Δίκαιος ο αγώνας της μικρομεσαίας αγροτιάς

«Πολλά από τα αιτήματα έχουν ήδη επιλυθεί, κάποια βρίσκονται στο στάδιο της επεξεργασίας και κάποια θεωρώ ότι είναι υπερβολικά για τις δεδομένες συνθήκες της οικονομίας», είπε μεταξύ άλλων ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Στ. Αραχωβίτης, απαντώντας στα δίκαια αιτήματα που κατέθεσε αντιπροσωπεία της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων κατά την πρόσφατη συνάντησή τους. Εσπευσε μάλιστα να ορμηνέψει τους αγρότες να μην έχουν «υπερβολικές» διεκδικήσεις, γιατί έτσι υποκινούνται φαινόμενα «κοινωνικού αυτοματισμού»! Πρόκειται για καραμπινάτα ψεύδη, αλλά και για αισχρή συκοφαντία. Η αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση ούτε ικανοποίησε, ούτε δρομολόγησε την ικανοποίηση των ζωτικής σημασίας για τη μικρομεσαία αγροτιά αιτημάτων που προβάλλει το οργανωμένο αγροτικό κίνημα, ενώ οι αθλιότητες περί «κοινωνικού αυτοματισμού» μάλλον προληπτικά ακούγονται, την ώρα που οργανώνεται ο πανελλαδικός συντονισμός των κινητοποιήσεων της μικρομεσαίας αγροτιάς και η κυβέρνηση έχει σπάσει τα μούτρα της τα προηγούμενα χρόνια στην προσπάθειά της να καλλιεργήσει αντιδραστικά αντανακλαστικά απέναντι στους δίκαιους αγροτικούς αγώνες, με τα στελέχη και τους κολαούζους της στα διάφορα ΜΜΕ.

* * *

Στα άμεσα, συγκεκριμένα αιτήματα - διεκδικήσεις που θέτει το αγροτικό κίνημα περιλαμβάνονται: Κατώτατες εγγυημένες τιμές στα αγροτικά προϊόντα και πληρωμή των παραγωγών από τους εμπόρους αμέσως μετά την παράδοσή τους. Μείωση του κόστους παραγωγής με αφορολόγητο πετρέλαιο, φτηνό αγροτικό ρεύμα, κατάργηση του ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια και των χαρατσιών για δηλώσεις ΟΔΣΕ, νομιμοποίηση των γεωτρήσεων, πιστοποίηση των ψεκαστικών, αδειοδότηση κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων, ηλεκτρονική σήμανση των ζώων. Αποζημιώσεις από τον ΕΛΓΑ για το σύνολο των ζημιών από όλες τις αιτίες. Αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος που οφείλεται σε τεχνητή μείωση των τιμών και σε ζημιές στην παραγωγή που γίνονται χωρίς να υπάρχει ευθύνη των παραγωγών. Ετήσιο ακατάσχετο στους τραπεζικούς λογαριασμούς ύψους 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 3.000 ευρώ για κάθε παιδί. Ατομικό αφορολόγητο όριο ύψους 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 3.000 ευρώ για κάθε παιδί. Κατάργηση του ασφαλιστικού νόμου - αξιοπρεπείς αγροτικές συντάξεις. Σταμάτημα των «αγροτοδικείων». Κανένα από αυτά τα αιτήματα δεν έχει ικανοποιηθεί. Αλλά και όταν - κάτω από την ισχυρή αγωνιστική πίεση των μπλόκων - η κυβέρνηση κάτι δίνει, φροντίζει να το κουτσουρεύει πολύ κάτω από αυτά που ζητούν οι αγρότες. Αυτό έγινε με το αφορολόγητο στα μπλόκα του 2016, αυτό γίνεται και τώρα με το ακατάσχετο των 7.500 ευρώ που αποφασίστηκε στη Βουλή.

* * *

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν ικανοποιεί αυτές τις αγροτικές διεκδικήσεις, επειδή η ουσία της πολιτικής της βρίσκεται στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση, στην εξυπηρέτηση δηλαδή των συμφερόντων μιας χούφτας μεγαλοκαλλιεργητών και μονοπωλίων του αγροτοδιατροφικού τομέα. Η πολιτική της - όπως και η ΚΑΠ τη ΕΕ, την οποία συνδιαμορφώνει και υλοποιεί με συνέπεια - συνθλίβει τα συμφέροντα και τις ανάγκες των μικρομεσαίων αγροτών, επειδή ακριβώς στοχεύει στη διασφάλιση και αύξηση της κερδοφορίας των εμποροβιομηχάνων, των μονοπωλιακών ομίλων, των τραπεζιτών, των μεγαλοεισαγωγέων. Διότι αν για παράδειγμα ικανοποιηθεί το αίτημα για αύξηση της τιμής στο βαμβάκι που θέτουν οι βαμβακοπαραγωγοί, θα πέσουν τα κέρδη μιας χούφτας εκκοκκιστών. Το ίδιο ισχύει για το γάλα και το «καρτέλ» των μεγαλογαλατάδων, τον καπνό και τους καπνεμπόρους, το στάρι και τους μεγαλομυλωνάδες κ.ο.κ. Επίσης, αν ικανοποιηθεί το αίτημα για μείωση του κόστους παραγωγής, θα μειωθούν τα κέρδη των μονοπωλίων που έχουν στα χέρια τους τα αγροτικά εφόδια, αλλά και τα έσοδα που συγκεντρώνονται στον «κορβανά» του καπιταλιστικού κράτους από τον ΦΠΑ, την υψηλή φορολογία στο πετρέλαιο, το πανάκριβο αγροτικό ρεύμα.

* * *

Η 4χρονη θητεία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ απέδειξε ότι είναι αναφανδόν με το κεφάλαιο και τα μεγάλα συμφέροντα και ενάντια στον εργαζόμενο λαό και στα δίκαια αιτήματά του. Τούτου δοθέντος, το οργανωμένο αγροτικό κίνημα, που εκφράζει τα συμφέροντα της μικρομεσαίας αγροτιάς, δεν έχει άλλη επιλογή παρά μόνο τη συνέχιση και το δυνάμωμα των αγώνων του ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική. Κάτι καλύτερο για τη φτωχή αγροτιά από την τωρινή κυβέρνηση δεν πρέπει να το περιμένει το κίνημα, ούτε βέβαια και από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, την πολιτική των οποίων γνωρίζει πολύ καλά από το παρελθόν και αυτή δεν πρόκειται να αλλάξει στο μέλλον. Και βεβαίως, για να έχουν καλύτερα αποτελέσματα και προοπτική οι αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς, χρειάζεται να στηρίζονται σ' ένα ακόμα πιο μαζικό και ισχυρό αγροτικό κίνημα, σε αγωνιστικές Ομοσπονδίες και Συλλόγους, στη συμμαχία των μικρομεσαίων αγροτών με τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα του χωριού και της πόλης, που δέχονται την ίδια αντιλαϊκή επίθεση, έχουν κοινά προβλήματα και τον ίδιο αντίπαλο, αλλά και κοινά συμφέροντα, στην αντιπαράθεση με τα μονοπώλια και τα κόμματά τους, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.

Π. Ρ.