Πριν
καλά καλά κλείσουν οι κάλπες της Κυριακής, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, από κοντά και
το ΚΙΝΑΛ, ρίχνουν «ανανεωμένα» τα ίδια ψεύτικα και εκβιαστικά διλήμματα
που αξιοποίησαν το προηγούμενο διάστημα, με στόχο να εγκλωβίσουν ξανά
το λαό στη δικομματική εναλλαγή και συνολικότερα στην πολιτική για τα
συμφέροντα του κεφαλαίου που από κοινού υπηρετούν.
Το στίγμα των ψεύτικων για το λαό διλημμάτων από τη μεριά του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε η τοποθέτηση του Αλ. Τσίπρα τη Δευτέρα, που με στόχο να κοντύνει τη διαφορά με τη ΝΔ και να παίξει ρόλο στο μετεκλογικό σκηνικό επανέλαβε πως τάχα τα «διλήμματα τώρα θα είναι απολύτως ξεκάθαρα», «ποιος και με ποιο σχέδιο θα κυβερνήσει τον τόπο», και αν η επόμενη κυβέρνηση θα είναι «προοδευτική και δημοκρατική με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ είτε μια κυβέρνηση ΝΔ που έχει αποδείξει την ιδεοληπτική εμμονή της σε αντιλαϊκές πολιτικές».
Πέρα απ' το ερώτημα για το «ποιος» θα κάθεται στο τιμόνι του αντιλαϊκού οδοστρωτήρα, την απάντηση στο «πώς και με ποιο σχέδιο» την έχει ήδη δώσει η κυβέρνησή του με την πολιτική της:
Το σχέδιο είναι ένα και κοινό και αυτό υιοθετούν κυβέρνηση, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και άλλα αστικά κόμματα. Είναι γραμμένο για λογαριασμό των συμφερόντων του κεφαλαίου και περιλαμβάνει τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, μνημόνια διαρκείας, θέλει οι απαιτήσεις των λαϊκών στρωμάτων να βρίσκονται στον «πάτο» και βαθύτερη εμπλοκή στους δολοφονικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Το απαντάνε, επίσης, οι αντιλαϊκές δεσμεύσεις ως το 2060, το «μεταμνημονιακό» αντιλαϊκό πλαίσιο που εμπλουτίζεται, οι δεκάδες νόμοι που πέρασαν από κοινού με τη ΝΔ για τα τρελά προνόμια στους επιχειρηματικούς ομίλους, τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ που από κοινού υπογράφουν.
Από τη μεριά της η ΝΔ ρωτάει το λαό αν με την ψήφο του θα δώσει έγκριση στη «σταθερότητα και ανάπτυξη» ή στην «αποσταθεροποίηση και σε νέες περιπέτειες», αν η ίδια δεν σχηματίσει αυτοδύναμη ή έστω κάποιας μορφής κυβέρνηση συνεργασίας, ζητώντας «πράσινο φως» για την αντιλαϊκή «σταθερότητα» που τσακίζει εργατικά και λαϊκά δικαιώματα για την ανάπτυξη του κεφαλαίου.
Αξιοποιεί δηλαδή το «ξέπλυμα» που της πρόσφερε η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για όλα τα προηγούμενα αντιλαϊκά «έργα και ημέρες» της και ζητάει τώρα από το λαό «λευκή επιταγή» για το νέο γύρο αντιλαϊκής επέλασης που είναι μπροστά. Της δίνουν αέρα η εξαπάτηση του λαού από τον ΣΥΡΙΖΑ, η διάψευση αυταπατών για να εμφανιστεί ότι εκείνη τάχα μιλάει τη «γλώσσα της αλήθειας», διακηρύσσοντας εκείνα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήδη υλοποιεί ντύνοντάς τα με το μανδύα της «προοδευτικότητας». Φροντίζει άλλωστε να δώσει εγγυήσεις στο κεφάλαιο σε όλους τους τόνους δηλώνοντας ότι δεν θα ακολουθήσει την «παροχολογία» και διαφημίζοντας όπου σταθεί κι όπου βρεθεί τις νέες φοροαπαλλαγές και τα προνόμια που θα φέρει για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, από την άλλη, αξιοποιώντας και αυτό την αντιλαϊκή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, εμφανίζεται «δικαιωμένο» για τη δικιά του αντιλαϊκή θητεία, διεκδικώντας το ρόλο συγκολλητικής ουσίας της όποιας επόμενης κυβέρνησης για να εξασφαλίσει την αντιλαϊκή σταθερότητα που επιζητούν η αστική τάξη και οι διεθνείς της σύμμαχοι.
Απέναντι στα ψεύτικα και εκβιαστικά αυτά διλήμματα που θα «φουσκώνουν» στο δρόμο για τις εκλογές, το πραγματικό για το λαό δίλημμα είναι αν θα ενισχύσει με την ψήφο του το δρόμο που μας έφερε έως εδώ, που θα ακολουθήσει είτε η ΝΔ είτε ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε αυτοδύναμες είτε κυβερνήσεις συνεργασίας, το δρόμο δηλαδή της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της ΕΕ, με ένταση της εκμετάλλευσης, της φτώχειας, της ανεργίας, ή αν θα στηρίξει αποφασιστικά την αντίσταση, την αντεπίθεση, τον αγώνα για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, με το λαό πραγματικά στην εξουσία, για να γίνει οργανωτής και κυρίαρχος του πλούτου που παράγει, να ικανοποιηθούν σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Απάντηση στο πραγματικό αυτό δίλημμα, για τα δικά του συμφέροντα μπορεί να δώσει με την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ, στις επερχόμενες εκλογές.
Το στίγμα των ψεύτικων για το λαό διλημμάτων από τη μεριά του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε η τοποθέτηση του Αλ. Τσίπρα τη Δευτέρα, που με στόχο να κοντύνει τη διαφορά με τη ΝΔ και να παίξει ρόλο στο μετεκλογικό σκηνικό επανέλαβε πως τάχα τα «διλήμματα τώρα θα είναι απολύτως ξεκάθαρα», «ποιος και με ποιο σχέδιο θα κυβερνήσει τον τόπο», και αν η επόμενη κυβέρνηση θα είναι «προοδευτική και δημοκρατική με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ είτε μια κυβέρνηση ΝΔ που έχει αποδείξει την ιδεοληπτική εμμονή της σε αντιλαϊκές πολιτικές».
Πέρα απ' το ερώτημα για το «ποιος» θα κάθεται στο τιμόνι του αντιλαϊκού οδοστρωτήρα, την απάντηση στο «πώς και με ποιο σχέδιο» την έχει ήδη δώσει η κυβέρνησή του με την πολιτική της:
Το σχέδιο είναι ένα και κοινό και αυτό υιοθετούν κυβέρνηση, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και άλλα αστικά κόμματα. Είναι γραμμένο για λογαριασμό των συμφερόντων του κεφαλαίου και περιλαμβάνει τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, μνημόνια διαρκείας, θέλει οι απαιτήσεις των λαϊκών στρωμάτων να βρίσκονται στον «πάτο» και βαθύτερη εμπλοκή στους δολοφονικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Το απαντάνε, επίσης, οι αντιλαϊκές δεσμεύσεις ως το 2060, το «μεταμνημονιακό» αντιλαϊκό πλαίσιο που εμπλουτίζεται, οι δεκάδες νόμοι που πέρασαν από κοινού με τη ΝΔ για τα τρελά προνόμια στους επιχειρηματικούς ομίλους, τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ που από κοινού υπογράφουν.
Από τη μεριά της η ΝΔ ρωτάει το λαό αν με την ψήφο του θα δώσει έγκριση στη «σταθερότητα και ανάπτυξη» ή στην «αποσταθεροποίηση και σε νέες περιπέτειες», αν η ίδια δεν σχηματίσει αυτοδύναμη ή έστω κάποιας μορφής κυβέρνηση συνεργασίας, ζητώντας «πράσινο φως» για την αντιλαϊκή «σταθερότητα» που τσακίζει εργατικά και λαϊκά δικαιώματα για την ανάπτυξη του κεφαλαίου.
Αξιοποιεί δηλαδή το «ξέπλυμα» που της πρόσφερε η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για όλα τα προηγούμενα αντιλαϊκά «έργα και ημέρες» της και ζητάει τώρα από το λαό «λευκή επιταγή» για το νέο γύρο αντιλαϊκής επέλασης που είναι μπροστά. Της δίνουν αέρα η εξαπάτηση του λαού από τον ΣΥΡΙΖΑ, η διάψευση αυταπατών για να εμφανιστεί ότι εκείνη τάχα μιλάει τη «γλώσσα της αλήθειας», διακηρύσσοντας εκείνα που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήδη υλοποιεί ντύνοντάς τα με το μανδύα της «προοδευτικότητας». Φροντίζει άλλωστε να δώσει εγγυήσεις στο κεφάλαιο σε όλους τους τόνους δηλώνοντας ότι δεν θα ακολουθήσει την «παροχολογία» και διαφημίζοντας όπου σταθεί κι όπου βρεθεί τις νέες φοροαπαλλαγές και τα προνόμια που θα φέρει για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, από την άλλη, αξιοποιώντας και αυτό την αντιλαϊκή πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, εμφανίζεται «δικαιωμένο» για τη δικιά του αντιλαϊκή θητεία, διεκδικώντας το ρόλο συγκολλητικής ουσίας της όποιας επόμενης κυβέρνησης για να εξασφαλίσει την αντιλαϊκή σταθερότητα που επιζητούν η αστική τάξη και οι διεθνείς της σύμμαχοι.
Απέναντι στα ψεύτικα και εκβιαστικά αυτά διλήμματα που θα «φουσκώνουν» στο δρόμο για τις εκλογές, το πραγματικό για το λαό δίλημμα είναι αν θα ενισχύσει με την ψήφο του το δρόμο που μας έφερε έως εδώ, που θα ακολουθήσει είτε η ΝΔ είτε ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε αυτοδύναμες είτε κυβερνήσεις συνεργασίας, το δρόμο δηλαδή της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της ΕΕ, με ένταση της εκμετάλλευσης, της φτώχειας, της ανεργίας, ή αν θα στηρίξει αποφασιστικά την αντίσταση, την αντεπίθεση, τον αγώνα για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, με το λαό πραγματικά στην εξουσία, για να γίνει οργανωτής και κυρίαρχος του πλούτου που παράγει, να ικανοποιηθούν σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Απάντηση στο πραγματικό αυτό δίλημμα, για τα δικά του συμφέροντα μπορεί να δώσει με την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ, στις επερχόμενες εκλογές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου