Παρέμβαση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ στη συνεδρίαση της Βουλής, την αφιερωμένη στη μνήμη του τέως πρωθυπουργού
Ειδική συνεδρίαση αφιερωμένη στη μνήμη του Ν. Πλαστήρα πραγματοποιήθηκε χτες στην Ολομέλεια της Βουλής και στο πρόσωπό του και την πολιτική του διαδρομή αναφέρθηκαν οι εκπρόσωποι όλων των πολιτικών κομμάτων, καθώς και ο πρόεδρος της Βουλής Δ. Σιούφας.
«Ο πρώην πρωθυπουργός Ν. Πλαστήρας λειτούργησε μέσα στο ιδεολογικοπολιτικό πνεύμα και την παράταξη που εκπροσώπησε, είτε ως επικεφαλής κομματικού σχηματισμού, είτε ως στρατιωτικός με κατεξοχήν πολιτική και όχι μόνο στρατιωτική δράση. Εξέφρασε τον αστικό φιλελευθερισμό και ακριβώς από αυτήν τη σκοπιά, εξυπηρέτησε τα πολιτικά συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης», τόνισε στην ομιλία του ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Σπ. Χαλβατζής.
Η φήμη του, είπε, ως «μαύρου καβαλάρη» δημιουργήθηκε την εποχή που η αστική τάξη έχοντας ως στόχο τη δημιουργία της «Μεγάλης Ελλάδας» προχώρησε στο γνωστό τυχοδιωκτισμό της μικρασιατικής εκστρατείας, η οποία επέφερε το θάνατο σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και συντέλεσε στον ξεριζωμό ακόμα περισσότερων.
Ο Σπ. Χαλβατζής τόνισε ότι ο Ν. Πλαστήρας, πέρα από την άλλη πολιτική του διαδρομή και τις εξαγγελίες για την τακτοποίηση των προσφύγων από τη Μικρά Ασία «συγκαταλέγεται στους απόντες από την Ελλάδα στα χρόνια της τριπλής κατοχής 1941 - '44, ενώ τον έχει στιγματίσει η επιστολή του που διανεμήθηκε στον Απρίλιο του 1941, με την οποία καλούσε το λαό να υποταχθεί και συνιστούσε τη δημιουργία φιλογερμανικής κυβέρνησης.
Βρέθηκε απέναντι από το ΕΑΜ και στις μέρες του Δεκέμβρη, καθώς και ως πρωθυπουργός από το 1945. Υπογραμμίζουμε τις ιστορικές ευθύνες του Πλαστήρα στην υπόθεση Μπελογιάννη. Στην εξουσία βρισκόταν η κυβέρνησή του το 1952 όταν εκτελέστηκαν ο Ν. Μπελογιάννης, ο Δ. Μπάτσης, ο Ν. Καλούμενος και ο Η. Αργυριάδης.
Οσα γράφτηκαν από τότε για εκείνα τα γεγονότα με σκοπό να αποσείσουν τις ευθύνες του, στερούνται πραγματικής βάσης. Μια κυβέρνηση που βρίσκεται μπροστά σε ένα τέτοιο έγκλημα, αν δεν μπορεί να το αποτρέψει, οφείλει κατά την άποψή μας να παραιτηθεί. Είναι πρόσχημα η δικαιολογία που έχει προβληθεί επανειλημμένα ότι δεν παραιτήθηκε, επειδή έτσι θα διευκόλυνε το σχέδιο των ΗΠΑ να έρθει η Δεξιά στην κυβέρνηση. Διότι λίγους μήνες αργότερα, το κόμμα της ΕΠΕΚ, του οποίου ηγούνταν ο Πλαστήρας, συναίνεσε στην ψήφιση του πλειοψηφικού συστήματος, με αποτέλεσμα στις εκλογές του 1952 η ΕΔΑ, παρά το γεγονός ότι είχε πάρει 9,5% να μείνει εκτός Βουλής, ενώ ο Ελληνικός Συναγερμός υπό τον Α. Παπάγο κατέλαβε την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή.
Ο Ν. Πλαστήρας δε φάνηκε συνεπής ως το τέλος ούτε στις εξαγγελίες του περί μέτρων ειρηνεύσεως μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο. Γράφτηκε επανειλημμένα ότι σε αυτό τον εμπόδιζε ο Γ. Παπανδρέου.
Ως ΚΚΕ αξιολογούμε τα ιστορικά γεγονότα και τα πρόσωπα, τη συνολική στάση και προσφορά τους για να βγάζουμε χρήσιμα διδάγματα για τον αγώνα του λαού μας σήμερα».
Κατά τον πρόεδρο της Βουλής Δ. Σιούφα ο Ν. Πλαστήρας ήταν ένας «σημαντικός Ελληνας, κορυφαίος δημόσιος άνθρωπος αλλά και σπάνιος άνθρωπος» και για τον εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ Ε. Βενιζέλο ήταν «υπόδειγμα πατριωτισμού, αγωνιστικότητας και ανιδιοτέλειας». Ο Θ. Λεβέντης έκανε λόγο για «μεγάλη και αντιφατική προσωπικότητα με τα θετικά της και τα αρνητικά της».
Αντικομμουνιστικό μπουμπούκι ο Α. Γεωργιάδης
Για μια ακόμα φορά, οι εκπρόσωποι του ΛΑ.Ο.Σ. με προεξάρχοντα τον Α. Γεωργιάδη - που προκαλούσε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Σπ. Χαλβατζή - βρήκαν την αφορμή για να εκδηλώσουν τον πρωτόγονο αντικομμουνισμό τους. Ο Α. Γεωργιάδης, αφού ζήτησε η Βουλή να κάνει πανηγυρική συνεδρίαση μεταξύ άλλων και για τον Ι. Μεταξά (!) και να κάνει την αυτοκριτική του το ΚΚΕ για το σύνθημα «τι Παπάγος, τι Πλαστήρας», άρχισε το αντικομμουνιστικό και ασφαλίτικο παραλήρημα. Εάν, είπε, η σύγκρουση το Δεκέμβρη του 1944 ήταν διαφορετική «η Ελλάδα θα ήταν σήμερα μέχρι τη Θεσσαλία, γιατί η Μακεδονία, η Θράκη και η Ηπειρος θα είχαν δοθεί στα γειτονικά κράτη κατόπιν συμφωνιών της ηγεσίας του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, τότε»! «Μπουμπούκι» πραγματικό οι συκοφαντίες του Α. Γεωργιάδη, βγαλμένες απευθείας από τις σχετικές αποφάσεις στρατοδικείων της εποχής που σωρηδόν έστελναν χιλιάδες κομμουνιστές στο απόσπασμα με το πρόσχημα της δήθεν «αντεθνικής δράσης».
Οι αθλιότητες Γεωργιάδη προκάλεσαν την αντίδραση του Σπ. Χαλβατζή, ο οποίος κατήγγειλε ότι δεν μπορεί κανένας να προσβάλλει ένα κόμμα και μια παράταξη και τόνισε ότι ο Α. Γεωργιάδης εκτός από ανιστόρητος «αναπτύσσει και φαιά προπαγάνδα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου