ΒΡΑΖΙΛΙΑ Η πραγματικότητα όταν σβήσουν τα φώτα

ΒΡΑΖΙΛΙΑ

Η πραγματικότητα όταν σβήσουν τα φώτα

Associated Press

Το περαιτέρω κόψιμο των κοινωνικών δαπανών είναι η λύση της τοπικής κυβέρνησης του Ρίο για να καλυφθεί το κόστος των Αγώνων

Η αυλαία των Ολυμπιακών Αγώνων στο Ρίο της Βραζιλίας κλείνει σήμερα, με την τελετή λήξης, ενώ το Τόκιο περιμένει να παραλάβει τη σκυτάλη για την επόμενη διοργάνωση, το 2020. Μπορεί εξαρχής η διοργάνωση να βρέθηκε στο στόχαστρο αρκετής κριτικής για τα προβλήματα που αντιμετώπισαν οι οικοδεσπότες, κάποια εκ των οποίων συνεχίστηκαν και κατά τη διάρκεια των Αγώνων, ωστόσο ακόμα και έτσι οι Βραζιλιάνοι κατάφεραν να φθάσουν έως το τέλος την αποστολή τους.
Ομως, όταν τα φώτα στα στάδια του Ρίο σβήσουν, ξημερώματα Δευτέρας, ώρα Ελλάδας, θα έρθει η... επόμενη μέρα για τη Βραζιλία και κυρίως για τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, που ούτως ή άλλως δεν κέρδισαν τίποτε από τους Αγώνες, εν αντιθέσει με τα κέρδη της ντόπιας αστικής τάξης και των πολυεθνικών που σχετίστηκαν με αυτούς. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι λαϊκές κινητοποιήσεις κατά του τεράστιου ποσού που δαπανήθηκε από τα κρατικά ταμεία για τους Αγώνες, την ώρα που με αφορμή την οικονομική ύφεση στη χώρα υπάρχουν περικοπές σε βασικούς τομείς των λαϊκών αναγκών, δεν σταμάτησαν ούτε κατά τη διάρκεια των Αγώνων. Εστω και αν αυτές κρύφτηκαν επιμελώς απ' τους διοργανωτές (αν εξαιρέσει κανείς αυτές λίγο πριν από την τελετή έναρξης, στις 5 Αυγούστου) και τα διεθνή ΜΜΕ.

Η ώρα του λογαριασμού

Eurokinissi

Το σβήσιμο των φώτων σηματοδοτεί τον ερχομό του λογαριασμού για το κόστος των Αγώνων στον βραζιλιάνικο λαό

Μπορεί ως δικαιολογία από πλευράς κυβερνητικών παραγόντων της Βραζιλίας και της Οργανωτικής Επιτροπής να προβαλλόταν το επιχείρημα ότι από τα 10 δισ. δολάρια που κόστισαν οι Αγώνες το κράτος έβαλε το 43% ή οι περικοπές που έγιναν (κυρίως στις τελετές έναρξης και λήξης), ωστόσο αυτό κάθε άλλο παρά παρηγοριά μπορεί να αποτελέσει για τον βραζιλιάνικο λαό. Αλλωστε, όπως έχουν δείξει αντίστοιχα παραδείγματα του παρελθόντος, ο όποιος λογαριασμός των Αγώνων (αφού κάπως πρέπει να καλυφθεί και αυτό το 43%) πάει πάντα για πληρωμή στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Ιδιαίτερα μάλιστα στην περίπτωση της Βραζιλίας, όπου ο λαός πληρώνει ήδη εδώ και δύο χρόνια την οικονομική ύφεση στη χώρα, αποτέλεσμα των καπιταλιστικών παιχνιδιών κέρδους, η πληρωμή του λογαριασμού των Αγώνων είναι προφανές ότι θα έχει μεγαλύτερες συνέπειες. Μάλιστα, τα χειρότερα αναμένεται να κάνουν την εμφάνισή τους αμέσως μετά τη λήξη των Αγώνων, όταν θα αρχίσουν οι απολύσεις εργαζομένων από τις πολυεθνικές, όπως συμβαίνει ήδη στον τομέα των κατασκευών, που είχαν αναλάβει την υποδομή και τη συντήρηση των εγκαταστάσεων, ή και σε άλλους τομείς (π.χ. ασφάλεια, ΜΜΕ, μεταφορές, βοηθητικό προσωπικό κ.τ.λ.).

Ρίο: Μετά τους Αγώνες το... μνημόνιο

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα για την πραγματικότητα της επόμενης μέρας των Αγώνων αφορά την περίπτωση της οικοδέσποινας πόλης, του Ρίο. Υπενθυμίζεται ότι η πόλη, σχεδόν δύο μήνες πριν από την επίσημη έναρξη της διοργάνωσης, είχε λάβει δάνειο 870 εκατ. δολαρίων από την κεντρική κυβέρνηση για να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις αφού η τοπική κυβέρνηση αδυνατούσε να πληρώσει τους μεγαλοεργολάβους και τις κατασκευαστικές, με αποτέλεσμα το σταμάτημα των έργων. Βέβαια, τα χρήματα δεν δόθηκαν με το αζημίωτο ούτε φυσικά για τον «εθνικό στόχο» που επικαλούνταν συνέχεια πριν από τους Αγώνες η αστική τάξη της χώρας για προφανείς λόγους. Αντίθετα, ως βασικός όρος για την εκταμίευση των χρημάτων τέθηκε από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση προς την τοπική αντίστοιχη του Ρίο ήταν η πώληση του δικτύου ύδρευσης της πόλης σε ιδιωτική εταιρία. Απ αυτά τα 870 εκατομμύρια που πήρε μεγάλο μέρος πήγε για την ασφάλεια της διοργάνωσης και τα υπόλοιπα για τα πληρωμένες στο θέμα των υποδομών.
Την ίδια ώρα η τοπική κυβέρνηση του Ρίο υπολογίζεται ότι έχει ένα ελλειμα της τάξης των 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων, τα νοσοκομεία υπολειτουργούν.Από τα τέλη του περασμένου χρόνου, η πολιτεία αναγκάστηκε να προβεί σε καθυστερήσεις πληρωμών συντάξεων και μισθών, ενώ έκλεισε κάποια σχολεία και νοσοκομεία, όπου έχει καταγραφεί έλλειψη σε προμήθειες ζωτικής σημασίας, όπως φάρμακα και σύριγγες.
Πολύ πριν την έναρξη των αγώνων και με βάση την οικονομική πραγματικότητα που επικρατούσε στην πόλη αλλά και σε όλη την χώρα οι εκτιμήσεις των ειδικών ήταν κατι παραπάνω απο σίγουρες ότι το Ρίο μετά τους αγώνες «θα μπει σε μνημόνιο» που ως στόχο του θα έχει τις περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες ακολουθώντας τον δρόμο της κεντρικής κυβέρνησης. Είναι χαρακτηριστικό ότι κυβερνητικοί αξιωματούχοι στο Ρίο λίγο πριν την έναρξη των αγώνων με δηλώσεις του υποστήριζαν ανοιχτά ότι η επαρχία χρειάζεται διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις ξεκινώντας από τις συντάξεις οι οποίες σε ύψος είναι περίπου όσο το 50% του σημερινού ελλείμματος.

Αγκάθι και οι Παραολυμπιακοί

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά θα πρέπει να σημειωθεί ότι ειδικά για την πόλη του Ρίο τα αγκάθια παραμένουν αφού σημαντικά προβλήματα δείχνει να αντιμετωπίζει και η διοργάνωση των Παραολυμπιακών Αγώνων (7 -18 Σεπτέμβρη) που θα ακολουθήσουν στην βραζιλιάνικη πόλη σε λιγότερο απο ένα μήνα. Μάλιστα αν και απομένουν μόνο μερικές εβδομάδες απ την έναρξη τους τα ζητήματα και κυρίως το οικονομικό είναι ένα καθημερινός πονοκέφαλος για τους διοργανωτές. Ενδεικτικό της κατάστασης αποτελεί η πρόσφατη πρόσκληση -σχεδόν έκκληση- των διοργανωτών να απευθυνθούν σε βραζιλιάνικες πολυεθνικές εταιρίες προκειμένου να στηρίξουν οικονομικά την διοργάνωση αφού είναι προφανές πως δεν μπορούν να αντλήσουν περαιτέρω χρήματα απ το Κράτος. Κάποιες εξ αυτών των πολυεθνικών έδειξαν να ανταποκρίνονται ωστόσο το ποσό των περίπου 27 εκ δολλαρίωνβ που μαζεύτηκε δεν πρόσφερε και ιδιαίτερη ικανοποίηση στους διοργανωτές. Αλλωστε το γεγονός οτι οι Παραολυμπιακοί Αγώνες δεν αγγίζουν την εμπορικότητα των θερινων Ολυμπιακών Αγώνων αποτελεί προφανώς ανασταλτικό παράγοντα για τις πολυεθνικές να δώσουν το...κάτι παραπάνω πέρα απ αυτό που θα τους εξασφαλίσει το χρήσιμο στα παιχνίδια κέρδους «κοινωνικό τους προφίλ». Απ την άλλη οι διοργανωτές δεν μπορούν να αισιοδοξούν στην άντληση χρημάτων απ την πώληση των εισιτηρίων αφού μέχρι τώρα περίπου 4 εβδομάδες πριν τους αγώνες έχει πωληθεί μόλις των 12% εξ αυτών. Επίσης οι παραπάνω του αναμενομένου άδειες κερκίδες των Ολυμπιακών Αγώνων προϊδεάζουν για ακόμη χειρότερη κατάσταση κατά την διάρκεια των Παραολυμπιακών Αγώνων.