ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ «Οι αιτίες των όσων συμβαίνουν παραμένουν στο απυρόβλητο»

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

«Οι αιτίες των όσων συμβαίνουν παραμένουν στο απυρόβλητο»

Συζήτηση με τον υπεύθυνο του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού της ΚΕ του ΚΚΕ, Θοδωρή Λιάππη, για τις τελευταίες εξελίξεις στο χώρο του ποδοσφαίρου

Με αφορμή τα όσα συνέβησαν την τελευταία περίοδο στο ελληνικό ποδόσφαιρο, την τελική κατάληξη αυτών των γεγονότων αλλά και την «επόμενη μέρα», ο Ριζοσπάστης συνομιλεί με τον υπεύθυνο του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού της ΚΕ του ΚΚΕ, Θοδωρή Λιάππη.
-- Μετά την πρόσφατη συμφωνία της κυβέρνησης με ΕΠΟ - FIFA και την αποφυγή της πιθανότητας ποδοσφαιρικού «Grexit», ο υφυπουργός Αθλητισμού, Σταύρος Κοντονής, έκανε λόγο για μια «χρονιά - τομή» στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Μάλιστα, χαρακτήρισε «αρχή της κάθαρσης» τα τελευταία γεγονότα. Τι μπορούμε να περιμένουμε πλέον στο ελληνικό ποδόσφαιρο την επομένη των όσων συνέβησαν το τελευταίο διάστημα;
-- Νομίζω ότι εάν έχουμε να περιμένουμε κάτι, αυτό εστιάζεται σε μια φράση: «Μια απ' τα ίδια...». Και δεν υπάρχει κάτι που να μας δίνει την εικόνα ότι θα διαψευστούμε στις προβλέψεις μας. Και αυτό γιατί όλα δείχνουν ότι δεν πρόκειται ν' αλλάξει ουσιαστικά τίποτα αφού για μια ακόμη φορά δεν αντιμετωπίζονται οι αιτίες που προκαλούν αυτά τα φαινόμενα της σήψης. Αν δεν εντοπιστούν και δεν αντιμετωπιστούν οι αιτίες, τα όποια έκτακτα μέτρα παίρνονται θα έχουν όριο και θα ερχόμαστε κάθε φορά να συζητάμε τι πήγε στραβά. Το σίγουρο είναι πως η βασική αιτία, δηλαδή η επιχειρηματική δράση στο ποδόσφαιρο και η αξιοποίησή του για οικονομικά και πολιτικά οφέλη, για μια ακόμη φορά δεν χτυπιέται στη ρίζα της.

Eurokinissi

-- Για πολλούς η περίπτωση του ποδοσφαιρικού Grexit ήταν η καλύτερη λύση. Θα έλυνε κάτι τέτοιο τα προβλήματα;
-- Το θέμα είναι να δει κάποιος αν, για παράδειγμα, με τη συγκεκριμένη τιμωρία άλλαζε και το πλαίσιο με το οποίο λειτουργεί το ποδόσφαιρο. Και αυτό νομίζω ότι δεν θα γινόταν. Αλλωστε, υπάρχει εμπειρία και πρόσφατη και παλιότερη και στην Ευρώπη από τέτοιου είδους αποκλεισμούς, χωρίς να αλλάξει κάτι. Η σαπίλα του συστήματος δεν γιατρεύεται έτσι, μόνο με τιμωρίες και αλλαγές στα πρόσωπα. Ανάσα ζωής είναι για το σύστημα αυτά. Αλλαγή σκυτάλης και, ίσως, ανανέωση προσωπικού. Δεν έχουμε αντίρρηση, μέχρι τώρα το εκφράσαμε άλλωστε και στη Βουλή, να στηρίξουμε μέτρα που βοηθάνε σ' αυτήν την κατεύθυνση της διαφάνειας και του ελέγχου. Είμαστε όμως επιφυλακτικοί γιατί έχουμε εμπειρία και παλιότερη και νέα, ακούγοντας μεγαλοστομίες, λεονταρισμούς, που τελικά δεν επιβεβαιώνονταν, με πρόσφατο παράδειγμα την «κωλοτούμπα» στην οποία κατέληξε η κυβέρνηση στην τελευταία «διένεξη» που είχε με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Πολύ φοβόμαστε ότι κάτι τέτοιο θα γίνει και τώρα.
-- Τα όσα συμβαίνουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ζήτημα κακών επιχειρηματιών;
-- Μέχρι σήμερα έχουν υπάρξει αρκετές αλλαγές προσώπων. Φεύγουν οι παλιοί και έρχονται νέα πρόσωπα που βαφτίζονται «καθαρά», ωστόσο, όπως αποδεικνύεται, η σαπίλα πάντα μένει. Είναι τελικά θέμα προσώπων; Σαφώς όχι. Δεν έχουμε βέβαια καμιά αντίρρηση, αντίθετα είμαστε οι πρώτοι που λέμε ότι πρέπει να τιμωρηθούν και μάλιστα με βαριές ποινές, όχι μόνο αποκλεισμού αλλά και άλλες κυρώσεις, οικονομικές κ.τ.λ., όσοι εμπλέκονται σε σκάνδαλα και διαφθορά. Ωστόσο, μετά τι ακολουθεί; Για παράδειγμα, εδώ και μήνες τώρα συζητάμε εάν ο υφυπουργός Αθλητισμού θα κάτσει στο ίδιο τραπέζι να λύσει το πρόβλημα με αυτούς που αποτελούν την αιτία. Με αυτούς που και ο ίδιος τους έχει κατηγορήσει αρκετές φορές πως προκαλούν τη βία. Κι όμως, με αυτούς θέλει να λύσει τα προβλήματα.
-- Αρα, πολλές φορές δεν είναι θέμα μόνο να παρθούν μέτρα αλλά το τι θα αφορούν αυτά. Τι θα μπορούσε να γίνει άμεσα;
-- Σαφώς το θέμα δεν είναι να παρθούν απλά κάποια μέτρα αλλά πού και σε τι θα στοχεύουν αυτά. Και ως προς αυτό, το παρελθόν μαρτυρά πως σε αρκετές περιπτώσεις παρά τις μεγαλοστομίες και πομπώδεις παρουσιάσεις τα μέτρα αποδείχθηκαν... σταγόνα, δεν άγγιξαν τις αιτίες ή ακόμα και δεν εφαρμόστηκαν ποτέ. Ως ΚΚΕ θεωρούμε ότι υπάρχουν πράγματα που μπορούν να γίνουν αρκετά άμεσα και να υλοποιηθούν και φυσικά να έχουν συγκεκριμένο στόχο. Γι' αυτό αρκετές φορές έχουμε φέρει στο προσκήνιο και έχουμε βάλει στο τραπέζι αρκετές προτάσεις, όπως για παράδειγμα αυτή που αφορά τις Ανώνυμες Εταιρείες που δρουν στο ποδόσφαιρο και αρκετές φορές μέχρι τώρα έχουμε προτείνει να ενταχθούν στο υπουργείο Ανάπτυξης και να ελέγχονται από εκεί, όπως όλοι, και όχι να έχουν ειδικό καθεστώς. `Η μια άλλη πρόταση είναι να αποσυρθούν οι ελληνικές ομάδες από το στοίχημα, φυσικά χωρίς να έχουμε αυταπάτες ότι δεν θα υπάρχει τζόγος. Μέχρι τώρα όμως τίποτε απ' αυτά δεν έχει γίνει, που εδώ που τα λέμε δεν είναι και τα πλέον... επαναστατικά μέτρα.
-- Υπάρχει η άποψη ότι αλλού δεν συμβαίνουν αυτά, π.χ. στην Αγγλία, στην Ισπανία. Είναι έτσι τα πράγματα;
-- Καταρχάς πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι παντού υπάρχουν σκάνδαλα με «στημένα». Σε όλες τις χώρες, ακόμα και στις διεθνείς Ομοσπονδίες. Δεν μπορεί να υπάρξει επαγγελματικό ποδόσφαιρο χωρίς τον τζόγο. Επίσης, μιλάμε για διαφορετικά οικονομικά μεγέθη, κάτι που βάζει σε άλλο «ράφι» το συγκεκριμένο προϊόν και φυσικά δημιουργεί και άλλου είδους πλαίσιο προστασίας του ίδιου του προϊόντος. Στην Αγγλία π.χ. ακόμα και σε αγώνες με ομάδες β' κατηγορίας το γήπεδο έχει χιλιάδες στις εξέδρες. Αρα μιλάμε για τεράστια πελατεία για τις πολυεθνικές. Και γι' αυτό ως ένα βαθμό αποβάλλονται τα «κακώς κείμενα». Οχι όμως εξολοκλήρου αλλά μόνο στο βαθμό που προκαλούν προβλήματα στο ίδιο το «προϊόν». Μακριά απ' αυτό «ας γίνει ό,τι θέλει». Γι' αυτό στη συγκεκριμένη χώρα, για παράδειγμα, βλέπουμε γήπεδα - εκκλησίες, όμως τα μπαρ, οι δρόμοι, το μετρό βάφονται με αίμα από επεισόδια οπαδών. Από την άλλη, στην περίπτωση της Ελλάδας πέρα από μια - δυο ομάδες το προϊόν δεν έχει μεγάλη ζήτηση. Γι' αυτό ό,τι βγαίνει βγαίνει από την παραοικονομία του ποδοσφαίρου, τα στημένα κ.τ.λ.
-- Τελικά το «ποδόσφαιρο μάς ενώνει» σήμερα, όπως προβάλλεται επί το πλείστον και στα διαφημιστικά μηνύματα των πολυεθνικών - χορηγών στο χώρο;
-- Το σίγουρο είναι ότι το ποδόσφαιρο σήμερα δεν παίζεται μέσα στο γήπεδο. Παίζεται έξω από αυτό και αυτό αποδεικνύεται και από τη σημερινή κατάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο αλλά και στο διεθνές. Πλέον, δεν είναι ένα παιχνίδι που κερδίζει ο καλύτερος. Είναι ένα παιχνίδι που μπορείς να κερδίσεις ή να χάσεις, όχι όμως μέσα στο γήπεδο. Αυτό πρέπει να δει και ο φίλαθλος κόσμος και να μη στοιχίζεται πίσω από τα συμφέροντα του κάθε επιχειρηματία. Να καταλάβει ότι η κατάσταση έχει φθάσει πλέον στο απροχώρητο. Να καθορίζονται αποτελέσματα από το στοίχημα, τα παράνομα ή τα νόμιμα. Από την άλλη, όσον αφορά το περίφημο σύνθημα των πολυεθνικών ή αντίστοιχα τέτοιου είδους των παγκόσμιων Οργανισμών του ποδοσφαίρου, FIFA, UEFA, θα 'λεγα ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη ιδεολογική χειραγώγηση απ' αυτό. Δηλαδή, το σημερινό οικοδόμημα του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου ή γενικότερα του αθλητισμού πώς μπορεί να ενώσει και ποιους; Τον μεγαλοεπιχειρηματία, την πολυεθνική και τα συμφέροντά τους με τον εργαζόμενο ή άνεργο ή προερχόμενο από τα φτωχά λαϊκά στρώματα φίλαθλο που έχει να αντιμετωπίσει τα προβλήματά του, την καθημερινότητά του; Αυτό είναι που πρέπει να δουν ξεκάθαρα όλοι οι φίλαθλοι προκειμένου να καταλάβουν το τι εξυπηρετεί, ποια συμφέροντα, το σημερινό εμπορευματοποιημένο ποδόσφαιρο.