Χωρίς καμουφλάζ
Στην πρόσφατη εκδήλωση
για την παραγωγική ανασυγκρότηση, στο πλαίσιο των χαριεντισμών ανάμεσα
στον Αλ. Τσίπρα και στον Δ. Δασκαλόπουλο, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ
υπαινίχθηκε ότι ο Γ. Σταθάκης θα είναι ο υπουργός Οικονομικών σε μια
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Ζητώντας μάλιστα το χρίσμα απ' τον πρόεδρο του ΣΕΒ,
τον ρώτησε αν θέλει να τον φορολογεί στην παραγωγή ο Στουρνάρας ή στα
κέρδη ο Σταθάκης, προσθέτοντας αστειευόμενος ότι «θα είναι πολύ άγριος».
Το πόσο «άγριος» θα είναι ο Σταθάκης προκύπτει σαφέστατα απ' τη
στρατηγική του κόμματός του για διαχείριση του καπιταλισμού με στόχο την
ανάκαμψη της κερδοφορίας και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των
επιχειρηματικών ομίλων.
Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Γ. Σταθάκης απαντά στο ερώτημα: «τι θα επιλέγατε μεταξύ διαγραφής του χρέους και ενός επενδυτικού πακέτου με ευνοϊκούς όρους»!!
Ο Σταθάκης φεύγει από τη θέση της διαγραφής μέρους του χρέους -που έτσι κι αλλιώς δεν θα γίνει για την τσέπη του εργαζόμενου αλλά για να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση του κεφαλαίου- και υιοθετεί την πιο «ρεαλιστική εκδοχή» ενός συνδυασμού επιμήκυνσης, κουρέματος και επενδυτικού πακέτου!!
Ενώ, πρέπει με ιδιαίτερη προσοχή να δούμε την επισήμανση ότι, ενώ στη δεδομένη στιγμή πιο ενδεδειγμένη στρατηγική είναι η συνεργασία προσώπων μετά τις βουλευτικές εκλογές, λέει ο Σταθάκης δεν αποκλείεται «να υπάρξουν πολιτικές συμμαχίες που αυτή τη στιγμή δεν φαίνονται ώριμες και εφικτές». Τι να εννοεί άραγε; Μήπως -λέμε εμείς- την πιθανότητα ακόμα και ενός μεγάλου συνασπισμού;
Αυτά και πολλά άλλα είπε ο Γ. Σταθάκης στη συνέντευξή του. Κατά τ' άλλα, όταν λέμε εμείς ότι έχουν κοινή στρατηγική βάση με τα άλλα κόμματα αστικής διαχείρισης μας κατηγορούν για εμπάθεια. Βεβαίως, αυτό για το οποίο δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς τον Σταθάκη είναι η ειλικρίνεια για τις προθέσεις και τους στόχους του ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνησή του. Αντίθετα, φανερώνεται ο ύπουλος ρόλος δυνάμεων που, ενώ βρίσκονται στο ίδιο κόμμα με τον Σταθάκη, ενώ παλεύουν μαζί για να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, καλύπτονται πίσω από μια «αριστερή κριτική στήριξη» αυτής της πολιτικής, προσπαθούν να την καμουφλάρουν κοροϊδεύοντας ιδιαίτερα εργαζόμενους που έχουν αναφορές στο εργατικό - λαϊκό κίνημα...
***
Ο Γ. Σταθάκης, με συνέντευξή του στο «Βήμα της Κυριακής»,
αποδομεί και τα τελευταία ψήγματα αυταπατών που ίσως διατηρούνται ως
προς το τι είναι και τι θέλει να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ αν κυβερνήσει. Τα
αλλοτινά «νταηλίκια» για εσωτερική κατανάλωση -οι «γροθιές στο τραπέζι»
κι άλλα παρεμφερή έπεα πτερόεντα- αντικαταστάθηκαν από εκτιμήσεις που
δεν θέτουν καν το ζήτημα διευθέτησης του χρέους με τον τρόπο που ως τώρα
το έθετε ο ΣΥΡΙΖΑ. Λέει ο Γ. Σταθάκης: «Νομίζω ότι η αναδιάρθρωση
του χρέους πρέπει να θεωρείται de facto δεδομένη. Διότι το πρόβλημα του
χρέους πλέον είναι προσδιορισμένο και αφορά την αδυναμία εξυπηρέτησής
του από το '14 ως το '20, ενώ είναι πιο διαχειρίσιμη η κατάσταση μετά το
'20, εάν και εφόσον υπάρξει μεγάλη επιμήκυνση. Αρα... η χρυσή τομή
και η σωστή λύση είναι ένας συνδυασμός των δύο: αντιμετώπιση του
προβλήματος του χρέους 2014-2020 και ταυτόχρονα δημιουργία των ελάχιστων
προϋποθέσεων ώστε να υπάρξουν επενδυτικοί πόροι άμεσα»!!!Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Γ. Σταθάκης απαντά στο ερώτημα: «τι θα επιλέγατε μεταξύ διαγραφής του χρέους και ενός επενδυτικού πακέτου με ευνοϊκούς όρους»!!
Ο Σταθάκης φεύγει από τη θέση της διαγραφής μέρους του χρέους -που έτσι κι αλλιώς δεν θα γίνει για την τσέπη του εργαζόμενου αλλά για να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση του κεφαλαίου- και υιοθετεί την πιο «ρεαλιστική εκδοχή» ενός συνδυασμού επιμήκυνσης, κουρέματος και επενδυτικού πακέτου!!
***
Για να ενισχύσει την πρόταση
που καταθέτει, επικαλείται τη στήριξη ενός ευρέως φάσματος πολιτικών
δυνάμεων! Ομολογεί δηλαδή ότι πρόκειται για πρόταση απ' τους κόλπους της
αστικής τάξης, που την προώθησή της αναλαμβάνουν παραπέρα οι πολιτικοί
της εκπρόσωποι που μπορεί να συγκλίνουν και στη δράση για την υλοποίησή
της. «Υπάρχουν αρκετές ιδέες στις οποίες συγκλίνουν όχι μόνο η
Αριστερά, αλλά και ένα ευρύτερο φάσμα πολιτικών δυνάμεων για μια διπλή
στρατηγική μετατόπισης, στην αντιμετώπιση του χρέους και στη διαμόρφωση
μιας στοιχειώδους ατζέντας για επιτάχυνση των ρυθμών ανάπτυξης της
ευρωπαϊκής οικονομίας», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γ. Σταθάκης. Ο
Σταθάκης φτάνει μάλιστα να λέει ότι οι έννοιες κεντροαριστερά και
κεντροδεξιά είναι ξεπερασμένες και «δεν ανταποκρίνονται στην οικονομική,
πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα».Ενώ, πρέπει με ιδιαίτερη προσοχή να δούμε την επισήμανση ότι, ενώ στη δεδομένη στιγμή πιο ενδεδειγμένη στρατηγική είναι η συνεργασία προσώπων μετά τις βουλευτικές εκλογές, λέει ο Σταθάκης δεν αποκλείεται «να υπάρξουν πολιτικές συμμαχίες που αυτή τη στιγμή δεν φαίνονται ώριμες και εφικτές». Τι να εννοεί άραγε; Μήπως -λέμε εμείς- την πιθανότητα ακόμα και ενός μεγάλου συνασπισμού;
***
Ο Γ. Σταθάκης διαβεβαιώνει ότι δεν πρέπει να υπάρχει
«η παραμικρή αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σταθερά προσανατολισμένος
στην παραμονή της χώρας στην ΕΕ και στο ευρώ» και πως αν και «μπορεί να
υπάρξουν εντάσεις, θα πρυτανεύσουν η κοινή λογική και η ανάγκη να
εξυπηρετηθεί το κοινό συμφέρον». Επισημαίνει μάλιστα ότι οι προτάσεις
του ΣΥΡΙΖΑ είναι «επωφελείς για την ΕΕ σε σχέση με το αδιέξοδο στο οποίο
έχει φτάσει το ελληνικό πρόβλημα». Είναι σαφείς οι όρκοι πίστης στον
ευρωμονόδρομο και δεν χρειάζονται παρερμηνείες...Αυτά και πολλά άλλα είπε ο Γ. Σταθάκης στη συνέντευξή του. Κατά τ' άλλα, όταν λέμε εμείς ότι έχουν κοινή στρατηγική βάση με τα άλλα κόμματα αστικής διαχείρισης μας κατηγορούν για εμπάθεια. Βεβαίως, αυτό για το οποίο δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς τον Σταθάκη είναι η ειλικρίνεια για τις προθέσεις και τους στόχους του ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνησή του. Αντίθετα, φανερώνεται ο ύπουλος ρόλος δυνάμεων που, ενώ βρίσκονται στο ίδιο κόμμα με τον Σταθάκη, ενώ παλεύουν μαζί για να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, καλύπτονται πίσω από μια «αριστερή κριτική στήριξη» αυτής της πολιτικής, προσπαθούν να την καμουφλάρουν κοροϊδεύοντας ιδιαίτερα εργαζόμενους που έχουν αναφορές στο εργατικό - λαϊκό κίνημα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου