Εκεί που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τα άρματα, κρεμάει ο Τσίπρας τα νταούλια για τις αγορές

Σφυροδρέπανος

Οι πρώτοι διδάξαντες ήταν οι ΠΑΣΟΚοι που έπαιρναν το κάδρο του Βελουχιώτη και το έβαζαν στα γραφεία τους, για να δείξουν ανέξοδα τις αγωνιστικές τους περγαμηνές. Ακόμα και σε αυτό το νέο ΠΑΣΟΚ του Τσίπρα έρχεται δεύτερο και καταϊδρωμένο, όπως κάθε κακέκτυπο.
Ο Τσίπρας μίλησε σήμερα στη Λαμία, τη γενέτειρα του αρχικαπετάνιου της Αντίστασης, που έχει το άγαλμά του, και θεώρησε πως είναι μια καλή ευκαιρία για προεκλογικές κορόνες, που να πιάσουν το αριστερό ακροατήριο. Θυμήθηκε τον ιστορικό λόγο του Άρη στη Λαμία και είπε πως τα λόγια του είναι επίκαιρα όσο ποτέ.
Για μια φορά κι εμείς θα συμφωνήσουμε μαζί του. Τα λόγια του Άρη είναι όντως επίκαιρα και περιγράφουν με γλαφυρό τρόπο τη χρεοκοπία της κυβερνώσας Νατοϊκής Αριστεράς.
Γιατί ο Άρης είπε μεταξύ άλλων:

Μα ούτε είχαμε το δικαίωμα να κολλήσουμε μια ατιμωτική σφραγίδα, μια σφραγίδα αίσχους, στο κούτελο των επερχομένων γενεών, των παιδιών μας και των εγγονιών μας, ότι κατάγονται από γενιά ευνούχων, που δέχονται να πεθαίνουν στα πεζοδρόμια από τον ατιμωτικότερο των θανάτων, από την πείνα, παρά να πεθαίνουν με το όπλο στο χέρι, παλεύοντας για τη λευτεριά. Τι θα έπρεπε να προτιμούσαμε; Το πρώτο ή το δεύτερο; Όχι! Χίλιες φορές όχι! Καλύτερα να γινότανε το παν ένα μπουρλότο, παρά να υποταχθούμε στους καταχτητές.

Και σε ένα άλλο σημείο, ο Άρης έλεγε:

Ο Γιάννης Καποδίστριας από την ανασύσταση του ελληνικού κράτους άρχισε την καταστροφή της χώρας μας, κι ένας άλλος Γιάννης, ο Μεταξάς, έβαλε σ’ αυτήν το καπάκι.

Πού να ήξερε τότε πως θα επικαλούνταν το λόγο του, αυτοί που τον έβαλαν σε ένα τσουβάλι και το ίδιο σποτάκι με το Μεταξά, ως απόδειξη της δύναμης των Ελλήνων…
Το θράσος της κυβέρνησης να χρησιμοποιεί τους μεγάλους ήρωες της Αντίστασης και του λαού μας σαν προεκλογική πραμάτεια στο παζάρι, θυμίζει βασικά τη γνωστή φράση, παραφρασμένη: εκεί που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τα άρματα, κρεμάει ο Τσίπρας τα νταούλια και τους ζουρνάδες. Ξέρετε, αυτά που θα έπαιζε για να χορέψει τις αγορές και να τους κρατάει το ρυθμό…