Οι
επιθυμίες τους... διαταγές. Αυτός θα μπορούσε να είναι ο τίτλος του
«έργου» που ανεβάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με τον πρωθυπουργό, από
το βήμα των συνεδρίων εφοπλιστών, τουριστικού κεφαλαίου και βιομηχάνων,
να περιγράφει το λεγόμενο «αναπτυξιακό σχέδιο», με όλα τα «κίνητρα», τις
φοροαπαλλαγές και τις διευκολύνσεις που βάζει η κυβέρνηση στα πόδια των
καπιταλιστών, στρώνοντας το «χαλί» για την ανάκαμψη των κερδών τους.
Ενδεικτική είναι η λίστα με τις δεσμεύσεις προς τους εφοπλιστές, που ανέγνωσε ο πρωθυπουργός μόλις προχτές από τα «Ποσειδώνια». Μίλησε για αναβάθμιση υποδομών, προκειμένου να αξιοποιηθεί η «γεωστρατηγική θέση» της χώρας, «προώθηση δράσεων εντός και εκτός Ελλάδας που διευκολύνουν τη δραστηριότητα» των εφοπλιστών, προώθηση του «συναφούς στρατηγικού στόχου για την προσέλκυση επενδύσεων στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία», διευκολύνσεις για την κρουαζιέρα και πάει λέγοντας.
Λίγο πριν, από το ίδιο βήμα, ο πρόεδρος των εφοπλιστών ζητούσε να διατηρηθεί η ναυτιλία ανταγωνιστική, «μέσω ενός στρατηγικού σχεδιασμού με μέτρα υποστήριξης της διεθνούς φυσιογνωμίας της»...
Λίγες μέρες πριν, από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΒ, ο Αλ. Τσίπρας έκανε τον μακρύ απολογισμό των πεπραγμένων της κυβέρνησης για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων: Μείωση του ενεργειακού κόστους, με προκλητικές απαλλαγές και «κίνητρα» που απολαμβάνουν οι βιομηχανίες στο πλαίσιο της «απελευθέρωσης» της αγοράς, «θεσμικές παρεμβάσεις», με άρση κάθε λογής «εμποδίων» από τους στοιχειώδεις κανόνες προστασίας του περιβάλλοντος, της υγείας των εργαζομένων κ.ο.κ., «χωροταξικός σχεδιασμός» και υποδομές με βάση τα «θέλω» των ομίλων, αλλαγές στο δικαστικό και φορολογικό σύστημα που συμβάλλουν στη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση, τσακίζοντας παράλληλα αυτοαπασχολούμενους και επαγγελματίες.
Δεσμευόταν επίσης για την «επίλυση του κρίσιμου ζητήματος της χρηματοδότησης», την αντιμετώπιση των «κόκκινων» δανείων και τη γενίκευση των εξωδικαστικών συμβιβασμών - που για τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες σημαίνουν γενίκευση των πλειστηριασμών και ξήλωμα δικαιωμάτων - καθώς και για «νέες πηγές ρευστότητας» από το ΕΣΠΑ, το « πακέτο Γιούνκερ», την υπό σύσταση Αναπτυξιακή Τράπεζα και «ειδικά επενδυτικά σχήματα που θα διευκολύνουν τη συμμετοχή ιδιωτών, αλλά και τον επιμερισμό του ρίσκου».
Τα ίδια έλεγε και στο τουριστικό κεφάλαιο, περιγράφοντας «τη βελτίωση του ανταγωνιστικού πλαισίου για την προσέλκυση επενδύσεων στον τουριστικό τομέα, με βελτίωση της χωροθέτησης και αδειοδότησης» και με «την παροχή φορολογικών κινήτρων».
Πριν ακόμα οι καπιταλιστές ξεστομίσουν τις νέες απαιτήσεις, από το βήμα των συνεδρίων τους, η κυβέρνηση σπεύδει να τις βάλει στο χαρτί και να δεσμευτεί για την ικανοποίησή τους, στο πλαίσιο του «μεταρρυθμιστικού μομέντουμ» που θα ενταθεί.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, τα «λόγια συμπάθειας» και οι υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα που μοίρασε ο πρωθυπουργός σε βιομηχανικούς εργάτες, ναυτεργάτες και τους εργαζόμενους στον τουρισμό, αλλά και οι... συστάσεις στους καπιταλιστές να «φροντίζουν» όσους εκμεταλλεύονται, ενισχύοντας ουσιαστικά τις δομές ενσωμάτωσης και «κοινωνικού διαλόγου», γίνονται βέβαια διπλά προκλητικά.
Πόσο μάλλον όταν τα «ρεκόρ» της ναυτιλίας, του τουρισμού, των εξαγωγών, τα οποία περιέγραψε, βγάζουν μάτι ότι προέρχονται από την ένταση της εκμετάλλευσης, από το νομοθετικό αντεργατικό οπλοστάσιο. Το οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όχι μόνο μονιμοποιεί διά της «κωδικοποίησής» του αλλά και επεκτείνει, με μέτρα για τη γενίκευση της «ευελιξίας», τη σύνδεση μισθών - παραγωγικότητας, την απελευθέρωση των απολύσεων, έως και τα παραπέρα εμπόδια στην απεργία.
Τα γκέτο της εργοδοσίας στη βιομηχανία, οι 72 ώρες δουλειάς τη βδομάδα στα πλοία, οι μειώσεις των οργανικών συνθέσεων, οι μηδενικές αυξήσεις και η καταστρατήγηση των Συλλογικών Συμβάσεων στα καράβια, η δουλειά ήλιο με ήλιο με τις 14 διαφορετικές μορφές «ευέλικτων» εργασιακών σχέσεων στα πεντάστερα ξενοδοχεία. Να ποιο είναι το «μυστικό» για την ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, που η κυβέρνηση φυλάει ως «κόρη οφθαλμού». Με αυτά πρέπει να αναμετρηθούν οι εργαζόμενοι, βάζοντας μπροστά τις σύγχρονες ανάγκες τους.
Ενδεικτική είναι η λίστα με τις δεσμεύσεις προς τους εφοπλιστές, που ανέγνωσε ο πρωθυπουργός μόλις προχτές από τα «Ποσειδώνια». Μίλησε για αναβάθμιση υποδομών, προκειμένου να αξιοποιηθεί η «γεωστρατηγική θέση» της χώρας, «προώθηση δράσεων εντός και εκτός Ελλάδας που διευκολύνουν τη δραστηριότητα» των εφοπλιστών, προώθηση του «συναφούς στρατηγικού στόχου για την προσέλκυση επενδύσεων στη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία», διευκολύνσεις για την κρουαζιέρα και πάει λέγοντας.
Λίγο πριν, από το ίδιο βήμα, ο πρόεδρος των εφοπλιστών ζητούσε να διατηρηθεί η ναυτιλία ανταγωνιστική, «μέσω ενός στρατηγικού σχεδιασμού με μέτρα υποστήριξης της διεθνούς φυσιογνωμίας της»...
Λίγες μέρες πριν, από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΒ, ο Αλ. Τσίπρας έκανε τον μακρύ απολογισμό των πεπραγμένων της κυβέρνησης για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων: Μείωση του ενεργειακού κόστους, με προκλητικές απαλλαγές και «κίνητρα» που απολαμβάνουν οι βιομηχανίες στο πλαίσιο της «απελευθέρωσης» της αγοράς, «θεσμικές παρεμβάσεις», με άρση κάθε λογής «εμποδίων» από τους στοιχειώδεις κανόνες προστασίας του περιβάλλοντος, της υγείας των εργαζομένων κ.ο.κ., «χωροταξικός σχεδιασμός» και υποδομές με βάση τα «θέλω» των ομίλων, αλλαγές στο δικαστικό και φορολογικό σύστημα που συμβάλλουν στη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση, τσακίζοντας παράλληλα αυτοαπασχολούμενους και επαγγελματίες.
Δεσμευόταν επίσης για την «επίλυση του κρίσιμου ζητήματος της χρηματοδότησης», την αντιμετώπιση των «κόκκινων» δανείων και τη γενίκευση των εξωδικαστικών συμβιβασμών - που για τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες σημαίνουν γενίκευση των πλειστηριασμών και ξήλωμα δικαιωμάτων - καθώς και για «νέες πηγές ρευστότητας» από το ΕΣΠΑ, το « πακέτο Γιούνκερ», την υπό σύσταση Αναπτυξιακή Τράπεζα και «ειδικά επενδυτικά σχήματα που θα διευκολύνουν τη συμμετοχή ιδιωτών, αλλά και τον επιμερισμό του ρίσκου».
Τα ίδια έλεγε και στο τουριστικό κεφάλαιο, περιγράφοντας «τη βελτίωση του ανταγωνιστικού πλαισίου για την προσέλκυση επενδύσεων στον τουριστικό τομέα, με βελτίωση της χωροθέτησης και αδειοδότησης» και με «την παροχή φορολογικών κινήτρων».
Πριν ακόμα οι καπιταλιστές ξεστομίσουν τις νέες απαιτήσεις, από το βήμα των συνεδρίων τους, η κυβέρνηση σπεύδει να τις βάλει στο χαρτί και να δεσμευτεί για την ικανοποίησή τους, στο πλαίσιο του «μεταρρυθμιστικού μομέντουμ» που θα ενταθεί.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, τα «λόγια συμπάθειας» και οι υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα που μοίρασε ο πρωθυπουργός σε βιομηχανικούς εργάτες, ναυτεργάτες και τους εργαζόμενους στον τουρισμό, αλλά και οι... συστάσεις στους καπιταλιστές να «φροντίζουν» όσους εκμεταλλεύονται, ενισχύοντας ουσιαστικά τις δομές ενσωμάτωσης και «κοινωνικού διαλόγου», γίνονται βέβαια διπλά προκλητικά.
Πόσο μάλλον όταν τα «ρεκόρ» της ναυτιλίας, του τουρισμού, των εξαγωγών, τα οποία περιέγραψε, βγάζουν μάτι ότι προέρχονται από την ένταση της εκμετάλλευσης, από το νομοθετικό αντεργατικό οπλοστάσιο. Το οποίο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ όχι μόνο μονιμοποιεί διά της «κωδικοποίησής» του αλλά και επεκτείνει, με μέτρα για τη γενίκευση της «ευελιξίας», τη σύνδεση μισθών - παραγωγικότητας, την απελευθέρωση των απολύσεων, έως και τα παραπέρα εμπόδια στην απεργία.
Τα γκέτο της εργοδοσίας στη βιομηχανία, οι 72 ώρες δουλειάς τη βδομάδα στα πλοία, οι μειώσεις των οργανικών συνθέσεων, οι μηδενικές αυξήσεις και η καταστρατήγηση των Συλλογικών Συμβάσεων στα καράβια, η δουλειά ήλιο με ήλιο με τις 14 διαφορετικές μορφές «ευέλικτων» εργασιακών σχέσεων στα πεντάστερα ξενοδοχεία. Να ποιο είναι το «μυστικό» για την ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, που η κυβέρνηση φυλάει ως «κόρη οφθαλμού». Με αυτά πρέπει να αναμετρηθούν οι εργαζόμενοι, βάζοντας μπροστά τις σύγχρονες ανάγκες τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου