Το Κατίν, ο Γκαίμπελς και ο «Αλφα»

Από τον τηλεοπτικό σταθμό «Αλφα» και στην τηλεοπτική εκπομπή «Το κουτί της Πανδώρας» που παρουσιάζει ο κ. Κώστας Βαξεβάνης μεταδόθηκε την Τρίτη το βράδυ ένα «ρεπορτάζ» αφιερωμένο στην «υπόθεση του Κατίν».
Το «στόρι» είναι γνωστό εδώ και 65 χρόνια: «Οι δολοφόνοι Μπολσεβίκοι και ο αιμοδιψής Στάλιν που το 1940 εκτέλεσαν 20.000 Πολωνούς αιχμαλώτους αξιωματικούς».

*

Οτι στη συγκεκριμένη εκπομπή παρέλασαν οι πάντες, από τον Βάιντα που προμοτάρισε τη σχετική ταινία του, μέχρι τον Βαλέσα, αλλά δε δόθηκε - έστω για τα μάτια του κόσμου - ούτε ένα δευτερόλεπτο στην άλλη άποψη, που υποστηρίζει ότι το έγκλημα του Κατίν ήταν έργο των Ναζί, είναι το λιγότερο.
Το γεγονός ότι ο «λυρικός» αντικομμουνισμός, με τον οποίο οι συντελεστές της εκπομπής διάνθισαν τις «αποκαλύψεις» τους, επιλέγοντας τον «ποιητικό οίστρο» που ταιριάζει στις παραγνωρισμένες λογοτεχνικές «αυθεντίες», είναι επίσης μια δευτερεύουσας σημασίας αστειότητα, που αφορά στην ευφυία του παρουσιαστή και μόνο.
Υπάρχει όμως κάτι, που μας αφορά όλους, και είναι τούτο: Για πρώτη φορά στην ελληνική τηλεόραση, η προπαγάνδα του Γκαίμπελς γύρω από την υπόθεση του Κατίν, σε συνδυασμό με τα ψέματα του γιελτσινικού καθεστώτος μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, βρήκαν τέτοια ανταπόκριση και τέτοια προθυμία να παρουσιαστούν σαν «αλήθεια».
Το γεγονός ότι ο τηλεοπτικός σταθμός «Αλφα», που ενστερνίστηκε τους ισχυρισμούς της (ναζιστικής) Γερμανίας, ανήκει πλέον σε γερμανικά κεφάλαια, ενδεχομένως να είναι άσχετο. Πάντως, το καταγράφουμε...

***

Ας έρθουμε στην ουσία της υπόθεσης.
Τον Απρίλη του 1943 η ναζιστική Γερμανία ανακοινώνει ότι ανακάλυψε μαζικούς τάφους Πολωνών αξιωματικών στο δάσος του Κατίν, η δολοφονία των οποίων αποδίδεται στους «Εβραιομπολσεβίκους». Από εκείνη τη στιγμή ξεκινά μια εκστρατεία συντήρησης της προβοκάτσιας που κρατάει μέχρι τις μέρες μας. Μάλιστα, σήμερα, η «αξιοπιστία» της συκοφαντίας καθίσταται ευκολότερη, αφού πλέον δεν υπάρχει η ΕΣΣΔ για να υπερασπιστεί τον εαυτό της και που όσο υπήρχε οι παραχαράκτες είχαν εξευτελιστεί.
Ποια είναι η αλήθεια:

*

1ο) Οι Σοβιετικοί βρίσκονταν στο Κατίν μέχρι τον Ιούνη του 1941 οπότε και άρχισε η επίθεση του Χίτλερ κατά της ΕΣΣΔ. Αρα, κατά τους ναζί, η δολοφονία των Πολωνών διαπράχτηκε το 1940. Κι όμως τα στοιχεία από την εκταφή αποδεικνύουν ότι πάνω σε πτώματα του Κατίν βρέθηκαν έγγραφα με ημερομηνία «20 Οκτωβρίου 1941». Ομως εκείνη την περίοδο, τον Οκτώβρη του '41, στο Κατίν δεν υπήρχαν Σοβιετικοί. Την περιοχή είχαν καταλάβει οι Γερμανοί, μήνες πριν...

*

2ο) Μέλη της «διεθνούς» επιτροπής που συνέστησε ο ίδιος ο Γκαίμπελς για να «στοιχειοθετηθεί το έγκλημα από τους Σοβιετικούς, αποκάλυψαν (όπως ο Βούλγαρος ιατροδικαστής Μάρκοφ και ο Τσεχοσλοβάκος καθηγητής Χάγιεκ) ότι τα πτώματα ήταν ιατροδικαστικώς αδύνατο να είχαν θανατωθεί το 1940 και προσδιόριζαν ως χρόνο ταφής τους τα τέλη του '41, αρχές του '42. Ενόσω, δηλαδή, η περιοχή βρισκόταν υπό γερμανική κατοχή...

*

3ο) Η επιτροπή του συστήθηκε υπό τον ακαδημαϊκό Μπουρντένκο το 1944 αποκάλυψε (σ.σ.: Tα στοιχεία περιέχονται και στο βιβλίο του Γ. Μούχιν υπό τον τίτλο «Η έρευνα για το Κατίν») ότι στους τάφους υπήρχαν κάλυκες από σφαίρες των 7,65mm και αρκετές των 9mm. Επίσης, σε αυτές των 7,65mm υπήρχε ο κωδικός «Geko». Παράλληλα, σημαντικός αριθμός θυμάτων βρέθηκε με τα χέρια δεμένα με ειδικό είδος σπάγκου. Σημείο πρώτο: Οπλα και σφαίρες των 7,65mm και των 9mm εκείνη την περίοδο δεν υπήρχαν στην ΕΣΣΔ. Υπήρχαν στη Γερμανία... Σημείο δεύτερο: Η συντομογραφία «Geko» ανήκε στο εργοστάσιο παραγωγής σφαιρών «Genshovik». Το εργοστάσιο ήταν γερμανικό... Σημείο τρίτο: Το είδος σπάγκου με το οποίο ήταν δεμένα τα θύματα δεν παραγόταν στην ΕΣΣΔ. Παραγόταν στη Γερμανία...

*

4ο) Στο ημερολόγιο του Γκαίμπελς, με εγγραφή στις 8 Μάη 1943, αναφέρονται τα εξής: «...δυστυχώς στους τάφους του Κατίν βρέθηκαν γερμανικές σφαίρες... Είναι απαραίτητο αυτή η πληροφορία να παραμείνει άκρως απόρρητη. Αν ποτέ ερχόταν εν γνώσει του εχθρού, η όλη υπόθεση του Κατίν θα κατέρρεε»...

*

Ολα αυτά από την εκπομπή του «Αλφα», περιέργως, ξεχάστηκαν...

***

Από τα παραπάνω είναι προφανές: Ο Γκαίμπελς, όπως είχε πράξει και με τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ, έτσι και στην υπόθεση του Κατίν, έστησε μια προβοκάτσια (την οποία αξιοποιεί έκτοτε η «δημοκρατική» Δύση), για να ενοχοποιήσει τους κομμουνιστές και την ΕΣΣΔ. Και τούτο παρά το γεγονός ότι ακόμα και ο Αμερικανός πρέσβης στη Μόσχα (σ.σ.: όπως καταγράφει στο βιβλίο του «Stalin's Wars» o Βρετανός ιστορικός G. Roberts) ομολογούσε στα ιδιωτικά του έγγραφα το 1944 ότι «σε κάθε περίπτωση η σφαγή πραγματοποιήθηκε από τους Γερμανούς».

Η νέα βερσιόν

Το σενάριο «του σοβιετικού εγκλήματος» στο Κατίν επανεκδόθηκε σε νέα «βερσιόν» το 1992. Τότε το γιελτσινικό καθεστώς, κατά τη διάρκεια της δίκης που στήθηκε στη Ρωσία ενάντια στο ΚΚΣΕ, υποτίθεται ότι «ανακάλυψε» νέα «ντοκουμέντα», σύμφωνα με τα οποία το έγκλημα στο Κατίν διαπράχτηκε από την ΕΣΣΔ. Τα «στοιχεία» εστάλησαν και στον Λεχ Βαλέσα στην Πολωνία.

*

Τα «ντοκουμέντα» περιλάμβαναν, α) ένα υποτιθέμενο έγγραφο του 1940 του Λ. Μπέρια προς το ΠΓ του ΠΚΚ(μπ) που ζητούσε άδεια για την εκτέλεση των Πολωνών αξιωματικών, β) απόσπασμα από την υποτιθέμενη απόφαση του ΠΓ που έδινε τη σχετική άδεια στον Μπέρια και γ) σημείωμα του επικεφαλής της KGB, του Σέπελιν προς τον Χρουστσόφ το 1959, με την υπόμνηση ότι έπρεπε να καταστραφούν τα έγγραφα που «αποδείκνυαν» το έγκλημα των Σοβιετικών στο Κατίν.

***

Σημείο πρώτο: Τα «ντοκουμέντα» ήταν τόσο εμφανώς πλαστά που δεν έγιναν δεκτά ούτε κι από αυτό το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ρωσίας επί εποχής Γιέλτσιν, όπου δικαζόταν το ΚΚΣΕ.

*

Σημείο δεύτερο: Από το 1992 κυκλοφορούν πλήθος κόπιες από αυτά τα πλαστά φωτοαντίγραφα των υποτιθέμενων ντοκουμέντων. Τα πρωτότυπα, όμως, ουδέποτε εμφανίστηκαν, παρότι ζητήθηκαν και από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ρωσίας κι από την πολωνική κυβέρνηση...

***

Ιδού η παραχάραξη:

*

α) Στο υποτιθέμενο έγγραφο του Μπέρια υπάρχουν οι υπογραφές των Στάλιν, Μολότοφ, Μικογιάν, Βοροσίλοφ, αλλά και των Καγκάνοβιτς και Καλίνιν. Μόνο που στη συγκεκριμένη, τη 13η Σύνοδο του Πολιτικού Γραφείου το Μάρτη του 1940, οι δυο τελευταίοι απουσίαζαν. Οι παραχαράκτες, όμως, πρόσθεσαν από κεκτημένη προβοκατόρικη ταχύτητα και τα δικά τους ονόματα στο πλαστό τους έγγραφο...

*

β) Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι το ΠΓ των μπολσεβίκων ήταν τόσο ανόητο, ώστε να καταγράφει σε επίσημα έγγραφα την άδειά του για μαζικές εκτελέσεις 20.000 ανθρώπων, πώς εξηγείται ότι το «σημείωμα» του Μπέρια και η «απόφαση» του ΠΓ φέρουν την ίδια ημερομηνία «5 Μαρτίου 1940»; Στην ιστορία των συνεδριάσεων του ΠΓ δεν υπάρχει προηγούμενο της αυθημερόν εξέτασης κάποιου ζητήματος. Η απόσταση που χώριζε την ημερομηνία του εγγράφου για τη συζήτηση κάποιου ζητήματος μέχρι την ένταξη του συγκεκριμένου ζητήματος στην ημερήσια διάταξη της συνεδρίασης ήταν τουλάχιστον μια βδομάδα. Αυτό δεν το πρόσεξαν οι παραχαράκτες...

*

γ) Ο Σέπελιν που υποτίθεται είχε στείλει «έγγραφο» στον Χρουστσόφ να καταστραφούν τα στοιχεία για το Κατίν, όταν ρωτήθηκε, το αρνήθηκε κατηγορηματικά. Αλλα, πέρα από αυτό, είναι δυνατόν ολόκληρος επικεφαλής της KGB να γράφει στο έγγραφό του ότι η απόφαση για την εκτέλεση των Πολωνών το 1940 πάρθηκε από το «Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΣΕ και να μη γνωρίζει ότι το 1940 δεν ...υπήρχε ΚΚΣΕ, αλλά ΠΚΚ(μπ), δηλαδή Πανενωσιακό Κομμουνιστικό Κόμμα (μπολσεβίκοι) και ότι σε ΚΚΣΕ μετονομάστηκε μόνο μετά το 1952; Ούτε αυτό το πρόσεξαν οι παραχαράκτες...

***

Θα επαναλάβουμε ότι η προβοκάτσια για το Κατίν διαρκεί πολλές δεκαετίες. Στη συκοφαντία έχουν συμμετάσχει πολλοί και διάφοροι όλα αυτά τα χρόνια. Και πάντα βρίσκονται πρόθυμοι να τη συνεχίσουν. Το δικαίωμά τους στον αυτοεξευτελισμό είναι αναφαίρετο...
(Για περισσότερα στοιχεία, σχετικά με την προβοκάτσια του Κατίν, ο αναγνώστης μπορεί να αναζητήσει μέσω της ιστοσελίδας του «Ρ» τα εξαιρετικά άρθρα των Αναστάση Γκίκα, «Κατίν: Από τον Γκαίμπελς στους κινηματογράφους», 16/3/2008 και Γιούρι Σλομπότκιν, «Κατίν: Πώς και γιατί οι χιτλερικοί εκτέλεσαν τους Πολωνούς αξιωματικούς», 29/5/2005).