Τότε και τώρα

Νοέμβρης 1999: Κυβέρνηση και δυνάμεις καταστολής πνίγουν στα χημικά τη συγκέντρωση στην Αθήνα ενάντια στην επίσκεψη Κλίντον

Συμπληρώνονται 20 χρόνια από τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς στην πρώην Γιουγκοσλαβία.
Με αυτό το θέμα, η ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ οργανώνει εκδήλωση την Τετάρτη 27 Μάρτη στη Θεσσαλονίκη, με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα. Απευθύνει κάλεσμα στο λαό και τη νεολαία της περιοχής να συμμετάσχουν μαζικά, για να θυμηθούν οι παλιότεροι και να μάθουν οι νεότεροι από πρώτο χέρι τα γεγονότα, τη δράση, τις εκτιμήσεις και τις θέσεις του ΚΚΕ.
Σήμερα, 20 χρόνια μετά, στη μνήμη του καθένα μπορεί να έρχονται μαύρες εικόνες από τους απανωτούς βομβαρδισμούς, τα αθώα θύματα της ιμπεριαλιστικής επέμβασης, που έγινε για μια ακόμη φορά με το πρόσχημα της αντιμετώπισης μιας εθνοκάθαρσης.
Ταυτόχρονα, όμως, ζωντανεύουν και μνήμες από την έντονη αντιιμπεριαλιστική δράση στη Θεσσαλονίκη, σε όλη την Ελλάδα, με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές.
Από τις μαζικές κινητοποιήσεις στη Θεσσαλονίκη, με επίκεντρο το λιμάνι, που είχε μετατραπεί σε ΝΑΤΟική βάση για την προώθηση στρατιωτικού υλικού στη Βαλκανική. Από τις «νίλες» που έπαθαν οι ΝΑΤΟικοί, όταν κομμουνιστές τους άλλαξαν κρυφά τα σύμβολα που έδειχναν το δρόμο για τα σύνορα και τους κατεύθυναν σαστισμένους στη Λαχαναγορά!
Από το σταμάτημα των τρένων και των στρατιωτικών κομβόι, που καθυστέρησε την ανάπτυξή τους στα πεδία του πολέμου. Από τις μαζικές συγκεντρώσεις στην Αθήνα και σε όλη τη χώρα, με εμβληματική τη συγκέντρωση ενάντια στην επίσκεψη Κλίντον, που η κυβέρνηση έπνιξε στα χημικά, με άγρια καταστολή σε βάρος των χιλιάδων διαδηλωτών.

9 Μάρτη 1999: Μπλόκο σε τρένο που μεταφέρει τανκς και άλλο στρατιωτικό υλικό από τη Θεσσαλονίκη προς τα σύνορα

Είκοσι χρόνια μετά είναι αρκετά για να συγκρίνουμε, να εκτιμήσουμε το τι έλεγε και τότε και τώρα το κάθε κόμμα για τις εξελίξεις στα Βαλκάνια, στην ευρύτερη περιοχή.
Απ' όλη αυτή τη σύγκριση προκύπτει αβίαστα ένα συμπέρασμα: Και τότε και τώρα, περίπου ίδια είναι η ψεύτικη, απατηλή προπαγάνδα που χρησιμοποιούν το κεφάλαιο και τα κόμματά του.

Ενεργή εμπλοκή με στήριξη όλων των αστικών κομμάτων

Τότε, με επικεφαλής την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με το σύνθημα «πρώτα η Ελλάδα», που δικαιολογούσε τους βομβαρδισμούς και τη συμμετοχή της χώρας, με το επιχείρημα των «συμβατικών υποχρεώσεων».
Η ΝΔ από κοντά, που έβλεπε ότι ορισμένα ζητήματα θα μπορούσαν να λυθούν «με διπλωματικό τρόπο», και ο Συνασπισμός (πρόγονος του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ) που εξίσωνε τον θύτη με το θύμα και ήθελε όμως να λυθούν τα προβλήματα με τη μεσολάβηση του ΟΗΕ, να παίξει πιο ενεργό ρόλο η ΕΕ.
Σήμερα με το επιχείρημα της «δίκαιης ανάπτυξης» και της γεωστρατηγικής αναβάθμισης, ξαναμοιράζονται σύνορα (βλέπε εξελίξεις μεταξύ Σερβίας - Κοσόβου), προωθούν τη ΝΑΤΟικής κοπής συμφωνία των Πρεσπών, δήθεν για να λύσουν ένα «άλυτο πρόβλημα», στην ουσία για να πατήσει πιο σταθερά πόδι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός στην περιοχή, στον ανταγωνισμό του με Ρωσία και Κίνα.

2 Απρίλη 1999: Μεγάλη αντιπολεμική - αντιιμπεριαλιστική συγκέντρωση και συναυλία στην πλατεία Αριστοτέλους

Και τότε και σήμερα, καλούν τον λαό να κάτσει ήσυχα στη γωνιά του ή προσπαθούν ακόμα και να τον στρατεύσουν στα ιδεολογήματά τους με διάφορα επιχειρήματα, όπως τον κίνδυνο του τουρκικού «μπαμπούλα», που πρέπει πριν αυτοί πατήσουν καλά το πόδι, να το πατήσουμε εμείς μέσα στις γειτονικές χώρες.
Τότε μας έλεγαν για μη συμμετοχή ελληνικών στρατευμάτων στην επίθεση, την ώρα που το λιμάνι, οι εθνικές οδοί είχαν γίνει οι βασικές δίοδοι για να περνάνε οι φάλαγγες του θανάτου. Τώρα μετατρέπουν τη χώρα σε απέραντο ΝΑΤΟικό στρατόπεδο, με αναβάθμιση της Σούδας, νέες βάσεις σε Αλεξανδρούπολη και αλλού και με χρησιμοποίηση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης.
Και τότε έπαιρναν τα εύσημα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ για τις διευκολύνσεις τους και τώρα τους βραβεύουν στα διεθνή φόρα, όπως του Βερολίνου, τους συγχαίρουν που έδωσαν ένα καλό παράδειγμα με την επαίσχυντη συμφωνία για να λυθούν και άλλα προβλήματα μεταξύ κρατών (βλέπε Κυπριακό).

Ο λαός πήγε κόντρα, με μπροστάρη το ΚΚΕ

Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Υπάρχει κι ένας λαός που μάχεται, που αντιδρά, που δεν σκύβει το κεφάλι, με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές.
Και τότε, αυτοί πρώτοι έβαλαν και τα κορμιά τους μπροστά για να σταματήσουν ΝΑΤΟικές φάλαγγες, ξετύλιξαν μια πολύμορφη δράση που ξεκινούσε από τους χώρους δουλειάς, τις σχολές, τα σχολεία και έφτανε μέχρι τις γειτονιές και τα χωριά, ώστε να σημάνει ξεσηκωμός, να σταματήσει η ελληνική εμπλοκή, να επιστρέψουν πίσω όλα τα στρατεύματα της χώρας μας.
Το λιμάνι και όλες οι έξοδοι έβρισκαν μέρα - νύχτα το αποφασισμένο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, με μπροστάρη το ΚΚΕ, να βρίσκεται εκεί για να εμποδίζει τους φονιάδες να περάσουν στη Γιουγκοσλαβία.
Και σήμερα ξετυλίγεται η αντιιμπεριαλιστική δράση ενάντια στα νέα σχέδιά τους για είσοδο και άλλων χωρών των Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, για να μην μπαίνουν και άλλες παγίδες αλυτρωτισμού, όπως αυτές που περιλαμβάνει το Σύνταγμα της Βόρειας Μακεδονίας, με τα περί «μακεδονικής» γλώσσας και έθνους.
Και τότε υπήρχαν αντιδράσεις και μέσα στο στράτευμα, με κορυφαία πράξη την άρνηση ναύτη να συμμετάσχει στο πλήρωμα του πλοίου που θα εντασσόταν στον αποκλεισμό που οργάνωσε το ΝΑΤΟ στην Αδριατική. Και σήμερα έχουμε τους αγωνιστές νέους στρατευμένους, που με δημόσιες επιστολές αλλά και με πράξεις καταγγέλλουν τη συμμετοχή των πλοίων τους σε ΝΑΤΟικές ασκήσεις.

Τα ίδια επιχειρήματα με άλλο μανδύα

Τι άλλο αποδείχτηκε όλα αυτά τα χρόνια;

• Οτι είναι ένα μεγάλο ψέμα πως η συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ εξασφαλίζει σταθερότητα στα Βαλκάνια, στους λαούς της περιοχής. Ισα - ίσα, με την παρουσία του «εκτοξεύτηκαν» θρησκευτικά και άλλα μίση ανάμεσα σε λαούς, διαμελίστηκε η πρώην Γιουγκοσλαβία, έχουμε την πιθανότητα αλλαγής και άλλων συνόρων, συνεχίζεται η τουρκική προκλητικότητα.
• Οτι οι κυβερνήσεις ντύνουν πάντα με «τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα» τους σκοπούς και τις επιδιώξεις της αστικής τάξης σε κάθε περίοδο. Ετσι προσπαθούσαν να εγκλωβίσουν τον λαό, τότε με τις θεωρίες της διείσδυσης της χώρας μας μέσα στις βαλκανικές χώρες, που δήθεν θα ωφελήσει όλους, σήμερα με την περιβόητη «δίκαιη ανάπτυξη».
• Οτι η μόνη σταθερή γραμμή πάλης και μέσα στο κίνημα, που μπορεί να εμπνεύσει, να ξεσηκώσει ζωντανές λαϊκές δυνάμεις, είναι η σταθερή θέση που κράτησε το ΚΚΕ όλα αυτά τα χρόνια.

Η αποκάλυψη δηλαδή των πραγματικών υπεύθυνων για τις εξελίξεις στην περιοχή, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, το ξεμπρόστιασμα των ελληνικών κυβερνήσεων, που προωθούσαν και προωθούν αυτή την πολιτική, μαζί με την οργάνωση της πάλης του λαού, με σαφή αντιιμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό, χωρίς «ήξεις - αφήξεις».
Ολα αυτά κόντρα και σε αυτούς που τότε έλεγαν «να καταδικάζουμε γενικά και αόριστα τον πόλεμο, να μην αναφέρουμε τίποτα για ΝΑΤΟ και ΕΕ, την ελληνική κυβέρνηση».
Θυμίζουν τα σημερινά κροκοδείλια δάκρυα για τον πόλεμο στη Συρία, τους χιλιάδες πρόσφυγες που στοιβάζονται στις διάφορες δομές, αλλά ούτε κουβέντα για τις ευθύνες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Η την αποπροσανατολιστική και επικίνδυνη γραμμή της ονοματολογίας, που σκίζεται για την Ελλάδα, αλλά δεν έχει πρόβλημα με το ΝΑΤΟ, τις βάσεις, άρα και με ό,τι αυτά συνεπάγονται.

Κριτήριο ψήφου και ισχυροποίησης του ΚΚΕ

Οτι όλα τα αστικά κόμματα, το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο τότε ΣΥΝ και ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ, όλοι οι συνοδοιπόροι τους, έχουν επιμέρους μόνο διαφορές στην κοινή στάση υπεράσπισης των ιμπεριαλιστικών σχεδίων. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο προωθούν τη συναίνεση και την υποταγή σε αυτά τα σχέδια.
Επίσης, μια σειρά ακροδεξιές ομάδες, η φασιστική Χρυσή Αυγή, που «σκιζόντουσαν» όλη αυτή την περίοδο με αφορμή τη συμφωνία των Πρεσπών, στέκονται κλαρίνο μπροστά στο ΝΑΤΟ και τους σχεδιασμούς του. Τότε ήταν απόντες, χωμένοι στις τρύπες τους.
Και σήμερα, λοιπόν, ο λαός πρέπει να διακρίνει τους πραγματικούς κινδύνους, που κρύβουν η συμμετοχή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, οι συμμαχίες που επιδιώκει η αστική τάξη της χώρας. Να δει καθαρά τις ευθύνες της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, που στηρίζουν αυτήν την πολιτική, να ξεπεράσει αναστολές και φοβίες.
Η στάση τους τότε και τώρα να αποτελέσει κριτήριο ψήφου και αποφασιστικής ενίσχυσης του ΚΚΕ στις εκλογές του Μάη, αλλά και στις βουλευτικές εκλογές, όποτε κι αν γίνουν. Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ παντού θα επιστρέψει πολλαπλάσια στον λαό.
Θα δώσει ώθηση στην οργάνωση της αντιιμπεριαλιστικής πάλης και νέα δύναμη στον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την ελληνική εμπλοκή, για την αποδέσμευση της χώρας από ΝΑΤΟ και ΕΕ, έως την τελική νίκη: Την ανατροπή της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, που γεννά πολέμους και επεμβάσεις, για την οικοδόμηση σχέσεων πραγματικής φιλίας, αλληλεγγύης και συνεργασίας με όλους τους λαούς της περιοχής!

Του
Νίκου ΧΡΙΣΤΑΝΗ*
* Ο Ν. Χριστάνης είναι μέλος της ΚΕ και του Γραφείου Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ