοιπόν, στις σημερινές συνθήκες αν κάτι αναδεικνύεται αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο αναντικατάστατος ρόλος του ΚΚΕ. Και γι' αυτό αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση η ολόπλευρη στήριξη και ενίσχυση του ΚΚΕ.
Γιατί αποτελεί τον καθοριστικό παράγοντα που συνέβαλε αποφασιστικά στο να αποκαλυφθεί πολύ έγκαιρα, όχι τώρα, πολύ έγκαιρα, η πορεία των πραγμάτων. Προειδοποίησε το εργατικό λαϊκό κίνημα και προσπάθησε να το προετοιμάσει για να είναι ικανό να αντισταθεί. Αποτελεί το βασικό παράγοντα για την οργάνωση της πάλης του λαού, για την ενίσχυση του ταξικού μετώπου όπως εκφράζεται απ' το ΠΑΜΕ και τις υπόλοιπες συσπειρώσεις στους αυτοαπασχολούμενους και σε άλλους χώρους.
Γιατί θέλει να ανασυνταχθεί το εργατικό λαϊκό κίνημα και ταυτόχρονα αποτελεί το βασικό παράγοντα, τον καθοριστικό, για τη συγκέντρωση δυνάμεων, των εργατών, των αυτοαπασχολούμενων, της φτωχής αγροτιάς και της νεολαίας των λαϊκών στρωμάτων για τη Λαϊκή Συμμαχία. Για να μπορέσει να υπερασπίσει τους μισθούς, τις Συλλογικές Συμβάσεις, να προστατεύσει συλλογικά και ατομικά δικαιώματα, να αντιμετωπίσει τη φοροεπιδρομή, να διεκδικήσει το δικαίωμα πρόσβασης στην Παιδεία και την Υγεία.
Για να δημιουργηθεί μια ισχυρή αντιπολίτευση για τη ρήξη και την ανατροπή όχι για να δώσουμε "φιλί ζωής" στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα. Γιατί εντός των τειχών δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος, η διέξοδος βρίσκεται σε σύγκρουση με τους μονοπωλιακούς ομίλους, την ΕΕ και την αστική τάξη, βρίσκεται στην κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, στην αποδέσμευση απ' την ΕΕ και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, στη μονομερή διαγραφή του χρέους. Μόνο έτσι μπορεί να αξιοποιηθεί ο τεράστιος πλούτος προς όφελος του λαού και όχι του καπιταλιστικού κέρδους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου