UEFA - AΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΤΣΑΜΠΙΟΝΣ ΛΙΓΚ Κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των ισχυρών

UEFA - AΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΤΣΑΜΠΙΟΝΣ ΛΙΓΚ

Κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των ισχυρών

Eurokinissi

Η όποια διάκριση στη διοργάνωση γίνεται πλέον υπόθεση μιας χούφτας ομάδων

Ηταν μόλις πριν από λίγους μήνες όταν ο εκ των υποψηφίων για τη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Ποδοσφαίρου (UEFA) Σλοβένος Αλεξάντερ Τσέφεριν στην προεκλογική του εκστρατεία είχε ως βασικό σύνθημα το κλείσιμο της ψαλίδας μεταξύ των λεγόμενων ισχυρών και ανίσχυρων ομάδων στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Σε μια UEFA στιγματισμένη από τις προηγούμενες αποκαλύψεις για διαφθορά παραγόντων της, που έφθαναν μέχρι την κορυφή της ηγεσίας του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, η υποψηφιότητα Τσέφεριν για πολλούς έδειχνε το κάτι διαφορετικό. Ο ίδιος ο πρόεδρος μιας μικρής ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, όπως αυτή της Σλοβενίας, έδειχνε να πρεσβεύει κάτι διαφορετικό σε σχέση με τη γενικότερη εικόνα. Κάτι φυσικά ιδιαίτερα χρήσιμο στα επικοινωνιακά παιχνίδια που είχαν ανάγκη το περασμένο καλοκαίρι τόσο η ίδια η UEFA όσο και οι πολυεθνικές που είτε συνεργάζονται άμεσα μαζί της είτε δραστηριοποιούνται στο χώρο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, προκειμένου το ίδιο το ποδοσφαιρικό «προϊόν» που τους αποφέρει τα κέρδη να αποφύγει περαιτέρω απαξίωση. Με αυτά και με αυτά, στηριζόμενος κυρίως από την πλειοψηφία των μικρών Ομοσπονδιών, το Σεπτέμβρη, στην Αθήνα, ο Τσέφεριν κέρδισε τις εκλογές αναλαμβάνοντας νέος πρόεδρος της UEFA.

Το πραγματικό παιχνίδι πίσω από τις εκλογές

Ωστόσο, την ώρα που γίνονταν όλα αυτά, στη σκιά της προεκλογικής εκστρατείας και των εκλογών διεξαγόταν ένα άλλο ...παιχνίδι. Αυτό είχε να κάνει με το ανοιχτό μέτωπο που είχε η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία με τους ισχυρούς ευρωπαϊκούς συλλόγους, οι οποίοι έχοντας βρει ως αφορμή και τα περιστατικά διαφθοράς όξυναν την επίθεσή τους προκειμένου να διεκδικήσουν ακόμη μεγαλύτερο κομμάτι στην πίτα της αγοράς. Θέμα, που, με βάση τις λογικές που επικρατούν στο σημερινό εμπορευματοποιημένο ποδόσφαιρο και φυσικά τα όποια επιχειρηματικά συμφέροντα εξυπηρετούσε ένα τέτοιο σχέδιο, δεν θα μπορούσε να περιμένει τις εκλογικές διαδικασίες της UEFA για να λυθεί. Πόσο μάλλον που παρά τις όποιες εξαγγελίες Τσέφεριν για ενίσχυση των μικρομεσαίων, κάθε άλλο παρά... ίδρωσε το αυτί των ισχυρών συλλόγων και φυσικά των πολυεθνικών που τις εκπροσωπούν. Αντίθετα, μάλιστα, απειλούσαν πως εάν δεν δοθεί άμεση λύση θα αποχωρούσαν από τη σκέπη της UEFA κάνοντας τη δική τους κλειστή λίγκα.
Η λύση δόθηκε με τις πρώτες ανακοινώσεις της Εκτελεστικής Επιτροπής της UEFA, η οποία αποδείχθηκε ότι παρά το ρευστό διοικητικό καθεστώς δούλευε σχέδια και πλάνα για απάντηση στις απαιτήσεις των πολυεθνικών. Δείγμα φυσικά και αυτό ότι σε ένα ποδόσφαιρο και γενικότερα αθλητισμό ενταγμένο στις καπιταλιστικές λογικές, τα όποια σχέδια που σχετίζονται με τα επιχειρηματικά κέρδη (αλλαγές, αναπροσαρμογές πλάνων, εξυπηρέτηση συμφερόντων) προχωρούν κανονικότατα παρά όσα συμβαίνουν στη βιτρίνα που αφορούν τη διαχείριση, π.χ. διοικητικές αλλαγές ή εναλλαγές προσώπων και καταστάσεων. Σύμφωνα με αυτές τις εξαγγελίες, στο κορυφαίο «προϊόν» της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας θα υπήρχαν αλλαγές κοντά σε αυτά που απαιτούσαν οι ισχυροί. Ο ίδιος ο Τσέφεριν με την εκλογή του είχε διατυμπανίσει πως τα όσα είχαν ανακοινωθεί από την Εκτελεστική Επιτροπή θα επανεξετάζονταν, προσπαθώντας να εμφανιστεί αντίθετος.

Στους λίγους τα πολλά

KEYSTONE/Jean-Christophe Bott

Παρά τις εξαγγελίες του νέου προέδρου της UEFA για ενίσχυση των μικρομεσαίων, οι αλλαγές υπέρ των ισχυρών πέρασαν χωρίς προβλήματα

Ολα αυτά μέχρι πριν από λίγες μέρες... Οταν παρουσία και του ίδιου του Τσέφεριν στο προεδρικό θώκο της UEFA οι αλλαγές πέρασαν κανονικότατα και αναμένεται να αποτελέσουν τη νέα πραγματικότητα στη διοργάνωση από τη σεζόν 2018/19. Σύμφωνα με αυτή, πλέον από τη μεθεπόμενη σεζόν τα τέσσερα ισχυρότερα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (Αγγλίας, Ισπανίας, Γερμανίας, Ιταλίας) θα κατέχουν απευθείας τέσσερα εισιτήρια το καθένα για την κύρια φάση της διοργάνωσης, αυτή των ομίλων. Κάτι που μεταφράζεται στην κατοχύρωση των 16 από τις 32 θέσεις αυτής της φάσης και μείωση κατά 5 των εισιτηρίων που προέρχονταν από τις υπόλοιπες χώρες (μέχρι τώρα 21 θέσεις). Ουσιαστικά, αν ληφθεί υπόψη και η φάση των προκριματικών γύρων του καλοκαιριού, την ώρα που οι τέσσερις πρώτοι των συγκεκριμένων τεσσάρων πρωταθλημάτων θα έχουν εξασφαλισμένη παρουσία, οι εκπρόσωποι των 51 υπόλοιπων πρωταθλημάτων (πολύ περισσότεροι από 51 φυσικά αφού υπάρχει διαφορετικός αριθμός εκπροσώπησης) θα αγωνίζονται για μόλις 16 θέσεις.
Τα προνόμια των ισχυρών, πάντως, δεν τελειώνουν στα σίγουρα εισιτήρια αλλά τους ανοίγεται διάπλατα και ο δρόμος να πρωταγωνιστήσουν, με ό,τι συνεπάγεται αυτό στην αποκόμιση των κερδών. Ετσι, πλέον αλλαγές θα υπάρχουν και στον καθορισμό των γκρουπ δυναμικότητας που υπάρχουν πριν από την κλήρωση. Αυτά θα καθορίζονται ανάλογα με την εικόνα μιας ομάδας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις τα τελευταία χρόνια και όχι με κριτήριο τη βαθμολογία της χώρας στη γενικότερη βαθμολογία της UEFA (όπως ίσχυε μέχρι τώρα). Κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι τα φαβορί θα βρίσκονται στο ίδιο γκρουπ αποφεύγοντας μια μεταξύ τους κόντρα νωρίς νωρίς, που θα θέσει κάποιους εκ των ισχυρών εκτός συνέχειας.
Ακόμα πιο... ρόδινα γίνονται τα πράγματα για μια «ελίτ» ομάδων όσον αφορά το μοίρασμα των κερδών, όπου πλέον εκεί η... κάνουλα κλείνει για τα καλά. Σύμφωνα με τις αλλαγές, στην κατάταξη για το διαμοιρασμό των χρημάτων η UEFA θα λαμβάνει υπόψη τα αποτελέσματα του συλλόγου τα τελευταία δέκα χρόνια στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ταυτόχρονα, θα προστίθεται και μπόνους ανάλογα με το πόσους ευρωπαϊκούς τίτλους έχει κατακτήσει ο σύλλογος στην ιστορία του, δίνοντας μεγαλύτερη βαρύτητα στα τελευταία χρόνια.

Εικόνα του γενικότερου κάδρου

Τα όσα έγιναν στο χώρο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου τόσο το τελευταίο διάστημα μέχρι να φθάσουμε στην επικύρωση των νέων αλλαγών στο Τσάμπιονς Λιγκ αλλά και σχεδόν μια διετία πριν, με τις αποκαλύψεις για διαφθορά στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας και ό,τι ακολούθησε, σε αλλαγές προσώπων (και μόνο), ούτε μεμονωμένα περιστατικά είναι ούτε υπόθεση της τελευταίας διετίας. Αντίθετα, είναι το αποτέλεσμα των λογικών που επικρατούν σε έναν αθλητισμό και ειδικότερα σε ένα ποδόσφαιρο ενταγμένο και φτιαγμένο σύμφωνα με τους γενικότερους καπιταλιστικούς νόμους για κέρδος και πλουτισμό με κάθε μέσο και κάθε τρόπο. Σε ένα άθλημα που έχει μετατραπεί σε πολύμορφο εμπόρευμα στο οποίο τζιράρονται δισεκατομμύρια (τηλεοπτικά δικαιώματα, σπόνσορες, πωλήσεις ρουχισμού και αντικειμένων, συμβόλαια, μεταγραφές κ.τ.λ.) με πρωταγωνιστές ομάδες - πολυεθνικές και παίκτες - μεγαλοεπιχειρηματίες η εικόνα δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική απ' αυτή του γενικότερου κάδρου.
Οτι και στον αθλητισμό, σε συνθήκες καπιταλισμού, οι ιδιοκτήτες των συγκεκριμένων επιχειρηματικών ομίλων θα διεξάγουν τη δική τους αδίστακτη μάχη για τα κέρδη, όπως συμβαίνει και σε άλλους τομείς. Και αυτή η μάχη πότε θα προϋποθέτει σύγκρουση συμφερόντων, πότε θα επιβάλλει αλλαγές, πότε θα ξεσκονίζει το προϊόν απ' τα κακώς κείμενα, πότε θα κινητοποιεί δυνάμεις (π.χ. οργανωμένοι οπαδοί και βία στα γήπεδα), πάντα όμως θα εκμαυλίζει συνειδήσεις, ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων, κ.ά. Οτι θα επιβάλλεται οτιδήποτε χρειάζεται κάθε στιγμή και φυσικά σε οποιονδήποτε τομέα προκειμένου να εδραιωθεί ακόμη περισσότερο η παρουσία του κεφαλαίου και της αστικής τάξης και να προστατεύονται τα κέρδη τους.
Σε αυτό το μοντέλο αθλητισμού, εντός του καπιταλισμού, όπου ακυρώνεται η πραγματική ουσία του για τον άνθρωπο και την ψυχολογική και σωματική υγεία, όπου οι λογικές του κέρδους τον μετατρέπουν από δικαίωμα για τον καθένα σε ακριβή πολυτέλεια για λίγους, που λειτουργεί ως πεδίο επιχειρηματικών, ακόμα και γεωστρατηγικών ανταγωνισμών της αστικής τάξης, οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και ιδιαίτερα οι νέοι θα πρέπει να γυρίσουν την πλάτη.