22 Φεβ 2012

ΒΡΕΤΑΝΙΑ - ΠΑΚΕΤΟ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ Οδοστρωτήρας κατά των εργαζομένων


ΒΡΕΤΑΝΙΑ - ΠΑΚΕΤΟ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ
Οδοστρωτήρας κατά των εργαζομένων
Από τις πρώτες αντιδράσεις διαμαρτυρίας την περασμένη Τετάρτη
Ο βρετανικός λαός όπως και άλλοι λαοί στον καπιταλιστικό κόσμο βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα σκληρό πρόγραμμα λιτότητας που είχε υιοθετηθεί από την πρώτη ημέρα ανάληψης της εξουσίας από την κυβέρνηση συνασπισμού των Συντηρητικών (Τόρις) και Φιλελεύθερων Δημοκρατών υπό τον πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον και μετουσιώθηκε σε απτή πραγματικότητα την Τετάρτη όταν ο υπουργός Οικονομικών, Τζορτζ Οσμπορν, κατέθεσε στη Βουλή των Κοινοτήτων ένα τεράστιο πρόγραμμα περικοπών των δημόσιων δαπανών.
Οι περικοπές είναι συντριπτικές και φυσικά εξαγγέλλονται με τα γνωστά ιδεολογήματα «ότι η χώρα βρίσκεται στο χείλος της αβύσσου» ή «ότι δεν γίνεται αλλιώς για να τιθασευτεί το έλλειμμα». Το πακέτο περικοπών που ανακοινώθηκε για το δημοσιονομικό έτος 2011-12, συνολικού ύψους 83 δισ. στερλινών, γίνεται λοιπόν με στόχο τη σταδιακή μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος από το 11% του ΑΕΠ στο 1,1% σε διάστημα πέντε ετών, αντιπροσωπεύει την εξοικονόμηση 113 δισεκατομμυρίων στερλινών, το 1/4 των οποίων θα προέλθει από μειώσεις δαπανών, αύξηση φόρων, επιβολή ειδικού φόρου στους ισολογισμούς των τραπεζών, «πάγωμα» μισθών στο δημόσιο τομέα και αύξηση του ΦΠΑ στο 20% από τον Ιανουάριο του 2011, από 17,5% που είναι σήμερα, ενώ θα επιβληθεί ειδικός φόρος 0,07% στα κέρδη των τραπεζών (όχι μόνο των βρετανικών, αλλά όλων των τραπεζών που λειτουργούν επί βρετανικού εδάφους).
Πρόκειται για το ευρύτερο πρόγραμμα περικοπών που έχει γνωρίσει η Βρετανία από τη δεκαετία του 1920 . Ενα πρόγραμμα που αποτελεί κήρυξη πολέμου εναντίον των εργαζομένων, των θέσεων εργασίας, των εισοδημάτων και των κεκτημένων εργασιακών και κοινωνικών τους δικαιωμάτων ολόκληρο τον 20ό αιώνα. Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν δεν συρρικνώνουν απλώς μισθούς, αποδοχές και επιδόματα αλλά τινάζουν τη δυναμίτιδα που έχει μπει εδώ και χρόνια στα θεμέλια της Παιδείας, της Υγείας, του πολιτισμού, της στέγασης, κάθε πτυχής του βιοτικού επιπέδου, της ποιότητας ζωής και του μέλλοντος. Ουσιαστικά η κυβέρνηση συνασπισμού άδραξε την ευκαιρία να θέσει σε εφαρμογή και εντατικά μάλιστα, μία νέα σαρωτική αντιλαϊκή επέλαση που θα γυρίσει το βρετανικό λαό πίσω στο χρόνο. Δεν πρόκειται για συγκυριακή πολιτική (όπως άλλωστε συμβαίνει και στις άλλες χώρες και στην χώρα μας) αλλά για μέτρα που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, προκειμένου σε περίοδο καπιταλιστικής κρίσης, κρίσης υπερπαραγωγής και υπερσυσσώρευσης να διατηρήσει ή και να αυξήσει την κερδοφορία του, σε βάρος του εργαζόμενου λαού.
Ιδια η συνταγή παντού
Αυτό που επιδιώκει να χτυπήσει η κυβέρνηση του συνασπισμού της πλουτοκρατίας στην Βρετανία είναι ό,τι είχαν κερδίσει οι εργαζόμενοι σε άλλες εποχές. Γι' αυτό με το πρόγραμμα λιτότητας μπαίνει στο στόχαστρο ό,τι θεωρείται κόστος για τους αστούς. Ας δούμε αναλυτικά τι προβλέπει το αντιλαϊκό πακέτο που σηματοδοτεί μείωση από 25% έως 40% στις δαπάνες των περισσότερων υπηρεσιών του δημόσιου τομέα.
Κοινωνική Πρόνοια: Προβλέπονται περικοπές τουλάχιστον 7 δισεκατομμυρίων λιρών για τις δαπάνες στην κοινωνική Πρόνοια, συμπεριλαμβανομένων επιδομάτων προς κοινωνικά και οικονομικά ασθενέστερους (ανέργους, αναπήρους, χαμηλά εισοδήματα). Ας σημειωθεί ότι τα 7 δισεκατομμύρια πρέπει να προστεθούν στις περικοπές των 11 δισεκατομμυρίων που είχαν ανακοινωθεί και ήδη τίθενται σε εφαρμογή στον έκτακτο προϋπολογισμό που είχε ανακοινωθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση των εργατικών. Χαρακτηριστικό είναι ότι η μείωση των επιδομάτων για τους πολίτες με σοβαρές αναπηρίες ανέρχεται στο ποσό των £500 (περίπου 598 ευρώ). Επιπλέον, η κυβέρνηση προωθεί την μετατροπή των προνοιακών επιδομάτων από «ανενεργά» σε «ενεργά», όπου όσοι χαίρουν επιδόματος αναπηρίας θα οφείλουν να αποδεικνύουν πως αναζητούν εργασία προκειμένου να τους χορηγείται το επίδομα. Ουσιαστικά δηλαδή η Βρετανία υιοθετεί το αμερικάνικο μοντέλο που βασίζεται στην αρχή της ανταποδοτικότητας της κοινωνικής πρόνοιας. Αντίστοιχο είναι το πλήγμα και για τις οικογένειες με μικρά παιδιά, για τα παιδιά, καθώς παγώνουν για τρία χρόνια ενώ το επίδομα μητρότητας περιορίζεται στο πρώτο παιδί.
Υγεία: Παρά τις διαβεβαιώσεις ότι το «Εθνικό Σύστημα Υγείας»-NHS θα προφυλαχτεί ως «κόρην οφθαλμού» και στην ανακοίνωση του προγράμματος δαπανών ότι καταλαμβάνει το 1/5 του συνολικού προϋπολογισμού με αύξηση μάλιστα των κονδυλίων, εντούτοις η πραγματική αύξηση είναι κατώτερη ακόμη και του πληθωρισμού και δεν ξεπερνά το 1 δισεκατομμύριο λίρες με πραγματικούς όρους. Δεδομένων λοιπόν των ολοένα αυξανόμενων τιμών των φαρμάκων και της περίθαλψης των ηλικιωμένων, σημαίνει ότι οι διοικητές των νοσοκομείων θα προβούν σε απολύσεις γιατρών και νοσοκόμων και θα κλείσουν συγκεκριμένες πτέρυγες όπως αναφέρει δημοσίευμα της εφημερίδας «Γκάρντιαν». Θεωρείται λοιπόν δεδομένη μία «αναδιάρθρωση» του NHS με δεκάδες χιλιάδες απολύσεις (σύμφωνα με έκθεση του Βασιλικού Κολεγίου Νοσηλευτικής, ήδη 15.000 θέσεις εργασίας έχουν χαθεί από την αρχή του 2010) , η εξωτερική ανάθεση των υπηρεσιών προς τον ιδιωτικό τομέα και επιβάλλεται εξοικονόμηση πόρων έως το 2014 ύψους 20 δισεκατομμυρίων λιρών. Οσον αφορά την Υγεία και κυρίως στις παροχές προς τους Βρετανούς, θα πρέπει να συνυπολογιστούν οι περικοπές που προβλέπονται στην κοινωνική πρόνοια αλλά και στην τοπική διοίκηση.
Παιδεία: Περικοπές 40% στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (περικοπές που είχαν ξεκινήσει από την κυβέρνηση των Εργατικών υπό τον Γκόρντον Μπράουν). Περικοπή κατά 80% των κονδυλίων για τη διδασκαλία και δραστικές περικοπές στην έρευνα. Περικοπές 3,4% στο υπουργείο Παιδείας ειδικά για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση με 40.000 θέσεις δασκάλων να χάνονται οριστικά.
Τοπική διοίκηση: Οι πόροι μειώνονται κατά 20% ενώ οι προβλεπόμενες περικοπές για το επόμενο οικονομικό έτος είναι της τάξης του 7,1% όσον αφορά στις δαπάνες των τοπικών κοινοτήτων (βιβλιοθήκες, οδοποιία, αποκομιδή απορριμμάτων κ.ά.). Σε βάθος τετραετίας οι περικοπές θα ξεπεράσουν το 30%.
Μείωση των θέσεων εργασίας: Μείωση των θέσεων εργασίας στο δημόσιο κατά 490.000 σε βάθος τετραετίας και ενώ τα συνδικάτα καταγγέλλουν ήδη την απώλεια ενός εκατομμυρίου θέσεων εργασίας στο δημόσιο τομέα. Ενώ εξαιτίας της εφαρμογής του προγράμματος περικοπών οι αναλυτές αναμένουν και την απώλεια ακόμη μισού εκατομμυρίου θέσεων και στον ιδιωτικό τομέα.
Δημόσιες Μεταφορές: Αύξηση στις τιμές των εισιτηρίων των τρένων και των λεωφορείων μέχρι το 2012, σε ύψος που ξεπερνά κατά πολύ τον πληθωρισμό.
Στέγαση:Τα κονδύλια για παροχή στέγασης μειώνονται δραστικά, κατά 60% σπρώχνοντας ολοένα και περισσότερους στον ιδιωτικό τομέα. Οι περικοπές σημαίνουν 270.000 λιγότερες οικίες αφήνοντας 1,8 εκατομμύρια Βρετανούς σε λίστα αναμονής ενώ και το ενοίκιο θα διαμορφωθεί υψηλότερο, τουλάχιστον στο 80% της τιμής της αγοράς.
Συνταξιοδοτικό: Αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 66 χρόνια από το 2018 για τους άντρες από τα 65 που είναι μέχρι σήμερα και 65 για τις γυναίκες από 60 που είναι σήμερα.
Πολιτισμός: Από τα μεγαλύτερα θύματα καθώς οι περικοπές σε διάφορους τομείς επηρεάζει σχεδόν όλα τα πολιτιστικά προγράμματα. Από την Βασιλική Οπερα και το Royal Shakespeare Theatre (142.000 και 80.000 αντίστοιχα), έως το ενδεχόμενο κλείσιμο του Κέντρου Κινηματογράφου ή το πρόγραμμα «Μία νύχτα λιγότερο συνηθισμένη», πρόγραμμα του Συμβουλίου Τεχνών της Αγγλίας-(ACE) που προσφέρει δωρεάν εισιτήρια για το θέατρο σε νέους κάτω των 26 ετών.
Διεύρυνση των ταξικών ανισοτήτων
Συνολικά το μεγαλύτερο αναλογικά κόστος των περικοπών των δαπανών θα πληρώσει το 10% των πιο χαμηλά εισοδηματικών ομάδων, παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον, καθώς οι απολύσεις και κυρίως η περικοπή των δαπανών και η αύξηση των φόρων θίγουν άμεσα και περισσότερο αυτές τις ομάδες, όπως αναφέρει η εφημερίδα «News Statesman». Ενώ το Ινστιτούτο Οικονομικών Μελετών (IFS) ανακοίνωσε ότι με εξαίρεση το 2% των πλουσίων, το πενταετές πρόγραμμα λιτότητας της κυβέρνησης θα πλήξει πάνω από τους μισούς εργαζόμενους που ανήκουν στα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα.
Ενδεικτικό; Το πρόγραμμα της κυβέρνησης το στηρίζουν ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας και η ένωση των 30 μεγαλύτερων επιχειρήσεων της χώρας, ενώ αντίθετες είναι οι οργανώσεις μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, οι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά και τα συμβιβασμένα συνδικάτα, που βλέπουν ότι δεν μπορούν να αντέξουν τις πιέσεις και τη διάθεση των εργαζομένων να αντιδράσουν.

Χριστίνα ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

TOP READ