24 Φεβ 2012

ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ Εθνικό Σύστημα Ανασφάλιστων



ΗΝΩΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
Εθνικό Σύστημα Ανασφάλιστων
Χωρίς υγειονομική περίθαλψη ο ένας στους έξι και διογκώνεται συνεχώς ο αριθμός τους
Χιλιάδες περίμεναν υπομονετικά για ημέρες για να έχουν την ευκαιρία να εξεταστούν από γιατρούς...
Οι εικόνες των απεγνωσμένων θυμάτων του τυφώνα Κατρίνα που γέμιζαν τα στάδια και σόκαραν την οικουμένη, αναβίωσαν στο Λος Αντζελες στα μέσα του Αυγούστου. Αυτή τη φορά, δε χρειάστηκε ένα φυσικό φαινόμενο για να αποκαλύψει με τον πλέον τραγικό τρόπο την απόλυτη και φονική ένδεια του καπιταλιστικού συστήματος.
Δεκάδες χιλιάδες Αμερικανοί εργαζόμενοι, πολλοί εξ αυτών πρόσφατα απολυμένοι, «πλημμύρισαν» για οκτώ ημέρες το στάδιο Ινγκλεγουντ, την πρώην έδρα της ομάδας μπάσκετ των Λέικερς, αναζητώντας δωρεάν ιατρική βοήθεια σε αυτήν την έκτακτη «ελεύθερη κλινική». Το γεγονός διοργανώθηκε από μια φιλανθρωπική οργάνωση, την Remote Area Medical, που προσφέρει ιατρική βοήθεια σχεδόν αποκλειστικά στις φτωχές χώρες του Τρίτου Κόσμου, ενώ τη χρηματοδότηση ανέλαβε ομάδα κινηματογραφικών και μουσικών παραγωγών. Στις οκτώ μέρες που λειτούργησε αυτή η ανοικτή κλινική, σύμφωνα με τα στοιχεία της οργάνωσης, κατόρθωσε να δει 14.561 ασθενείς. Πραγματοποιήθηκαν8.775 γενικές εξετάσεις, αντιμετώπισε 3.182 οδοντιατρικά περιστατικά (πραγματοποίησε 2.274 εξαγωγές, κατόρθωσε να σώσει 5.438 δόντια και να κάνει 1.889 καθαρισμούς), πραγματοποιήθηκαν 2.266 οφθαλμολογικές εξετάσεις και φτιάχτηκαν 1.984 ζευγάρια γυαλιά. Η συνολική αξία της ιατρικής βοήθειας που παρασχέθηκε έφτασε το ποσό των2.281.383 δολαρίων.
«Σούπερ Μάρκετ»
Πολλοί Αμερικανοί αναγκάζονται να ταξιδεύουν στην Κόστα Ρίκα, για απλές οδοντιατρικές πράξεις
Η εικόνα αυτή αποτελεί μόνο ένα θραύσμα της κοινωνικής κρίσης που δονεί τις ΗΠΑ, αφού σε κάθε πόλη και σε κάθε γωνιά των Ηνωμένων Πολιτειών, όσο αυξάνεται η ανεργία και ο αριθμός των αστέγων, διογκώνεται ακόμη περισσότερο η ήδη ανικανοποίητη ανάγκη για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, καθώς το υφιστάμενο σύστημα Υγείας θεωρείται ως το πλησιέστερο και πλέον αντιπροσωπευτικό του «ελεύθερου - ιδιωτικού» μοντέλου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους ασθενείς, αλλά και τους επαγγελματίες Υγείας.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των πολιτών (74%) είναι ασφαλισμένοι σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Είτε ομαδικά και μέσω του εργοδότη τους, είτε ατομικά και με δική τους πρωτοβουλία. Ομως, είναι ήδη πολλοί αυτοί που έχουν μεν εργασία, αλλά λόγω της φτώχειας εξαναγκάζονται να μην πληρώνουν συνειδητά την ασφαλιστική τους εισφορά, για να «αυξάνουν» το μισθό τους.
Με βάση τα υφιστάμενα στοιχεία, λειτουργούν περισσότερες από 1.000 ασφαλιστικές εταιρείες και «προσφέρεται» ένας τεράστιος αριθμός προγραμμάτων υγείας στους Αμερικανούς πολίτες. Τα προγράμματα αυτά συνθέτουν ένα απέραντο σούπερ μάρκετ από «πακέτα υπηρεσιών υγείας» που το καθένα απευθύνεται σε συγκεκριμένη πληθυσμιακή ομάδα, μπορεί να διαφέρει από πολιτεία σε πολιτεία όσον αφορά το εύρος των παρεχόμενων υπηρεσιών, χρησιμοποιεί διαφορετικά κριτήρια και έχει διαφορετική τιμή. Τα προγράμματα αυτά συνήθως διαφέρουν στον τρόπο παροχής των υπηρεσιών, στον τρόπο χρηματοδότησης, στον τρόπο αμοιβής των εργαζομένων στα νοσοκομεία.
...με ουρές και αντίσκηνα στα πεζοδρόμια
Το ύψος της κάλυψης, του ασφαλίστρου και το ποσό συμμετοχής του εργαζόμενου σε αυτό είναι αντικείμενο διαπραγματεύσεων μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων.
Οι φτωχοί, οι ηλικιωμένοι και οι ανάπηροι είναι ασφαλισμένοι μέσω των πολιτειακών προγραμμάτωνMedicare και Μedicaid.
Στην περίπτωση που το άτομο είναι άνω των 65 ετών ή έχει κριθεί ανάπηρος, η κάλυψη γίνεται από το κρατικό πρόγραμμα Μedicare που χρηματοδοτείται όχι πλήρως από την κυβέρνηση,αλλά και από το δικαιούχο.
Εάν το άτομο έχει περιορισμένους οικονομικούς πόρους ή είναι χρονίως πάσχον ή παιδί, αποκτά κάλυψη από το πρόγραμμα Μedicaid. Χρηματοδοτείται από εθνικούς ή πολιτειακούς φόρους και καλύπτει όλο το φάσμα των υπηρεσιών υγείας με συμβάσεις με νοσοκομεία και ιδιώτες γιατρούς, αλλά με συγκεκριμένα πλαφόν δαπάνης ανά ασφαλισμένο ετησίως.
Ο υπόλοιπος πληθυσμός πρέπει να καταφύγει στην ελεύθερη αγορά...
Medicare για όλους
Αυτό το απέραντο και αδηφάγο σούπερ μάρκετ δήλωσε ότι «θέλει να μεταρρυθμίσει» ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα. Προβάλλει τις μεταρρυθμίσεις ως «δημιουργία εθνικού συστήματος Υγείας», αλλά σε καμία περίπτωση βέβαια δεν εννοεί ένα δημόσιο σύστημα που θα παρέχει καθολικές υπηρεσίες Υγείας.
Τι όμως προβλέπει η «μεταρρύθμιση»; Προβλέπει ότι ο μέσος Αμερικανός πολίτης θα δεσμευτεί να έχει ασφαλιστήριο συμβόλαιο Υγείας με μια ασφαλιστική εταιρεία, τουλάχιστον για τις βασικές ανάγκες. Και όσοι από αυτούς είναι οικονομικά ανήμποροι να αντεπεξέλθουν σε αυτό το «έξοδο» θα έχουν κρατικές επιδοτήσεις, ανάλογα με τα εισοδήματά τους.
Επίσης, θα δημιουργηθεί ένας κρατικός ασφαλιστικός φορέας, τον οποίο ο πολίτης θα μπορεί να επιλέγει, καταβάλλοντας ασφάλιστρα αντί να προσφεύγει στις ιδιωτικές εταιρείες. Ομως, αυτός ο κρατικός ασφαλιστικός φορέας θα λειτουργεί πάντα στο πλαίσιο της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού.
Οχι λοιπόν ένα καθολικό εθνικό σύστημα Υγείας, αλλά ένα Medicare για όλους. Ενα σύστημα δηλαδή που θα καλύπτει τις ελάχιστες ανάγκες των ασφαλισμένων και στο οποίο βασικό ρόλο θα εξακολουθήσουν να παίζουν οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες. Και μάλιστα με «επιτροπές», στις οποίες θα προσφεύγουν οι ασφαλισμένοι για να ζητήσουν κάλυψη των αναγκών τους και οι οποίες θα αποφασίζουν ανάλογα!
«Ιδιωτικό το σύστημα»
Παρ' όλα αυτά, ακόμη και αυτή τη «μερική» αλλαγή περί του δημόσιου χαρακτήρα των ασφαλιστικών φορέων, ο Πρόεδρος Ομπάμα την αναίρεσε εν μέρει, ξεκαθαρίζοντας πρόσφατα ότι «ο δημόσιος χαρακτήρας του ασφαλιστικού συστήματος δεν είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της μεταρρύθμισης».
Η διαμάχη εντός του Κογκρέσου έχει μεταφερθεί για το Σεπτέμβρη και δύο είναι τα αντικείμενα συζήτησης σχετικά με το περιεχόμενο του νομοσχεδίου. Το ένα συνδέεται με το γεγονός ότι το 1/6 του πληθυσμού των ΗΠΑ δεν έχει υγειονομική περίθαλψη. Το άλλο συνδέεται με το υπερβολικά υψηλό κόστος της περίθαλψης, παρά το γεγονός της αδυναμίας πλήρους κάλυψης των Αμερικανών πολιτών.
Το κεντρικό πρόβλημα για την κυβέρνηση Ομπάμα είναι ότι ο σχεδιασμός των μεταρρυθμίσεων θα πρέπει να στηρίζεται σε αυτά τα δύο χαρακτηριστικά, το κόστος και τον υψηλό αριθμό των ανασφάλιστων. Χαρακτηριστικά τα οποία συγκρούονται. Οι αλλαγές θα κοστίσουν 100 έως 200 δισ. δολάρια ετησίως, ώστε να προσφερθεί στοιχειώδης υγειονομική κάλυψη σε όλους, ενώ, σύμφωνα με το νομοσχέδιο τα 2/3 των κονδυλίων για την Υγεία θα εξοικονομηθούν από τη μείωση των τωρινών δαπανών, ενώ το υπόλοιπο θα εξοικονομηθεί από την ακύρωση ορισμένων φοροαπαλλαγών που είχε προωθήσει η κυβέρνηση Μπους, όπως για παράδειγμα αυξημένες εισφορές των ανώτερων εισοδηματικά στρωμάτων, ένας φόρος που θα ξεκινά από το 1% για όσες οικογένειες έχουν εισόδημα πάνω από 150.000 ετησίως και θα φτάνει κλιμακωτά στο 5,4% για όσες ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο.

Χρ. Μ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

TOP READ